Opvallend is dat er in het commentaarstuk van Lieven Sioen in De Standaard van 20 juli weinig of geen empathie en begrip te vinden zijn voor de dramatische situatie waarin deze wanhopige mensen zich bevinden.
Hij herleidt ze tot pionnen in een cynisch spel van machtsverwerving en electoraal opbod. Ook al hebben de actievoerders hun eis afgezwakt tot de vraag om objectieve criteria en een onafhankelijke commissie voor individuele regularisaties, dus geen globale regularisatie mmer, toch kunnen ze ook vanwege Sioen op weinig steun rekenen.
Wat meer is , hij verschuift de verantwoordelijkheid naar de hongerstakers zelf, ook al gebruikt hij het ondertussen gekende trucje om de entourage van de actievoerders de schuld te geven.
Het is duidelijk, men durft niet te schrijven waar het in essentie om gaat: machteloze, weerloze mensen worden in de steek gelaten. Dat een christendemocraat in dat ontmenselijkingsproces de stoere jongen uithangt, de onverbiddelijke sheriff moet zijn, dreigt het laatste greintje geloofwaardigheid van CD&V weg te vegen.
21-07-2021 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
|