|
Het hele door de media opgeklopte gedoe omtrent de benoeming van een priester tot pastoor van Middelkerke, laat een wrang gevoel na.
De kranten, een mediageile advocaat en een burgemeester die een kans ziet om in het nieuws te komen, treden in de plaats van justitie. Het is hoe dan ook een blamage voor de rechtsstaat. Een advocaat kan het zich veroorloven het gerecht ervan te verdenken beïnvloed te zijn door een anders wat graag als machteloos afgeschilderde kerk. Een burgemeester tettert rond dat een en ander wel justitieel correct is, maar moreel onverantwoord. Zou deze burgemeester van iedereen die in Middelkerke in openbare dienst werkt of in contact komt met groepen mensen, verenigingen enz., het morele doopceel laten lichten?
Wat een mediahypocrisie!
Dat de betrokken priester in dergelijke sfeer besluit af te zien van de functie is begrijpelijk. Wanneer dat besluit evenwel genomen is onder aandrang van het bisdom, dan roept dat ook vragen op over de moed en de barmhartigheid van de Brugse bisschop.
Als alles gerechtelijk in orde is en ook het bisdom van oordeel is dat de benoeming tot pastoor verantwoord was, dan zwicht men niet voor de druk van de media. Dat is vrij spel geven aan het door de gazetten en enkele plaatselijke politici opgezette zgn. volkstribunaal. Zij hebben in dezen de plaats ingenomen van ons rechtssysteem en van de instantie die over deze zaak ging, nl. het bisdom Brugge.
De enige bekende Vlaamse intellectueel die het aandurfde heel die commotie kritisch te benaderen, was Rik Torfs, rector van de Katholieke Universiteit van Leuven. De anderen waren klaarblijkelijk te laf om hun nek uit te steken.
Zou de bisschop van Rome in dergelijke situatie overstag gaan, zoals de bisschop van Brugge nu gedaan heeft? Ik kan het me niet voorstellen.
02-11-2014 om 21:38
geschreven door Gust Adriaensen
|
