Na de overwinning op Brazilië was de frontpaginakop in De Standaard: 'Duivels verslaan God'.
Nu zou de kop kunnen zijn: 'GOD - IN - FRANKRIJK VERSLAAT DUIVELS'.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Paus verdedigt en waardeert hulp aan vluchtelingen
Tijdens een mis voor de vluchtelingen en migranten, dankte de paus ook de redders van vluchtelingen en migranten.
Zij belichamen de parabel van de barmhartige Samaritaan, die, zo zei de paus, halt hield om het leven van de arme man, die afgeranseld werd door bandieten, te redden zonder te vragen waar hij vandaan kwam, waarom hij de tocht had ondernomen en zonder te vragen naar zijn papieren.
Een duidelijke verwijzing naar en waardering voor de ngo's, die door rechtse, populistische en nationalistische politici, ook in ons land, momenteel wat graag gecriminaliseerd worden of in hun reddingswerk worden gehinderd.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:vluchtelingen
Bij een kop in De Standaard
'Duivels verslaan God'
'Duivels verslaan God'
Er was toch wel heel wat te doen geweest over de frontpaginakop in de eindredactiekamer van De Standaard. Natuurlijk heerste er een uitzinnige euforie en in dergelijke sfeer, dat is geweten, dreigt vaak de zin voor verhoudingen teloor te gaan. Slechts enkele wat oudere, algemeen als saai bekende redactieleden bleven er enigszins nuchter bij, ook al had de hoofdredacteur al gebruld: 'Schaamte voor zij die er niet buitensporig in opgaan!'. Een van die onverlaten had het zelfs aangedurfd te reageren met: 'Hoofdredacteur, 'voor hen' moet het zijn. Maar die kop dus.Het woord 'duivels' riep bij de meesten toch nog -ze kwamen allemaal uit een katholiek nest- automatisch het woord 'god' op, wat dat dan ook voor de rest mocht betekenen.Er waren ook vage herinneringen aan Bijbelse verhalen over de overwinning van God op de duivels. 'Ieder zijn beurt', zei een pienter teamlid, 'de duivels mogen ook eens winnen'. 'We hebben hem', riep een ander, als verlicht door de Geest, 'Duivels verslaan God'.
Er klonk instemmend gemompel. De adjunct-hoofdredacteur, die nog maar enkele weken van zijn pensioen stond, dacht het prettige gevoel omtrent de gevonden kop te moeten verbrodden. ‘Klinkt dat niet te pompeus, te extatisch voor een kwaliteitskrant als De Standaard?’, vroeg hij zich af. ‘Wie spreekt er over kwaliteit als heel het land uit de bol gaat!’, klonk het geërgerd. Maar nog gaf de dwarsligger niet op. ‘Ik herinner me de slogan die jarenlang onze krant sierde’, zei hij, ‘AVV-VVK, alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Christus’. De meeste van zijn collega’s hoorden het in Keulen donderen. ‘En’, voegde hij eraan toe, ‘een Bijbels voorschrift luidt: gij zult de naam van God niet ijdel gebruiken!’. Toen vond de hoofdredacteur, die zich in zijn christelijk geweten ongemakkelijk begon te voelen, dat het genoeg was geweest. ‘De kop zal zijn’, beval hij, ‘Duivels verslaan God’, wat bij de meesten gejuich ontlokte. En zo geschiedde dus.
Hoofdredacteur Verhoeven trok zich nadien terug in zijn kantoor en schreide, denkend aan Petrus, bittere tranen.'
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:De Standaard
Bij een kop in De Standaard
'Duivels verslaan God'
Er was toch wel heel wat te doen geweest over de frontpaginakop in de eindredactiekamer van De Standaard. Natuurlijk heerste er een uitzinnige euforie en in dergelijke sfeer, dat is geweten, dreigt vaak de zin voor verhoudingen teloor te gaan. Slechts enkele wat oudere, algemeen als saai bekende redactieleden bleven er enigszins nuchter bij, ook al had de hoofdredacteur al gebruld: 'Schaamte voor zij die er niet buitensporig in opgaan!'. Een van die onverlaten had het zelfs aangedurfd te reageren met: 'Hoofdredacteur, 'voor hen' moet het zijn. Maar die kop dus.Het woord 'duivels' riep bij de meesten toch nog -ze kwamen allemaal uit een katholiek nest- automatisch het woord 'god' op, wat dat dan ook voor de rest mocht betekenen.Er waren ook vage herinneringen aan Bijbelse verhalen over de overwinning van God op de duivels. 'Ieder zijn beurt', zei een pienter teamlid, 'de duivels mogen ook eens winnen'. 'We hebben hem', riep een ander, als verlicht door de Geest, 'Duivels verslaan God'.
Er klonk instemmend gemompel. De adjunct-hoofdredacteur, die nog maar enkele weken van zijn pensioen stond, dacht het prettige gevoel omtrent de gevonden kop te moeten verbrodden. ‘Klinkt dat niet te pompeus, te extatisch voor een kwaliteitskrant als De Standaard?’, vroeg hij zich af. ‘Wie spreekt er over kwaliteit als heel het land uit de bol gaat!’, klonk het geërgerd. Maar nog gaf de dwarsligger niet op. ‘Ik herinner me de slogan die jarenlang onze krant sierde’, zei hij, ‘AVV-VVK, alles voor Vlaanderen, Vlaanderen voor Christus’. De meeste van zijn collega’s hoorden het in Keulen donderen. ‘En’, voegde hij eraan toe, ‘een Bijbels voorschrift luidt: gij zult de naam van God niet ijdel gebruiken!’. Toen vond de hoofdredacteur, die zich in zijn christelijk geweten ongemakkelijk begon te voelen, dat het genoeg was geweest. ‘De kop zal zijn’, beval hij, ‘Duivels verslaan God’, wat bij de meesten gejuich ontlokte. En zo geschiedde dus.
Hoofdredacteur Verhoeven trok zich nadien terug in zijn kantoor en schreide, denkend aan Petrus, bittere tranen.'
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
"Eigenlijk is N-VA half vastgoedbedrijf": partij boekte 4,7 miljoen euro winst in 2017
"Eigenlijk is N-VA half vastgoedbedrijf": partij boekte 4,7 miljoen euro winst in 2017
N-VA heeft vorig jaar maar liefst 4,7 miljoen euro winst geboekt. Daarmee stijgt het eigen vermogen van de partij naar 27 miljoen euro. Dat meldt de site derijkstebelgen.be. De winst komt onder meer via huurinkomsten.
De partij kocht in 2015 een kantoorgebouw in de Koningsstraat in Brussel. Drie verdiepingen gebruikt N-VA zelf, vier verdiepingen worden verhuurd. "Eigenlijk is de N-VA een half vastgoedbedrijf", concludeert de website.
In haar beginjaren moest N-VA worstelen om te overleven, zowel politiek als financieel. De laatste jaren heeft de partij de wind echter in de zeilen. Ze ontvangt jaarlijks meer dan 10 miljoen euro aan partijfinanciering. Het vermogen van N-VA is meer dan dubbel zo groot als dat van de tweede grootste partij: CD&V.
(Uit De Morgen)
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:rijkdom partijen
'De dag dat Europa zijn ziel verloor'
Onder de titel 'De dag dat Europa zijn ziel verloor', wijst Jan De Volder in De Standaard, wijst vlijmscherp op de kwalijke, ontmenselijkende evolutie in de houding van vele Europese politieke leiders en burgers ten aanzien van vluchtelingen en migranten.
Er groeit een stuitende onverschilligheid voor het lijden en sterven van vluchtelingen, ook als het gaat om baby's en kinderen. Er is de bewuste criminalisering van de migranten én van hun helpers. Er is het cynische gebruik van 'Gutmensch' als scheldwoord voor mensen die zich nog wel het lot van ontheemden aantrekken. Er is de manifest politieke en persoonlijke onwil van velen om in de thuislanden van de vluchtelingen de materiële situatie te helpen verbeteren, omdat 'zij' niets van hun eigen welstand willen prijsgeven.
Dat alles heeft als bizar gevolg dat mensen die graag uitpakken met onze 'superieure normen en waarden', met onze 'klassieke-joods-christelijke wortels en identiteit', medemenselijkheid verwerpen en 'Schlechtmenscherei' promoten.
Vluchtelingen laten verzuipen? So what?
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:vluchtelingen
'De F-16's, Trump en Europa'
Onder de titel 'De F-16's, Trump en Europa', schrijft Paul Goossens in De Standaard van 30 juni, eens te meer scherpe bedenkingen. Ik pik er enkele treffende keitjes/pareltjes/voltreffers uit:l
1.Minister Vandeput bokst boven zijn gewicht.
2.Le premier ministre réel wil per se arroganter en arroganter van op 't Schoon Verdiep (een soort van Antwerps mini-Kremlin?) het hele land naar zijn pijpen laten dansen.
3.De atoombommen in Kleine Brogel zijn (bijzonder duur) restafval uit de Koude Oorlog.
4. Deze gevaarlijke rommel is alleen goed voor een laat oorlogsdividend voor de VS en Belgisch poedelgedrag.
5. De extreem primitieve egotripper Trump is bezig de multilaterale wereldorde en de EU te slopen.
6. Door hun onverbloemde voorkeur voor een Amerikaans gevechtsvliegtuig scharen politici als De Wever, Vandeput, De Crem zich in het brutale Trumpkamp en binden zij België aan een land dat meer en meer een gevaar gaat betekenen voor de wereldvrede.
7. De symbiose tussen het Belgische leger, een bastion van Belgicisme, en de Vlaams-nationalisten(?) is extreemvermakelijk
8. Een Europees project omtrent de aankoop van gevechtsvliegtuigen is noodzakelijk.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Peumans haalt uit naar Francken
Uit De Standaard
Peumans haalt uit naar Theo Francken: ‘Niet de juiste man om de N-VA te leiden’
Foto: BELGA
Jan Peumans, de voorzitter van het Vlaams Parlement en oudgediende bij de N-VA, maakt zich grote zorgen over de koers van zijn partij. Dat heeft volgens hem vooral met Theo Francken te maken. Die is te grofgebekt en meer en meer partijgenoten ergeren zich daaraan, klinkt het. ‘Theo is niet de geknipte man om de partij te leiden.’
Een blad voor de mond neemt Jan Peumans nooit. De Limburger is ondertussen al negen jaar voorzitter van het Vlaams Parlement en raakt makkelijk op eigen houtje verkozen. Dat hij volgend jaar op zijn 69ste een punt zet achter zijn actieve politieke carrière, maakt dat hij nu helemaal vrijuit kan spreken. Toen N-VA-voorzitter Bart De Wever vlak na de dood van de kleine Mawda wees op de verantwoordelijkheid van haar ouders, floot de man uit Riemst zijn baas terug. In een interview met onze Limburgse zusterkrant waagt hij zich nu aan de populairste politicus van het land: Theo Francken.
Te harde koers
Peumans ergert zich, naar eigen zeggen net zoals een groeiend aantal oude Volksunieleden, binnen de partij aan het taalgebruik en de harde koers van Francken. De ruwere toon is onder meer te wijten aan een aantal Vlaams Belangers die de voorbije jaren bij de N-VA werden binnengehaald. De Vlaams-nationalisten spelen volgens Peumans ook teveel in op de angst die bij de bevolking leeft voor vreemdelingen. ‘Ons discours gaat heel duidelijk in de richting van het ongenoegen en de angst bij burgers die zeggen dat we overrompeld worden. Terwijl dat eigenlijk niet zo is.’
Met de voorstellen van de staatssecretaris om het recht op asiel af te pakken van vluchtelingen die illegaal Europa proberen binnen te komen, is Peumans het ook niet eens. ‘Het is maar een voorstel van Francken en die doet niet altijd wat hij zegt.’ Hoewel Francken binnen de partij wordt gezien als de troonopvolger van Bart De Wever, is die volgens de Limburger niet de geschikte man om de N-VA te leiden. ‘Ik zie dat de oude VU’ers zich in toenemende mate ergeren aan het woordgebruik. Ik hoor dat ook in mijn eigen omgeving. Volgens mij is dat een van de verklaringen voor de terugval van onze partij in de peilingen. Dat mensen zeggen: Dat woordgebruik is niet ons woordgebruik. En het mijne is het ook niet. We spreken wel nog altijd over mensen.’
Vele ruzies
Frustratie is er ook over de nieuwkomers binnen de partij die ondertussen de N-VA hebben overgenomen. Het zorgt er volgens Peumans voor dat het communautaire op de achtergrond is verdwenen, en dat kan de partij op termijn zuur opbreken, vindt hij. Maar ook de vele ruzies in ondertussen al meer dan zestig gemeenten zijn te wijten aan de tweespalt tussen de nieuwkomers en wat Peumans de ‘catacombenstrijders’ noemt.
Dat een prominente N-VA’er zo’n forse kritiek uit op de partij is bij de Vlaams-nationalisten zeldzaam. En ook dat is voor Peumans een probleem. Te weinig partijgenoten durven hun mond open te doen. ‘Naar mij wordt ook niet meer geluisterd. Ze halen hun schouders op: daar is-ie weer, de ambetanterik van Limburg.’
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Doornaert wakkert angst aan
In een column in De Standaard (28-6) pakt barones Mia Doornaert nog maar eens uit met haar verkrampte en verstikkende houding ten aanzien van migranten en vluchtelingen.
Zij deinst er zelfs niet voor terug paus Francisus voor haar ideologisch karretje te spannen. Dat is niet fraai en het is intellectueel ondermaats en misleidend de schijn te wekken dat op basis van het woord 'integratie', paus Franciscus de ideologische mantra's van barones Mia genegen zou zijn.
Doornaert legt een wel zeer sterk verband tussen criminaliteit en etnie of religie. Daarmee begeeft ze zich op bijzonder glad en gevaarlijk ijs. Zou zij zich wel ooit afvragen of de sociale en materiële achtergrond wellicht de grootste oorzaak is van crimineel gedrag? Het verbinden van misdaad met ras of religie heeft doorheen de eeuwen geleid tot de afschuwelijkste vormen van vervolging en genocide.
Voor Doornaert is ‘integratie’ uitsluitend iets voor allochtonen. Maar als zij bepaalde zgn. 'integratie-eisen' stelt aan migranten, moet zij zich dan ook niet de vraag stellen hoe het zit met de linguïstische, sociale, economische, culturele, integratie van de 'eigen inboorlingen'? Of is ook Doornaert mening dat er zich helemaal geen integratieprobleem stelt tussen bv. de inwoners van achterstandswijken in Antwerpen en van art decohuizen in Elsene? Is het fair dat van arme, nauwelijks geschoolde, ontwortelde migranten geëist wordt dat ze al vlug een mondje Nederlands spreken, terwijl er hier al jaren duizenden hooggeschoolde Euroambtenaren rondlopen die helemaal niet of nauwelijks in staat (willen) zijn om onze taal te spreken, om nog maar te zwijgen over de spreekvaardigheid van vele Vlamingen? Zolang 'integratie' niet precies gedefinieerd is, en eenzijdig voor bepaalde bevolkingsgroepen gebruikt wordt als een antimigratiewapen, is de integratie-eis een uiting van ‘witte’ hypocrisie en suprematie.
Doornaert zegt terecht dat een stevig kader van waarden en normen én een overtuigd geloof erin, belangrijk zijn. Maar een bizarre kronkel volgt: het agressieve nieuwe racisme van de 'gekleurde medemens' doet volgens haar de 'witte medemens' capituleren.
Ontbreekt het die 'witte medemens' niet eerder aan een stevig kader van normen en waarden?
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
1 jaar Pastorale Eenheid H. Augustinus
1 en 2 september wordt een feestweekend. Dan vieren we 1 jaar Pastorale Eenheid Heilige Augustinus. Noteer alvast die data.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Van 'anders' naar 'trado'
Te grote politieke macht, zonder sterk tegengewicht, leidt onvermijdelijk naar een ondermijning van de democratie, naar brutaal populisme, naar de wij-zij retoriek en polarisering, naar het negeren van de hooggeprezen -als het in het kraam past-, normen en waarden vanuit electorale berekening.
Volgens de 'anders'partijen waren die machtsconcentratie en -wellust HET kenmerk van de trado's. Het was het geliefde scheldwoord in de mond der nationalisten. Het was de mantra van Vlaams Blok/Belang en van VU/NVA. Hoe hekelden zij voortdurend de heerschappij van de christendemocraten van CVP in Vlaanderen. En hoe sterk waren ze in het diaboliseren van de PS-machtswellustelingen in Wallonië.
Het kan verkeren. Nu zijn het de nationalisten van NVA die (van op 't Schoon Verdiep) met hun machtige (leeuwen?)klauwen alles, niet alleen in het Nederlandstalige deel van België maar ook in Wallonië, willen overheersen. Democraten, het is echt oppassen geblazen!
Tot voor niet zo lange tijd was 'trado's', in Vlaams-nationalistische kringen inderdaad een geliefkoosd en veelvuldig gebruikt scheldwoord voor de 'traditionele' Belgische politieke partijen en hun aanhang. Het woord is ondertussen zo goed als out. Waarschijnlijk omdat de NVA, sinds haar topdeelname aan de macht en haar innesteling in recordtempo, in het Belgische machtssysteem, al de kenmerken van de 'traditionele' partij- en machtspolitiek kent en met verve toepast. En zichzelf uitschelden vindt men allicht te gortig.
Journalist Reynebeau formuleerde die kenmerken een tijd geleden in De Standaard haarscherp: erfelijke, feodale privileges; eigen belang dienen; politieke benoemingen; valse schijn; oud Belgisch corporatisme; afschuiven van verantwoordelijkheid; ieder voor zich in de coalitie; partijpolitiek roofridderschap; het ene plezier moet het andere waard zijn; desinformatie door de regering.
Zo was het vroeger bij de smalend genoemde 'trado's. Zo is het sterker dan ooit in een regering waar de Vlaams-nationalisten het voor het zeggen hebben, die nota bene uitpakken met de 'Grote Verandering'.
Journalist Bart Eeckhout van De Morgen, schreef een tijd geleden een artikel over de vervlaamsing van de Belgische graaicultuur niet alleen in intercommunales maar ook in Vlaamse regeringsagentschappen:
‘N-VA en CD&V vullen met zijn tweeën zowat de hele top van best betaalde Vlaamse bestuursmandaten. De baten van die schaduwstructuren zijn onduidelijk, de kosten zijn zeker. Het democratische deficit evenzeer. Vlaanderen blijkt zichzelf in te richten naar het evenbeeld van het oude België. Dezelfde machtsverzuiling, dezelfde vriendjespolitiek. De Belgische ziekte is vervlaamst.’
Extreem ontgoochelend is dat allemaal, zeker voor mensen die opgegroeid en gevormd zijn in de idealistische Vlaamse Beweging, voor wie de habitat van de haute finance, de echte Belgische machtscenakels , de vetpotten, totaal vreemd is.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:trado
Over de verrassende come-back van religie
De Nederlandse auteur Yvonne Zonderop publiceerde pas een boek met als titel 'Ongelofelijk. Over de verrassende comeback van religie'. Het kent een groot succes.
Uit een interview met de schrijfster, volgende citaten:
-'Ik vind dat we wel erg veel hebben weggegooid toen we onze godsdienst de rug toekeerden. Religie voorziet in zoveel menselijke behoeftes: barmhartigheid, vergeving, solidariteit. Ik kan nauwelijks een zingevingssysteem bedenken dat daar tegenop kan bieden.’
-'De christelijke cultuur zit al eeuwenlang in ons, ze heeft ons gevormd. Maar in de slipstream van de secularisatie hebben we alles wat met ermee te maken heeft, in de ban gedaan. Dat voelt voor mij, en kennelijk voor veel anderen, steeds meer als een gemis.’
- ‘De joods-christelijke erfenis wordt door populistische politici vreselijk misbruikt. Politici die zelf helemaal geen affiniteit met welk geloof dan ook hebben, maar gewoon de islam willen neerzetten als bedreigend voor onze cultuur en alle uiterlijke tekenen ervan willen wegpoetsen uit het straatbeeld. Terwijl religie gewoon een wezenlijk element is van de beleving van veel mensen. Erken dat toch, denk ik dan.’
-Laat ons niet alles van religie bij het grofvuil zetten, laat ons ook eens kijken wat er op de andere kant van de weegschaal is blijven liggen.’
-‘88 procent van de wereldbevolking belijdt een geloof. Er komen op de wereld alleen maar gelovigen bij. Moet je dan niet concluderen dat religie voorziet in een wezenlijke behoefte?'
- ‘Ik zie een groeiende onbevangenheid tegenover religie. Ik woon in Amsterdam naast een studentenhuis, die jongelui zijn heel onbevangen naar mijn boekvoorstelling gekomen. Dat zijn jonge mensen die nooit last hebben gehad van religieuze indoctrinatie. Die hoeven niet langer te zeggen: ik ben blij dat ik ervan af ben. Voor de nieuwe generatie is juist vrijheid het probleem. Ze kunnen doen en laten wat ze willen, maar ze missen een kader, een moreel richtsnoer. Omdat wij, de generatie van hun ouders, hebben verzuimd om ons christelijk erfgoed aan hen door te geven.’
-----------------
'Ongelofelijk. Over de verrassende comeback van religie'. Prometheus, 168 blz., 19,99 euro.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Debatcultuur?
Nog even terugkomen op het voorzittersdebat in Terzake. Het was inderdaad een kakofonie van jewelste. Beschamend.
De oorzaak daarvan is te vinden in het feit dat de meeste deelnemers niet (willen) luisteren naar de anderen en naar de moderator (die veel gedecideerder het debat (?!) zou moeten leiden.
De ergste van het troepje toppolitici (?!) bleek weer eens De Wever te zijn, die er een handje van weg heeft om op een extreem arrogante manier, anderen te onderbreken, af te blokken, of, terwijl andersdenkenden dan toch eens de kans krijgen om wat langer aan het woord te blijven, ondertussen voortdurend stoorzender speelt.
Een bende querulente kwajongens moet tot de orde geroepen worden, en zeker het haantje-de-voorste. Als de moderator van een tv-debat (?!) daarin niet slaagt, is hij/zij niet opgewassen tegen de weliswaar moeilijke taak.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Beschamend voorzittersdebat
Nog even terugkomen op het voorzittersdebat in Terzake. Het was inderdaad een kakofonie van jewelste. Beschamend.
De oorzaak daarvan is te vinden in het feit dat de meeste deelnemers niet (willen) luisteren naar de anderen en naar de moderator (die veel gedecideerder het debat (?!) zou moeten leiden.
De ergste van het troepje toppolitici (?!) bleek weer eens De Wever te zijn, die er een handje van weg heeft om op een extreem arrogante manier, anderen te onderbreken, af te blokken, of, terwijl andersdenkenden dan toch eens de kans krijgen om wat langer aan het woord te blijven, ondertussen voortdurend stoorzender speelt.
Een bende querulente kwajongens moet tot de orde geroepen worden, en zeker het haantje-de-voorste. Als de moderator van een tv-debat (?!) daarin niet slaagt, is hij/zij niet opgewassen tegen de weliswaar moeilijke taak.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
De arrogantie viert hoogtij
Het 'groot voorzittersdebat' in de Zevende Dag was een beschamende kakofonie.
In die kakofonie, waarvoor onze 'toppolitici' zorgden -een aanfluiting van wat een debat zou moeten zijn-, weerklonken toch twee zinnige tussenkomsten (ook al kwamen ze van de oppositie).
Almaci stelde dat het migratieprobleem maar opgelost kan worden wanneer Europa er mee voor zorgt dat de Afrikanen in eigen land een toekomst hebben.
En Crombez concludeerde na de uitspraken van De Wever over enkele hangende dossiers, dat de NVA-voorzitter weliswaar op het publieke forum zegt dat de premier de baas is, maar dat in de politieke realiteit De Wever van mening is dat Michel de boom in kan.
Inderdaad. Zelden meegemaakt dat de voorzitter van een coalitiepartner zo arrogant en brutaal de premier voor schut zet.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Bericht aan de lezer
Beste Lezer,
Al enkele weken worden heel wat berichten die aan dit blog worden toegevoegd, rechtstreeks in het archief geplaatst. Dat wil concreet zeggen dat ze weliswaar verschijnen maar te lezen zijn vóór de allereerste berichten op Rasp jaren geleden.
Deze fout werd al herhaaldelijk gemeld aan de webmaster(s) van Seniorennet, maar tot nu toe werd het euvel niet opgelost.
Gust Adriaensen
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
'De premier is de baas', maar...
Iedereen die het voorzittersdebat in De Zevende Dag gevolgd heeft, kan niet anders dan beamen wat John Crombez concludeerde: 'De Wever zegt wel dat premier Michel de baas is, maar eigenlijk de boom in kan’.
Geen goeie zaak voor onze democratie.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in het Syrische klooster Mar Yakub
XIII/25
Vrijdag 22 juni 2018
Flitsen en fratsen
Blits bezoek aan Libanon
De uitstap van vorige zondag naar het Anti Libanon gebergte was zo aangenaam dat we er deze zondag opnieuw naartoe trokken. Nu was er echter heel veel wind. En deze keer wilden we het wagen door te rijden tot op de top, aan de Libanese grens. Het is maar een twaalftal kilometer. De vier soldaten van de wachtpost waren heel vriendelijk. Van de post zelf mochten we geen foto’s maken maar van al de rest wel. We mochten zelfs de grens oversteken en daar even samen zitten. En toen gebeurde het. De wind was zo krachtig dat hij een van ons tegen de asfalt (die vol stenen lag) gooide en hij werd gelukkig nog tegengehouden of de wind zou hem van de bergen hebben laten rollen. Resultaat: grote wonden aan hand en arm. De soldaten brachten water en Kleenex, op de wonden werd wat zand gelegd en een bruin (schapen?)velletje als voorlopige verzorging. Maar het hielp. Zo keerden we terug met prachtige foto’s, één gewonde en een sterke wind. Tenslotte leverde deze uitstap nog volgende origineel plan op: op deze wijze ooit eens een familiebezoek organiseren voor onze Libanese zuster.
De fruitoogst
De kersenoogst is gedaan maar het maken van confituur van kersen heeft nog enkele dagen geduurd. Deze week konden we vervolgens ook de oogst van de abrikozen (bijna) beëindigen. Hiervan worden eveneens de besten bewaard om uit te delen, om er confituur van te maken en om te verkopen. Het is deze confituur, (bijna) zonder suiker, die hier het meest gegeten wordt. Voor de verkoop mogen ze niet te rijp zijn, d.w.z. niet te zacht, ze moeten nog een zekere stevigheid hebben. Dan zijn er nog een paar bomen met ontelbare braambessen (Damascusbessen, moerbeibessen?), die van rood, als ze rijp zijn, zwart worden. Bij het plukken geven ze heel veel rood sap af. Wie daar even aan gewerkt heeft, is klaar om mee te spelen in een getrukeerde video van de Witte [S]Helmen. Handen, gezicht en armen zien bloedrood. Succes verzekerd… maar de confituur van deze bessen is lekker.
WK voetbal
Bijna dagelijks zijn er gebeurtenissen die de gewone dagorde door elkaar schudden. Groepen uit heel Syrië of bevriende families komen op bezoek. De bisschop kwam weer even langs. Ook een tiental gehandicapten en hun begeleidsters wilden een namiddag bij ons zijn. En juist deze week kregen we verschillende dagen bezoek van een vijftal mensen uit Damascus, die oorspronkelijk uit Qâra komen en hier nu bij hun familie verblijven. Er zijn enkele goede drummers bij. En zo werd het voor de gehandicapten een feest met muziek, zang en dans. Ondertussen konden we thee serveren, recht uit de tuin (melisse, ‘verveine’, citroenkruid?) met een overvloed aan kersen en abrikozen. Bovendien genoten we deze week ook zonder moeite een beetje van het WK voetbal in Rusland. In het verkoopcentrum aan de rand van Qâra, tegen de autosnelweg, werden twee grote schermen opgesteld, een binnen en een buiten, voor allen die wilden genieten van het voetbalfeest. Het is daar altijd een gezellige ontmoeting. Ook wij gingen tweemaal kijken, wat gewaardeerd wordt. Voor de rest hebben we af en toe na het middagmaal genoten van een samenvatting van een voetbalmatch, die we van het internet konden pukken. En België zegevierde. Plots lijkt er geen verschil meer te zijn tussen separatisten en patriotten. Jawel, alle Belgen worden trotse burgers, verenigd rond een Antwerpenaar zoals Lukaku. Zelfs in Syrië kunnen ze er van genieten, al was het maar omdat ze ons een overwinning gunnen.
Wanneer de levenszin zoek is
De westerse beschaving beschouwt zichzelf nog steeds als het model van de wereld en gedraagt zich ook alsof het de heerser van deze planeet moet zijn. Ondertussen is het wel duidelijk dat er aan deze “beschaving” wat schort. Neen, het is niet zomaar een “economische”, “financiële” of “politieke” crisis. Het lijkt er steeds meer op dat het westen zijn oriëntatie, zijn fundamenten en samenhang kwijt is! De periode van de grote rijken, die op hun wijze voor een (weliswaar bedenkelijke) eenheid zorgden, is voorbij. Het Ottomaanse rijk hield stand van de 14e tot begin 20e eeuw en werd opgevolgd door de Britse en Franse koloniale rijken. Inmiddels was ook het Oostenrijks-Hongaarse rijk ontbonden. En nu loopt de Angelsaksische wereldoverheersing ten einde. Tenslotte hebben de drie pijlers van de heilige Benedictus, de vader van het westers monnikenleven, nl. gebed, studie en arbeid, nog het meest bijgedragen aan een gezonde opbouw van Europa.
De betovering van een aards messianisme
President Dwight Eisenhouwer ontving in 1953 notabele moslims, waaronder Said Ramadan, schoonzoon van Hassan al-Banna, de stichter van de moslimbroeders. De president wilde de islamitische fundamentalisten inspannen voor eigen belangen. Hun streven naar een herstel van het kalifaat, tegen het geseculariseerde westen en het herstel van de sharia, werden handig omgebogen. Ziehier de nieuwe “heilige alliantie” van de president: “Ons geloof in God moet ons een gezamenlijk objectief geven, nl. de strijd tegen het communisme en zijn atheïsme”. Hiermee veranderde het aanvankelijk doel van de islamisten. Zij werden huurlingen van de VS en het westen. En de VS beschouwden zich als de door God aangestelde engelen van de Apocalyps om de “ongelovigen”, de slechteriken van de “as van het kwaad” hun verdiende goddelijke straf te bezorgen. Deze religieuze roeping werd uiteindelijk niets anders dan een streven naar een puur aards messianisme voor hun eigen belangen. Vanaf de jaren ’70 zullen de VS zich bedienen van het extremistisch wahabisme van Saoedi-Arabië en nu hebben ze daarvoor de fanatiekelingen van de islamitische staat gebruikt. Zo heeft het westen de voorbije decennia vele tientallen oorlogen gevoerd om zijn planetaire overheersing te handhaven. Verontrustend en nieuw is dat de communicatiemiddelen hierbij een beslissende rol spelen. Op de kortste tijd worden gewone jongeren vanuit de hele wereld gerekruteerd en opgeleid tot fanatieke djihadisten als barbaren om onschuldige burgers te onthoofden, levend te verbranden, te verminken. Vanuit een zoeken naar de zin van hun leven komen ze tot een zelfhaat, een haat van anderen, een haat van de wereld en een haat van het leven. Ze zien hierbij hun eigen dood samen met zoveel mogelijk anderen als een heroïsche zending en een voorbereiding op het einde der tijden. De IS heeft niets te maken met het oprichten van een staat en niet veel met de gewone islam. Het is niet zozeer een radicalisatie van de islam maar een islamisatie van het radicalisme. Het westen beschikt hiermee over een leger van criminele, islamitische barbaren die overal ingezet kunnen worden en tegelijk heeft het een ijzersterke mediamanipulatie om “de islam” te beschouwen als de oorzaak van alle kwaad zonder dat hun eigenlijke broodheren in zicht komen.
Volgens de joodse en helaas ook christelijke zionisten is de politieke oprichting van de staat Israël de vervulling van een Bijbelse profetie die de wederkomst van de Messias moet voorbereiden. Hierbij moet Jeruzalem hun centrum worden, in feite het centrum van hun Nieuwe Wereldorde. Deze christenen hebben niets begrepen van het christelijk geloof en beseffen niet dat sinds Jezus’ dood en verrijzenis iedere plek op aarde een ”Jeruzalem” is, een Bethlehem, een Nazareth, een Golgotha…
“Terwijl de joodse en christelijke zionisten al decennia ijveren om de inwoners van Palestina te verjagen om plaats te maken voor hun “Beloofde Land”, doden de IS strijders van hun kant Iraki’s, Syriërs, Jemenieten en Libiërs om de komst van de Apocalyps voor te bereiden” (Fethi Gharbi, Mondialisation.ca , 18 juni 2018: https://www.mondialisation.ca/la-rage-identitaire-ou-le-regne-de-lanomie/5626306.). En zo kan het joodse en christelijke zionisme eveneens de grootste misdaden rechtvaardigen op valse Bijbelse gronden. Het gaat telkens om een streven naar een onaanvaardbaar aards messianisme. Het is als het bouwen van een toren van Babel voor eigen glorie en macht. Zoals IS niet veel te maken heeft met “de islam”, zo heeft het zionisme niet veel te maken het judaïsme en zeker niet met het authentieke Bijbelse Israël. Bovendien hoort bij een messianisme uiteraard het zoeken naar de ‘antichrist’ of meerdere ‘antichristen’ en die zijn voor het westen vlug gevonden: Rusland, Iran, Syrië en ieder land dat de westerse overheersing afwijst.
Zonder God geen geluk voor de mens
Wanneer het duister wordt, ben je zelfs in je meest vertrouwde ruimte totaal verloren, totdat je ergens een vast punt vindt dat je de juiste oriëntatie geeft. Het westen is het noorden kwijt! De religieuze betovering van een aards messianisme is een voorwendsel om de zinloosheid van een beschaving op te vullen. Het westers wilde neoliberalisme en kapitalisme leiden naar de valse spiritualiteit van een nihilisme, waarin zelfmoord, abortus, euthanasie, homocultuur en morele ontwrichting samen met het terrorisme weelderig kunnen groeien. Ook de Belgische artsenvereniging Sint Lucas maakt zich zorgen over de evolutie inzake abortus en euthanasie. Zij vindt dat de ontkenning van een transcendente dimensie een fatale vergissing is: https://cathmed.be/het-respect-voor-het-leven-nog-verder-ondermijnen/. Volgens de TV keten NBC zijn er tussen 2001-2014 3.046 Amerikanen gestorven als slachtoffer van terrorisme, maar niet minder dan 153.000 door een razende, dol gedraaide schutter, een “keurige jongen” uit onze westerse beschaving. Wanneer we de hemel dicht trekken wordt het donker. Als God afwezig is, kan de mens zijn levenszin, waardigheid en geluk niet meer vinden. Sinds de jaren ’70 is de depressie steeds meer toegenomen, gepaard gaande met agressie en verslaving. Er heerst een geestelijke leegte in de westerse beschaving. Maar deze zinloosheid is tevens een schreeuw naar God: “Uit de diepte roep ik Heer, luister naar mijn stem… Gretig zie ik naar Hem uit, meer dan wachters naar de ochtend…” (psalm 130). Aan christenen om het authentieke geloof te verkondigen en vooral te beleven in Jezus Christus, de Messias van Israël, de Zoon van God en de enige Redder van de wereld. Aan ons om intellectueel en vooral moreel weerstand te bieden aan de ontsporingen van een westerse beschaving.
En dit nog:
vOns vorig bericht weer heerlijk geïllustreerd met tien video’s: 3 over de inzet van de S.O.S. chrétiens de l’Orient, 4. de “lezzab” bomen 5. kaarsjesprocesie in Bab Touma, Damascus, 6, 7 en 8 kermis en snoep, 9. terugkeer naar Douma 10. uitwisseling van gevangenen: http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-79/
v3 video’s: 1. Herstelwerk van S.O.S. Chrétiens de l’Orient in Sadat, 2. Aleppo herleeft 3. Film met indrukwekkende getuigenissen over “de aardbeving” door terroristen in Aleppo veroorzaakt en uiteindelijke bevrijding. Wat nu door terroristen werd verwoest wordt vergeleken met de verschrikkelijke aardbeving van 1138, waarin de meeste burgers omkwamen: http://www.golfbrekers.be/aleppo-herleeft-10/
v Goed nieuws: ons artikel “Contraceptie. Gouden Jubileum van een fatale vergissing” werd vertaald in het Frans en Engels en zondag geplaatst op onze website:
En maandag 18 juni 2018 publiceerde Le Salon Beige - blog quotidien d’activité par des laïcs catholiques (http://lesalonbeige.blogs.com) een deel van dit artikel met verwijzing naar onze website: “Le mythe de la “contraception sûre” est révolu.”
vHet Thomas More Genootschap viert zijn patroonheilige in de Hl. Hart Basiliek, de Merodelei 12, 2600 Berchem op zaterdag 23 juni 2018 om 14.15 u (rozenhoedje, Eucharistie, toespraak door voorzitter dr. Luc Kiebooms, broodjes/koeken met koffie/thee voor 9 €, kinderen halve prijs): vermeerschrene@gmail.com; https://thmore.weebly.com/.
P. Daniel
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Rani en Mawda
Vergelijk de reacties en commentaren van mensen die zweren bij 'westerse normen en waarden', op het doodschieten van de leeuwin Rani, die een vluchtpoging ondernam, met het doodschieten van het vluchtelingenkindje Mawda.
Te confronterend?
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Als twee werelden met elkaar botsen'
In Kerk&Leven van 20 juni is een artikel te lezen over de openlijke kritiek die de Nederlandse kardinaal Wim Eijk heeft op de paus. Eijk wil dat de Kerk recht in de leer is. Hij verwijt Franciscus dat hij nogal losjes omspringt met het Wetboek van het Kerkelijk Recht, en daardoor verwarring sticht en de eenheid van de Kerk in gevaar brengt.
Kardinaal Eijk blijkt een wandelend kerkelijk wetboek te zijn. Door zo sterk het belang van allerlei regels over wie een sacrament of een zegening al dan niet mag ontvangen, stoot hij de meeste gewone gelovigen af. Eijk is duidelijk een vertegenwoordiger van het instituut Kerk en hij manifesteert zich als een functionaris van die instelling.
Wat een verschil met paus Franciscus. Professor van Geest verwoordt het treffend: de paus ziet de Kerk vóór alles als een veldhospitaal dat mensen die pijn lijden, gewond zijn troost zoeken, moet opvangen.
Zowel paus Franciscus als kardinaal Eijk als alle andere christenen hebben de taak op zich genomen Christus na te volgen. Ik denk dat het voor de overgrote meerderheid van de gelovigen overduidelijk is dat de visie van de paus op de Kerk én zijn optreden, veel dichter bij Jezus' leer en leven staan, dan de juridische haarkloverij van de Nederlandse kardinaal.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Verhoogde Europese invensteringen'
John Crombez, voorzitter van de SPA, pleit voor verhoogde Europese investeringen in de gebieden waar de vluchtelingen vandaan komen.
‘Als we ervoor zorgen dat ze daar een menswaardig bestaan hebben, hebben die mensen niet de neiging om naar Europa te vluchten.’
Inderdaad.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Rusdie: 'Laat de lezer weer geloven in de werkelijkheid'
Salman Rushdie:
'Hoe moeten we ons verweren tegen de politieke demagogie die probeert te doen waar elke potentaat altijd op uit is -om het publieke geloof in bewijzen te ondermijnen en in feite tegen zijn kiezers te zeggen: 'Geloof alleen mij, want ik ben de waarheid'? Wat doen we daaraan? En wat zou met name de rol van de kunst kunnen zijn, en de rol van de schrijvers en literatuur in het bijzonder?'
'We moeten, denk ik, erkennen dat in elke samenleving het waarheidsidee altijd het product van een debat is en dat wij beter moeten worden in het winnen van dat debat. Democratie is niet beleefd. Het is vaak een schreeuwpartij op een openbaar plein. We moeten het debat aangaan als we kans willen maken om het te winnen.'
'En wat de schrijvers betreft: het is aan ons om het geloof van onze lezers in het debat op grond van feiten te herstellen en te doen waar fictie altijd goed in is geweest: tussen schrijver en lezert een besef te vromen van dat wat echt is. ... In deze tijd van radicale onenigheid kunnen wij mensen tot overeenstemming brengen over de waarheden van de grote constante, te weten de aard van de mens.'
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in het Syrische klooster Mar Yakub
XIII/24
Vrijdag 15 juni 2018
Een uitstap in de bergen
De zondag, als vervulling van de joodse sabbat, wordt op christelijke wijze gevierd door God als Schepper te verheerlijken en Jezus Christus als “Her-schepper” nl. omwille van de verrijzenis. Vervolgens door de feestelijke viering van de Eucharistie en tenslotte door op bijzondere wijze het leven in gemeenschap te vieren. Deze zondag kregen we bezoek van zeven vrijwilligers van S.O.S. Chrétiens de l’Orient. Ze wilden met ons Eucharistie vieren en de maaltijd gebruiken. We aten in de schaduw op de banken bij de grote ingang. Daarna vertrokken zij naar de Krak des Chevaliers, een van de prachtigste kastelen ter wereld en een indrukwekkende militaire constructie, tussen Homs en Tartous. De S.O.S. vrijwilligers willen meewerken aan het herstel hiervan. Na dit aangenaam vieren, delen en samen eten, reden wij in de namiddag met een vijftiental naar het Anti-Libanongebergte. Onderweg zagen we de boomgaarden die zich weer stilaan herstellen. Dit gebied was gedurende gans de oorlog tot voor enkele maanden het terrein van de terroristen en voor ons absoluut ontoegankelijk. Hier en daar staat een kapot geschoten huis. Op de grond liggen brokstukken ijzer van obussen of raketten en ook de asfaltweg is flink beschadigd. Om in het gebergte zelf te komen, moesten we voorbij een wachtpost. We hadden geen afspraak gemaakt met de Libanese legerleiding en reden dus zo ver we mochten, tot vlak voor de Libanese grens. Vandaar wilden we nog een van de toppen van de bergen beklimmen om die millenniumoude bomen (de ‘lezzab’) te bewonderen die daar groeien. Ze worden door een bepaalde vogel overgebracht. Balken van dit soort hout zijn gebruikt bij de heropbouw van ons klooster. De jongsten en de oudste van de groep bleken tot deze beklimming in staat te zijn, de middenklasse bleef rustig beneden en genoot van de moeizame beklimming van de anderen. Het uitzicht over de vallei deed ons denken aan de Zwitserse bergen. Tegen de avond kwam er opvallen veel verkeer vanuit Libanon: motoren, tractoren en vrachtwagens. Terwijl wij met wat droog hout vuur maakten om thee te zetten, stopte een man met zijn tractor en drong er op aan dat we van zijn kersenoogst zouden eten. En we moeten toegeven, zijn kersen zijn iets vaster dan de onze. En zo hebben we vandaag voor weer eens sinds de oorlog samen een uitstap gemaakt in het Anti-Libanongebergte.
Donderdag begon in Rusland het feest van de wereldbeker voetbal (of het wereldfeest van koning voetbal!) De uitnodiging om in Qâra op groot scherm van de opening van dit hoogfeest te komen genieten, hebben we nog niet aanvaard. ’s Avonds hebben we op internet de video bekeken van de samenvatting met de doelpunten: Rusland-Saoedi-Arabië: 5-0. Bij ieder doelpunt bastten de kinderen in gejuich uit en wij ook. Een betere symbolische quotering voor de inzet van beide landen voor Syrië en voor de wereldvrede kunnen we niet bedenken! En ’s avonds kwam de kolonel ons Arabische zoetigheden geven naar aanleiding van het einde van de ramadan morgen. Vrijdag wordt inderdaad de eerste dag gevierd van Eid al-Fitr of suikerfeest en zo kunnen we overdag weer gerust een versnapering aanbieden aan de arbeiders.
Vandaag, vrijdag kregen we plots bezoek van Abdallah el Gharbé en zijn vrouw. Hij is “minister van reserve”. Voor zover ik het uit zijn uitleg begrijp, heeft hij ongeveer de rol die Jozef in Egypte speelde en die zorg moest dragen voor de voedselvoorraden. Hij zal onze voedingsproducten(thee, dranken… en we zijn volop confituur aan het maken van kersen en abrikozen) eerst nog even laten controleren (alles is ‘naturel’) en dan zorgt hij voor de verkoop in heel Syrië. Voor onze producten heeft hij ao een naam: ‘Tibbeh Soeria’. Dit heeft een dubbele betekenis. Volgens de legende leefde in deze streek een heilige, in het Arabisch ‘mor Tibbeh’. Tegelijk is het een zinspeling op het woord “goed”. Dus: de heilige Tibbeh of het goede van Syrië. Zo wordt de handel van eigen goede producten gestimuleerd. Hij en zijn vrouw zijn christenen, uit zichzelf baden ze in de kerk het Onze Vader en het Weesgegroet. Hun eenvoud en vriendelijkheid leken ons heel oprecht. Wij gaven hen alle mogelijke soorten confituurmee, ook fruit, wijn … en zij gaven ons een mooie, grote kist snoeperijen, versierd met het wapenschild van Syrië en de foto van de president.
En natuurlijk gaat de dagelijkse pluk van de abrikozen verder, alsook het maken van confituur. Dit prima fruit komt iedere dag als dessert op tafel en wordt ook ruimschoots aan de gasten aangeboden. En er komen steeds meer groepen op bezoek, vanuit heel Syrië en vanuit de verschillende geloofsgroepen.
Vrede voor het westen, oorlogen voor de rest van de wereld?
Het “westen” (de VS, de NAVO met hun bondgenoten) doet zijn best om de vrede voor de wereld te bewaren en wil humanitaire hulp bieden overal waar volken in oorlog of armoede verkeren. Het tracht daarbij “dictators” te verdrijven of regeringswissels te bewerken om het volk vrijheid en welvaart te geven. Ziedaar een algemene opinie. Helaas, wat het westen onder vrede verstaat, is precies het tegendeel van wat de volkeren in de rest van de wereld in werkelijkheid ervaren.
Er worden in het westen wel “vredesconferenties” gehouden waar eventueel een woord gezegd wordt over het ontoereikende van het westers kapitalisme, maar al vlug zal het gaan over de “bedreigingen” vanuit Rusland, China, Iran. En vooral gaat het over landen die behoren tot de “as van het kwaad”, hun dictatoriale leiders en de ellende die ze aan hun volk bezorgen. En zo wordt de publieke opinie klaargestoomd om de heersende oorlogen te rechtvaardigen. De echte tragedies van die volken komen niet aan bod. De oorsprong en het eigenlijk doel van die oorlogen in de wereld worden handig verpakt in een “spontane volksopstand tegen een dictatoriaal regime” terwijl het in feite een vuile georganiseerde oorlog is om olie, grondstoffen, geld en macht met miljoenen doden, totaal ontwrichte landen, een verwoeste infrastructuur en een permanente plundering van de bodemrijkdommen, die vooral naar de VS en Europa gaan.
Telkens wanneer het Syrische leger, geholpen door zijn bondgenoten, gedurende deze oorlog op het punt stond een belangrijke overwinning te behalen op de terroristen, werd een “chemische aanval” beraamd of verzonnen. Dit laatste was het geval in Douma. De terroristen van de Witte Helmen hadden het haarfijn in elkaar gestoken maar hun bedrog lekte uit. Geen nood. Het werd een voorwendsel voor de VS, Frankrijk en Engeland om in de morgen van 14 april 2018 samen Syrië te bombarderen en de terroristen te helpen. Voor de Franse president Macron was dit een voorwendsel om zelf initiatieven te nemen en daarna bombardementen te blijven uitvoeren in Hassaka, Manbij en Deir es-Zor. Deze oorlogsmisdaden worden in het westen dan gezien als humanitaire hulp voor het herstel van de vrede. Nog erger. Na de flinke toelage die de Engelse regering aan de criminele groep de “Witte Helmen” blijft geven, gaan ook de VS hen met 6,6 miljoen dollar steunen! Zo kunnen ze de volgende chemische aanval weer uitvoeren of verzinnen. Ongetwijfeld weer met succes. En onze hoog heilige internationale instellingen spelen gewoon mee. De “internationale gemeenschap” blijft alles doen om te beletten dat het Syrische leger de vrede in het land herstelt. Om dezelfde reden is de stroom van Syrische vluchtelingen die wekelijks terugkeren een doorn in het oog van de “internationale gemeenschap”. Eens had Libanon 2 (mogelijk zelfs 3) miljoen Syrische vluchtelingen. Nu nog geen miljoen meer. Wekelijks keren ze met duizenden terug, terwijl het westen blijft zeggen dat het te gevaarlijk is en ook daadwerkelijk blijft bombarderen. De Syrische vluchtelingen zijn niet bang van ontmoediging en dreigingen, ze keren terug uit Libanon, Jordanië, Turkije en zelfs Duitsland, dat zich eens voorstelde als het beloofde land voor hen. Terwijl het westen permanente oorlog wil, verlangen de Syriërs naar een permanente vrede in hun eigen land.
Wij hebben het geluk dat wij “buiten” dit westen leven en niet dagelijks overspoeld worden door geïndoctrineerde en gemanipuleerde media.Hoerah!We zien en beleven dagelijks de resultaten van deze zogenaamde opgelegde vrede. Westerse vrede betekent overheersing over de rest van de wereld op militair, politiek, economisch, ideologisch en cultureel gebied. Het betekent onvoorwaardelijke onderworpenheid. Landen die zich gewillig en zonder protest hieraan onderwerpen, hun bodemrijkdommen laten plunderen, hun soevereiniteit opgeven en de belangen van het westen gewillig dienen, mogen genieten van deze “westerse vrede”. Wanneer regeringsleiders zich hiertegen verzetten, de belangen van hun volk willen dienen en hun soevereiniteit verdedigen, worden hun acties illegaal genoemd als een oproep tot geweld en oorlog. Het westen zal dan militair ingrijpen om zijn vrede te herstellen, zogenaamd “om het volk te dienen”. Welnu, Syrië met zijn rijk verleden en hoge beschaving zal nooit de gewillige slaaf van het westen worden. Tijdens ons kort jaarlijks verblijf in België ontmoeten nog steeds mensen die er vast van overtuigd zijn dat zij door hun gazet en tv precies weten wat er in Syrië gebeurt. Soms menen ze mij de juiste toedracht te moeten uitleggen omdat ik, volgens hen, te slecht ingelicht ben. Zij beseffen niet hoezeer zij geïndoctrineerd zijn en ver van de werkelijkheid, die wij hier dagelijks beleven. Zij begrijpen niet hoezeer mensen worden vermoord en landen verwoest voor olie, grondstoffen, geld en macht. Het aantal dat de westerse media nog steeds gelooft slinkt gelukkig heel snel. In de zesde eeuw voor onze tijdrekening protesteerde de profeet Jeremia al tegen de corrupte leiders die luidt verkondigden wat de mensen graag hoorden en ondertussen misdaden begingen waarbij ze zich voor geen greintje schaamden. Ze roepen: “Vrede, vrede. Maar er is geen vrede”! (Jeremia 6, 14v). Dit schandelijk bedrog schijnt van alle tijden te zijn.
vOns vorig bericht met 5 video’s toegelicht: 1. Onderhandelingen tussen Koerden en Damascus, 2. Bombardementen van VS coalitie in Hassaka, 3. Verkiezingen in Iran met de overwinning van Muqtada-al-Sadr, 4 en 5 lange video’s over de laffe aanvallen van de Israëli’s: http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-78/
vInteressante video’s over de mediamanipulatie. In de vierde video wordt ik uitvoerig opgevoerd. De inhoud is wel ongeveer juist maar enkele uitspraken (zoals over de ‘broek’ van Trump) zijn echt niet van mij, ze zijn van de Nederlandse journalist Wierd Duk van het Algemeen Dagblad (anders hadden ze ook rechtstreeks mij laten spreken in plaats van een ander die mij zogenaamd vertolkt). Met zijn interview heeft hij wel flink succes gehad, ook in andere talen: http://www.golfbrekers.be/overbodig-onderzoek/
vTwee video’s over een mogelijke nieuwe chemische aanval in Syrië, voorbereid door de CIA samen met de “gematigde rebellen” (en ‘de Witte Helmen’) om dan (weer) Assad hiervan zonder moeite te kunnen beschuldigen en te kunnen bombarderen en…mogelijk krijgt de oorlogsmisdadiger D. Trump dan nog de Nobelprijs voor de vrede! http://www.golfbrekers.be/dame-blanche-in-syrie-4/
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in het Syrische klooster Mar Yakub
XIII/24
Vrijdag 15 juni 2018
Een uitstap in de bergen
De zondag, als vervulling van de joodse sabbat, wordt op christelijke wijze gevierd door God als Schepper te verheerlijken en Jezus Christus als “Her-schepper” nl. omwille van de verrijzenis. Vervolgens door de feestelijke viering van de Eucharistie en tenslotte door op bijzondere wijze het leven in gemeenschap te vieren. Deze zondag kregen we bezoek van zeven vrijwilligers van S.O.S. Chrétiens de l’Orient. Ze wilden met ons Eucharistie vieren en de maaltijd gebruiken. We aten in de schaduw op de banken bij de grote ingang. Daarna vertrokken zij naar de Krak des Chevaliers, een van de prachtigste kastelen ter wereld en een indrukwekkende militaire constructie, tussen Homs en Tartous. De S.O.S. vrijwilligers willen meewerken aan het herstel hiervan. Na dit aangenaam vieren, delen en samen eten, reden wij in de namiddag met een vijftiental naar het Anti-Libanongebergte. Onderweg zagen we de boomgaarden die zich weer stilaan herstellen. Dit gebied was gedurende gans de oorlog tot voor enkele maanden het terrein van de terroristen en voor ons absoluut ontoegankelijk. Hier en daar staat een kapot geschoten huis. Op de grond liggen brokstukken ijzer van obussen of raketten en ook de asfaltweg is flink beschadigd. Om in het gebergte zelf te komen, moesten we voorbij een wachtpost. We hadden geen afspraak gemaakt met de Libanese legerleiding en reden dus zo ver we mochten, tot vlak voor de Libanese grens. Vandaar wilden we nog een van de toppen van de bergen beklimmen om die millenniumoude bomen (de ‘lezzab’) te bewonderen die daar groeien. Ze worden door een bepaalde vogel overgebracht. Balken van dit soort hout zijn gebruikt bij de heropbouw van ons klooster. De jongsten en de oudste van de groep bleken tot deze beklimming in staat te zijn, de middenklasse bleef rustig beneden en genoot van de moeizame beklimming van de anderen. Het uitzicht over de vallei deed ons denken aan de Zwitserse bergen. Tegen de avond kwam er opvallen veel verkeer vanuit Libanon: motoren, tractoren en vrachtwagens. Terwijl wij met wat droog hout vuur maakten om thee te zetten, stopte een man met zijn tractor en drong er op aan dat we van zijn kersenoogst zouden eten. En we moeten toegeven, zijn kersen zijn iets vaster dan de onze. En zo hebben we vandaag voor weer eens sinds de oorlog samen een uitstap gemaakt in het Anti-Libanongebergte.
Donderdag begon in Rusland het feest van de wereldbeker voetbal (of het wereldfeest van koning voetbal!) De uitnodiging om in Qâra op groot scherm van de opening van dit hoogfeest te komen genieten, hebben we nog niet aanvaard. ’s Avonds hebben we op internet de video bekeken van de samenvatting met de doelpunten: Rusland-Saoedi-Arabië: 5-0. Bij ieder doelpunt bastten de kinderen in gejuich uit en wij ook. Een betere symbolische quotering voor de inzet van beide landen voor Syrië en voor de wereldvrede kunnen we niet bedenken! En ’s avonds kwam de kolonel ons Arabische zoetigheden geven naar aanleiding van het einde van de ramadan morgen. Vrijdag wordt inderdaad de eerste dag gevierd van Eid al-Fitr of suikerfeest en zo kunnen we overdag weer gerust een versnapering aanbieden aan de arbeiders.
Vandaag, vrijdag kregen we plots bezoek van Abdallah el Gharbé en zijn vrouw. Hij is “minister van reserve”. Voor zover ik het uit zijn uitleg begrijp, heeft hij ongeveer de rol die Jozef in Egypte speelde en die zorg moest dragen voor de voedselvoorraden. Hij zal onze voedingsproducten(thee, dranken… en we zijn volop confituur aan het maken van kersen en abrikozen) eerst nog even laten controleren (alles is ‘naturel’) en dan zorgt hij voor de verkoop in heel Syrië. Voor onze producten heeft hij ao een naam: ‘Tibbeh Soeria’. Dit heeft een dubbele betekenis. Volgens de legende leefde in deze streek een heilige, in het Arabisch ‘mor Tibbeh’. Tegelijk is het een zinspeling op het woord “goed”. Dus: de heilige Tibbeh of het goede van Syrië. Zo wordt de handel van eigen goede producten gestimuleerd. Hij en zijn vrouw zijn christenen, uit zichzelf baden ze in de kerk het Onze Vader en het Weesgegroet. Hun eenvoud en vriendelijkheid leken ons heel oprecht. Wij gaven hen alle mogelijke soorten confituurmee, ook fruit, wijn … en zij gaven ons een mooie, grote kist snoeperijen, versierd met het wapenschild van Syrië en de foto van de president.
En natuurlijk gaat de dagelijkse pluk van de abrikozen verder, alsook het maken van confituur. Dit prima fruit komt iedere dag als dessert op tafel en wordt ook ruimschoots aan de gasten aangeboden. En er komen steeds meer groepen op bezoek, vanuit heel Syrië en vanuit de verschillende geloofsgroepen.
Vrede voor het westen, oorlogen voor de rest van de wereld?
Het “westen” (de VS, de NAVO met hun bondgenoten) doet zijn best om de vrede voor de wereld te bewaren en wil humanitaire hulp bieden overal waar volken in oorlog of armoede verkeren. Het tracht daarbij “dictators” te verdrijven of regeringswissels te bewerken om het volk vrijheid en welvaart te geven. Ziedaar een algemene opinie. Helaas, wat het westen onder vrede verstaat, is precies het tegendeel van wat de volkeren in de rest van de wereld in werkelijkheid ervaren.
Er worden in het westen wel “vredesconferenties” gehouden waar eventueel een woord gezegd wordt over het ontoereikende van het westers kapitalisme, maar al vlug zal het gaan over de “bedreigingen” vanuit Rusland, China, Iran. En vooral gaat het over landen die behoren tot de “as van het kwaad”, hun dictatoriale leiders en de ellende die ze aan hun volk bezorgen. En zo wordt de publieke opinie klaargestoomd om de heersende oorlogen te rechtvaardigen. De echte tragedies van die volken komen niet aan bod. De oorsprong en het eigenlijk doel van die oorlogen in de wereld worden handig verpakt in een “spontane volksopstand tegen een dictatoriaal regime” terwijl het in feite een vuile georganiseerde oorlog is om olie, grondstoffen, geld en macht met miljoenen doden, totaal ontwrichte landen, een verwoeste infrastructuur en een permanente plundering van de bodemrijkdommen, die vooral naar de VS en Europa gaan.
Telkens wanneer het Syrische leger, geholpen door zijn bondgenoten, gedurende deze oorlog op het punt stond een belangrijke overwinning te behalen op de terroristen, werd een “chemische aanval” beraamd of verzonnen. Dit laatste was het geval in Douma. De terroristen van de Witte Helmen hadden het haarfijn in elkaar gestoken maar hun bedrog lekte uit. Geen nood. Het werd een voorwendsel voor de VS, Frankrijk en Engeland om in de morgen van 14 april 2018 samen Syrië te bombarderen en de terroristen te helpen. Voor de Franse president Macron was dit een voorwendsel om zelf initiatieven te nemen en daarna bombardementen te blijven uitvoeren in Hassaka, Manbij en Deir es-Zor. Deze oorlogsmisdaden worden in het westen dan gezien als humanitaire hulp voor het herstel van de vrede. Nog erger. Na de flinke toelage die de Engelse regering aan de criminele groep de “Witte Helmen” blijft geven, gaan ook de VS hen met 6,6 miljoen dollar steunen! Zo kunnen ze de volgende chemische aanval weer uitvoeren of verzinnen. Ongetwijfeld weer met succes. En onze hoog heilige internationale instellingen spelen gewoon mee. De “internationale gemeenschap” blijft alles doen om te beletten dat het Syrische leger de vrede in het land herstelt. Om dezelfde reden is de stroom van Syrische vluchtelingen die wekelijks terugkeren een doorn in het oog van de “internationale gemeenschap”. Eens had Libanon 2 (mogelijk zelfs 3) miljoen Syrische vluchtelingen. Nu nog geen miljoen meer. Wekelijks keren ze met duizenden terug, terwijl het westen blijft zeggen dat het te gevaarlijk is en ook daadwerkelijk blijft bombarderen. De Syrische vluchtelingen zijn niet bang van ontmoediging en dreigingen, ze keren terug uit Libanon, Jordanië, Turkije en zelfs Duitsland, dat zich eens voorstelde als het beloofde land voor hen. Terwijl het westen permanente oorlog wil, verlangen de Syriërs naar een permanente vrede in hun eigen land.
Wij hebben het geluk dat wij “buiten” dit westen leven en niet dagelijks overspoeld worden door geïndoctrineerde en gemanipuleerde media.Hoerah!We zien en beleven dagelijks de resultaten van deze zogenaamde opgelegde vrede. Westerse vrede betekent overheersing over de rest van de wereld op militair, politiek, economisch, ideologisch en cultureel gebied. Het betekent onvoorwaardelijke onderworpenheid. Landen die zich gewillig en zonder protest hieraan onderwerpen, hun bodemrijkdommen laten plunderen, hun soevereiniteit opgeven en de belangen van het westen gewillig dienen, mogen genieten van deze “westerse vrede”. Wanneer regeringsleiders zich hiertegen verzetten, de belangen van hun volk willen dienen en hun soevereiniteit verdedigen, worden hun acties illegaal genoemd als een oproep tot geweld en oorlog. Het westen zal dan militair ingrijpen om zijn vrede te herstellen, zogenaamd “om het volk te dienen”. Welnu, Syrië met zijn rijk verleden en hoge beschaving zal nooit de gewillige slaaf van het westen worden. Tijdens ons kort jaarlijks verblijf in België ontmoeten nog steeds mensen die er vast van overtuigd zijn dat zij door hun gazet en tv precies weten wat er in Syrië gebeurt. Soms menen ze mij de juiste toedracht te moeten uitleggen omdat ik, volgens hen, te slecht ingelicht ben. Zij beseffen niet hoezeer zij geïndoctrineerd zijn en ver van de werkelijkheid, die wij hier dagelijks beleven. Zij begrijpen niet hoezeer mensen worden vermoord en landen verwoest voor olie, grondstoffen, geld en macht. Het aantal dat de westerse media nog steeds gelooft slinkt gelukkig heel snel. In de zesde eeuw voor onze tijdrekening protesteerde de profeet Jeremia al tegen de corrupte leiders die luidt verkondigden wat de mensen graag hoorden en ondertussen misdaden begingen waarbij ze zich voor geen greintje schaamden. Ze roepen: “Vrede, vrede. Maar er is geen vrede”! (Jeremia 6, 14v). Dit schandelijk bedrog schijnt van alle tijden te zijn.
vOns vorig bericht met 5 video’s toegelicht: 1. Onderhandelingen tussen Koerden en Damascus, 2. Bombardementen van VS coalitie in Hassaka, 3. Verkiezingen in Iran met de overwinning van Muqtada-al-Sadr, 4 en 5 lange video’s over de laffe aanvallen van de Israëli’s: http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-78/
vInteressante video’s over de mediamanipulatie. In de vierde video wordt ik uitvoerig opgevoerd. De inhoud is wel ongeveer juist maar enkele uitspraken (zoals over de ‘broek’ van Trump) zijn echt niet van mij, ze zijn van de Nederlandse journalist Wierd Duk van het Algemeen Dagblad (anders hadden ze ook rechtstreeks mij laten spreken in plaats van een ander die mij zogenaamd vertolkt). Met zijn interview heeft hij wel flink succes gehad, ook in andere talen: http://www.golfbrekers.be/overbodig-onderzoek/
vTwee video’s over een mogelijke nieuwe chemische aanval in Syrië, voorbereid door de CIA samen met de “gematigde rebellen” (en ‘de Witte Helmen’) om dan (weer) Assad hiervan zonder moeite te kunnen beschuldigen en te kunnen bombarderen en…mogelijk krijgt de oorlogsmisdadiger D. Trump dan nog de Nobelprijs voor de vrede! http://www.golfbrekers.be/dame-blanche-in-syrie-4/
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Barones Mia Doornaert populiste eerste klas
In een column ( De Standaard, 14 juni 2018) trekt barones Mia Doornaert van leer tegen degenen die pleiten voor een meer menselijke aanpak van de vluchtelingen.
Als het in haar kraam past, werpt barones Doornaert zich graag op als een intellectueel. Je mag dat ook van haar verwachten , gezien haar academische vorming en haar ' onafhankelijke expertise in internationale betrekkingen'. Maar in deze column ontbindt ze weer eens met volle overgave haar populistische duivels.
Ze haalt allerlei kwaadaardige truken boven om haar doel te bereiken: de mensen die bezorgdheid uitdrukken voor het lot van vluchtelingen en voor de groeiende harteloosheid en vijandigheid in onze samenleving, in het verdomhoekje van de linksige gutmenschen zetten.
Doornaert, die zich wat graag in comfortabele, burgerlijke, academische salons ophoudt, vindt het nodig om de rectoren (en meer dan 1000 academici) als 'politiek correcten' te etiketteren (na 'trado' en samen met 'gutmenschen' een scheldwoord dat opgang maakt in rechts-nationalistische en populistische kringen), die het aan 'academische sereniteit' ontbreekt. Herlezing van de teksten van rectoren en academici geeft evenwel aan dat die teksten genuanceerd en sereen zijn.
In tegenstelling tot de teksten van de rectoren en de academici, valt de column van Doornaert op door gebrek aan academische sereniteit, door ondoordachtheid en door populistische agressiviteit.
Bewuste intellectuele oneerlijkheid (of domheid?) zit overduidelijk in haar poging om de dehumaniserende kenmerken van houding tegenover en behandeling van vluchtelingen,te ontkennen of weg te relativeren door de vergelijking met de IS-barbaarsheden. Stel je voor: een westerse columniste gebruikt de IS-bestialiteiten als toetssteen om de mogelijke dehumanisering van vluchtelingen hier, als niet bestaande te proclameren!
Zeer merkwaardig is ook Doornaerts gedetailleerde en vooringenomen beschrijving van politie- en vluchtelingenoptreden, wat tot de dood van een kind geleid heeft. Ik dacht dat het gerechtelijk onderzoek nog niet afgerond of publiek gemaakt was.
Natuurlijk ontbreekt ook de primitieve dooddoener niet: 'We kunnen niet alle vluchtelingen opvangen'. Niemand beweert dat. Het is een bewuste (toog)leugen.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:Mia Doornaert
Eerlijke wereldhandel
'Maak de wereldhandel samenwerkend, ethisch en dienstbaar, ten dienste van iedereen wereldwijd', schrijft iemand als oplossing voor de vluchtelingencrisis.
Inderdaad. Maar daar staan de rijke, zelfvoldane, Europese en Noord-Amerikaanse regeringen en een belangrijk deel van hun bevolking, nog ver van af. Zij weten dat dergelijke wereldhandel een stuk van hun materiële welstand zal kosten. En dus dehumaniseren en criminaliseren ze de vluchtelingen, en proberen ze hen hardvochtig en desnoods met geweld buiten hun grenzen te houden. Zij transformeren hun landen in versterkte burchten, bouwen muren, installeren opnieuw prikkeldraadversperringen. Hun beleid (?) staat mijlenver af van de christelijke en humane normen en waarden, waarop ze zich vaak zo graag beroemen.
Maar zij dwalen, als zij denken met dergelijk onmenselijk beleid, een halt toe te roepen aan migranten. Zij zullen blijven komen.In Afrika staan miljoenen mensen klaar. Alleen grotere materiële gelijkheid en respect kunnen uiteindelijk een oplossing betekenen.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:vluchtelingen
Dure truitjes, slecht betaald
De Rode Duiveltruitjes voor de fans van Adidas, kosten 89,95 euro. Het aandeel van de lonen om ze te maken bedraagt 0,9 euro. Ze worden vooral gefabriceerd door vrouwen in de lageloonlanden Vietnam, Cambodja, Indonesië, waar er van bescherming van werknemers amper sprake is.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Torfs ontgoochelt
Meer dan 1000 academici kantten zich enkele dagen geleden in een open brief tegen de dehumanisering van 'de Ander' en de beperking van vrije meningsuiting. Samen vormen ze een gevaarlijke cocktail - een die zich als een sluipend gif in onze samenleving kan verspreiden, een democratie onderuit kan halen en het meest onmenselijke in mensen naar boven kan halen, aldus de academici.
Rik Torfs, ex-rector van de Katholieke Universiteit van Leuven en mediafiguur, is niet bij de ondertekenaars. Door de VRT gevraagd naar het waarom, probeerde Rik er zich eens te meer uit te lullen door te zeggen dat de open brief 'te kort door de bocht' was maar dat hij het anderzijds wel goed vond dat de academische wereld zich mengde in publieke debatten.
Het is onbegrijpelijk dat Torfs, die uitkomt voor zijn christen-zijn, weigert zich aan te sluiten bij een genuanceerde stellingname van collega's, waarin christelijke, humanistische en democratische basiswaarden worden verdedigd.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Ontmenselijking
Degenen die waarschuwen voor 'ontmenselijking' van vluchtelingen en oproepen tot 'menselijkheid', zoals de academici, de mond willen snoeren met de extreem populistische doodmepper: 'Neem ze zelf op' (tegelijk wijzen deze populisten geregeld wat graag erop dat illegalen huisvesten strafbaar is) , lees je wel vaker dezer dagen.
Die populisten willen bewust het publieke debat over de houding ten aanzien van vluchtelingen, een halt toeroepen door een grensoverschrijdend en gigantisch probleem te herleiden tot de morele verantwoordelijkheid van individu's en zo een alibi te vinden voor hun ontmenselijkende benadering.
Zij zitten al, samen met Europese toppolitici in binnen- en buitenland, op het hellend vlak van de ontmenselijking. Ontmenselijking is: vluchtelingen in overvolle en gammele bootjes terug in zee drijven, ze niet helpen; concentratiekampen plannen in 'onaangename' delen van Europa; schieten op vluchtelingen; de publieke opinie indoctrineren met 'vluchteling is crimineel'; ouders de schuld geven van een doodgeschoten kind; de mensenrechtenakkoorden willen omzeilen...
Hoe ver staat die ontmenselijking af van 'onze' Europese en christelijke normen en waarden, waarmee die nationalistische populisten in binnen- en buitenland zo graag uitpakken.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Peiling juni 2018
Partij
Peiling juni 2018 %
Verkiezingen mei 2014
NVA -5,9
26,5
32,4
CD&V -3,3
15,3
18,6
Open VLD -1,6
13,9
15,5
SPA -2,3
11,7
14
Groen +3,8
12,4
8,6
Vlaams Belang +3,9
9,7
5,8
PVDA +3,4
6,2
2,8
Grote Peiling van Het Laatste Nieuws, VTM Nieuws, Le Soir en RTL
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
De oproep van de rectoren voor meer menselijkheid is niet alleen hun volste recht, maar ook hun verdomde plicht
'De oproep van rectoren voor meer menselijkheid is niet alleen hun volste recht, maar ook hun verdomde plicht'
Meer dan 1.000 academici klagen in een opiniestuk de tendens tot ontmenselijking van vluchtelingen en mensen zonder papieren aan. 'Wij, als leden van de universitaire gemeenschap, kunnen niet langer zwijgzaam toekijken.'
De Belgische rectoren riepen via een open brief op tot menselijkheid. Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken floot hen terug via Twitter. Wij - als leden van de universitaire gemeenschap - kunnen niet langer zwijgzaam toekijken. Met deze brief willen we weerwoord bieden aan twee soorten discours die aanleiding gaven tot de gebeurtenissen van vorige week: de dehumanisering van 'de Ander' en de beperking van vrije meningsuiting. Samen vormen ze een gevaarlijke cocktail - een die zich als een sluipend gif in onze samenleving kan verspreiden, een democratie onderuit kan halen en het meest onmenselijke in mensen naar boven kan halen.
De oproep van de rectoren voor meer menselijkheid is niet alleen hun volste recht, maar ook hun verdomde plicht
Dehumanisering van 'de Ander'
Toen de rectoren vorige week opriepen tot meer menselijkheid lieten ze niet alleen hun hart spreken, maar ook hun verstand (De Afspraak, 30-05-2018): Het afnemen van menselijkheid kan gevaarlijke gevolgen hebben in onze samenleving.
Wanneer we anderen zien lijden, hebben we als mens twee opties: ons bekommeren om hun lot of onze blik afwenden. De eerste optie is makkelijker wanneer we controle ervaren over de situatie en we het gevoel hebben te kunnen helpen. Maar, wanneer er sprake is van onmacht of controleverlies, dan is er kans op onverschilligheid, of erger, dan keren we ons tegen het slachtoffer. "Heeft hij/zij de situatie zelf niet in de hand gewerkt? Míj zou dit toch nooit overkomen!" Deze gevoelens van onbegrip en minachting vormen de voedingsbodem voor dehumanisering, dat is, voor het zien van 'de Ander' als 'minder mens dan wij' (zie ook Le Soir 22-12-2015). Er zijn in de sociale en psychologische wetenschappen honderden studies verricht naar de effecten van dehumanisering op hoe we 'de Ander' behandelen. De resultaten zijn ronduit beangstigend (zie Haslam & Loughnan, 2014 voor een overzicht). Dehumanisering geeft een vrijgeleide om de Ander als minderwaardig te beschouwen en onze morele kaders bij te stellen tot het punt dat Universele mensenrechten niet langer gelden. Historische en actuele voorbeelden hiervan zijn legio.
We stellen vast dat vluchtelingen en migranten subtiel of minder subtiel ontmenselijkt worden: ze worden voorgesteld als onderdeel van (oncontroleerbare) vluchtelingenstromen en migratiegolven. En migreren zelf wordt als een te vervolgen crimineel feit beschouwd, getuige het gebruik van het woord 'illegaal' in plaats van 'mensen zonder papieren.' Daarnaast worden ze vaak voorgesteld alsof ze minder capaciteiten, daadkracht en subtiele emoties hebben dan niet-migranten (voor het laatste voorbeeld: zie Tom van Grieken in De Afspraak 06-06-2018) en vinden sommigen het zelfs nuttig om een prijs op hen te plakken. Deze bewoordingen en beelden, die talrijk aanwezig zijn in de media, het politieke debat en publieke discours, brengen dehumanisering dichterbij - zeker voor diegenen die nooit de kans nemen of krijgen om de mens achter de vluchteling te ontmoeten. Want, ontmoetingen met de Ander ontkrachten vaker dan niet eerdere vooroordelen (Kende, Phalet, Van den Noortgate, Kara & Fischer, 2017).
Het afnemen van menselijkheid kan gevaarlijke gevolgen hebben in onze samenleving.
Zonder te ontkennen dat migratie een uitdaging vormt voor onze samenleving, mag dehumanisering geen onderdeel vormen van hoe we ermee omgaan. Dehumanisering vormt de context om weinig vragen te stellen bij beleidsintenties die indruisen tegen het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, zoals die van Theo Francken in het kader van de hervorming van het Europese migratiebeleid (DS 05-06-2018). En indirect creëert dit discours een klimaat waarin polarisatie welig tiert en actie en reactie elkaar haast onmiddellijk opvolgen. Zoals: explosieve tweets die nadien moeten rechtgetrokken worden, een praktijk van blaming-the-victim en het ontzeggen van emoties aan rouwenden bij het graf van een kind.
Bovenstaande gebeurtenissen zijn geen 'toevalligheden' of 'ongevallen' maar symptomen van een dehumaniserend discours. Dit hebben de Belgische rectoren terecht opgemerkt in hun brief aan premier Charles Michel (30-05-2018; zie ook de interviews met Herman Van Goethem in DS 30-05-2018 en Caroline Pauwels in DS 03-06-2018). In dit licht is de oproep van de rectoren voor meer menselijkheid niet alleen hun volste recht, maar ook hun verdomde plicht. Elke beweging in de richting van ontmenselijking moet gestopt worden - stante pede.
Beperking van vrije meningsuiting
De reactie op deze open brief van de rectoren liet niet lang op zich wachten en is een symptoom van een ander discours dat misschien wel even gevaarlijk is: de beperking van de vrije meningsuiting. De tweet van staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken luidde fors: "Als de rectoren een politiek spelletje willen spelen over migratiedossiers, zullen ze de boomerang terug in hun gezicht krijgen. Zowel inhoudelijk als publiek". Alle latere pogingen tot afzwakken van deze tweet ten spijt (bv. Twitter 30-05-2018), valt deze uitspraak niet mis te verstaan als een dreigement aan het adres van de rectoren en bijgevolg aan de hele academische gemeenschap.
Een discours waarin andere meningen niet welkom zijn en dreigementen als 'normaal' antwoord beschouwd worden op een oproep tot menselijkheid, kan leiden tot gevaarlijke situaties waarbij de academische vrijheid wordt beknot. Dit draagt immers de kiemen van een nieuw normaal waarin academici onder druk geen standpunten meer durven in te nemen. Middenveldorganisaties die afhankelijk zijn van overheidssubsidies en individuele overheidsambtenaren ervaren deze druk nu al. Indien zelfs academische vertegenwoordigers geen recht meer hebben op tegenstem, rest enkel de retorische vraag over welke vrijplaatsen de Staat nog biedt als middenveld, cultuur, onderwijs en justitie steeds verder worden ondergraven. Is een van de basiskenmerken van de democratie, die we beweren te zijn, dan niet dat we het "'eens zijn dat er het recht is om het niet eens te zijn"?
Laat ons duidelijk zijn: het discours van intimidatie ter beperking van de vrije meningsuiting dulden we niet.
Laat ons duidelijk zijn: het discours van intimidatie ter beperking van de vrije meningsuiting dulden we niet. Net zomin als we dehumanisering ooit zullen toelaten. Onze studenten hebben dat goed opgemerkt: "De academische wereld is geen schoothondje waartegen je als regeringslid kan zeggen: 'zitten en zwijgen'" (Apache, 04-06-2018). Nu niet, en nooit! Het is onze taak als academici en burgers om de samenleving, haar leiders en elkaar kritisch te bevragen, om verschillende geïnformeerde meningen een stem te geven in het debat. En om ervoor te zorgen dat we mens blijven voor en met elkaar.
Dit opiniestuk werd ondertekend door 1042 academici
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Ethische dimensie blijft
In De Standaard hekelt advocaat Fernand Keuleneer nog eens scherp de schijnvertoning van de pro-abortuslobby rond de wijziging van de abortuswetgeving. Dat is goed.
Al jaren worden door de meeste media en zgn. opiniemakers, verwoede pogingen ondernomen om in verband met abortus (en euthanasie) de wettelijke en medische mogelijkheden gelijk te stellen met de ethische verantwoording van de ingreep.
Dat is een permanente indoctrinatie, die erop gericht is vrouwen (en mannen) ervan te overtuigen dat het bij een vruchtafdrijving alleen om de vrouw gaat. Men wil een fundamenteel ethisch bewustzijn over leven en dood veranderen in de richting van de wettelijke en medische mogelijkheden daaromtrent.
Een juridisch kader voor legale abortus of abortus beschouwen als een medische handeling, verandert niets aan de fysieke realiteit van een abortus: zich ontwikkelend leven wordt bewust vernietigd, gedood, én verandert niets aan de ethische dimensie van die daad en de morele verantwoordelijkheid van degenen die ze uitvoeren.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Onze ethische grenzen bewaken'
Een verwerpelijk idee krijgt vorm in de rechtse regeringen van Oostenrijk en Denemarken , waarvoor steun gezocht wordt bij andere Europese landen: een 'opvangkamp' in een 'onaantrekkelijk' deel van Europa.
Dat is niet niks. 'Opvangkamp' is een doorzichtig eufemisme voor 'concentratiekamp'. Het moet door zijn onaantrekkelijkheid, een afschrikwekkend effect hebben op kandidaat-vluchtelingen.
Dat dergelijk plan, dat onvermijdelijk doet denken aan repressieve, dictatoriale regimes uit de donkerste periodes van de Europese geschiedenis, wortel schiet in vooralsnog 'democratisch' genoemde regeringen, zou een storm van protest moeten uitlokken. Het staat immers mijlenver af van onze, door de rechtse populistische nationalisten in binnen- en buitenland zo geroemde, Europese normen en waarden.
En van de mensenrechten. Maar ja, het is in ons land al zo ver gekomen dat staatssecretaris Francken die mensenrechten wil 'omzeilen'.
Daartegen kwam dan toch stevige reactie niet alleen van de oppositie maar ook van Open VLD en CD&V. Servais Verherstraeten (CD&V) verwoordde het scherp:
'WIJ MOETEN NIET ALLEEN ONZE BUITENGRENZEN, MAAR OOK ONZE ETHISCHE GRENZEN BEWAKEN.'
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Druk op rector Sels van KUL
Vlugger dan ik eigenlijk verwacht had, wordt duidelijk gemaakt van uit welke hoeken (holen?) van het academische en politieke milieu, de druk op die arme rector Sels, waarover ik in een vorige bijdrage schreef, komt.
DE druk(te)maker bij uitstek, vranke Francken himself, doet het de wereld kond. Wat zegt de staatssecretaris: 'Mijn aanvoelen is dat veel professoren mijn beleid steunen.’ En wat doet Francken (niet alleen hij in de nationalistische Vlaamse burcht) als iets gezegd wordt dat hem niet welgevallig is? Dreigen, afblaffen, noppes met respect voor de 'freedom of speech': 'De rectoren zullen de boemerang terug in hun gezicht krijgen als ze een politiek spelletje willen spelen over migrantendossiers’. ‘Zowel inhoudelijk als publiek.’ .
Herlees nu even wat ik schreef over 'de invloed en de brute macht van sommige academische en politieke clubs'. De politieke club is duidelijk. Maar welke profs leggen Sels het vuur aan de schenen? Stookt intrigant Torfs achter de schermen?
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
'Ach, rectoren zijn ook maar mensen'
De rector en de ex-rector van de Katholieke Universiteit van Leuven, maakten gisteren geen al te beste beurt.
Eerst was er de huidige rector Luc Sels. Hij vond het nodig het erg humane standpunt omtrent de dood van Mawda en de reacties daarop, dat hij samen met alle andere rectoren van de Belgische universiteiten had ondertekend, te 'nuanceren', lees: af te zwakken. Je kan je afvragen, onder welke druk Sels terugkomt op een verklaring die hij maar enkele uren voordien heeft helpen opstellen.
En dan was er ex-rector Rik Torfs in 'De Afspraak'. Rik kronkelde als een volleerde tjeef in een wijwatervat. Hij vond het goed dat de rectoren zich maatschappelijk engageren en standpunten de wereld insturen. Maar zich uitlaten over het Mawdadossier, was hem te concreet. Laat het algemeen blijven, zo sprak moedige Rik.
Dat belette Torfs niet, zijn opvolger een serieuze veeg uit de pan te geven. Want, aldus Rik, als je een tekst samen met anderen hebt opgesteld en ondertekend, dan blijf je loyaal aan de medeopstellers en -ondertekenaars. Duidelijker gezegd: in Riks opvatting is rector Luc een schijtbroek en een lafaard.
Het moge duidelijk zijn: Rik Torfs, die altijd de indruk probeert te geven, dat hij relativerend en onthecht over alle hartstochten zegeviert, heeft nog bijlange niet zijn nederlaag in de rectorsverkiezing verteerd. En grijze muis, Luc Sels, is inderdaad een inconsequente platbroek.
Ach, rectoren zijn ook maar mensen.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:rectoren
Basiswaarden van onze samenleving
De rectoren van de Belgische universiteiten drukken in een brief aan premier Michel hun bezorgdheid uit over het huidige klimaat rond migranten.Zij maken zich zorgen over het afnemend respect voor mensen en de verminderende aandacht voor de bescherming van de meest kwetsbaren in de samenleving.
Zij schrijven dat het tragische voorval met de kleine Mawda meer nog een symptoom dan een ongeval is. De rectoren vinden een definitieve regularisatie van het gezin van Mawda op zijn plaats, zodat de ouders de gerechtelijke procedure van nabij kunnen volgen en kunnen rouwen bij het graf van hun kind.
'Niets kan hen Mawda teruggeven, maar het zou een gebaar zijn dat kan bijdragen aan een klimaat dat meer aansluit bij de basiswaarden van onze samenleving, met name de Verlichting en de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens', besluiten ze.
Deze duidelijke en humane stellingname van de rectoren is wat anders dan de hatelijke oprisping -een aanfluiting van de Verlichting- van een partijvoorzitter.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in het Syrische klooster Mar Yakub
XIII/21
Vrijdag 25 mei 2018
Terug in mijn tweede thuis
Een = vier
Zaterdag in de voormiddag vertrokken we uit Zikrit (Libanon) naar Syrië en deden onderweg nog enkele boodschappen. Zo bezochten we het provincialaat van de paters Karmelieten in Beiroet. Wachtend op pater Raymond, de provinciaal, wilde ik in het winkeltje aan de poort een fles wijn kopen voor de gemeenschap. Verschillenden drinken nooit wijn en anderen zeer matig, dus is één fles genoeg om de gezelligheid (en de decibels?) te verhogen. Ondertussen was de provinciaal daar en vertelde me dat hij twee flessen wilde geven. Tenslotte kwam ook nog de voormalige provinciaal kennis maken en hij gaf me een zak met vier flessen!
De grensovergangen van Libanon en Syrië vragen altijd behoorlijk wat tijd. Het was nogal druk maar alles verliep toch vrij vlot. Sinds enige tijd hebben verschillenden van ons een verblijfsvergunning voor Syrië en hoeven we dus niet meer te betalen om binnen te komen. Uiteindelijk arriveerden we om half zes in Qâra, waar we heel hartelijk werden begroet. De kleine Firaaz was fier dat hij de zware valiezen naar de plaats kon sleuren waar ze moesten zijn. We waren ruim op tijd om samen de plechtige en lange vespers van Pinksteren te zingen.
Pinksteren
Het joodse ‘wekenfeest’, het feest van de eerstelingen van de oogst is vervuld in het feest van de uitstorting van de heilige Geest, zoals Jezus beloofde. Hij is de “Eersteling van de oogst”, de Gave Gods bij uitstek. De lange byzantijnse eucharistie in groene kleur is vol symboliek. Na de mis werd nog de “ceremonie van de knieling” gehouden. Terwijl allen geknield zijn, worden lange gebeden gezegd om de heilige Geest af te smeken. Na de middag was het een komen en gaan van mensen zodat we de vespers steeds meer werden opgeschoven. Tenslotte hebben we in de refter, voor het avondmaal de zegeningen verricht over het brood, de olie, de wijn, het graan. Voor ieder was een rode kaart voorzien met een gave en een vrucht van de heilige Geest. “Kom heilige Geest, toon ons uw weg, om deze wereld, die op instorten staat, te openen voor Uw Rijk”.
Een nieuw soort “IJzeren Gordijn”?
De vorige eeuw zorgde het Oostblok voor een “IJzeren Gordijn” dat ieder normaal contact met het westen en omgekeerd onmogelijk maakte. Nu is het westen een soort ijzeren gordijn aan het ophangen om ieder normaal contact met Rusland te beletten. De slaafse onderworpenheid van de toenmalige satellietlanden tegenover de Sovjet Unie is nu de slaafse houding geworden van Europese Unie (die zelf een steeds meer onderdrukkende bureaucratie is) tegenover de Angelsaksische wereldoverheersing. Vandaar neemt ook de EU de Russofobie over. Daarbij beseft het westen niet dat het in feite een strop aan het maken is voor zichzelf. De sancties die naar Amerikaanse eis opgelegd worden, deren de VS nauwelijks, maar zijn erg nadelig voor Europa.
Al jaren bestookt het westen Rusland en nu vooral Poetin met eindeloze valse beschuldigingen: een invasie in Oekraïne, een annexatie van de Krim, het neerhalen van het lijnvliegtuig MH17 (de “Russische rebellen” zelf hebben de zwarte dozen overhandigt aan de onderzoekers die na vier jaar daarvan nog niets onthulden maar nu wel met een rapport komen dat Rusland schuldig is!), de manipulatie van westerse verkiezingen, het voorbereiden van een invasie in Europa, het bombarderen van ziekenhuizen in Syrië, het helpen van het Syrische leger bij het gebruik van chemische wapens, het vergiftigen van spionnen… Onze media laten geen gelegenheid onbenut om een negatief bericht over Rusland in onze pers uit te smeren, terwijl het positieve zelden of nooit aan bod komt. Een absoluut dieptepunt werd bereikt met de uiterst geheimzinnige vergiftiging van de ex-dubbelspion Serguei Skripal en zijn dochter Youlia op 4 maart 2018 in Salisbury: hoe, door wie, in het restaurant, aan de voordeur, aan de achterdeur…? Zonder het minste bewijs lanceerde de Britse eerste minister Theresa May onmiddellijk een oorverdovende lastercampagne tegen Rusland. De Britse clown van buitenlandse zaken, Boris Johnson deed er nog een schepje bovenop door te stellen dat Poetin zelf de vergiftiging bevolen had. Het is zo onzinnig als het maar zijn kan. Engeland weigert ieder onafhankelijk onderzoek en weigert Rusland toegang te verlenen tot het gif dat zou gebruikt zijn. Waarom zou Poetin de week voor de presidentsverkiezingen en in de aanloop naar de wereldbeker voetbal in Moskou een al jaren onbeduidende dubbelspion, die overigens inmiddels heimwee had en terug naar Rusland wilde, op zulk een spectaculaire wijze vergiftigen en hiermee zichzelf in de voet schieten? De persoonlijke clown van de Engelse koningin gaat nog verder door te stellen dat hij Rusland een lijst met vragen gestuurd heeft waarop nog steeds geen antwoord gekomen is, waarop Rusland antwoordt dat ze heel graag antwoord geven maar geen enkele brief met vragen bekregen hebben. Donald Trump is het helemaal eens met de losse beschuldiging aan het adres van Rusland. En de hele kudde van Europese marionetten (op Oostenrijk, Hongarije, Cyprus, Griekenland na) volgt het spoor van deze leugenpropaganda en diaboliseren door de haviken van Londen-Washington. Een 150 tal diplomaten wordt uitgewezen. Zelfs Frankrijk en Duitsland die zo graag een eigen Europese koers uittekenen, doen gewillig mee. De reactie van België beperkt zich tot het uitwijzen van slechts één Russische diplomaat en hij krijgt 14 dagen de tijd. Wel wordt gesteld dat deze uitwijzing volkomen verantwoord is, terwijl er geen enkele verantwoording bestaat. Gary Aitkenhead, hoofd van het militaire laboratorium van Port Down verklaart op 3 april 2018 dat er geen enkel bewijs is dat het gif uit Rusland komt. En als klap op de vuurpijl laat het Schweizerische Institut für ABC-Schutz, wereldwijd erkend als deskundig voor chemische, biologische en nucleaire wapens, weten dat het gebruikte vergif voor de Skripals uit een NAVO-land komt en nooit gebruikt werd door de voormalige Sovjet Unie, noch door het huidige Rusland. Het is een gif dat in militaire kringen gebruikt wordt om iemand tijdelijk uit te sluiten. Bovendien meldt de Duitse BND (Bundesnachrichtendienst) op 22 mei 2018 dat Duitsland sinds de jaren ’80 een staal van Novitchok heeft en dit gedeeld heeft met de VS en het VK. Ondertussen blijken de vergiftigde vader en dochter weer gezond en wel. Waarom de Russische ambassade geen rechtstreeks contact mag hebben met hen wordt in onze pers niet eens gevraagd.
In ons bericht van 23 maart (XIII/12) schreven we dat geen van de westerse leiders een felicitatie voor de herverkiezing van Poetin over de lippen kon krijgen. We moeten dit rechtzetten en twee uitzonderingen vermelden: Jean-Claude Juncker en Donald Trump. Zij kregen evenwel hiervoor bakken kritiek over zich heen. Juncker kreeg de wind van voren vanwege Ashley Fox, leider van de MEP in het Europees parlement, de Tory Serah Wollaston, Laura Kuenssberg van de BBC, Jonathan Freedland van The Guardian…terwijl John McCain, die aan pathologische russofobie lijdt en tevens de onvermoeibare supporter blijft van de terroristen, Donald Trump de volle lading gaf omdat hij zowaar Poetin had durven feliciteren. De diplomatieke betrekkingen van het westen met Rusland zijn in ieder geval gezakt tot een niveau van collectieve hysterie.
En hoe reageren Poetin en Rusland? Zoals we het al jaren meemaken: correct, respectvol en beheerst. De deur die de westerse landen brutaal dichtslaan, maken zij telkens weer open in de hoop op een redelijke dialoog en samenwerking. Zij vragen bewijzen, die niet gegeven worden. Zij vragen een onderzoek dat categoriek geweigerd wordt. Heeft Londen te veel te verbergen? Op dinsdag 27 maart 2018 liet de Russische ambassade in Londen weten dat noch zij, noch enige andere buitenlandse ambassade enig bewijs gekregen hadden van deze vergiftiging. Op de groeiende westerse brutaliteit antwoordt de Russische permanente vertegenwoordiger in de VN Veiligheidsraad dat zijn land er rekening mee houdt dat er “met grote waarschijnlijkheid” geheime diensten van bepaalde landen achter deze mega provocatie zitten. Overigens, al decennia lang begonnen de Angelsaksische heersers oorlogen onder een valse vlag en Londen deed duchtig mee. In 2003 verklaarde de toenmalige Britse eerste minister Tony Blair, in navolging van Georges W. Bush jr, dat Bagdad belangrijke hoeveelheden chemische wapens bezat. Het was het voorwendsel voor de totaal illegale en onmenselijke militaire invasie (quasi vernietiging) van Irak. Dr. David Kelly informeerde discreet de BBC dat het “fake news” was. De Britse geheime diensten (M16) spoorden de man op en hij werd daarna dood aangetroffen. Een officiële onderzoekscommissie maakte een rapport op en stelde dat het om zelfmoord ging. Vier jaar later kwam de waarheid boven: vermoord ( Norman BAKER, The Strange Death of David Kelly, Londen, 2007). Op dezelfde wijze blijft de Britse regering de Witte Helmen financieren en steunen als humanitaire helden, terwijl iedereen nu weet dat het een criminele bende is die hun misdaden met Hollywood kwaliteit aan de wereld kunnen tonen en daarvoor dan de Syrische regering kunnen beschuldigen.
Westerse staatshoofden hebben inderdaad reden om jaloers te zijn op Vladimir Poetin, niet alleen omwille van zijn uitzonderlijke populariteit maar ook omwille van wat hij realiseerde. Hij gaf zijn landgenoten weer de fierheid om Rus te zijn. In het westen schamen vele burgers zich om hun leiders. Toen Boris Jeltsin in 1999 Vladimir Poetin eerste minister maakte, bedroeg het Russisch PIB 196 miljard dollar en in 2017 was dat 1442 miljard. De staatsschuld bedroeg toen 100% en nu 20%. In 2016 erkende Forbes Poetin als de machtigste man ter wereld. Westerse staatshoofden hebben redenen om enige jaloersheid te koesteren tegenover Poetin zoals ook tegenover Bachar al-Assad, omwille van hun grote en rechtmatige populariteit. Ze hebben echter geen enkele reden om zich tegenover hen zo arrogant en laf te gedragen. Bovendien zou de put die ze voor hen willen graven en die dood en ellende meebrengt voor heel velen, uiteindelijk wel eens hun eigen graf kunnen worden.
Wijst dit alles er niet op dat de ”internationale gemeenschap” gewoon de ontbinding van Rusland nastreeft?
Ziehier het schitterende voorstel van een ervaren economische en geopolitieke analist. Het zal, denken we, zover (nog) niet komen omdat Poetin blijkbaar eerst alle mogelijke middelen van dialoog met het dwaze westen wil benutten. Wanneer iedere samenwerking toch onmogelijk blijkt, zou Poetin wel eens een verrassend en beslissend initiatief kunnen nemen, zoals hij voor Syrië heeft gedaan of zoals hij met zijn afweersysteem heeft gedaan waardoor de honderden miljarden dollars van het VS antirakettenschild puur weggegooid geld zijn.
“Dierbare president Poutin en dierbare meneer Lavrov. Laat hen schreeuwen. Laat hen rotten in hun eigen waanzin. Antwoordt aan het Verenigd Koninkrijk niet meer met woorden maar met daden, met drastische daden. Sluit hun ambassade. Geef aan het personeel een week de tijd om het land te verlaten. Hef de ambassade op en vernietig haar zoals de VS gedaan hebben met uw consulaat in Washington en San Francisco, ruim een jaar geleden. Jullie zijn dat zeker niet vergeten. En geef dan in een gebaar van edelmoedigheid aan alle Engelsen in Rusland een maand de tijd om hun valies te maken en uw mooi land te verlaten. Het is mogelijk want dat eist ook Washington van al zijn vazallen in de hele wereld voor de buitenlandse werknemers van Noord-Korea. Blokkeer iedere handel met het Verenigd Koninkrijk, of zelfs met het hele westen, blokkeer alle westerse activa in Rusland want dat is het eerste dat de westerse plunderaars doen. Zij blokkeren de Russische tegoeden in het buitenland. Het stelen zit hen in het bloed.
Mr. Poetin, het is niet nodig dat jij antwoordt op hun ondermijnende, laffe aanvallen, laster en leugens. Jij en Rusland staan ver boven het niveau van dat miserabel westers zootje. Jij hebt China, de OCS (Organisatie van de Coöperatie van Shanghai = de helft van de wereldbevolking!), de economische unie van Eurazië (UEE). Rusland deelt in het initiatief van de zijderoute (One Belt one Road) van president Xi, een ontwikkeling van vele duizenden miljarden. Deze gaat uit van China, verbindt de werelddelen (Azië, Afrika, Europa, Zuid Amerika) en brengt welvaart door infrastructuur, handel, het scheppen van honderden miljoenen degelijke werkgelegenheden, ontwikkeling en bevordering van wetenschap en cultuur, Hierdoor kunnen honderden miljoenen mensen fatsoenlijk leven.
Wat gaat het westen doen wanneer het plots geen vijand meer heeft omdat die besloten heeft het westen te negeren en een siësta te nemen? China zal zich bij u voegen. Al de rest, antwoorden, zich rechtvaardigen, de flagrante leugens ontkennen, hen trachten tot de waarheid te brengen, is niet alleen maar frustrerend tijdverlies maar politieke zelfmoord. Zo zal je nooit winnen. Het westen spot met de waarheid, zoals het al tweeduizend jaar of meer bewezen heeft. En gedurende gans die tijd is er geen jota bewustwording binnengedrongen in de collectieve geest van het westen. Men kan het westen niet vertrouwen. Punt. Uit.” (Peter Koenig, mondialisation.ca, 26 maart 2018: https://www.mondialisation.ca/la-reaction-de-la-russie-aux-insultes-de-loccident-est-un-suicide-politique/5624161)
En dit nog
vZes video’s over het gemene spel van Israël en de VS met hun arsenaal van atoomwapens die nu de moraalridders van de wereld willen spelen: http://www.golfbrekers.be/wie-heeft-de-bom/
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:Syrië
Mawda: gedood door een politiekogel
Bij de tragische dood van het vluchtelingenkind Mawda, dringen zich nu al een aantal vragen op.
Worden deze transmigranten al dan niet beschouwd als staatsgevaarlijke criminelen die uitgeschakeld moeten worden?
Vormden die migranten een bedreiging voor de politie? Als dat niet zo was, waarom schiet de politie dan met scherp op mensen? Als dat wel zo beoordeeld wordt, heeft de politiemacht dan geen andere middelen om met die dreiging om te gaan?
Zijn er al dan niet instructies om op mensen te schieten?
Waarom werd er in eerste instantie gelogen door het parket?
Hoe is het te verklaren dat mensen gaande van toppolitici tot forumdeelnemers, 1. bewust de aandacht afleiden van het kind naar de mensensmokkelaars; 2. de zgn. politieke recuperatie aanklagen, terwijl zijzelf al enkele jaren politieke en electorale munt slaan uit de migrantenproblematiek; 3. juridische steun willen ontzeggen aan de ouders; 4. een moreel dieptepunt bereiken in een zin als :' die ouders hebben net heel veel te winnen bij dit voorval : een schadevergoeding en verblijfspapieren' ?
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
'De nagedachtenis van Mawda'
Bij de tragische dood van het kind Mawda dringen zich nu al een aantal vragen op.
Worden deze transmigranten al dan niet beschouwd als staatsgevaarlijke criminelen die uitgeschakeld moeten worden?
Vormden die migranten een bedreiging voor de politie? Als dat niet zo was, waarom schiet de politie dan met scherp op mensen? Als dat wel zo beoordeeld wordt, heeft de politiemacht dan geen andere middelen om met die dreiging om te gaan?
Zijn er al dan niet instructies om op mensen te schieten?
Waarom werd er in eerste instantie gelogen door het parket?
Hoe is het te verklaren dat mensen, gaande van toppolitici tot forumdeelnemers, 1. bewust de aandacht afleiden van het kind naar de mensensmokkelaars; 2. de zgn. politieke recuperatie aanklagen, terwijl zijzelf al enkele jaren politieke en electorale munt slaan uit de migrantenproblematiek; 3. juridische steun willen ontzeggen aan de ouders;4. een moreel dieptepunt bereiken in een zin als :' die ouders hebben net heel veel te winnen bij dit voorval : een schadevergoeding en verblijfspapieren' ?
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in het Syrische klooster Mar Yakub
XIII/20
Vrijdag 18 mei 2018
Katholiek – wereldomvattend
De laatste uitnodiging voor een conferentie kregen we vanuit Brugge. Eerst in de kring van een aantal sterk geëngageerde katholieken die hun mogelijkheden willen aanwenden om zowel in eigen midden als in de wereld het goede te bevorderen vanuit de dynamiek van ons christelijk geloof. Ondertussen zagen we dat Brugge al overspoeld wordt door toeristen, uit de hele wereld. In Sint Michiels mochten we vervolgens spreken voor goede bekenden en vrienden van “Tegenstroom”, “Comité Bezorgde Ouders”, “Stem en Tegenstem”. We hebben elkaar wederzijds kunnen aanmoedigen om verder te ijveren voor waarheid, waarachtigheid en waardigheid. Tijdens de laatste zondagsviering mocht ik op uitnodiging van onze confraters pastoors de preek houden in de kerk van Retie en de gulle omhaling in ontvangst nemen. We hebben vele mensen, organisaties en gemeenschappen mogen ontmoeten. Dikwijls ervaren we bij velen een diep verlangen om trouw te blijven aan onze christelijke wortels en de katholieke identiteit van ons land. Anderzijds is er het verlangen om daadwerkelijk te kunnen bijdragen aan de nood van mensen wereldwijd. Bij velen menen we een verlangen te merken naar een meer radicale inzet zowel op gebied van ons katholiek geloof als op gebied van de inzet voor een meer menswaardige wereld. Ziehier, wat ons kan inspireren:
“Ons antwoord en het antwoord van de Hongaren op de verandering van de wereld is dat wij in de plaats van een gekapseisde liberale democratie, de bedoeling hebben te bouwen aan een christelijke democratie van de XXIe eeuw, die garant staat voor de waardigheid, vrijheid, veiligheid van het individu, die de gelijkheid van man en vrouw beschermt, die het traditioneel gezinsmodel waardeert, een rem zet op het antisemitisme, onze christelijke cultuur beschermt en de bestendiging ervan verzekert en de ontwikkeling van het volk bevordert. Wij zijn christendemocraten en willen een christelijke democratie” (Viktor Orban, herkozen als eerste minister in Hongarije, na de eedaflegging, 10 mei 2018).
Wie zoekt mee naar een Vlaams (of Waals) christelijk dorp en een dito burgemeester die de moed en originaliteit bezitten om te bepalen dat alle openbare gebouwen bij de inkom een kruisbeeld moeten hebben als uitdrukking van de waarden waarop onze samenleving gebouwd is?
Humanitaire hulp in Oost-Ghouta – Klooster Mar Yakub
Oost-Ghouta is een grote streek rond Damascus – de belangrijkste stad is Douma. Gedurende jaren was het een verstrekte basis waar duizenden terroristen de sharia wet met geweld oplegden aan de gegijzelde bevolking. Het wemelt er van de onderaardse gangen die vaak door onschuldige burgers onder dwang werden gegraven. In het klooster van Mar Yakub hebben we gedurende enkele weken een moeder met kind opgevangen die gedurende twee jaar in een ondergrondse gevangenis in Oost-Goutha waren opgesloten. Gedurende de oorlog schoten de terroristen vanuit die streek bijna dagelijks blinde bommen af op het bewoonde en vrije gedeelte van Damascus. In het begin van 2018 werd die activiteit gruwelijk uitgebreid zodat het bijna constant bommen regende op de Syrische hoofdstad. Op dat moment heeft het Syrische leger een beslissing genomen die het einde inluidde van het terroristengeweld. Op een kleine maand tijd hebben ze Oost-Ghouta bevrijd. De terroristen werden gedood of in escorte-bussen afgevoerd naar Idlib en Jarablous aan de Turkse grens. Onmiddellijk na de bevrijding op 13 maart 2018 is het klooster van Mar Yakub begonnen met de hulpverlening in Oost-Ghouta. Het volgende is een beknopt overzicht van de humanitaire hulp die het klooster van Mar Yakub levert aan de bevolking daar.
Ons klooster, in samenwerking met Preemptive Love Coalition[1], levert hulp aan tien vluchtelingenkampen rond Damascus waar vandaag zowat 52000 vluchtelingen uit Oost-Ghouta worden opgevangen (in begin maart 2018 waren dat ongeveer 90000 mensen). Oost-Ghouta zelf is bijna volledig kapotgeschoten na 7 jaar terreur en na de bevrijding van het Syrische leger die genoodzaakt was met luchtaanvallen de situatie op te lossen (ongeveer 95% van de gebouwen ligt op de grond). Er zijn geen ISIS-terroristen meer. Toch zijn er nog huizen of appartementen die min of meer bewoonbaar zijn. Er zijn mensen die gekozen hebben om daar te blijven wonen in plaats van naar de vluchtelingenkampen te gaan. Ons klooster helpt hen ook. De hulpverlening kent verschillende niveaus:
Medisch: We hebben twee hospitainers[2] en drie ambulances die van kamp naar kamp gaan om de mensen te helpen. We hebben dokters gespecialiseerd in algemene geneeskunde, genologie en operaties. Nu is er vraag naar tandartsen en kinderartsen. De dokters worden bijgestaan door verplegers. Per maand verzorgen ze een slordige 40 000 mensen. Een dokter werd in het begin van de bevrijding van Oost-Ghouta soms genoodzaakt om tot 700 patiënten per dag te verzorgen (een dag die kon oplopen tot 16 werkuren)! Vandaag, nu dat de organisatie wat meer op poten staat verzorgen de dokters 200 tot 300 patiënten per dag. Het merendeel van de dokters is gedurende de oorlog naar het buitenland gevlucht. We zijn dus genoodzaakt om de nog beschikbare Syrische dokters een hoog maandloon te geven om zich dagelijks, onder het nog steeds reëel gevaar, naar Oost-Ghouta te verplaatsen. Het dient gezegd te worden dat ons klooster de enige organisatie is die dokters heeft ter plaatse. De Rode Halve Maan en andere organisaties hebben verplegers en medicatie voor handen maar geen dokters.Mar Yakub geeft eveneens medicatie aan de vluchtelingen, vooral tegen diabetes, hoge bloeddruk en hartaandoeningen (het gaat hier vooral om medicatie die elke dag moet genomen worden).
Voedsel: In Dweir (een vluchtelingenkamp) geven we dagelijks eten aan 10500 mensen. In Douma (de hoofdstad van Oost-Ghuta) krijgen 4000 personen elke dag een warme maaltijd. In ons klooster hebben we een kaasfabriek waar elke dag honderden kilo’s yoghurt (600 kg) wordt bereid voor de keukens in Damascus. Die keukens worden nu uitgebreid en binnenkort zal één ton yoghurt per dag niet meer voldoende zijn (Syriërs eten bijna bij elke maaltijd yoghurt zonder suiker).
Dispatching: We hebben voor 3000 babies pampers en baby-melk uitgedeeld. Daarnaast hebben 10000 mensen een health-kit[3] ontvangen. We hebben kleren uitgedeeld voor vrouwen, mannen en kinderen, en ook matrassen en kussens.
Accomodatie: In hetFeiha vluchtelingenkamp heeft het klooster gezorgd voor mobiele toiletten, lavabo’s en douches. We hebben daar ook een hekken geplaatst om het vluchtelingenkamp te ommuren.
Psychologische hulp: Onder leiding van een psychiater met twee medewerkers geeft het klooster eveneens psychologische hulp aan de getraumatiseerde vluchtelingen.
Dit is enkel een beeld voor de situatie in Damascus. Over heel Syrië werken nu ongeveer 700 mensen als betaalde arbeiders in naam van het klooster. Elke dag krijgen 100 000 Syriërs dankzij het klooster een warme maaltijd. Enkele dagen geleden zei de gouverneur van de Damascus-provincie in een vergadering: “In Oost-Ghouta heeft de Rode Halve Maan (de tegenhanger van het Rode Kruis) gefaald, maar het team van Mar Yakub heeft de beste resultaten geboekt”. Anderen hebben getuigd: “De mensen van Mar Yakub hebben een hart, je kunt zien dat ze met heel hun ziel werken”. Dat is het mooie van ons team. Al hebben we minder middelen dan grote organisaties, je kan zien dat ze zich allemaal zonder reserve inzetten. Christus zegt: “Geven is beter dan krijgen”. De overgrote meerderheid van ons team zijn moslims. Toch zijn de vestjes die ze dragen uitgedost met een groot kruis. Het is die vreugde van Christus die ze uitdragen naar de mensen in nood. Wij zijn Moeder Agnès Mariam van het Kruis eeuwig dankbaar voor haar onophoudelijk werk voor de Syrische bevolking. Het is zij die heel dit team heeft uitgezet. Internationale humanitaire organisaties zoals UNFPA, Partners, LDS-Charties, Preemtive Love Coalition en anderen hebben in haar een betrouwbare persoon gevonden om de Syriërs te helpen. Voor westerse organisaties is het erg belangrijk om een vertrouwenspersoon te hebben ter plaatse die de cultuur en de noden van de plaatselijke bevolking kent en die inzicht heeft om grote projecten op te zetten. Deze grote organisaties vertrouwen haar werk en daardoor heeft het klooster nu zo’n grote mogelijkheden om de Syriërs te helpen.
Voor de nabije toekomst hopen we een centrum te openen om de gehandicapten (mensen die ledematen verloren hebben onder het bommengeweld) te verzorgen. We willen eveneens scholing organiseren voor de kinderen in de vluchtelingenkampen. Ten laatste hebben we nood aan tandartsen, een X-ray kamer en een laboratorium voor het verrichten van urine-en bloedtesten.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Fundamentalistische barones
Hoe verblind door ideologie en politieke voorkeur kan iemand zijn! Barones Mia Doornaert, die zichzelf onafhankelijk expert in internationale betrekkingen noemt, trekt de 'disproportionaliteit' van het optreden van Israël en zijn leger in twijfel.
Ga maar na: meer dan 60 doden en 2200 gewonden versus 1 lichtgewonde soldaat; keien en brandbommetjes tegenover het modernste wapentuig met onconventionele kogels die in het lichaam exploderen. Doornaert kikt niet over de uitzichtloze situatie van miljoenen Palestijnen in de Gazastrook, de grootste openluchtgevangenis ter wereld. Ze beschouwt de betogingen (die geen enkel serieus gevaar opleveren voor Israël) schamper als 'mensenofferrituelen door Hamas', en de verontwaardiging over de slachting als 'eenzijdige pavlovreacties over de slechte Israëli's en Amerikanen.
Je moet het toch maar aandurven: niet kikken over een duidelijke vorm van staatsterrorisme en een inhumaan license to kill, en de schuld van die misdaden bij radeloze, machteloze betogers leggen.
Mia, Mia, kom tot bezinning! Overweeg uw christelijke waarden en geboden. Dood niet, geef geen ergernis. Met wat opzoekwerk kan je de lezer de balans Israël-Palestina wat doden, gewonden, vervolging, getreiter, gronddiefstal, uitzetting, vernieling, enz. betreft, voorleggen. Aarzel niet dat te doen. Probeer de zaken die je ethisch hebt scheefgetrokken, terug op een ethisch verantwoorde manier recht te trekken.
Produceer, ja ook jij, wat pavlovreflexen over het afschuwelijke bloedbad dat leger en staat hebben aangericht. Heb, ja ook jij, medelijden met de wanhopige jongens, wier jonge lijven door onconventionele kogels aan flarden worden gereten. Toon menselijk, ja christelijk, medelijden met hun moeders, hun vaders, hun broers en zussen. Schuif de schuld voor die Israëlische moordpartij, in navolging van die sinistere, bloeddorstige Israëlische premier of die fanatieke, fundamentalistische ambassadeur, niet op Hamas, tegen wie alles toegelaten is.
Doe een gewetensonderzoek Mia. Nu.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
Tags:Doornaert
Etnische zuivering
Onze westerse normen en waarden? Op het moment dat het Israëlische leger een bloedbad aanrichtte, stuurden ook heel wat Vlaamse toppolitici uitgebreide felicitaties naar de Israëlische regering voor het 70-jarig bestaan van Israël. In ‘Joods Actueel’ kan je die teksten lezen.
De Wever, Bourgeois, Beke, Rutten, putten zich uit in uitbundige vleierij, en vinden het niet nodig ook maar één letter te besteden aan de etnische zuivering die in 1948 plaatsvond: 700.000 Palestijnen werden verdreven van hun geboortegrond.
Groen en SPA hebben de moed te wijzen op het huidige bloedige conflict. Groen: ‘Er moet een einde komen aan elke vorm van geweld, zowel van de Palestijnse gewapende groeperingen als van het Israëlische leger’. SPA pleit voor een ‘onderhandelde tweestatenoplossing’, een ‘leefbare en onafhankelijke Palestijnse staat die vreedzaam zij aan zij leeft met Israël’. Mensenrechten en het internationaal recht moeten altijd voorop staan’.
Joods Actueel vindt die reacties van Groen en SPA ‘schandalig’. Nou.
30-11--0001 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
