Ene meneer Verstrynge, docent (?!) ethiek aan de VUB, voelt zich geroepen om zijn licht te laten schijnen over de aanklacht wegens 'schuldig verzuim' tegen een priester die het biechtgeheim niet wilde schenden, toen een man hem toevertrouwde dat hij zelfdodingsintenties had en nadien ook uit het leven stapte.
Die docent ethiek en toegepaste ethiek heeft overduidelijk de bedoeling de zweep nog eens te leggen over Kerk en Sacramenten, en ook in deze casus te gewagen van machtsstructuren en machtsmisbruik. De dwaasheid en vooringenomenheid ver voorbij. Bovendien is het voor de heer Verstrynge een fluitje van een cent kerkelijke wetten en het beroepsgeheim opzij te schuiven en is de teneur van zijn benadering, ook al kent hij het dossier niet: deze priester is schuldig aan plichtsverzuim.
Overigens vind ik de mediatisering van deze zaak én de aanklacht tout court onverantwoord. Degenen die de indiener van de klacht geadviseerd hebben dat te doen, beseffen niet wat voor consequentie dat heeft voor de indiener. 'Schuldig verzuim' wordt toegespitst op één vertrouwenspersoon, die geprobeerd heeft te helpen. Maar zeker in zelfdodingsgevallen komen ook andere mensen in aanmerking. Hoe zit het met partners, naaste familieleden, school- en werkomgeving, dokters, vrienden?
En bij welke hulpverleners of instanties, waarnaar eventueel doorverwezen wordt, stopt de mogelijke aanklacht van 'schuldig verzuim'? Is er 'schuldig verzuim' wanneer een partner, een ouder, een kind, een leerkracht, een vriend, de mensen van de 'zelfmoordlijn' weet heeft van zelfdodingsgedachten of -voornemens, en om allerlei redenen het niet kan opbrengen of niet in staat is, zelfs al is er geen sprake van beroepsgeheim, anderen daarvan op de hoogte te brengen? En als zelfs na verscheidene doorverwijzingen, een persoon toch zelfdoding pleegt, maakt de laatste hulpverlener zich schuldig aan 'verzuim' omdat hij of zij niet nog eens doorverwezen heeft naar...?
Tot slot: de heer Verstrynge beseft klaarblijkelijk niet dat zijn ongenuanceerde, vooringenomen stellingname, het werk van alle hulpverleners verdacht maakt en hypotheceert. Wanneer de vertrouwensrelatie en de (afgesproken) geheimhouding onderuit worden gehaald en er de dreiging is van een gerechtszaak, zullen nog minder mensen een beroep doen op hulp.
15-11-2017 om 13:13
geschreven door Gust Adriaensen
|