Hoewel in de praktijk het verschil tussen euthanasie en palliatieve verzorging soms klein kan lijken, blijven ze beide totaal onverenigbaar. Euthanasie is een handeling van een arts die het leven van een patiënt op zijn verzoek opzettelijk beëindigt. Palliatieve verzorging daarentegen wil het leven van een patiënt eerbiedigen en dienen door de pijnen en andere lichamelijke, psychologische, en spirituele problemen zo goed mogelijk te behartigen en te verlichten. Er blijft een wezenlijk verschil tussen het actief doden van een zieke en hem helpen, zijn pijnen en angsten verlichten opdat hij op zijn wijze en zijn tijd zijn leven uit handen kan geven.
Op gelijkaardige wijze zijn euthanasie en palliatieve sedatie met elkaar onverenigbaar. Sedatie vermindert de bewustzijnsgraad van de stervende zodat het gevoel van verstikking of angst verlicht wordt. Sedatie wordt voortdurend gerevalueerd en kan tijdelijk zijn, maar is op geen enkele wijze gericht op het versnellen van de dood. De enige bedoeling is het verminderen van de extreme pijnen of angsten.
Het verschijnsel waarbij het angstzweet in een uiterst hevige doodsstrijd zich vermengt met bloed, schijnt in de geneeskunde bekend te zijn onder de naam van “hematidrosis”. We menen dat Jezus dit heeft beleefd in de Hof van Olijven: “Aan doodsangst ten prooi bad Hij met nog meer aandrang. Zijn zweet werd tot dikke druppels bloed, die op de grond vielen” (Lucas 22, 44). In de moderne geneeskunde kunnen deze extreme angsten en pijnen verminderd worden door palliatieve sedatie, waar op zich uiteraard niets tegen is.
De getuigenissen van de deskundige zorgverleners die prof. Timothy Devos verzamelde (Euthanasie, een ander verhaal. Ervaringen en reflecties van zorgverleners, Pelckmans, 2021) geven hun volle aandacht aan hetgeen de patiënt eigenlijk vraagt. Ze ontdekken dat een vraag om euthanasie vooral een noodkreet is, een kreet om hulp bij zijn verschillende pijnen en angsten. Men kan nu 95 % van alle fysische pijn deskundig verlichten (a.w. blz. 21). Andere vormen schijnen echter een steeds grotere rol te spelen: zinloosheid van het leven, eenzaamheid, afhankelijkheid van anderen, angst voor het onbekende, angst om voor anderen een last te zijn... De patiënt wil vooral dat zijn vragen en angsten gehoord en begeleid worden.
De genoemde dokters en verplegers antwoorden op de vraag naar euthanasie duidelijk dat zij dit niet doen, maar dat ze iets veel beters zullen geven en trachten zorg te dragen voor alle pijnen en noden. Wanneer de patiënt zich dan werkelijk begrepen en begeleid voelt, verdwijnt de vraag naar euthanasie meestal vanzelf.
Ziehier een spectaculair voorbeeld. Een vrouw komt, gesteund door haar man euthanasie vragen. Ze is 50 jaar, neemt 32 pillen per dag, is overtuigd dat ze een last is voor haar man en haar twee kinderen en blijft maar herhalen: “Ik wil sterven”. Bovendien heeft ze al viermaal een zelfmoordpoging gedaan. De laatste keer wierp ze zich met haar rolstoel van de trap. De man wil de eis voor euthanasie agressief en met kracht bijzetten. Er volgt een gesprek van vier uur met het echtpaar, dat o.a. verneemt dat ze hier geen euthanasie toepassen. Het echtpaar wil elders euthanasie vragen maar aarzelt. Er wordt hen duidelijk gemaakt dat hier alles zal gedaan worden om fysische en psychische pijnen te verhelpen en dat al het mogelijke zal gedaan worden om hen bij te staan in al hun zorgen. Daarna, zo wordt hen gezegd, kunnen ze nog beslissen om eventueel elders euthanasie te vragen.
Het echtpaar kalmeerde. De man zag hoe vredig zijn vrouw in bed rustte en hoeveel goed bepaalde massages haar deden. Ook de jongvolwassen kinderen kwamen op bezoek en waren tevreden met de berusting van hun ouders. “Uiteindelijk stierf deze vrouw vredig in de armen van haar man, terwijl ze luisterde naar de muziek die werd gespeeld tijdens hun huwelijk” (blz. 238v). Een week later komt de man terug met een doosje pralines om zijn dankbaarheid uit te drukken.... “En hij vroeg me of hij reeds een plaats in de palliatieve zorgeenheid kon reserveren voor de dag dat zijn beurt zou komen!” (blz. 239). “Wat hier zo schrijnend is, is dat er 32 geneesmiddelen en 4 zelfmoordpogingen nodig waren om naar deze dame te luisteren en voor haar leven te zorgen zoals het zich aandient...” (ibidem).
Tegenover de huidige bagatellisering van de euthanasie en een uit de hand gelopen euthanasiepraktijk dient onze samenleving in de eerste plaats te investeren “in goede zorg, in nieuwe en toegankelijke behandelingen...” (blz. 101), een palliatieve zorg met alle mogelijkheden van de huidige geneeskunde.
Er is verder in onze maatschappij een grondige verandering van mentaliteit nodig. “Wat we ook denken, we hebben allen een zaadje van eeuwigheid in ons” (blz. 84). Uiteindelijk dragen we allen in het diepst van ons wezen het verlangen naar volmaakt geluk mee, dat niet op aarde, maar alleen in God verwezenlijkt kan worden omdat Hij ons zo geschapen heeft. Of we dit geloven of niet, verandert aan deze werkelijkheid zelf niets.
In het genoemde boek wordt gelukkig ook uitgebreid aandacht besteed aan de rijke ervaring van de Oostenrijkse psychiater Viktor Frankl (+ 1997), die de concentratiekampen overleefde en ontdekte dat ieder mensenleven altijd en overal onvoorwaardelijk zinvol is. Hij sloot zich graag aan bij Dostojevski, die slechts één ding vreesde, namelijk zijn “lijden niet waardig te zijn” (blz. 74)! Frankl meent ook dat Amerika met zijn vrijheidsstandbeeld aan de oostkust dringend nood heeft aan een standbeeld van de morele verantwoordelijkheid aan de westkust
12-07-2024 om 08:37
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2024
De Camino van Eva
Beste vrienden, kennissen, familie,
Ik nodig jullie heel erg graag uit op de theatervoorstelling die ik deze zomer zal spelen over mijn tocht!
Eva van de Velde (toen 23) stapte in de zomer van 2019 van het Vlaamse Retie naar Santiago de Compostela. 2600 kilometers, 110 dagen. Een vertelling over ontmoeting en vertrouwen, die u met een grote glimlach naar huis doet gaan.
Wanneer?
Zondag 21 juli 2024 om 14u Zondag 4 augustus 2024 om 16u
Waar?
Klub Kamino, de enige echte pop-up strandkerk in Antwerpen!
Victor Jacobslei, 2600 Antwerpen
Op wandelafstand van station Antwerpen-Berchem
PELGRIM speelt twee keer op deze locatie, maar er zijn ook nog een hoop andere toffe dingen te doen. Het volledige programma van Klub Kamino vind je hier.
Praktisch
De voorstelling duurt ongeveer 2 uur, pauze inbegrepen.
Vooraf en nadien kan je er ook iets drinken in de strandbar.
De voorstelling is gratis. Er zal een mandje staan voor een vrije bijdrage voor de locatie en de techniek.
Reserveren
Reserveren is niet noodzakelijk, maar als je zeker wil zijn van je plekje, schrijf je best wel in.
Inschrijven voor alle activiteiten in Klub Kamino doe je via deze link. Daar kan je je dus verzekeren van een plaatsje voor mijn voorstelling (naar onder scrollen en het vakje "PELGRIM" aanvinken op de door jou gewenste datum) maar ook voor de andere activiteiten van Klub Kamino. Wil je voor de voorstelling bv. nog een tekenworkshop of een yogales volgen, of er gaan coworken? Kan allemaal!
Op Instagram en Facebook geef ik inkijkjes in het voorbereidingsproces. In het Instagram highlight PELGRIM vind je alle informatie ook terug.
Maandag belt er zelfs een journalist, dus binnenkort staat PELRIM ook in Het Laatste Nieuws
Ook op de pagina’s van Kamino, de organisatie die mij uitnodigde, vind je updates over de voorstelling en over hun andere activiteiten.
Kan je er niet bij zijn?
Geen enkel probleem! Als je interesse zou hebben; voor het najaar en 2025 kreeg ik ook al enkele aanvragen om PELGRIM te komen spelen (o.a. in Limburg, Aalst en Retie). Als je graag op de hoogte blijft van die data, mag je me dat per reply laten weten.
Liefs,
Eva
10-07-2024 om 08:19
geschreven door Gust Adriaensen
04-07-2024
'De lege brooddoos van Rikske'
'Gratis warme maaltijden op school zijn een breekpunt voor Vooruit." Er is al veel geprobeerd om de kwaliteit van ons onderwijs in stand te houden of te verbeteren. Vaak vergeefs. Terwijl de oplossing eenvoudig is: meer investeren in keukens, refters en voedsel', schrijft Rik Torfs op Twitter.
Dat bericht inspireerde me tot het volgende, uit het leven gegrepen verhaaltje:
Lang geleden werd in het provinciestadje Turnhout, in het moederhuis aldaar, een kindje geboren, van wie de brave ouders in Heist-op-den-Berg, in een armtierig maar proper huizeken woonden. Zij moesten keihard werken voor een karig loon en hadden amper brood op de plank voor hun kroost
Het kindje, met de mooie naam Rikske , groeide op tot een eerder spichtig bazeken, want ouderlijke liefde en gezonde Kempense lucht zijn niet voldoende voor een gezonde fysieke ontwikkeling. Vaak moest het ventje, tot verdriet van zijn liefhebbende ouders, met een lege brooddoos naar school.
Uit de eerste schoolresultaten bleek Rikske een exceptioneel slim kind te zijn. Maar al vlug begon de gebrekkige en ongezonde voeding, een negatieve invloed uit te oefenen op de intellectuele ontwikkeling van het bijna geniale kind. Een supertalent dreigde verloren te gaan. Heist dreigde een toekomstig genie kwijt te spelen.
Gelukkig kwamen de dorpse trots en solidariteit juist op tijd op gang. Pastoor en Burgemeester lanceerden een actie om Rikske en enkele andere hulpbehoevende kinderen van een volle brooddoos te voorzien. En het wonder geschiedde.
Rikske werd steviger en zijn studie-ijver ging er met sprongen op vooruit. De gratis volle brooddoos had effect. Hij stoomde door naar het Middelbaar in Heist, daarna deed hij nog beter in Lier. En daarna, jaja, zelfs Leuven.
Hij werd een der grootste geleerden van zijn tijd!
04-07-2024 om 15:35
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2024
Verkoop dubbels abdijbibliotheek Postel
Op zondagen 21 en 28 juli heeft er weer een verkoop van dubbels uit de abdijbibliotheek van Postel plaats.
03-07-2024 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
01-07-2024
Blij om in een dorp te wonen?
Op Twitter schrijft Rik Torfs: 'De meeste dorpelingen, uiteraard niet allemaal, zijn blij in een dorp te wonen. Ze hebben geen zin in de voor onze tijd zo typische slachtofferrol te kruipen en hebben geen medelijden nodig'.
Torfs verwart 'slachtofferrol' en 'medelijden' met door de overheid en de mercantiele privésector opgelegde en geforceerde afhankelijkheid en onvrijheid.
De blijheid om in een dorp te wonen, wordt permanent aangetast door de complexe technologie en het 'ontmensen' van diensten.
01-07-2024 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
28-06-2024
Pausbezoek in september
Raadpleeg geregeld http://Pausbezoek.be. Deze website bundelt alle informatie over het pausbezoek
28-06-2024 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
Vrijdag 28 juni 2024
Meditatie : “Euthanasie” als opium voor het volk (I)
We laten onze campagne voor een meer vurige evangelisatie even rusten om een actuele nood onder de aandacht te brengen: de huidige euthanasiepraktijk, die niets minder is dan opium voor het volk.
In de openbare opinie wordt het actief doden van iemand op zijn/haar verzoek, steeds meer als verantwoord beschouwd. De misleidende gedachte dat euthanasie een waardig sterven is, wordt steeds meer opgedrongen. Ook in gewoon christelijke gezinnen wordt het soms als normaal gezien dat men zijn ouders heeft laten “euthanaseren” en men prijst de “geneesheer” die zich als “doden-heer” ontpopte, hoewel hij eigenlijk een deserteur is.
Vrienden vertelden mij met hoeveel liefde zij hun vader of moeder hebben verzorgd, die dan door euthanasie het leven verliet. Ik wil hen niet kwetsen en zeker niet hun liefdevolle zorg in twijfel trekken. Toch blijf ik zeggen: zij weten niet wat ze hun ouders ontnomen hebben.
We zijn in staat om onze geliefden iets veel mooiers en waardevollers te gunnen in deze laatste beslissende fase. Meewerken aan euthanasie is eigenlijk zeggen: “inderdaad, uw leven is niets meer waard, kom we maken er vlug een eind aan”. Deze veroordeling verdienen onze geliefden niet. Hebben wij geen betere middelen dan het dodelijke spuitje? Trouwens, wanneer er iemand is die hen echt nabij wil zijn in alle zorgen, pijnen en angsten om deze te verlichten, zal de vraag naar euthanasie van zelf verdwijnen. Ze zijn dan in staat op hun tijd en wijze hun leven terug te geven aan Hem die het geschonken heeft.
Het menselijk leven is op geen enkel ogenblik en in geen enkele omstandigheid zinloos of waardeloos, zoals ook de menselijke waardigheid door ziekte noch lijden aangetast of verminderd kunnen worden. Deze kostbare boodschap kunnen we altijd aan onze geliefden geven in plaats van hen in onze wegwerpcultuur als een nutteloos geworden voorwerp te elimineren.
Dat vraagt inderdaad een ernstige inspanning van onszelf. We moeten bereid zijn alle zorgen - en niet alleen het lichamelijk lijden - van een stervende ter harte te nemen. Er kunnen zovele andere pijnen en angsten zijn waarin we hen echt nabij willen blijven tot het einde.
Het leven dreigt in onze westerse, hedonistische, materialistische wegwerpcultuur steeds meer als iets banaals beschouwd te worden. Laten we nederig erkennen dat het leven, de geboorte en de dood een huiveringwekkend mysterie blijven.
Geboren worden is een passief werkwoord. Niemand heeft ooit ook maar de minste inspraak gehad in het allerbelangrijkste, namelijk het ogenblik en de wijze van zijn ontstaan, alsook in de fysische of geestelijke aard van zijn eigen leven. Alles werd ons gegeven opdat we het dankbaar zouden aanvaarden en daarmee ons eigen en uniek leven zouden uitbouwen. Sterven daarentegen is een actief werkwoord, dat we bewust kunnen trachten te beleven.
Het christelijk geloof verschaft ons de grootste dynamiek in zijn visie van het leven, lijden en sterven met Christus om met Hem te verrijzen. Het is best mogelijk dat deze dynamiek bij vele gelovigen nooit doorgedrongen is. Ze was ooit in de westerse christelijke beschaving “gewoon”. Wat men gewoon wordt, begint na een tijd te vervelen en men wil iets anders.
Welnu, in de mystiek-religieuze poëzie van de Indisch-Bengaalse dichter-filosoof, de “Bengaalse nachtegaal”, Rabindranath Tagore (+ 1941), vindt je vanuit zijn hindoe-geloof een schitterende bevestiging van het christelijk geloof. Hij heeft eindeloos het mysterie van geboorte en dood bezongen als de oevers van dezelfde stroom van het leven, dat uitmondt in de eeuwigheid. Wie zijn kleine verzameling leest, vindt de meest sprankelende poëzie:
TAGORE, Zwervende vogels, Wereldbibliotheek Astardal, z.j. “De stempel van de dood geeft waarde aan de munt van het leven…” (blz. 32). “De fontein van de dood doet het stille levenswater opspringen” (blz. 60). “Dit leven is het oversteken van een zee… In de dood bereiken wij de kust…”(blz. 64). “De dood behoort bij het leven evenals de geboorte. Het lopen is in het optillen van de voet evenals in het neerzetten” (blz. 70). “Wanneer al de snaren van mijn leven gestemd zullen zijn, mijn Meester, dan zal bij elke van Uw aanrakingen, de muziek der liefde weerklinken” ( blz. 81); “Laat dit mijn laatste woord zijn, dat ik geloof in Uw liefde” (blz. 83).
Of lees zijn Wij-zangen (Gitanjali), Ankhj-Hermes bv-Devengter, 1973, 7e druk vertaling Frederik van Eeden. “In ene groet aan U, mijn God, mogen al mijn zinnen zich spreiden… Als een vlucht heemzuchtige kraanvogels, die nacht en dag doorvliegen tot hun nest in de bergen, zo moge heel mijn leven afreizen naar zijn eeuwig thuis, in ene groet aan U” (blz. 68).
Deze dankbaarheid en eerbied voor het leven, dat ons ver overstijgt, dreigen door onze kunstmatige, technische, materialistische maatschappij vernietigd te worden. Daardoor kon de huidige mensonwaardige euthanasiepraktijk met haar morele ontwrichting zo diep doordringen. Euthanasie hoort niet thuis in een menselijke beschaving (wordt vervolgd).
Ziehier de schitterende getuigenissen in deze zin van moderne deskundige zorgverleners: Timothy DEVOS e.a., Euthanasie, l’envers du décor. Réflexions et expériences de soignants, Préfaces de Jacques Ricot et de Herman De Dijn, Editions Mols, juni 2019 (met een klein lexicon).
Timothy DEVOS (red.), Euthanasie een ander verhaal. Ervaringen en reflecties van zorgverleners. Voorwoord Herman De Dijn, Pelckmans, 2021 (met klein lexicon met uitleg over de betekenis van de verschillende termen).
Het motto 'Hoopvol onderweg' werd gekozen in samenspraak met het Vaticaan en drukt volgens het nationaal comité 'vernieuwing en optimisme' uit.
De katholieke Kerk in België is een gemeenschap in beweging, actief, ten dienste van het algemeen welzijn en geëngageerd in een opbouwende dialoog met alle geledingen van de samenleving.
Volgens het persbericht 'illustreert het logo deze reis tegen de achtergrond van de kaart van België'. 'Paus Franciscus stapt tussen de gelovigen van alle leeftijden en met verschillende achtergronden. Hij moedigt hen aan om bij te dragen aan een meer rechtvaardige wereld en deel te nemen aan het leven en de toekomst van de Kerk.'
De websitePausbezoek.bebundelt alle informatie over het pausbezoek van 26 tot en met 29 september 2024.
27-06-2024 om 14:24
geschreven door Gust Adriaensen
25-06-2024
Torfs en het nominalisme
'Ik ben een grote voorstander van een nominalistische, volledig vrije genderkeuze die uiteraard niet eenmalig hoeft te blijven. Er is immers al zoveel onvrijheid in onze samenleving', schrijft Rik Torfs op Twitter. En in Doorbraak wijdt hij daaraan een column.
Torfs wil klaarblijkelijk de middeleeuwse strijd tussen nominalisme en realisme nieuw leven inblazen. Hij is een nominalist: algemene begrippen zijn slechts namen en hebben geen enkele werkelijkheidswaarde. De 'plantheid' bestaat niet, enkel het 'madeliefje'. De 'mensheid' bestaat niet, enkel 'Rik'
In het Doorbraakartikel gaat Torfs toch wel bijzonder luchthartig, badinerend, over erg fundamentele waarden en opvattingen heen. Hij zet 'externe waarheden' en 'algemene categorieën' weg als onrealistisch. Dan blijft enkel een hyperindividualisme zonder algemeen kader over.
De 'gender-Spielerei' inbedden in de wijsgerige stroming van het nominalisme, maakt, zoals Torfs geamuseerd schrijft, gender tot een individuele, veranderlijke keuze.Dergelijke lichtzinnige benadering botst met christelijke opvattingen en kan verwarring zaaien bij heel wat mensen.
Bekent Torfs zich nu duidelijk tot de Nieuw-Rechtse ideologie? Want het nominalisme vormt daarvan de filosofische legitimatie . Een ideologie waarin de mens maker is van zichzelf en van zijn wereld, gekenmerkt door anti-egalitarisme . Lees meer daarover via http://ethesis.net/nieuw_rechts/nieuw_rechts_deel_II_3.htm
25-06-2024 om 08:49
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2024
Rust
Na het haagscheren,
rust: een biertje en zicht op
vijf madeliefjes.
21-06-2024 om 17:00
geschreven door Gust Adriaensen
20-06-2024
Oxfam: Eis klimaatoplossingen van de volgende regeringen
Het is gebeurd! We hebben gestemd. En voor hen die nu de voorbereidingen treffen voor de vorming van een nieuwe regering, herhalen we nogmaals onze boodschap: we hebben nood aan politieke moed om over te stappen naar een samenleving met meer rechtvaardigheid.
Het klimaat is ontregeld en de klimaatcrisis is een feit. Toch wordt er vaak niet verteld dat we niet allemaal even verantwoordelijk zijn voor de aangerichte schade en ook niet gelijk worden getroffen door de gevolgen. De klimaatcrisis heeft vooral invloed op de armere bevolkingsgroepen in België en elders in de wereld, terwijl zij hier net het minst verantwoordelijk voor zijn.
De hoogste 1% van de Belgische inkomens stoot gemiddeld 10 keer meer CO2 uit dan de laagste 50%.
Degenen die verantwoordelijk zijn voor de klimaatcrisis zullen hun uitstoot niet uit zichzelf verminderen. We hebben politieke moed nodig om structurele oplossingen door te voeren die de schade herstellen, de klimaattransitie financieren en een einde maken aan ongelijkheden.
Laten we samen een krachtig signaal naar de politiek sturen en hen vragen om een eerlijk, sociaal en feministisch klimaatbeleid in te voeren.
Een duurzame en respectvolle toekomst voor iedereen is binnen handbereik.
20-06-2024 om 15:07
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2024
'Een gebrek aan barmhartigheid maakt werknemers ziek'
'Een gebrek aan barmhartigheid maakt werknemers ziek', schrijven drie hoogleraars in DS en ze citeren daarbij Jezus Christus:
“Jullie weten dat de machthebbers misbruik maken van hun macht. Maar onder jullie moet dat totaal anders zijn. Wie van jullie de grootste wil zijn, moet jullie dienaar worden.”
19-06-2024 om 07:10
geschreven door Gust Adriaensen
17-06-2024
Natuurherstelwet goedgekeurd!
Bedankt, natuurliefhebber!
Want ook dankzij jouw steun is de Europese natuurherstelwet vandaag finaal goedgekeurd. Dat wil zeggen dat alle Europese lidstaten zich voortaan moeten inzetten om te natuur te herstellen.
Dat de wet nu finaal is goedgekeurd, is gigantisch goed nieuws voor de natuur in heel Europa. En het is nodig, want 80% van de natuur in Europa is in slechte staat. We staan dus voor een grote uitdaging, en om ze te herstellen, kunnen we alle steun gebruiken.
17-06-2024 om 17:20
geschreven door Gust Adriaensen
15-06-2024
De weg naar God
De weg naar God
De weg van Augustinus naar God: SAMEN LEVEN IN LIEFDE.
Op 15 juni bracht pater Nicolaas een boeiende presentatie van de H. Augustinus en zijn kloosterregel: bronnen van inzicht en wijsheid, ook voor mensen van nu.
Je krijgt de gelegenheid om nog in te schrijven voor de presentatie op 29 juni: Info en inschrijving : nicolaasgorts@hotmail.com of 0495 52 46 54.
15-06-2024 om 17:49
geschreven door Gust Adriaensen
13-06-2024
Barones Doornaert en president Van Grieken
Een nog vrij jong en gelukkig koppel. Het resultaat van een geslaagde date. Terug aan de toog waar ze aan de praat geraakten. Ze hebben het gemaakt, dankzij een onafhankelijk Vlaanderen. Hij, zuidelijk en wat allochtoon donker en gladjes in het pak. Zij in flatterend roodbont Kempens.
13-06-2024 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
12-06-2024
Overheidsinkomsten politieke partijen
Bekijk de tabel met de overheidsinkomsten van de politieke partijen voor en na de verkiezingen. Klik op onderstaande link.
12-06-2024 om 10:24
geschreven door Gust Adriaensen
11-06-2024
'De charme van Rood - Een Antwerps drama'
'De charme van rood- Een Antwerps drama'.
----------
Seigneur De Wever was in zijn nopjes. De dobbelstenen konden niet beter rollen. Ineens was hij de architect-machinist van de Vlaamse en federale regering. En hij had de simpele jonkies van VL.B. buiten spel gezet.
Maar er woelde ook onrust in zijn gigantisch brein en er was pijn in zijn hart. Na zijn zoveelste bezoek aan de soeverein, dwaalde hij graag door de pronkerige salons van het Schoon Verdiep. Waterlanders vulden zijn sombere ogen .'Wat zal hier gebeuren, als ik weg ben', zuchtte hij.
Dat was ook de vraag die de sinjoren zich onzeker, wat angstig, maar ook vol verwachting stelden. Zou de fiere Leeuw nog klauwen? Zou hij nog lang tanden hebben? Of galmde weldra de Internationale 24/7 over het marktplein, hing het stadhuis vol rode banieren?
Want het rode gevaar was reëel. Een afgetrainde communist hijgde in de nekken van de welgedane nationalisten op het Schoon Verdiep. Het vertrek van hun patron naar Brussel, zou hen ontredderd achterlaten in het besef dat iedereen hun schamele naaktheid doorheen hun keizerlijke kleren zou zien.
Seigneur De Wever besefte het allemaal heel intens. Het versterkte nog zijn misantropisch mensbeeld en zijn Untergang-des-Abendlandesgevoel.
Maar de Plicht was heilig. Hij moest Antwerpen verlaten om het Vaderland, het Dierbaar Land der Belgen, te redden.
11-06-2024 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
10-06-2024
Perceptie versus realiteit
Vraag aan mensen wie de verkiezingen gewonnen heeft, bijna zeker zal het antwoord zijn: De Wever en N-VA. Nochtans verliest N-VA federaal 1 zetel en wint VL. B. er 2. Regionaal verliest N-VA er 3, VL.B. wint er 8. Dat is de realiteit.
Hoe komt dat? De media hebben direct die perceptie gecreëerd en verspreid, terwijl de N-VA enkel de grootste partij bleef in de strijd met VL.B. Dat leidde op tv ertoe dat beide kopmannen een overwinningsspeech hielden, die ze startten met: 'Onze partij heeft gewonnen!'
Een van de overwinnaars van ed verkiezingen, VL.B., wordt dus gepercipieerd als de verliezer of als de 'overwinnaarsverliezer'. Dat 'verliesgevoel' werd in de hand gewerkt door de media én de partij zelf. Peilingen en partijverwachtingen werden als winst-verliesnorm gehanteerd.
Een nog sterkere vorm van perceptie en het creëren van 'blinde vlekken', is dat er in Vlaanderen een 'verrechtsing' zou plaatsvinde. Het behaalde aantal zetels spreekt dat tegen. De partijen met een (extreem of centrum)rechts etiket (VL.B., N-VA, VLD, CD&V) verliezen 5 zetels.
De partijen met een (extreem of centrum)links etiket (Vooruit, PVDA, Groen) winnen 5 (6 Fouad Ahidar) zetels. Dat is een aanzienlijke 'verlinksing'. Waarom wordt daaraan geen aandacht geschonken? Is het vanwege de media onprofessionele onoplettendheid of een bewust gecreëerde blinde vlek?
10-06-2024 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen
08-06-2024
Gratis stemwijzer
GRATIS STEMWIJZER voor alle gelovigen en humanisten:
:Mattheüs 25:35-40 HTB: Want Ik had honger en u hebt Mij te eten gegeven. Ik had dorst en u hebt Mij te drinken gegeven. Ik was een vreemdeling en u hebt Mij in uw huis uitgenodigd. Ik had niets om aan te trekken en u hebt Mij kleren gegeven...
08-06-2024 om 15:03
geschreven door Gust Adriaensen
Rik Torfs bekent kleur
'Altijd voel ik sympathie voor wie kleur durft te bekennen, desnoods tegen de stroom in', schrijft Rik Torfs, gewezen rector van de Katholieke Universiteit van Leuven. En hij plaatst daarbij deze foto.
Het is bijzonder fijn en hartversterkend dat de kleuren waaraan een gerespecteerde influencer aandacht schenkt, ook mijn sympathie wegdragen: tinten van Groen, het vlammende Rood, het tere LGTBQ-roze, het om bescherming en respect vragende weerloze lichtbruin van de Vluchtelingen en de (naderende) Ouderdom.
08-06-2024 om 14:45
geschreven door Gust Adriaensen
