In een commentaarstuk bij de regeringsbeslissing om de NIP-test zo goed als helemaal graties te maken voor iedereen, besteedt Karel Verhoeven, hoofdredacteur van De Standaard, aan de ethische aspecten en gevolgen van die budgettaire beslissing.

Het is goed dat Verhoeven  die ethische dimensie onderkent. Maar het zou nog beter zijn, als hij die dimensie duidelijker omschreef. Waarom doet hij daar zo wollig over?

Al jaren worden door de meeste media en zgn. opiniemakers, verwoede pogingen ondernomen om in verband met abortus (en euthanasie) de wettelijke mogelijkheden gelijk te stellen met de ethische verantwoording van de ingreep.

Dat is een permanente indoctrinatie, die erop gericht is vrouwen (en mannen) ervan te overtuigen dat het bij een vruchtafdrijving alleen om de vrouw gaat. Men wil een fundamenteel ethisch bewustzijn over leven en dood veranderen in de richting van de wettelijke mogelijkheden daaromtrent.

Dat er een juridisch kader bestaat waarin abortus legaal mogelijk is, verandert niks aan de fysieke realiteit van een abortus: zich ontwikkelend leven wordt bewust vernietigd, gedood, én aan de ethische dimensie van die daad en de morele verantwoordelijkheid van degenen die ze uitvoeren.

31-05-2017 om 08:48 geschreven door Gust Adriaensen

Al sinds 2003 is Rik Torfs een van de bekendste columnisten van De Standaard. Vandaag verschijnt zijn laatste artikel. Rik stopt ermee. Hij zegt zijn medewerking aan de krant op.

Spijtig. Ik las zijn columns graag omwille van de inhoud en de stijl. Je kon het met hem eens zijn. Je kon grondig van mening verschillen, wat vaak nog de boeiendste en meest inspirerende ervaring was.

Zijn laatste column ontgoochelt me naar de inhoud evenwel in hoge mate. Torfs schrijft dat hij De Standaard verlaat om ethische redenen. 'De mensvisie die de krant vandaag uitdraagt, is onverenigbaar met de mijne', aldus de columnist. Dit zwaarwichtige zinnetje is verbijsterend veralgemenend en staat haaks op Torfs' bekende relativeriringstalent.

Bij de mens- en maatschappijvisie van afzonderlijke journalisten kan ik me iets voorstellen, maar wat is DE mensvisie van De Standaard? Als je dit artikel analyseert, moet je concluderen dat Torfs, 'mensvisie' herleidt tot 'transparantie', die op haar beurt herleid wordt tot het 'geval Dr. Van Gool'.

Daar draait heel deze column om, dat is de essentie van het conflict met De Standaard. Rik Torfs bezat als columnist 'freedom of speech'. Hij kon ook De Standaard of journalisten van die krant over de hekel halen.

Maar Rik Torfs wilde ook redactioneel ingrijpen: De Standaard mocht niet in het 'Van Goolpotje' roeren. Dat was te hoog gegrepen.

Wellicht werd het Rik allemaal wat te veel. Misschien kan hij toch niet zo goed relativeren als het om zijn eigen persoon en functie gaat.

Zou de verloren rectorsverkiezing niet de echte oorzaak van zijn ontslag als columnist zijn? Ik ben er bijna zeker van dat Rik vrolijk voortgeschreven zou hebben, mocht hij ook de volgende vier jaar rector gebleven zijn van de Katholieke Universiteit van Leuven.

29-05-2017 om 17:13 geschreven door Gust Adriaensen

Op dit blog werd al herhaaldelijk de eenzijdige aandacht van de media voor misbruik in kerkelijke kringen aangeklaagd. De sport, het jeugdwerk, de zorg, enz., bleven grotendeels buiten schot.

De Standaard brengt daar verandering in. De vrijdagkrant geeft het getuigenis van ex-judoka Ann Simons en de laatste weekendeditie van De Standaard brengt vier bladzijden over seksueel misbruik in de judosport.

De krant vroeg Jean-Marie Dedecker, van 1980 tot 2000 judobondscoach, om een reactie. Die roept heel wat vragen op.

Dedecker zegt dat hij het verhaal van Ann Simons kent en dat hij haar gelooft. De verhalen die in de weekendeditie gepubliceerd worden, gelooft hij dan weer niet. Hij ontkent ook dat er een cultuur van seksuele intimidatie bestond, wat de ex-judoka’s in hun getuigenis wel beweren. Kortom, Dedecker zegt dat hij in de zaak Simons ‘wel geruchten hoorde’, maar het accent in zijn reactie ligt op het niet weten, niet geloven en/of ontkennen van een ‘cultuur van seksuele intimidatie’, althans tijdens de periode dat hij bondscoach was. Hij haast zich er nog insinuerend aan toe te voegen: ‘Wat er na mij is gebeurd, weet ik natuurlijk niet… Wat ik wel weet, is dat het na mijn vertrek bij de federatie en met het judo bergaf is gegaan.’ Tja.

Klinkt Dedecker geloofwaardig? Wist hij (bijna) helemaal van niks? Weinig waarschijnlijk.

Parlementslid Dedecker laat uitschijnen dat er in de periode (1980-2000) dat hij bondscoach was, er door hem amper grensoverschrijdend seksueel gedrag in judomiddens geconstateerd werd. Kom nou. Dan liep Jean-Marie met oogkleppen op. Alsof pas vanaf 2000 de seksuele remmen in judomiddens werden losgegooid ?!

De getuigenissen van de judoka’s spreken dat ook tegen. Zij werden voor het eerst slachtoffer of getuige van seksuele intimidatie in een periode toen Dedecker nog bondscoach was.

De vraag kan dus terecht gesteld worden: ‘Wist Dedecker als bondscoach van het misbruik in judomiddens? Heeft hij nagelaten de bevoegde instanties daarvan op de hoogte te stellen?’

28-05-2017 om 22:52 geschreven door Gust Adriaensen

XII/21
Vrijdag 26 mei 2017
Magistrale geopolitiek
Ik heb nooit een grote politieke leider van dichtbij gezien of ontmoet en ik heb er ook geen enkele behoefte aan. Wanneer ik hoor wat ze zeggen en zie wat ze doen geeft dit me een bepaald beeld, zij het ook niet volledig. Het voorstel van Vl. Poetin om in Syrië vier veilige zones in te stellen is in elk geval een magistrale zet. Al jaren lang probeert de internationale coalitie in Syrië in het noorden een veilige “no fly” zone op te leggen. Dat was de vondst destijds om Libië te vernietigen. Immers daardoor zou de nationale (nu de Syrische) luchtmacht verlamd worden zodat de rebellen vrij spel hebben om het land op de knieën te krijgen. De internationale gemeenschap zou daarbij toezien dat de Syrische luchtmacht inderdaad zich niet zou kunnen verdedigen. Deze veilige “no fly” zone werd steeds terecht door Rusland verworpen. En nu lijkt Rusland zelf met het plan voor de dag te komen. Tegenstanders van Syrië hopen in hun naïviteit dat hiermee de opdeling van Syrië is ingezet. De inhoud is echter geheel anders. Dit plan heeft het akkoord van Syrië én de steun van de internationale gemeenschap, zoals de secretaris van de VN al duidelijk heeft gemaakt. De grote terroristengroepen (IS, Al Nousra…) doen met de gesprekken niet mee en zijn dus uitgesloten. Dat betekent dat zij te allen tijde mogen bestreden worden. De ‘schendingen’ in deze zones komen ook van IS en al Nousra. Bovendien wordt door dit plan de werkelijkheid duidelijker aan het licht gebracht. De terroristen kunnen zich niet meer voordoen als degenen die het land willen opbouwen maar worden ontmaskerd als de moordenaars en de verwoesters. Zij zijn dus razend omwille van dit plan. Bovendien zijn het Rusland en Iran die toezicht houden en in feite ook het recht zouden hebben om vliegtuigen van de NAVO, de VS of gelijk welk ander land dat illegaal in Syrië opereert, uit de lucht te halen.
Al duurt de oorlog tegen Syrië nog steeds verder (wat donderdag vorige week weer bleek toen de VS coalitie in Syrië aan de grens met Irak en Jordanië illegale bombardementen uitvoerde op troepen die loyaal zijn jegens Syrië) en al blijft er een afstand tussen de plannen en de werkelijkheid, Putin gaat rustig en bezonnen verder met het beschermen van de soevereiniteit, de territoriale integriteit van Syrië en het recht van het volk om zijn eigen toekomst te bepalen. De invoering van de vier veilige zones in Syrië is in elk geval een magistraal plan (Adam Gerrie, mondialisation.ca, 10 mei 2017: http://www.mondialisation.ca/cinq-raisons-pour-lesquelles-les-zones-securisees-dastana-sont-bonnes-pour-la-russie-et-la-syrie/5589529)
Het einde van de Arabische Lente?
Generaal Michaël Flynn, door D. Trump aangesteld als adviseur voor de nationale veiligheid moest onmiddellijk aftreden. Hij was het die zich heftig verzette toen de administratie Obama die IS oprichtte. Hij was het ook die de moslimbroeders aanwees als het politieke wapen van het westen om in het M.O. onrust en regeringswissels te bewerken. De moslimbroeders werden in 1951 door de UK opgericht en Saoedi-Arabië richtte de islamitische liga op om de moslimbroeders te steunen. Ondertussen is D. Trump op reis in Saoedi-Arabië, op weg aar Jerusalem, Bethlehem, het Vaticaan en België. In zijn toespraak tot de islamitische leiders in Riyad spreekt D. Trump uiteraard geen woord kwaad van het staatsterrorisme van Saoedi-Arabië. Neen, de grote duivel is Iran, terwijl het sjiitisch is en de islamterroristen soennieten zijn. Natuurlijk zeggen alle staten in het openbaart dat ze “het terrorisme” bestrijden, terwijl ze ondertussen hun terroristische groepen volop steunen. Toch zien we hoe D. Trump een zachte diplomatieke bocht neemt. Hij spreekt niet over het islamitisch terrorisme maar over het bestrijden van het djihadisme. James Mattis, minister van landsverdediging legt uit wat de president eigenlijk bedoelt: de djihadistische groepen omsingelen en dan uitroeien zodat ze niet kunnen ontsnappen. Het is nog niet duidelijk hoe de UK en Saoedi-Arabië in feite gaan reageren. In ieder geval blijkt voor D. Trump de grote vijand niet meer te zijn de Syrische Arabische Republiek, zoals voor Obama, maar het djihadisme. Is dit het begin van het einde van de zogenaamde (westerse met hulp van de golfstaten en Turkije) Arabische Lente? We hopen het. (Thierry Meyssan, 23 mei 2017: http://www.voltairenet.org/article196401.html)
Amerikaanse burgeroorlog II?
Neen, het is geen vervolg op de verwoestende burgeroorlog van 1861-65, het is een bitsige, politieke strijd van machten die de huidige democratisch gekozen president niet willen aanvaarden. De andere presidentskandidate genoot de steun van Wall Street, het Pentagon, de CIA, de American Intelligence, heel het industrieel militair oorlogscomplex, de petrolboeren en de machtige media, kortom “the deep state complex”. En toch, D. Trump werd verkozen. En zo zijn deze machten achter de coulissen begonnen met een strijd op leven en dood tegen Trump. Trump heeft nauwelijks enige politieke ervaring. Hij heeft ook nauwelijks enige kennis van de internationale politiek. Het middel van een oorlog tegen de president is de paranoia van de Russofobie. De hysterie tegen Rusland is nu zo opgedreven dat het voortdurend kan gebruikt worden. Telkens opnieuw worden wazige aanklachten opgeklopt zonder enig hard bewijs om de indruk te vergroten dat Trump een geheime agent van Rusland zou zijn, dat hij staatsgeheimen doorgeeft enz. Zonder dat deze schimmige machten het zich bewust zijn, stellen ze Amerika dan voor als een soort bananenrepubliek die door Rusland bestuurd wordt, alsof Rusland de laatste decennia nog niet genoeg bewezen heeft dat het, in totale tegenstelling met het westen, niet geïnteresseerd is aan het ondermijnen en inpalmen van andere soevereine landen. Rusland wil wel voor zijn eigen veiligheid zorgen. Terwijl de NAVO alle landen van het Warschau-pakt heeft ingepalmd en bovendien nog een aantal landen van de voormalige Sovjetunie, heeft Putin geen kik gegeven. Toen ze Oekraïne en de Krim met een staatsgreep konden bemachtigen, overschreden ze evenwel een rode lijn. Oekraïne en de Krim behoren sinds meer dan een millennium tot het hart van Rusland. Prins Vladimir van Kiev werd in de 9e eeuw op de Krim gedoopt en dat was het begin van het christelijke Rusland, wat zelfs op aangepaste wijze door de voormalige Sovjet-Unie werd gevierd. Rusland wil eigen land en volk beschermen en opbouwen volgens het internationaal recht. De huidige burgeroorlog in Amerika ondermijnt de eigen democratie steeds meer en is in feite een strijd tegen windmolens. Dank zij een uitgekiende mediacampagne wordt deze strijd evenwel zo voorgesteld alsof het allemaal op bewezen feiten steunt zodat het een verantwoording biedt om de huidige president af te zetten. (Finian Cunningham, 16 mei 2017, https://sputniknews.com/columnists/201705161053671216-america-civil-war/).

Gevaar voor een atoomoorlog

De voornaamste terroristische groepen zijn door de VS opgericht met de steun van de grote bondgenoten (Saoedi-Arabië, Qatar, Turkije) als instrumenten van de geheime diensten van Amerika. De VS steunen ook al Qaida en IS in Syrië en Irak. Daarom is de Amerikaanse “strijd tegen het terrorisme” puur bedrog. Trump heeft in zijn presidentscampagne goede principes verkondigd, waarvoor hij werd toegejuicht en uiteindelijk ook gekozen: geen interventionisme meer in andere soevereine staten, geen wapens meer voor terroristen, samenwerken met andere grote mogendheden zoals Rusland… Hij heeft hiervan heel weinig of niets kunnen realiseren (zijn pro vita houding blijkt hij tot heden wel trouw te blijven). Hij heeft de oorlogspolitiek van zijn voorgangers verder gezet en eigenlijk nog erger gemaakt, met herhaalde bombardementen in Syrië en gespannen relaties met Rusland, erger dan voorheen, een versterking van de oorlogsopbouw door de NAVO… Blijkbaar wordt Amerika nu bestuurd door de “Deep State”. Hierbij wordt aan de strategie van een “preventieve oorlog” nog veel aandacht geschonken. Tegelijk wordt verkondigd dat hierbij het Amerikaanse volk zelf geen gevaar loopt. Prof emeritus Michel Chossudovsky (economie universiteit Ottawa en directeur van Global Research) meent dat we de dreiging van een atoomoorlog wel heel ernstig moeten nemen. Hij pleit voor een globale anti-oorlog beweging en het versterken van de kritische stemmen in de beleidsorganen van de landen zelf (Prof Michel Chossudovsky en Ariel Noyola Rodriguez, mondialisation.ca 22 mei 2017, http://www.mondialisation.ca/nous-devons-prendre-au-serieux-la-possibilite-dune-attaque-nucleaire-us/5591470)
Onbezonnen oorlogstaal

Sharmine Narwani is een sympathieke Iraanse journaliste, moeder van twee jongens. Ze heeft in ons klooster enkele dagen verbleven en sindsdien zijn we met elkaar in contact gebleven. Ze vroeg hoe ze kon helpen. We hebben allerlei nuttig materiaal voor de gehandicapten van Qâra opgegeven en een tijd later kwam dit materiaal ook toe in Libanon. Haar reportages stuurt ze steevast naar ons door. Nu schrijft ze een pittig stukje over “dodelijke retoriek”.
De 31 jarige Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman blijkt een bijzonder onbezonnen en oorlogszuchtig kereltje te zijn. Met zijn 110 miljard Amerikaanse wapens waant hij zich nog sterker. Jemen dacht hij even tot de (zijn) orde te kunnen roepen, maar hij heeft zich in een moeras begeven waarin hij steeds meer wegzinkt. En nu spreekt hij erg brutale oorlogstaal tegen aartsvijand Iran, die inmiddels de gematigde Hassan Rouhani als president met een grote meerderheid herkozen heeft. Hij denkt met zijn onverdraagzaam wahabisme de wereld te kunnen veroveren dank zij de steun van het westen. Tegen Iran schreeuwt de kroonprins het uit dat de Saoedi’s niet zullen wachten totdat ze door Iran worden aangevallen maar dat de strijd in Iran zelf gevoerd zal worden. Daar is de Amerikaanse houding van de ”preventieve oorlog” weer. De Iraanse minister van buitenlandse zaken, Houssein Dehghan waarschuwt de kroonprins echter geen ondoordachte actie tegen Iran te beginnen want dat zou de allerlaatste oorlog van Saoedi Arabië zijn, waarbij er van Mecca en Medina niets meer overblijft. (Sharmine Narwani, 16 mei 2017, https://www.rt.com/op-edge/388519-saudi-arabia-war-iran/)

Europese zwaargewichten tegen de vergrijzing
De Duitse kanselier A. Merkel, De Franse eerste minister E. Macron, De Engelse eerste minister Th. May, de Italiaanse eerste minister P. Gentiloni, de voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker en nog andere politieke luidsprekers zoals de Nederlandse eerste minister L. Rutten… niemand van hen heeft kinderen. Hoe gaan zij de vergrijzing in Europa aanpakken? (dit bericht wordt u doorgegeven door P. Daniel, niet gehuwd, geen kinderen maar wel uit een groot gezin).
Proficiat Roemenië!
Met een verpletterende meerderheid (232 van de 270 stemmen) heeft de Roemeense kamer van afgevaardigden een amendement aangenomen op de nationale constitutie waardoor bepaald wordt dat een huwelijk een vereniging is van man en vrouw. De tekst van de constitutie zou dan worden: “Het gezin is gegrond op het huwelijk door een vrije toestemming tussen een man en een vrouw, hun volledige gelijkwaardigheid en het recht en de plicht van de ouders om de opvoeding en opleiding van de kinderen te verzekeren”. Dit moet nu nog door de senaat goedgekeurd worden. Hieraan is een grote actie voorafgegaan, georganiseerd door de beweging “coalitie voor het gezin” die 3,1 miljoen handtekeningen verzamelde (terwijl er maar een half miljoen vereist zijn). Verdient navolging!
Ter herinnering
Op vrijdag 2 juni om 19.30 u is de voorstelling van ons boek voorzien in de Rafaëlzaal van het gasthof van de Abdij Postel (Abdijlaan 16, 2400 MOL-POSTEL), waarna een eenvoudige receptie.
Op zaterdag 3 juni vanaf 13.00 u ben ik aanwezig op de conferentie Syria and the Near East samen met Elijah J. Magnier, Yvette Shamier, Kevork Almassian en Malik Samoel, Elzenveld Conference Center, Lange Gasthuisstraat 45, Antwerpen.
Op donderdag 8 juni om 20.00 u ben ik aanwezig in de dabatclub samen met prof. Amin Makar: Hotel de Basiliek, Trooststraat 22, 2650 EDEGEM
Op dinsdag 13 juni om 20.00 u geef ik een lezing over Syrië en over mijn boek in de universiteit van TILBURG: prof. Cobbenhagenlaan 19: Tilburg University Chaplaincy, studentenparochie Maranatha.
P. Daniel

27-05-2017 om 09:05 geschreven door Gust Adriaensen

Journalist Ruben Mooijman formuleert het haarscherp: 'Het fiscale beleid werkt in het voordeel van eigenaars. Zij krijgen een fors fiscaal cadeau van de samenleving. Terwijl anderzijds de investeringen in sociale huurwoningen al jaren achterblijven bij de doelstellingen. '

Dat is al lang zo maar deze rechtse regering versterkt dat asociale beleid nog in grote mate.

26-05-2017 om 16:10 geschreven door Gust Adriaensen

Luc Van Gorp, voorzitter van CM, in zijn Rerum-Novarumtoespraak:

'Onze neoliberale samenleving kan maar moeilijk om met kwetsbaarheid. Ze is op het gevaarlijke punt beland dat ze kwetsbaren en profiteurs op één hoop gooit. Maar niemand is perfect, niemand kan een leven lang op topniveau presteren. '

‘Er is nochtans een fundamenteel verschil tussen een kwetsbare en een profiteur. Een profiteur pakt iets waar hij geen recht op heeft, een kwetsbare krijgt iets niet waar hij wel recht op heeft’.

25-05-2017 om 07:21 geschreven door Gust Adriaensen

God en Vader,
zegen onze aardse pelgrimstocht
en onze dagelijkse levensweg.

Uw liefde kent geen grenzen,
uw barmhartigheid omspant de aarde.
Waar onmacht heerst en kwaad
opent Gij deuren van vergeving.

Jezus was van uw barmhartigheid
de menselijke gestalte.
Wie was gevallen, richtte Hij weer op,
wie was uitgestoten, zette Hij in het midden,
wie had gezondigd, schonk Hij vergiffenis.

Schenk ons Vader, uw heilige Geest,
die zuiver maakt wat troebel is,
die recht zet wat geknakt is,
en die geneest wat is gebroken.

Maak ons barmhartig, Vader,
zoals Gij voor ons barmhartig zijt.
Leer ons elkaar de vergeving te schenken
die wij eerst van U ontvangen hebben.

Wijs ons de weg en ga met ons mee, God,
langs de soms ingewikkelde paden van het leven,
daarvoor bidden wij door Jezus Christus,
uw Zoon en onze Heer.

(Gebedskalender Kerk&Leven)

24-05-2017 om 22:55 geschreven door Gust Adriaensen

Onder de titel 'Wat is waarheid?' schrijft Rik Torfs, nog even rector van de Katholieke Universiteit Leuven, een boeiende filosofisch-semantische column over de begrippen waarheid-leugen. 'In het post-truth-tijdperk is niet de leugen, maar de waarheid van gedaante veranderd. Met de leugen gaat het goed, ze is van alle tijden' , stelt Torfs. 

Rik Torfs scheidt de twee dus van elkaar. Maar zijn het niet eerder communicerende vaten? Bestaat de waarheid niet bij de 'genade' van de leugen en omgekeerd? En verandert ook de leugen niet van gedaante wanneer de waarheid van gedaante verandert?

Torfs schrijft badinerend dat de lezer de waarheid niet zal vinden in zijn column. Volkomen akkoord. De leugen is evenmin te vinden. Zelfs als hij expliciet (eventueel tussen haakjes) bij een zin vermeldde dat er een leugen in zit, zou de lezer zich afvragen: 'Schrijft de rector wel de waarheid?'

Even toepassen op de actualiteit. Liegt Trump over zijn streven naar vrede, wanneer hij voor de verzamelde oliedictators van het Midden-Oosten geen kik geeft over schending van de mensenrechten?Wat is leugen en waarheid wanneer bestaande bossen lang geleden bij de (dubieuze) opmaak van de gewestplannen, door de overheid in voor de eigenaars lucratieve (bouw- en industrie)zones zijn ondergebracht, nu als 'zonevreemde' bossen worden beschouwd, waardoor de eigenaars recht hebben op riante compensatievergoedingen, wanneer de overheid die bossen wil beschermen ?

En de ultieme leugen-waarheidtoets, althans voor Rik Torfs. Wanneer schrijft Rik over waarheid en leugen in de door hem verloren K-UL-machtsstrijd om het rectoraat van de grootste en bekendste universiteit der Lage Landen?

23-05-2017 om 10:00 geschreven door Gust Adriaensen

In een toespraak in Saudi-Arabië, voor een gehoor van tientallen dictators, kikte president met geen woord over mensenrechten. Voor deze primitieve leider van het machtigste, democratische land ter wereld, telt alleen geld.

Ontgoochelend en gevaarlijk!

21-05-2017 om 20:01 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'Vrede moet gebouwd worden op rechtvaardigheid, op integrale menselijke ontplooiing, op respect voor de mensenrechten, op bescherming van de schepping.'

21-05-2017 om 11:54 geschreven door Gust Adriaensen

XII/20
Vrijdag 19 mei 2017
Qâra – Damascus – Beiroet – Brussel – Postel
Na de eucharistieviering vorige vrijdag namen we samen het ontbijt, waarna ik afscheid nam van de zusters en medebroeders. De burgemeester van Qâra bracht me naar Damascus. De controles onderweg waren veel strenger dan gewoonlijk, hoewel de soldaten vriendelijk bleven. In Damascus was het werkelijk zomers weer en je zag het ook aan het gedrag van de mensen. Op de grasperken zaten groepen jongeren of gezinnen samen. De familie Srour is al eeuwen lang nauw verbonden met ons klooster en zorgt nu nog voor ons. Deze familie is goed vertegenwoordigd in Damascus en in Qâra. Aan het ouderlijk huis, waar moeder leefde en vorig jaar gestorven is, werd ik opgewacht. Een neef met zijn vrouw en twee kleine kinderen bracht mij naar zijn schoonouders in de christelijke wijk van Damascus, Bab Touma. Hier zijn zes dochters en twee zonen. Vier getrouwde dochters met hun kleine kinderen waren thuis. Een leven van jewelste in dit oude, vrij kleine huis met antieke balken. Er werd voor een versnapering gezorgd. De neef vroeg uitdrukkelijk om voor het huis en gans het gezin te bidden, wat we onmiddellijk hebben gedaan. Daarna nodigde hij mij uit om in een restaurantje met nog twee vrienden te gaan eten en hij wilde absoluut niet dat ik financieel zou bijdragen. Het waren jongens die we ook in Deir Atieh bij de voetbal al ontmoet hadden. Hier kwamen vele families eten. Af en slechts zag je een vrouw of een meisje met een hoofddoek. Dit is duidelijk een christelijke wijk.
Rond vijf uur in de namiddag werd voor mij een taxi voorzien die me over de grens naar Beiroet bracht. Alles verliep vlot en zonder moeilijkheden. Ik heb nog van gedachten kunnen wisselen met moeder Agnes-Mariam en zr Carmel, heb een halve nacht goed geslapen. Ik was op tijd in de luchthaven van Beiroet en kwam ook op tijd toe in Zaventem, waar ik opgehaald werd en naar de abdij van Postel gebracht.
Maandag 15 mei mocht ik een lang interview geven voor de alternatieve nieuwsite “Signs of the Times” (www.sott.net). Woensdag en donderdag mochten we een avondconferentie geven over de noodzaak om zeer kritisch te staan tegenover de gewone berichtgeving en over ons boek, de echte betekenis van de contraceptie: voor de “tegenstroom” in St. Michiels-Brugge en voor de Belfortgroep in Oostkamp. Het waren zeer geïnteresseerde toehoorders met een erg levendige interactie. Hartelijk dank aan de organisatoren.

20-05-2017 om 08:13 geschreven door Gust Adriaensen

De manier waarop minister-president Bourgeois een minister uit zijn eigen regering, met name Joke Schauvlieghe, schoffeert in de bossenkaartsoap is ongehoord en ongezien.

CD&V kan dat zo toch maar niet over zich heen laten gaan!

19-05-2017 om 22:41 geschreven door Gust Adriaensen

Het is een sport of een obsessie van nogal wat journalisten geworden, om het verweesde, verwaarloosde 'volk' tegenover het intellectuele en politieke establishment te plaatsen en daaraan begrippen als hart en ratio, revolutie en immobilisme, bullebak en verleider, klassieke en populistische politicus te verbinden.

Dat is een vorm van framing die een objectieve kijk op de realiteit vertroebelt en de kwalijke kenmerken van het populisme kan vergoelijken en aanvaardbaar maken.

Een voorbeeld. Sturtewagen stelt het in een opiniebijdrage in De Standaard zo voor dat alleen populisten à la Trump in staat zijn het vertrouwen in de politiek te herstellen, omdat zij de harten veroveren.

Nog los van het feit dat de overwinning van Trump nipt was (Clinton haalde enkele miljoenen stemmen meer), is die voorstelling van zaken toch erg pessimistisch en ja, ook elitair.Zij doet namelijk uitschijnen dat het 'volk' alleen maar vatbaar is voor bluf, racisme en seksisme, fake news, agressie en zelfbeklag, domheid en machtswellust.

19-05-2017 om 09:26 geschreven door Gust Adriaensen

Dat Vlaamse ministers en media, én investeerders en projectontwikkelaars, het nu roerend eens zijn over verkleining en inbreiding, maakt vele gemeentebestuurders en burgers terecht achterdochtig.

De Vlaamse Bouwmeester Leo Van Broeck zegt in een kranteninterview: 'Investeerders en projectontwikkelaars verdienen het niet om als criminelen te worden weggezet'. Natuurlijk niet. Maar de sector én het ruimtelijk beleid op plaatselijk, regionaal en nationaal niveau, hebben er tot in het recente verleden voor gezorgd dat onze open ruimte en grote delen van onze prachtigste natuurgebieden, onherstelbaar verknoeid werden.

Burgers en (plaatselijke) politici die zich daartegen verzetten, werden geïntimideerd en weggezet als wereldvreemde groene jongens. Want ruimtelijke ordening was zeker voor de investeerders en projectontwikkelaars een zaak van het grote geld.

Nu die bron opdroogt, gooit de sector zich op de dorpskommen. Verdichting, vaak zonder aandacht voor de historisch gegroeide structuur van de kern , is de nieuwe geldbron. In die dorpskomstructuur was ook altijd heel wat groene ruimte te vinden.

De beleidvoerders die denken dat investeerders en projectontwikkelaars voldoende rekening houden met die longen in het dorpskomweefsel, als ze er niet toe gedwongen worden, verdienen nu zeker het etiket 'wereldvreemd', of erger 'medeplichtig'.

Onze ruimtelijke ordening is altijd een ratjetoe geweest, een boksring van het grote geldgewin, een spel en/of gevecht waarin de kunst van het omzeilen van de regels het belangrijkste was.

Resultaat: ruimtelijke WANORDE, die des te schrijnender opvalt wanneer je bv. het Nederlandse platteland verkent.

17-05-2017 om 08:32 geschreven door Gust Adriaensen

Reginald Moreels, vroegere staatssecretaris, nu: oorlogschirurg in Mosul, in dSWeekblad:

'Ethiek is het belangrijkste woord in mijn leven geworden. Moraal die zich bevrijd heeft van het moralisme. De eeuwige zoektocht naar zingeving, zoals geloof voor mij de eeuwige twijfel is.'

'Wat mij het meest aangrijpt, is hoe snel we in een context van geweld overqpringen van de ene natuur op de andere. Haat ontmenselijkt. Het is een existentieel gevaar voor onze samenleving.'

'Het probleem is dat mensen lui zijn, ook intellectueel en spiritueel. In je eigen gelijk blijven hangen, is veel makkelijker.'

'

17-05-2017 om 07:39 geschreven door Gust Adriaensen

Zaterdag 3 Juni 2017 organiseert het 6 Mei Comité een bijzondere conferentie in Antwerpen.

Sprekers zijn onder meer de bekende norbertijnse pater Vader Daniël Maes, bekend van zijn werk in het Mar Yakub klooster in Syrië. Dit jaar komt hij uit met twee opzienbarende boeken om andermaal van zijn strijdvaardige levenskracht te getuigen.
Kevork Almassian is een internationaal bekende politieke analist die zijn naam gemaakt heeft met de oorlog tegen Syrië. Hij is de oprichter van Syriana Analysis en komt regelmatig in internationale media.
Elijah J. Magnier is journalist en internationaal hoofdcorrespondent voor de Koeweitse krant Al Rai. Hij brengt het grootste deel van het jaar door in Syrië en Irak.

Yvette Shamier en Malik Samoel van het CSN, officieel vertegenwoordigingsorgaan van Syriërs in Nederland, maken de dag compleet.

Site: http://syriaconference.com
Contact: info@6mei.org

Datum: Zaterdag 3 Juni 2017
Tijd: 13u
Locatie: Elzenveld Conferentiecentrum, Antwerpen, Lange Gasthuisstraat 45

Plaatsen beperkt en inschrijven verplicht via info@6mei.org of door een like op facebook.

Tel: +32 (0)472 77 79 03

17-05-2017 om 07:27 geschreven door Gust Adriaensen

 In een column verwijst filosofe Tineke Beekman naar Cato de Jongere (95 v. Chr.-46 v. Chr.)

'Wie een voornaam burger wil zijn, moet zijn eigen verlangens en neigingen onder controle houden. De vijanden van de vrije republiek zijn winstbejag, eerzucht, overdaad, corruptie. Die kun je aanklagen bij anderen, maar moet je bij jezelf bestrijden. '

12-05-2017 om 08:35 geschreven door Gust Adriaensen

Luc Sels heeft het nipt gehaald van Rik Torfs. Het valt natuurlijk af te wachten wat Sels als rector waard zal zijn.

Ik vrees dat de Universiteit van Leuven met Sels aan het hoofd, zich meer zal terugtrekken binnen de eigen muren en structuren.

Met Torfs had de universiteit een briljante geest, een man met een enorm gevoel voor humor, als rector. Bovendien kwam hij duidelijk uit voor zijn katholieke overtuiging en verdedigde hij ook de christelijk-katholieke identiteit van de Katholieke Universiteit van Leuven.

09-05-2017 om 22:28 geschreven door Gust Adriaensen

De gebedsintentie van paus Franciscus voor mei. klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://youtu.be/ZvVwRIBfKxU   

De kranten vandaag:

'De gesloten campagne aan de KU Leuven barst volledig open, nu kandidaat-rector Luc Sels een klacht heeft ingediend wegens ‘onregelmatigheden’.
Serene verkiezing? Ook in Leuven lukt het niet

Door de vele bizarre complottheorieën en logeverhalen in Gent leek de rectorverkiezing in Leuven op een beschaafd onderonsje tussen twee valabele kandidaten uit te draaien. Maar dat beeld klopt niet langer. Uitdager Luc Sels heeft namelijk een klacht ingediend wegens ‘ontoelaatbare gedragingen’ tijdens de campagne.'

Dit blog 'Rasp' op 4 mei:

'In Leuven verloopt de machtsstrijd minder agressief en vooral meer verborgen voor de buitenwereld. Maar vergis u niet. Ondergronds is er gelobby van grote ego's en faculteiten, van belangengroepen ook van buiten de universiteit.

Voor nogal wat mensen in het Leuvense universitaire weefsel is Rik Torfs te prominent aanwezig op het publieke forum, heeft hij te veel flair, wellicht ook te veel flitsend verstand, kortom: Torfs verwekt afgunst.'

En vergeet ook niet de rest te lezen over Torfs, Sels én de machtsstrijd tussen beiden.

06-05-2017 om 12:49 geschreven door Gust Adriaensen

XII/18
Vrijdag 5 mei 2017
Flitsen uit het leven van de gemeenschap
Dagelijks wordt er gewerkt aan het nauwkeurig noteren van het materiaal dat van de drie containers gekomen is en dat de grote zaal onder de nieuwbouw helemaal vult. We hebben die containers vorige week op een avond en nacht leeggemaakt. Er moet ook een en ander versleept worden en vrachtwagens moeten geladen worden. Tevens worden er nog steeds bomen geplant op het terrein. Bovendien moet er iedere dag een vracht rotsstenen verzameld worden. Hiermee kunnen de betonnen muren van het schapenhok (nu voor 100 schapen) mooi afgewerkt worden, zoals de andere gebouwen. Tenslotte wordt de kluis binnen en buiten ook verder afgewerkt.
De zoon van een van onze arbeiders, een christen, wil zich een week komen voorbereiden op zijn examen Engels. Hij mist niet alleen een grondige kennis van de taal maar ook enige structuur en vaste orde in zijn leven. Om beurt zal een van de fraters hem helpen. Ondertussen gaan de dagelijkse lessen Engels voor mensen uit Qâra hier ook door. Dit vraagt serieuze voorbereiding en het opzoeken van geschikt materiaal, maar het loont de moeite. De studenten en studentinnen zijn er ook dankbaar voor.
Het “collectief van Antiochië”
Als “gemeenschap van de eenheid van Antiochië” zijn we verrast door het plotse ontstaan in Frankrijk van een “collectief Antiochië” onder priesters en religieuzen. In Antiochië is Petrus eerst zeven jaar bisschop geweest, vooraleer hij naar Rome vertrok en vanuit Antiochië werd het christelijk geloof onder de volkeren verkondigd door Paulus. Daar was de Kerk nog één in verscheidenheid, nl. bestaande uit een “kerk van de volkeren” en een “kerk van de joden”. Daar werden de gelovigen uit de volkeren voor het eerst “christenen” genoemd.
Het Franse “collectief Antiochië” is blijkbaar uit de koorts van de presidentsverkiezingen geboren. Na de eerste stemronde hebben de Franse bisschoppen gemeend in een communiqué de gelovigen al meteen te moeten waarschuwen, alleen en uitdrukkelijk voor de kandidate van het rechtse Front National. Geen woord van kritiek op de andere kandidaat, die ultra liberaal is, pro nieuwe wereldorde, pro islam, anti familie, pro abortus, pro euthanasie en… pro-bablement nog veel meer. Vele priesters en religieuzen van alle rangen, standen en leeftijden aanvaarden dit niet. Het verschil van houding van de hogere clerus (die zo dicht mogelijk bij de openbare opinie wil blijven) en van de lagere clerus (die dichter bij het volk wil staan) is ook in Vlaanderen niet vreemd. De reactie van het collectief is rustig en vastberaden. Het laat de bisschoppen verstaan dat zij zich zo niet zullen laten mobiliseren of intimideren. “Wij kijken al lang niet meer naar tv, wij lezen jullie verklaringen niet meer…Wij waren aanwezig op de “Manif pour Tous” en de “Mars voor het leven” en jullie waren daar niet…De situatie wordt met de dag erger. Wij delen in het lijden van een volk waar jullie weinig contact mee hebben…Wij zeggen in alle rust dat wij zullen stemmen voor Mevr. Le Pen”. Toch is er ook nog een bisschop die op zijn wijze protesteert tegen het communiqué van de Franse bisschoppen, nl. de charismatische Dominique Rey, bisschop van Fréjus-Toulon, waarmee we jaren geleden mochten kennismaken. Hij roept de gelovigen op om gewetensvol te stemmen voor degene die eerbied opbrengt voor het leven, het gezin, de godsdienstvrijheid, de vrede in de wereld en de zorg voor de armen. Het is ook deze bisschop die een bijzondere band heeft met ons bisdom hier. Al willen we onze hoop niet meer stellen op politici, we wensen het Franse collectief Antiochië alle succes toe.
Ten hemel schreiend onrecht
Vier dorpen zijn omsingeld. In het noorden, in de provincie Idlib houden rebellen van Jaych Al Cham (“het leger van Damascus”!?) de sjiitische burgers van Kafraya en Foya sinds 29 maart 2015 in hun greep. Ze worden dagelijks bestookt met raketten. Huizen, scholen, ziekenhuizen worden gebombardeerd, water en elektriciteit afgesloten, toevoer van voedsel en medicamenten wordt verhinderd en scherpschutters doden het vee. Voor het wahabisme van Saoedi-Arabië is het feit dat de burgers sjiieten zijn een grote misdaad.
In het zuiden, aan de Libanese grens heeft het Syrische leger in Madaya en Zabadani sinds 4 juli 2015 rebellen omsingeld nadat dezen een aanval gelanceerde hadden in Qalamoun. De behandeling van de rebellen door het Syrische leger is evenwel geheel anders. Ook de uitwisseling van groepen is geheel verschillend verlopen. De rebellen in het noorden en het leger in het zuiden zouden aan beide zijden de veiligheid van hen die vrij gelaten worden verzekeren, zo was overeengekomen. Het Syrische leger is zijn verplichting nagekomen en heeft gezorgd dat de groepen rebellen met hun familie en wapens veilig konden vertrekken.
En hoe worden de geëvacueerden in het noorden door de rebellen behandeld? Met bussen worden ze weggebracht richting Aleppo. In El-Rachidine, nog rebellengebied, wordt halt gehouden. Daar komen rebellen toe die de kinderen met snoepgoed lokken. Ondertussen komt daar een auto met explosieven voorbij en doodt 126 mensen, waarvan, 68 kinderen (Antoine Charpentier, 2 mei 2017: (http://www.mondialisation.ca/syrie-foua-et-kefraya-timidite-de-la-communaute-internationale/5588244).
Dit verhaal zoals het gebeurde, komt niet in de media, van een onpartijdig internationaal onderzoek is geen sprake en nog minder van een speciale zitting van de VN Veiligheidsraad. Rebellen, “Syrische opposanten”, terroristen hebben geen enkele bedoeling om mee te werken aan vrede in het land en de bemiddeling van de “internationale gemeenschap” heeft alle geloofwaardigheid verloren. Leugen en geweld krijgen vrij spel. Op de laatste conferentie in Astana, die gisteren eindigde, heeft Rusland duidelijk gemaakt dat het harde bewijzen heeft die aantonen dat de chemische aanval in Khan Sheikhoun (4 april 2017) een provocatie was. Rusland zal blijven ijveren om de waarheid in de openbare opinie te brengen (https://sputniknews.com/middleeast/201705051053298592-russia-syria-attack/).

Naar een atoomoorlog?
Niemand kan zich de gevolgen voorstellen van een atoomoorlog tussen de VS en Rusland. Sommige deskundigen waarschuwen ons voor de catastrofale gevolgen van zulk een oorlog. Steven Star is de voornaamste wetenschapper van de “dokters voor sociale verantwoordelijkheid”, verbonden met de stichting “voor de vrede in het atoomtijdperk”. Hierover schreef hij meerdere studies. Greg Mello is algemeen directeur van de studiegroep Los Alamos die de gevaren van een atoomoorlog bestudeert en sinds 1989 ijvert voor ontwapening. In een interview met hen vinden we enkele van hun overtuigingen (http://www.mondialisation.ca/des-experts-du-nucleaire-abordent-les-dangers-dune-guerre-entre-les-etats-unis-et-la-russie/5587534).
In een atoomoorlog tussen de VS en Rusland zou in het eerste uur 30% van de bevolking omkomen, in de weken daarna meer dan 50% en uiteindelijk heel de bevolking. Op een oppervlakte van tienduizenden km zouden alle elektronische apparaten aangetast worden. De meteorologische veranderingen zouden een soort ijstijdperk veroorzaken voor een tiental jaren. De voorraad van zeer hoge concentraties van radioactiviteit in de kerncentralen kan smelten en in brand schieten. Kortom de gevolgen voor het leven van de mensheid en van onze aarde staat op het spel en de ellende zal onvoorstelbaar zijn. Met een zeker cynisme zou men kunnen zeggen: zalig degenen die eerst omkomen.
Dat de dreiging voor een atoomoorlog steeds groter wordt, is zeker niet uit de lucht gegrepen. Vooreerst is het aantal beschikbare kernwapens waanzinnig hoog en de wapenindustrie slaagt er in een steeds groter aantal en meer vernietigender wapens voor te stellen en op te dringen. Het arsenaal moet zogenaamd steeds vernieuwd worden. Als ze niet gebruikt worden is het een duizelingwekkend bedrag dat is weggegooid en dat veel beter voor de verbetering van de levensstandaard van mensen zou gebruikt kunnen worden. Worden die wapens wel gebruikt dan zaaien ze op onvoorstelbare wijze dood en vernieling. Het is dus dubbele waanzin. Vervolgens is er de voortdurende provocatie van de VS, NAVO tegenover Rusland. Zij zijn zo naïef van te denken dat ze aan Rusland hun wil kunnen opleggen als ze eens hun spierballen laten rollen. Rusland heeft overigens een goede relatie met Iran en China en zal voor de dwaze westerse provocatie niet wijken. Tenslotte heeft D. Trump met zijn roekeloze en geheel onverantwoorde raketaanval van begin vorige maand in Syrië voor Rusland een rode lijn overschreden. De communicatie VS - Rusland, bedoeld om onderlinge conflicten te vermijden, heeft Rusland opgezegd als reactie op de dwaze aanval van D. Trump. Dit maakt de dreiging van een conflict, ook met kernwapens, alleen maar groter. En de nieuwste provocatie: de VS luchtmacht heeft F 35, vijfde generatie gevechtsvliegtuigen, op 25 april 2017 geïnstalleerd in Estonia, op 200 km van de Russische grens en 300 km van St Petersburg. Op 28 april werden ze geïnstalleerd in Bulgarije. De F 35 kunnen met atoomwapens uitgerust worden en zijn bedoeld voor de nieuwe atoombom B 61-12. Dit alles om “de veiligheid te verzekeren in de regio en in de wereld” tegen de zogenaamde “Russische agressie” (Manlio Dinucci, 4 mei 2017; https://ilmanifesto.it/cacciabombardieri-usa-f-35-schierati-in-estonia-e-bulgaria/). Moet Rusland zijn wapens nu in Cuba plaatsen opdat de Amerikanen en de NAVO hun atoomwapens eens kunnen testen?

Heil en bescherming moeten we niet verwachten van deskundigen of geleerden als zodanig. De mensheid heeft in gans haar geschiedenis nooit zoveel geleerden gehad als nu, en wel op alle terreinen. De technische en wetenschappelijke middelen om de mensheid vooruit te helpen lijken onbeperkt. En wat doen geleerden? Zij lossen problemen op. Zo zou je dan verwachten dat onderhand alle problemen van de baan zijn. Toch is niets minder waar. Immers, deskundigheid en geleerdheid vallen niet samen met wijsheid. Kennis, weetjes en vaardigheden kunnen eindeloos opgestapeld worden. Die kun je ook in een computer stoppen of in een robot. Wijsheid is iets anders en gaat uit van mensen die rustig het geheel hebben overzien, in geweten een evenwichtig oordeel vellen en er naar handelen.
Ziehier hoe Greg Mello uiteindelijk de toestand beoordeelt: “Ik zou zeggen dat de inspanningen om de ongelijkheden in de wereld te verminderen het hart vormen van een dreigende atoomoorlog. We moeten ons ontdoen van het militaire, industriële en financiële complex. Indien zoveel macht in zo weinig handen is en er zulke grote ongelijkheid blijft, dan zijn de mensen van de macht verblind door hun positie. Ze hebben dan geen contact met de problemen van de maatschappij. Deze ongelijkheden – economisch en vooral politiek - leiden naar een bepaalde politieke dwaasheid. Dat kan onze verwoesting veroorzaken. De onwetende massa vormt niet het probleem. Het is de onwetendheid en de arrogantie van de mensen aan de top. Daar is altijd het probleem.”
Mededelingen
Hoe een paus gelijk kreeg. Nieuwe perspectieven na een halve eeuw contraceptie.
Dat is de titel van het boek, dat we met enkele deskundigen schreven en dat nu in de winkels ligt. We beschouwen het als een bijdrage aan een Cultuur van het Leven. We zullen hierover spreken (na enige informatie over de situatie in Syrië gegeven te hebben) op volgende plaatsen en tijden:
Op woensdag 17 mei om 19.30 u in “Onze Ark”, St. Michielslaan 35, 8200 St. Michiels Brugge http://www.tegenstroom.eu/source_agenda/Voorstelling%20boek%20pater%20Daniel.pdf
Op donderdag 18 mei om 19.30 u in het Cultureel Centrum De Valkaart, Aalbrecht Rodenbachstraat 42, 8020 Oostkamp,
Op dinsdag 13 juni om 20.00 u in de universiteit van Tilburg, Professor Cobbenhagenlaan 19
De officiële boekvoorstelling heeft plaats in de Rafaëlzaal van het gasthof van de Abdij van Postel (Abdijlaan 16, 2400 Mol) op vrijdag 2 juni om 19.30 u

INHOUDSOPGAVE
voorwoord: kardinaal Willem J. Eijk
voorwoord: aartsbisschop-emeritus André Léonard
voorwoord: dr. Louis Van Hecken
verantwoording
inleiding
hoofdstuk i: Het tijdperk van de anticonceptieve revolutie blz.23
1. Revolte tegen de kapitalistische maatschappij: mei 1968
2. Revolte tegen de menselijke vruchtbaarheid
3. Revolte tegen het kerkelijk leergezag
4. Revolte tegen ieder verbod: het is verboden te verbieden!
5. Revolte tegen de waarheid: de massamediamanipulatie
6. Revolte tegen harmonie en schoonheid
7. Revolte tegen de menselijke waardigheid
hoofdstuk ii: De mythe van de veilige anticonceptie blz. 65
1. Achtergronden
2. Een wereldschokkende ontdekking: ‘de pil’
3. Wat niemand wil(de) weten
4. Reactie van anarchisten en feministen
5. Een professionele afbraak en deskundige remedies
6. Het leven als bouwstof: het pure materialisme van de vrijmetselarij
7. Het Beest en het Lam: een meditatie vanuit de Apocalyps

hoofdstuk iii: Van integraal personalisme naar verantwoord ouderschap
blz. 131
1. De langzame groei van een vaste overtuiging
2 De huwelijksleer van het Tweede Vaticaans Concilie
3. Humanae Vitae: een Hooglied zonder stoorzender
4. Verdieping: gezinssynode (1980) en apostolische aansporing (1981)
5. Bevestiging in latere kerkelijke documenten
6. Bevestiging vanuit de profane wetenschappen en Sensiplan®
7. Een geheel nieuw perspectief: ‘theologie van het lichaam’
hoofdstuk iv: Van misvormd personalisme naar onverantwoord ouderschap
blz. 211
1. Theologische acrobatie
2. Het zogenaamde meerderheidsrapport
3. Het Memorandum van Krakau
4. De zogenaamde Anglicaanse verruiming
5. Invloedrijke gebeurtenissen en personen
6. De gewone pastoraal
7. Theologen en kerkleiders: ook kinderen van hun tijd
hoofdstuk v: De voornaamste teksten uit de kerkelijke documenten blz. 273
1. Pius xi, Pius xii en Johannes xxiii
2. Uit de pastorale constitutie Gaudium et spes van Vaticanum ii
3. Uit de encycliek Populorum progressio, Paulus vi
4. De encycliek Humanae Vitae, Paulus vi, 25 juli 1968
5. Uit de apostolische aansporing Familiaris consortio, Johannes Paulus ii
6. Uit de encycliek Veritatis splendor, Johannes Paulus ii
7. De synodes van 2014-2015 en de apostolische exhortatio Amoris laetitia, Paus Franciscus
hoofdstuk vi: Getuigenissen blz. 315
1. Twee hartverscheurende brieven van Paulus vi aan kard. L.J. Suenens
2. Ervaringen van een geneesheer-specialist
3. Ervaringen van een gynaecoloog
4. Ervaringen van een moeder
5. Brief van een christelijk echtpaar aan hun kinderen
6. Een jonge onderzoeker over het embryodebat
7 Pleidooi voor het leven
hoofdstuk vii: Nieuwe perspectieven voor een nieuw tijdperk blz.343
1. Erkennen dat we ons vergist hebben
2. De theologie van het lichaam uitdiepen en beleven
3. De natuurlijke methoden van gezinsplanning en Sensiplan® van de daken verkondigen
4. Evolutie van de kerkelijke leer in verband met anticonceptie?
5. Het gezin, de thuisbasis van de tegendruk
6. Voor vrijmoediger en strijdvaardiger gelovigen
7. Anticonceptie ontmaskerd: naar een cultuur die open staat voor het leven
samenvatting
nawoord
bibliografie blz. 372
illustraties

P. Daniel

06-05-2017 om 10:22 geschreven door Gust Adriaensen

De hoofdredacteur van De Standaard, stelt de vraag: 'Heeft de publieke opinie echt geen zaken met een beroemde arts die knoeit met experimenten op kinderen die aan kanker lijden?'

Verhoeven heeft het over het schandaal Van Gool, dat een tijd geleden deining verwekte. Het duikt nu weer op omdat de krant achterhaalde dat dokter Van Gool een minnelijke schikking regelde met het Leuvense parket. Op die manier ontsnapt hij aan een proces.

Karel Verhoeven stelt een retorische vraag waarop het antwoord vanzelfsprekend is en dus niet hoeft. Maar in dit schandaal schreeuwt ze om een verontwaardigd en woedend 'ja!'.

De 'leidende intellectuele instelling' die de Katholieke Universiteit van Leuven pretendeert te zijn, weigert in een zaak waarbij het grote publiek en zwakke, weerloze mensen betrokken zijn, transparantie en publieke verantwoording.Torfs, de grote heraut van het open en vrij debat, maar ook zijn concurrent bij de rectorsverkiezingen, Sels, verschansen zich nu in hun corporatistische universitaire burcht, in hun 'ons-kent-ons-coconnetje'. Obscurantisme, dat doet denken aan een ver verleden, als het om de 'eigen mensen' gaat.

Het achterkamertjesgeregel van de universiteit gaat hand in hand met de afkoopregeling die Van Gool trof met het parket. Dergelijke afkoopregeling tast overigens de geloofwaardigheid van ons gerechtelijk systeem in het algemeen aan. Het passende woord voor die wettelijke mogelijkheid is klassenjustitie.

05-05-2017 om 11:26 geschreven door Gust Adriaensen

Wie  dacht dat het er in de academische milieus van onze universiteiten gecultiveerd en rechtlijnig aan toe gaat, zal wel geschrokken zijn van de vuile oorlog die in Gent is losgebarsten in de aanloop naar de rectorsverkiezingen.

In Leuven verloopt de machtsstrijd minder agressief en vooral meer verborgen voor de buitenwereld. Maar vergis u niet. Ondergronds is er gelobby van grote ego's en faculteiten, van belangengroepen ook van buiten de universiteit.

Voor nogal wat mensen in het Leuvense universitaire weefsel is Rik Torfs te prominent aanwezig op het publieke forum, heeft hij te veel flair, wellicht ook te veel flitsend verstand, kortom: Torfs verwekt afgunst.

Niet weinigen is het, godbetert, een doorn in het oog dat Torfs duidelijk uitkomt voor zijn christelijk-katholieke overtuiging, en in zijn programma veel aandacht besteedt aan de K van de KU-Leuven, aan de christelijke identiteit. Voor deze academische papenvreters en zeker voor de logebroeders onder hen, kan een bewust katholieke rector niet.

Het feit dat de andere kandidaat-rector, Luc Sels, met geen woord rept over de 'katholieke' universiteit, verhoogt volgens sommigen zijn kansen.

Op dit blog haalde ik op 13 maart Luc Sels al over de hekel, na zijn interview met De Standaard. Hij verweet Rik Torfs arrogantie, maar Sels demonstreerde zelf een bloedserieuze, kurkdroge arrogantie.

Dat Sels met een wijde boog om de 'K' heen fietst, is wellicht ingegeven door tactische electorale overwegingen. Maar hoe dan ook is niet spreken over de K van de Katholieke Universiteit van Leuven, als men het hoogste ambt in die instelling ambieert, geen daad van academische en intellectuele moed. Het is eenvoudigweg laf.

04-05-2017 om 10:35 geschreven door Gust Adriaensen