|
XI/9
Vrijdag 26 februari 2016
Dinsdag vernemen we telefonisch dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel de volgende dag komen en inderdaad arriveren ze woensdag tegen de middag. We hadden nauwelijks de kans om elkaar uitgebreid te verwelkomen of daar komt een ploeg van vijf mannen van de Russische tv toe (1TV.RU). Moeder Agnes-Mariam heeft immers zopas in Moscou de Femida-prijs gekregen. Femida is de Romeinse godin van de rechtvaardigheid, afgebeeld met een blinddoek (om haar onpartijdigheid, objectiviteit), een weegschaal en een zwaard. In feite is het een algemeen aanvaard symbool geworden van de rechtvaardigheid. In Rusland is het zowat de tegenhanger van de Nobelprijs. Deze prijs werd tot heden gegeven aan Russen die zich bijzonder hebben ingezet voor de verdediging van de rechtvaardigheid en de rechten van de mens. De tv-ploeg wil nu een reportage maken van ons klooster. We beginnen in de kerk waar we de vespers van de vastentijd zingen, die door de ploeg ijverig en uitgebreid wordt gefilmd. Onder de vespers valt, zoals naar gewoonte, het licht uit maar dat is voor die lui geen probleem. Daarna houden we een rondgang en ondertussen wordt moeder Agnes-Mariam geïnterviewd. Alles in het Arabisch. Ze hebben hun eigen tolk bij. Het is een eind over de middag wanneer de ploeg klaar is. Wij gaan eten maar zij verkiezen te vertrekken. Nu zijn we even als gemeenschap onder elkaar. We krijgen een uitgebreid verslag met foto’s van het bezoek van moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel aan Aleppo, waar ze konden zorgen voor de uitdeling van 8.500 grote dozen humanitaire hulp, met ambulance en mobiel hospitaal. Uiteraard waren de goeverneur en de bevolking heel dankbaar. Deze belangrijke bijdrage kon gerealiseerd worden, tevens met de hulp van Dorcas, die door de Nederlandse regering wordt gesteund. Ze bezoeken wijken waar al drie jaar niemand durft komen. De volgende dag was inderdaad de toegang weer versperd. Ook bezoeken ze het militaire vliegveld van Quweiris, dat ondertussen een symbool geworden is van de weerstand. De soldaten hebben daar in een geest van uitzonderlijke moed, eensgezindheid en broederlijkheid stand gehouden. Tevens zien we foto’s van het gulle onthaal dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel in Moscou te beurt viel. (Over de humanitaire hulp aan Aleppo als historische expeditie hebben we in het Frans en Engels een reportage gemaakt: die maandag op onze website zal staan www.maryakub.net). Na het middagmaal trekken we naar de grote zaal aan de ingangspoort. Daar wachten een 50-tal hoogwaardigheidsbekleders en vertegenwoordigers van Qara en Qalamoun. Zij willen moeder Agnes-Mariam danken. Van haar kant zegt ze dat, wat zij gekregen heeft, voor hen en voor Syrië is, dat wij er zijn voor hen en dat we één familie vormen. Het is een spontane ontmoeting waarbij verschillenden ongedwongen het woord nemen. Tenslotte vraagt ze de mensen haar op de hoogte te houden van de problemen die er zijn. En meteen komt al een grote zorg naar boven. Vele families zijn tijdens de hevige gevechten in 2013 naar Libanon gevlucht en willen nu met duizenden terugkeren, maar ze hebben dringende hulp nodig. Een bijkomende moeilijkheid hierbij is dat sommige vaders ondertussen hun kost goed blijven verdienen door met de terroristen mee te doen. Er wordt afgesproken dat men zal trachten toch gans het gezin op te vangen en de man te overtuigen om de wapens neer te leggen. Men wil wel heel waakzaam blijven en zorgen dat er geen infiltratie van gewapende strijders mogelijk is. En zo worden heen en weer voorstellen gedaan om de eenheid van het volk te bewaren en verzoening te bewerken. De sfeer is allerhartelijkst. Ondertussen worden overvloedig koffie, thee en koekjes aangeboden, geheel in de stijl van de oosterse gastvrijheid. Daarna was het al weer tijd om afscheid te nemen. Het is duidelijk dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel niet stil zitten en nu nagenoeg dag en nacht in beslag genomen worden door de dringende hulp voor de Syrische bevolking. Zowat alle Syriërs zullen nog lang steun nodig hebben. Wij vieren ’s avonds de eucharistie met een dankbaar hart om de hulp die we het volk kunnen bezorgen, uiteraad vooral dank zij jullie en de vele weldoeners, waarvoor we uitdrukkelijk willen blijven bidden. Moge God, de Vader van alle mensen, in Jezus de Verlosser, door zijn Geest u overvloedig zegenen. Moge Maria, de Moeder van Jezus haar mantel van barmhartigheid over u uitspreiden. Tegelijk bidden we opdat dit land doorheen het grote lijden, toch mag blijven stand houden, tot diepe verzoening mag komen en uiteindelijk als een nieuw volk mag herrijzen: “Onze Vader...Uw Rijk kome, uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel”.
Wordt de lijdensweg ingekort?
Moscou en Washington zijn overeengekomen om in Syrië een voorlopig staakt-het- vuren in te stellen. Dit zou vandaag om middernacht ingaan. Het betekent dat de wapens zwijgen, tenzij op beperkte wijze, in geval van wettige zelfverdediging. Verder mag niemand van de ondertekenaars terrein van anderen inpalmen. Vooral houdt dit in dat overal humanitaire hulp zal verleend worden.
Het staakt-het-vuren geldt niet tegenover de groepen die als terroristen door de UNO zijn erkend, zoals Daesh, Al-Nusra en de met Al-Qaida verbonden groepen. Laat me hierbij noteren dat dit al een vooruitgang is tegenover de onzin van een staakt-het-vuren zoals dit tot heden vanuit internationale organisaties graag werd gepromoot. Terreurgroepen zijn ongrijpbaar voor officiële overeenkomsten. Een staakt-het-vuren betekende voorheen dat de gruwelgroepen gewoon naar believen doorgingen of zich konden hergroeperen, terwijl het wettige leger en de politiediensten verlamd werden en de bevolking niet mochten verdedigen. Heb jij de internationale gemeenschap om een staakt-het-vuren horen vragen toen Daesh zijn barbaarse rooftocht begon? Neen, terwijl de media zorgden voor voldoende afschuw, krijgen ze de nodige hulp om een groot deel van Syrië te domineren. Er is evenwel ook nu nog bedrog mogelijk. De Ahrar el-Sham is een door buitenlandse geheime diensten al vóór de crisis opgerichte terreurgroep, verbonden met Al-Qaida, met de bedoeling hier door “volksopstanden” een plaatselijke islamitische staat op te richten onder de sharia. Zij is met de ontwrichting begonnen (daarom hebben de Russen ook meteen deze groep gebombardeerd). Nu heeft deze groep haar naam veranderd in Jaych Halab, zodat zij niet meer op de lijst van de terroristengroepen voorkomt. Moeten Rusland of het Syrische leger daar in trappen, om Kerry en anderen ter wille te zijn? Vervolgens zijn er zeven gewapende groepen die uitdrukkelijk het staakt-het-vuren afwijzen en die zich nu bij Daesh voegen (de partizanen van de sharia, de soldaten van de Levant, de groep van de Krim, de soldaten van Al-Aqsa... ik bespaar u de namen). Het megabedrog blijft maar doorgaan. Alle aandacht zal niet gericht worden op het barbaarse terrorisme, maar op iedere actie van het Syrische leger en Rusland. Zo kan men de schendingen van de overeenkomst aan Syrië toeschrijven en een reden vinden voor nog meer illegale, onmenselijke militaire invasie. Ondertussen zijn op vier dagen tijd weer een 100-tal regeringssoldaten gesneuveld, waar de media achteloos aan voorbijgaan. Zij zullen echter niet vergeten worden door de Syriërs en zeker niet door God!
Er is een zogenaamde Onafhankelijke Internationale Onderzoekscommissie voor Syrië opgericht. Klinkt goed. Vorige dindsdag werd een informele sessie gehouden met leden van de commissie. En wat zien we? Deze commissie heeft een rapport gemaakt op grond van aanklachten van bepaalde ngo’s die Syrië beschuldigen, met valse feiten. Sinds begin van de oorlog heeft de Syrische bestendige afgevaardigde bij de UNO, Bashar al-Jaafari meer dan 600 brieven geschreven met de nodige documentatie over terroristische aanslagen en wreedheden. Op geen enkele brief is enig antwoord gekomen en met geen enkele van deze misdaden heeft de commissie nu rekening gehouden. Verder houdt de commissie geen rekening met de bewijzen van buitenlandse mogendheden die wapens blijven leveren en djihadisten blijven sturen naar Syrië. Als de onderzoekscommissie bekommerd is om de schendingen van de rechten van de mens, waarom is er dan geen enkele veroordeling te horen van Qatar, Saoedi-Arabië en Turkije? Aldus Bashar al-Jaafari. Geheel terecht zei hij dat deze commissie onmogelijk als “onafhankelijk” kan erkend worden vermits ze politiek gekleurd is. Tenslotte zei hij nog dat hij verwacht had dat de voorzitter van de commissie tenminste de aanslagen van de voorbije dagen in Homs en Damascus, waarbij meer dan 130 Syriërs de dood vonden, zou veroordeeld hebben! Daarover kwam echter geen woord. De 29 doden van de recente aanslag in Ankara waren voldoende om Turkije toe te laten Noord Syrië te komen bombarderen, terwijl inmiddels DNA-onderzoek heeft uitgemaakt dat de daders Turken zijn en geen Syriërs. Wie vindt nu een dergelijke ‘onafhankelijke’ UNO onderzoekscommissie nog geloofwaardig? Het is duidelijk dat ook deze commissie weer de Syrische crisis moet voorstellen als een oorlog van het leger tegen het volk, om het land te kunnen verwoesten. Zal dit de ellende van het volk verminderen?
En dan nog iets over de sancties. Ik denk dat de meeste mensen, zoals ik zelf vroeger, niet beseffen wat sancties eigenlijk betekenen. In Frankrijk is Laurent Fabius, de minister van buitenlandse zaken er vandoor gegaan, zoals Michel Raimboud schrijft (Le mensonge, la nausée et les sanctions, 22 februari 2016). Hij vindt het de schandaligste minister die Frankrijk ooit gehad heeft. Een man die de moorden van de rebellen in Syrië loofde, openlijk zei dat de Syrische president geen recht had om op aarde te leven en vooral Syrië met sancties wilde doden. Het doet ons vragen stellen omtrent de oprechtheid van de internationale gemeenschap over het lot van de Syrische bevolking. Reeds voor de Amerikaanse inval in Irak in 2003, hebben de sancties 600.000 kinderen gedood. Toen was Madeleine Albright (de eerste vrouwelijke) staatsecretaris (tot 2001) van de VS. Op een persconferentie vroeg een journalist aan haar of sancties wel verantwoord zijn wanneer daardoor meer dan een half miljoen kinderen sterven. En denk je dat ze dit cijfer ontkende? Helemaal niet. Haar antwoord luidde simpelweg: “wij denken van wel”! Het waren geen Amerikaantjes, maar ‘slechts’ Irakese kinderen. Op Syrië wegen economische, financiële, toeristieke, culturele, sociale, diplomatieke sancties die samen het land wurgen en de bevolking verstikken. De ambassades werden gesloten alsook de luchtvaartmaatschappij Syrianair. De Syrische banken en communicatie (Syriatel) werden geboycot, toeristen bleven weg, de banden met het westen werden doorgesneden. Ondertussen zorgden dezelfde initiatiefnemers van de sancties met hun terroristengroepen voor een deskundige verwoesting van alle belangrijke infrastructuur. Mensen werden gedood als insekten, maar de gestolen olie van Irak en Syrië werd beschermd door de VS en Turkije. Tot eind vorig jaar zorgden multinationals voor een veilig transport naar het zionistisch Israël en vandaar kwam het gewoon op de wereldmarkt. De machtigen der aarde profiteerden er volop van, maar niet het Syrische of Iraakse volk. Na vijf jaar is het volk (zij die nog leven, al of niet gehandicapt) uitgeput, op, zoals een hoogbejaarde, die al zijn reserves verbruikt heeft. Michel Raimbaud: “De criminele en schandalige sancties, die het land en het volk van Syrië doden, moeten opgeheven worden, niet binnen een maand of een jaar, maar nu. Het is geen kwestie van diplomatie maar van eer. Frankrijk zou zich eren wanneer het voor zichzelf, nationaal, alle sancties tegen Syrië zou opheffen”.
De grootste schande uit de geschiedenis van de westerse pers
Wie dagelijks ijverig de dagbladen leest en het tv-nieuws volgt, is niet meer opgewassen tegen een totaal vervormd beeld dat van het internationaal gebeuren gegeven wordt. De voorstelling van de oorlog tegen Syrië en van de huidige slachtingen in Aleppo zullen de geschiedenis ingaan als de meest schaamteloze vervalsingen van de werkelijkheid in de gehele Atlantische pers. Dat schrijf (voor de Amerikaanse pers) Stephen Rinzer, senior lid van het Watson Instituut voor internationale studies van de Brown universiteit. Al drie jaar leeft de bevolking van Aleppo onder de terreur van de terroristen. Water en elektriciteit werden afgesloten. Fabrieken werden afgebroken, vernield en machinerieën naar Turkije gevoerd. Het Syrische leger, geholpen door bondgenoten en vooral Rusland brengen nu eindelijk hoop. De Amerikaanse pers, nagepraat door de hele Atlantische pers stelt de feiten precies omgekeerd voor. Aleppo zou een “bevrijde stad” zijn en wordt nu zogenaamd door het leger gebombardeerd. Assad, de Russen, Iran en bondgenoten worden als de verwoesters voorgesteld, terwijl de Amerikaanse coalitie, Turken, Saoedi’s en “gematigde rebellen” als de grote bevrijders worden gezien. Stephen Kinzer is eerder mild voor de gewone journalisten, omdat ze niet beter weten (mij dunkt dat het wel hun taak is!).. Immers, de financiële en ideologische druk op dag- en weekbladen, tijdschriften en tv-kanalen is immens groot. De grofste leugens zijn nu zelfs ingeburgerd in de campagne voor de presidentsverkiezingen. Tijdens het recente debat in Milwaukee, stelde Hillary Clinton dat de vredesgesprekken van de UNO voor Syrië te danken zijn aan een overeenkomst die zij in juni 2012 sloot in Genève. De werkelijkheid is precies omgekeerd en geen enkele journalist was voldoende op de hoogte om er tegenin te gaan. In 2012 wist H. Clinton samen met Turkije, Saoedi-Arabië en Israël het goede vredesplan van Kofi Annan voor Syrië te kelderen, omdat Iran hierbij betrokken werd en omdat hierin voorzien was dat de wettige regering in Syrië voorlopig zou behouden blijven. En zo is de hele westerse pers verblind. Voor de wereld heeft dit catastrofale gevolgen: “De VS hebben de macht om te beslissen over de dood van volkeren”. Lijden en dood blijven voortduren omwille van de onwetendheid in de openbare opinie over wat er werkelijk gebeurt.
Dezelfde schrijver stelt dat Rusland wordt voorgesteld als onze eeuwige vijand, terwijl het in feite voor ons een ideaal voorbeeld is. Ziehier een omschrijving van zijn overtuiging. Tegenover Afghanistan en Irak hadden wij Rusland moeten volgen en niet militair binnenvallen. In Syrië zijn wij het die een bloedige oorlog begonnen en het volk zal blijven lijden totdat wij onze politiek veranderen. We moeten de wettige regering van Assad steunen, dan kan zij onderhandelen met de binnenlandse oppositie in plaats van met buitenlandse terreurgroepen die wij helpen om het land te verwoesten. Rusland navolgen is goed voor Amerika en voor heel de wereld. Ook Europa zal nooit veilig zijn zonder samenwerking met Rusland. ”Dank u, Rusland”. De campagne voor de presidentsverkiezingen draait vooral rond onze veiligheid om het leger nog sterker uit te bouwen en nog meer vijanden te kunnen vermoorden. Als vijanden worden dan steevast genoemd: Rusland, Iran, China en een of ander land naar keuze van het ogenblik. Hoe het oorlogsgeweld kan verminderd worden komt slechts zelden en ter loops ter sprake. Ted Cruz verwees naar de ellende van de gewone mensen in Raqqa of Falluja en Donald Trump zei uitdrukkelijk dat de inval in Irak een verschrikkelijke vergissing was. Over president Georges W. Bush en zijn raadgevers zei hij: “Zij logen. Ze zeiden dat er massavernietigingswapens waren, maar die waren er niet en dat wisten zij”. (Met dank aan de vriendelijke lezer die deze artikels en de link stuurde: Stephen Rinzer, The Media are Misleading the Public on Syria, <http://www.bostonglobe.com/opinion/2016/02/18/the-media-are-misleading-public-syria/8YB75otYirPzUCnlwaVtcK/story.html>. Hierbij nog twee artikels van dezelfde auteur: On Syria: Thank you Russia, The Boston Globe, 13 februari 2016; The great dumbing-down of US foreign policy, The Boston Globe, 16 februari 2016.) Een andere lezer zond me een goed Nederlands artikel (De waarheid die de media verborgen houden over Assad’s Syrië), naar aanleiding van een reportage van Martin Smith, een Nederlandse journalist die blijkbaar wel waarheidsgetrouw wil zijn. De tekst eindigt aldus: “Het wordt met de dag duidelijker dat er flink gelogen wordt in de media om zo de bevolking op het verkeerde been te zetten, zodat we dit soort oorlogen steunen. We zijn er allemaal massaal ingetrapt tijdens de oorlog in Irak en de Libië-invasie. Achteraf werd pas duidelijk dat er gretig gebruik is gemaakt van propaganda en leugens...” Wanneer zal de waarheid over Syrië openlijk erkend worden en het lijden eindigen?
Hier en daar zijn er gezaghebbenden die al tot een juister inzicht komen en het ook durven verkondigen. Lord Richard Dannart, oud-stafchef van de Britse troepen (2006-2009) zegt openlijk dat Londen een grote vergissing begaat door de djihadisten te steunen in plaats van te doen zoals Rusland en de Syrisch Arabische Republiek te steunen (“Russia is getting it RIGHT in Syria, it’s the UK getting it WRONG, blasts ex-army chief”, Tom Batchelor, The Daily Express, February 16, 2016). Ook de Duitse generaal Harald Kujat spreekt in dezelfde zin (<http://www.ninefornews.nl/duitse-topgeneraal-rusland-zal-vrede-brengen-in-syrie-westen-moet-turkije-in-toom-houden/>). En nu maar hopen dat zij die in de Lage Landen het weer maken, binnen niet al te lange termijn tot inzicht komen, tot welzijn van eigen volk en vooral tot heil van Syrië. We zouden al kunnen beginnen met de zaken eens met hun volle naam te noemen, zoals de NATO: Noord Altlantische Terroristische Organisatie!
Een betekenisvolle doorbraak
In 2014 lanceerden feministen in Spanje hun “trein van de vrijheid”, waarmee ze hun zogenaamd recht op abortus wilden promoten. Hiertegen schreef Mgr. Juan Antonio Rei Pla, bisschop van Alcala de Henares, nabij Madrid, een bijdrage onder de titel: “De zaken noemen met hun naam”. Hij vergeleek deze trein met de treinen naar Auschwitz, die de mensen naar het dodenkamp voerden. Een explozie van verontwaardiging bij de feministen! Ze voelden zich zwaar beledigd. Zij eisten respect voor hun zogenaamde sexuele rechten en rechten van de mens, gepromoot door de UNO-bepalingen en legden klacht neer bij het gerecht. Het gerecht besliste evenwel dat de overtuiging van de bisschop en zijn persoonlijk geloof door de vrijheid van uitdrukking worden beschermd, al kunnen ze storend zijn, kwetsend of onaangenaam. (Salon beige, 19 februari 2015). En wat de holocaust of shoah betreft, - zo voegen wij er aan toe - is het goed deze onbegrijpelijke misdaad niet te vergeten om een dergelijke herhaling te voorkomen. Nochtans kunnen we een systematische cultus, die alle andere gruwelen alsook de misdaden van het zionistische regime zelf in de schaduw blijven stellen, niet aanvaarden. De wereldwijde, decennia oude abortuswet heeft al een onnoemelijk groter aantal van de zwaksten uit de mensenfamilie op gruwelijke wijze ter dood gebracht. Bovendien raast deze trein in volle snelheid nog verder. Daarom is een dergelijke vergelijking meer dan gerechtvaardigd. Proficiat Mgr. Juan Antonio Rei Pla. En deze keer heeft Femida weer eens rechtvaardig geoordeeld.
Graag willen we volgende actie aanbevelen:
Mars voor Syrië, 12 Maart 2016, 14.00 u, Den Haag
Zaterdag 12 Maart 2016 is het 5 jaar geleden dat de zogeheten “Arabische lente” in Syrië begon. Zoals overal in het Midden-Oosten blijkt deze lente nu een winter, aangespoord door buitenlandse agenda’s en met de openlijke financiële, militaire en morele steun van terreurorganisaties, dictaturen en het Westen. Het Syrische volk heeft heldhaftig het hoofd geboden tegen deze schijnrevolutie om haar model van een seculiere eenheidsstaat te verdedigen. Ondanks de verwoede pogingen van takfiri, sectaristen en zionistische agressors, houdt Syrië stand. Vandaag leidt Syrië de revolutie tegen Daesh, een monster geboren uit de internationale steun aan “gematigde” rebellen met de agenda van criminele autarken in Golfmonarchieën. Nu dat zij de hele wereld destabiliseren, is het tijd de legitimiteit van de Syrische strijd te erkennen. Locatie: Spuiplein, Den Haag, aanvang 14.00 u. Toegestaan: Syrische, Nederlandse en Russische vlagge. Niet toegestaan: politieke polarisering en kaping voor sektarisme, Syrië is één. Spandoeken van te voren voorleggen ter goedkeuring, aangezien de ordediensten hiervan op de hoogte willen worden gesteld.. Meer informatie en richtlijnen op de facebook: (Contact: +32 (0)472 77 79 03 – vrij_syrie@telenet.be. Affiche: http://i66.tinypic.com/2hoemty.jpg facebook: https://www.facebook.com/events/431296530401838/)
P. Daniel
26-02-2016 om 19:32
geschreven door Gust Adriaensen
|
