In een column in de Volkskrant onder de titel 'De prins snapt het niet' -klaarblijkelijk is er bij onze noorderburen een soort Filipprobleem aan het groeien-, wordt nog eens verwijtend teruggekomen op de uitspraak van prinses Maxima dat DE Nederlander niet bestaat.
Maxima heeft natuurlijk overschot van gelijk: DE Nederlander bestaat niet. Zoals ook DE Belg, DE Vlaming, DE Duitser niet bestaat.
Beweren dat DE... wel bestaat is lomp, misleidend en gevaarlijk. Politici die het deontologisch niet zo nauw nemen, misbruiken het DE-etiket voor een populistisch, nationalistisch, racistisch discours.
De ergste ontsporing van de verabsolutering van de 'eigen volksaard', die in aanduidingen als 'DE-om heteven welke nationaliteit', verscholen zit, hebben we ervaren in nazi-Duitsland. Iedereen die niet aan het waanbeeld van DE DUITSER voldeed, moest geliquideerd worden.
22-10-2009 om 10:21
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2009
Jos Daems nieuwe deken van het dekenaat Kempen
Op zondag 25 oktober om 15 uur, wordt Jos Daems (44) door de bisschop van Antwerpen, Johan Bonny, aangesteld tot nieuwe deken van het dekenaat Kempen.
Jos Daems volgt in die functie Wim Selderslaghs op, die tot vicaris werd benoemd.
De feestviering waarop bisschop Bonny, vicaris Selderslaghs en het dekenale team, iedereen van harte uitnodigen, heeft plaats in de Sint-Martinuskerk van Retie.
(foto: rechts Jos Daems, links Wim Selderslaghs)
21-10-2009 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2009
Lange Wapper slaat Van Peel met zinsverbijstering
De Antwerpse volksraadpleging over de Lange Wapper is achter de rug. De wettelijk geregelde stembusgang is correct verlopen. De uitslag is overduidelijk: nee aan het voorliggende tracé van de Oosterweelverbinding.
De reactie van schepen Van Peel op het resultaat was evenwel onthutsend. Had de havenschepen plots de kolder in de kop gekregen? Te veel 'bollekens' naar binnen geslagen? I
In ieder geval, de hogere wiskunde en de hautaine toon van schoolmeester-schepen Van Peel waren verbijsterend. Wat hij de Antwerpenaar en de rest van Vlaanderen voorrekende, had overduidelijk de bedoeling een duidelijke nederlaag van de Lange Wappervoorstanders voor te stellen als een soort van overwinning. En dus hoefde je met die volksraadpleging maar amper rekening te houden. Met wat retouches kon dus het huidige plan gerealiseerd worden.
Een ontstellend gebrek aan democratische ingesteldheid en respect voor een wettelijk geregelde volksraadpleging kwamen aan de oppervlakte. Van Peel bleek een van de weinigen te zijn, ook bij de voorstanders van het BAM-project, die zo overduidelijk de trappers kwijt was.
20-10-2009 om 18:30
geschreven door Gust Adriaensen
17-10-2009
Dichter Bert Decorte overleden
De dichter Bert Decorte werd op 2 juli 1915 in Retie geboren. Hij deed zijn middelbare studies aan het Klein Seminarie van Hoogstraten en het Sint-Jan Berchmanscollege van Mol. Hij overleed in Strijtem-Roosdaal op 13 oktober 2009.
Hij debuteerde als dichter in 1937 met de dichtbundel 'Germinal', die door de kritiek enthousiast werd onthaald.
Decorte ontving in 1946 de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Poëzie. Tot 1995 publiceerde hij zowat jaarlijks een bundel. Onder meer 'Een stillere dag', 'Aards gebedenboek' en 'Kruis of munt' zijn van zijn hand.
Uit 'Een stillere dag' het volgende gedicht:
Ik ben geworden als de winterbeek, de witte, gans met ijslaag overwelfde, geheel gedempte -en toch is zij dezelfde die levensader in het landschap leek
bij lentedag. Nu ligt het lijf, dat vrij en vrolijk buitelde doorheen de weiden of aan een vlakland zich in vijvers vlijde, goed ingedektonder de blanke sprei.
Maar ergens aan een bocht, waar het verval wat groter is, waar 't ijs niet heel en al de bedding dekt en nog het water huivert,
hoort hij, die hare lente heeft bemind en blij was om de weelde van dit kind, het oud geluid verinnigd en gezuiverd.
Behalve gedichten schreef Decorte ook poëtische reisverhalen en essays. Ook werken van onder meer de Franse dichters Baudelaire, Villon, Rimbaud vertaalde hij.
Voor het in 2002 door heemkring 'Zeven Neten' uitgegeven fotoboek 'Reties Album', schreef Bert Decorte nog een aantal kwatrijnen als inleiding op de verschillende hoofdstukken. Een ervan luidt als volgt:
Wie 't allenkant gezocht heeft en gezeten daar hij iets van de wereld wilde weten, beseft, eens oud, maar pas, hoe goed het was te leven in de tuin van Zevenneten. Bert Decorte was erelid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde.
17-10-2009 om 19:50
geschreven door Gust Adriaensen
14-10-2009
Begroting, B-H-V, VDB, Electrabel, enz.
'Van Rompuy in de oppositie, zou van deze begroting brandhout maken', las ik in een krant. Als algemene beoordeling kan dat tellen en eigenlijk volstaan.
Toch nog enkele opvallende dingen eraan toevoegen. De banken moeten tegen 2011, 890 miljoen betalen voor de bescherming die ze van overheidswege genoten heeft . Zo betaalt de financiële sector de crisis die ze zelf veroorzaakt heeft, werd gespierd verklaard. Dag Jan! Wat blijkt namelijk: de banken krijgen 600 miljoen terug uit een oud fonds. En nu al wordt voor zeker aangenomen dat de banken de factuur zullen doorschuiven naar de spaarder.
Idem dito voor Electrabel dat beloofd heeft al vanaf 2010 een deel van de extrawinst die het vanaf 2015 zal maken door het langer openblijven van de kerncentrales, af te staan aan de schatkist. Maar door de dominante positie van Electrabel, kan de holding de prijs zetten en dreigt ook hier de consument de dupe te worden.
En dan is er natuurlijk het opvallende stilzwijgen over de staatshervorming en B-H-V. Je weet wel de thema's waarmee nog niet zo lang geleden CD&V en NV-A de verkiezingen wonnen. Geen woord. Ook niet uit de mond van NV-A'ers. Dewever houdt zich in de luwte en mag in De Standaard onder de titel 'Twee heiligen uit Hawai' een badinerende column schrijven over Damiaan en Obama.
Ondertussen wordt er in de media veel meer en volgehouden aandacht geschonken aan de tragische dood van VDB, aan de perikelen rond die andere VDB , het geruzie in het SP-A- en LDD-huishouden, het aanslepende oorlogje Dewinter-Morel, het verbijsterende gekronkel en gekonkel in de Lange Wapper-soap, enz.
Terloops wordt tussen neus en lippen de opmerking de wereld ingestuurd dat de Vleesgeworden Saaiheid bij ons regeert. Zowel in België als in Vlaanderen. Velen zijn evenwel van mening dat er helemaal niet geregeerd wordt. Zeker niet op het federale niveau.
14-10-2009 om 08:51
geschreven door Gust Adriaensen
12-10-2009
Operatie beschadiging
Het aanhoudende gedoe rond de zgn. defenestratie van Frank Vandenbroucke en de gelekte (brute) mails daaromtrent, heeft niets meer te maken met bekommernis om het goed en decent functioneren van ons partijensysteem. Het heeft de vorm en de kenmerken van een door sommige SP-a-leden zelf en door de media, in het bijzonder de zelf verklaarde kwaliteitskrant 'De Standaard', goed georkestreerde hetze tegen voorzitster Gennez.
Zonder al te veel moeite kunnen journalisten in alle partijen dumping van topfiguren vaststellen en de niet altijd fraaie correspondente daarover. Het nauwkeurig uitspitten van alles wat er bv. rond de herhaalde defenestratie van Erik Van Rompuy reeds gebeurd is, zou interessante krantenlectuur kunnen opleveren.
Dat bijna uitsluitend en zo uitgebreid aandacht gegeven wordt aan de perikelen bij de socialisten, doet vermoeden dat een operatie beschadiging Sp-a aan de gang is.
12-10-2009 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2009
Panorama en Damiaan
In De Standaard hekelt Hans Geybels, de woordvoerder van kardinaal Danneels, de Panoramareportage van vorige zondag, waarin uitsluitend aandacht besteed wordt aan de mirakels op voorspraak van Damiaan en er vraagtekens geplaatst worden bij de procedures, die door het Vaticaan gevolgd werden.
Geybels maakt nog eens duidelijk wat een mirakel eigenlijk is en dat er strikt genomen geen mirakels nodig zijn voor een heiligverklaring. Hij betreurt terecht dat er in de reportage geen plaats was voor het (heilige) leven en werk van pater Damiaan.
Hans Geybels heeft overschot van gelijk dat hij op deze manier reageert en helder formuleert waar het bij de heiligverklaring van pater Damiaan op aan komt.
Hij verwoordt daarmee ook, weliswaar op een diplomatische manier, wat vele kijkers al vlug doorhadden. Het was er de programmamakers in de eerste plaats om te doen de heiligverklaring te relativeren, ze zelfs verdacht te laten overkomen, een domper te zetten op de feestvreugde en ontroering bij zovele mensen in binnen- en buitenland. Dat de reportage uitgezonden werd op de dag van de feestviering in Tremelo, Damiaans geboortedorp, maakt het allemaal nog opzettelijker en cynischer.
De reportagemakers zouden er goed aan doen zich professioneel en objectief te verdiepen in het onderwerp en zich te laten adviseren. Maar nee, ze gedragen zich als kwajongens, als pubers, als branieschoppers, die opgewonden geraken bij de gedachte: wij durven toch nogal tegen de haren instrijken.
Overigens verdenk ik de opdrachtgevers voor de reportage en degenen die verantwoordelijk zijn voor het programmaschema, ervan een verborgen agenda en bedoeling te hebben. Operatie beschadiging Damiaan en via Damiaan, beschadiging kerk. Daar kicken velen op.
06-10-2009 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2009
De schoonheid van rustgevende eenvoud
Elke dag om 18 uur begint in het nog gedeeltelijk romaanse kerkje van de Postelse norbertijnerabdij het avondgebed waaraan iedereen kan deelnemen.
Het duurt niet langer dan een half uurtje, verloopt helemaal in het Nederlands en volgens een vast stramien. Een inleidende hymne wordt gezongen gevolgd door psalmen. Er is een lezing en een stiltemoment. Het magnificat is een vast onderdeel van de gebedsdienst. Enkele gebedsintenties gaan vooraf aan een zegenlied en een afsluitend Marialied.
Die dertig minuten bekoren door hun eenvoud, schenken rust, nodigen uit tot bezinning. Het halfdonkere stemmige kerkje , de norbertijnen in het gestoelte, het afwisselend gezang van voorzanger en gemeenschap, het met name in herinnering brengen van de broeders die doorheen de eeuwen op die bepaalde dag gestorven zijn... het zijn allemaal elementen die het effect en de sfeer van de avonddienst, de vespers, bepalen.
Ik ben ervan overtuigd dat zowel voor gelovigen als niet-gelovigen het avondgebed in de Postelse abdij, een deugddoende en verrijkende ervaring kan zijn.
04-10-2009 om 20:10
geschreven door Gust Adriaensen
30-09-2009
Het Retiese dialect 36
Hôrewajt open betekent zo ver open als de scharnieren bv.van een deur toelaten, zo ver mogelijk. Een har, herre is een scharnier. Wanneer je binnenshuis een deur liet openstaan, kon je te horen krijgen: ik zal es nen hôk (haak)ôn ew gat mô?en of gaj zè gewoewen óm no de kérk te gôn zee?er (gij zijt gewoon om naar de kerk te gaan zeker). Kerkdeuren hoefden niet dichtgedaan te worden omdat ze voorzien waren van een deurveer ofwel omdat er een stroom kerkgangers was. Een vrek, gierigaard is en girrege pin. In het huishouden van dergelijke persoon is het natuurlijk pinne?endun (gierig, schraapzuchtig,schraal).Pin (puntig uitsteeksel, scherp uiteinde) wordt hier overdrachtelijk gebruikt, denk ook aan scherp concurreren, scherp inkopen. Blak betekent vlak, effen maar ook blank, onder water (da veld stô blak). Om dreigend, speculerend, verwachtingsvol aan te duiden dat een geheim, een schandaal, geknoei nog wel bekend zal worden, kan je zeggen : da komt nog wél ten blakke.
Harén?elen (haarenkelen) is de enkels kwetsen door ze bij het gaan tegen elkaar te stoten. Het eerste deel (har, haar) is de stam van het werkwoord haren (scherpen). De klanknabootsing goêzen duidt in het bijzonder het geluid bij hevige wind of regen aan: het rêgert datet goesjt Eieren uit vogelnesten roven, ze uitblazen en aan een twijg rijgen was tot in de jaren vijftig van vorige eeuw voor vele kinderen een hobby. De minder waardevolle eieren werden opgeofferd aan het bléndaweren (blindeieren): een spel dat erin bestond geblinddoekt en gewapend met een stok eieren kapot te slaan.
En pits, ne pitser is een persoon die weinig, kieskeurig, met lange tanden eet. Ook het werkwoord pitsen kan in deze betekeniscontext gebruikt worden (wa zitte dowe weer te pitsen). Wellicht hebben deze woorden verband met het Duitse bisschen (weinig) . Pitsen heeft in onze streek ook de betekenis knijpen en een prikkelend gevoel veroorzaken, steken :die troj (trui) pitst.Deze betekenissen gaan terug op het Franse pincer. Nen dùrschieter (doorschieter) duidt een jonge, magere, lange persoonaan. Het woord is een overdrachtelijk gebruikte afleiding van de landbouwterm doorschieten: sterk en snel langer worden van de stengel. En zotte trul of troela is de weinig vleiende benaming voor een (te?) levenslustige, sensuele vrouw. Troela is een verlenging van troel, Engels: trull (slet), Duits: Trulle (wijf; dik,grof mens). Mètmannen (marktmannen) is de gewone aanduiding van marktkramers. Wanneer je benenonder aan de voeten dik en gezwollen zijn, heb je mokbiejenen. Mok behoort bij meuk, muik, Middelnederlands muken (zacht, murw worden) en is een huidontsteking aan de achterzijde van de koot bij paarden. De geslachtsopening, in het bijzonder bij een koe of een merrie, wordt de klink genoemd. Het woord gaat terug op het Middelnederlandse clingen (kleven) en de betekenisontwikkeling is de volgende: kleven vastmaken naad reet geslachtsopening. Knoezel(s) betekent niet alleen enkel(s) maar ook gewrichten bij het vee. Aan de oorsprong ervan liggen de Middelnederlandse woorden cnoesel dat een verkleiningsvorm is van cnoes (kraakbeen) en cnoest, cnu(u)st (uitwas aan boom, vooruitspringend voorwerp). In ons dialect betekent knèùst zowel harde, ruwe uitwas aan een boom, kwast als knobbel, gewrichtshoofd, kneukel (ook knokkel).
30-09-2009 om 09:01
geschreven door Gust Adriaensen
In memoriam Prof. Dr. Gust Keersmaekers
Op 28 september overleed Prof. Dr. Gust Keersmaekers. Hij werd in Retie geboren op 26 oktober 1920. Hij behaalde een doctoraat in de Germaanse Filologie in 1952 en was emeritus hoogleraar sinds 1986. In de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde, waarvan hij sinds 1978 lid was, bekleedde hij diverse bestuursfuncties.
Gust Keersmaekers publiceerde vooral over auteurs van de zeventiende eeuw in Noord en Zuid: Hooft, Bredero, Vondel, Huygens en over de Nederlandse Letterkunde van de negentiende en de twintigste eeuw (Conscience, Gezelle, Multatuli, Couperus, Streuvels, Claes, Timmermans, Van Hemeldonck ( Beeld van de Kempen in de literatuur na Conscience/Snieders).
In 1968 ontdekte hij een zestigtal onbekende (uit het Frans vertaalde) gedichten van Bredero, uitgegeven in 1981 in de reeks van De Werken van G.A.Bredero. Daardoor veranderde het Bredero-beeld en de gangbare interpretatie van vele van zijn amoureuze gedichten grondig.
Zijn werk over Consciences De Boerenkryg (1967-1971) bracht een vernieuwing in de Conscience-studie. Hij stond in voor de tekstverzorging van het volledig creatief proza- en dichtwerk van Felix Timmermans (Leuven, Davidsfonds 1989-1994, 25 delen). Het Geluk van een Schrijver is een uitgave van alle bewaarde handschriftelijke teksten van Timmermans' Pallieter, met een inleidende studie, bekroond met de Provinciale (Antwerpen, 2003) en de Interprovinciale Prijs voor Monografie (2003/2004). Hij verzorgde tevens verschillende uitgaven van het Ernest Claesgenootschap, o.a. De Witte (1995) en in 2006 een tekstkritische uitgaven van het gevangenisdagboek van Claes onder de titel 'Drie maanden gevangenis.. Gust Keersmaekers werkte ook mee aan verschillende tijdschriften.
Hij heeft niet alleen veel geschreven maar hij was ook een gepassioneerd boekenverzamelaar. Zijn grote huis in Duffel was een gigantische bibliotheek, een schatkamer van taalkundige en literaire werken. Gust Keersmaekers zelf schatte het aantal op zo'n 20.000. Gust Keersmaekers woonde sinds 1963 in Duffel maar tot voor enkele jaren bezocht hij geregeld familie en vrienden in Retie en Arendonk en woonde hij graag samen met zijn vrouw liturgische vieringen in de Postelse abdijkerk bij.
Prof. Dr. Keersmaekers wordt op zaterdag 3 oktober om 11.30 uur in Duffel begraven.
30-09-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2009
Duitse christendemocraten blij met liberale overwinning
Merkwaardige reacties van de Duitse christendemocraten na de Bondsdagverkiezingen.
Ze verliezen (kartelpartner, het Beierse CSU vrij zwaar) maar juichen ongeremd omdat het liberale FDP zo fors vooruitgaat. Want voor Angela Merkel en haar christendemocratische aanhang, blijkt het een orgastisch genoegen te zijn, de sociaaldemocraten uit de regering te kunnen zwieren.
Daar ga je je toch vragen bij stellen. Hoe verklaar je die afkeer van CDU/CSU voor de socialisten en het opvrijen van de liberalen? Als Merkel en co. het label 'christelijk' serieus nemen, dan verwacht je eerder dat er, zeker wat de sociaal-economische visies betreft, meer overeenkomst zou zijn tussen christenen en socialisten.
Of is ook in Duitsland, de 'C' in CDU/CSU, een nog altijd electoraal interessant vlaggetje, dat de lading helemaal niet hoeft te dekken?
28-09-2009 om 10:10
geschreven door Gust Adriaensen
23-09-2009
Zammelsbroek, juni.
Nooit méér Kempen ervaren: zon, wolken en wind, windingen van de Nete, grassen, veldbloemen, kleuren.
Kempen van vroeger,
waardoorheen de laatste tocht, naar het Laak van toen.
Vreugde om het samenzijn,
weemoed om de snelle tijd.
Prachtig Trichelbroek. Libellen en ijsvogels boven het water.
Trichelhoek, gehucht van toen,
rond de Sint-Bavokapel.
23-09-2009 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2009
Het Fortisschandaal
Lippens zou er beter aan doen
de adellijke lippen stijf op elkaar te persen,
geen woord meer uit te brengen,
een kemelharen boetekleed aan te trekken,
zich terug te trekken in de Grote Zoutepan van de Kalihariwoestijn,
of humanitair werk te gaan verrichten bij de Indiase paria's.
22-09-2009 om 19:22
geschreven door Gust Adriaensen
20-09-2009
10 jaar STOLA-STORA in Dessel
Op 26 en 27 september viert STOLA-STORA-DESSEL zijn 10-jarig bestaan.
In 1999 richtten de gemeente Dessel en het NIRAS de v.z.w. STOLA-Dessel op. De bedoeling was Desselaars mee te laten beslissen over de definitieve berging van laagradioactief afval in de gemeente en tegen welke voorwaarden. In 2004 rondde STOLA haar studie over de voorwaarden af. In april 2005 werd STORA opgericht. Via STORA wordt de Desselse bevolking betrokken bij de nucleaire aangelegenheden in de gemeente Dessel.
Het zal niemand verbazen dat bij de voorwaarden, veiligheid, gezondheid en milieu als eerste zorg naar voren kwamen. Ook werd het belang onderstreept van lokale communicatie en participatie. De berging op Dessels grondgebied moest ook een positieve, zeg maar financiële en ruimtelijke, impact op de plaatselijke gemeenschap hebben. Allemaal nogal vanzelfsprekende voorwaarden en verwachtingen.
Wat meer dan 10 jaar geleden evenwel heel wat kritiek oogste, was het feit dat het Niras vooral schermde met veiligheid en de inspraak van de plaatselijke bevolking, maar de oprichting van inspraakinstanties als STOLA beperkte tot de gemeenten die in aanmerking kwamen voor een eventuele berging.
Als het Niras echt zo bezorgd was om de veiligheid van de bevolking, moest er een perimeter bepaald zijn waarbinnen er eventueel ernstige nucleaire besmetting zou kunnen optreden. En dan moesten er in alle gemeenten die geheel of gedeeltelijk in dergelijk gebied liggen zgn. STOLA's opgericht worden.
Dat is niet gebeurd. Belangrijke delen van Retie en Geel bv. liggen dichter bij de bergingssite aan de Boeretang, dan grote delen van Dessel.
Voor de bevolking van die gemeenten, hoeft dus de veiligheid, de gezondheid, het milieu, geen zorg te zijn. Precies alsof volgens het Niras, het eventuele nucleaire gevaar stopt bij de grenzen van de gemeente waar het afval geborgen wordt.
Merkwaardige wetenschappelijke instelling, dat Niras!
20-09-2009 om 20:55
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2009
Drie miljoen liter melk vernield
De melkboeren hebben het moeilijk. Zal wel zo zijn. Of dat het vernietigen van miljoenen liter melk rechtvaardigt, is natuurlijk de hamvraag. Dezelfde vraag kan telkens opnieuw gesteld worden, wanneer ons kapitalistisch systeem voedselproducenten er zogezegd toe dwingt, voedsel te vernietigen.
Want het bewust vernietigen van voedsel om de marktprijzen op peil te houden of om regeringen en de samenleving onder druk te zetten, is niet alleen een zaak van financiële winst of verlies. Het is onbetwistbaar ook een belangrijke ethische kwestie.
Dat mensen tot dergelijke acties overgaan, bewijst overduidelijk hoe sterk de economisch-financiële dwangbuis waarin ze gevangen zitten, het ethische bewustzijn corrumpeert.
Het over de akkers uitgieten van miljoenen liters melk, het vernietigen van tonnen fruit, groenten en vlees, worden nog wranger en amoreler, wanneer je de honger en dorst ziet van miljoenen mensen in andere delen van de aardbol.
Bovendien wordt op scherpe wijze het humanitaire failliet aangetoond van een economisch systeem dat alleen maar rekening houdt met geld.
16-09-2009 om 23:08
geschreven door Gust Adriaensen
De journalist en het hoofddeksel
In 'De Standaard' van dinsdag 15 september heeft journalist Patrick De Witte het uitgebreid over de hoofddoekenkwestie. Een van zijn stellingen komt erop neer dat , als een schoolreglement het dragen van om het even welk hoofddeksel verbiedt, dat verbod ook gerespecteerd moet worden.
Daarmee ben ik het volkomen eens. Maar buiten die stelling, is er in het stukje van De Witte, hoewel hij zich opwerpt als iemand die de ratio als superieure toetssteen voor alles en nog wat gebruikt, niet veel rationaliteit meer te bespeuren.
De columnist verandert in een puberale branieschopper die de hoofddoekenkwestie misbruikt om zijn afkeer en misprijzen voor godsdiensten en voor de gelovigen te uiten. Daarbij haalt hij op een misleidende manier het verhaaltje over aliens die mensenkinderen aan een rectaal onderzoek onderwerpen om het geheim van het heelal te vinden, uit de kast. Precies alsof 'geloof' en 'gelovigen' in dezelfde bizarre en imbeciele hoek thuishoren.
Dat is beschamend en intellectueel oneerlijk en getuigt van een fundamentalistisch geloof in het eigen grote gelijk. Wie anders denkt of gelooft dan de heer De Witte, werd, als het in zijn macht lag, door hem wat graag in een dwangbuis gestopt.
Wat alleszins duidelijk is: de heer De Witte gelooft niet dat het geheim van het heelal in zijn eigenste reet te vinden is en aliens hebben het nog niet gewaagd het rectum van de columnist aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Wat deze zaken betreft kan de heer De Witte ongetwijfeld op talloze medegelovigen rekenen.
Maar een antwoord op de vraag die de journalist zelf oproept, nl. waar het geheim van het heelal te vinden zou kunnen zijn, blijft hij schuldig.
16-09-2009 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2009
Open Monumentendag ook in Retie
Een wandeling langs plaatsen waar zorg werd en wordt verstrekt
Op zondag 13 september is het weer Open Monumentendag. Het thema is dit jaar: zorg.
Zorg voor zieken, armen, kinderen, bejaarden. Zielzorg. En gewoonweg zorg voor de buren. Betrokkenheid op je naaste omgeving. Bekommernis om elkaar. Het is van alle tijden. Die diverse vormen van zorg hebben sporen nagelaten in gebouwen en landschappen.
De oude Pontfortsevoetweg leidt je van de oude pastorie naar het kasteel du Four en De Linde, gebouwen waar zorg werd en wordt verstrekt. De route laat je ook kennismaken met de Looiendsebergen, waar lang geleden tijdens pestepidemieën de pesthutten werden opgericht.
En de eeuwenoude voetwegen die bewandeld worden zijn natuurlijk ook voor een stuk ontstaan uit de behoefte van mensen en buurtschappen om met elkaar contact te hebben en elkaar, zo nodig, te hulp te komen.
Walter Raeymaekers, de voorzitter van Heemkring 'Zeven Neten' stelde een bijzonder verzorgde brochure samen, die na afloop van de wandeling aan de deelnemers wordt gegeven.
Info: zondag 13 september, vertrek: 14 uur aan de oude pastorie, Passtraat 14
11-09-2009 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
04-09-2009
Christine d' Haen 1923-2009
Christine d' Haen 1923-2009
Er werd verhaald
Helena was huwbaar, de prinsen wierven.
Gehuwd, geroofd, en veel ridders stierven.
Haar huid als de schaal van een ei,
glanzend op de wal bij de grijsaards kwam zij:
Geen wonder dat elkeen, al breekt zij haar trouw,
wil sterven voor de schoonheid van zo'n vrouw!
De prins in haar kamer, de mooiste, met lokken
zit aan haar voet, haar wol om het rokken.
Van over de zee bracht hij haar, van haar man weg.
Boodschappers kwamen: geef haar terug.
Nooit geef ik die vrouw terug.
Het bloed van de bloedsteen dronk hij uit haar hand.
Het bloed vergoten, de Stad verbrand,
haar voet op de bank, zit zij naast haar man,
de wol op haar schoot in een zilveren mand.
Maar misschien in een zwarte zee zingt haar stem
op een wit eiland gedichten voor hem.
04-09-2009 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2009
De schande van Doel, de schande van Vlaanderen, de schande van CD&V
Moet Doel verdwijnen?
-Er liggen nog enkele duizenden ha ongebruikte grond in het Antwerpse havengebied.
-Het gigantische en nog vrij recente Doeldok is een visvijver, want niet geschikt voor containertrafiek.
-Dat dok wordt geleidelijk gedempt met zand uit het Deurganckdok.
-Als gevolg van de economische crisis en de enorme terugval van het aantal containers, wordt dat Deurganckdok, ver onder zijn capaciteit gebruikt.
-De realisatie van het Saeftinghedok, waardoor Doel volgens de Vlaamse regering, het gemeentebestuur van Beveren en het havenbestuur helemaal onleefbaar zou worden, zal nog jaren op zich laten wachten. Als het er al ooit van komt.
Waarom moet wat ooit een bloeiende dorpsgemeenschap was, dan per se van de kaart geveegd worden?
Wat bijzonder tegen de borst stuit is dat een partij die nog altijd de naam 'christen' draagt en die ooit mooie ideeën had over rentmeesterschap en nu nog altijd de mond vol heeft over 'de mensen', zelfs niet het woonrecht in Doel, zolang er geen aanvang gemaakt wordt met de bouw van het Saeftinghedok, wil steunen. Groen! en SP-A doen dat wel. Schande , driedubbele schande voor CD&V, een partij die nog altijd durft uit te pakken met de naam 'christen'. -
30-08-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2009
Doel, N-VA en Groen!
In 'De Standaard' klaagt Groen! aan dat N-VA, het polderdorp Doel laat vallen.
Groen! pleit voor een verlenging van het woonrecht in Doel en hoopte daarbij steun te krijgen van N-VA. De N-VA-parlementsleden Helga Stevens, Jan Peumans en Mark De Mesmaeker engageerden zich in het verleden voor het woonrecht in Doel. Ze ondertekenden voor de verkiezingen een petitie om Doel als cultureel rustpunt in de haven te laten bestaan en dit zolang er geen bouwvergunning is voor het Saeftinghedok. Dit kan enkel als er woonrecht is. Een verlenging is dan ook logisch. Maar nu N-VA een plaatsje in de Vlaamse regering verworven heeft, geeft de partij niet langer thuis, aldus Groen!.
Onder de titel 'Groen! probeert maagdelijkheid te herwinnen', verwijst het Desselse N-VA-parlementslid Kris Van Dijck naar de periode toen Groen! mee in de regering zat en een aantal cruciale beslissingen over de toekomst van Doel mee goedkeurde. Of de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
De repliek van Kris Van Dijck is evenwel (bewust?) helemaal naast de kwestie van de door Groen! gevraagde verlenging van het woonrecht in Doel.
Groen! heeft dan ook recht en reden om aan te klagen dat N-VA als regeringspartij verloochent wat ze voordien verdedigde, nl. een verderzetting van het recht om in het polderdorp te blijven wonen, zolang er nog geen definitieve beslissingen zijn omtrent o.a. het te graven dok.
Het is natuurlijk pijnlijk voor een partij als N-VA. Maar ze verliest haar maagdelijkheid in het regeringsbad. En dat bad zal nog vaker voor N-VA een 'oord des verderfs' blijken te zijn, waarin haar 'Vlaamse degelijkheid' ongenadig verder aangetast wordt.
28-08-2009 om 09:30
geschreven door Gust Adriaensen