Op vrijdagavond wordt de acathist-hymne gezongen, steeds plechtiger naargelang Pasen nadert. Vandaag staat de betreffende icoon vanO.L. Vrouw(omgeven door alle profetische aankondigingen uit het Oude Testament)vooraan opgesteld en de zuster heeft van achter de icoon een grote blauwe doek laten vertrekken die gans de vloer van de kerk bedekt en die helemaal vesierd is. Alle banken zijn even verdwenen. Het is een liturgische dienst die eindigt met de verering van de icoon. De dienst zelf duurt een kleinetwee uur, maar wordt nog aangevuld door persoonlijke gebeden. Als het licht uitvalt, wat regelmatig gebeurt, is het helemaal romantisch met al die kaarsjes op de grond. Het is eigenlijk een prachtige byzantijnse liturgie. Kort daarna was er weer elektriciteit zodat we in het zaaltje boven ons eenvoudig avondmaal hielden rond het houtkacheltje.
Ook zaterdag blijft de versieriring in de kerk nog onveranderd. Het is immers vandaagde zaterdag van de acathist-hymne ter ere van de Moeder Gods, officieel uit dank voor de bevrijding van Constantinopel in 626 en vervolgens in 677 en 717. In feite werd dit feest wellicht verbonden met de Aankondiging van de engel aan Maria en gevierd als een dankfeest voor alle bescherming en bevrijding tijdens alle oorlogen in het Byzantijnse Rijk.
Er is nog bijzonder geestelijk nieuws. De pastoor van de parochie (ten Z-W van Parijs) heeft een week van vasten en gebed gelanceerd voor de bescherming van ons klooster en voor de vrede in Syrië. Tot zijn verrassing hebben 78 parochieanen ingeschreven. Zij beginnen zondagavond met een aanbidding. Ze krijgen dan het nodige brood voor de volgende dag mee. Ze doen danzo goed mogelijk hun plicht en komen s avonds weer samen voor aanbidding en krijgen weer het brood voor de volgende dag. Omdat wij ons ook geëngageerd hebben om te bidden voor hen, moeten we nog overleggen of we deze week elke dag samen iets bijzonders doen ofwel dat we het persoonlijk doen, de ene na de andere, die een dag in vasten en gebed doorbengt. Zo hadden we het eigenlijk al voorzien voor de keuze van de nieuwe paus tot aan Pasen, maar onze nieuwe paus Francesco fietste als het ware al onze plannen al na twee dagen voorbij. Dus ieder die een vastendag voorzien had,kan het gewoon verder doen, nu voor die parochie.
Terwijl de Latijnse liturgie nu de eerste passiezondag viert, gedenkt de Byzantijnse liturgie het grote voorbeeld van de heilige Maria, de Egyptische (einde 5e, begin 6e eeuw), die zich na haar dienst in Jeruzalem terugtrok in de woestijn. Na de eucharistie eten we, zoals gewoonlijk op zondag, in het atrium. Dit is helemaal afgesloten en met een straaltje zon op het dak heerst er een aangename temperatuur. Toch is het vandaag uitzonderlijk stormweer. De wind buldert rond de gebouwen en neemt alles mee wat niet vast zit en wel gedurende heel de dag. Morgen zal de schade duidelijk worden. Na de maaltijd luisteren we nog even naar de voorlezing van de eerste homilie van paus Franciscus tijdens de misviering van 14 maart2013 in de Sixtijnse kapel, rond drie gedachten: wandelen, opbouwen, belijden. Ons leven is een op weg gaan, een wandelen met de Heer en in het licht van de Heer. Met Hem bouwen we de Kerk open we belijden Hem als de gestorven en verrezen Heer. Als we Jezus Christus en zijn Kruis niet verkondigen zijn we misschien priesters, bisschoppen,kardinalen of pausen maar geen leerlingen van Jezus.
Maandag is het bijna volmaakt stil. In de binnentuin is de plastieke serre voor een deel weggeblazen. Er zijn hele stukken uigescheurd en binnen zijn de radijsjes bevrozen maar alles bij elkaar valt het erg mee. Er worden kleineserretjes gemaakt om een en ander in onder te brengen.
Om eerlijk te zijn en toch niet vervelend te worden, moet ik bekennen dat ik van de nacht op en de dag van 19 maart, het feest van de hl. Jozef hervallen ben en echt zwaar ziek geworden. Men heeft een specialist dr. binnengeloodsd die de ziekte vanaf de namiddag heeft doen keren en sindsdien is het steeds beter gegaan. Op woensdag 20 maart hebben we dan s avonds zo plechtig mogelijk het feest van de Hl. Jozef gevierd. Zoals Jezus drie dagen te laat thuis was van de dorpsbedevaart naar Jeruzalem, zo hebben wij het feest van de hl Jozef met een gerust geweten een dag te laat gevierd. Ondertussen heeft de gemeenschap het klaar gekregen om niet minder dan zes keer een dr. telaten komen, vijf verschillende. Enkele jonge mannen, moslims, vrienden van het klooster zorgen, voor gevaar van hun eigen leven, dat voor ons alle nodigediensten worden gedaan, mensen gehaald en gebracht, boodschappen gedaan terwijl van ons hier niemand een stap kan buiten zetten zonder gevaar voor eigen leven. Welnu, als die mannen niet in dezelfde hemel komen als ik (God wees mij genadig), dan wil ik tot God bidden Mozes voor zijn volk: Als zij er niet in mogen schrap mij dan maar uit het boek dat Gij hebt geschreven! (Genesis, 32, 32). En ook de gemeenschap doet meer dan behoorlijk haar best. Als ik me laat zien in de refter, die tegelijk recreatieruimte is met zetels vooraan, komen ze al aandraven met dekens zodat ik me languit in een zetel kan leggen. Gaat het trouwens zo in een gewoon gezin ook niet? Samen hebben we dan genoten van de tv opname van de inauguratie van paus Franciscus gisteren met zijn korte krachtige preek over de hl. Jozefals bewaarder/beschermer van Jezus en Maria, van de Kerk, van de schepping. En als er in de misviering plots een byzantijse diaken in eigen ritus het evangelie komtvoorlezen, merk je dat de byzantijnse liturgie toch wel extra luister geeft aan aan de op zich al magnifieke Latijnse liturgie. De grootsehoop op eenheid vormde evenwel dede patriarch van Constantinopel, voor het eerst sinds vele eeuwen aanwezig op de inauguratie van een paus van Rome. Met onze huidige franciscaanse jesuiet als paus zal de romeinse katholieke kerk het ook gemakkelijker hebben om wat nederigheid tegenover de anderen te beoefenen.
Vandaag donderdag is het in Syrië naar het schijnt een grote feestdag voor alle moeders. En dus is er s avonds toch een gebak voor de moeder van de baby, de nu geestelijke moeder van de gemeenschap, zr. Clarie Marie en in gedachten voor moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel. In feite nemen ze er de vaders vandaag ook bij, ook de geestelijke vader en dus valik weer in de prijzen. n Korte onderbreking van de vasten die toch wel ernstig wordt genomen ook met de lange en mooie gebeden. Dit is geheel in tegenstelling met de zomertijd wanneer er meer wordt gewerkt en minder gebeden.
22-03-2013 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
21-03-2013
Roeping om beschermer te zijn
Paus Franciscus bij zijn inauguratie:
'De Heilige Jozef is de beschermer van Maria en Jezus en bij uitbreiding ook van de hele Kerk. Die opdracht vervult hij discreet, nederig en in stilte, maar tevens met een blijvende aanwezigheid, grote trouw en in goede en kwade dagen.
De roeping om beschermer te zijn betreft niet enkel ons christenen. Zij is eigen aan elke mens en zij gaat iedereen aan.
Zij betekent dat wij de hele schepping, de schoonheid van de geschapen wereld moeten beschermen, zoals het boek Genesis en de Heilige Franciscus ons duidelijk hebben gemaakt.
Zij betekent ook dat wij mensen moeten beschermen, dat wij onze liefdevolle zorg voor elke mens moeten tonen, in het bijzonder voor de kinderen, de ouderen en mensen in nood waaraan wij vaak als laatste denken.
Het betekent eveneens dat wij voor elkaar zorg moeten dragen in onze families, dat man en vrouw elkaar beschermen en als ouders om hun kinderen geven en dat de kinderen op hun beurt voor hun ouders zorgen.
Het betekent dat wij oprechte vriendschappen uitbouwen waarbij wij in vertrouwen en met respect en goedheid voor elkaar zorgen.'
Aansluitend riep de nieuwe paus economische, politieke en maatschappelijke verantwoordelijken, evenals alle mensen van goede wil op om beschermer te zijn van de natuur en van elkaar: Laat ons er samen voor zorgen dat de vooruitgang van de wereld geen dood en vernieling met zich meebrengt.
21-03-2013 om 08:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-03-2013
Een nieuwe lente, een nieuw geluid in het Vaticaan
De voorbije weken werden gekenmerkt door een aantal historische gebeurtenissen in de geschiedenis van de katholieke kerk.
Er was de beslissing van Benedictus XVI om af te treden. Voor het eerst in vele eeuwen werd na een kort conclaaf, een niet-Europese paus verkozen. En die nam de naam Franciscus aan, een naam nooit eerder gekozen door een paus, een naam ook als een program.
Wat echter nog het meest opvalt, is dat paus Franciscus op minder dan een week, al een totaal andere stijl heeft geïntroduceerd. Een stijl van eenvoud, van minder protocol, van menselijke nabijheid. Een man die improviseert, die naar de mensen toegaat, die kust en gekust wordt, een aai over heeft voor een blindegeleidehond. Iemand die grapjes vertelt en uitbundig lacht en gesticuleert.
Op die manier heeft hij op enkele dagen de harten van miljoenen mensen veroverd. En hoge verwachtingen gecreëerd. Te hoge wellicht.
Hoe dan ook, er waait een hoopvolle wind door heel de katholieke kerkgemeenschap wereldwijd. Ook in het vermoeide, grijze, vaak cynische Westen is die nieuwe energie voelbaar.
19-03-2013 om 07:33
geschreven door Gust Adriaensen
17-03-2013
Bourgeois pleegt machtsgreep
Zeg nu nog maar eens dat minister Bourgeois een grijze muis is. Een interview in De Standaard leert je wat anders. Bourgeois bulkt van mateloze ambitie. Hij zet zichzelf nu al in poleposition om de eerste minister-president (of president?) van een onafhankelijk Vlaanderen te worden.
Want wat Bourgeois, zogezegd namens NVA, orakelt, komt, los van de soms wat naïeve, branieachtige toon, daarop wel neer. ''Na de verkiezingen van 2014 onderhandelen we alleen maar over een overheveling van alle bevoegdheden naar Vlaanderen. En we zullen Brussel niet loslaten!'.
Ferm gezegd allemaal. Maar toch zeer veel wishful thinking, zeker in verband met Brussel. Hoe de nationalisten, onder aanvoering van generaal Bourgeois, enerzijds de politieke oorlog en de polarisatie met de Franstaligen verder ten top drijven en anderzijds de Vlaamse meubelen in Brussel zullen kunnen redden, is me een compleet raadsel. Want die Vlaamse meubelen stellen bijna niks meer voor in Brussel. In een stad waar minstens 90 % Franstaligen wonen, hangen de politieke rechten van de Nederlandstaligen nu al af van de door de 'traditionele' partijen (die door NVA verfoeid worden) bedongen voorkeurregelingen.
Er is met dat interview en met Bourgeois nog wat anders aan de hand. Wat hij zegt over de verkiezings- en onderhandelingsstrategie en over de staatshervorming, zou normaal uit de mond van de partijvoorzitter moeten komen. Bovendien verschilt Bourgeois' visie en plan van wat De Wever tot nu naar voren bracht als de officiële partijlijn. Daarbij komt nog dat Bourgeois in één beweging ook even een en ander duidelijk maakt over de politieke toekomst van De Wever. 'Hij zal nog wel mogen meedoen, want electoraal is hij goud waard. Maar hoe of waar, dat weten we nog niet. En Bart heeft natuurlijk zijn handen al vol met Antwerpen', aldus hyperambitieuze Bourgeois.
De Wever zal het allemaal graag lezen. Verliest hij zijn greep op de partij? Ondertussen moddert hij ook maar wat aan in Antwerpen. Het stadsbestuur rolt onder zijn leiding van het ene incident in het andere. En van verandering is nog niks te merken, aldus Gazet van Antwerpen. En als deze gazet, -vroeger veel sympathie voor het Vlaams Blok, nu uitgesproken, soms zelfs fanatiek steunpilaar van NVA-, zoiets schrijft, dan wil dat toch wel wat zeggen.
17-03-2013 om 07:15
geschreven door Gust Adriaensen
16-03-2013
Passiesamenkomst 'Jezus in Gethesemane'
'Vader, uw wil geschiede'
Samenkomst van woord, zang en gebed op vrijdag 22 maart om 20 uur op de gebedszolder in de Oude Brouwerij van de Abdij van Postel (toegankelijk via de inrit naast gasthof De Beiaard).
Chanan van Es, een jood die gelooft in Jezus als de Messias van God, leest en predikt het Evangelie van Jezus' Passie.
Een kans tot een verfrissende bijbelse kijk op het grootste gebeuren aller tijden! Iedereen is van harte welkom. Gratis toegang, vrijwillige bijdrage in een collecte.
16-03-2013 om 18:16
geschreven door Gust Adriaensen
15-03-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 9 - vrijdag 15 maart 2013
Op deze derde zondag voor Pasen wordt in de byzantijnse liturgie de heilige Johannes Climacus gevierd omwille van zijn indrukwekkend werk: De ladder van de deugden. Hij heeft wel een eigen feest op 3O maart maar vanaf de 14e eeuw herdacht menhem ook op deze zondag als een model van boete en ook omdat men in de kloosters die werk tijdens de vasten las. Hier werd ooit een uitvoerige commentaar gegeven over dit werk. In de Latijnse liturgie is het nu de vierde zondag van de vasten, zondag van de vreugde als een blijde noot omdat we al halfwegzijn naar Pasen.
Ik heb al enkele keren de vraag gekregen: Zijn er bij jullie tijdens de winter dan helemaal geen zieken? En dit is ongeveer waar. We kunnen nog altijd voor een groot deel van eigen teelt eten met veel groenten en fruit. Er is hier en daar maar een elektrisch vuurtje en in een kamer waar we s avonds nogal eens gaan eten is er een houtkacheltje. Van veel temperatuurverschil hebben ze hier geen last. Dus geen zieken behalve ik, vorige week.Als je als enige ouderling in deze gemeenschap ziek wordt ben je meteen wel het centrum van de cirque. Dagensuf op bed liggen , niks doen en daar dan nog heel moe van worden ook. De zusters deden alle moeite om voor mij het lekkerste eten te maken, zoals kippensoep met veel vlees terwijl er heel de vasten geen vlees gegeten wordt. De fraters brachten om de haverklap een tas tee of nescafe. En als ik me beneden toch even liet zien kwamen de twee kleine meisjes vol medelijden moedertje spelen. En Nadia gaf me haarbaby Fadia, die ik dan even moest wiegen. Voor het eerst viel me op dat deze baby zo klein is. Ik heb in België wel eens babys gezien, zo groot en sterk dat ze bijna aan hun legerdienst zouden kunnen beginnen. Maar Fadia is zo klein en zo licht dat je nauwelijks merkt dat je iets vast hebt. Maar goed, zij heeft nog een heel leven om te groeien. Och ja, ik heb pilletjes gekregen, van een farmaceutisch bedrijf uit Aleppo (dat ondertussen misschien ook al lang verwoest is), maar ze hielpen toch wel. Jammer dat je van die tijd dat je ziek bent niet kunt genieten. Ze hebben tenslotte voor mij een verwarmde kamer onderaan, in het atrium, klaar gemaakt, zonder trappen.Voor mijn kamer in de toren is het 50 trappen naar boven (en 50 terug). En om eens te kunnen genieten van de zon op het dak zijn het er 97, plus de trappen die je doet vanaf de plaats waar je vertrekt. De voorbije maanden heb ik dikwijls n 1000 trappen per dag gedaan. Voordeel is dat je er eendurehome trainer mee uitspaart. Maar trop is te veel,zei een van onze politiekers destijdsen Toon Hermans maakt er grappigvan: enough (un oeuf) is enough (un oeuf). En opdat ik mijn geest toch met voortdurende vorming zou voeden, hebben ze me een plastiekzak met dvds gegeven, waarbij o.a. de volledige collectie van Charlie Chaplin filmen. Dat ze hem in Amerika buiten gesmeten hebben, begrijp ik best maar is totaal onaanvaardbaar. Hij verdient een standbeeld tussen de grote weldoeners van de mensheid. De grote monnik Charbel Maklouf zit nu wellicht met zijn hoofd te schudden, al zuchtend: wat zijn het toch slappe monniken geworden die van alles nodig hebben als ze eens eventjes ziek zijn. Maar Charbel, luister eens, je hebt heel uw leven streng ascetisch geleefd. Als jonge knaap ben je de bergen ingetrokken en altijd maar hoger geklommen totdat je, om zo te zeggen, zo hoog zat dat je zonder trappen de hemel kon binnen stappen. Heilige Charbel bid voor ons, en voor alle slappelingen. Gelukkig is niets blijvend, zoals Theresia van Avila al zei: Alles gaat voorbij, God alleen blijft.
Sorry voor deze uitleg over mezelf. Ik wilde het echt niet schrijven maar vroeg of laat zou het toch uitkomen en zouden mijn schrijfsels aan geloofwaardigheid inboeten. Ondertussen hebben we niet veel last van extra beperkingen. Er is af en toe,vooreendrietal uren, stroomonderbreking,vooral s nachts. Ook zijn er af en toe toch wel zware ontploffingen te horen. Zondag heeft er een helikopter boven ons gecirkeld en werd even alles ineens uitgeschakeld (elektriciteit, telefoon, internet). Alles bij elkaar best te doen. Van een familielid van een van onzemensen kregen we bericht dat hij in Homs op bezoek was geweest en verrukt was over het werk dat het leger daar al gedaan had: terroristen opgeruimd en de nutsvoorzienignen helemaal hersteld. Helaas zal het nog lang duren vooraleer heel het land zo gezuiverd en hersteld is, vooral in Aleppo en hier in Qâra. Dit blijkt in elk geval het vaste plan van de regering te zijn. De westerlingen en ook de christenen zouden natuurlijk erg kunnen meehelpen door op te komen voor de waarheid en soevereeientiteit van een volk in plaats van een algemene opinie te steunen die zegt dat het Syrische leger en die president zo vlug mogelijk moeten verslagen worden en de terroristen gesteund. Een dergelijke opinie wordt door jongeren gemakkelijk radikaal vertaald. Zo is het niet te verwonderen dat er vele tientallen europese jongeren hier strijden naast de meest fanatieke islamisten om de klus eens vlug te klaren , aangemoedigd door een massa geld en de illusie van de menigte maagden die ze krijgen als ze als martelaar kunnen sterven. Wat is er meer nodig om het hoofd van jongeren op hol te brengen? Jawel, onze ministers maken zich zorgen dat de jongeren vechten aan de zijde van Al Nousra en niet aan de zijde van het Vrije Syrische Leger (dat niet vrij is, geen leger en helemaal niet Syrisch!) Want, met Al Nousra zouden die mannen later in België regeringsgebouwen kunnen opblazen en een minister een kopje kleiner maken en dan moeten wij natuurlijk allen klaar staan om onze verontwaardiging te uiten. Dat die criminele bendes van het zogenaamde Vrije Syrische Leger hier twee jaar het zelfde hebben willen doen of gedaan hebben, is voor hen meegenomen. Heren ministers, hou eens op met uw huichelarij zonder grenzenen laat eens zien dat ge nog een greinje menselijkheid in uw bloed hebt, door respect te tonen voor ieder menselijk leven en de soevereieniteit van dit land. En ondertussen kunnen onze christenen maar klagen dat er zo weinig jongeren naar de kerk komen. Als de christenen wat meer visie, overtuiging en ruggegraat hadden, zouden ze ook jongeren aantrekken in de goede richting. Kijk naar de enthousiaste jongerengroep van MWS (mediawerkgroepsyria: www.mwsyria.com)!
Op dinsdag vieren we de eucharstie in verbondenheid met heel de wereldkerk en bidden we voor de keuze van een goede paus. Vandaagbegint in Rome het conclaaf. En woensdag hebben we al eennieuwe paus: Francesco, uit Buenos Aires. s Avonds kijken we op tv gespannen toe, samen met een grote menigte in Rome. Moge God hem overvloedig zegenen en moge deze paus het ware aanschijn van de Kerk over de wereld doen lichten tot heil van de mensheid en tot eer van God. Wat is de Kerk in haar aardse zwakheid toch een groots mysterie! Terwijl sommigen iedere tijd opnieuw de verdwijning van de Kerk voorspellen is er geen enkele instelling ter wereld die telkens opnieuw met zulk een vitaliteit herrijst.
De goede hervormingen in Syrië gaan langzaam maar zeker verder. Het westen ontwikkelt zich steeds meer tot een nieuw fascisme dat nog probeert elders een democratie van vernietiging en geweld te vestigen, maar het is zichzelf aan het vernietigen. Turkije heeft geen gevangenissen genoeg om de mensen op te sluiten die alleen maar de waarheid zeggen of schrijven. En de golfstaten kunnen nog even doorgaan met hun gruwelen door de meest elementaire menselijke waardigheid te onderdrukken en vrouwen ter dood veroordelen omdat ze in het openbaar hervormingen vragen. Ondertussen groeit in Syrië een democratie van een samenleving van alle etnische en geloofsgroepen zonder enig onderscheid, in gelijkheid en vrede, met de rijkdom van de oosterse gastvrijheid en de eerbied voor het familieleven. Het verloopt precies zoals de president gezegd heeft. De eerste minister Al-Halaki zorgt er voor dat alles stap voor stap verder uitgewerkt wordt. Zo zal de internationale gemeenschap in Syrië binnen kort precies het tegendeel te zien krijgen van de ontwirchting die ze hier met alle geweld hebben willen brengen. De Syrische democratie zal voor de gewelddagdige en genadeloze Amerikaanse maatschappij als model kunnen dienen. Europa kan beginnen terug zijn eigen joods-christelijkefundamenten te ontdekken, te aanvaarden en in praktijk om te zetten. Geen Euro zonder Pa! Hopelijk komen er ook in Israël eens spirituele leiders die de fanatieke droom van een zuivere joodse staat niet alleen als inhumaan maar ook als volkomen on-bijbels zullen ontmaskeren. Ze kunnen dan aan hun eigenlijke uitverkiezing als Volk Gods beginnen: aan de wereld de ene ware God openbaren en Jezus Christus, de Messias van Israël, de Zoon van God en de Redder van de wereld. En inmiddels kunnen allenin Syrië het gootste en meest waardevolle model van democratische samenleving van de laatste honder jaar komen bestuderen. Het zal een samenleving zijn die langniet volmaakt is, maar wel ver uitsteekt boven de westerse democratieën, die zwanger zijn van geweld en dictatuur tegen het leven.
15-03-2013 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
14-03-2013
Marc Reynebeau: journalist en/of historicus
Marc Reynebeau is een bekende tv- en krantenjournalist en columnist. Hij is historicus van opleiding. Vaak kan ik zijn bijdragen wel smaken maar hij is een van die vele Vlaamse intellectuelen die in een katholiek milieu zijn opgegroeid maar het nu nodig achten, vooral te onpas, dat katholieke verleden onderuit te halen, te verloochenen of er zich voor te verontschuldigen.
Je kan er donder op zeggen: vele academici, onder wie nu ook weer Reynebeau in De Standaard, die zich geroepen voelen of geroepen worden, om columns te schrijven in verband met godsdienst en Kerk, vallen van hun academische piedestal en misbruiken de publiceerkans die ze geboden wordt, om hun clichématige antireligieuze, antikerkelijke frustraties, minachting, te uiten.
Reynebeau mag dan wel historicus zijn (en zich daarop geregeld laten voorstaan ), als columnist maakt hij er in het vermelde artikel, een potje van. Een potje van historisch verifieerbare feiten, gekruid met of verpakt in een specifieke ideologische doelstelling: de Kerk is dood of zeker niet relevant meer. Dergelijke doelstelling is niet fraai voor een historicus.
Reynebeau tracht die negativistische teneur te creëren, door onwaarheden en onnauwkeurigheden. En westerse navelstaarderij, want Reynebeau vertikt het te vermelden dat de crisis van de Kerk zich vooral hier bij ons manifesteert. Maar als historicus zou hij toch ook aandacht moeten hebben voor het feit dat er in Vlaanderen nog altijd honderdduizenden bewuste christenen, onder wie heel wat jongeren, pratikeren.
Misschien is het goed voor Marc Reynebeau zich eens een tijd terug te trekken in een of ander klooster. Daar kan hij zich in alle sereniteit bezinnen over de vraag: hoe kan ik een goede journalist zijn en toch mijn geloofwaardigheid als historicus behouden.
14-03-2013 om 08:02
geschreven door Gust Adriaensen
12-03-2013
Hautekiet gedraagt zich als onbeschofte puber
Op Radio 1 achtte Jan Hautekiet het aan zijn blank superioriteitsgevoel verplicht de Congolese pastoor van Temse, van wie radioman(netje) Hautekiet een interview afnam, op een ongemeen grove manier te schofferen.
Deze meneer Hautekiet denkt waarschijnlijk dat hij humoristisch uit de hoek komt, maar in zijn geborneerdheid komt hij niet verder dan platvloerse beledigingen.
De radiobazen moeten deze puberale onbeschofterik eens flink onder handen nemen.
12-03-2013 om 21:00
geschreven door Gust Adriaensen
'We leven onder dezelfde hemel, maar we hebben niet allen dezelfde horizon'
12-03-2013 om 09:27
geschreven door Gust Adriaensen
10-03-2013
Geloofsdag over doopsel in Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag op zaterdag 16 maart van 9.30 tot 16.30 is gewijd aan het doopsel.
Het wordt ongetwijfeld een boeiende en zingevende dag.
10-03-2013 om 20:52
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 2 vrijdag8 maart 2013
In de byzantijnse liturgie zijn er twee feesten voor de verering van Jezus Kruis. Op 14 september wordt de Verheffing van het Kruis gevierd ter herinnering aan het terugvinden van het Kruis door de heilige Helena (in 320?). Endeze derde zondag in de veertigdagentijd werd in Constantinopel eveneens toegewijd aan de verering van hert heilige Kruis. Veel later werd dit feest over alle kerken van de byzantijnse ritus verspreid. Na de eucharistie houden we een processie met het heilig Kruis op de grote binnenkoer. We houden halt onder de toren. Daar is een nis met een altaar. Hier nemen we uitgebreid de tijd voor de voorbeden: voor de nieuwe paus, voor de Kerk, voor de wereld, voor de vrede in Syrië enzovoort.
s Zondags overdag hebben we meerdere ontploffingen gehoord, maar s avonds was er een voltreffer vlakbij. We waren juist aan het delen over de zeven brieven van Johannes aan de zeven kerken van Klein-Azië (Apocalyps 2 en 3). Plots was er zulk een geweldige ontploffingalsof het klooster opgeblazen werd. Nada springt met een schreeuw op en holt naar haar kamer om haar baby te halen. Het kind weende maar viel daarna toch weer rustig in slaap. Achteraf hoorden we dat het leger een smokkelbende had onderschept die mazout van Syrië naar Libanon smokkelt, langs het Libanongebergte. Het was wel vlakbij op de weg langs het klooster. We hebben samen even gebeden en zijn daarna toch maar gewoon doorgegaan met onze lezing. Ook maandag hebben we enkele kleinere ontploffingen gehoord.
Maandagavond overvalt ons een raar gevoel. Plots krijgen we geen van onze drie vaste contactenaan de lijn. We gaan samen in de kerk even bidden en beginnen het rozenhoedje, afgewisseld in hetArabisch en Frans. Onder het vijfde blijde mysterie, de terugvinden van Jezus in de tempel krijgen we telefoon. Er is in Damascus een ontmoeting geweest met de grootmoefti Hassoun en driehonderd geestelijke leiders die bevestigen dat ze de weg van de verzoening, de mussalaha, verder zullen gaan. Hassoun is een zeer gematigd man, die destijds door de president werd aangesteld ter vervanging van zijn erg extremistische voorganger. In het begin van de Syrische crisis werd zijn zoon vermoord en sindsdien houdt hij niet op samenkomsten te leiden om verzoening te prediken. Moslims en christenen hebben samen gebeden, waarbij nauwelijks het verschil merkbaar was tussen beide, zo wordt ons meegedeeld. Bovendien werd daar beslist een groot stuk land, naast ons klooster,aan ons te geven om er een opvangcentrum te maken voor Syrische weeskinderen en voor een ziekenhuis.
Bovendien vernemen we nog het verheugende nieuws dat de container, (met vele levensmiddelen van edelmoedige schenkers) enkele weken geleden vanuit Antwerpen verzonden, altoegekomen is in Tartous.Het is echter onmogelijk deze nu naar ons te brengen en nog onveiliger is het om hier het voedsel uit te delen. Een bedrijfsleider , die die zelf met zijn gezin ook verbonden is met onze gemeenschap, en die in Tartous woont heeft de taak op zich genomen om de meest noodlijdenden op geordende wijze te helpen. Het was voor ons een grote vreugde én geruststelling. Zelf zullen we nog even moeten wachten totdat de weg veilig genoeg is om de container met de persoonlijke spullen voor ons tot hier te krijgen. Mag ik langs deze wel alvast hartelijk dank zeggen aan alle gulle gevers! Het mooie is dat, over alle geloofsverschillen heen, mensen die in nood zijn elkaar nu helpen.
Het leger is een tijd geleden van op een afstand van 1 km van hier weggetrokken (tussen het klooster en het anti Libanongebergte).Immers, de soldaten vanvele kleine legerposten (+/- 12 man) over heel het land verspreid, zijn door terroristen veelvuldiguitgemoord (wist je dat de meerderheid van alle doden in deze oorlog soldaten zijn?). Nu heeft het leger terug post gevat op twee plaatsen in onze buurt. Uit reactie hebben de terroristen meteen twee mannen van aanzien ontvoerd. Het ziet er naar uit dat hier een beslissende slag zal uitgevochten worden.Omdat er dan gemakkelijk brokstukken bij ons kunnen vallen zoals reeds tweemaal gebeurd is - worden de veiligheidsvoorzieningen grondig vernieuwd. En, zoals we al eerder gezegd hebben,als je per abuis een obus in uw wasbak krijgt, kun je je tandenborstel wel vergeten. Vermits ik de enige bewoner in de Romeinse toren ben die over iets als een wasbak beschik, ben ik dus de enigedie op deze manier zijn tandenborstel kan verliezen. Denk niet dat wij er altijd zo mee lachen. Wij zullen alles doen om alle mogelijke risicos te vermijden, maar ons familiaal gevangenisleven trachten we inmiddelsdoor humor wat te verlichten. Het is goed in deze omstandigheden de humor wat ernstiger te nemen (een raad die ik graag overneem van Viktor Frankl).
Ons soennitisch gezin op de boerderij zal het meeste gevaar lopen en ik weet niet of zij kunnen blijven. De boerderij bevindt zich aan de andere kant van het terrein tegen de ringmuur. Maar daar achter liggen enkele boerderijen die al lang haarden van verzet zijn. Als er gevochten gaat worden zullen zij het meeste kans lopen brokstukken te krijgen. En het is een gezin met vier kleine kinderen. Ze zijn vroeger al eens, bij gevaar, bij ons komen slapen maar dat is geen vaste oplossing. Trouwens, er kan ook overdag gevochten worden.Jammer. Het zijn niet alleen harde werkers maar ook lieve mensen. Telkens wanneer wij een uitstap deden op het terrein was er altijd een moment dat er met die kinderen gespeeld werd.
Vandaagdonderdagis moeder Agnes-Mariam op uitnodiging van Rusland vertrokken naar Genève samen met een Syrische delegatie, waarondercheikh Mouhammad Izzar Al Moutarada, algemene secretaris van de musslaha-beweging (verzoening). Zelf is zij de algemene secretaris van ISTEAMS (International Support Team and Solidarity), dat gesteund wordt door mensen uit de hele wereld.
10-03-2013 om 19:54
geschreven door Gust Adriaensen
09-03-2013
Internationale hypocrisie
Syrië en Mali: een schoolvoorbeeld van de stuitende hypocrisie zowel op het politieke topniveau als bij de publieke opinie en in de media.
Het Franse leger, bijgestaan door onder meer het Belgische, interveniëert zonder noemenswaardig protest, in Mali. Met militaire kracht moet namelijk de opstand van de jihadisten tegen het 'wettelijke' regime neergeslagen worden.
Golvenhoge sympathie, gigantische wapenleveringen, geheime militaire assistentie voor de opstandelingen in Syrië. Het Westen steunt volop de opstand van de jihadisten in Syrië, tegen het 'wettelijke' regime.
Kan iemand een antwoord geven op de vraag waarom in het ene geval de jihadisten moeten vernietigd worden en in het andere geval de jihadisten de overwinning moeten behalen?
09-03-2013 om 18:16
geschreven door Gust Adriaensen
08-03-2013
Antikerkelijke fundamentaliste
Ann De Craemer debuteerde in 2011 met het boek 'Vurige Tong'. Het viel niet zozeer op door zijn literaire kwaliteiten dan wel door de rabiate antireligieuze en antikerkelijke bedoeling ervan. Deze jonge fundamentaliste maakte daarvan ook geen geheim. Dit angstaanjagend -nou ja- gedreven Tielts meisje, wil namelijk God dood. In een interview zei ze: 'Maar ik hoop dat mijn boek mensen doet begrijpen dat we beter af zijn zonder God, dan met Hem. Maar die God is jammer genoeg nog niet dood. Niet in Tielt, maar ook niet in West-Vlaanderen en Vlaanderen.
Deze anti-God-jihadiste krijgt van De Standaard de kans om naar aanleiding van de bekendmaking van het misbruik van wijlen een Tieltste deken, nog eens flink van leer te trekken tegen alles wat met God, christendom en Kerk te maken heeft. En natuurlijk om zichzelf als schrijfster van een boek, zichzelf in the picture te plaatsen.
Met veel bravoure en met nog meer puberaal gebrek aan op onderzoeksinspanningen gebaseerde nuancering, orakelt deze Tieltse Vurige Tong dat Tielt het epicentrum van de verdorven Kerk is.
Het kost deze agressieve antikerkelijke fundamentaliste geen moeite om alles wat in Tielt met Kerk en christendom te maken heeft, in de zak van het misbruik te stoppen.
Wat meer is, deze mevrouw De Craemer misbruikt wijlen de misbruikende Tieltse deken, niet alleen voor haar allerpersoonlijkste afrekening met Tielt, het Sodom en Gomorra van voorschoot Vlaanderen, maar ook met de hele wereldkerk.
Ach ja, een Vurige Tong, nietwaar. Maar waarschijnlijk niet afkomstig van de Heilige Geest. Of toch?
08-03-2013 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
07-03-2013
Nieuwe Vlaamse windhanen
De tradowindhanen worden overal in Vlaanderen vervangen
In Berchem-Antwerpen startte een grootscheepse campagne om overal in Vlaanderen de huidige tradowindhanen te vervangen door nieuwe Vlaamse autochtone windhanen.
De oude, vaak in buitenlandse ateliers vervaardigd, wordt verweten vaak te stroef te zijn. Ze draaien niet vlot genoeg mee op de overheersende populistische winden.
Van de nieuwe wordt verwacht dat ze vlot en chaotisch en onvoorspelbaar zullen meedraaien met de zich manifesterende windenchaos bij het Vlaamse voetvolk.
(foto: rechts een tradowindhaan, links een nieuwe Vlaamse autochtone windhaan)
07-03-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-03-2013
Van Ackere slachtoffer van politieke en mediabloedhonden
Intrieste dag voor het beleid en de democratie. Minister Van Ackere, een uiterst intelligente en competente man wordt het verder functioneren onmogelijk gemaakt door een destructieve perceptie, gecreëerd door politieke tegenstanders en de media.
Dergelijk fenomeen komt meer en meer voor en betekent een ernstig gevaar voor ons democratisch systeem. Hoe kan het politieke bedrijf mensen met talent en verantwoordelijkheidszin blijven aantrekken voor topfuncties in dergelijk negatief klimaat?
Media en politieke partijen, die van dergelijke destabiliseringstactieken bewust gebruik maken om hun macht te bestendigen of uit te breiden, maar zelf aan de kant blijven en geen verantwoordelijkheid willen opnemen, dragen een zeer grote verantwoordelijkheid.
Meer en meer mensen en groepen uit onze samenleving moeten opstaan om die methodes die destructief zijn voor een gezonde democratie, aan de kaak te stellen.
06-03-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
03-03-2013
De antichristelijkmiddenveldmachinerie
Heel de machinerie die op gang gebracht is tegen het ACW, van politieke partijen over individuele politici via journalisten en media tot historici, politicologen en andere academici, heeft maar één bedoeling: het middenveld en in het bijzonder het christelijke middenveld , destabiliseren en de eigen politieke macht vergroten.
In essentie vind je die strijd met wisselende kansen terug in de sociale geschiedenis van de laatste anderhalve eeuw. Denk aan de onverbiddelijke manier waarop de politieke en financiële machthebbers in de tweede helft van de 19de eeuw het Daensisme, het opkomende socialisme en christendemocratie bestreden. Denk aan de pogingen van de laatste decennia om de vakbonden en het middenveld in een slecht daglicht te stellen en hun macht te beknotten.
Het is de natte droom van rechtse extreemliberale politici: een zo sterk mogelijk politiek niveau dat alleen maar hoeft te onderhandelen over de taartverdeling met de wereld van kapitaal en onderneming. Weg met de invloed en de macht van vakbonden, ziekenfondsen en socioculturele verenigingen!
De tienduizenden ACW-leden en -vrijwilligers, de professionele medewerkers, de topbestuurders, weten wat hen te doen staat: verder werken aan interne vernieuwing, fouten corrigeren en zich met kracht verzetten tegen degenen die omwille van hun eigen machtsagenda de ACW-beschadigingsoperatie begonnen zijn.
En vooral: uitkomen voor de onvervangbare waarde van het christelijke middenveld én van hun persoonlijk engagement!
03-03-2013 om 17:41
geschreven door Gust Adriaensen
02-03-2013
Geloofsdag over het doopsel in de abdij van Postel
Geloofsdag over het 'doopsel' in de abdij van Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag is gewijd aan het doopsel. Wanneer za 16/03/13 van 09:30 tot 16:30 Waar Kontaktcentrum Abdij Postel Abdijlaan 16, 2400 Mol Wegbeschrijving, Routeplanner De Lijn Wie Pater Nicolaas Gorts Prijs 20 (Inclusief warme maaltijd) Contact gastenkwartier@abdijpostel.be 0496501255
Leeftijd 18+
Door de doop wordt ieder kind opgenomen in een vriendenkring die het nooit, in leven noch dood, zal verlaten. ( ) Die vriendenkring, die familie van God, waar het kind nu bij hoort, begeleidt het altijd, ook in dagen van lijden, in de donkere nachten van het leven; die kring zal hem troost, bemoediging en licht geven (paus Benedictus XVI, in Youcat, p. 116)
Pater Nicolaas Gorts o.praem., lic.godsd.wet. en lic.wijsbeg., is prior van de Norbertijnenabdij van Postel en pastoor van de parochie van Postel. Daarnaast doceert hij filo-sofie aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites.
Nuttige informatie:
Zaterdag 16 maart 2013 Kontaktcentrum, Abdij Postel
02-03-2013 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden,
In het begin van 2013 was de vrede in Syrië zeer dicht bij. Iedereen leek te beseffen dat buitenlandse machten in Syrië een vreselijk spel hadden opgezet. Iedereen leek akkoord om daarmee te stoppen en een politieke oplossing te zoeken. En plots zitten er in Syrië nog meer zwaar gewapende terroristen en is zelfs de meest fanatieke groep hier in Qara zich aan het verzamelen. Eergisteravond hebben we ze vanop ons dak gezienmet hun zwarte vlag. En terwijl heel de wereld naar de paus kijkt komen de wapenhandelaars in Rome samen om te beslissen nog meer wapens aan de Syrische rebellen te geven. Is nu heel de wereld gek geworden?
Ziehier nog enkele berichten, ook over het ontslag van de paus en de aanstaande tweede Syrië conferentie in Brussel. Als je niet weet wat er in Syrië gaande is, moet je beslist aan die conferentie deelnemen. Je kunt er trouwens ook enkele filmpjes over ons leven in Mar Yakub vinden.
VI/26
Zondag 24 februari 2013, de tweede zondag van de vasten is hier de zondag van de relikwieën. Eigenlijk een ingewikkeld verhaal dat we u besparen.Vermits de byzantijnse priester abouna Georges ook nu niet kan komen vieren we de Latijnse liturgie met byzantijnsegezangen en gebruiken, zoals gewoonlijk. Omdat we tijdens de vasten geen dvd of tv bekijken, hebben we deze avond met zijn allen een soort lectio divina gedaan, het lezen van een Bijbeltekst en daarrond delen en bidden. Het is een manier waaraan iedereen kan deelnemen. Eigenaardig is wel dat de minst gestudeerden hierbij de kostbaarste inbreng hebben. Gedurende de vasten luisteren we tijdens het middagmaal naar enkele Bijbellezingen uit het officie of naar enkele interessante teksten.
Terwijl we gespannen uitzien naar het einde van de oorlog wordt de veiligheid om het klooster er niet beter op. We kunnen nu af en toe vanop het dak van onze Romeinse toren de al-Nousra (Al Qaida) mannen zienmet een mitrailleur op hun terreinwagen en een zwarte vlag. Ze zijn gewoon op de weg voor het klooster. Hebben ze een aanslag gepleegd of gaan ze er een plegen? We staan als het ware oog in oog met hen, zij het gelukkig met een hoogteverschil van 45 meter. De tijd is voor ons zeker nog niet gekomen om op weg te gaan.
Ondertussen genieten we verschillende dagen van een bijna stralende zomerzon overdag, weliswaar met een koude wind. Wat is dat een heerlijk zicht en gevoel in de voormiddag, wanneer het stil is.Boven zie je de hemel met enkele witte wolken, aan de enekant rijzende bergenmet op hun toppen nog een beetje sneeuw als een slordigeportie crème-fraiche, aan de andere kant het dorp Qâra dat baadt in het zonlicht. Je krijg de indruk dat je in het heerlijkste vakantieparadijs toegekomen bent. In de namiddag kan het dan weer plots hard gaan waaien en zelfs stormen, waarbij alles wat niet vast staat wordt meegevoerd.
We leven uiteraard mee met het verrassende wereldnieuws van het ontslag van paus Benedictus XVI. Allerlei commentaren vliegen de wereld rond. De meest negatieve komen uit traditionalistische hoek. De historicus Roberto de Mattei erkent wel dat het ontslag wettelijk is, maar vindt het helemaal niet gepast. Er kan volgens hemgeen dringende reden voor aangehaald worden. De strafste reactie komt van de filosoof en theoloog Enrico Maria Radaelli. Hij vindt het ontslag filosofisch, theologisch en mystiek onmogelijk. Hij schiet er nogal op los, met zware woorden. Hij beweert zelfs dat de volgende paus alleen een valse paus kan zijn en hij roep Benedictus dringend op om zijn beslissing te herzien. Het doet me denken aan de eisen, ook vanuit traditionalistische hoek, om de besluiten van Vaticanum II af te wijzen en te herzien. Een korte, prachtige commentaar gaf daarentegenmgr. Bernard Podvin, woordvoerder van de Franse bisschoppenconferentie. Wat is die paus groot! Roept hij uit. En door zijn ontslag maakt hij duidelijk dat er Iemand groter is dan hij. De sterkste beschouwingen, die nu plots opduiken, komen echter van de jonge theoloog Jozef Ratzinger zelf. Het jaar na de gewelddadige mei-revolte van 1968 zegt hij dat we nu een gelijkaardige situatie meemaken als na de Franse Revolutie, die het einde betekende van de middeleeuwen en het begin van de moderne tijd. PausPius VI werd door de Franse soldaten meegevoerd en stierf in 1799 in ballingschap. De goederen van de Kerk werden aangeslagen en de religieuze orden opgeheven.De Kerk, zo vervolgtJ. Ratzinger, zal een minderheid worden, eenvoudig, arm en behoeftig. Ze zal haar sociale privileges en enorme gebouwen verliezen. Dan zit, vind ik, de oosterse kerk al in de goede richting. Uit deze pijnlijke loutering zal een geestelijke Kerk opstaan die de ervaring van het geloof centraal stelt. En 44 jaar later, op 2 februari 2013 zegt hij echter, als Benedictus XVI, tot 190 studenten uit de verschillende Romeinse seminaries: de boom van de Kerk is niet stervende maar groeit telkens weer, ondanks de zware tegenslagen De toekomst is aan ons. Indien een vals pessimisme zegt dat het christendom zijn tijd gehad heeft, welnu, het begint opnieuw .. Wat er van zij, wij hebben besloten gehoor te geven aan de oproep van kardinaal Bertone om extra te bidden voor de Kerk en de nieuwe paus.Wij hebben een lijst voorzien waarop ieder een dag van stilte, gebed en aanbidding kan aanduiden zodat er vanaf vrijdag tot Pasenintens wordt gebeden. Deze dag houdt dan in: 2 uur gebed s morgens en 2 uur gebed s namiddags naast een geestelijke lezing en de vier uur gewone handenarbeid. Het middageten wordt naar de kamer gebracht. Donderdag beginnen we samen met een stille dag, een vastendag en een dag van gebed en aanbidding. Daarna zal er telkens iemand een dag van stilte, vasten, gebed en aanbidding houden. Hoewel we in de vasten niet naar tv of filmen kijken hebben we op woensdagtoch de laatste audiëntie van de paus gevolgd, die massaal werd bijgewoond. Hij gaf een erg hoopvolle toespraak. Hij dankt allen en zegt dat hij beseft dat heteen zware beslissing is om af te zien van de uitoefening van zijn ambt, maar dat zijn krachten afgenomen zijn.Hij zegt dat God het schip van zijn Kerk niet zal laten verdrinken en dat hij altijd geweten heeft dat het niet zijnKerk, maar Gods Kerk is en dat God het bootje van de Kerk niet zal laten zinken. Hij voegt er bij dat hij niet naar een privéleven terugkeer, maar dat hij de weg van de Kerk blijft gaan in gebed en in gedachten.
Graag wil ik de tweede conferentie over Syrië in Brussel aanprijzen. Er zullen ook enkele filmpjes over het leven in ons klooster tijdens dezeoorlog te zien zijn. Onze website is al maanden geleden geblokkeerd en bovendien kregen we omwille van de slechte internetverbinding het mooie filmpje (30) dat de fraters voor Kerstmis al gemaakt hadden, niet geplaatst. Nu wordt het per post bezorgd. Het konwoensdag meegegeven wordennaar Damascus. Daar nam iemand het mee naar Genève en vandaar wordt het verzonden naar België. Bovendien heeft fr. Jean juist voor deze tweede conferentie een filmpje gemaakt van 10 : eerst in inleiding van 5 over de toestand in Syrië en dan een filmpje waarin ik o.m. een boodschap geef, waarvan ik de Nederlandse tekst laat volgen samen met het programma van de conferentie en een affiche.
Boodschap aan de initiatiefnemers van de tweede conferentie van de MWS te Brussel
Goede Vrienden van de MWS (mediawerkgroepsyrie), de Verenigingen en Vrienden hiermee verbonden,
Sinds 2 jaar bevindt Syrië zich als in het oog van een orkaan. Dood en vernieling worden echter niet veroorzaakt door een blinde natuurkracht maar door een morele ramp, door wereldheersers en wereldmachten die in Syrië hun eigen belangen willen vestigen. Voor hen hebben het leven van het Syrische volk en de soevereiniteit van dit land geen waarde. Hun belangen staan voorop. Gruwelijke aanslagen door terroristen gepleegd, met vele tientallen doden en een veelvoud aan gewonden, worden door de westerse pers met genoegen vermeld. Ondertussen wordt met behulp van satellietbeelden naar mogelijke bewijzen gezocht om de Syrische regering van misdaden te beschuldigen en dan de machtover te nemen. Het is niet onze de taak door middel van terroristische aanslagen Syrië te helpen ontwrichten en in een chaos te storten opdat ieder dan zijn belangen kan laten gelden. Dit is een radicale verloochening van de fundamenten vansolidariteit en vrede waarop Robert Schuman,de vader van Europa, de Europese Unie heeft gebouwd, niet alleen voor de eigen landen, maar ook bedoeld als dienst aan gans de mensenfamilie. Ook jij kunt deze waanzin helpen ontmaskeren en doen stoppen.
Inmiddels zijn de terroristen zich aan het verzamelen in ons dorp Qâra. Op het dak van de Romeinse toren van ons klooster Mar Yakub kunnenwe s avonds laat groepen van Al-Nousra met zwarte vlaggen zien verschijnen om elders aanslagen te gaan plegen.
Mensen die zwaarden kunnen maken, kunnen ook ploegscharen maken. Mensen die een land kunnen verwoesten kunnen het ook opbouwen. Binnen afzienbare tijd zal de Syrische bevolking achtergelaten worden, bloedend als een zwaar gewonde langs de weg. Ga jij er dan met een bocht om heen? Of zal jij die vreemdeling zijn, die de naaste wordt van het lijdende Syrische volk?
Laten we nu reeds beginnen met de heropbouw van Syrië. Wees creatief en edelmoedig . Als je familie, kennissen of vrienden hebt in Syrië, tracht hen te helpen. En waarom geen verbroedering organiseren tussen uw stad of dorp en een stad of dorp in Syrië? Waarom geen geestelijke verbroedering aangaan tussen uw parochie, uw religieuze gemeenschap, uw abdij met een parochie, religieuze gemeenschap of christelijke vereniging in Syrië. Het zal meteen een nieuwe bezieling geven aan uw eigen leven. Op die wijze heeft een Franse parochie reeds een geestelijke verbroedering gesloten met onze gemeenschap, en wij met hen, tot vreugde van beiden. Ben je gelovig? Bidt elke dag opdat er in Syrië spoedig een duurzame vrede mag heersen. Wil je als concreet gebaar een bijdrage geven? Schenkeen gift aan een betrouwbare organisatie, of doe het langs deze Mediawerkgroep Syrië. Wil je ons financieel steunen, dan zullen wij samen met de byzantijnse priester in Qara, Georges Louis en christenen van het bisdom Homs, noodlijdenden helpen, over alle geloofsverschillen heen, zoals we tot heden steeds hebben gedaan.
Ik wil de initiatiefnemersvan harte feliciteren en danken voor dit moedig initiatief van de tweede conferentie. Jullie eerste persconferentie in Brussel op zaterdag 26 mei 2012, was ondanks de felle tegenstand een flink succes en ik had nog het geluk daaraan in vrijheid te kunnen deelnemen. Sindsdien hebben jullie op verdienstelijke wijze een waardige plaats in het medialandschap verworven. Deze tweede conferentie zal bij monde van betrouwbare top-sprekers onthullen wat de media nog verborgen houden: hetgeen er werkelijk gebeurt in Syrië en welke de belangen zijn van het imperialistische westen.
Pater Daniël Maes o.praem., Mar Yakub, Qâra, Syrië
02-03-2013 om 15:24
geschreven door Gust Adriaensen
01-03-2013
Het agressieve fundamentalisme van de pauscriticasters
Onder de titel 'Een nieuwe paus, geen nieuw geluid', schrijft ene Dani R. Leroy, voorganger bij de liturgische beweging Dominicus Gent, over (sinds gisteren) paus-emeritus Benedictus, de toekomstige paus en het pausdom.
Veel nuances zijn in deze bijdrage van de heer Leroy niet te bespeuren. Hij schept er klaarblijkelijk vooral genoegen in, paus Benedictus (een intellectuele reus én een nederige mens), de toekomstige paus en het pausdom van nul en generlei waarde te verklaren en ze te beschouwen als folklore.
Ook al zegt hij dit artikel op persoonlijke titel te schrijven, de teneur is overduidelijk: de heer Leroy is er vast van overtuigd dat hij formuleert wat vele christenen denken over paus en Kerk, of volgens hem zouden moeten denken. Behoorlijk pretentieus is dat.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat paus Benedictus de vloer zou aanvegen met de voorgangers van de liturgische beweging Dominicus in Gent, zoals voorganger Leroy dat doet met de paus. Misschien schuilt er in deze voorganger een gelijkhebberig, agressief minipausje.Want het walmt uit de tekst naar buiten: binnen ons (Gentse)coconnetje beleven wij het ware, progressieve(?) christendom, de wereldkerk kan ons geen bal schelen.
Fundamentalisme op minuscuul, sektarisch niveau.
01-03-2013 om 10:28
geschreven door Gust Adriaensen
26-02-2013
ACW ziet af van legaal gebruik notionele intrestaftrek
Al is het gebruik van de notionele intrestaftrek volkomen legaal en zou het ACW er jobs mee kunnen redden -in tegenstelling vaak met bedrijven die de intrestaftrek gebruiken voor de portemonnee van de aandeelhouders-, toch is het afzien ervan in het huidige hetzeklimaat tegen de werknemersbeweging, allicht de beste beslissing. Gefeliciteerd ACW!
De beweging kan nu verder werken aan een interne herbronning. Ze kan veel vrijer alle krachten inzetten tegen het oneigenlijke gebruik van de notionele intrestaftrek. Het ACW kan nu voluit degenen die, vanuit eigen machtsambities, het middenveld willen ondermijnen, ook al zullen velen van hen gebruik maken van bv. de diensten en de hulp van CM of vakbond , op de gepaste manier van antwoord dienen.
26-02-2013 om 21:15
geschreven door Gust Adriaensen
De tradowindhanen worden overal in Vlaanderen vervangen
