Professor Kerkelijk Recht Torfs is de laatste dagen niet uit het nieuws weg te branden. Hij broedt op een nieuwe politieke beweging. In 'Phara' kreeg hij de kans ten overstaan van Huyse, Gennez en de rest van Vlaanderen, een en ander te verduidelijken.
Ik spitste hoopvol de oren want wellicht zou een politiek orakel te horen zijn, dat een stralend licht zou doen schijnen in de politieke duisternis van dit landje.
Gaandeweg des professors uiteenzetting, verzonk ik in somberheid. Verdieping van het politieke debat, andere methode van nadenken, brug tussen denken en actieve politiek
allemaal dingen die ik in de vele jaren van mijn politieke bewustzijn reeds tientallen keren gehoord of gelezen had en waarmee duizenden mensen van allerlei slag en scholing ook vandaag bezig zijn.
Het werd er niet beter op toen Phara de professor uitnodigde om wat concreter te zijn, en dacht hij er misschien aan om aan de volgende verkiezingen deel te nemen, en was het mogelijk om enkele namen van mededenkers te noemen.
Dat laatste was niet mogelijk. Wel waren het verstandige mensen, zei Torfs. En ook al beschouwde hij Phara als een verstandige vrouw, zij mocht er niet bij komen. Waarbij ik me afvroeg: hoe meet de professor altijd met zoveel zelfzekerheid de graad van verstand en domheid in alle lagen van de bevolking.
Van het denken overgaan naar de actieve politiek? Zou kunnen maar niks was zeker, aldus Torfs. Zijn bewegingsdenken onderdeel van een persoonlijke carrièreplanning? Geenszins. Dat professor Huyse hem dat voor de voeten wierp, ontstemde Torfs zeer. Later in de uitzending zette hij het die waarschijnlijk tot de niet-verstandige academici behorende Huyse, dubbel en dik betaald. Huyse: een schijnpoliticus. Een venijnige niet-professorale trap tussen de benen.
Bij pogingen tot concretisering van de Nieuwe-Politieke-Beweginggedachten, ging het behoorlijk fout. De professor was aangewezen op achtervolgen en recupereren. SP-A-voorzitster Gennez, die door Torfs amicaal Caroline werd genoemd, gaf hem een lesje in wat dieper denken over pensionering is. En het voorbeeld van de oppervlakkigheid der partijen, de mantra wij zijn voor de mensen, oppervlakkig want iedereen is natuurlijk voor de mensen, aldus de professor, liep flinke averij op door de opmerking van Gennez dat het VB tegen de allochtonen is, en dat zijn ook mensen.
Kortom, Phara was weer een niet onaangename tijdpassering. En professor Torfs zal ongetwijfeld verder werken aan de verdieping van zijn politieke denken. Dat er een nieuwe, stralende ster binnenkort aan het Vlaamse en/of Belgische politieke firmament zal schitteren, valt na Phara toch wel te betwijfelen. Maar je weet maar nooit.
22-10-2009 om 17:41
geschreven door Gust Adriaensen
|