14-07-2024 om 14:49 geschreven door Gust Adriaensen

'Ik ben niet gehecht aan de ‘C’ in CD&V', aldus Gilles, een nieuw parlementslid dat in DS een portret van een halve pagina krijgt. Die wordt uitverkoren omdat hij op tv niet wist te vertellen wat 'Pinksteren' is en daarmee uitpakte. 'Onkennis' als reclamemiddel, jawadde!

 Zou Gilles worstelen met een hechtingsprobleem? Wie bij CD&V kan hem helpen? De voorzitter al zeker niet. Die zit met hetzelfde.

 Breaking news! Gilles is gespot in de kerk van Vosselaar, aan de zijde van zijn grootmoeder. Gilles had in DS tot zijn verdediging aangevoerd dat zijn vrome oma ook niet wist wat Pinksteren betekent. Maar het was wel ontroerend dat oma in de kerk haar kleinzoon het kruisteken leerde maken.

 Zal in deze mooie kerk, Gilles, daarin begeleid door zijn vrome oma, het licht en het vuur van Pinksteren ontvangen om zijn parlementair werk als een oprecht lid van CD&V , goed te doen? Of zal de H. Geest hem de burgemeestersstoel ontzeggen, wegens zijn spottende verloochening?

 Gilles heeft zich officieel bekeerd! Dat is het verheugende nieuws dat in Vosselaar als een lopend vuur (van de H. Geest) zich verspreidt. Na een noveen van de brave Vosselarenaren en aangespoord door zijn vrome oma, is Gilles catechese beginnen volgen en hij is geslaagd! Proficiat!

 Gilles, zielsgelukkig na zijn catechese-examen in de Onze-Lieve-Vrouwkerk  , stapte gezwind naar Het Park om een stevige pint te heffen op zijn succes én zijn bekering. Zowel de H. Geest als zijn vrome oma verdient heel veel dank.

  En nu geen stommiteiten meer jongen!

12-07-2024 om 09:05 geschreven door Gust Adriaensen

Vrijdag 12 juli 2024   1. Meditatie: Iets  veel beters  dan euthanasie Hoewel in de praktijk het verschil tussen euthanasie en palliatieve verzorging soms klein kan lijken, blijven ze beide totaal onverenigbaar. Euthanasie is een handeling van een arts die het leven van een patiënt op zijn verzoek opzettelijk beëindigt. Palliatieve verzorging daarentegen wil het leven van een patiënt eerbiedigen en dienen door de pijnen en andere lichamelijke, psychologische, en spirituele problemen zo goed mogelijk te behartigen en te verlichten. Er blijft een wezenlijk verschil tussen het actief doden van een zieke en hem helpen, zijn pijnen en angsten verlichten opdat hij op zijn wijze en zijn tijd zijn leven uit handen kan geven. Op gelijkaardige wijze zijn euthanasie en palliatieve sedatie met elkaar onverenigbaar. Sedatie vermindert de bewustzijnsgraad van de stervende zodat het gevoel van verstikking of angst verlicht wordt. Sedatie wordt voortdurend gerevalueerd en kan tijdelijk zijn, maar is op geen enkele wijze gericht op het versnellen van de dood. De enige bedoeling is het verminderen van de extreme pijnen of angsten. Het verschijnsel waarbij het angstzweet in een uiterst hevige doodsstrijd zich vermengt met bloed, schijnt in de geneeskunde  bekend te zijn onder de naam van “hematidrosis”. We menen dat Jezus dit heeft beleefd in de Hof van Olijven: “Aan doodsangst ten prooi bad Hij met nog meer aandrang. Zijn zweet werd tot dikke druppels bloed, die op de grond vielen” (Lucas 22, 44). In de moderne geneeskunde kunnen deze extreme angsten en pijnen verminderd worden door palliatieve sedatie, waar op zich uiteraard niets tegen is. De getuigenissen van de deskundige zorgverleners die prof. Timothy Devos verzamelde (Euthanasie, een ander verhaal. Ervaringen en reflecties van zorgverleners, Pelckmans, 2021) geven hun volle aandacht aan hetgeen de patiënt eigenlijk vraagt. Ze ontdekken dat een vraag om euthanasie vooral een noodkreet is, een kreet om hulp bij zijn verschillende  pijnen en angsten. Men kan nu 95 % van alle fysische pijn deskundig verlichten (a.w. blz. 21). Andere vormen schijnen echter een steeds grotere rol te spelen: zinloosheid van het leven, eenzaamheid, afhankelijkheid van anderen, angst voor het onbekende, angst om voor anderen een last te zijn... De patiënt wil vooral dat zijn vragen en angsten gehoord en begeleid worden. De genoemde dokters en verplegers antwoorden op de vraag naar euthanasie duidelijk dat zij dit niet doen, maar dat ze iets veel beters zullen geven en trachten zorg te dragen voor alle pijnen en noden. Wanneer de patiënt zich dan werkelijk begrepen en begeleid voelt, verdwijnt de vraag naar euthanasie meestal vanzelf. Ziehier een spectaculair voorbeeld. Een vrouw komt, gesteund door haar man euthanasie vragen. Ze is 50 jaar, neemt 32 pillen per dag, is overtuigd dat ze een last is voor haar  man en haar twee kinderen en blijft maar herhalen: “Ik wil sterven”. Bovendien heeft ze al viermaal een zelfmoordpoging gedaan. De laatste keer wierp ze zich met haar rolstoel van de trap. De man wil de eis voor euthanasie agressief en met kracht bijzetten. Er volgt een gesprek van vier uur met het echtpaar, dat  o.a.  verneemt dat ze hier geen euthanasie toepassen. Het echtpaar wil elders euthanasie vragen maar aarzelt. Er wordt  hen duidelijk gemaakt dat hier alles zal gedaan worden om fysische en psychische pijnen te verhelpen en dat al het mogelijke zal gedaan worden om hen bij te staan in al hun zorgen. Daarna, zo wordt hen gezegd, kunnen ze nog beslissen om eventueel elders euthanasie te vragen. Het echtpaar kalmeerde. De man zag hoe vredig zijn vrouw in bed rustte en hoeveel goed bepaalde massages haar deden. Ook de jongvolwassen kinderen kwamen op bezoek en waren tevreden met de berusting van hun ouders. “Uiteindelijk stierf deze vrouw vredig in de armen van haar man, terwijl ze luisterde naar de muziek die werd gespeeld tijdens hun huwelijk” (blz. 238v). Een week later komt de man terug met een doosje pralines om zijn dankbaarheid uit te drukken.... “En hij vroeg me of hij reeds een plaats in de  palliatieve zorgeenheid kon reserveren voor de dag dat zijn beurt zou komen!” (blz. 239). “Wat hier zo schrijnend is, is dat er 32 geneesmiddelen en 4 zelfmoordpogingen nodig waren om naar deze dame te luisteren en voor haar leven te zorgen zoals het zich aandient...” (ibidem). Tegenover de huidige bagatellisering van de euthanasie en een uit de hand gelopen euthanasiepraktijk dient onze samenleving in de eerste plaats te investeren “in goede zorg, in  nieuwe en toegankelijke behandelingen...” (blz. 101), een palliatieve zorg met alle mogelijkheden van de huidige geneeskunde. Er is verder in onze maatschappij een grondige verandering van mentaliteit nodig. “Wat we ook denken, we hebben allen een zaadje van eeuwigheid in ons” (blz. 84). Uiteindelijk dragen we allen in het diepst van ons wezen het verlangen naar volmaakt geluk mee, dat niet op aarde, maar alleen in God verwezenlijkt kan worden omdat Hij ons zo geschapen heeft. Of we dit geloven of niet, verandert aan deze werkelijkheid zelf niets. In het genoemde boek wordt gelukkig ook uitgebreid aandacht besteed aan de rijke ervaring van de Oostenrijkse psychiater Viktor Frankl (+ 1997), die de concentratiekampen overleefde en ontdekte dat ieder mensenleven altijd en overal onvoorwaardelijk zinvol is. Hij sloot zich graag aan bij Dostojevski, die slechts één ding vreesde, namelijk zijn “lijden niet waardig te zijn”  (blz. 74)! Frankl meent ook dat Amerika met zijn vrijheidsstandbeeld aan de oostkust dringend nood heeft aan een standbeeld van de morele verantwoordelijkheid aan de westkust

12-07-2024 om 08:37 geschreven door Gust Adriaensen

Beste vrienden, kennissen, familie, Ik nodig jullie heel erg graag uit op de theatervoorstelling die ik deze zomer zal spelen over mijn tocht! Eva van de Velde (toen 23) stapte in de zomer van 2019 van het Vlaamse Retie naar Santiago de Compostela. 2600 kilometers, 110 dagen. Een vertelling over ontmoeting en vertrouwen, die u met een grote glimlach naar huis doet gaan. Wanneer?   Zondag 21 juli 2024 om 14u Zondag 4 augustus 2024 om 16u   Waar? Klub Kamino, de enige echte pop-up strandkerk in Antwerpen!  Victor Jacobslei, 2600 Antwerpen Op wandelafstand van station Antwerpen-Berchem PELGRIM speelt twee keer op deze locatie, maar er zijn ook nog een hoop andere toffe dingen te doen. Het volledige programma van Klub Kamino vind je hier.  Praktisch   De voorstelling duurt ongeveer 2 uur, pauze inbegrepen. Vooraf en nadien kan je er ook iets drinken in de strandbar. De voorstelling is gratis. Er zal een mandje staan voor een vrije bijdrage voor de locatie en de techniek.   Reserveren Reserveren is niet noodzakelijk, maar als je zeker wil zijn van je plekje, schrijf je best wel in. Inschrijven voor alle activiteiten in Klub Kamino doe je via deze link. Daar kan je je dus verzekeren van een plaatsje voor mijn voorstelling (naar onder scrollen en het vakje "PELGRIM" aanvinken op de door jou gewenste datum) maar ook voor de andere activiteiten van Klub Kamino. Wil je voor de voorstelling bv. nog een tekenworkshop of een yogales volgen, of er gaan coworken? Kan allemaal!  Meer lezen?   Op mijn blog hou ik alle noodzakelijke info bij. Op Instagram en Facebook geef ik inkijkjes in het voorbereidingsproces. In het Instagram highlight PELGRIM vind je alle informatie ook terug. Maandag belt er zelfs een journalist, dus binnenkort staat PELRIM ook in Het Laatste Nieuws  Ook op de pagina’s van Kamino, de organisatie die mij uitnodigde, vind je updates over de voorstelling en over hun andere activiteiten. Kan je er niet bij zijn?   Geen enkel probleem! Als je interesse zou hebben; voor het najaar en 2025 kreeg ik ook al enkele aanvragen om PELGRIM te komen spelen (o.a. in Limburg, Aalst en Retie). Als je graag op de hoogte blijft van die data, mag je me dat per reply laten weten. Liefs,  Eva

10-07-2024 om 08:19 geschreven door Gust Adriaensen