XI/46
Vrijdag 18 november 2016
Flitsen uit het leven van onze gemeenschap
Hierbij iets over hetgeen ondertussen bij het gewone werk hoort en over de opvang van enkele journalisten
Nogmaals lossen en laden
Het leven zelf is gelukkig veel minder eentonig dan het verhaal. Maandag was het weer een dag van zware arbeid. Eerst moesten tonnen kaarsen bij de voorraad geplaatst worden en daarna tonnen paraffine naar de fabriek gebracht om nieuwe kaarsen te maken. Dus tweemaal een grote vracht laden en lossen. En eigenlijk is ieder pak te zwaar om er vlot mee om te springen. Bovendien kwam daarna nog een container toe. En omdat het niet de eerste keer is dat er op een dag veel moet versleurd worden, viel er eentje van ons uit, met hevige rugpijnen. Gelukkig bleek dat er niets gebroken was. Het waren overbelaste spieren. Nu oppassen dat er niet meerderen voor een tijdje in de lappenmand geraken. Het aangename is wel dat er een keten kan gevormd worden van een reeks mannen die de last aan elkaar doorgeven. Voor Afrikanen is dat telkens een aanleiding om te zingen en te dansen, of om enkele behendige sprongen uit te voeren totdat ze moe stil vallen.
Twee Portugese journalisten
We moesten bovendien nog logement voorzien voor twee Portugese journalisten: zorgen voor een kamer, schilderen, elektriciteit, sanitair, deuren... Zij kwamen dinsdagavond toe en wilden een grote reportage maken. Ze zijn niet aan hun proefstuk toe want ze hebben al een behoorlijk deel van de wereld bezocht en vele reportages gemaakt en eentje heeft reeds verschillende merkwaardige prijzen gewonnen. Juist nu was er geen elektriciteit. Er was onderbreking gans de nacht en gans de dag tot woensdagavond. Voor ons wasmachine is dat geen probleem want dat is al enkele dagen kapot en de was stapelt zich op. Intussen wassen de fraters het noodzakelijke met de hand, zoals duizenden monniken vóór ons (niet?) hebben gedaan. Woensdag hadden de journalisten al een gesprek met abouna Georges in Qara. Toen ze terugkwamen hadden ze allerlei groenten en fruit bij en vroegen of ze voor het avondmaal mochten zorgen. Graag natuurlijk. En zo zaten we ‘s avonds met twaalf mannen te smullen met spullen die we niet direct gewoon zijn maar wel heerlijk vonden. We hadden de traditie gerespecteerd door de helft van al wat we gekregen hadden aan de zusters te geven. Terwijl we aten kwam er echter minder aangenaam nieuws. De journalisten moeten morgen vroeg op het ministerie van binnenlandse zaken gaan uitleggen wat ze allemaal komen doen. En dat belooft een heel lange weg te worden of een uitwijzing. De argwaan tegen journalisten is erg groot en met reden. Zo vierden we ’s avonds al meteen als ons laatste avondmaal. Donderdagmorgen was het een hartelijk afscheid met de nodige foto’s. Een van de journalisten moest vanwege zijn jongste zoon nog zijn dierbaarste speelgoed hier aan de kinderen geven en ik kreeg een mooi voetbaltruitje met daarop Ronaldo 7 Portugal. Dat zal voor de volgende match zijn. Wij beloofden intens te bidden opdat het met de journalisten toch goed zou aflopen en dat gebeurde ook. Donderdagavond kwam moeder Agnes-Mariam toe met het bericht dat de journalisten hun reportages mochten maken. Er was een lange en moeilijke weg aan voorafgegaan en zij hadden inmiddels zelf alle hoop al opgegeven. Toch kwam er een ommekeer. Als de valse en negatieve berichtgeving zoveel kwaad blijft doen aan Syrië en als je nu eens bekwame en bekende journalisten hebt die hieraan op de meest professionele wijze iets willen doen, waarom zou je hen niet aanmoedigen? Hierop kregen de journalisten alle vrijheid. Vrijdagmorgen kwamen ze in ons klooster toe om onmiddellijk weer te vertrekken naar Aleppo, samen met moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel.
Een aardbeving met naschokken
De vreugde om de Amerikaanse presidentsverkiezingen werd door veruit de meeste van onze lezers gedeeld en verschillenden stuurden me bemoedigende artikels en video’s in dezelfde zin. Eén persoon stelt zich bezorgd de volgende vraag. Door Trump te verwelkomen, doen we dan niet hetzelfde als wat sommigen deden in 1938 met Hitler? Een zeer goede vraag maar een totaal verkeerde inschatting. Onze tijd (en zeker Syrië) kan niet vergeleken worden met 1938, de aanloop naar een verschrikkelijke oorlog, maar met 1945, toen Europa er verwoest bij lag. Syrië is al uitgemoord en verwoest, wat voorlopig nog steeds doorgaat. En de draaischijf van dit “Hitler-regime” is H. Clinton. Sommige van onze excellenties stellen zich gewichtig aan en maken zich zorgen omdat Trump nu baas is van het leger, ook van de NAVO. En dat “madame génocidaire” en haar clan tot heden feitelijk baas van het leger was, zou voor hen geen probleem zijn? Voor de Amerikaanse oorlogsvoering is zij de kers op de taart. Sinds WO II werden hierdoor 50 regeringen van andere landen omver geworpen, de bevolking van 30 landen gebombardeerd en 50 staatsleiders vermoord. Het laatste van haar criminele acties is nog lang niet onthuld. Sinds 9 november worden opvallend veel officieren van de jihadisten vermoord in Oost-Aleppo, Idlib, Raqqa en ook in Irak. Is dit een onderlinge afrekening van rivaliserende bendes of is de administratie van Obama voor Clinton zo veel mogelijk sporen van haar duistere praktijken uit aan het wissen vooraleer Trump aantreedt? Sinds 1978 zetten de VS en Saoedi-Arabië jihadisten in om te vechten tegen de Sovjet-Unie, dan tegen Rusland. Dit gebeurde in flagrante schending van het charter van de VN. Ze werden gebruikt in de oorlogen in Afghanistan, Joegoslavië, Tchechenië, Irak, Libië, Syrië en doodden honderdduizenden mensen. Met Clinton bereikten deze criminele daden een hoogtepunt. Nu hebben Saoedi-Arabië, Qatar, Emiraten en Jordanië niet minder dan 60.000 Toyota’s gekocht voor IS! In ieder geval zijn we blij dat H. Clinton een halt werd toegeroepen. (Ze schijnt nu de echtscheiding aangevraagd te hebben!) Of daarmee de oorlogsvoering meteen stopt is uiteraard helemaal niet zeker. Een andere gedachte is deze. Amerikaanse vrienden vertelden dat ze destijds op Obama gestemd hadden omdat zij dachten dat hij de kandidaat van de vrede was. En onmiddellijk daarna bracht hij de oorlogsvoering in een nog hogere versnelling met dezelfde raadgevers als die van zijn voorganger. Onze Amerikaanse vriend, historicus en journalist Wesley Tarpley (www.tarpley.net) heeft in zijn (niet geautoriseerde!) biografie van Obama aangetoond dat deze ook maar een marionet is, met dit verschil dat hij een veel betere acteur en leugenaar is dan zijn voorgangers. Hij heeft het nucleair gevaar in onze wereld enorm vergroot, maar toch de Nobelprijs voor de vrede weten te bemachtigen, omwille van zijn schitterende uitspraken over de vermindering van de nucleaire dreiging! En het gebruik van chemische wapens heeft geen belang meer nu Rusland heeft aangetoond dat het de terroristen zijn die ze volop gebruiken. Als Syrië niet kan aangeklaagd worden, hoeft er niet meer over gesproken te worden. Kortom, het hele systeem is ziek, gebouwd op uiterlijke schone schijn om een niets ontziende totale overheersing van onze planeet te camoufleren tot verrijking van een corrupte elite. En moest de EU enige onafhankelijkheid hebben, dan zou ze niet toelaten dat op haar grondgebied zoveel Amerikaanse atoomwapens geplaatst worden! Er is iemand nodig van buiten de politieke gevestigde elite. En daar zou Trump goed voor kunnen dienen. Met 306 grote kiezers tegen 232 heeft hij voor de republikeinen de beste score gehaald sinds Ronald Reagan, (al heeft hij in het geheel minder stemmen behaald). Ze gaan van Ronald naar Donald. Hij ziet in ieder geval dat het geen zin heeft terroristen te blijven steunen, een “regeringswissel” te bewerken en landen te ontwrichten. Hij wil vechten tegen IS, niet tegen Irak, Syrië, Rusland, maar juist in samenwerking met anderen, zoals Rusland en Syrië. Hopelijk kan hij het ook doen. Hij lijkt verder niet de man die de christenvervolging achterbaks blijft steunen. Hij schijnt wel oog te hebben voor een steun aan het leven, het huwelijk en het gezin, wat tevens van kapitaal belang is voor iedereen en voor iedere samenleving. Hoe dit allemaal vertaald zal worden is niet duidelijk. En dat al zijn visies niet helemaal proper zijn, willen we graag aannemen. We hebben echter alle reden om hem als kandidaat van de vrede een kans te geven. De vrede in Syrië en elders zal in ieder geval met Trump veel dichterbij komen dan met haar die ons al meer dan vijf jaar in een Hitler-horror gestort heeft. De media, het Pentagon, de hele oligarchie waren tegen Trump. Hij werd belachelijk gemaakt met een of ander element uit een toespraak terwijl de Hillary hysterie maar bleef stijgen. Het Amerikaanse volk heeft de huichelarij en corruptie van de elite doorzien en afgewezen. De Europese excellenties staan nu perplex en weten niet hoe ze zich moeten gedragen. Ze schijnen niets begrepen te hebben.
Naar de uiteindelijke bevrijding?
Neen, we zijn nog niet zo ver, maar de “moeder van alle veldslagen” in Aleppo is in voorbereiding. We mogen voor het eerst sinds het begin van deze onrechtvaardige oorlog tegen Syrië ons de vraag stellen: gaan we nu eindelijk naar de definitieve bevrijding van Aleppo en Syrië? Zal binnen afzienbare tijd de Syrische president vanuit Aleppo een tv-toespraak kunnen houden tot het volk om allereerst de honderdduizenden Syrische martelaren te gedenken, te danken en voor hen te bidden? Hiervoor moet eerst het Hillary-tijdperk nog afgesloten worden, nl. de Amerikaanse obsessie om heel de planeet te controleren. Landen die zij vijanden noemen worden ontwricht, uitgestoten of gestraft. Landen die zij vrienden noemen worden bevorderd. Op 28 oktober 2016 werd Rusland uit de UNO Raad van de Rechten van de Mens gestoten, terwijl Saoedi-Arabië hierin een tweede mandaat kreeg. Nagenoeg niemand protesteerde. Op 15 november heeft de Saoedische delegatie voor de 3e commissie van de UNO voor de bevordering en de bescherming van de rechten van de mens . een voorstel van resolutie ingediend waarin “de toestand van de rechten van de mens in Syrië” wordt aangeklaagd (aangenomen met 116 stemmen voor, 15 tegen, 49 onthoudingen). Welnu, dit zijn toestanden die ooit heel die UNO Commissie voor de Rechten van de Mens zullen doen ontploffen, op dezelfde wijze als de modale Amerikaan nu de corruptie van de elite heeft aangeklaagd door voor Trump te stemmen. Het land waarin mensen minder waard zijn dan dieren, mag als algemeen procurator op het eerbiedwaardigste wereldvlak kritiek geven aan het land dat het hoogst geëvolueerd is in heel de Arabische wereld op gebied van gelijkheid en eerbied voor de mensenrechten. Blijft er van de geloofwaardigheid van zulke internationale instanties nog iets over? De kruik gaat zolang te water... totdat ze breekt. In elk geval heeft de permanente Syrische afgevaardigde bij de UNO voor een verpletterend antwoord gezorgd. (Bachar al-Jaafari : Quand le terroriste devient le défenseur des droits de l’homme, il devient possible que l’EIIL préside les opérations de maintien de la paix de l’ONU…, mondialisation.ca, 17 november 2016).
Inmiddels is het Russische vliegdekschip Admiraal Kuznetsov in Syrië aangemeerd om te helpen de wapenvoorraden, wapenfabrieken en loboratoria voor chemische wapens van de terroristen te vernietigen en de jihadisten op te ruimen. Burgers die in de omgeving wonen worden verwittigd weg te trekken en de ziekenhuizen worden van extra materiaal voorzien. Op dinsdag 15 november werden bombardementen uitgevoerd waarbij al een dertigtal al-Nousra strijders werden uitgeschakeld, waaronder de commandant Abul Baha al-Asfari. De gehele operatie van de bevrijding van Aleppo wordt nu beheerst door Rusland die zelf feitelijk een no-fly-zone heeft ingesteld om de illegale acties van het westen en hun vazallen tegen Syrië te beletten. We blijven hopen, ijveren en bidden voor de uiteindelijke vrede in Syrië.
P. Daniel

19-11-2016 om 22:05 geschreven door Gust Adriaensen