Na het interview van Vangheluwe, bereikt de sterk door de media aangepookte massahysterie en lynchmentaliteit een nieuw hoogtepunt.
In de reacties op dat interview , waren er maar enkele die opvielen door sereniteit en genuanceerdheid, zonder dat de auteurs ervan de dader ook maar enigszins verdedigden of goedpraatten: René Stockman in een artikel onder de titel 'Van bisschop tot...', het getuigenis van een slachtoffer van seksueel misbruik door een familielid 'De Vangheluwe in elk van ons' en een bijdrage van advocaat Rieder, die beklemtoonde dat we nog altijd in een rechtsstaat leven.
Een andere vraag is: waardoor wordt de enorme media-aandacht, al maandenlang, voor de misbruiken (de meeste in een ver verleden) door (hoge)geestelijken, vooral ingegeven? Echt uit bekommernis om de slachtoffers en om het misbruik in alle sectoren te bestrijden? Ik betwijfel het meer en meer. Is het niet eerder om de sensatie die doet verkopen, te doen? De media vechten om de primeurs omtrent Vangheluwe. Bladzijden en bladzijden worden gevuld.
Het bericht dat ELKE DAG in ons land EEN KIND JONGER DAN TIEN(!) misbruikt wordt, kreeg amper aandacht en helemaal geen vervolg in de kranten.
19-04-2011 om 19:44
geschreven door Gust Adriaensen
|