Onder de titel 'Heksenjacht is geen gerechtigheid', schrijft barones Mia Doornaert in De Standaard van 10 september, vergoelijkend, relativerend en veralgemenend over de zaak Chovanec en Jambon én de fatale studentendoop van Dia en de Reuzengommers.
Zoals zij in haar columns altijd probeert te doen, giet ook hier weer Doornaert de tragische gebeurtenissen in de mal van haar rechtse, geprivilegieerde middenklassevisie.
Zou barones Mia ook zo schrijven in volgende gevallen?
Een Belgische ondernemer geraakt in een Slovaakse cel en sterft . Twee jaar later wordt de video verspreid waarin te zien is hoe de Belg door de Slovaakse politie de dood wordt ingejaagd, in een omkadering van grapjes en Hitlergroet. De toenmalige Slovaakse minister van Binnenlandse Zaken herinnert zich aanvankelijk niets, ook niet de ontmoeting met de Belgische ambassadeur, even later herstelt zich zijn geheugen enigszins. Zou Mia over dergelijk 'incident' ook zo vergoelijkend en veralgemenend schrijven?
Tijdens een extreem barbaars en vernederend initiatieritueel, een zgn. 'doop', van een van de Antwerpse jongerenbendes, sterft een lid als gevolg van de onmenselijke uren durende 'behandeling', beter 'marteling'.
Zou Doornaert over dergelijk 'incident' ook zo vergoelijkend en veralgemenend schrijven?
Zou zij in dergelijke gevallen ook met 'wijsheid' (zij suggereert dat haar column doordrongen is van 'wijsheid') en , waar gepast , 'genadevol' schrijven?
11-09-2020 om 08:58
geschreven door Gust Adriaensen
|