|
XI/12
Vrijdag 18 maart 2016
Een monastieke lente
De lente die zich enkele weken geleden al aankondigde breekt steeds meer door. Af en toe is er een ijzig koude wind of een geweldige storm, met soms wat regen. Meestal schijnt echter overdag een flinke zon. Er wordt gespit, gezaaid, geplant en gesnoeid. Het spitten wordt meestal voorafgegaan door het bewerken van de grond met een “pioche”. Vele plekken en hoeken in tuin en op het terrein zijn sinds de oorlog een echte vuilnisbelt geworden. Er wordt opgeruimd en proper gemaakt. De jonge Fransman die nu bij ons verblijft is op alle terreinen even vaardig. Het is een meevaller nu we het vooruitzicht hebben dat we voor het eerst sinds de oorlog weer ons eigen terrein kunnen bewerken. Tevens worden de voorbereidingen getroffen om weer aan de bijenteelt te beginnen. Hoewel we tijdens de vasten in principe ’s zondags ‘s avonds niet naar filmen kijken, hebben we op aanraden van onze Fransman deze zondag toch van een leerrijke film genoten: Solutions locales pour un désordre globale, 2010. Hij toont helder aan hoe wereldwijd miljoenen mensen in de armoede werden gestort doordat de plaatselijke landbouw vervangen werd door chemische bedrijven of andere grote fabrieken en ondernemingen. Toch blijkt op eenvoudige wijze de rijkdom en vruchtbaarheid van de aarde benut te kunnen worden voor eigen voeding en onderhoud. Tenslotte logeren deze dagen enkele vrijwilligers van de Rode Halve Maan bij ons, om in Qâra een nieuw hospitaal op te richten. En ze denken dat reeds na enkele weken klaar te krijgen.
Tegen de verwachting en gewoonte in kon abouna Geoge deze zondag niet komen en zo werd het ’s middags een “Latijnse” viering (met byzantijnse en Arabische elementen) in plaats van een byzantijnse dienst. Deze keer is het thema van beide vieringen evenwel gelijk. In de byzantijnse liturgie wordt de heilige “Maria, de Egyptische” gevierd als model van boete en in de Latijnse viering wordt het Evangelie van de overspelige vrouw gelezen. Deze Maria is op 12-jarige leeftijd van huis weggevlucht, op zoek naar avontuur en plezier. En dat heeft ze ruimschoots kunnen beleven totdat ze bij een groep pelgrims terecht komt die naar Jeruzalem gaan om daar het feest van heilige Kruis te vieren (14 september). Zij sluit zich hierbij aan terwijl ze haar liederlijk leven verder zet. Wanneer allen in Jeruzalem de kerk van het hl. Kruis binnen gaan wordt zij door een innerlijke macht verhinderd. Zij wordt zich plots sterk bewust dat haar leven grondig moet veranderen en besluit dit ook te doen. Vanaf dat moment wordt zij als mee naar binnen gezogen en knielt voor het Kruis. Daar besluit zij de rest van haar leven in boete en gebed door te brengen, wat zij ook doet. Zij trekt naar de woestijn en leeft daar 47 jaar een streng leven van boete en gebed. Dan ontmoet zij de monnik Zosimus aan wie zij heel haar leven opbiecht. Zij vraagt hem voor haar “de heilige mysteriën” mee te brengen (de Eucharistie), wat die priester een jaar later ook doet. Wanneer die priester een volgende keer terugkeert vindt hij haar dood, uitgestrekt in het zand, met een briefje naast haar: “Na het nuttigen van de heilige mysteriën ben ik gestorven, begraaf hier het lichaam maar van de arme Maria en bid voor mij.” Dit is in het jaar 378. In de byzantijnse liturgie is zij een bijzonder voorbeeld van bekering en boete. Wij lazen vandaag het evangelie van de overspelige vrouw en de meesterlijke reactie van Jezus. Aan de overijverige aanklagers die haar volgens de wet van Mozes willen stenigen, zegt Jezus: “Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen” (Johannes 8, 7). Allen druipen af, de oudsten eerst. Zo heeft Jezus op onovertroffen wijze het geweld geopenbaard in hun eigen hart. Wanneer we anderen willen veroordelen, begint onze bekering op het ogenblik dat we in onszelf de bron van het geweld ontdekken en erkennen.
Verwoestend bedrog en bevrijdende waarheid
Het geweld kan de waarheid niet verstikken. Ooit wordt de waarheid toch openbaar. Helaas is de waarheid ondertussen niet in staat om het geweld tegen te houden. Erger nog, ondanks het feit dat de waarheid bekend is, blijft de leugen onverminderd zijn verwoestend werk verrichten in Syrië en elders. De niet bestaande massavernietigingswapens van Irak waren voldoende voor een vernietigende inval in 2003. De leugens over de massamoorden van M. Kadhaffi waren weer voldoende om in 2011 aan de verwoesting van Libië te beginnen. Uit de uitgelekte emails van H. Clinton hebben we nu de bevestiging gekregen dat het inderdaad de bedoeling was te verhinderen dat Kadhaffi met Afrikaanse landen een eigen munteenheid zou maken. De westerse bankiers en de grote bazen van de economie voelden zich benadeeld. Een oorlog zou trouwens de wapenbazen plezieren. En aan buit geen nood: goud, olie, wapens. Dezelfde monsterleugens hadden bijna Syrië vernietigd en overgeleverd. Obama had een jaar eerder de weg daartoe geëffend. Het gebruik van chemische wapens zou een rode lijn zijn. Hij wist goed dat de rebellen zelf met chemische wapens speelden, met de hulp van buitenlandse geheime diensten. Trouwens, Carla del Ponte had zich als eens in een onbewaakt moment in deze zin uitgelaten. Een UNO onderzoekscommissie wordt met veel mediavertoon naar Damascus gestuurd. Alle aandacht wordt toegespitst op gifgasaanslagen. En wat een toeval (?) dat juist wanneer de hoge heren gearriveerd zijn, vlak onder hun neus een gruwelijke gifgasaanval gepleegd wordt in Ghouta op kinderen die twee weken eerder ontvoerd waren uit alawitische dorpen van Lattakia (waar de media met geen woord over gerept hadden). Immers, in Ghouta was de bevolking al lang gevlucht. Geen enkele mainstream journalist stelt zich één enkele kritische vraag. Voordat de commissie enige vaststelling heeft kunnen doen, kraaien alle westerse politieke leiders dat Assad moet gestraft worden. Ook onze vrt specialisten verkondigden met de zekerheid van middeleeuwse waarzeggers dat Assad de schuldige was! Ondanks herhaaldelijk aandringen van de Syrische regering om de ware schuldigen op te sporen, kon de commissie maar geen antwoord geven. Uiteindelijk hebben ze nu officieel moeten toegeven dat het Syrische leger hierin geen schuld treft. Wie echter dan wel schuldig is, schijnt geen belang meer te hebben en niemand te interesseren. Daar was de hoge onderzoekscommissie ook niet voor opgericht. Zij moest een beschuldiging vinden tegen Syrië. En ze vonden niets. Obama was al onderweg met zijn oorlogsbodems. De Engelsen voelden nattigheid en deden niet mee. Nu zat Obama daar, hoog op het dak. Gelukkig was er Poetin nog, een gespecialiseerde hoogtewerker. Met Assad had hij afgesproken om de gelegenheid te baat te nemen om die gevaarlijke rommel van gifgas te laten opruimen. Het Syrische leger had die chemische wapens niet gebruikt en was dat ook helemaal niet van plan. En meteen was dit een kans voor Obama om van het dak te komen zonder al te veel gezichtsverlies. En wat schrijft onze vrt “conflictjournalist” nu? Hij brengt nog steeds de oude fabeltjes van voorheen en spreekt over de “bommen van Assad” en “toen Assad chemische wapens inzette”. Van enig kritisch inzicht nog geen spoor. Het is om te huilen of zouden we er een bonte avond mee geven? Die andere vrt “kenner” is al niet minder straf. Hij kruipt zogezegd in de huid van een Syriër en laat die man zeggen “wij wilden alleen maar brood”... Hij wil ons wijsmaken dat het volk vreedzaam protesteerde en het leger hen bloedig onderdrukte. Toen ik hier kwam in 2010 kosten ’n vijf-tal platte broden 1/10de van een €. Geen enkele familie die voor 1 € brood kocht, kon dit op één week opgegeten krijgen. Nu zorgt de regering trouwens er nog voor dat het brood goedkoop blijft, al is de rest extreem duur geworden. Het is duidelijk dat onze vrt-kenner en conflictjournalist nog steeds in de huid van een CIA-agent rondlopen en alles doen om de oorlogspropaganda aan te moedigen opdat dit land als een van de nog weinige zelfstandige landen eindelijk ook ten prooi zou vallen aan de westerse heersers. Vijftig jaar geleden is de CIA hier begonnen met staatsgrepen om het Amerikaanse plan van de pijpleiding voor Qatar en Saoedi-Arabië door Syrië te krijgen en Rusland de pas af te snijden. Syrië bleef een onafhankelijk land, het wilde zijn eigen volk dienen en niet de belangen van Amerika. Dat is de reden van de oorlog. James A. Lucas legt in een uitvoerig gedocumenteerd artikel uit dat de VS sinds W O II meer dan 20 miljoen mensen gedood hebben in 37 landen (US killed more than 20 million people in 37 “victim nations” since World War II, Global Research, 7 maart 2016). En William Engdahl zegt onomwonden dat de Syrische crisis niets met religieuze principes of wat ook te maken heeft. Het gaat om olie en macht en niets anders, zoals we vorige keer al (: http://sputniknews.com/middleeast/20160306/1035851666/syria-crisis-oil-talks.html#ixzz4272IcN52)
Syrië en Rusland, voorboden van een nieuwe wereldorde
Voor de Syrische crisis besteden de westerse media hun voornaamste energie, middelen en tijd aan het diaboliseren van Putin en Assad. Daarmee wordt de schuld van eigen misdaden handig in hun schoenen geschoven. De werkelijkheid is zowat het tegendeel van wat de media ons willen wijsmaken. Je kunt het zien als het negatief van een foto. Wat als negatief wordt voorgesteld is in feite positief en omgekeerd.
Op maandag 14 maart kondigt Putin aan dat een groot deel van de Russische legermacht vanaf de volgende dag uit Syrië teruggetrokken wordt. En zo gebeurt het. Onze media fantaseren rond “de verborgen agenda” van de “onbetrouwbare Russen”. Sommigen speculeerden over een breuk tussen Moskou en Damascus en zagen al nieuwe kansen voor de “gematigde rebellen”. De werkelijkheid is dat Putin vanaf het begin klaar en duidelijk gezegd heeft dat de Russische tussenkomst beperkt zou zijn in omvang en tijd, om een politieke oplossing te bevorderen. Hij was niet zo naïef van te denken dat hij hier het wereldterrorisme, door zovele landen gesteund, alleen zou kunnen oplossen. Zijn interventie was wel bijzonder efficiënt. Zowat 10.000 km2 met 400 steden en woongebieden werden heroverd. Het Syrische leger werd gemoderniseerd. De grote terreurgroepen zijn gekortwiekt en worden nu in het nauw gedreven. Hun tunnels, wapenfabrieken en –opslagplaatsen zijn vernietigd. De export van de gestolen olie is grotendeels afgesloten en vernietigd. Als een echt grotere broer laat Rusland nu de eer aan Syrië om Palmyra en Raqqa, de oogappel van Daesh te heroveren en het zal Syrië hierbij ondubbelzinnig blijven steunen. Rusland (met Hezbollah, Iran) heeft als enige het internationale recht gerespecteerd. Het handelde op uitnodiging en in samenwerking met de wettige Syrische regering, vandaar ook zijn groot succes. Het benadrukte de soevereiniteit van dit volk en de integriteit van zijn grondgebied. Tegelijk steunde het de nationale verzoeningsbeweging in heel het land en de humanitaire hulp werd flink opgedreven. Er zijn nu 102 hulpverenigingen klaar om de Syrische bevolking te helpen. Omwille van het staken van de vijandelijkheden, door een aantal rebellengroepen aanvaard, kan het leger zijn energie besteden aan het verder bestrijden van de grote terreurgroepen, nl. Daesh, Al Nousra (Al-Qaida in Syrië) en het islamitisch front (van Saoedi-Arabië). Acht commandanten, sleutelfiguren van de oppositie en 30 groepen respecteren het bestand. De beslissing om met de terugtrekking te beginnen heeft Putin vlak voor het begin van de vredesgesprekken in Genève afgekondigd. Een sterk moment voor Rusland en helemaal geen verzwakking voor Syrië. Zij die verwachten dat de Russen, naar het voorbeeld van de Amerikanen, jaren lang zouden wegzakken in een moeras dat ze zelf geschapen hebben, kunnen nu een totaal andere wereld zien groeien. Na vijf maanden van Russische interventie helt de balans definitief over in het voordeel van Syrië. De identiteit van Syrie, de eenheid van volk, leger en regering zijn sterker dan ooit. Het wordt steeds duidelijker dat niemand van buiten af het recht heeft te bepalen door wie en hoe het Syrische volk nu of in de toekomst moet bestuurd worden. Dat komt enkel aan het Syrische volk toe. Of om het met de woorden van S. Lavrov te zeggen: “De strijd tegen het terrorisme betekent helemaal niet dat iemand zich mag mengen in de interne aangelegenheden van een volk”. En wat Putin betreft, hij blijkt een unicum in de huidige politiek te zijn door in eenvoudige woorden te zeggen wat hij doet en te doen wat hij zegt.
Syrië en Rusland. Zoals de barbaren van weleer hebben de westerse heersers geen enkele belangstelling voor, noch kennis van de ware grootheid van deze landen en volken. Het betrekkelijk kleine Syrië, de bakermat van de beschavingen gaf het kostbaarste goed dat de mensheid ooit ontvangen heeft, het joods-christelijk geloof. Het immense Rusland, zo groot als China en Amerika samen, is het land van de geniale schrijvers en kunstenaars, de grote wetenschappers en onovertroffen handboeken van natuurkunde, wiskunde en scheikunde, de modus vivendi van ontelbare verschillende volkeren en nu van zijn herwonnen christelijke traditie en de vitaliteit in de orthodoxe monastieke gemeenschappen. De Europese Unie met zijn eurocraten en schimmige instellingen is verworden tot de zoveelste Amerikaanse staat, een kunstmatige grootheid die op instorten staat, een totale verloochening van het Europa van Lissabon tot Vladivostok. Syrië en Rusland zijn de voorboden van een nieuwe wereld. Hier gaat de unipolaire wereld, gedomineerd door de VS en hun vazallen over in een multipolaire wereld, waarin onder meer Rusland, Iran, China geen slaven van het westen zijn, maar gelijkwaardige partners. En de grote leiders, die door het westen ten onrechte als de gruwelijke dictators en schuldigen van alle ellende worden gebrandmerkt en samen met hun volk genadeloos worden bevochten, zullen de geschiedenis ingaan als de echte bevrijders van het Midden-Oosten, de wegbereiders van een nieuwe wereldorde en de feitelijke beschermers van een Europa zonder wortels en zonder visie.
Het allerbelangrijkste nieuws
Tijdens de komende Goede Week en vooral tijdens de dagen van het heilige Triduum (Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Paaszaterdag) voorziet de byzantijnse liturgie vele en lange diensten die het grootste deel van de dag en zelfs een deel van de nacht in beslag nemen. We bidden ook om Gods zegen over jullie. We sturen echter volgende week met Goede Vrijdag geen nieuwsbericht. Je vindt op onze website (www.maryakub.net) nu onder meer wel een bezinning over het belang van Jezus’ Kruisdood voor de mensheid (“The Apocalyps has begun...”). Dit is het echt belangrijke gebeuren: “Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest” (Marcus 15, 37). In deze kreet en in dit sterven zijn alle verzuchtingen en alle onschuldige slachtoffers van de mensheid van alle tijden vervat. Hiermee wordt voor goed de geschiedenis in twee verdeeld. En het zijn heidenen die hiervan het eerst getuigenis afleggen. Zij plaatsten het opschrift boven zijn hoofd: “Deze is Jezus, de Koning van de Joden” (Matteus 27, 37). Alle volken zijn geroepen om Zijn Koningschap te erkennen. En de honderdman, die medeverantwoordelijk was voor de uitvoering van deze doodstraf en het allemaal heeft zien gebeuren, getuigde onomwonden: “Waarlijk, deze mens, was Zoon van God” (Marcus 15, 39). De leerlingen van Jezus volgen Hem na van dood naar verrijzenis. Dit is een opdracht voor gans ons leven. Iedere dag kunnen we werken aan de verrijzenis van ons hart, maar de verrijzenis van ons lichaam zal God ons geven aan het einde der tijden.
Aan allen een vruchtbare Goede Week en een Zalig Paasfeest.
P. Daniel
19-03-2016 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
|
