|
 Pol Van Den Driessche? Nee. Deed het bijna in zijn broek toen de prins even naar hem uithaalde. "Ik voelde me als een kleuter die door de juf berispt wordt." zegt Pol, de man die al jarenlang wat graag prins Filip als een kleuter voorstelt. Klinkt wel uitermate lullig uit de mond van zo'n man.
Dan is Yves Desmet andere koek. In het brein van deze slimste mens ter wereld is vooral het prinselijke zinnetje 'Ik heb een missie' blijven hangen. Yves, bij wie lang geleden een beetje doopwater tot in zijn hersenpan is doorgesijpeld -het heeft hem erg verstandig gemaakt maar hij loopt dus nog altijd met een katholiek trauma rond-, krijgt een acute bewustzijns- en taalvernauwing, wanneer hij het woord 'missie' hoort. In van Dale staan op zijn minst acht betekenissen vermeld maar voor Yves is er maar een en die heeft te maken met 'missionaris, zendeling'. Woorden die bij onze journalist, die toch van geen kleintje vervaard is, de rillingen over de rug doen lopen. Je zag het op TV in zijn ogen, je hoorde het in de toon van zijn stem. Als de kroonprins zichzelf als koning-missionars ziet, staan er ons verschrikkelijke dingen te wachten. Stuurt hij Verhofstadt, Leterme en al die andere zogenaamd democratische hansworsten naar huis en introduceert hij voor ons geliefde België een autocratisch koningschap? Jaagt hij alle antiroyalisten, in de eerste plaats de VB'ers -met uitzondering van Morel evenwel- over de kling? Geeft hij eigenhandig Van Den Driessche een pandoering, die Pol nooit nog zal vergeten? En het verschrikkelijkste visioen: dwingt Filip de Zendeling, desnoods hardhandig, Yves Desmet tot bekering, herdoop en dagelijkse kerkgang?
Maar bij dit laatste zinnetje trof me als een bliksemschicht de gedachte: is ook Yves Desmet geen zendeling, een man met een missie? Natuurlijk is hij dat. En deze briljante journalist wil het ook zijn. 'De Morgen' zorgt er onder zijn leiding toch dag na dag voor dat het kneuterig-katholieke, geborneerde-conservatieve Vlaanderen gesloopt wordt en dat de Vlaamsche boeren en tuinders, werkmenschen en doppers, bourgeois en landjonkers, zich onder zijn invloed bekeren tot wereldburgers.
En inderdaad, sinds ik 'De Morgen' en Yves Desmet lees, constateer ik -Hagelandse, Kempense, Limburgse, Meetjeslandse, Westhoekse... keuterboer van origine-, dat ik in een snel tempo daarvan weggroei, naar de glorierijke morgen van de ruimdenkende, multiculturele mens toe. De nieuwe homo universalis. Dankzij Yves Desmet. En ik ben al vrijdenkend genoeg geworden om de sterjournalist een kritische vraag te stellen: "Yves, zit je niet te agressief-fundamentalistisch op de huid van die arme koningskinderen? Je weet toch: het zijn ook maar mensen. Of beschouw je het als je missie heel de koninklijke familie de woestijn in te sturen?"
Maar niettemin besluit ik graag met een gemeend 'dank u wel' aan het adres van de Vlaamse missionaris bij uitstek, zendeling Yves Desmet.
29-01-2007 om 22:48
geschreven door Gust Adriaensen
|
Lao-tse:
