In DS van 30 oktober becommentarieert Inge Ghijs het pleidooi van de hoogbejaarde Lutgard Simoens voor euthanasie wanneer men zijn leven 'voltooid' acht.
Inge Ghijs stelt de juiste vraag: hoe gaan wij, niet alleen met ouderen, maar met andere mensen om?
En er kunnen een hele reeks vragen gesteld worden. Wanneer is ons leven voltooid? Wat is dat precies 'voltooid'? Op basis waarvan zal dat bepaald kunnen worden? Leeftijd? Vanaf welke leeftijd? Welke andere elementen kunnen ook bepalend zijn? Gezin? Carrière?Bezit? Heeft iemand van 40 ook niet evenveel recht om te zeggen dat zijn of haar leven 'voltooid' is als een persoon van 90? Moeten die mensen ook niet 'wettelijk gefaciliteerd worden om uit het leven te stappen'? Waarom zou 'voltooiing' verbonden moeten zijn met een hoge leeftijd?
Is , kortom, zeggen dat je leven 'voltooid' is, niet altijd de 'allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie'? Is het wenselijk en mogelijk dat daarvoor een wettelijk kader wordt gecreëerd?
Viel het overigens niet op dat mevrouw Simoens haar voorstel doet terwijl zijzelf nog helemaal niet aan euthanasie denkt, waardoor ze in het ongewisse laat of haar leven op haar hoge leeftijd al dan niet (bijna) 'voltooid' is?
Nog deze bedenking. Waarom wordt de absoluutheid van de zelfbeschikking bijna uitsluitend van stal gehaald in het debat omtrent leven en dood? Waarom accepteren (partij)politici en hun aanhangers klaarblijkelijk de aantasting en/of de vernietiging van het zelfbeschikkingsrecht, of zwijgen ze als vermoord, wanneer het gaat om beteugelende wetten allerhande, de vrijheidberovende en dirigerende impact van economie en reclame, de schaamteloze exploitatie en meedogenloze repressie van miljoenen mensen, de discriminatie en het racisme in hun eigen omgeving?
En tenslotte deze opvallende contradictie: de politici die voortdurend de mond vol hebben over het (absolute) zelfbeschikkingsrecht wanneer het gaat over abortus of euthanasie, zijn tegelijk voortdurend in de weer om via allerlei wetten en decreten, via allerlei opvoedings- en afradingscampagnes, het zelfbeschikkingsrecht zo goed als helemaal uit te hollen.
Hoe dan ook, of er nu (uitbreiding van) euthanasiewetgeving is of niet, de ethische vragen en verantwoordelijkheden blijven. Zich van die ethische verantwoordelijkheid totaal losmaken, omdat er zogenaamde erg nauwkeurige en doordachte wetgeving is, betekent het ultieme 'hellend vlak', een roetsjbaan.
31-10-2019 om 09:18
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2019
Catechismus na de mis in Postel
Het derde seizoen van Catechismus na de Mis, start op zondag 3 november.
In 2019-2020 worden de 'Tien Geboden' behandeld.
Zondag 3 november: het eerste gebod.
Meer info: Pater Benny Berrens O. Praem. Abdijlaan 16, 2400 Mol-Postel, gastenkwartier@abdijpostel.be, 0496 50 15 23
27-10-2019 om 19:48
geschreven door Gust Adriaensen
Open Kerk
Tijdens de audiëntie van 23 oktober zei paus Franciscus:
'In het boek van de Handelingen wordt de natuur van de Kerk zichtbaar. Zij is geen bolwerk, maar een tent die in staat is haar ruimte te vergroten (cf. Js 54,2) en toegang te bieden aan allen.
De Kerk ‘staat open’ of ze is geen Kerk; zij is op weg en verruimt altijd haar bereik zodat allen kunnen binnenkomen, of ze is geen Kerk.
Een Kerk met open deuren (Apostolische exhortatie De vreugde van het Evangelie, 46), altijd met open deuren. Wanneer ik in deze stad of in andere bisdommen waar ik kom een kerkje zie met gesloten deuren, dan is dat een slecht teken. Kerken moeten altijd open deuren hebben, want dat is een teken van wat een kerk is: altijd open. De Kerk is geroepen om het open huis van de Vader te zijn. (…) Zo stoot iemand die onder impuls van de Heilige Geest God wil zoeken, niet op de kilte van een gesloten deur (ibid., 47)'.
27-10-2019 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2019
Pater Daniël Maes in het ...norbertijnenklooster van Postel
Goede Vrienden, Een studiedag voor bewuste zin-zoekers. Dat was de samenkomst van 120 mensen, op zondag 20 oktober 2019 in het Crowne Plaza hotel aan de ring van Berchem, ingericht door Brecht Arnaert (chief editor van Macrotrends, www.safecapital.eu, economics, metaphysics & everything in between). Brecht gaf vier onderrichtingen over “De toekomst van het christendom”, zeer vlot, levendig en humoristisch, met veel interactie van de aanwezigen. Toen hij mij uitnodigde om tenminste in de namiddag aanwezig te zijn en daarna ook even het woord te voeren, controleerde ik spontaan of alle knopen van mijn toog wel dicht waren. Toen ik toekwam zag ik gewone maar wel gedreven mensen en vooral veel jongeren. Voor de beveiliging van het financieel kapitaal ben ik een volslagen leek. Voor het koesteren van ons geestelijk kapitaal, nl. de waardigheid van onze menselijke persoon, kan ik wel een bijdrage leveren. Ik bood hen mijn boekje aan, een manifest dat nauwelijks veertien dagen geleden werd uitgegeven en handelt over de waardigheid van de menselijke persoon vanaf de conceptie tot aan de natuurlijke dood. Van hun kant wilden zij hiervoor ruim het dubbele betalen en de organisator deed er dan nog eens zoveel bovenop. Zij willen graag een christelijk dorp, waarvoor we zorg dragen, in de buurt van ons klooster Mar Yakub ”adopteren”. We gaan dit regelen. Een schitterende, verrassende en creatieve bijdrage. Hartelijk dank. Zeer joviaal werd ik donderdagavond ontvangen in Sleidinge-Evergem, door de voormalige burgemeester Peter Vereecke en een groep van ‘n 70-tal erg geïnteresseerde toehoorders. Op vraag van de inrichter heb ik op een nieuwe wijze nl. in de vorm van een persoonlijk levensverhaal over de situatie van Syrië verteld. Heel de opbrengst van de avond werd me meegegeven terwijl de souvenirs en spulletjes die ik uit Syrië had meegebracht vlot van de hand gingen. Wat een gulheid! Met dat alles vergat ik nog een foto te nemen. En vandaag kreeg ik van deze groep een hele reeks aanvragen om hun mailadres op mijn lijst te zetten. En vandaag werd ik uitgenodigd door de Rotary Club van Willebroek. Een van hen speelde privé chauffeur die mij ophaalde en weer veilig ter plekke bracht. Eerst de maaltijd, dan het gesprek en rond 14.00 u sluit normaal de samenkomst. Vandaag was het een uur later en we hebben met enkele blijvers nog vinnig nagepraat. Een heerlijke vriendengroep. ***
In mijn bericht wilde ik nog een positieve noot laten horen over Syrië, maar terwijl ik dit schreef werd het een hele melodie. En verder krijg je weer een overvloed aan informatie en video’s over de toestand in Syrië en de wereld, ook in het Nederlands. P. Daniel
25-10-2019 om 19:33
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2019
Abortus is dehumanisering
Naar aanleiding van de politieke meerderheid die zich begint af te tekenen om de termijn van zwangerschapsonderbreking van 12 naar 18 weken op te rekken, schrijft Karel Verhoeven in DS van 23 oktober: ‘Maar in België is die hoogoplopende ethische koorts voorbij. Wij Belgen koesteren de kalmte, empathie en openheid waarmee wij erover debatteren. We beschouwen dat als een belangrijke collectieve verworvenheid’.
Is het verdwijnen van 'de ethische koorts' omtrent abortus, enkel positef? Nee.
Blijf het besef aanscherpen, dat abortus, hoe dan ook, ondanks alle mogelijke eufemistische omschrijvingen, het bewust beëindigen betekent van volkomen weerloos, beginnend leven.
Het is opvallend dat er zo vaak weinig of geen aandacht is voor het ongeboren kind. Waarschijnlijk om de morele dimensie van het aborteren onder de mat te vegen, er niet mee geconfronteerd te moeten worden. Dat is eveneens een regelrechte dehumaniseringstactiek.
Het verabsoluteren van het zelfbeschikkingsrecht van het individu botst bij abortus frontaal met het respect voor en het recht op leven van een ander. Het morele ongemak , het morele dilemma, worden verzacht of opzijgeschoven door de 'ander', het 'ongeboren kind' te beschouwen als een 'ding' , een 'voorwerp' , waarvan men zich wenst te ontdoen. Draagt dat bij tot een grotere humaniteit?
Ik vind het dus belangrijk dat de morele vragen omtrent abortus in alle scherpte gesteld blijven worden en dat de weerstand tegen abortus volkomen gerechtvaardigd is.
24-10-2019 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2019
Quo vadis CD&V?
Wil de CD&V zichzelf redden van de totale ondergang en irrelevantie, dan moet ze zich bezinnen over de inhoud en de politieke consequenties van de etiketten waarmee de partij zich presenteert: christelijk en democratisch.
De partij moet alert reageren op elke aantasting van of aanval op de kernwaarden van de democratie door andere partijen of groepen. De grote christelijke principes van barmhartigheid, solidariteit, herbergzaamheid, blijven voor christenen onverminderd gelden. Christendemocraten die meehollen met de hardvochtige behandeling en uitsluiting van migranten en vluchtelingen, doen net het tegenovergestelde van wat Jezus leerde.
Christelijke en democratische basiswaarden respecteren in het politieke bedrijf, consequent een christelijke en democratische stem laten horen, hebben in het huidige tijdsklimaat wellicht weinig electorale aantrekkingskracht. Maar in het opbod tussen de rechtse partijen, werd CD&V ook zonder het uitdragen van die christelijke basiswaarden, versmacht
Het cultuurchristendom, waarop zowel nationalisten als christendemocraten zich beroepen als het in hun electorale kraam past, staat haaks op de religieuze en ethische kern van het christendom. Rechtse politici zien dat 'cultuurchristendom' als een middel om hun identitair discours te versterken, het ‘wij’, het ‘eigen volk’ tegenover het ‘zij’, ‘de vreemden’ te positioneren en inderdaad een uitsluitingsmechanisme te verantwoorden en op gang te brengen.
Op die manier voegen zij zich in, in de anti-elitaire, anti-intellectuele, populistische, (extreem)rechtse mainstream. Christendom wordt dan omgelabeld tot cultuurchristendom, wat op zijn beurt misbruikt wordt als een politiek-tactisch of politiek-electoraal machts- of remediemiddel . Overigens was de grote macht van de christendemocraten in het verleden, niet zozeer gebaseerd op een religieus doorleefd christendom dan wel op een sociocultureel christendom. Dat heeft de afkalving van haar politieke macht niet kunnen verhinderen. Ironisch genoeg, wil de NVA zijn macht nu doen groeien door dat cultuurchristendom.
Een religieus-christelijke partij was de CD&V, zeker in het beleid van de partijtop, al vele jaren niet meer. Het vaak verloochenen van religieuze en ethische christelijke normen en waarden of de beschamende angst om ze op een adequate manier te verdedigen, heeft de neergang niet kunnen tegenhouden.
Veel zinvoller en inspirerender is, zoals filosoof Van Heeswijk een tijdje geleden schreef, vanuit 'het tegendraadse en uitdagende mensbeeld ontleend aan het evangelie , vanuit die breekbare inspiratie, een nieuw programma uit te bouwen'.
Doet ze dat niet dan dreigt voor de partij de totale irrelevantie en grijsheid, en lost ze op in de rechtse mêlee van nationalisten, racisten, populisten.
23-10-2019 om 08:46
geschreven door Gust Adriaensen
22-10-2019
Postelse prelaat over 'onze zending'
Naar aanleiding van de 'buitengewone' missiemaand, publiceerde abt Frederic van de Postelse abdij, een artikel in 'Molenijzer', het contactblad van de abdij.
Daaruit het volgende deel:
------------
'Zoals de Vader Mij gezonden heeft, zo zend ik U, ' zegt Jezus tegen zijn leerlingen, waartoe wij krachtens ons doopsel behoren (Joh. 20, 19). Elke gedoopte is een 'missionaire leerling', deze uitdrukking komt van paus Franciscus.
'Ik zend u, ' zegt Jezus tegen ieder van ons, 'Ik zend u ... op missie'. Oktober is de missiemaand, een gelegenheid om stil te staan bij onze missie, bij onze zending, die wezenlijk bij ons doopsel hoort. Elke gedoopte is zending, ongeacht zijn specifieke roeping, ongeacht zijn leeftijd, zijn gezondheidstoestand. 'Ieder van ons is een zending,' schrijft paus Franciscus in zijn boodschap voor deze missiemaand. Gedoopt en gezonden, is trouwens het motto van deze 'buitengewone'missiemaand. 'Buitengewoon', omdat de Kerk dit jaar de honderdste verjaardag viert van de publicatie van het eerste pauselijke schrijven waarin het belang van missie onderstreept werd.
Maar waarin bestaat onze zending? Wat ieder van ons door zijn doopsel geworden is, namelijk een kind van God, daartoe is elke mens geroepen. God houdt van elke mens en verlangt dat elke mens Hem in alle vrijheid als vader erkent en zo het ware geluk vindt! Denk aan de parabel van de verloren zoon of van de barmhartige vader (cfr. Lucas 15, 11-32). Getuigen van Gods vaderlijke liefde voor elke mens, dit is onze missie, onze zending, dit was en is ook de zending van Jezus én van de Kerk.
Getuigen van Gods vaderlijke liefde voor elke mens is niet vanzelfsprekend in onze wereld. In zijn boodschap klaagt paus Franciscus 'het oprukkende secularisme' aan, dat hij omschrijft als de 'weigering van (erkenning van) Gods vaderschap dat werkzaam is in de geschiedenis', een weigering die 'elke echte broederschap' tussen mensen en volken onmogelijk maakt. 'Zonder de God van Jezus Christus wordt ieder verschil (tussen mensen) ervaren als een helse bedreiging', schrijft de paus.
---------
Uit Molenijzer, contactblad Abdij-Postel, jg. 71 nr. 4
22-10-2019 om 11:51
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2019
Het Leerke
Het Leerke is een vzw die zich sinds enkele jaren toelegt op het opzetten van vormings- en belevingsmomenten rond zingeving.
Vanuit onze christelijke achtergrond, trachten we bruggen te bouwen met zoekende mensen uit allerlei levensbeschouwingen. We gebruiken hierbij speelse en creatieve methodieken. Voor heel wat activiteiten putten wij uit de rijke werkvormen, de schatkamer van bibliodrama. Nadat we in 2017 de Europese Bibliodrama Conferentie in België mochten organiseren kreeg ons enthousiasme andermaal een boost. We bleven ons verder vormen in de schoot van diverse Europese bibliodramascholen en we laten jullie hiervan graag meegenieten. De aanpak van verhalendrama biedt een grandioze kans om oude verhalen nieuw leven in te blazen op een actieve en heel betrokken manier. Het opent bovendien poorten naar interreligieuze dialoog en oefent het inleefvermogen. We mogen ons intussen experts noemen en we doen niet liever dan mensen stapsgewijs en voorzichtig mee te nemen op deze boeiende tocht naar wat een bepaald (Bijbel)verhaal mij, ons, de wereld, vandaag te vertellen heeft. Er is geen voorkennis vereist, wel een speelse nieuwsgierigheid om je in deze ontdekkingstocht te wagen.
Graag geven we meer uitleg of laten we je delen in onze vele verhalen. We bieden je daarvoor volgende mogelijkheden: Speels wandelen door een Bijbelverhaal. Wanneer we door de verhalen van de Bijbel wandelen en ons laten verrassen, ontdekken we dat die oude verhalen gaan over mensen van toen, van alle eeuwen en ook over ons. Bibliodrama biedt een schatkamer aan tools om in het spoor van de rabbijnse traditie ook het verhaal achter de tekst te verkennen. Een heel bijzondere manier om dit ook aan den lijve te ontdekken, mogen we aanbieden in workshops in Eindhoven (maandelijks op maandagmiddag in de ontmoetingskerk) en in Postel.
Jes Bouwen voltooide intussen ook haar Europese Opleiding Bibliodrama en samen met haar collega’s Anne en Tineke neemt ze ieder van jullie graag mee op een creatieve ontdekkingsreis langs de inspirerende teksten uit het Oude en het Nieuwe Testament. Telkens is het verrassend en nieuw. Kom eens mee proeven. Je bent heel erg welkom. Ervaring is niet nodig.
Inspiratieweekends in de Abdij van Postel
Van vrijdagavond tot zondagochtend (6-8 december 2019) ontmoeten we elkaar en laten we ons inspireren door Bijbelse verhalen en teksten en de speelse en creatieve verwerking ervan. Als thema kozen we dit keer: De mantels en de mens. De inhoud is nog in ontwikkeling, maar het is veelbelovend.
Op deze pagina kan je meer lezen: www.hetleerke.com/bibliodramamantelsendemens.html
Een tweede weekend (samen of los van elkaar te volgen) gaat door van 31 januari tot 2 februari. We werken dan rond de schepping en laten ons inspireren door wat we opstaken aan ideeën en werkvormen op de Europese- Bibliodrama- Conferentie in Schotland van september 2019 ( www.hetleerke.com/europeanbibliodrama.html )
Met een mailtje of een bezoekje aan onze website kan je meer informatie krijgen en je inschrijven.
agnesbouwen@telenet.be, www.hetleerke.com
21-10-2019 om 10:40
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2019
'Hoogmoed kwam voor de Catalaanse val'
DS, 17 oktober, 'Hoogmoed kwam voor de Catalaanse val'
Zoals dat al eeuwen het geval is (overigens niet alleen in Europa),zal de geschiedenis ook in de toekomst een opeenvolging zijn van centraliserende en decentraliserende staatsvorming. Die werd en wordt gedicteerd door politieke machtsverhoudingen,gebaseerd op een sterker of zwakker economisch fundament.
In de meeste gevallen behoren de regionalistische nationalisten, die zich willen 'bevrijden' uit een grotere staatsstructuur, tot de rijkste regio's. Dat geldt zowel voor Catalonië als voor Vlaanderen (een 19de eeuwse romantische creatie).
Als glijmiddel voor een vaag regionaal nationaal gevoel en electoraal succes,wordt door politieke partijen geknoeid met geschiedkundige feiten -de Guldensporenslag is een treffend voorbeeld-,en met de romantische tegenstelling 'het goede volk' versus 'de corrupte staat'.
Het ergste is dat ook de democratie moet wijken wanneer het de regionationalisten goed uitkomt. Want een meerderheid van Catalanen wenst wel meer autonomie maar wijst onafhankelijkheid af.
20-10-2019 om 07:26
geschreven door Gust Adriaensen
16-10-2019
Tertio: 'Vlaamse regering zet gezinnen in de kou'
Tertio: 'Vlaamse regering zet gezinnen in de kou'
In een scherp Standpunt haalt Tertio-redactrice Kelly Keasberry hard uit naar de Vlaamse regering die zwaar bespaart op de kinderbijslag.
De komende regeerperiode zal er worden gesneden, en hard, schrijft Kelly Keasberry in haar Standpunt in Tertio van woensdag 16 oktober 2019. In totaal wil de regering 2,2 miljard euro besparen. Een van de belangrijkste posten is de kinderbijslag. Onder meer door het kindergeld voor het derde kind vijf jaar lang in het oude systeem niet te indexeren, mikt de regering op een besparing van 110 miljoen euro.
Keasberry wijst erop dat ook de Gezinsbond onaangenaam verrast is. Het Vlaamse regeerakkoord rept met geen woord over mogelijke besparingen in de kinderbijslag, citeert ze Yves Coemans, attaché gezinsinkomen bij de studiedienst van de bond. Toch lezen we tot onze verbazing in de kranten dat de Vlaamse regering miljoenen wil besparen op de kinderbijslag.
Algemeen belang
Het contrast met het personalisme kan niet groter zijn, merkt Keasberry op. Die visie gaat ervan uit dat niemand wordt geboren als een volkomen vrij individu. Mensen zijn sociale wezens, voor hun samenleven en floreren zijn ze op elkaar aangewezen. Het ‘ik’ kan alleen maar sterker worden omdat er tegelijk een ‘jij’ bestaat. Ook vandaag is het gezin nog altijd de belangrijkste basis voor hechting. Daar leren kinderen de basis van samenleven, goed burgerschap, verantwoord keuzes maken en verantwoordelijkheid. Er is ruimte om te oefenen, te vallen en op te staan. En bovenal: om mens te worden in relatie tot anderen. In een tijd waarin ongeveer de helft van de huwelijken in een echtscheiding eindigt, is dat geen eenvoudige opgave. Ouders kunnen dus best een steuntje in de rug gebruiken.
Een overheid die investeert in het gezin, investeert in de samenleving van morgen.
Precies dat is de gedachte achter kinderbijslag. Omdat kinderen van algemeen belang zijn, worden de lasten voor het opvoeden over de gehele bevolking verspreid.
Genadeloos
De kinderbijslag is een van de meest doeltreffende middelen om gezinnen uit de armoede te trekken, citeert Kelly Keasberry Jos Geysels, de voorzitter van armoedebestrijdingsorganisatie Decenniumdoelen. En ze besluit: Daarin wordt nu genadeloos het mes gezet. Je kunt natellen dat dat pijn gaat doen.
Wie snijdt in de toekomst van een nieuwe generatie, snijdt vroeg of laat zichzelf in de vingers.
16-10-2019 om 20:59
geschreven door Gust Adriaensen
Machtsgeilheid en particratie
Marc Reynebeau, De Standaard 16 oktober, 'Wat het volk moet weten'
--------
Toets het regeerprogram af aan de items die Reynebeau behandelt en de conclusie zal zijn: wat hij schrijft, snijdt hout.
Inderdaad. De regering zet het mes in de financiering van de universiteiten, zij betuttelt de openbare omroep en beperkt de (financiële) bewegingsvrijheid ervan. De regering wil de publieke opinie beïnvloeden door via haar discours waarden, opvattingen, percepties in de door haar gewenste richting te doen verschuiven. Dat is 'metapolitiek'.
Die 'metapolitiek' uit zich overduidelijk in de beperkte beleidsambities én vooral in het uitgebreide en stoere perceptiemanagement. Daarin past perfect de wollige, romantische literatuur omtrent 'identiteit', 'canon', 'uitstraling'.
Anderzijds is/was er het onfraaie voornemen om de langdurig werkloze te culpabiliseren en hem 'gemeenschapsdienst' op te leggen, om de politieke benoemingen opnieuw in het leven te roepen en zo de particratie te versterken, en om het Vl.B. mee in het regeerbad te trekken om het te verzuipen.
Dat is allesbehalve respect voor de democratie. Het is pure machtsdrang en particratie.
16-10-2019 om 20:41
geschreven door Gust Adriaensen
13-10-2019
Tien jaar geleden werd pater Damiaan heilig verklaard
De 10de verjaardag van pater Damiaans heiligverklaring wordt vandaag zaterdag op het Sint-Damiaanplein in Leuven met een groots Damiaanfeest gevierd.
Op 11 oktober 2009, gisteren vrijdag precies 10 jaar geleden, werd pater Damiaan in aanwezigheid van naar schatting 3.000 Belgen in de Sint-Pietersbasiliek in Rome heilig verklaard. Paus Benedictus XVI omschreef hem toen als een voorbeeld van naastenliefde. De paus kreeg in die viering, die mee werd voorgegaan door kardinaal Godfried Danneels, een relikwie van Damiaan ten geschenke. Jozef De Veuster, de echte naam van pater Damiaan, bracht een flink deel van zijn leven door op Molokai. Zijn komst als missionaris op het eiland betekende een keerpunt voor de bewoners en gaf een enorme impuls aan de verbetering van hun levensomstandigheden. Hij bleef er actief tot hij zelf besmet raakte met de ziekte en uiteindelijk eraan overleed.
Lees verder onder de afbeeldingen van de heiligverklaring van pater Damiaan in Rome op 11 oktober 2009.
De tiende verjaardag van zijn heiligverklaring wordt vandaag zaterdag 12 oktober – op de vooravond van nieuwe heiligverklaringen, onder meer van kardinaal John Henry Newman - op het Sint-Damiaanplein in Leuven met een groots Damiaanfeest gevierd. De Leuvense burgemeester Mohamed Ridouani zei eerder al: Hij heeft veel goeds verricht en staat symbool voor verbondenheid, solidariteit en engagement. Samen met de buurt wil Damiaan Vandaag bekijken hoe we dat meer tot uiting kunnen brengen in de buurt, bijvoorbeeld met een standbeeld of met buurtactiviteiten in de kapel.
Belangstellenden zijn vandaag alvast tussen 12 en 20 uur welkom op het Leuvense Damiaanplein. Op het programma staan rondleidingen en concerten, met doorlopend ook een openluchtexpo die de geschiedenis schetst van het Damiaanplein, de kerk, de legendarische volkstoeloop voor de overbrenging van zijn stoffelijk overschot naar ons land in 1936 e.a. Er is ook nog een begeleide wandeling en gelegenheid om te ontspannen bij een drankje in de buurtbar van het Wereldcafé of om mee te doen aan een wandelzoektocht langs plekken in Leuven die een rol hebben gespeeld in het leven van pater Damiaan.
(Kerknet)
13-10-2019 om 12:58
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2019
'Vrees niet! Laat uw stem horen'
Professor Guido Vanheeswijck, germanist en filosoof, stelt in Tertio: 'Gelovigen moeten weer strijdvaardig worden.'Geloven is in Vlaanderen gaandeweg een stigma geworden. Wie nog kerkelijk is, moet wel achterlijk zijn. Maar waarvoor schamen we ons eigenlijk? Ik zou voluit willen kunnen praten over de eigenheid van het christelijke geloof en waarom die juist nu relevant is voor onze samenleving.'
'Christenen en meer specifiek katholieken lieten na de jaren 1960 zeker nog wel van zich horen, maar dan vooral inzake sociaal engagement. Er trad echter steeds meer gêne op om te spreken over het transcendente, het heilige, het goddelijke. Daarin zijn katholieken wollig en vaag geworden. Niet dat Jezus geen interessante mens zou zijn geweest, maar de overtuiging dat Hij een bijzondere relatie had met God zijn Vader, verdween naar de achtergrond. Het horizontale bleef, maar de verticale lijn is enorm onder druk gekomen.Aldus raakte de specifiek religieuze eigenehid ondergesneeuwd. En als er geen verschil meer is met een niet -religieus humanisme, wat zou dan nog de relevantie zijn van het christendom?'
'Mijn moeder zei me vaak: vroeger sprak de kerk over 'de uitersten': de hemel en de hel. Na het Tweede Vaticaans Concilie ging het daar niet meer over, wel over sociale rechtvaardigheid en bevrijding. Zij merkte daarbij fijntjes op dat ze dacht dat de twee altijd samen horen en elkaar versterken: liefde voor God en liefde voor de naaste. Dat geloof in het heilige aanzet tot sociaal engagemeent in de wereld, daar werd niet of nauwelijks meer over gesproken. De hemel was plots van de horizon verdwenen. Mijn advies luidt dus dat we terug het religieuze ter sprake moeten brengen. Voorwaarde is evenwel dat we daar dan een existentiële ervaring van moeten hebben. Zonder ervaring en gevoeligheid voor het transcendente zal het niet lukken. En ook op je eentje red je het niet, je hebt daarbij de steun van zielsverwanten en instituties nodig, voedingsbronnen ook - lectuur ter geloofsverdieping.'
12-10-2019 om 19:48
geschreven door Gust Adriaensen
Kerkwijdingsfeest Postel 15 oktober
Op dinsdag 15 oktober viert de norbertijnengemeenschap van Postel de kerkwijding van de abdijkerk in 1190 met een pontificale hoogmis om 11.30 uur.
Bisschop Isfridus van Ratzeburg wijdde de kerk. Dat blijkt uit de vondst van een loden bus bij de afbraak van het hoofdaltaar in 1645. Die bus werd ingemetseld ter gelegenheid van de kerkwijding en het zegel dat de bus sloot vermeldde: 'Isfridus, Dei gratia Raceburgensis espiscopus'.
(Zie 'De Onze-Lieve-Vrouw-Abdij der Norbertijnen te Postel', door Floris Prims, uitgebreide heruitgave verzorgd door abdijarchivaris pater Ivo Billiaert, 2011)
(Foto:prachtige 12de eeuwse vroegere toegangspoort tot de kerk)
12-10-2019 om 10:41
geschreven door Gust Adriaensen
09-10-2019
De positieve impact van het christendom
(Ignaas Devisch in DS van 8 oktober: 'Het identiteitsdebat in een impasse')
Het is opvallend dat Ignaas Devisch, nochtans een sereen en genuanceerd denkende filosoof, met geen woord kikt over religie, en in het bijzonder voor deze streken, het katholieke christendom, als remedie voor en steun bij de vervreemding, ontworteling, onzekerheid, angst, die het Westen in hun greep hebben.
En als het gaat over identiteit, dan was er alleszins een door de overgrote meerderheid tot voor enkele decennia gedeelde identiteit: die van het religieuze en culturele christendom, wat nog altijd sterk doorwerkt. Het komt wel erg potsierlijk over dat de opiniemakers zeer vaak als negatief gepercipieerde fenomenen toeschrijven aan de nawerking van het katholicisme, maar de positieve waarden en realisaties van het christendom straal ontkennen of negeren.
Is ook filosoof Devisch niet in staat onbevangen te schrijven over de mogelijke positieve impact van religie, en in het bijzonder van het christendom? Mist hij de moed daartoe? Wordt ook hij bevangen door de pleinvrees der kanunniken?
09-10-2019 om 21:28
geschreven door Gust Adriaensen
08-10-2019
Functionele kennis en canon
Het voordeel van de gedachtewisseling en/of het geruzie omtrent de 'canon', is dat het verschil tussen het opdoen van basiskennis om vlot te kunnen functioneren binnen onze samenleving én een zgn. canon, wel scherp naar boven komt.
Niemand kan er wat op tegen hebben dat elke inwoner, nieuwkomer of niet, vreemdeling of autochtoon, voldoende kennis opdoet om zo zelfstandig mogelijk, letterlijk en figuurlijk de weg te vinden in dorp, stad of streek . Uitgangspunt en doelstelling van dergelijk 'kennisprogramma' is functioneel.
Een canon heeft weinig of niets met functionaliteit te maken. Het overgrote deel van de Vlamingen, evenmin als de 'vreemdelingen', weet zo goed als niets over bv. 1302 of Conscience of Gezelle of de Vlaamse Primitieven. Het zal ze overigens ook worst wezen. Dat gebrek aan kennis van ons 'roemrijke verleden', vormt geen hinderpaal voor hun functioneren, voor hun welbevinden.
Het uitgangspunt en de doelstelling van een canon zijn ideologisch en (partij)politiek. Hij past perfect in een nationalistisch discours.
08-10-2019 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
07-10-2019
De buitengewone missiemaand
In oktober wordt bijzondere aandacht geschonken aan onze missionaire zending als christenen:
-bidden voor de Kerk in de wereld
-lokaal getuigen van jouw christen-zijn
-de Blijde Boodschap overal verspreiden
-steun aan het engagement van de Kerk ten voordele van de meest kwetsbaren
07-10-2019 om 10:06
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2019
Schreef het Vlaams Belang mee aan het regeerakkoord?
Wie waagt zich aan deze ongetwijfeld boeiende oefening?
Vergelijk de elementen uit het regeerakkoord, die betrekking hebben op vreemdelingen, migratie, veiligheid, met het 70-puntenprogram van het Vl. B.
Ga na welke punten 1.helemaal, 2.gedeeltelijk, 3.miniem, 4.helemaal niet, overeenkomen.
Concludeer op basis van de vergelijking, of 'die vierde partij' op een 1. erg prominente plaats mee in de kamer zat, 2.meer dan één vinger in de pap had, 3. na de lange verhouding met De Wever, als een politieke geest tussen de vier muren bleef rondwaren, 4. van buiten de kamer nu en dan inspirerend brulde , 5. ondanks de intense maandenlange relatie met De Wever , helemaal geen rol speelde.
Schakel terug naar de titel 'Die vierde partij zat mee aan tafel', van het commentaarstuk in DS van 1 oktober.
Heeft de hoofdredacteur van deze, volgens nogal wat forumdeelnemers, linkse gazet 1. 100% gelijk, 2. meer dan 50% gelijk, 3. minder dan 50% gelijk 4. kletst hij maar wat uit zijn (linkse?) nek?
Succes!
04-10-2019 om 13:56
geschreven door Gust Adriaensen
01-10-2019
360 euro
Vlijmscherpe opmerking van professor Ive Marx over de 360 euro voor inburgering: 'Inburgeren zal dus meer kosten dan drie jaar unief als beursstudent. Dat gaan nogal cursussen worden'.
01-10-2019 om 21:35
geschreven door Gust Adriaensen
