|
Het is boeiend en verhelderend de overeenkomsten eens na te gaan tussen de ideeën en concrete voorstellen omtrent identiteit, natie, geborgenheid , cultuur, kunst, gastvrijheid, politieke actie, van mensen als Baudet, zijn wat simpeler variant Wilders, Annemans, De Wever en zijn wat ruwere evenknieën Dedecker en Dewinter. Maar ook een columnist als Doornaert past goed in dat rijtje.
Degenen die andere opvattingen hebben dan zij , worden om de oren geslagen met 'oikofobie', een begrip dat gelanceerd werd door de Britse conservatieve filosoof Scruton, enkele jaren geleden in Nederland geïntroduceerd werd door de politieke wonderdandy Baudet en ondertussen ook al een plaats gekregen heeft in de columns van de rechts cultureel-elitaire Doornaert.
Zeer opmerkelijk bij al deze mensen, ook Amerikanen zoals Trump en Bannon horen erbij , is dat zij behoren tot de financiële en/of culturele hoger midden- of topklasse en tegelijk andere vertegenwoordigers van die toplagen aanvallen.
Baudets bombastisch getoeter over 'de mooiste beschaving die we ooit hebben gekend', die de 'anderen' (in zijn fanatieke, fundamentalistische opvatting zijn dat de 'linkse intellectuelen') , steekt wel schril af bij zijn meningen over de vrouwen. In een interview met Quotehoofdredacteur Sander Schimmelpenninck in april van 2017, orakelt hij: ‘Ik weet wel dat vrouwen over het algemeen minder excelleren in een heleboel beroepen en minder ambitie hebben. Vaak ook meer interesse hebben in gewoon meer familieachtige dingen enzo. Dat is gewoon zo. Het is normaal voor een vrouw om een beetje linksig te zijn. Dan ontmoet ze een man die gewoon rechts is, en dan zegt ze: “Ja, die heeft ook wel gelijk.” In mijn ervaring.’
In zijn roman 'Voorwaardelijke liefde' uit 2014 illustreert Baudet zijn gedachtegang aan de hand van een vergelijking met een verkrachting:‘Vraag het ook maar eens aan een verkrachter. Even los van al het tegengestribbel en uiterlijk verzet: vrouwen reageren ontzettend op zulke nietsontziende mannelijkheid.’
Een roman is fictie maar in een uitzending van 'De Wereld Draait Door' blijkt dat Baudet ook buiten zijn pseudo-literaire bubbel dergelijke standpunten aanhoudt: ‘Als een vrouw “nee” zegt moet je niet denken “O, ze wil het niet”, dan moet je zeggen: “Schatje, we gaan nog even wat drinken.” Gewoon nog even aandringen.’
In een opiniestuk gaat hij nog een stapje verder: ‘[Vrouwen] willen helemaal niet […] dat je hun ‘nee’, hun weerstand respecteert: de realiteit is dat vrouwen overrompeld, overheerst, ja: overmand willen worden.’
De vraag is nu: behoren dergelijke benadering en behandeling van vrouwen ook tot de kenmerken van de 'mooiste beschaving die we ooit hebben gekend'?
23-03-2019 om 15:32
geschreven door Gust Adriaensen
|
