IX/6
Vrijdag 6 februari 2015
Huiselijk nieuws: kinderen, de voorbode van de lente
Ondanks alle vrijheid op seksueel gebied die nu in het Westen geforceerd en bijna obsessioneel wordt opgedrongen in de opvoeding, in het openbare leven en in heel de samenleving, heeft de mensheid nooit in iets anders een grotere vreugde gevonden dan in het zien opgroeien van kinderen. In deze oorlog zijn evenwel, de moeders en de kinderen juist de grootste slachtoffers. In de plannen van de hulpverlening werd daarom een nieuw initiatief genomen. Wanneer dit goed loopt kan het later uitgebreid worden.
De hulpverlening gebeurt meestal langs de gezinnen omdat die hier traditioneel nog altijd sterk zijn. Toch heeft de oorlog ook vele wonden geslagen in de gezinnen. Er zijn nu kinderen die omwille van een fysische of psychische handicap of omwille van het feit dat ze helemaal geen gezin meer hebben heel behoeftig zijn. Uit het dorp werden een tiental kleine meisjes samengebracht. Iemand is voor hen verantwoordelijk en die krijgt voor elk kind elke maand een bepaald bedrag om datgene aan te kopen dat nodig is en dat ze anders niet kunnen krijgen. Dinsdag namiddag kwamen de kinderen naar de gemeenschap om dank te zeggen aan de gemeenschap en aan moeder Agnes-Mariam. Alles wordt zo transparant mogelijk gehouden zodat iedereen, ook de kinderen zelf weten waar de hulp vandaan komt. Natuurlijk komt de hulp uiteindelijk van weldoeners, dus van jullie en is de dank eigenlijk aan jullie gericht. Het was een klein feestje en de kinderen kregen nog pak met allerlei nuttige dingen voor de verzorging (zeep, tandenborstel, kam, nagelknipper, shampoo...) en een echte bal. Het zien alleen al hoe deze kinderen echt dankbaar, blij en hoopvol zijn is reeds een voorbode van de lente, zoals Johannes Paulus II zei in zijn toespraak tot de hoge vergadering van de VN op 2 oktober 1979: “Ik wens de vreugde uit te drukken die wij allen vinden in kinderen, de lente van het leven, de voorboden van de toekomstige geschiedenis van elk van onze huidige aardse geboortelanden...”
En nog wat nieuws van onze kleine Fadia. Haar moeder werd jaren geleden hier opgevangen omdat ze in moeilijke familiale omstandigheden leefde. Fadia is dan twee jaar geleden hier geboren. Ondertussen kon er voor hen in het dorp een kleine woonst gevonden worden, maar af en toe komen ze een dagje op bezoek, voor de ontspanning (vooral van de gemeenschap natuurlijk). Zo was het ook deze week. Fadia is twee jaar geworden en begint nu pas te staan, zelf lopen, wil ze nog niet maar kruipen wel, en praten doet ze ook nog niet. Ze is heel pienter maar wacht lang vooraleer ze reageert. Ze kijkt de zaak goed af. ’s Middags moest moeder een boodschap doen zodat wij de taak hadden Fadia eten te geven wat niet gemakkelijk is. De moederlijke pogingen van sommige zusters hielpen niet, maar uit het bord van de oude pater wilde ze wel eten en ook heel goed. Zo zie je dat Johannes Paulus II nogmaals gelijk heeft waar hij schrijft dat bejaarden in de familie zorgen voor de continuïteit van het leven en dat ze “bovendien het charisma hebben de generatiekloven te overbruggen nog voor ze ontstaan” (Familiaris consortio n° 27).
Een drama in Venezuela?
Vanwege de ouders van onze Venezolaanse medezuster vernemen we dat ze nauwelijks nog eten hebben omdat het massaal vergiftigd werd. Wanneer ze in lange rijen aanschuiven om niet besmet eten te krijgen is de voorraad op wanneer het hun beurt is. Venezuela leeft van zijn bodemrijkdommen zoals olie en produceert nagenoeg zelf geen eigen voedsel. Het moet ingevoerd worden. En dit ingevoerd voedsel wordt nu massaal vergiftigd. Je kunt wel vragen wie dit doet maar daarvoor moet je niet te onnozel zijn. Toen Hugo Chavez president werd in 1999 besliste hij dat de rijkdommen van het land aan de bevolking moesten komen. Dit was niet naar de zin van hen die daar waren om de belangen van Amerika te dienen. Er werden ‘volksopstanden’ georganiseerd en Chavez moest vluchten om plaats te maken voor een van de stromannen van Amerika. Het volk bleef echter eisen dat de constitutie zou geëerbiedigd worden: bij afwezigheid van de president moet de vicepresident regeren en de stroman moest ophoepelen. De vicepresident bracht Hugo Chavez in triomf terug. Sindsdien heeft Amerika echter niet opgehouden te trachten dit land te ontwrichten omdat de huidige president Maduro helemaal in dezelfde lijn regeert. Is dit de zoveelste poging? Tot heden lijkt hiervan echter niets te verschijnen in de pers. Volgens de ouders van onze medezuster moet het echter wel heel erg zijn.
De islam radicaal veranderen.
De Egyptische president Abd Al-Fattah Al Sisi is een goed man, die hoop geeft aan de bevolking. Hij heeft als chef van het leger vorig jaar niet van zichzelf uit de staatsgreep tegen president Morsi beraamd, het volk heeft hem er toe gedwongen. Morsi was met een nipte meerderheid en de grootste steun van het westen tot president gekozen. De bedoeling was met de terreur van de moslimbroeders het land in een chaos storten als prooi voor het westen. En Morsi is er ook direct mee begonnen. Vroeger heb ik al een rapport doorgestuurd van vrienden die in Egypte heel die situatie hebben meegemaakt. Ongelooflijk wat die man aan het doen was. Heel het land lam leggen, met tekort aan brandstof terwijl alles opgeslagen werd als voorraad voor zijn terrteurgroepen. Hij is het ook die “voor eeuwig en altijd” de band met Syrië verbroken heeft, omdat Syrië een lekenstaat is en geen islamterrorisme toelaat. En dan moet je weten dat de twee sterren in de vlag van Syrië juist Egypte en Syrië voorstellen. Al Sisi wilde het volk beschermen, meer niet. Hij heeft uitdrukkelijk verklaard dat hij geen president wil worden. Toen alles evenwel achter de rug was, bleek er geen betere leider te zijn en heeft hij aanvaard om toch president te worden. Dan is hij begonnen met het opruimen van de haarden van de moslimbroeders. Tussendoor werd ook Al Jazeera aangepakt, de terroristenzender bij uitstek. En wat doen onze westerse journalisten? Ze halen alles uit de kast om toch terug die terreurgroepen aan de macht te helpen en protesteren in hun onnozelheid tegen de veroordeelde journalisten van Al Jazeera. Journalisten, laat Egypte gerust en steun Al Sisi als je een beetje menslievendheid voelt voor het Egyptische volk.
En nu heeft hij toch wel de hoofdvogel afgeschoten. Als eerste moslim staatshoofd heeft hij openlijk en plechtig verklaard: “Wij moeten onze godsdienst radicaal veranderen” overeenkomstig de noden van de tijd. Dat zei hij op 28 december 2014 voor een gehoor van eminente burgerlijke en geestelijke leiders in de Al Ahzar, een van de, zo niet de oudste universiteit ter wereld in Cairo. En verder: “De islamitische natie wordt verscheurd door extremisme en gaat zijn ondergang tegemoet”. Vervolgens werd hij door de Koptische gemeenschap met open armen ontvangen in hun feestelijke viering van de Openbaring des Heren. Moge het land van de heilige Antonius zijn grote rijkdom herwinnen, vrij van alle geweld, tot heil en vrede van het volk. Je zult zien dat de profeet Jesaja nog gelijk krijgt als hij voorspelt: “Op die dag verbindt een weg Egypte met Assur (= Syrië): Assur komt dan naar Egypte en Egypte naar Assur en samen met Assur dient Egypte dat God. Op die dag zal Israël als derde naast Egypte en Assurt staan, een zegen op aarde” (19, 23-24)
Een sprankel hoop
De oorlog tegen Syrië werd al in 2001 beslist onmiddellijk na de aanslagen op de WTC torens te New York met de bedoeling beslag te leggen op de immense gasvoorraden en het Midden Oosten te herschikken. Iedereen herinnert zich nog wel de brutale oproepen van Hillary Clinton: “We need a new Middle East”. Zij had een nieuw Midden Oosten nodig. Ondertussen is er een en ander gebeurd. Nu heeft Sergei Lavrov samengezeten met vertegenwoordigers van de Syrische regering en 32 afgevaardigden van de rebellen. Ze willen nog altijd een overgangsregering. Een weldenkend mens zou zich afvragen, waar moeien ze zich mee. Het westen is toch zo erg bekommerd om de democratie hier! Tunesiërs, Saoedis, Turken, Qataris ... die in grote villa’s wonen in Ankara, Dubai, Brussel of Parijs zouden hier de regering moeten komen leiden, dat is pas democratie op zijn westers. Daarom was ook de presidentsverkiezing van Al Assad zo ondemocratisch. Ondertussen is de Syrische regering meer dan sterk genoeg om te zeggen: hier mogen alleen Syriërs meewerken die samen met ons het terrorisme willen bestrijden. En of ze gelijk hebben! Ik heb het vroeger al geschreven. Wat zouden de Belgen zeggen als een Bask in Marseille als wettige eerste minister van de Belgische federale regering internationaal naar voren wordt geschoven?
De belangrijkste denktank “Rand” in Amerika had daarom vorig jaar voorgesteld om toch een militaire inval te doen in Syrië met bombardementen en een “beperkt” grondtroepenoffensief om dan die “vreedzame opposanten” (uit het buitenland) aan de macht te helpen. Ondertussen lijkt er een serieuze gezagscrisis te zijn in Washington. En wat zegt de Rand nu? Ze hebben gemerkt dat er eigenlijk nooit een volksopstand geweest is in Syrië en dat de overgrote meerderheid van de bevolking, ook van de soennieten achter president en regering staat en deze lekenstaat steunt. Ik vraag me af, hoe zijn ze daar na nog geen vier jaar al achter gekomen? Dan moeten ze toch wel een lang verlof genomen hebben, want als je dag na dag geheime rapporten leest kun je zulke geniale inval niet hebben. Kortom ze besluiten nu dat het voor de VS best is dat Al Assad de winnaar wordt van deze oorlog. Het is een ommekeer van 180° graden.
Er is ondertussen een nieuwe koning in Saoedi-Arabië, waarbij vele vechtersbazen van de vorige koning de laan zijn uit gestuurd. Ook prins Bandar, die samen met de CIA voor de Daesh (heel goed) zorgt. Het is al de vierde keer dat hij moet ophoepelen maar tot heden kon hij telkens terugkeren, wat nu wellicht niet meer zal kunnen. Helaas is hiermee nog niet gezegd dat de uitvoer van het internationaal terrorisme daarmee voorbij is.
Verder mogen we niet vergeten dat het nationale leger van Syrië zijn zuiveringsacties onverminderd kan verder zetten. Een leuk tussendoortje: met behulp van enkele mooie meisjes konden ze in terroristengroepen binnendringen en beslag leggen op al hun plannen van toekomstige terreuraanslagen met de nodige informatie. Flinke meiden, die weer heel wat mensenlevens hebben kunnen sparen! Vervolgens mogen we niet vergeten dat Washington de Turkse president zoveel als heeft laten vallen. Recep Tayyip Erdogan zal nog wel een tijd doorgaan met zijn terreur tegen Syrië maar alle steun van de VS (nog niet van de NAVO) is hij kwijt. En dan, last but not least, Benjamin Netanjahu. Hij heeft de kaart getrokken van het extreem zionisme. Alle ministers of medewerkers die vrede wilden met de Palestijnen of een Palestijnse staat, heeft hij naar huis gestuurd en de regering ontbonden om een straffe campagne te beginnen voor nieuwe verkiezingen. Dan wilde hij meteen tonen hoe het moet. En is met nieuwe aanvallen begonnen, waarbij hij op de bezette Golan een aantal Hezbollah leiders en zelfs een Iraans generaal wist om te brengen, overtuigd dat niemand zijn agressie kan of durft beantwoorden. De Hezbollah heeft echter op spectaculaire wijze een heel zionistisch konvooi uitgeschakeld, waarbij iedereen nu met een beschuldigende vinger naar Netanjahu wijst. Hij zal iets nieuws moeten verzinnen als hij zijn verkiezingscampagne een gezicht wil geven om een extreem zionistisch regime te vormen. Het is te verwachten dat de anti-zionistische krachten zich zullen verenigen om het joodse volk terug te brengen naar zijn echte waarden, vrij van zionistische agressie.
De te verwachten gevolgen voor Syrië zijn gunstig. Amerika is in het Midden Oosten een vuur komen aansteken dat ze nu niet meer geblust krijgen en ook niet kunnen laten branden waar zij het willen. Het moet dus gedoofd worden. Vermits Al Assad de enige is die dit vuur daadwerkelijk bestrijdt, moet hij geholpen worden. Er is natuurlijk een keerzijde. De VS en co. willen het vuur overbrengen naar Rusland en China, waar ze nu al volop mee bezig zijn. Rusland gaat inmiddels onverminderd voort met het sluiten van economische en financiële verdragen met vriend en vijand ten gunste van het volk. Zopas werden alle obstakels weggewerkt tussen de Russische en Iraanse banken zodat er onbeperkt geldverkeer tussen die twee landen mogelijk is. En dat is weer voor Amerika een misdaad, meer dan een oorlog waard. Immers, in Amerika is alles toegelaten behalve ... bezuinigen in de wapenindustrie.
06-02-2015 om 22:20
geschreven door Gust Adriaensen
|