De 10de verjaardag van pater Damiaans heiligverklaring wordt vandaag zaterdag op het Sint-Damiaanplein in Leuven met een groots Damiaanfeest gevierd.

Op 11 oktober 2009, gisteren vrijdag precies 10 jaar geleden, werd pater Damiaan in aanwezigheid van naar schatting 3.000 Belgen in de Sint-Pietersbasiliek in Rome heilig verklaard. Paus Benedictus XVI omschreef hem toen  als een voorbeeld van naastenliefde. De paus kreeg in die viering, die mee werd voorgegaan door kardinaal Godfried Danneels, een relikwie van Damiaan ten geschenke. Jozef De Veuster, de echte naam van pater Damiaan, bracht een flink deel van zijn leven door op Molokai. Zijn komst als missionaris op het eiland betekende een keerpunt voor de bewoners en gaf een enorme impuls aan de verbetering van hun levensomstandigheden. Hij bleef er actief tot hij zelf besmet raakte met de ziekte en uiteindelijk eraan overleed.

Lees verder onder de afbeeldingen van de heiligverklaring van pater Damiaan in Rome op 11 oktober 2009.

De heiligverklaring van pater Damiaan © Philippe Keulemans

 

Damiaanfeest

De tiende verjaardag van zijn heiligverklaring wordt vandaag zaterdag 12 oktober – op de vooravond van nieuwe heiligverklaringen, onder meer van kardinaal John Henry Newman -  op het Sint-Damiaanplein in Leuven met een groots Damiaanfeest gevierd. De Leuvense burgemeester Mohamed Ridouani zei eerder al: Hij heeft veel goeds verricht en staat symbool voor verbondenheid, solidariteit en engagement. Samen met de buurt wil Damiaan Vandaag bekijken hoe we dat meer tot uiting kunnen brengen in de buurt, bijvoorbeeld met een standbeeld of met buurtactiviteiten in de kapel.

Belangstellenden zijn vandaag alvast tussen 12 en 20 uur welkom op het Leuvense Damiaanplein. Op het programma staan rondleidingen en concerten, met doorlopend ook een openluchtexpo die de geschiedenis schetst van het Damiaanplein, de kerk, de legendarische volkstoeloop voor de overbrenging van zijn stoffelijk overschot naar ons land in 1936 e.a. Er is ook nog een begeleide wandeling en gelegenheid om te ontspannen bij een drankje in de buurtbar van het Wereldcafé of om mee te doen aan een wandelzoektocht langs plekken in Leuven die een rol hebben gespeeld in het leven van pater Damiaan.

(Kerknet)

13-10-2019 om 12:58 geschreven door Gust Adriaensen

Professor Guido Vanheeswijck, germanist en filosoof, stelt in Tertio: 'Gelovigen moeten weer strijdvaardig worden.'Geloven is in Vlaanderen gaandeweg een stigma geworden. Wie nog kerkelijk is, moet wel achterlijk zijn. Maar waarvoor schamen we ons eigenlijk? Ik zou voluit willen kunnen praten over de eigenheid van het christelijke geloof en waarom die juist nu relevant is voor onze samenleving.'

'Christenen en meer specifiek katholieken lieten na de jaren 1960 zeker nog wel van zich horen, maar dan vooral inzake sociaal engagement. Er trad echter steeds meer gêne op om te spreken over het transcendente, het heilige, het goddelijke. Daarin zijn katholieken wollig en vaag geworden. Niet dat Jezus geen interessante mens zou zijn geweest, maar de overtuiging dat Hij een bijzondere relatie had met God zijn Vader, verdween naar de achtergrond. Het horizontale bleef, maar de verticale lijn is enorm onder druk gekomen.Aldus raakte de specifiek religieuze eigenehid ondergesneeuwd. En als er geen verschil meer is met een niet -religieus humanisme, wat zou dan nog de relevantie zijn van het christendom?'

'Mijn moeder zei me vaak: vroeger sprak de kerk over 'de uitersten': de hemel en de hel. Na het Tweede Vaticaans Concilie ging het daar niet meer over, wel over sociale rechtvaardigheid en bevrijding. Zij merkte daarbij fijntjes op dat ze dacht dat de twee altijd samen horen en elkaar versterken: liefde voor God en liefde voor de naaste. Dat geloof in het heilige aanzet tot sociaal engagemeent in de wereld, daar werd niet of nauwelijks meer over gesproken. De hemel was plots van de horizon verdwenen. Mijn advies luidt dus dat we terug het religieuze ter sprake moeten brengen. Voorwaarde is evenwel dat we daar dan een existentiële ervaring van moeten hebben. Zonder ervaring en gevoeligheid voor het transcendente zal het niet lukken. En ook op je eentje red je het niet, je hebt daarbij de steun van zielsverwanten en instituties nodig, voedingsbronnen ook - lectuur ter geloofsverdieping.'

12-10-2019 om 19:48 geschreven door Gust Adriaensen

Op dinsdag 15 oktober viert de norbertijnengemeenschap van Postel de kerkwijding van de abdijkerk in 1190 met een pontificale hoogmis om 11.30 uur. Bisschop Isfridus van Ratzeburg wijdde de kerk. Dat blijkt uit de vondst  van een loden bus bij de afbraak van het hoofdaltaar in 1645. Die bus werd ingemetseld ter gelegenheid van de kerkwijding en het zegel dat de bus sloot vermeldde: 'Isfridus, Dei gratia Raceburgensis espiscopus'. (Zie 'De Onze-Lieve-Vrouw-Abdij der Norbertijnen te Postel', door Floris Prims, uitgebreide heruitgave verzorgd door abdijarchivaris pater Ivo Billiaert, 2011) (Foto:prachtige 12de eeuwse vroegere toegangspoort tot de kerk)

12-10-2019 om 10:41 geschreven door Gust Adriaensen

(Ignaas Devisch in DS van 8 oktober: 'Het identiteitsdebat in een impasse')

Het is opvallend dat Ignaas Devisch, nochtans een sereen en genuanceerd denkende filosoof, met geen woord kikt over religie, en in het bijzonder voor deze streken, het katholieke christendom, als remedie voor en steun bij de vervreemding, ontworteling, onzekerheid, angst, die het Westen in hun greep hebben.

En als het gaat over identiteit, dan was er alleszins een door de overgrote meerderheid tot voor enkele decennia gedeelde identiteit: die van het religieuze en culturele christendom, wat nog altijd sterk doorwerkt. Het komt wel erg potsierlijk over dat de opiniemakers zeer vaak als negatief gepercipieerde fenomenen toeschrijven aan de nawerking van het katholicisme, maar de positieve waarden en realisaties van het christendom straal ontkennen of negeren.

Is ook filosoof Devisch niet in staat onbevangen te schrijven over de mogelijke positieve impact van religie, en in het bijzonder van het christendom? Mist hij de moed daartoe? Wordt ook hij bevangen door de pleinvrees der kanunniken?

09-10-2019 om 21:28 geschreven door Gust Adriaensen

Het voordeel van de gedachtewisseling en/of het geruzie omtrent de 'canon', is dat het verschil tussen het opdoen van basiskennis om vlot te kunnen functioneren binnen onze samenleving én een zgn. canon, wel scherp naar boven komt.

Niemand kan er wat op tegen hebben dat elke inwoner, nieuwkomer of niet, vreemdeling of autochtoon, voldoende kennis opdoet om zo zelfstandig mogelijk, letterlijk en figuurlijk de weg te vinden in dorp, stad of streek . Uitgangspunt en doelstelling van dergelijk 'kennisprogramma' is functioneel.

Een canon heeft weinig of niets met functionaliteit te maken. Het overgrote deel van de Vlamingen, evenmin als de 'vreemdelingen', weet zo goed als niets over bv. 1302 of Conscience of Gezelle of de Vlaamse Primitieven. Het zal ze overigens ook worst wezen. Dat gebrek aan kennis van ons 'roemrijke verleden', vormt geen hinderpaal voor hun functioneren, voor hun welbevinden.

Het uitgangspunt en de doelstelling van een canon zijn ideologisch en (partij)politiek. Hij past perfect in een nationalistisch discours.

08-10-2019 om 10:31 geschreven door Gust Adriaensen

In oktober wordt bijzondere aandacht geschonken aan onze missionaire zending als christenen:

-bidden voor de Kerk in de wereld

-lokaal getuigen van jouw christen-zijn

-de Blijde Boodschap overal verspreiden

-steun aan het engagement van de Kerk ten voordele van de meest kwetsbaren

07-10-2019 om 10:06 geschreven door Gust Adriaensen