Dinsdag 1 juni

Bewolkt maar het blijft droog. Wismar staat op het program. Wat een prachtige, met veel geld gerenoveerde, Hanzestad. Terecht staat ze op de werelderfgoedlijst van de Unesco. De gotische kerken in baksteen vallen op door het enorm hoge schip. Adembenemend. Zeer mooi en apart is de oude zaalkerk met plafondschilderingen. Bij de haven eten we een lekkere Italiaanse hap in Il Casale.

’s Namiddags doen we Schwerin aan, de hoofdstad van Mecklenburg-Vorpommern. Niet zo verzorgd en mooi als Wismar. De blikvanger is evenwel het imposante okergele kasteel. Het marmer en bladgoud, de overdadige decoratie van de troonzaal: je vindt het in vele paleizen, maar het blijft toch (even) imponeren.

Woensdag 2 juni

In 1990 was het stormachtig, regenachtig weer toen we Fischland bezochten. Nu schijnt de zon volop, de lucht is staalblauw. Vandaag is het een wandeldag.

Een eerste stop in Zingst. Een aardig haventje met reeds heel wat toeristisch verkeer.  In Prerow doen we een stevige wandeling door een natuurpark naar de vuurtoren op de kust. En ’s namiddags zijn we in het pittoreske Arenshoop. We stappen langs de kleurrijke, grote huizen, door en langs de rietvelden, boven en op het strand van de Oostzee. Magnifiek.

22-08-2010 om 13:51 geschreven door Gust Adriaensen

Maandag 31 mei

We rijden in oostelijke richting en doen eerst Grimmen aan. Een fraai stadje met stadspoorten, een Wasserturm en een bezienswaardige Marktplatz. Gesprek met een vrouw over vroeger en nu. Zij vond het leven in de DDR beter, gezelliger, socialer. Nu is het ieder voor zich, individualisme en afgunst regeren vaak. In Griebenow is een vrouw die de kerk aan het poetsen is, gemakkelijk aan de praat te krijgen over Luther en kanselier Merkel. Katholieken zijn er in dit deel van Duitsland bijna niet. Wie kerkelijk is , behoort tot een of andere protestantse kerkgemeenschap.

Nog verder naar het westen, naar Greifswald. Hanzestad en universiteitsstad. Een indrukwekkend en mooi marktplein. Een imposante Dom, een eerste opvallend exemplaar van de baksteengotiek. We genieten ondanks de hevige regenvlagen en sterke windstoten.

In Wolgast, een wat ingeslapen stadje, zijn we maar enkele tientallen kilometer van de Poolse grens verwijderd. Hoe verder naar het oosten, hoe minder welvarend het lijkt, hoe meer je nog aan de DDR moet denken. In een café op de kleurrijke markt van Wolgast, drinken we nog iets. De herberg hangt vol met oude instrumenten.

20-08-2010 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

Inleiding

We hadden het er al dikwijls over gehad: na zoveel jaren eens terug naar de Oostzee. Twintig jaar geleden, in de zomer van 1990, beleefden we met enkele van onze kinderen, in Rostock-Warnemünde, toen nog enkele maanden DDR, een memorabele vakantie.

In mei-juni 2010 is het zover.

Zondag 30 mei

Twintig jaar geleden stopte de snelweg bij de laatste stad op West-Duits grondgebied: Lübeck. Nu is er ten zuiden van Lübeck een nieuwe snelweg, de A20. Richting Wismar, Rostock, Strahlsund, Greifswald. Richting Polen. Een bord trekt onze aandacht: Ehemalige Innerdeutsche Grenze. Eindeloze gele koolzaadvelden. Trabantjes en Wartburgs zijn van de aardbodem verdwenen.

Het weer is nog slechter dan in 1990 bij onze aankomst in de Arbeiterwohnheime tussen Warnemünde en Rostock. Maar ons hotel Kurhaus Devin is in een mooi park vlak bij de Oostzee gelegen, de sfeer is gemütlich, het eten lekker. We voelen er ons direct thuis.

’s Avonds maken we in de gietende regen een wandelingetje langs de oever van de zee, richting Greifswalder Bodden. Een kolonie van een vijftigtal zwanen dobbert op het rustige water van de baai.

18-08-2010 om 15:29 geschreven door Gust Adriaensen