De kiezers, lees de minst kapitaalkrachtige, begrijpen niet waarom zij alle pijn, lees de aanslag op hun financiële en sociale situatie, van de hervormingen moeten dragen, aldus journalist Sturtewagen.

Dat onbegrip is meer dan terecht. Het vloeit voort uit een scherp besef van wat onrechtvaardig is. Wanneer de staat de zwaksten aanpakt en de rijksten ongemoeid laat, wordt er een aanslag gepleegd op een breed gedragen morele vuistregel: degenen die in materieel opzicht de sterkste schouders hebben, moeten de grootste lasten dragen.

Het is tegenwoordig bon ton de vakbonden te verketteren en hun bestaansrecht in vraag te stellen. Terwijl zij in ons kapitalistisch systeem de enige macht zijn die de werknemers kan verdedigen tegen de kapitaals- en staatsmacht.

Ook voor journalisten verdient het aanbeveling eens na te gaan wat zijzelf en hun ouders en grootouders te danken hebben aan sterke werknemersverenigingen. Of wensen zij echt een sociaal bloedbad, een ongeremd , hardvochtig thatcherisme?

28-05-2016 om 09:04 geschreven door Gust Adriaensen

Goede Vrienden,

Na een bewogen vertrek kwamen we woensdag om middernacht weer veilig
thuis en werden er ook hartelijk ontvangen. En gisteren was het al
volop feest: de inkleding van een zuster en het hoogfeest van
Sacramentsdag.

De toestand in het land is er helaas niet op verbeterd, hoewel het in
onze streek veilig blijft. Nadat de Russen besloten hadden een deel
van hun interventiemacht terug te trekken, waren de vooruitzichten erg
gunstig. Het leger was in staat het bolwerk van Isis in te nemen en
het zag er naar uit dat ook de rest van het land nu gezuiverd kon
worden van terroristen.

Helaas werd onze ervaring van het begin
nogmaals bevestigd: de ”internationale gemeenschap” wil Syrië (zoals
zo vele andere landen) tot slaafse onderworpenheid dwingen en zal
alles blijven doen om hiertoe een “creatieve chaos” te veroorzaken.
Daarvoor zetten ze nieuwe groepen terroristen in, terwijl ze
ondertussen zogenaamd onderhandelen voor een politieke oplossing in
Syrië. Hiervoor worden vooral rebellengroepen gebruikt, die gesteund
worden door Saoedi-Arabië. Dit land heeft zelf nooit enige vorm van
verkiezingen gekend, maar eist wel (onder aanstoken van de
“internationale gemeenschap”) dat er in Syrië nieuwe verkiezingen
moeten komen waarbij de door het volk democratisch gekozen regering
moet uitgeschakeld worden!

Helaas zijn er nog steeds te veel vrome
burgers en gelovigen die deze “politiek correcte” lijn volgen en
steunen. Gelukkig mochten we tijdens ons verblijf in België heel veel
mensen ontmoeten die wel wakker zijn en niet meedoen met deze
vernietigende oorlogswaanzin.

P. Daniel

27-05-2016 om 15:47 geschreven door Gust Adriaensen

Bart Sturtewagen, opiniërend hoofdredacteur van De Standaard, wijdt onder de titel 'Loon zonder werk, het laatste taboe', een artikel aan de herverdeling van de gecreëerde welvaart, nu technologie een ongebreideld, wereldwijd ondernemerschap mogelijk maakt en hoe lang de deelname aan het arbeidsproces de maatstaf voor die herverdeling nog kan blijven.

Sturtewagen vraagt zich af of het verdedigbaar is dat de 10 procent rijksten misschien wel tot 90 procent moeten worden afgeroomd.

Dergelijke vraag, die eigenlijk een stellingname is, roept onvermijdelijk een andere op. En die stelt hij zich niet: is het verdedigbaar dat de 10% rijksten op aarde  88% bezitten van de wereldwijde rijkdom en dat de top 1 % rijksten op aarde 50% bezitten van de wereldwijde rijkdom.

Een andere discutabele benadering van Bart Sturtewagen is dat hij laat uitschijnen dat de (super)rijken hun materiële rijkdom helemaal te danken hebben aan hun 'verbeelding, durf en ondernemerschap'. Degenen die niks overschot hebben of nog erger, degenen die in bittere armoede moeten leven, ook in onze samenleving, ontbreekt het klaarblijkelijk aan 'verbeelding, durf en ondernemerschap'.

Sturtewagen worstelt duidelijk met een ander taboe: het fundamenteel in vraag stellen van ons kapitalistische economisch systeem. Want daaraan twijfelen, wordt in het simplistische westerse denken onmiddellijk gelijkgesteld aan communisme. En dat rode etiket wil Sturtewagen zeker niet opgekleefd krijgen. Voor hem het laatste taboe?

27-05-2016 om 09:34 geschreven door Gust Adriaensen

In zijn reactie op de aanzwellende kritiek op de CD&V-top en de regeringsdeelname, manifesteert voorziter Beke zich als koppig én dom.

In deze rechtse, hardvochtige, neoliberale regering verloochent CD&V haar kernwaarden en vervreemdt de partijtop zich van degenen die de partij trouw zijn gebleven: de werknemers die zich thuisvoelen in ACW-Beweging.net. Middenklaskiezers zijn al veel langer massaal naar Open VLD en NVA uitgeweken.

De peilingen maken het overduidelijk: CD&V zit samen met NVA in een neerwaartse spiraal. Voortdurend uitschreeuwen dat CD&V het 'sociale gelaat / geweten' van deze regering is, haalt niks uit, het is een zielig zwaktebod.

Dat Beke blijft zeggen dat deze regering 'de weg, de waarheid' is , betekent een onredelijke uiting van koppigheid. Dat hij de signalen van de basis wegveegt, is uitermate dom.

Meer en meer overtuigde christendemocraten moeten in opstand komen tegen de top die per se in deze antisociale regering wil blijven en het extreme neoliberale spel wil meespelen.

CD&V, stop je run naar de afgrond, naar de politieke zelfvernietiging!

24-05-2016 om 18:34 geschreven door Gust Adriaensen

In De Morgen is een artikel te lezen waarin acteur Elijah Wood, bekend om zijn rol als Frodo in 'The Lord Of The Rings', zegt dat jonge acteurs in Hollywood massaal misbruikt worden door hooggeplaatste 'roofzuchtige slangen' in de filmindustrie.

23-05-2016 om 17:19 geschreven door Gust Adriaensen

In zijn maandagse column in De Standaard,  lanceert Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, de idee om een jaar lang op vrijwillige basis niet te staken. Hij wilde over vrouwen in Finland schrijven, aldus Torfs, toen waarschijnlijk de Heilige Geest hem plots inspireerde tot een stukje over stakingsrecht.

Wat een geluk dat Torfs de Finse vrouwen links liet liggen om deze schitterende idee te presenteren: het recht om niet te staken. En om mij, eenvoudige De Standaardlezer, te doen bevallen van een al even, naar mijn bescheiden mening, schitterend voorstel: het recht om minder te verdienen.

Als al degenen die meer dan het dubbele verdienen van een cipier, een jaar lang deze meerverdienste inleverden tot spijziging van de federale, Vlaamse en gemeentelijke schatkisten, zouden dan niet vele financiële problemen meteen van de baan zijn en dus ook de oorzaken van de stakingen? En dan heb ik het nog niet eens over een efficiënte aanpak van de fiscale fraude.

Let wel, veel verdienen blijft een recht. Maar als de veelverdieners het nu eens, een jaar lang bijvoorbeeld, vrijwillig met (veel) minder doen uit solidariteit met bv. de weinigverdieners? Om de terminologie van Torfs te gebruiken: het 'ius' om schromelijk veel te verdienen blijft, de uitoefening ervan, het 'exercitium iuris', wordt opgeschort. 'Uit liefde voor het algemeen belang, waarvan we meteen het bestaan erkennen', aldus de rector.

Wat denkt Rik daarover? Kan er misschien ook gedacht worden aan een deal, bv. in dezer voege: de cipiers staken een jaar niet op voorwaarde dat de rectoren en de professoren (wel niet bepaald de riantst betaalde clubs) een jaar lang inleveren op hun wedde tot op het voorgestelde niveau? Mogelijkheden zat!

23-05-2016 om 09:24 geschreven door Gust Adriaensen