De abdij van Postel deelt mee dat er vanaf nu 31/10 tot nader order geen openbare eucharistievieringen en getijden meer zijn in de abdijkerk van Postel. 

31-10-2020 om 15:08 geschreven door Gust Adriaensen

De negationistische, Trumpiaanse, domme quote over het 'niet blussen voordat er een brand is', terwijl er al een stevige brand woedde, van Jan Jambon is de beste illustratie van het ongemak en de onzekerheid waarmee de N-VA de oppositie ondergaat en vooral de verscheurende twijfel omtrent de aanpak van de coronacrisis: verstrengen of afremmen.

Het was een triest dieptepunt van reeds enkele uitlatingen van toppolitici die de wenkbrauwen doen fronsen of totale onverschilligheid oproepen.

De Wever bestond het om in een reactie op het sluiten van de horeca -een oppositiepartij moet toch iets van zich laten horen- te pleiten voor het openhouden van de restaurants. Het dichtgooien van de cafés, daar kon hij mee leven. De Vlaamse caféhouders zullen hem dat niet in dank afnemen. In zijn 'toespraak-bij-de-haard' tot de Vlamingen, verviel de minister-president in een bombastisch, romantisch pepverhaaltje dat niet zou misstaan in Consciences 'De Leeuw van Vlaanderen'. En minister Weyts had het over de 'flandriens', een woord waarbij jonge mensen het in Keulen horen donderen.

28-10-2020 om 21:40 geschreven door Gust Adriaensen

David Grossman, Israëlisch auteur, in De Standaard van 24 oktober:

'Hoop is een geschikt antidotum voor depressie en een krachtig middel om ons niet helemaal door het virus te laten gijzelen. Hoop is altijd een beweging naar voren: vanuit een deprimerende, verstikkende realiteit werp je een anker uit naar een imaginaire toekomst en wanneer het zich daar heeft vastgeklemd, trek je jezelf, als individu of als samenleving, naar dat anker toe. Nog belangrijker dan die daad op zich is het besef dat jij je een toekomst kunt voorstellen. Dat er in jou nog een enclave bestaat, vrij en onaangetast door de situatie.'

25-10-2020 om 08:30 geschreven door Gust Adriaensen

Het kan verkeren. Een week geleden nog maar zat Bieke Purnelle in zak en as. Haar ontreddering en grauwe rouw waren grenzeloos diep. Geen Parijs-Roubaix.

'Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien’, schreef ze. Een monumentale zin, een constructie die er staat als een huis. 

Wat een tegenstelling met Biekes lyrische extase in DS van 19 oktober. De Ronde, Vlaanderens mooiste. Ook voorzien van kasseien, sommige schots en scheef neergekwakt.

Maar geen woord deze keer over de ontstoken teelballen van Mathieu of Wout. Die passen niet in het Vlaamse Paradise Regained.

21-10-2020 om 10:11 geschreven door Gust Adriaensen

Uit een studie blijkt dat bij de eerste besmettingsgolf, 14,3 procent van de oversterfte bij mannen boven 65 die niet in het rusthuis wonen zich bij de 10 procent armsten voordeed.

Bij de tien procent rijkste mannen lag het aandeel op 5,7 procent, of dus 2,5 keer lager.

Bij vrouwen was dit 14,7 en 5,3 procent, of 2,8 keer lager. De tussenliggende inkomenscategorieën zitten daartussen: hoe lager het inkomen, hoe groter de oversterfte tijdens de coronacrisis.

14-10-2020 om 14:52 geschreven door Gust Adriaensen

Filosoof Ignaas Devisch wijdt in De Standaard van 13 oktober enkele beschouwingen aan de mentale effecten van de pandemie op de mens.

Met de analyse van Devisch ben ik het grosso modo eens. Doorheen de eeuwen worden de individuele mens en het mensdom gekenmerkt en opgejaagd door allerlei vormen van escapisme. Ontsnappen aan de druk, het lijden, de verveling van elke dag. Wanneer door rampen, pandemieën, oorlogen, die ontsnappingsmogelijkheden worden afgesneden, wordt de mens teruggegooid op zichzelf en eventueel zijn beperkte gezinsbubbel.

De existentiële vragen die dan opduiken en die Devisch vermeldt,  zijn reëel of ze nu door een mens onder woorden gebracht kunnen worden of niet. Devisch ziet in dat de mens nood heeft aan een toekomstperspectief, een verlosser, een Messias. Maar de filosoof gaat daar niet op door.

Ook hier is het weer opvallend dat postmoderne filosofen als Devisch ervoor terugdeinzen religie en in het bijzonder de christelijke religie, waaraan wij allen fundamenteel schatplichtig zijn, als een zinvolle en zingevende reddingsboei én toekomstverwachting te beschouwen.

Devisch analyseert maar stelt geen oplossingen voor.

14-10-2020 om 10:39 geschreven door Gust Adriaensen

Marc Reynebeau in De Standaard van 14 oktober:

'Het nominale vermogen van miljonairs is in België is van 2000 tot 2019 haast verviervoudigd, van 167 tot 625 miljard dollar, aldus Crédit Suisse in het Global Wealth Handbook. Geen verarming dus in die toplaag, anders dan bij de laagste inkomens. Die trend wordt door de pandemie nog verder aangescherpt'.

'De masterproef aan de universiteit van Leeds van de econoom Arthur Apostel (nu verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam) leert dat de 1 procent rijkste Belgische huishoudens niet 18 à 20 procent van alle rijkdom in handen hebben, maar 24 procent'.

14-10-2020 om 10:20 geschreven door Gust Adriaensen

Bieke Purnelle, freelanceschrijver, bevalt in De Standaard van 12 oktober van volgende zinnen:

‘Op zondag 25 oktober had ik in een godverlaten Noord-Frans aardappelveld willen staan, mijn ogen op een gegeseld peloton vol dokkerende, vallende, vloekende coureurs. Het mag niet zijn. De mooiste koers van het jaar werd voor de tweede keer dit jaar afgelast. Geen bos van Wallers, geen Mons-en-Pévèle, geen Carrefour de l’Arbre. Geen beslijkte tronies. Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien’.

Ontroering greep me aan toen ik deze paragraaf van koersexpert  Bieke las. Hoe vol sympathie en empathie zijn deze regels geschreven! Ik was mijn emoties niet meer meester, tranen rolden over mijn wangen bij de lezing van deze monumentale zin: 'Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien'. Een historische zin ook. Het is bij mijn weten de allereerste keer dat in De Standaard, een kwaliteitskrant zoals alle lezers dagelijks ervaren, aandacht geschonken wordt aan de ballen van de coureurs, de dwangarbeiders van de weg. En dan nog door een niet onaantrekkelijke vrouw, Bieke, onze wielerspecialist. Me er tot nu toe nooit bewust van geweest dat het gerammel der ballen, veroorzaakt door de schots en scheef neergekwakte kasseien van de Hel van het Noorden, de oorzaak kon zijn van ontsteking onzer edele delen. Elke man, coureur of niet, zal getuigen: dergelijke ontsteking is niet van de poes. Hartelijke dank aan Bieke welde in me op, maar …

Bij nadere overweging, deed de taallogica me tot het schokkende besef komen dat Bieke het spijtig vindt dat het peloton niet een hele tijd lijdt aan pijnlijke ballen. Diepe spijt vervult haar hart omdat de mooiste koers van het jaar voor de tweede keer dit jaar werd afgelast. Hoe schrijnend betreurt zij dat er dit jaar geen bos van Wallers zal zijn. Geen Mons-en-Pévèle. Geen beslijkte tronies. Geen renners met ontstoken teelballen van het gerammel over schots en scheef neergekwakte kasseien.

Onderstboven was ik ervan. Freelancer Bieke houdt van coureurs met ontstoken teelballen. En een andere gedachte kwam in me op. Dit jaar zou de 1ste editie van Parijs-Roubaix voor vrouwen plaatshebben. En dan dringt de vraag zich op: wat zou volgens Bieke, het gerammel over de neergekwakte kasseien bij haar seksegenoten veroorzaakt hebben?

12-10-2020 om 21:00 geschreven door Gust Adriaensen

In De Standaard van 2 oktober stelt historicus Vincent Scheltens onder de titel 'De kater na de Marrakechflater', dat het N-VA zuur opbreekt dat de partij nu aan de zijlijn moet staan.

Nog veel sterker dan zijn partij, zit voorzitter Bart De Wever met een kater. De politieke tragiek van De Wever, ongetwijfeld een bekwame politicus, komt scherper en scherper naar boven.

Door gebrek aan valabele kandidaat-voorzitters, zit hij al twintig jaar -tegen de eigen partijstatuten in- vast gebetonneerd in een voorzittersstoel, waar hij langzaam aan het verstikken is. Hij brengt veel minder talentrijke partijgenoten aan de macht, maar zelf komt hij niet toe aan een uitvoerend Vlaams of federaal mandaat.

Voor jaren worden hij en zijn partij nu weer gedwongen op het federale vlak oppositie te spelen in het gezelschap van rechtse extremisten, die de zgn. 'onderbuik' van Vlaanderen vormen of exploiteren, en die hij grondig verafschuwt. Naast hem bevinden zich aan de linkerzijde mensen als Mertens en Hedebouw, die hij ongetwijfeld waardeert om hun intelligentie en/of humor, maar die hij rabiate communisten moet blijven noemen en moet bestrijden om zijn VOKA-aanhang te vriend te houden.

Een politicus als De Wever moest het met zijn talenten en ambitie al lang tot minister-president of premier gebracht hebben. De angst van hemzelf en van de topmensen van zijn partij, dat N-VA reddeloos aan het zwalpen gaat wanneer hij de voorzittersfunctie opgeeft, houdt hem gevangen in de voorzittersstoel. Dat is op den duur een ongezonde, vermoeiende en contraproductieve situatie voor hem en de partij.

Het zou me niet verwonderen dat De Wever er op een bepaald moment de brui aan geeft en ofwel de politiek verlaat olwel zich helemaal terugtrekt op het Schoon Verdiep.

06-10-2020 om 10:13 geschreven door Gust Adriaensen

Maak kennis met de helemaal nieuwe en uitgebreide website van de abdij van Postel via www.abdijpostel.be. 

Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
http://www.abdijpostel.be   

05-10-2020 om 09:49 geschreven door Gust Adriaensen