“De wereld gaat gebukt onder de nieuwe tirannie van een markt die als een nieuwe God wordt beschouwd en waarin financiële speculatie, corruptie en egoïsme overheersen.”
31-12-2013 om 08:28
geschreven door Gust Adriaensen
30-12-2013
De onbekende gelovige
De onbekende gelovige
In dit autobiografische verhaal vertelt Thierry Bizot, producer van het populaire Franse televisieprogramma Sept à Huit op TF1, gehuwd en vader van drie kinderen, hoe hij het christelijke geloof ontdekte.
Op aanraden van de leerkracht van zijn zoontje woont hij een catechesebijeenkomst voor volwassenen bij. Bij het verlaten van het lokaal zweert hij dat hij er nooit nog een voet zal binnenzetten. Maar wanneer het hem op een dag zowel privé als professioneel minder goed gaat, richt hij zich opnieuw tot de Kerk, op zoek naar antwoorden op zijn vragen. En hij doet een ontdekking die zijn leven verandert.
Dit verhaal maakte Thierry Bizot in Frankrijk tot een fenomeen. Alledaags is het niet: een publieke figuur met een geslaagd professioneel en persoonlijk leven die beweert dat zijn leven helemaal anders - vrijer en vreugdevoller - is sinds hij Jezus leerde kennen.
30-12-2013 om 20:44
geschreven door Gust Adriaensen
Geen schaamte of angst om openlijk over Jezus Christus te spreken
Thierry Bizot, een bekende Franse televisieproducent en auteur, vertelt het merkwaardige verhaal van de ommekeer die in zijn leven plaatsvond nadat hij een catechese bijwoonde. Zijn boek 'Catholique anonyme' beschrijft dit kantelmoment in zijn leven; soms humoristisch, soms ernstig, maar altijd authentiek en eerlijk. Het boek, verfilmd door zijn vrouw, werd op korte tijd een bestseller. Bizot kwam onlangs naar Drongen om er de Nederlandse vertaling 'De onbekende gelovige' voor te stellen. Voor 'Braambos' had Lucette Verboven een gesprek met hem, in zijn kantoor vlak bij het Bois de Boulogne in Parijs.
Klik daarna bij de You Tubefilmpjes op 'Getuigenis Thierry Bizot'. Echt een meeslepend en rijk getuigenis!
30-12-2013 om 16:17
geschreven door Gust Adriaensen
28-12-2013
Tijd voor de prijzen
Klaagzang om Johnny -----------------------
De bekwaamste en sinds kort de meest beklaagde en beklagenswaardigste aller Belgen, de genaamde Johnny Thijs, ex-CEO van B-post verdiende 1,1 miljoen euro. Dat is 30 keer het loon van een postbode en 23 keer het gemiddelde loon van een B-postwerknemer.
De door zijn werkgever, de regering, voorgestelde wedde bedroeg 650.000 euro. Dat is 18 keer meer dan wat de postbode verdient en 13 keer het gemiddelde loon van een B-postwerknemer.
'Niet genoeg', zei Johnny en hij startte een steuncampagne voor hem en een beschadigingsoffensief voor de regering, die bij sommige journalisten, politici en collega's-grootverdieners veel meer support kregen dan bv. de humanitaire hulpacties voor Syrië of de Filippijnen.
De inhoud van de reacties en wie ze uitten, maakten veel duidelijk. Tijd, dacht ik, om prijzen toe te kennen:
-De prijs voor de ridicuulste maar bewust misleidende kromredenering: CEO Bruno Segers: 'De beslissing van de regering vergroot de kloof tussen arm en rijk.'
-De prijs voor bewustzijnvernauwend fundamentalisme: Baron Buysse: 'Marktconform denken is een verplichting. De rest is ideologie.'
-De prijs voor cynisme: CD&V'er en ex-ACW'er en verzamelaar van bestuursmandaten Jean-Luc Dehaene: 'Ik begrijp Thijs helemaal.'
-De prijs voor onnauwkeurige informatie: het grootste deel van de media: 'De helft van 1,1 miljoen is 650.000 euro.'
-De prijs voor journalistieke hielenlikkerij: Sturtewagen van De Standaard: ''t Is toch wel erg voor Thijs, zo'n bekwame jongen. De regering begaat een enorme blunder.'
-De prijs voor gedegen kritische journalistiek na een aantal dagen: Goossens van De Standaard: 'Blijkbaar kan een maximumloon van een schamele 650.000 euro alleen nog maar een marxistische vondst van de vermaledijde PS zijn.'
-De prijs voor gedegen kritische journalistiek vanaf het begin van de miljoenensoap: Desmet van De Morgen: Ironisch wel, dat net diezelfden die de uitkeringen in de tijd beperkt willen zien, net diezelfden die vinden dat het grootste probleem van het land de veel te hoge lonen van gewone arbeiders en bedienden zijn, zich ontpopten tot de grootste cheerleaders van Johnny Thys, toen die weigerde voor een armoezaaiersloontje van 650.000 euro per jaar Bpost te blijven leiden.'
-De prijs voor politieke angst, lafheid en draaikonterij: regeringspartijen CD&V en Open VLD, die de beslissing tot loonvermindering goedkeurden maar nu zwijgen als vermoord of belangrijke partijfiguren kritiek laten uiten op die beslissing.
-De prijs voor politiek opportunisme, lafheid en verloochening van de eigen maatschappijvisie: Groen en PvdA, die geen kik geven.
-De prijs voor politieke rechtlijnigheid en sobere ad remreacties: SPA'er Bruno Tobback: '650.000 euro niet genoeg? 99% van de Belgen verdient veel en veel minder.'
28-12-2013 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
27-12-2013
Waarom zwijgt Groen?
Heel merkwaardig, onbegrijpelijk en laf: niet anders kan ik de houding van Groen in de opgeklopte en geregisseerde commotie rond het exuberante loon van Thijs noemen.
De partij zwijgt als vermoord in een debat dat haar fundamenteel zou moeten interesseren. En op basis van haar maatschappijvisie en ideologie zou ze zonder verpinken de regeringsbeslissing om de schandalig hoge en ethisch totaal onverantwoorde lonen van de CEO's en in dit geval dan nog de CEO van een overheidsbedrijf, te verminderen, moeten toejuichen.
Maar het blijft oorverdovend stil aan het groene front. Krijgen degenen uit de groene beweging die al een hele tijd zeggen dat de huidige Groentop haar ziel zou verkopen om door andere (en vooral neoliberale ) partijen 'salonfähig' geacht te worden, toch gelijk?
De Van Besiens en andere Calvo's zouden er goed aan doen zich eens serieus te verdiepen in de ontstaansgeschiedenis van de groene partij in Vlaanderen, de visies en de betrachtingen van hun founding fathers.
27-12-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
650.000 euro is niet genoeg
Thijs, Buysse, Dehaene, De Gucht:
'650.000 euro is niet genoeg, maar eigenlijk gaat het niet om de centen.'
Paus Franciscus:
'To live charitably means not looking out for our own interests, but carrying the burdens of the weakest and poorest among us.'
27-12-2013 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
'Een nieuwe wind door de Kerk'
In een terugblik op 2013, handelt GEERT DE KERPEL, hoofdredacteur van Tertio, over de historische verkiezing van paus Franciscus.
'Hij is de eerste Zuid-Amerikaanse paus, de eerste jezuïet, de eerste opvolger van Petrus ooit die de naam Franciscus aannam. Sindsdien zijn we getuige van de ene opvallende beslissing na de andere van deze paus ‘van het einde van de wereld’. Maar meer nog vallen vooral Franciscus’ ontwapenend eenvoudige en bijzonder hartelijke stijl op in woord en daad. Er lijkt een nieuwe wind door de Kerk te waaien die ook de massamedia meer en meer oppikken. Zijn eerste exhortatie Evangelii Gaudium leest als een veelbelovende programmaverklaring. '
27-12-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
26-12-2013
De zielige zeurder en de pot die de ketel verwijt...
De de hemel ingeprezen ex-CEO van B-post blijft maar zeuren over de 650.000 euro, die hij in de toekomst zou verdienen, blijft maar collega's-grootverdieners inspireren om vlammende protesten de wereld in te sturen en blijft maar hengelen naar de steun en het medelijden van het journaille en ja, zelfs van het 'gewone volk'. Zo ontstaat in snel tempo het beeld van een zielige vrek die meer doet denken aan Hoofts 'Warenar' dan aan een competente manager.
Wie zich helemaal vergaloppeerd heeft in de bekrompen en provocerende steun aan Thijs, is baron Buysse. Deze dacht het ei van Columbus gevonden te hebben, door de wereld, nou ja Vlaanderen, kond te doen dat minister Lamille handelde op basis van ideologische overwegingen en niet gehandeld heeft conform de marktwetten. En als dat geen absoluut, verwerpelijke doodzonde is! Voor Buysse zijn de marktwetten klaarblijkelijke absoluut, normbepalend en referentiepunt voor alles. Het ontgaat hem dat hij op die manier evenzeer reageert op basis van een ideologie en zich bovendien laat kennen als een fanatieke fundamentalistische aanhanger van de suprematie van het huidige marktdenken.
Het is duidelijk dat beide heren wel wat vakantie kunnen gebruiken om tot bezinning te komen. Op een euro hoeven ze niet te zien. Bij de 20 % Belgen die onder of tegen de armoedegrens zitten, liggen de zaken niet zo eenvoudig.
26-12-2013 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
25-12-2013
De eerste keer voor twee koningen
Koning Filip wint op punten van koning Willem-Alexander
Dit stukje handelt niet over de inhoud van de koninklijke kersttoespraken. Ze waren gevuld met humanitaire bekommernissen en nobele betrachtingen. Zo hoort het.
Wel even handelen over de setting en hoe de heren het er in hun kerstmaidenspeech vanaf brachten.
Willem-Alexander wordt op het scherm gebracht, zittend in een royale zetel, bij de brandende open haard. Een vraag die bij me opkwam: was het vuur echt of nep? Als de Nederlandse koning echte houtblokken aan het stoken was, is het de hoogste tijd dat hij in kennis wordt gesteld van wetenschappelijke onderzoeken die aangeven dat houtverbranding een van de grootste veroorzakers van fijn stof is. Op de schouwmantel is een gouden of vergulde pendule te zien, die dringend naar de uurwerkmaker gebracht moet worden, want ze is op 12 uur stil blijven staan.
Onze koninklijke Noorderbuur heeft het linkerbeen over het rechter geslagen en zoals dat ook bij gewone stervelingen bij die houding meestal het geval is: de linkervoet wiebelt de hele tijd lichtjes op en neer. Tegen de muur zijn de schilderijen van zijn drie kinderen zo opgehangen dat Willem-Alexanders hoofd precies ertussen past. Op een tafel zijn foto's van zijn vrouw en ouders te zien.
Malou van Hirtum schrijft in De Volkskrant dat de koning zijn tekst abominabel slecht heeft voorgelezen met een uitdrukkingsloos gezicht. Ze heeft niet helemaal ongelijk. Willem-Alexander ziet er gespannen uit, voelt zich niet echt op zijn gemak. Was het feit dat de opnamevideo weer eens was uitgelekt -dat was niet het geval bij Filip- daarvan de oorzaak?
Koning Filip spreekt zijn kerstboodschap uit, staande bij de kerstboom. Soms komt een groot schilderij van koning Leopold I in beeld. Daaronder bemerk je een reeks kleine familiefoto's. De camerabewegingen en in het bijzonder de afwisseling van close-ups en meer algemene beelden zijn vinniger en creatiever dan bij de Nederlandse royal. Nu en dan krijg je een zicht op de paleistuinen.
Het meest opvallende bij onze kersverse koning is wellicht de expressiviteit waarmee hij de tekst naar voren brengt. Expressiviteit zowel in intonatie als in mimiek. Filip oogt ook toegankelijker, minder gespannen dan Willem-Alexander. In tegenstelling met de Nederlandse koning, last hij ook in de loop van de toespraak een begroeting in: een eenvoudig 'Dames en Heren'. Welke functie het spiekkaartje had, is niet duidelijk. Hij heeft er geen blik op geworpen. Misschien om de nervositeit in bedwang te houden en de handen onder controle?
En de duur van de speeches? Willem-Alexander spendeerde er een kleine minuut meer aan dan Filip.
Mijn conclusie? Voor een eerste keer kon het er voor beiden goed mee door. Zij zegden dingen die politiek ongevaarlijk waren en eigenlijk door 'iedereen van goede wil' beaamd konden worden. Maar in presentatie en stijl was 'onze' Filip m.i. beter dan Willem-Alexander, en dat hadden weinigen verwacht.
Ongetwijfeld zal dit stuk, stof tot boeiende gedachtewisselingen vormen wanneer Filip en Mathilde binnenkort op de koffie gaan bij Willem-Alexander en Maxima in Wassenaar.
25-12-2013 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
24-12-2013
Shame on you, CEO's!!
Na sommige politici en ja, ook heel wat journalisten, heffen nu een aantal CEO's hun misselijk makende klaagzang om Thys aan.
Gisteren fulmineerden diezelfde politici en CEO's nog tegen de uitkeringtrekkers en de te hoge lonen van arbeiders en bedienden. Nu scharen ze zich met ontroerende eensgezindheid aan de zijde van Thys, die 650.000 euro veel te weinig vindt.
Sommige journalisten die niet eens het twintigste deel van die jaarwedde verdienen, huilen mee met die grootverdieners, die niet doorhebben met welk diep misprijzen de publieke opinie hun ridicule misbaar veroordeelt.
De media hebben het ook al de hele tijd over 'halvering' van de wedde. Thys verdiende 1,1 miljoen euro (!!!), de regering besliste dat loon terug te brengen tot 650.000 euro. Wel speciale rekenkunde die de gazetten en de tv toepassen. Maar ja, 'halvering' klinkt dramatischer en is beter geschikt om medelijden op te wekken met die onfortuinlijke ex-CEO van B-post. Ochot, ocharme toch. Hoe durven ze toch, die onvervangbare Thys zo te behandelen! Afkomen met maar 650.000 euro. Ze moesten beschaamd zijn!
24-12-2013 om 18:24
geschreven door Gust Adriaensen
'Leve de fraude!'
Ene Willy De Wit, verbonden aan de 'onafhankelijke economische denktank Workforall (!!)' -waar blijven ze toch al die denktanks halen-, mag van De Standaard ook eens uitleggen wat hij denkt over fraude.
En wat denkt Willy? Fraude zou natuurlijk niet mogen, aldus onze wijze denktanker, maar 't is de schuld van de overheid. Zo simpel is dat.
Voor de rest somt de heer De Wit de niet te onderschatten voordelen van fraude op. Je gaat je warempel schuldig voelen als je niet fraudeert.
Nomen est omen. Zou het kunnen dat onafhankelijke (!) economische denktankers van het kaliber van de heer De Wit in fraude een belangrijke mogelijkheid zien om uiteindelijk te realiseren wat uitgedrukt wordt in hun naam: WORK FOR ALL?
24-12-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
22-12-2013
Kerstmis in Postel
De norbertijnengemeenschap van Postel nodigt iedereen van harte uit op de vieringen van de geboorte van Jezus Christus.
Op dinsdag 24 december om 21 uur is er een Pontificale Kerstnachtmis (geen toegangskaart nodig) en op woensdag 25 december is er om 10 uur een Pontificale Hoogmis.
22-12-2013 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
De Wever: 'Kies niet voor NVA'
In zijn onweerstaanbare drang om er na volgende verkiezingen ook op het federale niveau bij te horen, heeft De Wever opgeroepen om de NVA niet al te sterk te maken. Want, aldus Bart, 'boven de 35% zijn we een kannibaal en niemand wil met een kannibaal aan tafel gaan zitten'.
Voila, zeker de would-be NVA-kiezers weten wat ze moeten doen, willen ze echt dat hun geliefde partij zich nestelt in en conformeert aan het Belgische federale systeem: niet met zijn allen een stem uitbrengen op de NVA-lijsten, er helpen voor zorgen dat De Wever niet als een kannibaal wordt beschouwd.
Anderzijds, als het objectief van de andere partijen is de Vlaams-nationalistische neoliberalen buiten de deur te houden, moeten ze een deel van hun achterban ertoe bewegen op de NVA te stemmen, zodat die partij meer dan 35% haalt en De Wever, zijnde een kannibaal, van de onderhandelingstafel geweerd wordt.
Het is een misschien moeilijke, maar alleszins boeiende oefening, die de in (partij)politiek geïnteresseerde burger nog veel waarlijk genoeglijke uurtjes kan opleveren.
Heerlijke maanden, vol strategospelletjes, liggen nog in het verschiet!
22-12-2013 om 07:37
geschreven door Gust Adriaensen
21-12-2013
Zalige Kerstmis. Gelukkig Nieuwjaar.
Aanbidding der herders-einde 16de eeuw-Sint-Martinuskerk Retie (gerestaureerd in 2010)
---------------
Aan alle lezers
van harte
een zalige Kerstmis
en
een gelukkig Nieuwjaar!
21-12-2013 om 11:35
geschreven door Gust Adriaensen
20-12-2013
De Standaard als koppelaar
Het zal de aandachtige lezer al wel opgevallen zijn: al geruime tijd is de zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard bezig met de regeringsformatie. Wellicht meer dan de politieke partijen zelf.
Daarbij tekenen zich duidelijker en duidelijker bepaalde patronen af. Niet zonder leedvermaak wordt telkens weer herhaald dat de SPA er niks van bakt en geconstateerd wordt dat Open VLD er flink van langs krijgt. De Standaardstrategen, van het kaliber van bv. een Sturtewagen, zijn intens bezig met koppelaarsactiviteiten. Ze willen het kartel CD&V-NVA uit hun as doen herrijzen. En aast Sturtewagen misschien op een verkennersopdracht van koning Filip? Dat zou pas een primeur zijn.
Hoe dan ook, op die manier wil De Standaard klaarblijkelijk de overgrote meerderheid van haar lezers plezieren. Dat lezerspubliek behoort grotendeels tot de Vlaamse middenklasse, die in politiek opzicht, rechts en centrum-rechts georiënteerd is. De 'formateurs' van de krant koppelen de hardvochtige, rechtse, neoliberale NVA -the bad cop- aan de wat mildere-het ACW zorgt nog altijd voor wat sociale correctie-, centrum-rechtse CD&V-the good cop.
Sturtewagen schrijft in de krant van 20 december dan ook een 'analyse' in functie van zijn vooropgezette doel: een heruitgave van het kartel CD&V-NVA zou toch mooi zijn voor rechts, conservatief Vlaanderen.
Maar die koppelaars zijn er zich ook van bewust dat er in die CD&V een toch nog altijd invloedrijk centrum-links segment is: het ACW. Dat moet verzwakt of doodgezwegen worden.
Het was opvallend hoe gretig en in grote opmaak, de meeste media, ook De Standaard, de NVA-beschuldigingen van fraude en schriftvervalsing aan het adres van het ACW, opnamen.
Het is even opvallend hoe onopvallend en dubbelzinnig het nieuws dat de BBI geen fraude heeft vastgesteld, nu gebracht wordt. Wat meer is, het parlementslid dat het ACW van criminele feiten beschuldigde, krijgt nog volop de kans om te toeteren dat de BBI hem gelijk geeft.
In die context moet ook het gebruik van één woordje door Sturtewagen gezien worden. Het is een woordje van welgeteld vijf letters. Maar je kan er donder op zeggen: de journalist gebruikt het heel bewust, ook al weet hij dat er helemaal geen sprake van is. Sturtewagen schrijft: het ACW heeft weliswaar geen fraude gepleegd, maar kreeg wel een BOETE.
En dat is een flagrante leugen, duidelijk met weer eens het doel het ACW in een slecht daglicht te stellen, en parlementslid De Decker toch een beetje gelijk te geven.
Het moge duidelijk zijn voor het ACW: help CD&V niet om een rechts-conservatief regime te vestigen, want de beweging zal stank voor dank krijgen, haar geloofwaardigheid verliezen en voortdurend energie moeten steken in het afweren van destructieve aanvallen tegen het middenveld.
20-12-2013 om 08:19
geschreven door Gust Adriaensen
twitter @pontifex
'Laat ons bidden dat God ons de genade schenkt een wereld te leren kennen waar niemand van honger sterft.'
20-12-2013 om 07:07
geschreven door Gust Adriaensen
19-12-2013
Jan Becaus: 'Ik ben een ketter'
Jan Becaus, het nieuwsanker rond wie naar zijn pensionering toe, door de media een heuse hype werd gefabriceerd, neemt in een interview in De Standaard, 'geen blad meer voor de mond', althans volgens De Standaard.
Becaus werd enkele weken geleden door Kerk&Leven, het weekblad van de Vlaamse Kerk en parochies aangetrokken om regelmatig een column te schrijven. Enkele zijn ondertussen verschenen, en eerlijk gezegd, ze zijn niet om van achterover te vallen. Eerder saai, net zoals zijn VRT-spreekstijl.
Wat me erg stoort in het De Standaard-interview, gezien Becaus' (betaalde) medewerking aan Kerk&Leven, zijn de denigrerende én superieure én negationistische uitlatingen van de heer Becaus over geloof en Kerk.
Er zijn natuurlijk de obligate vragen over geloof en Kerk. En Becaus reageert daarop zoals bijna alle BV's menen te moeten doen om serieus en intelligent bevonden te worden.
'Wat ik mij voorstel bij een opperwezen, staat lichtjaren ver van wat de Kerk zegt. In de ogen van Rome ben ik een ketter', orakelt Jan. 'De Kerk is commedia dell' arte, één groot spektakel', gaat Becaus op zijn elan verder. En voor zijn column in Kerk&Leven heeft hij toegezegd omdat hij dat 'een interessant blad' vindt. Interessant, niet omwille van de inhoud, maar het heeft '600.000 lezers en slaagt erin 280 regionale edities tegelijk van de persen te laten rollen'. 'En', besluit Becaus, 'ik mag ook schrijven wat ik wil'.
Becaus mag natuurlijk volkomen vrij zijn mening ventileren, hoewel de absoluutheid en ongenuanceerdheid van een uitspraak als 'de Kerk is commedia dell' arte, één groot spektakel', vragen oproept over zijn intellectuele niveau.
Het ergerlijke is dat Jan Becaus brave stukjes schrijft in Kerk&Leven en daarbuiten zich laat kennen als iemand die superieur neerkijkt op de miljoenen mensen voor wie de Kerk geen schijnvertoning is.
Eigenlijk voert Jan zelf door zich op die manier te outen en toch (betaalde) columns voor die Kerk te schrijven, een schijnvertoning op.
Dat Jan Becaus de schijn ophoudt, wordt het best bewezen door het feit dat hij tot nu toe er zich van weerhouden heeft in zijn column voor Kerk&Leven te schrijven dat 'de Kerk commedia dell'arte, één groot spektakel is'. Want hij mag er toch schrijven, wat hij wil, nietwaar.
De vraag is nu: hoe lang kan, mag Jan die dubbelzinnige houding nog volhouden. Want zo'n spagaat, da's toch echt gene kattenpis!
19-12-2013 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
18-12-2013
Torfs maakt ontslag van aardappelactiviste ongedaan
U herinnert zich de commotie nog wel rond de actie tegen genetisch gemanipuleerde aardappelen. Barbara Van Dijck, een onderzoekster verbonden aan de KUL, nam deel aan de actie en werd door Torfs' voorganger, rector Waer, prompt ontslagen.
Toen enkele maanden geleden Rik Torfs tot rector van de Katholieke Universiteit van Leuven werd verkozen, had hij het er in artikels en toespraken geregeld over dat de universiteit, de vrijheid van denken en de zelfstandigheid in zeer hoge mate moet koesteren.
Op dit blog onderschreef ik op 5 juni 2013 volledig de suggestie van gastprofessor Lieven De Cauter: 'Dat het Torfs menens is met die vrijheid, kan hij al bewijzen, door het ontslag van 'aardappelactiviste' Barbara Van Dyck, in te trekken. Inderdaad. '
Rik Torfs, opvolger van Waer, heeft nu inderdaad de daad bij het woord gevoegd. Hij maakt het ontslag ongedaan. Van Dyck kan vanaf 1 januari weer aan de slag op het departement Architectuur, Ruimtelijke Ordening en Stedenbouw. Wel moet ze ieder geweld afzweren en afzien van een rechtszaak.
Torfs zegt de actie niet goed te keuren. ‘Maar tegelijk staan we voor de vrijheid van meningsuiting. We mogen werknemers niet zomaar uitsluiten vanwege hun overtuiging’, zegt hij. ‘Zelf ben ik altijd een groot voorstander geweest van de vrijheid van denken. Door Van Dyck opnieuw aan te nemen, voeg ik de daad bij het woord.’ Dat is een gemeend proficiat waard!
En de beslissing flatteert me wel enigszins. Zou het toch zo zijn wat vanuit een beperkte academische kring nu en dan tot me doordringt: de rector leest met belangstelling RASP en kijkt met spanning uit naar het moment waarop weer een stukje dat over hem handelt, online verschijnt?
Ja, wadde.
18-12-2013 om 10:07
geschreven door Gust Adriaensen
17-12-2013
De Newspeak van een parlementslid
Enkele maanden geleden beschuldigde het tot dan toe totaal onbekende parlementslid Peter De Decker, het ACW van fraude en schriftvervalsing. Zware beschuldigingen die het ACW ertoe noopten een rechtszaak aan te spannen (behandeling in het voorjaar van 2014).
Zopas heeft de BBI (Bijzondere Belastinginspectie) de beschuldiging van fraude van tafel geveegd. Er is geen fraude vastgesteld.
Dat is voor propagandachef in spe De Decker geen reden om zich te verontschuldigen. Integendeel. Hij schreeuwt in de beste Newspeakstijl van de daken dat de BBI hem gelijk geeft.
Dat is 'pervers' in de letterlijke betekenis van het woord. Want wat doet De Decker als een (bijna) volleerde politieke manipulator en Newspeakgebruiker? Terwijl natuurlijk zijn beschuldiging van 'fraude en schriftvervalsing' het zwaarste woog (en nog weegt)-het zijn criminele feiten-, verschuift hij nu het accent naar het forse bedrag dat het ACW aan achterstallige belastingen moet betalen. En daaruit concludeert gladde jongen De Decker dat de BBI hem 'gelijk geeft'.
Wat meneer De Decker zeer bewust probeert te doen, is de publieke opinie misleiden, is de waarheid verdraaien, om daaruit politiek voordeel te halen.
Het tegenovergestelde van wat De Decker in zijn stuitend kronkelend, 'frauduleus' taalmisbruik, de goegemeente probeert wijs te maken, maakt de BBI glashelder duidelijk: de fraudebeschuldiging van parlementslid De Decker steunde op niets.
Terecht heeft het ACW tegen die beschuldiging van criminele feiten, een aanklacht ingediend.
17-12-2013 om 10:06
geschreven door Gust Adriaensen
16-12-2013
'Stop de voedselverspilling'
Paus Franciscus:
'Met al het voedsel dat overschiet en dat we weggooien zouden we zovelen te eten kunnen geven. Als we de verspilling zouden kunnen stoppen en voedsel zouden recyclen, zou de honger in de wereld enorm afnemen.'
16-12-2013 om 18:21
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Vrede voor het Midden-Oosten:
'We cannot resign ourselves to think of a Middle East without Christians. Let us pray every day for peace.'
16-12-2013 om 17:38
geschreven door Gust Adriaensen
'Hou de fiscale achterpoortjes open'
De strijd tegen de fiscale fraude kan bij de doorsnee-inwoner van dit gezegende land op veel bijval rekenen. Althans, zolang het gaat om de megafraudeurs. Maar raak niet aan de centen van wat steevast 'de kleine spaarder' wordt genoemd.
Dat heeft minister Geens dezer dagen ondervonden. Elke vorm van fraude moet bestreden worden, moet Geens gedacht hebben. Dus ook de ruim ingeburgerde (en door de banken besmuikt aangeprezen) praktijk om de spaarcenten te spreiden over verscheidene spaarboekjes. Zo kan 'de kleine spaarder' per spaarboekje, onder het intrestbedrag blijven, waarboven belasting verschuldigd is. Er bestaat namelijk geen verplichting voor banken en 'kleine spaarder', om al die spaarrekeningen aan de fiscus bekend te maken.
Eenvoudig op te lossen, meende Geens in zijn professorale naïviteit: voer die verplichting in. Was dat even buiten de klaarblijkelijk van nature sjoemelende Belgische 'kleine spaarder' én kiezer gerekend!
De minister kreeg het hele Belgische, en zeker Vlaamse, partijbestel over zich heen. De regeringspartijen lieten hem vallen als een baksteen. Allemaal sprongen ze in de bres ter verdediging van 'de kleine spaarder'. De liberalen voerden de hoogste toon. De socialisten lieten horen dat er eerst nog wel grotere katten te geselen waren. De christendemocraten sprongen hun partijgenoot niet bij. Groen en PVDA, van wie je zou verwachten dat ze rechttoe rechtaan elke vorm van fraudebestrijding zouden toejuichen, hulden zich in stilzwijgen.
Zo is nog maar eens bewezen dat de partijen, zeker in het zicht van de verkiezingen, het niet aandurven de fiscale fraude aan te pakken, die zich genesteld heeft in het doen en laten van een groot deel van het electoraat, nl. 'de kleine spaarder'.
Wie helemaal niets hoeft te vrezen, mocht Geens' voorstel ooit goedgekeurd worden, dat zijn de 15, 3 % Belgen, die, volgens een Europees onderzoek, in armoede leven of een ernstig armoederisico lopen. Dat zijn de mensen die minder dan 60% van het mediaan netto-inkomen hebben. In Vlaanderen alleen al, zijn er dat om en bij de 700.000. Zij moeten er niet aan denken met een goed gevulde spaarpot uit te pakken, laat staan te gaan jongleren met diverse spaarboekjes. Zij behoren niet tot de door de politici momenteel erg geliefde en gepamperde 'kleine spaarders'. Zij zijn alleen maar 'klein'.
Journalist Karel Verhoeven schreef in 'De Standaard': 'De kiezer is een sjoemelaar'. Inderdaad. En je kan eraan toevoegen: de partijen die sjoemelaars in bescherming nemen, zijn sjoemelpartijen. Het deprimerende is dat er in dit welvarende landje klaarblijkelijk geen andere op de politieke scène momenteel nog actief zijn.
16-12-2013 om 09:33
geschreven door Gust Adriaensen
14-12-2013
Washington Post verdedigt paus tegen kritiek conservatieven
WASHINGTON POST VERDEDIGT PAUS TEGEN KRITIEK VAN AMERIKAANSE CONSERVATIEVEN
BRUSSEL (KerkNet/Vatican Insider) – De Amerikaanse krant ‘The Washington Post’ neemt de verdediging op zich van paus Franciscus tegen de kritiek van bepaalde Amerikaanse conservatieve kringen, waaronder de Tea Party. Een bekende conservatieve commentator bestempelde de recente apostolische exhortatie van de paus zelfs als “puur marxisme” en noemde de paus de “Obama van de katholieke Kerk”. Columnist Michael Gerson van ‘The Washington Post’ repliceert dat het christendom geen ideologie is. Volgens Gerson maakt de kritiek duidelijk dat in de kringen van de Tea Party het geloof is verdrongen door ideologie.
“Wie verbaasd is dat de katholieke sociale leer onverzoenbaar is met de liberale ideologie hebben decennia gemist. Ook paus Joannes Paulus II en Benedictus XVI verdedigden gelijkaardige standpunten. De paus onderstreept dat individualisme strijdig kan zijn met rechtvaardigheid en dat welvaart een gevangenis kan zijn.” Gerson betoogt nog dat de kloof tussen beide opvattingen nog het duidelijkst wordt geïllustreerd door het contrast tussen de advent als voorbereidingstijd en diegenen die de tijd voor Kerstmis louter als een koopjestijd beschouwen, met luide en steeds weerkerende reclameboodschappen.
14-12-2013 om 16:10
geschreven door Gust Adriaensen
Vervreemdingseffect
Door het met open armen ontvangen van overlopers uit Open VLD, handelt NVA helemaal in tegenspraak met haar uitspraak van 2002: 'Het oordeel van de kiezer over overlopers zal vernietigend zijn'.
Het is evenwel niet de kleine liberale garnaal die De Wever met grote gretigheid binnenhaalt. Het zijn vooral donkerblauwe politici en economisten, die de harde neoliberale conservatieve partij van het grote geld, die De Wever voor ogen heeft, meer liberaal-economische ruggensteun moeten geven. Voor hen wordt de deur wagenwijd opengezet.
Zij staan mijlenver van het Vlaams-nationalisme. Zij omarmen het nationalisme alleen maar omdat ze momenteel denken dat er zaken te doen zijn. Dat voor hen bij de NVA met misselijk makende serviliteit, de rode -beter op zijn plaats is: de donkerblauwe- loper wordt uitgerold, is bovendien een bevestiging van wat al vaak werd gezegd en geschreven: het is De Wever niet om Vlaanderen -zelfstandig, confederaal of wat dan ook- te doen. Nee. Het gaat hem om het vestigen van een ultraliberaal, hardvochtig, rechts-conservatief economisch systeem.
De vraag rijst ook: hoe moet de gewone NVA-militant of -mandataris zich voelen? De wereld van bv. de tsaar van de Antwerpse haven, van de manitoe van Uplace en Club Brugge, is totaal verschillend, zoniet totaal vreemd, voor hen. Hun politieke biotoop en cultuur zitten in een Vlaams, eerder romantisch, idealisme, hebben hun wortels in (christelijke) jeugdverenigingen, in de middenklasse van ambtenaren en onderwijsmensen.
Om het nog concreter te stellen: wat hebben hardwerkende, eigenlijk eenvoudige idealisten als Bourgeois en Van Dijck - en ik zou daar zelfs ook een Bracke, een Weyts, aan toe durven voegen-, nog te zoeken in of nog gemeen met figuren van het grote geld, die neerkijken op het volgens hen 'bekrompen wereldje van het traditionele Vlaams-nationalisme'? En voor wie die Vlaams-nationalisten zonder pardon de plaats moeten ruimen op de kandidatenlijsten.
Het is, zoals Paul Goossens schrijft: 'NVA kan beter een andere naam krijgen: NVC, de partij van de CEO's'.
Ik kan me moeilijk indenken dat het gros van de huidige NVA-leden, -militanten en -mandatarissen, het met die evolutie, gedicteerd door De Wever, eens kan zijn. Als dat zo is, verloochenen ze de politieke ideologie die ze altijd hebben verkondigd.
14-12-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-12-2013
Hilde Kiebooms: 'Stop de euthanasietrein'
Hilde Kiebooms: 'Stop de euthanasietrein'
(Hilde Kiebooms is voorzitter van de Gemeenschap van Sant'Egidio in de Lage Landen)
Nu ons land zich opmaakt om als enige land ter wereld iedere leeftijdsgrens voor euthanasie af te schaffen, roept Hilde Kiebooms op tot een nieuwe, grondige bezinning (De Standaard van 11 december).
Zij slaat daarbij spijkers met koppen. Enkele citaten:
-Het komt ons voor dat dit wetsvoorstel niet zozeer is ingegeven door een dringende noodzaak op de ziekenhuisvloer. Eerder is het een ideologisch project om de juridische grendels op euthanasie van de wet van 18 mei 2002 een voor een te doen springen.
-Nieuwe wetswijzigingen worden al in het vooruitzicht gesteld: euthanasie moet ook mogelijk worden voor psychisch lijdende minderjarigen -ongetwijfeld een veel omvangrijker groep, getuige de vele zelfdodingen onder jongeren- en ook voor mensen die wilsonbekwaam zijn geworden.
-Het fysieke en psychische lijden van medemensen, kinderen en anderen, vormt al sinds mensenheugenis een ethisch appel aan hun omgeving en de samenleving om de zorg voor hen op te nemen... Te vrezen valt dat een nieuwe wettelijke poort voor euthanasie onze samenleving almaar meer van haar verantwoordelijkheid tegenover de lijdenden ontslaat.
-De ouderlijke toestemming die nodig is voor (euthanasie op) minderjarigen ons voorgesteld als een juridische grendel en een vetorecht. In de praktijk zal het vaak eerder andersom zijn: ouders die beginnen te hopen dat hun doodzieke kind niet te lang meer zal leven, kinderen die aanvoelen dat ze een last voor hun ouders zijn en zich daardoor aangespoord weten een einde aan hun leven te laten maken.
-Als een soort van collectieve verdwazing verheerlijkt onze samenleving almaar meer de zelfgekozen medisch geassisteerde dood als een vooruitgang van de beschaving en het summum van menselijkheid.
-De almaar groeiende wettelijke mogelijkheden op euthanasie openen de deur voor een nieuwe vorm van barbarij: de collectief toegejuichte zelf-eliminatie van zieke en zwakke mensen.
----------------------------
Lees ook op dit blog: 'Distelmans glijdt voort op het hellend vlak' (29-11-2013)
13-12-2013 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
12-12-2013
Bijbelcursus in Retie
TJCII Belgium organiseert in 2014 een bijbelcursus in 'De Mantel', Markt 7 in Retie.
Er zijn zes bijeenkomsten, telkens op vrijdag van 14 tot 17 uur. De cursus wordt verzorgd door Jeanne Vercauteren-Vandekeybus en door pater Nicolaas van de Postelse norbertijnenabdij.
12-12-2013 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
Een inconsequente en bevooroordeelde journalist
Onder de pedante titel 'Vijf manieren om een congres te laten mislukken', vult Bart Brinckman bijna twee bladzijden van De Standaard van 10 december, om duidelijk te maken dat het congresweekend 'voor de socialisten fout liep'. Het storende aan Brinckmans artikel is dat hij uitsluitend 'vormfouten' vermeldt en niet de minste aandacht heeft voor de inhoud. Op die manier laadt hij de verdenking van vooringenomenheid op zich. En spreidt hij vooral een grote inconsequentie tentoon.
Want wat zijn de vijf redenen voor de 'mislukking', die Brinckman opgeeft.
1. Stel scherp op eigen besognes. En daarmee gaf hij aan dat Freya Van den Bossches veroordeling van belangenvermenging dom was.
Hoe dikwijls heeft Brinckman in vroegere opiniestukken wel niet de belangenvermenging aangeklaagd en de verdoezeling ervan door de partijen over de hekel gehaald?
2. Zet het foute nieuws in de markt. Volgens Brinckman verloor voorzitter Tobback het noorden tijdens een pleidooi voor een efficiënt bestuur en daarbij handelde over fusies en intercommunales.
Hoe dikwijls heeft Brinckman in vroegere opiniestukken wel niet de inefficiënte overheid aangeklaagd en de ondemocratische intercommunales over de hekel gehaald?
3. Laat clichés hun vernietigende werk doen. Volgens Brinckman mochten protesterende partij- en ABVV-militanten het plaatje niet verstoren.
Hoe dikwijls heeft Brinckman de spot gedreven met 'stalinistische' partijcongressen en besluiten, waar geen of amper kritiek van de basis werd geduld?
4. Praat over het verkeerde onderwerp in de verschillende duidingsprogramma's. Brinckman bedoelt daarmee dat de week voorafgaand aan het congres, over niets anders gesproken en geschreven werd dan over de schandaalsfeer rond Electrawinds.
Hoe dikwijls heeft Brinckman het feit gehekeld dat politici rond de pot draaien, de heikele thema's uit de weg gaan? Hoe hypocriet is Brinckman om te suggereren dat het niet de media waren die dag na dag het dossier Electrawinds door de SPA-strot ramden?
5. Kies een foute congresvolgorde. Volgens Brinckman hadden het visie- en ideologisch congres plaats in een foute volgorde.
Hoe dikwijls heeft Brinckman de partijen gebrek aan visie en ideologie verweten. Als een partij daar dan toch werk van maakt, misbruikt de journalist de volgorde, als argument voor zijn uitgangsstelling: het SPA-congres was een mislukking.
Van De Standaard en van Brinckman mag verwacht worden dat ze bij een negatieve evaluatie van een congres serieuze argumenten naar voren brengen en geen vederlichte flutredenen opgeven, die bovendien scherp de inconsequente houding van de journalist in het licht stellen. Brinckman wil met zijn 'analyse' duidelijk de partij treffen, een stok vinden om de hond te slaan. Hij is bijzonder ijverig geweest. Hij heeft er wel vijf gevonden. Vijf stokken om de socialistische hond ervanlangs te geven.
12-12-2013 om 09:50
geschreven door Gust Adriaensen
11-12-2013
Paus Franciscus: 'Person of the year'
Het toonaangevende Amerikaanse tijdschrift 'Time', heeft paus Franciscus uitgeroepen tot 'Person of the year'.
Sinds 1927 duidt het weekblad elk jaar een persoon of een zaak aan, die van enorm belang geweest zijn gedurende het (bijna) afgelopen jaar.
Franciscus is de derde paus die de eretitel toebedeeld krijgt. Johannes XXIII en Johannes-Paulus II, die volgend jaar door Franciscus heilig worden verklaard, werden in 1962 respectievelijk 1994, door 'Time' tot 'Person of the year' uitgeroepen.
11-12-2013 om 16:15
geschreven door Gust Adriaensen
Houtverbranding grootste boosdoener fijn stof
Houtkachel en open haard
grootste bronnen fijn stof
Sensibilisering is noodzakelijk
Houtstokers bedreigen de gezondheid
Overheidsmaatregelen dringen zich op
11-12-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
09-12-2013
09-12-2013 om 22:53
geschreven door Gust Adriaensen
07-12-2013 om 15:47
geschreven door Gust Adriaensen
Paus Franciscus over belang van internet voor de christenen
“You must test everything, knowing that you will surely find counterfeits, illusions and dangerous traps to avoid,” Pope Francis said. “But, guided by the Holy Spirit, we will discover valuable opportunities to lead people to the luminous face of the Lord. Among the possibilities offered by digital communication, the most important is the proclamation of the Gospel.” He said it is not enough to acquire technological skills, however important. He said the internet must be used to meet “often hurting or lost” real people and offer them “real reasons for hope.” “The announcement [of the Gospel] requires authentic human relationships and leads along the path to a personal encounter with the Lord,” he said. “Therefore, the internet is not enough; technology is not enough,” Pope Francis continued. “This, however, does not mean that the Church's presence online is useless; on the contrary, it is essential to be present, always in an evangelical way, in what, for many, especially young people, has become a sort of living environment; to awaken the irrepressible questions of the heart about the meaning of existence; and to show the way that leads to Him who is the answer, the Divine Mercy made flesh, the Lord Jesus.”
07-12-2013 om 13:50
geschreven door Gust Adriaensen
06-12-2013
Bisschop Bonny over onze houding ten aanzien van vluchtelingen
'Iets in mij protesteert en zegt dat, ondanks alle redelijkheid, bepaalde fundamentele waarden in de verdrukking zijn geraakt. Van wie zijn de aarde en de natuurlijke middelen die ze voortbrengt? Wat is ouder en echter: de aarde die wij samen bewonen of de grenzen die winnende naties erin hebben getrokken, meestal na bloedige oorlogen? Is het werkelijk zo dat in onze welvoorziene landen geen ruimte is voor een groter aantal vluchtelingen? Hoevelen onder ons hebben deze mensen al persoonlijk in de ogen gekeken? Het is raar om zeggen, maar op zo’n moment protesteert mijn maag tegen de redelijkheid van ons publiek discours. Waar zit ons klankbord voor de stem van het geweten? Waar zit ons klankbord voor de stem van God? Misschien dan toch in de maag.'
06-12-2013 om 14:12
geschreven door Gust Adriaensen
Nelson Mandela overleden
NELSON MANDELA 1918-2013
06-12-2013 om 07:44
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2013
Potentieel in de christelijke gemeenschappen
Uit een onderzoek van het Interdisciplinair Kenniscentrum Kerk en Samenleving, blijkt dat er nog heel wat potentieel in de christelijke gemeenschappen te vinden is en vooral bij de hoogopgeleide katholieken tussen 45 en 65 jaar.
Zij koesteren het christelijke geloofsverhaal, zijn bereid zich kerkelijk te (blijven) engageren, hunkeren wel naar binnenkerkelijke hervormingen en willen met anderen kernen van hoop en zingeving vormen.
Volgens 'Tertio' is het belangrijk die groep te mobiliseren omdat zij straks de kerk moeten dragen en het roer overnemen. Bovendien en vooral kunnen zij de brug vormen naar de 'levensbeschouwelijk gemiste generaties': hun niet-hoogopgeleide en kwetsbare leeftijdsgenoten, kinderen en kleinkinderen.
05-12-2013 om 11:58
geschreven door Gust Adriaensen
Sinterklaas
Sinterklaas
De schoen stond klaar, wat hooi, een raap, het briefje met de wensen in pijnlijk schoonschrift, onder de plattebuiskachel.
Op de koude zolderkamer met gespitste oren, met kloppend hart, vol spanning liggen luisteren naar elk geluid, elk gerucht.
Onder de dekens je schuilhut bouwen, dromen van heerlijke dingen, rillen van angst voor straf tot de schimmel langs draafde.
‘s Morgens heel vroeg het bed uit, vol verwachting de trap af en steeds weer het wonder: de lege schoen en je hartenwensen vervuld.
05-12-2013 om 07:53
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2013
De wijsheid van de rector
Onder de titel 'Heb genade met de gratie', stelt rector Torfs van de Katholieke Universiteit van Leuven, dat we 'het gracieuze van de gratie' niet uit het oog mogen verliezen.
Hij ziet minstens drie gegronde redenen om het schenken van gratie niet zomaar van de hand te wijzen.
De eerste reden is zuiver erbarmen. Het is niet omdat iemand een straf verdient, dat hij ze altijd moet krijgen. Een tweede argument is dat de gratie(verlening) de onfeilbaarheid van de rechtspraak corrigeert. En een derde voordeel van gratie is dat ze het mechanische denken een halt toeroept.
De discussie over gratie houdt onze samenleving een spiegel voor, aldus Rik Torfs. Zij laat zien wie we zijn enw at wij denken. 'Hopelijk zal het oordeel van de komende generaties ons genadig zijn', besluit de rector.
Wijze woorden, voorwaar.
03-12-2013 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
02-12-2013
Reislustige Rik
‘’t Is niet meer te doen met onze Rik’, zuchtte de aanminnige mevrouw Torfs, al in het deurgat. 'Rik reist wat af, is bijna nooit nog thuis. En dat ligt aan die columns in De Standaard.’
Na lang aandringen had mevrouw toegestemd in een gesprekje. ‘Alleen omdat het voor Rasp is, had zeverklaard. ‘ Voor de welwillende stukjes die Rasp geregeld aan mijne Rik wijdt.’
De weeklacht van mevrouw noopte tot nadere verklaring. En die kwam er ook, niet vooraleer we neergezeten waren op de robuuste Ikeabank in de eenvoudige leefkamer van de Torfsen en genoten van een kopje Max Havelaarkoffie.
‘Rik was altijd al gebeten door de reismicrobe’, stak mevrouw Torfs van wal. ‘Maar tijdens zijn senatorschap, beleefde hij echt een rustige periode. Hoe dom het ook was dat hij in de politiek ging, hij had zo goed als niets te doen. Onze Rik was toen veel thuis, lekker bij het haardvuur, samen bezig zijn in ons moestuintje, een heerlijke tijd. Maar sinds hij rector is, niet te vatten, jezusmina! Rik rotst de wereld rond, alsof zijn zielenheil ervan afhangt!’
‘Maar mevrouw’, vroeg ik, ‘wat hebben zijn maandagse columns in De Standaard daarmee te maken?’
‘Dat zit zo’, hernam de bevallige mevrouw Torfs. ‘Hij is bezig met een never-ending reeks over de plekken die hij ooit heeft bezocht en de boeiende mensen die hij daar heeft ontmoet. Hij is van mening dat hij, om inhoudrijke en lezenswaardige stukjes te kunnen schrijven, daar opnieuw naartoe moet reizen, of het nu Straatsburg, Johannesburg, Bittburg, Sint-Petersburg, Tokio, New-York, Rio de Janeiro, Moermansk, of waar dan ook, is. Hij wil 'toen' vergelijken met 'nu' en nagaan of de boeiende mensen van toen, nu nog even boeiend zijn, of misschien al wel het loodje gelegd hebben.’
‘Maar mevrouw’, vroeg ik, ‘Moet uw echtgenoot niet vooral in Leuven op zijn werk zijn? Het rectoraat van de grootste Katholieke Universiteit der Lage Landen, is toch niet niks?’
‘Ik wil u wat toevertrouwen’, fluisterde mevrouw Torfs. ‘Eigenlijk vraagt die job niet zoveel werk en inspanning. Een beetje rondlummelen in de uitgestrekte rectorssuite in de Hallen, krabbels zetten op documenten, professorale akkefietjes behandelen, docentenruzietjes oplossen. En weet je, onze Rik heeft altijd heel goed kunnen delegeren.’
De lieflijke mevrouw Torfs stond op. ‘Willen we onze moestuin, eigenlijk moet ik zeggen ‘mijn moestuin’ want Rik zet er sinds hij reizende rector geworden is, geen voet meer in, eens van naderbij bekijken?’
Het was een fraai tuintje met een grote variëteit aan groente. Tot mijn blijde, Kempense verrassing, bemerkte ik een bedje heilige boontjes, die ik had leren kennen in de magnifieke kruidentuin van de Postelse abdij. Ik vertelde het haar. Mevrouw glimlachte. ‘We hebben het zaaigoed ook in Postel gehaald’, zei ze, ‘bij broeder Guy, de herborist. We zijn en blijven Kempenaars, nietwaar. Het lievelingsgerecht van mijne Rik is overigens heilige boontjes in tomatensaus, daar kan ie extreem van genieten. Maar zelfs die delicatesse houdt hem niet meer thuis. Schrijf het gerust op: onze Rik is een echte rakker, ja, dat is hij!’
02-12-2013 om 13:22
geschreven door Gust Adriaensen
30-11-2013
Bernard Dewulf: 'Wie denken we dat we zijn?'
'Vraag de narcist waarom hij narcist is, en hij raadpleegt de spiegel. Vraag de Vlaming waarom hij racistisch is, en hij kijkt naar de andere Vlaming. We dwalen in het spiegelpaleis van de zelfgenoegzaamheid.'
'Mijn hele leven al besta ik, net als u, achter onze gordijnen. Ik heb niet anders geweten. Die gordijnen zijn mijn maliënkolder en onze spiegels zijn mijn schild. Maar mijn achillespees is mijn kleine, miezerige blanke vrees. En precies die vrees fezelt het me nu, nu ik ouder word en op een dag toch de toekomst zal moeten achterlaten, dagelijks luider in:
Wie denk ik dat ik ben?'
'Straks zien we helemaal scheel van inteelt. Van weelde en verveling. Straks, wanneer we elk vreemd stofje buiten hebben gekeerd, zien de astronauten ons vlek op de planeet schitteren door afwezigheid, onder de verlichting op onze smetteloze snelwegen.'
30-11-2013 om 20:01
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2013
Distelmans glijdt voort op het hellend vlak
Nu een senaatscommissie, dankzij een wisselmeerderheid, de weg heeft vrijgemaakt voor de uitbreiding van de euthanasiewetgeving naar 'wilsbekwame minderjarigen' toe, bereikt de euforie van de voorstanders van onbeperkte euthanasie een nieuw hoogtepunt.
Dr. Distelmans noemt in een krantenartikel euthanasie 'toepasbaar maken bij mensen die niet meer aanspreekbaar zijn door dementie', een verdere 'optimalisering' van de bestaande euthanasiewet.
Hij pleit dus voor een euthanasiewetgeving met betrekking tot niet-wilsbekwame meerderjarigen. Distelmans en anderen die het absolute zelfbeschikkingsrecht inroepen om euthanasie te verantwoorden, schuiven dat heilige principe opzij wanneer het gaat om demente mensen.
Wie moet,volgens Distelmans , mocht dergelijke wetgeving ooit goedgekeurd worden, beslissen over het doden van dementen?
29-11-2013 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2013
Goed nieuws over pater Daniël Maes in Syrië
We hebben eindelijk goed nieuws uit Quara. Pater Daniël in I Mar Yacub kan zich opnieuw vrij bewegen in zijn eigen regio. De rebellen waardoor zij omgeven waren, zijn bijna overwonnen. Het klooster heeft in de gevechten schade opgelopen, maar al de bewoners van het klooster hebben de plaatselijke strijd overleefd. Het internet is wel uitgevallen, waardoor Pater Daniël zijn laatste nieuwsbrief niet kon opsturen. De heropbouw van het stadje Quara kan nu beginnen. U kan hen steunen met een gift.
----------------------------------------
STEUN SYRIË! November 2013
Het stadje Quara en het klooster I Mar Yacub zijn pas bevrijd door het Syrische leger. Nu kunnen de 10 000 mensen terugkeren naar hun huizen en start de wederopbouw van de stad. De kloostergemeenschap heeft nu eindelijk haar vrijheid terug en zal helpen de eerste nood te lenigen. Zij werken samen met het Nationale Volkscomité Voor Verzoening, het ministerie van sociale zaken, het ministerie van gezondheid.
Zij trachten de mensen voedselpakketten te bezorgen die het volgende bevatten: 1 kg rijst, 1 kg suiker, 1 kg linzen , 1 kg macaroni, 1 doos plantaardig vet, 1 liter olijfolie, 1 pot confituur, 10 dozen tonijn, 1 doos ‘Hallaweh’, 1 doos ham, 1 doos melkpoeder, 10 dollar om vlees en groenten te kopen.
Ze hebben nood aan melk voor de kinderen, medicamenten tegen kanker en tegen diabetes, medicamenten voor het hart..., gewoon medisch verzorgingsmateriaal, verband, rolstoelen ....
De verzendingskosten voor de volgende bootcontainer moeten nog gesponsord worden. Helpen jullie mee?
We zijn dankbaar voor de goede afloop. En we hopen hen nu te kunnen steunen in de heropbouw van het stadje met het zenden van een bootcontainer hulpgoederen.
Geld kan gestort worden op: IBAN BE 32 0682 0832 44 02 BIC GKCCBEBB (van P. Daniël Maes, norbertijnenabdij POSTEL)
28-11-2013 om 14:31
geschreven door Gust Adriaensen
De ergerlijke domheid van wetenschapsfilosoof Boudry
Het behoort klaarblijkelijk tot de essentie van het marketingbeleid van de zgn. 'kwaliteitskranten', in het bijzonder De Standaard: als een min of meer 'Bekende Vlaming' een opinie ventileert, volgt gegarandeerd een of twee dagen later een bijdrage van een andere min of meer 'Bekende Vlaming', die een totaal andere mening is toegedaan en de opvattingen van zijn collega-opiniemaker, soms in een weinig samenhangend betoog, probeert te weerleggen, zoniet belachelijk te maken.
Neem nu wetenschapsfilosoof Maarten Boudry, van de Gentse Universiteit. Hij wordt van stal gehaald om de positieve beoordeling van religie, die uit bijdragen van de auteurs Rik Peels en Stefan Paas en van publicist Mark Van de Voorde blijkt, belachelijk te maken.
Die positieve evaluatie van religie werkt op Boudry, die zich in vroegere artikels ook al liet opmerken als een benepen, antireligieuze fundamentalist, als een rode lap op een stier. Van wetenschappelijk sérieux is er in Boudry's bijdrage niet veel te merken. Hij moet het vooral hebben van denigrerende en kwaadaardige, sarcastische opmerkingen, die hij klaarblijkelijk beschouwt als uitingen van zijn superieur intellect.
Tegenover 'God maakt gezond en gelukkig', wat uit het boek van Peels en Paas naar voren komt en bevestigd wordt door het persoonlijke getuigenis van Van de Voorde, plaatst 'wetenschapsfilosoof !, het toogzinnetje 'Sinterklaas maakt ook gelukkig'. En dan volgt een vermoedelijk toppunt van Gentse universitaire eigendunk en krampachtig sarcasme: 'Laten we allen een mentale krachtinspanning doen: peinzende blik, Rodin-pose, misschien enig geprevel. Welaan dan: voortaan zal ik de geneugten van het godsgeloof smaken!' Komaan zeg, puber!!
Boudry gaat helemaal de wetenschappelijke mist in, wanneer hij als repliek op Van de Voorde, die, in navolging van Jürgen Habermas, het christendom het 'ultieme fundament van onze vrijheid, het geweten, de democratie en de mensenrechten', noemt, aan Van de Voorde de agressieve vraag stelt: 'Gelooft Van de Voorde die onzin echt?'
Nog los van het feit dat Maarten Boudry in intellectueel en wetenschappelijk opzicht, nog niet tot aan de enkels van Jürgen Habermas reikt, is de 'argumentatie contra' van Boudry een intellectuele en wetenschappelijke giller van formaat, en beschamend voor het intellectuele niveau van de Gentse universiteit. Want wat durft onze Gentse bolleboos te schrijven: 'In de Bijbel wordt met geen woord gerept over democratie, slavernij wordt er expliciet goedgekeurd, en voor hen die in eer en geweten tot het besluit komen dat Jezes waarschijnlijk niet de zoon van God is, wacht het eeuwige hellevuur'.
Voila, als voorbeeld van gebrek aan kennis van kerk en religie- hoewel hij de pretentie heeft als wetenschapper daarover te schrijven-, als voorbeeld van een totaal onvermogen om tot een ruim inzicht in de geschiedenis te komen, als voorbeeld van de compleet onwetenschappelijk obsessie om met normen van nu, het verleden te benaderen en te veroordelen, als voorbeeld van bevooroordeelde, fundamentalistische antireligiositeit, kan Boudry's pamflet tellen. En finaal, komt het vooral lachwekkend over.
28-11-2013 om 10:51
geschreven door Gust Adriaensen
26-11-2013
Daniël Maes in Syrië: geen telefoon of internet maar iedereen veilig
Daniël Maes (75 jaar), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk, is verantwoordelijk voor een seminarie in het zesde eeuwse klooster Mar Yakub in Qâra, gelegen op 90 kilometer van de Syrische hoofdstad Damascus. In Syrië zijn er 2,4 miljoen christenen op 24 miljoen inwoners. Een verre droom van de Vlaamse norbertijn Maes is om van het klooster Mar Yakub een tweede Taizé te maken, dicht bij de bronnen van het christendom, in dialoog met joden en moslims.
Beste,
Pater Daniël heeft vandaag, 26 november 2013, het volgende laten weten, dat ik graag aan u allen doorgeef (aangezien hij geen internet meer heeft voorlopig).
De streek rond het klooster van Mar Yakub is bijna bevrijd van rebellen. Er is wel wat schade aan de kloostergebouwen, maar wij allen zijn ongedeerd!!! Dank God!
Wij zijn nog steeds veilig en kunnen overleven! Dit kan nog even duren. Geen telefoon of internet. Geen reden tot paniek. God zij dank! P. Daniël.
26-11-2013 om 21:05
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
'To live charitably means not looking out for our own interests, but carrying the burdens of the weakest and poorest among us.'
26-11-2013 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
25-11-2013
Testaankoop met een petitie voor een transparante geneeskunde
Ziekenhuizen vergelijken? Moet kunnen!
Kom op voor uw recht en teken de petitie.
De kwaliteit van de zorg is niet even goed in elk ziekenhuis. Cijfers hierover worden niet publiek gemaakt. Nochtans hebt u recht op deze informatie.
Overheid en ziekenhuizen moeten open communiceren over de kwaliteit van de zorgverlening in ziekenhuizen. Met deze petitie willen wij druk op de ketel zetten. U hebt het recht om te weten waar de kans op een succesvolle ingreep het grootst is en het risico op een ziekenhuisinfectie het kleinst. De overheid moet daarvoor een website opzetten waar u de kwaliteit van ziekenhuizen kunt vergelijken.
SAMEN VOOR TRANSPARANTE GEZONDHEIDSZORG
25-11-2013 om 22:45
geschreven door Gust Adriaensen
24-11-2013
Een haar in de boter bij de Van Rompuys?
Erik knalde bij zijn thuiskomst de deur dicht. Woede en somberheid vulden de uitgestrekte woonkamer. Zijn lieftallige eega schrok ervan. Zij wist dat haar plichtsbewuste echtgenoot een cholerisch type was en ze was wel wat gewoon. Maar nu was hij buiten zichzelf.
'Erik, liefste, vertel me wat er op je hart ligt', zei ze zacht. Dat was genoeg om Erik te doen uitbarsten. 'De partij heeft mij opzij gezet!', schreeuwde hij. 'Dertig jaar me met hart en ziel ingezet, mijn gezondheid op het spel gezet, altijd de echte Vlaming uitgehangen, en nu dit!!! Die Beke uit dat boerengat ergens in Limburg, geeft begot de voorkeur aan de Peter van onzen Herman om de lijst te trekken! En dan durft dat jonk nog zeggen dat er niks aan de hand is binnen de familie, en dat de Van Rompuys vrolijk en eensgezind binnenkort zijn kerkelijk huwelijk zullen vieren!! In de kerk zal ik mijn fatsoen nog wel houden. Maar na de sjampieter, de vijfde gang en een paar flessen wijn, zal er wel een hartig woordje gesproken worden. Ik ben er zeker van dat onzen Herman van miserie een rustig plekje zal opzoeken om er enkele haiku's in elkaar te flansen. Dat ze me dat verdorie durven aandoen. Ik ben er echt kapot van.'
'Ik zou op dat feest van de Peter toch niet te veel drinken, Erik', adviseerde zijn vrouw. 'Je weet hoe je dan tekeer kan gaan. Bangelijk en niet goed voor je hart. En als de gazetten het te weten komen, is het allemaal nog erger.'
Erik plofte in de zetel. Zijn vrouw had gelijk. Zij had altijd gelijk. Hij schonk zich een stevig glas whiskey in. Een diepe somberte nam bezit van hem.
24-11-2013 om 12:56
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2013
'Christenen zijn origineel'
De bespreking van het boek 'God bewijzen' van Peels en Paas, geeft publicist Mark Van de Voorde de kans om nog eens vrij en vrank, 'de schaamte voorbij', uit te komen voor zijn geloof, zijn christen-zijn.
Van de Voorde merkt op dat vooral in Vlaanderen, en in het bijzonder in de media, vaak nog lacherig, meewarig, hautain, ja ook kwaadaardig, gedaan wordt over geloof en religie. Dat is een achterhaalde, gedateerde houding. In andere West-Europese landen is dat niet het geval.
'Zelfs in Frankrijk niet meer', aldus Van de Voorde. 'Daar hebben ze ingezien dat christenen origineel zijn, in twee betekenissen: zij zijn niet louter na-apende kinderen van hun tijd én zij hebben een origine die de grondslag is van ons denken over mens en samenleving, individualiteit en solidariteit, rechten en plichte, zlefs scheiding van kerk en staat en de Verlichting.'
De Poolse filosoof Leslek Kolakowski merkte ooit op dat een Europeaan die beweert niets met het christendom te hebben, 'zich buiten zijn eigen beschaving plaatst'. Jürgen Habermas, typevoorbeeld van de methodische atheïst, noemt 'het christendom, en niets anders, het ultieme fundament van de vrijheid, het geweten, de mensenrechten en de democratie, de benchmark van de westerse beschaving'.
Van de Voorde schrijft: 'Ik geloof. Meer nog, ik ben christen, zelfs katholiek. Ik voel mij niet geremd in mijn vrijheid. Integendeel, de hoop van mijn geloof geeft mij het lef om niet elke waan van de dag te moeten beamen. Mijn spirituele levenshouding doet mij balen van amechtige pogingen om er bij te horen'.
23-11-2013 om 09:48
geschreven door Gust Adriaensen
21-11-2013
'God maakt gelukkig'
Rik Peels, filosoof, en Stefan Paas, theoloog, beiden verbonden aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, hebben een boek geschreven met als titel 'God bewijzen. Argumenten voor en tegen geloven'.
Hun bevindingen en conclusies liegen er niet om.
Een goed doordacht godsbeeld is volgens hen prima bestand tegen atheïstische argumentatie. Geloof in God is bovendien natuurlijk, aldus de auteurs. 'Uiteraard komt niemand ter wereld met een uitgewerkt geloofssysteem, maar een snel groeiende hoeveelheid onderzoek laat overtuigend zien hoezeer religiositeit is ingebakken in ons systeem. Pogingen om godsgeloof uit de mensheid te verwijderen, zijn daarom ten dode opgeschreven: alles in ons verzet zich ertegen.
Een samenleving kan volgens Peels en Paas, veel baat hebben bij religies. 'In de eerste plaats zijn religieuze mensen gemiddeld gelukkiger. Zij hebben minder last van stress. Dat blijkt uit onderzoek. Een goed ontwikkelde religiositeit is gunstig voor onze gezondheid, levensgeluk en maatschappelijke inzet.'
21-11-2013 om 08:56
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2013
Respect voor grootouders
Paus Franciscus:
Een samenleving die geen respect heeft voor de grootouders, verliest zijn herinnering en zo ook zijn toekomst.'
19-11-2013 om 18:35
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2013
Studenten politicologie kiezen voor Groen en Di Rupo
Professor Hooghe heeft een steekproef uitgevoerd bij 363 eerstejaarsstudenten die het vak politicologie volgen aan de Universiteit Leuven.
Het resultaat is opvallend. De jongeren die het vak politiek volgen (voornamelijk studenten politicologie, geschiedenis en communicatie) én weldra voor het eerst in het kieshokje mogen duiken zetten hun rode bol voornamelijk bij partij Groen (23.1%). Ook Open VLD is een bijzonder populaire partij (22.3%), gevolgd door CD&V (16.5%), N-VA (16%) en SP.A (15.7%). PvdA en Vlaams Belang sluiten met respectievelijk 2.8% en 0.8 % de rij.
Een groot verschil met de mening van de gemiddelde Vlaming dus, die bij de verkiezingen in 2010 vooral voor N-VA koos (28.2%). Maar de partij van Bart De Wever zit de laatste jaren in een neerwaartse spiraal bij de studenten, merkt Marc Hooghe. N-VA steeg onder de studenten pijlsnel van 8 procent in 2008 tot 32,5 procent in 2011. Twee jaar later is de partij gehalveerd naar 16 procent. '
Die daling vertaalt zich ook in de keuze voor een premier. Als de eerstejaarsstudenten rechtstreeks zouden mogen beslissen wie onze eerste minister wordt, dan kiest 27 procent voor de huidige premier Elio Di Rupo (PS). Bart De Wever (N-VA) komt slechts op de derde plaats met 13.2% en moet nog Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) laten voorgaan, met 19.3% van de stemmen. Open VLD-politica Maggie De Block (12.7%) en Wouter Van Besien (Groen, 9.1%) vervolledigen de top vijf.
18-11-2013 om 21:54
geschreven door Gust Adriaensen
Onder Vlaamse intellectuelen
Zou Koen Geens, toen hij nog (buitengewoon) hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Leuven was, het bestaan hebben op het publieke forum te verkondigen dat één van zijn collega's, bv. professor Waer, een 'groot intellectueel' is? Nee toch. Doe je toch niet. Misschien, heel misschien, op het einde van iemands loopbaan of in een grafrede.
Enkele maanden in de politiek zijn voor minister Geens evenwel voldoende, om zijn academische nuancering en gereserveerdheid wat ronkende etiketten betreft, opzij te schuiven en over een van de vele partijvoorzitters te verklaren dat hij een 'groot intellectueel' is.
Uiteraard maakt Geens niet duidelijk welke criteria hij gebruikt om iemand een 'groot intellectueel' te noemen. Om dat duidelijk te maken is er een serieuze academisch-intellectuele inspanning nodig en daarvoor heeft hij als minister niet langer de tijd.
Neemt Geens, bij het gebruik van het label 'groot intellectueel', zichzelf als maatstaf? Beschouwt hij de als 'groot intellectueel' bejubelde partijvoorzitter, in intellectueel opzicht als gelijkwaardig aan zichzelf? Of als een 'grotere intellectueel' dan zichzelf? Als een 'grotere intellectueel' dan zo goed als alle vroegere collega's aan de Katholieke Universiteit van Leuven?
Het wachten is nu op de volgende 'grote intellectuelen' die door Geens bij politieke vriend en vijand worden ontdekt: andere partijvoorzitters, ministers uit alle mogelijke regeringen, werkgevers- en vakbondsbonzen, enz., enz.
Natuurlijk mag nu ook binnenkort een 'wedercompliment' van de 'groot-intellectueel-partijvoorzitter' verwacht worden. Geens eveneens bestempelen als een 'groot intellectueel' zou getuigen van weinig creativiteit en wellicht ook van gebrek aan respect. Want Geens is natuurlijk al jàààren een 'groot intellectueel'. Dat kenmerk geeft hem overigens het privilege, het inzicht en de bravoure om iemand anders, na korte tijd, te voorzien van de drukkende eretitel 'groot intellectueel'.
Nee, het passende compliment vinden, wordt geen gemakkelijke klus. Echt benieuwd wat het worden zal.
18-11-2013 om 09:27
geschreven door Gust Adriaensen
17-11-2013
Doris Lessing overleden
Nobelprijswinnaar Doris Lessing op 94-jarige leeftijd overleden
Doris Lessing in Hamburg in 2006. Foto EPA / Oliver Berg
Nobelprijswinnaar Doris Lessing is overleden. Dat meldt de Britse krant The Guardian. De schrijfster en dichteres is 94 jaar geworden. Ze schreef in haar leven meer dan vijftig werken, waaronder The Golden Notebook en The Grass is Singing.
The Golden Notebook uit 1962 werd ook wel de feministische bijbel genoemd. Lessing werd geboren in Iran en groeide op in het Afrikaanse Zimbabwe. Daar speelde ook haar eerste roman (1950), The Grass is Singing, zich af.
In 2007 werd haar de Nobelprijs voor de Literatuur toegekend. Ze was toen 88 jaar en daarmee de oudste schrijver ooit die deze prijs in ontvangst mocht nemen. ---------------------------
Enkele fragmenten uit The Golden Notebook:
Ideally, what should be said to every child, repeatedly, throughout his or her school life, is something like this: 'You are in the process of being indoctrinated. We have not yet evolved a system of education that is not a system of indoctrination. We are sorry, but it is the best we can do. What you are being taught here is an amalgam of current prejudice and the choices of this particular culture. The slightest look at history will show how impermanent these must be. You are being taught by people who have been able to accommodate themselves to a regime of thought laid down by their predecessors. It is a self-perpetuating system. Those of you who are more robust and individual than others will be encouraged to leave and find ways of educating yourself educating your own judgements. Those that stay must remember, always, and all the time, that they are being moulded and patterned to fit into the narrow and particular needs of this particular society.
Sometimes I dislike women, I dislike us all, because of our capacity for not-thinking when it suits us; we choose not to think when we are reaching out for happiness.
For with my intuition I knew that this man was repeating a pattern over and over again: courting a woman with his intelligence and sympathy, claiming her emotionally; then, when she began to claim in return, running away. And the better a woman was, the sooner he would begin to run. I knew this with my intuition, and yet I sat there in my dark room, looking at the hazed wet brilliance of the purple London night sky, longing with my whole being.
We spend our lives fighting to get people very slightly more stupid than ourselves to accept truths that the great men have always known. They have known for thousands of years that to lock a sick person into solitary confinement makes him worse. They have known for thousands of years that a poor man who is frightened of his landlord and of the police is a slave. They have known it. We know it. But do the great enlightened mass of the British people know it? No. It is our task, Ella, yours and mine, to tell them. Because the great men are too great to be bothered. They are already discovering how to colonise Venus and to irrigate the moon. That is what is important for our time. You and I are the boulder-pushers. All our lives, you and I, well put all our energies, all our talents into pushing a great boulder up a mountain. The boulder is the truth that the great men know by instinct, and the mountain is the stupidity of mankind.
It is terrible to destroy a person's picture of himself in the interests of truth or some other abstraction.
Laughter is by definition healthy.
Do you know what people really want? Everyone, I mean. Everybody in the world is thinking: I wish there was just one other person I could really talk to, who could really understand me, who'd be kind to me. That's what people really want, if they're telling the truth.
17-11-2013 om 17:18
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2013
twitter@pontifex
'Take care of Gods creation. But above all, take care of people in need.'
15-11-2013 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI. 65
Van vrijdag 8 Vrijdag 15 november 2013
Miss Maïs
Over het algemeen regent het niet voor september en daarna slechts enkele keren in de maand. Vrijdag heeft het goed geregend en heel de maïs was al door arbeiders van het dorp geoogst en lag buiten. Deze moest dus verwerkt worden om te beletten dat hij zou rotten. Daarmee is hetmaïsfestival begonnen. Zo hebben we zaterdag nog eens gezellig met allen een ganse dag de maïskolven uit hun omhulsel bevrijd. Ook een aantal van onze vluchtelingen werkten graag mee. En maar fotootjes nemen, met een grote glimlach. s Middags wordt er ter plaatse gepicknickt. Zoals naar gewoonte wordt alles gebruikt: de pluimen of haren, de omhulsels en de kolven zelf. De pluimen of haren worden gedroogd en er wordt thee van gezet, die zuiverend is en goed voor een vermageringskuur. De besteomhulsels dienen als verpakking voorhet koken van gerechten. Het omhulsel zelf wordt echter niet gegeten. Van de omhulsels kan ook mooi papier gemaakt worden. En de kolven met de maïs worden op verschillende wijzen klaar gemaakt. Onze Amerikaanse medebroeder, onze Chileense en Venezolaanse medezusters kennen verschillende gerechten van maïs. We hebben al maïspap gegeten en gebak van maïs. Tenslotte worden de lege kolven gedroogd en dienen als voedsel voor de dieren. Vroeger dacht ik dat maïs alleen maar voor de (andere) kiekens was, maar hier wordt heel de winter maïs gegeten onder verschillende vormen. Als de oorlog nog jaren zou duren, zouden ze hiermet maïs kunnen overleven. We hebben nog gans demaandag nodig gehad om de rest te doen. Daarna moest er alleen nog opgeruimd worden. Zaterdag eindigen we in de late namiddag, vieren de eucharistie met de slotzang van de hymne aan O.L. Vrouw en verdwijnen in onze (min of meer) veilige plaats waar we een eenvoudig maal verorberendoor het afknabbelen van gekookte maïskolven. En zo gaan we met de kippen op stok. Tot een echtemiss-maïs-verkiezing is het niet gekomen. Deze zou trouwens met glans gewonnen worden door Fadia die nog twee maanden heeft om krijsend naar haar eerste verjaardag toe te kruipen.
Kwart voor twaalf
Sommigen evalueren de toestand van de oorlog in Syrië aldus: het is kwart voor twaalf. Het zegt dat de oorlog op zijn einde loopt, wat een grote hoop wekt. Nochtans blijven de aanslagen en moordpartijen helaas nog doorgaan. Zondag hebben we tijdens het middagmaal uitgebreid nieuws gevolgd op de Syrische tv. Het leger is nu werkelijk in heel het land op beslissende wijze rebellenhaarden aan het opruimen. In Velewapenopslagplaatsen worden ontdekt. In Jibreen (Aleppo) heeft de bevolking een rally gehouden als steun aan het leger. Er vallen talrijke doden aan de kant van de rebellen. Ze hebben ondertussen wel verschrikkelijke moorden gepleegd en verwoestingen aangericht. Bovendienblijven fanatieke strijders toestromen. En als de Griekse kustwacht nu een schip onderschept heeft dat vol zit met oorlogsmateriaal voor Syrië, dan vermoeden we dat de eigenlijke bedoelingen van de zogenaamde vrienden van Syrië nog steeds dezelfde zijn. Georges Malbrunot onthult trouwens in het Franse dagblad Le Figaro hoe de VS, Saoedi-Arabië en Jordanië samenwerken om wekelijks 15 ton wapens langs Jordanië in Syrië binnen te brengen voor de rebellen. Zo zouden ze dit jaar 600 ton naar hier versast hebben. En Saoedi-Arabië (dat beslist heeft om 4 miljoen emigranten buiten te zetten) geeft 300 miljoen dollar voor een overgangsregering van de Doha Coalitie in Syrië, weer een mooie uitdrukking om de meest fanatieke strijders, verbonden met Al Qaida te steunen. Volgens de soennitischejournalist Said Hilal al-Charifi heeft het wahhabitisme van Saoedi-Arabië en Qatar zelfs niets met de islam te maken maar is een criminele sekte, die machtig werd dank zij de petroleum en de steun van UK en VS.De grote pioniers van de vernietiging van Syrië hebben in ieder geval hun oorlog verloren. De VS zal voortaan moeten luisteren naar Rusland, dat de val van Syrië heeft belet. Frankrijk staat zelf op zijn kop in een spel van één tegen allen. Stilaan is zo ongeveer iedereentegen de president en de regering. Ook een flink deel van het Turkse volk is tegen zijn president, die Syrië wilde ontwrichten met zijn steun aan de terroristen van de moslimbroeders. Deze twee presidenten waren de grote leiders die de Syrische president wilden ten val brengen. Ze krijgen zelf wat ze een ander hebben willen aandoen. Ondertussen spartelt Israël als een duivel in een wijwatervat omdat de VS vreedzame betrekkingen met Iran wil aanknopen. Gaan we tenslotte terug naar een nieuwe vorm van koude oorlogen (VS-Rusland, VS-China, Saoedi-Arabië Iran) waarbij Syrië het brandpunt is, zoals op een colloquium van Kerk in Nood in Parijs wordt gesteld? Een soortopgewarmde koude oorlog?
Strikte veiligheidsmaatregelen
We wilden de zondag weer afsluiten met een uur gezamenlijke aanbidding maar we waren nauwelijks begonnen of we hoorden de ontploffingen al dichtbij. Dat betekent: onmiddellijk eindigen en wegwezen. Toch is er goed nieuws voor ons eigen dorp. Het leger heeft een flinke groep strijders in de val weten te lokken. In de dorpen rondom heeft al Nousra zware verliezen geleden en hun vurige collegas van bij ons snelden hen ter hulp. Toen ze wilden terugkeren naar hier heeft het leger hen onderschept. Er zijn er natuurlijk nog altijd, maar het dorp blijkt daarmee toch al flink gezuiverd te zijn. Bovendien heeft de gewone oppositie van het dorp die fanatieke strijders duidelijk laten weten dat ze niet willen dat aan de christenen geraakt wordt. Als ze de christenen willen aanvallen zullen ze eerst met hen moeten afrekenen.
Omdat er nu echt rondom ons gevochten wordt nemen we de meest striktemaatregelen. Maandag avond hoorden we al een formidabele knal juist buiten het klooster. De stukken van dat ontploffingstuig konden we de volgende dag bij ons oprapen. Voor de rest bleef hettamelijk rustig. Toch trachtenwe ons deze week steeds vroeger in veiligheid te brengen. We leven een beetje zoals de eerste christengemeenschap in de catacomben. Hier is een pittig verhaal over te schrijven maar dat kan pas als ook ditlaatste kwartier echt voorbij is.
Positieve tekens
In heel het land is er een steeds grotere eensgezindheid en zelfvertrouwen aan het groeien. Zaterdag zijn in Damascus vele partijen samengekomen die een vredevolle verandering willen in Syrië. Als voorbereiding op Geneve 2 hebben zij duidelijk gesteld dat het bestuur van het land alleen door Syriërs bepaald moet worden zonder enige inmenging vanuitregionale of internationale hoek. Tegelijk neemt de regering allerlei maatregelen voor hulp aan de behoeftige bevolking,het herstel van het land; de heropbouw van de huizen,de heropbouw van de industrie, het tegengaan van de corruptie Hoopvol is ook dat tegelijk alle nadruk gelegd wordt op vriendschap, eenheid en verzoening om de begane fouten te herstellen.
Ondertussen heeft een groep Fransen hetinitiatief genomen om Kerstmis hier te komen vieren met behoeftige gezinnen waarbij ze hulpgoederen meebrengen en kerstcadeaus voor de kinderen (www.noelensyrie.fr).
Vrijdag belde Radio Moskou voor een interview om onze reactie te kennen op de plaatsing van het grootste Christusbeeld ter wereld in Saidnaya (waarover we al eerder een verslag gaven) . Het was een gelegenheid om de Russische christenen, het Russische volk en zijn leiders te danken en te feliciteren voor hun veelvuldige steun en aanmoedigingen. Het werd een rechtstreekse uitzending van een kwartier (om 17.00 u).
Waakzaam blijven
Terwijl de chemische wapens en de productiemogelijkheden van Syrië ontmanteld worden, behouden de rebellen alle vrijheid en mogelijkheid om nieuwe gifgasaanslagen te plegen. Bovendien hebben we niets meer gehoord van die vreselijke aanslag in Ghouta. Nu er geen enkel bewijs is om de schuld hiervan aan Syrië te geven,lijkt het voor de media niet meer interessant te zijn. We vinden het onverantwoord om deze misdaad ongemerkt te laten voorbijgaan. Daarom hebben we hierover een eenvoudige samenvatting gemaakt van de tot heden beschikbare elementen: De gifgasaanval in Ghouta (Damascus), toppunt van gruwel én westerse verblinding. Willy van Damme heeft evenwel een grondig dossier samengesteld: De Syrische gifgasaanval-En Barbertje zal hangen. Hij toont o.m. aan dat sommige internationale organisaties en zelfs hoofdverantwoordelijken van befaamde laboratoria zo geamerikaniseerd zijn dat er helaas geenobjectief rapport van kan verwacht worden. Pijnlijk is verder ook hoe niet alleen onze Vlaamse media maar nagenoeg heel de westerse media eenzijdig alle schuld aan Syrië blijven geven zonder enig bewijs of kritische vraag. Tenslotte geeft hij nog dit pittig nieuws. Een van de belangrijke Engelse rabbijnen, Jonathan Romain roept de Britten op om ten oorlog te trekken tegen Syrië uit solidariteit met de Syriërs. En hoewel hetNieuwe Testament door een gewone rabbijn doorgaans misprezen wordt, aarzelt hij niet te verwijzen naar het voorbeeld van de barmhartige Samaritaan! Een rabbijnmet wel erg grote oogkleppen.
Verder kregen we van een al te ijverige Nederlandse dame, die blijkbaar meespeelt in de internationale politiek, een dringende uitnodiging om de democratische partijen, waaruit volgens haar de opstand in Syrië ontstaan is en die de afzetting eisen van de Syrische president te steunen. Ziehier een korte samenvatting van mijn antwoord.
Het lijkt me democratischer, rechtvaardiger en heilzamer voor het Syrische volk van buiten af geen enkele beweging te steunen die de omverwerping van de regering of president beoogt. Laat het volk zelf beslissen over zijn bestuursvorm nu en in de toekomst. Deze omverwerping van de president was vanaf het begin het beoogde middel van het Westen en zijn bondgenoten om het land in een creatieve chaos te storten en te onderwerpen. Er haperde in dit land natuurlijk wel veel op gebied van politieke vrijheid. Ondertussen zijn er echter grondige hervormingen doorgevoerd met een nieuwe constitutie en een meer partijen stelsel. De groei van politieke partijen is nu niet bij te houden. Iedereen, die niet met de wapens het land en volk vernietigt, kan aan de tafel zitten en wordt gehoord, zoals recent (9 nov 2013) nog bleek bij de samenkomst van de Coalition of Peaceful Change Forces in Damascus. Als 70% of meer van de bevolking nu achter de regering en de president staat omdat ze moedig land en volk hebben beschermd en trachten herop te bouwen, wie heeft dan nog het recht om partijen van buitenaf te steunen om hen omver te werpen? Als je toch goede informatie wenst en wil steunen, nodig dan ISTEAMS uit (Intern. Support Team for Mussalaha in Syria). Deze mussalaha-beweging van verzoening vertegenwoordigt inmiddels alle stamhoofden uit het land en werkt met dialoog, onderhandeling en concrete hulp aan het lijdende volk. Het is op initiatief van ISTEAMSdat al duizenden mensen, door rebellen gegijzeld, vrij gekomen zijn en geholpen werden. Door deze mussalaha-beweging te steunen kun je daadwerkelijk meehelpen aan de materiële en geestelijke heropbouw van een volk. En laat de politieke keuze asjeblieft aan hen zelf over.
15-11-2013 om 07:09
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2013
René Stockman: 'Abortus is euthanasie op wilsonbekwamen'
In een interview met Humo, zegt René Stockman, generaal-overste van de Broeders van Liefde, het volgende:
'Toen de wet op abortus van kracht ging, heb ik gezegd: "Nu staat de deur open voor de rest .Nu staat de deur open voor euthanasie." Ik beschouw abortus als een vorm van euthanasie. Euthanasie op wilsonbekwamen. Dat men nu verder gaat en de wet wil uitbreiden naar minderjarigen en wilsonbekwamen, is voor mij geen verrassing. Dat krijg je als je de deur openzet.'
13-11-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
12-11-2013
'Paus Franciscus lokt volk naar de kerken'
PAUS FRANCISCUS LOKT VOLK NAAR DE KERKEN
Bron: Siciliani-Gennari/SIR
BRUSSEL (KerkNet/SIR/CWN) Volgens Italiaanse en Britse priesters is er duidelijk sprake van een Franciscuseffect, waardoor het kerkbezoek zichtbaar is gestegen. Volgens 51% van de Italiaanse priesters nam het aantal kerkgangers betekenisvol toe sinds de verkiezing van paus Franciscus. Ook 65% van de ondervraagde Britse geestelijken delen volgens een bescheidener rondvraag dezelfde mening.
Volgens de Italiaanse socioloog en onderzoeker Massimo Introvigne, van het Centrum voor de studie van Nieuwe Godsdiensten (Cesnur), zijn zelfs honderdduizenden Italiaanse katholieken naar de kerken teruggekeerd. Al na de verkiezing van de Argentijnse paus werd volgens hem duidelijk dat gelovigen de weg hebben terugvonden naar de Kerk. Die vaststelling resulteerde in dit onderzoek, waarin deze trend ook statistisch werd bevestigd. De aanvankelijke stijging kon worden toegeschreven aan de emoties na de verkiezing van de nieuwe paus. Maar ook na zes maanden blijft de aangroei onveranderlijk.
Kardinaal Giuseppe Betori, de aartsbisschop van Firenze, zegt dat vele randkerkelijken soms na decennia de weg hebben teruggevonden naar de kerk. Socioloog Introvigne waarschuwt echter dat van onthaal van de plaatselijke parochiepriesters zal afhangen of deze mensen ook voor langere tijd hun plaats in de geloofsgemeenschap terugvinden.
(Kerknet)
12-11-2013 om 17:36
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2013
'Euthanasie is geen kinderspel'
Naar aanleiding van het debat over euthanasie voor minderjarigen, schreef rector Rik Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven, een belangrijke opiniebijdrage voor De Standaard van donderdag 7 november. Enkele fragmenten:
'Voor jongeren euthanasie om psychische redenen aanvaarden, staat haaks op een beleid dat zelfdoding bij jongeren probeert tegen te gaan.'
'Het hellend vlak waarop we ons bevinden, dreigt ook consequenties te hebben die de discussie over euthanasie ver overschrijden. Gaan we, in voor Europa economisch moeilijke tijden, en met een vergrijzende bevolking, ouderen medisch blijven behandelen? Ook als ze heel oud zijn, hun levensverwachting kort is, en hun behandeling duur? Tot op welke leeftijd beginnen we met nierdialyse bijvoorbeeld? Behandelen we ouderen ook als daardoor het materiële comfort van wie jons en gezond een klein beetje achteruitgaat? Ik hoop van wel, beschaving heeft een prijs.'
Lees ook op dit blog:
-De verantwoordelijkheid van artsen 23-10 -Harteloosheid 21-10 -Onlogisch 14-10 -René Stockman over euthanasie 5-10 -Torfs en euthanasie 21-6 -Euthanasie en het sociale weefsel 19, 20, 21, 23, 29 - 5
09-11-2013 om 13:02
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/64
Vrijdag 1 vrijdag 8 november
De slag om Qalamoun?
In de byzantijnse liturgie worden alle heiligen op de zondag na Pinksteren herdacht alsafsluiting van de Paaskring.Wij vieren op 1 november toch maar het Latijnse feest van Allerheiligen en we maken er een halve zondag van. In de late namiddag houden we samen een aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament met gebeden en gezangen, maar sluiten dan af om s avonds nog eens een mooie film te bekijken, nl over de grote Libanese heilige Charbel Maklouf. Wat is dat eeninspirerende man geweest! Ook de voorstelling van het monastieke leven van zijn tijd spreekt ons wel aan. Werken, bidden, samen leven ... het is allemaal erg sober en ascetisch maar tevens zo eenvoudig en echt. Geen nood aan technische apparaten, trimtoesellen of een hoog electrische uitrusting, alles hand made. Geen haast, stress en hollen van de ene vergadering naar de andere,waarbij iedere minuut telt, om daarna uren voor een stomme tv te liggen.Toegegeven, electriciteit en internet zouden ook wijniet graag missen. We vinden het nu al zo vervelend dat iedere dag, soms meerdere malenvoor n vier uur of meer de elektriciteit verdwijnt. Een bijzonder aspect van het oosterse monastieke leven is de intense verwevenheid van de monniken met heel de geloofsgemeenschap rondom. Leken en monniken leven, bidden en werken samen als in één gemeenschap waar ieder toch zichzelf blijft. De christelijke gemeenschappen zijn ook bescheidenerdan we in het westen gewoon zijn.
Wanneer we bijna aan het einde van de film zijnkomt onze schildwacht zeggen dat het veiliger is ons zo vlug mogelijk te schuilen. Er wordt inderdaad weer gevochten enhet is vlakbij. Ja, opvrijdag is er altijd meer kans dat er schietgebeden gelanceerd worden. Het goede nieuws is dat er ondertussen flink wat regen valt. Hopelijk zalderegenbui de vechtjassen wat afkoelen. We hebben er in ieder geval niet van wakker gelegen.
Zondag is het weer zo ver. We hebben deze vrije en zonnige dag zo aangenaam mogelijk proberen te beleven. Naar gewoonte sloten we samen af met een uur gezamenlijke aanbidding. Na een half uur kregen we echter al de aanmaning om zo vlug mogelijk in de refter iets eetbaars te nemen en ons veilig terug te trekken. Dat hebben we dan ook gedaan. Inmiddels viel de elektriciteit nog eens uit. Gelukkig hielden ook deze keer de bombardementen weer vlug op.
Vanaf maandag besluiten we de dag nog veel vroeger te beëindigen omdat het niet verstandig is pas te schuilenals er al gevochten wordt. Om 17.15 u beëindigen we de aanbidding in de kerk, zingen de vespers en gaan rechtstreeks naar onze trekken ons terug terwijl we iets eten bij wijze van eenvoudig avondmaal op een matras. En maar hopen dat dan het licht niet uitvalt. Het is niet de meest comfortabele situatie maar we lerener mee leven. Verder verwachten we dat het leger ondertussen weet waar het klooster precies ligt en dat ze ons kunnen sparen. Ieder ogenblik kan de situatie in ons dorp tot een ontploffing leiden maar tot heden gebeurt het niet. Hopen dat het zo blijft.
Het lijkt er op dat de slag om Qalamoon begonnen is. Dat is onze streek hier, ten noorden van Damascus. Waar is de tijd dat een bisschop uit Damascus ons kwam bezoeken en ik met moeder Agnes-Mariam en die bisschop de eerste vrije universiteit van Qalamoun kon bezoeken. De inkom leek wel als van een kazerne: aanmelden, wachten totdat iemand u komt ophalen, dieu dan naar de rector brengt. Daarna was het een en al oosterse gastvrijheid en jovialiteit. Tenslotte riep de rector een studentinnetje om met ons overal te gaan kijken wat we nogwilden zien. Het meisje was fier ons alles te kunnen vertellen en tonen en ze was helemaal zoals bij ons, westers, enthousiast, vol verwachting uitkijkend naar een diploma en goed werk. Hoe is deze harmonieuze samenleving nu tot een hel geworden?
Een boodschap van vrede voor het Amerikaanse volk
Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel hebben een uitnodiging aanvaard omop verschillende plaatsen in Amerika gedurende de maand november voordrachten te houden over de mussalaha-beweging (verzoening), de situatieen de humanitaire hulp in Syrië. Ook in Amerika waren er georganiseerde acties tegen de boodschap van vrede van moeder Agnes-Mariam. Er waren dreigingen tegen haar en tegen hen die de voordrachten organiseerden. Op meerdere plaatsen werden de samenkomsten verstoord maar telkens wilde ze rechtstreeks in gesprek komen met de ordeverstoorders en meerdere malen leidde dit tot een beter begrip en vrede. In de St. Thomas More kerk te San Francisco nam zij deel aan een ecumenische gebedsdienst op zaterdag 3 november. De 400 aanwezigen kwamenuit allerlei christelijke geloofsgemeenschappen en ethnische groepen. De dienst werd opgeluisterd met koren en solisten en haar boodschap kende een unaniem enthoesiast onthaald.Ook de volgende voordrachten in Berkley werden niet meer verstoord maar dankbaar beluisterd.
Op 4 november schreef Maired Maguire uit Belfast, Nobelprijswinnares voor de vrede, in een Open brief aan het Amerikaanse volk, een warm pleidooi om de boodschap van moeder Agnes-Mariam van harte te beluisteren en te aanvaarden. Wij zelf bidden in de gemeenschap ondertussen bijzonder voor het Amerikaanse volk dat het mag terugkeren naar zijn eigen wortels. Amerika is gebouwd op christelijke fundamenten en was in het begin een model van openheid, vrijheid, gastvrijheid, waaruit een geest van creatieve vernieuwing groeide op wetenschappelijk, technisch en sociaal gebed.
Een keerpunt voor Syrië én de hele wereld
De wrede oorlog tegen Syrië heeft een onbeschrijfelijke ellende meegebracht. De mogelijk 120.000 doden betekenen dat er nagenoeg in alle familiesslachtoffers betreurdworden. Verder is een deel van het land verwoest: huizen, scholen, ziekenhuizen, fabrieken, kerken, moskeeën, openbare gebouwen, de infrastruktuur, het cultureel erfgoed. Miljoenen Syriërs zijn het land uit gevlucht en miljoenen Syriërs zijn vluchteling in eigen land. Een deel van de families bezit geen huis meer, noch een inkomen om te overleven. Een familie die nauw met ons verbonden is krijgt regelmatig finantiële hulp van wat wij zelf van onze weldoeners ontvangen. Daarmee trachten zij in een wijk van Damascus de armste families te helpen. Zij ontmoeten de meest schrijnende omstandigheden waar allen vroeger in een behoorlijke welvaart en veiligheid leefden. Toch geven zij ook ontroerende getuigenissen: een zaakvoerder van een bedrijf dat door rebellen werd verwoest maakt zijn ruimtenvrij voor families die er s nachts kunnen slapen, families die nog enige finanties hebben nodigen anderen uit die niets meer hebben. Alawieten en moslims sluiten zich bij onze familie aan om ook anderen te trachten uit hun nood te helpen. Een alawietische vrouw die twee dagen mee op tocht geweest was werd zo getroffen door de christelijke overtuiging van onze familie dat ze nu ook chjristen wil worden.
Anderzijds worden de werkelijke vernielingen die rebellen alom hebben aangericht dikwijls pas echt duidelijk wanneer het leger de orde hersteld heeft. Op 21 oktober vielen rebellen het christelijke dorp Sadad binnen: 2500 families konden vluchten, 1500 families werden als menselijk schild gegijzeld. Huizen, overheidsgebouwen, hospitalen, scholen werden vernield. Ouderen, vrouwen, kinderen werden gewurgd. In een massagraf werden meer dan 30 lichamen gevonden. De Syrisch orthodoxe kerk van de hl. Theodorus werd door rebellen onteerd en ingenomen. Overal slogansvol beschimpingen tegen christenen en het christelijk geloof. Dit veroorzaakte een nieuwe vloedgolf van christenen die emigreren.
En toch heeft deze oorlog in de Syrische bevolking ook iets goeds bewerkt. Nieuwe en onvermoede krachten werden vrijgemaakt. In het begin van de oorlog waren vele Syriërs nog onverschillig of deden mee met de algemene opinie en gaven de schuld aan het regime, de geheime diensten, de president. Journalisten werden maar druppelsgewijze toegelaten en sterk gecfontroleerd, manifestaties verboden... Nu heeft iedereen begrepen dat buitenlandse mogendheden dit volk en land heeft willen ontwrichten om het te overheersen, waartegen ze zich nu eensgezind verzetten. Vele journalisten doen vrij hun werk in Damascus. Het volk stelt zich als één man achter de regering. Jongeren die vroeger legerdienst zouden trachten te ontvluchten komen zich nu aangeven bij het leger om het land te verdedigen en de jihadisten te verslaan. Alle geloofsgroepen staan broederlijk naast elkaar om het verraderlijk uitmoorden en verwoesten te stoppen. Vroeger werd niet in het openbaarover politiek gesproken. De baathpartij bestuurde het land. Nu is de groei van de politieke partijen niet bij te houden en er wordt openlijk over gesproken in de cafés. Iedereen kan zich kandidaat stellen. Bij de eerste ernstige aanval op Damascus trokken de rijken weg, corrupte leiders en officieren liepen over, wachtend op de valal Assad. De geheime diensten wilden alles controleren maar wisten niet dat er al lang tunnels gegraven waren,massaal wapens binnen gesmokkeld werden en dat een oorlog voorbereid werd. Nu zijn de geheime diensten gezuiverd en houden zich bezig met hun wezenlijke taak: de verdediging van het land. De families waarvan soldaten als martelaren vielen worden alom geëerd en geholpen. Bij iedere aanval van rebellen groeit de wil van het volk om eensgezind met alle verschillende geloofsgroepen als één familie verder te leven. De oorlog heeft in het volk voor goed de bestekrachten van vrijheid, eenheid, broederlijk, gelijkheid vrij gemaakt.
Ook de wereld is grondig aan het veranderen. De VS, Israël, Frankrijk, UK, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar hebben deze oorlog tegen Syrië gevoerd en verloren. Zij wisten niet dat hun verwoesting uiteindelijk de geboorte bevorderde van een nieuw land en volk. Een volk dat fier isen zelfstandig zal blijven tegenover buitenlandse machthebbers. Als er nog een vredesconferentie van Genève 2 komt, zullen de grote mogendheden niets kunnen beslissen omtrent de huidige of de nieuwe regering. Dat zal het volk zelf doen. Hoogstens kunnen ze beslissen wat hun bijdrage zal zijn aan een land dat ze eerst verwoest hebben.
Hiermee zijn ook de verhoudingen in heel de wereld grondig aan het veranderen. De Arabische wereld laat zich niet meer leiden door de leugens van Al Jazeera. De grote meerderheid van de moslimwereldwijstde onmenselijke dictatuur van een radicale islam af. Tunesiërs, Egyptenaren en Libiërs willen geen corrupt bestuur van moslimbroedersdie niet geinteresseerd zijn in rechtvaardigheid en er ook niet toe in staat zijn. Het Turkse volk komt in opstand tegen het steunen van de terroristische moslimbroeders. De Franse president die er alles voor gedaan heeft om Syrië te ontwrichten en zijn president omver te werpen wordt zelf afgewezen. De machtige wereldheersers hebben hun plannen om Syrië in handen te krijgen opgegeven. Ze hebben hieromtrent helemaal geen plannen meer. Het oppermachtige Westen handelde en sprak vroeger als de internationale gemeenschap en is nu verschrompeld tot VS, Israël, UK, Frankrijk, 8% van de wereldbevolking. Saoedi-Arabië en Israël blijven voorlopig nog onverminderd de ontwrichting van Syrië nastreven, maar zonder de steun van hun vroegere bondgenoten. Het vreedzaam samenleven van verschillende geloofsgroepen in Syrië is voor hen een doorn in het oog.Rusland heeft door zijn moedige inzet op politiek en vooral moreel gebied een wereldgezag verworven en daarmee veel meer bondgenoten dan het Westen. Met de bevrijding van al Sfeira heeft het Syrische leger een nieuwe beslissende overwinning behaald in het Noorden. Uit de as van de uiteindelijke overwinning van Syrië op het internationaal terrorisme zal een nieuw land en een nieuwe wereld geboren worden.
08-11-2013 om 15:21
geschreven door Gust Adriaensen
07-11-2013
Gedrukte kranten de dieperik in
Wanneer 20 % van de werknemers in een bedrijf op straat worden gezet, is dat altijd groot nieuws op de frontpagina's van de kranten. En in commentaren wordt geschreven en terecht over een sociaal bloedbad.
Des te opvallender is dat de reusachtige herstructurering en de enorme 'reductie' (sic), zoals CEO Ysebaert van Mediahuis, het schrappen van 205,5 voltijdse jobs wel erg eufemistisch noemde, geen frontpaginanieuws is voor de betrokken kranten. Een eigenaardige opvatting over het journalistieke metier.
Ondanks deze maatregelen (en andere zullen ongetwijfeld nog volgen) geef ik je het op een blaadje: de neerwaartse spiraal in de krantenverkoop zal, hoe spijtig ook, niet gestopt worden. En of investeren in (betalende) digitale kranten, veel succes zal hebben, valt sterk te betwijfelen.
Meer dan waarschijnlijk hebben alle krantendirecties de waarschijnlijke verkoopevolutie in de toekomst van de gedrukte kranten, al in kaart gebracht.
Dat is overigens niet zo'n moeilijke oefening, zeker niet wat de abonnementen betreft. De vooruitzichten zijn somber: abonnees zijn bejaarde mensen, mensen onder de veertig die zich abonneren, zijn zeer dun gezaaid. Dat betekent: het geleidelijk verdampen van de belangstelling voor de (betalende) gedrukte krant.
Ondertussen heeft Roularta's Gratis Pers (De Streekkrant, De Zondag en Steps) een triomfantelijk bericht omtrent de CIM-bereikstudie, de wereld ingestuurd. De Streekkrant/De Weekkrant, de grootste krant van het land, aldus Roularta, stijgt naar meer dan 2,8 miljoen lezers. Een advertentie in die (reclame)weekbladen, voegt Roularta eraan toe, bereikt nu nagenoeg evenveel mensen als een commerciële boodschap in alle dagbladen samen!
Dat is een uppercut die kan tellen.
07-11-2013 om 10:55
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2013
Laat De Wever Antwerpen in de steek?
Laat De Wever Antwerpen in de steek?
Het antwoord op die vraag is, wat mij betreft, volmondig 'ja'.
Je kan een boekje vullen met straffe uitspraken van zowel de partij als de persoon over de vaste keuze voor Antwerpen: De Wever, ik, blijft/blijf zes jaar burgemeester van Antwerpen.
Maar één wat tegenvallende peiling is voldoende geweest om overstag te gaan. Intern in de partij en in de geest van de burgemeester is de beslissing al gevallen: De Wever neemt natuurlijk deel aan de Vlaamse of federale verkiezingen, zal een belangrijke rol moeten spelen in de regeringsvormingen en zal, als het meezit, in een van die regeringen een functie opeisen.
Naar buiten toe moet omzichtiger en geleidelijker tewerk worden gegaan. De ferme uitspraken van vroeger moeten weggemasseerd worden. Partijtopfiguren als Jambon en Weyts (maar die in de populariteitspeilingen geen grond raken) zijn op dat vlak erg actief. En niet vergeten een hele geruststelling voor de Antwerpenaars: Bart zal, ook al stort hij zich helemaal in de Vlaamse of federale politiek, niet verloren zijn voor de Sinjorenstad: hij blijft natuurlijk titelvoerend burgemeester.
De grote bocht nadert stilaan zijn eindpunt. De uitspraak van Bart De Wever in Reyers Laat gisteren, is veelzeggend: 'In de politiek vallen wat je graag doet en wat je moet doen, niet altijd samen'. Versta: ik zou wel graag burgemeester blijven, maar misschien is het mijn plicht kandidaat-premier te zijn.
Tja. Dat is natuurlijk flauwekul in het kwadraat. En daarmee plaatst hij zich in de lange rij van politici uit partijen, die door Barts partij altijd 'traditioneel' worden genoemd: machtspolitici die laten uitschijnen dat ze zich beschikbaar willen stellen voor een politieke functie uit plichtsbesef, uit missioneringsdrang, vanuit superieure ethische principes, ook al is het tegen hun zin. De Wever vergat in die uitspraak bewust of onbewust zeer waarschijnlijk één woord: partij: ... wat je moet doen van en voor de partij...
Het wordt duidelijker en duidelijker: alle partijen die in dit gezegende land iets in de pap te brokkelen hebben zijn al even traditioneel.
Ondertussen begin ik me serieus zorgen te maken over Siegfried Bracke, die sinds zijn passage in Mol, eigenlijk toch een bijzonder plekje in mijn Kempens hart heeft ingenomen. Bracke is zo goed als verdwenen. Mag hij van de echte partijbazen nog altijd niet uit zijn strafhoekje? Laat je niet doen Sieg!
06-11-2013 om 09:21
geschreven door Gust Adriaensen
05-11-2013
Het ontnemen van onderdak aan weerloze mensen: een schande
Ter overweging aan Kir en consoorten:
Matteüs, 25 (31-46)
Dan zal de Koning zeggen tegen wie rechts van hem staan: Mijn Vader heeft u gezegend. Kom en neem het koninkrijk in ontvangst dat voor u bestemd is vanaf de schepping van de wereld.
35� Want ik had honger en u gaf mij te eten, ik had dorst en u gaf mij te drinken, ik was een vreemdeling en u verleende mij onderdak,
36� ik was naakt en u gaf mij kleding, ik was ziek en u verzorgde mij, ik zat gevangen en u kwam mij bezoeken.
37� En de rechtvaardigen zullen hem vragen: Heer, wij hebben u nooit hongerig of dorstig gezien; hoe hebben we u dan te eten en te drinken kunnen geven?
38� We hebben nooit gezien dat u vreemdeling was of dat u naakt was; hoe hebben we u dan onderdak kunnen verlenen en kleding kunnen geven?
39� We hebben nooit gezien dat u ziek was of in de gevangenis zat; hoe hebben we u dan kunnen bezoeken?
40� Dan zal de Koning antwoorden: Ik verzeker u: al wat u gedaan hebt voor een van mijn broeders hier, hoe onbelangrijk hij ook was, dat hebt u voor mij gedaan!
41� Daarna zal hij zich richten tot wie links van hem staan: Ga weg van mij, vervloekten, naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen!
42� Want ik had honger en u gaf mij niet te eten, ik had dorst en u gaf mij niet te drinken,
43� ik was een vreemdeling en u verleende mij geen onderdak, ik was naakt en u gaf mij geen kleding, ik was ziek en ik zat in de gevangenis en u verzorgde mij niet.
44� Dan zullen ook zij hem vragen: Heer, we hebben nooit gezien dat u honger of dorst had, dat u een vreemdeling was of dat u naakt was, dat u ziek was of in de gevangenis zat, hoe hadden we u dan kunnen verzorgen?
45� En hij zal antwoorden: Ik verzeker u: toen u niets deed voor een van deze mensen, ook al was hij onbelangrijk, toen deed u niets voor mij!
46� Zij zullen eeuwig gestraft worden, maar de rechtvaardigen zullen eeuwig leven.�
05-11-2013 om 13:06
geschreven door Gust Adriaensen
02-11-2013
Wetsontwerp van Herks parlementslid valt in handen van Obama
Nadat Kim Geybels met haar hotpants, alweer een hele tijd geleden, de woede opwekte van Siegfried Bracke, steelt nu een ander NVA-parlementslid de show.
De lieflijke maar tot nu toe totaal onbekende Karolien Grosemans uit Herk-de-Stad had de voorbije jaren gezwoegd op een wetsontwerp omtrent de veiligheid op het internet. Ze was uitermate fier op haar werkstuk, dat de perfectie benaderde maar ze wilde het toch aan een laatste controle door een IT-expert onderwerpen.
Komt die mail, zo heeft pientere Karolien uitgevlooid, toch wel terecht bij die verfoeilijke Amerikaanse NSA-spionnen!
Een paar seconden later ligt dat excellente Belgische wetsontwerp, inclusief Karoliens foto, op tafel in de Oval Room van het Witte Huis en buigt Barack Obama er zich uiterst geïnteresseerd over.
Wat beleven we toch allemaal! Die sloeries van NSA-agenten plus de Amerikaanse president, snuffelen niet alleen in het gsm-verkeer van Angela Merkel maar ook in dat van Karolien Grosemans uit Herk-de-Stad!!
Foei, foei, foei!!!
02-11-2013 om 20:33
geschreven door Gust Adriaensen
01-11-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/63
Vrijdag 25 oktober- vrijdag 1 november 2013
De maskers zijn gevallen maar het drama gaat verder
De gevechten die vrijdagavond rondom ons begonnen, werden uiteindelijk verderop uitgevochten.Zo hebben we in onze schuilplaats een niet al te onrustige nacht gehad. We verwachten dat de opruiming in onze streek (Qalamoon) nabij is, hopelijk met het einde van de barbaarsheden en het herstel van de veiligheid en vrede voor allen. En dat zeggen we nu al een jaar lang. Bovendien is het best mogelijk dat het leger ons dorp voor het laatst bewaard, omdat het een heel speciaalsmokkeldorp is. Dan duurt het dus nog langer vooraleer de rust hersteld is.
Inmiddels hebben duizend rebellen met wagens en machinegewerenhet politiecommissariaat van Sadad (25 km hier vandaan)ingenomen, alsook de officiële gebouwen, het hospitaal en de post. Drie christenen werden vermoord en verschillende kerken beschadigd. Wie kon is gevlucht. Ook het naburige Hofar is door rebellen ingenomen.Een 1.500 mensen, vooral ouderen,vrouwen en kinderen werden gegijzeld, afgesloten van elektriciteit en water. Ze trachten te overleven met wat ze nog binnen hun bereik hebben (voor de laatste ontwikkelingen zie verderop).
En de ellende houdt nog niet op.Zaterdagmorgen wordt het bericht verspreid dathet Jezuïetenklooster van Sint Vartan in Aleppo ingenomen zou zijn door meer dan 2000 takfiristen (soennieten die iedere afwijking van het soennisme radicaal willen uitroeien). Het ligt in de wijk van Midane als een buffer voor de christelijke wijk. Het is eennoodkreetaan de wereld en een vraag om gebed.Zij hopen dat het leger hen nog kan bevrijden. (Le Veilleur de Ninive, Alep, le couvent Saint Vartan ). Hierover krijgen we verder geen bevestiging.
Al is onderhand wel duidelijk wat hier gaande is, de westerse onverschilligheid blijftpijnlijk. De Tunesische overheid heeft terloops toegegeven dat er 800 van hun landgenoten hier vechten. Uit meer betrouwbare bron blijkt dat er niet minder dan 17.000 tot de tanden toe gewapende Tunesische fanatiekelingen in Syrië actief zijn, buiten de vele anderen! Naast de Alawieten en de Syriërs in het algemeen,worden wel degelijk de christenen geviseerd. Tientallen christelijke dorpen zijn systematisch aangevallen, verwoest of uitgemoord. Hetdoel is het meest kostbare patrimonium van de menselijke beschaving en van het christelijke geloof uit te roeien. Dit hoort tot de eindstrijd. Maaloula vormt met zijn gebuur de enige twee dorpen waar nog Aramees gesproken wordt. In één school in Maaloula werd tot voor kort Aramees onderwezen. Nu is de directeur overleden. Hafez, de vader van de huidige president was zeer gehecht aan deze school omwille van de grote culturele waarde. Het Aramees wordt hier beschouwd als de taal van Abraham en de taal van Jezus, waarmee het Hebreeuws, het Arabisch en het Syriac verwant zijn. En Sadad is een Syriac orthodox dorp uit het tweede millennium voor Christus.
Ook de westerse waanzin gaat voorlopig nog door
De westerse media, politici én christenen blijven voorlopig nog grotendeels de voorgeschreven leugensherhalen om de vernietiging van Syrië en de uitroeiing van de christenen te bespoedigen.Je kent het refrein inmiddels wel. Alle massaslachtingen zijn het werk van die baarlijke duivel van een president met zijn gruwelijk leger en als barbaarsheden van gewapende groepen te opvallend zijn eindigen ze hun verhaal eenvoudig met: het is niet geheel duidelijk wie achter de aanslagen zit.En zo blijft het westen en zijn bondgenoten de criminaliteit voorlopig nog toedekken. In een westers artikel (het vermelden niet waard) over de jongeren in Damascus, die zich georganiseerd hebben onder de slogan over ons lijk worden dezen smalend vergeleken metprimitieven die zichzelf willen offeren voor een dictatoriaal stamhoofd dat ze als god vereren! De betreffende journaliste heeft geen enkel besef van hun ware motieven, noch van wat hier gebeurt en evenminvan de eenheid, diep geworteld in het Syrische volk dat zich als één familie tot het uiterste zal verdedigen. Ondertussen kan de oppositieeen deelname aan de vredesconferentie van Genève 2 rustig blijven afwijzen omdat ze zogenaamd niet willen onderhandelen met een president en regering die volgens hen de oorzaak van alle ellende is in Syrië. Hiermee verliezen ze bij sommigen wel wat gezag. Immers wie niet wil onderhandelen toont dat hij geen vrede wil. Er zijn evenwel nog genoeg anderen die denken dat de oppositie groot gelijk heeft. Zodoende kiezen ze er voor niet mee te doen om ondertussen met alle geweld de moorden en verwoestingen te kunnen opvoeren. Ook de officiële vredesgezant Elakhdar al-Ibrahimi heeft gemeend de dubbelzinnige rol van de UNO te moeten steunen en de rebellen een flinke duw in de rug te geven door te verklaren dat 40 jaar bestuur van de Assads nu wel genoeg is. Hij werd evenwel onmiddellijk en resoluut teruggefloten door Syrië,Rusland en anderen.Het is immers niet aan hem, als vreemde eend, om tebeslissen hoe er hier bestuurdmoet worden. Hij heeft nu zijn les geleerd en er zich bij neergelegd dat alleen het Syrische volkhet recht heeft over de huidige én toekomstige regering tebeslissen zonder enige regionale of internationale inmenging. Ondertussen gaan moorden en aanslagen verder, vooral gesteund door Saoedi-Arabië en Turkije. De eersten zijn woedend omdat Amerika niet meer openlijk wil meehelpen om Syrië klein te krijgen. En wanneer bedoeïenen en kamelen woedend zijn, kunnen ze dat heel lang volhouden.Gelukkig zet Saoedi-Arabië zich hiermee zelf steeds meer buiten spel en werkt het aan zijn eigen ontbinding. Vrouwen, nog wat geduld, misschien krijgen jullie toch nog de kans om met een auto te rijden in dit koninkrijk! En Turkije heeft zulk een massa fanatiekelingenaan de grens met Syrië verzameld dat ze tevens een gesel en reëel gevaar vormenvoor eigen land. En dan Qatar, de gewichtige kabouter, diezijn heftigheid tegen Syrië al flink verminderd heeft. Hij denkt meer aan eigen economische belangen. Hij voorziet dat hij toch niet aan tafel zal kunnen zitten met zijn grote vrienden om de Syrische koek onder elkaar te verdelen en wil daarom nu Syrië als belangrijk transitland niet helemaal verliezen. Ook Frankrijk, een grote promotor van de ontwrichting van Syrië begint de trappers te verliezen. Nooit eerderwas een Franse president zo onpopulair. Hij heeft er alles aan gedaan om met de grofste leugens de Syrische presidentomver te werpen. Nu krijgt hij van hetzelfde laken een broek. En de Fransen hebben daarvoor niet eens leugens nodig. Als er een radicale ommekeer naar rechts komt zou Frankrijk de banden met de NATO wel eens kunnen verbrekenen zal er aansluiting gezocht worden met een op geestelijk gebied rijkere bron, Rusland. Dan is er meteen hoop dat een radicale islam aan banden wordt gelegd, een op hol geslagen Amerikaans individualisme en neoliberalisme verdreven wordt, samen met het homohuwelijk, de gendergekte en de mensonwaardigeveterinaire manipulaties met het menselijk leven. Het kan nog spannend worden.
Christenen, samen met alle mensen van goede wil, sta op!
Het wordt tijd dat christenen, samen met alle mensen van goede wil, opstaan en zich verenigen om het kostbaarste erfgoed vande menselijke en christelijke beschaving te verdedigen!
Zaterdag wordt buiten deSyrisch orthodoxe kathedraal van Sint Joris te Damascus een indrukwekkende avond- en gebedswake gehouden met kaarsjes en plakkatenin solidariteit met de door terroristen gegijzelde christenen van Sadad. Deze wake is een onderdeel van vijf dagen ononderbroken gebed. Syriërs van allerlei geloofsstrekkingen alsook moslims en moskeeën nemen er aan deel. Mgr. Matthew Khoury, secretaris van de Syrisch orthodoxe patriarch doet een oproep aan alle naties die tot heden Syrië en zijn heldhaftige soldaten hebben gesteund in hun moedigestrijd tegen het internationaal terrorisme. Tevens roept hij alle internationale mensenrechtenorganisaties op om nu in dit dramatische uur achter Syrië te staan. Zondagavond zien en horen we op tv dat het leger het dorp Sadad is binnengetrokken. De tientallenvrachtwagens, die de opstandelingen hadden buit gemaakt, werden door rebellen hier in Qâraheroverd en teruggegeven aan de priester van Sadad. Er zijnin het dorpveel verwoestingen aangericht aan huizen en kerken. Bovendien heeft het leger twee massagraven gevonden van 30 vermoorde mannen, vrouwen en kinderen. Derebellen hebben ook jacht gemaakt op een gepensioneerde generaal, Matanius Karyaks Kasis, die eensymbool was van heldenmoed. Hijzelf was echter in een ander dorp. Zijn broer werd wel gevonden en vermoord.
Voor ons is het een gelegenheid om onszelf nog striktere veiligheidsregels op te leggen en tegelijk nog intenser te bidden. We hebben nu ook op onze bij uitstek vrije zondag een doorlopende aanbidding met uitstelling van het Allerheiligste Sacrament voorzien, mét aanbidding tot middernacht,in het vaste geloof dat daar een kracht van uitgaat voor allen.Ook de volgende dagen houden we deze vorm van gebed aan,opdat de mussalaha (verzoening) over heel Syrië bevrijdend werk zou kunnen doen. We wisten dat er opnieuw zou geprobeerd worden om in Muadamiyet (voorstad van Damascus) de nog gegijzelden vrij te krijgen nadat de vorige poging zo dramatisch mislukt was door plotse aanvallen van de rebellen die een valstrik hadden opgezet (zie vorige berichten). Natuurlijk zijn we zeer blij wanneer we dinsdagavond al mogen vernemen dat er nog eens 2300 vrouwen en kinderen vrijgekomen zijn. We zien ze op tv. Sommigen lachen, anderen wenen, ouderen strompelen, zieken worden gedragen. Ziekenwagens en autobussen staan klaar om hen naar een tijdelijk onderkomen te brengen. En ja, we zien ook hoe mensen moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel om de hals vallen. Indien hier enkel Syrische rebellen actief zouden zijn dan was de oorlog vlug voorbij. Bovendien heeft de president een algemene amnestie afgekondigd voor Syrische opstandelingen die de wapens neerleggen en zich overgeven. Het groot gevaar komt van de tienduizenden buitenlandse extremisten, gesteund door buitenlandse grootmachten die enkel komen om dood en vernieling te zaaien en uiteindelijk Groot Syrië te herstellen, maar dan als een strikt islamitische staat (omvattend Jordanië, Israël, Palestina, Libanon,ongeveer de helft van Turkije en Irak), de ISIS (Islamitische Staat van Irak en Syrië). Deze strijders van ISIS zijn ook Raqqa binnengevallen, hebben het kruis op de kerk vernield en vervangen door hun vlag en zeggen er een moskee van te zullen maken. Deze strijders liggen zelfs overhoop met al Nousra.
Tekens van hoop
In Beiroet heeft het eerste algemeen congres voor de christenen van het oosten plaats gevonden. De initiatiefnemer dr. Faoud AbouNader wil de aandacht vestigen op de noodzaak van de aanwezigheid van de christenen in het oosten. Ze zijnniet alleen de oorspronkelijke bewoners maar zij dragen ook op heel bijzondere wijze bij aan de cultuur, literatuur, wetenschap, economie en een harmonieus sociaal leven van het land waar zij wonen. Zijzijn de voornaamste bewerkers van de vrede. Zij verdienen gehoord en gecontacteerd te worden. Met het verdwijnen van de christenen in het oosten staan de waarden van de menselijke beschaving op het spel: vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid, menselijke waardigheid Op de vraag hoe het westen hiervan overtuigd kan worden antwoordt de initiatiefnemer met een wedervraag: hoe kan de islam in het westen vreedzaam geïntegreerd worden wanneer in het oosten de christenen verdwijnen? Er waren vertegenwoordigers van 14 oosterse kerken aanwezig, vanuit gans het Midden Oosten, Turkije, Iran, Egypte en Marokko.
Het laatste succesvolle initiatief van de mussalaha-beweging omtrent de bevrijding van gegijzelden, werd ruim in de media verspreid. Zelfs kwam moeder Agnes-Mariam blijkbaar met een kort interview op de VRT 1 in het woensdagmiddagnieuws, zoals vrienden ons enthousiast meldden. Ze verdient het ook. Zij is het die met het grootste gevaar voor haar eigen leven (nu nog!) telkens het initiatief neemt (weliswaar op het smeken van de mensen zelf) om persoonlijk met de rebellen contact te nemen. Bovendien is het VRT nieuws in verband met Syrië de laatste dagen objectiever aan het worden. Proficiat, doe zo voort.
Het nieuws van de plaatsing van s werelds grootste Christusbeeld in Saidnaya begint door te dringen. De gedachte ontstond in 2005 bij patriarch Ignace IV van Antiochië. De Russische stichting Geestelijke erfenis van St. Paulus en de Theologische Academie van Moskou namen het initiatief.Een 39 meter (2 x zo hoog als onze Romeinse toren!)bronzen beeld werd vervaardigd door de Armeense kunstenaar Artush Papoian. Het beeld werd geplaatst op 14 oktober 2013 (een feestdag van Maria bij de orthodoxen), daags nadat de paus de wereld toegewijd had aan het Onbevlekt Hart van Maria. Sommige wegen en gebieden werden gecontroleerd door de rebellen. Afgevaardigden van de Russische en Oekraïense Orthodoxe kerk konden zowel van de rebellen als van het leger een driedaagse staakt-het-vuren bereiken. En er werd gedurende drie dagen werkelijk niet geschoten! Het beeld werd geplaats op de 2.100 m hoge berg van de Cherubijnen, een heilige plaats zowel voor joden, christenen als mohammedanen. Het beeld draagt de titel: Ik ben gekomen om de wereld te redden. De monumentale en zegenende Christus in Syrië is tevens zichtbaarinJordanië, Israël, Palestina en Libanon. Heer, laat UW RIJK nu komen in Syrië, in het Midden Oosten, in heel de Arabische wereld, in Europa, in Amerika, in Afrika, in Asië, in heel de wereld!
01-11-2013 om 07:48
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2013
twitter@pontifex
'Als geld en materiële dingen het centrum van ons leven worden, dan worden wij gevangenen en slaven.'
31-10-2013 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
Arcen aan de Maas
Arcen en omgeving 16 oktober-18 oktober
Een boeket van tien haikus
geïnspireerd door een prachtige wandeldriedaagse
--------------------------
Hotelgast bij het venster
De melkbleke zon
Zinkt weg in de trage Maas.
De herfst is alom.
De Hamert
De kudde schapen
Graast onverstoorbaar verder.
Ons bestaan telt niet.
Ruïne Bleyenbeek
Bouwval Bleyenbeek
Vol ijver gerestaureerd.
Verlangen naar toen.
Het Lange Ven
De bossen gerooid,
De slenk van het Lange Ven:
Herschep het landschap.
Uitkijktoren
De uitkijktoren:
Weids zicht over het Maasland.
De kerktorens wiegen.
Het Quin
Schotse Hooglanders
Spiegelen zich in het ven.
Een voorbeeld van zen.
Afferden
Het dorp Afferden:
De stroom, de grens, een kapel:
Wereld en hemel.
Duvelskuul
Zie een klapekster
Hoog in de berk bij het ven!
Blijft hij er zitten?
Het Schuitwater
Gelach vult het bos.
De boomklever slaat alarm.
Te late stilte.
Broekhuizen
Terras aan de Maas.
De veerpont vaart heen en weer.
De herfstavond valt.
31-10-2013 om 16:24
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2013
De Red Star Line: miserie en hoop
De Red Star Line start tocht in de Scheldebocht: een spoor van tranen.
Een bezoek aan het recent geopende museum in de vroegere gebouwen van de Red Star Line op het Eilandje in Antwerpen loont zeker de moeite. De bezoeker volgt de verschillende stadia van de landverhuizers gedurende de eerste decennia van de 20ste eeuw op hun tocht van hun geboorteplek naar Amerika of Canada.
Prettig voel je je daarbij niet. De overheersende indruk is verontwaardiging en medeleven. Want het overgrote deel van de mensen die met een der schepen van de Red Star Line de Atlantische Oceaan overstaken, verhuisde omwille van extreme armoede en harde vervolging.
Zij stroomden samen in Antwerpen, vanuit Oost-Europa en ja, ook vanuit het verpauperde Vlaanderen, werden gedesinfecteerd en gekeurd als vee, bedrogen en uitgebuit door (Antwerpse) huisjesmelkers en ticketmarchands. Families werden gescheiden of teruggestuurd: een onverbiddelijke, onmenselijke wereld.
De klassentegenstellingen van de maatschappij werden op de veel kleinere oppervlakte van het schip in stand gehouden en waren daardoor veel scherper en schrijnender.
Alleen de hoop op een beter leven in de Nieuwe Wereld hield deze mensen overeind. Maar voor velen bleek Amerika niet het paradijs te zijn. Zij kwamen in een realiteit terecht die vaak al bijna even hard was als degene die ze ontvlucht waren.
De Antwerpse dichter Karel van den Oever (1879-1926) heeft in zijn gedicht 'Dinska Bronska', de onzekerheid, kwetsbaarheid, weemoed, hoop van een jonge migrante uit Oost-Europa, mooi uitgedrukt.
DINSKA BRONSKA
Uit een oud dorp, - kameelbruin als de steppe - uit Plocka, kwam Dinska Bronska. Haar hoofddoek was pruisisch-blauw en haar haar vlas-geel; ook waren haar ogen blauw als fjord-water. Zij rook naar knoflook en spar, zij droeg laarzen en ging zeer zwaar en gauw. In het "Hotel Lapland" zat zij bij een tafel aan het straat-raam zij schreef 'n brief. Een haarlok viel laag op haar rode kaak en zij stak haar tong uit, want ze schreef moeilijk die brief en daaronder "Dinska Bronska", haar naam. Ze stak ook de penstok in haar mond en zocht met haar ogen langs het plafond. Op het papier waren 'n inktvlek en groot gestompel van letters: zij kocht het voor tien centiem in de kruidenierszaak over het hotel. Er was 'n beetje inkt aan heur kaak.
O, Dinska Bronska; gij vertrekt naar Canada: de verroeste stoomboot wacht langs de kaai. Gij laast op een almanak der "Red Star Line" dat Canada grotere appels, o, hoger en geler koren heeft dan Plocka. Het moet in Canada veel beter zijn!
O, Dinska Bronska, met je zeer dikke vingers: je schrijft zo moeilijk die brief. Je ogen zoeken vliegen op het plafond. "Moj Boze!" Er zit 'n tranen-veeg, o zo verdrietig, van je blauwe ogen naar je mond.
O, Dinska Bronska!
29-10-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2013
De calvarieweg van Siegfried Bracke
Ja, ik heb echt te doen met Siegfried Bracke. Sinds hij zich in de politieke arena waagde, is het allemaal misgelopen. Was hij toch maar bij de VRT gebleven. Een groot aantal collega's lustte hem weliswaar rauw en vele kijkers vonden hem een bekakte betweter, maar er was toch ook respect voor zijn vakkennis.
En nu? Nu wordt met Sieg de vloer aangeveegd en moet hij van zijn eigen partij geregeld door het stof kruipen.. 't Is om compassie met hem te krijgen.
Het begon al direct nadat hij zich tot verbijstering van al wie hem zelfs maar een beetje kende, bekeerde tot het Vlaams-nationalisme. Waren er toch een aantal vroegere collegas die zich herinnerden dat Sieg jarenlang lid geweest was van de SPA en van het ABVV! En dat hij, godbetert, onder de schuilnaam Valère Descherp vele scherpe artikels voor een socialistisch tijdschrift had geschreven. Het ergste aan die affaire was eigenlijk dat een paniekerige Bracke dat allemaal aanvankelijk loochende, het later moest toegeven en dus prompt het etiket leugenaar opgekleefd kreeg.
De niet onaardige mevrouw Kim Geybels bracht korte tijd nogal wat opwinding teweeg in NVA-kringen. Die opwinding bereikte een hoogtepunt, ook in de media, toen Siegfried Bracke, forse kritiek, net zoals Valère Descherp in zijn tijd, uitte op haar weinig verhullende kledij.Geybels had in een interview met de VRT een hotpants aan en zedenmeester Bracke vond dit te uitdagend en sexy voor een senatrice. Siegfried ontketende zowel buldergelach als woede. Zeker de feministische vrouwen konden er niet echt mee lachen. Bracke zelf werd door de grote baas terechtgewezen en moest met hangende staart op zijn woorden terugkomen.
En dan was er het beruchte onderbroekenincident. Brackes ambitie was burgemeester van Gent te worden. Hij moest dus inwoner van Gent worden. Een onderkomen huren in Gent en er zich laten inschrijven: geen probleem. Maar iedereen, en zeker de Mollenaars, konden constateren dat Siegfried bijna uitsluitend in Mol paradeerde. De Gentse politie deed wat ze moest doen: controleren of Bracke ook effectief op zijn Gentse adres woonde. Bij dat onderzoek werd ook nagegaan of Sieg voldoende ondergoed in huis had om op een fatsoenlijke manier tussen zijn toekomstige Gentse kiezers te komen. Een en ander leidde tot grote verontwaardiging van Bracke en tot immense hilariteit bij de goegemeente. Of zijn woonperikelen er iets mee te maken hadden, is niet zeker, maar hij leed in ieder geval een smadelijke verkiezingsnederlaag tegen zijn socialistische rivaal.
Brackes roadshow doorheen Vlaanderen, die met een berg cijfertjes en diagrammen moest aantonen hoe slecht de federale regering wel bezig was, leverde aanvankelijk enkele berichtjes in de media op, maar verzandde al vlug in totale onverschilligheid. Geen kat weet of hij er nog mee bezig is.
Met zijn stellingname dat confederalisme als doel niet zo belangrijk is, maar dat het accent op het sociaal-economische moet liggen, haalde Siegfried wel uitgebreid de pers. Maar de pret duurde niet lang. Hij werd op een vernederende wijze door zijn grote baas teruggefloten: Siegfried is een beetje stout geweest. En Bracke kroop terug in zijn hok.
Maar Bracke is een vrije vogel, lang kan hij niet zwijgen en dat siert hem eigenlijk. Het Leuvense studentenblad Veto vertrouwde hij toe dat hij niet zo veel opheeft met vlaggen, ook niet met de Vlaamse, en zeker niet als dergelijk vod in de wielen van coureurs terechtkomt. Nationalistisch Vlaanderen stond op zijn kop. Heiligschennis. En eens te meer moest Siegfried vliegensvlug zijn excuses aanbieden.
En het laatste vervelende akkefietje is dat Bracke zware kritiek had op de VRT, terwijl hij nog altijd op de loonlijst van de openbare omroep staat. Ongehoord, zeiden verscheidene politici. Hij zou ontslag moeten nemen, zei Open VLDer Tommelein, nu hij eigenlijk nog personeelslid is, kan dergelijke kritiek deontologisch niet.
En zo sukkelt Siegfried Bracke van het ene incident in het andere. Politiek? Een hondenstiel.
28-10-2013 om 09:34
geschreven door Gust Adriaensen
26-10-2013
twitter@pontifex
'De wegwerpcultuur produceert vele bittere vruchten, van voedselverspilling tot isolering van talrijke bejaarden.'
26-10-2013 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
Manu Keirse over pijn en verdriet
Manu Keirse verzorgt op uitnodiging van DF-Retie, op maandag 28 oktober om 20 uur in GC Den Dries, een lezing over 'Helpen bij pijn en verdriet'.
Manu Keirse heeft een carrière als hoogleraar achter de rug en schreef een aantal veel gelezen boeken, o.a. 'Vingerafdruk van Verdriet-Woorden van Bemoediging', 'Stil Verdriet', 'Kinderen helpen bij verlies'.
Keirse is een begenadigde spreker en weet zijn toehoorders te boeien van het begin tot het einde.
26-10-2013 om 09:52
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2013
De enige keuze voor een beschaving
Paus Franciscus:
'Een maatschappij die kinderen in de steek laat en de bejaarden marginaliseert, snijdt haar wortels door en verduistert haar toekomst. Wanneer een kind verlaten en een bejaarde gemarginaliseerd wordt , is dat niet alleen een onrechtvaardige daad maar het demonstreert ook het falen van die samenleving. Een beschaving kan geen andere keuze maken dan zorg dragen voor kinderen en ouderen. '
25-10-2013 om 13:58
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/62
Vrijdag 18 25 oktober 2013
Satanische machten actief
Bij het zien van het toenemend geweld in Syrië is de bekoring van moedeloosheid dichtbij. Het leger verricht heldhaftig werk door in heel het land haarden van terroristen op te ruimen. Deze rebellen hebben op meerdere plaatsen alawieten gevangen genomen en hen als slaven verplichttunnelste graven, waarna dearbeiders gewoon worden afgemaakt. Sevra Baklaci, een Turkse journaliste heeft deze nieuwe gruwel van de terroristen onthuld en wordt daarom nu met de dood bedreigd. Kilometers tunnels zijn door het leger ontruimd. Toch lijkt dit werk soms op de wijze waarop wij vroeger een oudefietsband plakten: hadden we een gat gedicht, dan loste de band weer op een andere plaats. En dat was onschuldig werk. Nu gaat het telkens om tientallen doden en een veelvoud aan gewonden. Zondag zien we op tv hoe in Hama een verschrikkelijke aanslag 37 doden eist en een veelvoud aan gewonden. Ondertussen gaan de aanslagen in Irak en elders eveneens dagelijks door. En s maandags wordt ons dringend gevraagd te bidden voor Sadad en zijn christenen, een dorp nauwelijks 25 km hier vandaan. Daar zijn nu rebellen binnengevallen. De toestand openbaart op tragische wijze de onbekwaamheid en vooral de dubbelzinnigheid van UNO-instellingen. Rebellen die in Syrië massaslachtingen verrichten en aanslagen plegen worden met geen vinger aangewezen. Wel horen wedramatische oproepen tot een staakt het vuren om het leger te verlammen en de criminelen te laten verder doen. En de officiële plicht van de seksuele jihad voor meisjes en vrouwen,vooral vanuit Saoedi-Arabië en Qatar, om in Syrië prostitutie te komen bedrijven in naam van de godsdienst als aanmoediging voor de terroristen, is een schande en een ontwrichting van het land, waarover geen enkele officiële instantie één woord rept. Turkije (de grootste gevangenis ter wereld voorvrije meningsuiting) en Saoedi-Arabië (op politiek gebied de meest onbeholpen staat) krijgen alle kans en tijd om hun moorden en vernietigingen in Syrië verder te zetten. De chef van de Nationale Syrische Coalitie, Georges Sabra heeft beslist niet deel te nemen aan de vredesconferentie van Genève 2. Wat kunnen we verwachten van de vergadering in Londen vorige dinsdag van 11 westerse en Arabische landen die tot heden alles gedaan hebben om Syrië te ontwrichten maar zichzelf wel vrienden van Syrië noemen. Zij gaan nu zogenaamd de oppositie overtuigen om aan Genève 2 deel te nemen! Ondertussen wordt alle aandacht afgewend naar de zogenaamde westerse overwinning op de chemische wapensin Syrië. Om de werkelijkheid nog meer toe te dekken krijgt de betrokken organisatie de nobelprijs voor de vrede. Daarbij heeft de officiële onderzoekscommissie nog steeds niet één woord gezegd over de werkelijke schuldigen aan die vreselijke gifgasaanval in Ghoutaop 21 augustus. Ze proberen zo lang mogelijk de schijn overeind te houden alsof de Syrischeregering schuldig zou zijn. Toch gaan de onthullingen verder. Vier families die de massaleslachtingen en ontvoeringen door rebellen op 4 augustus in Lattakia (waar de westerse media in alle talen over zwegen) overleefden, hebben nu een officiële aanklacht ingediend en getuigen dat ze op de beelden van de gifgasaanval in Ghouta hun gekidnapte kinderen herkennen! Neen, deze zaaiers van haat en dood werken niet enkel voor menselijke motieven maar spelen mee in een wereldstrijd, geleid door satanische machten, die alle waardigheid in de mensenfamilie willen vernietigen.
Ondertussen hebben we meer details vernomen van de dramatische bevrijding vorige week van de gegijzelden in Muadamiyet-al-Cham (zie vorig bericht). Er zijn uiteindelijk 5000 mensen bevrijd geworden. De vechtersbazenwilden echter niet dat nog meer mensen vrij kwamen. Moeder Agnes-Mariam zei dat het om te wenen was bij het zien van sommige uitgemergelde vrouwen en kinderen. En verder, dat zij werkelijk in doodsgevaar verkeerden maar uiteindelijk wilde de meest gezaghebbende onder de rebellen dat moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel vrij konden terugkeren. Een unieke foto is wel deze waarop rebellen en pro-regeringssoldaten samen olijven eten, als teken van vrede. Vrede is mogelijk in Syrië.
En dat moeder Agnes-Mariam niet alleen maar doodsbedreigingen en laster krijgt bleek deze week. Zewerd uitgenodigd door de Nobelprijswinnaars die in Polen vergaderden. Het is te verwachten dat hieruit nieuwe initiatieven zullen voortkomen om de vrede in Syrië te bevorderen.
Hoop zaaien
En nogmaals geeft president Bachar al Assad in een interview met de Al-Maydeen tv de juiste visie op de werkelijkheid. Op waardige wijze toont hij zijn vastberaden wil om land en volk te blijven beschermen tegen het vernietigend internationaal terrorisme. Rustig en beheerst spreekt hij over de verraderlijke rol die de verschillende buitenlandse machten hier blijven spelen. Als de invoer van wapens, terroristen en geld vanuit het buitenland stopt, zal de Syrische crisis voorbij zijn.
Een gezin dat nauw verbonden is met ons,woontin Damascus bij hun moeder die weduwe is. Voor de oorlog heb ik nog bij hen gelogeerd en gemerkt hoe groot hun geloof is. Jeramana is de wijk waar nu dagelijks bommen vallen omdat de rebellen enerzijds de christenen viseren en anderzijds hier een toegang zoeken tot Damascus. Nu zegt de man dat het gebed sterker is dan tienduizenden terroristen. Hij vertelt hoe zij allen op wonderlijke wijze tot heden beschermd werden. De school van de jongen is door terroristen gebombardeerd. Er was enkel materiele schade. Het meisje heeft in een bombardement gezeten waarbij een deel van haar hoofdhaar gewoon werd afgesneden terwijl zij verder geen schrammetje had. Met een geleende auto van zijn broer is hij met heel zijn familie onverwachts in een kuil terecht gekomen en is overkop gegaan. Niemand van hen had enig ernstig letsel. Enkele dagen later krijgt hij net het bedrag dat nodig is om de auto te herstellen. Heel de familie blijft herhalen dat het gebed sterker is dan de aanslagen van de terroristen. Daarom verdubbelen wij ook onze tijden van aanbidding, in solidariteit met deze familie en met zovelen over heel Syrië.
In deze vreselijke oorlog zijn er werkelijk oasen. Broeder Nabil Antaki, schrijft namens de broeders Maristen uitAleppo een brief over de moeilijke toestand aldaar. Hun gebiedisdoor terroristen afgesloten.Toch is de situatie sinds kort verbeterd en zelf blijven ze, zolang ze kunnen, zorgen voor een driehonderdtal gezinnen: met voeding, kleding en onderwijs. Onze leuze is, schrijft hij, hoop zaaien. En dat ligt in de lijn van het Woord Gods van deze 29e zondag: met vertrouwen volharden in gebed, geloof, hoop en liefde, over alle ontgoocheling heen.
Ons dagelijks leven
We zijn allen deze oorlog vergeef me het woord kotsbeu: het dag en nacht waken, de beperkte bewegingsvrijheid, onze schuilplaatsen Toch trachten we ons leventje zo aangenaam mogelijk te laten verlopen met volgehouden gebed en werk. Dagelijks is er de gewone zorg voor het eten. Vrijdags is het erg sober en s zondags is het wat feestelijker. Het onderhoud of herstel van de gebouwen gaat verder. De oogst van de tomaten is bijna voorbij. Op het grote terrein zijn de amandelen al geoogst. We kunnen het zelf niet meer, omwille van de grote onveiligheid. Arbeiders van het dorp hebben ongeveer vijftigzakken met amandelen binnen gebracht. Inmiddels zijn ze al aan de olijvenoogst begonnen. Het schilderen van iconen gaat ook verder. Er is een opdrachtuit Libanon om een grote kruis-icoon met allerlei symbolen te versieren. De theologische vorming en de geestelijke lessen gaan verder. Ook met de lessen Arabisch doen we zo goed mogelijk verder. vervolgens wordt gezorgd dat de kinderen hun lessen, vorming en ontspanning krijgen. En ondertussen zijn de voorbereidingen op Kerstmis al begonnen. Half oktober werd het kerstmateriaal al verzameld en boven gehaald. Zoals naar gewoonte wordt ongeveer voor alle kamers en ruimtes buiten een originele kerststal en kerstversiering voorzien. Dit wordt heel geleidelijk uitgebouwd. Een zuster is nogal handig in een soort modelbouw met karton. In de hal beneden zie ik de voorgevel van de abdij van Postel al verschijnen.
Creatief, moedig en gedurfd
Afgevaardigden van de Russische en Oekraïenseorthodoxe kerk hebben op een 2.100 m. hoge berg in Saidnaya een monumentaalChristusbeeld opgericht. Het 39 m. hoge bronzen beeld draagt de titel: Ik kwam om de wereld te redden. Het is een initiatief van deTheologische Academie van Moskou en de Russische stichting Geestelijke erfenis van St. Paulus. Het beeld van Christus is zichtbaar inJordanië, Israël, Palestina en Libanon!
Is het te verwonderen dat 50.000 christenen van Qalamoun (onze regio, ten N. van Damascus) het Russisch staatsburgerschap hebben aangevraagd?Zij profiteren van de mogelijkheid in de Syrische grondwet om een dubbele nationaliteit te hebben. Zij willen niet direct weg maar vinden het een eer om de Russische nationaliteit te bezitten nu het westenonverminderd terroristen blijft steunen die de christelijke aanwezigheid in Syrië aan hetuitroeien zijn. Zullen Syriërs en Russen zo stilaan de zeldzame wereldburgersworden die nog reden hebben om fier te zijn op hun land, volk,regering en president?
25-10-2013 om 10:15
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2013
Zware tijden voor Zwarte Piet
Zwarte Piet zag er echt belabberd uit, toen ik hem onlangs tegen het lijf liep. Ook al vermoedde ik wat de oorzaak was, toch vroeg ik gewoontegetrouw: 'Alles goed, Piet?' 'Slecht, zeer slecht', was het prompte antwoord. Ik voelde dat hij zijn hart wilde uitstorten. 'Vertel op', zei ik.
'Hoe durven ze, en dan nog enkele hysterische dikbetaalde madammen van de Verenigde Naties! Mij willen liquideren.' Het schreien stond hem nader dan het lachen.
'Ik ben zwart. Et alors? Of dat kleurtje er gekomen is via mijn voorouders of door het schoorsteenroet, het zal me worst wezen. Zwart is zwart en ik ben er fier op. En ik pak er ook mee uit dat ik Sinterklaas -die is blank, et alors?- elk jaar opnieuw zo ijverig en deskundig kan helpen. Je mag het werk dat wij samen doen -met liefde, je mag me niet verkeerd begrijpen-, echt niet onderschatten. Samen. Sinterklaas is dan wel zogezegd de baas en ik de knecht, maar wij zijn echt gelijkwaardig, we kunnen ook niet zonder elkaar en de oude, goedheilig man heeft enorm veel respect voor mij. Noem ons compagnons de route én soulmates. Plus het beste voorbeeld van interraciale en interculturele samenwerking en integratie.'
Van vroegere ontmoetingen wist ik al dat Zwarte Piet intellectueel niet de eerste de beste was, in tegenstelling tot wat soms over hem gezegd en geschreven werd. Maar nu was hij toch wel enorm goed op dreef.
'Ik ben de kwaaie. Ik moet de stoute kindjes afschrikken en eventueel straffen. Ik ben de boeman. En zwart. En de combinatie van zwart en straffer zou dan weer een smet werpen op alle zwarten. Racisme! Waar halen ze het toch in Sinterklaas' naam! Ik word er zo moedeloos van. '
'Nog nooit heb ik één stout kindje in de zak gestopt. Er zijn geen stoute kindjes. Zelfs de kleinste kleuter heeft geen schrik van mij. Als mama of papa met Zwarte Piet dreigt, geeft dat alleen maar een lekker kickje bij het jonge volkje. Het verhoogt de aangename spanning en verwachting rond Sinterklaas.'
Hij richtte zich nu rechtstreeks tot mij: 'Kan jij je Sinterklaas inbeelden zonder Zwarte Piet? Ben jij ooit bang geweest voor Zwarte Piet? Heeft mijn zwarte huidskleur bij jou als kind ooit racistische gevoelens opgewekt?'
Zwarte Piet had overschot van gelijk. Bizarre surrealistische domheid was het allemaal. Maar Piet ging er wel zwaar onder gebukt.
Ik zei: 'Zwarte Piet, het waait allemaal wel over. Ze krijgen je niet weg. Je wordt van de hele heisa alleen maar sympathieker. Weet je dat de Pietitie al een paar miljoen likes heeft gekregen? En zo dadelijk zal ik ook mijn 'like' eraan toevoegen.'
Ja, hij had er weet van. Een van die likes was overigens van hem. Het succes deed hem duidelijk deugd. Zijn ogen schitterden weer.
'Het is een prachtig werk', zei hij vol geestdrift, 'samenwerken met Sinterklaas om alle kindertjes blij en gelukkig te maken.'
Hoopvol namen we afscheid.
24-10-2013 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2013
'De verantwoordelijkheid van artsen'
In De Standaard is er reeds enkele dagen alweer een groot euthanasieoffensief aan de gang. De bedoeling kan niet anders zijn dan de publieke opinie door voortdurende herhaling indoctrineren in de denkrichting van: euthanasie moet in alle omstandigheden kunnen.
En wat blijkt duidelijk? Waarvoor vanaf het begin gewaarschuwd werd: het zgn. 'hellend vlak', waarschuwing die bv. door Distelmans weggewuifd werd, is volop realiteit geworden. De vragen naar uitbreiding van de euthanasiewetgeving worden de ene na de andere op tafel gegooid: dementen, mindervaliden, psychisch zieke mensen, minderjarigen, kinderen...
Ex-senator Jacinta De Roeck, directeur Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging, zit al helemaal op het einde van de glijbaan, ongeveer op het punt waar euthanasie en abortus mekaar 'ontmoeten'.
Om euthanasie ook mogelijk te maken voor prematuurtjes en baby's, pleit zij voor een 'protocol dat aan artsen het kader geeft om een levensbeëindigende beslissing te nemen met of zonder overleg met het kind (!?) of met de ouders (!!!).
Deze ex-senator glijdt helemaal weg wanneer ze verwijzend naar 'het verhaal van kindje Ella-Louise', stelt dat een levenseinde schrijnend kan zijn 'als artsen hun verantwoordelijkheid niet meer durven te nemen'.
Daaruit kan geconcludeerd worden dat mevrouw De Roeck van mening is dat het tot de verantwoordelijkheid van artsen behoort een totaal weerloze mens te doden. Als ze dat niet wensen te doen, 'durven ze hun verantwoordelijkheid niet te nemen'.
Op het 'hellend vlak van de dood', probeert De Roeck ook de artsen mee te trekken. Als er volgens De Roeck en anderen maar een 'wettelijk kader' is, zijn alle problemen, ook de ethische, van leven en dood opgelost. Zo simpel is het allemaal. Althans volgens de euthanasiehardnekkigen.
23-10-2013 om 13:04
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2013
Nieuw leven voor de parochie
Sociologen, filosofen, politici, psychologen, spreken en schrijven over individualisering, vereenzaming, isolering, en de negatieve effecten daarvan. Vele mensen zijn zich daarvan ook bewust, praten erover, jeremiëren erover. Talloze mensen ervaren de destructieve gevolgen aan den lijve.
Oplossingen worden gezocht en voorgesteld. Misschien is een van de efficiëntste oplossingen -maar er wordt vaak bewust aan voorbijgegaan-, opnieuw aandacht hebben voor het parochieleven en erin durven investeren.
De infrastructuur en het netwerk zijn er nog altijd. En de parochie heeft precies als doel mensen uit alle rangen en standen, uit alle leeftijdsgroepen, samen te brengen en er aandacht voor te hebben. Daaraan meewerken is een progressieve uitdaging!
Worden er zich niet meer en meer mensen van bewust dat ze wel erg gemakkelijk het parochieleven de rug hebben toegekeerd, ondanks de vaak terechte kritische bedenkingen?
Wellicht is de tijd voor een heropleving van het parochieleven rijp. Ik ben er alleszins van overtuigd dat dergelijke revival, individu en gemeenschap ten goede zou komen.
22-10-2013 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2013
'Hier treurt het weesken...'
In het prachtige omwalde stadje Elburg aan het Veluwsemeer, las ik op een vroeger weeshuis, gesticht in 1585, volgende tekst van Vondel:
Hier treurt het weesken met geduld dat arm is dog sonder schult en in zijn armoe sou vergaen indien men weigerdt bij te staen. So gij gesegent sijt van Godt vertroos ons met uw overschot.
21-10-2013 om 11:45
geschreven door Gust Adriaensen
Harteloosheid
Uit een ernstig onderzoek blijkt dat een groot deel van de Vlamingen vindt, dat, als er te besparen valt op de ziekteverzekering, dat het eerst moet gebeuren bij bejaarden en terminaal zieken.
Het -beschamende- resultaat van dat onderzoek verwondert niet. Het is een kenmerk van een neoliberale, (groeps)egoïstische grondstroom, die sterk aanwezig is in Vlaanderen en waarop het (voorlopige) electorale succes van sommige politieke partijen gebaseerd is.
Het onderzoek bewijst ook, aldus journalist Marc Reynebeau, dat velen zelf doen aan wat ze anderen snel verwijten: gehecht blijven aan verworven rechten. En vooral: dat ze er zelfs harteloosheid voor over hebben om hun eigen sociale zekerheid intact in stand te houden.
Dat die harteloosheid gericht is tegen de meest weerloze bevolkingsgroepen, maakt het allemaal nog navranter en gewetenlozer.
21-10-2013 om 09:29
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/61
Vrijdag 11 - vrijdag 18 oktober 2013
Een aangenaam familiebezoek zoals voorheen.
Omdat het kouder wordt moeten overal de kapotte glasramen hersteld worden. Hiervoor is op vrijdag een man gekomen uit een naburig dorp. Hij bracht meteen zijn vrouw en twee kleine kinderen mee. Man en vrouw schijnen met dit klooster van af het begin goede relaties te hebben, al heb ik hen nooit eerder ontmoet. Terwijl de man zijn werk doet, komen de vrouw en de twee kleine kinderen mee naar de eucharistie. Ze zijn christen. Op het einde van de mis komt ook de manvragen om de hl. Communie te ontvangen. En na de mis vragen ze omhet jongetje te zegenen en te bidden om genezing want het heeft een letsel aan zijn voetje. Onze twee meisjes van 10 j doen natuurlijk niet liever dan enthousiast voor die twee kleine kinderen te zorgen. s Middags zitten we allen aan tafel en wordt er verteld. De ouders zeggen dat de toestand in het dorp ondertussen bijna normaal is. Ook economisch verbetert het leven. Sommige prijzen zijn nog viermaal hoger dan voor de oorlog, maar de regering neemt vele maatregelen om de bevolking tegemoet te komen. Brood en de basisvoeding is terug zoals vroeger, dus spotgoedkoop. Ook voor de kleding zijn er gunstmaatregelen zodat mensen zich kunnen bevoorraden met warme kledij. En het bezoek van deze familie geeft eenherinnering aan de vrije en hartelijke wijze waarop we voor de oorlog met de plaatselijke bevolking dagelijks konden omgaan.
Laten we hier meteen bijvoegen dat we dinsdag 15 oktober een beetje feest gevierd hebben omwille we de hl. Theresia van Avila. Ze heeft samen met st. Jan van het Kruis de Carmel hervormd en in twee decennia tijd twintig kloosters gesticht over Spanje verspreid. Het is voor ons vandaag een gewone werkdag maar s avonds wordt er gefeest met sketchesen dansen, waarbij de initiatiefnemers in aangepaste kledij verschijnen. De avond duurde dan ook langer dan gewoonlijk.
Een grootse en dramatische onderneming voor gans Syrie
Voor zondag 13 oktober heeft paus Franciscus in het kader van het jaar van het geloof, een dag van Maria uitgeroepen om de wereld nogmaals toe te wijden aan het Onbevlekt Hart van Maria. Het Mariabeeld van Fatima zal uitzonderlijk naar Rome gebracht worden.Van mei tot oktober 1917 verscheen O.L. Vrouw in Fatima aan drie kinderen, Lucia, Francesco en Jacinta om de wereld te waarschuwen en aan te sporen tot bekering, gebed en boete. We zijn nu bijna een eeuw verder en de wereld verkeert opnieuw in een verregaande goddeloosheid, moreel verval en sociale ontwrichting.
Terwijl we ons op deze dag van Maria goedhebben voorbereid, worden we plots gealarmeerd door de dramatische situatie vanduizenden aan de rand van Damascus die door terroristen als menselijk schild worden gebruikt en die nu van alle voorzieningen dreigen afgesloten te worden. Daarom besluiten we ons gebed uit te breiden met een nachtaanbidding, ook van zaterdag tot zondagmiddag. Ziehier een verslag van de gebeurtenissen uit eerste hand.
Zaterdag 12 oktober. Om 11.00 begeven moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel zich naarMuadamiyet-al-Chamaan de rand van Damascus, samen met een hulpploeg van de Rode Halve Maan, de minister van sociale zaken, mevr. Kinda al-Chammat en het leger.Boven de bogen die toegang geven tot de stad hebben 12 scherpschutters post gevat. Moeder Agnes-Mariam neemt resoluut een witte vlag en stapt samen met zr. Carmel naar een veertigtalleiders van de gewapende groependiehier duizenden mensen als menselijk schild hebben gegijzeld om het leger te beletten op te treden en zedreigen er nu mee debevolking van alle hulp af te snijden. Er ontstaat eenonbeschrijfelijk tumult,er wordt geschoten en eenroept: Hier komt ge niet meer levend uit. Moeder Agnes-Mariam zegt tot zr. Carmel: Laten we bidden en ze beginnen de naam van Jezus aan te roepen.Plots wordt het stilen kan er gepraat worden enonderhandeld over de vrijlating. Pas om 16.00 u worden de mensen vrij gelaten, sommigen zijn verstijfd van de schrikt, de kinderen zijn erg verzwakt. Soldaten kussen oudere mensen uit eerbied op hun voorhoofd. Mensen omhelzen moeder Agnes-Mariam. De meest verzwakten worden naar ambulances gebracht, de anderen stappen in autobussen. Ze worden naar een school in Damascus gebracht waar gouverneur Hussein Khallouf voor de nodige verzorging en hulp zorgt. Ze zijn ook hun identiteitskaarten kwijt. 2000 personen zijn bevrijd. Morgen moeten er nog 1500 bevrijd worden en een groep van 80 gekidnaptesoldaten. Verder moet er onderhandeld worden met hendie de wapens willen neerleggen.De terroristen houden evenwel twee personen gegijzeld. Op de terugweg zijn er nog allerlei wegversperringen vanwege het nationale leger, vanwege het vrije leger en vanwege terroristen. Daar worden nog eens 12 personen in gijzeling genomen waarvoor weer nieuwe onderhandelingen nodig zijn voordat ze vrij komen.
Zondag 13 oktober. Vandaag zijn nog eens 1500 mensen bevrijd, wat rechtstreeks op tv getoond werd. We zien erg emotionele beelden.In de berichtgeving wordt vermeldt dat Fadia Laham (= moeder Agnes-Mariam) de algemene coordinatie had. Ze rekent er op dat Muadamiyet-al-Cham een voorbeeld wordt vanonderlinge vredesregelingen die voor heel Syrië kunnen gelden.
Maandag14 oktober.Grote moeilijkheden.Deze operaties zijn vol risicos die niet iedereen wil nemen. Er komen ook misverstanden met de minister. Ondertussen blijft het vragen regenen van hendie gegijzeld zijn om hen ter hulp te komen. In deze streek zijn massaslachtingen gebeurd, waaraan Fransen hebben deelgenomen en die als slecht voorbeeld hebben gediend voor andere streken in Syrië. Hier zijn de meest fanatieke terroristen actief. Toch zijn er ook terroristen die wenend naar moeder Agnes-Mariam komen en zeggen dat ze zich aangesproken en erkend voelen.
Dinsdag15 oktober. De toestand verbetert en er is vooruitzicht op een bevrijding. De minister geeft haar volle steun aan moeder Agnes-Mariam en zegt zelfs dat de Syrische regering haar wil onderscheiden met de medaille vanVrouw van de Vrede.
Woensdag 16 oktober. Er staan 35 autobussen, tien ambulances en een dertigtal vrijwilligers klaar om tussen de 1000 en 2000 mensen te evacueren.Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel gaanop weg enzijn al onder de bogen gestapt die toegang geven tot de stad,wanneer 200 meter verder een bom valt en verschillende kinderen verwondt. Het leger doet iedereen terugkeren.De autobussen en ambulances vertrekken. Er vallen meerdere obussen.Het was een valstrik van de terroristen die wilden infiltreren om de aanwezige generaals te doden.Het leger was evenwel op de hoogte en voorbereid. De vrijlating ging echter niet door.Moeder Agnes-Mariam blijft in contact met de terroristen om te onderhandelen over een overgave. Syrische strijders die hun wapens neerleggen en zich overgeven krijgen een vrijgeleide en mogen naar hun familie terugkeren.
Syrië op weg naar zijn bevrijding
Omdat een buitenlandse militaire inval onmogelijk is, trachtenvoorlopig tienduizenden nog het land verder uit te moorden en te verwoesten. Toch wordthet voor vriend en vijand steeds duidelijker dat het Syrische volk en leger de strijd tegen zijn samenzweerders aan het winnen is, zoals de minister van defensie Fadh Jassem al-Freij het zei. Er is reden om desoldaten te danken en te eren om hun moed. Dit gebeurt ook op verschillende plaatsen. We zijn bevriend met enkele jongeren die als gewone miliciens hun legerdienst doen en regelmatig moeten meemaken dat een van hun makkers is omgekomen.Ook voor de gewone miliciens is hun legerdienst nu een grote opoffering. Inmiddels wordt ieder feest als gelegenheid aangegrepen om massaal Arabische zoetigheden te bakken en uit te delen aan de behoeftige gezinnen en kinderen. De Syrische bevolking wordt uitgenodigd zoveel mogelijk terug te keren en op alle niveaus worden er inspanningen gedaan om het lijden van de bevolking te verzachten.
Syrië heeft vroeger zijn onafhankelijkheid bewaard tegenover het westers imperialisme en zovele zinloze internationale verplichtingen afgewezen, door de nieuwe wereldorde uitgevonden en opgelegd, om uiteindelijk de soevereiniteit van het land te ondermijnen. Syrië is daar nooit ingetrapt: milieubelasting, taxen op iedere vorm van arbeid en productie, op iedere vorm van energie Al lieten de persoonlijke vrijheden op politiek vlak voor de oorlog heel wat te wensen over, het leven was erg goedkoop, erg veilig en harmonieus. De vrijheid en gastvrijheiddie wij hier voor de oorlog hebben genoten, is al vele decennia in geen enkel westers land meer denkbaar. Alles wijst er op dat het land geleidelijkzal herrijzen. Het belang hiervan mogen we vergelijken met het belang van de bevrijding van het joodse volk uit Egypte. In het midden van de 13e eeuw voor onze tijdrekening heeft Mozes het volk van Israël uit de slavernij van Egypte weggeleid om het na een lange tocht doorheen de woestijn als Gods Volk naar het beloofde land te brengen. Deze uittochtwerd de belangrijkste gebeurtenis uit de geschiedenis van Israël en tevens het oerbeeld van iedere bevrijding. Jezus Christus, de Messias van Israël, Zoon van God en Redder van de wereld heeft als de nieuwe en definitieve Mozes deze bevrijding in haar diepste betekenis vervuld door zijn kruisdood en verrijzenis. Dat is althans ons geloof. En wij geloven en vertrouwen dat Hij ook nu de uiteindelijkeBevrijder wil zijn van Syrië.
19-10-2013 om 08:49
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2013
Het portret van Rik Torfs
In de Leuvense universiteitsbibliotheek liep rector Rik Torfs peinzend langs de prachtige portretten die Anne van Herreweghen van professoren maakte. Enkele reeds gestorven collegas, vele nog levende. Ze zien er plotseling allemaal erg verstandig uit, een niet geringe verdienste van de kunstenares. De rondgang verleidde de aimabele rector tot diepzinnige beschouwingen over de relatie tussen kunst en onsterfelijkheid en schonk hem inspiratie voor zijn maandagse column in De Standaard.
Dat stukje is bijna altijd lezenswaard. Ook nu weer. Het roept vaak vragen op. Wat een heerlijke intellectuele sensatie is. Vragen omtrent Torfs. Want hoe mysterieus hij zich ook presenteert, hoe gelaagd zijn taal dikwijls is, toch geeft Rik zich bloot precies door wat hij niet schrijft, precies door de vraagtekens die zich in het hoofd van de geboeide lezer nestelen.
Deze bijvoorbeeld. Heeft Anne van Herreweghen ook Torfs geportretteerd? Indien niet, ervoer de rector dat gebrek aan belangstelling dan als een affront? Zo ja, behoorde zijn portret dan tot de selectie die goed genoeg werd bevonden om deel uit te maken van de tento? En als Torfs prachtig portret er hangt, ziet hij er dan plotseling heel erg verstandig uit, een niet geringe, wat zeg ik, een uitzonderlijke prestatie van de kunstenares?
Stond ook Rik bij de opening van de expositie voor zijn eigen portret en keek hij? Gold ook voor hem dat het niet zeker was dat hij als kijker echter was dan zijn afbeelding?
Want hoe heeft de kunstenares hem afgebeeld? Als de potsenmaker in een of andere tv-quiz? Als de diepgravende interviewer? Als de strijdvaardige verdediger van zijn Katholieke Universiteit?
En was degene die stilstond en zijn eigen portret bekeek, niet de rector geworden kerkjurist, er lichtjes vermoeid uitziend in zijn mondhoeken en oogleden? Was hij niet de melancholieke, milde ironicus, die zich gaande de jaren scherper en scherper bewust was geworden van de vergeefsheid en de futiliteit van zijn menselijk streven naar bekendheid, beroemdheid en onsterfelijkheid?
Ja, het stond na deze overpeinzingen voor mij vast: kijker Torfs was echter dan zijn afbeelding.
14-10-2013 om 11:53
geschreven door Gust Adriaensen
11-10-2013
'Onlogisch'
In een verwijzing naar de voorstellen voor de uitbreiding van euthanasiepraktijk tot minderjaren en dementerenden, stelt aartsbisschop Léonard dat 'daarmee de samenleving een gevaarlijke weg inslaat'.
'Hulp bij zelfdoding van minderjarigen is juridisch onlogisch. In België en ook elders kunnen minderjarigen geen verbintenissen ondertekenen of huwen. Zij mogen ook geen auto besturen. Maar zij zouden wel in staat moeten zijn om een euthanasie-aanvraag te doen en dat zelfs zonder toesteming van hun ouders. Dat is onlogisch. Dezelfde redenering geldt voor psychisch zieke mensen. De wetgeving over euthanasie wekt bij de publieke opinie onterecht de indruk dat iedereen zijn problemen zelf moet oplossen.'
11-10-2013 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/60
Vrijdag 4 - vrijdag 11oktober 2013
Christenen zonder grenzen
Ware christenen hebben een hart voor gans de mensenfamilie. Thérèse van Lisieux heeft nooit een stap buiten haar klooster gezet en werd toch patrones van de missies omdat ze in haar hart heel de wereld omarmde. Een driedaagse internationale ontmoeting te Rome herdacht de 50e verjaardag van de encycliek Pacem in Terris, waarin paus Johannes 23voor het eerst met open blik pleitte voor een wereldvrede op grond van vier principes: waarheid, rechtvaardigheid, solidariteit en vrijheid. Nu zegt kardinaal Jean-Louis Tauran dat de christelijke gemeenschap wereldwijdhet meest vervolgdwordt. Hij noemde het getal van 100 tot 150 miljoen christenen, vervolgd omwille van hun geloof. Ook in Syrië, eens het model van verdraagzaamheid en godsdienstvrijheid, gaan moorden op christenen verder. In Al-Tabqah werd de christen NinarOdisho op 23 sept. samen met enkele moslimvrienden aangehouden. Zijn vrienden werden vrijgelaten en hij werd dood geslagen. Denken we aan de recente aanval van al-Nousra strijders tegen Maaloula, een parel onder de christelijke dorpen in Syrië, waar nog de taal van Jezus leeft. Moslimlanden over heel de wereld aarzelen niet om harde eisen te stellen die de islam moeten respecteren. Omgekeerd komt er vanuit het christelijk westen nauwelijks enige aandacht en nog minder daadwerkelijke steun voor de vervolging van christenen.
Tijdens de voorbije vastenperiode hebben een parochie in de buurt van Parijs en onze gemeenschap een soort geestelijke verbroedering gesloten, wat verrijkend was voor beiden. Nu stelt die dynamische pastoor met zijn parochieploeg voor om iets gelijkaardigs te doen voor de advent, die nu op 1 december begint.De zuster die hier de meeste iconen schildert zal vier iconen bezorgen met telkens een meditatieve uitleg er bij, voor de vier weken van de advent. Vanuit onze gemeenschap worden enkele getuigenissen gegeven als antwoord op de vraag: Hoe beleef ik in deze omstandigheden de Advent? Ook de kinderen zullen een getuigenis geven. Hierbij worden twee bijzondere intenties gevoegd. De parochie zal van haar kant bijzondere intenties geven waarvoor wij zullen bidden. Met dit materiaal wordt een mapje gemaakt dat aan alle gezinnen van de parochie bezorgd wordt. Ziedaar een parochie zonder grenzen, helemaal in de geest van onze huidige paus.
En om niet te vergeten dat we hier zijn om, naast het priester zijn in deze gemeenschap, te zorgen voor een goede priesteropleiding, hebben we het tweede jaar theologie ingezet voor de twee kandidaat priesters. In het begin van de oorlog waren we nog met vijf en we houden goed contact met hen die onder de toenemende dreigingen een veiliger oord zochten. Ondertussen doen we voor twee kandidaten verder met onze opleiding, getekend door oorlog inde universiteit van de woestijn.
De dag van de granaatappel, de roemaan.
Er zijn slechts een paar tientallen granaatappelbomen, maar die leveren toch nog een aanzienlijke oogst op. Deze grote ronde bollen met een uitstulping worden doorgesneden, met een stokje of een houten pollepel worden er de roze pitten uitgeklopt. De pitten worden door een machine gedaan (dat twee jaar geleden dank zij Belgische vrienden kon aangekocht worden) en het sap wordt gekookt. Daarna wordt dit sap in flessen gedaan om overvloedig gebruikt te worden bij gerechten, als een soort zuurzoete wijnazijn. Een deel van de oogst met de meest zoete pitten,wordt bewaard om als nagerecht gegeten te worden in de koude wintermaanden. Met man en macht werd zaterdag deze oogst verwerkt en op het einde van de dag was alles netjes opgeruimd.
Afwisseling op zijn zondags
Op zondagmorgen (10.30 u!) beginnen de fraters opnieuw met een ontbijt in de binnentuin, waar we normaal nog niet in komen. Onze Libanese medebroeder maakt van alles en nog wat klaar. En tijdens het middageten in de refter genieten we nog eens van de beelden uit Rome met paus Franciscus, die blijkbaar steeds meer volk naar het St. Pietersplein weet te lokken. Deze man begint aan een grondige Kerkvernieuwing. De tijd is er ookrijp voor. Het lijkt er op dat hij er alles aan zal doen om de christenen uit hun hokje te krijgen om onbevangen contact te zoeken met armen, uitgestotenen, andersdenkenden. Neen, zelf draagt hij geen witte, rode of extravagante schoenen, want zijn zwarte zijn nog niet versleten. En uit een interview met Eugenio Scalfari, de oude rakker van de Italiaanse communistische partij, blijkt dat hij zich echt interesseert aan het geloof van deze man die zich atheïst noemt, God zij dank, zonder agressiviteit. Deze zondagavond, nadat we nog eens een uur gezamenlijke aanbidding voor de vrede hebben gehouden genieten we nogmaals van een deugdelijke ontspanningsfilm, zelfs geschikt voor de baby Fadia.
7 oktober: O.L. Vrouw van de overwinning.
Vandaag gedenken we de zeeslag in de golf van Lepanto op 7 oktober 1571. De Turken waren hun Ottomaanse Rijk fameus aan het uitbreiden, gebruik makend van de grote verdeeldheid onder de christenen omwille van het protestantisme. In september 1570 wist sultan Selim het eiland Cyprus praktisch te veroveren. Paus Pius V (1566-1572) bezat echter het juiste inzicht en de moed om te reageren. Hij alarmeerde de christelijke leiders maar de meesten wilden er niet op ingaan uit schrik voor de moordtroepen van de Turken. Spanje en de republiek van Venetië wilden de oproep van de paus wel beantwoorden. Om alle verdeeldheid te vermeiden benoemde Pius V Don Juan, zoon van Karel V als opperbevelhebbervan deze vloot uit drie delen: de pauselijke, de Spaanse en de Venetiaanse schepen. Met debanier van Christus en het Kruis zond hij hen in zee: Ga de vijand bestrijden in naam van Christus en ge zult overwinnen! Tegelijk riep hij heel de christenheid op om te bidden voor de overwinning. Over heel de wereld begonnen vooral de broederschappen van Onze Lieve Vrouw vurig de rozenkrans te bidden. De paus zelf was een dominicaan (daarom zijn de pausen sindsdien in het wit gekleed!) met een voorliefde voor het rozenkransgebed. In augustus 1571 hebben de Turken het eiland Cyprus helemaal veroverd, de christenen gevangen genomen en de kathedraal tot een moskee omgevormd. Zij zien hun overheersing over Europa al nabij. Op 15 september 1571 vertrokken 200 galeiboten uit de haven van Messina inSicilië, de 300 galeiboten van de Turken tegemoet, die beschouwd werd als een onoverwinnelijke vloot. In de morgen van 7 oktober 1571 vond de zeeslag plaats in de golf van Lepanto. Alle boten hadden een banier met het kruis en voor de aanvang van de strijd knielden allen neer, van de admiraal tot de eenvoudigste soldaat. De Turken zijn verrast en overdonderd. Op de geënterde schepen van de Turken worden onmiddellijk de galeislaven, de roeiers van hun ketenen bevrijd, diezich enthousiast scharen aan de kant van de pauselijke troepen.130 Turkse botenwordengekaapt, 90 zinken en 30.000 Turken vinden de dood tegen 8.000 christenen. Omdat de wereld wel over het visnet beschikte maar nog niet over het internet kwam het officiële bericht van de overwinning de paus pas op het einde van de maand ter ore. Toch had hij op die 7 oktober al een sterke overtuiging. Hij onderbrak een vergadering, opende het raam en zei: Laten we God danken want ons leger behaalt de overwinning. Later voegde hij aan de litanievan O.L. Vrouw deze aanroeping toe: Hulp van dechristenen, bid voor ons en voor 7 oktober stelde hij het feest in van O.L. Vrouw van de overwinning.Zijn opvolger Gregorius XIII veranderde de naam in het feest van O.L. Vrouw van de rozenkrans en Clemens XIbreidde het feest uit over heel de Kerk.
In de kerkgeschiedenis kennen we niet vele politieke acties, ingegeven door de heilige Geest.De tijd van de kruistochten bood wellicht een bijzondere kans voor een ontmoeting tussen christendom en islam, maar het was geen gelukkige confrontatie. In de Latijnse liturgie wordt voorzichtigheidshalve op 7 oktober de nadruk gelegd op de mysteries van de rozenkrans. Mijn ervaring in deze vreselijke oorlog tegen Syrië doet mij evenwel de oorspronkelijke betekenis van dit feest herontdekken, zoals we op die wijze ook al de werkelijke betekenis van Jeanne dArc mochten inzien. Af en toe zijn er in de wereld en in de Kerkleiders nodig die het juiste inzicht en de moedhebben om daadkrachtig te handelen met verstrekkende gevolgen, ook op politiek vlak. In die zin vierden we dit feest ter ere van O. L. Vrouw hulp der christenen met een bijzonder gebed voor president Bachar al-Assad, de Syrische regering en het Syrische volk, alsook voor president Vladimir Putin. Al werden ze tot heden door het westen en hun bondgenoten (de Turken op kop) verguisd, hun inzet zal weldra profetisch blijken te zijn voor heel de mensenfamilie. En gedurende drie dagen zullen we plechtig samen de rozenkrans bidden, elke dag een rozenhoedje.
Een groeiende bewustwording.
In verschillendelanden groeit er een bewustwording. Kemal Kilicdaroglu, voorzitter van de Turkse republikeinse volkspartij zegt onomwonden dat Turkijeeen land is dat terrorisme uitvoert. Moncef Marzonki, de Tunesisch president, zegt dat er tussen de 5 à 800 jongeren uit zijn land naar Syrië trekken om er te vechten. En dan vergeet hij nog de meisjes en vrouwen te vermelden die naar hier gestuurd worden om de terroristen te plezierenen aan te moedigen. En in Frankrijk is er het merkwaardige manifest van de Sentinelles de lAgora, vanwege hogere officieren en generaals van de drie afdelingen van het leger, die de regering waarschuwen. Zij willen geen ontmanteld leger dat een marionet wordt in dienst van een ideologie van politici. Zij willen het land verdedigen als er chaos is, zoals het Syrische leger zijn volk en land verdedigt tegen een internationaal terrorisme.
En dan deze spectaculaire omwenteling. Het ziet er naar uit dat Amerika niet verder het knechtje zal blijven dat de plannen, door Israël gemaakt om het M.O. te ontwrichten, moet uitvoeren. Amerika als de gewapende arm in dienst van Israël is voorbij.Aldus Mark Glenn in een meesterlijke analyse (US waking up to threat of Israel, presstv.ir, 3/10/13). Een jaar lang werd de wereldopinie voorbereid op een militaire inval in Syrië, indien er chemische wapens gebruikt werden. Een onderzoekscommissie van de UNO wordt naar Damascus gestuurd. Onder hun neus wordt een vrij omvangrijke gifgasaanval uitgevoerd door rebellen metsteun van de gespecialiseerde diensten van het buitenland. Deze wordt onmiddellijk in 35 professionele videos de wereld rondgestuurd. Israëlfabriceert een zogenaamd onderschept bericht van de Syrische regering, dat voor Amerika het ultieme bewijs van de schuld van Syrië moet leveren. En Amerika marcheert. Nog voordat de onderzoekscommissie enige waarneming heeft kunnen doen beschuldigt Obama Syrië van een aanval met chemische wapens op eigen burgerbevolking en stuurt een oorlogsvloot richting Syrië. O ja, de president herinnert zich plots zijn eed op de constitutie. Hij zal dus het Congres raadplegen. Ondertussen is er de ontmoeting van de G 20 en een vastberaden Putin kijkt Obama recht in de ogen en zegt hem: Doe het niet mr. de president! De wereld begrijpt nu dat Syrië aanvallen zo veelbetekent als Rusland aanvallen. Ze weten dat de Russische beer weer vrij rondloopt en tanden heeft. Benjamin Netanyahu (Nutty Netti) blijft echter bezeten van een oorlog in het Midden Oosten omdat deze voor het overleven van de Zionistische club even belangrijk is als het bloed voor vampiers.En plots belt Obama de nieuwe Iraanse president Rouhani op om te zeggen dat er diplomatiek tussen de twee landen misschien toch wel iets te regelen is, nadat er 34 jaar geen enkel rechtstreeks contact was. Netanyahu, de manmet honderden atoombommen (naast een massa chemische én biologische wapens!) en een apocalyptische droom om heel de regio in vuur en vlam te doen opgaan, is razend omdateen Amerikaans president van Afrikaanse afkomst neen gezegd heeft op zijn Zionistische oorlogsplannen tegen Syrië, Iran en zelfs Rusland. Netanyahu staat nu voor heel de wereld te kijk en hij heeft geen mogelijkheid meer om Amerika in te zetten voor een oorlog in de hemel, in de hel of ergens tussenin. Het goede is dat Amerika zich bewust wordt van hetwerkelijke gevaar datvan de Israëlische politiek uitgaat. Als het Amerika blijft opjagen zouden de VS wel eens Israël als hun volgende doelwit kunnen kiezen en voor goed een einde maken aan de Zionistische overheersing.
De gigantische gemanipuleerde mediamachine begint te sputteren.
In de westerse media verschijnen geleidelijk fotos en verhalen over gruwelheden door de zogenaamde revolutionairen in Syrië begaan. Het doek wordt van defaçade getrokkenen het ware gelaat van de zogenaamde democratische beweging, de volksopstand, de onderlinge burgeroorlog komt te voorschijn. Beelden en nieuwsberichten die 2,5 jaar lang deskundig werden geheim gehouden komen in de openbaarheid. Ze tonen de meest onwaarschijnlijke barbaarsheden van de takfiristen, jihadisten, criminelen, psychopaten, gedrogeerde beulen, kindermoordenaars, verkrachters. De fameuze Jeanine Pirro toont op 12 septemberop FoxNews voor heel Amerika overtuigend aan hoe Obama Al Qaida aan het helpen is om Syrië uit te moorden en te verwoesten.Sindsdien spreken ze in Amerika van de jihadisten van Obama. Steeds meer nieuwszenders en journalisten trekken naar Damascus om Bachar al Assad te interviewen. Bovendien schijnen zelfs politici zich klaar te maken om op hun pantoffels naar de president te komen en te vragenhoe zij kunnen helpen om de opmars van de jihadisten te stoppen. De president spreekt waardig en goed gedocumenteerd, zoals hij vanaf het begin heeft gedaan, maar nu wordt er plots naar hem geluisterd. Syrië vecht tegen een internationaal terrorisme. Er zijn hier tienduizenden strijders, waarvan 80 % verbonden met al Qaida. Ze zijn afkomstig uit niet minder dan 80 landen. De politiek van het westen geeft al tien jaar de volle steun aan al Qaida, zo maakt hij duidelijk.
De gifgasaanval in Ghouta was bedoeld om als voorwendsel te dienen voor een massale militaire inval in Syrië. Dit is mislukt. De vernietiging van de chemische wapens kwam er voor in de plaats. Niettemin moeten alle mysteries rond die vrij omvangrijke en gruwelijke slachting in het licht komen. Indien de onderzoekscommissie van de UNO geen rapport kan of wil maken dat onpartijdig is zal Rusland dit doen. Het is onaanvaardbaar dat zulk een menige mensen en kinderen op die wijze worden misbruikt en afgemaakt, terwijl de schuldigen in stilte zouden verdwijnen. Verder is de vernietiging van de chemische wapens in Syrië voor Rusland en anderen nu een gelegenheid om te eisen dat alle chemische wapens wereldwijd onder internationale controle worden geregistreerd en vernietigd.
Syrië is plots in onze Vlaamse nieuwsberichten totaal afwezig, terwijl er nu juist zoveel nieuws is. Onze zelfverklaarde Midden Oosten specialisten die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgen hebben tot heden slaafs het voorgeschreven draaiboek afgelezen en beginnen te vermoeden dat de werkelijkheid precies tegenovergesteld is. Zijn ze van ontgoocheling in hun zetel in slaap gevallen? Wat zou het een weldaad zijn indien een van hen nu de moed zou kunnen opbrengen om te spreken en te zeggen: mensen, we hebben ons laten misleiden door een gigantische, gemanipuleerde mediamachine op een wijze die we ons voorheen niet konden voorstellen.Ik stel voor om zulk een man de prijs te geven van de beste journalist van de laatste 2,5 jaar!
11-10-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
10-10-2013
Wilfried Martens overleden
Oud-premier Wilfried Martens is op 77-jarige leeftijd overleden.
Hij was vanaf 1979 bijna ononderbroken 13 jaar eerste minister.
10-10-2013 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
Feest kerkwijding Postelse abdij- en parochiekerk
Het woord 'kermis' is de verkorte vorm van 'ker(wijdings)mis. De Postelse abdij- en parochiekerk werd ingewijd door de norbertijner bisschop Isfridus op 15 oktober 1190.
De abdijgemeenschap van Postel start dit kerkelijk feest op de vooravond. Op 14 oktober om 18 uur hebben de plechtige Eerste Vespers plaats. Iedereen is daar hartelijk welkom.
Op dinsdag 15 oktober is er om 11.30 uur een Pontificale Hoogmis, voorgegaan door de abt. En om 18 uur zijn er Plechtige Vespers.
De norbertijnen van Postel nodigen iedereen van harte uit om met hen het kerkwijdingsfeest mee te vieren!
10-10-2013 om 07:17
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2013
De dingen van de dag
De dingen van de dag
De Nobelprijswinnaar en de banana toast:
Onze kersverse Nobelprijswinnaar fysica is een bijzonder aimabele man. Maar ook iemand met zin voor public relations. Naar eigen zeggen had hij voor de kleinkinderen banana toast bereid. Toen het telefoontje vanuit Zweden uitbleef en er wat onzekerheid ontstond over de prijs, zouden de kleinkinderen hem getroost hebben als volgt: 'Opa, ook al win je de Nobelprijs niet, je banana toasts zijn in ieder geval de beste van de wereld!'
Of dat verhaal nu waar is of niet, doet er niet toe. Maar het gaat er bij de media wereldwijd in als ... banana toast.
Wedden dat over enkele dagen het grote publiek zich van Englert nog uitsluitend de banana toast zal herinneren?
De professor en de politici
Carl Devos is ongetwijfeld het bekendste gezicht van de Gentse universiteit. Heeft hij dat te danken aan zijn gedegen, baanbrekend, grensverleggend, enz., academisch werk aan de universiteit? Geenszins. Wel aan de tv.
Kwatongen beweren dat hij meer rondloopt in de gebouwen van de VRT en van het parlement dan in die van de Gentse universiteit. En dat hij vooral nog in Gent verschijnt om de gastcolleges van politici in te leiden. Die organiseert hij aan de lopende band.
Wedden dat nu al het grote publiek Devos beschouwt, niet als een hoogleraar aan de Gentse universiteit maar als een vast personeelslid van de VRT?
De ex-premier en de democratie
Jean-Luc Dehaene zegt in een interview dat 'de democratie een teer plantje' is. Mooi, die bekommernis om de democratie. Maar zijn bekendheid met de vetpotten van mandaten en zijn uitlatingen over de verloning van CEO's (300000 euro is peanuts), geven niet veel blijk van bekommernis om het tere plantje dat de democratie is.
Wedden dat nu en in de toekomst het grote publiek Dehaene zal beschouwen, niet als iemand die bezorgd is om de democratie maar wel als een figuur die vooral bezig is met zijn eigen portemonnee?
09-10-2013 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2013
Belg wint Nobelprijs fysica
De Belg François Englert heeft de Nobelprijs natuurkunde gewonnen. Hij legde met zijn theorie in 1964 mee de basis voor de ontdekking van het fameuze Higgs-deeltje in 2012. Englert deelt de prijs met de Brit Peter Higgs.
08-10-2013 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
05-10-2013
Een wijze beslissing van de bisschoppen
In sommige kranten wordt weer en clichématig uitgehaald naar de beslissing van kerkelijke overheid om vanaf 2015 geen kerkelijke voorgangers meer 'uit te lenen' aan de crematoria om in de aula's een religieus tintje te geven aan de uitvaartdienst.
Er vallen enkele dingen op in de krantenartikels én in de commentaren daarop.
Zowel in artikels als in vele reacties is er een verwarring tussen crematie en uitvaartplechtigheid. Klaarblijkelijk weet men niet of wil men niet weten dat ook in kerkelijke uitvaartplechtigheden er meer en meer diensten met asurne zijn of waarbij nadien de overledene gecremeerd wordt. Het is ook opvallend dat de media, wellicht bewust, Léonard weer eens als een soort van boeman afschilderen, terwijl alle bisschoppen die beslissing genomen hebben.
Ik ben het volkomen eens met de bisschoppen. Als een christelijk-katholieke uitvaartdienst gewenst wordt, ligt het voor de hand dat die in de plaatselijke religieuze ruimte van die geloofsgemeenschap gebeurt. De ervaring leert me bovendien dat de uitvaartplechtigheden in de kerk veel rijker zijn aan rituelen en blijk geven van een gedegen, persoonlijke voorbereiding en veel grotere betrokkenheid. Zeker ook van de plaatselijke gemeenschap (buren, vrienden, kennissen) waarin de overledene vaak geboren en getogen is, professioneel en sociaal actief was, enz.
Een zeer wijze beslissing dus van de Belgische bisschoppen. Ze maken daarbij ook duidelijk dat de kerkgemeenschap met haar voorgangers meer is dan een dienstenbedrijf, dat ingehuurd kan worden naargelang het in bepaalde omstandigheden in het kraam past.
05-10-2013 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen
René Stockman over euthanasie
René Stockman, generaal overste van de Broeders van Liefde:
'De banalisering van euthanasie is een signaal dat de maatschappij erop achteruit gaat. Het is een gevolg van het neoliberale denken dat zelfbeschikking heilig is. Door de individualiserng verliezen we onze medemenselijkheid.'
05-10-2013 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/59
Van vrijdag 27 september - vrijdag 4 oktober 2013
Extra gebed totdat er vrede is in Syrië.
We hebben een min of meer vast ritme gevonden met elke dag vrije doorlopende aanbidding. Op donderdagavond wordt er nachtaanbidding gehouden van 21.00 u tot vrijdagmiddag. Deze zondag had de priester van het dorp beloofd te komen voor de byzantijnse zondagsviering (na vele maanden), maar om één uur was hij er nog niet, zodat we dan toch maar de Latijnse eucharistie vierden. Later melde hij dat hij een uur gewacht heeft op een taxi, die dan liet weten dat hij geen benzine had. s Avonds hebben we nog eens met allen genoten van een ontspanningsfilm.
Maandag hebben we het feest gevierd van de heilige Thérèse van Lisieux.
Ze ishier echt geliefd. We hebben de dag dan ook als een zondag beleefd met de eucharistie op de middag,lang tafelen, in de late namiddag een uur gezamenlijke aanbidding waarbij groot en klein liederen zong in eigen taal. En s avonds werd nagenoeg heel het leven van de kleine heilige Térèse in toneel uitgebeeld, tot en met haar bezoek aan de paus.Met een norbertijner toog en nog enkele extra attributen was het allemaal net echt.Ook de baby Fadia kon er van genieten, al verhuizend van de ene persoon naar de andere. De spelers hadden zelfs voor iedereen een klein cadeautje vanwege Thérèse voorzien. En voor de twee tienjarige meisjes hadden de zusters een volwaardig habijt gemaakt met alles er op en er aan. Natuurlijk wilden de kinderen deze outfit ook de volgende dagen dragen en tijdens de eucharistie in de kerk mét zwarte kap.
Tot heden zijn we nog veilig en ongedeerd.
Wel worden de meest strikte veiligheidsregels onderhouden, dag én nacht. Hoe we dat doen zullen we na de oorlog wel vertellen. We worden nog steedsomringd door vele en zwaar bewapende bebaarde geburen en kunnendus niet voorzichtig genoeg zijn. Het is soms echt beangstigend. Zowel het dorp aan de ene kant als het Anti Libanongebergte aan de andere kant zit vol. Zowordt er af en toe flink gevochten zowel rechts als links naast het klooster.Dan davert de grond en trilt de lucht. Meer hinder hebben we voorlopig niet. We verwachten dat onze streek zowat de laatste zal zijn die grondig gezuiverd zal worden.
De oogst.
Kersen, appelen, peren, abrikozen, druiven, vijgen, perziken zijn al lang binnen. Tomaten, aubergines,courgetten verminderen.De granaatappels beginnen rijp te worden. Nu komt de grote oogst van de amandelen en olijven. Er worden nog wel enkele groenten als een soort sla geteeld. Ondertussenzitten we met de veldvruchten aan de ajuinen. Er ligt een flinke hoeveelheid te drogen onder de galerij van de grote koer. Er zijn twee soorten: purperrodeen spierwitte ajuinen. Een lange tijd hadden we geen ajuinen, het was om te wenen en nu we ajuinen pellen en klaarmaken moeten we er van wenen.
Eensgezindheid over vernietiging van Syrische chemische wapens?
Syrië heeft het verdrag van de OPCW getekend (Organisation for Prohibition of Chemical Weapons) en de resolutie 2118 werd eensgezind aangenomen. Automatische sancties bij niet nauwkeurige naleving werden afgewezen. Rusland heeft in de rand van de 68e Algemene Vergadering van de UNO wel laten verstaan dat deze resolutie nu ook telt voor de oppositie (die de eigenlijke gifgasaanvallen in Syrië tot heden heeft uitgevoerd). En Syrië maakt duidelijk dat nu Israël over de brug moet komen met zijn massavernietigingswapens (chemische,biologische én nucleaire!)S. Lavrov zegt dat een crisis opgelost moet worden met beschaafde politieke en diplomatieke middelen. Dat is, voor wie het niet verstaat, het tegendeel van wat uit het westen komt: uit puur eigenbelang wordt een staatshoofd eerst als duivel afgeschilderd en dan trachten ze hem uit te schakelen. Minister Wallid al-Moallem zegt dat Syrië klaar is voor Genève 2, voor een open dialoog, niet om de macht over te dragen aan gelijk wie.Hopelijk komt het westen zijn beloften na en zorgt het dat de oppositie ook echt deelneemt. Ambassadeur al-Jaafari veegt ondertussen de Franse minister de mantel uit omdat hij in de gebouwen van de UNO een vergadering belegt met de oppositie om het geweld in Syrië aan te moedigen in plaats van een diplomatieke oplossing te steunen. Frankrijk schijnt af en toe graag een buitenbeentje te zijn.Ze hebben zelfs een bisschop die in zijn oordeel over Syrië de trappers kwijt is (die van Angoulème). Van de situatie in Syrië kent hij niets. Het volk,de christenen, bisschoppen en patriarchen hier interesseren hem niet, hij gelooft blindelings de drogredenen van het westen en wil een militaire interventie. Een bisschop is aangesteld om leiding te geven aan het volk Gods onderweg, niet om het volk Gods op hol te brengen.
Een nieuw Midden Oosten, bedoeld om uiteen te spatten in etnische groepen die elkaar blijven bestrijden.
Dat lijkt het doel te zijn van de wereldheersers, aldus de oosterse patriarchen die vrijdag vergaderden in de zetel van het maronitisch patriarchaat te Bkerké (Libanon). De Chaldeeuwse patriarchLouis Raphaël Sako zegt dat ze van Irak hiervan het model gemaakt hebben als een oefenterrein. Er zijn nog nauwelijks 1/3e van de 1,5 miljoen christenen over en de uittocht blijft verder gaan. En de maronitische patriarch, kardinaalBoutros Bechara Raï, zegt dat de Arabische lente een massaslachting en verwoesting geworden is. Hij zal met een boodschap naar de paus gaan samen met de vertegenwoordigers van de orthodoxe kerk.
Christenen zijn wel degelijk het doelwit, al zijn zij niet de enigen. De Takfiri, de soennitische extremisten, willen alles en allen uitroeien die niet met hun leer overeenkomen. De alevieten en sjiieten zijn de ergste ketters, en de anderen, de christenen, druzen hebben volgens hen niet eens het recht om tebestaan.
Driedaagse van de Nationale Media Werkgroep in Damascus
Deze vond plaats in aanwezigheid van Libanese, Egyptische, Iranese en Jordaanse journalisten. Minister van informatie Omran al-Zoubi benadrukte nogmaals dat er in Syrië geen eigenlijke burgeroorlog of etnisch conflictheerst. Hij onthulde het Amerikaanse-Zionistische plan dat opgezet werd nadat de Libanese weerstand in 2006 Israël had verslagen. Toen werd besloten Syrië te ontwrichten.
Toch gaat de oorlog verder
Het plan om Syrië te ontwrichten en de regering omver te werpen is mislukt. De eenheid van het volk, van het leger en van de regering is sterker dan ooit. De openbare opinie moet de (voorlopige) overwinning van Syrië erkennen, ondanks de barbaarse moorden en verwoestingen van de rebellen, de herhaalde bombardementen van de Zionisten, de massale steun van de wahabitische monarchieën en de monsterlijke medialeugens van het westen. Ruslandheeft diplomatiek onbetwist de leiding en verdient ze ook. Iran speelt volop mee. De verschijning van een president als waardig staatsman slaatde westerse media met verstomming. Maar de gruwelen in Syrië gaan verder. De wereldheersers blijven de zogenaamde democratische krachten onverminderd steunen, al ziet heel de wereld dat het in feite een massa psychopaten zijn die hele dorpen blijven uitmoorden, een cultuur en patrimonium van duizenden jaren oud blijven verwoesten en het dagelijkse leven van de nog resterende bevolking verlammen.
Het positieve perspectief
In de huidige ellende richten we onze blik naar het positieve perspectief, nl dat deSyrische crisis een grondige verandering in heel de wereldpolitiek bewerkt, waarbijhet westen zijn barbarij inziet enafzweert en de volken terugkeren naar hun eigenlijke ziel, door hun eigen wortels en waarden te herwaarderen. De bezielde jongeren in Frankrijk (van de Manifestation pour tous en de wakers, dieover heel het land blijven groeien) kunnen een voorbeeld zijn voor andere landen. Zij verwerpen o.m. de afbraak van deuniversele (christelijke) waarden en van het gezinDictaturen hebben altijd het gezin willen vernietigen om de maatschappij naar hun willekeur te kunnen kneden, zoals nu ook nagenoeg alle westerse democratische dictaturen doen. Ondertussen is Syrië met grote vastberadenheid bezig aan zijn eigen heropbouw en herstel, waaruit een hernieuwd land en volk zullen opstaan, met meer persoonlijke politieke vrijheden en met het behoud van de grote onderlinge harmonie en gelijkheid voor allen. Hopelijk ontdekt het westen ooit eens in Syrië de rijkdom van het gezinsleven als bronvan vreugde, welvaart en veiligheid. Zo hebben we het voor de oorlog ten overvloede zelf kunnen ervaren.
Graag moedigen we goede initiatieven in Vlaanderen aan.
Volgende zaterdag 5 okt. wordt in Gent, in het mooie vormingscentrum van de Broeders van Liefde (Jozef Guislainstr. 43) een geloof congres gehouden uitgaande van de Dovengemeenschap en de horende die met doven in contact staan, waarbij Mgr. J. De Keseleen voordracht zal geven. Tema: Spreek Heer, uw dienaar luistert. Ook praktisch voor hen die mogelijk geestelijk doof zijn. Aansluitend zal Mgr. L. van Looy voorgaan in een eucharistie in de basiliek van Oostakker op zondag 6 okt..Informatie: Broeder Maurice Buyens, www.emmaus-komenzie.be (waarop ook onze wekelijkse berichten te lezen zijn. Graag zou br. Maurice op een Engels luik van zijn website onze berichten in het Engels willen opnemen. Hiervoor zoekt hij iemand die wil vertalen.Indien iemand zich geroepen voelt, laat het maar weten).
04-10-2013 om 08:26
geschreven door Gust Adriaensen
03-10-2013
Nationalistische newspeak
Juicht Vlamingen, juicht! Het is dankzij ex-senaatsvoorzitter Pieters, die zijn vertrekpremie opeiste, dat hij nu wordt afgeschaft.
Dit stuitend voorbeeld van bewuste kromredenering en volksverlakkerij, hoor je dezer dagen van Bracke en Broers. Bracke kreeg daarbij dan nog de welwillende steun uit intellectuele (?) hoek. Rector Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven, sprong hem grootmoedig (?) bij.
Torfs had er beter aan gedaan de perverse newspeak van Bracke scherp aan de kaak te stellen.
03-10-2013 om 13:28
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Het geluk zoeken in materiële dingen, leidt met zekerheid naar het ongelukkig zijn.'
03-10-2013 om 07:44
geschreven door Gust Adriaensen
02-10-2013
Torfs-Bracke in Terzake: een misselijk makende vertoning
Ik nodig u uit het gesprek (?) met Torfs en Bracke omtrent de vertrekpremie van parlementsleden opnieuw te beluisteren.
Intellectueel en ethisch beschamend.
Het ging er de heren om partijgenoot en collega-rector Pieters uit de wind te zetten. Bracke bestond het zowaar in een theatrale predikersstijl Pieters uit te roepen tot de held die ervoor gezorgd heeft dat die schandelijke vertrekregeling wordt afgeschaft. En Torfs, die zo voor openheid van zaken is, riep meer vragen op over de besteding van de premie (50.000 euro!!), die hij wel opgestreken heeft, dan dat hij er beantwoordde.
En voor de rest mekaar maar bevestigend toeknikken. En mekaar gelijk geven. En maar neuzelen dat ieder voor zich (het persoonlijk geweten nietwaar) maar moest uitmaken wat een ethisch verantwoord standpunt was. Maar dat er vooral aan het 'systeem' gesleuteld moest worden.
Het scheelde echt niet veel of Bracke en Torfs vielen mekaar in de armen. Zoveel hartroerende eensgezindheid. Zoveel pogingen om vanuit hun politieke en intellectuele ivoren toren, recht te praten wat door de 'goegemeente' als heel krom wordt aangevoeld.
Torfs die zich zonder verzet politiek laat misbruiken door Bracke. En de rector die afschuwelijke zoete broodjes bakt met de politicus. Sjonge, sjonge.
02-10-2013 om 21:10
geschreven door Gust Adriaensen
Roept rector Torfs vicerector Pieters op het matje?
Zegt de naam Danny Pieters je nog iets? Ex-senator, ex-senaatsvoorzitter, NVA-kopstuk, door rector Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven tot vicerector gebombardeerd, ook als vicerector blijvend belijder van zijn onwrikbaar NVA-geloof, grote bestrijder samen met zijn partij van de schandalig royale uittredingsvergoedingen voor parlementsleden.
Geen dag geleden raakte bekend dat hij voor zichzelf toch die vertrekpremie opeist en wil opstrijken. Net als Stefan De Clerck enkele dagen geleden.
Pieters geraakte klaarblijkelijk van zijn melk door de storm van kritiek op hem en op zijn partij. En enkele uren geleden deelde hij mee dat hij die vertrekpremie alsnog laat vallen.
Veel respect dwingen zowel De Clerck als Pieters, die beiden het parlement verlaten hebben om een andere vetbetaalde job aan te nemen, met hun aanvankelijke hebberigheid niet af. Integendeel. En het extra vervelende voor hen is, dat ook hun terugkrabbelen, het zo vlug overstag gaan voor kritiek, op niet de minste sympathie bij het grote publiek kan rekenen. Het versterkt hun imago van poenscheppende, ruggengraatloze politici.
De vraag is ook of een figuur als Pieters wel een goede keuze van Torfs is geweest. De kronkelingen van Pieters, met als oorsprong zijn materiële hebzucht, stralen hoe dan ook erg negatief af op het imago van de Katholieke Universiteit van Leuven.
02-10-2013 om 14:57
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2013
Het wordt te veel voor Bart
De spieren in de buurt van de Redder van Vlaanderens heiligbeen zijn in een uiterst pijnlijke spreidstandkramp geschoten.
Een vrolijke Frans is Bart niet meer geweest sinds hij zijn klantenkaart van 't Draakske heeft weggegooid en zijn slobberige outfit van weleer heeft ingeruild voor de duurste Italiaanse driedelige maatpakken en de duurste Italiaanse schoenen uit de duurste Antwerpse schoenenwinkel.
Maar in de aanloop naar het koninklijk bezoek aan 't stad (je weet wel: dat van ons is en niet van iedereen), is het allemaal nog veel erger geworden. Ecce homo, een lijdende politicus. Kwaad op de buitenwereld. Vooral op de media, die hem ongenadig in allerlei spreidstanden dwingen en er speciaal uitvinden, gewoonweg om de burgemeester te treiteren.
Bart verdient begrip. Het is verdorie niet allemaal gemakkelijk. En zeker die koningskwestie is niet van de poes.
Het begon al met dat bezoek aan de koning, 's morgens op een ontiegelijk uur. Stonden hem toch al enkele van die ongeschoren VTM-journalisten op te wachten. Stelden hem venijnige vragen over republiek en koninkrijk ( een scherpe spreidstandkrampsteek vergalde zijn humeur helemaal). Brachten bevooroordeeld zijn bedremmeldheden (zoals de meeste Antwerpenaren wanneer ze zich buiten de wallen van de trotse stede wagen) in de voortuinen van het paleis in beeld.
En dan die vervloekte dag zelf. Hou ik dat royale koppel buiten het stadhuis of niet? Buiten, want de coureurs hebben voorrang. Wat moet ik in godsnaam aantrekken en vooral, wat niet? Geen burgemeesterssjerp. Staat madammeke Berx, daar toch wel te pronken met een gouverneurssjerp bijna even uitgebreid als haar frèle figuurtje. Dedju. Een plastron? Die met Venetiaanse leeuwtjes (een cadeautje bij mijn schoenen), heeft Veerle geadviseerd. Moet ik me weer verantwoorden bij die oenen van journalisten over die leeuwtjes. Geen Vlaamse maar Venetiaanse, idioten! Krampscheuten, jezusmina.
En mijn gezicht. Welk gezicht mag, moet ik trekken? Afstandelijk, heeft Bracke geadviseerd. Hoeveel meter moet ik achter Filip en Mathilde drentelen? Zeker niet te dicht bij die Mathilde, heeft Veerle geadviseerd. Draaide helemaal verkeerd uit. De perceptie, bedoel ik. Verschijn ik op het scherm als een afstandelijke Antwerpse boer die kiespijn heeft, naast een stralende gouverneur en een nog stralender koninklijk koppel. Een pronte madam, hoor ik mijn kiezers zeggen. Ne ferme jongen, kirren de vele Antwerpenarinnen. De adviezen van de Bracke zijn ook niks waard. Ik moet hem nog eens stevig aanpakken.
Maar met al die miserie, zit ik wel met een serieuze spreidstandkramp. Misschien ebt ze wel weg. Bij de coureurs op het stadhuis. Daar heb ik die Brusselaars dan toch kunnen weghouden. Op mijn stadhuis.
28-09-2013 om 10:43
geschreven door Gust Adriaensen
Onderwijs is meer dan kennisoverdracht
Tijdens de stijlvolle, boeiende én gezellige afscheidsviering van directeurs Mia Lodewijckx en Lucien Van Craenendonck op de Rozenberg in Mol, werd door diverse sprekers aangegeven dat een school veel meer is, moet zijn dan een instituut dat kennis en kunde overdraagt en dat de leerlingen klaarstoomt voor de arbeidsmarkt.
Zowel Kristien Arnouts, Louis De Groof als André Van Genechten, de voorzitter van de raad van bestuur van de KSOM, kantten zich tegen deze eenzijdige , materialistische, neoliberale nuttigheidsdoelstelling voor het onderwijs. De heer Van Genechten verwoordde bovendien op een heldere manier waarvoor het katholiek onderwijs staat.
Afscheidnemende directeurs Mia Lodewijckx en Lucien Van Craenendonck vormden gedurende de vele jaren van hun 'lumineus leiderschap', de beste illustratie voor dergelijke onderwijsopvatting. Aandacht voor de mens in elke leerling, elk personeelslid, elke ouder. En die opstelling hoeft gedegen onderwijs niet in de weg te staan. Dat bewijst het Rozenberginstituut.
28-09-2013 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
27-09-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/58
Vrijdag 20 tot vrijdag 27 september 2013
Werken, bidden en ontspannen.Terwijl de Latijnse kerk op zaterdag 21 september de apostel en evangelist Mattheüs gedenkt, viert de byzantijnse liturgie het slot van het feest van het hl. Kruis.Op 24 september wordt hier de heilige Thecla, gevierd, door de apostel Paulus tot geloof gebracht in Iconium en Antiochië. De oosterse kerk vereert haar als eerste vrouwelijke martelares en als gelijkwaardig aan de apostelen. Zij is de patrones van Maaloula, dat onlangs nog door rebellen werd aangevallen.
Wij blijven doorgaan met onze twee voorzieningen: materieel wordt er flink gebroken en verbouwd om een zo veilig mogelijke schuilplaats te scheppen met alles er op en er aan, voor het geval het nodig is, nl. als we toch ongewenst bezoek krijgen. In WO II waren onze Duitse broeders ook welkom in België, maar niet allemaal tegelijk en niet zo zwaar bewapend. Daar moeten we ons tegen beschermen. O ja, er is tussendoor ook nog aan de knoflook gewerkt. Maanden geleden werd al eengrote hoeveelheid geoogst en onder de galerij gelegd om te drogen. Eindelijk wordt die nu samen gebonden en opgeruimd. Het is meer dan250 kg. Voor de gezondheid.Verder houden we vol met dedagelijkse doorlopende aanbidding bij het Allerheiligste Sacrament, met daarbij een nachtaanbidding van donderdagavond tot vrijdagmiddag. Zondag blijft natuurlijk een rustdag over heel de lijn.En deze zondag is het nog eens extra rustig. Geen gerommel van bombardementen, ontploffingen of schotente horen. Het lijkt wel of ze allemaal in de hoogmis zitten. Tijdens het middageten kijken we nog eens naar de koptische tvsin Egypte. Vandaag zegt Jezus in het evangelie dat de kinderen van de duisternis slimmer handelen dan de kinderen van het licht. Daar hebben de kopten blijkbaar hun lessen uit getrokken. Hun tvs geven mooie uitzendingen, modern, aantrekkelijk en inhoud rijk. De priesters lijken wel recht uit detijd van de patriarchen te stappen maar ze preken direct,eenvoudig en overtuigend. Wat zijn die koptencreatief! Daar kunnen we nog van leren. We vernemen ook dat ze de verwoeste kerkenmeteen gaan heropbouwen, en nog mooier maken (meer dan 80 de laatste maanden, waarvan meerderen uit de 5e eeuw!).
Dinsdag valt er eindelijk voor het eerst regen. Het begint hier s nachts kouder te worden en s avonds kan er al eens een ietwat gure wind waaien. Overdag blijft de zon meestal stralen. Gelukkig zullen de gebouwen met hun heel dikke muren noglang de zomerwarmte bewaren. Ondertussen zagen of klieven we wat hout voor onze kacheltjes in de winter. De regen vandaag laat ons voelen dat het dak van het atriumdoor het laatste bombardement helemaal verwoest werd. Daar moet nu dus dringend iets aan gedaan worden. En s avonds houden we toch nog wat ontspanning. Een van onze fraters is jarig, de zusters hebben een taart gebakken, de kinderen een sketchje voor hem gedaan en ook van de volwassenen kreeg hij een verrassing. Vladimir Putin en patriarch Cyrillus kwamenwarempel persoonlijk op bezoek, legden hem heel de huidige wereldpolitiek uit en gaven hem en heel de gemeenschap van Mar Yakub zelfs nogde prijs voor de vrede, vanwege de Euro-Aziatische Unie.(De authentieke oorkonde zal hopelijk na de oorlog alhier nog te bewonderen zijn).
Op woensdag bereikt ons het aangename nieuws dat Dr. Saad al-Naef, Syrische minister van volksgezondheid, in een ontmoeting metmoeder Agnes-Mariam de gemeenschap van Mar Yakuben haar dankt voor hun inzet voor het rijdend hospitaal dat nu in Homs kan geïnstalleerd worden. Omdat er zovele ziekenhuizen door rebellen zijn verwoest, is er op dit gebied een grote nood. Dit mobielhospitaal is een medisch-technisch wonder,uitgerust met alle moderne middelen en medicamenten voor een omvangrijke bevolking. Het heeft 400.000 Euro gekost. Tevens willen we hierbij alle weldoeners, die ons blijven steunen,van harte dankenomdat zij op die wijze blijven mee werken aan de heropbouw van Syrië.
Gifgasaanval in Ghouta: beschuldigen, ontkennen, zwijgen.Ziedaar de drie stadia van de westerse media en politici. Met de heftigste verontwaardiging beschuldigen ze eerst geheel onterecht Syrië. Wanneer blijkt dat de rebellen er iets mee te maken hebben, wordt dit glansrijk ontkend. Wanneer hiervoor verpletterende bewijzen aanwezig zijn wordt er over gezwegen. Het gevaar voor ons ligt in de bekoring om er ons bij neer te leggen.
Dale Gavlak, de journaliste van Associated Press, die onthulde dat het rebellen waren die chemische wapens hadden gebruikt welke ze van Saoedi Arabië hadden gekregen moest haar artikel ontkennen en intrekken onder druk van de Saoedi-Arabische prins Bandarbin Sultan. Resultaat: ze werd zonder verklaring ontslagen (Infowars, 24 sept. 2013).
Craig John Murray, een voormalig Brits ambassadeur verwerpt de bewering van John Kerry over de onderschepte communicatie van de Syrische regering waaruit zou blijken dat zij achter de gifgasaanval in Ghouta zit. Deze zogenaamde onderschepte Syrische berichten zijn volgens hem gewoon bedrog, georganiseerd door de Israëlische Mossad.
Het Britse parlementslid Sarah Wollaston klaagt de dubbelzinnige houding aan van de VS en Israël voor het bezit en het gebruik van chemische wapens. Vietnam was de grootste chemische oorlog. De VS hebben nog een massa chemische wapens ondanks hun belofte van 2007 om ze te vernietigen. Israël en de VS aarzelen geen ogenblik om chemische wapens in te zetten als zij het wenselijk achten en zij komen nu Syrië aanklagen!
President François Hollande in zijn interview aan TF1 op 15 september 2013 veronderstelt nog dat de wereld blijft geloven in de schuld van Syrië. Zijn het de stuiptrekkingen van het Franse kolonialisme?
Em. Prof. Peter Dale Scott (Berkley, California) heeft onderzoek gedaan naar de moord op presidentJohn Kennedy, Martin Luther King en Rob Kennedy, allemaal in de jaren 60. John Kennedy wilde de bankiers en de bazen van de wapenindustrie wat intomen en werd meteen vermoord. Martin Luther King had een machtige volksbeweging tegen de oorlog in Vietnam gevormd en werd vermoord. Rob Kennedywilde in de voetsporen van zijn broer gaan en werd vermoord. Na een tijdje wisten de meeste Amerikanen dat deze moorden een samenzwering waren en dat de CIA er bij betrokken was, maar men legde er zich bij neer. Hieraan mogen we echter niet gewoon worden maar de waarheid blijven zoeken en verkondigen.
Inmiddels is de UNO onderzoekscommissie weer in Damascus. Hopelijk wordt zij nu gedwongen de waarheid te zien en mee te delen.
De huidige Westerse beschaving loopt ten einde. Paul Craig Roberts (The West Dethroned, 7/9/2013) geeft hierover enkele krasse uitspraken. Hij begint met een citaat van Yan Fu die zegt dat het Europese ras inmiddels herleid is tot vier eigenschappen: zelfzucht, bloedbad, schaamteloosheid en corruptie. En wie het aandeel van Amerika hierin betwijfelt moet het boek lezen van Oliver Stone en Peter Kuznick, The untold history of the US. De Amerikaanse eeuw is geëindigd tijdens de ontmoeting van de top van de G 2O in Rusland op 6 september 2013. Vele wereldleiders vertelden Obama dat ze hem niet geloofden en dat een inval in Syrië zonder mandaat van de veiligheidsraad een schending is van het internationaal recht. De echte as van het kwaad is Israël, Saoedi-Arabië en Washington. Het westen heeft geen moreel gezag meer en de tijd dat de VS de westerse landen als marionetten kunnen inzetten is voorbij. Washington vertegenwoordigt Israël en een handvol oppermachtige privébelangen. Niemand anders. Washington is een pest voor Amerika en voor de wereld.Aldus deze expert.
Een terugkeer naar de eigen culturele, religieuze en morele wortels. DeValdai Internationale Discussie Groep sloot Vladimir Putinaf met een waardig orgelpunt. (19 sept. 2013). Hij wees er op dat hier in Novgorod, waar de twee grote rivieren Volkhov enNeva elkaar ontmoeten, Rusland als natie ontstaan is. De Sovjet ideologie van 1917 hebben we, zo zei hij, voor goed verlaten en we moeten nu onze eigen intellectuele, geestelijke en morele krachten ontwikkelen. Ook het feit dat Rusland in het recente verleden tweemaal is ineengestort vraagt dat er wonden geheeld worden. Het westen geeft hierbij geen inspiratie. We zien nu hoe vele Euro-Atlantische landen hun wortels verloochenen zoals ook hun christelijke waarden, die de basis vormen van de westerse beschaving. Zonder de morele waarden van het Christendom en andere wereldreligies, zonder morele normen die gedurende duizenden jaren zijn gevormd, zullen mensen uiteindelijk hun menselijke waardigheid verliezen, zei Putin. De Euro-Atlantische landen verwerpen iedere traditionele identiteit, inclusief seksuele identiteit... Ze stellen families met kinderen gelijk aan homogezinnen, en geloof in God gelijk aan geloof in Satan. Feestdagen worden afgeschaft of anders genoemden en dit willen ze op agressieve wijze aan heel de wereld opleggen. Hij benadrukt dat zelfkritiek nodig is, maar ook zelfbewustzijn en dat we fier moeten zijn op onze identiteit en onze eigen geschiedenis. Wel werd in het verleden, zo geeft hij toe, te weinig aandacht geschonken aan de waarde van de afzonderlijke personen, die te zeer gebruikt werden voor de ontwikkeling en de vooruitgang. De spirituele, intellectuele en morele kracht van een volk is echterbelangrijker dan de economisch-technische ontwikkeling. Op internationaal vlak moet het internationaal recht heersen en niet het recht van de sterkste.Een volk is niet uitzonderlijk maar wel uniek. We mogen onze identiteit en onze door God gegeven verscheidenheid niet verloochenen. Rusland moetin het geheel van de internationale orde een onvervangbare rolspelen. Het congres van Wenen in 1815 en het verdrag van Yalta in 1945 met medewerking van Rusland hebben voor een langdurige vrede gezorgd.Het verdrag van Versailles zonder Rusland (1919) was onrechtvaardig voor Duitsland en heeft de basis gelegd voor de tweede wereldoorlog. Verder spreekt hij over het multiculturele model in Europa dat mislukt is omdat het stoelt op kolonialisme.Sommigen hebben Rusland genoemd de gevangenis van de volkeren, maar in de voorbije eeuwen is hier zelfs de kleinste etnische groep niet verdwenen. En de EuraziatischeEconomische Unie is bedoeld als een onafhankelijk centrum om de identiteit van de betrokken landen te vrijwaren en niet als een aanhangsel van Europa of Azië. Hij eindigt aldus: Nadat we onze nationale identiteit hebben versterkt, onze wortels hebben verstevigd en open staan voor de beste gedachten en praktijken van Oost en West, moeten en zullen we vooruit gaan.
Deze toespraak van Vladimir Putin is in zijn geheel het overwegen waard. Hij betekent, ons inziens, in velerlei opzicht het tegendeel van de nieuwe wereldorde, die door een schimmige groep wereldheersers is uitgedacht om over heel de wereldbevolking te heersen. Het middel hiertoe is het uitwissen van de eigenheid van de mens, de eigenheid van man en vrouw, van het huwelijk, van het gezin en van de soevereiniteit van een volk en een land. Vandaar dat menin zovele landenop agressieve wijze de evolutieleer als ideologie wil opdringen, de gender-theorie, het homohuwelijk en de afschaffing van de identiteit van een volk. Voor de morele ontwrichting moeten dan abortus, contraceptie en een verregaande medische manipulatie van het menselijk leven dienen. Tegelijk wordt de eigenheid van een volk aangetastdoor een onredelijke verheerlijking van vreemde waarden en gebruiken, uit andere religies, die het christelijk erfgoed moeten ondermijnen. Vladimir Putin is de enige wereldleider die openlijk het westen aanklaagt omdat het de christenen blijft verjagen en uitmoorden in Syrië en in heel het Midden Oosten. Tot heden luisterde de wereld naar de westerse luidsprekers die op arrogante wijze de nieuwe wereldorde als hun blijde boodschap aankondigden. Wij hebben een nieuw Midden Oosten nodig! Zo schreeuwde Hillary Clinton het uit om in feite het startschot te geven voor de inval van hele horden barbaren in Libië en Syrië. De toespraak van Vladimir Putin is als het begin van het einde van deze nieuwe wereld(wan)orde. Alhamdu lille, God zij dank.
27-09-2013 om 09:05
geschreven door Gust Adriaensen
26-09-2013
Geloofsdag over de eucharistie in de abdij van Postel
Geloofsdag over de eucharistie in de abdij van Postel
Op zaterdag 12 oktober organiseert het gastenkwartier van de abdij van Postel een geloofsdag met als thema: de eucharistie. Het is de derde in een reeks van zeven over de sacramenten, die plaatsvinden in het Kontaktcentrum van de abdij.
Pater Benny Berrens, norbertijn van de abdij van Postel, zal deze dag begeleiden. Hij is lic.godsd.wet en lic.theologie, gastenpater, novicemeester en sacrist in de abdij. Pater Benny doceert ook theologie aan de norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen. Hij spreekt maandelijks voor Radio Maria en geeft conferenties en retraites.
Kostprijs bedraagt 20,- (middagmaal inbegrepen)
Inlichtingen en inschrijving (liefst voor 7 oktober): bij Pater Benny Berrens
Abdij Postel
Abdijlaan 16
B - 2400 Mol - Postel
Tel. 0496 50 12 55
Fax 014 / 37.81.23
Vanuit Nederland: 0032 496 50 15 23
gastenkwartier@abdijpostel.be
26-09-2013 om 10:03
geschreven door Gust Adriaensen
25-09-2013
Is Cornu wel stressbestendig?
De toekomstige CEO van een der belangrijkste overheidsbedrijven, de NMBS, reageert op een ondermaatse en uitermate geprikkelde manier op kritiek. Dat is de voorbije dagen wel overduidelijk geworden.
Deze meneer, die als CEO een jaarlijkse wedde zal krijgen, waarvoor de gemiddelde werknemer een groot deel van zijn loopbaan nodig heeft, doet de samenleving kond dat hij er niet aan denkt zijn vetbetaalde mandaten bij Belgacom, Agfa-Gevaert en KBC op te geven. En neemt het dan niet dat er in de media daarop kritiek komt.
De kritiek is m.i. helemaal terecht. De exuberante verloningen van sommige CEO's én de cumulatie met betaalde bestuursmandaten in andere ondernemingen, stellen al langer een fundamenteel ethisch probleem.
Maar wat in het Cornugeval bijzonder opvalt is de agressieve en eerder platvloerse manier waarop de toekomstige CEO op die voor de hand liggende kritiek reageert. Die stijl, of dat gebrek aan stijl, roept vragen op over de stressbestendigheid van de heer Cornu.
25-09-2013 om 11:20
geschreven door Gust Adriaensen
24-09-2013
Linkebeeks koor luistert mis in abdijkerk Postel op
Het hoogstaande Sint-Ceciliakoor uit Linkebeek zingt tijdens de zaterdagavondmis in de abdijkerk op 28 september om 19 uur.
Iedereen van harte welkom!
24-09-2013 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
20-09-2013
Een dringend bericht van pater Daniël Maes over Syrië
VI/57 bis
DRINGEND
Op 19 september 2013schrijftMahdi Darius Nazemroaya (socioloog, onderscheiden voor zijn geopolitieke analyse) dat één zuster de hele US Intelligence Community voor schut heeft gezet (Trends:One nun puts entire US Intelligence Community to shame over stage-managed Syria footage).
De US Intelligence Community is een nagenoeg alomvattend netwerk dat beschikt over immense technische middelen, enorme fondsen en een massa personeel. Het omvat alle intelligence bodies van de Amerikaanse regering en heeft 16 afdelingen, afkomstig van het ministerie van financies, van energie, van de CIA (Central Intelligence Agency, die onafhankelijk van iedere regering handelt) en 8 afdelingen afkomstig van het Pentagon (landmacht, luchtmacht, nationale veiligheid e.d.). Zij hebben de videos van de gifgasaanval in Damascus beoordeeld en besloten dat er op 21 augustus een chemische aanval is geweestin Ghouta en dat de Syrische regering daarvoor verantwoordelijk is.Ze hebben 13 videos uitgekozen als informatie voor de leden van de Obama administratie. Zo kon John Kerry in zijn toespraak op 30 augustus zeggendat hij met eigen ogen de gruwelen van het Syrische regime heeft gezien en hij raadt iedereen aan deze beelden te bekijken.
En nu komt moeder Agnes-Mariam aantonen dat die 35 videos één grote trucage zijn met vervalste beelden van de werkelijkheid. Getuigen vertellen over de chemische geur die ze waarnamen terwijl sarin gas reukloos is. De lichamen van dezelfde kinderen worden heen en weer gesleurd om voor verschillende fotos te dienen. Geen moeders of ouders te zien enz. enz. En vooral:de alawietische familiesdie de massaslachting en ontvoering door Jobhat Nosrain Lattakia op 4 augustus overleefd hebben, herkennenop deze videos hunkinderen.
Moeder Agnes-Mariam laat weten dat zij een internationaal onderzoeksteam 21 augustus vormt met wetsdokters, chemici, urgentie-artsen, specialisten van fabricage van videos . om de gehele waarheid openbaar te maken. Wie zich hierdoor aangesproken zou voelen om mee te werken mag zich melden. De mensenfamilie moet bevrijd worden van de straffeloze gruwelen van schimmige wereldheersers.
20-09-2013 om 15:33
geschreven door Gust Adriaensen
Paus Franciscus over geld
'De begeerte naar geld, is de wortel van alle kwaad'
20-09-2013 om 14:14
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/57
Vrijdag 13 tot vrijdag 20 september
In de byzantijnse liturgie wordt op 13 en 14 september het grote feest gevierd van de inwijding van de hl. Grafkerk in Jeruzalem en de Kruisverheffing. We hebben heimwee naar de vieringen van voor de oorlog, met processie, spontane gebeden en gezangenen de afsluiter met het grotevuur op het terrein. De eerste christengemeente heeftde plaats van Jezus kruisdood nauwkeurig in haar hart en geheugen bewaard. Keizer Constantijn wilde deze eren met een basiliek die op 13 september 335 werd ingewijd. Ze zal in de loop der eeuwen verwoest, heropgebouwd,weer verwoesten in de 11e eeuw weer heropgebouwd worden, en in die vorm tot nu stand houden. Hierin worden nu de byzantijnse, Armeense, koptische en Latijnse liturgie gevierd. Vervolgens heeft - volgenseen oude traditie de heilige Helena, moeder van keizer Constantijn, in de buurt van Golgothahet Kruis van Jezus teruggevonden, wat we op 14 september gedenken.
Vandaag werd nog doorlopende aanbidding gehouden van 6.00 u tot 18.00 u maar om deze twee feestdagen op gepaste wijze te vieren hebben we ook nog een nachtaanbidding voorzien, vanaf deze vrijdagavond 21.00 u tot aan de eucharistie vanmorgen, zaterdagmiddag. We houdenna de eucharistie processie met een mooi verguld spaans processiekruis, mij ooit nog gegeven door Geert, de bekende Nederlandseiconenschilder. Deze zaterdag is in de byzantijnse liturgie een van de grote feesten van het jaar.Heel de dag heerst er een zondagssfeer. En s avondswordt de grote doxologie rond het kruis gevierd volgens de byzantijnse liturgie. Gezangen, gebeden, processies, wierook, en zegeningen met het Kruis, het is zoals op Goede Vrijdag in de Latijnse liturgie, met wat meer prachtige gezangen en vol symboliek.
En zoals het in de beste huishoudens kan gebeuren was dit ook bij ons het geval. Toen we s avonds naar de refter wilden gaan kwam onseen verschrikkelijke brandgeur tegemoet. Terwijl wij in de kerk baden was er in de keuken wat aangebrand, gelukkig zonder erge gevolgen. Terwijl er zo dikwijls stroomonderbrekingen zijn, was dit dus nu juist niet het geval. Voor wie het nog niet weet, in de oorlog tegenSyrië is er iets aangebrand.
Al komen wij normaal niet meer in onze kleine binnentuin, zondag in de vroege avond willen de fraters een versnapering brengen aan twee mannen die daar mortel aan het maken zijn - op de stenen vloer, hand made volgens de oude wijze - om ons te helpen bij verbouwingswerken binnen. Een van hen is een door ons opgevangen vluchteling, de ander is een christen die voor de staat werkt. Op vrijdag en zaterdag krijgt hij vrij en op zondag moet hij pas om 10.00 u beginnen om de kans te krijgen de eucharistie bij te wonen. Het is een gezellig bezoekje.
We krijgen vrijdag onverwachts bezoek van twee jongeren uit Damascus. Het zijn gewone jongeren, de ene is sjiiet, de andere soenniet.Een van henis vroeger al eens een dag komen meeleven. Nu heeft hij een vriend meegebracht. Beiden zagen ze moeder Agnes-Mariam op tv en besloten het er op te wagen en ons te komen bezoeken. Ze hebben vroom het middaggebed meegebeden, met processie achter de kruisicoon. Daarna gingen ze met ons aan tafel en er werd honderduit verteld en vragen werden gesteld alsof het kinderen waren die na lange afwezigheid weer thuis komen. Ze zijn zoals zovele jongeren over heel de wereld: vol humor, levenslust en verwachtingen naar de toekomst. Ze beginnen hogere studies. Zonder veel moeilijkheden zijn ze van Damascus tot hier geraakt. Ze hadden een attest bij van de moeder van een van hen, die generaal is in het leger. Vrouwen hebben in het leger blijkbaar bij voorkeur eerder vrouwelijke opdrachten. Zij is, als dokteres, verantwoordelijk voor het verlenen van ziekteverlof. De jongens vertellen uitvoerig over het levenin Damascus.
Brief van Vladimir Putin aan de Amerikanen (New York Times 12/9/13). Hij meldt fijntjes dat een militaire agressie geen voordeel brengt ook niet voor Amerika en dat er wereldwijd tegen geprotesteerd wordt, onder meer door paus Franciscus. Hij herinnert er aan hoe de veiligheidsraad van de UNO vast houdt aan de eensgezindheid om de willekeurige agressie van een volk tegenover een ander te verhinderen. Hij wijst er op dat het catastrofaal zou zijn, de grote vergissing van Irak en Libië nogmaals te begaan. Er is een aanval met gifgas geweest, zo vervolgt hij, maar alles wijst er op dat het niet door het leger gebeurde maar door de rebellen om een aanval te kunnen uitlokken. De toespraak die Obama vorige dinsdag tot het volk hield heeft hij nauwkeurig bestudeerd.Daarin zegt de Amerikaanse president: wat Amerika verschillend maakt is dat wij uitzonderlijk zijn. Dit is, aldus Putin, uiterst gevaarlijk. Wij zijn allen verschillend, maar wanneer we de zegen vragen van de Heer, mogen we niet vergeten dat God ons allen als gelijkwaardig heeft geschapen.
Hiermee heeft hij meteenhet geheugen van Obama wat opgefrist. Immers in de Amerikaanse grondwet staat dat God alle mensen gelijkwaardig heeft geschapen! Och ja, een Amerikaanse president die zovele belangrijke zaken behartigt, kan allicht een kleinigheid vergeten!?
Wordt het geen tijd dat de commissie die de Nobelprijs voor de vrede uitreikt nog eenseen niet politieke beslissing neemt in eer en geweten? Ik stel voor Vladimir Putin de prijs te gunnen.
Nogmaals over de gifgasaanval in Ghouta. Op basis van de officiële mededelingen van de geheime diensten van de VS, UK en Frankrijk worden in een nieuwe studie flagrante tegenstellingen aangeduid (Th Meyssan, Le massacre de la ghouta. Les contradictions des services secrets occidenteaux). Het aantal slachtoffers volgens hun officiële berichten varieert van 281 tot 1.429. Een verdacht groot verschil in officiële mededelingen, niet? Bepaalde beelden werden vooraf al geplaatst. Op de fotos van de kinderen zijn geen moeder of ouders te zien. Hoe is dat in het M.O. mogelijk? Van de 1.429 zijn er slechts 2 vrouwen. Is dit speciaal gas dat vrouwen spaart?Moeders die de slachting in Lattakia, twee weken eerder overleefden (met vele honderden doden en gekidnapten, waarover de westerse media in alle talen zwegen) herkennen op de fotos van Ghouta hun gekidnapte kinderen. James Clapper, hoofd van de Amerikaanse inlichtingendienst beweert (uiteraard zonder bewijs) dat ze het Syrische leger al vier dagen voor de aanval konden observeren en zagen dat het bezig was gifgas te mengen, klaar voor onmiddellijk gebruik. Waarom hebben ze dan niet eerder iets gezegd of ingegrepen? De geheime westerse diensten beweren stalen genomen te hebben en geven meteen de uitslag met 100% zekerheid dat het Syrische leger een gasaanval op eigen volk heeft uitgevoerd, terwijl de officiële commissie nog tien dagen nodig heeft voor onderzoek. Deze fotoreportage met massale propaganda is duidelijk een opgezet spel. Het rapport besluit: de leiders van VS, UK en Frankrijk zijnschuldig voor het internationaal strafhof op grond van oorlogspropaganda, wat volgens internationaal recht een zwaar misdrijf is omdat het de bron vormt van andere misdaden, misdaden tegen de menselijkheid inbegrepen.
De Franse generaal Dominique Delawarde geeft een fameuze opdoffer (« Syrie, ingérence délibérée, prétexte douteux », 12 sept. 2013).Hij is een M.O. expert. De zogenaamde ondubbelzinnige bewijzen van de Franse regering zijn voor hem geheel ongeloofwaardig. Voor hem is dit een nieuwe manipulatie om een interventie uit telokken. Hij verwijst naar een aantal feiten die we al elders gegeven hebben (het geval van Colin Powell in Irak en het feit dat een eventuele gifgasaanval door Syrië op dat ogenblik de directe val van de regering zou bewerken, terwijl deze massaslachting wel heel gunstig misbruikt wordt door de oppositie. Dat beantwoordt de wezenlijke vraag: wie heeft hier belang bij?). Hij spreekt ook over antecedenten. In Timisoara, december 1989, werden zogenaamd 4.632 mensen vreselijk afgeslacht, wat de val van Nicolae Ceauscescu mee bewerkte. Achteraf kwam de waarheid uit: enkele lijken waren opgegraven, vreselijk toegetakeld, gefilmd en er werd een cijfer op geplakt, maar toen was al gebeurd wat men wilde bereiken, de executie van Ceauscescu. Hij verwijst verder naar dergelijke manipulaties in Bosnië en Kosovo (toen hij zelf nog in dienst was). Vervolgens legt hij uit hoe eenvoudig de oppositie een gifgasaanval kan klaar krijgen. Ze gijzelen mensen, vergassen hen en filmen de laatste verschrikkelijke ogenblikken. Ze roepen er de UNO en de VS bij en plakken er een aantal op dat niemand kan controleren.Enkele zogenaamde ooggetuigen dikken het verhaal wat aan. Hierbij worden ze over heel de lijn deskundig geholpen door speciale diensten van de buitenlandse mogendheden. Hij voegt er bij dat Duitsland, Canada en de UK nu aarzelen om mee te doen met een militaire interventie omdat zeal vermoeden dat het om manipulaties gaat die gaan uitkomen. Hij vermeldt ook dat Israël blij zou zijn met een interventie en een zo ontwricht Syrië (en Egypte) dat het vijftig jaar terug wordt gegooid in de geschiedenis. Hij klaagt de miskenningaan van de conventies van Genève. In januari 2009 heeft het Israëlische leger in de Gaza een massaslachting aangericht met fosforbommen, verboden door de conventie van Genève. Er kwamen 1300 mensen om waarvan 900 burgers en 300 kinderen, een cijfer dat wel controleerbaar was. Waarom werd toen niet ingegrepen? Bestaan er dan toegestane massale slachtingen? Hij herinnert er aan dat Carla Del Ponte al op 6 mei 2013 verklaarde dat de rebellen gifgas hadden gebruikt, waarop de VS onmiddellijk antwoordden dat er onvoldoende bewijzen waren. Verder herinnert hij aan het rapport van de waarnemers van de Arabische Liga over het geweld in het begin van de Syrische crisis. In nr. 28 en 29 klagen ze de mediamanipulatie aan (januari 2012). En tenslotte de uitdrukking internationale gemeenschap, zo royaal gebruikt door media en politici, vertegenwoordigt uiteindelijk slechts de VS, UK, Frankrijk, nl. 8% van de wereldbevolking. Hij besluit: Ik geloof geen enkel ogenblik in de ondubbelzinnige bewijzen van de Franse regering om een militaire interventie te rechtvaardigen. Hij hoopt dat het uiteindelijk rapport van de huidige onderzoekscommissie van de UNO onpartijdig zal zijn, maar staat er erg kritisch tegenover. Als de subsidies van de VS van vitaal belang zijn voor de UNO, hoe kan de UNO dan nog onafhankelijk werken?
De klap op de vuurpijl vormt een gedetailleerde en uitgebreide studie van de 35 videosdoor moeder Agnes-Mariam, voorzitster van ISTEAMS (Intern. Support for Mussalaha in Syria). Ouders van gekidnapte kinderen uit Lattakia doen op haar beroep om te weten wat er met hun kinderen isgebeurd. Op 4 augustus werden daar in 11 dorpen van Alawieten massamoorden en ontvoeringen gepleegd door al Nousra strijders. Dat was haar vertrekpunt. Op 5 september 2013 hebben de VS en hun bondgenoten de beelden van een gasaanval in Ghouta verspreid. Ze heeft nauwkeurig de beelden bestudeerd, de tijd dat ze genomen werden en de tijd dat ze geplaatst werden. Je ziet hoe een foto van de slachtoffers van hetAdawi plein in Cairo, Egypte, hier gebruikt is,hoe kinderen als dood worden voorgesteld en daarna zijn dezelfde kinderen weer levend, hoe dezelfde kamers met nieuwe kinderen worden gevuld Ze zijn hier zonder naam en zonder familie. Hoe is dit mogelijk in een landelijke streek waar de mensen elkaar kennen? Bovendien waren de meeste inwoners omwille van de hevige gevechten al lang gevlucht. Wat doen die kinderen dan in Oost Ghouta zonder moeder en zonder familie? Overlevenden van Lattakia herkennen familieleden op de beelden van Ghouta.In de videos worden tenslotte 8 personen, waarvan 3 niet in een wit kleed, getoond alsof ze begraven worden. Waar zijn de anderen?Aan haar rapport van 44 blz. voegt ze eenlijst toe van 259 personen uit dealawietische dorpen van Lattakia met vermelding van naam, leeftijd en gedood, gekidnapt of vermist. Dit rapport zalnu aangevuld en uitgebreid worden met experts zoals een wetsdokter en een chemicus die trachten uit te maken wat die mannen bij die kinderen eigenlijk doen en of de symptomen van die kinderen overeen komen met wat er van gezegd wordt. Er wordt een internationale groep van deskundigen gevormd, die de zaak tot op het bot zal uitspitten om ze voor het internationaal strafhof te brengen.
Moeder Agnes-Mariam roept religieuze en burgerlijke leiders op, alsook staatshoofden, senatoren, parlementsleden, humanitaire organisatiesen ieder die houdt van waarheid,rechtvaardigheiden verantwoordelijkheid voor criminele daden. Zij vraagt een onafhankelijk onderzoek om deze mediamanipulatie met het misdadig misbruik van kinderen te onderzoeken.
Kortom, de westerse geheime diensten rekenden er blijkbaar op dat de bewering van Joseph Goebbels, de naziminister van propaganda, nogmaals bewaarheid zou worden, nl. dat het gemakkelijker is een monsterleugen te doen geloven dan eenkleine leugen. En hij kon het weten. Hetnazisme werd pas na vier jaar ontmaskerd en overwonnen. De monsterleugen tegen Syrië houdt het al 2,5 jaar uit. Ondertussen verwachten wij echter dat voor deze gifgasaanval eerder ons Vlaams spreekwoord in vervulling zal gaan: Wie een put graaft voor een ander valt er zelf in!
Eindelijkhet rapport van de UNO commissie. De Russische onderminister van buitenlandse zaken zegt dat het een gepolitiseerd, eenzijdig en vooringenomen rapport is. Hij zegt dat Rusland en Syriëde commissie materiaal gegeven hebben van gifgasaanvallen elders door de rebellen. De commissie heeft dit gewoon naast zich neergelegd. Britse experts zeggen dat niets er op wijst dat Syrië voor de gifgasaanval verantwoordelijk is. Hetrapport geef ook niets nieuws.
De commissieis er in geslaagd in een gedetailleerd verslag van 41 blz. (gedateerd op 13 sept. 2013) een antwoord te geven op allerlei vragen die al lang beantwoord waren, behalve op de ene vraag waar het om gaat: wie heeft die aanval uitgevoerd? Geen nood. De vrt heeft een man die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgt. Hij heeft onmiddellijk al een analyse klaar met het duidelijke besluit dat de aanval door het Syrische leger werd verricht. Van alle vragen en problemen die we hoger hebben aangehaald heeft hij totaal geen weet. Hij ziet slechts onschuldige vrijheidsstrijders die alleen maar wat kunnen prutsen aan de keukentafel en dus tot zulk een aanslag zeker niet instaat zijn. Vanuit zijn luie tv zetel heeft hij niets gemerkt van de gruwelijke massaslachtingen en uiterst deskundige verwoestingen in heel Syrië al 2,5 haar lang uitgevoerd door zijn brave vrijheidsstrijders met de hulp van de gespecialiseerde diensten van VS, Israël, UK, Frankrijk, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar. Tot daar onze deskundige die de ontwikkelingen in Syrië op de voet volgt! Toegegeven, later vermeldt de vrt wel het standpunt van Rusland dat zegt waarom het rapport gepolitiseerd, partijdig en eenzijdig is. Er is dus nog hoop, zelfs voor onze vrt.
Gelukkig vernemen we dat de UNO commissie zal terugkeren, hoewel er te veel aanduidingen zijn die er op wijzen dat het hun ingesteldheid is om alles te doen opdatde waarheid niet aan het licht zou komen. We moeten een onafhankelijk onderzoek blijven eisen door mensen, die met de neus op de feiten worden gedrukt en een einde maken aan dit huichelachtig en misdadig spel.
Tenslotte komt onze vriend Kimyongur Bahar nog met voor rebellenbijzonder vervelende videos, afkomstig van smartphones van op 15 september gedode rebellen aan de grens met Turkije (Des vidéos de lattaque chimique de Damas?) Mevrouw de Amerikaanse ambassadeur bij de UNO had al gezegd dat het type waarmee de gifgasraketten afgevuurd zijn van het Syrische leger zijn, wat de onderzoekscommissie van de UNO graag bevestigt. Ze had echter vergeten te vermelden dat juist deze toestellen door rebellen buit gemaakt werden op de legerbasis van het 46eregiment nabij Aleppo. En nu zie je rebellen met deze toestellen en gasmaskers aan het werk. Ze zeggen er trouwens de datum, de plaats en de naam van hun heldengroepbij, Allah hoe Akbar! Gaat de commissie ook dit naast zich neerleggen?
Gelukkig blijven de manifestaties van solidariteit met Syrië heel de wereldbol rond toenemen. President Bachar al Assad heeft zelfs een Amerikaanse delegatie ontvangen, al is het van oud-congresleden, anti-oorlogsactivisten en journalisten. Hij maakt hen duidelijk dat de huidige politiek van de VS ook voor Amerika zelf geen voordeel brengt.
We blijven onze geestelijke wapens gebruiken en deze weekoverdag de aanbidding verder doen met één nachtaanbidding, van donderdagavond tot vrijdagmiddag. In de eucharistie bidden we iedere dag voor één bepaalde intentie: voor de fanatieke strijders die zovele gruwelen begaan, dat ze zich mogen openen voor Gods liefde; voor de media dat ze zouden getuigen van de waarheid en niet meeheulen met leugens; voor de Syrische president, de regering, het leger en het volk, voor de 50.000 gedode soldaten en veiligheidsmensen die als gewone miliciens hun leven gaven voor de bescherming van hun volk
Zal de oorlog tegen Syrië nog lang duren?Twee elementen lijken mij hiervoor beslissend. Vooreerst de blijvende instroom van rebellen (samen n 100.000 waarvan de helft fanatiekelingen; welk land kan daarmee stand houden?). Ze worden royaal gefinancierd en bewapend door buitenlandse mogendheden, die ondertussen als vrienden van Syrië de tijd proberen te rekken met discussies over vredesplannen, zodat die bendes ongehinderd kunnen verder doen. Daarom verwelkomen we het voorstel van de minister van buitenlandse zaken van Brazilië, die eist dat alvast de stroom van wapens naar Syrië definitief wordt afgesloten. Verder is er de verblindende macht van de mediamanipulatie. Er zijn vele gemanipuleerde videos en beelden in omloop over zogenaamde gruwelen van het Syrische leger (kinderen die zouden doodgemarteld worden inziekenhuizen, massaexecuties in het leger e.d.). Deze moeten de aandacht afleiding zodat de echte gruwelen van derebellen ongehinderd kunnen verder gaan. Onze media laven zich gretig aan deze bezoedelde bronnen en helpen zo mee Syrië verder uit te moorden en te verwoesten.
Het is genoeg.Aan alle vreemde strijders in Syrië: terug aan afzender!Maak de waarheid van de echte gruwelen in dit land openbaar.Wereldheersers: hou op met dit land te verwoesten. Laat dit volk zijn leven in vrede en eenheid hernemen, zoals het was voordat jullie beslisten dit land in uw macht te krijgen.
Ook jij kunt de monsterleugen van deze oorlog helpen ontmaskeren en zo een misdaad tegen de menselijkheid helpen beëindigen en het christendom hier van de ondergang redden. Niet alleen christenen maar het Syrische volk zelf zal u dankbaar zijn.Heilige Maria, wek de mensenfamilie en het slapende christenvolken bescherm Syrië, de bakermat van de menselijke beschaving énvan ons christelijk geloof,zodat weer bewaarheid wordtwat van Jezus, uw Zoon en onze Heer, gezegd werd: Zijn faam ging uit over geheel Syrië (Mt 4, 24)
20-09-2013 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2013
Moraalfilosoof Patrick Loobuyck en would-be boeddhist Giel
Moraalfilosoof Marc Loobuyck stelt dat ouders vrij zijn in hun levensbeschouwelijke visie, maar onderwijs moet een aanvullende rol spelen opdat jongeren zelfstandig keuzes kunnen maken. 'Een liberale overheid', aldus Loobuyck, moet erop toezien dat 'kinderen voldoende adequaat onderwijs krijgen om zo hun recht op godsdienstvrijheid te garanderen. Wie een kind dergelijk onderwijs ontzegt, begaat een morele misdaad tegen dat kind en neemt een loopje met diens vrijheid. Vrijheid zonder adequate vorming en informatie, zonder de mogelijkheid tot zelfreflectie of om zelf alternatieven te kunnen overwegen, is een valse, lege vrijheid'.
Allemaal mooie woorden en principes, daar niet van, maar omdat Loobuyck toch nogal nadrukkelijk en m.i. te onpas, meent te moeten meedelen dat hijzelf zijn kinderen niet religieus opvoedt, lokt hij kritische vragen uit.
Krijgen de kinderen van Loobuyck wel voldoende adequaat onderwijs om hun recht op godsdienstvrijheid te garanderen? Heeft Loobuyck, die zo graag zijn levensbeschouwelijke visie in de openbaarheid etaleert (overigens zijn volste recht), aan zijn kinderen wel voldoende mogelijkheden 'tot zelfreflectie of om zelf alternatieven te kunnen overwegen', geboden?
Misschien kan het katholieke onderwijs wel die aanvullende rol voor het gezin van moraalfilosoof Loobuyck spelen opdat zijn kinderen zelfstandig levensbeschouwelijke keuzes kunnen maken, waardoor ze in staat worden gesteld desgewenst een andere visie dan die van papa te ontwikkelen.
16-09-2013 om 07:13
geschreven door Gust Adriaensen
15-09-2013
De pelgrimsweg tussen Rocamadour en Agen
Pelgrimstanka
van Rocamadour over de bergen van Lot op de pelgrimsweg de weg naar Santiago de lange weg naar mezelf.
15-09-2013 om 09:10
geschreven door Gust Adriaensen
13-09-2013
Professor Hooghe bekent: 'Ik ben een kapitalistisch varken'
Geniet van deze beginzin van professor Marc Hooghes opiniebijdrage in De Standaard van 13 september:
'Ik ben zo'n kapitalistisch varken, dat zich in de trein nestelt in het riante pluche van eerste klasse, om van daaruit minachtend neer te kijken op het plebs in tweede klasse. Diep in mijn hart heb ik zelfs heimwee naar de tijd van derde-klasrijtuigen.'
Vergis je niet, waarde lezer, dit is een poging van academicus Hooghe om ironie te produceren. De rest van zijn tekst is een bloedserieus pleidooi voor het behoud van eerste en tweede klasse op de trein.
En als je de argumenten van de heer Hooghe, hoogleraar aan de Katholieke Universiteit van Leuven, onder de loep legt, kom je tot de conclusie dat Hooghe in zijn startzin toch wel blijk geeft van enige zelfkennis.
Wat is voor Hooghe het voornaamste argument om de eerste klasse te behouden? Het lawaai in tweede klasse. Fijntjes maar wel hypocriet heeft de professor het niet over lawaai als gevolg van overbezetting van tweede-klasrijtuigen, niet over lawaaierige, huilende, lachende kinderen in tweede klasse. Nee, het lawaai dat hem stoort, wordt geproduceerd door 'gsm's, draagbare muziektuigen en de plaag van de zogenaamde oortjes' (!?).
Daaruit blijkt dat Hooghe misschien wel eens ooit per vergissing de binnenkant van een tweede-klasrijtuig gezien heeft, maar vooral uit zijn academische nek kletst. Waarschijnlijk is het hem ooit tot zijn afgrijzen overkomen, dat hij zich door een wagon vol lawaaierig plebs (overigens is de stilte in tweede klasse vaak oorverdovend), naar de rust van de eerste klasse repte. Af en toe, schrijft onze professor, heb je daar ook wel 'lomperiken die luidruchtig naar huis bellen', en daaruit moet je wel afleiden dat volgens Hooghe, de tweede klasse bevolkt wordt met lomperiken.
Misschien kan Hooghe de tweede klasse toch eens uitproberen, niet met oortjes, maar met oordopjes.
13-09-2013 om 10:38
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/56
Vrijdag 6 13 september 2013
Zaterdag vasten- en gebedsdag voor de vrede in Syrië en tegen iedere militaire agressie. Paus Franciscus keurt nogmaals de commerciële oorlogen af, die alleen maar de wapenindustrie dienen. We gaan evenwel niet naarde paus in Rome, we blijven hier, op een van de gevaarlijkste plaatsen in Syrië. De meestenzijn bereid om vandaag alleen maarwater (of thee) en droog brood te nuttigen. Er wordt ook niet hard gewerkt. Alleen maar wat poetswerk. Vanaf 9.00 u is er ononderbroken aanbidding in de kerk bij het uitgestelde Allerheiligste sacrament. Wat is het vandaag stil in heel het klooster! De keuken en de refter, altijd een broeinest van allerlei werkzaamheden, is leeg. In de kerk heeft de zustertwee lange goudgele doeken laten neer hangen met een vijftigtal namen van steden en dorpen in Syrië. Een rood doek met goud versierd valt van het altaar, waarop het allerheiligste Sacramentgeplaatst is sierlijk omlaag tot in het schip van de kerk. s Middags vieren we de votiefmis van de vrede. Om 18.00 u zingen we, zoals gebruikelijk, de vespers van zaterdag, met processie. Vanaf 19.00 uverzamelen de meesten zich in aanbidding rond het Sacrament, verenigd met de 100.000 gelovigen op het Sint Pietersplein, tot aan de eucharistie van 23.00 u Ook de kinderen willen meedoen. Er wordt gezongen, gebeden en er worden schrift teksten gelezen in het Arabisch, Engels, Frans, Spaans, Portugees Pittig detail. Een van de kinderen (10 jaar), wil spontaan ook een gebedje zeggen: Dank u Jezus, dat Gij al een klein beetje in Amerika aan het werken zijt, laat het nog veel meer worden! Hieruit spreekt meer wijsheid dan ik van de persagentschappen de laatste 2,5 jaar vernomen heb. Om middernacht gaan allen stil en tevreden slapen.
Ongehoorde berichten uit Cairo. Bij het begin van de oorlog tegen Syrië is nog een groep vrienden uit Antwerpen ons komen bezoeken. Nu verblijft een van hen in Cairo en beschrijft de toestand midden vorige maand. Je kunt in zijn verhaal Cairo en Egypte vervangen door Damascus en Syrië. Het is identiek hetzelfde gemene spel van buitenlandse agressie. Hij had vroeger wel gehoord van een Amerikaans plan om het Midden Oosten in geloofsgroepen te verdelen die elkaar zouden bestrijden onder de leiding van fanatieke islamisten,om overal terreur te zaaien maar Israël gerust te laten. Ik hechte daaraan toen geenenkel geloof, zegt hij. In wat ik hier meemaak, zo vervolgt hij, is het nu voor mij de evidente werkelijkheid geworden. Hij is vooral geschokt door de onwetendheid, de onverschilligheid en de leugens van de westerse media. De afgezette president Morsi, moslimbroeder, heeft Egypte in de grootste ellende gestort door de economie te verlammen, werkeloosheid en armoede te bevorderen. (Weet je nog hoe hij plechtig verklaarde dat er voor de christenen geen plaats meer was in zijn land?) Er was een schrijnend gebrek aan brandstof, terwijl er nu immense voorraden ontdekt zijn die verborgen gehouden werden om met steun van de VS bezorgd te worden aan fundamentalistische groepen. De grootste criminelen uit de moslimbroeders kregensleutelposities. Het brein achter de aanslag op 62 buitenlandse toeristen te Luxor in 1997 werd benoemd tot gouverneur van Luxor! Het is het volk dat tegen deze terreur in opstand gekomen is en het leger heeft zich uiteindelijk achter het volk geschaard.Generaal al Sissi, de chef van het leger met een voorlopige regering, heeft gezegd dat hij zelf geen enkele politieke ambitie heeft. Inmiddels waren er massale manifestaties als steun aan het leger en als vreugdekreet om de afzetting van Morsi: 30 juni (meer dan 30 miljoen in heel Egypte) 3 en 26 juli (meer dan 40 miljoen). Ondertussen haasten vertegenwoordigers van de VS, Europa, de Afrikaanse Unie en de golfstaten zich naar Egypte, officieel voor een dringende vredesmissie. In feite komen ze de voorlopige regering onder druk zetten om de kopstukken van de moslimbroeders die opgepakt zijn vrij te laten en het terrorisme aan te wakkeren. Precies zoals in Syrië gebeurt. Op 14 augustus hebben de veiligheidsdiensten ingegrepen bij een manifestatie van de moslimbroeders. Er waren 150 doden bij de manifestanten en 50 doden bij de politie. Het ongewoon hoge aantal gedode veiligheidsmensen bewijst al dat deze zwaar bewapende moslimbroeders geen onschuldige betogers zijn.Ondertussen spreken de westerse media van een bloedbad door het leger aangericht op onschuldige burgers, terwijl het duidelijk een georkestreerd plan is om ookEgypte te destabiliseren en de fanatieke moslimbroeders aan de macht te krijgen, zoals in Turkije (de grote vriend van Europa!) en Tunesië. En zo zijn ze er weer eens in geslaagd om de grootste criminelen als de onschuldige slachtoffers voor te stellen, die dringend moeten beschermd worden. Ondertussen hebben ze op twee dagentijd 50 kerken verwoest,samen met politieposten, openbare gebouwen,scholen en hospitalen, precies zoals in Syrië.Is er in het westen dan niemand die deze blinde journalistiek kan overstijgen? Eén journalist is genoeg.Misschien ben jij het wel.JesYouCan!
De fotoreportage van de slachtoffers van de gasaanval in Ghouta op 21 augustus is bedrog.Dit is het besluit van een grondige studie van moeder Agnes-Mariam en ze zal haar bevindingen ook aan de commissie van de mensenrechten van de UNO toesturen (Footage of chemical attack is fraud, interview RT 6 sept.). Sergej Lavrov roept de internationale gemeenschap op dit onderzoek ernstig te nemen, terwijl Amerika en Frankrijk een lastercampagne tegen haar lanceren. Onafhankelijk hiervan is er eveneens een vernietigend rapport dat tot dezelfde conclusies komt, onder de titel: Western rationality (7 sept.) van Th. Meyssan. Beide teksten (naast vele anderen) zijn opgenomen in IP 43, 2013 (Bibliotheek van het federaal parlement, Internationale Politiek). Amerika, Engeland en Frankrijk volharden in het beschuldigen van Syrië en de media blijven dit klakkeloos overnemen. Een grote meerderheid van de Amerikanen, Fransen en Engelsen zijn tegen een aanval, maar hun leiders gaan vrolijk door. Wat kan hen een aanval met chemische wapens schelen? Dat is maar een huichelachtig voorwendsel. Ze hadden er zo vurig op gerekend nu Syrië de doodsteek te kunnen geven. De echte rode lijn voor hen is dat Syrië stand houdt en de terroristen aan het uitschakelen is. Voor hen moet en zal Syrië verder verwoest en onderworpen worden, zoals Irak, Libië En daarvoor moet de eenheid van het volk gebroken worden, regering en president ten val gebracht. Zijn er nog naïevelingen die niet geloven dat de prins van de duisternis, de aartsleugenaar, de duivel, langs handlangers blijft werken in ons en in deze wereld? Misschien kan onze Belgische leraar Pierre Piccinin, die hier vijf maanden lang door rebellen werd vast gehouden, hierover meer vertellen, heet van de naald.
Ondertussen verkeren we nog steeds in groot gevaar en er wordt aan één stuk door, hard gewerkt aan onze beveiliging, voor zover dit mogelijk is.Toen iemand vroeg waar die serieuze werkzaamheden voor nodig waren, antwoordde een ander laconiek: Voor het bezoek van Obama! En zelfs als er geen ongewenst bezoek komt is het de vraag wanneer die vechtjassen ophouden de fantieke strijders hierte blijven steunen. We hebben ook vanaf dinsdag in de namiddag weer gedurige, doorlopende, vrijeaanbidding voorzien.En vanaf woensdag doen we het van 6 u s morgens tot 6 u s avonds. Vandaag blijven ook de meesten (allen behalve de kinderen en de 75 plusser) weer recht op water en droog brood. Op deze dag wordt in de byzantijnse liturgie het slot gevierd van de feest van de geboorte van Maria. Donderdag gaan we door met deze aanbidding maar zonder vasten. Er moet ook hard gewerkt worden. Toen Jezus op aarde rondwandelde ging er een kracht van Hem uit. Als verrezen Heer is Hij nu veel werkelijker aanwezig. Wij geven Hem de kans zijn kracht te verspreiden.
De wereldwijde groeiende bewustwording is een gunstig teken. Heel de wereld rond wordt er geprotesteerd tegen een inval, ook door de deelnemers aan de conferentie van de Arabische staten, die zaterdag in Caïro eindigde. Protest alom, van China tot Latijns-Amerika, van India tot de Europese Unie. En dikwijls neemt de jeugd het voortouw. Voor de ambassade van Qatar in Parijs geeft ze de boodschap: Hollande, uw oorlog willen wij niet! Onze vriend, de erg dynamische mgr Dominique Rey, bisschop van Fréjus-Toulon animeert een petitie om de christenen in het M.O. te beschermen en tegen een interventie. En in Damascus maken jongeren duidelijk dat ze volk en land zullen beschermen: Over ons lijk. Ook de Amerikaanse bisschoppen, die doorgaans patriotten zijn, protesteerden al meteen bij monde van hun voorzitter, Timothy Dolan, aartsbisschop van New York.
Getuigenissen. Zondagnamiddag kreeg ik een telefoon vanwege de Nederlandse VPROvoor een interview over de aanslag op Maaloula, het christelijk dorpje waar nog het Aramees gesproken wordt. Ondertussen vernamen we dat fanatieke rebellen inderdaad het dorp gepluderd hebben, enkele inwoners gedood en alle kruisbeelden vernield. Inmiddels heeft het leger weer de controle overgenomen en de jeugd is samen met het leger aan de opruim begonnen.Farkiez, 22 jaar, moest van de rebellen zijn christelijk geloof afzweren en de islam belijden, wat hij moedig weigerde. Hij werd meteen vermoord. Hij wordt nu als een voorbeeld beschouwd en als martelaar geeerd.
Een moslim uit Antakia (het oude Antiochie van Syrie) werd zo getroffen door de persoon van Jezus dat hij het evangelie begon te lezen,steeds meer geboeid raakte en zich bekeerde tot het christelijk geneloof. Na zijn doopselin de katholieke Kerk werd hij door zijn familie en vrienden verstoten. Nu heeft hij in Duitsland een doktoraat in de katholieke theologie behaald. Hij beweert dat er in Duitsland ieder jaa meer dan 200 moslims christen worden.
Donderdagnamiddag wilde de KRO-Hilversum een interview, bedoeld voor de uitzending van kwart over twee op zaterdag. Je hoort het wel als het uitgezonden wordt.
Graag willen we goede initiatieven in ons Vlaamse land aanmoedigen. Zondag 15 september wordt in Scherpenheuvel weer het Feest van de gezinnen gehouden, een ideevan onze goede aartsbisschop A.J. Léonard. (www.vierhetleven.be). Ook gebroken gezinnen zijn hartelijk welkom. Zelf heb ik dit feest al mogen meemaken, enkele jarengeleden, samen met onze Nazarethgroep (echtgescheidenen die zelf trouw willen blijven), en het was werkelijk een prachtige dag.
Ook willen we hartelijk aanbevelen het edelmoedige initiatief in Nederland: hulpaansyrie.nlmet hun deskundige website, waarop je ook recente fotos van onze gemeenschap kunt vinden.
Juist vandaag zullenvelen onder jullie ons driemaandelijks tijdschriftje Hoor 75 in de bus krijgen. Het is een oorlogsnummertje, waarin ik getracht heb een Bijbelse interpretatie te geven: Het Beest en het Lam. De oorlog tegen Syrië in het licht van de Openbaring. Wie dit niet toegezonden krijgt en het toch graag leest kan het aanvragen bij paula.smeyers@scarlet.be.
13-09-2013 om 10:03
geschreven door Gust Adriaensen
12-09-2013
'Eigenlijk missen wij God'
In zijn column van 9 september heeft Rik Torfs het o.a. over een opvallende evolutie in de uitvaartplechtigheden.
Enkele citaten:
'Een befaamd jezuïet meldt daarover: vroeger ging het bij begrafenissen over het leven na de dood. Nu over de persoon die gestorven is. Niet eenvoudig. Hoe spreek je over een overledene op min of meer geloofwaardige wijze? Je kunt iemand zodanig prijzen dat hij iemand anders wordt. Waardoor een dode het recht verliest zichzelf te zijn. Je kunt, ander uitersteste, kiezen voor een eerlijke beschrijving van wie gestorven is. Voor een laatste oordeel zonder God. Maar terwijl je daarmee bezig bent, besef je hoe hoogmoedig het is volkomen eerlijk te zijn.'
'Dus gaan toespraken vaak over het ontroerende detail. De lievelingswijn van de aflijvige. Of de deuntjes die hij zong...Het detail maakt het verlies compleet en leidt tot grote emoties, die in tijden van godsverduistering openlijk worden getoond... Begrijpelijk, want als er geen God is en geen geschiedenis, geen hoop en geen breder verband, is er enkel dood en rouw.'
'Eigenlijk missen we God. We schrijven hem te vlug af, omdat we te veel van hem verwachten.'
Torfs formuleert hiermee haarscherp wat bij vele uitvaartplechtigheden in de aula's van de crematoria geconstateerd kan worden: een soms eindeloze reeks van toespraakjes over details, gebracht door familieleden, vrienden, buren, woordvoerders van verenigingen.
Ook in kerkelijke begrafenisdiensten is de trend waar te nemen. Er dient dan ook m.i. over gewaakt te worden dat de rijke religieuze en rituele betekenis van de katholieke uitvaartplechtigheid intact blijft.
12-09-2013 om 22:09
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2013
Interview met pater Daniël Maes in Knack van 4 september
Daniël Maes, een Vlaamse norbertijn in de Syrische burgeroorlog
'De christenen hebben hier veel te verliezen'
Drie jaar geleden verruilde pater Maes de abdij van Postel voor het klooster Mar Yakub in Syrië. Leven in gemeenschap heeft een nieuwe dimensie gekregen, nu hij door het geweld geen voet meer buiten zet. Tussen de voorbereidingen op een Amerikaanse luchtaanval door betuigt hij zijn sympathie voor het Syrische regime. 'Dit is geen burgeroorlog, maar een conflict dat van buitenaf werd geïmporteerd.' door Erik Raspoet
11-09-2013 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/55
Vrijdag 30 augustus tot vrijdag 6 september 2013
Groot alarm. Mogelijk krijgen we morgen, zaterdag al Amerikaanse kruisraketten op ons dak. Drastische maatregelen zijn nodig.We moeten onze voorzorgen nemen om veilig met zijn allen te overleven. Het is praktisch een nacht en een dag aan één stuk door zwoegen voor groot en klein. Er wordt gesleurd en gestapeld. Een gasfles met een brander. Bij het eerste gebruik blijkt de fles al gas te lossen. Dus buiten er mee in de hoop dat het ding niet geraakt wordt bij een aanval, wat ijdele hoop is natuurlijk. Ongelooflijk wat een creativiteit er te voorschijn komt! Zaterdagnacht valt ieder doodmoe vanzelf in slaap. Nog altijd geen raketten. We vernemen en vermoeden dat er toch wel uitstel komt. Zondagnamiddag nemen we de vrijheid om de open lucht in te ademen. Wat een bevrijding! Dit is een toestand om ofwel gek ofwel heilig te worden en misschien liggen ze heel dicht bij elkaar. Maar het voornaamste is aanwezig: mensen die van elkaar houden en bereid zijn elkaars lasten te dragen. Zondagavond vieren we de eucharistie, zoals de eerste christenen tijdens de vervolging en we bidden vurig om bescherming en vrede in Syrië.
We gaan het ons niet moeilijker maken dan het al is en hernemen maandag terug het gewone leven. Weer een grondige verandering maar we hebben ondertussen dan toch een goede oefening gehad. Na onze kortstondige ballingschap en de hectische toestanden zijn we vele gewone benodigdheden kwijt en is er opsporingswerk nodig. Het iseen stripverhaal waard.
De truk met de chemische wapens schijnt uiteindelijk toch te mislukken. En ze hadden het nog zo goed voorbereid, al een jaar lang. Obama had gezegd dat het een rode lijn was. Rebellen hadden hier en daar al chemische wapens gebruikt zodat ze nu een onderzoekscommissie naar Damascus konden sturen. Op dat ogenblik komt er een gruwelijke aanval met chemische wapens onder de neus van de onderzoekscommissie. Een massa professionele fotos en filmen, verschrikkelijke beelden van kinderen (waar zijn de moeders?). Zijn het beelden van gekidnapte kinderen uit Latakia die hier door de rebellen worden afgemaakt om als materiaal te dienen? We vernemen dat er beelden al een dag voor de aanslag geplaatst zijn en dat er beelden van Egypte bij zijn. Doet er niet toe, westerse journalisten lopen er toch blindelings in. Nog voor de onderzoekscommissie kon beginnen beslist Obama al dat Syrië moet gestraft worden. (Zijn veroordeling is onwettig, zelfs strafbaar en zijn besluit is crimineel). Er blijken toch nog mensen met gezond verstand te zijn. Steeds duidelijker blijkt dat het Syrische leger helemaal geen chemische wapens heeft gebruikt en ook niet nodig heeft om de rebellen te verslaan, maar de rebellen wel. En omdat de rebellen overal in het nauw zitten moet het evenwicht hersteld worden. Hoe? Dat kan niet beter dan door een massale raketaanval, menen de Amerikanen en hun bondgenoten. Dus na die gruwelijk aanval, voorzien ze nogmaals een gruwelijke slachting om het volk te beschermen. Putin en velen methem zeggen: iedere militaire interventie zonder de toestemming van de veiligheidsraad moet beschouwd worden als een daad van agressie en de zogenaamde bewijzen van Amerika en Israël omtrent het gebruik van chemische wapens door het Syrische leger zijn nonsens. Als ze bewijzen hebben, dat ze die danaan de onderzoekscommissie geven. Ondertussen hebben Rusland én Syrië wel degelijk bewijzen afgeleverd van het gebruik van chemische wapens door de rebellen. En de Amerikaanse journaliste Dale Gavlak vernam van de rebellen zelf dat zij het waren die de chemische wapens, door Saudi-Arabië geleverd, gebruikt hebben. Afijn, dit cynische verhaal kun je zelf wel verder afwerken.
Een nieuwe wereld openbaart zich. Het doet deugd dat er heel de wereldbol rond steeds meer massas mensen protesteren tegen de buitenlandse agressie tot in Amerika toe. Een foto van een hoge militair van de Amerikaanse navy in vol ornaat wordt verspreid.Zijn jas links hangt vol met decoraties. Hij houdt een gechreven plakaat voor zijn gezicht waarop staat: Ik ben niet bij de navy gekomen om te vechten voor al Qaida in Syrië! Een aantal van de grootste zwaargewichten uit de Amerikaanse politiek, de internationale instellingen van de Uno, Unesco, Unicef worden wakker en laten verstaan: wij worden geregeerd door een bende criminelen. Ook leuk: een onoverzichtelijke massa mensen in Jemen (soenitisch land!) achter een Syrische vlag en twee portretten, een van Basharal Assad en een van de leider van Hesbollah. Ook de Arabische wereld wordt wakker en wil zich blijkbaar bevrijden van de extremistische terreur, die door het westen aangewakkerd wordt.
De oproep van paus Franciscus om op zaterdag een vasten- en gebedsdag te houden wordt blijkbaar in heel de wereld beantwoord. Schitterend. De generaal van de Jezuieten schaart zich 100% achter het pauselijk initiatief en richt een beheerste, evenwichtige maar tevens ongewoon scherpte uitnodiging aan Amerika en Frankrijk om te stoppen met barbaarsheden. Ook wij zullen voluit meedoen. Ook in onze abdij van Postel zal om 19.00 u op die dag een eucharistieviering daarvoor opgedragen worden, waarna aanbidding.
Zowel in Oost als West begint zich een nieuwe wereld te openbaren, die de tegenpool kan worden van de nieuwe wereldorde. Laten we blijven bidden, hopen, strijden voor waarheid en recht. En ondertussen de massas mensen in nood hier niet vergeten.
Inmiddels heeft Knack een interview gepubliceerd met mij. De journalist heeft zijn best gedaan en zijn knipwerk zelfs opgestuurd vooraleer het gepubliceerd werd. Ik heb nog enkele verbeteringen aangebracht, o.a dat wij wel degelijkmet twee jongens verder doen met het seminarie. Hij was zo eerlijk te bekennen dat hij er overheen gelezen had. De verbeteringen konden helaas niet meer aangebracht worden. Bovendien vertelt hij, ook tot zijn spijt, dat de hoofdredacteur mijn pittig verhaal van die herder geknipt had. Ziehier de inhoud. In het begin heb ik eens een lange wandeling in de woestijngemaakt. Een herder wenkte mij. Hij nam een deken van de rug van zijn ezel en legde die op de grond voor mij. Hij maakte een vuurtje en met een stok en een moor zette hij thee. We namen afscheid alsof we broers waren. Ik voegde er bij. Als ik nu één stap buiten zet kan ik gekidnapt worden of ze brengen me in stukjes terug thuis, verpakt in een plastiekzak met een foto er op. Wie heeft er voor gezorgd dat dit heerlijk land nu een hel is? Zeker de Syrische regering niet. Maar dit verhaal was blijkbaar voor de hoofdredacteur te veel van het goede ofwel was het gewoon een nkwestie van plaatsgebrek. Nu, alles bij elkaar vind ik het artikel in Knack nogzo slecht niet. Ook de bereidwillige deskundigen die nog rap geprobeerd hebben mij de taal van de opiniebladen aan te leren, zijn toch wel tevreden. Het kan zeker bijdragen tot een mentaliteitsverandering. Zij zeggen dat die journalist eigenlijk een pluim verdient omdat hij de geest van mijn teksten ruimschoots gerespecteerd heeft.
11-09-2013 om 10:48
geschreven door Gust Adriaensen
31-08-2013
'Terug je hok in, Sieg!'
De Wever over Brackes uitlating over economie en confederalisme:
Siegfried is een beetje stout en heeft wat voor zijn beurt gesproken.
Welke politicus met enig zelfrespect kan zulke vernederende terechtwijzing dulden?
31-08-2013 om 20:19
geschreven door Gust Adriaensen
De bochten van NV-A
NV-A-politicus Siegfried Bracke stelt dat 'economie boven confederatie gaat'.
Uiteraard is dit een spectaculaire bocht in het al bochtige NVA-parcours. Maar wel een met enorme electorale risico's.
De NVA heeft de voorbije jaren extreem gefocust op Vlaamse onafhankelijkheid (het kernpunt van haar program. Toen bleek dat een Vlaams republiekje electoraal toch niet zo interessant was, schoof de partij 'confederalisme' naar voor, waarvan niemand, ook niet de NVA-top, kon zeggen wat het precies zou inhouden. Maar hoe dan ook, die retoriek, vooral uit de mond van De Wever, trok in al zijn eenvoud veel kiezers aan, in het bijzonder van concurrent Vlaams Belang.
De Wever is ondertussen zo goed als onzichtbaar en irrelevant geworden op de nationale scène en ook in Antwerpen blijkt hij in het bestuurswerk een weinig inspirerende persoon te zijn. Andere NV-A'ers zien hun kans schoon. Bourgeois heeft daarvan al een voorbeeld gegeven. Nu komt Bracke aan bod met iets wat haaks staat op de NV-A-lijn tot nu toe.
Erg verwarrend en weinig geloofwaardig voor al die mensen die gebombardeerd werden met de slogan dat onafhankelijkheid, later dan weer confederalisme, voor Vlaanderen het paradijs op aarde voor de 'hardwerkende Vlaming' zou inluiden.
En natuurlijk, een uitgelezen kans voor Vlaams Belang om massaal kiezers terug te winnen.
31-08-2013 om 12:20
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2013
Syrisch klooster bidt onophoudelijk voor de vrede
SYRISCH KLOOSTER BIDT ONOPHOUDELIJK VOOR DE VREDE
Pater Daniel MaesBron: Cathobel
BRUSSEL (KerkNet/Fides) Terwijl de toekomst dag na dag onzekerder wordt, de levensomstandigheden steeds hachelijker worden en steeds meer Syriërs naar het buitenland vluchten, wordt in het klooster van de Heilige Jacobus (Mar Yakub) in de Syrische stad Qarah elke nacht een wake gehouden en gebeden voor de vrede. Het oecumenische klooster wordt geleid door de Belg Daniël Maes (75), norbertijn van Postel en afkomstig uit Arendonk. In Mar Yakub wonen kloosterlingen uit Syrië, Libanon, België, Frankrijk , Portugal, de Verenigde Staten, Chili en Venezuela. De Belgische norbertijn startte er een priesteropleiding.
De Belgsiche pater vertelt Fides dat zijn gemeenschap tot op heden gespaard bleef van de vernielingen van de burgeroorlog in Syrië. Maar wij kunnen op elk moment doelwit worden van een aanval. Volgens de Belgische norbertijn belet niemand aan de leden van zijn gemeenschap zich elders te vestigen, waar het veiliger is. Maar de priesters en zusters van onze gemeenschap hebben besloten om niet te vluchten en om in het klooster te blijven om er te bidden. Met betrekking tot een mogelijke militaire vergelding van Amerika en enkele bondgenoten zegt hij: Wij bidden dat het westen verstandig en verantwoordelijk zou handelen. Wij blijven geloven in de kracht van het gebed en de goddelijke voorzienigheid.
(Kerknet)
30-08-2013 om 21:56
geschreven door Gust Adriaensen
Ierse dichter Seamus Heaney overleden
De Ierse dichter Seamus Heaney is overleden. Hij werd geboren in 1939 in een boerengezin. In 1995 won hij de Nobelprijs voor literatuur.
Digging
Between my finger and my thumb The squat pen rests; snug as a gun.
Under my window, a clean rasping sound When the spade sinks into gravelly ground: My father, digging. I look down
Till his straining rump among the flowerbeds Bends low, comes up twenty years away Stooping in rhythm through potato drills Where he was digging.
The coarse boot nestled on the lug, the shaft Against the inside knee was levered firmly. He rooted out tall tops, buried the bright edge deep To scatter new potatoes that we picked, Loving their cool hardness in our hands.
By God, the old man could handle a spade. Just like his old man.
My grandfather cut more turf in a day Than any other man on Toner's bog. Once I carried him milk in a bottle Corked sloppily with paper. He straightened up To drink it, then fell to right away Nicking and slicing neatly, heaving sods Over his shoulder, going down and down For the good turf. Digging.
The cold smell of potato mould, the squelch and slap Of soggy peat, the curt cuts of an edge Through living roots awaken in my head. But I've no spade to follow men like them.
Between my finger and my thumb The squat pen rests. I'll dig with it.
30-08-2013 om 16:16
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2013 om 14:11
geschreven door Gust Adriaensen
Herinspeling van het Bernard Pelsorgel in de abdijkerk van Postel
Herinspeling van het Bernard Pelsorgel in de abdijkerk van Postel
Vrijdag 13 september 2013 om 19.30 uur
door Peter Van de Velde, organist van de kathedraal van Antwerpen
De romaanse abdijkerk van Postel is een van de oudste kerken van het land. Ze dateert uit 1190 en werd opgebouwd uit tufsteen, een soort lavasteen die men in het Eifelgebergte opdolf. In 1712 werd een barokke orgelkast in de abdijkerk geplaatst die de volgende eeuwen verschillende instrumenten zou huisvesten. Uiteindelijk heeft alleen de eikenhouten kast tot op heden drie eeuwen overleefd. Lees verder
De toegang is gratis maar u moet zich wel inschrijven via het inschrijvingsformulier. De plaatsen zijn beperkt.
30-08-2013 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/54
Vrijdag 23 vrijdag 30 augustus 2013
Aan de rand van een nieuwe wereldoorlog.Vrijdag hebben zware aanslagen inTripoli (Libanon) het leven gekost aan minstens 42 mensen met 35O gewonden. Het lijkt een vergelding omdat Hesbolah met succes het Syrische leger bijstaat in zijn strijd tegen het terrorisme. Nadat het Syrische leger in Damascusweer belangrijke haarden van terroristen heeft uitgeschakeld wordter een aanslag in Damascus gepleegd met vele gewonden. Het Syrische leger is in heel het land de terroristische groepen succesvol aan het opruimen en heeft daarvoor helemaal geen chemische wapens nodig.Amerika en zijn bondgenoten blijven kost wat kost de ontwrichting van Syrië nastreven. Ze verzinnen een nieuw offensief. Zoals ze deden in Irak, Joegoslavië, Libië wordt de propaganda van leugens ten top gevoerd. Ze melden nu dat er zeker chemische wapens gebruikt zijn en dus, dat er een rode lijn is overschreden. En dit alles onder de neus van UNO waarnemers die niet eens de kans kregen een rapport te maken! Het moet immers rap gaan want de terroristen zijn bijna verslagen. En wat een overweldigend en professioneel foto- en filmmateriaal van de menigte slachtoffers (met fotos van een dag te vroeg en van Egypte?) Een menigte kinderen zonder moeder of ouders (door rebellen gekidnapte kinderen uit Lattakia?) Het moet allemaal dienen om een onmiddellijke en massale aanval te rechtvaardigen zoals in Irak. Ze zeggen natuurlijk niet dat ze zelf voor chemische aanvallen hebben gezorgd en dat komt bij de westerse media niet eens in hun gedachten. Amerika spreekt dreigende taal en stuurt alvast enkele schepen met raketten richting Syrië. Inmiddels heeft het Syrische leger een fabriek van chemische wapensvan de rebellen ontdekt maar de westerse propagandamolen blijft gewoon tegen Syrië raaskallen. Op de komst van de Amerikaanse schepen hebben Syrie, Rusland, Iran al gereageerd en gezegd dat ze ook deaanstoker, Israël zullen treffen. De Amerikaanse politiek is totaal gek geworden. Amerika is de kampioen overtreder van internationale recht én van het gebruik van massavernietigingswapens overheel de wereldbol, tot en metatoombommen! Nu wil het Syrië aanvallen onder voorwendsel van gebruik van chemische wapens. Amerika schijnt aan een faze van zelfvernietiging begonnen, met onvoorspelbare tragische gevolgen voor henzelf en voor een deel van de mensheid. Dan is dit meteen mijn allerlaatste bericht op aarde. Hartelijk dank voor uw belangstelling en gedenk ons in uw gebeden.Hopelijk gebeurt er niets, of toch niet veel en nemen de Amerikanen genoegen met het feit dat ze hun spierballen eens konden tonen en de reactie van Iran en Rusland aftasten. Jammer van hun krankzinnig militair apparaat, waarmee zeheel de aardbol hebben bezaaid. Ofwel wordt het gebruikt en dan brengt het dood en vernieling, ofwel wordt het niet gebruikt en dan is het een duizelingwekkend bedragweggegooid geld, waarmee de armoede van nagenoeg heel de mensenfamilie alkon verholpen worden.
Tegenover dit militair offensief lanceren wij een geestelijk offensief, niet met Tomahaw kruisraketten of zo,maar met geloof en gebed. Gans de zondagnamiddag houden we een vrije aanbidding bij het Allerheiligste Sacrament. Bovendien besluiten we de volgende dagen vanaf 6.00 u tot21.30 u(onderbroken door eucharistie en middagmaal) deze aanbidding verder te zetten opdat uiteindelijk Gods Rijk moge zegevieren.
In Syrië zelf groeit samen met de vrees ook het zelfvertrouwen. Minister Mohammad Abdelsatter al Sayyed zegt dat Syrië een perfect model is van islamo-christelijke broederschap. Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben. De president zelf laat weten dat Syrië de terroristen in zijn land zal blijven bestrijden, dat het geen marionet zal worden van westerse heersers en dat het als soevereine staat vrij relaties zal aangaan in het belang van het eigen volk. De minister van buitenlandse zaken zegt dat het leger nooit chemische wapens heeft gebruikt en hij voegt er bij dat iedere militaire actie tegen Syrie bedoeld is om Israël van dienst te zijn.
Ook de steunbetuigingen voor Syrië in het buitenland gaan door. Nabil Fahmi, Egyptische minister van buitenlandse zaken verwerpt iedere militaire tussenkomst in Syrië. De Italiaanse minister van buitenlandse zaken laat weten dat Italiën geendeel wil nemen aan een militaire actie tegen Syrië. In Moskou wordt voor de Franse ambassade een grote sit-in gehouden door de jeugd, in solidariteit met Syrië. En de hoogste kerkelijke autoriteiten hebben ditmaal duidelijk hun stem laten horen. Zowel het Vatikaan zelf als de vertegenwoordiger van het Vaikaan bij de Uno keuren iedere veroordeling van Syrië af voordat er evidente bewijzen zijn en verwerpen een militaire tussenkomst. Youssef III Younan, Syrisch katholiek patriarch zegt: De christenen worden door het westen verkocht voor olie. Hij heeft scherpe kritiek opde cynische politiek waardoor twee jaar en een half rebellen worden bewapend om een oplossing onmogelijk te maken. De maronitische patriarch Bechara Rai zegt onomwonden: Er is een plan om de Arabische wereld te verwoesten voor politieke en economische belangen. Metropolitet Hilarion zegt namens het patriarchaat van Moscou: Zoals in Irak handelt Amerika eens te meer als de internationale beul...Zonder goedkeuring van de VN willen zij beslissen over het lot van miljoenen burgers in heel de regio.
Dinsdag horen we gans de dag door vliegtuigen, helikopters, bombardementen, beschietingen en ontploffingen op verschillende plaatsen rondom ons. sAvonds wordt het nog heviger. We besluiten de aanbidding onmiddellijk na het avondmaal te beëindigen en het Allerheiligste Sacrament in veiligheid te brengen. Gans de avond, de nacht en de volgende dag s morgens is er geen elektriciteit. Toch blijft het s nachts rustig en beginnen we de woensdag morgen weer met de aanbidding vanaf 6.00 u. S Avonds beëindigen we de aanbidding weer na het avondmaal. Omdat de volgende dagen de situatiekritiek kan worden tracht ieder zich hierop voor te bereiden. Op donderdag houden we samen een vastendag waarbij s middags ieder een tas thee drinkt met of zonder droog brood. sAvonds eten we gewoon en beginnen een nachtaanbidding tot vrijdag morgen. Om middernacht vieren we in de crypte de heilige eucharistie. Althans, dat was de bedoeling. Nu vermoeden weeerderdat er mogelijk zaterdag een aanval komt en gaan we de nachtaanbidding met eucharistie van vrijdag op zaterdag doen. Lieve mensen, tracht mee te helpen opdat de waarheid mag zegevieren en wil meebidden voor bescherming.
Caral Del Ponte, een van de vier commissarissen van het onderzoeksteam voor Syrië blijft moedig van de waarheid getuigen. Vroeger heeft ze al gezegd dat er sterke aanwijzingen waren dat de rebellen gifgas hebben gebruikt in Khan El Assal. Syrië heeft de Uno uitgenodigd om een onderzoek in te stellen. Denk je dat er iemand één stap voor gezet heeft om dit te onderzoeken? Maar Carla gaat verder en zegt nu: De commissie van experts heeft geen bewijs gevonden van het gebruik van chemische wapens door het Syrische leger. De Syrische afgevaardigde van het ministerie van buitenlandse zaken, Faisal al-Miqdad heeft bovendien het nodige bewijsmateriaal aan de commissie overhandigd voor het gebruik van chemische wapens door de rebellen.Het wordt steeds meer waarschijnlijk dat de chemische wapens en het gebruik ervan in Syrië het werk zijn van de geheime diensten van Amerika, Engeland en Frankrijk.Ondertussen krijgt Cameron in Engeland geen meerderheid om aan te vallen vooraleer er bewijzen zijn, tekenen duizenden in Frankrijk een petitie tegen deelname aan de inval in Frankrijk en roept Fabius héél dringend het parlement samen voor deze kwestie... op 4 september! Er wordt blijkbaar langs alle kanten tochwat gas terug genomen. Wel is het duidelijk dat weleven in een wereld zonder interesse voor waarheid, soevereniteit of internationaal recht. Alleen de belangen van de machtigsten gelden. Door deze hersenspoeling laten de westerse politici en media zich nog te zeer bedwelmen.
Ik denk aan het komisch prentje van een man met zijn plakaat: Het einde der tijden is nabij. Achter hemloopt een andereman te brommen en zegt: Die naieveling weet nog niet dat we er volop in zitten.
30-08-2013 om 07:32
geschreven door Gust Adriaensen
27-08-2013
Rode lijnen
Dat politieke 'wereldleiders' spreken over 'rode lijnen' die overschreden worden in een oorlogssituatie, geeft me een wrang gevoel.
In Syrië woedt al enkele jaren een regelrechte burgeroorlog. Tienduizenden mensen zijn gedood. Een paar miljoen zijn op de vlucht.
Met het gebruik van chemische wapens zou DE rode lijn overschreden zijn, orakelen vooral de VS. En dat zou een militair ingrijpen verantwoorden en noodzakelijk maken.
Zou het niet veel menselijker zijn dat iedere oorlog of oorlogsdreiging onmiddellijk als één grote, dikke rode lijn werd beschouwd? En dat vanaf het begin alle diplomatieke, morele en economische middelen werden ingezet om conflicten te ontmijnen of op te lossen?
'Rode lijnen' laten bepalen door het soort wapens dat gebruikt wordt, verleent een soort van moreel alibi voor nog meer militair geweld, dood en vernieling.
Het is, zoals Marc Reynebeau schrijft, 'niet de moraal die bepaalt waar de 'rode lijn' ligt, maar het is een kwestie van politieke afweging'.
Het kan niet vaak genoeg herhaald worden: OORLOG IS DE RODE LIJN!
27-08-2013 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2013
Natuurhistorische wandeling
Op zondag 1 september organiseert de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten', in samenwerking met natuurvereniging 'Den Bunt', een natuurhistorische wandeling in de prachtige omgeving van de Turnhoutse Vaart en het Retiese Goor. De gids is Danny Van der Veken, bioloog en auteur van het boek 'Retie veranderend landschap'.
Samenkomst: gewestweg Retie-Postel Brug 2 (Postel-ter-Heyde) om 9 uur; einde wandeling: rond 12 uur.
Iedereen is van harte welkom.
25-08-2013 om 20:25
geschreven door Gust Adriaensen
24-08-2013
Postelse Pracht
Postelse Pracht
Over de boekenwereld van de abdij van Postel
Half juni 2013 werd in de norbertijnenabdij van Postel een totaal vernieuwd bezoekerscentrum van de abdijbibliotheek geopend.
Voor die gelegenheid werd ook een volledig nieuwe tentoonstelling samengesteld o.l.v. Prof. Lieve Watteeuw (Illuminare Studiecentrum Middeleeuwse Kunst KU Leuven).
Zij maakte een prachtige selectie uit de boekenschat van de Postelse abdijbibliotheek. Wat krijgt de bezoeker te zien? Rijkverluchte manuscripten, wiegedrukken uit de 15de eeuw, grote drukwerken met magnifieke
boekillustraties zoals atlassen, bijbels, botanische en historische boeken uit de 16de tot de 18de eeuw, grafiek zoals houtsneden, gravures en originele
koperplaten, allerlei soorten boekbanden met bestempeling.
Een bezoek aan het bezoekerscentrum en de tentoonstelling is meer dan de moeite waard. Er zijn twee mogelijkheden tot het bezichtigen van de tentoonstelling Postelse Pracht. Over de boekenwereld van de Abdij van Postel :apart gedurende een rondleiding van 2 uur in het bezoekerscentrum ofwel verwerkt in een totaal-rondleiding in en rond de abdij.
Alle rondleidingen gebeuren door erkendegidsen van de Molse Gidsenkring. Reservaties dienen te gebeuren via : Dienst Toerisme Mol, Markt 1a, 2400 Mol (014/33 07 85 of toerisme@gemeentemol.be
24-08-2013 om 17:54
geschreven door Gust Adriaensen
Een zomerdag in Antwerpen
Het was gisteren over de koppen lopen in Antwerpen. Prachtig zomerweer, bomvolle terrasjes. En als er dan voor de rede nog een sierlijk zeilschip ligt aangemeerd, is het plaatje compleet.
De Amerigo Vespucci, een driemaster, doet enkele dagen Antwerpen aan. Het schip werd in 1931 gebouwd en fungeert als opleidingsschip voor de Italiaanse marine.
Het zeilschip is genoemd naar de Florentijnse ontdekkingsreiziger Amerigo Vespucci (Firenze, 9 maart 1454 -Sevilla, 22 februari 1512). In Spaanse en Portugese dienst verkende hij delen van het continent Amerika, dat vervolgens naar hem genoemd werd.
's Avonds in de Sint-Pauluskerk het openingsconcert van Laus Polyphoniae, het festival van de oude muziek, bijgewoond. Dit jaar is het gewijd aan de Britse muziek ten tijde van Queen Elizabeth I.
Het Huelgas Ensemble, onder leiding van Paul Van Nevel, bracht op een adembenemende manier, het veertigstemmige 'Spem in alium' van Thomas Tallis. Het Ensemble vertolkte het muziekstuk eigenlijk drie keer maar telkens vanuit een andere ruimtelijke invalshoek.
Na afloop was het in de warme zomeravond nog even druk in de straten en op de pleinen als uren voordien.
24-08-2013 om 11:15
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Mar Yakub VI/53
Vrijdag 16 vrijdag 23 augustus 2013
Zondag is hier doorgaans een heerlijke vrije dag maar de stroomonderbreking in de loop van de voormiddagkwam nu erg ongelegen. Zonder licht bidden lukt best, maar zo een goede maaltijd klaar maken is veel moeilijker. Daarom werd besloten na de mis een gezellige picknick te houden en savonds voor een goede maaltijd te zorgen. Enzo gebeurde het.Soepel met eigen regels en gewoonten omspringen is goed voor een gezond (christelijk) leven.
Volop tomaten. Van groen zijn ze plots knalrood geworden (zoals sommige groene partijen in Europa?). Onze medebroeder die samen met twee anderen over onze veiligheid waakt, is ook verantwoordelijk voor de (kleine)binnentuin en levert iedere dag alvast meerdere kisten af. En nog verschillende soorten: grote, peervormige (Amerikaanse), heel kleine (Franse), Syrische, Libanese... Hij zorgt ook dagelijks voor verschillende groenten. Verder lig er al een massa knoflook te drogen. Ook mais wordt regelmatig gegeten (de andere kiekens zijn eerder verzot op de afval van de tomaten, wat we hen gunnen)...
Is de strijd hier nu echt begonnen? Dinsdag morgen is er een druk luchtverkeer met enkele doffe geluiden, maar tijdens de eucharistie krijgen we het echt benauwd. Er wordtlangs meerdere kanten tegelijk gebombardeerd. Na de mis vluchten we vanuit de kerk rechtstreeks naar de crypte, waar we in het half duister het middagmaal gebruiken. Er volgt nog watonheilspellend gerommel maar dan wordt het stil. Het was blijkbaar slechts een voorbereiding met een korte, krachtige aanval.Na het eten doen wegewoon de afwas en achten het niet nodig naar onze schuilplaatsen te gaan.
Protest tegen de fanatieke moslimbroeders. In Turkije zijn bij het ondemocratisch monsterproces van Ergenekon op 5 augustus 275 militaire, politieke en andere leiders veroordeeld voor deelname aan een staatsgreep. Het zijn allemaal mensen die zich verzetten tegen het totalitaire strevenvan de moslimbroeders en de alomtegenwoordige invloed van Amerika en Israël. In Egypte wordt Mohamed Badie, de hoogsteleider van de moslimbroedersaangehouden en vraagt Hazem-el-Beblaoui, de eerste minister,dat de moslimbroerderschap zich opheft als vage, alomvattende confrerie en op wettelijke wijze deelneemt aan het bestuur van het land als een legale partij.
Moeizaam herstel in Syrië. Wereldwijd nemen de steunbetuigingen voor Syrië toe. Bij de heilig Grafkerk in Jeruzalem werd op 20 augustus een massabetoging gehoudenom solidariteit uit te drukken met de twee op 22 april ontvoerde bisschoppen van Aleppo en met de christenen van Egypte. Tegelijk worden in heel Syrië gewapende groepen en hun wapenarsenalen, vooral van al Nousra, door het nationale leger steeds meer opgeruimd. Hierbij werd op 20 augustus in de streek van Lattakiaeen massagraf ontdekt van burgers die door terroristen vermoord zijn. Het wordt steeds duidelijker dat Syrië vecht tegen een internationaal gesteund terrorisme. Het verwijt Amerika dat het zijn echte motieven onder leugens verbergt en niet mee wil werken aan een vrede. De groot mufti van Syrië, Ahmad Bader Eddin Hassoun heeft in Damascus een Russische delegatie ontmoet. Hij stelt dat de samenzwering tegen Syrië bedoeld is om de verdraagzaamheid tussen de verschillende gelovigen te veranderen in een opdeling vangeloofsgroepen die elkaar blijven bestrijden, zoals al in zovele landen is gebeurd.Liefde is belangrijker dan gebed besluit hij. Bij deze gelegenheid dankt de minister van sociale zaken Rusland voor de hoeveelheid melk voor de kinderen en medicijnen alsook de veelvuldigesteun die Rusland geeft aan Syrië. We willen er zelf bijvoegen dat op dit ogenblik Rusland de grote verdediger is van de christenen. In het Syrisch Arabisch Nieuws wordt België nu vermeld (met name de steden Antwerpen en Vilvoorde) omdat het sancties oplegt aan families die terroristen naar Syrië sturen. De minister van buitenlandse zaken, Wallid al-Moallem, op een samenkomst in Damascus op 21 augustus, betreurt dat Israël, na drie luchtaavallen te hebben uitgevoerd op Syrië, zijn tevredenheid uitdrukt dat in Syrië, Irak en Egypte, het terrorisme toeneemt, de infrastructuur wordt vernietigd en de economie ontwricht. Onze oudste broer is op politiek gebied helaas een hoofdrolspeler in het toenemend geweld en de ontwrichting in het Midden Oosten. Syrië wordt beschuldigd van het gebruik van chemische wapens om zo een algemene verontwaardiging op te wekken. De rebellen hebben nu steun nodig. Deze leugens zullen wellicht deze keer niet meer zo vlot aanvaard worden als voorheen. Op 21 augustus deed het leger een zware aanval ten Z-O van de ghoutta (Damascus). De massa gruwelijke beelden en filmen van zogezegde slachtoffers van chemische wapens werden echter al op de avond van 20 augustus verspreid. En er zitten beelden tussen van Egypte. Teheran heeft meteen al laten weten dat er voldoende bewijzen zijn van gebruik van chemische wapens door de rebellen. China waarschuwt de inspecteurs dat ze met de Syrische regering moeten contact nemen en objectief blijven. Zelfs het Vaticaan is nu alert en zegt dat de Syrische regering niet mag beschuldigd worden als er geen evidente bewijzen zijn.Colin Powell beschuldigde Irak in 2003 van het gebruik van gifgas en had een PowerPoint gemaakt van een gasfles die hij zelf had aangestoken. Toen Irak verwoest was gaf hij toe dat hij gelogen had en de internationale gemeenschap bedrogen.
Graag willen we goede initiatieven aanmoedigen. De VCD of Vrije Christen Democratenstreven naar een maatschappij op christelijke fundamenten, die uiteindelijk de authentieke algemene menselijke waarden zijn.Zij houden op zaterdag 24 augustus om 14.30 u een familiedag met een BBQ, in Onze Ark, St. Michielslaan 35, Sint Michiels bij Brugge met, o.m. joodse volksdansen. (Zij steunen de Torah getrouwe Joden die het geweld en de bezetting vanwege het zionisme verwerpen). Iedereen welkom.
Ziehier nog twee getuigenissen.
Enkele citaten uit een open brief aan de president van Frankrijk en zijn minister van buitenlandse zaken. Ik ben de vader van een van de vele slachtoffers van de oorlog in Syrië. Pascale werd gedoodin de lijnbus die werd aangevallen door een gewapende groep van het Vrije Syrische leger dat gij en uw bondgenoten al vanaf het begin steunt, en aanmoedigt Indien het uw doel isSyrië te vernietigen om Israël te beschermen, gelooft gij echt dat het vernietigen van een volk Israël vrede en rust zal brengen? Gelooft gij, door de christenen uit te roeien de beschaving te bevorderen?... Je bent er in gelukt, samen met uw bondgenoten, in enkele maanden tijd de vriendschap tussen moslims en christenen in Syrië om te vormen tot een bijna confessionele oorlog. als Syrische christenen zien wij geen redenen om ons land te laten vernietigen en onze kinderen te laten vermoorden, om van de ene corruptie naar de andere te gaan louter voor de belangen van anderen.(Claude Zerez, vader van Pascale overleden te Homs op 9 oktober 2012 in de leeftijd van 20 jaar.)
Mgr. Antoine Audo, jezuïet en Chaldeeuwse bisschop van Aleppozegt niet te zullen aanwezig zijn op de grootste jongerensamenkomst in Rimini, georganiseerd door Communione e Liberazione omdat hij in deze tragische omstandigheden bij zijn gelovigen wil blijven.Aleppo is nu de stad van de martelaren. Meer dan een half miljoen mensen zijn gevlucht en 80% hebben geen middelen van bestaan meer. Toch herinnert hij aan hetmoedige jeugdfestival van 28 julien zegt dat eind augustus een nieuw festival van hoop zal gehouden worden, aangemoedigd door de woorden en de houding van paus Franciscus.
24-08-2013 om 10:12
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2013
Tablet verbruikt meer dan koelkast
Volgens een studie van Mark Mills, ceo van het Amerikaanse adviesbureau Digital Power Group, verbruikt de digitale economie met haar miljoenen spartphones en tablets, al de helft meer elektriciteit dan de luchtvaartindustrie. En die enorme massa energie zou verre van groen zijn.
Ondertussen riep de ngo Global Footprint Network, dinsdag 20 augustus uit tot 'Earth Overshoot Day'. Dat is de dag dat we op het punt beland zijn waarop de mensheid alle natuurlijke hulpbronnen geconsumeerd heeft die de aarde dit jaar zal kunnen produceren. Er is dit jaar ook al meer CO2 uitgestoten dan de aarde kan absorberen.
Volgens de onderzoekers van Global Footprint Network, consumeren we sinds begin de jaren zeventig jaarlijks meer dan één planeet aarde. In 1993 viel Earth Overshoot Day op 21 oktober. Dit jaar hebben we de aarde al twee maanden eerder uitgeput.
Onze ecologische voetafdruk is dus sterk toegenomen. Belgen hebben vandaag 5,3 maal de oppervlakte van België nodig om te kunnen produceren wat ze verbruiken.
22-08-2013 om 07:45
geschreven door Gust Adriaensen
Augustinus van Hippo
Op 28 augustus viert de Rooms-katholieke kerk Sint-Augustinus, bisschop, kerkleraar, filosoof, en regelvader van o.a. de norbertijnenorde.
Augustinus werd geboren op 13 november 354 en stierf op 28 augustus 430. Zijn invloed als theoloog en denker binnen het christendom, in het bijzonder het kloosterwezen, en binnen de geschiedenis van het westerse denken, kan moeilijk onderschat worden.
Augustinus was een bijzonder productief schrijver. Zijn bekendste werk is 'Confessiones' of 'Belijdenissen'. Daaruit komt het beroemdste citaat van Sint-Augustinus: 'Gij hebt ons gemaakt voor u en onrustig is ons hart totdat het rust vindt in u'.
Uiteraard viert ook de norbertijnengemeenschap van Postel de Heilige Augustinus. Opwoensdag 28 augustusis er om11.30 uurin de abdijkerk een pontificale hoogmis, waar iedereen welkom is.
22-08-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
21-08-2013
'De relatiefste én absoluutste mens ter wereld'
Doe mee aan de ongetwijfeld spraakmakendste quiz van dit jaar: de RELATIVITEITSQUIZ met Liesbeth Homans als referentievrouw en scherprechter.
Kruip in de huid van de charmante Antwerpse schepen. Welke van de hier vermelde items vindt zij, volgens jou, relatief en welke absoluut.
Markeer met ZWART de onderwerpen, waarop, volgens jou, Liesbeth, haar beruchte 'relativiteitstheorie' toepast. Duid met GEEL de items aan, waarop, volgens jou, Homans, haar beruchte 'absolutismetheorie' in werking laat treden.
Wie het dichtst de keuze van mevrouw de schepen benadert, krijgt als beloning, drie gezonde Vlaamse smakkerds op de rechterwang toegediend door Liesbeth in hoogsteigen persoon
Inzendingen te bezorgen aan "'t Stad is niet van iedereen", Stadhuis, Antwerpen. Veel geluk!
°Racisme °Kennis van het Antwaarps °Werkloosheid °Van Peel °Heterofobie °Vlaamse Leeuw met rode klauwen °Hongersnood °Hongerdood °Vlaamse rijstpap °Vlaamse Leeuw met zwarte klauwen °Kennis van het Nederlands °Homofobie °Fiscale fraude °Sociale fraude °Belgische identiteit °Pedofilie °Pesterijen °Transfers van Wallonië naar Vlaanderen °Discriminatie °Vlaamse identiteit °Privacy °Invloed van Voka °Uitsluiting °Uitbuiting °Algemeen Nederlands °Sociale komaf °Holocaust °Transfers van Vlaanderen naar Wallonië °Kris Peeters °Burgemeesterssjerp °Misdaden tegen de menselijkheid °Hoofddoeken °Liesbeth Homans °Transfers van Brussel naar Vlaanderen °Conservatisme °Droog zaad °Linkse maatschappijvisie °Rechtse maatschappijvisie °Zwarte diamanten °Thatcherisme °Zulte op 't Kiel °Frieten van 't Draakske °Rik Torfs °Verovering van 't Stadhuis °Antwerpse haven °Migranten °Lange Wapper °Flaporen °Torgny op Den Bosuil °Eigen Grote Gelijk
21-08-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2013
Heiligverklaring missiezuster die tegen racisme streed
Enkele maanden geleden verklaarde paus Franciscus, de Colombiaanse missiezuster Laura van Sint Catharina van Siena (1874-1949), heilig.
Zij nam het geregeld op voor de indianen in Colombia en streed tegen racisme en discriminatie.
19-08-2013 om 12:11
geschreven door Gust Adriaensen
De relativiteitstheorie van Homans omtrent racisme
Een enorm interessant en verhelderend onderzoeksprojectje voor een krant of tijdschrift, zou zijn na te gaan op welke maatschappelijke, ethische en politieke problemen Homans en co.,hun 'relativiteitstheorie' toepassen en op welke niet.
19-08-2013 om 12:01
geschreven door Gust Adriaensen
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'
'We kunnen niet gerust slapen terwijl baby's sterven van honger en bejaarden geen medische hulp krijgen.'
19-08-2013 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Mar Yakub VI/52
Vrijdag 9 vrijdag 16 augustus
Vorige week eindigde de ramadan, de vastenmaand voor de moslims, met het zogenaamde Aid al-Fitr.Dit werd in heel het land in eenheid, vreugde en hoop gevierd.Er bestaanverschillende verenigingen en bewegingen zoals Syrië is mijn eer,Syrië maakt ons een. Vrijwilligers van deze en andere groeperingen hebben, gewonde soldaten opgezocht en geëerd, kinderen en families van vermoorde burgers geschenken gegeven e.d. Wij wilden vorige week de moslimfamilies die hier opgevangen worden gaan feliciteren, maar uiteindelijk is het pas zondagnamiddag gebeurd. Met vier man en twee flinke schalen vers gemaakte kaas als geschenk trekken we er naar toe. Door de mannen worden we hartelijk onthaald met twee omhelzingen en een kus op de schouder, zoals gebruikelijk. Sommige vrouwen en meisjes geven heel vriendelijk een hand, anderen buigen en groeten meteen brede glimlach. Samen vormen ze drie gelukkige gezinnen, die als één grote familie samen leven. De matrassen op de beddenbakken tevens opslagruimte - dienen als zetels, waarbij nog kussens om op te leunen. De ouders komen er ongedwongen bij zitten, terwijl de kinderen heen en weer blijven lopen, totdat ze uiteindelijk ook ergens bij hun ouders neerstrijken. Direct worden glimlachend concrete vragen gesteld: wat is het beste, trouwen of alleen blijven? Gaat de oorlog nog lang duren? Welke zijn de grote steden in België? Tussenin wordt hartelijk gelachen. Ondertussen worden glaasjes gloeiend hetethee met veel suiker geserveerd en daarna nog kleine tasjes Arabische koffie, ook met veel suiker. Mijn drie gezellen spreken vlot Arabisch en spelentolk voor mij. Ik moet me nog beperken totenkele uitdrukkingen en kan slechts hier en daar enkele woorden verstaan. Er wordt honderduit over het geloof in God gesproken. Uiteindelijk vragen ze of ik hen iets wil vertellen over Christus. Of je het nu gelooft of niet, ze hebben een heelbijzondere eerbied voor de priester en de woorden die hij spreekt. Ik vertel over Gods grote liefde voor allen, die in Jezus mens geworden is en ons aardse leven heeft gedeeld in alles, behalve in de zonde.Jezus Christuskwam niet om schuldigen te straffen, zoals alle samenlevingen trachten te doen,maar heeft de schuld zelf op zich genomen door te sterven op het kruis. Dat is het nieuwe datHij bracht. Overal zijn er mensen die God en de evenmens oprecht lief hebben en naar zijn voorbeeld willen leven en zo meewerken aan het Rijk Gods op aarde. Ze reageren door te zeggen dat ze daar graag naar luisteren. Het zijn flinke gezinnen met ook mooie, lieve vrouwen in hun lange kleurrijke gewaden. Ze zijn nog vrij en hebben een natuurlijke schoonheid, die niet getekend isdoor de westerse obsessie van een uitdagend en ophitsend exhibitionisme. Dat is de schoonheid en grootheid van het Syrische volk, zoals wij het gekend hebben voordat duistere machten het land in een hel begonnen om te vormen.
We vieren feestelijk het hoogfeest van de Tenhemelopneming van Maria (15 augustus). De oorsprong van dit feest ligt in de wijding van een Mariaheiligdom tussen Jeruzalem en Bethlehem, dat vereerd werd als de plaats waar Maria zou gerust hebben op weg naar Bethlehem. Het werd in het begin van de VI e eeuw in Antiochië gevierd en uitgebreid over gans het byzantijnse rijk. Midden VII e eeuw werd het in Rome ingevoerd. De oude patristische traditie, gedeeltelijk in apocriefen bewaard, spreekt van de dormitio, het inslapen van Maria. Deze rijke traditie heeft onder meer haar uitdrukking gevonden in de iconen. We hebben getracht na de plechtige vespers van woensdagavond deze overlevering als levende icoon uit te beelden. Een zuster had alles netjes voorbereid en voor ieder de nodige teksten voorzien met een voldoende hoeveelheid kleding. Maria verneemt dat haar Zoon en Heer haar weldra bij zich roept. De apostelen komen van over heel de wereld naar haar toe. Noodgedwongen zijn er enkele vrouwelijke apostelen bij, maar verder toch geen andere abnormaliteiten meer. Johannes viert de eucharistie (met lekker vers brood). Petrus geeft een toespraak. De apostelen zijn bedroefd en tegelijk bidden en loven ze God. Ze vragen nog aan Maria dat ze haar beeltenis achterlaat. Uiteindelijk sterft Maria. Dit wordt op de iconen uitgebeeld met een klein kind als beeld van haar zieldie opstijgt en door Jezus opgenomen wordt. Deze rol wordt meesterlijk vertolkt door de baby Fadia, helemaal als een engeltje verpakt. De apostelen leggen Maria in het graf en elk spreekt nog een gebed of getuigenis uit. Een van de apostelen komt helaas drie dagente laat toe en weent bitter. Petrus beveelt het graf te openen opdat ook hij Maria nog kan zien, maar het graf is ledig en er zijn twee engelen. De kinderen waren door versierde kartonnen vleugelen voor en achter zo ingepakt dat ze zich wil stil moesten houden. Deze apostel krijgt dan de icoon met de afbeelding van Maria. Met lofzangen eindigt dit prachtige mysteriespel. Bij het avondmaal (met de rest van het lekkere brood) wordt nog aangenaam nagepraat en worden verbeteringen voorgesteld voor een volgende keer.
De feestdag zelf wordt met een plechtige eucharistie gevierd, waarbij we de bijzondere tussenkomst van Maria in Syrië afsmeken. Hierna een feestmaal met eenvoudige middelen maar wel twee gebakjes. Het gelegenheidskoortje (dat iedere dag na de mis twee liedjes zingt!) viert zijn eenjarig bestaan, voert een heel repertorium open de leden, inclusief Fadia,krijgen allen een geschenkje. In de late namiddag houden we nog een uur aanbidding met het uitgestelde Allerheiligste Sacrament.
Syrië is al een ware verrijzenis aan het beleven, te midden van de blijvende onveiligheid en de tragischegevolgen van de oorlog. De wereld ontwaakt uit eenroes en erkent steeds meer de waarheid. Vele landen betuigen hun steun aan het Syrische volk. Andere landen, die Syrië mee wilden ontwrichten, krijgen af te rekenen met interne protesten. De overheersing van de moslimbroeders en andere fanatieke groepen wordt niet vanzelfsprekendmeer geduld, wat een hoogtepunt bereikt in Egypte.Kemal Kilicdaroglu, leider van de Turks Republikeinse Volkspartij beschuldigt eerste minister R.T. Erdogan van moorden en aanslagen in Syrië, terwijl een Turks comité voor mensenrechten de regering eveneens beschuldigt van alle mogelijke financiële en militaire hulp aan gewapende groepen, inclusief al Nousra. Als klap op de vuurpijl wordt dit nog eens ondubbelzinnig bevestigt door de voormalige Turkse minister van buitenlandse zaken, Sukru Sina Gurel. Op het terrein zijn er steeds meer rebellen die inzien dat ze zich vergist hebben. Ze wilden het volk beschermen. Dan kwam een vloedgolf van buitenlandse fanatieke strijders, die niet met hen wilden spreken, niet met hen wilden eten of samen zijn.Zij gaven hen enkel bevelen om zonder genade te moorden en te verwoesten. De onschuldige strijders zijn overgestapt en blijven overstappen naar de regering en het leger, dat hen genade schenkt, opnieuw inschakelt in het leger of in charitatief opbouwwerk. Volk en leger vechten steeds meer in eenheid tegen de terreur en de heropbouw van de samenleving is volop bezig. Mgr. Atallah Hanna, Grieks-orthodox aartsbisschop van Sebasta zegt dat Syrië het land is van de vriendschap en het in vrede samen leven van alle godsdiensten. Syrië zal overwinnen. Op 5 augustus gaf de Syrische president nogmaals een hoopvolle toespraak waarin hij moedig en eerlijk de huidige problemen aanpakt. Zij die het volk blijven uitmoorden en het land verwoesten zullen worden uitgeschakeld en zij die aan een vredevolle samenleving mee willen opbouwen zullen daartoe de kans krijgen.
De ouders van Fawad, getuigen van verzoening. De christelijke wijken van Homs waren de eersten waarvan de media fier aankondigden dat ze door rebellen waren bevrijd. Er werd gemoord, geplunderd en verwoest. 130.000 christenen werden verdreven. Ook moslims leden zwaar onder de gruwel van de bevrijding. In een samenkomst van de musalaha, de verzoeningsbeweging, vertelt nu een soennitischevader hoe zijn enige zoon Fawad student was aan de universiteit van Homs. Op een dag keerde hij niet terug, hij was gekidnapt. Alle zoeken bleef zonderresultaat. Na een tijd kregende ouders een telefoon: Wilt ge uwzoon terug zien? Hij beloofde alles te geven of te doen om hun zoon terug te krijgen. s Anderendaags werd er op de deur geklopt. De ouders kregen een foto van hun zoon en een plastiekzak, waarna een auto in grote vaart wegreed. In de zak zat het in stukken gehaktelichaam van hun zoon. En de vader spreekt verder met grote overtuiging: Wij vergeven hen die onze zoon hebben vermoord. Laten we vergeving schenken omwille van Fawad en omwille van God. Dat is de prijs die wij moeten betalen voor de vrede.
Jongeren samen in Aleppo. Terwijl drie miljoen jongeren op het strand van Copacabanain Brazilië samen met paus Franciscus het slotfeest vieren van de Wereldjongerendagen, komenop dezelfde zondag 28 juli 2013jongeren uit alle christelijke gemeenschappen, met vier bisschoppen en een aantalpriesters samen in de wijk al Sabeel van Aleppo, onder impuls van paters Salesianen. In dezelfde geest als de jongeren in Rio zijn ze vanuit het christelijk geloof samen in gebed, gesprek en ontspanning. Ze willen met skype verbinding krijgen met de jongeren van de WJD in Rio, maar het lukt niet. Aleppo, een van de mooiste steden van het Midden Oosten, is inmiddels verwoest, terwijl de bevolking voor een groot deel werd verdreven of uitgemoord. In het hart van deze stad van martelaren komen nu 850 jonge christenen samen om te bidden, te zingen en eucharistie te vieren. Onbevreesd getuigen ze van hungeloof en hun hoop op de toekomst. De dag eindigt met een toewijding van de jongeren van Syrië aan het Onbevlekt Hart van Maria. De Armeense katholieke bisschopBoutros Marayali vertelt hoezeer hij getroffen is door de houding van deze jonge christenen. Ze leven vanuit een innerlijke vrede en kracht,door de oorlog en het lijden gelouterd. Ze willen zich onverdeeld inzetten voor God en de medemens. Ondanks het dreigende gevaar en de blijvende onveiligheid hebben ze voor deze samenkomst geen enkele bescherming of verdediging voorzien. Alles verliep in de grootste vrede.
17-08-2013 om 13:29
geschreven door Gust Adriaensen
16-08-2013
Gezinsweekend in de abdij van Postel
Van vrijdag 13 septembertot en met zondag 15 september organiseert de abdij van Postel een gezinsweekend.
Op zaterdag 14 september is er de gezinsdag rond het thema "Het licht van het geloof".E.P. Benny Berrens o.praem, Norbertijn van de abdij van Postel, gastenpater, opleidingsverantwoordelijke en professor theologie, zal deze dag begeleiden. Het zal een dag worden gevuld met gebed en ontmoeting, geloofsverdieping en gesprek. De deelnemers vieren samen met de abdijgemeenschap de H. Mis en nemen deel aan het avondgebed van de abdijgemeenschap. Er is biechtgelegenheid voor oud en jong. Er is catechese en opvang voor de kinderen. Iedereen mag deelnemen, men hoeft niet in gezinsverband te komen.
Voor wie op zoek is naar meer; wie dieper wil kennismaken met andere jonge gezinnen; wie met andere jonge gezinnen wil bidden; wie even in stilte met Maria bij Jezus wil vertoeven tijdens de Aanbidding; wie gezellig wil napraten... is er de mogelijkheid om het ganse weekend te komen: van vrijdag 13 september (vanaf 19u) tot zondag 15 september.
Op zondag 15 september wordt aangesloten bij het Feest van de Gezinnen te Scherpenheuvel met o.a. mgr. Lemmens en mgr. Léonard. www.vierhetleven.be
Inschrijving en inlichtingen via: pater Benny abdij van Postel Abdijlaan 16 2400 Mol (0032) 0496 50 15 23 gastenkwartier@abdijpostel.be
16-08-2013 om 18:22
geschreven door Gust Adriaensen
Wat zou Joël de Ceulaer doen?
'Moment' is een rubriekje in De Standaard, waarin redacteurs van de krant, hun luchtig, vluchtig, (als het kan) ironisch zegje mogen doen over dingen van de dag.
Journalist Joël de Ceulaer doet onder de titel 'Wat zou Jezus doen?' de lezer kond, dat hij zich op 15 augustus heeft 'blootgesteld aan een respectabel aantal sociale contacten' en dat geen van die mensen, nochtans overwegend sociologische katholieken, 'zelfs maar de geringste opmerking gemaakt heeft over de tenhemelopneming van de Heilige Maagd Maria'.
Kempenzoon de Ceulaer, ooit nog misdienaar geweest (vele min of meer bekende Vlamingen vermelden graag in hun curriculum dat ze ooit nog misdienaar geweest zijn) en ongetwijfeld ook een sociologische katholiek, vindt dat merkwaardig want 'daarom hadden wij een dagje vrij'. Die redenering vind ik dan weer hoogstmerkwaardig, want hoeveel mensen kennen het verhaal achter de Officiële Feestdagen waarvan ze kunnen genieten?
Soit. Er was gelukkig toch één iemand die het wist: Joël. En hij is zo erudiet en lief om er terloops nog een weetje aan toe te voegen: het verschil tussen hemelvaart en tenhemelopneming. Waarvoor dank.
Omdat het allemaal niet zo nauw steekt in het bladvulselrubriekje 'Moment', gaat de Ceulaer gezellig door op zijn oppervlakkig elan. Als toch niemand uit de vriendenkring van Joël weet (gelukkig is hijzelf op de hoogte) waarom er op 15 augustus een vrije dag is, dan kan volgens de verbijsterende logica van de Ceulaer, die tenhemelopneming van Maria qua officiële feestdag het best vervangen worden door het Suikerfeest. Want ook de niet-islamitische medemens weet, aldus de Ceulaer, perfect wat er dan aan de hand is. Als journalist de Ceulaer en zijn confraters wat meer bombarie maakten omtrent de Tenhemelopneming van Maria, zoals ze dat doen omtrent het Suikerfeest, dan zouden zeker de gisteren door Joël gecontacteerde vrienden op de hoogte geweest zijn van het 'waarom' van hun vrije dag.
de Ceulaer besluit zijn momentartikeltje met de vraag: 'Wat zou Jezus doen, mocht hij Chef Officiële Feestdagen zijn?
Mag ik besluiten met de vraag: 'Wat zou Joël de Ceulaer doen, mocht hij Jezus zijn? De Tenhemelopneming van zijn moeder vervangen door het Suikerfeest?'
Ongetwijfeld zullen deze prangende vragen een boeiend keuvelonderwerp zijn tijdens het etentje dat de journalist eerstdaags voor zijn van toeten-of-blazen-wetende vrienden organiseert. Wellicht puurt hij daaruit de stof voor weer een Momentstukje.
16-08-2013 om 08:00
geschreven door Gust Adriaensen
15-08-2013
Sportfiguren als rolmodellen
In een ontmoeting met de Italiaanse en Argentijnse nationale voetbalploegen, riep paus Franciscus de voetballers op, eerder rolmodellen te zijn dan bekende figuren die voortdurend in de schijnwerper staan. Dat is uw sociale verantwoordelijkheid, zei de paus.
Aan de verantwoordelijken van de ploegen vroeg de paus een beleid te voeren dat erop gericht is een authentieke en menselijke dimensie te bewaren in de sport om zo uiteindelijk het gevaar op discriminatie en geweld uit te schakelen.
15-08-2013 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
13-08-2013
De kleermakerszit van de rector
Wat brengt de rector van de grootste katholieke universiteit der Nederlanden ertoe, te poseren in een wat ongemakkelijke kleermakerszit, op de dure mahoniehouten vergadertafel van het rectoraat in de universiteitshallen van Leuven?
Als ik me niet van vergaderruimte vergis, moet links van Rik Torfs een groot schilderij van Einstein tegen de muur hangen. Heeft de fotograaf op instigatie van de rector, Einstein buiten beeld gelaten omdat de gelijkenis tussen de pose van Rik T. en die van Albert E. in een niet onbekend beeldhouwwerk, te opvallend zou zijn? Maar hoe dan ook, de foto is een mooi clair-obscur, waarbij het schaduwspel van Torfs' niet-gelapte schoenen op de blinkend gepoetste voorname tafel sterk opvalt. Gefeliciteerd, universitaire poetsploeg! Een compositie die ook onwillekeurig doet denken aan het intimistische tafereel dat Henri De Braekeleer konterfeitte in 'De man aan het venster'.
Een rijk gelaagd portret ook, vol symboliek. Het venster staat wijdopen, zodat frisse lucht (eindelijk) de universiteit kan binnendringen. Door dat open venster zie je in het felle buitenlicht de wat wazige contouren van de universitaire bibliotheektoren, traditie verbonden met wetenschap van nu en wijsheid van alle eeuwen der eeuwen. De rector zit, met zijn linkerhand om zijn linkerbovenbeen geklemd en met zijn vlakke rechterhand steun zoekend op het tafelblad, in de schaduw. Toch is zijn gezicht voldoende belicht om uit zijn blik de geconcentreerde mix van droom en wijsheid af te lezen. En uit zijn gesloten mond en omlaaggetrokken mondhoeken, vastberadenheid. Moeilijker te duiden is dat de rector het duister inkijkt en niet zijn hoofd heft naar de in het licht badende buitenwereld en naar de toren van kennis.
Een vraag die onwillekeurig bij de aandachtige beschouwer opduikt is: hoe is Torfs op de tafel geraakt om deze intrigerende houding aan te nemen? Heeft hij, na nog eens zorgvuldig zijn voeten geveegd te hebben, een der zetels als opstapje gebruikt? Is hij met één jump tot op de tafel geraakt, als een volleerde tafelspringer? Of is vice-rector Pieters, robuuste man als die is, hem behulpzaam geweest bij het beklauteren der tafel?
Hoe mooi is het toch allemaal! En het kan niet anders of met Torfs en co., gaat de Katholieke Universiteit van Leuven, roemruchte tijden tegemoet. Een roem die ook zal afstralen op alle overleden en nog levende alumni!!
13-08-2013 om 14:41
geschreven door Gust Adriaensen
12-08-2013
En de kwaliteit van de universiteiten, rector Torfs?
Rector Torfs van de Katholieke Universiteit Leuven, pleit ervoor dat de secundaire scholen de resultaten van hun oud-leerlingen in het hoger onderwijs, publiek zouden maken. Want, aldus Torfs, de kwaliteit en het niveau van de middelbare scholen verschillen heel erg en het hoger/universitair onderwijs is toch wel de ultieme toetssteen waaraan die kwaliteit kan afgemeten worden.
Iedereen die een beetje vertrouwd is met het secundair onderwijs zal het beamen: er zijn enorme verschillen wat pedagogische en didactische kwaliteiten betreft, tussen die scholen. Het zou geen probleem mogen zijn om de resultaten van de oud-leerlingen in het hoger onderwijs op ruime schaal te verspreiden. Overigens doen nogal wat secundaire scholen dat wat graag, wanneer ze met die resultaten kunnen uitpakken.
Dat Torfs het hoger/universitair onderwijs zomaar als dé kwaliteitstoetssteen naar voren schuift, iets wat de universiteiten al altijd gedaan hebben, doet evenwel de wenkbrauwen fronsen.
Rector Torfs vertelt maar het halve verhaal. Alleen de secundaire scholen vizeren en de hogescholen buiten schot laten is een opvallende vorm van vergetelheid of van vooringenomenheid. Het is namelijk de hoogste tijd dat ook hogescholen en universiteiten op een zo objectief mogelijke manier met elkaar vergeleken worden. Een kwaliteitscontrole en -vergelijking tot in de verschillende faculteiten en departementen toe en dat die resultaten ook op ruime schaal verspreid worden.
Dat rector Torfs dat luik vergat te vermelden, is toch wel erg opvallend. Zeker voor de ongetwijfeld erg verstandige man, die hij is.
12-08-2013 om 11:22
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2013
twitter@pontifex
'We are all jars of clay, fragile and poor, yet we carry within us an immense treasure.'
11-08-2013 om 07:52
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 2- 9 augustus 2013
Dinsdag 6 augustus vieren we als een echte feestdag. Zowel in de Oosterse als in de Westerse liturgie wordt vandaag de gedaanteverandering van Jezus op de berg Tabor herdacht. Het is een echo van de doop van Jezus in de Jordaan en verwijst al naar de Kruisverheffing op 14 september. Het wil de tweevoudige betekenis van Jezus verheffing benadrukken: op het kruis en in de verrijzenis. Meteen willen delen in de verheerlijking, zonder lijden is een illusie. Geen verheerlijking zonder lijden en sterven.Omgekeerd kan ieder lijden en sterven een deelname worden aan de verheerlijking. Omdat op deze dagtraditioneel de religieuze professies werden afgelegd, willen we onze geprofesten vandaag ook vieren. Maandag- en dinsdagavond blijven we veel langer samen recreatie houden. Er worden allerlei sketches verzonnen en uitgevoerd door groot en klein. Aan kleurrijke kleding voor toneel en dans is er geen gebrek. Er wordt gezongen en gedanst op erg ritmische muziek. Zelfs Fadia, de baby wil meedoen en er zijn vrijwilligers genoeg om haar op te nemen en te laten genieten. Ook aan de maaltijd is extra aandacht besteed. Het is even een aangename verpozing in ons soort loopgravenbestaan.
Voor de volgende dagen is er weer een grote hoeveelheid zatar (tijm) en kruiden geoogst, die moeten verwerkt worden, in stof en zweet. De kostbare zatar wordt in grote plastieken kuipen gedaan en de kurkdroge takjes worden bewaard voor de winter om er de houtkacheltjes mee in vuur en vlam te zetten.
Vanaf woensdag wordt het einde van de Ramadan, de maand van vasten voor de moslims, gevierd. Het is voor ons een gelegenheid om de moslimfamilies die hier opgevangen worden te gaan feliciteren, wat altijd een even hartelijk gebeuren is. Het is tegelijk een groet aan alle moslims die al veertien eeuwenin eenheidsamen leven met de christenen en de anderegroepen. En deze eenheid is de basis voor de vrede.
De weg naar vrede in Syrië lijkt versperd te zijn, maar toch leeft er een immense hoop. Buitenlandse machten hebben de eenheid van het Syrische volk danig onderschat en ondanks een grote collectie van gewapende groepen de totale ontwrichting niet kunnen bewerkstelligen. Wel blijven ze moordenenaanslagenplegen. Het voorwendsel vanvrijheid en democratie alsook de modegrilvan een dialoog tussen islam en christendom hebben al lang alle geloofwaardigheid verloren. Dit is problemen scheppen waar er al een oplossing is. Eeuwen lang leven hier moslims en christenen samen en in Syrië al gedurende decennia, op eenwel erg harmonieuze wijze. Natuurlijk willen burgers overal een betere samenleving, maar niet met deze gruwelijke barbaarsheden.
Hier gaan de bombardementen verder, totop veilige afstand van het klooster. Ook gaat in heel het landhet uitschakelen van gewapende groepen verder,maar de rust is nog lang niet weergekeerd. Patriarch Gregorios III Laham zegt uitdrukkelijk dat de crisis in Syrië verbonden is met de Palestijnse kwestie. Israël, dat altijd een slag voor wil zijn, is drukke besprekingen begonnen met de Arabische Emiraten en met Turkije om toch nog de ontwrichting van Syrië te bewerken. En de Britse Sunday Times onthult nu dat Britse charitatieve instellingen in Syrië steun blijven geven aan gewapende groepen, die verbonden zijn met Al Qaïda. Jihadisten en wapens zijn er voorlopig nog genoeg.
Internationaal blijft wel het besef groeien dat de oorlogtegen Syrië vanuit het buitenland werd en wordt gevoerd. En dit ishoopvol voor de toekomst wanneer men eens de gehele waarheid zal erkennen. De Russische eerste minister Dmitry Medvedevherhaalt dat de buitenlandse bemoeienissen in Syriëde problemen blijven verergeren en de destabilisatie bewerken. De woordvoerder van de Democratische Volks Republiek van Korea,Kim Yong-nam drukt zijn steun uit aan de regering en het volk van Syrië in zijn strijd tegen het westers imperialisme. Het Syriac Orthodox patriarchaat van Antiochië en het hele Oosten ontkent ten stelligste de geruchten alsof de Apostolische Stoel van Antiochiëin Damascus zou verplaatst worden. Dr. Ali Haidar, staatsminister van Nationale verzoening meldt dat er op verschillende plaatsen belangrijke vorderingen worden gemaakt. Ook de betrekkingen met de echte vrienden van Syrië worden uitgebreid of versterkt. Ondertussen komt het Arabische volk zowat overal in opstand tegen de moslimbroeders en andere extreme islamisten, door het westen en zijn bondgenoten gesteund: Egypte, Tunesië, Libië De Turken blijven protesteren tegen hun eerste minister die de promotor van de moslimbroeders is.Al Jazeera (de almachtige Joods-Amerikaanse-Arabische zender) in Qatar is als een kaartenhuisje ingezakt. Een flink deel van het Arabische volk is het beu te kijken naar gemanipuleerd nieuws dat slechts de misdaden van een fundamentalistische islam in Syrië aanwakkert. En het volk van Bahrein, het koninkrijk van de hoog verheven Al Khalifas,het mini-petrolstaatje, blijft gerechtigheid eisen, al wordt het gruwelijke onderdrukt, met goedkeuring van het westen. Je kunt dit vergeten volk van de Arabische Lente steunen met de manifestatie aan hun ambassade op 14 augustus om 12.00 u (Louisalaan 250 te 1050 Brussel). Er is een reëlehoop dat de bewustwording van de waarheid wereldwijd geleidelijk een omwenteling kan teweeg brengen.
Ondertussen is in ons eigen Vlaamse land een soortderde schoolstrijd begonnen tegen de interne afbraak van het katholiek onderwijs. Dat jonge christenen zonder schaamte mogen opstaan, om te getuigen dat Jezus Christus en zijn evangelie de moeite waard zijn om onverkort te verkondigen én te volgen in deze chaotische,depressieve en ontwrichte beschaving. Moge het goede vuur van de Tweede Franse Revolutie ook Vlaanderen wakker schudden. Warm aanbevolen.
In het begin van onze tijdrekening schreef een Flavius Josephus (Flauwe Jef in vrije vertaling) twee geschiedkundige werken. Het zijn verhalen van geweld en overheersing, het uitmoorden van volkeren enhet verwoesten van landen, omwille van de hebzucht, eerzucht en machtsdrang van enkelen. Onze huidige geschiedenis vertoont nog precies hetzelfde eentonige stramien. Menselijke samenlevingen zonder Godzijn gebouwd op onderlinge na-ijver, machtsdrang, geweld en moord, alle eeuwen door. En als ze God misbruiken voor hun eigen plannen wordt het nog gruwelijker. Jezus Christus is de enige in de mensengeschiedenis die nietalleen een weg gewezen heeft naar het leven en de waarheid maar ook kon zeggen: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven.Hij kwam het onrecht niet aanklagen en straffen, wat zoals alle beschavingen willen doen. Hij nam alle schuld zelf op zich en heeft zijn leven gegeven voor anderen. Zijn verheffing aan het Kruis werd de weg naar de verheffing van de verrijzenis.In verschillende culturen en stromingen hebben sommigen in het verleden geprobeerd zijn leven na te volgen. De grote bekeerlingG.K. Chesterton merkte al op dat er geen enkele steekhoudende opwerping kan gemaakt worden tegen het christelijk geloof, tenzij... dat we het nog niet echt geprobeerd hebben. Het wordt tijd dat we het allemaal eens gaan proberen om de eentonigheid van onze geschiedenisboeken te doorbreken.
10-08-2013 om 22:17
geschreven door Gust Adriaensen
Rasp over Rasp
Dankzij de meest diverse tellers en statistieken die Seniorennet ter beschikking stelt van de Bloggers, is het allemaal goed te volgen.
Rasp startte begin 2007. Gisteren meldde de 5000ste lezer zich. Die 5000 mensen komen uit 23 verschillende landen. Het overgrote deel zijn uiteraard Belgen (76,3%), gevolgd door de Nederlanders (18,8%). En opvallend: 62 inwoners van de VS maakten al kennis met Rasp. Uit Duitsland komen 26 bezoekers en uit Italië en het Verenigd Koninkrijk telkens 12.
Die 5000 Rasplezers bezochten 30667 keren het Blog en totaliseerden 48762 pageviews.
Aan alle lezers: van harte bedankt voor de belangstelling!
10-08-2013 om 09:11
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2013
'Zundert': tweede Nederlandse trappistenbier
TWEEDE NEDERLANDSE TRAPPISTENBIER
Bron: www.zunderttrappist.nl
Nederland krijgt in het najaar zijn tweede trappistenbier. Het bier gaat Zundert heten, naar de plaats waar de brouwerij staat. Monniken van de abdij Maria Toevlucht lieten een oude koeienstal van kloosterboerderij De Kievit ombouwen tot brouwerij. Anderhalve maand geleden werden de brouwketels uit Duitsland geplaatst. Dankzij de plaatsing van brouwketels en vergistingstanks kunnen de monniken starten met proefbrouwsels. Abt Daniël. Wij verwachten dat tegen het eind van dit jaar het bier voor het eerst in bredere kring te proeven zal zijn. Het bier krijgt de naam Zundert. Met de installatie van de ketels is ook de website www.zunderttrappist.nl live gegaan.
Abdij Maria Toevlucht behoort tot de orde van de Cisterciënzers van de Stricte Observantie, beter bekend als Trappisten. Monniken en monialen van deze abdijen leven volgens de Regel van Benedictus, waarin het Ora et labora (bidden en werken) centraal staan. Monniken van de abdij vervaardigen velerlei producten om in hun levensonderhoud te voorzien en personen in nood te steunen.
De Internationale Vereniging Trappist (IVT/AIT) erkent momenteel bier van acht abdijen officieel als trappistenbier. Vorig jaar nog werd het trappistenbier van Engelszell, de enige trappistenabdij in Oostenrijk, erkend. Zes trappistenbieren worden gebrouwen in Belgische trappistenabdijen (3 uit Vlaanderen (Achel, Westmalle, Westvleteren) en 3 uit Wallonië (Chimay, Orval, Rochefort). Het zevende trappistenbier (La Trappe) wordt sinds 2005 gebrouwen in de Nederlandse trappistenabdij van Koningshoeven. Dankzij een erkenning van de Internationale Vereniging Trappist mogen bieren officieel de naam trappist en het bijhorende logo dragen.
08-08-2013 om 19:17
geschreven door Gust Adriaensen
07-08-2013
'Het is onzin om door leken geleide diensten religieuze diensten te verbieden'
De Duitse topconsultant Thomas von Mitsche-Collande, die volgens Vaticaandeskundigen door paus Franciscus werd aangezocht om hem te adviseren bij de hervorming van de curie, heeft een uitgesproken mening over de plaatselijke kerkgemeenschap.
'Het is onzinnig', aldus von Mitsche-Collande, 'om door leken geleide woorddiensten op zondag in de parochies te verbieden. Ze toelaten, zou de plaatselijke gemeenschap kunnen versterken en op termijn vruchten kunnen voortbrengen. De detailhandel denkt na over meer plaatselijke inplantingen terwijl de Kerk de hare vernietigt. Het kerkelijke management zou zich allereerst de vraag moeten stellen hoe het plaatselijke kerkelijke leven kan worden ondersteund. Daarop moet het beleid worden gericht.'
07-08-2013 om 11:20
geschreven door Gust Adriaensen
Is Rik Torfs in zijn schrijfstijl al aan het 'verrectorren'?
De tegelijk flitsende, accurate en badinerende schrijfstijl van Rik Torfs in zijn columns, is zijn bijzonder attractief handelsmerk.
Sinds 1 augustus is deze briljante Kempenzoon rector van de Katholieke Universiteit Leuven (benieuwd hoe dikwijls de kerkjurist zijn functie zo zal aanduiden in plaats van het bloedloze KU-Leuven) en in De Standaard van 5 augustus lees ik een eerste pennenvrucht van de nieuwbakken rector.
Torfs treedt in het artikel de kritiek op de hoge publicatiedruk voor wetenschappers bij. Inhoudelijk zit het allemaal wel snor. Maar er is ontegenzeggelijk iets fundamenteels veranderd met de schrijfstijl.
Buiten enkele pittige aforismeachtige sententies ('het zijn zelden bejaarden die de wereld veranderen', 'de kunst bestaat er eigenlijk in zo veel mogelijk te schrijven door zo weinig mogelijk te lezen'), wordt de tekst gekenmerkt door een onmiskenbare academische saaiheid, die de Rik-van-de-columns vreemd was.
Heeft Torfs op 1 augustus resoluut de stijlknop omgedraaid en vast op 'rectorswaardigheid' ingesteld? Of slaagt hij erin vlotjes over te schakelen naar de blitse columntaal wanneer de omstandigheden het vereisen of wanneer het in zijn kraam past?
Ach Rik, ik heb het vroeger al geschreven, onthou ons niet, nu je rector bent, het genot van je vaak schitterende columns. Word geen bejaarde, belegen, bedaarde, voorzichtige rectortaalgebruiker. Verander de wereld. Ook de taalwereld. Blijf dus jong in je taal. Je adagium indachtig: het zijn zelden bejaarden die de wereld veranderen.
07-08-2013 om 09:17
geschreven door Gust Adriaensen
06-08-2013
'Zwijg erover, professor De Vos!'
Je kunt er donder op zeggen. Wanneer er vanuit 'linkse' politieke hoek, een voorstel wordt gelanceerd, komt de 'denktank' Itinera in beweging. Hoeveel bemanningsleden die tank eigenlijk telt, is onduidelijk. Maar wat al vlug wel overduidelijk was maar wat zelden of nooit vermeld wordt, is dat deze tank opereert met rechtse, neokapitalistische brandstof ter verdediging van een rechtse, neokapitalistische maatschappijvisie.
De voorbije dagen was het weer zover. Groen lanceert een voorstel voor een basispensioen voor iedereen. De dag nadien komt de tank in beweging. Professor De Vos, is, zoals wel zeer vaak het geval is, de commandant.
Zijn standpunt of de stellingnames van Itinera zijn net zo voorspelbaar als de voetbalcommentaren van fanatieke supporters aan de stamkroegtoog.
Uiteraard deugt het voorstel van Groen van geen kanten. En ook al is De Vos niet alleen een denktanker maar ook een academicus, de dooddoeners zijn niet van de lucht. 'Tijd voor leuke ideeën is voorbij', stelt de professor. 'Harde scenario's zijn nodig!', orakelt hij. 'Wat is de waarde van de berekeningen van Groen?', vraagt de Itinerakopman zich schamper af.
En de uitsmijter van De Vos, doet zelfs naar adem happen. 'Je kan over dit soort voorstellen eigenlijk niets zeggen', aldus onze professor, 'zolang het Planbureau en de Nationale Bank ze niet hebben nagerekend.'
Waarom zwijgt hij er dan niet in alle talen over?
06-08-2013 om 07:54
geschreven door Gust Adriaensen
05-08-2013
De vespers in de abdijkerk van Postel
De avonddienst of de vespers in de norbertijnenabdij van Postel: een aanrader voor iedereen!
Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje.
Stipt 18 uur : de ruisende stoet dernorbertijnen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.
De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.
Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.
De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.
Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.
De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.
05-08-2013 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
04-08-2013
Daar is de zomer, daar zijn de kunstenfestivals (2)
Kortrijk
Kortrijk pakt onder de titel 'Kortijk vlaandert' tot 18 augustus uit met een kunstwandeling. Op tien locaties stellen een vijftigtal vooral Belgische en enkele Nederlandse kunstenaars tentoon.
Minder internationaal dus dan Watou en geen aandacht voor de poëzie van het woord. Maar Kortrijk heeft natuurlijk heel wat historisch interessante locaties te bieden.
Grote indruk maken de 'kunstwerken' op mij niet. Bovendien is er zelden of nooit ook maar enig verband te merken tussen de gekozen locatie en de daar gepresenteerde kunstwerken.
Boeiend zijn de dankzij computertechnologie gerealiseerde sculpturen van Nick Ervinck (van hem was al monumentaal werk te zien in de laatste editie van Beaufort) en de fragiele kleinsculpturen in allerlei recyclagematerialen van Ruben Vandeghinste.
Beaufort aan de Kust, Track in Gent, Watou, Kortrijk...gebruiken de zgn. 'kunstwandeling' om moderne kunst te presenteren. Los van de esthetische waarde en van het technische vakmanschap, zijn er mij vooral drie trends opgevallen.
Het veelvuldige gebruik van 'niet-klassieke' materialen: allerlei kunststoffen, recyclagematerialen. De voorliefde voor 'installaties'. De installatiekunst (afzonderlijke voorwerpen worden gezamenlijk zo geïnstalleerd of gepresenteerd, dat ze een, meestal tijdelijk, 'kunstwerk' vormen) maakt een steile opgang, of het nu in minimale of monumentale vorm is. En de audiovisuele kunstwerken zijn prominent aanwezig.
De kennismaking ermee kan interessant zijn. Maar het overgrote deel van die als kunst gepresenteerde werken, laat niet veel indrukken na. 'Vluchtig' typeert ze misschien nog het beste. Dat is ook wat uit de vermelde trends te concluderen valt: vluchtig, tijdelijk. Wellicht is dat ook de bedoeling van vele hedendaagse kunstenaars.
04-08-2013 om 11:50
geschreven door Gust Adriaensen
03-08-2013
Daar is de zomer, daar zijn de kunstenfestivals (1)
Watou
Het is al enkele jaren een trend: een kunstenparcours in stad of dorp, waar je binnen of buiten het werk van vooral jonge en 'moderne' kunstenaars kunt 'bewonderen'.
De voorbije twee bloedhete dagen er twee bezocht: het gerenommeerde Watou en beginner Kortrijk.
Het kunstenfestival Watou was al aan zijn zoveelste editie toe. Opgestart door de dichter Gwy Mandelinck, bracht het meestal een expositie waarin de combinatie woord-beeld centraal stond. Het woord van de dichter, versterkt of ontkracht door vorm en kleur. De laatste jaren is die band tussen poëzie en beeld grotendeels doorgeknipt.
Op tien locaties was er werk te zien van een negentigtal kunstenaars uit binnen- en buitenland. Het thema was 'Over de liefde die we niet begrijpen', een thema, dat, het moet gezegd, niet altijd zo duidelijk uit de werken te begrijpen was.
Twee werken waaraan ik achteraf nog spontaan terugdacht, zijn allebei gesitueerd in en rond de Douviehoeve. De mens in de poel op het erf van de hoeve met in zijn hand een bord met zijn hartekreet, zegt op een sarcastische manier heel veel over onze diepe, existentiële nood aan begrip, vergeving, liefde.En in de grote schuur van de Douviehoeve had Leonid Tisjkov zijn 'Private Moon' opgesteld. Daarmee zeult hij al een hele tijd de hele wereld rond, van expositie naar exposite. Een man die blijft dromen, zijn 'private dream'.
Heel veel mooie, poëtische herinneringen, riep de klassiek samengestelde hommage aan Herman De Coninck op: biografie, foto's, gedichten. Sommige gedichten van De Coninck zijn echte klassiekers geworden. De Coninck, dat klinkt beeld- en klankrijk uit sommige van zijn gedichten, begreep de liefde ook niet (altijd).
03-08-2013 om 10:16
geschreven door Gust Adriaensen
02-08-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag26 juli vrijdag 2 augustus 2013
Terwijl de mensen sliepen kwam de vijand, zaaide onkruid tussen de tarwe en ging heen, zo horen we Jezus spreken, zaterdag in het evangelie van de parabel van het onkruid tussen de tarwe (Mt 13, 25). Hij leert ons de gebeurtenissen in de wereld op een andere en diepere wijze te zien. Toen we enkele jaren geleden in Syrië kwamen vonden we hier helemaal geen volmaakte politieke samenleving, maar we genoten wel van de behoorlijke welvaart, de veiligheid, de gelijkwaardigheid van alle geloofsgroepen,de godsdienstvrijheid, de gastvrijheid en een gezond familieleven. In het openbare leven waren discriminatie, diefstal en criminaliteit onbekend. En plots heersten de gruwelijkste vormen van barbaarsheid.Er werd gemoord, geplunderd en er werden aanslagen gepleegd in heel het land. De vrij harmonische samenleving veranderde in een nachtmerrie. De lente werd een chaos. De media vertelden dat het een spontane opstand was van een sinds lang onderdrukt volk. Wie echter meer spiritueel dieptezicht had, merkte al vanaf het begin dat ook dit een leugen was. Vijanden hadden lang geleden al onkruid gezaaid, dat nu weelderig opschoot. Wesly Clark, een Amerikaanse generaal, heeft toegegeven dat deoorlog tegen Syrië, samen met vier andere landen, al kort na de aanslag op de Twin Towers in 2001 gepland was. Inmiddels werd Irak verwoest onder het motto Vrijheid voor Irak! Het blijft een van de grootste misdaden tegen de menselijkheid uit de recente geschiedenis. Zullen er van de 1,3 miljoen christenen in 2003 in Irak binnen kort nog christenen overblijven? Op gelijkaardige wijze prijkt ook Libië in de westerse Arabische lentecollectie. En wat met de christenen in Egypte, Afghanistan, Syrië? Al deze landen zijn inmiddels een onuitputtelijke goudmijn voor de wapenindustrie. De armen worden verkocht, zei de profeet Amos meer dan 27 eeuwen geleden, om de macht ende rijkdom van grote mogendheden en wereldheersers te dienen. En terwijl de islam in het westen steeds meer vrijheid en ondersteuning krijgt, worden de christenen, de oudste bewoners,in de moslimlanden steeds meer vervolgd, verjaagd of uitgemoord. De Russische punkgroepPussy Riot die op schandalige wijze de heilige liturgie een orthodoxe dienst verstoort, krijgt in heel het westen aandacht en bijval. Maar wie verdedigt Amina Tyler in de Tunesische gevangenis, omdat ze durfde protesteren tegen de onderdrukking van de vrouw? Waar blijft Amnesty International nu? Mgr. Paul Yazigi, Grieks-orthodox metropoliet van Aleppo en Mgr. Jean Ibrahim, Syrisch-orthodoxe bisschop van Aleppo werden al drie maanden geleden ontvoerd. Waar blijven de machtige organisaties van de UNO? Wat doet Turkije? Neen, onze grootsteproblemen komen niet voort uit het feit dat de westerse democratie nog niet genoeg is doorgedrongen. Integendeel. En de grote moeilijkheid in onze tijd ligt ook niet in een algemene economische recessie maar in het kwaad, de zonde in ons hart en in deze wereld. Ze komen van de duivel en zijn handlangers, de vijanden van God en van de mensen, die welbewust in het verborgene onkruid blijven zaaien. Wie dit ontkent is onverantwoord naïef.
We laten het inmiddels niet al te zeer aan ons hart komen en grijpen iedere gelegenheid aan om te vieren. Fadia,de baby, heeft haar eerste tandje gekregen. Tijdens het middagmaal hebben we enkele beelden gezien van choreografie en dans in Rio de Janeiro op de Wereldjongerendagen. Prachtig en inspirerend. De kinderen en een zuster voeren nu ook enkele dansjes uit op Arabische muziek en met overvloedige kleurrijke kleding. Daar hoort gebak bij en een apart gerechtje: graantjes in een soort suiker brei. En tijdens de maaltijden blijven we tussendoor genieten van die schitterende beelden van een dansende,biddende, getuigende jeugd in Brazilië. Het is wel degelijk een verheerlijking, niet van mensen of menselijke instellingen, maar van God de Vader en Schepper, van Jezus Christus, de Verlosser door het Kruis en van de heilige Geest, de werkelijke drijvende kracht in deze wereld. De jeugd zingt en juicht uitbundig maar is ook indrukwekkend stil, geknield in aanbidding voor het Allerheiligste Sacrament. En ze zijn met miljoenen. Ondertussen spoort paus Franciscus de gelovigen aan om uit hun slaap te ontwaken, er op uit te trekken, vastberaden tegen de stroom van de algemene opinie in te gaan en zich in te zetten voor armen en verdrukten, waar ze zich ook mogen bevinden. Hij nodigt ook de kerkleiders uit om de weg van een grondige hervorming te gaan in de geest van het evangelie. We moeten ons vooralinzetten voor het heil van de mensen en de glorie van God en niet onze eigen kerkelijke of religieuze instellingen willen verheerlijken. Hopelijk is dit het begin van een daadwerkelijke ommekeer in de Kerk.
Het nationale leger is over heel het land steeds meer gewapende groepen en wapenvoorraden aan het uitschakelen en de veiligheid aan het herstellen. Op 29 juliverwerft het leger de controle over Khaldiye in Homs, de hoofdstad en het bolwerk van de rebellen. Helaas, wanneer een plaats veilig is, wordt het elders weer onveilig.En zo blijven ook de aanslagen doorgaan.Bovendien worden ze door het westen nog steeds eenzijdig beoordeeld. Terecht verwijt de permanente waarnemer bij de UNO, dr. Bashar al-Jaafari dat de internationale onderzoekscommissie blind is voor de misdaden van de gewapende groepen in Syrië.
Rondom ons blijven we regelmatig de doffe geluiden van ontploffingen horen. We bevinden ons nog steeds op een erg gevaarlijke plaats. We blijven dus eten in de refter met zandzakken voor de ramen, als in een van de luxe-loopgraven van de eerste wereldoorlog. We moeten ook noodgedwongen s avonds vroeg in onze schuilplaatsen zitten of liggen. Deze week werden juist in de schuilplaats van de zusters giftige spinnen aangetroffen.Wie zegt dat vrouwen altijd zoveel tijd nodig hebben om in te pakken? Niets van.In minder dan geen tijd waren alle matrassen en alle gerief verhuisd naar een nieuw onderkomen. Vlugger kon niet.Er was nauwelijks tijdom van deze plotse vlucht een fotote nemen. Zo wordt de dagelijkse sleur doorbrokenen blijft de spanning er in. En dan spreken we nog niet van de inrichting van de nieuwe schuilplaats. Ieder maakt een gezellig hokje. De refter was vroeger al een plaats waar van alles gebeurde en nu is ze geen polyvalente maar een soort omnivalente ruimte geworden, zeg maar een gezelligerommelkamer die plots weer netjes, proper afgescheiden en ingedeeld wordt in afzonderlijke ruimtes.
Ondertussen leven en lijden ook wij mee met de ellende van het Syrische volk en land. Er zijn mogelijk al een honderdduizend doden te betreuren. Fabrieken, scholen, ziekenhuizen, openbare instellingen zijn verwoest. Miljoenen mensen zijn vluchteling in een land datvroeger zelf een gastvrij toevlucht bood voor massas vluchtelingen van buiten af (uit vooral Irak en Libanon, 2006). Velen lijden echt honger en zijn dakloos. Woensdagavond volgen we op de Syrische tv Al Akhbaria een uitgebreid interview met moeder Agnes-Mariam over de toestand in Syrië envooral over deconcrete wegen van de Musalaha (de belangrijkste verzoeningsbeweging).De nood is groot om het volk de nodige voeding, verzorging, onderdak, onderwijs én heropvoeding te geven. Wederzijdse vergeving en verzoening werken genezend. Ze spreekt ook over de terroristen die zich moeten kunnen uitspreken om een nieuwe en goede levensrichting te kunnen kiezen. Een van de concrete projecten die zetoont is het schitterende Nederlandse initiatief van een rijdend polyvalent ziekenhuis met vele mogelijkheden (kostprijs n half miljoen euro) voor Homs en hopelijk daarna eentje voor Aleppo. (http://helphoms.org; http://helphoms.nl).
Het feit dat de ellende blijft aanhouden kan ontmoedigen. Anderzijds bevat deze toestand de hoop van een grondige loutering. Dit lijden biedt ook de kans van een sterkere groei. Geleidelijk komt de waarheid naar boven en wordt steeds meer aanvaard, al blijft Frankrijk obsessief deze ontkennen. Wanneer de werkelijkheid van deze oorlog tegen Syrië eenmaal erkend wordt zal het een ommekeer kunnen bewerken in de politieke verhoudingen wereldwijd. Mgr. Francis A. Chullikat, perrmanent vertegenwoordiger van de Heilige Stoel bij de UNO sprak op 23 juli 2013 over een vrede in Syrië waardoor iedereen winnaar wordt in tegenstelling tot een oorlog waarbij iedereen verliest. En op 25 juli kwamen patriarch Cyrillus van Moskou met de vertegenwoordigers van alle orthodoxe kerken over de hele wereld samen met president Putin om hun grote bezorgdheid uit te spreken over de tragedie in Syrië, waarbij de christenen dreigen te verdwijnen. Dit zou een catastrofe zijn voor heel de beschaving, zo luidde hun verklaring. De bronnen van onze godsdienst bevinden zich hier.
Misschien wordt de eigenlijke geschiedenis geschreven door heiligen en martelaars, zoals pater François Mourat. Hij leefde naar het voorbeeld van Charles de Foucauld enstichtte het klooster van de heilige Simeon de Styliet te Ghassanie (N.O. Aleppo). Kerken werden verwoest en christenenontvoerd of gedood. Toen het ook voor hem gevaarlijk begon te worden schreef hij aan zijn bisschop: De liefde heeft een synoniem: het lijden... Ik ben bereid te sterven voor de vrede en dat de Kerk zich herinnert dat ik met vreugde mijn leven geef voor alle christenen in dit geliefde land. Zijn klooster werd verwoest en hij werd vermoord op zondag 23 juni 2013. Hij was 49 jaar.
02-08-2013 om 21:46
geschreven door Gust Adriaensen
31-07-2013
Volkstuinier Kris Peeters
Met het bruin van een dure costa nog op zijn fraaie George Clooneygezicht, toog onze ijverige minister-president naar het landelijke Kempense Westerlo. Want zelfs daar, in dat idyllische boerengat, was de nood aan volkstuintjes groot. Onze attente Vlaamse regering had de tekenen van de tijd eens te meer verstaan en was met wat centen in dat gat gesprongen.
Kris, van wie uit zijn belangstelling voor rijpaarden al vaak gebleken is, dat hij als MP ook een terechte minister van Vlaamse landbouw is, kon nu eveneens zijn oprechte interesse voor de agrarische wereld demostreren in de volkstuintjes van het de Mérodedorp.
De autochtone volkstuiniers waren erg verguld met de komst van dergelijke personaliteit, die op een vaderlijke manier met hen omging. Jef van Westerlo, die tot volkstuinierwoordvoerder was gebombardeerd, sprak in gekuist Kempens waardevolle volkstuinwijsheden uit. De minister-president, repliceerde, de arm joviaal om de schouders van Jef geslagen, in gekuist Klein-Brabants, op een allercharmantste manier, waarin ware liefde voor het volkstuinwerk doorklonk.
Ten gerieve van de perslui duidde Kris Peeters de diepere betekenis en waarde van de volkstuinen voor heel het Vlaamse land, onze geliefde regio. Opgemerkt werd evenwel dat de kabinetsmedewerker die over de outfits van de MP gaat, klaarblijkelijk zich geen idee had kunnen vormen van wat 'volkstuintjes' eigenlijk zijn, en zijn baas in een maatpak en blinkende schoenen, het veld had ingestuurd.
Samen met de Westerlose volkstuiniers tussen de rijen savooien knielen om hun dikte en vastheid te voelen, enkele preistokken loswroeten om hun welstand te keuren, een bos jonge patatten uit de Kempense grond opgraven, zat er dus niet in. Dat lieten die van Westerlo echter niet aan hun hart komen. Met graagte leverden zij zich over aan wat wroet- en graafwerk, om de mooie vruchten van hun volkstuinierpassie te demonstreren.
Thuisgekomen in zijn rustige Klein-Brabantse haven bij zijn meestal lieftallige echtgenote, kreeg onze charmante minister-president deze keer toch flink op zijn donder. Niet zozeer omdat zowel zijn schoenen als zijn kostuum lichte sporen van zijn aanwezigheid in Kempense tuinen vertoonden. Nee, zijn vrouw, die als degelijke boerendochter van wanten weet, fulmineerde: 'Daar moet je nu toch echt wel voor op je ministeriële kop gevallen zijn, om met zulke kleren en schoenen aan, volkstuinen, in de Kempen dan nog, te gaan bezoeken!'. Daar had Kris niet van terug.
Ondertussen werd in de zoele zomeravond door de Westerlose volkstuiniers bij pot en pint nog lang en genoeglijk nagepraat over het hoge en menselijke bezoek. Tegen twaalven waren allen in een zalige lichte beneveldheid verzeild geraakt. Toen zei Jef gemeend: 'Ik stem volgende keer voor de Kris!'. Dat werd door iedereen beaamd. Zelfs Toon, een gekende Groen-aanhanger, zweeg.
31-07-2013 om 13:42
geschreven door Gust Adriaensen
30-07-2013
Kindertaal
Kindertaal
Zij groeien als kool in hun taal.
Uit de chaos van klanken dringen woorden naar voor. Als een stormram rent hij erdoor en schaart ze energiek rond zijn onaantastbare "ik". Zij luistert bevallig, echoot "ik ook" door het huis, neemt eigenwijs haar tijd voor een nieuw geluid. Moeizaam brengen ze woorden in het gelid, zinnetjes missen voorlopig een bit.
Wij omringen hen met zalvende klanken geen kwetsend lawaai, een woord een aai geen dolk, zinnen teder en licht geen drukkend gewicht. Zo vertalen wij hun dag.
Gewiegd door sussende geluidjes, in dekens van warme woorden gewikkeld, beschermd tegen loerend gevaar in een tent van taal, slapen zij in.
's Morgens hervatten zij hun veroveringstocht: geen woord is nog veilig.
30-07-2013 om 21:55
geschreven door Gust Adriaensen
29-07-2013
De witte man met de zwarte boekentas
Het bezoek van paus Franciscus aan de Wereldjongerendagen in Rio de Janeiro, bracht het ene hoogtepunt na het andere.
In Rio bracht hij miljoenenmassa's op de been. Hij wekte onbeschrijflijk enthousiasme op en slaagde er dan weer in tijdens liturgische vieringen en gebed, de menigte tot bezinning en stilte te bewegen. Hij begroette, kuste, omhelsde met evenveel hartelijkheid zowel presidenten als inwoners van de favela's of vertegenwoordigers van indianenstammen, kinderen zowel als bejaarden, mannen zowel als vrouwen...In zijn toespraken handelde hij niet over doctrinaire onderwerpen maar hamerde voortdurend op medemenselijkheid, solidariteit, rechtvaardigheid, liefde...
Van dat in alle opzichten grootse en belangrijke gebeuren, was hier in de media niet veel te bespeuren. Zowel de pers als de tv schoten schromelijk tekort. De berichtgeving was uitermate beperkt. De analyse en beschouwing, zo goed als afwezig. Het toont eens te meer aan hoe verschraald én incompetent én bevooroordeeld, de Vlaamse media alles wat met godsdienst, religie en Kerk te maken heeft, benaderen.
Treffende beelden van dit bezoek zijn er in overvloed. Enkele wil ik even naar voren schuiven: het bezoek aan een krottenwijk in de Braziliaanse hoofdstad en de twee à drie miljoen vooral jonge mensen die de slotviering op het strand van Copacabana bijwoonden.
Maar een beeld dat zal beklijven en ongetwijfeld iconische waarde zal krijgen, is het volgende: paus Franciscus in een eenvoudige witte toga, die bij zijn vertrek uit Rome en uit Rio, zelf een overjaarse zwarte reistas draagt.
29-07-2013 om 08:51
geschreven door Gust Adriaensen
28-07-2013
Slotoproep tot de jonge christenen op wereldjongerendagen
Paus Franciscus riep de meer dan drie miljoen jonge christenen, die op het strand van Copacabana in Rio de Janeiro, de slotviering bijwoonden, op tot engagement.
'Ga en maak van alle naties leerlingen, wees niet bevreesd en stel je ten dienste!"
28-07-2013 om 22:25
geschreven door Gust Adriaensen
27-07-2013
Yasmine Kherbache over religie
'Ik geloof dat er meer is dan wat we rationeel kunnen bevatten. En dat wordt vanzelf een levenshouding. Die je dus religieus kunt noemen.'
27-07-2013 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 19 vrijdag 26 juli 2013
Een langzame verbetering?Zoals blinden een olifant betasten zo trachten wij de toestand waar te nemen om te weten hoe het hiernu eigenlijk is. De veiligheid blijkt stilaan over heel het land steedsmeer hersteld te worden, terwijl er helaasverder aanslagenworden gepleegd. Ook de voedselbevoorrading blijkt te verbeteren. Hoewel het bij ons rustig blijftwordt er dezer dagen in de omgeving flink gevochten. We horen regelmatigde doffe ontploffingen.Het blijkt vooral in de omgeving van de autostrade te zijn, enkele kilometers hier vandaan. Als er een vliegtuig of een helikopter in de lucht hangt,schuilenwij ergens in een veilige plaats. We hebben onze les geleerd. Toch zijn er ondertussen geen nieuwe inslagen meer geweest. Hopelijk wordtgeleidelijk de veiligheid ook hier hersteld.Ondertussen blijven de strikte veiligheidsmaatregelen gehandhaafd: niet op het dak komen, niet in de binnentuin en zeker niet op het terrein, nietonbeperkt in open ruimten lopen, zoals op de grote binnenkoer, alle deuren die ergens naar buiten leiden hermetisch dicht houden en s avonds vroeg naar onzeschuilplaats Daarbij komt nog de hinder van de dagelijkse onverwachte stroomonderbrekingen. We hoeven dus geen extra vastenpuntjes te zoeken. Al bij al zijn we erg dankbaar omdat we in deze omstandigheden ons gemeenschapsleven in vrede en vreugde kunnen beleven.
Het is wel bemoedigend dat er nu weer in vele landen, solidariteitsacties gehouden worden om Syrië in zijn strijd tegen de buitenlandse inmenging en agressie te steunen (Europees Solidariteitsfront voor Syrië; Syriërs in de Verenigde Arabische Emiraten;in Parijs op het Trocadero plein; in Cuba,in de Indiase stad Bareilly, ). Er is zelfs een persmededelingvan twee leden van de Franse commissie voor buitenlandse zaken, J. Myard en A. Marsand, die zich zeer kritisch uitlaten over wapenleveringen aan de oppositie.Mgr. Antoine Ando, de Chaldeeuwse bisschop van Aleppo (met vele anderen) zegt dat nu 80 % van de bevolking achter de regering staat, hoe onvolmaakt die ook moge zijn. Helaas kijkt de meerderheid van de westerse media nog steeds de andere kant op. De moorden, de verwoesting van kerken, de vernielingen van het land worden niet aangeklaagd. Het westenlijkt zijn steun te blijven geven aan de vrijheid van al Nousra, dat hier een islamitisch kalifaat wil oprichten, waar de aanwezigheid van christenen zelfs niet geduld wordt. Een bijzondere oproep kwam van Mairet Maguire, Ierse Nobelprijswinnares voor de vrede (1976) die al in mei Syrië bezocht aan het hoofd van een vredesmissie. In een gesprek te Rome met kard. P. Turkson en aartsbisschop D. Mamberti verwacht ze nu van het Vaticaan een sterke boodschap. Geweldloosheid en dialoog, aldus Maguire,zijn de enige wegen naar vrede in Syrië en er zijn al vele goede stromingen van onderuit zoals de mussalah die o.m. gesteund wordt door patriarch Gregorios III Laham. Vriendschap, vergeving en verzoening moeten zo groeien en het Syrische volk moet zelf kunnen beslissen over zijn samenleving. Het nieuwe geweld en de nieuwe wapensbrengen alleen maarmeerontwrichting en ellende mee.
We trachten rustig ons leven van bidden en werken verder te zetten. Omdat ik er aan herinnerd wordt dat het 49 jaar geleden is dat ik priester gewijd werd,heb ik dat ook meegegeven als intentie in de eucharistie, waarna ik natuurlijk heel de dag door op verschillende wijzenfelicitaties kreeg. Zaterdag sluiten we ons in de geest aan bij de byzantijnse liturgie die de profeet Elia viert. Deze vader van de profeten kan ons op velerlei wijze inspireren vanuit de boeiende Bijbelse verhalen.Hij was een geëngageerde getuige, die zijn nek durfde uitsteken. In de vespers van de vooravond werden al een aantal van deze verhalen gelezen. Hij is de man die de koning en het volk radicaal voor de keuze stelde:Wie wil je uiteindelijk dienen, de ene ware God of de afgoden?Een goede vraag die ook ons moet wakker schudden. Pittig detail. De Latijnse liturgie kent deze verering van de grote profeet Elia niet. En toch. In een oud Frans klein brevier (Petit bréviaire, J.H. Gottmer, 1955, verzorgd door onze confraters norbertijnen van de abdij van Berne!) vinden we uitgerekend op deze dag de lezingen over de profeet Elia! Zondag bidden we o.m. voor onze nieuwe koning en koningin Filip en Mathilde van België, ons (eerste) vaderland.We bidden tevens dat het geweten van ons volk mag ontwaken, zodat de christelijke waarden, die de authentieke universele menselijke waarden zijn, opnieuw mogen gerespecteerd worden. En onder het middagmaal zien we nog een reportage over de feestelijkheden in Brussel. Op dezelfde wijze volgen we deze week tijdens de maaltijd ook enkele keren de beeldenover het bezoek van de paus aan de Wereldjongerendagen in Braziliëen de boodschap die hij meegeeft om jong en oud in hun eigen waarden te aanvaarden. Bijzonder hartverwarmend, niet alleen als uiterlijk gebeuren maar ook als geestelijke inhoud. Deze pauselijke franciskaan is eengeschenkt voor de kerk en de wereld van onze tijd, tot spijt van wie het benijdt.
27-07-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
26-07-2013
twitter@pontifex
The measure of the greatness of a society is found in the way it treats those most in need, those who have nothing apart from their poverty.
26-07-2013 om 06:52
geschreven door Gust Adriaensen
25-07-2013
Aan baron Frans Van Daele, kabinetschef van koning Filip
Meneer de baron,
Vooreerst gefeliciteerd met uw aanstelling tot kabinetschef van de koning. Er circuleren in de media geen wanklanken rond u. U wordt algemeen geroemd om uw 'politiek inzicht', uw 'breed netwerk', uw 'buitengewone schranderheid'. Kortom, u bent een 'klasbak' en een 'topdiplomaat'.
U stelt zich nu ten dienste van de nieuwe koning. U bent bekommerd om zijn functioneren en u hebt de capaciteiten om dat in een complex land als het onze, in goede banen te leiden.
U weet ook dat het 'imago' van het staatshoofd nog voor verbetering vatbaar is. Maar het is onderhand ook wel duidelijk geworden dat daaraan zowel door Filip zelf als door zijn entourage en natuurlijk ook door de koningin, met succes gewerkt wordt.
Mag ik u twee suggesties doen, meneer de baron, die bij inachtneming door de koning, er voor zullen zorgen dat het imago van Filip een enorme, positieve boost zal krijgen, die onverwoestbaar zal blijken te zijn.
Een eerste heeft te maken met Delphine. Tracht de koning ervan te overtuigen dat hij een 'menselijke' sleutelrol kan spelen in het erkennen door Albert II van zijn dochter. Voorzichtige stappen, door uw wijsheid uitgetekend en begeleid, van de nieuwe koning in de richting van zijn halfzus, zouden al op algemene appreciatie onthaald worden.
En dan is er Laurent. Het zou me sterk verwonderen als u niet besefte op hoeveel sympathie deze rebel én underdog kan rekenen. Help er dus voor zorgen dat deze broer van koning Filip, een volwaardige plaats krijgt in het koninklijke team. Het zal de koninklijke uitstraling versterken, de prins gemakkelijker binnen de vastgestelde krijtlijnen doen opereren en het zal ten goede komen aan de mens Laurent en zijn gezin.
Meneer de baron,
De koning kan wel uitpakken, en terecht, met zijn gezin. Maar wanneer Delphine en Laurent uitgesloten blijven, wordt alles wat Filip over de waarde van de familie en over respect en menselijkheid zal vertellen, ongeloofwaardig.
Misschien, -maar dat hoef ik u eigenlijk niet te vertellen, dat ziet u zelf ook wel in-, vindt u in koningin Mathilde, een machtige bondgenoot, om die twee hete familiale hangijzers aan te pakken.
Van harte succes ermee!
25-07-2013 om 07:39
geschreven door Gust Adriaensen
23-07-2013
Een eresaluut aan de pauselijke bodyguards
Zij hebben het niet onder de markt sinds het aantreden van paus Franciscus, de pauselijke bodyguards.
Ook onder de brandende zon, in zwart pak, wit hemd en das. En langs de pausmobiel lopen of soms ook rennen. En bescherming bieden, mocht dat nodig blijken.
Op het Sint-Pietersplein is het al geen lichte job. Honderden baby's, kinderen, zelfs volwassenen, optillen naar de paus in de pausmobiel. En als Franciscus naar de mensen toegaat, ze kust, ze omhelst, zoveel mogelijk handen schudt, briefjes, bloemen, geschenken aangeboden krijgt, is het geen sinecure voor de lijfwachten om het allemaal min of meer in goede banen te leiden.
Maar dat alles is niets in vergelijking met wat we te zien kregen bij de aankomst van de paus in Rio.
Klaarblijkelijk door een fout in de organisatie kwam de colonne met daarin ook een auto(otje) met de paus, in een file terecht. Als een zwerm bijen kwamen honderden dolenthousiaste Brazilianen naar de auto toegerend. Buiten de bodyguards was er eigenlijk geen andere bescherming. Een nachtmerrie voor elke veiligheidsdienst.
De spanning moet enorm geweest zijn. Maar ook de fysieke inspanning van de lijfwachten was extreem. Wanneer het stapvoets ging, de mensenmassa toch een beetje op afstand houden. Wanneer wat meer snelheid mogelijk was, moesten ze rennen om in de vooroprijdende en volgende auto's te springen.
Je kan het allemaal bekijken op de youtubesectie van de Vaticaanse site.
Het kan niet anders of de bodyguards van de paus krijgen binnenkort opslag.
23-07-2013 om 20:25
geschreven door Gust Adriaensen
22-07-2013
De politieke impact van de troonswissel
Een stralende (te warme) zondag, een dag zonder wanklanken, een massa volk, Filip die het uitzonderlijk goed en zelfzeker doet, koningin Matilde en de kinderen die de harten van duizenden veroveren, emoties zowel bij royalties als bij toeschouwers...het zat allemaal snor op de Nationale Feestdag.
Deze geslaagde troonswissel op de Nationale Feestdag met meer dan een half miljoen toeschouwers en met een veelvoud daarvan aan tv-kijkers, zegt veel over wat de meerderheid van de Belgische bevolking wil: geen separatisme, geen republiek. Maar wel 'eenheid in verscheidenheid'.
Het zou uitermate dom zijn, mochten de partijen die zich kanten tegen een separatistisch nationalisme maar in essentie die 'eenheid in verscheidenheid' voorstaan, niet op de gepaste manier inspelen op wat op deze 21ste juli zo duidelijk kwam bovendrijven.
Meer dan waarschijnlijk is men nu al bezig op de hoofdkwartieren van CD&V, SPA, Open VLD, PS, MR en CdH en vermoedelijk ook bij Groen-Ecolo, de tactische lijnen uit te zetten om politiek maximaal de vruchten te plukken van wat zich in de troonswissel op de Nationale Feestdag manifesteerde.
22-07-2013 om 09:13
geschreven door Gust Adriaensen
20-07-2013
Bernard Dewulf: 'Filip I, een man naar mijn hart'
BERNARD DEWULF, de man die in een sierlijke, delicate taal en met diepe empathie, schitterende stukjes schrijft over de 'condition humaine': fragiel, eenzaam, vergeefsheid, melancholisch, tempus fugit..., voelt zich zielsverwant met Filip I de Schuchtere, een man naar zijn hart.
Een fragmentje:
'En nu hij morgen Filip I de Schuchtere wordt, nu hij sierlijker Nederlands aarzelt dan veel Vlamingen, nu ik hem met de stille trots van elke schuchtere, en in een perfect rijm, voor de camera hoorde zeggen: 'Ik ben me welbewúst van de verantwoordelijkheid die op mij rúst', dacht ik aan een andere geliefde, notoire schuchtere: de onlangs overleden Nederlandse schrijver BERNLEF. Twintig jaar geleden schreef die een treffend gedicht over de verlegene, die hij zelf levenslang was. En nu ik het opnieuw las, leek het me ineens, uit het ongerijmde, geschreven voor onze nieuwe koning.'
Schittering
Verlegen maakt iemand op zijn mooist, siert hem van binnen
Verstrikt in aarzelingen houdt hij het schichtig voor gezien
Trilt hij van twijfel of is het inspanning zijn zijn hand niet te laten vangen door gebaar, zijn mond door woord?
Door afwezigheid schittert hij even
Dan kiest hij opnieuw zijn naam en stelt zich handenschuddend voor
20-07-2013 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
19-07-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
vrijdag 12 vrijdag 19 juli 2013
Terwijl de byzantijnse liturgie op deze zondag de vaders van de zes eerste oecumenische concilies viert waardoor het christelijk geloof een duidelijke en zuivere vorm heeft gekregen, vieren wij de vijftiende zondag door het jaar met het inspirerende evangelie van de barmhartige Samaritaan. s Middags eten we uiteindelijk niet in de hal, waar alles al klaar staat, maar blijven in de refter.Er hing immers een helikopter in de lucht en datheeft voor ons al enkele onverwachte en nare gevolgen meegebracht. Het blijft vandaag echter rustig. In de loop van de week zijn er voortdurend schoten en ontploffingen te horen maar dat blijkt verder op te zijn, vooral op de autostrade.
Dinsdag 16 juli vieren we Onze Lieve Vrouw van de berg Carmel. Hetis voor de gemeenschap een feestdag. Deze dag in 1994 wordt beschouwdals het begin van de restauratiewerken van de ruïne die moeder Agnes-Mariam hier aantrof. Bovendien is deze gemeenschap nauw verbonden met de carmelitaanse spiritualiteit. In de 12e eeuw leefden eremieten op de berg Carmel sterk verbonden met de profeet Elias en met een grote verering voor Maria. Onder druk van de islam weken sommigen uitnaar Europa. Ze ondervonden vele moeilijkheden en kregen veel tegenstand. O.L.Vrouw verscheen echter aan prior Simon Stock en gaf hem het scapulier, dat later voor velen het teken zou worden van hun trouw aan Maria en hun verbondenheid met de carmelitaanse familie (een stuk bruine stof uit twee delen, gedragen op de borst en op de rugzijde). In de 18e eeuw werd dit familiefeest door paus Benedictus XIII uitgebreid tot heel de Kerk als een uitnodiging tot kinderlijke liefde voor Maria. Wij vieren maandagavond de feestelijke vespers met processieen dinsdag wordt als een zondag beleefd. De voorbije nacht hebben we evenwel vele bombardementen gehoord aan het anti Libanongebergte en in ons dorp. In de voormiddag kwam er een straaljager heel laag overgevlogen, wat tot heden een teken was dater ergens aangevallen zou worden. We hebben echter niets gehoord en in de refter gezellig samen gegeten. Voor de feestelijkheid heb ik nog eens Europese koffie gezet. Anderen zijnop deze vrije dag begonnen met mozaïeken te maken. Bij het laatste bombardement zijn er enkele gekleurde glazen in stukjes gevlogen. Dat heeft iemand geïnspireerd om eens alles op te zoeken over het maken van mozaïeken en nu zijn er enkele grote en kleine artiestjes bezigallerlei stukken steen en gekleurd glas in kleine stukjes te kappen. Het is zo boeiend dat de jongens s avonds van op hun matras nog willen voortwerken. We moeten de dag wat vroeger eindigen omdat we bombardementen verwachten. In de late namiddag komen we eerst nog samen om de tekst vanhet evangelie Johannes over de bruiloft van Cana (2, 1-11) te bestuderen in de vorm van een chiasme, waarbij uitdrukkingen hernomen worden in omgekeerde volgorde. Het lijkt voor ons wat kunstmatig maar het is in feite de gewone semitische opbouw van een tekst die organisch groeit zoals een boom met kringen. Het is ook merkwaardig welke rijke betekenissen er uit deze tekst dan vanzelf te voorschijn komen.
Woensdag en donderdag is het hier nog eens algemene mobilisatie omwille van de zatar, de tijm die weer in een zeer grote hoeveelheid geoogst is. Dit brengt veel stof mee. Daarom wordt deze tijm naar boven gebracht in de gangen rond het atrium. Heel het dak van het atrium is toch kapot zodat het stof langs daar weg kan. In plaats van de steeltjes een voor een van hun blaadjes te ontdoen wordt nu een grote hoeveelheid in een doek gerold waarop dan geslagen wordt zodat de meeste blaadjes er al af zijn. Libanezen kunnen deze zatar bij wijze van spreken wel dag en nacht eten. Er is goede hoop dat deze oogst aan een redelijke prijs in Damascus zal kunnen verkocht worden. Ondertussen gaan de stroomonderbrekingen door en donderdag is het van s morgens half acht tot vier uurin denamiddag. s Avonds genieten we van gedempt licht.
Een Algerijnse volksdelegatie heeft een uitgebreid bezoek gebracht aan Syrië. In een verklaring van woensdag 10 juli 2013stellen ze dat alle aspecten van de Syrische crisis duidelijk een buitenlandse samenzwering aantonen. Ze zullen hun best doen om in eigen land de valse berichtgevingen aan te klagen en ze roepen de Arabische wereld en de wereld van de islam op om zich te verzetten tegen wat zij noemen de Zionistische-Amerikaanse plannen. Ze vertrouwen er op dat het Syrische volk, zijn regering en zijn leger in staat zullen zijn deze buitenlandse agressieuiteindelijk te overwinnen. In Aleppo is ook een goede verandering. De voedselbevoorrading is niet meer in handen van het vrije Syrische leger, dat brood stal en aan woekerprijzen verkocht, 500 Syrian Pound voor 10 Syrische platte broden. Nu heeft de overheid terug de leiding heroverd en de broden worden weer verkocht aan 15 SP voor 10 broden!(1 was vroeger ongeveer 60 SP waard, nu blijkt het ongeveer 250 SP te zijn). Verder heeft de universiteit van Aleppo het eredoctoraat ingetrokken dat ze in 2009 verleend had aan R. T. Erdogan omwille van zijn rol in de internationale betrekkingen. Deze man hoort inmiddels bij de club van de internationale criminelen. Hoewel de aanslagen in heel Syrië nog doorgaan,worden overal vele cellen van terroristen uitgeschakeld. Gelukkig neemt de veiligheid geleidelijk toe dank zij de inzet van het leger. De Syrische eerste minister, dr. Wael al-Halqi stelt terecht dat de sleutel voor het herstel van Syrië ligt in het herstel van de onderlinge menselijke verhoudingen. Israël blijft echter in alle betekenissen van het woord stokenen luchtaanvallen op Syrië uitvoeren. Vorige zondag heeft het ook een groterijkdom aan gewassen door brand vernietigd in de Golan, in Quneitra (de dorpen Schita en Har Dar). Israël meent dat recht te hebben in de bezette gebieden. En de Brusselse sjeik Bassam Ayachi, van Frans-Syrische afkomst, heeft vol trots gemeld dat zijn twee zonen als martelaars in Syrië zijn omgekomen. Toen ik vorige zomer in België was heb ik in een Vlaamse krant een uitgebreide reportage over hem kunnen lezen. Hij was zijnzonen aan het voorbereiden om in Syrië te komen vechten.Abdel Rahmad Ayachi is gedood op 19 junien Raphaël Gendron Ayachi op 14 april. Hun leven en strijd zijnnu uitgebreid te lezen. Zij geloofden in een utopische islamstaat, geregeerd door de sharia en gedragen door de bevolking. Dat noemden zij democratie.Voor hen wasde sharia puur Gods wil. Jammer van al die verloren energie. Abdel heef nog ooit onze VRT journalist in Turkije over de grens gesmokkeld. Niet te verwonderen dat onze nieuwsmedia zo eenzijdig berichtten en nu zo moeilijk hun bocht kunnen nemen. En nog een bemoediging vanuit de ambassade van Venezuela in Damascus, waarover we vorige keer al schreven. Nu willen ze ons verder helpen en dringen er op aan om allerlei producten van ons te kopen. Ook de ambassade van Chili wil ons helpen door onze producten te kopen. Heel de verkoop is sinds de oorlog hier stilgevallen. Er werden wel producten overgebracht naar Libanon. Nu zijn het deze ambassades zelf die ons op deze wijze willen helpen. Een ware opkikker.Dank u wel, echte vrienden van Syrië! En tenslotte een moedig gebaar van echte solidariteit met de christenen wereldwijd in Noorwegen. Jonas, Gace Stone, de Noorse minister van buitenlandse zaken heeft aan Saoedi-Arabië de toestemming geweigerd om tientallen moskeeën te bouwen en er een duidelijke uitleg bij gegeven. Als Saoedi-Arabië de oprichting van een christelijke gemeenschap weigert en zelfs beschouwt als een misdaad, hoe kunnen wij hier dan hun moskeeën toelaten!
De huidige internationale lastercampagne tegen moeder Agnes-Mariam is onaanvaardbaar en verdient eigenlijk een proces.Moeder Agnes-Maria begon in 1994 de ruinen te herstellen van Mar Yakub, eens een van de beroemdste kloosters van het midden oosten. Ze werd hierin aangemoedigd door padre Paolo dallOglio, s.j. die toen in de buurt een oecumenische gemeenschap had opgericht, Mar Moussa.Moeder Agnes-Mariam kreeg de zegen en de steun van de toenmalige bisschop, Ibrahim Nehmé. Dit inmiddels hersteld indrukwekkend klooster werd vanaf 2000 al een ware bedevaartsplaats voor heel Syrië. Tegelijk wilde moeder Agnes-Mariam het rijke patrimonium van de kerk van Antiochie doen herleven en vruchten doen dragen voor de plaatselijke kerk maar ook voor de universele Kerk. Daarvoor stichtte ze o.m. la maison dAntioche en Manumed (manuscripts méditerranéens) met steun van Europese universiteiten. In die zin organiseerde ze o.m. grote iconententoonstellingen in Frankfurt (2002) en Parijs (2003), om de rijkdom van het Arabische christelijke geloof te belichten.Zelf heeftze vele iconen geschilderd voor meerdere kerken en kloosters (en schildert nog). Tegelijk werkte ze aan de geestelijke genezing en bevrijding van mensen door persoonlijke begeleiding, retraites, conferentiesen geschriften, waarvoor ze gevraagd werd in binnen- en buitenland. Met de gemeenschap de Orde van de eenheid van Antiochië wilde ze ook daadwerkelijkterugkeren naar de bronnen vanhet oorspronkelijke oosters monnikenleven. Ondertussen had padre Paolo echter zijn houding tegenover haar grondig veranderd.Dit kloosterwas immers ook in het buitenland inmiddels bekend geworden. Al jaren lang trachtte hij op alle mogelijke manieren dit klooster en haar stichteres tegen te werken en te belasteren. Hierop werd vanuit Mar Yakub twee decennia lang niet gereageerd, integendeel. De vele bezoekers werden telkens aangespoord ook een bezoek te brengen aan Mar Moussa. Moeder Agnes-Mariam heeft vele gaven die ze ten volle benut. Hoge bomen vangen veel wind zegt een Vlaams spreekwoord. Jaloersheid is menselijk maarrechtvaardigt geenszins de lastercampagne die nu gevoerd wordt.
Vanaf het begin van de oorlog in Syrië had moeder Agnes-Mariam de heldere overtuiging dat hier hetzelfde gebeurde als ze destijds had meegemaakt met de Libanese oorlog: van buitenaf werd gepoogd het land te ontwrichten en een burgeroorlog uit te lokken. De feiten hebben dit helaas steeds meer bevestigd. Daarom nodigde ze journalisten uit (nov. 2011) om de waarheid te komen vaststellen en verspreiden, nl dat buitenlandsegewapende bendes ongestraft overal gruwelen plegen onder de mom van een spontane volksopstand. Dit was voor al de 16 internationale journalisten een dankbare ontdekking en een ommekeer (behalve voor één Waalse,katholiekejournaliste, die sindsdien als dank voor de gastvrijheid onsis blijven belasteren!). Bij de tweede groep journalisten was de toestand al veel gevaarlijker. Moeder Agnes-Mariam had zelf, met gevaar voor eigen leven de gevaarlijkste centra in Homs en Qousseir bezocht en wilde de journalisten niet in gevaar brengen. Een van haar vele waarschuwingen was, als je er toch naar toe gaat, zorg in ieder geval dat je om drie uur weg bent. Zij had zelf ervaren hoe vanaf drie uur de beschietingen begonnen. Ook de vrt ploeg was daarbij. Onze doorwinterde Franse en Vlaamse oorlogsjournalisten oordeelden echter dat eenzuster hen niets te leren had. Zij meenden allerlei opgezette valstrikken te zien die zijzogezegd doorzagen en wereldkundig wilden maken. Zij sloegen alle raadgevingen in de wind. Zij gingen niet mee met de andere internationale media (CNN, BBC ), door de overheid uitgenodigd en beschermd.Zij wilden geheel onafhankelijk werken. En ja, de Franse journalist werd gedood om 33 min. na drie! Ook onze Vlaamse VRTploeg was daar toen nog aanwezig en wist zogezegdvan niets. Alle schuld ging naar moeder Agnes-Mariammet fantasieën zonder eind over eencomplot. Zij werd door France 24 uitgenodigd om te getuigen, maar haar uitleg was te duidelijk en te overtuigend. Na twee minuten werd de uitzending al afgebroken onder het voorwendsel dat de lijn onzuiver was. Inmiddels zijn er officiële rapporten van de Arabischeliga en van het Franse ministerie van defensie, die bevestigen dat de Franse journalist wel degelijk door rebellen is gedood en bovendien is er eenRussisch rapport dat vernietigend is voor de bedoelingen en de handelwijze van deze Franse journalist en van het Franse ministerie van buitenlandse zaken, die op alle mogelijke manieren vanaf het begin Syrië in diskrediet wilden brengen.
Moeder Agnes-Mariam heeft vanaf het begin willen getuigen van de waarheid in Syrië. Dit werd niet door allen in dank aanvaard. Zo geraakte zij plots op de zwarte lijst van fanatieke groepen die haar wilden uitschakelen. Hoe pijnlijk dit ook was,de gemeenschap heeft aanvaard dat zij voor haar en onze veiligheid zou vertrekken, samen met zr. Carmel. Zij hebben in juni 2012 net op tijd het klooster kunnen verlaten en zijn tot heden, na meer dan een jaar,nog steeds niet kunnen terugkeren. Dit is voor allen een grote pijn.
Nu heeft de partner van de gedode journalist een boek geschreven om wraak te nemen en het tegendeel van de waarheid te beweren.Alleschuld wordt opnieuw uitgebreid aan moeder Agnes-Mariam gegeven, met een overvloed aan zogenaamde onthullingen van dingen die moeder Agnes-Mariam nooit gezegd of gedaan heeft. Getuigenissen worden opgevoerd van mensen die haar nauwelijks of niet kennen om haar als een bijzonder duistere figuur af te schilderen. Van de vele mensen die haar persoonlijk goed kennen is er geen spoor. De schrijfster heeft de medewerking gekregen van het Franse ministerie van buitenlandse zaken en vooral van padre Paolo, die zich uiterlijk vertoontin schapenvacht. Hij spreekt over vrede, dialoog, vasten en bidden maar doet ondertussen niets anders dan oproepen om de rebellen meer wapens te geven en een internationale militaire interventie uit te lokken. Zo bracht hijhier vroeger al grote onrust en verdeeldheid onder de bevolking en de christenen. Van staatswege werd hem toen gezegd dat, indien hij Syrië verlaat, geen visum meer krijgt. De regering heeft hem evenwel niet uitgewezen. Uiteindelijk zag zijn bisschop zich genoodzaakt omwille van zijn wangedrag hem daadwerkelijk het land uit te zetten. Van dan af is hij pas echt begonnen actie te voeren tegen Syrië en tegen allen die zich inzetten voor het behoud van het land.Zijn hoogste overste in Syrië heeft in een brief(7 juli 2012) laten weten dat hij zich niet houdt aan de afspraken, nl om zich niet meer openlijk te mengen in de Syrische crisis en dat zijn houding en uitspraken niet overeenkomen met de houding van de orde. Niettemin doet hij gewoon verder en wordt hij in meerdere landen en ook in Vlaanderen ten onrechte voorgesteld als de grote held van de democratie die door de regering werd buiten gezet. De Leuvense universiteit die hem eens een doctoraat honoris causa verleende, heeft redenen genoeg om dit te herroepen, zoals de universiteit van Aleppo deed met Erdogan. In een open brief schrijft een voormalige vriend over hem: Padre Paolo, je bent niet de woordvoerder van ons, Syrische christenen. Je bent geen man Gods, geen man van vrede maar een man van oorlog. (La Stampa,18/6/2013). Deze Samaad Daoud smeekt de pater geen handel te drijven met het bloed van de christenen. Het gaat hier inderdaadniet enkel om leugen en bedrog, het gaat er om dat een volk en vooral de christenen hierdoor rechtstreeks bedreigdworden. Dit moet stoppen. Het verduisterttrouwens ook iedere oproep tot hulpverlening aan de immense nood waarin de bevolking nu verkeert.
Onwillekeurig denk ik aan de verdachtmakingen van paus Pius XII. Na de oorlog heeft deze paus van nagenoeg alle belangrijkereligieuze en burgerlijkeautoriteiten uit Israël dankbetuigingen gekregen om zijn uitzonderlijke hulp aan de joden tijdens de tweede Wereldoorlog. De toenmalige opperrabbijn van Rome, Israël Zolli, is daarna christen geworden en heeft bij zijn doopin de katholieke Kerk uit dankbaarheid voor paus Pius XII, (Eugenio Pacelli) de naam Eugenio aangenomen. Twintig jaar later ziet een Duits toneelschrijver de kans om alle haat voor de Jodenvervolging op Pius XIIte richten. En de openbare opinie nam dit gewoon over, Joden incluis, die toch het volk van de herinnering zijn. De openbare opinie was plots heel het verleden vergeten. Het heeft decennia geduurd vooraleer de waarheid min of meer terug naarboven kwam en aanvaard werd. Dat is het effect van een georganiseerde lastercampagne.
Hopelijk zal de oorlog tegen Syrië nu stilaan eindigen en kun je in alle vrijheid zelf komen vaststellen watleugen en wat waarheid is.
19-07-2013 om 08:25
geschreven door Gust Adriaensen
18-07-2013
Fauna-akkers in Retie
Door het Regionaal Landschap Kleine en Grote Nete werd dit jaar 43 ha fauna-akker ingezaaid. Het is een interessant alternatief voor dieren die er een schuilplaats in vinden of er nectar halen: vlinders, hommels, solitaire bijen, akkervogels, enz.
Van die 43 ha bevinden zich meer dan 2 ha in Retie. Het kerkbestuur van Sint-Martinus stelde 2 ha in het Broek ter beschikking van de Retiese biebond. Later deed ook het gemeentebestuur zijn duit in het zakje met enkele aren in de buurt van de windmolen. De Biebond ging in samenwerking met het Regionale Landschap enthousiast aan de slag. En het resultaat mag gezien worden: een kleurrijk stukje platteland en een paradijs voor de fauna. De Biebond denkt ook reeds aan het opstarten van een educatief luik in verband met bijen en hun belang, voor scholen en verenigingen.
Een fauna-akker groeit in verschillende fasen waardoor de overheersende kleur steeds wisselt en gedurende de hele zomer nectarplanten aanwezig zijn. In het najaar sterven alle planten af en er blijft een akker achter die de hele winter voedsel geeft aan o.a. akkervogels. Omdat het dood plantenmateriaal op de akker blijft tot het voorjaar, biedt het in de wintermaanden ook beschutting tegen roofdieren, wind en koude.
De fauna-akker werd ingezaaid met verschillende populaire nectarplanten zoals Gele Mosterden knol- en zaaddragende planten als Zonnebloem en Bladrammenas. Erwerd eveneens aandacht besteed aan oude vergeten gewassen als Boekweit en Vlas.
18-07-2013 om 09:36
geschreven door Gust Adriaensen
17-07-2013
Postelse Pracht
De boekenwereld van de abdij van Postel
Op zaterdag 22 juni werd de verneiuwde toonzaal van de abdijbibliotheek in Postel geopend.
Abt Frederic Testaert verwelkomde de gasten en lichtte de betekenis toe van het nieuwe initiatief. Prof. dr. Lieve Watteeuw (KU Leuven), die de nieuwe tentoonstelling inrichtte in samenwerking met de bibliothecaris en de prior van de abdij, gaf uitleg bij de belangrijkste tentoongestelde werken. Mevr. Mia Daems, voorzitster van de Molse gidsenkring, bedankte alle instanties voor deze mooie realisatie en gaf te kennen namens alle Molse gidsen, dat ze met veel enthousiasme groepen in de nieuwe toonzaal willen rondleiden.
De bibliotheek van de norbertijnenabdij in Postel, bevat een schat aan bijzondere boeken: handschriften, incunabelen en uitzonderlijke drukken. Het is abt Colibrant die in het begin van de 17de eeuw de kern van de huidige verzameling samenstelt. In de loop van de 19de en 20ste eeuw wordt de collectie uitgebreid.
Het vernieuwde bezoekerscentrum in de abdijbibliotheek toont de mooste exemplaren uit de verzameling.
Rijkverluchte manuscripten, wiegendrukken uit de vijftiende eeuw, atlassen en prachtige religieuze en wetenschappelijke werken uit de 16de tot de 18de eeuw, brengen de geschiedenis van de boekillustratie tot leven.
Monumenten uit de boekgeschiedenis krijgen een prominente plaats. De sublieme Atlas Major van Johannes Blaeu, de indrukwekkende Polyglotbijbel, het meesterwerk van de Antwerpse uitgever Christoffel Plantin, de invloedrijke Palazzo di Genova, van Pieter Paul Rubens en de geheimzinnige Onderaardse Wereld van Athanasius Kircher die de uitbarsting van de Etna in beeld brengt, worden aangevuld met kleuurijke boekbanden, gravures, houtsneden en originele koperplaten. Het zijn stille getuigen van de rijkdom van de abdijbibliotheek.
De tentoonstelling is met groepen te bezoeken na reservatie. Info en reservatie van groepsrondleiding (altijd met gids, heel het jaar door); Dienst Toerisme Mol, Markt 1a, 2400 Mol, 014 33 07 85, toerisme@gemeentemol.be
(uit Kerk&Leven van 17 juli)
17-07-2013 om 14:23
geschreven door Gust Adriaensen
16-07-2013
Professor Marcel Janssens overleden
Op 11 juli 2013 overleed in Leuven, professor Marcel Janssens, emeritus gewoon hoogleraar aan de Faculteit Letteren van de Katholieke Universiteit Leuven. Hij werd geboren in Grembergen op 28 februari 1932.
Marcel Janssens begon zijn carrière als assistent van professor Aerts, beter bekend onder zijn pseudoniem Albert Westerlinck. Al vlug werd hij docent en hoogleraar. Later werd hij decaan en het toppunt van zijn academische carrière bereikte hij als groepsvoorzitter van de Humane Wetenschappen.
Marcel Janssens bezat niet de bevlogenheid en bekendheid van zijn voorganger aan de Faculteit Germaanse Filologie, José Aerts, noch het charisma van zijn tijdgenoot Herman Servotte. Maar Janssens doceerde wel op een heel gestructureerde manier, ging op een zachte manier met zijn studenten om en liet zich wel geregeld opmerken door humor en ironie, die soms een surrealistische inslag kregen. Janssens had ook grote belangstelling voor Zuid-Afrika en de met het Nederlands sterk verwante taal, het Afrikaans. Het deed hem bijzonder veel genoegen dat mede door zijn inspanningen het Afrikaans uiteindelijk erkend werd als optievak in de opleiding Germaanse Filologie.
Vooral na zijn emeritaat werd Marcel Janssens een veel gevraagd spreker voor het Davidsfonds, de Universiteit voor de 3de leeftijd, en Lessen voor de 21ste eeuw. Naast heel wat literaire studies, schreef Marcel Janssens ook enkele reisverslagen.
16-07-2013 om 07:53
geschreven door Gust Adriaensen
13-07-2013
Voor (bijna) elk kwaaltje is er een kruid in de Postelse kruidentuin
Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.
Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.
Alle producten staan vermeld, onderververdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via
13-07-2013 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
12-07-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden,
De voorbije week werd, door een alarmerend bericht van Fides, in de internationale pers verwarring en onrust gezaaid omtrent onze persoon en het klooster Mar Yakub. Dank u voor uw aandacht , maar ik tracht hier een wat evenwichtiger beeld te geven. Nieuwsberichten kunnen bepaalde zaken enorm uitvergroten en ander wezenlijk nieuws achterwege laten. Als we dat helemaal absoluut willen vermijden kunnen we s morgens wel op onze matras blijven liggen We doen alles om moeilijkheden te vermijden maar trouw zijn aan onze levensroeping moet het doel blijven.
Als Jezus de voorzichtige raad van Petrus opgevolgd had, kon hij wellicht zijn aards leven sparen Trouw zijn is iets anders, zo toonde Hij ons.
P. Daniël
Vrijdag 5 vrijdag 12 juli 2013
Het extra werk bestaat deze tijd enerzijds in het verwerken van de oogst en anderzijds in het verder opruimen, herstellen en verfraaien van het huis. Nu zijn het nog de abrikozen die verwerkt worden en ondertussen natuurlijk overvloedig als nagerecht gegeten. Ze zijn kleiner dan wij in België gewoon zijn, maar heerlijk van smaak. Verder is er nu veel werk aan de zata een soort tijm, die hier veel gegeten wordt tussen de falafel. De blaadjes moeten van de steeltjes gedaan worden. En er is een enorme hoeveelheid te verwerken. In de winter is de salonkamer, een soort onthaalkamer of spreekkamer uitgebrand, samen met heel de gang en de aanpalende plaatsen. Ondertussen is het geheel ongeveer hersteld: het houten plafond en de balken, de muren, de deuren, de gangen en de zetels zijnmet geheel nieuwe stof overtrokken.Eigenlijk is alles mooier dan het voorheen was. Ook de elektriciteit is vernieuwd en hersteld. Overal bengelen echter nog elektrische draden, die in trosjes uit een gat in de muur komen. Als je weet waar je aan mag komen heb je overal licht en stroom (als die van hogerhandniet onderbroken is natuurlijk). Ziedaar een soort Arabisch kenmerk. Dat zijn helemaal geen Afrikaanse toestanden, integendeel. Alles is keurig en degelijk gemaakt maar vooraleer iets helemaal afgewerkt is, moet er blijkbaar nog een tijd overheen gaan. Een andere vondst is de opruiming van de schrijnwerkerij. Daar werd nog een oude pot zwarte verf gevonden die wel uit de tijd van de Romeinen leek te komen. Met wat verdunner bleek het nog goede verf te zijn. Alvast werd hiermee de vuilbak in de hoek van de grote binnenkoer geverfd. Dat is een grote ijzeren vierkanten bak met een beweegbaar deksel, niet bepaald aantrekkelijk van aanblik. Pikzwart geverfd schittert hij nu als een waar archeologisch pronkstuk in de hoek.. Dit gaf de fraters de moed en de gedachteom ook de grote ijzeren poort, die met veel smeedwerk versierd is en toegang geeft tot de grote binnenkoer een nieuwebeurt te geven. De speren bovenaan worden in het goud gezet. En zo zal er nog lang gewerkt kunnen worden. Ondertussen is het overdag zo warm geworden datde meesten ergens een koel plekje opzoeken om te werken: met lavendel, abrikozen, zata,naaiwerk Een zuster is in een rustig hoekje een reeks iconen aan het schilderen.
Ook de vorming gaat door.Wij, de twee Vlamingen hebben alvast besloten samen wat Arabisch te leren.Mijnconfrater die enkele jaren eerder hier kwam, heeft meteen gesproken Syrisch geleerd en kan zich meer dan behoorlijk behelpen. Omdat hij geen klassiek Arabisch heeft geleerd volgen wij nu samen la mafarr,de handboeken van M. Van Mol, onze vriend en professor Arabisch te Leuven. We vinden het een degelijke en grondige methode. Terwijl we ons zo amuseren onderde kleine colonnade in het atrium, komt de moeder haar baby in hetvoituurke naast ons zetten, zodat ze zelf wat vrij is om te poetsen. We hebben voldoende filmen van Charly Chaplin en van Louis de Funès gezienom wat grappigesnuitjes te kunnen trekken en de kleine Fadia lacht af en toe terug. Het duurt echter niet lang of Fadia begint te krijsen, totdat we haar uit haar reiskoets nemen en ze met blote voetjes op de tafel mag staan om te kijken wat wij allemaal aan het doen zijn. Meteen heeft ze mijnbaard vast en al een potlood van tafel geveegd. Dit kleine wonder is het bekijken waard. Aan de voetjes zitten precies tien teentjes, aan elk vijf, netjes op een rij. Aan haar handjes heeft zeop dezelfde wijze telkens vijf vingertjes, precies zoals het hoort.Alles er op en er aan. En het beweegt allemaal soepel en onafhankelijk. Na een behoorlijke studieonderbreking met Fadia hebben we haar toch maar terug gelegd. Kort daarna komt haar moeder haar ophalen. Zo hebben we onze taak van kindercrèche met vrucht volbracht.
Zaterdagavond zitten we weer vroeg op onze matras in de schuilplaats, gewapend met een laptop.We lezen eerst het mopje van de dag uit de druivelaar kalender van vorig jaar en dan samen het eerste deel van de encycliek Lumen Fidei over het licht van het geloof, die paus Franciscus geschreven heeft op 29 juni 2013. Het is een vervolg op de encyclieken van paus Benedictus XVI over de hoop en de liefde. Dit geeft ook aanleiding om er samen verder over te delen. Invier avonden hebben we heel de tekst gelezen en overwogen. Het doet ons iets vermoeden van wat Augustinus in zijn Belijdenissen schrijft over zijn eerste ervaringen van het leven in gemeenschap, onmiddellijk na zijnbekering: samen lezen ze in alle vrijheid wat hen boeit en ze delen dit met elkaar. Zo hebben we op onze matras ook het eerste jaar theologie beëindigd.
Gisteren, vrijdag, heeft paus Franciscus een interessante stunt uitgehaald in de tuinen van het Vaticaan. Hij heeft er een beeld van de heilige Michael ingezegend. Meteen heeft hij, wat blijkbaar niet voorzien was, heel het domein en zijn groot huishouden toegewijd aan de heilige Michael en de heilige Jozef. Dit gebeurde in aanwezigheid van paus Benedictus XVI, zodat paus Franciscus de begroeting van de aanwezigen uitzonderlijk kon beginnen met de aanspreektitel: Zijn Heiligheid .Kortom, dit heeft ons geïnspireerd om hetzelfde te doen op zaterdag, na de eucharistie rond de iconen van de hl Michael en de hl Jozef. En of we bescherming nodig hebben. Wijbeginnen natuurlijk met de simpele aanspreektitel van Broeders en Zusters .
Vanaf zondag regent het berichten over een Vlaamse pater die met de dood wordt bedreigd. Ik zou er om den duur zelf nog medelijden mee krijgen. Vanwaar die inhoud eigenlijk komtis ook voor mij een raadsel.Hoewel wij tot heden geen persoonlijke bedreiging hebben ontvangen,zijn wij natuurlijk allen in gevaar omdat rondom ons zich vele gewapende geburen schuil houden, de meest extremistische incluis. We hebben evenwel steeds goede relaties gehad met de bevolking van het dorp, die ook nu niet wil dat aan het klooster geraakt wordt, hoewel acties van buitenlandse extremisten uiteraard onvoorspelbaar blijven.Kortom,deberichtenzijn overdreven en ook onjuist, al zijn ze wellicht goed bedoeld. Hiermee is welhet werkelijke gevaar, waarin wij en de christenen hier verkeren eens goed onderlijnd en dat wordt hoog tijd.Daarbij is er nog iets anders dat ons erg bekommert. Er is een laffe internationale lastercampagne tegen moeder Agnes-Mariam en er zijn de voortdurende insinuaties over ons en de gemeenschap, vooral vanuit christelijke middens. Dit isblijkbaar het lot van degenen die vanaf het begin van de waarheid wilden getuigen en zich blijven inzetten voor het behoud van Syrië, de bescherming van het Syrische volk en van de christenen.
Jammer is de lauwheid van een flink aantal christelijke leiders en gemeenschappen in het westen. Gelukkig zijn er ook anderen, waar we heel dankbaar om zijn. Sommigen menenechter met hollewoorden tot voorzichtigheid te moeten aanmanen, maarzijn nauwelijks geïnteresseerdin wat hier echt gebeurt, laat staan dat ze zich willen engageren om hun bedreigde broeders en zusters daadwerkelijkte helpen. Hun aanmaning totvoorzichtigheid is voor hen een voorwendsel om zich in onverschilligheid af te sluiten voor iedere daadwerkelijke hulpverlening. Geef ons dan maar Kyrill II, de Russisch orthodoxe patriarch van Moskou die vorig jaar op een massamanifestatie in Damascus prominent aanwezig was, daarna de president bezocht en hem dankte omdat van hieruit het christelijk geloof werd verkondigd. En nu roept deze patriarch op tot gebed envraagt dat in alle Russisch-orthodoxe kerken een omhaling gehouden wordt voor het Syrische volk.
In het geheel van Syrië kan het nationale leger de veiligheid steeds meer verzekeren. Toch gaan de moorden en aanslagen nog door. Ook is het in sommige streken verschrikkelijk voor de door rebellen geterroriseerde bevolking, zoals in Aleppo.In onze streek is het vrij rustig gebleven hoewel we iedere avond of nacht nieuwe aanvallen horen. De Nationale Syrische Coalitie heeft sinds 6 juli eindelijk een nieuwe voorzitter, Ahmed Assi Jerba, een man die de belangen van Saoedi-Arabië (in plaats van Syrië) vertegenwoordigt. Het rommelt in de golfstaten. Duidelijk is wel dat Saoedi-Arabië voorlopig de leiding heeft overgenomen in de Nationale Syrische Coalitie, die tot heden gedomineerd werd door Qatar. In de krant Al-Akhbarvan 10 juli 2013 onthult de Syrische president de enorme druk van de westerse landen, die hun aandeel willen veroveren in de ontginningvan de gigantische voorraden van olie en gas aan de kust. Hij kreeg een slordige 21 miljard Amerikaanse dollar aangeboden onder strikte voorwaarden en heeft ze wijselijkgeweigerd. In dit interview vertelt hij ook dat de Russen gedurende gans het conflict in Syrië nooit hun wil hebben opgedrongen.Ze hebben altijd hun mening envoorkeur gegeven maar de beslissing overgelaten aan de Syrische regering. Twee Russische vrachtvliegtuigen hebben inmiddels al7O ton humanitaire hulp overgevlogen naar de luchthaven van Bassel al-Assad. Zelf zijn president en regering al volop bezig met de grote naoorlogse zorgen van het herstel van zwaar geteisterd land. Volgens de president zal het uitroeien van de sektarische haat die het buitenland hier met geweld heeft willen invoeren een prioriteit vragen. In een vorig interview, met het nieuwsblad Al Thanra, heeft hij al gezegd dat godsdienst niet misbruikt mag worden voor politieke doelstellingen. Hij verwees naar de omwentelingen in Egypte die, volgens hem,de mislukking van een politieke islam illustreren. Tenslotte hebben de Russen de huichelarij met de chemische wapens ontmaskerd. Ze hebben Ban Ki-moon onomstotelijke bewijzen geleverd dat rebellen inKhanal-Asal (Aleppo) chemische wapens hebben gebruikt. Zou er vanuit het westen nu nog een nieuwe leugen komen tegen Syrië of mogen we volgende maand stilaan rekenenop een definitieve ommekeer die naar echte vrede leidt? Inmiddels protesteren duizenden Amerikanen én Syriërs in verschillende Amerikaanse steden tegen de steun van Amerika aan de terroristen in Syrië.
Bij het opruimen vinden we nog een brochure Manuel de sécurité (2010), een schitterende uitgave van de ambassade van Frankrijk die uitlegt hoe ze de Fransen beschermt, die in Syrië verblijven, als er iets gebeurt. Het begint met een woord van de ambassadeur dat alle vertrouwen wekt, het vraagt dat je als Franse burger deze brochure altijd bij de hand houdt, het telefoonnummer van de ambassade bij jehebt en ook die van de crisis cel. De opdracht luidt: verwittig ons en blijf waar ge zijt,wij zullen danal het nodige doen. Hoe anders is eens te meer de werkelijkheid.Toen de toestand in Syriëgevaarlijk begon te worden, was de ambassadeur met heel zijnwinkel al vertrokken en dat stond niet in het boekje. Dan zijn de ambassades van Chili en Venezuela, die in Damascus gebleventoch anders.In contact met hen, omwille van een verlopen paspoort, was het ambassadepersoneel heel inschikkelijk en zal voor het nodige zorgen. Ze vroegen zelfs hoe ze hen verder konden helpen. Zonder brochure!
12-07-2013 om 08:58
geschreven door Gust Adriaensen
10-07-2013
Discussie van de dag
De Standaard vult sedert enkele maanden de laatste bladzijde met een zgn. 'Discussie van de dag'. Het recept is eenvoudig. Een of andere politicus of andere BV komt wat langer aan het woord. Een kolom wordt gevuld met tweets van een aantal lezers.
Soms snijden de thema's hout. Vaak getuigt zowel de probleemstelling als de formulering ervan, van een gênant simplisme.
Vandaag werd weer eens een hoofdvogel afgeschoten. 'Viert u morgen 11 juli of heeft 21 juli meer betekenis?'
Het ontgaat de journalist klaarblijkelijk dat hij in één vraag twee zaken vermeldt, die weinig of niks met elkaar te maken hebben. Vieren op 11 juli en betekenis geven aan 21 juli. Totaal verschillende categorieën. De overgrote meerderheid van degenen die op straat komen op die dagen, wil vieren. Dat is ze geraden ook. Want zowel de 11 julifanaten als de 21 julihysterici die met vlammende toespraken, vlaggenvertoon en optochten, die dagen 'betekenis' willen geven, komen extreem gedateerd, oubollig over.
Een correcte vraag is: viert u morgen 11 juli of viert u over tien dagen 21 juli? Mijn echt gemeend advies is: als je graag viert, vier ze verdorie allebei en geniet ervan!
En om het aantal vieringen met een historisch worteltje (het hoeft allemaal niet zo precies te kloppen), nog te verhogen, kan iedere gemeente in zijn geschiedenis duikelen en bv. de burenruzies, de grensgeschillen en hun afloop, waardig bevinden om jaarlijks een feestje te bouwen.
Voor mijn stek heb ik al een 'betekenisvolle viering' gevonden. De 'grensoorlog' tussen de heerlijkheid Retie en de heerlijkheid Kasterlee. Hij brak uit in 1540 en werd pas beslecht in 1859, ik meen op 11 juli. In het voordeel van Retie. Dankzij koning Leopold I, die vierkant achter Retie stond. Merci, sire. 11 juli 1859: een jaarlijkse viering meer dan waard!
10-07-2013 om 19:57
geschreven door Gust Adriaensen
Gezondheidsrisico's van draadloze technologieën
Teslabel asbl, vereniging die strijdt tegen elektromagnetische vervuiling, waarschuwt in een brochure voor de gezondheidsrisico's van draadloze technologieën.
Zij zenden continu hoogfrequente straling uit die neurologische en cardiologische problemen kunnen veroorzaken. Ook zijn negatieve effecten mogelijk op het functioneren van het gehoor en het zicht. Draadloze technologieën ondermijnen de gezondheid op een langzamen en sluipende manier, aldus Teslabel asbl. De vereniging raadt aan steeds voor kabels te kiezen.
10-07-2013 om 07:23
geschreven door Gust Adriaensen
09-07-2013
Zonnekoning Rik Torfs
Met de samenstelling van zijn bestuursploeg, heeft nieuwbakken rector van de Katholieke Universiteit, Rik Torfs, toch wel flink in zijn kaarten laten kijken.
Niemand van de topfiguren tot nu toe of van zijn mede(tegen)kandidaten voor het rectorsambt, krijgt een plaatsje. Torfs bevolkt de vergaderzaal van het rectoraat, waar Einstein lichtjes verbaasd en mild-ironisch van aan de muur de bestuursactiviteiten mag gadeslaan, met buiten de universiteit totaal onbekende academici. Of zij veel in de pap te brokkelen zullen hebben tegenover de verbale zelfzekerheid en spitstechnologie van hun baas, is zeer de vraag.
Totaal onbekend? Correctie. Pieters, tot voor kort NVA-senator en gedurende een korte periode zelfs senaatsvoorzitter, kreeg van Torfs, tot voor kort CD&V-senator, de job van vice-rector. De academische kwaliteiten van Pieters kan ik niet beoordelen, zijn politieke activiteiten waren alleszins bleek en verbaal gezien is hij een kneusje vergeleken met Torfs. Maar meer dan waarschijnlijk is deze benoeming, een door politieke overwegingen geïnspireerde benoeming. Rector Torfs zal er van uitgegaan zijn dat het geen kwaad kan een ex-politicus uit de momenteel grootste partij een zitje te gunnen. Nota bene, Pieters achtte het, na zijn aanduiding tot vice-rector, nodig te beklemtonen dat hij nog voor de volle 100% NVA'er is. Ik zie het nog niet gebeuren dat een van de andere dames of heren van de KUL-bestuursploeg, de wereld kond doen dat hij of zij (nog) voor het volle pond VLD'er, SPA'er, Groenmilitant is. CD&V'er maakt misschien meer kans, maar een vice-rector die zich een overtuigde PvdA'er noemt???
Over dames gesproken. Die komen er onder Torfs ook maar bekaaid af. Slechts twee exemplaren krijgen een zetel in het Heilige der Heiligen van de Katholieke Universiteit. Nu staat Torfs wel niet echt bekend als een fervente aanhanger van quota en emotioneel geschreeuw over 'meer vrouwen in topfuncties'. Nee, de (academische en bestuurlijke) kwaliteit moet primeren. Maar het geeft wel te denken over de kwaliteit van het academisch personeel, wanneer slechts twee vrouwen bekwaam genoeg geacht worden.
Kortom, Torfs toont zich van zijn, tot nu toe onderbelichte, koppige en autoritaire kant. Hij wil zonder al te veel tegenwind, de KUL naar zijn hand zetten. Maar de messen worden ongetwijfeld reeds geslepen. De opzijgezette vroegere tenoren. En de vrouwen. Van binnen en buiten de universiteit.Het academisch vuurwerk kan beginnen.
09-07-2013 om 08:01
geschreven door Gust Adriaensen
06-07-2013
Pater Daniël Maes relativeert alarmerende berichten
'VLAAMSE NORBERTIJN MET DE DOOD BEDREIGD IN SYRIË'
Onder die titel publiceert 'KerkNet' het volgende bericht. Het is een samenvatting van een eerder verschenen bericht van het Vaticaanse nieuwsagentschap 'Fides':
'Daniël Maes (75), een norbertijn van de abdij van Postel die al enkele jaren in Syrië verblijft, is door jihadstrijders met de dood bedreigd. Ze dreigen ermee het klooster van Mar Yakub (Sint-Jacobsklooster), waar hij woont en werkt, binnen te dringen en hem te ontvoeren. Het klooster van pater Daniël Maes ligt in Qarah, tussen Damascus en Homs. Het kloostergebouw, dat dateert uit de 6de eeuw en behoort tot het Grieks-katholieke bisdom van Homs, Hama en Yabroud, blijkt het doelwit te zijn geworden van groepen jihadi's. Mar Yakub ligt midden in een zwaarbevochten grensgebied tussen regeringstroepen en rebellen. Die laatste hebben er veel voor over om het klooster in handen te krijgen en het als logistieke basis te gebruiken.
Na de dood van pater François Mourad, die eerder van de week door militante islamisten werd vermoord in het franciscanenklooster van Ghassanieh, maakt de christelijke gemeenschap in Syrië zich zo mogelijk nog grotere zorgen dan ze al deed. "Alle communicatielijnen met het klooster zijn verbroken", luidt het bij verantwoordelijken van de Syrische katholieken en de ouders en familieleden van de monniken die in het klooster verblijven. De kloosterlingen zijn van negen verschillende nationaliteiten. De meerderheid komt, net als pater Maes, uit Europa. Maes zelf was twintig jaar docent moraaltheologie in eigen land en verblijft sinds 2010 in het klooster in Qarah, waar hij directeur is van het eraan verbonden seminarie.
Het klooster telt ook een gemeenschap van kloosterzusters onder leiding van de controversiële Palestijns-Libanese zuster Agnès Mariam van het Kruis. Zij heeft ook een mannelijke kloostergemeenschap gesticht en enkele christelijke, soennietische en alawietische gezinnen rond zich verzameld. In de loop van de voorbije weken ligt het klooster in het centrum van zware militaire confrontaties en is het beschadigd door helikopterbombardementen door het regeringsleger. Die viseerden klaarblijkelijk wapenopslagplaatsen in ondergrondse gangen en grachten in de onmiddellijke omgeving van het klooster. Die werden nog uit de Byzantijnse periode aangelegd om waterreserves op te slaan.'
Pater Daniël Maes heeft ondertussen al gereageerd op het Vaticaanse bericht. Vanuit het klooster in Syrië mailde hij op 5 juli het volgende:
'Heet van de naald nog een kleine geruststelling. Fides heeft nu een alarmerend bericht rondgestuurd in het Frans over het klooster en over mij persoonlijk. Wellicht goed bedoeld, maar overdreven en onjuist. Wij zijn allen op dit ogenblik nog gezond en wel hier in het klooster en er zijn tot heden geen nieuwe aanvallen geweest.'
06-07-2013 om 19:51
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 28 juni Vrijdag 5 juli 2013
Vrijdagmiddag wordt aan tafel nog wat genoten van de manier waarop ieder zijn nestje in onze schuilplaats heeft gebouwd. We hebben een grote menigte matrassen van dunne mousse, die vroeger gebruikt werden als er grote groepenkwamen. Nu neemt ieder twee vandie matrassen en eventueel nog eentje rechts en links, zodat het al een beetje lijkt op alkoven uit de tijd van het internaat. Extra matrassen kunnen ook wat bescherming bieden als er brokken vallen Wanneer het geluid van een helikopter gehoord wordt, bedekt men zich al met extra matrassen. Voor de nodige afleiding bij de zusters zorgt ondertussen ook de kleine Fadia, die s morgens al vlot de wekker kan vervangen.
Zaterdag worden in oost en west de apostelenPetrus en Paulus gevierd. Zij stierven beide de marteldood onder Nero. Petrus heeft de kerk van Antiochië in Syrië (nuAntakia in Turkije) gesticht en is er zeven jaar bisschop geweest, vooraleer hij naar Rome trok. In Antiochië was de Kerk nog één in verscheidenheid, bestaande uit gelovigen uit de besnijdenis en gelovigen uit de volken.Daar werden deze laatsten ook voor het eerst christenen genoemd. Voor het herstel van deze eenheid ijvert een van de meest beloftevolle, wereldwijde, christelijke bewegingen van onze tijd: Op weg naar het Tweede Concilie ( zie bv: www.tjcii.be of nl, of org enzovoort).Het visioen van Paulus in Romeinen 11 is zich aan het voltrekken, doordat steeds meerJoden Jezus erkennen als de Messias, de Zoon van God en de Redder van de wereld. En dit is tevens een nieuwe opdracht zowel voor de christenen als voor de gelovigen uit het joodse volk.
Paulus heeft zijn bekering in Damascus beleefd en zijnmissiereizen vanuit Antiochië georganiseerd. Daar trof hij de Kerk aan in haar eenheid en verscheidenheid. Onze gemeenschap wil de Orde van de eenheid van Antiochie zijn en daarvoor ook bidden, levenen ijveren.
Deze zondag hangt er een onwezenlijke vredige sfeer. Het lijkt hier wel het ideale vakantieoord. Boven ons straalt de zon boven een oneindige strakke blauwe. Het is muisstil. Aan de ene kant ligt het Anti-Libanongebergte, aan de andere kant schittert het dorp in de zon en daarachter weer bergen. En rondom de gebouwen op het terrein een oaze van groen met bomen en groenten. Het gezamenlijk ontbijt van de mannen in de binnentuin moeten we nu echter vermijden, alsook het genieten op het dak van de Romeinse toren. We vermijden zelfs zoveel mogelijk in open ruimten te lopen. We geven al onze aandacht aan het woord dat Jezus in het evangelie vandaag zegt: Wie de hand aan deploeg slaat en achterom ziet is niet geschikt voor het Rijk Gods . We zullen alles doen om onszelf met de anderen in veiligheid te stellen en daarbij onze opdracht trouw blijven: getuigen van God liefde in Jezus Christus op deze plaats, voor alle mensen. Moge Zijn Rijk van Vrede spoedig komen, ook in Syrië.
In de loop van de voormiddag komt een delegatie uit het dorp om de schade op te meten. Zoals anderen hebben ook wij recht op officiële hulp bij het herstellen van de aangerichte schade. Deze Syriërs vertonen een merkwaardige stabiliteit. Zij nemen hun taak ter harte alsof er verder niets aan de hand is.
Omdat het zondag is en omdat het heel de dag rustig is boven onze hoofden, blijven we nog eens veel langer in de recreatievooraleer onze schuilplaats op te zoeken. Het is nog eens genieten van het gezellig samen zijn. We zijn echter nog maar pas om 22.15 u in onze schuilplaats of we horen een helikopter boven ons rondjes maken, waarna vier bombardementen, ongezellig (niet al te) dicht bij. Daarna wordt het gelukkig weer stil.
Gedurende de weekdagenhervatten we het gewone leven en werken. Er moet nog veel opgeruimd worden. We trachten het leven met zijn vele beperkingen (in hoogste staat van paraatheid), zo aangenaam mogelijk te maken. En dat lukt af en toe behoorlijk. We hebben lange avonden om ons te verdiepen in de cursussen, nu in Origenes en andere interessante themas. Iedere avond horen we bombardementen maar blijkbaar kunnen ze steeds beter hun kaarten lezen. We zullen later wel uitleggen waarin deze hoogste staat van paraatheid eigenlijk bestond. Wat er ook gebeuren mag met deze erg bedreigde gemeenschap en dit bedreigd klooster, we mogen dankbaar zijn dat we echt geleefd hebben, geleden, en gebeden samen met het Syrische volk.
Ondertussen gaan de aardverschuivingen in de wereldpolitiek verder. In Amerika heeft uiteindelijk een bijzondere commissie ad hoc op 27/6/2013 het plan om wapens te leveren aan de rebellen in Syrië op opmerkelijke wijzeverworpen. In Frankrijk heeft zich een nieuwe vorm van protest gevoegd bij de alom verspreide massabeweging: de wakers, les veilleurs. Ze zeggen niets, doen niets, maar staan sterk in stil protest. In Egypte lijkt de president en moslimbroeder Mohamed Morsi voor goed uitgeschakeld. Hopelijk gaat Egypte in deze omwentelingen, als bakermat van het oude monnikenleven,ook zijn echte rijkdom indediepe christelijke wortels ontdekken. Ondertussen mag de Latijnse kerk alvast jaloers zijn op de wijze waarop de kopten evangeliseren. In Turkije gaan de protesten tegen de president, ook een moslimbroeder, gewoon door. Iran heeft een nieuwe liberale president, Hassan Rohani. In Qatar heeft de big boss prins Hamad (enzovoort) samen met zijn eerste minister al de plaats moeten ruimen voor zijn zoonTamim (enzovoort). Voor Europa is er een boeiende studie van een Argentijns economist: Does the European Union have an Expire Date? Heeft de EU een (geplande) vervaldatum (om opgeslorpt te worden in de nieuwe wereldorde)? En in België mag zoon Filip vanaf 21 juli parkeren op de koninklijke troon van zijn vader Albert II. Hij mag voor mijn part gerust de naam van Franciscus I nemen. Moge hij iets uitstralen van het authentiek christelijk geloofvan zijn oom en mentor koning Boudewijn.
Toch nog even dit, echt en grappig tegelijk, veiligheidshalve enkel in algemene termen. Een Engelstalig Turks dagblad meldt dat iemand een tomaat doorsneed en ontdekte dat het hart van de tomaat de duidelijke vorm van een kruis had (geïllustreerd met een prachtige foto). Een visioen verduidelijkte dat tomatenchristelijk zijn en door de andere gelovigen in Arabische contreien niet mogen gegeten worden! Zouden we aan die persoonniet de nobelprijs voor biologie toekennen voor deze geweldige, wereldschokkende ontdekking, met een uitgebreide receptie op de volgende groenten- en fruitveiling, waarbij de genodigden elkaar vrij kunnen bekogelen met tomaten?
06-07-2013 om 13:30
geschreven door Gust Adriaensen
04-07-2013
De koning is dood. Leve de koning!
Albert II is natuurlijk niet echt dood. Ik gun deze goedlachse én tragische man nog vele jaren aan de zijde van zijn nog altijd charmante Paola. Maar hij stapt op, hij abdiceert. En koning Filip treedt aan. Leve de nieuwe koning. Zo gaat dat in een koninkrijk. Continuïteit verzekerd.
De media, de royalty watchers, de experten en politici van allerlei pluimage beleven hoogtijdagen. De kwaliteit en objectiviteit van wat over de lezende en kijkende massa wordt uitgestort, zijn evenwel vaak van een bedroevend niveau.
De koning wordt ondemocratische politieke macht toegeschreven, die hij in onze parlementaire democratie en constitutionele monarchie niet heeft. Macht die door dezelfde personen in andere omstandigheden vaak wordt weggelachen. Invloed heeft de koning ongetwijfeld. Daarmee zit hij dan in dezelfde grote groep van personen en instellingen, die veel invloed (en echte macht) hebben en toch buiten de democratische controle vallen.
Vele journalisten vermengen wat graag de functie van het koningschap met het privéleven van de koninklijke persoon. Met gretigheid hangen ze de vuile privéwas van de koninklijke familie uit en spelen moraalridder. In andere omstandigheden, en zeker wanneer het om hun medium of job gaat, zijn diezelfde journalisten er als de kippen bij om met het respect voor de privacy te schermen. Het zou Albert II natuurlijk sieren, mocht hij duidelijkheid scheppen over de familiale tribulaties. Maar het zou de media ook sieren, als zij voldoende onderscheid maakten tussen functie en persoon.
Een aantal pennenridders doet al jaren aan kroonprinsbashing. Vaak bewust kwaadaardig. Zij wilden een kroonprins naar hun beeld en gelijkenis of een persoon die paste in hun republikeinse kraam. Geen probleem met republikeinen, maar er duidelijk voor uitkomen, is in hoofde van nogal wat journalisten en ook politici, niet altijd aan de orde. Hypocrisie is een woord dat daarvoor past.
Koning Filip zal heus geen gevaar betekenen voor onze parlementaire democratie. Hij zal , in een andere stijl (en die weze hem gegund) zijn job doen binnen de krijtlijnen die de verkozen politici trekken. En de lieftallige koningin zal hem daarbij op de gepaste wijze assisteren en ervoor zorgen dat zowel de serieuze bladen als 'de boekskes', leesvoer kunnen blijven leveren.
De ronduit denigrerende en beledigende beoordeling van van Filips karakter en intelligentie door het journaille gedurende de laatste jaren, was irrelevant en dus bewust kwaadaardig. Hoe dan ook, de intelligentie van Filip moet zeker niet onderdoen voor de verstandelijke kwaliteiten van velen die de kroonprins voor dom versleten.
04-07-2013 om 21:03
geschreven door Gust Adriaensen
03-07-2013
Christenen: de meest vervolgde geloofsgroep
'Van de 2 miljard christenen worden er 200 miljoen vervolgd, 10 procent, en dat aantal is groter dan van gelijk welke andere geloofsgroep', beklemtoont Rupert Shortt, religiejournalist van de Times Literary Supplement.
En toch is de vervolging van de christenen een vergeten onderwerp in de westerse media, betoogt Rupert Shortt. Hoe komt dat?
'Om te beginnen zijn jonge christenen nergens geradicaliseerd en is er dus minder aanleiding tot nieuws. Ook ondergaan christenen in de landen van vervolging veeleer lijdzaam hun lot, zelden schreeuwen ze het uit en zelden eisen ze de aandahct op van de Verenigde Naties en hun organisaties. Bovendien, en belangrijker, is dat de Europeanen, meer dan de Amerikanen, hun christelijke wortels niet kennen of wegstoppen in het onderbewuste.
Een vervorming van de verslaggeving ontstaat en daardoor woekert eveneens de foute gedachte dat het christendom een onderdeel was en is van kolonialisme en neokolonialisme, en weinig sympathie of aandacht verdient. Dat laatste, de band met het kolonialisme, versluiert de werkelijkheid. De christenen zijn van bij de start van de missonering minder Europees en minder Amerikaans dan Afrikaans en Latijns-Amerikaans. Het idee dat godsdienst een hoofdreden is van interne en internationale spanningen is een gedachte van de tijd van de Verlichting, toen de staat, zelf een belangrijke bron van conflicten, die blaam afschoof op de kerken en andere geloofsgemeenschappen. '
03-07-2013 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Woensdag 26 vrijdag 28 juni 2013
Dinsdagavond rond 10 uur weer twee raketten. De ene komt juist boven de trap waarlangs de zusters naar hun kamer gaan. Een zuster is licht gewond boven haar oog.Nu ligt niet alleen de hal maar ook het atrium weer vol stof en gruis. De fraters blijven in de toren, de zusters vluchten in de crypte, die veiligheidshalve vandaag daarvoor juist was klaar gemaakt. Het leger zegt dat zij het niet gedaan hebben. Er wordt beslist om morgen te vertrekken. Sommigen hebben heel de nacht ingepakt. De hoogst nodige spullen nemen we mee, het waardevolle van de rest wordt klaar gezet om later opgehaald te worden en ergens in veiligheid gebracht. Het tabernakel wordt leeg gemaakt en het Allerheiligste Sacrament nemen we mee. Onze twee schildwachten en de moslim die als conciërge ons mee beschermt, blijven hier en zullen trachtenhet klooster te bewaren. Woensdag in de loop van de voormiddag heeft ieder zijn spullen klaar. Na de nodige telefoons blijkt het op de weg naar de plaats waar we naartoe willen,veel te gevaarlijk te zijn. Ook de taxichauffeur met zijn busje wil niet rijden. Die weg is nog niet door het leger beveiligd.. De generaal die over deze streek het gezag voert laat weten dat het hier nog te gevaarlijk is. Misschien is dit een teken dat we toch moeten blijven, wat de meesten ook wel willen. Dan wordt stilaan de inkomhal toch maar weer proper gemaakt. Iedereen is rustig, eerder gelaten en slaperig.Tegen de middag komt aboena Georges samen met twee mannen op bezoek. Dan wordt er altijd veel gelachen. Zij sporen ons aan om teblijven. Ze zeggen dat de gemeenschap een zegen is voor Qara. Na het eenvoudig middagmaal gaan we allen slapen. Onze Syriër had s morgens op zijn tafel een blad gelegd en daarop geschreven: Wij komen weldra terug, naar U, o St. Jacob de Verminkte, weldra In de drukte was hij het zelf vergetenen vond als een verrassing s namiddags zijn eigen tekst!
Als we s avonds de eucharistie willen vieren hebben we de grootste moeite om het noodzakelijke te vinden. Alles is zo ingepakt en ingeladen dat we er nauwelijks nog aan kunnen. Geleidelijk gaan we weer alles moeten uitpakken maar de fut ontbreekt op het ogenblik. Ook heel de vuiligheid in het atrium en de trappen blijft gewoon liggen. In de eucharistie hebben we gebeden zoals de eerste christenen die Petrus en Johannes opvangen wanneer ze uit de gevangenis komen (Hand. 4, 23-31): eerst eensgezind God loven en prijzen omdat Hij de Heer is van alles, dan vragen dat we kracht krijgen om trouw te blijven aan het getuigenis van zijn liefde hier, dan vragen dat ook bij ons de wonderen en genezingen, die we nodig hebben,mogen geschieden.Ge kunt de boom kennen aan de vruchten zegt Jezus vandaag in het evangelie. We beseffen goed dat vrucht dragen helemaal niet wil zeggen succes hebben integendeel. Heel wat groepen en gemeenschappen in de kerk zijn al in deze val getrapt. Als ge een model zoekt van succesvol aards leven moet je dit zeker niet zoeken bij Jezus, die op dit punt het voorbeeld is van de grootste mislukking allertijden.
We hebben wel besloten om, zoals de kippen, wat vroeger op stok te gaan. Gezamenlijke avondrecreatie zal er voorlopig dus niet meer zijn. Tussen 8 en half negen is iedereen voortaan in zijn of haar schuilplaats. Immers, de bombardementen zijn blijkbaar telkens s avonds. De zusters trekken naar de crypte, wellicht de veiligste plaats. Bij hen is ook de moeder met haar baby. De mannen gaan slapen in de kapel van de romeinse toren die in twee verdeeld is. Dat is de veiligste plaats onder in de toren. Vooraleer uit elkaar te gaan wordt aan ieder nog een brede witte band, een doek bezorgd, die ge voor uw mond en neus kunt binden tegen het stof, want ondertussen heeft zowat iedereen het al flink in zijn keel, dank zij het stof na de bombardementen. Na nog wat gekke kuren met die doeken zoeken de twee groepenhun kampplaats op en maken het zo gezellig mogelijk, in de hoop dat er uit de lucht geen kampvuur komt.
Ondertussen gaat het theater van deinternationale gemeenschap gewoon door. Er is een heel lang rapport van de topontmoeting van de G 8 (Lough Erne). Het sleutelwoord is transparantie in bestuur, financies, economie, handelsovereenkomsten, internationale betrekkingen, onderlinge verhoudingen en wederzijdse hulp. De inhoud is ongeveer dit: we hebben bijna het aards paradijs gerealiseerd maar nog niet helemaal. We moeten hier endaar nog een en ander zien te bereiken. De lof die de G 8 zichzelftoezwaait is geweldig, vooral in hetgeen ze gepresteerd hebben in Noord-Afrika, van Mauritanië tot Somalië en inhetMidden Oosten.Voor Syrië zien ze Geneve 2 helemaal zitten en jawel volledig in het licht van Geneve 1. Ze verwerpen natuurlijk categoriek elk gebruik van chemische wapens en de mensenrechten moeten volledig gerespecteerd worden. Ze willen dan een overgangsregering die volledige bevoegdheid krijgt (die zij dan natuurlijk zullen installeren). Ondertussen zal de strijd tegen het terrorisme worden opgevoerd.Hoe kunnen deze landen dergelijke grootspraak, onzinen misleiding probleemloos de wereld in sturen, terwijl ze ondertussen alles doen om hier de moorden en verwoestingen op te voeren om dit land toch maar kapot te krijgen? De Syrische minister van buitenlandse zaken heeft al duidelijk en terecht latenverstaan dat zij die als voorwaarde blijven stellen dat de regering en de president in Syrië moeten verdwijnen, niet de moeite moeten doen om naar deze vredesconferentie van Geneve 2 te komen. Van deze conferentie hoeven we dus met zoveel huichelarij niet veel te verwachten.
Geef ons dan maar paus Franciscus die op het congres van het bisdom Rome enkele krasse uitspraken riskeert: Een christen die vandaag geen revolutionair is, is geen christen, Ik begrijp de christelijke gemeenschappen die zich afsluiten niet. Een pittig woord spreekt hij ook over de parabel van het verloren schaap en de 99 anderen en hij laat verstaan dat het nu eerder omgekeerd is en dat we niet het ene schaap moeten blijven koesteren en verzorgen maar dat we er op uit moeten trekken, naar de 99 anderen.
Donderdag wordt het gewone leven en werk stilaan hernomen. De meesten blijken goed geslapen te hebben. De vuiligheid in het atrium en op de trappen wordt eindelijk opgeruimd. En de kinderen krijgen eveneens hun werk toebedeeld waardoor ze toch weer voor een deel van de lange voormiddag zich nuttig kunnen bezig houden. Door het feit dat iedereen er door loopt wordt het stof door heel het huis meegedragen. Het waterreservoir aan de kant van de zusters moet dringend hersteld worden. Ondertussen is er aan die kant geen water voor de toiletten en douches. Reken daarbij de regelmatige, onverwachteen langdurige stroomonderbrekingen (hinderlijk voor de keuken) alsook de beperkingen van telefoon, gsm en internet s avonds, dan zijn er toch wel heel wat beperkingen. Voorlopig is het werken in de binnentuin ook uitgesloten. De ontspanning van even hout gaan zagen of klieven in de binnentuin valt dus ook weg. We moeten telkens nieuwe middelen zoeken om het goede humeur er in te houden. De grapjes uit een druivelaar-kalender van vorig jaar kunnen hierbij soms helpen. En in de keuken hangt een gelijkaardig kalender van dit jaar, met Arabische grappen. Deze avond zitten we met de jongens reeds om half negen op onze matras in onze schuilplaats. Het is een gelegenheid om rustig aan onze vorming verder te werken. Eentje heeft een werkstuk gemaakt over de kerkvader Origenes. Hij geeft zijn uitleg en wij volgen de tekst op onze computer. Een bescheiden maar tegelijk zeer moedige kerel die Origenes. Hij toont ons hoe ge vanuit het hart van het evangelie tegen de stroom in kunt gaan. En ondertussenhoren we boven ons hoofd weer helikopters cirkelen. De bombardementen zijn echter voor verder op.
03-07-2013 om 10:08
geschreven door Gust Adriaensen
30-06-2013
Wolfgang Schäuble over nationalisme
De Duitse minister van financiën, Wolfgang Schäuble, uit zijn mening over 'nationalisme' in een interview met De Standaard:
'Ik denk dat je mag zeggen dat nationalisme een gesel is geweest voor het Europese continent. Na de verwoesting die het nationalisme heeft veroorzaakt in de Europese geschiedenis zouden de hedendaagse nationalisten beter moeten weten. Die morbide wens om terug te keren in de tijd is voor mij onbegrijpelijk. Ik zou het leed van de eerste helft van de twintigste eeuw niet nog een keer willen meemaken.'
30-06-2013 om 07:28
geschreven door Gust Adriaensen
29-06-2013
Opvoedkundige praktijken en ethische inzichten
De ethische inzichten en opvoedkundige praktijken van sommige scholen zijn uiterst merkwaardig te noemen.
Niet alle schoolrekeningen betaald door de ouders op het einde van het schooljaar, dan maar geen rapport voor de kinderen.
Dat is wel onwettelijk maar sommige scholen, naar verluidt vooral in het Aalsterse, doen het. En er is natuurlijk nog meer dan de officiële regelgeving. Die praktijk is hoogst onpedagogisch en onethisch.
Het is namelijk een vorm van vulgaire chantage en dus immoreel. Dat verwacht je niet direct van een onderwijsinstelling. De verwerpelijke praktijk staat ook haaks op eerlijk opvoedkundige bekommernis. Ze stigmatiseert, traumatiseert en provoceert jonge mensen.
Wat natuurlijk ook mogelijk is: die scholen zien niet in dat er geen verband is of mag zijn tussen het betalingsgedrag van onvermogende of onwillende ouders en het al dan niet geven van het schoolrapport. Als dat het geval is, demonstreren die onderwijsinstellingen een schrijnend gebrek aan intellectueel niveau.
29-06-2013 om 12:05
geschreven door Gust Adriaensen
27-06-2013
Het nieuws van de dag
Leuk om naar te kijken WAREN de stadsbevers van Leuven. WAREN, inderdaad. Want volgens een krantenbericht zijn ze verdwenen richting Mechelen. Waarom? Opgeschrikt door brallende studenten en vooral, aldus de krant, achtervolgd tot in hun burcht door de ijverige tv-jongens van 'Dieren in Nesten', een diervriendelijk program zoals u weet. Blijft in Leuven uiteindelijk als attractie om met plezier te aanschouwen, alleen maar Louis Tobback over ?
Leuk om naar te kijken is mijn nationalistische kont, moet de Dilbeekse schepen De Dobbeleer gedacht hebben. En hij stak voor 400 leden van sportclubs zijn broek af. Waarom deed de brave én primitieve man dat? Om de spot te drijven met de club van zijn vriend, die uitkomt in de Féderation Belge Francophone de Pétanque. Ach, een grapje onder vrienden. En de Vlaamse vriend-voorzitter haastte zich het bericht de wereld in te sturen dat geen enkele Franstalige deel uitmaakte van zijn petanqueclub. Voorwaar een referentie die kan tellen!
Dan waren de derrières van de dames uit het clipje van Major Lazer voor de meeste mannen toch wel leuker om naar te kijken, vermoed ik. En de creativiteit van de ijverige radiojongens van Studio Brussel, ging erdoor aan het borrelen. Met de single 'Bubble butt' van Major Lazer op de achtergrond start Studio Brussel met een wedstrijdje: wie het beste met zijn, bedoeld wordt vooral 'haar', derrière kan zwieren, mag mee op het Rock Werchter-podium met de band 'Major Lazer'.
Wat zijn we toch een onvoorstelbaar leuk volkje!
27-06-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
24-06-2013
twitter@pontifex
TWITTER @PONTIFEX
Are we ready to be Christians full-time, showing our commitment by word and deed?
24-06-2013 om 22:55
geschreven door Gust Adriaensen
23-06-2013
Breaking news van pater Daniël Maes in Syrië
Ik moet triestig nieuws melden. Gisteravond is het klooster fel gebombardeerd.Het leger had terroristen in de buurt en op de weg op het oog. Niemand is gewond maar er is wel behoorlijk wat schade. De grote ingangspoort van het klooster is verbrijzeld en in de hal gevlogen. Ondertussen zijn er her en der stukken van een twintigtal raketten gevonden. Enkele kamers zijn zwaar beschadigd. Het mag een wonder heten dat niemand geraakt werd. Meer uitleg zullen we later wel kunnen geven.
23-06-2013 om 20:50
geschreven door Gust Adriaensen
De boekenwereld van de abdij van Postel
Op zaterdag 22 juni had de opening plaats van de tentoonstelling 'Postelse Pracht- De boekenwereld van de abdij van Postel' in de vernieuwde toonzaal van de abdijbibliotheek.
Abt Frederic Testaert verwelkomde de genodigden en Prof. dr. Lieve Watteeuw van het Studiecentrum voor Middeleeuwse Kunst van de KUL, hield de feestrede. Een dankwoord werd uitgesproken door mevrouw Mia Daems, voorzitster van de Molse Gidsenkring.
Bezoeken aan de tentoonstelling en rondleidingen in de toonzaal, kunnen gereserveerd worden via de Dienst voor Toerisme Mol, 014 330 785 (tijdens de kantooruren) of via Mia Van Gorp-Daems, 0486 790550.
23-06-2013 om 11:02
geschreven door Gust Adriaensen
22-06-2013
Openbare ruimte
Anderlechtse actievoerders voor meer en betere fietspaden:
'Terwijl een op de drie Anderlechtse huishoudens zelfs geen auto heeft, wordt nog altijd 75 procent van de openbare ruimte gereserveerd voor auto's.'
22-06-2013 om 07:21
geschreven door Gust Adriaensen
21-06-2013
Torfs en euthanasie
Naar aanleiding van een parlementair initiatief om de euthanasiewetgeving uit te breiden, stelt Rik Torfs in opiniebijdrage in De Standaard, dat 'we nooit mogen denken dat de juridische vragen omtrent euthanasie, definitief bij wet zijn geregeld'. Hij vindt de discussie belangrijk maar dat debat mag niet los gezien worden van een aantal 'basisbeginselen'. En hij kant zich tegen een 'wankelmoedig gedoogbeleid'.
Opvallend is dat Torfs weinig of geen aandacht heeft voor de fundamentele morele vragen omtrent euthanasie tout court. Als de juridische vragen al niet 'definitief' bij wet geregeld kunnen worden, hoeveel te meer geldt dat voor de morele vragen? Waarom geeft Torfs de indruk dat we de ethische vragen omtrent leven en dood achter ons gelaten hebben en dat het allemaal draait om juridisme en politiek? Is hij van mening dat de schotten tussen de morele en de juridische vragen stevig en hoog genoeg moeten zijn: de ethiek voor het persoonlijke geweten en de wetgeving gereserveerd voor het spel -toch wel- van politieke partijen? En als hij beweert dat de juridische vragen nooit 'definitief' bij wet geregeld kunnen worden, zou een logische gevolgtrekking toch ook vermeld mogen worden: niet alleen uitbreiding is mogelijk, maar evenzeer inperking van de huidige wetgeving.
Een tweede constatatie is dat Torfs het niet nodig acht ook maar met één woord te verwijzen naar de verklaring van de Belgische bisschoppen van 6 maart 2013 onder de titel 'Euthanasie en het sociale weefsel'. Het is hoe dan ook een belangrijk document en Torfs kan het zich als academicus n eigenlijk niet permitteren daarvoor geen belangstelling te hebben. Een uiting van academische luiheid? Of van rectorale drukte?
21-06-2013 om 08:30
geschreven door Gust Adriaensen
19-06-2013
Jan Hautekiet en de Bergrede
Jan Hautekiet vindt in Humo dat de Bergrede 'een schitterende tekst' is -en gelijk heeft ie, maar, aldus Jan, 'als je daar een hiërarchie en onmogelijke verplichtingen op ent, dan gaat het de verkeerde kant uit'.
En daarmee plaatst Jan zich in het langzamerhand onoverzienbare rijtje van BV's, die de boodschap van Christus wel waardevol vinden, maar van mening zijn dat die verfoeilijke Kerk met iever bestreden moet worden. Een meer en meer puberaal overkomende dwanggedachte.
Het ontgaat Hautekiet klaarblijkelijk dat hij zonder Kerk, weinig of niets over de door hem geapprecieerde Bergrede (Matteüs, 5, 1-12) gehoord zou hebben. En als hij die tekst echt aandachtig las, zou hij merken dat daarin een hele reeks 'onmogelijke' verplichtingen en voorwaarden in zitten.
Hiërarchie kan altijd aanleiding geven tot misstanden, machtsconcentratie en machtsmisbruik. Dat is ook doorheen de eeuwen in de Kerk als structuur het geval geweest. En dat kan zich voordoen in elke hiërarchische organisatie.
Zegt Jan Hautekiet ook: 'De VRT is een schitterend medium. Maar die verfoeide hiërarchie is er teveel aan' ?
19-06-2013 om 08:16
geschreven door Gust Adriaensen
18-06-2013
Nieuwe taal
Nieuwe taal
in de nieuwe taal die wij moeizaam vormen ontstaat het nieuwe verbond
niet de woorden zijn anders maar wel hun rangorde en hun geladenheid
ook de kleur der klanken de trillingen der lucht scheppen een nieuw idioom
zelfs de taal der stilte dreigend rustgevend is verschillend van vroeger
neem nu als proef op de som lichaam geest
of ook woorden als pijn vreugde liefde eenzaamheid
plaats ze met schroom in het nieuwe verband je spreekt een nieuwe taal
die ook hoe kan het anders aan het gewone gelukkige verjaardag een ongewone diepgang geeft
18-06-2013 om 22:46
geschreven door Gust Adriaensen
16-06-2013
twitter@pontifex
Paus Franciscus:
'Laat de Kerk altijd een plaats zijn van barmhartigheid en hoop, waar iedereen verwelkomd, bemind en vergeven wordt.'
16-06-2013 om 19:49
geschreven door Gust Adriaensen
14-06-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 7- vrijdag 14 juni2013
Een klein stukje hemel in de hel van de oorlog. Het klink wat (te?) hemels, toch is er iets van waar. Het oorlogsgerommel rechts en links van het klooster neemt toe. Zwaar bewapende en bebaarde mannen hebben weer post gevat vlak voor ons klooster, wat blijkbaar toch niet direct tegen ons bedoeld is, maar als controle op het verkeer tussen het Anti-Libanongebergte (en de clandestiene traffic naar Libanon). Vermits echter het leger gaat beginnen deze streek te zuiveren verwachten we zaterdagavond of nacht vuurwerk.Daarom wordt besloten dat we ons zaterdag allemaal terugtrekken in de veiligste plaats, die ondertussen al klaar gemaakt is als rustplaats met matrassen en hoofdkussens. Onmiddellijk na het avondeten verzamelen we in de hal, ieder met zijn zak of zakje met het allernoodzakelijkste. De kinderen hebben hun groteschooltas gevuld en paraderen in de hal alsof ze op de bus wachten die hen naar een zomerkamp brengt. Er is hen gezegd dat het een oefening is voor het geval dat het nodig zou zijn. Gelukkig blijft het heel de avond rustig op een klein bombardement na. We zingen en vertellen wat. De baby Fadia gaat ondertussen van hand tot hand om de moeder wat te ontlasten. Iedereen probeert dit kleine wonderop eigen wijze te vertroetelen totdat ze in een hoekje eten krijgt, noguit de originele verpakking. Tegen middernacht, na de nodige telefoons om precieze informatie, wordt besloten dat ieder naar zijn gewoon nestje terugkeert.
En zondag morgen zitten we als mannen weer samen te ontbijten in de binnentuin terwijl de zon heerlijk straalt.Onze twee schildwachten houden ons op de hoogte van de gebeurtenissen en vertellen de laatste oorlogsontwikkelingen. Terwijl hier alles hermetisch afgesloten istransporteren onze gewapende geburenlangs ons klooster hun gewonden van Qousseir. Qousseir is gezuiverd van terroristen maar die houden zich nu schuil in de boerderijen rond ons klooster. We mogen verwachten dat vroeg of laat hier de hel zal losbarsten ofwel gaat het leger, zoals gewoonlijk, heel langzaam te werk en dan kan het hier nog wel een tijd duren.In Qousseir wordt de grote schade nu vastgesteld en vele christenengaan al terug naar hun vroegere woonplaats,tenminste zij die nog iets van een huis hebben. In de kerk hebben de terroristen vreselijk huis gehouden maar volgens onze ooggetuigen is het mogelijk ze te herstellen. De bevolking is het leger nu massaal aan het helpen om een beetje de orde te herstellen.
Een van onze schildwachten die verantwoordelijk is voor het grote terrein en samen met moslims van Qara de oogst verzorgt vertelt hoe hij samen met een moslim zingend over het terrein loopt. Enonze verantwoordelijke voor de binnentuin zegt fier dat hij binnenkort in staat zal zijn 400 kg tomaten te geven aan de vluchtelingen. De tomatenstruiken die hij ruim een maand geleden geplant heeft groeien zienderogen. En s avonds is er geen sprake van een schuilkelder. Er verschijnen twee grote fruittaarten met zevenkaarsjes en een half, voor mijn verjaardag. En er volgen weergekke sketches door de kinderen en de volwassenen, waarna gedanst wordt op erg ritmische muziek. Daarbij horen nog een reeks zelf gemaakte tekeningen van klein en groot. En een van onze schildwachten die tussendoor voor sommige inkopen zorgt , probeert te zorgen of laat zorgen, geeft me warempel een pot Westerse (Nestlé Middel East!) Nescafé, die nog niet vervallen is! Super de luxe in oorlogstijd.
Deze zondag eindigt de jaarlijkse samenkomst van de Bilderberggroep. Nog nooit van gehoord? Dan wordt het tijd. In 1950 kwam in het hotel Bilderberg (Oosterbeek, Nl) voor het eerst een groep samen van zwaargewichten uit de diplomatie, de zakenwereld, de politiek en de media. Het werd het begin van de jaarlijkse samenkomst van de meesters van de werelddie de publiciteit schuwen en hun vertrouwelijke gesprekken en beslissingen voor zich houden. Een internationaal, zeg maar westers forum. Dit jaar verzamelden ze van 6-9 juni 2013 in Hertfordshire (Eng.): presidenten (natuurlijk ook ex-koningin Beatrix), ministers, vele bankiers, directeurs van de allergrootste bedrijven Het is de club van de hogepriesters van de nieuwe wereldorde, ver boven iedere democratie verheven. De VS is met een delegatie van 24 man vertegenwoordigd (o.a. die oude rakker, de 90 jarige Henri Kissinger, Nobelprijswinnaar voor de vrede, eigenlijk de gevaarlijkste pyromaan, die de hoofprijs wist te bemachtigen van de beste pompier!), Engeland heeft er 18,Frankrijk 11 en de overige Europese landen meestal een drietal, behalve Turkije het dubbel, nl. 6, België 2en Polen 1. Tussen de lijst van de 130 deelnemers staat evenwel geen enkele Afrikaan, niemand uit het Midden-Oosten, geen Rus, geen Chinees.Ze praten wel over de gang van de wereld, de buitenlandse politiek van Amerika, de toestand van Europa, het Midden-Oosten, en Afrika. Wat ze daarover gezegd hebben weet ik niet, maarmisschien zien we het aan het volgende land waar een geplande spontane revolutie uitbreekt. Laten we in elk geval waakzaam blijven en niet onbesuisd mee doen met een verwoestendenieuwe wereldorde, een Arabische lente, een nieuw Midden-Oosten, een vrijheid voor Irak Er is dringend eenrevolutie tegen criminele revoluties nodig.
Het uitschakelen van terroristen door het Syrische leger gaat verder.Het leger zou Qousseir kunnen zuiveren hebben omwille vandrie factoren: de grondige afkeer van de bevolking voor de rebellen, de precieze informatie waarover het leger beschikte over de verblijfplaatsen van de terroristen en de heldenmoed van de soldaten die er alles voor over hadden om hun land en volk te heroveren. In Damascus en elders blijven we helaas zware dodelijke aanslagen op onschuldige burgers betreuren. Het leger is nu aan de zuivering begonnen van Aleppo, waar ondertussen ook een massaprotest tegen de Turkse premier Erdogan is uitgebroken. De grote moeilijkheid is dat de terroristen de burgers gijzelen en het leger wil geen massale invasie om de burgerbevolking en de stad zoveel mogelijk te sparen. Toch weet het leger vele terroristen uit te schakelen. Er zijn ook Belgen gevangen genomen. Woensdag horen we allen een vliegtuigover het klooster enkele rondjes vliegen en dan volgt een geweldige knal. Drie van ons hebben het spel ook gezien, waarbij uit een van de boerderijen een enorme rookpluim opsteeg. We vernemendat er in Qara 60 terroristen werden uitgeschakeld.
De onnozele mediamanipulatie in het westen gaat onverminderd door. Regering (altijd regime genoemd) en leger worden verweten dat zegroteverwoestingen aanrichten. Het wordt ook genoemd: het pro-Assad leger alsof er verschillende gelijkwaardige legers zouden zijn. In België zou je dan moeten spreken van het pro-Albert legeren de sharia4Belgium kan dan het Vrije Belgische Legerof bevrijdingsleger genoemd worden! Of moeten we het pro-Eliootje strijdkrachten noemen, of de milities van het rode strikje, onderscheiden van de moedige geitenbokken met de zwarte baarden? Zeg het maar en iedereen volgt wel de politieke correctheid. En dan de herrie in de Belgische pers rond het bezoek van twee politiciaan Damascus! Als commentaar in de Vlaamse pers lees ik: Door de gewelddadige onderdrukking van president Bachar al-Assad zijn al miljoenen mensen op de vlucht Is er nu echt in heel Vlaanderen geen enkele journalist die weet en ook durft schrijven dat dit een totale verdraaiing is van de werkelijkheid? Hoe kan een president door meer dan 70 % van de bevolking gedragen worden omdat hij zijn volk en land ondanks dagelijkse moorden en verwoestingen moedig weet te beschermentegelijk door gewelddadige onderdrukking miljoenen burgers op de vlucht drijven? Of worden onze kranten door Qatar dik betaald om hun onzin kritiekloos te blijven uitkraaien?
In de Side Event die zopas in Geneve gehouden werd, was ook moeder Agnes-Mariam uitgenodigd en heeft een flinke toespraak gehouden over de weg naar de vrede waarin ze wijst op de onrechtvaardige aanklachten tegen Syrië: het regime verwoest het land, beschermt zijnvolk niet, voorziet niet in de nodige voeding enverzorging terwijl er geen woord gezegd wordt over de moordende aanslagen en de vernietiging van massas ziekenhuizen, scholen,massas fabrieken, voedselvoorziening, water- energievoorziening De terroristen en hun beschermers blijven zo netjes uit beeld, en dat is duidelijk de bedoeling. Een ander vals beeld geven de zogenaamde Amis du Proche-Orient (Louvain-la Neuve) die vlotjes de oorlog hier voorstellen als een interne strijd tussen de soennieten en de alawieten. Hoe komt het dan dat de overgrotemeerderheid van de soennieten regering en president steunt? Van de christenen en een deel van de clerus wordt in hun laatste nieuwsbrief (Juni 2013) gezegd dat ze de regering steunen omdat ze verplicht zijn! Is dergelijke berichtgevingblindheid of lafheid? Is het een bewust meeheulen met de duivelse plannen van het westen? Wolven in schapenvacht zoals de zelfverklaarde vrienden van Syrië? Voor ons betekent het dat het westen verder wil gaan met de destabilisatie van Syrië. Wapenleveringen aan de terroristen door Europa zijn al geregeld en nu nog een extra forse levering van zware wapens om het Vrije Syrische Leger op te krikken en we zijn weer vertrokken voor een volgende vernietigende oorlogsperiode. En als de samenzweerders Syrië niet in hun macht kunnen krijgen omdat het door eensgezindheidte sterk is, kunnen ze hun ontwrichting voorlopig verder zetten met eenoorlog in Libanon.Wij voorzien echter datde terroristen binnen afzienbare tijd hier niet zozeer een tekort aan wapens hebben,maar dat hun wapens geen mensen meer zullen hebben. Als er dan van die 5 à 600 Belgische jihadisten in Syrië nog een flinke portie terugkeert en die beginnen systematisch en met steun van het buitenland mensen te vermoorden gaan wij dan ook het Belgische regime aanklagen omdat het zijn eigen bevolking uitmoordt en tegelijk zorgen dat die jihadisten-op-zomerkamp voldoende zware wapens blijven krijgen om hun bevrijdingswerk te kunnen doen? Is er nu echt niemand in de Belgische media die deze schizofrenie ziet en durft aanklagen?
De oogst van de kersen is binnen. De oogst van de abrikozen is begonnen maar deze gebeurt veiligheidshalve niet door ons maar door mensen van het dorp, wat goed is voor hen en voor ons. De verwerking tot confituur of moes gebeurt wel door de zusters. En er zijn vele verschillende verwerkingen. Het iseen hele kunst de mooiste abrikozen zo te ontpitten dat je nauwelijks ziet dat ze open gesneden zijn. Die dienen voorde verkoop in Libanon.In de kruidenplaats, met glas bedekt, worden ze samen met andere vruchten en kruiden gedroogd. Daar is het nu meer dan 50 graden, n ideale en natuurlijke wijze om fruit te drogen. En vergeet niet: alles is hier bio!
De mannen blijven ondertussen allerlei restauratiewerken binnen uitvoeren. De gebouwen zijn hier allemaal op zijn Arabisch en dat moet je zo begrijpen: het is degelijk gemaakt met degelijk materiaal, maar niet helemaal afgewerkt. Om een voorbeeld te geven. Nagenoeg alle plafonds bestaan hier uit hout,gedragen door boomstammen. Waar deze echter in de muur gaan, dragen ze de overvloedige merktekens vanhet bezetsel van de muur. En zo werden reeds een reeks plafonds proper gemaakt. Op vele plaatsen moeten ook de buitenmuren bijgewerkt worden.
Vanaf dinsdag middag zijn we erg begaan met de protestbeweging in Frankrijk die zich verzet tegen het slappe en dubbelzinnige rapport van de Conseil Famille et Société , getiteld: Poursuivons le dialogue, vanwege deFranse Bisschoppenconferentie (mei 2013). En deze conseil telt twaalf leden waaronder niet minder dan zeven bisschoppen. De verwarring in wereld én Kerk omtrent het zogenaamde homohuwelijk schijnt zich als een dikke mist te verspreiden. Hierop is evenwel al een schitterend antwoord gekomen vanwege lAvenir de la culture die een aantal stellingen uit het rapport onaanvaardbaar noemt en eist dat alle leden van deze raad ontslagen worden als onbekwaam en vervangen door mensen die meerinzicht en moed hebben en respect tonen voor het gezond verstand, de fundamenten van het leven en de juiste leer van de Kerk. Graag willen we hun petitie steunen maar langs ons internet lukt het hier niet. s Middags aan tafel wisselen we van gedachten over deze twee teksten. Ondertussen ligt de kleine Fadia op een deken midden op de vloer van de refter. Zeheeft zich voor het eerst op eigen kracht omgedraaid en is klaar om te kruipen maar dat lukt nog niet. Wanneer ze voor haar circusnummer algemeen applaus krijgt, heft ze verwonderd haar hoofdjeop en kijkt ons vragen aan.
*******
Begin volgende week krijgen velen van jullie ons driemaandelijks tijdschriftje in de bus: Hoor 74. Daarin hebben we ons laatste artikel geschreven over de oorlog in Syrië, hopelijk toch:De kracht van het zwaar gewonde Syrische volk. De geplande westerse overheersing met islamdictatuur gaat niet door.We hebben hierbij de tien geboden uitgewerkt die als handleiding moesten dienen voor de creatieve chaos. Het zijn tien leugens die de voornaamste kwakkels van de huidige internationale politiek en media uitmaken. Dat we hiermee tegen de stroom in blijven gaan en ook felle tegenstanders kunnen kweken, mag ons niet beletten om te blijven getuigen van de waarheid en de werkelijkheid, zoals we die hier meemaken. Het gaat niet alleen om het voortbestaan van de christenen in het midden oosten, het gaat om de redding van een gans volk dat als één familie wil blijven verder leven, zoals het voor de oorlog in vrede samenleefde. Dat onze gemeenschap, wijzelf en vooral moeder Agnes-Mariam door sommigen,pionnen genoemd worden van de geheime Syrische dienst, betaald om een dictator recht te houden en nog veel meer van dat soort, mist iedere grond van waarheid en is het antwoorden niet waard. We geven in dit nummer ook een eerste overzicht van hetgeen we hier aan vluchtelingen en mensen in nood al hebben kunnen geven, dank zij uw milde giften. De hulpverlening komt goed op gang maar de nood is ook immens.
Wie dit alles wil lezen en niet op dit tijdschriftje geabonneerd is, kan het aanvragen bij paula.smeyers@scarlet.be(Driestraat 7, Retie).
14-06-2013 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
11-06-2013
Is Rik Torfs de ideale schoonzoon?
Onze onvolprezen toekomstige rector (magnificus) van de Katholieke Universiteit, schrijft in zijn eens te meer lezenswaardige column in De Standaard, het volgende:
'Als ik moet kiezen tussen de hoekige wetenschapper en de gladde politicus, dan maar de wetenschapper. Zijn visie is misschien kortzichtig, maar hij treft alleen zichzelf. Terwijl de politicus die inhoud tot communicatie verengt, bijzonder gevaarlijk is. Juist omdat hij er aardig uitziet. Ideale schoonzonen zijn niet te vertrouwen, zoals ervaren schoonmoeders zullen beamen.'
Er dringen zich hier met betrekking tot de auteur, minstens twee vragen op: 1. Tot welke categorie rekent Torfs zich? 2. Vindt Rik van zichzelf dat hij een ideale schoonzoon is?
Torfs verkiest de 'hoekige wetenschapper' boven de 'gladde politicus'. Vinden we in deze keuze iets terug van 's mans eigen weg? Het opgeven van het robijnrode pluche van de senatorszetel voor de sedes sapientiae van de universiteit? Er duikt hier evenwel een moeilijkheid op. Rik was een politicus, is een wetenschapper. Een gladde politicus mét inhoud en zeker geen hoekige wetenschapper. Kortom, hij is een aantrekkelijke combinatie van de twee. Een gladde wetenschapper, zeg maar. De geknipte man dus voor het hoogste ambt in de universitaire hiërarchie.
Is Rik de ideale schoonzoon? Is hij dus niet te vertrouwen? Wie zal het kunnen zeggen, behalve zijn schoonmoeder. Die heb ik niet geraadpleegd. Ziet hij er aardig uit? De meningen daarover lopen sterk uiteen. Verengde hij inhoud tot communicatie, toen hij nog met veel talent de rol van politicus speelde? Doet hij dat soms nog in zijn aanloop naar de troonsbestijging in de majestueuze Katholieke Universiteitshallen?
De vele vragen geven het aan: Rik Torfs is niet zomaar voor één gat te vangen. Hij is, net als Max Havelaar, een vat vol tegenstrijdigheden. Een container vol enerzijdsen en anderzijdsen. Een vrij en vranke, gladde en sluwe Kempense jongen én een gedegen, ambitieuze wetenschapper-van-de-wereld.
Dat alles maakt van hem in de ogen van ervaren schoonmoeders niet direct 'de ideale schoonzoon', wel integendeel. Maar voor de rest van Vlaanderen, wat zeg ik?, voor de rest van de wereld, ja, is dat alles de ideale mix voor een boeiende en intrigerende persoonlijkheid!
11-06-2013 om 10:55
geschreven door Gust Adriaensen
08-06-2013
Een boeiende tentoonstelling in een bruisende stad
Vanuit Hasselt naar Luik treinen. Arriveren in het nog maar vier jaar oude station Guillemins, ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava, de man die ook de futuristische gebouwen ontwierp in de vroegere bedding van de rivier de Turia in Valencia.. Genieten van deze kathedraal van glas en staal. In bewondering staan voor dit monumentale, organische, transparante station, een symbool van de Luikse stadsvernieuwing.
In het station de uitgebreide tentoonstelling Ik was 20 in60 over de Golden Sixties bezocht. Boeiend van het begin tot het einde. Niet alleen voor degenen die kunnen zeggen Ik was 20 in60, maar ook voor de daaropvolgende generaties.
Vele beelden en geluiden die het decennium weer tot leven brengen. Talloze herinneringen worden opgeroepen. Evoluties en revoluties op het sociaaleconomische vlak, de cultuur, de medezeggenschap, de dekolonisatie. De boom in techniek en wetenschap. De omwenteling in de seksuele moraal. Nieuwe muziekgenres die het licht zien Kortom, een fascinerend beeld van de Golden Sixties. Een aanrader!
Later door het bruisende hart van de stad geflaneerd. Gezellige pleintjes, mooie fonteinen. Veel volk op straat, volgepakte terrasjes. De kathedraal bezocht. Het stadhuis, de markt met het perron, de vernieuwde Place Saint-Lambert met het imposante Paleis van de Prins-bisschoppen, aangedaan. Een end langs de oever van de Maas geslenterd
Luik: echt de moeite waard.
08-06-2013 om 19:04
geschreven door Gust Adriaensen
07-06-2013
Paus Franciscus over het weggooien van voedsel
'Consumentisme heeft er ons gewoon aan gemaakt te verspillen. Maar voedsel weggooien is te vergelijken met voedsel stelen van de armen en de hongerigen.'
07-06-2013 om 23:43
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 31 mei vrijdag 7 juni 2013
In een interview dat vorige donderdag door de Libanese zenderAl Manar werd uitgezonden spreekt president Bacharal Assad zijn vertrouwen uit datde rebellen uiteindelijk overwonnen zullen worden. Hij laat verstaan dat hij van Rusland anti-afweergeschut heeft ontvangen en dat de sjiitische Hezbollah aan de zijde van de regeringstroepen vecht en nu Qousseir aan het heroveren is. Hij sluit niet uit dat hij kandidaat zal zijn bij de presidentsverkiezingen volgend jaar. En hij spreekt dreigende taal tegen Israël. Israël heeft al drie verwoestende luchtaanvallen tegen Damascus uitgevoerd en houdt sinds 1967 de Syrische Göran-hoogte illegaal bezet. De president laat verstaan dat hij onder grote druk staat vanwege het volk om aan de agressie vanIsraël een eind te maken.
De Nationale SyrischeCoalitieis inmiddels inIstanbul in vergadering, onder meer om weer een nieuwe schaduwpresident (de vierde) te kiezen want Ghassan Hitto is maar een interim. De oppositie doet een dringende oproep aan de internationale gemeenschap in verband met de aanvallen van het leger op Qousseir, waar, volgens hen, nu duizend gewonde burgers in gevaar zouden zijn. De westerse pers spreekt van een dramatische toestand in Qousseir. Huichelarij troef. Wij hebben in de gemeenschap meerderen die afkomstig zijn van Qousseir en bovendien vangen we een aantal families op die uit Qousseir gevlucht zijn. Ze laten ons op hun gsm beelden zien van de verwoestingen en plunderingen waarmee de oppositie de stad tot een spookstad heeft gemaakt. Nu het leger hen eindelijk gestopt heeft moet de internationale gemeenschap hen ter hulp komen, omdat ze vanuit deze strategisch uiterst belangrijke plaats heel Syrië tot een spookstad hadden willen maken! Inmiddels heeft het Vrije Syrische Leger, uit Qousseir eindelijk verdreven, op zijn vlucht op 28 mei 2013 alle christenen vermoord in het dorp Al-Duvair, aan de grens met Libanon. Europa blijft dit Vrije Syrische Leger steunen!Uit het voormalige Oostblok komt betere steun. De Oekraïense luitenant-kolonel Sergei Razoumovski doet een oproep om aan de zijde van al- Assad te strijden tegen de fundamentalistische islamieten om de christenen te beschermen en te redden.Duizenden vrijwilligers uit Rusland, Wit-Rusland, Moldavië en Oekraïne hebben zich al gemeld. Deze orthodoxe christenen zijn blijkbaar vuriger om hun geloofsgenoten te verdedigen van de westerse (bijna) slapende kerk.
Ondertussen is het leger in onze buurt druk bezig. We zien niet veel maar horen des te meer: vliegtuigen, helikoptersen voortdurend bombardementen,ontploffingen, zware doffe geluiden en af en toe een enorme knal. Op zaterdagis er langdurig stroomonderbreking terwijl internet en telefoon heel de dag afgesloten zijn. Elektriciteit blijft ook voor een groot deel van de zondag weg maar het internet kan in de voormiddag weer gebruikt worden. We maken ons wel een beetje zorgen dat het leger, wanneer het zo dicht in de buurt aan het bombarderen is, niet per toeval een ding dropt op ons klooster. Een hoge luchtmachtofficier heeft wel laten weten dat hij er goed op zal letten.Maar als je te krampachtig op iets let, doe je soms juist wat je niet wilde doen. Ik denk maar aan mijn spiegel. In de Romeinse toren is mijn kamer de enige die een wasbak heeft, of toch een soort pompsteen. Daarboven heb ik drie keer een spiegel gehangen die telkens gevallen is en kapot. De laatste keer had ik een stuk spiegel over dat groot genoeg is en dat voorlopig nog in het kadertje blijft hangen. Als het leger zich hier serieus mee gaat moeien, kan ik mijn arme spiegel wel voor goed vergeten. (Misschien verraadt dergelijke humor wel dat we niet direct angstig maar toch ongerust zijn).
Op zondag doen we mee met de wereldwijde aanbidding. Paus Franciscus gaat voor in een aanbidding in de St. Pietersbasiliek te Rome vandaag van 17.00 u tot 18.00 u en nodigt alle basilieken, parochiekerken en kapellen van religieuze gemeenschappen over heel de wereld uit om mee doen. Voor ons is dat 18.00 u en we maken er bijna wee uur aanbidding van. We hebben ook wat afwisselingwantNada komt met haar baby Fadia binnen en legt die op het tapijt. Fadia is als een minivliegtuig in vollestorm, alles beweegt tegelijk, afzonderlijk en toch vliegen er geen onderdelen af. Hoewel ze af en toe al flink van haar Arabische oortjes kan maken is ze gefascineerd door het kaarslicht rond het Allerheiligste Sacrament op het altaar, nu er geen elektriciteit is enhet al donker wordt.
Tijdens deze week is de oogst van de kersen is al binnen. Het zijn prachtige dikke, donker rode. Er zijn ook maar enkele tientallen kersenbomen en ze staan het dichtst bij de kloostergebouwen. Toch is er maar een enkeling van de gemeenschap die op heel onregelmatige uren even mee gaat plukken. Allemaal uit veiligheid om kidnappers geen kans te geven. Na de kersen komen de abrikozen en daarvan zijn veel meer bomen en ze staan verder op. Ik weet niet hoe die zullen geplukt geraken. Dat zullen mensen van het dorp moeten doen. Vorig jaar nog genoten we van alle vrijheid en gingen met heel de gemeenschap ganse dagen abrikozen plukken.
Over het werk hebben we vorige keer al verteld dat men hier tracht alles zo veel mogelijk zelf te doen, volgens de goede oude monnikentraditie. Op de boerderij woont wel een nieuw moslimgezin. Toen de bombardementen begonnen is het vorige gezin met zijn vier kleine kinderen uit veiligheid vertrokken. De boerderij ligt te ver van hetklooster, aan de andere kant van het terrein, weliswaar binnen de muren. Er zijn twee koeien en twee vaarzen, een 25-tal schapen, eenden, ganzen, kalkoenen, kippen Iedere week wordt in het kloostertweemaal yoghurt en kaas gemaakt, hoewel ik nog nergens speciaal materiaal voor het maken van kaas heb gezien. Het zijn dan nog verschillende soorten kaas, harde of zachte, naargelang de zuster die hem maakt. En die wordt dan gegeten op zijn Frans. Wij aten vroegerbrood met kaas,hier eten ze dan kaas met wat brood. Het is waarschijnlijk onder invloed van de Franse keuken. En eigenlijk is Frankrijk het enige land dat geen keuken heeft zoals de andere landen. Er bestaat een Italiaanse keuken, een Vlaamse keuken, een Nederlandse keuken enzovoort. Alleen Frankrijk heeft een haute cuisine. Het zij zo. Wij eten dus af en toe kaas van eigen bereiding, met een beetje brood.
Vreugde en droefheid omwille van de bevrijding van Qousseir. Tegelijk worden door het Vrije Syrische Leger (volgenshet westen de bevrijders en beschermers van het volk!) nog zoveel mogelijk christenen onderweg uitgemoord.Een leider van Al Nousra geeft wel, ongewild,een indrukwekkend getuigenis en geeft toe dat Qousseir gevallen is. Sinds twee jaar hadden we heel de streek afgegrendeld. We hadden loopgraven voorzien, ondergrondse tunnels, duizenden wapens, een grote hoeveelheid munitie, alles hadden wij in Qousseir klaar uw overwinning, honden van Alawieten is onzinnig, krankzinnig. Ik heb deelgenomen aan meerdere grootse operaties in Afghanistan en Irak. Ik heb Khadaffi verslagen (!) maar ik heb nooit mannen gezien die zo vastberaden waren en zich in de strijd gooiden zondervrees of angst. Zij waren nog meer dan wij bereid om te sterven vanaf het moment dat zij in Qousseir kwamen. Onze strijders hebben hun wapens neergegooid en zijngevlucht wij hebben de controle over de situatie verloren vanaf het moment dat de strijders van Hezbollah optraden Toen ze naar Libanon wilden vluchten, vielen tenslotte tientallen in de valstrik die Hezbollah in deBekaa valei, in Baalbek voor hen gespannen had. Op woensdag was Qousseir eindelijk helemaal bevrijd. Zelfs Israël moest de overwinning van Syrië toegeven. Door de herhaalde luchtaanvallen van Israël, die Syrië niet beantwoord heeft, heeft Israël veel meer verloren dat het gewonnen heeft.Het zal nu uiteindelijk gedwongen worden de Golanhoogten terug te geven.
De republikeinse senator McCain heeft einde mei 2013 illegaal Syrië bezocht om te gaan praten met de commandanten van het Vrije Syrische Leger, kidnappers en terroristen, in plaats van als waardige politicus van man tot man contact te nemen met de wettige president. Zo toont hij zich een terroristenleider, zoals de meeste westerse politici en staatshoofden. Tot zijn groot spijt stelt hij vast dat al Assad stand houdt en nu de leiding heeft op het terrein. Hoe erg, hé? Hij wil dat Amerika onmiddellijk ingrijpt. Hoe naïef, hé?
Toen de strijd om Qousseirbegon, zowat twee weken geleden, dachten/hooptenwij dat onze gewapende buren naar daar zouden vertrekken om niet meer terug te keren. Het tegendeel is evenwel waar. Terroristen die uit Qousseir konden vluchtenzijn naar hier gekomen. In Nabek en Deir Atieh heeft de verenigde oppositie zich al overgegeven, de wapens neergelegd en wil met de regering onderhandelen. Voor ons dorp Qâra schijnt dat nog lang niet het geval te zijn. Nogmaals is met de verantwoordelijke generaal van het Syrische leger contact genomen om te vragen dat ze hetklooster laten liggen als er hevige gevechten uitbreken. Je weet wel, mijn arme spiegel Ook dezeman heeft ons gerustgesteld. Het zal toch wel even opletten worden de komen dagen of weken. Het dreigt hier de plaats te worden van een soort eindstrijd. Met Qâra wordt heel onze streek bedoeld: de bergdorpjes van het Anti-Libanon-gebergte en het dorp Qâra. Wij liggen er precies middenin als een koppelteken.
In verschillende landen over heel de wereld wordt geprotesteerd als steun aan Syrië. Anderzijds krijgen landen die in Syrië een zogenaamde volksopstand hebben willen uitlokkennu zelf een echte volksopstand op hun bord: Amerika, Frankrijk, Turkije In Frankrijk is werkelijk een soort weede Franse Revolutie aan de gang. Indrukwekkend zijnde getuigenissen van de deelnemers van de massamanifestatieop 26 mei 2013 te Parijs in de manifestation pour tous. Een jonge reserveofficier, monnik, jurist, met meerdere militaire diplomas en militaire onderscheidingen schrijft in een open brief aan de president dat hij zijn onderscheidingen teruggeeft. Terwijl hij met andere jongeren de avond te voren in een wake doorbracht werd hij brutaal opgepakt en 24 uur vastgehouden zonder enige aanleiding. Van de dag zelf zijn er velen die getuigen hoe zij zagen dat de oproerpolitie zelf agressie uitlokte om dan brutaal met geweld op de jongeren in te kunnen slaan. Een huismoeder getuigt hoe zij, samen met anderen brutaal werd opgepakt zonder dat er enige reden toe was. Toen zij tegen de twee politiemannen die haar meenamen zij dat ze zich schaamde in hun plaats, antwoordde een van hen: ja, wij schamen ons! Verschillenden getuigden dat hetgeen ze daar te zien kregen vanwege de politie een regelrechte ontspoorde dictatuur was. Welnu, dit is een beweging vooral van overtuigde jongeren tegen de dictatuur inFrankrijk en tegen de afbraak van de fundamenten van de maatschappij. In Turkije is al iets gelijkaardigs bezig met niet ophoudende massamanifestaties tegen het dictatoriale regime en tegen Erdogan. Kunje het de Syrische ministers kwalijk nemen dat ze fijntjes alle kritiek die Erdogan meer dan twee jaarlang zo rijkelijk heeftafgeschoten opAssad nu terugsturen? Als Erdogan zijn volk wil respecteren moet hij aftreden, zeggen ze. Hij krijgt nu een echte Arabische lente, die deze keer noch door Israël noch door Qatar is uitgelokt, maar door zijn eigen dictatoriaal gedrag. Dat hij nu de massa gevangenen, opgesloten omwille van gewetensvrijheid, vrij laat!En op die wijze bewerkt de vastberadenheid van Syrië een grondverschuiving in de wereldpolitiek. Fr. Hollande en R.T. Erdogan die de val van al Assad hebben willen bewerken, wordennu zelf van hun troon gestoten. Ik vermoed dat ze de massamanifestaties niet zullen overleven.
Ondertussen erkent een intern rapport van de NAVO dat 70 % van de Syriërs achter de president staat (20 % hebben geen mening, 10 % zijn voor de rebellen). En zo hebben de Europese geleerden en deskundigen door ijverig studiewerk het inzicht verworven dat de simpelste Syrische boer al jaren had. Het verheugt het ons dat inmiddels de voorzitter van de Europese Raad, Herman Van Rompuyop de 31ste top Rusland-EU in Ekaterinbourgh Putin en Geneve II ten volle schijnt te steunen, op basis van Geneve I.
Op donderdag 6 juni wilde ik met mijn Postelse abdijgemeenschap in de eucharistie verbonden zijn omwille van het feest van de hl. Norbertus (1080-1134). Het is een gelegenheid om het leven van deze merkwaardige apostel te vertellen. Hij ondervond in eigen midden zoveel tegenwerking dat hij in Frankrijk, zijnorde gesticht heeft, waarna hij toch weer terug keerde. Als ik daarbij een kort Arabisch zinnetje probeer te stamelen, zie ik bij de medebroeders en zusterseen brede glimlach, terwijl dekinderen achter in de kapel enthousiast hun duim omhoog steken. Ik hoop dat ze ook verstaan hebben wat ik wilde zeggen. Op vrijdag 7 juni vieren we het feest van het Heilig Hart, al is dit in de byzantijnse ritus niet voorzien. We gaan bijzonder bidden en ook weer even aanbidding houden voor de bescherming van deze streek en opdat onze gewapende en bebaarde geburen zich zouden overgeven en meewerken aan een vreedzame hervorming van het land. Ook zij zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis
07-06-2013 om 22:45
geschreven door Gust Adriaensen
06-06-2013
'Counter our culture of waste with a culture of solidarity'
Paus Franciscus tijdens zijn wekelijkse audiëntie:
'When stock markets drop ten points it's a tragedy but starving children, homeless people dying on our streets, people disposed of like trash - such as the unborn or the elderly - has become the norm.
This is the result of a culture of waste, of our being unable to read the signs of Gods creation. A culture of solidarity should prevail over our culture of waste.'
06-06-2013 om 08:04
geschreven door Gust Adriaensen
05-06-2013
Norbertus, stichter van de norbertijnen: Pontificale Hoogmis in Postel
Op donderdag 6 juni is er om 11.30 uur een Pontificale Hoogmis in de abdijkerk van Postel, ter gelegenheid van de viering van de heilige Norbertus, bisschop en stichter van de Norbertijnen. Iedereen is van harte welkom.
Norbertus van Xanten (of ook 'van Gennep') werd omstreeks 1080 geboren in de buurt van Gennep. Hij stierf in Maagdenburg op 6 juni 1134.
In 1114 ging hij naar de benedictijnenabdij van Siegburg waar hij in 1115 priester gewijd werd door de aartsbisschop van Keulen.
Op vraag van paus Calixtus II trok Norbertus met zijn volgelingen in 1120 naar Prémontré in Frankrijk, waar hij de grondslag legde van de orde der premonstratenzers of norbertijnen, gebaseerd op de kloosterregel van Augustinus. In 1126 werd Norbertus aartsbisschop van Maagdenburg, waar hij ook overleed.
Paus Gregorius XIII verklaarde Norbertus in 1582 heilig en duidde 6 juni als zijn feestdag aan. Tijdens de Dertigjarige Oorlog brachten de norbertijnen uit veiligheidsoverwegingen de relieken van hun heilige stichter in 1627 over naar het Strahovklooster in Praag. Daar berusten ze nog altijd in het prachtige klooster met zijn wereldberoemde bibliotheek.
Fresco H. Norbertus in Orvieto (Italië)
Graftombe van de heilige Norbertus in het Strahovklooster in Praag
05-06-2013 om 17:50
geschreven door Gust Adriaensen
Is Torfs een late Tachtiger?
In een column in De Standaard poneert Rik Torfs de stelling dat de waarde van onderwijs in zichzelf schuilt, het is een doel op zich. Alles wat waarde heeft, is een doel op zich. Onderwijs. Maar ook kunst of religie. Het onderwijs, aldus Torfs, is dus geen middel om sociale misstanden recht te zetten of om de industrie aan te wakkeren.
Een aantrekkelijke bewering, zeker als ze verpakt in Torfs' frisse taalstijl. Ik ga er een heel eind in mee... maar finaal wil ik toch niet terecht komen bij de Tachtigers, de kunstenaars, in het bijzonder dichters als Kloos en Gorter, die in het laatste kwart van de 19de eeuw, het l'art pour l'art-principe predikten en probeerden toe te passen en wat Kloos ertoe bracht een vers te schrijven als: 'ik ben een God in het diepst van mijn gedachten'.
Kunst om de kunst? Religie om de religie? Onderwijs om het onderwijs? Nee, toch niet helemaal. Om met wijlen de politicus Torfs te spreken: het is een enerzijds-anderzijdsverhaal.
Rik Torfs zal ook wel inzien dat het onderwijs niet volledig losgehaakt kan worden van samenleving cultuur, economische trends, tewerkstellingspijnpunten, enz. Heeft de huidige discussie over de hervorming van het secundair onderwijs daarmee overigens niet zeer sterk te maken? Torfs heeft wel overschot van gelijk wanneer hij schrijft dat 'elke onderwijshervorming die niet in de eerste plaats om de vorming van iedere concrete jongere gaat, fundamenteel onethisch is'.
In de lijn van zijn m.i. te absoluut geponeerde stelling: onderwijs is een doel op zich, verwacht ik van rector Torfs, de baas dus van de Katholieke Universiteit Leuven, dat hij het beleid van zijn voorganger Waer en zeker van Oosterlinck, die de universiteit sterk zagen als een verlengstuk van economie en industrie en in hun beleid die weg opgingen, zal ombuigen. Geen universiteit om de industrie en de economie ter wille te zijn. Ook geen universiteit om de universiteit. Maar een onderwijs- en onderzoeksinstelling van topkwaliteit die er tussenin te situeren is, maar met duidelijk het accent op 'heel veel vrijheid', geschraagd door 'zelfvertrouwen' en niet door 'zelfgenoegzaamheid'. En zeker niet door serviliteit aan industriële, economische, financiële...machten.
Dat het Torfs menens is met die vrijheid, kan hij al bewijzen, suggereert gasthoogleraar Lieven De Cauter, door het ontslag van 'aardappelactiviste' Barbara Van Dyck, in te trekken. Inderdaad.
05-06-2013 om 12:38
geschreven door Gust Adriaensen
04-06-2013
Sant'Egidiopost
Sant'Egidiopost
3 juni 2013
Tegenover het drama dat zich afspeelt in Syrië en de gevoelens van onmacht van velen, staat de gemeenschap van Sant'Egidio niet onverschillig. De afgelopen maanden ondernam zij verschillende solidariteitsacties met vluchtelingen en slachtoffers, een delegatie ontmoette vorige week in Libanon Zakka I Iwas, patriarch van de Syrisch-orthodoxe kerk en Jean X Yazigi, patriarch van de Grieks-orthodoxe kerk van Antiochië om solidariteit met de christenen in het Midden-Oosten te betuigen, de gemeenschap van Rome blijft speuren naar mogelijkheden om een politieke oplossing voor Syrië naderbij te brengen.
Graag uw aandacht voor twee komende initiatieven in België:
In het geloof dat God geen gebeden onverhoord laat, organiseert Sant'Egidio nu vrijdag, 7 juni 2013 om 20 uur een gebed voor vrede en verzoening in Syrië. Speciaal wordt er gebeden voor de vrijlating van Mar Gregorios en Paul Yazigi, respectievelijk de Syro-orthodoxe en de Grieks-Orthodoxe bisschoppen van Aleppo die al meer dan zes weken ontvoerd zijn. De homilie wordt verzorgd door Mgr Athenagoras Peckstadt, bisschop van Sinope en hulpbisschop van de metropoliet van België van het Patriarchaat van Constantinopel. Hij is een persoonlijke vriend van de ontvoerde bisschoppen.
Hartelijk dank om mee te bidden, fysiek in de Antwerpse Sint-Carolus Borromeuskerk of vanop afstand. Op woensdag, 26 juni 2013 om 20u30 organiseert Sant'Egidio een concert voor vrede in Syrië en Libanon, met de bekende zangeres Ghada Shbeir (http://www.ghadashbeir.com/). Het concert vindt plaats in de Eglise Saint-François in Louvain-la-Neuve. De opbrengst van ieders vrije bijdrage komt ten goede aan een kamp van Syrische vluchtelingen in Libanon. Hartelijk welkom!
Voor in- of uitschrijvingen van Sant'Egidiopost, mail post@santegidio.be
04-06-2013 om 19:35
geschreven door Gust Adriaensen
Je voorbereiden op de examens in de abdij van Postel
Abdijen, kloosters zijn al geruime tijd aantrekkelijke plaatsen voor studenten die zich voorbereiden op de examens.
Ook de norbertijnenabdij van Postel in de Kempen, vlak bij de Nederlandse grens, ontvangt elk jaar studenten uit heel het Vlaamse land.
In deze historische en groene omgeving kunnen zij zich in alle rust concentreren op hun studiewerk. Ook de vaste structuur van het abdijleven helpt ze daarbij.
En 's avonds hebben ze de kans de avonddienst van de abdijgemeenschap bij te wonen, een half uurtje van psalmgezang, gebeden, stilte... Velen zijn zonder mankeren present. Ook de korte contacten na afloop van de vespers, met andere aanwezigen, de belangstellende vragen, de wensen voor succesvolle examens, doen de studenten zichtbaar deugd.
Examensucces kan natuurlijk niet, ook niet door de norbertijnen, gegarandeerd worden, maar als blokplaats is Postel zonder twijfel top!
04-06-2013 om 07:47
geschreven door Gust Adriaensen
03-06-2013
Gefeliciteerd Mieke Van Hecke!
'Het Katholiek Onderwijs zal de hervormingen doorvoeren, ook al komt er geen politiek akkoord ', zegt de topvrouw van het Katholiek onderwijs in een reactie op de impasse binnen de Vlaamse regering. Gefeliciteerd Mieke Van Hecke! . Dat de top van het katholiek onderwijs voorstander is van hervormingen geeft ook aan dat ze haar pedagogische, didactische en spirituele opdracht serieus neemt. Vanuit bv. christelijke inspiratie kan je bezwaarlijk het huidige waterval- en eliminatiesysteem verdedigen. Dat bestendigt gewoonweg het bestaande onderwijs dat grotendeels een weerspiegeling is van de sociale klassen en blokkeert heel wat talentrijke jonge mensen.
Maar het was te verwachten dat op de internetfora heel wat bagger vanuit een bepaalde, ook politieke, hoek, over haar zou worden uitgestort. Daarbij ontgaat het de criticasters totaal dat vele katholieke scholengemeenschappen al geruime tijd evolueren in de richting van het wegwerken van deschotten in de 1ste graad van het secundair onderwijs en naar een brede 1ste graad.
In de verdediging van het oude systeem wordt door sommigen vanuit tactische en electorale overwegingen ook een loopje genomen met de waarheid. 'Het ASO mag niet afgeschaft worden!' luidt het dan. Tja, waar in het voorgestelde hervormingsplan wordt vermeld dat het ASO wordt afgeschaft.
Het valt dus weer op, net als enkele decennia geleden met de strijd tussen klassieke humaniora en VSO, dat het ASO voorgesteld wordt als de kers op de taart, het summum, het nec plus ultra van de secundaire schoolse vorming. ASO-fetisjisme. Gekoesterd door degenen die in het ASO de onderwijsveruitwendiging, -versterking en -voortzetting zien van de midden- en hogere klasse.
En het is waarschijnlijk dankzij de ongeëvenaarde ASO-vorming dat de tegenstanders van een hervorming in staat zijn, subiet en trefzeker de voorstanders te catalogiseren als ontegensprekelijk behorend tot de 'linkse kerk'.
03-06-2013 om 13:43
geschreven door Gust Adriaensen
31-05-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
De gemeenschap van Mar Yakub heeft vanaf het begin getracht te leven volgens het oorspronkelijke oosterse monnikenleven. Voor het werk betekent dit onder meer: alles zoveel mogelijk zelf doen, zodat de gemeenschap en hen die er mee verbonden zijn door eigen werk onderhouden kunnen worden. Daarom werd een groot terrein in de woestijn vruchtbaar gemaakt en er werd gezorgd voor een waterput. Nu zijn er duizenden vruchtbomen: olijven, amandelen, abrikozen, kersen, granaatappels, vijgen, appelen, peren Meestal nog meerdere soorten. Verder is er een wijngaard, een graanveld en een zeer uitgebreide groenten- en kruidenteelt. Er is veel werk aan maar het loontecht de moeite. Voor de maaltijden wordt uiteraard zelf gezorgd. Er is natuurlijk een grote voorraad confituur gemaakt. Ook de bereiding is bijna allemaal handwerk. De laatste groep die hier voor de oorlog op retraite kwam, bestond uit 80 personen. Ze kregen tijdens hun laatste middagmaal o.a. fritten. Ook toen was iedere aardappel met de hand geschild en in schijfjes gesneden.De kleding wordt eveneens zelf gemaakt. En een zuster is handig in het repareren van oude maar nog goede schoenen, die zedan nieuwe zolen geeft en wel met het meest eenvoudige materiaal.Net nieuw, zoals een gazet die gelezen is en netjes terug in zijn plooien gelegd. Ze heeft een berg oude schoenen in alle maten en modellen. Het is een plezier om daar even te gaan helpen. Meestal moet de oude kol met schuurpapier verwijderd worden. Zij probeert op deze wijze de gang van de wereld te verbeteren. Dus, oude schoenen met al of niet versleten zolen, sleffers, kreuners, poeffers brommers alles is welkom. Dit eigen werk brengt mee dat de meesten nagenoeg altijd rustig bezig zijn. Ook in de lange avondrecreatie heeft de ene verstelwerk vast, de andere iskruiden of groenten aan het zuiver maken voor de volgende maaltijd, terwijl ik het laatste toegezonden artikel van op de computer voorlees en de kinderen op de grond met een volwassene een spelletje doen of een tafel met tapijten hebben bedekt om een hut te maken (waarin ze al een schapenvacht gelegd hebben en een teddybeer)
Vrijdag en zaterdag eindigt in de byzantijnse ritus het Pinksterfeest, terwijl dit in de Latijnse ritus met Pinsteren zelf al eindigde. Vrijdagavond zijn hier de slotvespers en zaterdagmiddag wordt de eucharistie van Pinksteren hernomen. s Middags aan tafel vindt ieder op zijn plaats een rode roos en een papieren kroontje met een vlam op en voor het laatst wordt het Arabische Pinksterlied gezongen. De zondag na Pinksteren is in de Latijnse ritus het feest van de Drie-eenheid. Hier is het de zondag van alle heiligen en wil er ons aan herinneren dat de vrucht van de Geest een heilig leven is door te streven naar een volmaakte liefde. Hiervoor bestaan gelukkig evenveel modellen als er mensen zijn. Iedereen is geroepen om op eigen wijze de volmaaktheid van de liefde na te streven.
We krijgen geleidelijk weer een gevoel van veiligheid. Zondagmorgen ontbijten we met de fraters in de kleine binnentuin. Deze binnentuin (30 op 40 m) is de verantwoordelijkheidvan onze medebroeder die tegelijk een van de drie schildwachten is die ons dag en nacht bewaken. Hij gaat heel vroeg slapen en wanneer iedereen slaapt begint hij te waken. Overdag bewerkt hij de tuin, maar gaat tussenin nog enkele uren slapen. Omdat een andere frater van 10.00 u tot 11.30 u moet zorgen voor de ontspanning van de kinderen, moeten we dus al ontbijten om 9.30 u en dat is wat vroeg voor zondagse normen. Wanneer ikme in de week om 6.30 u ga wassen, hebben de fraters al hun stil morgengebed gedaan en zie ik hen in overall staan werken, maar s zondags is het echt een vrije dag en komt er normaal hier pas beweging tegen de middag, voor de plechtige eucharistie. Nu zitten we heerlijk aan een plastieken tafel in de schaduw in de tuin met falafels, kaas, confituur, olijven, radijsjes en thee. Daarna neemt onze medebroeder-schildwacht ons zelfs nog even mee naar een deel van het grote terrein, waar hij ook zorg draagt voor de nieuwe aanplantingen en water geeft aan de losse druivelaars die her en der verspreid staan tussen vijgenbomen. Het geeft ons de indruk alsof de oorlog al voorbij is.
De volgende dagen en heel de week is het evenwel druk met het luchtverkeer boven ons hoofd. We hebben zelfs een luchtaanval kunnen zien op een boerderij achter onze muur. Er is bovendien abnormaal veel stroomonderbreking en op maandag nagenoeg dag en nacht. In de nacht van dinsdag op woensdag zijn er voortdurend bombardementen geweest. Blijkbaar reden drie autos met terroristen (met gedoofde lichten) langs onsklooster naar het gebergte om in Libanon aanslagen te plegen.Het leger heeft hen opgewacht tot ze weer thuis waren en dan hun huis gebombardeerd. De volgende middag aan tafel vertelt ieder wat hij gezien of gehoord heeft en samen met de uitleg van de mensen van het dorp weten we ongeveer wat er gebeurd is. De dagen daarna blijft het bijzonder onrustig, ook donderdag na de aanbidding valt de stroom uit en beginnen de bombardementen weer. Het leger opereert blijkbaar tegelijk in het Anti-Libanongebergte en in Qâra.Niemand heeft eigenlijk schrik (behalve de kinderen misschien) omdat we ongeveer weten wat er aan de hand is, maar het is niet aangenaam.
Dit alles verhoogt uiteraard, ook ongewild, de spanningen in de gemeenschap. Er zijn echter allerlei hulpmiddelen om te ont-stressen. Een ervan is zich gedurende een week in stilte terugtrekken. Na afspraak (en niet met meerderen tegelijk) kan men een stille week beginnen. Men hoeft nergens naar toe te komen, zelfs niet naar de gebedstijden, behalve naar de eucharistie. Het eten wordt s middags en s avonds gebracht of ergens gezet waar men het gemakkelijk kan nemen. Het uur waarop men de zorg voor dekinderen heeft,moet men wel blijven volbrengen. Wanneer de kinderen op de grote binnenkoer ravotten, spelen of fietsen en het is uw beurt, moet je er wel zijn en de kinderen zullen je wel min of meer gerust laten. Als die stille week voorbijis, lijkt het alsof die medebroeder of zuster van een lange reis weer terug thuis komt en is het bij het avondeten een klein feestje. Betrokkene kan zijn of haar ervaringen dan vertellen. Ondertussen trachten we zo goed mogelijk de ontwikkelingen in het land te volgen.
Omdat dezer dagen sommigen met groot gevaar voor hun eigen leven trachten te bemiddelen met de leiders van de meest extremistische terroristen, hebben we voor vandaag en de volgende dagen een extra aanbidding voorzien van na de vespers tot middernacht, waarbij ieder vrij een tijd voor zichzelf kan invullen. Woensdag na de vespers houden we Sacramentsprocessie op de grote koer en daarmee zetten we het feest van Sacramentsdag in. Rozenblaadjes worden kwistigvoor het Allerheiligste Sacrament uitgestrooid. Daarna begint weer de aanbidding bij het uitgestelde Allerheiligste Sacrament, tot middernacht. Het feest van Sacramentsdag werd in het westen in 1264 ingesteld door paus Urbanus IV, onder impuls van onze heilige Juliana van Cornillon. Het mooie officie is geïnspireerd door Thomas van Aquino. Pas in de 18e eeuw verspreidde het feest zich in de melchitische (= katholieke) kerk. Patriarch Maximos Hakim en Nicolas Seayegh, overste vande orde van St. Jan van Choueir stelden het officie samen. Donderdag vieren we uitgebreid de eucharistie van het H. Sacrament en daarna houden we weer processie waarbij de kinderen nog meer rozenblaadjes strooien dan gisteren. Op het balkon van de Romeinse toren houden we even halt voor een spontaan gebed en we zegenen het dorp, het Anti-Libanongebergte en Libanon, heel het Midden Oosten en al wat er rond ligt, heel de wereld. En daarna wordt heel de namiddag vrije aanbidding voorzien bijhet uitgestelde Allerheiligste Sacrament. Natuurlijk willen de kinderen ook meedoen en tot ieders stomme verbazing blijven ze op hun knieën met een geïllustreerd evangelie ookongeveer een uur bezig en vertellendaarna dat Jezus hen van alles uitgelegd heeft. Om half zeven s avonds komen we allen samen voor de afsluiting die toch nog ruim een uur duurt. Spontaan worden de mooiste eucharistische liederen gezonden in het Arabisch, het Gregoriaans, het Spaans, het Portugees, het Frans, het Engels en het Nederlands. Een erg genadevol gebeuren.
De Europese ministers van buitenlandse zaken zijndeze week samen gekomen in Brussel en hebben besloten datwapenleveringen aan de rebellen langs de Nationale Syrische Coalitie wel mogen, terwijl de Europese financiële en economische sancties tegen Syriëgehandhaafd blijven. Een magere troost: er is geen eensgezindheid. Oostenrijk is radicaal tegen. En madame Navi Pillay, Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor Mensenrechten (alles in hoofdletters, op hoge hakken!)heeft woensdag in Genève alle landen opgeroepen geen wapens te leveren omdat er militair geen oplossing mogelijk is. Dat meiske getuigt tenminste nog van een beetje gezond verstand. Terroristische bendes door het buitenland gesteund en bewapend hebben de Syrische bevolking uitgemoord, vooral soldaten, alawieten en christenen. En nu komen deze Europese excellenties samen om groen licht te geven aan nog meer wapenleveringen onder druk van Engeland en Frankrijk en tot grote tevredenheid van Amerika en Israël.Ondertussen moet het volk nog meer gewurgd worden door sancties.
De Libanese president is woensdag in de buurt op bezoek geweest, in de Beka valei, dat is maar 30 km hier vandaan, achter het Anti-Libanon-gebergte. Hij heeft meegedeeld dat er een akkoord is tussen Syrië en Libanon: iedere terrorist die van Syrië Libanon binnen komt krijgt de kogel.
Nog een pittig detail. Het Turkse dagblad Zaman (pro-regime ook nog) meld dat de politie vorige woensdag 4 kg sarin gas heeft gevonden bij al Nousra strijders in Adana (Zuid Turkije), waarmee ze naar Syrië wilden trekken om aanslagen te plegen. De zusters van de hl. Jozef van het St Louis hospitaal in Aleppo wisten maanden geleden al dat er vanuit Turkije in Syrië chemische wapens gebruikt worden. En dan Syrië maar blijven beschuldigen van het gebruik van chemische wapens!
Voor wie de schellen nunog niet van de ogen gevallen zijn, kan best volgende zondag 2 juni om 14.00 u naar de Israëlische ambassade in Brussel gaan (Sterrewachtlaan 40). Daar wordt een protestbetoging gehouden onder de titel: Israël, Vrije Syrisch Leger en al Nusra: eenzelfde strijd! Zij zullen u graag de nodige bewijzen wel leveren.
De tijd voor politieke discussies mag nu stilaan eindigen. Een massa mensen lijden hier honger en hebben nood aan nagenoeg alles. Ondertussen wil ik toch de vele mensen van harte danken die al vanuit hun hart hebben gegeven. We zullen al het mogelijke doen om hiermeezo vlug mogelijk en zo zoveel mogelijk noodlijdenden tehelpen. En in de eucharistieviering bidden wijvoor al de intenties van die weldoeners van het Syrische volk. Al klinkt het als een oud vroom gezegde, wij geloven er vast in: God zal het u lonen!
*******
Internationale organisaties werken in Syrië heel de tijd op volle kracht, maar de nood is veel groter dan alle hulpmidden samen.
Onze kloostergemeenschap tracht allen te helpen die op ons beroep doen. Dank zij de ruime relaties van de gemeenschap kunnen we mee zorgen voor een volledig betrouwbare verdeling van de noodhulp. Wij werken samen met hetNationale Volkscomitie Voor Verzoening, het ministerie van sociale zaken, het ministerie van gezondheid, de Rode Maan en als het nodig is met het Internationale Rode Kruis. Er zijn contacten met de nodige equipes over heel Syrië verspreid.
De inwoners van Al Waar, voorstad ten Oosten van Homs zijn nu in de allergrootste nood. Daar zijn 900.000 vluchtelingen, afkomstig van Baba Amro, Khalidiyeh, Rableh en Quosseir. Het is degrootsegetroffen agglomeratie van Syrië. Deze mensen hebben nood aan alles. Wij trachten hen voedselpakketten te bezorgen die het volgende bevatten: 1 kg rijst, 1 kgr suiker, 1 kgr linsen , 1 kgr macaroni, 1 doos plantaardig vet, 1 liter olijfolie, 1 pot confituur, 10 dozen thonijn, 1 doos Hallaweh, 1 doos ham, 1 doos melkpoeder, 10 dollar om vlees en groenten te kopen. Er zijn nu 10.000 voedselpakketten nodig. Iedere bijdrage is welkom.
We hebben nood aan melk voor de kinderen, medicamenten tegen kankeren tegen diabetes, medicamenten voor het hart..., gewoon medisch verzorgingsmateriaal, verband, rolstoelen ....
-Een volgende container zal van België naar Lattakia (Syrië) verzonden worden in het begin van de maand juni 2013. Info: Koen Peeters, gsm 0032(0)496514666; koen@postel-antiek.be; of Jeanne Vercauteren 0032(0)14/378265; juanitavdk2@hotmail.com
-Geld kan gestort worden op: IBAN BE 32-068-2083244-02BIC GKCCBEBB (van P. Daniël Maes, norbertijnenabdij POSTEL-MOL; Mar Yakub, Qâra, Syrië)
Of:
-BANK NAME: BANK OF BEIRUT;AGENCY: GHAZIR;PROVINCE: KESROUAN ; COUNTRY: LEBANON Compte Bancaire: ACCOUNT NUMBER: 4041232351300 ACCOUNT OWNER: Monastère Saint Jacques le Mutilé; COUNTRY: Liban BANK REGISTRY NUMBER: 75; SWIFT/BIC CODE: BABELBBE IBAN: LB91007500000004041232351300
Hartelijk in Christus. Het is Zijn Liefde die ons drijft.
20 mei 2013
Monastery of Saint James the Mutilated, Qâra Syrie
31-05-2013 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
30-05-2013
GAS-boetes: politieke en politionele willekeur
Tot welke politionele en politieke willekeur de zgn. GAS-boetes kunnen leiden, werd de voorbije week overduidelijk bewezen in Antwerpen.
Een groot deel van de vreedzame betogers tegen Monsanto, werd opgepakt en krijgt een GAS-boete aangesmeerd. Want die betoging (die helemaal geen overlast bezorgde) was niet toegestaan, aldus het verlichte Antwerpse stadsbestuur.
Vergelijk even met de luidruchtige manifestatie van Antwerpsupporters, die hun keel overvloedig smeerden met bier, een hoop smurrie achterlieten op de Grote Markt en nadien ei zo na op de vuist gingen met Beerschotsupporters op de Sinksenfoor.
Iets gehoord over arrestaties? Over GAS-boetes?
30-05-2013 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
29-05-2013
Tweet van paus Franciscus
'Dear young people, the Church expects great things of you and your generosity. Dont be afraid to aim high.'
29-05-2013 om 21:14
geschreven door Gust Adriaensen
Theorie en praktijk
Karel De Gucht verwijt in een lang en vlammend opiniestuk in De Standaard, inconsequentie en hypocrisie aan De Wever en de zijnen. 'De ethische rechtlijnigheid waarmee De Wever en de zijnen lopen te zwaaien', schrijft hij, 'is niet terug te vinden in hun handelen'.
De Gucht refereert aan een artikel van De Wever in De Standaard van 2 maart 2010. De kernzin van dat artikel was: 'De maatschappelijke meerwaarde van een gezonde identiteitsbeleving ligt vooral in de creatie van een ethische gemeenschap'. De Gucht wijst er ook op dat De Wever zich laat inspireren door de aartsvader van het conservatisme, de 18de eeuwse Ierse politieke filosoof, Edmund Burke.
Karel De Gucht vermeldt dan een aantal voorbeelden uit de politieke praktijk die frontaal botsen met de beleden theorie.
Op 19 juni 2010 herpubliceerde De Standaard een artikel van De Wever uit 2003, waarin hij duidelijk probeert te maken wat voor hem de betekenis is geweest van Edmund Burke en wat voor hem 'het moderne conservatisme' (waartoe hij zich bekent) inhoudt.
Het is boeiend Burkes opvattingen die De Wever sterk aanspreken, te lezen maar de visies en standpunten die de N-VA-voorzitter daaruit voor de huidige maatschappij afleidt, roepen heel wat vragen en bedenkingen op.
Ik schreef toen mijn commentaar bij De Wevers tekst. Het is m.i. interessant, naar aanleiding van De Guchts artikel, die commentaar hieronder nog eens online te plaatsen:
'Dat een samenleving in wezen organisch is, akkoord. Maar niet uitsluitend. Doorheen de eeuwen hebben mensen, instellingen (en niet in het minst de politieke ) de maatschappij mee vorm gegeven. Als historicus weet De Wever beter dan wie ook,dat wat nu gemakshalve Vlaanderen wordt genoemd, geenszins het voorlopige eindstadium is van een organische ontwikkeling die al eeuwen bezig is. Veronderstellen dat die organische evolutie een eindstadium bereikt in een nieuw staatje, staat haaks op de fundamentele betekenis van organisch. En omdat BartDe Wever dat ook wel weet, is de politicus vol ijver bezig met het maken van een zelfstandig Vlaanderen.
Met De Wevers kritiek op een ongeremd en zuiver materialistisch egotisme, ben ik het volkomen eens. Waarom hij alleen maar de staat in die kritiek betrekt, ontgaat me. Is het voor vele mensen niet eerder zo dat zij gedwongen klant worden van de financiële, commerciële en industriële instellingen en machten, eerder dan klant van de overheidswinkel? Overigens zie ik niet goed in hoe De Wever met zijn erg liberale visie op de economie, dat materialistisch egotisme zal afremmen. Bovendien appelleert de N-VA al lang aan een sterk aanwezig materialistisch egotisme van veel Vlamingen en suggereert de partij dat het welstellende Vlaanderen nog welstellender zal zijn als het maar zelfstandig is.
De cruciale rol die nog altijd weggelegd moet zijn voor de civic society ofhet maatschappelijk middenveld, is ongetwijfeld de mening van vele mensen. Het verwonderde me wel enigszins dat, terwijlBurke in zijn lijstje van instituties en tradities, nadrukkelijk de kerk opneemt, De Wever dat instituut, rijk aan traditie en waarin doorheen de eeuwen de overdracht van waarden essentieel was, niet vermeldt. Als leerling van Burke en zelfbewuste moderne conservatief, zou Bart De Wever in het politieke discours en in de partij-ideologie veel meer aandacht moeten schenken aan kerk en religie. Al was het maar om consequent en geloofwaardig te blijven in de interpretatie van Edmund Burkes leer én in de historisch correcte evaluatie van de elementen en invloeden die de Vlaamse cultuurgemeenschap gevormd hebben.'
29-05-2013 om 17:10
geschreven door Gust Adriaensen
Euthanasie en het sociale weefsel (5)-Onze oproep
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Onze oproep ----------------
Wij van onze kant zouden de wetgever willen vragen niet de logica te volgen die het sociale weefsel zelf euthanaseert. Wij willen hem uitnodigen om de zorgsector en vooral de palliatieve zorgeenheden nog meer toe te rusten zodat zwaar zieke mensen, minderjarig of ement, nog beter kunnen worden omringd. Onze weigering om euthanasie toe te passen is geen keuze voor het lijden of voor het doen lijden of laten lijden. In de palliatieve zorgverlening kan men steeds beter het lijden verlichten. Deze pijnverlichting maakt dat er minder aanvragen voor euthanasie zijn.
Wij danken en bemoedigen dokters en al het verzorgend personeel die gehoor geven aan het beste in zichzelf door te kiezen voor het leven en met hun vakkennis en nabijheid de meest kwetsbare mens helpen. Hun gewetensvrijheid mag in geen geval aangetast worden.
Wij willen de mensen die lijden en zij die hen nabij zijn, helpen om inspiratiebronnen en spirituele kracht te vinden om deze confrontatie aan te kunnen. We nodigen hen uit om in de affectieve warmte van hun wederzijdse verbondenheid de grote waarde van het leven te blijven koesteren, middenin de vragen waarbij de ultieme vraag van de zin ervan steeds weer de kop opsteekt.
Door ons uit te spreken over zo'n gevoelig onderwerp willen we onze eigen bijdrage leveren aan de werking van de democratie en aan het begrip van de menselijke vrijheid. Uiteindelijk gaat het erom hoe we in de samenleving met elkaar omgaan, in het bijzonder met de zwakste mensen onder ons.
Als bisschoppen van de katholieke Kerk in België willen wij onze overtuiging uitspreken. Op die manier willen we ook recht doen aan onze democratie en aan de menselijke waardigheid. Wij willen eraan herinneren dat we allemaal mensen van vlees en bloed zijn. Dat is de diepste werkelijkheid die ons verbindt en die ons er moet toe aanzetten om elke vorm van geweld en elke vorm van druk op elkaar, te weren uit onze omgang. Wij denken dat onze democratie meer gediend is met de erkenning van onze menselijke verbondenheid die veel fundamenteler is dan de broze instemming met euthanasie.
De bisschoppen van België 6 maart 2013
29-05-2013 om 07:43
geschreven door Gust Adriaensen
28-05-2013
'Te voet naar Compostela of elektrisch de Stelvio op?'
Onder die titel hekelt Nick Meynen, geograaf en wandelliefhebber, in De Standaard, de beslissing v an minister Jo Vandeurzen, om aan de vzw Oikoten, die 'platgespoten en plat geprate jongeren uit jeugdinstellingen', een voettocht naar Compostela aanbiedt, niet langer subsidie uit te keren.
De auteur plaatst die beslissing tegenover de stunt van de minister om op een elektrische fiets de Stelvio te beklimmen, als onderdeel van de campagne tegen diabetes.
Ik ben het volkomen eens met de kritiek van deze meneer Meynen. De resultaten van het project van Oikoten waren erg positief. Niet minder dan een derde van de deelnemers vond in het verleden in die tocht naar Compostela, de kracht en de inspiratie om hun leven weer op de sporen te krijgen.
Waarom de auteur het nodig vindt, een zinnetje als 'Naar Compostela wandelen heeft ongeveer 0,0 met kerk of geloof te maken' in zijn betoog te droppen, is me een volkomen raadsel. Binnen de context van het artikel, is het totaal irrelevant. Het bewijst alleen weer maar eens dat ook vele geschoolde Vlamingen behept zijn met een ridicule en puberale antikerk- en antigeloofobsessie.
Wat het eigenlijk nog erger maakt, zeker voor een 'geograaf , wandelliefhebber en auteur van het reisverhaal en essay Wandelen met Flora', is dat de heer Meynen gewoonweg uit zijn nek kletst. En dat hij klaarblijkelijk intellectueel te lui is om te checken of zijn procentjes wel kloppen.
Want als hij de officiële site van het pelgrimsoord (www.peregrinossantiago.es )raadpleegde, zou hij de statistieken kunnen raadplegen en daaruit leren dat bv. vorig jaar, 192.488 pelgrims zich aanmeldden op het secretariaat. En zoals iedere Santiago de Compostelapelgrim weet, wordt daar o.a. gevraagd je motivering aan te duiden. Welnu, 41,30% van de pelgrims ondernamen de tocht om religieuze redenen, 52,56 % gaf religieuze én andere motieven (vooral culturele en sportieve) aan en 6,14% trok naar Compostela vanuit een niet-religieuze motivering.
28-05-2013 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
27-05-2013
Voor (bijna) elk kwaaltje, groeit er een kruid in de Postelse abdijtuin
Postelkaas en Postelkruiden: twee topproducten die binnen de muren van de norbertijnenabdij van Postel geproduceerd worden.
Ze zijn te koop in het abdijwinkeltje. Maar sinds kort is er voor de kruidenproducten een bijkomende mogelijkheid tot aanschaf: een heuse webwinkel.
Alle producten staan vermeld, onderverdeeld in productgroepen (bv. tincturen, capsules,...). De producten kunnen elektronisch besteld worden. Aan de koper wordt automatisch een mail gestuurd met daarop de lijst met bestelde producten en de kostprijs. Na betaling, worden de producten naar de koper verstuurd via Bpack (het vroegere Taxipost).
Broeder Guy Van Leemput, de Postelse norbertijn die verantwoordelijkheid draagt voor de kruidentuin en het kruidenlabo, schreef ook twee boeiende, leerrijke en mooi geïllustreerde boeken over kruiden en hun heilzame werking. 'Het kruidenboek van broeder Guy' en 'Heilzame kruidenrecepten van broeder Guy' zijn te koop in het abdijkwinkeltje en in het VVV-kantoor Colibrant binnen de abdijmuren.
27-05-2013 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
26-05-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 17 woensdag 24 mei 2013
De onmiddellijke voorbereidingenvoor Pinksteren zijn volop bezig. In de kerk worden allerlei rode doeken (damast!) op kunstige wijze aangebracht en iederekoorbank is met een rode vurige tong versierd. Bovendien is een zuster in zeven haasten begonnen met het schrijven van een pinkstericoon, 1,5/1,5 meter groot. Natuurlijk moeten er anderen wel even bij helpen om de grondverf mee aan te brengen, maar uiteindelijk is ze toch na drie dagen ongeveer klaar gekomen en werd de icoon op zaterdagavond achter het altaar geplaatst. De volgende dagen wordt ze nog helemaal afgewerkt. In de refter hangt al een papieren duif met daaraan een vijftigtalvurige tongen waarop de gaven van de heilige Geest in vele talen. Bij de minste luchtverplaatsing beginnen ze te draaien. Ende kinderen zijn papieren lampions aan het maken om aan de lampen te hangen, wat een Chinese indruk geeft. Achteraf blijken er nog twee te zijn die kunstige kaartjes getekend hebben voor iedereen, met telkens een van de gaven van de Geest in de verschillende talen er op. Deze zaterdag voor Pinksteren gedenken we in de eucharistie volgensde byzantijnse ritus, alle overledenen.
En onze zuster uit Venezuela heeft bericht gekregen dat er vrijdag een massamanifestatie geweest is in Caracas als steun aan Syrië. Er werd ook een grote hoeveelheid aan hulpmiddelen en voedsel ingezameld voor Syrië maar deze werden internationaal geblokkeerd (omdat de hulp niet gaat naar die landen die terroristenblijven sturen naar Syrië?).
Ons Pinksterfeest heeft zijn oorsprong in het joodse oogstfeest, wekenfeest, (Hebreeuws: schavoeot), zeven weken naPasen. Zeven is het symbool van de volheid. Zeven maal zeven en nog een dag er bovenop, dat is helemaal vol. In het Grieks: Pentecosten = 50. De vrome joden vierden het feest van de eerstelingen van de oogst. Het was ook een familiefeest voor iedereen die met de grote familie verbonden was. Tenslotte was het zelfs een klein jubileumfeest naar het voorbeeld van het grote jubileum iedere vijftig jaar, waarop de slaven werden vrijgelaten, de eigendommen terug moesten gaan naar de oorspronkelijke eigenaars en men ook de grond moest laten rusten (en volgens Flavius Josephus, volks vertaald, de flauwe Jef,geboren in 38 voor Christus, moest men ook de schulden kwijtschelden). In werkelijkheid werd het allemaal niet zo gerealiseerd, maar het was een prachtig programma, een ideaal. Het christelijk geloof vindt zijnoorsprong in het joodse geloof (of christenen dat nu leuk vinden of niet) en het joodse geloof vindt zijn volheid in Jezus Christus de Messias, de Zoon van God en de Redder van de wereld (of de joden dat nu leuk vinden of niet). Jezus Christus is door zijn verrijzenis als Eerste uit de doden opgestaan en heeft ons Zijn Geest als eersteling gegeven.De eerste christenen hadden geen moeite om het christelijk Pinksteren,het feest van de uitstorting van de heilige Geest,te begrijpen en te beleven als de definitieve vervulling van alle betekenissen van het joodse wekenfeest.Later vierden de joden op deze dag nog de afkondiging van de Wet op de Sinaï. Ook dit is een duidelijke voorbereiding op Jezus, die het doel en de volheid van Gods Wet in Persoon is.
De feestelijke eucharistieviering is in de regel op zondag het enige gezamenlijke gebed van de gemeenschap in de kerk. Ook vandaag op deze hoogdag en ook morgen, hoewel we met Pinstermaandag s avonds toch een extra gebedsdienst houden o.a. voor de bevrijding van Quosseir, wat cruciaal is voor Syrië.Om de voortdurende spanningen een beetje te breken hebben de jongens eensketchje voorbereid om na de maaltijd op te voeren, in de trant van een stomme film van Charlie Chaplin en alles op het ritme van een heel luchtig pianoconcert van Mozart. Eén na één worden de conflicten van de laatste dagen uitgebeeld en vooral uitvergroot. En we proberen daarbij zelf heel ernstig te blijven. Maar we zitten nauwelijks in het atrium aan tafel of we horen een enorme ontploffing vlakbij. Het hele klooster davert. Het is zeker iets anders dan de apostelen met Pinksteren hebben meegemaakt. Zoals naar gewoonte neemt ieder zijn bord en vlucht naar binnen. Onze twee schildwachten, die nu beide mee aan tafel zitten, stellen ons gerust. Ook een telefoon met abouna Georges in Qara maakt ons duidelijk dat het leger eindelijk begonnen is met Qara aan te pakken. Het leger heeft al een bepaalde druk gebruikte bevoorradingsweg naar Libanon afgesloten en is nu rond Qara bezig. Vandaar het bombardement op de boerderij juist achter onze muur, dat al lang gekend is als een haard van verzet en een opslagplaats van wapens. Oorlogsgedruis in plaats van het luchtige pianoconcert van Mozart. Bovendien, ma fi kahraba, er is weer geen elektriciteit. Daar gaat onze humoristischesketch!
We hebben die wel de volgende dag op Pinkstermaandag gedaan na het middageten. Bovendien was dit een aanleiding voor de kinderen om s avonds met aangepaste kleding dansjes tedoen, waar iedereen zich spontaan bij aansloot. Dan kwam een hele reeks joodse dansmuziek aan bod. Tussenin moet een onenigheid tussen de kinderen opgelost worden en dan gaan de volksdansen onverminderd door. En na dejoodse dansen volgen de Arabische dansen, zonder ophouden totdat de meesten uitgeput neevallen. En zo eindigt het pinsterfeest in een ongewoon klooster, door terroristen omgeven en in de spanningen van een land in oorlog.
Inmiddels heeft het leger in Quosseir en Aleppo al goed werk verricht. Het begint met de bevoorradingswegen en toestroom van terroristen af te snijden en een omsingeling.Hieruit ontstaat een uitputtingsslag. De gewone burgers die denken zich veilig te kunnen stellen mogen blijven, als ze willen, de anderen voegen zich bij het leger dat zorgt voor hun bescherming. Het verloopt allemaal vrij traag maar zeer goed bestudeerd. Wanneer de terroristen duidelijk gesitueerd zijn, worden ze met een korte, snelle actie uitgeschakeld. Uit Quousseir kregen we beelden van gewone huiskamers waarbij de muren volgeschreven waren metslogans en propaganda vanal Nousra-strijders. De wijde kring rond Quosseir en Aleppo schijnt al gezuiverd te zijn.
De voortdurende pogingen van het westen en C° (Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar) om de wettige Syrische regering en zijn president ten val te brengen, kan door geen enkele internationale regel gerechtvaardigd worden. En voor de naïevelingen die na twee jaar nog steeds dromen van een post-Assad tijdperk als de oplossing, wordt het tijd dat hun de schellen van de ogen vallen. Saddam Houssein en Khadaffi waren echte dictators, in geen enkel opzicht te vergelijken met de huidige president van Syrië, die door de grote meerderheid van het volk steeds meer gewaardeerd wordt. Irak en Libië leven nu, zoals gepland, in het post Saddam Houssein en post Kahdaffi tijdperk. Zie je welk paradijs het westen er van gemaakt heeft? De westerse heersershebben de rijkdommen en de macht die ze wilden hebben, terwijl ze daarvoorhet volk in een hel gestort hebben. Wanneer zal deze westerse waanzin stoppen?
We blijven intens bidden voor een duurzame vrede in Syrië, en deze dagen speciaal voor de bevrijding van Qousseir (voorstad van Homs), zoals we in vorig bericht al hebben meegedeeld. En op Pinkstermaandag is het warempel gebeurd. 80.000 christenen hadden sinds een half jaar hun huizen verlaten.Na enkele intense goed bestudeerde aanvallen van het Syrische leger, geholpen door Hesbollah geven tientallen terroristen zich nu over, wenend en op hun knieën. Ze zeggen dat ze in de val gelokt zijn. Andere terroristen waanden zich veilig omdat ze de inwoners als gijzelaars hadden genomen. Deze laatsten werkten evenwelmee met het leger zodat de terroristen gedwongen werden zich over te geven. Velen werden gedood, o.a. Abu Al Walid, de chef van Al Nousra, de commandant Abu Amr en anderen. In tunnels werden een massa wapens enmunitie gevonden, afkomstig van Qatar, Saoedi-Arabië en vooral van Israëlische makelij.Er werd ook een Israëlische Lau raket aangetroffen. Al weet ik niet wat het is, het is zeker geen onschuldige gebedsmantel maar een vernietigingswapen.
Nu Quosseir, hét bastion van de terroristen gevallen is dreigt Israël, tegen alle internationale regels in, met een totale oorlog tegen Syrië en de wereld is nog niet klaar om de misdaden van het zionistische Israël te zien en aan te klagen. De herhaalde laffe aanvallen van Israël om Syrië te ontwrichten werden wijselijk door Syrië nog niet beantwoord. En nu Israël eindelijk de mogelijkheid ziet om Syrië helemaal te verwoesten, kan het dit aan de openbare opinie simpelweg kwijt als pure zelfverdediging. Israël zegt dat het wil beletten dat Syrische wapens in handen komen van Hesbollah en in handen van Al Qaida,terwijl de Mossad intens heeft samengewerkt met Al Qaida om van Quosseir een terroristisch bolwerk te maken. En we houden het met zijn allen stil. Het minste negatieve woord over de huidige politiek van Israël is immers voldoende om de hele goegemeente over u heen te krijgen, zoals we deze dagen in Vlaanderen hebben beleefd. Enniemand stelt zich de vraag of hetgeen gezegd wordtmisschien ook waar is. Arm christelijk Vlaanderen! Laten we de Bijbelse opdracht ter harte nemen: Bid dan om vrede voor Jeruzalem.
Syrië heeft aan de Uno een lijst van 28 landen overhandigd die hier terroristen leveren, o.a. Amerikanen, Fransen, Belgen, Duitsers, Nederlanders en Denen.
In mijn vorige mail sprak ik over een geleidelijke geopolitieke grondverschuiving. Ziehier nog enkele kleine maar merkwaardige positieve tekens.
Oostenrijk heeft laten weten dat het onmiddellijk zijn troepen terugtrekt uit de Europese legermacht indien de EU het nieuwe voorstel van de Amerikaanse senaat in de commissie van buitenlandse zaken zou overnemen. Opdat Amerika een sterkere positie zou hebben bij de komende besprekingen in Geneve 2 , willen zowel democraten als republikeinen wapens leveren aan een deel van de oppositie, die de mensenrechten respecteert en geen banden heeftmet terrorisme (voorstel Menendez-Corker, 21 mei 2013). Ziedaar de chaos en de huichelarij van de huidige Amerikaanse politiek. Syrië verder uitmoorden en verwoesten volgens de mensenrechten! Of zullen het speciale wapens zijn die alleen maar koekjes kunnen rondbrengen bij een koffiepauze?
Duitsland voorzag tot nu toe de val van Bachar-el-Assad voor binnenkort. Nu laat de BND (Bundesnachrichtendienst) weten dat ze de overwinning van het Syrische leger voorzien voor het einde van 2013!
Zelfs de kabouter van Qatar krijgt er van langsen dan nog wel van zijn eigen mooie dochter, prinses Sheikha Hind bint Hamad bin Khalifa Al Thani! Zij schrijft op twitter onomwonden dat de steun van Qatar een misdaad is tegen het Syrische volk en een schande in de geschiedenis van Qatar. Tevens klaagt ze Saoedi-Arabië aan omwille van zijnexecuties van Syrische burgers.
Met de bevrijding van Quosseir kanhet hele land bevrijd worden. En dan dan begint het eigenlijke werk van het lenigen van de acute immense nood bij de bevolking en daarna het herstel van de samenleving en het land. Wil je helpen? Ziehier een mogelijkheid.
26-05-2013 om 07:27
geschreven door Gust Adriaensen
Sta me toe de immense nood van hetSyrische volk onder uw aandacht te brengen.
Wij leven zelf met 18in het klooster van de heilige Jakob, de Verminkte (Mar Yakub) op 90 km van Damascus, behorend tot het bisdom Homs en de Grieks-Melchitische (Katholieke) Kerk. We komen uit 8 landen en vanuit gans Syrië: monniken, monialen, residenten, families en kinderen. Verder zijn er meerdere soennitische vluchtelingenfamilies hier opgenomen.
Voor de oorlog was dit klooster een druk bezochte pelgrimsplaats voor christenen en moslims vanuit gans Syrië, vooral voor jongeren. De oorlog heeft dit bruusk afgebroken. We blijven goede contactenonderhouden met de bevolking en trachtenhen te helpen, onafhankelijk van hun religieuze herkomst.
Syrië beleeft op dit ogenblik de grootste humanitaire ramp sinds de Tweede Wereldoorlog. Minstens 9 miljoen mensen leven nu in uiterste nood. 5 miljoen mensen zijnvluchteling. Families slapen in dozen inparken. Velen hebben niet alleen hun huis maar ook geliefden verloren. Van verschillende kanten wordt beroep op ons gedaan om te helpen.De tijd van politieke discussies en wederzijdse beschuldigingen is voorbij. De kaarten zijn geschud. De situatie is duidelijk geworden. Nu is het tijd dat de meest dringende hulp geboden wordt.
Nadere informatie en verdere toelichting kunnen, indien gewenst, gevraagd worden aan de stichteres en overste van dit klooster :moeder Agnes-Mariam van het Kruis (zie bovenaan).
Hoe kan je helpen?
-Er is grote nood aan melkpoeder, vooral voor de kinderen die het meest onder deze oorlog lijden
-Er is grote nood aan medicamenten voor chronischeziekten, diabetes, hartproblemen (die niet vervallen zijn!). Er is nood aan het gewoon medischverzorgingsmateriaal, verband
-Een voedselpakket voor een kleine familie (voor 15 dagen) kost 40 .
-Een volgende container zal van België naar Lattakia (Syrië) verzonden worden op het einde van de maand mei 2013. Info: Koen Peeters, gsm 0032(0)496514666; koen@postel-antiek.be; of Jeanne Vercauteren 0032(0)14/378265; juanitavdk2@hotmail.com
-Geld kan gestort worden op: IBAN BE 32-068-2083244-02BIC GKCCBEBB (van P. Daniël Maes, norbertijnenabdij POSTEL-MOL; Mar Yakub, Qâra, Syrië)
-
Het Syrische volk blijft als een zwaar gewonde bloedend langs de weg achter. Dank u dat je als een barmhartige Samaritaanwil zijn.
P. Daniel Maes o. praem,
Directeur van het seminarie, Mar Yakub, Qâra, Syrië.
Voor moeder overste:
Zr. Claire-Marie.
25-05-2013 om 19:23
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2013
De commedia dell' arte van het Antwerpse (niet bestaande) voetbal
In heel de mediasoap rond het Antwerpse voetbal is het merkwaardig dat alle aandacht en verwijten naar zakenman Decuyper gaan terwijl de rol van De Wever onderbelicht blijft.
Voor mensen als Decuyper is voetbal gewoonweg business. Als oppermachtige aandeelhouder is hij van mening dat hij met zijn eigendom kan doen wat hij zakelijk het interessantste vindt.
Dat geldt evenwel niet voor de politicus De Wever. Vandaar dat hij zich repte om zich in de luwte te plaatsen toen bleek dat de verhuisharing niet bakte.
Want de uitlatingen van Decuyper, Dury én De Wever geven aan dat de CEO en de burgemeester het wel degelijk gehad hebben over een mogelijke verhuis. De Wever wilde bij manier van spreken in een oogwenk, een in zijn ogen grote politieke triomf boeken en Decuyper zag vooral geld blinken.
De Wever, verblind door zijn mateloze ambitie, had helemaal geen oog voor de gevoelens en het gemeenschapsgevoel van de mensen van Zulte en Waregem (heel merkwaardig voor een nationalist), maar zag ook supporters van Beerschot en Antwerp over het hoofd.
Dat beide heren omtrent de mogelijke verhuis van Zulte-Waregem naar Antwerpen de waarheid niet vertellen, blijkt nu overduidelijk over de volgende stap, die klaarblijkelijk reeds gezet is. Nu zouden er reeds vergevorderde onderhandelingen bezig zijn over de overplanting van Oostende naar Antwerpen.
Decuyper doet wat hij als zakenman niet laten kan. En je gaat me niet vertellen dat burgemeester De Wever niet in de gesprekken over Oostende betrokken is. Alleen valt het pijnlijker en pijnlijker op dat de Antwerpse schepen voor sport, Van Campenhout, geen enkele rol is toebedeeld in heel het Antwerpse voetbalgedoe.
Wanneer komen de Oostendenaars in opstand tegen de arrogante Antwerpse annexatieplannen?
24-05-2013 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2013
'Euthanasie en het sociale weefsel' (4) -Op lange termijn
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Op lange termijn ----------------------
We willen ook aandacht vragen voor mogelijke consequenties op lange termijn van een uitbreiding van de wet. Riskeert een geschreven vraag om euthanasie in het geval van verlies van zijn geestelijke mogelijkheden niet zo banaal te worden dat er een dag komt waarop men zich afvraagt of een dergelijk document eigenlijk wel nodig is? Is de realiteit van de dementie, zal men dan zeggen, op zich niet voldoende om 'uit medelijden' te euthanaseren? Hetzelfde geldt voor minderjarigen: zal de vraag naar euthanasie daar niet als zo 'redelijk' of zo 'normaal' worden ervaren dat euthanasie zou moeten kunnen bij om het even welke minderjarige, inbegrepen het kleinste kind, vanaf het ogenblik dat zijn ziekte of handicap in onze ogen ondraaglijk is geworden? Het euthanaseren, zelfs onder het voorwendsel van de instemming, van personen waarvan de mentale mogelijkheden zijn verminderd, maakt de toestand van deze dementerende personen en van de mensen die hen nabij zijn, zo mogelijk nog zwaarder. Is het dit soort samenleving dat wij willen uitbouwen?
23-05-2013 om 09:57
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2013
Een mooie droom aan diggelen
De 21ste eeuwse versie van Jan Breydel, de slager, en Pieter De Coninck, de wever, hadden het allemaal al zo mooi besproken.
Het was inderdaad een bijzonder ingenieus plan van Bart, de wever, en Patrick, de kuiper, om Vlaanderens trotse koekenstad te bevrijden van een last en te voorzien van mondiale glorie.
Overeengekomen was, wat volgt. Ergens in de veie velden tussen de Waregemse Gaverbeek en de Zultense Ossenmeersen, zou een ruim terrein worden voorzien voor de beruchte Antwerpse Sinksenfoor. En de vice-kampioen van het Belgische voetbal, het nederige Zulte-Waregem, zou overgeplant worden naar de trotse metropool.
De hoofdmannen van de rijke weversgilde en van de minstens even rijke kuipersgilde zouden geen moeite hebben om jaarlijks minstens 45.000 euro uit stadskassen en bedrijfsbeleggingen te genereren om een en ander mogelijk te maken.
Want wat was het uitgekiende plan? Tijdens de Sinksenfoorweken zouden elke dag autocars gecharterd worden om foorlustige Antwerpenaars naar het 100 kilometer verder gelegen agrarische Waregems-Zultens kermisterrein te vervoeren. En die autocars zouden, wanneer nodig, de Waregems-Zultense boerensupporters naar het Kiel transporteren. Voorwaar, een geniaal plan, een schitterende oplossing voor twee prangende problemen waarmee 't Stad al jaren worstelde.
Maar helaas, driewerf helaas. Zowel het primitieve landvolk van de Vlaanders als de gesofisticeerde Antwerpse sinjoren en ratten kwamen massaal in opstand tegen de snode antivolkse plannen van de welgestelde kuipers- en weverskringen.
Het is nu wachten op een volgende episode van de Antwerpse commedia dell' arte.
22-05-2013 om 23:28
geschreven door Gust Adriaensen
'Ook Zulte-Waregem is van ons !'
Na het foorschandaal, zijn de plannen om van Zulte-Waregem een Antwerpse ploeg te maken en ze over te planten naar het Kiel, de volgende onbegrijpelijke stunt van een stadsbestuur dat klaarblijkelijk de trappers kwijt is.
Sommige leden ervan stoppen niet met de kreet "'t Stad is van ons!". Hun expansiedrift gaat verder: "Ook Zulte-Waregem is van ons!!"
Het is een weerzinwekkend voorbeeld van platte commercie en misprijzen voor het gemeenschapsgevoel en de sportieve gevoelens van tienduizenden mensen in de streek van Zulte en Waregem, nota bene om en bij de 100 km van de 'metropool' gelegen.
22-05-2013 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2013
Rik Torfs, rector Leuven: 'Ik ga elke zondag naar de mis.'
Rik Torfs, nieuwe rector van de Katholieke Universiteit Leuven:
'Ik heb er geen probleem mee de term katholiek te gebruiken. Ik doe het meer dan vroeger. Ik zeg ook dat ik elke zondag naar de mis ga. Vroeger deed iedereen het. Nu ben je origineel.'
21-05-2013 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
'Euthanasie en het sociale weefsel' (3)-De cruciale keuze: het sociale weefsel
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
De cruciale keuze: het sociale weefsel ------------------------------------------------
Wij zijn ervan overtuigd dat de toekomst van onze samenleving ligt in een groeiende onderlinge solidariteit. Op de een of andere manier ervaren we allemaal in ons sociale leven, op ons werk of in onze familiekring de negatieve kant van een individualisme die mensen in hun eigen eenzaamheid opsluit. Waarom willen we dan mensen die met lijden geconfronteerd worden, in hun eenzaamheid bevestigen door hen de illusie te geven dat hen niets anders rest dan uit het leven te stappen?
Zeker, het lijden van fysieke pijn kan ons volledig op ons zelf terugwerpen en heel confronterend zijn, en dat geldt net zo goed voor de psychische last van een handicap, een aftakelende ziekte of een opeenstapeling van ouderdomskwalen. Toch moeten we nadenken of het goed is toe te geven aan de verleiding om er een einde aan te maken door een ingreep. Dat die bekoring ons overvalt, is best te begrijpen want de ontmoediging bij de zieke of in zijn omgeving kan totaal zijn. Maar toch moeten we ook het sluipend gif in deze houding onder ogen durven zien. Want als we het leven van een mens louter laten afhangen van zijn individuele instemming met euthanasie, evolueren we naar een samenleving die niet meer gebaseerd is op het vertrouwen dat we in elkaar mogen hebben om voor elkaar te zorgen. We slaan dan een doodlopende weg in: deze van een almaar groeiend gebrek aan solidair engagement.
Het is waar dat niemand zijn naasten tot last wil zijn en dat iemand doodsangst kan uitstaan bij de gedachte alleen gelaten te worden met de nakende dood. Voor een zieke kan dit een lange fase van pijnlijke onzekerheid, van zinloosheid of diepe ontmoediging betekenen. In deze cruciale periode hopen we dat elke zieke de zorgende nabijheid van een medemens mag ervaren. Zorgverleners die aan de zieke tonen dat zijn menselijke waardigheid oneindig veel meer is dan de uitputting van zijn lichaam of zijn geest. Zieken moeten zich niet schamen bij het besef niet langer voor zichzelf te kunnen zorgen. Zo'n intense periode krijgt nog meerr gewicht als het gaat om erg kwetsbare mensen, zoals minderjarige of dementerende personen. Zijn we het niet aan elkaar verplicht om met een bijzondere waakzaamheid te zorgen voor hen die nog niet of niet meer over al hun fysieke of mentale mogelijkheden beschikken om weloverwogen beslissingen te nemen? Is euthanasie voor deze mensen die aande zorg van anderen zijn toevertrouwd niet in tegen spraak met onze diepste menselijkheid? Uitgerekend daar waar we elkaar het sterkst nabij moeten zijn, kiezen we voor meer afstand.
21-05-2013 om 08:05
geschreven door Gust Adriaensen
20-05-2013
'Euthanasie en het sociale weefsel' (2) Een broze toestemming
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Een broze toestemming ------------------------------ Het centrale argument in de wet van 2002 is de toestemming van de patiënt. Om niet strafrechtelijk vervolgd te worden, moet de dodelijke ingreep beantwoorden aan een ernstige en volgehouden vraag van de patiënt. Maar wat betekent die noodzakelijke voorwaarde van toestemming in het voorstel waarover vandaag gedebatteerd wordt, als het gaat om dementerende personen en minderjarigen? Ons burgerlijk recht beschermt deze kwetsbare personen. Gezien hun verondersteld gebrek aan volwassen oordeel, worden ze op vele vlakken (kopen en verkopen, trouwen enz.) beschouwd als 'onbekwaam om welbewust te onderscheiden'. Het strafrecht kent hen om dezelfde redenen een bijzonder statuut toe. Maar als het om het einde van het leven gaat, worden ze wel in staat geacht geëuthanaseerd te worden op basis van, hetzij een (zelfs lang)vooraf onderekende verklaring als het gaat om demente personen, hetzij om een akkoord (al of niet met de instemming van de ouders) als het gaat om minderjarigen die 'over voldoende oordeelsvermogen beschikken'. De wilsbeschikking die de wet voorziet, wordt dan wel een heel wankel en weinig consistent begrip.
20-05-2013 om 14:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-05-2013
Bijbeldag met Chanan van Es
VIERDE BIJBELDAG 25 mei 2013
In De Mantel Markt 8 2470 Retie
Welkom vanaf 9:30, aanvang 10:00, sluiting 16:30
Onderricht door Chanan van Es
Shalom!
We zijn dankbaar, dat wij u mogen uitnodigen voor de vierde Bijbeldag.
Voor velen inmiddels een bekend en prachtig concept, voor u misschien iets nieuws.
THEMA:
WAT PINKSTEREN HEEFT TEWEEGGEBRACHT
U reist als het ware mee met de apostelen,
die de getuigen van Yeshua Ha-Mashiachmoesten zijn,
te beginnen in Jeruzalem, en in Judea en Samaria,
tot het uiterste van het land.
Chanan van Es, een Jood die gelooft in Yeshua, de Zoon van Gd, zal op deze dag met u Bijbellezen en u meenemen op een ontdekkingstocht, zodat u kunt genieten van de prachtige vergezichten en diepe inzichten die de Heilige Schrift in zich bergt.
Wat is dat geweest, de uitstorting van de Heilige Geest in Jeruzalem (Hand. 2)? Waarom ontvingen de gelovigen inSamaria de Heilige Geest (Hand. 8)?Wat gebeurde er toen Cornelius in Caesarea aan de Middellandse Zee tot geloof kwam (Hand. 10)? Waarom was er spoedoverleg van de apostelen (Hand. 15)? Hoe kwam Lydia de Purperverkoopster tot geloof (Hand. 16)? Waarom vroeg Paulus aan de gelovigen in Efeze: Hebben jullie de Heilige Geest ontvangen, toen jullie tot geloof kwamen? (Hand. 19)?
Kom, ga mee op deze reis door Handelingen en door de tijd van de apostelen. Zie, hoe trouw en machtig de verrezen en opgevaren Heer, Yeshua Ha-Mashiach, werkt vanuit de hemel!
Dagindeling אע״ה
09:30 Inloop
10:00 Opening met zang en gebed
10:15 Onderricht door Chanan
12:00 Middagpauze: Israëlische lunch
13:30 Opening met zang en gebed
13:45 Vragenuurtje
14:45 Pauze
15:15 Prediking door Chanan
16:30 Sluiting en afscheid
Er worden prachtige Joodse liederen gezongen, we bidden samen, u hebt ook ruim gelegenheid om vragen te stellen. Tijdens de middagpauze wordt u getrakteerd op een echte Israëlische lunch!
Deelname is kosteloos. Wel zal er een collecte worden gehouden om het werk van Beth-Ezra Bible-Experience te steunen. Vooral wordt daarbij uw gebed gevraagd: dat er meer en meer ruimte mag zijn voor het lezen en ervaren van de Bijbel.
Laat u alstublieft vóór 22 meiweten of u van plan bent om deel te nemen aan deze Bijbeldag.We hebben graag een indicatie van het aantal deelnemers.
U mag mailen of bellen naar:
Chanan en Yahli van Es, jochanan@live.be, 014-707226 of 0499-606565
19-05-2013 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
'Euthanasie en het sociale weefsel' (1)
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Euthanasie uit het strafrecht ------------------------------------
Sinds de wet van 2002 is het mogelijk dat een patiënt door euthanasie een einde kan stellen aan zijn lijden zonder dat dit strafbaar is. Deze wet kwam heel redelijk over want door een wettelijk kader vast te leggen, werd de strijd aangegaan tegen clandestiene vormen van euthanasie. De wet werd ook als heel menselijk voorgesteld, want eindelijk kon een zieke op zijn vraag waardig sterven enwerd de geneesheer die hem hierbij wilde helpen niet meer bestraft. Wij hebben toen onze diepe bezorgdheid al uitgesproken. Volgens ons heeft elke vrije daad, en dus ook de instemming met de daad die de dood tot gevolg heeft, een enorm grote impact -op de persoon zelf en op de anderen. Intussen weten we uit ervaring dat de toepassing van de euthanasiewetgeving niet zo gemakkelijk binnen de vastgelegde grenzen te houden is. Wie bepaalt wat ondragelijk lijden is? Is het anticiperen op lijden of levensmoeheid die ons kunnen overkomenvoldoende om euthanasie te rechtvaardigen? We willen niet in detail ingaan op alle lacunes die aan het licht zijn gekomen. Met dit schrijven willen we vooral aantonen dat we ons verzetten tegen een mogelijke uitbreiding van de depenalisering van euthanasie.
19-05-2013 om 08:06
geschreven door Gust Adriaensen
17-05-2013
Rik Torfs, rector-magnificus
Aan de heer Rik Torfs, rector-magnificus van de Katholieke Universiteit Leuven.
Mijnheer de rector,
Enkele weken geleden verliet u de politieke arena, de jungle van de macht, het adderkluwen van partijen en strekkingen, de wereld van, zoals u zelf schreef, de schijn.
Terug naar uw eerste en echte liefde: de universiteit. Evenwel niet om de faculteit Kerkelijk Recht een nieuwe boost te geven, helaas. Nee, u keerde terug naar uw geliefde Alma Mater om er de baas te spelen, om Rector-Magnificus te worden. Dat is u vandaag ook gelukt.
Maar meneer de rector, ik ben bekommerd om u. Hebt u zich niet uit het ene moeras bevrijd om wellicht in een ander weg te zinken. Van moeras naar drijfzand. Van de jungle naar het adderkluwen. Van de achterkamertjes van de politieke macht naar de machtscenakels van de KUL.
Verdrink niet, geacht rector. Verstik niet getalenteerde Turnhoutenaar. Laat de twinkeling in uw ogen, die duidelijk maakt dat u alles en iedereen, zelfs God, doorhebt, niet verdoffen. Laat het bijten op uw tong geen gewoonte worden. Want is er niet meer kans, zachte, ironische revolutionair, dat de academische vrijheid als rector beperkter zal blijken te zijn dan uw freedom of speech als senator?
Ach, ach. Onthou ons toch niet uw schitterende, geestrijke- en verstandlavende schrijfsels, waarin u in de toekomst ook de universitaire en academische wereld op een subtiele wijze over de hekel haalt, net zoals u dat met veel verve deed met de politieke clubs.
Laat u niet muilkorven door de universitaire curie, rector-magnificus! Bonne chance!
17-05-2013 om 22:47
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 10 vrijdag 17 mei 2013
Terwijl wij trachten ons leven met zijndagelijkse zorgen en verrassingen in eenvoud verder te zetten, merken we dat onze gewapende geburen rondom ons zenuwachtiger worden. Voor ons is het een reden om extra waakzaam te zijn. Regelmatig horen we zware beschietingen en ontploffingen, niet ver van ons. In heel het land is het leger duidelijk aan de winnende hand en een betrekkelijke veiligheid wordt in steeds meer plaatsen hersteld. Hier helaas nog niet. Deze geleidelijke druk vanuit het leger maakt gewapende groepen juist zo gevaarlijk. Vorige dinsdag hebben 4 UNO-waarnemers terroristen betrapt op het gebruik van het sarin-gas in de zone Jumble (Daraa), wat de terroristen razend maakte.
Tijdens deze noveenvan Pinksteren, de moeder van alle novenen, bidden we de dienst voor de vrede speciaal na de vespers. In de misviering van deze vrijdag kunnen we fier en uitvoerig vertellen over onze grootste Belg: pater Damiaan, die we vandaag vieren.
Zaterdaghouden we samen met andere christenen een dag van gebed en vasten voor de vrede in Syrië. De meesten gebruiken s morgens niets, drinken s middags alleen een tas thee en eten droog brood (falaffel), en s avondseen eenvoudige soort broodsoep. Alle christelijke kerken van Syrië hadden tot deze Wereldgebedsdag opgeroepen met de titel: Het gebed van een gebroken hart.
Deze zevende paaszondag worden hier devaders van het concilie vanNicea in 325 herdacht. De breed verspreidde ketterij van Arius werd veroordeeld en Jezus werd erkend als in godheid gelijk aan de Vader. De wezensgelijkheid van Vader, Zoonen Geest is sindsdien in onze geloofsbelijdenis doorgegeven van geslacht op geslacht. Vandaag worden niet zozeer deze 318 concilievaders gevierd maar wel de grootheid en zuiverheid van het geloof in de Drie-ene God.
Zondag is een echte vrije dag. s Middags vieren we plechtig de eucharistie en daarna worden plastieken tafels geplaatst en gedekt in het atrium voor het middagmaal. Voor de rest is zowat iedereen heel de dag vrij. Sommigen gaan ergens in de zon of de schaduw wat extra bijbel lezen of een ander boek, of hun was ophangen De zuster van de muziek zingt met de kinderen en vrijwilligers de ziel uit haar lijf in het gelegenheidskoortje op de grote koer.En natuurlijk is er wat hulp nodig om een goede maaltijd klaar te maken. Rondom ons gaat het leven wel verder. De moslims die ons helpen bij de bewerking van het terrein houden een gewone werkdag en als die hulp nodig hebben krijgen ze die ook. En onze schildwachten blijven waken, ook tijdens de eucharistieviering. Omdat we in de pinksternoveen zijn, bidden we ook deze avond de extra gebedsdienst voor de vrede.
Maandag 13 mei, feestdag van O.L.Vrouw van Fatima. Tijdens het middageten kijken we op tv naarde grootse jubileumviering van de verschijningen van Onze Liever Vrouw te Fatima en vieren pas s avonds de eucharistie, waarbij we ook onszelf, onze gemeenschap en Syrië toewijden aan O.L.Vrouw van Fatima. We bidden vooral voor Qousseir.
Er valt regen! De voorbije jaren is er nauwelijks regen gevallen. De boeren en de ouderen vertelden echter, toen wijhier toekwamen, dat er dertig jaar geleden veel regen viel. En deze week hebben we om de twee dagen een flinke regenbui gehad, zoveel als anders in een heel jaar.Een weldaad voor de fruitbomen, de groenten en de kruiden. Laat de woestijn maar bloeien.
Woensdag hebben onze politici een actualiteitsdebat gehouden in de commissie voor buitenlandse betrekkingen over de situatie in het Midden Oosten. Af en toe valt er een zinvolle opmerking te horen, maar in de hoofden van onze politici leeft nog te zeer het sprookjesverhaal over Syrië, alsof het een strijd is tussen een baarlijke duivel van president en regering die door booswichten als Rusland en anderen geholpen wordt en de bevrijders van de oppositie. Kortom, het is veelal precies het tegenovergestelde van de werkelijkheid zoals ik getracht heb te schetsen. Ze dromen nog altijd van een post-Assad tijdperk en hebben ook geen enkel besef van het feit dat de ontwrichting van Syrië een samenzwering is van buiten af omwille van de immense belangen voor degenen die hier in dit strategisch uiterst belangrijke en energierijke land de macht kunnen grijpen. Jammer. Ik ben benieuwd hoe ze over enkele maanden of over een jaar hun bocht gaan moeten nemen.
In Qousseir (voorstad van Homs) wordt een beslissende slag voorbereid. .(vanaf zondag al).Omdat verschillenden van ons afkomstig zijn van Qousseir wordt de evolutie daar nauwkeurig bijgehouden. Hun ouderlijke huizen zijn al grondig geplunderd en vernield. Geliefden zijn vermoord. De Israëlische raid vorige week was bedoeld als startsein voor terroristen om op verschillende plaatsen toe te slaan en de Syrische regering ten val te brengen, wat door het leger succesvol werd verhinderd. De val van Syrië was al lang voorzien voor binnenkort, dan voor deze week, dan voor deze maand en zo twee jaar lang. Homs was zogenaamd gevallen, dan Damascus, dan Aleppo en andere steden. Aan het Vrije Syrische Leger werden tienduizenden djihadisten toegevoegd. De Zionistische-Amerikaanse strategen, geholpen door Europa en vooral de wahabitische golfstaten, probeerden tactiek na tactiek, met een stroom vanwapens en financiële middelen en bovendien gesteund door een nooit eerder geziene mediamanipulatie. Resultaat: de ene mislukking na de andere. De terroristen vechten als gewonde dieren, maar blijven schitteren als een uitgedoofde ster.Ze worden nu met 5000, vooral buitenlanders,ingezet in Quosseir, het knooppunt van het land. Van hieruit hopen de Zionistische- Amerikaanse heersers en hun bondgenoten de doodsklok te kunnen luiden,het hele land te overheersen en de regering eindelijk ten val te brengen. Defanatiekste, extremistischemoslimstrijders worden nu koortsachtig geholpen door het zionistische Israël, dat steeds meer zijn waar gelaat toont.
Toch hebben ze buiten de waard gerekend. Ondanks de moorden en verwoestingen blijft de meerderheid van de Syriërs in eenheid achter hun regering en hun land staan. (Nu zegt zelfs een CIA rapport dat al Assad 75% van de stemmen zal halen in 2014 als hij zich als presidentskandidaat aandient. Hoe kunnen ze het weten? Hebben hun doodseskaders hier even sociaal onderzoek gedaan?) De Syriërs hebben vooral geduld, dat sterker zal zijn dan het geweld. Wij bidden, hopen en verwachten dat het leger ook hier uiteindelijk de orde en veiligheid zal kunnen herstellen. Syrië, het enige bolwerk tegen de islamdictatuur en een bolwerk tegen het westers imperialismezal, hopen wij,zijn aanvallers te schande zetten. De waarheid zal openbaar worden. John Kerry, die rustig zegt dat de man (de Syrische president), die de oorzaak is van alle leed in Syrië niet kan aanblijven, zal de tweede prijs krijgen van Huichelarij Zonder Grenzen. De eerste prijs is al toegekend aan zijn voorgangster Hillary, die na het veto van Rusland met de grootste verontwaardiging uitriep dat Rusland alleen aan eigen belangen denkt, terwijl zij ijveren voor de vrijheid van het Syrische volk! Het zal vlug blijken dat de echte terroristen degenen zijn die beweerden het terrorisme te bestrijden. De zionisten van Amerika en Israël zullen hun droom van wereldoverheersing in rook zien opgaan. In Israël zal er ruimte komen voor de rijkdom van het authentieke joodse geloof, zoals die van de Haredim die zich heftig verzetten tegen de militarisering, de onderdrukking en het geweld vawege de huidige politiek. Zij willen geen aardse, tot de tanden toe bewapende zuivere joodse staat, zij willen in vrede samen leven met allen, ook met Palestijnen en Iran. Ze hebben de Bijbelse boodschap en de roeping van Israël beter begrepen dan de huidigeIsraëlische vechtjassen. Wij houden heel bijzonder van Israël en het joodse volk, waaruit Jezus Christus, hun en onze Messias is voortgekomen. Wij beseffen ook onze schuld, als christenen, omdat we eeuwen lang de blijvende en onvoltooide uitverkiezing van dit uitverkoren Godsvolk niet hebben begrepen en erkend. Wij kunnen evenwel niet aanvaarden dat de rijkdom van dit joodse geloof en leven nu geheel overschaduwd wordt door de huidige goddeloze zionistische politiek. We stellen onze hoop op het groeiend aantal messiasbelijdende Joden, zowel in Israël als in heel de wereld. Ook het huidige aardse Israël heeft een grondige bekering nodig, evenzeer als dit het geval was, volgens de profeten en Jezus zelf,doorheen gans zijn geschiedenis. Aan Israël, het uitverkoren volk heeft God de kostbare schat van zijn openbaring toevertrouwd en deze is niet politiek manipuleerbaar.Wanneer Syrië stand houdt tegen de westerse wereldoverheersing en tegen de islamdictatuurzal er in ieder geval een geheelnieuwe wind waaien in de betrekkingen tussen de volkeren van de wereldfamilie, met nieuwe mogelijkheden en nieuwe gevaren.
Er zijn al geopolitieke grondverschuivingen bezig. Zopas is John Kerry (VS) op bezoek geweest bij Poutin en heeft zich (uiterlijk) moeten neerleggenbij een politieke oplossing. De volgende dag kwam David Cameron (Engeland) bij Poutin op bezoek en woensdagnam Netanyahu (Israël) holder de bolder het vliegtuig richting Moscou. Normaal passeert hij eerst langs Washington en gaat achteraf nog verslag uitbrengen ook. Deze keer niets daarvan, cool. Netanayhu komt Poutin smeken geen lange afstandsraketten ( S 300, reikwijdte 200 km) te leveren aan Syrië. En Moscou blijft rustig zijn zelfde standpunt vanaf het begin consequent opleggen: Syrië is een soeverein land, de beslissing over regering en president komt alleen het Syrische volk toe, hetinzetten en bewapenen van terroristen in Syrië is tegen alle internationale regels en wij voeren onze gesloten akkoorden met Syrië gewoon verder uit volgens de internationale regels. Ondertussen heeft Saoedi-Arabië al contact genomen met zijn grote rivaal Iran, tot ergernis van de VS. Verder heeft Rusland een permanente autonome vloot geïnstalleerd in de Middellandse Zee en heeft tevens een sterkere samenwerking met Hesbollah en Iran gesloten om de stabiliteit in Syrië te verzekeren. En dinsdag kondigde Hayyan Salmane, de Syrische adjunct-minister van economie en buitenlandse handel in Damascus aan dat er een verregaand samenwerkingsakkoord gesloten is tussen Syrië-Rusland-Wit-Rusland en Kazakhstan.
Inmiddels groeit de onrust in Turkije, vooral na de dubbele aanslag vorige zaterdag in Reyhanli (Turkije, noodgrens van Syrië), met 50 doden, 155 gewonden, en een enorme ravage van verschillende voertuigen, honderden winkels, gebouwen en appartementen.Turkije beschuldigde onmiddellijk Damascus en als Syrië inderdaad Turkijezou aangevallen hebben, was alles klaar voor een gezamenlijke interventie van VS-Europa in Syrië. Maar ook deze truc werkte weer niet. Damascus heeft bij monde van de minister van informatie Omrame al-Zohbi aangeboden om gezamenlijk een transparant onderzoek te voeren omdat het Syrische en het Turkse volk recht hebben op de waarheid, watErdogan met bombastische beschuldigingen afwijst. Erdogan is tenslotte de beheerder van de grootste gevangenis ter wereld voor journalisten en mensen die de vrije meningsuiting voorstaan.De Turkse bevolking aan de noordgrens met Syrië weet echter wel beter. Ze zijnde steun van hun land aan de terroristen en de oorlog tegen Syrië grondig beu. Heel de streek van Hatay is vol met terroristen en vluchtelingen. Meteen hebben ze al geantwoord met massale protestbetogingen tegen Erdogan. En Erdogan zelf had geen tijd om de getroffen streek en de massa slachtoffers te bezoeken. Hij moest dringend naar Washington, op de (Turkse?) koffie met Obama. De landen die Syrië ontwrichten krijgen hun terrorisme als een boemerang terug.
En Frankrijk is al bezig met een soort Tweede Franse Revolutie, mede onder impuls van katholieken zonder complexen. Echt leuk. Het zijn jongeren die durven bidden en knielen voor het Allerheiligste Sacrament, toegewijd zijn aan de Maagd Maria en de Kerk, en ondubbelzinnig achter de paus staan om de waardigheid te verdedigen van de mens, van iedere mens en van heel de mens. Daarom verwerpen deze jongeren openlijk de huidige doodscultuur, zeggen krachtigneen aan een regering met abortus, euthanasie, mensonwaardige manipulaties met het menselijk leven, een contraceptieve roes en zogenaamde homohuwelijken. Zij verdedigen het gezin en de kinderen, die recht hebben op een vader en een moeder. Wil je ze ontmoeten?Trek op 26 mei naar Parijs, dan zal je zien hoe ze met hun vreedzame manifestatie voor allen de Franse hoofdstad overspoelen in een niet eerder geziene mensenstroom. Een dergelijke sociale tsunami begint eveneens in andere landen te broeien. Zo iets heeft ook ons Belgen landje nodig. Een goed begin is wellicht al het nationaal congres van de VCD (Vrije Christen Democraten) van 25 mei (Karel de Grotelaan 37, 2e verd., Brussel, van 10.00 u tot 16.00 u; info@vcd-vl.be). Zij streven naar een maatschappij op waarachtige christelijke fundamenten, die uiteindelijk de universele menselijke waarden zijn van liefde in waarheid.
In onze gemeenschap houden we o.a een grondige lezing van de Apocalyps. Het is soms alsof we bepaalde delen opnieuw zelf beleven. In het naburige dorp Nebek is een kleine tunnel onderde hoofdweg, waarlangs men een andere richting kankiezen, onder andere naar Qâra. Zo dikwijls hebben we vroeger die tunnel genomen. Deze week hebben terroristen die kleine tunnel vol springstof gestopt en laten ontploffen juist als er een konvooi van het leger passeerde. We mogen verwachten dat hierop een passende reactie zal volgen. Het leger heeft duidelijk over heel het land steeds meer de overhand op de rebellen en is geleidelijk de veiligheid aan het herstellen, maar helaas is die veiligheid ons hier en nu nog niet gegeven.
17-05-2013 om 08:24
geschreven door Gust Adriaensen
16-05-2013
'Een mens is niet wat hij consumeert'
Paus Franciscus:
'De wereldwijde financiële crisis vloeit voort uit ideologieën die de absolute autonomie van markten en financiële speculatie voorstaan, en dus het recht op controle aan de staten ontzeggen, die zelf belast zijn met de zorg voor het algemeen belang. Een nieuwe, onzichtbare en soms virtuele, tirannie wordt tot stand gebracht, die eenzijdig en onherstelbaar, haar eigen wetten en regels oplegt.
16-05-2013 om 18:53
geschreven door Gust Adriaensen
15-05-2013
twitter@pontifex
Het laatste twitterberichtje van paus Franciscus luidt als volgt:
'Het is God die het leven geeft. Laat ons het leven respecteren en liefhebben. In het bijzonder het kwetsbare leven in de schoot van de moeder.'
15-05-2013 om 18:39
geschreven door Gust Adriaensen
Pinksterverklaring 2013 OKRA
Pinksterverklaring 2013 van OKRA
'De tijd is rijp om de stem van OKRA te laten horen in het
debat over de toekomst van de plaatselijke
kerkgemeenschappen.'
In de zgn. Pinksterverklaring 2013, formuleert OKRA, de christelijke ouderenbeweging, haar standpunt omtrent de toekomst van de plaatselijke kerkgemeenschappen, zeg maar de parochies. Samengevat komen het standpunt en de houding van OKRA hierop neer:
■ OKRA betreurt de huidige herschikkingen
in de Kerk omdat
ze de plaatselijke verankering
en de nabije dienstverlening
van de Kerk aantasten. Daardoor
valt het vitale leven in de
plaatselijke gemeenschappen
stil. Uitgerekend minder mobiele,
zieke en oudere mensen
komen in de kou te staan;
■ OKRA betreurt de blijvende
weigering van vernieuwingen
van het priesterambt en het leiderschap
in de Kerk. Deze vernieuwingen
garanderen net wel
een goede begeleiding van de
plaatselijke geloofsgemeenschappen
en christelijke organisaties
en bewegingen. OKRA
vraagt om daar werk van te
maken. De nieuwe paus zou
daar een prioriteit van moeten
maken;
■ OKRA wil verder gaan met het
laten doorgroeien van leken
- vrijwilligers en beroepskrachten
- in dienst van zingeving en
geloofsbegeleiding.
Het is m.i. een belangrijke verklaring en de aandacht voor de plaatselijke verankering, de verbreding van de toegang tot het ambt, de versterking van de participatie van leken en van hun vorming, steun ik ten volle. Tegelijk zou OKRA een lans mogen breken voor een minder verkrampte houding die in brede bevolkingslagen heerst ten aanzien van de religieuze roeping. Wat meer is, OKRA kan meehelpen om een klimaat van goodwill en waardering te creëren, dat een steun en bevestiging kan zijn voor de huidige religieuzen, en waaruit nieuwe seculiere en reguliere roepingen voortvloeien. Een religie, een kerkgemeenschap heeft ze allemaal broodnodig: geëngageerde leken, kloosterlingen, priesters.
Volgens mij zou er in dergelijke 'verklaring', zeker ook aandacht mogen zijn voor de taak en de invulling daarvan die de OKRA-leden op zich zouden kunnen/moeten nemen, wat de werking van de parochies betreft. Het is wel goed in dergelijke verklaring te ijveren voor de instandhouding van de plaatselijke kerkgemeenschap maar het geeft te denken dat ook het overgrote deel van de OKRA-leden niet meer pratikeert.
Op de OKRA-leden rust in het bijzonder de opdracht om mee te zorgen voor de geloofsoverdracht naar de kinderen en zeker ook naar de kleinkinderen. Ook daarvoor zou in de pinksterverklaring aandacht moeten zijn. Hoe machteloos velen zich daarbij ook voelen en hoe resultaatloos de oprechte pogingen vaak ook zijn, het zal nochtans grotendeels van de huidige grootouders afhangen of er in de toekomst in ons land of onze regio nog geloofs-/kerkgemeenschappen zullen leven.
Misschien moet OKRA de eerstvolgende weken ook zeer aandachtig luisteren naar de accenten die paus Franciscus legt (of al gelegd heeft) en de eventuele beleidsbeslissingen die hij neemt, beoordelen. Ik ben ervan overtuigd dat met Franciscus er een nieuwe wind door de Kerk zal waaien.
Het is voor OKRA hoe dan ook interessant daarop op de passende manier in te pikken. En het niet bij deze pinksterverklaring van de top te laten. Ook aan de basis moet OKRA zich profileren als een zelfbewuste christelijke beweging.
15-05-2013 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
'Nakende politieke ontgoocheling'
Socioloog Luc Huyse:
'In een land als het onze is elke politicus een moderne Gulliver -op honderd en één punten ingesnoerd door wat hier en vooral elders in de wereld gebeurt. In dat licht gezien is een slogan als 'De kracht van verandering' gedoemd om na verloop van tijd als 'de moeder van alle gebroken beloftes' onthouden te worden.'
15-05-2013 om 06:56
geschreven door Gust Adriaensen
14-05-2013
Lentehaiku
Bij de vijverrand gehurkt gekwaak beluisterd. Dan plotse stilte.
14-05-2013 om 22:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-05-2013
Heilige pater Damiaan: vergeten?
Was de beroemde scheurkalender 'De Druivelaar' niet geweest, ik zou het ook niet gemerkt hebben. Maar 10 mei is de officiële, kerkelijke feestdag van pater Damiaan, een heilige van bij ons.
Jozef De Veuster, Tremelo 3 januari 1840 - Molokai 15 april 1889, arriveerde op 10 mei op het melaatseneiland Molokai, om er als pater Damiaan zijn leven te wijden aan de melaatsen. Hij stierf er aan lepra, 49 jaar oud.
Op 11 oktober 2009 werd hij door paus Benedictus XVI heilig verklaard. Zijn feestdag werd vastgesteld op 10 mei, de dag waarop hij aankwam op Molokai. Pater Damiaan is de patroonheilige van de lepra- en aidspatiënten.
Slechts een korte periode na de heiligverklaring, werd Damiaan in de eucharistievieringen vermeld. Sindsdien wordt hij binnen de Kerk grotendeels 'doodgezwegen'. Ook zijn laatste feestdag ging ongemerkt voorbij.
Een verklaring daarvoor heb ik niet bij de hand. Gebeurt de verwaarlozing bewust? Of is het nonchalance, gebrek aan attentie?
Dan hebben we eens een heilige van eigen bodem, iemand uit een vrij recent verleden, een persoonlijkheid die ook jonge mensen kan aanspreken, en we doen er niks mee. Heel merkwaardig. En ontgoochelend.
13-05-2013 om 13:30
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2013
Wie heeft er interesse voor de abdijkring van Postel
Sinds 1986 wordt de Abdijkring gevormd door een groep vrienden van de Postelse abdij én een aantal norbertijnen.
Twee keer per jaar ontmoeten zij elkaar om van elkaar te leren. De leken krijgen inzicht in de spiritualiteit en het leven van de norbertijnen, en hoe ook zij hun leven kunnen toetsen aan en boetseren naar het ideaal van Sint-Augustinus en Sint-Norbertus. Anderzijds vernemen de kloosterlingen graag wat over het dagelijkse leven van de gelovige leek in het gezin en de wereld van vandaag. De Abdijkring wil een ontmoetingsplaats zijn van deze twee leefwerelden tot verrijking van elkaar.
In het aanbod van de thema's van de ontmoetingsdagen kunnen we een drietal steunpilaren onderkennen: 1. Thema's die te maken hebben met de norbertijnse spiritualiteit en levenswijze. 2. Thema's die te maken hebben met het geloofsleven vandaag. 3. Bezoek aan andere norbertijnse gemeenschappen (om de twee jaar).
Momenteel telt de Abdijkring een vijftigtal leden maar nieuwe leden zijn hartelijk welkom. Er wordt wel verwacht dat mensen die lid worden van de Abdijkring de twee voorziene ontmoetingsdagen trouw bijwonen en actief aansluiten bij het leven, het bidden en werken van de abdijgemeenschap. Kortom, het gaat om het samen delen van lief en leed vanuit een norbertijnse verbondenheid.
Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met pater Nicolaas Gorts, prior en moderator Abdijkring, Abdijlaan 16, 2400 Mol of via nicolaasgorts@hotmail.com.
12-05-2013 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2013
De mooie (gedeeltelijk) romaanse abdijkerk van Postel
In Molenijzer, het contactblad van de norbertijnenabdij van Postel, verscheen deze foto van de mooie, intieme kerk. Een bezoek meer dan waard!
11-05-2013 om 20:34
geschreven door Gust Adriaensen
10-05-2013
Etienne Vermeersch en pedofilie (in 1979)
In een uitgebreid interview naar aanleiding van zijn 79ste verjaardag, beroemt moraalfilosoof Etienne Vermeersch er zich op dat hij 'altijd bereid is om toe te geven dat hij fout was'. Als voorbeeld zegt hij het volgende: 'Voorts heb ik ooit een artikel geschreven over pedofilie, waarin ik het mogelijk achtte dat kinderen konden instemmen met seksuele handelingen. Al liet ik de vraag open vanaf welke leeftijd dat eventueel zou kunnen. Dat zou ik nu zo niet meer schrijven. We weten ondertussen zoveel meer over de nadelige effecten, dat ik mijn mening daaraan heb aangepast.'
Het bewuste artikel verscheen onder de titel 'Zijn pedofielen boosdoeners?' in de krant De Morgen op 8 december 1979.
Het loont echt de moeite dat lange artikel eens op te duikelen en het helemaal te lezen. Vermeersch maakt er zich nu wel erg gemakkelijk van af. Het zou hem sieren, als hij wat uitgebreider uit zijn artikel citeerde.
Dat hij zo op de vlakte blijft, valt des te meer op en komt gewoonweg hypocriet over omdat op het hoogtepunt van de antikatholieke hetze in verband met seksueel misbruik, diezelfde Vermeersch, voor kerkelijke instanties en in het bijzonder voor kardinaal Danneels, van geen verzachtende omstandigheden wilde horen, die Vermeersch voor zichzelf wel inroept.
Hoe vergoelijkend Vermeersch in 1979 dacht over pedofilie, blijkt bijzonder scherp uit wat hij in het artikel 'tot besluit' schrijft:
'Tot besluit het volgende. 1) We beschikken over onvoldoende gegevens om nu reeds normen op te stellen binnen dewelke bepaalde types van pedofilie moreel als strafrechtelijk vrijuit zouden kunnen gaan; ik sluit de mogelijkheid echter niet uit. 2) Vergeleken met het eerder beperkt belang van het "vergrijp" is de publieke afkeuring en ook de strafrechtelijke beteugeling - zelfs als ze gewenst kan zijn -in elk geval mateloos overtrokken. Pleiten voor een wetswijziging of minstens voor een begrijpende rechtspraak is dus dringend nodig. 3) De gewone pedofielen zijn geen boosdoeners: ze hebben een seksuele gerichtheid waar ze niet om gevraagd hebben en al kan men (voorlopig wellicht) een aantal van hun daden onaanvaardbaar achten, zij zijn medemensen die veel meer nood hebben aan ons begrip, dan aan een brute ongenuanceerd afwijzing.
De Morgen, 8 december 1979.'
10-05-2013 om 14:18
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 3 vrijdag 10 mei 2013
Het grote terrein binnen de omheining, maar buiten de kloostermure, wordt stilaan weer door de gemeenschap zelf aangepakt. Er groeien honderden vruchtbomen van allerlei soorten en uitgebreide kruiden en groenten. Tegen de muur van de kleine binnentuin is er nu een grote hoek bewerkt en er werden verschillende soorten meloenen geplant. Van alles kan hier weelderig groeien maar er moet wel voor gewerkt worden.
De zesde paaszondag is in de byzantijnse ritus gewijd aan de genezing van de blindgeborene. Omdat het zulk een prachtverhaal is heb ik dit als evangelie gelezen in onze eucharistieviering. De orthodoxen vieren vandaag het Paasfeest, volgens de Juliaanse kalender.Een van onze gemeenschap komt oorspronkelijk uit de orthodoxe kerk. Als teken van verbondenheid met hen hebben we op het einde van de mis de wegzending met twee allelujas gezongen, zoals op Pasen. Ook de maaltijd in het atrium was een feestelijk gebeuren. Iemand was stilletjes naar de voorgevel geslopen van het klooster, om daar uit de massa rozen voor elk een roos te plukken, op dit paasfeest van de orthodoxen. Zelfs de baby Fadia kreeg een roosje.
Deze nacht heeft Israël weer een belangrijk wetenschappelijk onderzoekcentrum in Jamraya (bij Damascus) gebombardeerd. Het is nogmaals een schending van het staakt-het-vuren dat Israël in1974 met Syrië gesloten heeft. Het Zionistische Israël is al lang aan het stoken opdat Amerika en Europa Syrië militair zouden verpletteren. Amerikagaat evenwel - denken we - geen militaire interventie in Syrië beginnen, om minstens vier redenen. Vooreerst zitten ze nog te zeer gevangen onder meerin Irak en Afghanistan en voor een militaire interventie in Syrië zijn vele tienduizenden soldaten nodig. Ondertussen zijn meer dan 60% van de Amerikanen tegen een inval in Syrië. Vervolgens weten ze dat Syrië aanvallenbetekent dat ze ook Rusland aanvallen, omdat Rusland hier bepaalde centra van afweergeschut beheerst en een militaire basis in Tartous heeft, waardoor de Middellandse Zee niet zomaar onder de heerschappij van Israël valt. En als Amerika Rusland aanvalt zal Rusland met volle kracht antwoorden. Verder weten ze dat Iran klaar staat om Syrië te helpen en dat ook met volle geweld zal doen. Tenslotte hebbende extremistische groepen zoals al Nousra het Vrije Syrische Leger (dat noch vrij, noch Syrisch, noch een leger is, ter herinnering) en heel de Syrische oppositie overvleugeld en gekaapt.Bij een militaire interventie zouden zij er hun voordeel uit kunnen halen en bv. zich meester maken van de chemische wapens om dezen in te zetten ook tegen het westen. Dat een militaire inval tegen ieder internationaal recht ingaat, zal het minste van hun zorgen zijn. Amerika kan gewoon geen militaire interventie riskeren, naar onze bescheiden mening. Israël blijft evenwel bezeten van een inval in Syrië en is uit ongeduld weer zelf al maar begonnen. En als Syrië vergeldingsacties zou uitvoeren dan hebben de Zionisten helemaal wat ze willen en kunnen ze Amerika en Europa ter hulp roepen om dan een totale oorlog uit te lokken. Hopelijk zullen de internationale reacties Israël deze keer dwingen tot respect voor de internationale regels en keer deze aanval zich tegen Israël zelf.
Toch zijn er ook betere berichten. Het leger heeft belangrijke gebieden van Qousseir en Homs kunnen heroveren, o.a. de raffinaderij van Homs ten oosten van de Orontes. De Arabische media zelf melden dat vrijdag, zaterdag en zondag daarbij 1400 rebellen en strijders van al Nousra gedood zijn. God moge hen barmhartig zijn. Enkelen ervan werden hier in Qâra begraven met heel veel omhaal. We verwachten dat de al Nousrastrijders uit Qâra hun uitgeschakelde collegas willen gaan vervangen en dan is er een grote kans dat we de meesten hier niet meer terug zien. Nog een ander goed teken is dat de Israëlisch-Amerikaanse tv-keten in Qatar, al Jazeera, nu al 86 % minder kijkers heeft. Het Arabische volk wordt erzich vanbewust dat deze zender niets anders dan westerse propaganda verspreidt. Bij dit nieuws zal de emir van Qâtar zijn snor wel even zien inkrimpen. Het zij zo.
Maandag komt plots Shemesj op bezoek, het meisje dat hier jaren lang is opgevangen en uiteindelijk door haar ouders is terug opgenomen. Ze kan niet nalaten om iedereen innigte omhelzen. Haar moeder heeft haar gebracht.
Dinsdagavond wordt in de byzantijnse ritus de feestelijke paasviering afgesloten en begint de voorbereiding op Hemelvaart. Voor het laatst wordt de hit Al masiechoe kam = Christus is verrezengezongen, die nu extra uitnodigt tot dans en handgeklap. De vele extra versieringen in de kerk verdwijnen.
De voorbije dagen hebben we enkele keren extra lange stroomonderbrekingen gehad en woensdag was er heel de dag geen internet, wat blijkbaar over heel Syrië zo was. Op Hemelvaartsdagavond hadden de schildwachten van binnen én van buiten plots gemerkt dat onze gewapende geburen vlak voor onze grote ingangspoort post gevat hadden. Dat is dan even schrikken, zorgen dat iedereen binnen blijft en klaar staat voor het uur O, zonder enige paniek te verwekken. Onze schildwachten zijn onmiddellijk met die wachtpost gaan praten. De wegversperring was blijkbaar niet direct tegen ons bedoeld, maar tegen bepaald smokkelverkeer naar Libanon en de controle daarop. Uiteindelijk hebben ze hun post opgebroken en zijn elders gaan staan. Gelukkig. Het betekent wel dat ze nog altijd in het dorp heer en meester zijn.
Hemelvaartsdag wordt hier in het oosten iets meer gevierd dan in het westen. De paassfeer is geëindigd en in de woensdagavond vespers is er een processie met de icoon van Jezus Hemelvaart. Met de Hemelvaart van Jezus vieren we ook onze hemelvaart. Als Mystieke Lichaam van Christus, innig met Hem verbonden, delen we in zijn Hemelvaart. We bereiden ons nu voor op een hernieuwde uitstorting van de heilige Geest. En zo delen we enerzijds in de wreedheid van deze oorlog en anderzijds in de heerlijke kracht van het christelijk geloof.
Zondag heefteen internationale groep van Nobelprijswinnaars met de vurige Ierse Mairead Maguire (uit Belfast) in Libanon een bezoek gebracht aan een kamp van Syrische vluchtelingen in de Beka valei. Volgens hen is dit zo extreemschrijnend dat zelfs de stenen het uitschreeuwen.Dinsdag bezoeken ze Jamraya en de slachtoffers daar. s Avonds volgen we op de Syrische tv Al Ekhabaria al Soriyah een lang interview met deze Mairead Maguire , moeder Agnes-Mariam en nog een meneer.Hun boodschap was sterk. De internationale gemeenschap moet van Israël eindelijk eisen dat het internationaal recht gerespecteerd wordt tegenover de Palestijnen en nu tegenover Syrië. De Palestijnse autoriteiten kunnen Israël voor het internationaal strafhof dagen. Amerika moet zijn onvoorwaardelijke steun aan Israël stoppenWij zijn voor vrede met iedereen, ook met Israël maar Israël moet de internationale rechtsorde respecteren. En wat het westen en hun bondgenoten in Syrië doen is eveneens tegen ieder internationaal recht. Zij zeggen dat ze de vrijheid en de democratie willen brengen maar tegelijk vernietigen ze het land en moorden de bevolking uit, precies zoals in Irak, Libië, Afghanistan Er werden reportages getoond van de vernieling van kerken, moskeeën en monumenten. Daarna werden wrede martelingen en executies getoond door de rebellen. Iedere oorlog is wreed maar de gruwelen in Syrië zijn uitgegroeid tot ongekendevormen omdat rebellen gedrogeerd worden en willekeurig mensen op de ergste manier eerst martelen, dan executeren en dan verminken. Er zijn rebellen die zelf getroffen worden, bloedend neerzakken en in een helse schaterlach uitbarsten tot ze sterven. Wie heeft dit satanisch middel georganiseerd? Enzit dienu ook mee aan tafel om voor Syrië een oplossing te bedenken?
Geen enkel probleem kan opgelost worden met wapens.Wij moeten een wereld beginnen zonder wapens, geweldloos en in vrede. Voor Syrië vragen de Nobelprijswinnaars het recht om overzijn eigen land en volk te mogen beschikken, geheel volgens de internationale regels. Het is een soeverein land. Er werden ooksterke getuigenissen gegeven van families waarvanfamilielieden door rebellen waren vermoord en die nu zonder enige haat ten volle de mussalaha, de verzoening steunen.
De Syrische crisis wordt in de media al te gemakkelijk afgedaan als een onontwarbaar kluwen, een octopus. Dat is het in zekere zin ook. Toch wordt hiermee al te eenvoudigverdoezeld dat het westen en zijn bondgenoten (vooral Israël) vanaf het begin dit land wilden ontwrichten en overheersen. Daarom riepen ze meteen al luid dat de president moest vertrekken en ze zijn de druk blijven opvoeren. Welnu, hoe kunje de schijn blijven geven dat je als buitenlandse heersers een land de vrede wilt geven als je met alle middelen de wettige regering en de president wilt omverwerpen, terwijl zij de garantie zijn voor deze lekenstaat met een behoorlijke welvaart, een sociale harmonie en een religieuze verdraagzaamheid? Hiermee sluit je tevens alle mogelijkheid tot dialoog uit. Hoe kun je zelf een rebellenregering in het buitenland gaan vormen, ondertussen het moorden en verwoesten aanmoedigen en zeggen dat je het land en de bevolking komt helpen? En een tweede duidelijk teken van tegenspraak is de drukte van het westen over chemische wapens. In volle verkiezingsstrijd riep Obama uit dat het gebruik van chemische wapens in Syrië een rode lijn was. Hij wilde Bush na-apen die Irak 24 uur tijd gaf om zijn massavernietigingswapens (die ze niet hadden) te ontmantelen. Daarna konden ze zonder probleem Irak binnen vallen onder het motto vrijheid voor Irak (met 1 miljoen doden en 5 miljoen vluchtelingen!). Vooral Israël, Frankrijk en Engeland bleven maar dreigen met een militaire interventie omwille van de chemische wapens. En nu openbaart plots een officiële stem uit Europa, Carla del Ponte, dat er sterke aanwijzingen zijn, op grond van een onafhankelijk onderzoe, dat chemische wapens (sarin, zenuwgas) gebruikt zijn door de rebellen en niet door het leger! De zusters van St. Jozef van het ziekenhuis St. Louis in Aleppo wisten dit al maanden geleden. De beschuldiging van het gebruik van chemische wapens was een vals voorwendsel om te kunnen ingrijpen. Het door het westen zelf opgezet bedrog valt nu als een kaartenhuisje in elkaar.Ondertussen zijn Amerika en Rusland zogezegd akkoord om een politieke oplossing te zoeken, maar in feite blijft het westen met zijn bondgenoten de terreur en de verdere ontwrichting van het land onverminderd nastreven.
Syrië is voor een groot deel ontwricht, de infrastructuur met vele scholen (minstens 3000) en ziekenhuizen zijn verwoest, duizenden fabrieken zijn geplunderd, de voedselprijzen zijn verveelvoudigd, er is gebrek aan brandstof, op vele plaatsen is er geen elektriciteiten zelfs geen water. Ongeveer 7 miljoen mensen leven in grote nood. Er zijn 5 miljoen vluchtelingen in Syrië zelf, 1,5 miljoen buiten Syrië. Van verschillende zijden krijgen we dringende vragen om te bidden voor de vrede in Syrië en in de wereld. Daarom hebben we zondag na het avondeten onmiddellijk in de refter de gebedsdienst van de byzantijnse ritus voor een land in oorlog gebeden. Het is een intense dienstmet aangepaste lezingen, gezangen en gebeden. We hebben deze dienst ook volgende avonden herhaald. De bisschop van Antwerpen heeft voor het voorbije weekend een brief geschreven met de vraag in alle parochies van zijn bisdom bijzonder te bidden voor de vrede in Syrië. Ik geloof niet dat er menselijk of politiek voordeze wereld-dreiging een oplossing is. We zullen creatief moeten zijn zoals de Fransen die nu als één volk opstaan voor het leven en tegen hen die het huwelijk en de fundamenten van de samenleving willen aantasten. We zouden zo iets als een Syrische en universele gebedsactie moeten kunnen organiseren, samen met alle mensen van goede wil,b.vop voorspraak van Onze Lieve Vrouw. Het zou niet de eerste keer zijn dat hierdoor de loop van de geschiedenis ingrijpend werd veranderd. Laat ons bidden:
Heer Jezus Christus, Zoon van de Vader, zend nu uw Geest over de aarde,laat de heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren, opdat zij bewaard mogen blijven voor verwording, rampen en oorlog. Moge de Vrouwevan alle volkeren onze voorspreekster zijn. Amen.
10-05-2013 om 09:11
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2013
Bijbeldag met Chanan van Es
VIERDE BIJBELDAG 25 mei 2013
In De Mantel Markt 8 2470 Retie
Welkom vanaf 9:30, aanvang 10:00, sluiting 16:30
Onderricht door Chanan van Es
Shalom!
We zijn dankbaar, dat wij u mogen uitnodigen voor de vierde Bijbeldag.
Voor velen inmiddels een bekend en prachtig concept, voor u misschien iets nieuws.
THEMA:
WAT PINKSTEREN HEEFT TEWEEGGEBRACHT
U reist als het ware mee met de apostelen,
die de getuigen van Yeshua Ha-Mashiachmoesten zijn,
te beginnen in Jeruzalem, en in Judea en Samaria,
tot het uiterste van het land.
Chanan van Es, een Jood die gelooft in Yeshua, de Zoon van Gd, zal op deze dag met u Bijbellezen en u meenemen op een ontdekkingstocht, zodat u kunt genieten van de prachtige vergezichten en diepe inzichten die de Heilige Schrift in zich bergt.
Wat is dat geweest, de uitstorting van de Heilige Geest in Jeruzalem (Hand. 2)? Waarom ontvingen de gelovigen inSamaria de Heilige Geest (Hand. 8)?Wat gebeurde er toen Cornelius in Caesarea aan de Middellandse Zee tot geloof kwam (Hand. 10)? Waarom was er spoedoverleg van de apostelen (Hand. 15)? Hoe kwam Lydia de Purperverkoopster tot geloof (Hand. 16)? Waarom vroeg Paulus aan de gelovigen in Efeze: Hebben jullie de Heilige Geest ontvangen, toen jullie tot geloof kwamen? (Hand. 19)?
Kom, ga mee op deze reis door Handelingen en door de tijd van de apostelen. Zie, hoe trouw en machtig de verrezen en opgevaren Heer, Yeshua Ha-Mashiach, werkt vanuit de hemel!
Dagindeling אע״ה
09:30 Inloop
10:00 Opening met zang en gebed
10:15 Onderricht door Chanan
12:00 Middagpauze: Israëlische lunch
13:30 Opening met zang en gebed
13:45 Vragenuurtje
14:45 Pauze
15:15 Prediking door Chanan
16:30 Sluiting en afscheid
Er worden prachtige Joodse liederen gezongen, we bidden samen, u hebt ook ruim gelegenheid om vragen te stellen. Tijdens de middagpauze wordt u getrakteerd op een echte Israëlische lunch!
Deelname is kosteloos. Wel zal er een collecte worden gehouden om het werk van Beth-Ezra Bible-Experience te steunen. Vooral wordt daarbij uw gebed gevraagd: dat er meer en meer ruimte mag zijn voor het lezen en ervaren van de Bijbel.
Laat u alstublieft vóór 22 meiweten of u van plan bent om deel te nemen aan deze Bijbeldag.We hebben graag een indicatie van het aantal deelnemers.
U mag mailen of bellen naar:
Chanan en Yahli van Es, jochanan@live.be, 014-707226 of 0499-606565
09-05-2013 om 11:28
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2013
Fraudedeals ethisch verantwoord?
De fiscus heeft met het Antwerpse Omega Diamonds een deal gesloten van 150 miljoen euro en op die manier zal het bedrijf door de fiscus met rust gelaten worden en zal ook het parket hoogstwaarschijnlijk afzien van vervolging.
De ethische dimensie van dergelijke akkoorden is een aantal journalisten niet ontgaan. Maar het is opvallend hoe zij zich in allerlei bochten kronkelen om te ontsnappen aan een duidelijk antwoord op de vraag of dergelijke overeenkomsten tussen enerzijds fiscus/gerecht en anderzijds frauderende megabedrijven, wel ethisch verantwoord zijn.
Dergelijke journalistieke terughoudendheid is in veel andere dossiers ver te zoeken. Integendeel. Hoe graag leggen sommige journalisten de ethische dimensie bloot van zaken die al meer dan een halve eeuw achter ons liggen! Hoe graag zwaaien ze met de morele kromstaf wanneer het gaat om instanties of instellingen waarvan de financiële impact te verwaarlozen is?
Om je helemaal bewust te worden van de mediahypocrisie volstaat het, je een situatie in te denken waarbij fiscus en gerecht een vergelijkbare deal zouden sluiten met bv. kerkelijke instellingen. Wedden dat het mediakot veel te klein zou zijn?
De media zouden geloofwaardiger zijn als zij duidelijk stelden dat hoe dan ook dergelijke akkoorden ethisch onverantwoord zijn en een aanfluiting van elk gezond rechts- en rechtvaardigheidsgevoel. Daarover mist spuiten ondermijnt op den duur een evenwichtig ethisch besef. Die duidelijkheid staat het aanvoeren van pragmatische argumenten niet in de weg. Maar die genuanceerde aanpak is klaarblijkelijk voor vele journalisten te hoog gegrepen.
07-05-2013 om 08:41
geschreven door Gust Adriaensen
03-05-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 27 april vrijdag 3 mei 2013
In de byzantijnse ritus wordt in deze vijfde paaszondag de Samaritaanse herdacht en haar gesprek met Jezus bij de put van Jakob. Daar abouna Georges inmiddels vernomen heeft dat ik onverwacht toch niet naar België vertrokken ben, is hij uit veiligheid ook niet gekomen en heb ik de Latijnse eucharistie gevierd, weliswaar met vele byzantijnse elementen, gebeden en gezangen zoals gewoonlijk. Vermeldenswaard is wel dat de biecht voor de eucharistieviering hier een heel gewoon gebruik is. Men gaat naar de priester op het sanctuarium, dat enigszins afgesloten is van het schip van de kerk. En omdat volwassenen dat doen, doen de kinderen dit eveneens. Dit gebeurt regelmatig maar vooral op zondag.
De kinderen, die hier opgevangen worden, gaan al maanden niet naar de school, omwille van de oorlog. De directrice heeft alle nodige boeken en materiaal meegegeven en alles wordt hier gegeven. Ook voor de ontspanning wordt gezorgd. Muziek, zang en dans komen ze zeker niet te kort. Dat doen ze alle dagen en in iedere eucharistie zingen zeeen nieuw liedje. Zowat iedereen is ingeschakeld om een tijd voor de kinderen te zorgen. Vandaag,zondag,en de volgende dagen moeten ze evenwel examen doen en de school zorgt voor hun veiligheid. Ze komen telkens heel tevreden terug.
De zon schijnt overdag als in de zomer maar s avonds en s nachts is het nog koud en in de gebouwen zal het nog lang koud blijven. Wel is er door de zonne-energie veel warm water voor de douches en hoeft er niet afgesproken te worden.En de was die in de voormiddag wordt opgehangen is even daarna al droog! En in de binnentuin groeien de groenten weelderig, waar ook flink van gegeten wordt.
Werk is er nog genoeg. Voor de twee grote iconen hebben we nog even uitstel gekregen maar ze zijn nu ongeveer klaar. Aan de kleine icoontjes wordt nog hard gewerkt, alsook aan de kruiden. Aan de afgebrande kamer en gang wordt de laatste hand gelegd. De verantwoordelijke voor de kleine (?) binnentuin (30/40 m) vraagt afen toe hulp. De dagelijkse groenten komen veelal al van deze tuin. Er moet natuurlijk ondertussen ook voor het dagelijkse eten gezorgd worden en voor het onderhoud en poetsen. En in de namiddag gaan de theologielessen voor de fraters gewoon door.
Op het terrein van ongeveer 40 hectaren zijn wij uit veiligheid praktisch niet meer geweest, al is het omheind.Wel hebben soennieten van het dorp daar tot heden over gewaakt en het nodige werk gedaan opdat het niet terug een woestijn zou worden. Nu gaan er drie mannen zich intens voor inzetten, twee van binnen en een soenniet van het dorp. Ze hebben grootste plannen. Het terrein biedt mogelijkheid voor het kweken vanvele groenten en kruiden. Er zijn honderden bomen van olijven, amandelen en abrikozen.Verder kersen, granaatappels, vijgen, appelen, peren. Er is een wijngaard voorzien en nog enkele speciale bomen (zoals een soort frambozen en dergelijke). Verder is er een aardappelveld en er zijn graanvelden. De drie mannen beseffen goed dat ze met deze tuin het hele dorp al flink kunnen voorzien. Er moet wel iedere dag voor bevloeiing gezorgd worden. En alle groenten en vruchten moeten natuurlijk geoogst worden en dan nog verwerkt.
In de oorlog tegen Syrië lijkt er niet veel ten goede te veranderen. Onze man in Damascus meldt dat steeds meer families moeite hebben om te overleven. Bovendien is in vele families iemand gekidnapt, vermoord of omgekomen. Voedingswaren en brandstof worden steeds duurder. Syrië bracht vroeger 20 % meer voort dan het zelf nodig had. Niet alleen voeding maar ook het vervoer en zelfs de medicamenten (die hier zelf gemaakt werden) waren zeer goedkoop. School, onderwijs tot universiteit toe en ziekenhuis waren gratis. Nu zijn de levensaders afgesneden, welbewustvernield. En de georganiseerde ontwrichting gaat gewoon door. Iedere dag zijn er aanslagen. Dinsdag werd een aanslag gepleegd op de eerste minister, maar de daders hadden zich van wagen vergist en hebben bodyguards gedood. Het welvarende land met een vredelievend samenleven van alle volkeren en godsdienstenis door het westen en zijn bondgenoten grondig ontwricht. Zovele gelukkige gezinnen zijngebroken. De tijd dat wij hierin het dorp en elders vrij rondliepen en te gast waren zowel bij moslimgezinnen als bij christelijke gezinnen en volop genoten van hun gastvrijheid en hartelijkheid, lijkt een eeuwigheid geleden. We hebben verschillende ziekenhuizen bezocht toen een medebroeder en een medezuster dienden opgenomen te worden. In Yabroed werden we door de directeur op zijn bureauuitgenodigd om een tas thee te komen drinken, terwijl voortdurend medisch personeel binnen en buiten liep. Hij was hoofd van 11 ziekenhuizen en vertelde welke plannen hij had. Dit vredelievend en hartelijk samenlevenlijkt allemaal voorgoed voorbij.
Syrië is een belangrijk bolwerk dat als vrije lekenstaat tot heden stand gehouden heeft tegen de westerse wereldoverheersing én tegelijk tegen de islamdictatuur. Als het westen en zijn Arabische bondgenoten met behulp van de fanatieke islam dit land helemaal in hun greep kunnen krijgen zal dit een geweldige machtsontplooiing betekenen voor het westen en een hel voor de Syrische bevolking, zoals dit het geval was voor Irak, Afghanistan, Pakistan, Libië en zo vele andere landen. Altijd met dezelfde leugens en dezelfde methoden: om de bevolking naar de democratie en de vrijheid te brengen! Als Syrië valt kan de oorlog zich als een olievlek verspreiden over Iran, Rusland en zelfs China. Amerika, Israël en Europa zullen vermoed ik dan niet lang van hun overwinning genieten. Hun oorlog zullen ze als een boemerang terug krijgen. En waarom wordt het hier nu erger en erger?We kunnen alleen maar gissen. Het westen en zijn bondgenoten merken dat ze Syrië niet zo gemakkelijk in hun macht krijgen als ze voorzien hadden en nu zetten ze al hun resterende middelen in. Ondertussen groeit evenwel in verschillende landen het verzet tegen de oorlogsplannen van hun eigen regeringen. Als zij ophouden met oorlog voeren tegen Syrië is er vrede en kan het herstel van het land beginnen.
Op donderdag twee mei hield de Belgische senaat een uitgebreide discussie over de vluchtelingen in en buiten Syrië. Dat België de vluchtelingen wil helpen is op zich lofwaardig. In het verslag van de toespraken lees ik hoe verschrikkelijk het regime van Assad wel is, zijn eigen volk met chemische wapens bedreigt (terwijl het in werkelijkheid chemische wapens van Turkije zijn die door de rebellen gebruikt zijn om de regering te beschuldigen!) en welke belangen Rusland en China hebben en dus het regime niet mogen blijven steunen. Ik lees niet één woord over de grote aanstoker van deze oorlog: de VS en de belangen die zij hier hebben. Wat een verblinding. Als uw kamer onder water staat omdat ge de waterkraan hebt laten open staan, draai dan eerst de kraan dicht en begint daarna met de opruim! Inmiddels geeft Tayyar.org op deze zelfde dag een uitgebreid artikel over de Judaskus van het Westen aan de christenen van het Oosten
Wij blijven bidden, ijveren en hopen dat Syrië zal stand houden tot heil van gans de wereld. Wij zijn aan geen enkele regering of president gebonden maar wensen wel de stabiliteit van het land hersteld te zien. En we laten de hervormingen aan het volk zelf over. Was dat niet debetekenis van democratie?
03-05-2013 om 09:32
geschreven door Gust Adriaensen
02-05-2013
Vrijheid?
In een open brief pleit ene Jurgen Slembrouck, verbonden aan de vrijzinnige dienst van de Universiteit Antwerpen, voor een federaal verbod op het dragen van levensbeschouwelijke en ideologische symbolen door ambtenaren bij het uitoefenen van hun ambt.
Ook Slembrouck plaatst zijn pleidooi in een ruimer kader maar het is duidelijk dat het hem te doen is om een verbod op de hoofddoek. Hij koppelde aan zijn artikel ook een petitie aan, die door een aantal profs van de universiteiten van Antwerpen en Gent werd ondertekend.
Het roept bij mij vragen op dat hoogleraars, die zich er vaak op laten voorstaan dat zij de ware verdedigers van de vrijheid zijn, zich met zoveel energie en met evenveel indrukwekkende drogredenen, kanten tegen het dragen van 'levensbeschouwelijke en ideologische symbolen door ambtenaren'. Bij de eerste ondertekenaars van de Slembrouckpetitie vind je de onvermijdelijke Etienne Vermeersch, die voorstander is van de meest extreme vrijheid van het individu wanneer het gaat om leven en dood, maar niet kan verdragen dat iemand een kruisje, een hoofddoek of een keppeltje draagt.
Je vraagt je af waarom Slembrouck en co. niet pleiten voor het dragen van een door de overheid tot in de details voorgeschreven uniform voor alle ambtenaren. De Noord-Korealook, zeg maar.
En je kan je ook afvragen waarom Slembrouck en co., geen problemen hebben met de diversiteit in prijs en status van juwelen, schoenen, kostuums, enz., die toch ook beschouwd kunnen worden als 'levensbeschouwelijke en ideologische symbolen', want die kunnen toch ook ervaren worden als 'symbolen die de vrijheidsbeleving van de burger negatief kunnen beïnvloeden'.
02-05-2013 om 09:31
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2013
Geloofsdag in de abdij van Postel
Geloofsdag: het Vormsel
Samen met het doopsel en de eucharistie vormt het sacrament van het vormsel het geheel van de 'sacramenten van de christelijke initiatie.
Abt Frederic Testaert zal handelen over het Vormsel. Abt Frederic doceert aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites in de abdij.
01-05-2013 om 14:30
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2013
'Verander de wereld!'
Paus Franciscus diende zondag het Vormsel toe aan 44 jonge mensen uit alle werelddelen en riep hen en de tienduizenden jongeren op het Sint-Pietersplein op 'tegen de stroom in te gaan en de wereld te veranderen door dagelijkse uitingen van liefde'.
29-04-2013 om 14:51
geschreven door Gust Adriaensen
28-04-2013
Kiest Vranckx de kant van de jihadisten in Syrië?
Uiteraard gebeuren er in Syrië verschrikkelijke dingen. En duizenden burgers zijn daarvan het slachtoffer.
Maar het zo voorstellen dat de opstandelingen allemaal lammetjes zijn en dat de regeringstroepen zich elke dag bezondigen aan de gruwelijkste oorlogsmisdaden, is een aanfluiting van de realiteit.
Pater Daniël Maes, die zich al enkele jaren totaal engageert in Syrië, houdt moedig vol te wijzen op de verborgen agenda van het Westen en op de gevaren voor allerlei minderheden, en zeker de christelijke, mochten de jihadisten de macht kunnen grijpen.
Dat Vranckx en de VRT systematisch weigeren ook die stem een plaats te geven, wijst op een te bestrijden partijdigheid en vooringenomenheid van de VRT en van Vranckx, die klaarblijkelijk de journalistieke geschiedenis wil ingaan als steun en toeverlaat van de fundamentalistische jihadisten.
Waarom hebben we Vranckx niet horen kikken toen het Franse leger, gesteund door het Belgische, de Malinese jihadisten in de pan hakte?
28-04-2013 om 17:27
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Donderdag 25 zaterdag27 april 2013
Op feestelijke wijze hebben we s middags de eucharistie gevierd van de heilige Marcus, die zowel in oost als west vandaag wordt herdacht. Ik krijg links en rechts nog enkele extra felicitaties omdat ik hier geblevenben en zelfs de baby Fadia schijnt tevreden te zijn. Anderzijds vind ik het ook wel erg jammer. Onze zwaar gewapende geburen worden echterbijzonder zenuwachtig omdat verwacht wordt dat het leger ook hier stilaan gaat beginnen met een tegenaanval. En dat zijn erg gevaarlijke momenten waarop onze buren tot alles in staat zijn, zoals een kat die in het nauw gedreven wordt. Het zou er erg aan toe kunnen gaan. Daarom ben ik ook blij dat ik bij de gemeenschap kan blijven. Dit is geen geschikt ogenblik om de gemeenschap te verlaten, zoals ik gehoopt had.
En dan een de stem van een roepende in de woestijn. Ons interview werd blijkbaar op vrijdag niet uitgezonden. Aan hen die bij de VRT navraag deden werd geantwoord dat de lijn onzuiver was en dat ik daarna niet meer te bereiken was. Dit is in zoverre waar dat ik hen niet duidelijk verstond, maar een dame aan de andere kant zei echter dat ze mij goed verstonden. Vermits ik van plan was donderdagmorgen te vertrekken heb ik inderdaad gezegd dat ik donderdag en vrijdag niet meer te bereiken was. Toch, denk ik, is er een verschil tussen hetgeen de VRT wil brengen en de werkelijkheid hier.
Op 29 mei is Rudy Vranckx met zijn ploeg van Canvas in de abdij van Postel neergestreken voor een interview met mij. Een hele namiddag lang. Na een inleidende wandeling zaten we op een bank tegen de mini-sequoia midden op het grasplein van de binnenkoer, omgeven door de statige beiaardtoren, de bibliotheekvleugel, de oude brouwerij, de colonnade van het kontaktcentrum en de prelatuur. Ze hebben best prachtige beelden kunnen maken. De vragen kwamen telkens vanuit een dubbele (onuitgesproken) overtuiging: dat binnenkorthet dictatoriaal regime zou vallen en dat dit ook het beste zou zijn. Ik was het daarmee helemaal niet eens. De laatste vraag was dan ook: En als ge u nu eens vergist? De uitzending was voorzien voor het najaar. Ik heb daar echter niets meer van gehoord. Indien regering en president gevallen waren, dan had onze gediplomeerde oorlogsjournalist met deze Canvas-uitzending mij natuurlijk flink in mijn hemd kunnen zetten. Het is echter anders gelopen en die uitzending zit nog in hun kast, of in de vuilbak? Jammer.
Het Syrische volk, het leger, de regering en de functie van president hebben hervormingen nodig, zoals ze zelf ook willen: er is al een nieuwe constitutie waardoor de president niet meer van de Baathpartij moet komen en er is een nieuw parlement met een meer partijen stelsel. En er zullen nog hervormingen komen. Maar moet dit door gewapende bendes, door het buitenland gesteund, beslist worden? Of door het Westen en de golfstaten? Komt dit niet aan het volk zelf toe? Moet daarvoor een land ontwricht worden? De meerderheid van de bevolking staat steeds meer achter de president, die op dit ogenblik de beste garantie is voor het behoud van deze lekenstaat met gelijkheid voor alle geloofsgroepen en etnische groepen. Dit land is/was trouwens het enige bolwerk in het Midden Oosten tegen de islamdictatuur. Het heeftook het westers imperialisme kunnen buiten houden. Als dit land helemaal ontwricht wordt, zoals buitenlandse machthebbers willen,komt ook hier een chaos, een hel,zoals in Irak, Libië en zovele andere landen. In het niet uitgezonden interview heb ik verteld hoe mijn eerste komst in Syrië vanuit een wantrouwen (een moslimland, geen vrije meningsuiting, een dictatuur ?) een echte cultuurschok geweest is, waarbij ik tot mijn grote verrassing vrij kon genieten van de gastvrijheid, hartelijkheid en onderlinge vrede zowel in moslimgezinnen als in christelijke gezinnen. Ik maakte eens een lange wandeling in de woestijn, werd door een herder in tulband uitgenodigd.Hij sprokkelde wat takjes, maakte een vuur en met een moortje aan een stok zorgde hij voor thee. Hij nam een deken van de rug van de ezel en legdedie op de grond voor mij. Zelf ging hij er naast zitten. Als twee wildvreemden dronken wij thee alsof we al jaren vrienden waren.En het enige dat ik met moeite kon zeggen was: abouna min Belgika, ik ben een priester uit België. Ik heb nog een foto van die man met tulband en naast hem het deken (omdat ik aan die ezel niet kon vragen een foto van ons beiden te maken). Dat was dat zogezegde dictatoriaal moslimland van voor de oorlog. Dat was de ziel van het volk. Als ik nu één voet hier buiten zet is mijn leven in gevaar.
Ondertussen weten de meesten stilaan wel dat het uitmoorden van de bevolking, de verwoesting van het land en de gruwelijke aanslagen het werk zijn van gewapende bendes, door het buitenland gesteund om dit onafhankelijke en welvarende land in handen te krijgen.Helaas blijven sommigen nog spreken over brave betogers en vreedzame protesten als over kabouters in fantasieland. Een van hen is de zelfverklaarde midden oosten specialiste mevrouw Brigitte Herremans die dan nog spreekt in naam van Broederlijk Delen en Pax Christi. De verwarring in kerkelijke middens lijkt wel compleet.En op de gastblog van IKVPaxChristi wordt openblijk gepleit voor het bewapenen van de rebellen en het geven zelfs van afweergeschut. Hoe komen deze mevrouw en deze kerkelijke organisaties er toe om de noodkreten van onze patriarchen en bisschoppen niet alleen niet te steunen maar daarbij nog dergelijke oorlogsretoriek te verspreiden? En deze mevrouw is, jawel, gastspreekster tijdens een avond over Syrië in het Theologisch enPastoraal Centrum van Antwerpen op 8 mei. Inmiddels zijn de meerderheid van de slachtoffers van deze oorlog soldaten en veiligheidsmensen,worden christenen verder uitgemoord, kerken vernield, bisschoppen en priesters gekidnapt en kan het leger maar met moeite een deel van de bevolking beschermen. En Pax Christi komt zeggen: nog meer wapens aan die terroristen. Onbegrijpelijk en vooral onaanvaardbaar.
28-04-2013 om 10:54
geschreven door Gust Adriaensen
27-04-2013
Filosoof Jürgen Habermas
De Duitser Jürgen Habermas, geboren in 1929, wordt beschouwd als een van de grootste denkers van onze tijd. Voorafgaand aan zijn lezing aan de Katholieke Universiteit Leuven, stond hij een interview toe aan journalist Joël De Ceulaer.
Habermas was na de oorlog een boegbeeld van het neo-marxisme maar heeft later zijn ideeën verder ontwikkeld, los van dat marxisme. Aan het idee van emancipatie is hij evenwel altijd trouw gebleven maar hij aanvaardde de combinatie van staat en markt.
De filosoof is altijd een grote voorstander geweest van de machtsvrije dialoog. Goede argumenten moeten het halen van de macht. Habermas is de man van de overlegdemocratie.
Die democratie staat volgens Habermas, in Europa sterk onder druk. De oorzaak daarvan ligt in het feit dat Europa nog altijd geen echte politieke unie is. Zowel de politici als de bevolking kunnen of willen nog niet de stap zetten naar meer solidariteit over de nationale grenzen heen.
Zolang noodlijdende banken en overheden met schulden elkaar wederzijds blijven financieren, aldus nog Habermas, ligt het lot van de naties in de handen van die markten. Dat zet landen tegen elkaar op.
De Europese Raad moet een stap terugzetten, stelt Habermas. 'Het Europese Parlement, waarin volksvertegenwoordigers meer hun ideologie dan hun natiestaat vertegenwoordigen, moet zwaarder wegen'.
27-04-2013 om 08:07
geschreven door Gust Adriaensen
25-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 19 donderdag 25 april 2013
Er wordt hard gewerkt om enkele kleine icoontjes klaar te krijgen. Aan de houten plaatjes wordt een kunstige vorm gegeven en ze worden met overvloedig goud versierd. Alles gebeurt boven in de zaal boven de kerk. De kinderen hebben ondertussen enkele matrassen aangesleept waarop ze hun zenuwen kunnen botvieren. Ik begrijp niet hoe de zusters rustig kunnendoorwerken terwijl zij een oorverdovend lawaai maken.Maar goed, morgen, zaterdag, mogen de kinderen heel de zaal proper maken waardoor ze een ganse en lange voormiddag zoet zijn. Daarna moet weer dringend gewerkt worden aan de twee grote iconen, die volgende week moeten af zijn: de verrijzenisicoon (1, 30 op 3,66 m) en het oog dat niet slaapt (dat 2 meter op 1,6 is).
Deze icoontjes zijn bedoeld om mee te nemen naar België. Inderdaad, als ik veilig weg geraak zal ik de maand juni in België doorbrengen. Ik heb uiteraard vele boodschappen bij voor de gemeenschap. Er is veel nodig. Langs deze icoontjes en kleine religieuze voorwerpen, door de gemeenschap vervaardigd, hopen we enig inkomen te verkrijgen om de nodige inkopen te doen en verdere ondersteuning van mensen in nood.Toegegeven, we wordentot heden ook door een behoorlijke groep moslims en christenenin het dorp gesteund en beschermd, wat uiteraard nog geen volledige bescherming geeft tegen de ultra fanatieke al Nousra, die hier nu flink vertegenwoordigd is.
Zaterdag valt gedurende enkele uren de regen met bakken uit de hemel, wat iedereen verheugt. Als je daarna door het venster naar het terrein kijkt zie je hoe heel de oppervlakte alsook de kleine binnentuin een aanblik van fris groen geeft. Hier in de woestijn regent het maar af en toe en er kan eigenlijk niet genoeg regen vallen. Met de uitdrukking sakata matarra (het regent) hoort ge de regen al kletteren.
Onze man die juist uit Damascus gekomen is en probeert daar wat mensen te helpen, vertelt dat de oorlog tegen Syrië niet alleen fysische en materiele ellende veroorzaakt maar vooral ook morele ontwrichting. Menige families hebben nauwelijks of geen middelen om aan eten te komen. Alles is bovendien veel duurder geworden. Sommigen proberen hier of daar klusjes te doen, velen proberen testelen, sommige meisjes gaan hun lichaam verkopen om wat geld voor de familie te hebben. Jongens zien dat sommige leeftijdgenoten een wagen hebben, een geweer en flink betaald worden om het land te helpen ontwrichten en de bekoring is voor hen heel groot om zich bij hen aan te sluiten. Zelfs als de oorlog gedaan is, hoe moeten deze jongeren leren wat rechtvaardigheid, echte liefde en eerlijk leven is? Voor de rebellen zelf hebben vrouwen de plicht om deze strijders aan te moedigen door zo overvloedig mogelijk met hen omgang te hebben. Hoe kunnen deze mannen en vrouwen later nog ooit leren trouw te zijn? En wat met de kinderen waar niemand van weet wie hun vader is? Hier zit duidelijk een satanisch plan achter om het land moreel geheel te ontwrichten. Syrië wordt in het hart getroffen: het gezin.
De vierde paaszondag is hier de zondag van de genezing van de lamme terwijl het in de Latijnse ritus roepingenzondag is. In de eucharistie bidden we vooral voor drie intenties. Vooreerst om steeds meer Jezus als de Goede Herder te leren navolgen, die niet alleen de goede richting aan de schapen wijst, hen voedsel en water geeft maar hen zo liefheeft dat hij er zijn leven voor geeft. Vervolgens bidden we voor roepingen in de Kerk, vooral ook voor priesterroepingen, alsook voor onze eigen priesteropleiding hier. Het hernieuwde directorium van de congregatie van de clerus voor het leven en het ambt van de priesters wijst op de verregaande gevolgen van de secularisatie waardoor de verleiding groot geworden is om alles bij het gewoon menselijke te houden, terwijl Jezus ons juist uitnodigt om Hem onverdeeld na te volgen. Dit vraagt een herbeleving van de christelijke eigenheid, die een grote positieve weerslag kan hebben op de nieuwe evangelisatie. Tenslotte bidden we uiteraard voor een duurzame vrede in Syrië en de vele mensen die nu allerlei ellende te verduren hebben.
Nadat we in het atrium het middagmaal genoten hebben, worden er weer sketches gedaan, zogezegd omdat ik ga vetrekken. En s avonds gaan ze pannenkoeken bakken.Omdat er ooit een koffietoestel met een container meegekomen is ga ik, die voorlopig de enige ben die dit apparaat ken, koffie zetten. Voor sommige Syriërs, die gewoon zijn van die dikke drek te drinken, zal het wellicht als water smaken, maar het geeft toch een feestelijke sfeer: gewone koffie(die al lang over tijd is natuurlijk)op zn Europees. Heerlijk. Er is zelfs nog een gelegenheidskoortje dat een concertje brengt. En dan komt er een vervelende dissonant. De elektriciteit was deze avond weer afgesloten. Dat is niet erg, dat zijn we al lang gewoon. Per ongeluk heeft hiermee echter iemand in een kamer een mazoutkacheltje omgestoten. Dat is een rechtopstaand ding met daarboven een vaatje met mazout. Dat vaatje was vol en zo was heel de vloer vol mazout. Dus: wachten tot morgen vroeg wanneer er licht is en dan met manen macht die kamer ontruimen en poetsen. En zo gebeurde het. Misschien is het een teken dat de oorlogsomstandigheden waarin we nu al veel te lang moeten leven de stress al te zeer verhogen. We weten echter dat onzemoeilijkheden beperkt zijn in vergelijking met de ellende waarin zovelen hier moeten leven en in vergelijking met de vele (9?) miljoen vluchtelingen in Syrië zelf.
Maandag worden twee orthodoxe priesters uit Aleppo ontvoerd: Boulos Yazini en Youhana Ibrahim. Het zijn twee bekende en moedige bisschoppen die met de rebellen gingen onderhandelen voor de vrijlating van hun gekidnapte priesters en daarbij werden ze dus zelf ontvoerd. Een reden om in de eucharistieviering vurig te bidden voor hun vrijlating. Dinsdagavond wordt meegedeeld datze vrij gelaten zijn. Het blijkt echter een leugenachtig bericht te zijn om verwarring te zaaien. Ze zijn niet vrij.
Ondertussen krijg ik van BRT 1 radio een telefoon. Ze willen me interviewen voor de uitzending op vrijdag 11.00 u 12.00 u. Vermits ik zelf echter niet te bereiken ben op dat ogenblik wordt het interview noodgedwongen vooraf opgenomen, op woensdag middag. De telefoon aan mijn kant was erg onduidelijk terwijl zij mij goed verstonden, zeiden ze. Dus heb ik maar geprobeerd te zeggen wat ik wilde zeggen. Dit heeft een veertigtal minutengeduurd. Nu afwachten wat ze er uit gaan halen. Ik heb wel gevraagd om zelfs de naam van ons dorp uit veiligheid niet te noemen, wat ze me beloofd hebben.
Enkele bedenkingen. Er wordt blijkbaar een actie gevoerd om geld in te zamelen voor Syrië en de vluchtelingen. Op zich een edel doel. Toch is dit niet het eerste dat moet gebeuren. Voordatde oorlog tegen Syrië uitbrak zijn er geen Syrische vluchtelingen geweest. Het leven was erg goedkoop (15 Syr. P. voor tien broden en 75 S.P. had ongeveer de waarde één , wat overigens nu nog zo is in de officiële winkels, maar die zijn nu meestal door gewapende bendes vernield), gratis onderwijs, gratis universiteit, gratis ziekenzorg, Syrië produceerde zelf zijn medicamenten (die men wel moet betalen) waardoor ze veel goedkoper zijn. Er waren nagenoeg geen armen. Ondertussen heeft Turkije 130 fabrieken in Aleppo ontmanteld en alles gestolen waardoor 130.000 gezinnen plots zonder inkomen zijn. En 1, 5 miljoen vluchtelingen die nergens terecht konden werden hier opgevangen én onderhouden Als het westen en zijn bondgenoten ophouden allerhande gewapende bendes te steunen, is het hier morgen vrede en kunnen zehet land dat ze verwoest hebben mee helpen opbouwen. Mensen die nog een huis hebben, al of niet verwoest, kunnen dan veilig terug en de regering zal henhelpen bij de heropbouw.
25-04-2013 om 23:15
geschreven door Gust Adriaensen
De borstenoorlog
Zouden er bij de door Femenactivistes met graagte gedemonstreerde borsten ook PIP-borsten behoren? Of worden die weggeselecteerd door de strenge keuring waaraan de lijven van de would-be activistes onderworpen worden?
Hoe dan ook, een en ander maakt duidelijk dat Femen een hoogstmerkwaardige opvatting over feminisme heeft en zich meer en meer manifesteert als een groepje exhibitionistes die het meer te doen is om hun blote fraaie body dan om de boodschap die ze op hun lijf schilderen. Want die leest geen kat, laat staan een kater.
25-04-2013 om 20:59
geschreven door Gust Adriaensen
24-04-2013
Stilstaan bij levenseindezorg
OKRA-academie presenteert in Retie op donderdag 25 april om 14 uur in GC Den Dries, een lezing door Guy Hannes, directeur Palliatief Netwerk Arrondissement Turnhout.
Hij zal handelen over 'Waardig Levenseinde, stilstaan bij levenseindezorg'.
24-04-2013 om 19:22
geschreven door Gust Adriaensen
Radio-interview met pater Daniël Maes vanuit Syrië
Vanmiddag nam Radio 1 telefonisch een interview af van pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, die al geruime tijd in het klooster Mar Yakub in Syrië, verblijft.
Pater Daniël Maes deelt mee dat het interview wordt uitgezonden op Radio 1, vrijdag 26 april tussen 11 en 12 uur.
24-04-2013 om 18:23
geschreven door Gust Adriaensen
Vespers in de abdijkerk van Postel: quality time
Een heerlijke zonnige lentedag in Postel en omgeving beleven. Een fietstochtje, een wandeling, een terrasje.
De avonddienst om 18 uur in de abdijkerk meepikken. Een half uurtje van gebed, bezinning, psalmgezang... Quality time. Echt aan te bevelen.
24-04-2013 om 17:21
geschreven door Gust Adriaensen
Wetenschappelijke fraude
De heer Pinxten is professor in de antropologie aan de Gentse universiteit en in een krantenartikel laat ook hij zijn licht schijnen over de steeds vaker opduikende bewijzen van wetenschappelijke fraude.
Zijn stelling is dat meer controle op de onderzoekers het fraudeprobleem niet zal oplossen. In de eerste plaats moet er een intense dialoog tussen beleidsmensen en onderzoekers opgestart worden over de aard van het onderzoek.
Dat is een waardevolle benadering maar in Pinxtens exposee zijn enkele heel merkwaardige dingen te vinden.
Hij laat namelijk uitschijnen dat onderzoeksfraude niet zo erg is als onderwerp en resultaat 'niet echt een onontwijkbare impact op de hele maatschappij' hebben. Zoals, aldus Pinxten, de sociale psychologie. En misschien hoort dan ook wel de antropologie in die categorie thuis. Andere koek is natuurlijk, nog volgens Pinxten, wanneer het (frauduleuze) onderzoek, de economie betreft.
Dat is natuurlijk een zeer discutabele en voor elke intellectueel en onderzoeker met enig zelfrespect, onacceptabele waardebeoordeling. Bovendien holt Pinxten op die manier zijn eigen bekommernis om het vrije, onafhankelijke onderzoek dat 'niet ondergeschikt gemaakt wordt aan de economie', uit.
24-04-2013 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2013
Natuur en poëzie
Dit landschap lijst ik in:
gras en bloemen een weelderig palet daarbovenuit de jonge struiken en de sombere bomen hoog in de lijst zweeft een wolk het blauw voorbij
wees niet gehaast neem nog wat tijd
op de rand van bos en wei staat wellicht een ree aandachtig of een vlucht duiven zwenkt de omlijsting binnen verdwijnt naar het zuiden...
Is daarmee het schilderij compleet?
niet dat ik het zeker weet maar het is nu zo intens van mij dat ik het volmaakt tevree opberg in de galerij van mijn geheugen.
22-04-2013 om 08:29
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 12 vrijdag 19 april 2013
Deze vrijdag werken nagenoeg allen aan de tijm (zaatar: de blaadjes van de steeltjes verwijderen). Ze geven veel stof af. Sommigen zijn al vanaf 7.00 u bezig en eindigen om 17.00 u, met een onderbreking van het middagmaal. En inderdaad, s avonds is de aanvankelijk onoverzichtelijke berg ongeveer weggewerkt, tot opluchting van iedereen. In de loop van de week komen daar nog andere kruiden bij zodat in het geheel 200 kg kruiden op het einde van deweek meegegeven kunnen worden met een vrachtwagen naar Libanon, waar ze verkocht worden (tijm, rozemarijn, salie, melisse, ijzerkruid, citroenkruid, laurier, rozen van Damascus, duizendblad, linde, munt, bernagie ). De andere dringende werken moeten even wijken. Er is immers nog de grote verrijzenisicoon van 1,30/3,66 m, besteld door de Grieks-Melchitisch-Katholieke aartsbisschop van Beiroetvoor zijn kathedraal, die al meerdere iconen heeft door deze gemeenschap geschilderd. En er is verder nog werk aan het herstel van de uitgebrande kamer en gang (inhoud, houten plafond, muren), die stilaan geverfd kunnen worden. Verder worden er nog verschillende kleine iconen vervaardigd.
De derde paaszondag is in de byzantijnse liturgie toegewijd aan de myrophores, de vrouwen die welriekende kruiden dragen naarhet graf van Jezus. Zij stonden onder he kruis en trotseerden de spot. Zij zorgden voor de voorlopige begrafenis van Jezus. Bij Jezus sterven was er immers niets voorzien en omdat op vrijdag avond de grote sabbatrust begon, konden ze alleen maar zorgen voor een voorlopige begrafenis, geholpen door twee geheime leerlingen van Jezus, mannen van de hoge raad: Jozef van Arimathea en Nicodemus. Maria Magdalena en de andere vrouwen wachtten ongeduldig het einde van de sabbatrust af om Jezus Lichaam liefdevolte gaan balsemen. Zo snellen ze naar het graf, op zondag, s morgens vroeg. En daar ontdekken ze tot hun verbazing dat Jezus verrezen is. Maria Magdalena zal dan de apostel van de apostelen worden. Deze vrouwen worden hier in het oostengeëerd als een voorbeeld van het standvastig geloof en van het apostolaat van de vrouw in de Kerk. Gelukkig is abouna Georges vanuit Qâra gekomen zodat we nog eens een byzantijnse zondagseucharistie konden vieren. Meteen daarna werd de baby Fadia gedoopt. In de byzantijnse ritus horen doopsel, vormsel en eucharistie bij elkaar. Het doopsel gebeurt door onderdompeling, tot jolijt van iedereen, behalve van de baby. Het was een feestelijke gebeurtenis.
Tevens wist abouna Georges ons weer het nodige nieuws te vertellen. In het oude orthodoxe kerkje van Qâra zijn weer dieven binnengedrongen en hebben zes oude iconen gestolen. Vroeger werden reeds alle iconen gestolenen enkele dagen later teruggebracht. Deze keer zal het moeilijker zijn ze terug te vinden. Vervolgens heeft het leger op drie punten buiten Qâra post gevat en is zo begonnen aan een langzame omsingeling. De weg naar Damascus is nagenoeg beveiligd en onder controle van het leger. In Quousseir heeft al Nousra echter een verschrikkelijke misdaad begaan met een christelijke vrouw die werd gemarteld, gedood en verminkt, op een wijze die te gruwelijk is om te vertellen. En dit alleen omdat zij een goede christelijke vrouw was. Sommigen hier kennen deze vrouw. Zo openbaart zich de satanische aard van deze beweging.
Deze zondagnamiddag bestaat de ontspanning in het rondjes fietsen op de grote (geplaveide) binnenkoer. Met een vroegere container zijn vijf fietsen meegegeven, bedoeld om boodschappen te kunnendoen in het dorp Qâra. Wegens de aanwezigheid van al Nousra en aanverwante confrérieën is daar nu geen sprake van. Met groot en klein hebben we nu getracht ons af te reageren op deze fietsen in een soort collectieve home-training en, zoals altijd, hebben de kinderen er het meeste plezier in.
Terwijl we dinsdagmiddag, zoals naar gewoonte, de eucharistie vieren, hoor ik plots achter mij allerlei oneerbiedig gerommel en gestommel. Al vlug blijkt dat het bombardementen zijn. Er zijn geen helikopters of vliegtuigen mee gemoeid, het blijkt allemaal van op de grond te gebeuren. Achter het dorp, tegen de autostrade stijgen rookpluimen op (volgens onze schildwachten). Het blijft ook onder het middagmaal nog voortduren. Hoewel het een eindje hier vandaan is, vermijden we veiligheidshalve op die momenten toch alle open ruimtes. En in de refter zijn al lang de nodige voorzorgsmaatregelen genomen: alle ramen zijn met zandzakken toegedekt. We nemen ons voedsel in eenvoud en blijdschap van hart als in een ruime, luxueuze loopgracht. En s avonds laat, horen we opnieuw bombardementen en ontploffingen in volle hevigheid. Enkele rebellen hebben blijkbaar in hun overmoed soldaten willen aanvallen maar hebben daarmee een harde reactie uitgelokt.
Omwille van onze veiligheid leven we nog steeds opgesloten in onze eigen gebouwen als in een soort familiale gevangenis. Vanuit deze fysische beperktheid hebben we evenwel een steeds ruimer inzicht gekregen in hethuidige wereldgebeuren. Vanaf het begin hadden webegrepen dat hetgeen de westerse media uitkraamden over de vreedzame burgeropstand pure manipulatie was. Geleidelijk ontdekten we beter de drijfveren van het hele poppenspel: de Bilderberg groep, de stinkend rijke en (al)machtige families Rotschild en Rockefeller, (de hogepriesters van de globalisatie of nieuwe wereldorde met paus David Rockefeller, 98 jaar!), Wall street, de wapenindustrie, de vrijmetselaarsgeest, het hechte verbond van het westen met de fundamentalistische islam die overal mee het vuile werk moet doen En alles wordt toegedekt met schitterende slogans: Vrijheid voor Irak rechtvaardigde de vernietiging van deze oudste beschaving, de Arabische lente en een Nieuw Midden Oosten waren de maskers voor de gruwelen in heel de Arabische wereld. En de Vrienden van Syrië voerden dit mooie land tot aan de rand van de afgrond. En nu is de wereldbevolking ongeveer murw genoeg om naar een wereldbestuur eneen heerlijke nieuwe wereldorde te verlangen! De acties daarvoor gaan onverminderd verder. In de derde wereld moeten oorlogen de wereldheersers helpen om de grondstoffen te stelen en meteen die armoezaaiers te elimineren.In het rijke westen worden bankencrisissen en economische rampen uitgelokt. Zij moeten de mensen wijsmaken dat morgen de hemel op ons valt als we niet gelijk welke dictatoriale en draconische regeling aanvaarden. De zogenaamde opwarming van de aarde is het middel waardoor iedereen en alles onredelijk kan worden belast. Ondertussen worden de fundamenten van het leven en het samenleven wereldwijd afgebroken door het massaal doorvoeren van abortus, euthanasie, eugenetische en veterinaire manipulaties van het menselijk leven en vooral door het afschaffen van het huwelijk, basiscel van iedere samenleving.
In een dergelijke wereld is eruiteraard geen plaats voor God, de Schepper en Christus de Verlossder.. We mogen nietmeespelen en hebben ook geen recht om openlijk van ons geloof te getuigen. Toch zeggen we: Een wereld zonder God is een hel! En al hebben we geen recht om gelijk te hebben, toch hebben we gelijk. Deze menselijke nieuwe wereldorde is het beest uit het laatste Bijbelboek, de Apocalyps hoofdstuk 13, dat door heel de wereld vol bewondering wordt aanbeden met grootspraak en godslastering,zodat niemand nog kan kopen of verkopen als hij/zij het teken of de naam van het beest niet draagt En wij getuigen luide dat we - zelfs zonder enig maandelijks inkomen - oneindig meer waard zijn dan al het goud van de Rotschilds en de olie van de Rockefellers samen. Deze wereld zal vergaan met alles wat ze bevat. Wij zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis, verlost door Jezus Christus en door zijn Geest nu reeds deelgenoten van zijn verrijzenis. Dat is de echte en blijvende werkelijkheid. We leven van de immense liefde en barmhartigheid van Christus Jezus. Dat hebben de eerste christenen ons geleerd. Het machtige Romeinse Rijk heeft het christelijk geloof en de Kerk met wortel en al (bijna) uitgeroeid, maar is zelf als een levenloos geraamte in elkaar gestort, terwijl de Kerk en het christelijk geloof schitterden als nooit voorheen.Zij zijn ons voorbeeld om de Kerk en onze christelijke levenswijzevoortdurend te zuiveren en te richten op Christus. Zo zal het blijven gaan tot het einde der tijden.Petrus zei het al: Redt u uit dit ontaarde geslacht (Handelingen 2, 40). We trachten de tekenen van de tijd te begrijpen en ons niet vast te klampen aan wat voorbijgaat. We leven in de wereld maar gaan niet op in deze wereld. We hechten onsaan de enige Heer en God van de geschiedenis: Jezus Christus, gestorven en verrezen.Heer, ontferm u over ons en laat Uw Rijk komen.
19-04-2013 om 19:29
geschreven door Gust Adriaensen
16-04-2013
Woord, zang en gebed met Chanan van Es
S A M E N K O M S T
VAN WOORD, ZANG EN GEBED
op gebedszolder de Ark te Postel
(in de oude brouwerij van de Abdij, voorbij De Beiaard)
Vrijdag 26 april 2013
Aanvang 20:00
OM HET HART VAN HET EVANGELIE
Chanan van Es, een Messiaanse Jood, leest en predikt
het Evangelie van de verzoening door het bloed van Jezus Messias.
Na afloop (plm. 21:30) is er koffie en ruime gelegenheid tot vragen stellen.
~ IEDEREEN IS VAN HARTE WELKOM ~
Vrijwillige bijdrage in een collecte.
16-04-2013 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
Paul Magnette: 'Mentale crisis'
In een column handelt Paul Magnette over de huidige mentale crisis die zich uit in een slechtere geestelijke gezondheid en in het bijzonder een zeer hoog zelfdodingscijfer. Hij maakt een vergelijking met de crisis op het eind van de jaren 20 en stelt enkele remedies voor.
Ik ben het grotendeels eens met de analyse van Magnette. Het bestaan van een sterke sociale zekerheid betekent inderdaad een fundamenteel en letterlijk levensreddend verschil met de crisis van eind de jaren 20.
Er is al vaker op gewezen dat er een correlatie bestaat tussen de groeiende achteruitgang van de geestelijke gezondheid en anderzijds het verloren gaan van zingeving en vaste waarden, het verbrokkelen van de sociale integratie en de te sterke druk op de individuele verantwoordelijkheid.
Sterkere solidariteit en collectieve oplossingen behoren tot de remedies, aldus Magnette. De essentie van wat Magnette in deze column schrijft, was ook al te lezen in artikels, van andere politici, zowel van links als van rechts.
Het verbaast me evenwel telkens dat zij een m.i. ook belangrijke remedie niet willen of durven vermelde, nl. een religieuze overtuiging die steun vindt en gevoed wordt in een kerkgemeenschap.
16-04-2013 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
14-04-2013
Paus Franciscus maakt er werk van
Na de complete stijlbreuk met zijn voorganger, heeft paus Franciscus nu een eerste belangrijke beslissing genomen in verband met de leiding van de katholieke Kerk en met de hervorming van de centrale bestuursdiensten van de Kerk, de zgn. Curie.
Hij heeft namelijk een groep van acht kardinalen samengesteld, die hem zullen adviseren bij het bestuur van de wereldkerk en ook voorstellen zullen doen omtrent de hervorming van de Curie.
De acht kardinalen komen uit alle werelddelen: twee Europeanen, een Italiaan en een Duitser; twee Zuid-Amerikanen, een Chileen en een Hondurees; een Noord-Amerikaan; een Australiër; een Congolees en een Indiër.
Er beweegt duidelijk een en ander binnen de katholieke Kerk.
14-04-2013 om 14:11
geschreven door Gust Adriaensen
12-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 6 vrijdag 12 april 2013
Er moeten voorzorgsmaatregelen genomen worden. Met pijn in het hart hebben we afscheid genomen van het soennitisch gezin op de boerderij, met hun vier kleine kinderen. De boerderij ligt aan de andere kant van het terrein, tegen de ringmuur. Verder op, buiten het terrein, bevinden zich evenwel enkele boerderijen die haarden van verzet zijn.Wanneer er gevochten wordt zal dit boerengezin de meeste brokstukken krijgen. Het is dus onverantwoord hier kleine kinderen te laten spelen. Het waren lieve ouders en kinderen en bovendien harde werkersWe hadden een zeer goede band met hen. De weinige keren dat we nog op het terrein konden komen en de boerderij bezoeken was het telkens een plezier om met die kleine kinderen te spelen. Verder zullen we afscheid moeten nemen van onze engelbewaarder, de man die vanaf het begin als conciërge bij ons is. In alle omstandigheden heeft hij ons geholpen en beschermd.Zijn vrouw is al maanden geleden naar een veiliger plaats vertrokken, maar hij wilde blijven. Hij is echter de enige alawiet in heel de streek en dus nu de meest gezochte persoon.Hij staat dag en nacht onder spanning. Hij zal elders samen met een gezin, dat ook verbonden is met deze gemeenschap, zich blijven inzetten voor de gemeenschap. En in zijn plaats komt een man van een gezin, dat ook met de gemeenschap verbonden is maar dat omwille van de oorlog naar hun moeder getrokken is die weduwe is. Zijn gezin blijft daar maar hij komt voorlopig naar hier om de contacten van de gemeenschap met de buitenwereld te verzekeren.
De Syrische lente is nu echt begonnen. Zaterdag heeft de zon lang en flink geschenen. Dan is er voldoende warm water voor iedereen enmoet er onderling niet afgesproken worden om een douche te nemen. Dat is de laatste tijd anders geweest. Om de paar dagen hadden we echt stormweer, zonder regen. Mogelijk gaat het weer nu geleidelijk keren en wordt het warm. De kleine (40/30 m) binnentuin staat vol met allerlei groenten en het is een plezier om daar nu in te werken. Anderzijds moet er met man en macht gewerkt worden aan een zending die over enkele dagen weer naar Libanon kan meegegeven worden voor de verkoop, o.a. vele zakken tijm. De blaadjes moeten nog van hun steeltjes gescheiden worden. Een hele gevangenisbevolking zou hiermee dagen lang zoet gehouden kunnen worden, maar omdat we niet weg kunnenzullen we het zelf maar doen.
In de namiddag horen we enkele ontploffingen. Het nieuws doet de ronde dat het leger stilaan de terroristen in Qâra gaat aanpakken. We bereiden ons voor op een woelige nacht, maar het is zo rustig als het kan. Er zijn zelfs maar twee heel korte stroomonderbrekingen. Later vernemen we de ware toedracht. Enkele van de strafste terroristen wilden afweergeschut plaatsen om legerhelikopters neer te halen, ,o.a. achter onze muur. Gelukkig hebben de zwaargewichten van de oppositie in Qâra hen duidelijk gemaakt dat dit een zeer slecht idee is. Daarop zal het leger onverwijld reageren, waarbij de terroristen zwaar zullen aangepakt worden met mogelijk zware bombardementen op het dorp. Het afweergeschut werd niet geplaatst. Verder bereikt ons het nieuws dat al Nousra in Homs aangeboden heeft om hun wapens neer te leggen op voorwaarde dat ze vrije aftocht krijgen. Het leger vertrouwt dit niet en is er nog niet op ingegaan. Trouwens, zij zijn nu goed geïnformeerd en kunnen gemakkelijk met het dubbel aantal terugkeren. In elk geval zijn er wel tekenen dat ook al Nousra zijn enthousiasme aan het verliezen is.
Vandaag is het de zondag van Thomas, die ondertussen in de Latijnse ritus doorJohannes Paulus II tot de zondag van de goddelijke barmhartigheid uitgeroepen is. Misschien is de barmhartigheid van de Vader inderdaad inonze tijd de meest vergeten waarheid, welke langs zr. Faustina nu in herinnering werd gebracht. s Avondsworden enkele dansjes opgevoerd door de zuster van de sacristie samen met de kinderen. Deze zuster is nogal creatief in muziek, zang en dans. Ze hebben gepaste, kleurige kleedjes aan en ontpoppen zich als echte oosterse danseressen op de muziek van charismatische en joodse liederen.
Met de oorlog tegen Syrië wordt heel hoog spel gespeeld. Het westen en zijn bondgenoten willen kost wat kost dit land ontwrichten om het eindelijk in hun macht te krijgen, om zich van de energievoorraden te verzekeren, om heer en meester te zijnop deze strategisch belangrijkste plaats in het Midden Oosten en om een sterke macht te vormen tegen Iran, Rusland en China. Zij menen het zich niet te kunnen veroorloven dit land in welvaart, vrijheid en vrede te laten verder leven, zonder dat zij hier hun macht kunnen laten gelden. Daarom hebben ze hier, zoals elders, de creatieve chaos willen brengen. Anderzijds blijkt dat Syrië door zijn innerlijke eenheid en zijndecennia lang leven in vrede met alle etnische groepen veel sterker is dan de belagers hadden gedacht. Volksopstand en burgeroorlog zijn westerse zeepbellen gebleken. De mogelijkheid die overblijft zijn de massas terroristen die nog kunnen proberen het land te ontwrichten. De radicale en onberekenbare al Nousraspelen hierbij een steeds grotere en dubbelzinnige rol. Maar de hoger genoemde landen zullen dit ook niet zonder meer laten gebeuren.Bovendien komen er scheuren in de westerse eenheid. De bevolking begint steeds beter te beseffen dat de oorlog in Syrië een samenzwering is van het westen. De Fransen, de Amerikanen, de Turken protesteren steeds luider tegen hun eigen regeringen. En deze landen kunnenhun eigen problemen niet meer aan. Syrië kan deze oorlog nog vijf jaar volhouden maar kunnen deze landen hun aanvallen nog zo lang uithouden? Gaan zij niet verplicht zijn hun steun te zoeken bij die landen die juist Syrië steunen: Brazilië, Rusland, Indië, China, Zuid Afrika (Brics)? Regering en leger zullen ondertussen rustig verder doen om het land geleidelijk te zuiveren van terroristen, al blijft dit zeer moeilijk omwille van de laffe houding van het westen, die hen blijven steunen en nu mee profiteren van de gruwelen van al Nousra.
De vooruitzichten zijn in de twee richtingen immens. Indien het westen met zijn Arabische bondgenoten Syrië alsnog kan ontwrichten om er hun heerschappij te vestigen, zal dit voor hen, denken zij, een enorme toename zijn van rijkdom aan energiebronnen én aan macht in heel het Midden Oosten en in heel de wereld. Syrië zal dan wel een islamitische dictatuur worden, als cadeau voor de geleverde diensten van Saoedi-Arabië en Qatar. Maar daar geeft het westen niets om. Verder zal Syrië verdeeld zijn, gelibaniseerd. De verschillende groepen zullen gescheiden worden en elk hun woongebied toegewezen krijgen,zodat ze elkaar blijven uitmoorden (zoals in Irak, Libië, Tunesië, Afghanistan ). Daar maakt het westen zich evenmin zorgen om. Trouwens, dan is erweer een goudmijn meer voor de wapenindustrie. Christenen zullen nagenoeg verdwijnen, want in de verdeling van Syrië is er geen eigen plaats voorzien voor de christenen.Zij moeten weg omdat zij de getuigen zijn van het onrecht van het westen. En daar geeft het westen helemaal niets om. Het westen is zijnchristendom al lang beu. (Maar vergeet niet, heren wereldheersers: het christelijk geloof en de Kerk zijn de enige werkelijkheden uit de mensengeschiedenis die telkens opnieuw verrijzen en al uw instellingen en landen zullen overleven!)
Als Syrië stand houdt, zijn aanvallers kan afslaan en uiteindelijk de vrede kan herstellen zal het een modelland worden - gelouterd door deze wrede oorlog -niet alleen voor het Midden Oosten maar voor heel de wereld. Het zal een land zijn dat vrij is van het westers imperialisme én van de islamdictatuur. Een land waar alle etnische groepen en geloofsgemeenschappen in vrede met elkaar samen leven, nog veel bewuster dan voorheen al gebeurde. Een land waar ook de christenen ten volle zichzelf kunnen zijn: het deeg in het dagelijkse brood van de samenleving en de getuigen van het Rijk Gods op aarde. Christenen die in kleine groepen leven, bescheiden, alleen steunend op en levend van de kracht van het geloof in de gestorven en verrezen Heer Jezus. Jammer, dat de christenen in het westendit nauwelijks begrijpen en nog veel minder steunen. Gelukkig blijkt onze franciscaanse jezuïet, (die ze hier baba Roma noemen), dit wel te begrijpen.
Uiteraard bidden en ijveren wij er voor, dat deze oorlog eens eindigt en Syrië, mogelijk zwaar gewond en gelouterd, geestelijk versterkt uit deze ellende zal opstaan. In eenVlaams kerklied zingen wij: Als God ons thuisbrengt uit onze ballingschap, dat zal een droom zijn . Zing je mee? Danku wel.
12-04-2013 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2013
Frank Vandenbroucke: 'Thatcher heeft veel kwaad aangericht'
Frank Vandebroucke blijft van mening dat Margaret Thatcher veel kwaad heeft aangericht. Hij stelt ook dat haar intellectuele invloed de laatste jaren sterk verminderd is.
'Een Theodore Dalrymple, de goeroe van De Wever, is blijven steken in haar gedachtegoed. Maar in Groot-Brittannië neemt niemand die man nog serieus', aldus Vandenbroucke.
10-04-2013 om 22:51
geschreven door Gust Adriaensen
09-04-2013
Margaret Thatcher 1925-2013
The Iron Lady overleden
(cartoon uit De Standaard van 9 april 2013)
09-04-2013 om 09:14
geschreven door Gust Adriaensen
07-04-2013
Tendentieuze, antikerkelijke kranten
In het tijdschrift 'Pastoralia' (bedoeld voor de medewerkers binnen het aartsbisdom Mechelen-Brussel) publiceerde aartsbisschop Léonard na een bezoek aan het crematorium van Vilvoorde, een artikel waarin hij de voorkeur van de Kerk voor een teraardebestelling, uitdrukte.
Klaarblijkelijk voelde de baas van het crematorium van Lochristi zich in zijn zakelijke belangen bedreigd en deze zakenman zorgde ervoor dat de gazetten weer eens wat voer toegeworpen kregen om aan Léonardbashing te doen.
Het is duidelijk dat journalisten niet eens de moeite doen om het artikel van Léonard te lezen. Een vergelijking tussen de tekst van de aartsbisschop in het tijdschrift Pastoralia en wat de diverse kranten daarvan maken, biedt inderdaad het mooiste bewijs van de tendentieuze, antikerkelijke en anti-Léonardopstelling van de media. De aartsbisschop schrijft in dat artikel de voorkeur van de Kerk voor de teraardebestelling uit en verklaart ook waarop die voorkeur gebaseerd is. Niets meer en niets minder.
Uiteraard waren de krantenberichten en in het bijzonder de provocerende koppen van dien aard dat op de internetfora van de geschreven pers, de primitiefste en vulgairste scheldpartijen aan het adres van Kerk en Léonard, verschenen.
Het zegt allemaal veel over het niveau van de meeste Vlaamse kranten, de deontologie van veel journalisten en het culturele peil van een aantal forumdeelnemers.
07-04-2013 om 14:36
geschreven door Gust Adriaensen
05-04-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrijdag 29 maart vrijdag in de Paasweek 5 april 2013
Deze voormiddag van de Goede Vrijdag is het nagenoeg volmaakt stil in heel het (groot) huis. Het gebed gisteravond heeft ook tot deze morgen vier uur geduurd. Pas om elf uur komen we nu in de kerk samen voor de koninklijke uren: primen, terts, sext, noon, die samen twee uur duren. s Middags eten de meesten wat droog brood en drinken er een tas thee bij. Voor de kinderen, en hen die het willen of nodig hebben wordt een eenvoudige maaltijd voorzien.Om half vier volgen de vespersdie ook twee uur duren. Hierin is de processie voorzien met het epitaphios, versierd doek waarop de grafleggen van Jezus is afgebeeld. Daarna wordt de graflegging herdacht. Het doek wordt met vele welriekende kruiden bestrooid, alsook het evangelieboek dat op het doek wordt gelegd. Er wordt nog veel parfum op gesprenkeld, die heel de kerk vult. Om 18.00 u volgt de dienst van de myrophoren of dragers van de parfum. Deze dienst duurt drie uur en een half. Hierin is een kleine pauze voorzien waarbij de zuster een tas thee serveert. De vele strofen, die allen op dezelfde indringende wijze worden gezongen, zijn als de klaagzangen van Maria en de vrouwen bij het graf van Jezus. Tegelijk drukken deze strofen hun geloof, hoop en liefde uit. Op het einde is er nogmaals een processie met het epitaphios. Hierna wordt een kleine maaltijd gegeven en is het al tijd om zich in stilte terug te trekken.
In de voormiddag van de Stille Zaterdagis zowat iedereen rustig aan het poetsen zoals anders op zaterdag. Om 13.00 u komen we samen voor de vespers van deze Goede Zaterdag. Het is een dienst van ruim anderhalf uur met o.m. de vele schriftlezingen die op een of andere wijze een verwijzing zijn naar de verrijzenis (schepping, Jesaia over het Nieuwe Jeruzalem, het Paasfeest uit Exodus en Jozua, profetie van Sophonie, de profeet Elie en de opwekking van de zoon van de weduwe van Sarepta, het offer/ de binding van Isaak, Elisé en de opwekking van de zoon vande Sunamitische, Daniel en de drie jongelingen in de vuuroven ).Hierna wordt een eenvoudig middagmaal genomen. In de namiddag heerst er een gezellige drukte om de paaswake voor te bereiden. De kinderen schilderen paaseieren, de kerk wordt prachtig versierd en een van de medebroeders heeft het op zich genomenom morgen voor de feestmaaltijd te zorgen, zodat de zusters eens vrij zijn. Abouna Georges zal zeker s avonds en s nachts niet kunnen komen en daarom voorzien we een Latijnse Paaswake in de hoop op zondag middag een byzantijnse liturgie te kunnen vieren.
Om het voor mij niet te zwaar te maken, nu ik nog niet op volle kracht ben, houden we de paaswake niet om middernacht maar beginnen we om 10.00 u buiten op de grote koer. Zoals uit dode stenen vuur geslagen wordt, zo wordt gevierd dat Jezus werkelijk vanuit de dood verrezen is. Zoals we dag na dag leven vanuit de schepping, de natuur, zonder dat iemand precies weet hoe de schepping ontstaan is, zo leven we als gelovigen en als Kerk van de verrijzenis. Schepping en verrijzenis overstijgen uiteindelijk ons begripsvermogen. Het begin van de viering verloopt traditioneel in het duister, wat hier geen probleem is vermits de elektriciteit al vanaf de late namiddag is afgesloten tot morgen vroeg. We vieren heel de dienst zo plechtig mogelijk met een mixt van Arabische, Spaanse, Gregoriaanse, Franse, Engelse en Vlaamse gezangen. De lofzang op de Paaskaars doe ik helemaal in het Vlaams en het refrein wordt flink meegezongen: Laat juichen Het is al een eind over middernacht als we alles volbracht hebben. Hierop volgt een glaasje warme chocomelk en we kijken nog even naar de dienst in de St Pietersbasiliek te Rome met paus Franciscus (ondanks het ontbreken van elektriciteit , maar met behulp van ups).
Op Paaszondag om 13.00 u telefoneerde abouna George om te zeggen dat het toch niet veilig genoeg was om te komen en zo hebben we dan opnieuw de Latijnse ritus van de paasmis gevierd, weliswaar met byzantijnse gebruiken en gezangen. Na de mis waser de zegening van de eieren. Hierna werden nog gedurende lange tijd paasliederen in verschillende talen gezongen en gedanst. Om half vier begaven we ons in het atrium aan tafel voor het middagmaal zodat we voor de rest van de namiddag niet veel anders meer te doen hadden. s Avonds heeft niemand nog echt honger, er wordt een kleinigheid gegeten en er is wel een flink gebak voorzien terwijl we naar het weekoverzicht kijken van CTV, de Vaticaanse tv. De massavieringen in Rome zijn geweldig, indrukwekkend en hartverwarmend. Toch denk ik dat we ook met onze vieringen voor n zestiental mensen het christelijke geloof ten volle vieren. Het was vandaag werkelijk een vreugdevolle paaszondag voor iedereen.
Deze dagen heten hier paasdagen ende week van de vernieuwing. De poorten van de iconostase blijven heel de tijd open en de priester bewierookt terwijl hij in de linkerhand een kleine versierde paaskaars vast houdt.
Tot onze blijde verrassing verschijnt abouna Georges plots op deze maandagmiddag. Op weg gaan blijft voor hem evenwel erg gevaarlijk. Hij is gelukkig zelf een Arabisch figuur met (kleine) zwarte baard.We vieren meteen de byzantijnse paasliturgie en beginnen buiten aan de kerkdeur met de zogenaamde aanval op de poorten van de hel. Driemaal slaat de priester met het kruis op de deur en roept: Doet open voor de Koning van de Glorie! Van binnen wordt (door de duivel) gevraagd: Wie is deze Koning van de Glorie? Uiteindelijk gaat de kerkdeur open en treedt de priester met de gelovigen binnen. Deze week wordt iedere dag de paasmis gevierd en iedere avond de vespers van Pasen gezongen. Bij zowat iedere gelegenheid en overal wordt Al Masiehou qam gezongen en gedanst: De Messias is verrezen uit de dood; Hij heeft de dood overwonnendoor de dood en het leven geschonken die in het graf zijn.
Woensdag in de voormiddag komt een delegatie van de soennitische families, die in de nieuwbouw opgevangen zijn, ons een Zalig Pasen wensen. Uit veiligheid zijnwij toch hen niet meer gaan bezoeken. Nu is het weerzien des te hartelijker. En er worden al volop plannen gemaakt. Als de oorlog eens voorbij is en zij terug naar hun vernielde huizen in Quosseir kunnen,zullen ze ons uitnodigen bij de watermolen aan de Orontes. Ze zullen een schaap slachten en feest vieren. Wat wordt er gelachen. Welnu, dat is Syrië.
De voorbij drie dagen zijn eigenlijk vakantiedagen, feestdagen, zondagen geweest. Vandaag donderdag hernemen we weer min of meer het gewone leven. Deze avond bidden we bijzonder voor de stichter van Les Scouts de Cluses(Haute Savoie, Frankrijk) die vandaag overledenis. PierreDevant had de profetische inspiratie om vanuit het Carmel klooster van Reposoirin 1981 de arme kloosters in Polen te helpen. Hulpgoederen werden verzameld en in containers naar Polen gebracht. Het was het begin van een internationale hulp aan 21 landen, geheel gebouwd op vrijwilligers, vrije giften en vrije inzet. Hun inspiratie vinden ze in Jo 20, 21: Zoals de Vader Mij gezonden heeft zo zend Ik u Na een bezoek van moeder Agnes-Mariam hebben LesScouts de Cluses ook Syrië in hun programma opgenomen.
Nog twee verheugende berichtjes. Er was deze weekweer een gelegenheid om een en ander mee te geven naar Damascus en vandaar naar Beiroet. Met man en macht worden zakken amandelen ingepakt en zakjes met verschillende soorten thee, allemaal netjes voorzien van het etiketje van de gemeenschap. Bovendien zijn er kleine, mooie icoontjes met bladgoud versierd. Als dit alles veilig in Libanon geraakt, zullen vrienden aldaar zorgen voor de verkoop en zo hebben we dan weer wat inkomen. Verder is er een enthousiaste brief van de pastoor van een parochie uit de voorsteden van Parijs, waarmee we tijdens de vasten een intense geestelijke verbondenheid hebben onderhouden. Hij wil deze band verder zetten en wij ook. Inmiddels is er in zijnparochie een soort hernieuwde uitstorting van de hl. Geest bezig. Tijdens de Paasdiensten waren er 19 doopsels (kinderen, jongeren en volwassenen). In plaats van de 3 eerder kleinekerken op zijn parochie (voor 200 personen) heeft hij een grote ruimte van de gemeente moeten huren voor 900 plaatsen om de diensten van de Goede Week en Pasen te kunnen vieren.
Onder het middageten lezen we de aandoenlijke brief van de zusters van S. Jozef van Aleppo.Zij blijven leven onder kanonschoten en mitrailleurvuur van s morgens tot s avonds en van s avonds tot s morgens. Aleppo, eens het economisch hart van Syrië, is een ruïne, 1300 fabrieken zijn verwoest, 130.000 families zitten zonder werk. Er is geen elektriciteit.In hun hospitaal zijn een aantal dokters vertrokken en durven niet terugkeren. Enkele anderen blijven voor hun veiligheid in het hospitaal en leven zo gescheiden van hun familie. Apotheken zijn leeggeroofd en verwoest. De rebellen gebruiken de medicamenten voor zichzelf. Iedere dag wordt gehoopt dat het vliegveld weer open gaat en bevoorrading brengt. Ze wachten op mazout voor de generator die alle machines moet doen draaien. Op straat lopen mensen rond (ook advocaten en ingenieurs) die gelijk wat trachten te verkopen om wat geld te hebben. Kinderen verkopen sigaretten en kauwgum. Hun scholen zitten vol met vluchtelingen. Vooral christenen worden bedreigd. Drie priesters, naast anderen, werden gekidnapt en niemand weet waar ze zijn. Meerdere kerken zijn verwoest en hele dorpen verlaten. Het vergroot de uittocht van de christenen. Op 19 maart (feest van St. Jozef) hebben terroristen met chemische wapens 25 Syrische burgers gedood en tientallen verwond, waarover de westerse media met geen woord hebben gerept. Integendeel, el Assad wordt aangeklaagd voor het gebruik van chemische wapens! Het lijden verenigt evenwel christenen en moslims,die elkaar in edelmoedigheid trachten te overtreffen door elkaar wederzijds te helpen, met gevaar voor eigen leven. De meisjes breien truitjes met de wol die ze gekregen hebben - voor de kinderen. De internationale gemeenschap blijft ondertussen wapens leveren aan deze rebellen en wast haar handen in onschuld. Onze kracht ligt in het gebed, zo schrijft zr.Marguerite van de zusters. van St. Jozef, vanuit het hospitaal van St. Louis op 23 maart 2013. Zij dankt voor de geestelijke, morele en financiële hulp en besluit: Moge de verrezen Heer ons allen sterken in het geloof en de hoop om te blijven getuigen van zijn liefde. Zalig Pasen. Waar blijven onze moedige oorlogsjournalisten om van deze echte slachtoffers in deze weggemoffeldeoorlog eens een reportage te maken, in plaats van zich te laten misbruiken door rebellen in een van hun kampen in Jordanië, Libanon of Turkije? VRT-ploeg, waar wacht je op!
De houding van de Syrische regering en zijnpresident tegenover de toestand in het land kun je duidelijk opmaken, enerzijds uit de grote toespraak van de president op 6 januari, die eigenlijk vooral een bemoediging was voor de bevolking en het leger, dat met zovele jonge gesneuvelde soldaten het volk tot heden heeft beschermd. Anderzijdsverscheen er in de Sunday Times van 3 maart een lang interview met Bashar el Assad. De journalistebegint meteen met alle aanklachtentegen de president vanwege de westerse politici, die willen dat hij opstapt omdat hij zogenaamd buiten de werkelijkheid leeft,in de hypocrisie en dat ze hem willen aanklagen voor misdaden tegen de menselijkheid.Hierop geeft hij klare antwoorden die aantonen dat deze politici zelf buiten alle redelijke werkelijkheid en internationale rechtvaardigheid leven. Hij legt ook duidelijk uit hoezeer de UNO-instellingen nu gepolitiseerd zijn en helemaal niet streven naar rechtvaardigheid en vrede. Het doden van een half miljoen Irakezen, het vernietigen van de oudste beschaving en het actief instellen van een chaos die menigte mensen blijft doden zijn het rechtstreeks gevolg van de Amerikaans-Engelse inval (onder het motto: Vrijheid voor Irak en gerechtvaardigd door de leugen over de massa vernietigingswapens!) Toch is het niet mogelijk in de UNO hiertegen (en de vele andere dergelijke misdaden tegen de menselijkheid) een aanklacht in te dienen, juist omwille van deze gepolitiseerde instellingen. Laat mij erbij voegendat op die wijze een van de grootste criminelen uit de moderne geschiedenis, zoals Henry Kissinger, de nobelprijs voor de vrede kreeg! En nu gaan ze hen,die het Syrische volk uitmoorden de hemel in prijzen en el Assad aanklagen omdat hij zijn volk blijft beschermen en het land verdedigen. Heren topcriminelen, weet dat jullie luidsprekers eens zullen stilvallen en datde waarheid dan duidelijk zal worden. De echte centra van waaruit de huidige meest misdadigeorganisaties werken zijnWashington, New York, Brussel en London. Wel verheugen we ons over het feit dat madame Ashton inmiddels namens Europa geen wapens blijkt te willen leveren aan de rebellen, tegen het standpunt van Frankrijk en Engeland in. Moge het een klein begin zijn van een ommekeer.
05-04-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-04-2013
Vermeersch heeft altijd gelijk
B.V Etienne Vermeersch: a man for all seasons
De huisfilosoof van de VRT (al jaren lijkt het alsof er in Vlaanderen maar één (moraal)filosoof rondloopt) is niet voor één gat te vangen.
Als Vermeersch de Kerk over de hekel haalt (zijn meest favoriete bezigheid), juichen de linkse papenvreters. Als hij het hoofddoekenverbod bepleit, wordt hij bejubeld door de rechtse moslimhaters.
03-04-2013 om 10:42
geschreven door Gust Adriaensen
De bilkneep van Sagan
Op het podium van de Ronde van Vlaanderen, kon nummer 2, Sagan zijn handen niet thuishouden. En dat lokte een soms amusante storm van commentaar en protest uit. Volgens sommigen een onwillekeurige speelse (!) reactie na een zware inspanning. Volgens anderen een verfoeilijke grensoverschrijdende vorm van primitief seksisme. Hoe dan ook: not done, op een podium ten aanschouwe van honderdduizenden toeschouwers en kijkers.
Het gedrag van Stoute Sagan roept ook andere vragen op omtrent het obligate 'gebruik' van kusmeisjes. Is dat ook geen vorm van seksisme? Overigens, wie kiest deze dames en op basis van welke criteria worden zij uitverkoren om op een podium de lippen te tuiten? Spelen in die keuze, godbetert, niet vooral seksistische overwegingen mee?
Hebben koersorganisatoren (bijna uitsluitend een mannelijke aangelegenheid) er al ooit aan gedacht een wielrenster te laten kussen door twee knappe binken? Of enig lijfelijk contact in het overwinningsritueel te voorzien tussen bv. Cancellara en twee prettige jongemannen of tussen Vos en een koppel babes? En wat natuurlijk ook mogelijk is: gewoonweg weg met dat seksistische gedoe op de wielerpodia.
Er is nog werk aan de winkel voor het Vrouwen Overleg Komitee!
03-04-2013 om 10:17
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2013
Pater Daniël Maes schrijft open brief aan Herman Van Rompuy
Wat moet Europa doen in Syrië?
Open brief aan de heer Herman Van Rompuy, voorzitter van de Europese Raad
Excellentie,
Uw inzet voor Europa in de huidige moeilijke tijd krijgt de steun van de Europese staatshoofden en regeringsleiders. Zij hebben u inuw functie bevestigd, waarvoor ook ik u wil gelukwensen.
U zit als het ware op de stoel van Robert Schumann, de vader van Europa. Hij was, zoals u zelf, een overtuigde christen. Zijn politieke inzet was doordrongen van zijn christelijke principes, die uiteindelijk de meest universele en authentiek menselijke waarden zijn. Toen hij in 1950, samen met Konrad Adenauer en de Gaspari de gemeenschap van kolen en staal begon, waaruit uiteindelijk de Europese Unie is gegroeid, was dit een bijdrage aan de economische welvaart. Er was echter veel meer. Hij bracht verzoening tussen de toen gezworen vijanden: Frankrijk en Duitsland. Zijn voornaamste bekommernis ging naar de fundamenten van verzoening, dialoog, samenwerking, solidariteit en vrede met een groot respect voor de eigenheid van ieder volk. Bovendien wilde hij op deze grondslagen een Europa als een dienst aan en solidariteit met alle landen en volkeren.
U weet dit alles beter dan wie ook. Wat u wellicht minder goed weet, is wat er werkelijk in Syrië gebeurt. Sta me toe hierover enige eigen ervaring mee te delen. Ik ben een eenvoudige burger, niettemin een Europese burger, sinds enkele jaren levend en werkzaam in Syrië. Ik heb voor de oorlog met volle teugen genoten van de gastvrijheid van dit volk, van zijn behoorlijke welvaart, vrijheid, vrede en vooral van de diep ingewortelde wil om met alle verschillende etnische groepen en geloofsgroepen in vrede samen te leven. In Damascus, Qâra en elders was ik te gast in menig gezin, zowel moslim als christen. Nooit heb ik enig verschil in gulheid en gastvrijheid ondervonden. En nog veel minder enige vijandigheid. Inmiddels is Qâra een verzamelplaats geworden van terroristen en een van de gevaarlijkste plaatsen in Syrië.
De door het Westen en zijn Arabische bondgenoten genoemde volksopstand heb ik zien geboren worden. Zoals naar gewoonte wandelden wij door Qâra, bezochten hier en daar een zieke in een familie, deden enkele inkopen om dan samen met enkele jongens van de parochie bij de byzantijnse priester gezellig te eten. Ditmaal was het na het vrijdagavondgebed ongemeen druk aan de centrale moskee. Een vijftiental vreemde mannen en jongeren schreeuwden wild leuzen tegen de president en tegen Syrië om er fotos en filmpjes van te maken. De pastoor vertelde dat er sinds kort enkelen extra geld verdienen door deze fotos en filmpjes aan Al Jazeera te bezorgen. En u weet hoezeer Al Jazeera tot op vandaag het westers nieuws manipuleert. De werkelijkheid is dat er in Syrië nooit een volksopstand is geweest en nooit een burgeroorlog vanuit de bevolking. Regering, volk en land bleken vanaf het begin slachtoffer van een lang voorbereide, goed geplande samenzwering van buiten af.
Hoe talrijk, groot of verborgen de belangen en motieven ook mogen zijn voor Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar, de wijze waarop zij tot heden dit soevereine volk en land mee hebben uitgemoord en ontwricht, is een misdaad tegen de menselijkheid. Het aandeel van Europa daarin is de meest radicale verloochening van al zijn princiepen. Wellicht is Syrië strategisch een van de meest belangrijke plaatsen voor wereldheersers. Syrië is evenwel een van de weinige bolwerken die stand gehouden hebben tegen het alles vernietigend westers imperialisme. De Syrische president heeft ooit de grenzen met zijn gebuur willen openen en Turkije als vriend ontvangen. Inmiddels heeft Europa een militair hoofdkwartier daar aan de noordgrens met Syrië om de uitgebreide terroristenkampen tegen Syrië te steunen. Uiteindelijk heeft Turkije onder meer alle fabrieken in Aleppo - het economische hart van Syrië - ontmanteld, geplunderd en verwoest. Het is de Europese vriend met de dolk achter de rug, die graag zijn droom van het Ottomaanse Rijk wil herstellen. Syrië is tenslotte het laatste bolwerk tegen de radicale fundamentalistische islam en daarom een doorn in het oog van Saoedi-Arabië en Qatar, ook goede vrienden van het Westen, die zeer rijk en machtig zijn en de grootste financiers van het terrorisme heel de wereldbol rond. Terwijl hun eigen samenleving een schandvlek vormt op de mensenfamilie, willen zij kost wat kost de lekenstaat Syrië, die zoveel vrijheid geeft aan iedereen, ook aan de in hun ogen verachtelijke ongelovigen omvormen tot een radicale islamdictatuur. Zij zijn graag bereid voor het Westen het vuile werk te doen. Het Westen kan dan beslag leggen op de energierijkdommen van het land en hier zijn macht vestigen. Het volk zal uitgemoord zijn, het land - zoals al zovele anderen - vernietigd en alle zelfverklaarde vrienden van Syrië zullen hun aandeel in de rijkdom en de macht kunnen uitbouwen tegen de andere regionale grootmachten. Weet evenwel dat eens de maskers zullen vallen. Ook deze oorlog zal zijn Nürnberg kennen. Dan zal blijken dat de as van het kwaad niet door Damascus liep, maar wel langs Washington, New York, Brussel en Londen.
Als christen behoor ik tot de meest onpartijdige groep in Syrië. Als autochtone bevolkingsroep hebben christenen een groot aandeel gehad in de Arabische Renaissance en leveren ook nu hun bijzondere bijdrage aan de Arabische cultuur. Samen met de andere kleinere groepen en de moslims zijn zij in alle geledingen van de samenleving vertegenwoordigd en bouwen zij mee aan deze lekenstaat volgens de strikte regels van de lekenstaat en de afwijzing van iedere tegenstelling op grond van etnische afkomst of geloofsgroep. Bovendien hebben christenen geen enkele ambitie om een machtsgroep te vormen of als zodanig een deelname in de macht na te streven. Zij steunen alle goede hervormingen en zijn aan geen enkele partij gebonden. Zij zijn als kleine en eerder arme groep het deeg in het dagelijks brood van de Syrische samenleving en willen zo in alle vrijheid en eenvoud blijven getuigen van hun geloof in Jezus Christus en van het Rijk Gods op aarde. Zo zijn wij tot heden in staat geweest noodlijdende families te helpen over alle etnische en geloofsverschillen heen en worden op gelijke wijze ook door hen beschermd en gesteund. Wilt u werkelijk weten wat er in Syrië gebeurt, luister dan naar de herhaalde noodkreten van onze patriarchen, de meest betrouwbare en onpartijdige getuigen.
Excellentie, het is niet de taak van Europa om mee te helpen de Syrische regering en zijn president omver te werpen, de bevolking verder uit te moorden en het land te ontwrichten. Inmiddels hebbenpresident, regering en volk hun wil om in onderlinge eenheid verder te leven - ondanks de gruwelijke buitenlandse samenzwering - voldoende getoond. Dit is de echte grootheid van het volk. Er zullen zeker vele tekortkomingen en gebreken zijn in het bestuur en in de samenleving. De laffe wijze waarop het Westen met zijn bondgenoten voortdurend de vele goede hervormingen - met als voorlopige hoogtepunten een nieuwe constitutie en een nieuw parlement heeft trachten te boycotten is evenwel onaanvaardbaar en ook Europa onwaardig.
Wat kan Europa doen? Ophouden met iedere leugen over de werkelijkheid in Syrië over te nemen en te verspreiden. Ophouden verdere steun te geven aan de omverwerping van regering en staatshoofd. Ophouden rechtsreeks of onrechtstreeks verdere moordaanslagen en verwoestingen aan te richten. Houd ook op met het huichelachtige onderscheid tussen de extreem radicale al Nousra en het vrije Syrische leger, dat noch vrij, noch Syrisch, noch een leger is. Is het voor u zon goed nieuws wanneer uw familie uitgemoord wordt door criminele bendes van het vrije Syrische leger en gelukkig niet door al Nousra? Houd op met steeds nieuwe drogredenen uit te werken om alsnog een militaire interventie te bewerken en het land te vernietigen. Zijn het tenslotte niet de Amerikaanse onbemande drones, die men wil inzetten en waardoor in andere landen de laatste jaren al duizenden onschuldige burgers werden vermoord? Houd op met de voorbereiding van een aanval met chemische wapens, die het Westen zelf wil plegen om daarna met valse getuigenissen, beelden en filmen de schuld aan de regering en de president te geven en dan op laffe wijze toe te slaan. Weet dat de meerderheid van alle slachtoffers in deze oorlog jonge soldaten zijn, die hun leven gaven om hun volk te beschermen. Vergeet ook niet dat de oudste beschaving en een tweeduizend jaar oud christendom in Irak vernietigd werd, toen nog door de Amerikaans-Engelse coalitie onder het motto: Vrijheid voor Irak, ook met de leugen van de niet bestaande vernietigingswapens. En de onmenselijke vernietiging van Libië door het westers imperialisme - met de actieve steun van Europa - hebben we allen recent uitgebreid kunnen volgen.
Wat kan Europa doen? De soevereiniteit van het Syrische volk en land erkennen, van Turkije eisen dat het al wat het gestolen heeft uit Aleppo teruggeeft en alle fabrieken herstelt en Syrië meehelpt opbouwen. Wie een land mee vernietigt moet het ook mee opbouwen, niet als verwoester en rover, maar met respect voor de bevolking. Wees een staatsman en geen terroristenleider. Treed in dialoog met de regering en de president van Syrië, van aanschijn tot aanschijn. Door nu Syrië te steunen en te helpen zult u pas een Europeer worden. Bovendien zal Europa door dialoog en samenwerking veel beter in staat zijn de eigen crisis te bestrijden dan door hier de grondstoffen te komen stelen, een volk uit te moorden en er zijn macht te vestigen.
Excellentie, de huidige aanval van Europa op Syrië is mensonwaardig. Het lijden van het Syrische volk is een steeds luidere schreeuw om hulp. Stop de waanzin! Het is genoeg geweest. Europa moet opnieuw gegrondvest worden op de authentieke fundamenten van de universele menselijke waarden. Zonder deze waarden heeft Europa geen zin en geen toekomst. Dan is het alleen nog maar in staat om Syrië nog meer mee te verwoesten. Europa: geen Euro zonder Pa. Wanneer u wilt meewerken om hierin een positieve ommekeer te bewerken en zo meehelpt de lijdensweg van het Syrische volk te beëindigen, verdient u de naam van tweede vader van Europa of her stichter van Europa, wat ik u van harte toewens. Zo niet, kunt u helaas geen menswaardig politicus genoemd worden, laat staan een christen.
Pater Daniël Maes o. praem., Postel-Mol - monasterium Mar Yakub, de Orde van de eenheid van Antiochië, Qâra, Syrië,
Pasen 2013.
30-03-2013 om 07:39
geschreven door Gust Adriaensen
29-03-2013
Goede Vrijdag
'Hij zei: "Het is volbracht."
Daarop boog hij het hoofd en gaf de Geest.
29-03-2013 om 12:33
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
VI/30
Zaterdag 23 Goede Vrijdag 29 maart 2013
Al sinds dagen heb ik nauwelijks deelgenomen aan het liturgisch gebed, omwille van de koude kerk en me beperkt tot de dagelijkse eucharistieviering. Toch volg ik geboeid de byzantijnse ritus. Ook voor hen begint nu de week van Palmzondag en deze zaterdag noemen ze de zaterdag van de heilige en rechtvaardige Lazarus. In de oudheid verlietende monniken nu hunkluizenarij om samen de diensten van de Grote Week te vieren. Vandaag werd niet de opwekking van Lazarus gevierd maar demaaltijd die ter zijner ere gehouden werd zes dagen voor Pasen. De vrome pelgrim Egerie vertelt ons hoe dit in de vierde eeuw in Jeruzalem gevierd werd. Van haar verhaal heb ik ondertussen als bedlektuur kunnen genieten.
Deze middag vieren we de eucharistie in verbondenheid met de begrafenis van die oude (84 j), gerespecteerde Mohammed Saïd Al-Bouti in deOmajjaden moskee in Damascus. Hij werd door een zelfmoodterrorist vrijdag gedood. Al tweemaal eerder had hij een aanslag overleefd. Nu werd hij gedood samen met 49 anderen, terwijl hij een onderricht aan het geven was in de moskee van Al-Imane (het geloof). Laffer kan moeilijk. De god van deze dader(s) is duidelijk de satan zelf. We vieren dat Jezusgestorvenis voor de eenheid en de redding van alle volken. En Jezus is ook nietper toeval gestorven, maar doorde beslissing van wereldheersers vermoord. De geschiedenis herhaalt zich. Deze man verscheen dikwijls in het openbaar om de mensen aan te sporen in eenheid en vrede met elkaar als één familie te blijven leven. Ik heb deze man destijds gezien bij de begrafenis, hier in de buurt , van de broer van Salim, de tweede man van Syrie. Deze Salim is ook een erg goed man, gerespecteerd om zijn sociale inzet voor iedereen. Samen met abouna Geoges en de fraters vertegenwoordigden wij het klooster Mar Yakub. Het was een fameuze plechtigheid in een enorme tent. Zowat de top van heel het land bleek aanwezig te zijn. We groetten met de hand op het hart en dronken het aangeboden tasje koffie. We kregen waarempel een plaats achter de ministers en voor de bisschoppen en achteraf een omhelzing van Salim zelf, die zijn dank uitsprak voor onze tegenwoordigheid. Ja deze oude man die nu vermoord werd, sprak langdurig op deze begrafenis. U zult het me hopelijk niet kwalijk nemen dat ik vergeten ben wat hij zei.
Ook op deze zondag kon abouna Georges, omwille van de veiligheid, die enkele kilometers van Qâra naar ons klooser helaas niet afleggen. We hebben Palmzondag dus vooral volgens de Latijnse ritus gevierd. Toch begonnen we met een kleurrijke processie in het atrium en op de grote binnenkoer. Iedereen was origineel verkleed zodat heel het joodse volk vertegenwoordigd werd: farizeeërs, gewone volk en kinderen. Allen met grote takken van de olijven. En maar zingen. En de kinderen eveneens feestelijk uitgedost en zelfs met de baby erbij.De byzantijnse liturgie kent deze dag niets anders dan jubel, lofzang en vreugde. Ze wil de triomfantlijke intocht van Jezus in Jeruzalem gedenken. Wij hebben evenwel in de eucharistie het lijdensverhaal gelezen, volgens Latijnse gewoonte.
Hoewel er op zondag buiten de plechtige eucharistie (en vrij persoonlijk gebed) geen officie voorzien is,komen we deze avond toch samen voor het plechtige vooravondgebed van het feest van O.L.Vrouw Boodschap, dat in de byzantijnse ritus niet verplaatst wordt omwille van de Goede Week. 25 maart is hét feest van de Moeder Gods, gekozen omwille van 25 december. Onder invloed van Constantinopel werdhet feest reeds in de 7de eeuw over de gehele Kerk verbreid. In het westen wordt dit feest nog bijzonder gevierd in de Ambrosiaanse ritus tijdens de kerstkring op de zogenaamde zondag van de Menswording. De Mozarabische ritus plaatste dit feest op 18 december, wat wellicht het oudste mariale feest is van oost en west. In de mooie dienst van deze avond bidden we tevens voor de massamanifesatie die op dit ogenblik in Parijs bezig is voor het behoud van de fundamenten van het leven. Frankrijk is wakker aan het worden en de echte ziel van het volk openbaart zich. Tevens bidden we voor de mars voor het leven die nu ookin Brussel plaats vindt.
Deze maandag in de Goede Week (25 maart: Maria Boodschap) beginnen we samen met het orthros of het morgengebed, dat ruim een uur duurt. Indrukwekkend hierbij is het telkens herhaalde, lang gerekte klagende alleluija en de herhaalde metanien (knielen tot met hoofd op de grond). Tot ieders overgrote vreugde verschijnt plots tegen de middag abouna Georges uit Qâra. Hij wilde naar Deir Attieh, maar de weg was afgesloten en besloot het maar te riskeren om de taxi naar hier te sturen. Zo hadden we op dit hoogfeest van Maria Boodschap nog eens een zeer uitgebreide byzantijnse dienst. Bovendien bracht hij ons weer het laatste nieuws over Qâra. Hij is een van de weinige priesters uit het bisdom Homs die zijn kudde niet verlaten heeft en die een hechte geloofsgemeenschap vormt (van ongeveer 250 gelovigen).Nochtans is Qâra nu dé verzamelplaats van terroristenvanuit het noorden (Aleppo) en vanuit het zuiden (Damascus) met een grote vertegenwoordiging van de extreem fundamentalistische al Nousra met hun zwarte vlaggen. Qâra blijkt eerder een doorgang van terroristen te zijn en vooral een transit van een massa wapens. Hier is alles aan wapens te vinden wat maar denkbaar is. Terwijl wij gisteren avond beschietingen en ontploffingen gehoord hebben, zoals regelmatig gebeurt, had abouna Georges met zijn parochieanen de aanval zelf gezien. Een helikopter vanhet leger had weer een opslagplaats van wapens gevonden en deze beschoten. De priester heeft goede vrienschappelijke contacten met de oppositie, met uitzondering natuurlijk van de onberekenbareal Nousra. Vanaf zeven uur s avonds, zo vertelt hij, beginnen al Nousra mannen, gedrogeerd, in het wilde weg te schieten. Helaas kon abouna Georges niet blijven eten maar wilde zo vlug mogelijk weer terug. We hebben de dag afgesloten met het lange avondgebed en na het avondmaal nog geluisterd naar een erg interessante uitleg op casette overde Nieuwe Wereldorde. En zo hebben we toch weer een mooie, rijke, mariale feestdag mogen beleven in ons familiaal gevangenisleven. Alchamdoelilei, God zij dank. De gebeden zullen de volgende dagen steeds intenser en uigebreider worden.
Melden we tussendoor dat ook hier het enthousiasme groot is om de nieuwe paus Franciscus. De hoop op eenheid tussen oost en west groeitmet de dag. En laat ons even zeggen dat er uit Syrie in de eerste eeuwen van de kerkgeschiedenis zes pausen zijn voortgekomen: de hl. Anicetus (155), Johannes V uit Antiochië (685,stierf in 686),de hl Sergius I ook uit Antiochië (687), Sisinnius (708, stierf 21 dagen later), Constantinus (708), de hl. Gregorius III (731).
De twee figuren van liturgievanwoensdag in de Goede Week zijn Maria Magdalena en Judas. Maria Magdalena heeft met haar tranen Jezusvoeten gewassen, met haar hoofdharen afgedroogd en Hem met de kostbaarste parfum gezalfd. Deze ene act van echte liefde en berouw was voldoende om vergeving te krijgen voor haar leven vol wanorde en zonden. Deze avond zingen we de vooravonddienst van Witte Donderdag, ruim anderhalf uur, afwisselend, zoals gewoonlijk, met lezingen in het Arabisch en Frans en met de gezangen in het Arabisch. Midden in de kerk heeft de zuster een groot doek met de afbeelding van het Laatste Avondmaal uitgespreid en versierd. In de avondrecreatie wordtnog lang gerepeteerd voor de indrukwekkende gezangen van Witte Donderdag. Vanaf nu tot Pasen zullen we vele uren van de dag in de kerk doorbrengen.
Op Witte donderdag is er een lange dienst s morgens en s middags. Na het middagmaal volgt een ruime rust. Om 18.00 u uur komen we samen om een tas thee te drinken en het lange komende officie te overlopen. Om 20.00 u wodt de plechtige eucharistie van Witte Donderdag gevierd. We bidden opdat deKerk, de wereld en gans de mensheid mogen intreden in de Krankzinnige Liefde van een God die in Jezus Christus knielt voor ons om onze voeten te wassen. Er is evenwel in de byzantijnse ritus geen overbrenging van het Allerheiligste Sacrament maar de zegen van het brood, waarna ieder met olie wordt gezalfd, een stuk (lekker, vers gebakkenjoods) brood krijgt en indoopt in de wijn. Hierna volgt in stilte de feestelijke maaltijd, opgelisterd mete byzantijnse gezangen. De tafels zijn versierd met kaarsen en linten. Rond 23.00 u begint dan het morgengebed van Goede Vrijdag dat tot na 3. 00 u in de morgen duurt. Hierin komen o.m. de twaalf evangelielezingen voor. Om elf uur werd de elektriciteit afgesloten en hoorden we af en toe ontploffingen. We waren verwittigd dat er bombardementen zouden komen. Om half een houden we in de kerk pauze en komt een zuster rond met een tas warme thee. De wereldgeschiedenis kent vele b elangrijke gebeurtenissene, personen, filosofieën en mythen. Wij vieren evenwelde allesovertreffende gebedurtenis van de historische kruisdood van Jezus van Nazareth, de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. Omdat ik nog herstellende ben, ben ik zelf helaas welvroeger moeten gaan slapen.
Wat er eigenlijk in Syrië bezig is, kan nu ieder gewoon burger begrijpen, door rustig het geheel van de gebeurtenissen te overzien en even na te denken. Dit is helaas moeilijker voortoppolitici die te veel tijd nodig hebben om hun geheime rapporten te lezen, welke moeten aantonen dat het absoluut noodzakelijk is Syrië te overheersen. Daardoor kunnen (willen?) zij het geheel niet meer rustig overzien en er over nadenken. Daarom heb ik een open brief geschreven aan Herman Van Rompuy, mediawerkgroepsyrie heeft hem al bezorgden van het secretariaat-generaal een (standaard) antwoord ontvangen waarin ze de ontvangst bevestigen en danken voor de ideeën en suggesties. Graag gedaan. Wie wil meewerken aan de noodzakelijke bewustwording en deze brief ergens wil laten verschijnen, doe maar. Een brede bewustwording kan Syrië nog mee helpen redden.
(publicatie open brief volgt)
29-03-2013 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2013
Vrede in Jezus Messias
ב״ה
zaterdag13april2013
VORMINGSDAG
in De Pelgrim Isabellaplein 15b Scherpenheuvel
9u30:Onthaal
10u00:De aanwezigheid van de
oudste broeder in het
lichaam van Christus,
lezing door Richard Harvey
12u30:Koffietafel en vrije tijd
14u00: Reiniging door verzoening
(Parashah van de Shabbat), lezing door Chanan van Es
15u30:Koffiepauze
16u00:Vragenuurtje
16u45:Sluiting
17u00:Eucharistie in de Basiliek
Tijdens deze vormingsdag
onmoet u Joden, die geloven
in Jezus als de Messias!
Een initiatief van
TJC-II Belgium
Richard Harvey
woont in Engeland, maar is als wetenschappelijk onderzoeker en docent aan theologische opleidingen vaak in Israël en tal van andere landen. In zijn bijdrage zal hij spreken over de betekenis van de Joodse broeder in en voor het
ene lichaam van Jezus Christus.
Chanan van Es
is Bijbelleraar en docent Hebreeuws
in België.Hij zal ons, uitgaande van de Parashah (het Torahgedeelte: Leviticus 12-15) en de Haftarah (het Profetengedeelte: 2. Koningen 7), helpen ontdekken hoe de verzoening Joden en heidenen rein maakt voor God.
28-03-2013 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
27-03-2013
Hoofddoekverbod
Ene meneer De Smedt, 'raadsheer met rust' , mag in De Standaard zijn gal spuwen op het standpunt van SPA omtrent de 'hoofddoek' en in het bijzonder op de socialistische fractieleidster in de Antwerpse gemeenteraad, mevrouw Kherbache.
Ook al zou je het verwachten van een 'raadsheer, enz.' , veel sereniteit en relativeringsvermogen blijken niet uit zijn artikel. Integendeel, hij klutst alles door elkaar en scheurt herhaaldelijk te kort door diverse bochten.
Hij schuwt daarbij de grote woorden en de kwaadaardige verbanden niet. 'Kherbache geeft onze vrijheid weg', orakelt raadsheer met rust De Smedt. Kom nou, meneer De Smedt. Ik heb een sterk vermoeden dat het hem meer te doen is om een beschadigingsoperatie gericht op mevrouw Kherbache en de SPA, dan om bekommernis om de vrijheid. 'Is een hoofddoek toelaten de eerste stap op weg naar Syrië?', vraagt deze meneer zich af. De kwaadaardigheid druipt van dit verband af. Met evenveel gemak kan je beweren dat het niet toelaten van de hoofddoek, jongeren frustreert en radicaliseert en ze klaarstoomt voor extremisme en fanatisme. 'Op school hoort geen religie thuis', stelt De Smedt. Ook niet op katholieke of joodse scholen? Waarom kikken hij en anderen, inclusief journalisten, overigens niet over de vestimentaire gewoontes van de joden?
Kortom, deze 'raadsheer met rust' is er echt van overtuigd dat met het al of niet toelaten van de 'hoofddoek' de totale islamisering niet veraf meer is. Ofwel, en dat lijkt me meer waarschijnlijk, dient hij een specifieke politieke agenda.
27-03-2013 om 17:43
geschreven door Gust Adriaensen
25-03-2013
De politieke zwanenzang van Rik Torfs
Ach Rik, ik ga je missen op het politieke forum.
Nadat je, net als De Wever, via 'De slimste mens', bekendheid verworven had, werd je drie jaar geleden met glans verkozen en werd je lid van de senaat, een instelling waarvan het nut je waarschijnlijk totaal onduidelijk was en ook bleef.
Maar hoe verfrissend en prikkelend, gewaardeerde Kempenzoon, was je deelname aan het politieke debat, hoe verrassend vaak je invalshoek in de benadering van maatschappelijke problemen, hoe gevat en scherpzinnig enerzijds en badinerend, relativerend anderzijds, je spreek- en schrijfstijl. Om van te smullen was de manier waarop je kritiek op andere partijen maar vooral en in het bijzonder op je eigen partij, formuleerde. Kritiek en reflectie die de partijbonzen de gordijnen injoegen.
Nu verlaat je de politieke arena, de jungle van de macht, het adderkluwen van partijen en strekkingen, de wereld van, zoals je zelf schrijft, de schijn.
Terug naar je eerste en echte liefde: de universiteit. Evenwel niet om de faculteit Kerkelijk Recht een nieuwe boost te geven, helaas. Nee, je keert terug naar je geliefde Alma Mater om er de baas te spelen, om Rector Magnificus te worden.
Rik, Rik toch. Je bevrijdt je uit het ene moeras om wellicht in een ander weg te zinken. Van moeras naar drijfzand. Van de jungle naar het adderkluwen. Van de achterkamertjes van de politieke macht naar de machtscenakels van de KUL.
Verdrink niet, beste Rik. Verstik niet getalenteerde Turnhoutenaar. Laat de twinkeling in je ogen, die duidelijk maakt dat je alles en iedereen, zelfs God, doorhebt, niet verdoffen. Laat het bijten op je tong geen gewoonte worden. Want is er niet meer kans, zachte, ironische revolutionair, dat de academische vrijheid als rector beperkter zal blijken te zijn dan je freedom of speech als senator?
Ach, ach. Onthou ons toch niet je schitterende, geestrijke- en verstandlavende schrijfsels, waarin je in de toekomst ook de universitaire en academische wereld op een subtiele wijze over de hekel haalt, net zoals je dat met veel verve deed met de politieke clubs.
Laat je niet muilkorven door de universitaire curie, rector in spe! Bonne chance!
25-03-2013 om 11:19
geschreven door Gust Adriaensen
24-03-2013
Paastriduüm in de abdij van Postel
Vier samen met de norbertijnengemeenschap het Paastriduüm in de abdij van Postel.
23-03-2013 om 18:51
geschreven door Gust Adriaensen
22-03-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 15 vrijdag 22 maart 2013
Op vrijdagavond wordt de acathist-hymne gezongen, steeds plechtiger naargelang Pasen nadert. Vandaag staat de betreffende icoon vanO.L. Vrouw(omgeven door alle profetische aankondigingen uit het Oude Testament)vooraan opgesteld en de zuster heeft van achter de icoon een grote blauwe doek laten vertrekken die gans de vloer van de kerk bedekt en die helemaal vesierd is. Alle banken zijn even verdwenen. Het is een liturgische dienst die eindigt met de verering van de icoon. De dienst zelf duurt een kleinetwee uur, maar wordt nog aangevuld door persoonlijke gebeden. Als het licht uitvalt, wat regelmatig gebeurt, is het helemaal romantisch met al die kaarsjes op de grond. Het is eigenlijk een prachtige byzantijnse liturgie. Kort daarna was er weer elektriciteit zodat we in het zaaltje boven ons eenvoudig avondmaal hielden rond het houtkacheltje.
Ook zaterdag blijft de versieriring in de kerk nog onveranderd. Het is immers vandaagde zaterdag van de acathist-hymne ter ere van de Moeder Gods, officieel uit dank voor de bevrijding van Constantinopel in 626 en vervolgens in 677 en 717. In feite werd dit feest wellicht verbonden met de Aankondiging van de engel aan Maria en gevierd als een dankfeest voor alle bescherming en bevrijding tijdens alle oorlogen in het Byzantijnse Rijk.
Er is nog bijzonder geestelijk nieuws. De pastoor van de parochie (ten Z-W van Parijs) heeft een week van vasten en gebed gelanceerd voor de bescherming van ons klooster en voor de vrede in Syrië. Tot zijn verrassing hebben 78 parochieanen ingeschreven. Zij beginnen zondagavond met een aanbidding. Ze krijgen dan het nodige brood voor de volgende dag mee. Ze doen danzo goed mogelijk hun plicht en komen s avonds weer samen voor aanbidding en krijgen weer het brood voor de volgende dag. Omdat wij ons ook geëngageerd hebben om te bidden voor hen, moeten we nog overleggen of we deze week elke dag samen iets bijzonders doen ofwel dat we het persoonlijk doen, de ene na de andere, die een dag in vasten en gebed doorbengt. Zo hadden we het eigenlijk al voorzien voor de keuze van de nieuwe paus tot aan Pasen, maar onze nieuwe paus Francesco fietste als het ware al onze plannen al na twee dagen voorbij. Dus ieder die een vastendag voorzien had,kan het gewoon verder doen, nu voor die parochie.
Terwijl de Latijnse liturgie nu de eerste passiezondag viert, gedenkt de Byzantijnse liturgie het grote voorbeeld van de heilige Maria, de Egyptische (einde 5e, begin 6e eeuw), die zich na haar dienst in Jeruzalem terugtrok in de woestijn. Na de eucharistie eten we, zoals gewoonlijk op zondag, in het atrium. Dit is helemaal afgesloten en met een straaltje zon op het dak heerst er een aangename temperatuur. Toch is het vandaag uitzonderlijk stormweer. De wind buldert rond de gebouwen en neemt alles mee wat niet vast zit en wel gedurende heel de dag. Morgen zal de schade duidelijk worden. Na de maaltijd luisteren we nog even naar de voorlezing van de eerste homilie van paus Franciscus tijdens de misviering van 14 maart2013 in de Sixtijnse kapel, rond drie gedachten: wandelen, opbouwen, belijden. Ons leven is een op weg gaan, een wandelen met de Heer en in het licht van de Heer. Met Hem bouwen we de Kerk open we belijden Hem als de gestorven en verrezen Heer. Als we Jezus Christus en zijn Kruis niet verkondigen zijn we misschien priesters, bisschoppen,kardinalen of pausen maar geen leerlingen van Jezus.
Maandag is het bijna volmaakt stil. In de binnentuin is de plastieke serre voor een deel weggeblazen. Er zijn hele stukken uigescheurd en binnen zijn de radijsjes bevrozen maar alles bij elkaar valt het erg mee. Er worden kleineserretjes gemaakt om een en ander in onder te brengen.
Om eerlijk te zijn en toch niet vervelend te worden, moet ik bekennen dat ik van de nacht op en de dag van 19 maart, het feest van de hl. Jozef hervallen ben en echt zwaar ziek geworden. Men heeft een specialist dr. binnengeloodsd die de ziekte vanaf de namiddag heeft doen keren en sindsdien is het steeds beter gegaan. Op woensdag 20 maart hebben we dan s avonds zo plechtig mogelijk het feest van de Hl. Jozef gevierd. Zoals Jezus drie dagen te laat thuis was van de dorpsbedevaart naar Jeruzalem, zo hebben wij het feest van de hl Jozef met een gerust geweten een dag te laat gevierd. Ondertussen heeft de gemeenschap het klaar gekregen om niet minder dan zes keer een dr. telaten komen, vijf verschillende. Enkele jonge mannen, moslims, vrienden van het klooster zorgen, voor gevaar van hun eigen leven, dat voor ons alle nodigediensten worden gedaan, mensen gehaald en gebracht, boodschappen gedaan terwijl van ons hier niemand een stap kan buiten zetten zonder gevaar voor eigen leven. Welnu, als die mannen niet in dezelfde hemel komen als ik (God wees mij genadig), dan wil ik tot God bidden Mozes voor zijn volk: Als zij er niet in mogen schrap mij dan maar uit het boek dat Gij hebt geschreven! (Genesis, 32, 32). En ook de gemeenschap doet meer dan behoorlijk haar best. Als ik me laat zien in de refter, die tegelijk recreatieruimte is met zetels vooraan, komen ze al aandraven met dekens zodat ik me languit in een zetel kan leggen. Gaat het trouwens zo in een gewoon gezin ook niet? Samen hebben we dan genoten van de tv opname van de inauguratie van paus Franciscus gisteren met zijn korte krachtige preek over de hl. Jozefals bewaarder/beschermer van Jezus en Maria, van de Kerk, van de schepping. En als er in de misviering plots een byzantijse diaken in eigen ritus het evangelie komtvoorlezen, merk je dat de byzantijnse liturgie toch wel extra luister geeft aan aan de op zich al magnifieke Latijnse liturgie. De grootsehoop op eenheid vormde evenwel dede patriarch van Constantinopel, voor het eerst sinds vele eeuwen aanwezig op de inauguratie van een paus van Rome. Met onze huidige franciscaanse jesuiet als paus zal de romeinse katholieke kerk het ook gemakkelijker hebben om wat nederigheid tegenover de anderen te beoefenen.
Vandaag donderdag is het in Syrië naar het schijnt een grote feestdag voor alle moeders. En dus is er s avonds toch een gebak voor de moeder van de baby, de nu geestelijke moeder van de gemeenschap, zr. Clarie Marie en in gedachten voor moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel. In feite nemen ze er de vaders vandaag ook bij, ook de geestelijke vader en dus valik weer in de prijzen. n Korte onderbreking van de vasten die toch wel ernstig wordt genomen ook met de lange en mooie gebeden. Dit is geheel in tegenstelling met de zomertijd wanneer er meer wordt gewerkt en minder gebeden.
22-03-2013 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
21-03-2013
Roeping om beschermer te zijn
Paus Franciscus bij zijn inauguratie:
'De Heilige Jozef is de beschermer van Maria en Jezus en bij uitbreiding ook van de hele Kerk. Die opdracht vervult hij discreet, nederig en in stilte, maar tevens met een blijvende aanwezigheid, grote trouw en in goede en kwade dagen.
De roeping om beschermer te zijn betreft niet enkel ons christenen. Zij is eigen aan elke mens en zij gaat iedereen aan.
Zij betekent dat wij de hele schepping, de schoonheid van de geschapen wereld moeten beschermen, zoals het boek Genesis en de Heilige Franciscus ons duidelijk hebben gemaakt.
Zij betekent ook dat wij mensen moeten beschermen, dat wij onze liefdevolle zorg voor elke mens moeten tonen, in het bijzonder voor de kinderen, de ouderen en mensen in nood waaraan wij vaak als laatste denken.
Het betekent eveneens dat wij voor elkaar zorg moeten dragen in onze families, dat man en vrouw elkaar beschermen en als ouders om hun kinderen geven en dat de kinderen op hun beurt voor hun ouders zorgen.
Het betekent dat wij oprechte vriendschappen uitbouwen waarbij wij in vertrouwen en met respect en goedheid voor elkaar zorgen.'
Aansluitend riep de nieuwe paus economische, politieke en maatschappelijke verantwoordelijken, evenals alle mensen van goede wil op om beschermer te zijn van de natuur en van elkaar: Laat ons er samen voor zorgen dat de vooruitgang van de wereld geen dood en vernieling met zich meebrengt.
21-03-2013 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2013
Een nieuwe lente, een nieuw geluid in het Vaticaan
De voorbije weken werden gekenmerkt door een aantal historische gebeurtenissen in de geschiedenis van de katholieke kerk.
Er was de beslissing van Benedictus XVI om af te treden. Voor het eerst in vele eeuwen werd na een kort conclaaf, een niet-Europese paus verkozen. En die nam de naam Franciscus aan, een naam nooit eerder gekozen door een paus, een naam ook als een program.
Wat echter nog het meest opvalt, is dat paus Franciscus op minder dan een week, al een totaal andere stijl heeft geïntroduceerd. Een stijl van eenvoud, van minder protocol, van menselijke nabijheid. Een man die improviseert, die naar de mensen toegaat, die kust en gekust wordt, een aai over heeft voor een blindegeleidehond. Iemand die grapjes vertelt en uitbundig lacht en gesticuleert.
Op die manier heeft hij op enkele dagen de harten van miljoenen mensen veroverd. En hoge verwachtingen gecreëerd. Te hoge wellicht.
Hoe dan ook, er waait een hoopvolle wind door heel de katholieke kerkgemeenschap wereldwijd. Ook in het vermoeide, grijze, vaak cynische Westen is die nieuwe energie voelbaar.
19-03-2013 om 07:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2013
Bourgeois pleegt machtsgreep
Zeg nu nog maar eens dat minister Bourgeois een grijze muis is. Een interview in De Standaard leert je wat anders. Bourgeois bulkt van mateloze ambitie. Hij zet zichzelf nu al in poleposition om de eerste minister-president (of president?) van een onafhankelijk Vlaanderen te worden.
Want wat Bourgeois, zogezegd namens NVA, orakelt, komt, los van de soms wat naïeve, branieachtige toon, daarop wel neer. ''Na de verkiezingen van 2014 onderhandelen we alleen maar over een overheveling van alle bevoegdheden naar Vlaanderen. En we zullen Brussel niet loslaten!'.
Ferm gezegd allemaal. Maar toch zeer veel wishful thinking, zeker in verband met Brussel. Hoe de nationalisten, onder aanvoering van generaal Bourgeois, enerzijds de politieke oorlog en de polarisatie met de Franstaligen verder ten top drijven en anderzijds de Vlaamse meubelen in Brussel zullen kunnen redden, is me een compleet raadsel. Want die Vlaamse meubelen stellen bijna niks meer voor in Brussel. In een stad waar minstens 90 % Franstaligen wonen, hangen de politieke rechten van de Nederlandstaligen nu al af van de door de 'traditionele' partijen (die door NVA verfoeid worden) bedongen voorkeurregelingen.
Er is met dat interview en met Bourgeois nog wat anders aan de hand. Wat hij zegt over de verkiezings- en onderhandelingsstrategie en over de staatshervorming, zou normaal uit de mond van de partijvoorzitter moeten komen. Bovendien verschilt Bourgeois' visie en plan van wat De Wever tot nu naar voren bracht als de officiële partijlijn. Daarbij komt nog dat Bourgeois in één beweging ook even een en ander duidelijk maakt over de politieke toekomst van De Wever. 'Hij zal nog wel mogen meedoen, want electoraal is hij goud waard. Maar hoe of waar, dat weten we nog niet. En Bart heeft natuurlijk zijn handen al vol met Antwerpen', aldus hyperambitieuze Bourgeois.
De Wever zal het allemaal graag lezen. Verliest hij zijn greep op de partij? Ondertussen moddert hij ook maar wat aan in Antwerpen. Het stadsbestuur rolt onder zijn leiding van het ene incident in het andere. En van verandering is nog niks te merken, aldus Gazet van Antwerpen. En als deze gazet, -vroeger veel sympathie voor het Vlaams Blok, nu uitgesproken, soms zelfs fanatiek steunpilaar van NVA-, zoiets schrijft, dan wil dat toch wel wat zeggen.
17-03-2013 om 07:15
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2013
Passiesamenkomst 'Jezus in Gethesemane'
'Vader, uw wil geschiede'
Samenkomst van woord, zang en gebed op vrijdag 22 maart om 20 uur op de gebedszolder in de Oude Brouwerij van de Abdij van Postel (toegankelijk via de inrit naast gasthof De Beiaard).
Chanan van Es, een jood die gelooft in Jezus als de Messias van God, leest en predikt het Evangelie van Jezus' Passie.
Een kans tot een verfrissende bijbelse kijk op het grootste gebeuren aller tijden! Iedereen is van harte welkom. Gratis toegang, vrijwillige bijdrage in een collecte.
16-03-2013 om 18:16
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 9 - vrijdag 15 maart 2013
Op deze derde zondag voor Pasen wordt in de byzantijnse liturgie de heilige Johannes Climacus gevierd omwille van zijn indrukwekkend werk: De ladder van de deugden. Hij heeft wel een eigen feest op 3O maart maar vanaf de 14e eeuw herdacht menhem ook op deze zondag als een model van boete en ook omdat men in de kloosters die werk tijdens de vasten las. Hier werd ooit een uitvoerige commentaar gegeven over dit werk. In de Latijnse liturgie is het nu de vierde zondag van de vasten, zondag van de vreugde als een blijde noot omdat we al halfwegzijn naar Pasen.
Ik heb al enkele keren de vraag gekregen: Zijn er bij jullie tijdens de winter dan helemaal geen zieken? En dit is ongeveer waar. We kunnen nog altijd voor een groot deel van eigen teelt eten met veel groenten en fruit. Er is hier en daar maar een elektrisch vuurtje en in een kamer waar we s avonds nogal eens gaan eten is er een houtkacheltje. Van veel temperatuurverschil hebben ze hier geen last. Dus geen zieken behalve ik, vorige week.Als je als enige ouderling in deze gemeenschap ziek wordt ben je meteen wel het centrum van de cirque. Dagensuf op bed liggen , niks doen en daar dan nog heel moe van worden ook. De zusters deden alle moeite om voor mij het lekkerste eten te maken, zoals kippensoep met veel vlees terwijl er heel de vasten geen vlees gegeten wordt. De fraters brachten om de haverklap een tas tee of nescafe. En als ik me beneden toch even liet zien kwamen de twee kleine meisjes vol medelijden moedertje spelen. En Nadia gaf me haarbaby Fadia, die ik dan even moest wiegen. Voor het eerst viel me op dat deze baby zo klein is. Ik heb in België wel eens babys gezien, zo groot en sterk dat ze bijna aan hun legerdienst zouden kunnen beginnen. Maar Fadia is zo klein en zo licht dat je nauwelijks merkt dat je iets vast hebt. Maar goed, zij heeft nog een heel leven om te groeien. Och ja, ik heb pilletjes gekregen, van een farmaceutisch bedrijf uit Aleppo (dat ondertussen misschien ook al lang verwoest is), maar ze hielpen toch wel. Jammer dat je van die tijd dat je ziek bent niet kunt genieten. Ze hebben tenslotte voor mij een verwarmde kamer onderaan, in het atrium, klaar gemaakt, zonder trappen.Voor mijn kamer in de toren is het 50 trappen naar boven (en 50 terug). En om eens te kunnen genieten van de zon op het dak zijn het er 97, plus de trappen die je doet vanaf de plaats waar je vertrekt. De voorbije maanden heb ik dikwijls n 1000 trappen per dag gedaan. Voordeel is dat je er eendurehome trainer mee uitspaart. Maar trop is te veel,zei een van onze politiekers destijdsen Toon Hermans maakt er grappigvan: enough (un oeuf) is enough (un oeuf). En opdat ik mijn geest toch met voortdurende vorming zou voeden, hebben ze me een plastiekzak met dvds gegeven, waarbij o.a. de volledige collectie van Charlie Chaplin filmen. Dat ze hem in Amerika buiten gesmeten hebben, begrijp ik best maar is totaal onaanvaardbaar. Hij verdient een standbeeld tussen de grote weldoeners van de mensheid. De grote monnik Charbel Maklouf zit nu wellicht met zijn hoofd te schudden, al zuchtend: wat zijn het toch slappe monniken geworden die van alles nodig hebben als ze eens eventjes ziek zijn. Maar Charbel, luister eens, je hebt heel uw leven streng ascetisch geleefd. Als jonge knaap ben je de bergen ingetrokken en altijd maar hoger geklommen totdat je, om zo te zeggen, zo hoog zat dat je zonder trappen de hemel kon binnen stappen. Heilige Charbel bid voor ons, en voor alle slappelingen. Gelukkig is niets blijvend, zoals Theresia van Avila al zei: Alles gaat voorbij, God alleen blijft.
Sorry voor deze uitleg over mezelf. Ik wilde het echt niet schrijven maar vroeg of laat zou het toch uitkomen en zouden mijn schrijfsels aan geloofwaardigheid inboeten. Ondertussen hebben we niet veel last van extra beperkingen. Er is af en toe,vooreendrietal uren, stroomonderbreking,vooral s nachts. Ook zijn er af en toe toch wel zware ontploffingen te horen. Zondag heeft er een helikopter boven ons gecirkeld en werd even alles ineens uitgeschakeld (elektriciteit, telefoon, internet). Alles bij elkaar best te doen. Van een familielid van een van onzemensen kregen we bericht dat hij in Homs op bezoek was geweest en verrukt was over het werk dat het leger daar al gedaan had: terroristen opgeruimd en de nutsvoorzienignen helemaal hersteld. Helaas zal het nog lang duren vooraleer heel het land zo gezuiverd en hersteld is, vooral in Aleppo en hier in Qâra. Dit blijkt in elk geval het vaste plan van de regering te zijn. De westerlingen en ook de christenen zouden natuurlijk erg kunnen meehelpen door op te komen voor de waarheid en soevereeientiteit van een volk in plaats van een algemene opinie te steunen die zegt dat het Syrische leger en die president zo vlug mogelijk moeten verslagen worden en de terroristen gesteund. Een dergelijke opinie wordt door jongeren gemakkelijk radikaal vertaald. Zo is het niet te verwonderen dat er vele tientallen europese jongeren hier strijden naast de meest fanatieke islamisten om de klus eens vlug te klaren , aangemoedigd door een massa geld en de illusie van de menigte maagden die ze krijgen als ze als martelaar kunnen sterven. Wat is er meer nodig om het hoofd van jongeren op hol te brengen? Jawel, onze ministers maken zich zorgen dat de jongeren vechten aan de zijde van Al Nousra en niet aan de zijde van het Vrije Syrische Leger (dat niet vrij is, geen leger en helemaal niet Syrisch!) Want, met Al Nousra zouden die mannen later in België regeringsgebouwen kunnen opblazen en een minister een kopje kleiner maken en dan moeten wij natuurlijk allen klaar staan om onze verontwaardiging te uiten. Dat die criminele bendes van het zogenaamde Vrije Syrische Leger hier twee jaar het zelfde hebben willen doen of gedaan hebben, is voor hen meegenomen. Heren ministers, hou eens op met uw huichelarij zonder grenzenen laat eens zien dat ge nog een greinje menselijkheid in uw bloed hebt, door respect te tonen voor ieder menselijk leven en de soevereieniteit van dit land. En ondertussen kunnen onze christenen maar klagen dat er zo weinig jongeren naar de kerk komen. Als de christenen wat meer visie, overtuiging en ruggegraat hadden, zouden ze ook jongeren aantrekken in de goede richting. Kijk naar de enthousiaste jongerengroep van MWS (mediawerkgroepsyria: www.mwsyria.com)!
Op dinsdag vieren we de eucharstie in verbondenheid met heel de wereldkerk en bidden we voor de keuze van een goede paus. Vandaagbegint in Rome het conclaaf. En woensdag hebben we al eennieuwe paus: Francesco, uit Buenos Aires. s Avonds kijken we op tv gespannen toe, samen met een grote menigte in Rome. Moge God hem overvloedig zegenen en moge deze paus het ware aanschijn van de Kerk over de wereld doen lichten tot heil van de mensheid en tot eer van God. Wat is de Kerk in haar aardse zwakheid toch een groots mysterie! Terwijl sommigen iedere tijd opnieuw de verdwijning van de Kerk voorspellen is er geen enkele instelling ter wereld die telkens opnieuw met zulk een vitaliteit herrijst.
De goede hervormingen in Syrië gaan langzaam maar zeker verder. Het westen ontwikkelt zich steeds meer tot een nieuw fascisme dat nog probeert elders een democratie van vernietiging en geweld te vestigen, maar het is zichzelf aan het vernietigen. Turkije heeft geen gevangenissen genoeg om de mensen op te sluiten die alleen maar de waarheid zeggen of schrijven. En de golfstaten kunnen nog even doorgaan met hun gruwelen door de meest elementaire menselijke waardigheid te onderdrukken en vrouwen ter dood veroordelen omdat ze in het openbaar hervormingen vragen. Ondertussen groeit in Syrië een democratie van een samenleving van alle etnische en geloofsgroepen zonder enig onderscheid, in gelijkheid en vrede, met de rijkdom van de oosterse gastvrijheid en de eerbied voor het familieleven. Het verloopt precies zoals de president gezegd heeft. De eerste minister Al-Halaki zorgt er voor dat alles stap voor stap verder uitgewerkt wordt. Zo zal de internationale gemeenschap in Syrië binnen kort precies het tegendeel te zien krijgen van de ontwirchting die ze hier met alle geweld hebben willen brengen. De Syrische democratie zal voor de gewelddagdige en genadeloze Amerikaanse maatschappij als model kunnen dienen. Europa kan beginnen terug zijn eigen joods-christelijkefundamenten te ontdekken, te aanvaarden en in praktijk om te zetten. Geen Euro zonder Pa! Hopelijk komen er ook in Israël eens spirituele leiders die de fanatieke droom van een zuivere joodse staat niet alleen als inhumaan maar ook als volkomen on-bijbels zullen ontmaskeren. Ze kunnen dan aan hun eigenlijke uitverkiezing als Volk Gods beginnen: aan de wereld de ene ware God openbaren en Jezus Christus, de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. En inmiddels kunnen allenin Syrië het gootste en meest waardevolle model van democratische samenleving van de laatste honder jaar komen bestuderen. Het zal een samenleving zijn die langniet volmaakt is, maar wel ver uitsteekt boven de westerse democratieën, die zwanger zijn van geweld en dictatuur tegen het leven.
15-03-2013 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2013
Marc Reynebeau: journalist en/of historicus
Marc Reynebeau is een bekende tv- en krantenjournalist en columnist. Hij is historicus van opleiding. Vaak kan ik zijn bijdragen wel smaken maar hij is een van die vele Vlaamse intellectuelen die in een katholiek milieu zijn opgegroeid maar het nu nodig achten, vooral te onpas, dat katholieke verleden onderuit te halen, te verloochenen of er zich voor te verontschuldigen.
Je kan er donder op zeggen: vele academici, onder wie nu ook weer Reynebeau in De Standaard, die zich geroepen voelen of geroepen worden, om columns te schrijven in verband met godsdienst en Kerk, vallen van hun academische piedestal en misbruiken de publiceerkans die ze geboden wordt, om hun clichématige antireligieuze, antikerkelijke frustraties, minachting, te uiten.
Reynebeau mag dan wel historicus zijn (en zich daarop geregeld laten voorstaan ), als columnist maakt hij er in het vermelde artikel, een potje van. Een potje van historisch verifieerbare feiten, gekruid met of verpakt in een specifieke ideologische doelstelling: de Kerk is dood of zeker niet relevant meer. Dergelijke doelstelling is niet fraai voor een historicus.
Reynebeau tracht die negativistische teneur te creëren, door onwaarheden en onnauwkeurigheden. En westerse navelstaarderij, want Reynebeau vertikt het te vermelden dat de crisis van de Kerk zich vooral hier bij ons manifesteert. Maar als historicus zou hij toch ook aandacht moeten hebben voor het feit dat er in Vlaanderen nog altijd honderdduizenden bewuste christenen, onder wie heel wat jongeren, pratikeren.
Misschien is het goed voor Marc Reynebeau zich eens een tijd terug te trekken in een of ander klooster. Daar kan hij zich in alle sereniteit bezinnen over de vraag: hoe kan ik een goede journalist zijn en toch mijn geloofwaardigheid als historicus behouden.
14-03-2013 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2013
Hautekiet gedraagt zich als onbeschofte puber
Op Radio 1 achtte Jan Hautekiet het aan zijn blank superioriteitsgevoel verplicht de Congolese pastoor van Temse, van wie radioman(netje) Hautekiet een interview afnam, op een ongemeen grove manier te schofferen.
Deze meneer Hautekiet denkt waarschijnlijk dat hij humoristisch uit de hoek komt, maar in zijn geborneerdheid komt hij niet verder dan platvloerse beledigingen.
De radiobazen moeten deze puberale onbeschofterik eens flink onder handen nemen.
12-03-2013 om 21:00
geschreven door Gust Adriaensen
'We leven onder dezelfde hemel, maar we hebben niet allen dezelfde horizon'
12-03-2013 om 09:27
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2013
Geloofsdag over doopsel in Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag op zaterdag 16 maart van 9.30 tot 16.30 is gewijd aan het doopsel.
Het wordt ongetwijfeld een boeiende en zingevende dag.
10-03-2013 om 20:52
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 2 vrijdag8 maart 2013
In de byzantijnse liturgie zijn er twee feesten voor de verering van Jezus Kruis. Op 14 september wordt de Verheffing van het Kruis gevierd ter herinnering aan het terugvinden van het Kruis door de heilige Helena (in 320?). Endeze derde zondag in de veertigdagentijd werd in Constantinopel eveneens toegewijd aan de verering van hert heilige Kruis. Veel later werd dit feest over alle kerken van de byzantijnse ritus verspreid. Na de eucharistie houden we een processie met het heilig Kruis op de grote binnenkoer. We houden halt onder de toren. Daar is een nis met een altaar. Hier nemen we uitgebreid de tijd voor de voorbeden: voor de nieuwe paus, voor de Kerk, voor de wereld, voor de vrede in Syrië enzovoort.
s Zondags overdag hebben we meerdere ontploffingen gehoord, maar s avonds was er een voltreffer vlakbij. We waren juist aan het delen over de zeven brieven van Johannes aan de zeven kerken van Klein-Azië (Apocalyps 2 en 3). Plots was er zulk een geweldige ontploffingalsof het klooster opgeblazen werd. Nada springt met een schreeuw op en holt naar haar kamer om haar baby te halen. Het kind weende maar viel daarna toch weer rustig in slaap. Achteraf hoorden we dat het leger een smokkelbende had onderschept die mazout van Syrië naar Libanon smokkelt, langs het Libanongebergte. Het was wel vlakbij op de weg langs het klooster. We hebben samen even gebeden en zijn daarna toch maar gewoon doorgegaan met onze lezing. Ook maandag hebben we enkele kleinere ontploffingen gehoord.
Maandagavond overvalt ons een raar gevoel. Plots krijgen we geen van onze drie vaste contactenaan de lijn. We gaan samen in de kerk even bidden en beginnen het rozenhoedje, afgewisseld in hetArabisch en Frans. Onder het vijfde blijde mysterie, de terugvinden van Jezus in de tempel krijgen we telefoon. Er is in Damascus een ontmoeting geweest met de grootmoefti Hassoun en driehonderd geestelijke leiders die bevestigen dat ze de weg van de verzoening, de mussalaha, verder zullen gaan. Hassoun is een zeer gematigd man, die destijds door de president werd aangesteld ter vervanging van zijn erg extremistische voorganger. In het begin van de Syrische crisis werd zijn zoon vermoord en sindsdien houdt hij niet op samenkomsten te leiden om verzoening te prediken. Moslims en christenen hebben samen gebeden, waarbij nauwelijks het verschil merkbaar was tussen beide, zo wordt ons meegedeeld. Bovendien werd daar beslist een groot stuk land, naast ons klooster,aan ons te geven om er een opvangcentrum te maken voor Syrische weeskinderen en voor een ziekenhuis.
Bovendien vernemen we nog het verheugende nieuws dat de container, (met vele levensmiddelen van edelmoedige schenkers) enkele weken geleden vanuit Antwerpen verzonden, altoegekomen is in Tartous.Het is echter onmogelijk deze nu naar ons te brengen en nog onveiliger is het om hier het voedsel uit te delen. Een bedrijfsleider , die die zelf met zijn gezin ook verbonden is met onze gemeenschap, en die in Tartous woont heeft de taak op zich genomen om de meest noodlijdenden op geordende wijze te helpen. Het was voor ons een grote vreugde én geruststelling. Zelf zullen we nog even moeten wachten totdat de weg veilig genoeg is om de container met de persoonlijke spullen voor ons tot hier te krijgen. Mag ik langs deze wel alvast hartelijk dank zeggen aan alle gulle gevers! Het mooie is dat, over alle geloofsverschillen heen, mensen die in nood zijn elkaar nu helpen.
Het leger is een tijd geleden van op een afstand van 1 km van hier weggetrokken (tussen het klooster en het anti Libanongebergte).Immers, de soldaten vanvele kleine legerposten (+/- 12 man) over heel het land verspreid, zijn door terroristen veelvuldiguitgemoord (wist je dat de meerderheid van alle doden in deze oorlog soldaten zijn?). Nu heeft het leger terug post gevat op twee plaatsen in onze buurt. Uit reactie hebben de terroristen meteen twee mannen van aanzien ontvoerd. Het ziet er naar uit dat hier een beslissende slag zal uitgevochten worden.Omdat er dan gemakkelijk brokstukken bij ons kunnen vallen zoals reeds tweemaal gebeurd is - worden de veiligheidsvoorzieningen grondig vernieuwd. En, zoals we al eerder gezegd hebben,als je per abuis een obus in uw wasbak krijgt, kun je je tandenborstel wel vergeten. Vermits ik de enige bewoner in de Romeinse toren ben die over iets als een wasbak beschik, ben ik dus de enigedie op deze manier zijn tandenborstel kan verliezen. Denk niet dat wij er altijd zo mee lachen. Wij zullen alles doen om alle mogelijke risicos te vermijden, maar ons familiaal gevangenisleven trachten we inmiddelsdoor humor wat te verlichten. Het is goed in deze omstandigheden de humor wat ernstiger te nemen (een raad die ik graag overneem van Viktor Frankl).
Ons soennitisch gezin op de boerderij zal het meeste gevaar lopen en ik weet niet of zij kunnen blijven. De boerderij bevindt zich aan de andere kant van het terrein tegen de ringmuur. Maar daar achter liggen enkele boerderijen die al lang haarden van verzet zijn. Als er gevochten gaat worden zullen zij het meeste kans lopen brokstukken te krijgen. En het is een gezin met vier kleine kinderen. Ze zijn vroeger al eens, bij gevaar, bij ons komen slapen maar dat is geen vaste oplossing. Trouwens, er kan ook overdag gevochten worden.Jammer. Het zijn niet alleen harde werkers maar ook lieve mensen. Telkens wanneer wij een uitstap deden op het terrein was er altijd een moment dat er met die kinderen gespeeld werd.
Vandaagdonderdagis moeder Agnes-Mariam op uitnodiging van Rusland vertrokken naar Genève samen met een Syrische delegatie, waarondercheikh Mouhammad Izzar Al Moutarada, algemene secretaris van de musslaha-beweging (verzoening). Zelf is zij de algemene secretaris van ISTEAMS (International Support Team and Solidarity), dat gesteund wordt door mensen uit de hele wereld.
10-03-2013 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2013
Internationale hypocrisie
Syrië en Mali: een schoolvoorbeeld van de stuitende hypocrisie zowel op het politieke topniveau als bij de publieke opinie en in de media.
Het Franse leger, bijgestaan door onder meer het Belgische, interveniëert zonder noemenswaardig protest, in Mali. Met militaire kracht moet namelijk de opstand van de jihadisten tegen het 'wettelijke' regime neergeslagen worden.
Golvenhoge sympathie, gigantische wapenleveringen, geheime militaire assistentie voor de opstandelingen in Syrië. Het Westen steunt volop de opstand van de jihadisten in Syrië, tegen het 'wettelijke' regime.
Kan iemand een antwoord geven op de vraag waarom in het ene geval de jihadisten moeten vernietigd worden en in het andere geval de jihadisten de overwinning moeten behalen?
09-03-2013 om 18:16
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2013
Antikerkelijke fundamentaliste
Ann De Craemer debuteerde in 2011 met het boek 'Vurige Tong'. Het viel niet zozeer op door zijn literaire kwaliteiten dan wel door de rabiate antireligieuze en antikerkelijke bedoeling ervan. Deze jonge fundamentaliste maakte daarvan ook geen geheim. Dit angstaanjagend -nou ja- gedreven Tielts meisje, wil namelijk God dood. In een interview zei ze: 'Maar ik hoop dat mijn boek mensen doet begrijpen dat we beter af zijn zonder God, dan met Hem. Maar die God is jammer genoeg nog niet dood. Niet in Tielt, maar ook niet in West-Vlaanderen en Vlaanderen.
Deze anti-God-jihadiste krijgt van De Standaard de kans om naar aanleiding van de bekendmaking van het misbruik van wijlen een Tieltste deken, nog eens flink van leer te trekken tegen alles wat met God, christendom en Kerk te maken heeft. En natuurlijk om zichzelf als schrijfster van een boek, zichzelf in the picture te plaatsen.
Met veel bravoure en met nog meer puberaal gebrek aan op onderzoeksinspanningen gebaseerde nuancering, orakelt deze Tieltse Vurige Tong dat Tielt het epicentrum van de verdorven Kerk is.
Het kost deze agressieve antikerkelijke fundamentaliste geen moeite om alles wat in Tielt met Kerk en christendom te maken heeft, in de zak van het misbruik te stoppen.
Wat meer is, deze mevrouw De Craemer misbruikt wijlen de misbruikende Tieltse deken, niet alleen voor haar allerpersoonlijkste afrekening met Tielt, het Sodom en Gomorra van voorschoot Vlaanderen, maar ook met de hele wereldkerk.
Ach ja, een Vurige Tong, nietwaar. Maar waarschijnlijk niet afkomstig van de Heilige Geest. Of toch?
08-03-2013 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2013
Nieuwe Vlaamse windhanen
De tradowindhanen worden overal in Vlaanderen vervangen
In Berchem-Antwerpen startte een grootscheepse campagne om overal in Vlaanderen de huidige tradowindhanen te vervangen door nieuwe Vlaamse autochtone windhanen.
De oude, vaak in buitenlandse ateliers vervaardigd, wordt verweten vaak te stroef te zijn. Ze draaien niet vlot genoeg mee op de overheersende populistische winden.
Van de nieuwe wordt verwacht dat ze vlot en chaotisch en onvoorspelbaar zullen meedraaien met de zich manifesterende windenchaos bij het Vlaamse voetvolk.
(foto: rechts een tradowindhaan, links een nieuwe Vlaamse autochtone windhaan)
07-03-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-03-2013
Van Ackere slachtoffer van politieke en mediabloedhonden
Intrieste dag voor het beleid en de democratie. Minister Van Ackere, een uiterst intelligente en competente man wordt het verder functioneren onmogelijk gemaakt door een destructieve perceptie, gecreëerd door politieke tegenstanders en de media.
Dergelijk fenomeen komt meer en meer voor en betekent een ernstig gevaar voor ons democratisch systeem. Hoe kan het politieke bedrijf mensen met talent en verantwoordelijkheidszin blijven aantrekken voor topfuncties in dergelijk negatief klimaat?
Media en politieke partijen, die van dergelijke destabiliseringstactieken bewust gebruik maken om hun macht te bestendigen of uit te breiden, maar zelf aan de kant blijven en geen verantwoordelijkheid willen opnemen, dragen een zeer grote verantwoordelijkheid.
Meer en meer mensen en groepen uit onze samenleving moeten opstaan om die methodes die destructief zijn voor een gezonde democratie, aan de kaak te stellen.
06-03-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
03-03-2013
De antichristelijkmiddenveldmachinerie
Heel de machinerie die op gang gebracht is tegen het ACW, van politieke partijen over individuele politici via journalisten en media tot historici, politicologen en andere academici, heeft maar één bedoeling: het middenveld en in het bijzonder het christelijke middenveld , destabiliseren en de eigen politieke macht vergroten.
In essentie vind je die strijd met wisselende kansen terug in de sociale geschiedenis van de laatste anderhalve eeuw. Denk aan de onverbiddelijke manier waarop de politieke en financiële machthebbers in de tweede helft van de 19de eeuw het Daensisme, het opkomende socialisme en christendemocratie bestreden. Denk aan de pogingen van de laatste decennia om de vakbonden en het middenveld in een slecht daglicht te stellen en hun macht te beknotten.
Het is de natte droom van rechtse extreemliberale politici: een zo sterk mogelijk politiek niveau dat alleen maar hoeft te onderhandelen over de taartverdeling met de wereld van kapitaal en onderneming. Weg met de invloed en de macht van vakbonden, ziekenfondsen en socioculturele verenigingen!
De tienduizenden ACW-leden en -vrijwilligers, de professionele medewerkers, de topbestuurders, weten wat hen te doen staat: verder werken aan interne vernieuwing, fouten corrigeren en zich met kracht verzetten tegen degenen die omwille van hun eigen machtsagenda de ACW-beschadigingsoperatie begonnen zijn.
En vooral: uitkomen voor de onvervangbare waarde van het christelijke middenveld én van hun persoonlijk engagement!
03-03-2013 om 17:41
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2013
Geloofsdag over het doopsel in de abdij van Postel
Geloofsdag over het 'doopsel' in de abdij van Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag is gewijd aan het doopsel. Wanneer za 16/03/13 van 09:30 tot 16:30 Waar Kontaktcentrum Abdij Postel Abdijlaan 16, 2400 Mol Wegbeschrijving, Routeplanner De Lijn Wie Pater Nicolaas Gorts Prijs 20 (Inclusief warme maaltijd) Contact gastenkwartier@abdijpostel.be 0496501255
Leeftijd 18+
Door de doop wordt ieder kind opgenomen in een vriendenkring die het nooit, in leven noch dood, zal verlaten. ( ) Die vriendenkring, die familie van God, waar het kind nu bij hoort, begeleidt het altijd, ook in dagen van lijden, in de donkere nachten van het leven; die kring zal hem troost, bemoediging en licht geven (paus Benedictus XVI, in Youcat, p. 116)
Pater Nicolaas Gorts o.praem., lic.godsd.wet. en lic.wijsbeg., is prior van de Norbertijnenabdij van Postel en pastoor van de parochie van Postel. Daarnaast doceert hij filo-sofie aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites.
Nuttige informatie:
Zaterdag 16 maart 2013 Kontaktcentrum, Abdij Postel
02-03-2013 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden,
In het begin van 2013 was de vrede in Syrië zeer dicht bij. Iedereen leek te beseffen dat buitenlandse machten in Syrië een vreselijk spel hadden opgezet. Iedereen leek akkoord om daarmee te stoppen en een politieke oplossing te zoeken. En plots zitten er in Syrië nog meer zwaar gewapende terroristen en is zelfs de meest fanatieke groep hier in Qara zich aan het verzamelen. Eergisteravond hebben we ze vanop ons dak gezienmet hun zwarte vlag. En terwijl heel de wereld naar de paus kijkt komen de wapenhandelaars in Rome samen om te beslissen nog meer wapens aan de Syrische rebellen te geven. Is nu heel de wereld gek geworden?
Ziehier nog enkele berichten, ook over het ontslag van de paus en de aanstaande tweede Syrië conferentie in Brussel. Als je niet weet wat er in Syrië gaande is, moet je beslist aan die conferentie deelnemen. Je kunt er trouwens ook enkele filmpjes over ons leven in Mar Yakub vinden.
VI/26
Zondag 24 februari 2013, de tweede zondag van de vasten is hier de zondag van de relikwieën. Eigenlijk een ingewikkeld verhaal dat we u besparen.Vermits de byzantijnse priester abouna Georges ook nu niet kan komen vieren we de Latijnse liturgie met byzantijnsegezangen en gebruiken, zoals gewoonlijk. Omdat we tijdens de vasten geen dvd of tv bekijken, hebben we deze avond met zijn allen een soort lectio divina gedaan, het lezen van een Bijbeltekst en daarrond delen en bidden. Het is een manier waaraan iedereen kan deelnemen. Eigenaardig is wel dat de minst gestudeerden hierbij de kostbaarste inbreng hebben. Gedurende de vasten luisteren we tijdens het middagmaal naar enkele Bijbellezingen uit het officie of naar enkele interessante teksten.
Terwijl we gespannen uitzien naar het einde van de oorlog wordt de veiligheid om het klooster er niet beter op. We kunnen nu af en toe vanop het dak van onze Romeinse toren de al-Nousra (Al Qaida) mannen zienmet een mitrailleur op hun terreinwagen en een zwarte vlag. Ze zijn gewoon op de weg voor het klooster. Hebben ze een aanslag gepleegd of gaan ze er een plegen? We staan als het ware oog in oog met hen, zij het gelukkig met een hoogteverschil van 45 meter. De tijd is voor ons zeker nog niet gekomen om op weg te gaan.
Ondertussen genieten we verschillende dagen van een bijna stralende zomerzon overdag, weliswaar met een koude wind. Wat is dat een heerlijk zicht en gevoel in de voormiddag, wanneer het stil is.Boven zie je de hemel met enkele witte wolken, aan de enekant rijzende bergenmet op hun toppen nog een beetje sneeuw als een slordigeportie crème-fraiche, aan de andere kant het dorp Qâra dat baadt in het zonlicht. Je krijg de indruk dat je in het heerlijkste vakantieparadijs toegekomen bent. In de namiddag kan het dan weer plots hard gaan waaien en zelfs stormen, waarbij alles wat niet vast staat wordt meegevoerd.
We leven uiteraard mee met het verrassende wereldnieuws van het ontslag van paus Benedictus XVI. Allerlei commentaren vliegen de wereld rond. De meest negatieve komen uit traditionalistische hoek. De historicus Roberto de Mattei erkent wel dat het ontslag wettelijk is, maar vindt het helemaal niet gepast. Er kan volgens hemgeen dringende reden voor aangehaald worden. De strafste reactie komt van de filosoof en theoloog Enrico Maria Radaelli. Hij vindt het ontslag filosofisch, theologisch en mystiek onmogelijk. Hij schiet er nogal op los, met zware woorden. Hij beweert zelfs dat de volgende paus alleen een valse paus kan zijn en hij roep Benedictus dringend op om zijn beslissing te herzien. Het doet me denken aan de eisen, ook vanuit traditionalistische hoek, om de besluiten van Vaticanum II af te wijzen en te herzien. Een korte, prachtige commentaar gaf daarentegenmgr. Bernard Podvin, woordvoerder van de Franse bisschoppenconferentie. Wat is die paus groot! Roept hij uit. En door zijn ontslag maakt hij duidelijk dat er Iemand groter is dan hij. De sterkste beschouwingen, die nu plots opduiken, komen echter van de jonge theoloog Jozef Ratzinger zelf. Het jaar na de gewelddadige mei-revolte van 1968 zegt hij dat we nu een gelijkaardige situatie meemaken als na de Franse Revolutie, die het einde betekende van de middeleeuwen en het begin van de moderne tijd. PausPius VI werd door de Franse soldaten meegevoerd en stierf in 1799 in ballingschap. De goederen van de Kerk werden aangeslagen en de religieuze orden opgeheven.De Kerk, zo vervolgtJ. Ratzinger, zal een minderheid worden, eenvoudig, arm en behoeftig. Ze zal haar sociale privileges en enorme gebouwen verliezen. Dan zit, vind ik, de oosterse kerk al in de goede richting. Uit deze pijnlijke loutering zal een geestelijke Kerk opstaan die de ervaring van het geloof centraal stelt. En 44 jaar later, op 2 februari 2013 zegt hij echter, als Benedictus XVI, tot 190 studenten uit de verschillende Romeinse seminaries: de boom van de Kerk is niet stervende maar groeit telkens weer, ondanks de zware tegenslagen De toekomst is aan ons. Indien een vals pessimisme zegt dat het christendom zijn tijd gehad heeft, welnu, het begint opnieuw .. Wat er van zij, wij hebben besloten gehoor te geven aan de oproep van kardinaal Bertone om extra te bidden voor de Kerk en de nieuwe paus.Wij hebben een lijst voorzien waarop ieder een dag van stilte, gebed en aanbidding kan aanduiden zodat er vanaf vrijdag tot Pasenintens wordt gebeden. Deze dag houdt dan in: 2 uur gebed s morgens en 2 uur gebed s namiddags naast een geestelijke lezing en de vier uur gewone handenarbeid. Het middageten wordt naar de kamer gebracht. Donderdag beginnen we samen met een stille dag, een vastendag en een dag van gebed en aanbidding. Daarna zal er telkens iemand een dag van stilte, vasten, gebed en aanbidding houden. Hoewel we in de vasten niet naar tv of filmen kijken hebben we op woensdagtoch de laatste audiëntie van de paus gevolgd, die massaal werd bijgewoond. Hij gaf een erg hoopvolle toespraak. Hij dankt allen en zegt dat hij beseft dat heteen zware beslissing is om af te zien van de uitoefening van zijn ambt, maar dat zijn krachten afgenomen zijn.Hij zegt dat God het schip van zijn Kerk niet zal laten verdrinken en dat hij altijd geweten heeft dat het niet zijnKerk, maar Gods Kerk is en dat God het bootje van de Kerk niet zal laten zinken. Hij voegt er bij dat hij niet naar een privéleven terugkeer, maar dat hij de weg van de Kerk blijft gaan in gebed en in gedachten.
Graag wil ik de tweede conferentie over Syrië in Brussel aanprijzen. Er zullen ook enkele filmpjes over het leven in ons klooster tijdens dezeoorlog te zien zijn. Onze website is al maanden geleden geblokkeerd en bovendien kregen we omwille van de slechte internetverbinding het mooie filmpje (30) dat de fraters voor Kerstmis al gemaakt hadden, niet geplaatst. Nu wordt het per post bezorgd. Het konwoensdag meegegeven wordennaar Damascus. Daar nam iemand het mee naar Genève en vandaar wordt het verzonden naar België. Bovendien heeft fr. Jean juist voor deze tweede conferentie een filmpje gemaakt van 10 : eerst in inleiding van 5 over de toestand in Syrië en dan een filmpje waarin ik o.m. een boodschap geef, waarvan ik de Nederlandse tekst laat volgen samen met het programma van de conferentie en een affiche.
Boodschap aan de initiatiefnemers van de tweede conferentie van de MWS te Brussel
Goede Vrienden van de MWS (mediawerkgroepsyrie), de Verenigingen en Vrienden hiermee verbonden,
Sinds 2 jaar bevindt Syrië zich als in het oog van een orkaan. Dood en vernieling worden echter niet veroorzaakt door een blinde natuurkracht maar door een morele ramp, door wereldheersers en wereldmachten die in Syrië hun eigen belangen willen vestigen. Voor hen hebben het leven van het Syrische volk en de soevereiniteit van dit land geen waarde. Hun belangen staan voorop. Gruwelijke aanslagen door terroristen gepleegd, met vele tientallen doden en een veelvoud aan gewonden, worden door de westerse pers met genoegen vermeld. Ondertussen wordt met behulp van satellietbeelden naar mogelijke bewijzen gezocht om de Syrische regering van misdaden te beschuldigen en dan de machtover te nemen. Het is niet onze de taak door middel van terroristische aanslagen Syrië te helpen ontwrichten en in een chaos te storten opdat ieder dan zijn belangen kan laten gelden. Dit is een radicale verloochening van de fundamenten vansolidariteit en vrede waarop Robert Schuman,de vader van Europa, de Europese Unie heeft gebouwd, niet alleen voor de eigen landen, maar ook bedoeld als dienst aan gans de mensenfamilie. Ook jij kunt deze waanzin helpen ontmaskeren en doen stoppen.
Inmiddels zijn de terroristen zich aan het verzamelen in ons dorp Qâra. Op het dak van de Romeinse toren van ons klooster Mar Yakub kunnenwe s avonds laat groepen van Al-Nousra met zwarte vlaggen zien verschijnen om elders aanslagen te gaan plegen.
Mensen die zwaarden kunnen maken, kunnen ook ploegscharen maken. Mensen die een land kunnen verwoesten kunnen het ook opbouwen. Binnen afzienbare tijd zal de Syrische bevolking achtergelaten worden, bloedend als een zwaar gewonde langs de weg. Ga jij er dan met een bocht om heen? Of zal jij die vreemdeling zijn, die de naaste wordt van het lijdende Syrische volk?
Laten we nu reeds beginnen met de heropbouw van Syrië. Wees creatief en edelmoedig . Als je familie, kennissen of vrienden hebt in Syrië, tracht hen te helpen. En waarom geen verbroedering organiseren tussen uw stad of dorp en een stad of dorp in Syrië? Waarom geen geestelijke verbroedering aangaan tussen uw parochie, uw religieuze gemeenschap, uw abdij met een parochie, religieuze gemeenschap of christelijke vereniging in Syrië. Het zal meteen een nieuwe bezieling geven aan uw eigen leven. Op die wijze heeft een Franse parochie reeds een geestelijke verbroedering gesloten met onze gemeenschap, en wij met hen, tot vreugde van beiden. Ben je gelovig? Bidt elke dag opdat er in Syrië spoedig een duurzame vrede mag heersen. Wil je als concreet gebaar een bijdrage geven? Schenkeen gift aan een betrouwbare organisatie, of doe het langs deze Mediawerkgroep Syrië. Wil je ons financieel steunen, dan zullen wij samen met de byzantijnse priester in Qara, Georges Louis en christenen van het bisdom Homs, noodlijdenden helpen, over alle geloofsverschillen heen, zoals we tot heden steeds hebben gedaan.
Ik wil de initiatiefnemersvan harte feliciteren en danken voor dit moedig initiatief van de tweede conferentie. Jullie eerste persconferentie in Brussel op zaterdag 26 mei 2012, was ondanks de felle tegenstand een flink succes en ik had nog het geluk daaraan in vrijheid te kunnen deelnemen. Sindsdien hebben jullie op verdienstelijke wijze een waardige plaats in het medialandschap verworven. Deze tweede conferentie zal bij monde van betrouwbare top-sprekers onthullen wat de media nog verborgen houden: hetgeen er werkelijk gebeurt in Syrië en welke de belangen zijn van het imperialistische westen.
Pater Daniël Maes o.praem., Mar Yakub, Qâra, Syrië
02-03-2013 om 15:24
geschreven door Gust Adriaensen
01-03-2013
Het agressieve fundamentalisme van de pauscriticasters
Onder de titel 'Een nieuwe paus, geen nieuw geluid', schrijft ene Dani R. Leroy, voorganger bij de liturgische beweging Dominicus Gent, over (sinds gisteren) paus-emeritus Benedictus, de toekomstige paus en het pausdom.
Veel nuances zijn in deze bijdrage van de heer Leroy niet te bespeuren. Hij schept er klaarblijkelijk vooral genoegen in, paus Benedictus (een intellectuele reus én een nederige mens), de toekomstige paus en het pausdom van nul en generlei waarde te verklaren en ze te beschouwen als folklore.
Ook al zegt hij dit artikel op persoonlijke titel te schrijven, de teneur is overduidelijk: de heer Leroy is er vast van overtuigd dat hij formuleert wat vele christenen denken over paus en Kerk, of volgens hem zouden moeten denken. Behoorlijk pretentieus is dat.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat paus Benedictus de vloer zou aanvegen met de voorgangers van de liturgische beweging Dominicus in Gent, zoals voorganger Leroy dat doet met de paus. Misschien schuilt er in deze voorganger een gelijkhebberig, agressief minipausje.Want het walmt uit de tekst naar buiten: binnen ons (Gentse)coconnetje beleven wij het ware, progressieve(?) christendom, de wereldkerk kan ons geen bal schelen.
Fundamentalisme op minuscuul, sektarisch niveau.
01-03-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
26-02-2013
ACW ziet af van legaal gebruik notionele intrestaftrek
Al is het gebruik van de notionele intrestaftrek volkomen legaal en zou het ACW er jobs mee kunnen redden -in tegenstelling vaak met bedrijven die de intrestaftrek gebruiken voor de portemonnee van de aandeelhouders-, toch is het afzien ervan in het huidige hetzeklimaat tegen de werknemersbeweging, allicht de beste beslissing. Gefeliciteerd ACW!
De beweging kan nu verder werken aan een interne herbronning. Ze kan veel vrijer alle krachten inzetten tegen het oneigenlijke gebruik van de notionele intrestaftrek. Het ACW kan nu voluit degenen die, vanuit eigen machtsambities, het middenveld willen ondermijnen, ook al zullen velen van hen gebruik maken van bv. de diensten en de hulp van CM of vakbond , op de gepaste manier van antwoord dienen.
26-02-2013 om 21:15
geschreven door Gust Adriaensen
Schande !!!
Schande! Schande! Schande!
Na het paardenvleesschandaal dreigt er in dit superrijke landje met steeds maar een aangroeiend aantal arme mensen, een nog veel groter schandaal.
Tonnen vleeswaren zijn uit de rekken van de warenhuizen gehaald. Zij werden als runds verkocht terwijl er ook wat paardenvlees in werd verwerkt. Fraude dus. Maar als voedsel zijn ze perfect in orde.
De voedselbanken hebben aan de warenhuizen gevraagd om over die producten te kunnen beschikken. Maar nee hoor, tot nu toe heeft nog geen enkel warenhuis positief gereageerd.
Liever voedsel vernietigen dan het ter beschikking stellen van noodlijdenden. Schande!
De media, de politici, wij allemaal, zouden massaal moeten reageren tegen dergelijke praktijken en tegen de gigantische voedselverspilling in ons land.
26-02-2013 om 07:50
geschreven door Gust Adriaensen
25-02-2013
Solidariteit
'De neoliberale economie heeft een sterkere greep dan ooit op ons dagelijks leven. De welvaartskloven burssen burgers zijn ravijnen geworden. De bezitsdrang van enkelen grenzeloos. De uitbuiting van velen zonder meer beschamend. De planeet wordt opgeofferd. Mensen migreren zich gek op een rondtollende aardbol.
'We kunnen ons beter verenigen -vanuit eigen kracht, spirit, profetie en perspectief- om impact te krijgen op geweld, armoede, vernedering en vernietiging. We kunnen beter in solidariteit de sleutel in het slot steken van alles wat de mens vreugde en geluk ontzegt. Door die sleutel om te draaien openen we de deur naar een nieuw tijdperk waarin we elkaar blij maken met de belofte 'we zullen er zijn -zoals we zijn- als jullie ons nodig hebben.'
25-02-2013 om 09:19
geschreven door Gust Adriaensen
24-02-2013
Landschap en biodiversiteit
Danny Vanderveken geeft op uitnodiging van Davidsfonds-Retie, een lezing over
RETIES LANDSCHAP EN BIODIVERSITEIT
De lezing heeft plaats op maandag 25 februari om 20 uur in G.C. Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
Danny Vanderveken, bioloog, schreef het boek 'Retie- Veranderend Landschap'. Zoals in zijn boek, plaatst hij de veranderingen die zich doorheen de eeuwen voltrokken in het landschap van de Kempense gemeente, in het grotere kader van de evolutie van de hele Kempen.
Een aanrader voor al degenen die geïnteresseerd zijn in de ontwikkeling van de Kempense regio.
24-02-2013 om 21:24
geschreven door Gust Adriaensen
23-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 15 vrijdag 22 februari 2013
In het grote avondgebed van de vasten wordt op vrijdag de acathist-hymne gezonden ter ere van Onze Lieve Vrouw rond de versierde icoon van Maria die omgeven is door alle profeten en profetieën die de menswording van Jezus hebben aangekondigd. De hymne zelf was al in de 8e eeuw zeer populair in oost én west. Ze wordt a-cathist (niet zittend, dus rechtstaand) gezonden.Het is een alfabetische lied bestaande uit 24 gezangen over de menswording, de kindsheid van Jezus en over Maria, Maagd en Moeder. De oorsprong is niet heel duidelijk. In 626 werd Constantinopel door vandalen bedreigd en patriarch Serge zou het initiatief genomen hebben om met deze icoon van Maria op de wallen te staan en heel de nacht de voorspraak van Maria af te smeken. De stad werd beschermd en de vandalen verdwenen. Dit is voor ons een aanleiding om na de lange completen intens te bidden voor de bescherming van Syrië en de vrede. We hebben deze namiddag in een conferentie overigens begrepen dat Abraham niet alleen de vader van de gelovigen is maar ook de vader van het gebed. Hij was in staat, door zijn voorspraak, om de steden Sodom en Gomorra van de ondergang te redden. Hij had de prijs van 50 rechtvaardigen kunnen verminderen tot 10 rechtvaardigen. Bij de aanwezigheid van deze 10 zou de stad gespaard blijven. Helaas werden er zelfs geentien rechtvaardigen gevonden.
Zaterdagmorgen is er plots weer geen elektriciteit, geen telefoon en geen internet. Er werden herhaaldelijk ontploffingen gehoord, zij het ver weg. Driemaal zitten we voor drie uur zonder elektriciteit en dan nog eens van s avonds tot zondagmorgen.Dat zijn we niet meer gewoon. Ineens leven we weer zoals de eerste christenen in de catacomben.
Tegen de avond gaan Jean, David en ik naar de vluchtelingen, de drie moslimfamilies die bij ons onderdak hebben, om hen te condoleren bij het overlijden van hun oude moeder (92 jaar). Abdel Massih was gisteren al gegaan. Het is een heel ritueel. Ze ontvangen ons met een brede glimlach, twee omhelzingen en een kus op de schouder.De vrouwen en de meisjes groeten ons van ver en verdwijnen. Aan het rouwen om een overledene nemen geen vrouwen in het openbaar deel. Wij zeggen de geijkte formule: Allah jirchamna God weze ons barmhartig.Dan moeten we op de plaats gaan zitten waar moeder altijd zat.Wij hebben een mooie icoon van O.L.Vrouw van Libanon (Harissa) bij, die ze meteen een ereplaats geven aan de muur. David en Jean geven een flinke uitleg, waaraan ze erg geïnteresseerd zijn, over Maria, de moeder van Jezus, die ook veelvuldig in de koran met eerbied vermeld wordt.Onze fraters spreken al een flink woordje Arabisch. Het is pure evangelisatie. Wat echt deugd doet is dat die mensen zo dankbaar, oprecht enzo open zijn. Na tweemaal een slokje koffie gedronken te hebben uit hetzelfde tasje, wordt er thee gezet, op de gewone wijze. Voor ieder een glaasje met veel suiker. Wij hebben daarna een goede reden om ons te verontschuldigen en te vertrekken omdat we de eucharistie gaan vieren.
Onder het avondeten wordt nog een boeiend initiatief geregeld. Montigny-Voisins, een parochie nabij Parijs,heeft langs moeder Agnes-Mariam een vraag aan de gemeenschap gericht om een geestelijke verbroedering aan te gaan. Zij bidden voor ons en wij voor hen. De pastoor is een jonge dynamischeen bezielde priester. Zij hebben de voornaamste intenties opgeschreven die wij onder elkaar verdelen. Ik zal bidden voor de pastoor en zijn parochieraad. Moeder Agnes-Mariam is al begonnen met iedere dag een geestelijk woordje te geven per gsm, zoals de pastoor gevraagd heeft.Er waren meteen al 180 parochianen die hierop ingeschreven hebben en deze korte meditatiedus dagelijks ontvangen.Hiervoor geven ze dan een kleine vergoeding. Onze fraters zoeken van ieder een foto uit om die toe te zenden aan de parochie. In de inkomhal van de kerk zal dan ieder van ons te zien zijn mét aanduiding van de intentie waarvoor ieder bidt.In ieder geval een bijzonder creatief initiatief dat navolging verdient.
Voor de zondagseucharistieis abouna Georges deze keer gekomen. Vandaag is het in de byzantijnse liturgie de zondag van de orthodoxie of van de iconen. De iconoclasten vormden zowat het laatste gevaar dat een ware ravage hebben aangericht in het oosten. Zij wilden de afbeeldingen van de iconen vernietigen en verbieden. Het oecumenisch concilie van Nicea van 787 verklaarde plechtig dat met de iconen niet die beelden vereerd worden maar de werkelijkheid en de mysteries die ze afbeelden. Dit wordt de eerste zondag van de vasten herdacht en gevierd. Na de mis hielden we dan ook een processie met alle beschikbare kostbare en minder kostbare iconen. Tijdens de mis was er weer een vurige preek en daarna gebed voor de bescherming van Syrië. Abouna Georges vertelt de laatste ontwikkelingen. Het leger is bezig de terroristen te verjagen in Aleppo en in Damascus. Van beide kanten verzamelen ze nu in Qara. Al Nosra is nu ruimschoots in Qara vertegenwoordig en bijmanifestaties worden er nu openlijk spandoeken van Al Qaida meegedragen. Al Nosra is de meest extreme en radicale groep van de jihadisten. Ze zijn zelfs door de VS als terroristische organisatie erkend (wat nog niet wil zeggen dat ze onder de tafel niet gesteund worden om Syrië te ontwrichten). Je zult wel niet jaloers zijn dat de eindstrijd mogelijk bij ons wordt uitgevochten. Ook bidden we uitdrukkelijk voor de christenen. Vooral vanuit de orthodoxe kerk is er grote hoop. De drie nieuwe patriarchen (de maronitische, de koptische en de orthodoxe) zijn drie grote geestelijke leiders met een brede vorming. De nieuwe orthodoxe patriarch vertelde in een van zijneerste toespraken dat het bidden om eenheid niet volstaat maar dat er nu stappen kunnen en moeten gezet worden.
Deze zondag en de volgende dagen is er weer een flinke tijd stroomonderbreking.Daarom verzamelen we voor het avondeten boven in het zaaltje waar een houtkacheltje (na veel rook) de nodige warmte geeft. En op het kacheltje worden de thee en de falafels warm geraakt. We zitten hier gezellig. En omdat we in de vasten geen filmen bekijken wordt vanavond wat gedeeld rond een of andere evangelietekst waardoor men geraakt is.
Maandag en dinsdagwordt door de fraters hard gewerkt om de binnentuin (40/30 m) om te spitten en klaar te maken om allerlei groenten te kweken. De zon schijnt in de voormiddag, al is de hemel met slierten witte wolken bedekt. Ondertussen horen we vanuit de verschillende minaretten van Qâra de gebeden over het terrein klinken. Wij bidden mee maar hopen toch dat het niet tot echte schietgebeden komt. Het ziet er in Qâra op dit ogenblik niet goed uit. Spanningen alom en ellenlange rijen mensen die trachten wat brood te bemachtigen. Inmiddels is er op de grote weg nabij Nabek weer een overval geweest waarbij de neef van onze Aiman gedood werd. Hij zat in een bus met een vijftal reizigers vanuit Damascus toen de bus door terroristen onder vuur werd genomen en hij in het hoofd werd getroffen. Toch verwachten we hier dat er over een maand vrede zal zijn. Zo blijven we intens verder ijveren en bidden.
Woensdag is er plots weer heel de voormiddag en een deel van de namiddag geen elektriciteit. Daarom gebruikenwe s middags een falafel met een tas theein het zaaltje boven bij het houtkacheltje. En wanneer we s avonds aan tafel gaan valt de elektriciteit weer uit tot een stuk in de nacht. Er zijn echter zovele mensen die het hier met veel minder moeten stellen, vooral in de streek van Aleppo waar de Turken 1500 fabrieken en bedrijven hebbenleeggeplunderd en waar mensen geen werk, geen eten, geen veiligheid hebben, allemaal onder goedkeurend applaus van het democratische westen.
s Avonds komt onze Aiman terug van de begrafenis van zijn neef. Merkwaardig is wel dat Aiman een hele vracht groenten bij had, gekregen voor het klooster. Mogelijk hebben de gulle gevers even weinig als wij en toch delen ze mee. En het is niet de eerste keer dat we dit meemaken.
Donderdagmiddag worden, zoals gewoonlijk in de vasten, de profetieën van die daggelezen in het Arabisch en het Frans. Daarna wordt vrijuit verteld en gedeeld. Vandaag is er weer een aanslag gebeurd in Damascus met een auto vol springstof. Er schijnen vele doden en gewonden te zijn. Het juiste aantal zullen we later vernemen. Wanneer iemand zegt dat het een reden is om intens te b lijven bidden voor de vrede in het land, voegtonze Libanees er bij dat we niet mogen vergeten te bidden voor de leiders in Amerika en Europa, dat ze met hun moordplannen zouden stoppen.
23-02-2013 om 08:14
geschreven door Gust Adriaensen
21-02-2013
'Zo geeft God ons rust'
BIJBELMIDDAG
in De Mantel, Markt 7 Retie
26 februari 2013
14:00-16:00
THEMA:
"ZO GEEFT GOD ONS RUST"
Chanan van Es, een Jood, die
gelooft in Jezus Messias,
leest met u weer in de Torah, de Profeten, de Psalmen en het Nieuwe Testament.
Deze keer horen we het Evangelie van de rustdag:
De Shabbat is gemaakt om de mens,
en niet de mens om de Shabbat.
Zo is de Zoon des mensen Heer
ook over de Shabbat
(Marcus 2:27,28)
De meeste mensen worden geleefd en opgejaagd.
Niets is zo rustgevend als de rustdag van God!
Iedereen is hartelijk welkom!
21-02-2013 om 09:57
geschreven door Gust Adriaensen
20-02-2013
De bewustzijnsvernauwing van het Westen
Tom Naegels, de ombudsman van De Standaard, gaat wel erg kort door de bocht wanneer hij schrijft dat de 'paus niet meer belangrijk is in Vlaanderen', als hij daarmee bedoelt 'de christelijke boodschap'. Als persoon wil de paus niet per se belangrijk worden bevonden, denk ik. Maar de persoon van Christus en de boodschap blijven ook in Vlaanderen zeer vele mensen inspireren en uitdagen.
En als de Kerk zo onbelangrijk geworden is, waarom krijg je dan in de media en zeker in de internetfora, zoveel rabiate, antikerkelijke reacties en scheldpartijen? Je zou verwachten dat mensen die zich helemaal buiten christendom en Kerk bevinden, geen snars geïnteresseerd zijn of zich geen bal aantrekken van de woorden van de paus.
Naegels heeft gelijk wanneer hij stelt dat in de westerse beoordeling van de paus er een opvallende bewustzijnvernauwing optreedt: alles is gefocust op een aantal opvattingen over seksualiteit en levensbeëindiging (abortus, euthanasie).
Er is in de media helemaal geen belangstelling voor de sociaal-economische leer, het milieu, de vrede, de internationale relaties, enz. Zijn de opvattingen en de stellingnames van paus en Kerk omtrent die belangrijke materie, misschien te progressief voor het westerse kapitalisme en materialisme?
20-02-2013 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2013
De Aalsterse carnavalsoap
Het geeft te denken dat de media vooraf al op de hoogte waren van de nu fel omstreden en bekritiseerde Aalsterse 'SS-carnavalsact' en er uitvoerig over hebben bericht, zonder ook maar één woord van afkeuring of protest.
Ook de geviseerde politieke partij en politici durfden het niet aan zich te verzetten tegen het plan. De Wever zei: 'Ze doen maar' en de Aalsterse burgemeester liet weten dat carnaval 'het hoogfeest is van de freedom of speech'. Op het 'carnavalsfeest' zelf liet deze burgemeester zich breedlachend belagen door 'SS-officieren' en werd hij door 'SS-topmensen' uitgeroepen tot de 'beste burgemeester' ooit. Want met carnaval, zeker in Aalst, moet alles kunnen, nietwaar.
Nu rollen de journalisten over elkaar heen om die carnavaleske 'nazigrol' te veroordelen. En wedden dat geen van de politici die vooraf het allemaal niet erg vonden of die de verdediging ervan op zich namen, nu helemaal niet meer durven kikken of een totaal ander geluid laten horen?
19-02-2013 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2013
'De conservatieve zeepbel'
Bas Heijne, essayist van het NRC-Handelsblad, publiceerde onlangs naar aanleiding van het aftreden van paus Benedictus, een artikel onder de titel 'De conservatieve zeepbel'.
De 'gefnuikte' paus dient eerder als aanleiding voor een analyse van het (ethisch) conservatisme en komt in de rest van het stuk eigenlijk amper voor. Maar toch kan Heijne het (in zijn klaarblijkelijke alwetendheid) niet laten te stellen dat Benedictus gefaald heeft. Waarop Heijne steunt om nu al mee te zingen in het koor dat de jubelzang aanheft 'Benedictus heeft gefaald, alleluia!' maakt hij niet duidelijk.
En als Heijne schrijft dat Benedictus symbool staat voor de 'conservatieve droom' (uiteengespat of niet), dan verengt hij het begrip 'conservatief' tot een aantal ethische opvattingen omtrent in het bijzonder seksualiteit, abortus, euthanasie.
Nog los van de vraag wat precies de inhoud is van 'conservatief' en 'progressief', en of daarover eensgezindheid bestaat, wordt door Heijne en co. geen aandacht geschonken aan de opvattingen en standpunten van Benedictus omtrent sociaal-economische problemen, de vrede, de internationale relaties, het respect voor ieder individu, enz. En die zijn in de hoe dan ook simpele opdeling conservatief-progressief, eerder progressief.
Opvallend is ook dat wat Heijne formuleert als kenmerkend voor het 'hervonden conservatisme' van o.a. Dalrymple, Scruton, Burleigh ', de aandachtige lezer niet onbekend is: het is allemaal al eens door de Vlaamse profeet van het conservatisme, De Wever, geuit en beleden.
Heijne zegt over dat 'hervonden conservatisme' van Dalrymple, Burleigh...en je kan er niet naast lezen of luisteren: dat is ook het conservatisme van De Wever, dat het gefaald heeft, dat de droom al 'uiteengespat' is. Heijne schrijft: ''De woorden van Burleigh pasten perfect bij die tijd de jaren van de conservatieve droom. De fatale ontkenning van culturele waarden, de uitholling van de goede smaak, de intellectuele slonzigheid van links het moment was gekomen om de samenleving de rekening te presenteren.Het grote kwaad was relativisme:van onze moraal, van onze identiteit, van onze cultuur.' Dat zijn grotendeels dezelfde opvattingen als degene die De Wever in diverse krantenartikels en gesprekken over het vooral ethische conservatisme,uitte. De analyse van Heyne liegt er niet om: 'Overal waar het intellectuele conservatisme politiek handen en voeten krijgt, toont het zich benepen, nostalgisch of vijandig en hysterisch. Overal zie je gematigde conservatieven gegijzeld worden door radicale geloofsgenoten, die zich revolutionairen wanen...'.
Ook al blijkt tot nu toe dat het conservatisme à la De Wever, duidelijk geïnspireerd door o.a. Dalrymple, Scruton, Burleigh, in Vlaanderen electoraal succesvol is(misschien evolueert een en ander in Vlaanderen wat trager), dan ziet de toekomst voor het Vlaamse conservatisme, als de analyse van Heijne klopt, er niet bepaald rooskleurig uit. Ook de 'Vlaamse' conservatieve droom moet dan onvermijdelijk 'uiteenspatten'.
18-02-2013 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 9 vrijdag 15 februari 2013
Omdat de Maronieten op deze zaterdag het feest vieren van hun stichter, de heilige Maron, heeft de maronitische patriarch Bechara Boutros Rai in Bab Touma, de christelijke wijk van Damascus, een indrukwekkende dienst gevierd, die we hebben opgenomen en s avonds bekeken. Ook onze melchitisch-katholieke patriarch Gregorios III Laham was aanwezig, samen met een flinke menigtegelovigen. Hun dienst is nog gedeeltelijk in het oud Syrisch. Er werd gebeden voor de vele slachtoffers in dit land, voor de vier miljoen ontheemden, voor de christenen, dat ze in het land zouden kunnen blijven, voor de vrede. Het was een getuigenis van eenheid tussen de christenen van Libanon en Syrië. De heilige Maron en de Maronietenvertegenwoordigen een belangrijk deelvan de ware ziel van de christenen in het Midden-Oosten.
Wat deze viering van de heilige Maron rond de patriarch in Damascus betekende, hebben we pas de volgende dag vernomen. Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel zijn met het konvooi van de maronitische patriarch vanuit Libanon meegekomen naar Damascus en hadden ons graag verrast met hun plotseterugkeer (na 8 maanden!) maar verderop was de weg afgesloten en ze zijn dus daar gestrand en later moeten terugkeren naar Libanon.De viering van de heilige Maronheeft wel een nieuw zelfbewustzijn bewerkt onderde christenen.Ook hebben meer dan 700 terroristen in Damascus zich overgegeven aan het leger en velen die zich wilden overgeven werden door hun eigen medeterroristen gedood. Anderzijds is het minder geruststellend dat de terroristen zich nu verzamelen in Qâra. Ook de terroristen willen de druk opvoeren: op de grote weg hebben ze een bus aangevallen en verder weer drie priesters ontvoerd.Sommigen menen dat de terroristen en hun westerse broodheren zich nu op Libanon zullen richten om daar vooral de sjiiten als mikpunt te nemen.
In de byzantijnse liturgie is de voorbereiding van de vasten al sinds enkele zondagen begonnen. Vroeger was dat in de Latijnse liturgie trouwens ook, met de drie zondagen: septuagesima (7ezondag voor Pasen), sexagesima (6e) en quinquagesima (5e). Een gebruik dat al vanaf de 7e eeuw bestaat.. In de byzantijnse liturgie heet deze zevende zondag voor Pasen, de zondag van de tyrophagie of de zuivelproducten. Deze zondag is de laatste dag dat er zuivelproducten worden genuttigd, overeenkomstigde oude discipline van de vasten. Hier is dit nu nog de algemene regel. Inhet officie wordt de val van het eerste mensenpaar herdacht, het is de gedachtenis van het verloren paradijs. De eucharistie mag ik nogmaals voorgaan in een feestelijke mengeling van oost en west.
En s avonds kijken we weer naar een aangrijpende film: het leven van Jozefina Bakhita, een Soedanees meisje, dat als slavinnetje werd mishandeld en gemarteld.Uiteindelijk kocht een hardvochtig man haar en bracht haar naar Italia als dienstmeisje voor zijn dochter, totdat ze religieuze werd in een klooster in Venetië, waar ze eind 19e eeuw stierf. Het is een wonder hoe haar lijden en vernederingen haar juist zacht hebben gemaakt. Heel haar leven is een getuigenis van geweldloos verzet, zuiverheid van hart, blijheid,goedheid en meeleven met het leed van anderen. Hierdoor heeft ze de hardheid van de mensen om haar heen omgevormd tot barmhartigheid. In 2000 werd ze heilig verklaard.
Tijdens de vasten worden er goede maaltijden klaar gemaakt en er wordt ook hard gewerkt, o.a. de kleine binnentuin (40/30 m) wordt gans omgespit. De maaltijden zijn met vele bonen, rijst, spaghetti, groenten en fruit, maar zonder vlees of zuivelproducten. s Morgens drinken de meesten alleen maar een tas thee. Op de middag worden de vespers gebeden waarna de heilige Mis volgt. s Avonds worden de lange grote completen van de vasten gezongen, die ruim een uur duren. De dag begint met een uurtje stil gebed, voor dezusters in de kerk, voor de fraters in de kapel van de toren. Onder het middageten wordt meestal de profetie en het evangelie van de dag hernomen, waarover dan informeel van gedachten wordt gewisseld. En dit levert soms toch wel mooie getuigenissen op.
Maandag kijken en luisteren we tijdens het middageten naar het lange interview dat de Syrische tv Adounia gisteravond heeft uitgezonden met moeder Agnes-Mariam. Ze vermijdt iedere politieke uitspraak maar blijft vanuit humanitair en religieus standpunt de misdaden aanklagen tegen het Syrische volk en land vanwege criminele bendes, gesteund door het buitenland. Ze klaagt de uitbuiting van vluchtelingen aan in de omliggende landen.De internationale gemeenschap geeft geld, waarvan men niet weet of het bij de behoeftigen terecht komt en ondertussen worden meisjes en vrouwen systematisch misbruikt en verkocht zonder dat hiertegen iemand iets onderneemt.
Tijdens de eucharistie van dinsdag begint plots de kerk te daveren vanwege ontploffingen, waarna we schoten horen. Tegen het einde van de mis doet zich nogmaals hetzelfde voor. Na de mis gaan we niet buiten langs het atrium (dat eenglazen dak heeft) maar verzamelen wein de crypte totdat we weten wat er gaande is. Bij dergelijke acties is het klooster trouwens al tweekeren in de prijzen gevallen. Rondvliegende scherven kunnen dodelijk zijn. Van onze engelbewaarder alawiet en onze medebroeder Libanees vernemen we datterroristen naar het anti-Libanongebergtegevlucht zijn en nu door het leger wordenbestookt. Het is dus iets verder weg dan we dachten. Hopelijk zijn het stilaan de stuiptrekkingen van de terroristen.
Al is de echte vasten hier al op maandag begonnen en niet vandaag op aswoensdag zoals in de Latijnse liturgie, in de plechtige completen van de vasten lassen we vanavond een asoplegging in. s Avonds laat is er weer een ontploffing in de buurt te horen. En donderdag komt er in de voormiddag een helikopter overgevlogen en daarna horen we schieten.Het blijft onrustig maar voor ons schijnt er niet direct extra gevaar te zijn.
Van harte wil ik tenslotte de vreedzame manifestatie aanbevelen die voorzien is voor zaterdag16 februari van13.00 u tot 15.30 u bij de Israëlische ambassade, Binnenhof 47DEN HAAGom de blijvende destructieve houding aan te klagen van Israël in het Midden-Oosten en in Syrië (zie mediawerkgroepsyrie.wordpress.com).
17-02-2013 om 21:20
geschreven door Gust Adriaensen
Wijze woorden
Staatssecretaris voor Fraudebestrijding, Crombez tot de NVA-aanklager van het ACW:
'Als u bewijzen van fraude hebt, leg ze op tafel, stap ermee naar de rechtbank, wees zelf transparant!'
Het wachten is nu vol spanning op die bewijzen. Benieuwd of ze er zullen komen.
17-02-2013 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
'Bewegen een top-medicament'
OKRA-academie Retie start het programma 2013 met een lezing 'BEWEGEN, EEN TOP-MEDICAMENT'.
Microbioloog Alfred Coninx maakt aan de hand van een powerpointpresentatie een reis door het lichaam. We bekijken ons lichaaam door de bril van 'Bewegen'. We reizen door onze hart- en bloedvaten, de ademhaling, de spijsvertering, en ons afweersysteem. Ook onze spieren, beenderen, gewrichten, passeren de revue. Aandacht gaat naar aderverkalking, cholesterol, bloeddruk en diabetes. En we leren zo beter begrijpen waarom 'bewegen, een top-medicament' is.
Alfred Coninx vertelt op een ludieke maar confronterende manier over welvaartsziekten en wat eraan gedaan kan worden. Bewegen, bezig zijn, uit de luie zetel blijven, is de boodschap!
Op donderdag 28 februari zullen zich ongetwijfeld zeer vele belangstellenden naar GC Den Dries in de Kerkhofstraat in Retie 'BEWEGEN'. Om 14 uur start Alfred Coninx met zijn lezing.
17-02-2013 om 07:18
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2013
Landschap en biodiversiteit
Danny Vanderveken geeft op uitnodiging van Davidsfonds-Retie, een lezing over
RETIES LANDSCHAP EN BIODIVERSITEIT
De lezing heeft plaats op maandag 25 februari om 20 uur in G.C. Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
Danny Vanderveken, bioloog, schreef het boek 'Retie- Veranderend Landschap'. Zoals in zijn boek, plaatst hij de veranderingen die zich doorheen de eeuwen voltrokken in het landschap van de Kempense gemeente, in het grotere kader van de evolutie van de hele Kempen.
Een aanrader voor al degenen die geïnteresseerd zijn in de ontwikkeling van de Kempense regio.
16-02-2013 om 16:27
geschreven door Gust Adriaensen
Lourdesbedevaart met de parochie van Postel
De 2de Lourdesbedevaart
met de Parochie van Postel
VERTREK : op zaterdag 29 juni 2013
TERUGKOMST : op dinsdag 2 juli 2013.
We kiezen voor een vliegtuigreis vanuit Eindhoven naar Carcassonne, en vandaar met de bus naar Lourdes.
Het verblijf in Lourdes is in een driesterren hotel dicht bij het Heiligdom en biedt ons overnachting, ontbijt, lunch en avondmaaltijd.
U wordt van harte uitgenodigd om met ons mee te gaan.
We ontvangen uw inschrijving graag zo spoedig mogelijk doch uiterlijk 28 februari 2013, zodat we al spoedig weten hoe groot de groep ongeveer gaat worden. Als de grootte van de groep bekend is, kunnen we de kosten beter inschatten en kunnen we gebruik maken van de vroegboek - korting op de vlucht.
Gelieve in elk geval uw emailadres en/of telefoonnummer waar u doorgaans bereikbaar bent mee te delen, zodat we u zo spoedig mogelijk kunnen informeren over het verloop van diverse zaken.
Wij hopen dat wij wederom met een grote groep zullen zijn zoals in 2011!!!
Organisatie 2e Lourdesbedevaart 2013,
In samenwerking met de parochie van de Abdij van Postel
16-02-2013 om 15:32
geschreven door Gust Adriaensen
14-02-2013
Honger is een onrecht
Honger is een onrecht!
14-02-2013 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
Bijbelnamiddag met Chanan van Es
Bijbelnamiddag met Chanan van Es
Op dinsdag 26 februari van 14 uur tot 16 uur begeleidt Chanan van Es, jood en een begenadigd spreker, een Bijbelverkenning. De Bijbelnamiddag heeft plaats in parochiecentrum De Mantel, Markt 7, Retie.
Chanan van Es vertrekt van Maria. Van haar staat er toch geschreven: zij bewaarde al de woorden in haar hart en overdacht die voortdurend. Van Jezus zelf staat er geschreven: ik ben niet gekomen om Mozes en de Profeten af te schaffen maar ze de volle betekenis te geven.
Met veel eerbied, diepgang en humor zal Chanan van Es voor ons de Schriften openen en leren verstaan. Hij zal de lezingen van de zondagen erbij betrekken om de eenheid van de Bijbel te laten zien en de samenhang van het Oude en het Nieuwe Testament.
De bijbelnamiddagen met Chanan van Es kennen een stijgend succes. Mensen van weerskanten de grens hebben de weg gevonden naar De Mantel in Retie. De namiddagen zijn gratis met de mogelijkheid van een vrijwillige gift.
14-02-2013 om 11:55
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2013
Intellectuele luiheid en kuddegeest
Het was te voorzien en te doorzien. De topjournalisten van de Vlaamse kranten surfen als een kudde schapen mee op de inspanningloze en mediatieke Westerse golf van laatdunkendheid en misprijzen ten aanzien van paus en kerk.
Ze stapelen de clichés, de veralgemeningen, de pedante betweterigheid en de profetische voorspellingen op elkaar.
Sommigen stellen boudweg, zonder te vermelden waarop ze steunen, dat de Kerk 'inhoudelijk intellectuele allure' mist. In commentaren bij het aftreden van paus Benedictus, een intellectuele reus, is dat alleszins merkwaardig.
Kerkjurist Rik Torfs, die vaak met zijn columns torenhoog uitsteekt boven de journalistieke middelmatigheid, hoopt dat de volgende paus een 'moedige en nederige' paus is.Terecht. Ik vond die kenmerken evenwel ook al sterk aanwezig in Benedictus.
Wat Benedictus vooral verweten wordt is, dat hij zich niet conformeert aan of te weinig meegaand is wanneer het gaat over de Westerse opvattingen omtrent seksualiteit, abortus, euthanasie, enz. De houding wordt dan 'conservatief' genoemd.
Maar zou het niet zo zijn dat precies de persoon van Jezus Christus en zijn leer ook Benedictus ertoe brachten niet zomaar mee te drijven in de individualistische, materialistische mainstream maar wel 'het illusieloze Westerse eenheidsdenken' te doorbreken?
Opvallend is dat de journalisten zich beperken tot de boven vermelde klassieke aanvallen op Benedictus. Geen woord hebben ze over voor de pauselijke standpunten omtrent milieu, sociaal-economische problemen, vrede, internationale relaties.
Als deze journalisten zich de moeite getroostten bv. de essaybundel ' Waarden in tijden van ommekeer' , geschreven door Benedictus, te lezen, zouden ze misschien hun bevooroordeelde, beperkte en soms beschamend primitieve visie op de persoon en opvattingen van Benedictus, bijstellen.
Maar er is weinig kans dat zoiets gebeurt. De meeste journalisten kunnen moeilijk loskomen van hun antikerkelijke vooroordelen of schrijven het liefst een aantal lezers naar de mond.
12-02-2013 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2013
Geloofsdag over het 'doopsel' in de abdij van Postel
Geloofsdag in de abdij van Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag is gewijd aan het doopsel.
Door de doop wordt ieder kind opgenomen in een vriendenkring die het nooit, in leven noch dood, zal verlaten. ( ) Die vriendenkring, die familie van God, waar het kind nu bij hoort, begeleidt het altijd, ook in dagen van lijden, in de donkere nachten van het leven; die kring zal hem troost, bemoediging en licht geven (paus Benedictus XVI, in Youcat, p. 116)
Pater Nicolaas Gorts o.praem., lic.godsd.wet. en lic.wijsbeg., is prior van de Norbertijnenabdij van Postel en pastoor van de parochie van Postel. Daarnaast doceert hij filo-sofie aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites.
10-02-2013 om 16:23
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden, Red het Syrische volk en de christenen in het Midden-Oosten! Een goed actiepunt voor de komende Vastenperiode. In Frankrijk heeft alvast de socioloog en advocaat André Chamy een open brief geschreven aan president Fr. Hollande waarin hij de misdaden aanklaagt en vraagt om te stoppen op die wijze de naam van zijn land te bezoedelen en tevens het martelaarschap van het Syrische volk. In Algerije worden bloedige gijzelnemers bestreden, in Mali zijn het terroristen, maar in Syrië worden dezelfde groepen als vrijheidsstrijders gesteund. Stop de waanzin en laat het Syrische volk en de christenen leven. Laten we alvast bidden om een grondige ommekeer. In bijlage volgende bericht. Van harte P. Daniêl
Vrijdag 1 tot vrijdag 8 februari 2013
Vrijdagavond heeft het leger enkele plaatsen in de omgeving gebombardeerd van 10.30 u tot 13.00 u. In de toren horen we de stappen van onze medebroeder-Libanees die voor nachtwaker speelt en ons verwittigt als er iets moet gebeuren. Maar ook nu gaat alles weer voorbij. s Morgens schijnt de zon en is er een rust alsof wein een vakantieland leven. In de wereldpolitiek wordt de edelmoedigheid voor de Syrische vluchtelingen in de verf gezet: Amerika geeft een massa geld voor de vluchtelingen in Libanon en de golfstaten een nog grotere massa geld voor de vluchtelingen in Jordanië. Er is wel een kwalijk reukje aan deze grootmoedigheid. Alles wijst er op dat het zal gaan zoals voorheen:een deel van de hulp gaat naar de Syrische vluchtelingen die tegen Syrië zijn en het grootste deel wordt gebruikt voor wapens om Syrië verder te ontwrichten. Trouwens, als men echt de vluchtelingen wilde helpen, waarom dan zulke bedragen aan vijandige landen geven om enkele duizenden mensen op te vangen,terwijl de honderdduizenden vluchtelingen in Syrië zelf nog meer vervolgd worden? Als uw huis onder water staat omdat ge een kraan hebt laten open staan, gaat ge toch niet eerst op straat het water opvangen, maar wel de kraan dicht draaien! Verder heeft Israël deze week met gevechtsvliegtuigen een onderzoekscentrum in Jamraya (bij Damascus) vernield. Zoals steeds, zonder ruchtbaarheid en met de nodige leugens dat het een wapen-konvooi zou hebben aangevallen. In heel de bijbel staat niet één goedkeurend Woord voor dergelijke schurkenstreken van de politiek van het huidigevolk Gods, dat er nu op uit is Syrië te ontwrichten, nadat het Libanon van een vreedzaam christelijk land heeft kunnen omvormen tot een ontwricht moslimland. En de Syrische ambassadeur bij de Uno zegt dat Turkije misbruik gemaakt heeft van het lijden van het volk om 1.500 fabrieken in Aleppo te ontmantelen ende uitrusting te stelen. Hij eist herstel en schadeveroeding.
Na de eucharistie zingen we de plechtige vespers met processie van de Opdracht van de Heer. Hier in het Oosten heet dit feest Hypapante of ontmoeting van de Heer. Een adellijke dame (of zuster? Later Etherie genoemd) heeft rond 400 vanuit het westen (Frankrijk?) een bedevaart gemaakt naar de heilige plaatsen. In Jeruzalem beschrijft ze op kinderlijke wijze deze liturgie als een groots feest. Het is een openbaringsfeest . In het westen werd het later Maria Lichtmis genoemd. Op zaterdagmiddag 2 februari vier ik de Latijnse ritus met byzantijnse elementen zoals de processie bij de offergaven. Na de zegening van de kaarsen buiten en de intredeprocessie, draagik Fadia, de twee weken oude baby, volgens byzantijns gebruik, in processie rond het altaar. s Middags eten we lekker van hetgeen onze Libanese medebroeder-nachtwaker in de toren ondertussen heeft klaar gemaakt. Voor de zusters is het ook eens een verademing en voor ons allen een feestmaal. Na de middag gaan we een wandeling maken op het terrein en het gevoel van vrijheid wordt steeds groter. We lopen zowat heel het terrein af.
Zondag avond komt onze Syriër terug die even bij zijn familie op bezoek was. Hij is deze morgen om 6.00 u in Damascus vertrokken en kwam deze namiddag om 16.OO u hier toe voor een reis die normaal anderhalf uur duurt. Er zijn overal controleposten, barricades, omwegen Het betekent wel dat het leger voor een groot deel de veiligheid garandeert. Op dit ogenblik zal ongeveer 80 % van Syrië terug in handen van de wettige regering zijn, maar het zal wellicht nog 20 jaar duren vooraleer het land weer opgebouwd is als terroristen ondertussen niet alles vernielen. We hebben ook de laatste dagen maar zelden stroomonderbrekingen gehad. Wel hebben we regelmatig schoten en ontploffingen gehoord, waarvan we later de toedracht vernamen. Aan de andere kant van het anti-Libanon gebergte, in de Beka valei (Libanon) hebben al-Qaida terroristen enkele officiersgemarteld, vermoord en verminkt op zulk een wijze dat de plaatselijke bevolking in opstand gekomen is. Of er aan deze kant van het gebergte oppositieleden bij betrokken zijn, is ons niet bekend. Wel horen we vanuit de moskee in Qâra vijf namen afroepen als martelaars, een benaming voor gedode terroristen. Omdat de oorlog in Syrië niet gelukt is zoals de buitenlandse machten het wilden, gaan ze nu proberen de oorlog in Libanon aan te wakkeren.
Dinsdag avond eten we nog eens in het zaaltje boven waar eenhoutkacheltje voor een aangename temperatuur zorgt. Bovendien is er op dit houtvuur lekkere rijstpap gemaakt: ruzz-be-chalib (rijst met melk). Er zijn nu 2 koeien (en twee kalveren) en die geven genoeg melk voor het boerengezin én voor ons (voor yoghurt, kaas en af en toe rijstpap).
In de byzantijnse traditie zitten we al in de aanloop naar de vasten met speciale lezingen en gebeden. Daarom delen wes avonds eens rond de vraag: waar herken ik bij mij nog de oude mens? De vasten als voorbereiding op Pasen brengt ons naar de betekenis van het doopsel: met Christus sterven aan de oude mens en met Hem verrijzen tot een leven in de Geest. Het is natuurlijk de bedoeling in onszelf die oude mens te ontdekken met de hulp van de anderen en niet omgekeerd. Allemaal geweldige woorden, jawel, maar toch de moeite van hetproberen waard, ook al weten we dat, zelfs indien we onze oude mens zouden begraven, hij wellicht na drie dagen toch weer zal opstaan. Een opvallend verschil tussen de byzantijnse en de Latijnse vastenperiode ligt in het gebruik van Alleluja.Vurige charismatici in de Latijnse liturgie zijn tijdens de vasten als het ware gehandicapt omdat ze geen Alleluia mogen zingen; Dit woord wordt beschouwd als een gezang vanuit het hemelse Jeruzalem terwijl de vasten juist een tijd is om onze zonden in deze aardse pelgrimstocht te gedenken.In de byzantijnse liturgie is het Alleluja het gezang bij uitstek, waarmee ook de lauden beginnen. Hier wordt deze zang beschouwd als het welkomlied van de Bruid aan de Bruidegom.
Donderdag werd heel de dag door geschoten door onze gebuur. Het is vanuit een boerderij ,juist achter onze muur. Ieder weet dat het een haard van de oppositie is. Tegen de avond is er vanuit het leger gereageerd: één zware ontploffing en het werd stil. Al zijn president en regering in Syrië sterker dan ooit, al heeft het westen al lang hier het onderspit moeten delven, de moorden, kidnappings en verwoestingen gaan toch nog door. Qatar en Frankrijk blijven de ontwrichting van Syrië openlijk nastreven, de anderen doen het nog in het geheim. Qousseir was een stad van 45.000 inwoners waarvan 15.000 christenen. Er is geen enkele christen meer, hun huizen zijnverwoest en geplunderd. 2000 zijn er verdwenen en 13.000 zijn ingeschreven als immigranten in eigen land (Onze medebroeder Syriër is een immigrant vanQuosseir alsook de drie moslimfamilies die hier opgevangen worden). Het groot gevaar is dat christenen, moe getergd, uiteindelijk toch vertrekken. In Canada, Zweden en Argentinië krijgen ze onmiddellijk een paspoort, een woonst en een inkomen totdat ze vast werk hebben. En dit geldt enkel voor de christenen. Dit is een deel van het plan van de zuivering van Syrië door het westen en de golfstaten (VS-Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar). President Bashar el-Assad heeft destijds aan de christenen uit Irak een thuis en ondersteuning aangeboden (en blijft het nog doen!) zodat er nu ruim drie miljoen christenen uit Irak hier leven. Maar als de zuivering van Syrië blijft voortgaan, wie gaat voor de christenen zorgen? Dan zullen er in het Midden Oosten geen of nauwelijks nog christenen overblijven. Dit is meteen de nachtmerrie van de patriarchen hier.
Onze Vlaamse kerk heeft de gewoonte vastenacties te houden. Zouden we nu niet heel speciaal het behoud en de bescherming van de christenen in het Midden Oosten en in Syrië mogen voorstellen als bijzonder aandachtspunt? Hier liggen de wortels van het christendom en als de wortels worden afgesneden zal heel de boom sterven. Moge Syrië spoedig bevrijd worden van hen die het willen zuiveren en verwoesten. Moge de christenheid hier stand houden en herrijzen.Dit zal mede bepaald worden door het al of niet meeleven van de christenen in het westen.
10-02-2013 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2013
'Antwerpse vreemdelingentaks'
Het Antwerpse schepencollege wil de vreemdelingen van buiten de EU, een inschrijvingsbelasting opleggen die het 15-voudige bedraagt van wat tot nu toe aangerekend werd. Tot nu toe was dat 17 euro.
De Antwerpse schepen Homans zegt dat met dergelijke dossiers veel werk en dus kosten gepaard gaan en dat in landen zoals Frankrijk en Nederland, waar het bepalen van dergelijke retributie nationale materie is, , de prijs nog hoger is. Homans ontkent in alle toonaarden dat de beslissing van het college een 'wegpestbelasting' voor arme vreemdelingen is, maar de maatregel kan niet anders geïnterpreteerd worden en dergelijke negatie tast in grote mate de geloofwaardigheid van Homans aan, en dat gebeurt dan nog bij haar eerste publieke optreden sinds ze schepen is. Ze doet er nog een schep bovenop door te vergelijken met landen waar dergelijke zaken nationaal geregeld worden. Ofwel is het een domme ofwel een bewuste en dus bedrieglijke fout. De schepen moet geen appelen met citroenen vergelijken. Alleen de vergelijking met andere Vlaamse of Belgische steden gaat op.
De Groen- en PVDA+-fracties in het Antwerpse stadsbestuur hebben het college al discriminatie verweten en zij spreken over een 'wegpesttaks' of een 'vreemdelingenbelasting'.
Opvallend is dat andere stadsbesturen stevig reageren. Zij vrezen namelijk een toevloed van vreemdelingen aan hun loketten.
Zij stellen zich ook vragen bij de kostenberekening van Antwerpen en bij het feit dat door die maatregel uitsluitend vaak onbemiddelde vreemdelingen van buiten de EU getroffen worden.
De Gentse schepen voor burgerzaken Bracke, formuleert het haarscherp: "Moeten openbare besturen nu kostprijsgewijs alles doorrekenen aan hun klanten? Het lijkt me een gevaarlijk precedent, gaan we dat ook doen voor andere bevolkingscategorieën?"
09-02-2013 om 17:30
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2013
Vasten = zich ontdoen van
Met Aswoensdag begint voor christenen de vasten. Bisschop Bonny van Antwerpen schrijft in zijn 'brief voor de vasten' een bezinning bij 'vasten: een periode van 'zich ontdoen van'. Hij schrijft o.a. volgende behartenswaardige bedenkingen:
'Van Vlamingen zegt men dat het doeners zijn. We zeggen het ook graag van onszelf. Wij blijven niet bij de pakken zitten. Liever dan een probleem te laten liggen, gaan we ertegen aan. We vergelijken onze slaagcijfers met de sterkste prestaties uit het buitenland en willen niet achterblijven. We leggen onszelf een stevige werkdruk op en een volle agenda. Bij de evaluatie van medewerkers staan beschikbaarheid, snelheid en daadkracht hoog aangeschreven. Excelleren is een nieuw modewoord geworden. We leven in een van de best voorziene samenlevingen ter wereld. Er is weinig wat ons ontbreekt. De cijfers mogen gezien worden.
Toch hangt in onze samenleving een soort systemische onvoldaanheid. Vlaanderen haalt ook scores die we liever niet zien. Zoals de hoge cijfers met betrekking tot het gebruik van psychofarmaca, het aantal zelfdodingen (op steeds jongere leeftijd), de wisseling van gezinsverbanden, het gemis aan quality time (tijd voor onszelf en voor de mensen die ons genegen zijn) en de groeiende kloof tussen rijk en arm. De gelukcijfers volgen de prestatiecijfers niet. Bij het minste euvel loopt het maatschappelijke ongenoegen of de politieke discussie hoog op. De drempel van de intolerantie ligt bijzonder laag. Dat moet ons tot nadenken stemmen.
Op Aswoensdag begint in de Kerk de jaarlijkse veertigdagentijd. Het is een tijd van bezinning en bekering in voorbereiding op het feest van Pasen. Waarmee zijn wij bezig? Waar zitten onze blinde vlekken? Wiens slaven zijn wij vandaag aan het worden? Vanuit een christelijk mens- en wereldbeeld moeten we kritisch blijven kijken naar onze eigen samenleving en, waar nodig, de vinger op de wonde durven leggen. Beantwoordt de evidente gang van zaken in onze samenleving aan de waardigheid van de mens en de bedoeling van God? Die kritische vraagstelling kan de Kerk niet naast zich neerleggen. Ze behoort tot de kern van haar zending. '
07-02-2013 om 14:07
geschreven door Gust Adriaensen
Bezinning dringend nodig
Al sedert de gemeenteraadsverkiezingen sukkelt NVA van het ene incident in het andere (sommigen zullen zeggen: creëert bewust het ene incident na het andere).
Eigenlijk gaat het daarbij telkens om onbenulligheden, opgeblazen door de media, die allerlei emoties losmaken. Het gevolg is dat NVA meer en meer afwezig is, zeker voor de publieke opinie, wanneer het gaat over de grote beleidslijnen en -vraagstukken van Vlaanderen en België. Nog schrijnender is dat het geval voor Antwerpen, waar de laatste weken veel meer aandacht ging naar een bakfietsen- en T-shirtrel dan naar het effectief besturen van de grootste stad van Vlaanderen.
Dat is niet goed voor NVA als partij, omdat ze meer en meer geïdentificeerd wordt met dat geruzie en omdat de partij nog sterker dan vroeger al het geval was, herleid wordt tot haar voorzitter.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat partijtopmensen als bv. Bracke, Pieters, Muyters, Bourgeois, Vandijck, Homans, Jambon, Peumans, enz., voorstander zijn van die zich telkens herhalende (en in de media ondertussen scherp geanalyseerde) confrontatie- en hetzescenario's.
Bezinning is nodig. Ook binnen de NVA.
07-02-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2013
'Onze moraliteit is ontleend aan het christendom'
De Standaard besteedde vorige week veel papierruimte aan uitgebreide interviews met de Vlaamse partijvoorzitters over de ideologie van hun partij.
Opvallend, zowel in de journalistieke commentaren als in de lezersreacties, is dat de aandacht vooral gaat naar details uit die interviews, die in het beste geval, geïnterpreteerd kunnen worden als een concreet gevolg van een bepaalde ideologie. Zo was er extreem veel aandacht voor de m.i. domme opmerking van De Wever over het zgn. homo-T-shirt.
Daardoor werd de ideologie van De Wever ondergesneeuwd. Een rel omtrent de symboolwaarde van regenboog T-shirts is zoveel interessanter leesvoer dan een tekst die probeert de essentie van een ideologie weer te geven. Overigens is het zeer de vraag of zelfs maar een klein deel van de NVA-kiezers van die ideologische onderbouw, brood gegeten heeft.
Volgens De Wever is de kern van zijn ideologie de overtuiging dat de mens niet goed is van nature. Dat het individu goed van nature zou zijn, is een denkfout van de Verlichting,aldus De Wever, de mens is in staat tot het allerbeste en het allerslechtste'. En verder: 'Er bestaat geen moraliteit buiten de gemeenschap. We hebben onze moraliteit altijd aan het christendom ontleend'.
Daarmee ben ik het eens. Niets belet De Wever maar ook andere politici, om resoluut de kaart van het christendom te trekken, voort te bouwen op de instituties en structuren -ook al vertonen die altijd opnieuw mankementen als gevolg van menselijk falen-, die hun bron vinden in het christendom. Maar dat durven die politici niet meer. Ze redden er zich dan maar uit met een platitude als 'God is dood'. Ook De Wever bedient er zich van in het interview. God is niet dood, meneer De Wever.
Paus Benedictus schrijft in 'Waarden in tijden van ommekeer': 'Wanneer men zich van de grote zedelijke en religieuze krachten van de eigen geschiedenis afsnijdt, is dat zelfmoord van een cultuur en een natie.De morele inzichten als gemeenschappelijk goed te bewaren en te beschermen, ZONDER ZE GEDWONGEN OP TE LEGGEN, lijkt me een voorwaarde voor het voortduren van de vrijheid tegenover alle nihilismen en de totalitaire gevolgen daarvan'.
Het moge duidelijk zijn: de opvattingen over mens en gemeenschap die De Wever te berde brengt, vertonen grote verwantschap met het christendom. Dat geldt overigens ook voor andere partijen.
Maar als je het essaybundeltje van Benedictus 'Waarden in tijden van ommekeer' (een aanrader -Lannoo 2005) helemaal doorneemt, komt daaruit een m.i. veel ruimere, vrijere en positievere instelling naar voren dan de verkrampte, polariserende, negatieve, verbiedende opstelling van het Vlaams nationalisme.
Om nog niet te spreken over de katholieke sociale leer die haaks staat op het harde neoliberalisme, dat ook tot de kern van de NVA-ideologie behoort.
04-02-2013 om 08:35
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 26 januari-vrijdag 1februari
De toestand in Syrië blijft evolueren in de twee richtingen die we eerder al hebben beschreven. Enerzijds wordt de druk op diplomatiek vlak steeds groter, waardoor het westen verplicht wordt om een politieke oplossing te aanvaarden.Op internationaal vlak heeft Rusland hierin onbetwist de leiding en Iran op regionaal vlak. Gisteren zei Dimitri Peskov, woordvoerder van de Russische president nog openlijk dat de voorstellen van de Syrische president helemaal overeenstemmen met de akkoorden van Genève. De westerse media en politici proberen nog zoveel mogelijk Syrië in een kwaad daglicht te stellen maar hun invloed vermindert met de dag en hun obsessie tegen de president zal hun frustratie worden.
Op het terrein en zeker in Qara is de toestand echter zeer complex. Het is hier de plaats van de grote wapensmokkel van Al Qaeda. Op de grote weggebeuren allerlei aanslagen, en dit op de meest onverwachteogenblikken. We blijven regelmatig ontploffingen horen en geweerschoten, soms heel dicht bij. Dat doet ons wel even schrikken en dan blijven we best in de meest veilige plaatsen, want er kunnen altijd brokstukken in het rond vliegen, zoals al herhaaldelijk gebeurd is.Anderzijds zijnde bazen van de oppositie in Qara wel akkoord dat aan ons klooster niet geraakt mag worden. Ook hebben abouna Georges, de byzantijnse pastoor van Qara en zijn christenen goed contact met de oppositie. Het gevaar van losse bendes en van al Qaeda blijft evenwel erg groot.De meerderheid van de bevolking wil dit evenwel niet. We horen hier het getuigenis van een man wiens zoon als soldaat inhet Syrische leger gedood werd en die zich nu in zijn plaats als vrijwilliger aanbiedt, met de uitrusting van zijn zoon. Er blijken zon 30.000 soennieten in Aleppo zich aangeboden te hebben in het Syrische leger om de stad te beschermen.
Alvast heeft mgr. Silvano Tomasi, permanent waarnemer van de heilige Stoel bij de Verenigde Naties ook zijn steentje bijgedragen (24 jan.) door te stellen dat fanatici en fundamentalisten de godsdienst in Syrië misbruikenom te doden en te verwoesten. Hij vraagt uitdrukkelijk dat de minderheden een stem zouden krijgen in de oplossing van het conflict: de christenen, de alevieten, de Druzen, de sjiieten en de Koerden. Hij verklaart verder dat christenen wel degelijk het mikpunt zijn, omdat ze als medestanders van de regering worden beschouwd. Tenslotte stelt hij dat de oplossing van het volk zelf moet komen en dat buitenlandse machten de oplossing alleen maar bemoeilijken. Allemaal voorzichtige diplomatieke taal, maar een goede verstaander heeft maar een half woord(enboek?) nodig, als hij het wil verstaan tenminste.
Vrijdagavond belt de moeder van onze jonge Libanees (22 j) om te zeggen dat zij een veilig transport gevonden hebben om hun zoon eindelijk naar huis te halen. Zij zullen hiervoor heel de verantwoordelijkheid op zichnemen. Hij was hier eigenlijk gekomen om even kennis te maken en na een aantal jeugdontwrichtingen wat evenwicht te vinden. Hij heeft echter meer dan een jaar alles mee gevolgd. De ouders waren erg bezorgd om de grote onveiligheid hier en wilden hem al veel vlugger naar huis halen. Zaterdagmorgen is hij vertrokken en s avonds veilig toegekomen in Libanon.
Zondag verschijnt eindelijk abouna Georges weer. Wat doet het deugd nog eens een byzantijnse zondagsviering te hebben met veel wierook, twee processies, gezamenlijke gebeden en gezangen doorheen gans de eucharistie. En het zingen gebeurt niet met afgemeten piepstemmetjes maar met volle stem, waarbij jedan nog de schrille kinderstemmen hoort. We bidden bijzonder voor de nieuwe bisschop.Integenstelling tot de orthodoxe kerk zit de grieks-melchitisch-katholieke kerk van ons bisdom Homs-Hama-Yabroed zo goed als in het slop. De vorige bisschop was helaas niet de goede man op de juiste plaats. Vele jaren hadden we dan goede administrators, nl. een aartsbisschop van elders. Nu heeft mgr. Jean Abdo, afkomstig uit Yabroed aanvaard hier bisschop te zijnen allen zijn er erg dankbaar om.Hij werd als bisschop in Argentinië op handen gedragen en is bereid hiereen bisdom, dat op vele gebieden lijdt, te besturen. Hij is een leerling van de oude geliefde bisschop Ibrahim Nehme, die we enkele keren mochten ontmoeten en die ook de eerste was die, samen met zijn priesterstudenten de zusters kwam helpen de ruinen opbouwen.
En s avonds is er weer een prachtige oude film: The Sound of Music, la Mélodie du bonheur. Wat is dat eenhartverwarmende film op muzikaal, menselijk, religieus en politiek gebied: de wijsheid en ruimdenkendheid van de zuster overste, de gouvernante Maria die de kinderen en hun vader van robotten geleidelijk tot mensen weet te maken die liefde-bekwaam worden,de vader die onmiddellijk de ontwrichting van zijn land heeft doorzien en moedig afwijst
Vanaf maandag verloopt het leven wat soepeler omwille van de duidelijk toenemende veiligheid. De kinderen en de zusters hoeven niet meer beneden te slapen maar kunnen terughun eigen kamer betrekken (wat wij al een tijd geleden gedaan hebben in de toren). Sommige deuren binnen worden niet meer vergrendeld en de dagorde wordt stilaan zoals vroeger. Vooral heerst er een algemene overtuiging dat de ellende van de oorlog en die voortdurende onveiligheid nu niet lang meer zullen duren. Met veel plezier vieren we s avonds weer een verjaardag, met gebak. Dit is wel geen biscuit met veel slagroom maar toch een lekker gebak met eigen vruchten: amandelen, abrikozen, granaatappels, vijgen kortom iets waar je rustig een hele brok van kan eten.
Overigens is het wel opvallend dat tot heden hier nog niemand ziek geworden is. Volgens mij ligt dit voor een deel aan het gezonde eten en het feit dat hier geen kamers verwarmd zijn, met uitzondering nu van sommige slaapkamers die een klein elektrisch vuurtje hebben.Regelmatig wordt samen gewerkt of gegeten in een kamer waar een houtvuurtje brandt. We moeten er bij zeggen dat we alleen in het begin even een flinke koude kregen en daarna is het zachter weer geworden. De sneeuw is verdwenen en blijft alleen op de bergtoppen nog zichtbaar. Het vriest alleen s nachts nog.Dat we tot heden nog geen strenge winter gehad hebben is goed nieuws voor de ontelbare vluchtelingen die have en goed kwijt zijn (mede dank zij het westen dat hier eventjesvoor zichzelfde vrijheid en democratie wilden komen brengen). Als Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar evenveel steun en geld geven om Syrië weer op te bouwen als ze gegeven hebben voor de ontwrichting van het land, zullen we vlug alle miserie vergeten zijn. Dat ze alvast maar beginnen met hun omhalingen te organiseren, waarvoor uiteraard onze hartelijke dank met de groeten van het Syrische volk en bijzonder van de christenen.
Een doodgewoon huiselijk probleem. Het wasmachine in de toren is al enkele weken kapot. Er is een klein vervangstuk nodig voor de deur en dat moet komen van Deir Attieh (20 km verder).Het is nu nog te gevaarlijk om dat daar eventjes te gaan halen. Gelukkig was er nog een oud kramikkelijk wasmachine en dat deed het, als je ieder half uur eens ging duwen om het terug in gang te zetten. Zo gaat het soms ook met sommige mensen, maar het werkte. Vorige week viel ook dat ding in pan: de deur kapot!Een vriendelijke werkman van Qâra kwam hier fier aandraven met een oude deur, maar die paste net niet. Ondertussen is hij met iets teruggekomen dat wel past, tenminste voor het oude machine. Ik kan mijn was gaan doen en ophangen boven op het terras. Aan de vijf washandjes zie ik precies hoeveel weken het geleden is dat ik nog gewassen heb. O ja, de mannen doen niet liever dan voor mij wassen, maar ik vind het nu aangenaam zelf ook eens iets te kunnen doen door de vuile was in de machine te stoppen en later op te hangen aan de draad op het terras. En als het toevallig in de namiddag en de avond eens begint te regenen, laat je de was gewoon een dag of twee langer hangen. Er zijnzoveel mensen in Syrië die veel ergere zorgen hebben. De zon kom er s morgens meestal toch wel even door. De klederen worden netjes opgeplooid en over strijken wordt hier doorgaans nietgesproken. We doen niet moeilijk in die dingen.Bovendien komt die werkman twee dagen later terug met het goede model van deur. Problemen met de was zijn voorlopig weer opgelost.
Donderdag na het middagmaal is het een huilpartij zonder einde. De kleine Sjams werd hier ruim drie jaar geleden als een straatkind opgevangen. Uiteindelijk werd de moeder gecontacteerd die daarna ook enkele keren op bezoek kwam. Vorig jaarhebben de ouderselkaar teruggevonden en zijn hier op bezoek geweestmaar de kleine Sjams was nog bang van hen. Nu hebben de ouders beslist te verhuizen naar Libanon en terug samen te beginnen met Sjams.Aan het einde van de maaltijd kwam ze de zegen vragen terwijl de tranen al begonnen te rollen. We hebben gebeden en gezongen voor haar.Sjams barste in snikken uit. De twee andere meisjes volgden meteen. Ze hebben zo dikwijls samen ruzie gemaakt, samen straf gekregen, samen gezongen, gedanst en gefeest. En als de een iets deed wilden de anderen het ook doen. Wanneer Sjams afscheid neemt van ieder, beginnen de tranen ook bij de anderen te rollen. Tijdens de eucharistie zie ik plots dat Sjams nog vrolijk bij ons is, maar nu is haar moeder er bij. Terwijl we een eenvoudig avondmaal willen nemen in de zetels komt de moeder aandragen met een grote voorraad falafels,met vlees en kaas.Moeder en kind blijven nog overnachten om morgenvroeg te vertrekken. Moge hun gezin groeien in eenheid en liefde, in geluk en vrede. En wij ook.
01-02-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2013
Gedichtendag
De vallei van de Geul, Zuid-Limburg (mei 2012)
Uit een scherp omlijnde zwarte wolk
viel plots een malse regenbui. t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen,
een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe.
Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen.
Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur,
beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
31-01-2013 om 20:46
geschreven door Gust Adriaensen
30-01-2013
Roger Raveel overleden
Kunstschilder Roger Raveel (1921-2013) is overleden.
30-01-2013 om 18:35
geschreven door Gust Adriaensen
29-01-2013
Sneeuwklokjes
Sneeuwklokjes
Mijn vrouw vroeg voor de derde maal:
'Bloeien de sneeuwklokjes reeds?'
Het voor de hand liggende 'Kijk toch in de tuin!' zei ik gelukkig niet. Bijtijds dacht ik:
eigenlijk is de vraag vol verwachting het zien definitief.
Ik echode dus:
'Ja, zouden de sneeuwklokjes reeds bloeien in de tuin?'
En daar lieten we het voorlopig bij.
29-01-2013 om 08:03
geschreven door Gust Adriaensen
28-01-2013
Het Nieuwe Vlaams Belang (NV-B) met Annemans
In een interview verontschuldigt Gerolf Annemans, de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, zich voor vroegere uitspraken en standpunten van de partij, die als racistisch en ondemocratisch werden gebrandmerkt. Hij zegt: 'Wij strijden tegen andere partijen, niet tegen mensen, niet tegen vreemdelingen'.
In zijn opiniestuk in De Standaard, is Bart Sturtewagen van mening dat het 'sorry' van Annemans te laat komt. Hij schrijft 'Als het Vlaams Belang een bocht had willen maken, dan had het moeten gebeuren bij de herstichting na het verloren racismeproces'.
Dit lijkt me een bewering die nergens op slaat. Het is duidelijk dat Annemans een andere koers wil varen: wel nog onvervaard in de richting van Vlaamse onafhankelijkheid maar zonder de ranzige korsten van primitieve en populistische vreemdelingenhaat. Voor deze laatste koerswijziging is het nooit te laat.
Wellicht vindt ook Sturtewagen het als journalist interessant, het Vlaams Belang blijvend te culpabiliseren en de oprechtheid van Annemans in twijfel te trekken. Dat is ook waar de politieke concurrentie op rechts, baat bij heeft. Want wees ervan overtuigd: de NV-A ziet met lede ogen aan hoe Annemans op korte tijd het imago van Vlaams Belang reeds veranderd heeft, de partij 'salonfähiger' aan het maken is. Kortom, Annemans is een gevaar voor de aantrekkingskracht van NV-A en zal ongetwijfeld heel wat vroegere kiezers terugwinnen ten nadele van NV-A.
Er is nog een ander element waardoor Annemans snel aan minstens belangstelling aan het winnen is. Hij roept minder weerstand op in kringen van intellectuelen en kunstenaars. Dat staat in scherpe tegenstelling met De Wever, die het door een aantal provocerende en/of ronduit domme uitspraken en standpunten verkorven heeft in die kringen. Waarom is Annemans niet de gebeten hond bij een groot deel van de intelligentsia of in het kunstwereldje? Omdat hij, denk ik, ervaren wordt als zijnde zelf een intellectueel, die al vaak blijk gegeven heeft van een enorme belezenheid. Niet als iemand die het moet hebben van voorgekauwde intellectualistische pedanterie. Annemans mag dan al een nationalisme voorstaan, dat niet direct het dada is van intellectuelen en kunstenaars, maar hij is een intellectueel en hij heeft er zich altijd voor gehoed omwille van populistische redenen, intellectuelen en artiesten te beledigen of in het verdomhoekje te zetten.
Het nieuwe Vlaams Belang dat Annemans voor ogen heeft, betekent een electoraal gevaar voor De Wever en NV-A. Die partij heeft er alle belang bij dat het Vlaams Belang verder gediaboliseerd wordt. Dat De Wever daarbij de hulp krijgt van krantencommentaren, is lekker meegenomen.
Hoe dan ook, het gevecht tussen het Nieuw Vlaams Belang en de Nieuw Vlaamse Alliantie, zeg maar NV-B versus NV-A, om de meeste vis uit de nationalistische vijver te halen, zal hevig en boeiend zijn. De andere partijen zullen verlekkerd toekijken.
28-01-2013 om 13:53
geschreven door Gust Adriaensen
27-01-2013
'De heilloze onderschatting van het taalonderwijs'
In een commentaarstuk bij het belabberde enquêteresultaat over de algemene kennis van kandiaat-leraars, besteedt Mia Doornaert terecht veel aandacht aan het taalonderwijs en aan, wat zij noemt, 'de heilloze onderschatting' ervan.
De slordige manier waarop door vele openbare figuren met onze taal wordt omgesprongen, bewijst evenwel dat 'de heilloze onderschatting van het taalonderwijs' ook al lang geleden bestond.
Want hoe verklaar je anders bv. het schabouwelijke taaltje dat door juristen (advocaten en rechters) in de reality tv-reeks 'De Rechtbank' gewauweld wordt.
Onvoorstelbaar gênant!
27-01-2013 om 11:27
geschreven door Gust Adriaensen
26-01-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Beste vrienden,
Helaas is de ellende in Syrië nog lang niet voorbij al hopen we op een nakend einde van de ontwrichtingen.
P. Daniêl
Zaterdag 19 tot vrijdag 25 januari 2013
De laatste dagen horen we regelmatig overdag en s nachts schieten. We horen ook ontploffingen en zien af en toe een rookpluim maar het is niet in de onmiddellijke omgeving. Na twee dagen en twee nachten zonder elektriciteit, hadden we twee dagen elektriciteit zonder onderbreking. Dan kunnen we tenminste ons klein elektrisch vuurtje gebruiken om de kamer de verwarmen. De meeste kamers zijn echt klein, eenvoudige cellen, die vlug wat warmte krijgen van zulk een ding. Toch zijn er nog altijd fraters die helemaal niets hebben gebruikt om hun kamer te verwarmen, hoewel de toren nu doordrongen is van de koude.
Maar er is ook heel goed nieuws voor ons deze keer. Vanuit de oppositie in Qâra schijnen steeds meer mensen ons goed gezind te zijn (ze hebben er ook alle reden toe, als je het mij vraagt). Nu heeft de (plaatselijke) oppositie officieel laten weten dat ze niet willen dat aan het klooster geraakt wordt. Ook de grote tuin, die we zelf uit veiligheid al lang niet meer kunnen bewerken, wordt door een groep van mensen met gezag bewerkt, zonder dat onze engelbewaarder, de conciërge er zorgen over moet moeten. En met een brede glimlacht zegt hij dat we gerust zonder gevaar terug in de kleine binnentuin kunnen. Onze medebroeder die voor deze tuin verantwoordelijk is beleeft als het ware een verrijzenis. Hij weet met zijn vreugde geen blijf. We zullen vlug alvast van daar weer eigen groenten krijgen. En op zondagavond is er weer een dvd te bekijken. Deze keer is het een aangrijpend verhaal van twee jonge christenen in Korea die begin 19e eeuw zo moedig en consequent hun geloof in Jezus beleefd hebben, dat ze daarvoor de marteldood gestorven zijn. Een sterk getuigenis, zonder veel romantiek.
Maandagnamiddag moeten dringend de resten van de frescos van de kerk in veiligheid gebracht worden. Ze dreigden vochtig te worden. Aanvankelijk werden deze in het museum in Damascus bewaard. Omdat ze hier werk wilden en konden maken van de restauratie, werden deze archeologische schatten terug toevertrouwd aan de gemeenschap. Tweemaal per jaar kwam een groep studenten uit Frankrijk en België hieraan werken, totdat de oorlog uitbrak. We wachten op het ogenblik dat de werkzaamheden hervat kunnen worden.
Deze nacht worden we opgeschrikt door erg zware ontploffingen. s Morgens vernemen we dat de regering stilaan weer de veiligheid wil waarborgen en dat er iedere keer zal geantwoord worden wanneer rebellen een aanval in Qâra uitvoeren. Het is allemaal nog niet direct geruststellend maar we blijven bidden en hopen op vrede.
Dinsdag na het middagmaal wordt er gezongen, geapplaudisseerd en gesnoept omwille van Fadia, de nieuwe bewoonster in ons midden. Enkele jaren geleden vroeg dit gezin (ouders met een meisje van 10 j) om hier opgevangen te mogen worden. Sindsdien leven ze in de gemeenschap mee. Inmiddels is de moeder in verwachting geraakt. Zondagnamiddag ging ze naar het ziekenhuis en deze middag zijn moeder en baby gezond en wel teruggekeerd. En voor wie het nog niet weet, ziekenhuis is hier gratis. Een laat kerstekindje. Vlak voor Kerstmis kregen we van vrienden de vraag of we een jongetje van 2 jaar wilden opvangen. Het was een kind zonder ouders, gevonden in Damascus. Allen in de gemeenschap beloofden hun best te doen om ook dit kind op te vangen. Sindsdien hebben we er niets meer van gehoord en heeft het wellicht elders een goede opvang gevonden, al hamdoeli lè, God zij geprezen!
Woensdag. Er is nog veel werk want er komen langs alle kanten zakken te voorschijn van amandelen die hier en daar te drogen werden uitgestrooid. Bovendien is er nog veel en zwaar werk aan het helemaal herstellen van de uitgebrande kamer, wat een zekere prioriteit heeft. En verder moeten er weer zendingen van kruiden, vruchten, snoeperijen, zalf enz. (allemaal eigen producten) klaar gemaakt worden voor de verkoop in Libanon. En voor het avondeten komen we boven samen, in een zaaltje waar een houtkacheltje staat, om wat warmte te hebben. Hier is het goed warm hoor ik iemand zeggen. De thermometer wijst 13° aan! Het weer is inderdaad de laatste dagen zachter, zo rond het vriespunt. En meestal schijnt de zon nog even overdag. En de stroomonderbrekingen zijn ondertussen min of meer gewoon: doorgaans een tweetal keren per dag voor een drietal uren, soms meer soms minder en op andere uren.
Omdat we in de week van de eenheid zijn lezen we onder een eenvoudig avondmaal het verhaal van Petrus bij Cornelius met zijn familie en vrienden (Handelingen 10, 9 48). We gaan dit bij gelegenheid eens met zijn allen uitbeelden om het gebeuren goed te laten doordringen.
Donderdag krijg ik een lang getuigenis van christenen uit Aleppo. Intriest. Huizen, scholen, fabrieken verwoest. Mensen die het noodzakelijkste missen. Groepen die bewapend worden door Saoedi-Arabië en Qatar, gesteund door het westen, om een strenge islamitische staat te vestigen, wat de mensen van Aleppo niet willen. Kinderen van 13-14 jaar die als soldaten met duizenden dollars betaald worden om te doden en te vernielen. Ze komen uit Pakistan, Afghanistan, Somalië En dan die 200 doden enkele dagen geleden in de universiteit van Aleppo, tijdens de examens. Het westen is terroristen aan het bestrijden in Mali en Algerije en hier komen ze de terroristen steunen! Sommigen hebben me al gevraagd: hoe zit het nu met de priesteropleiding? Welnu, ik zal daarover een uitvoerig rapport afleveren aan de nieuwe bisschop. Ziehier enkele losse gegevens. De voormiddag besteden de jongens aan handenarbeid, in de namiddag zijn allerlei lessen voorzien voor hen die ze nodig hebben: Arabisch, Frans, Engels en theologie en spiritualiteit Vier volgen theologie. Bovendien is één Syriër wegens de oorlog voorlopig naar zijn moeder, die weduwe is en bescherming nodig heeft. En als er hier in de toren ooit jongens het leven willen meeleven, is er geen enkele bezwaar dat zij alles mee volgen. Na mijn studieopdracht in AGRIPO heb ik net lang genoeg in het grootseminarie van s Hertogenbosch les mogen geven om het geheel van de moraaltheologie eens rustig te herwerken en aan te passen. En nu kan ik hetzelfde opnieuw doen, vanuit de eigen inspiratie van deze gemeenschap. We proberen daarbij alvast Bijbelstudie, patrologie en kerkgeschiedenis in te schakelen. En een van de jongens die een graad in filosofie heeft van de universiteit van Princeton, bereidt een cursus voor over antieke filosofie. En als de oorlog voorbij is zullen we wel zien hoe we het programma kunnen aanvullen met bereidwillige docenten van buiten af, die eens enkele maanden hier onder ons willen verblijven om een vak te geven. Geschikte kandidaten zijn welkom. Ook zij die een interessante sessie over een nuttig onderwerp willen komen geven. We moeten voorlopig nog wel erg voorzichtig zijn. Hier in Syrië hebben we de voorbije twee jaar uit het buitenland niet veel anders gekregen dan vechtjassen met wapens. De president noemde hen in zijn toespraak van 6 januari 2013 slaven die hun bevelen krijgen vanuit het buitenland. Die kunnen we missen. We zullen hier zelf de programmas voor een priesteropleiding wel vaststellen.
Uit verschillende landen krijgen we bericht dat er moeilijkheden zijn met onze website: www.maryakub.org Ook is het filmpje van 40 minuten dat de jongens voor Kerstmis gemaakt hadden blijkbaar nog niet te zien. En ze hebben het zo ijverig, creatief en humoristisch uitgewerkt (hoe moeilijker de omstandigheden, hoe meer nood aan humor; ja de humor moet beslist veel ernstiger genomen worden, zei Victor Frankl al!). Wat blijkt nu? Onze website werd geblokkeerd onder het voorwendsel dat deze website gevaarlijk is (door wie?) En zo zie je maar, contact opnemen met dit klooster kan gevaarlijk zijn. Je zou er een geheel andere mentaliteit en levensstijl mee kunnen krijgen. Eigenlijk zijn we er nog fier op ook nog. Enkele zusters, kinderen en enkele broeders: internationaal gevaarlijk! Ik weet wel dat er een tijd geleden vanuit het buitenland pogingen gedaan werden om de gewone nieuwskanalen over Syrië af te sluiten zodat alleen de gemanipuleerde media hun leugens kunnen verspreiden. We zullen zeker, samen met geheel Syrië, een doorn zijn in het oog van salafisten, wahabieten, djihadisten en allerlei andere terroristen.
26-01-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
24-01-2013
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Rafaël-Jan Otten was provisor-cellier van de norbertijnenabdij van Postel van 1943 tot 1977.
Samen met een groep jonge broeders en hun broedermeester, haalde pater Otten, de abdij uit de reële armoede waarin de Postelse norbertijnengemeenschap sinds de Franse Revolutie verkeerde.
Pater Ivo, archivaris van de abdij, was 21 jaar assistent van pater Otten. Pater Ivo heeft nu een rijk geïllusteerd boek geschreven over de figuur en het werk van provisor-cellier Otten.
Het boek telt 130 bladzijden en is een uitgave van de abdij. Het kost 18 euro (bij verzending +4,50 euro, buitenland iets meer) en is te koop -ofwel in Colibrant (VVV-kantoor binnen de abdijmuren) -ofwel rechtstreeks in de abdij: telefoon 014378121-vragen naar pater Ivo -ofwel in de abdij bij de archivaris: 0475-645897, ivo@abdijpostel.be -ofwel door storting op BE31 7330 4053 8855 van Postelre n.v.
24-01-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
23-01-2013
The new Obama has arrived
In zijn tweede inaugurale speech toonde Barack Obama nog maar eens wat voor een begenadigd redenaar hij is.
Hij beschikt over een vrij krachtige stem. Hij verdoezelt het wat hoekige Amerikaans Engels niet maar hij beheerst op perfecte wijze de techniek van intonatie, ritme, pauzes. Samen met zijn mimiek en handbewegingen, zijn impressionante présence, sleept hij de toehoorders mee, brengt sommigen echt in trance. Hij combineert gebeurtenissen en opdrachten en personen van nu met verwijzingen naar het verleden van Amerka. Hij vermengt bevlogenheid en appel aan de Amerikaanse trots met het werk dat te wachten staat. Zijn redenaarsstijl- en talent doen denken aan die J.F; Kennedy, en nog meer aan die van M.L. King.
Maar die oratorische glansprestatie was niet het 'nieuwe' in Obama's speech. Dat talent kent de wereld van hem. Nieuw was de openheid waarmee hij de belangrijkste taken die hij zich oplegt voor zijn tweede ambtstermijn, openbaar maakte: gelijke kansen voor iedereen, bestrijding van de armoede, zorg voor de kwetsbaren, aanpak van de Amerikaanse wapengekte, een oplossing voor de miljoenen illegale hispanics, gelijke rechten voor de homo's, aanpak van de milieuproblemen en in het bijzonder de opwarming...
Echt een 'liberal' program. En voor vele Amerikanen, zeker voor de Republikeinen, om nog niet te spreken over de oerconservatieve Tea Party, staat 'liberal' gelijk met 'socialisme' en al gauw met 'communisme'. Een gruwel voor rechts Amerika.
Maar Obama gaat ervoor. Nu hij niet meer hoeft bekommerd te zijn om een herverkiezing, voelt hij zich bevrijd om een krachtige poging te wagen, het beeld dat hij heeft van hoe de VS zouden moeten zijn, grotendeels te realiseren. Deze speech maakt hem tot wellicht, naar Amerikaanse maatstaven, tot de meest 'linkse' (bij ons is dat eerder centrum-rechts) president in de Amerikaanse geschiedenis.
23-01-2013 om 11:19
geschreven door Gust Adriaensen
21-01-2013
Wandelen in Brecht
'De Goeien Tijd'. Daar vertrokken we. Brug 11, sierlijk ophaalbruggetje over het kanaal Dessel-Schoten. Al dichtgevroren. Sneeuwlandschap. Slingerpad door Hoofsweer en Kooldries. Talloze kleiputten. Het witte takwerk van bomen en struiken. Dan de witte vlakten. Hier en daar een boerderij.
De abdijtoren als baken. Trappistinnen. Het binnenplein op gelopen. Sneeuwruimende zuster gesproken.
Nederlandse arriveert voor een stilteweekend in het gastenverblijf.
'Bij altijd volzet', zegt de zuster. 'Je hoort en leest vooral kritiek op religie en religieuzen' zegt ze. 'Hier ervaren wij bij onze gasten een grote nood aan stilte, aan bezinning en zingeving, aan gebed'.
21-01-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
20-01-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 12 vrijdag 18 januari 2012
Omdat abouna Georges, de byzantijnse priester uit Qâra ook deze dagen niet één keer kon komen wegens de onveiligheid, (wat we wel gehoopt hadden) heb ik gisteren met de gemeenschap uiteindelijk de ritus van de zegening van het water gedaan. Op de middag vierden we de eucharistie en daarna volgden de lange gebeden en lezingen met een processie doorheen heel het huis (behalve de toren), waarbij iedere kamer werd gezegend onder het zingen van liederen afgewisseld met gebeden. Dit hoort eigenlijk bij het feest van Epifanie.
Het mysterie van de menswording in het Oosten wordt wellicht dieper en ruimer doordacht en beleefd dan in het Westen. Voor ons gaat het nagenoeg uitsluitend om de kribbe en het tedere gebeuren van de geboorte van een Kindje. Het is zowat het enige feest dat gelukkig - nog enige invloed heeft op het openbare leven. Onze dorpspleinen die heel het jaar overvol zijn, hebben met kerstmis hier en daar nog een plaats vrij voor een kerststal en het lawaai van toeterende autos wordt voor één keer nog overstemd door mooie kerstliederen. Het is een teken dat er diep in het hart van ieder mens toch een hunker is naar echte vrede.
In het Oosten gaat het echter om de vele verschijningen van God in deze wereld. In de antifoon op de lofzang van Maria in de Latijnse vespers van Epifanie of de Openbaring is daar nog iets van overgebleven: de wijzen die door de ster naar Bethlehem geleid worden, Jezus die op de bruiloft van Cana water in wijn verandert en Jezus die gedoopt wordt in de Jordaan. Hierbij wordt ook onze deelname aan Jezus leven door ons doopsel gevierd.
Vandaag is het de grote opruim van het kerstgerief met kerstallen en versieringen terwijl we nu eigenlijk de traditionele kerstsfeer beleven: - 6 graden en een pak sneeuw. Dit betekent ook dat de leidingen bevroren zijn die het water van de zonne-energie naar de douchen moeten brengen. En voor een ijskoude douche lopen zelfs onze sterkste ijsberen nog niet warm. Bovendien is er hierna in de toren helemaal geen water meer dat uit de kranen komt, ook geen koud water. Even wachten of elders water zoeken. Maar ook nu gaan onze gedachten en gebeden naar de massas vluchtelingen in Syrië en er buiten, die veel erger onder de koude lijden, de meest elementaire beschutting moeten missen en niet eens de kans meer krijgen om, zoals wij, te leven van het werk van onze handen.
Zondag is een geweldige uitvinding, die hier echt als een vrije dag wordt beleefd. Op de middag is er een feestelijke eucharistie. Omdat de byzantijnse priester uit Qara die enkele kilometer nog steeds niet in veiligheid kan afleggen zorg ik voor de zondagseucharistie volgens de Latijnse ritus maar wel in byzantijnse kleding (goudgele met vele versieringen en goud, schitterend) en vele Arabische gezangen en gebeden. Ook houden we een processie voor de offergaven. De drie kleine meisjes, die hier opgevangen zijn, hebben hun mooiste engelenkleedjes aan, omdat ze ook enkele liedjes zingen en zij mogen bij de processie het processiekruis en de twee cherubijnen dragen.
Na de eucharistie wordt nog wat aan het eten gewerkt en als het klaar is zoeken we een gezellige plek voor het middagmaal. In de zomer is dat meestal in de schaduw in de tuin, in de winter, zolang het kan zoals nu , in het atrium. Dan volgt een flinke rusttijd en in de late namiddag of de vroege avond kijken we meestal samen naar een religieuze, leerrijke, stichtende of komische film. Door de jaren heen hebben vele mensen ons goede dvds gegeven (altijd nog welkom natuurlijk) om van te genieten. En deze avond hebben we genoten van de oude dvd Les cloches de Ste Marie (een jonge aalmoezenier Bing Crosby in een school, bestuurd door een zuster directrice Ingmar Bergman omring door een hele groep zusters en alle grappige spanningen ermee verbonden).
Er zijn natuurlijk vele mensen die s zondags noodgedwongen moeten werken, maar over het algemeen zou een grondig herstel van de zondag voor velen een weldaad zijn. Goede inspiratie hiervoor is te vinden in de prachtige apostolische brief van Johannes Paulus II over de Dies Domini, de Dag van de Heer (31 mei 1998). Hij legt nauwkeurig uit dat de Zondag is: 1. De dag van de Heer (om God te danken voor de schepping en de verlossing), 2. De Dag van Christus (die ons door zijn sterven en verrijzen de herschepping, verlossing en uitstorting van de Geest gaf), 3. De dag van de Kerk (de familiale geloofsgemeenschap in lofzang verzameld rond de eucharistie), 4. De dag van de mens (die tijd neemt voor de rijkdom van het leven en de geestelijke waarden van gebed, bezinning, liefdedienst, vreugdevol samenzijn) en 5. De dag der dagen of de Heer der dagen (met het beleven van het ritme van de zondag, het wekelijks paasfeest, valt heel het leven in zijn juiste plooi).
Maandag begint heel de gemeenschap weer aan de amandelen. Er zijn nog flink wat zakken te doen. En de kamer die uitgebrand is, de enige die echt verwarmd was, moet grondig gepoetst en hersteld worden. Bovendien hebben we plots een aanvraag gekregen van een winkel in Libanon die een hoekje wil vrij houden om onze producten (kruiden, zalven, snoeperijen ) te verkopen. Er is voorlopig nog werk genoeg.
Dinsdag hebben we plots nagenoeg gans de dag stroomonderbreking gehad. Wel hadden we overdag flinke zon, zodat we toch even ons wasgoed konden laten drogen. Ons wasmachine is nog altijd kapot maar ondertussen hebben de jongens een ander gevonden dat ze wel gerepareerd hebben. Het wekt, al is het wat primitief.
Op diplomatiek vlak is er een erg positieve ontwikkeling. Vorige vrijdag is er een bescheiden ontmoeting geweest tussen Washington, Moskou en L. Brahimi. De Russische woordvoerder van buitenlandse zaken Alexander Loukachevitch kon meedelen dat Rusland consequent vasthoudt aan de principes: alleen de Syriërs mogen over hun lot beslissen en wel zonder enige voorafgaande voorwaarde van buiten af, op basis van het communiqué van Genève (30 juni 2012). Verder is er ook een ontmoeting geweest tussen Egypte en Iran , waarbij Egypte opgeschoven is naar de politieke oplossing, door Iran voorgesteld. De zoon van koning Abdallah van Saoedi-Arabië, prins-opvolger Abdel Aziz heeft vervolgens in Jordanië een discrete ontmoeting gehad met Syrische officieren en beloofd de hulp aan terroristen drastisch te verminderen. Hij heeft zich daarmee gedistantieerd van de emir van Qatar. Amerika begint ondertussen meer schrik te krijgen van salafisten en jihadisten verbonden met Al Qaeda dan van Iran, waardoor de ontwrichting van Syrië diplomatiek minder belang krijgt. Denken we aan de oude volkswijsheid: wie wind zaait zal storm oogsten. De grens met Turkije schijnt gesloten te zijn om de stroom van terroristen af te sluiten. Ik begrijp wel niet goed hoe ze een grens van nagenoeg 800 km kunnen afsluiten, maar daar moeten wij gelukkig niet voor zorgen. En hoe de wijzen uit het Oosten, die Jezus in Bethlehem kwamen aanbidden en Hem hun gaven brachten, nu terug thuis moeten geraken weet ik ook niet, maar die zullen wel een omweg vinden.
Op diplomatiek vlak is alles klaar om spoedig tot vrede te komen in Syrië. De rust op het terrein is er echter nog lang niet. Turkije, Qatar en Frankrijk kunnen dan wel diplomatiek geïsoleerd geraken, zij blijven openlijk terroristen steunen (ongetwijfeld ook met de geheime steun van Amerika en anderen). Zij gaan verder met te proberen alsnog het land te ontwrichten en in te delen in etnische groepen, waarbij de christenen helemaal moeten verdwijnen. Ook in onze eigen omgeving is het gevaarlijker en onrustiger dan ooit. Woensdag is het een dag geweest van kidnappings, aanslagen en moorden. Allemaal hier in de buurt. Dinsdag en woensdag hebben we nagenoeg heel de dag én de nacht stroomonderbreking gehad, op enkele luttele uren na. Er is die twee dagen hard gewerkt, tegelijk aan de amandelen en aan het verwijderen van het roet van de balken van de uitgebrande kamer. De fraters aan het werk in die uitgebrande kamer zaten zelf helemaal onder het roet en bleven buiten eten om daarna nog een tijd door te werken en dan hopelijk een warme douche te nemen. Het weer is ondertussen iets minder koud geworden.
Woensdagavond hebben we ons eenvoudig avondmaal genomen in een zaal boven, waar overdag in groep aan de amandelen wordt gewerkt en waar een houtkacheltje geïnstalleerd is. Erg gezellig avondmaal bij kaarslicht en bij enige warmte. Bovendien was er weer iemand jarig en dus verscheen er een taart met kaarsjes, waarvoor we deze keer dus de lichten niet hoefden te doven omdat er helemaal geen karhabah of elektriciteit was.
Donderdagavond celebreren we de eucharistie op voorspraak van de hl. Antonius, de grote, de vader van het monnikendom. s Avonds besluiten de fraters om nu toch maar eerst de toren de gaan zegenen, wat nog altijd niet gebeurd is. Met kruis en wijwater trekken we zingend en biddend van onder naar boven en terug: Hoe blij was ik toen men mij riep, wij trekken naar Gods huis (psalm 122). We zijn juist binnen ofwe worden opgeschrikt door ontploffingen. Rond het klooster is er een bombardement van het leger bezig. En het is wel heel dichtbij. We doen rustig heel onze toer langs alle kamers, met begin en einde in de kapel. We wachten nog even en we horen ondertussen geen ontploffingen of schoten meer. Vlug terug naar de refter, langs de kortste weg over de koer. Iedereen is klaar voor het uur O. Ik haal het Allerheiligste Sacrament uit de kerk en breng het in veiligheid. Dan gaan we rustig in de refter in de zetels zitten. Ter ere van de hl Antonius en zijn naamgenoot onder ons, hebben de zusters weer een verjaardagstaart voorzien. Er wordt gezongen en gesnoept. Ondertussen is Faycal, onze engelbewaarder, alawiet er bij gekomen en heeft het jonge soennitisch gezin van de boerderij gehaald. Zij zullen met hun 4 kleine kinderen bij ons in een veilige kamer deze nacht doorbrengen. De boerderij bevindt zich immers aan de andere kant van het terrein, tegen de omheiningsmuur, dus vlak bij de bombardementen. De taart is meer dan groot genoeg, zoals altijd, zodat iedereen een flink stuk krijgt. We hebben geleerd in nood, alle noodzakelijke voorbereidingen te treffen en dan gewoon verder te doen alsof er niets aan de hand is. En iedereen is er gerust in. Dan kijken we naar het tv-nieuws en dat is minder geruststellend. Aanslagen alom, zoals jullie zeker ook te zien krijgen, al zal het met een andere uitleg zijn, zoals de tachtig doden in de universiteit van Aleppo tijdens de examens met nog zoveel meer gewonden.
Wat jullie wellicht niet te zien krijgen is wat volgt. Grote menigte vrijwilligers die naar de hospitalen stromen om bloed te geven, avondwaken alom met mensen van alle gezindten en standen die een brandende kaars in de hand hebben, getuigenissen van jongeren en ouderen, mannen en vrouwen met Syrische vlaggen en fotos van de president die allemaal eenzelfde getuigenis geven: Het Syrische volk is één en wij zullen een volk blijven dat in eenheid verder leeft. Soms is er een felle uitval naar het westen en de golfstaten: Welke vrede willen jullie ons geven? Jullie vermoorden onze kinderen! Mochten ook onze politici deze boodschap horen en verstaan! En in Moskou dwarrelt de sneeuw neer op een menigte mensen die bloemen neerleggen voor de slachtoffers in Syrië. Neen, in Syrië is er geen burgeroorlog onder het volk bezig waar het westen zo graag zou komen helpen om dan de macht te grijpen. Het Syrische volk vecht tegen een laffe buitenlandse samenzwering en zal deze ook overwinnen, zij het na vele doden en verwoestingen.
Wat mij altijd opnieuw treft is het volgende verschil. De jihadisten en terroristen die gevangen genomen zijn hebben nagenoeg allen hetzelfde zwart uiterlijk met grotendeels bedekt gelaat. Ze hebben geen gezicht en geen naam. De Syriërs die vol getuigen van hun wil om als één familie te blijven leven, spreken met een open blik. Het doet me denken aan de farao in de tijd van Mozes toen hij bevolen had alle Hebreeuwse jongetjes te doden. Hij heeft geen naam. De twee vroedvrouwen die moedig zijn bevel naast zich neerlegden hebben wel een naam: Sifra en Poea. Zij zijn de voorloopsters van de echte feministische beweging, vrouwen die het leven koesteren en verdedigen.
20-01-2013 om 14:56
geschreven door Gust Adriaensen
18-01-2013
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Archivaris Postelse abdij schrijft boek over pater Otten
Rafaël-Jan Otten was provisor-cellier van de norbertijnenabdij van Postel van 1943 tot 1977.
Samen met een groep jonge broeders en hun broedermeester, haalde pater Otten, de abdij uit de reële armoede waarin de Postelse norbertijnengemeenschap sinds de Franse Revolutie verkeerde.
Pater Ivo, archivaris van de abdij, was 21 jaar assistent van pater Otten. Pater Ivo heeft nu een rijk geïllusteerd boek geschreven over de figuur en het werk van provisor-cellier Otten.
Het boek telt 130 bladzijden en is een uitgave van de abdij. Het kost 18 euro (bij verzending +4,50 euro, buitenland iets meer) en is te koop -ofwel in Colibrant (VVV-kantoor binnen de abdijmuren) -ofwel rechtstreeks in de abdij: telefoon 014378121-vragen naar pater Ivo -ofwel in de abdij bij de archivaris: 0475-645897, ivo@abdijpostel.be -ofwel door storting op BE31 7330 4053 8855 van Postelre n.v.
18-01-2013 om 23:13
geschreven door Gust Adriaensen
16-01-2013
Van Besien had gelijk
In een tv-debat klaagde Groen-voorzitter Wouter Van Besien aan dat het uitvaardigen van een samenscholingsverbod na een zgn. oproep tot demonstreren in Borgerhout, onverantwoord en alleen maar contraproductief was. Want er was niet echt iets aan de hand.
Uit een bijdrage van de ombudsman van De Standaard blijkt nu dat Van Besien het bij het rechte eind had. In Borgerhout wist men van toeten of blazen. Er was nog niet eens het begin van wat in de verste verte op een demonstratie zou kunnen lijken. Gewoonweg door de aandacht die de krant besteedde aan een stuntelig, doorzichtig, niet gecheckt berichtje, kwam een hele machinerie op gang, met als toppunt van publiciteit: het ondoordacht en overhaast uitvaardigen van een samenscholingsverbod. Klap op de vuurpijl: De Standaard gaf aandacht aan dat berichtje gewoon als bladvulling. Er was nog wat ruimte en die moest dringend opgevuld worden, schrijft de ombudsman.
Met het uitvaardigen van samenscholingsverboden moet je overigens in een democratisch systeem uiterst voorzichtig omspringen. Het is een maatregel die je niet neemt als het om pietluttigheden gaat.
16-01-2013 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
15-01-2013
De procureur en de partijvoorzitter
Een aantal uitspraken van de Antwerpse procureur in een uitgebreid interview in de zaterdageditie van De Standaard, zijn Groenvoorzitter Wouter Van Besien in het verkeerde keelgat geschoten. Zijn reactie kreeg nogal wat aandacht in de pers en op tv.
Sommige politieke tegenstanders probeerden Van Besien ervan te beschuldigen dat hij geen oog had voor de zgn. 'kleine criminaliteit'. Nochtans had Van Besien er vanaf het begin op gewezen dat zowel de kleine als de grote criminaliteit aangepakt moet worden.
In een debat op tv, citeerde Van Besien op zijn eigen, wat aarzelende maar authentieke, correcte en rustige manier uit het interview dat vorige zaterdag in De Standaard verscheen. Zonder agressie, zelfbeklag, gespeelde verontwaardiging of intimidatie wees hij erop dat in het interview de procureur de leefloners en de vreemdelingen met name viseert en dat dergelijke discriminatoire uitspraken niet kunnen voor een procureur.
In het interview zegt de procureur ook dat de doorsneeburger niet wakker ligt van de grote criminaliteit maar vooral last heeft van overlast en kleine criminaliteit. Dat zal wel grotendeels kloppen maar op die manier ontstaan er een indruk, een perceptie van minimalisering van de grote criminaliteit, bv. de reusachtige drugstrafiek in de Antwerpse haven..Van Besien klaagde ook het lakse optreden van de Antwerpse autoriteiten tegen de gekende, reusachtige diamantfraude aan.
Op basis van de tekst van het interview, is m.i. de kritiek van Van Besien en ook van anderen (o.a. juristen) terecht. Als de procureur van mening is dat het interview onvolledig of onjuist weergeeft wat hij verklaard heeft, dan moet hij de journalist en de krant aanpakken en rechtzettingen of aanvullingen eisen.
15-01-2013 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
14-01-2013
René Stockman: 'De cultuur van de dood grijpt om zich heen'
Naar aanleiding van het euthanaseren van tweelingbroers, schrijft de heer Stockman, algemene overste van de Broeders van Liefde, een aantal overwegingen, die bijzonder waardevol zijn en naar naar de kern van de zaak gaan.
Ik geraak er sterker en sterker van overtuigd dat voorstanders van euthanasie onvermijdelijk verstrikt geraken in de ijzeren logica van de (bijna)absoluutheid van het zelfbeschikkingsrecht. Het eindpunt van die logica kan niet anders zijn dan het recht van elke persoon of zijn omgeving om een einde te (laten) maken aan zijn leven en daarbij een beroep te kunnen doen op een door de overheid voorzien en betaald wettelijk en medisch systeem.
Waarvoor vaak gewaarschuwd werd, nl. het 'hellend vlak', functioneert al volop op een dodende manier: uitbreiding naar alle leeftijdsgroepen, naar alle vormen van lijden of handicaps.
Kortom: de ultieme banalisering en extreme individualisering van leven en sterven. Bovendien wordt het gecreëerde wettelijk kader meer en meer een lachertje.
Het is goed dat mensen als Stockman zich inzetten'opdat de cultuur van het leven het blijft halen op de cultuur van de dood'.
14-01-2013 om 17:34
geschreven door Gust Adriaensen
13-01-2013
'Verzuiling in Vlaanderen - Een In Memoriam'
De gerenommeerde socioloog Luc Huyse schrijft dat de verzuiling in Vlaanderen zo goed als dood is.
Het verwondert me al lange tijd dat wetenschappers, in het bijzonder sociologen, het bijna uitsluitend hebben over 'levensbeschouwelijke' verzuiling. Ook Huyse stelt in zijn artikel dat decennialang het maatschappelijk leven georganiseerd werd op basis van levensbeschouwelijke keuzes maar dat die tijd bijna helemaal achter de rug ligt.
Uiteraard hebben die levensbeschouwingen een belangrijke rol gespeeld. Maar aan de basis van de keuze lag vaak de sociaal-economische situatie van het individu of de familie of de groep. En die vorm van 'verzuiling' is blijven bestaan en door het dalend belang van de levensbeschouwelijke keuze, belangrijker en belangrijker geworden.
Er is naar mijn mening een groeiende verzuiling. De scheidingslijnen tussen de verschillende sociaal-economische zuilen, manifesteren zich volop in het maatschappelijk leven. Ze zijn te zien in de cultuur, de sport, het onderwijs,de politiek, de vrijetijdsbesteding, de ruimtelijke ordening,de huizenbouw, enz.
Of is de gettovorming in achterstandswijken en villaverkavelingen geen verzuiling?
13-01-2013 om 16:43
geschreven door Gust Adriaensen
12-01-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden,
De toespraak van Bachar el-Assad, door het westen uitgejouwd, is hier een fameuze opkikker geworden. Hierbij enige toelichting mijnerzijds Van harte P. Daniël
Zaterdag 5 vrijdag 11 januari 2013
Bij de gewone poets van de zaterdag komt er onverwachts een opdracht bij voor de fraters in de toren. De deur van de wasmachine, die al een zekere leeftijd heeft, is kapot en kan blijkbaar alleen met een nieuw onderdeeltje hersteld worden. En dat onderdeeltje is niet in Qâra te krijgen maar in Deir Attieh. Het zal dus even duren vooraleer iemand dat voor ons daar gehaald heeft. Met zes mannen, waarvan de meerderheid toch wel wekelijks de nodige vuile werkkledij heeft, is de wasmachine nagenoeg dagelijks in gebruik. Het zal voor de volgende periode dus even handwerk worden, maar daar ga je ook niet van dood. En als de zon af en toe wil blijven schijnen kunnen we onze meest noodzakelijke kleding wel gedroogd krijgen. Het weer is overigens uitzonderlijk zacht. Gelukkig valt er af en toe wel wat regen, zoals vandaag.
De middag beginnen we een uur vroeger dan gewoonlijk aan het gebed omdat nu de koninklijke uren gezongen worden van het groot feest van Epifanie. Het zijn de primen, tertsen, sexten en nonen die samen twee uur duren. Er is vandaag om een of andere reden voor het grootste deel van de dag geen elektriciteit en zo heeft men nog enige tijd nodig om het middagmaal klaar te maken. Om twee uur kunnen we aan tafel. s Avonds drinken we om 19.00 uur een tas thee en knabbelen daarbij enkele gebakken kastanjes, als voorbereiding op het lange vespers met eucharistie van Epifanie. Voor de Kopten, Armeniërs en vele anderen is het zelfs hun Kerstfeest, zoals we even op tv zien. Om 7.30 u mogen de kinderen, zoals gewoonlijk op vrijdagavond, een programma volgen op tv van de Hollywood cartoon Tom en Jerry. Erg grappig. Om kwart over acht zingen we de vespers met aansluitend de eucharistie, wat samen ongeveer twee uur en een kwartier duurt. Om half elf gaan we naar de refter om in de zetels met een bord op onze schoot wat lekkers te verorberen en er een tas thee bij te drinken. Om twaalf uur verschijnt een taart voor de jarige, het nieuwe jaar.
De Openbaring of Epifanie van Onze Heer en Redder Jezus Christus is hier in het Oosten het eigenlijke grote feest van het verschijnen van God in onze wereld (de theofanie): zijn geboorte, de aankondiging aan de herders, de ster die aan de wijzen verschijnt, zijn doop in de Jordaan, als begin van zijn openbaar optreden. In de gebedstijden komen al deze aspecten uitvoerig in de indrukwekkende schriftlezingen aan bod. Zo waren er in de vespers 15 lezingen, een beetje zoals in de Latijnse liturgie in de paaswake. De laatste is het evangelie en daarmee begon de eucharistie. Grote nadruk ligt op Jezus doop in de Jordaan en de doop van de catechumenen. De diensten hebben ook iets van onze Paaswake met de lezingen uit Genesis en Exodus. In de Latijnse liturgie wordt veel nadruk gelegd op Jezus openbaring tijdens de bruiloft van Cana. In de volksmond spreekt men in het westen van het feest van Driekoningen, hoewel het evangelie helemaal niets zegt over drie koningen. Het zijn wijzen die drie geschenken aanbrengen: goud, wierook en mirre.
Zondag 6 januari 2013.
s Middags vieren we plechtig de eucharistie van de zogezegde Drie Koningen, want ook nu is abouna Georges, de byzantijnse priester uit Qâra niet gekomen.
s Avonds volgen we de lange toespraak van Bashar el-Assad op tv. In de prachtige operazaal met meerdere balkons en vele honderden toehoorders in Damascus sprak hij tegen de achtergrond van een immense Syrische vlag die van dichtbij gezien, bestond uit de pasfotos van de gesneuvelden. Vele malen werd zijn toespraak onderbroken door een enthousiast applaus wanneer hij sprak over de volgende themas: de soevereiniteit van Syrië en de politieke oplossing waarover niet onderhandeld kunnen worden, voorwaarden door het buitenland opgelegd zijn onaanvaardbaar, de strijd tegen de terroristen en hen die het land van buiten af willen ontwrichten, dank aan hen die Syrië steunen, de martelaren die gevallen zijn en de inzet van het leger (mogelijk zijn er 35.000 soldaten gesneuveld!), degenen die oprecht ijveren voor hervormingen in dialoog en verzoening in het land, de burgers die helpen de terroristen te bestrijden, de Golan die van Syrië blijft, de Palestijnen die in Syrië leven en als Syriërs worden erkend. Hij besloot met: wij hebben rechten en God is altijd met het recht. Herhaaldelijk verwees hij naar het lijden en de droefheid in zovele gezinnen om de dood van geliefden en tevens naar de pijn omdat op zovele plaatsen het noodzakelijke nog ontbreekt om te leven. Maar de eensgezindheid en volharding in de vaderlandsliefde is de balsem in deze wonde.
Na zijn lange toespraak werd hij door de enthousiaste menigte omstuwd die bleef applaudisseren en zijn naam scanderen. Ik zou wel eens willen weten welk zogenaamd democratisch land een leider heeft die zo open en oprecht zijn democratische inzet in dergelijke moeilijke omstandigheden kan tonen! Hij heeft de vinger op de wonde gelegd. De strijd gaat tussen het Syrische volk en terroristen, de slaven die hun bevelen krijgen van het buitenland. Hij zoekt partners die in dialoog willen treden om het land in zijn soevereiniteit te steunen met respect voor de constitutie. Hij heeft de verschillende stappen voor een mogelijke politieke oplossing aldus omschreven: eerst een akkoord over het ophouden met terroristen geld en wapens te geven en de terroristen verwijderen, dan zal het leger zijn acties ook staken; daarna het controleren van de grenzen om de stroom van terroristen tegen te houden, vervolgens een nationale dialoog gebaseerd op de soevereiniteit van het land, zonder buitenlandse inmenging, verder wordt een groep opgericht die de nieuwe hervormingen gaat realiseren, dan nieuwe verkiezingen voor een nieuw parlement en een nieuwe regering, tenslotte zal het land heropgebouwd worden en allen die schade geleden hebben geholpen worden. Daarbij zal amnestie gegeven worden aan gevangenen die omwille van opstanden zijn opgepakt. Terecht zei hij dat Syrië van buiten af geen politieke hulp nodig heeft, maar wel dat men ophoudt de terroristen te steunen. Als een zogenaamd overgangsregering dient om het land naar ontwrichting of bezetting te brengen, hebben we die niet nodig. De Lente is een zeepbel. Het land behoort aan hen die het verdedigen en niet aan hen die het vernietigen. Alles zal steunen op de wil van het Syrische volk, daarom wordt alles onderworpen aan een referendum.
Door een referendum voorop te stellen heeft Bachar el-Assad drie slagen in eens behaald. Voor Syrië en voor heel de wereld heeft hij duidelijk gemaakt dat er aan de soevereiniteit van het land (verworpen door het westen en de golfstaten) niet kan getornd worden en dat hij de enige wettige leider is, die land en volk kan en zal verdedigen tegen de buitenlandse samenzwering. Omdat er verschillende landen zullen zijn die bij een referendum zeker gaan beweren dat er bedrog gepleegd is, kan hij daarvoor handig de internationale waarnemers en troepenmacht uitnodigen, waardoor de terroristen moeten verdreven worden. Hiermee maakt hij ook duidelijk dat hij met het volk de agenda bepaalt en niemand anders. Zo haalt hij eigenlijk ook heel de agenda van het westen overhoop. Laat de westerse media nog maar een tijd hun frustraties en ontgoochelingen spuien, samen met de grote meerderheid van het Syrische volk zijn wij blij dat de plannen van het westen en de golfstaten om Syrië te ontwrichten mislukt zijn. Frankrijk (blijft blunderen tegenover Syrië totdat het de werkelijkheid zal zien), Saoedi-Arabië (de voornaamste financier én leverancier van (Amerikaanse) wapens aan het terrorisme heel de wereldbol rond) en Qatar (de kabouter die even klein als rijk en corrupt is) blijven het vertrek van Bachar eisen. Washington (noodgedwongen), Moscou en Damas stemmen in met een vredevolle overgang mét Bachar. De Nationale Coalitie, een creatie van Amerika met figuren van buiten Syrië, blijft aansturen op de ontwrichting van Syrië. Het Vrije Syrische Leger (Free Syrian Army, beter genoemd: Fascistisch Salafistisch Leger) heeft zijn slagkracht al lang verloren en kan alleen nog iets bereiken met het Front Al Noustra, een radicale Al Qaida-cel die zelfs door de Verenigde Naties op de lijst van terroristische organisaties is gezet. En dan zijn ze in het westen verwonderd dat Bachar el-Assad kordaat zegt: wij onderhandelen niet met deze terroristen!
Verder wordt ons klooster op het nieuws nog met eer vermeld naar aanleiding van drie ambulances die vanwege de Italiaanse regering (de carrabinieri) langs het klooster Mar Yakub aan Syrië geschonken zijn. Daarvoor had moeder Agnes-Mariam al tijdens de voorbije zomer gezorgd. De administratieve regelingen bleven echter aanslepen tot nu toe. Nu verschijnen plots op tv onze ingenieur Zaki en onze Abdel Massieh samen met de minister van gezondheid. Zaki (die op dit ogenblik met zijn gezin in Damascus verblijft, bij zijn moeder die weduwe is) geeft een moedige uitleg recht uit zijn hart: hiermee willen we getuigen van de liefde van Christus voor alle mensen, die er nood aan hebben. Een ambulance zal wellicht in Qâra gestationeerd worden. Men wacht echter tot alle terroristen opgeruimd zijn.
Met de maandag begint het gewone leven weer. De voorbije nacht en gans deze dag heeft het gestormd met slagregen. En er is flink wat regen gevallen, wat altijd een grote weldaad is voor de gewassen hier in de woestijn. Dinsdagmorgen is het dan weer volmaakt stil en zien we wat de storm allemaal heeft aangericht. Ook de tent op het dak is door de wind neergehaald en wordt weer opgebouwd. Daarna begint er stilaan sneeuw te vallen. We moeten er wel bijvoegen dat we tot heden nog geen ziektes gehad hebben in de gemeenschap. Ik denk ook dat het eten hier eigenlijk heel gezond is, al is naar Belgische smaak niet alles even lekker (waar niemand last van heeft dan ik alleen).
Ondertussen heeft de toespraak van de president vorige zondag zoveel deugd gedaan aan de bevolking dat er zowat in heel het land manifestaties zijn voor hem en voor Syrië. De heropbouw van het land zal echter pas beginnen of verder gezet worden vanaf het moment dat er geen terrorist meer in het land is. Voorlopig verandert er aan ons familiaal gevangenisleven dus nog niets. Wachten, zeer voorzicht blijven en zeker niet buiten komen.
Het zachte weer is nu voorbij. Het wintert flink. Terwijl bakken sneeuw uit de hemel vallen hebben we op donderdag onze handen vol. Het enige plaatsje dat goed verwarmd was, is ongemerkt in brand geschoten en alles binnenin is roetzwart. Gelukkig zonder verdere gevolgen (hopelijk), tot heden. Het is voor ons een gelegenheid om mee te voelen met de ontelbare Syrische families die veel meer kwijt zijn, wier huizen zijn verwoest of in de vlammen opgegaan. Omdat we vandaag evenwel een enige kans hebben om even in de sneeuw te ravotten en de terroristen nu niet op het terrein zullen komen in deze 40 cm hoge sneeuw, gaan we ons na de middag eerst even uitleven.
Sneeuwballenoorlog voor klein en groot. De boer en de boerin blijven wel in de buurt en houden een oogje in het zeil. Vermits het terrein erg oneffen is en de putten op gelijke wijze als de wegen besneeuwd zijn kunnen er tal van verrassingen verwacht worden, wanneer iemand plots een meter of meer in de sneeuw wegzakt. Zo hebben we heel de namiddag mekaar flink met sneeuwballen bekogeld, onder een temperatuur van -2. Na zowat twee uur was nagenoeg ieder verkleumd van de kou. In de refter laten de kinderen hun besneeuwde kleding en schoeisel gewoon op de vloer vallen met een waterplas voor de halve refter tot gevolg. De kinderen worden direct onder warme dekens in de zetels gelegd en blijven verder koest . De volwassenen spelen nog een spel poker terwijl er wat warme chocomelk gemaakt wordt en zo is het tijd voor de eucharistie.
Zo werd het avond en morgen, dit was de eerste dag van grote sneeuwval. God zag dat het zeer goed was en wij genoten er van. Dank Heer, voor uw schepping, voor de regen en de sneeuw, die niet zullen terugkeren voordat zij deze woestijn hebben doordrenkt en vruchtbaar gemaakt.
12-01-2013 om 09:09
geschreven door Gust Adriaensen
11-01-2013
Hypocrisie en populisme ten top
Politici van alle partijen rollen over elkaar heen om de dodelijkste slagen toe te brengen aan een 85-jarige vrouw, koningin-weduwe.
Waarom? Omdat zij van mening (willen) zijn dat de koningin of haar entourage gebruik maakt van fiscale mogelijkheden die de politici zelf gecreëerd hebben, waarvan duizenden Belgen, inclusief deze politici, proberen te profiteren.
De politieke tafelspringers vinden het zelfs niet nodig te onderzoeken of Fabiola het fonds spijst met haar privévermogen of met dotatiegeld. Nee, zij schreeuwen om ter hardst: 'Koninginnetje moet hangen!', want zij weten: dergelijk gebrul doet het goed bij een belangrijk deel van hun kiesvee.
Deze verkozenen des volks die onbeschaamd het niveau van hun wedde zelf bepalen, ook al schitteren velen alleen maar door absenteïsme, schermen nu met de ethiek die volgens hen primeert op de wet die ze zelf hebben gemaakt. Maar wanneer bv. geestelijke leiders morele waarden verdedigen, beroepen deze politieke kameleons zich op de wet.
11-01-2013 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
10-01-2013
Zum Kotzen
In De Standaard van 8 januari verscheen een artikel onder de titel 'De gevaren van seks' van ene Ian Buruma, die volgens een redactionele toevoeging, sinoloog, japanoloog, journalist, publicist en theoloog zou zijn.
Meneer Buruma grijpt een toespraak van de paus tot de Romeinse Curie aan, waarin Benedictus het huwelijk tussen man en vrouw, de 'sacrale unie van man en vrouw', verdedigt, om de paus aan te vallen om zaken die de kerkleider niet gezegd heeft.
Het verwarde, vooringenomen en vooral kwaadaardige artikel van Buruma geeft te denken over het intellectuele niveau en de integriteit van deze sinoloog, japanoloog, journalist, publicist en theoloog. Het is natuurlijk meneer Buruma's recht het niet eens te zijn met de standpunten van de paus , maar iemand onderuit schoffelen omdat hij of zij bepaalde dingen niet heeft gezegd of niet heeft verklaard wat in dit geval de heer Buruma graag wilde horen, getuigt van intellectuele oneerlijkheid en van een discussietechniek die zelfs het toogniveau niet haalt.
Maar het weerzinwekkende is dat deze meneer Buruma het bestaat datgene wat de paus niet gezegd heeft of wat Buruma daaruit afleidt, linkt aan de beestachtige groepsverkrachting in India. Nog erger is , dat deze sinoloog, japanoloog,journalist, publicist en theoloog, verklaart dat de paus mee schuld heeft aan het barbaarse gedrag van die verkrachters. Zum Kotzen.
10-01-2013 om 08:25
geschreven door Gust Adriaensen
09-01-2013
Antwaarps: de volmaakte inburgeringstaal
Minister Bourgeois moet eens ophouden die arme migranten een schools Nederlands door de strot te rammen. Die getreiterde drommels worden dan in het echte Vlaamse leven geconfronteerd met een kakofonie van streek- en tussentaaltjes waar ze geen bal van verstaan.
Nee, de toekomst is aan het Antwaarps. Dat welluidende idioom kan indrukwekkende adelbrieven voorleggen. Antwaarps: de moedertaal van ALLE talen. Antwaarps: de taal die Adam en Eva spraken in de Hof van Eden. Althans dat beweert een 16de eeuwse taalwetenschapper: Johannes Goropius Becanus in zijn Origines Antwerpianae.
Het overgrote deel van de sinjoren is er nog altijd van overtuigd of voelt gewoonweg -een soort van Antwerpse grondstroom-, dat Becanus het bij het rechte eind had: Antwaarps is de oertaal.
En het moge duidelijk zijn: de toekomst gloort voor het Antwaarps. Ongetwijfeld zal de taalpolitiek van president De Wever erin bestaan het Antwaarps op te leggen als bestuurs- en onderwijstaal en hij zal dit fraaie idioom doen doordringen tot in het kleinste gehucht van ons geliefde regiootje.
Alle kindertjes op Vlaamse bodem, autochtoon of allochtoon, moeten in staat zijn zonder veel problemen het Antwaarps van de president, daarin blinkt ie echt uit, te verstaan. Pupilletjes die het wagen zullen op de speelplaats te converseren in bv. het Hents of het Geists, of nog restanten laten horen van wat vroeger algemeen Nederlands werd genoemd, zullen als straf minimaal vijftigmaal 'Zet die ploat af, idioowt!' moeten schrijven.
Een heerlijke, nieuwe taalwereld wacht de echte Vlaming!
09-01-2013 om 07:52
geschreven door Gust Adriaensen
08-01-2013
Inburgeringscursussen Nederlands
Een artikel van professor Johan Leman, waarin wordt gesteld dat minister Bourgeois te eenzijdig en te sterk focust op inburgeringscursussen Nederlands en te weinig op een breed integratiebeleid, lokt vanuit nationalistische hoek, veel scheldtirades en weinig inhoudelijke reacties uit.
Een van de redenen waarom Leman niet alle heil verwacht van het aanleren van een 'schools Nederlands', en ik ben van mening dat hij daarin gelijk heeft, is dat het vlotte gebruik van de algemene taal in Vlaanderen er echt niet op vooruitgaat maar dat allerlei tussentaaltjes welig tieren. Vele anderstaligen die via de inburgeringscursussen Nederlands een schools Nederlands hebben geleerd, komen in het echte leven in een oerwoud van onverstaanbare idiomen terecht.
Het is uiteraard enorm belangrijk dat anderstaligen die zich hier vestigen zo goed en zo vlug mogelijk Nederlands leren. Maar is het te verantwoorden dat de taaleisen die gesteld worden aan vaak laaggeschoolde, berooide, vervolgde arme sloebers, steeds maar strenger worden, terwijl aan migranten vanuit de EU (dikwijls hooggeschoold, welstellend), buitenlandse topmensen uit industrie en zakenwereld, Franse miljardairs op de vlucht voor de rijkentaks, Indische en andere allochtone diamanthandelaars die in hun immense villa's in de Antwerpse rand resideren, enz. , die taaleisen helemaal niet gesteld worden.
Er moet eens een serieuze poging gedaan worden om de taalkennis van die geprivilegieerde anderstalige inwijkelingen te checken.
En ook heel wat van onze Vlaamse toppolitici zouden er baat bij vinden een cursus 'behoorlijk Nederlands' te volgen.
08-01-2013 om 18:11
geschreven door Gust Adriaensen
05-01-2013
Een half uur van rust, bezinning, gebed
De avonddienst in de norbertijnenabdij van Postel Het geklep van het klokje. Het sfeervol verlichte romaanse abdijkerkje. Wisselend aantal aanwezigen. Mensen van weerskanten de grens. Tijdens de blokperiodes studenten uit heel het Vlaamse land. Vanaf april geregeld Nederlandse pelgrims, op de Via Monastica op weg naar Santiago de Compostela.
Stipt 18 uur : de ruisende stoet dernorbertijnen in hun wijde winterpijen. De diepe buiging, twee aan twee, voor het altaar. Het gestommel bij het plaatsnemen in het gestoelte.
De voorzanger heft de hymne aan, begeleid door zachte orgelmuziek. Het rustgevende psalmodiëren. De lezing uit eeuwenoude teksten van kerkvaders en heilige priesters. De stilte nadien. Het magnificat . De voorbeden. De namen van de confraters die sinds de stichting in de 12de eeuw op dezelfde dag gestorven zijn.
Het zegenlied en de zegen. Het convent richt zich naar het Mariabeeld, zingt het Marialied. Ga in vrede.
De diepe buiging voor het altaar. De stoet verdwijnt in de lange kloostergangen.
Het is net geen 18.30 uur wanneer we de kerk verlaten.
De avonddienst in al zijn eenvoud: telkens opnieuw een deugddoende geestelijke ervaring.
05-01-2013 om 21:06
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes in Syrië
Goede Vrienden,
Hierbij enkele flitsen over onze overgang van 12 naar 13, helaas voorlopig nog in volle oorlogstijd.
Van harte P. Daniël
Oudejaarsdag 2012 Vrijdag 4 januari 2013
Vandaag op oudejaarsdag houden we een vastendag. s Middags wordt er thee geschonken met droog brood, terwijl er wat warme rijst is voor de kinderen en voor hen die het willen. Behalve de kinderen is er echter niemand die iets anders neemt. Er is trouwens deze dagen ook niet hard gewerkt. Ondertussen wordt de dagorde voor de namiddag en avond afgesproken. Tussendoor horen we in de vroege namiddag nog enkele ontploffingen, vrij dicht in de buurt. Het geeft geen aangenaam gevoel. Het is zeker niet de vreugde van vuurwerk, maar toch is niemand echt ongerust. We menen aan meerdere tekens te merken dat de oorlog samen met het jaar echt op zijn einde loopt. Hopen en bidden dat het ook zo is, al zal 2012 vlugger verdwenen zijn dan de massas terroristen.
s Avonds zingen we plechtig de vespers van de vooravond van 1 januari. Daarna hebben we in de zetels van de refter gezellig een tas thee gedronken met brood en een kaasschotel, die uit Libanon veilig tot ons gekomen is. Om half twaalf hebben we dan de eucharistie gevierd van 31 december. We waren maar goed begonnen toen het twaalf uur was. Het is dan de gewoonte blijkbaar dat alle bellen en klokken beginnen te klinken. Om half twee hebben we in het atrium elkaar een gelukkig nieuwjaar gewenst met een glaasje zelf gemaakte wijn. Het was een gezellige bedoening maar mijn kaars was echt uit en ik ben rond twee uur gaan slapen.
Nieuwjaar 2013.
Om 13.00 u hebben we plechtig de eucharistie van de Moeder Gods gevierd en tegelijk de dag van de vrede! Het was drie uur vooraleer we konden beginnen aan het middagmaal, dat deze keer helemaal en met veel liefde door een van de torenbewoners was klaar gemaakt. We hebben lekker gegeten. Er waren ondertussen twintig briefomslagen klaar gemaakt en daarin zat telkens een intentie om voor te bidden, een heilige om dit jaar beter te leren kennen en een Bijbeltekst. Deze briefomslagen werden op een schotel rondgedragen en ieder kon er eentje nemen. En s avonds hebben we nu eens genoten van de tv. Eerst was er een orthodoxe dienst in een prachtige en goedgevulde kerk van Damascus met een bemoedigende preek van de orthodoxe patriarch. De wensen van de mensen die daarna luk raak werden geïnterviewd deden ook deugd. Allen getuigden van dezelfde hoop op een herstel, een verzoening, een vrede. Dan zagen we een wake van moslims en christenen met lichtjes voor een moskee in Aleppo, die eveneens hun hoop en vertrouwen uitspraken op een herstel van de rust en de vrede tussen alle Syriërs, onafhankelijk van hun geloof. Er werd ook een bezoek getoond van een legergeneraal met enkele hoge verantwoordelijken aan gewonde soldaten in een ziekenhuis. Ik kan niet aannemen dat die soldaten toneel speelden wanneer ze zeiden bereid te zijn terug in dienst te gaan, zo vlug ze genezen zijn, om het land en de bevolking definitief te bevrijden van terroristen. Tenslotte was er een groep mensen die van Turkije eisen dat ze er voor zorgen dat de gekidnapte mensen die daar in hun kampen worden vastgehouden vrij gelaten worden, zo niet leggen ze klacht neer tegen de Turkse staat. Daarbij werden Turken op straat geïnterviewd die zeiden dat ze niet akkoord gaan met de politiek van hun land door zovele terroristen te herbergen en te steunen Daar bzevindt zich ook het militaire hoofdkwartier van de Nato met zijn acties tegen Syrië!) Hierdoor geraakt trouwens Turkije zelf steeds meer verlamd.
In Irak schijnen vele honderden doden gevallen te zijn tijdens de nieuwjaarsnacht. Zoals in zovele andere landen is het daar gelukt de interconfessionele strijd blijvend aan te wakkeren. Ondertussen hebben jihadisten het Franse lyceum in Aleppo met de grond gelijk gemaakt omdat ze voelen dat ze niet meer gesteund worden door Frankrijk, een van de grote aanstokers v an het terrorisme. En dat lyceum was een echt Frans statussymbool. betekent dat terroristen de volgende weken tot alles in staat zijn. Ondertussen blijkt het leger nu wel echt en voor goed in actie te komen. In heel het land zijn grondige zuiveringen begonnen van de haarden van de terroristen. Daarbij werden niet alleen grote aantallen terroristen gedood maar ook grote hoeveelheden wapens en communicatiemiddelen buit ge maakt.
Naast ons klooster staan de hoge pylonen van de trans-Syrische hoogspanning, van Jordanië naar Turkije. Een van die pylonen juist achter de muur van ons terrein is door het leger geraakt. Vanuit mijn kamer kan ik een hoop verwrongen ijzer zien liggen. Dat heeft op onze elektriciteit gelukkig geen effect. Toch was er geen elektriciteit in de nacht van 3 op 4 januari. Nu is ze weer hersteld, hoewel de onderbrekingen ook verder gaan.
Sinds enkele dagen is men samen de amandelnoten aan het kapot slaan. Ondertussen komen de kinderen naast je zitten om hulp te vragen bij hun huiswerk Frans of Engels. Zo samen werken is wel gezellig en het gaat vooruit.
We hadden jullie graag een filmpje bezorgd waarin op humoristische en nogal originele wijze het leven hier nu getoond wordt. Het was al voor Kerstmis klaar. Helaas is het internet hier nu niet sterk genoeg. Onze jonge moslim uit Damascus is het komen halen en probeert het daar, maar hij laat weten dat daar nu ook allerlei moeilijkheden zijn om zulk een groot bestand op internet te krijgen. Hopelijk lukt het een van deze dagen toch. In ieder geval mag je nog iets verwachten.
05-01-2013 om 09:59
geschreven door Gust Adriaensen