Nooit gedacht en verwacht dat Vlaams Belanger Filip Dewinter zich in de Antwerpse vaudeville omtrent dubieuze vastgoedprojecten, zou opwerpen als een vurige verdediger van zowel De Wever als die projecten en projectontwikkelaars.

Eén gevolgtrekking kan zeker gemaakt worden: Dewinter zit gevoelsmatig en wat ruimtelijke visie en vastgoedbusiness betreft helemaal aan de kant van de rechtse, kapitalistische moneymakers (en zeker de Van der Paels).

Maar is het vermetel te denken dat Dewinter zeer bewust De Wever aan het opvrijen is? Het was al merkwaardig dat het op vraag van Dewinter was dat het stinkende zaakje achter gesloten deuren werd behandeld in de Antwerpse gemeenteraad. Weg beloofde volledige transparantie.

Ziet Filip in dit en andere vastgoeddossiers een mogelijkheid om aan te schurken tegen de NVA, die op dezelfde vastgoedgolflengte zit, bevrijd te worden uit het cordon en in een coalitie met NVA te stappen als de verkiezingsresultaten voor de De Wever-nationalisten zouden tegenvallen?

30-11-2017 om 11:19 geschreven door Gust Adriaensen

Van 'totale transparantie' naar 'achter gesloten deuren (op vraag van Vlaams Belang dan nog -welke belangen moeten bij die partij gespeeld hebben?). Van een 'cola zero' ( De Wever) in sterrenrestaurant Het Fornuis, naar een 'mosselsouper van de scouts' (Van Peel), naar een 'communiefeestje' (Damen),.....,

(H)eerlijk, (h)eerlijk, (h)eerlijk!! 't Stad biedt toch altijd wat extra spektakel.

En dan was er ook nog meester Damen in Terzake. Volgens een forumdeelneemster was meester Damen (zo te horen ook een sinjoor), een paar maten te groot was voor klassejournaliste Cools.

Dat  is een uiterst merkwaardige evaluatie. Was het niet eerder zo dat Cools, Fornuisbezoeker Damen alle hoeken van de studio deed zien?

29-11-2017 om 19:51 geschreven door Gust Adriaensen

De discussie over het gebruik van de 'thuistaal' in de klas en de beslissing van GO om dat gebruik toe te laten, hebben betrekking op anderstalige leerlingen.

Merkwaardig genoeg wordt daarbij uit het oog verloren dat de (grote) meerderheid van de schoolkinderen als 'thuistaal' een streektaal/dialect heeft (soms totaal onverstaanbaar voor anderstaligen). Wordt deze kinderen toegestaan hun thuistaal-dialect te gebruiken in de klas? Is er geen sprake van discriminatie wanneer dat niet het geval zou zijn? 

Anderzijds betekent het loslaten van het gebruik van het algemeen Nederlands in de klassituatie, m.i. een verdere achteruitgang van de hantering van een vlotte, accurate, verstaanbare taal, in alle omstandigheden.

We moeten ons geen illusies maken: het Nederlands dat door de meeste Vlamingen gebruikt en beschouwd wordt als 'algemeen', is 'verkavelingsvlaams'. In woordbeheersing en structuren hinken wij achterop,vergeleken bij de gemiddelde Nederlander.

De toekomst? Verkavelingsvlaams als norm?

28-11-2017 om 09:56 geschreven door Gust Adriaensen

De uitspraak van het jaar kon op 27 november 2017 opgetekend worden uit de mond van de Antwerpse schepen Marc Van Peel.

In Terzake zei Van Peel zonder verpinken: 'Wij gingen naar het diner in het Fornuis, zoals we naar een mosselsouper van de scouts gaan.'

Prachtig, die vergelijking. Als gewezen fervente scout en vroegere verbondscommissaris, heeft Van Peel kennis van zaken en is hij de geknipte persoon om dergelijke briljante zin te produceren.

Dankzij zijn voortschrijdend inzicht in mens en samenleving , is er voor Pientere Koala in essentie geen verschil tussen een exquis etentje in een sterrenrestaurant, aangeboden door een projectontwikkelaar die met miljoenen goochelt, en het mosselsouper van een scoutsgroep in een uitgeleefde parochiezaal, waarbij de eters gevraagd wordt zo diep mogelijk in hun portemonnee te tasten.

Pientere Koala heeft het ver gebracht!

27-11-2017 om 20:39 geschreven door Gust Adriaensen

Enkele dagen geleden verkondigde een extreem superieure De Wever dat hij aan zijn contacten met een vastgoedmakelaar, geen woord wilde vuilmaken. Nu wentelt hij zich in zijn Calimero-, zijn slachtofferrol (die hem ook bijzonder goed ligt). Hij is triest, triest, triest. En het is allemaal de schuld van de oppositie, oneerlijke, leugenachtige lui die een eerlijke mens, die ter ontspanning een cola zero gaat drinken in het Fornuis, het leven moeilijk maken.

Zijn voorganger Patrick Janssens pakte de zaken anders aan. In geen geval mochten de Antwerpse politici face-à -face deals sluiten met een projectontwikkelaar. Daarom richtte Janssens een onafhankelijk agentschap voor stadsontwikkeling op. Zo ontstond er een grotere kloof met de promotoren.

De Wever doekte dat agentschap op. De gevolgen ziet men. Het aanhalen van de banden met projectontwikkelaars (bv. via een exquis etentje) is evenwel niet beperkt tot het stadsbestuur. Ook bij de (NVA-)deputatie liggen promotoren in de bovenste schuif.

25-11-2017 om 20:43 geschreven door Gust Adriaensen

Minister van Mobiliteit, Ben Weyts, mocht het in Terzake nog eens komen uitleggen. Hoe denkt hij het groeiende fileprobleem aan te pakken?

Ik heb te doen met Ben. De snelheid waarmee hij al zijn realisaties probeert op te noemen, staat in schril contrast met het slakkengangetje op de snel- en gewestwegen. Maar ook Weyts zal er niet in slagen het fileprobleem te verminderen, laat staan op te lossen. Integendeel. Gedurende Weyts' hyperkinetische bewindsjaren is het alleen maar erger geworden.

De verklaring is eenvoudig: ook de minister van de Verandering, kan of durft niks fundamenteels te veranderen. Net als zijn voorgangers, van welke kleur ook. De sympathiek ogende tafelspringer die Ben is, zei wel iets treffends: 'Wij allemaal zijn de file.' Klopt. En dus moeten 'wij allemaal' veranderen,of daartoe gedwongen worden.

Haal de honderdduizenden salariswagens uit het verkeer! Durft Ben dat? Verminder de autoproductie! Durft Ben dat? Maak autorijden fiks duurder! Durft Ben dat? Vermeerder het aantal tolwegen en verruim de toltijden! Durft Ben dat?

Nee. Ben durft, mag, kan dat niet.

Over vijf jaar zit Vlaanderen de hele dag in de file. Wij allemaal, inclusief de (ex-)minister.

24-11-2017 om 19:40 geschreven door Gust Adriaensen

XII/47

Vrijdag 24 november 2017

Jeugdig enthousiasme

Zondagvoormiddag arriveerden dertien vrijwilligers van S.O.S. Chrétiens de l’Orient, afkomstig uit verschillende streken van Frankrijk en nu werkzaam in Syrië (Aleppo, Homs en elders). Acht jongens logeren bij ons, vijf meisjes bij de zusters. Van beide kanten willen we elkaar beter leren kennen en samenwerken. We vierden een Franse zondagseucharistie in de Latijnse ritus, waar zij erg blij mee waren, omdat ze meestal een voor hen verstaanbare eucharistie moeten missen. Daarna vertrok de groep samen met de fraters onmiddellijk naar het klooster Mar Moussa. Bij de beklimming van het klooster, halverwege hielden we halt voor een picknick. Boven kregen we een hartelijk onthaal en warme thee. In de kerk gaf een broeder een uitgebreide uitleg over het klooster en de kerk. Dan weer naar beneden. Terug thuis zaten we samen om kennis te maken met elkaar. Opvallend is dat vele jongeren hier gekomen zijn omdat er een vriend zich  al  eerder engageerde. Vervolgens zijn er twee bekommernissen die leven: vooreerst de leugens die over Syrië en de media verspreid worden en waarbij vele jongeren spontaan beseffen dat Syrië anders en belangrijker is dan wordt voorgesteld. Verder willen zij hulp bieden aan de christenen in het Midden-Oosten, dat door het westen in brand wordt gestoken. Als je goed luistert merk je dat vele van deze jongeren hier de wortels van hun christelijk geloof (her)ontdekt hebben. Ze beseffen dat, wanneer de wortels van het christendom hier worden doorgehakt, de hele boom kan verdorren. Neen, deze jongeren willen geen meelopers zijn met de openbare opinie, maar zich daadwerkelijk voor een bepaalde tijd vanuit hun geloof inzetten voor de christenen en voor Syrië. Hierdoor wordt tevens hun ijver voor een vernieuwing van het christelijk geloof in eigen land ook groter. Hierna gingen we eten. De jongens bij ons, de meisjes bij de zusters. De dag werd besloten met een uur gezamenlijke aanbidding met uitstelling van het Allerheiligste Sacrament in de kerk. Toen deze jongeren maandag weer naar hun vaste standplaats in Syrië trokken, merkten we dat er inderdaad een hechte band ontstaan was tussen hen en ons. En zo kwamen enkelen deze week al voor twee dagen terug om mee te leven, een jongen met ons, een meisje met de zusters. Ze hebben meegewerkt en ook een reportage gemaakt. Moge onze samenwerking vrucht dragen voor allen.

Ideologie en werkelijkheid

De huidige evolutie in Syrië dwingt westerse politici en journalisten de werkelijkheid steeds meer te erkennen, maar ze zijn nog niet bereid om hun valse ideologieën op te geven. Het is alsof ze in hun parcours wel een bocht willen nemen maar daarna toch alles proberen om in de verkeerde richting verder te fietsen. Gelukkig, ideologieën storten in, de werkelijkheid blijft.

Ideologie komt van het Griekse idea (idee, voorstelling) en logos (leer), leer van de voorstelling. Je kunt hier vele kanten mee uit. Wij bedoelen hiermee een voorstelling die niet met de werkelijkheid overeenkomt. Om een oorlog tegen Syrië te rechtvaardigen had het westen voorwendsels als verantwoording nodig. Daarvoor werden sterke ideologieën uitgewerkt en in de openbare opinie gehamerd. Dit was al zestien jaar gelukt, om oorlog te kunnen voeren (tegen Afghanistan, Irak, Libië…).  Voor Syrië was het een verschrikkelijke dictatuur onder een gruwelijke dictator.  Inderdaad is Syrië geen ideale staat met een ideale regering. Er haperde heel wat  aan de persoonlijke politieke vrijheden. Nu is er een meer-partijen-stelsel. Er is onrecht, corruptie op alle niveaus maar welk Europees land kan bewijzen dat het bij hen zo veel minder is? Iedere toerist kon voor de oorlog de harmonieuze samenleving ervaren, de welvaart en een veiligheid die in geen enkel ander westers land bestaat. Een gemoedelijke oogarts in Londen die omwille van de dood van zijn broer president moest worden, was door niemand gekend. Bij het begin van de oorlog wist plots klein en groot in heel het westen wat die man de hele dag deed: mensen dood martelen, met bomvaten en chemische wapens zijn eigen volk uitmoorden. We weten inmiddels wat het doel is van een dergelijk diaboliseren. Onder applaus werd Saddam Hussein opgehangen en Khadaffi als een dier afgeslacht. Niet één journalist van de mainstream ging op zoek naar de waarheid achter dit beeld van deze president die, hoewel alawiet, door de overgrote meerderheid van het volk gedragen werd en nu door zijn koelbloedige inzet nog meer waardering krijgt. Een andere ideologie betreft de vreedzame ongewapende opstand, die door het “regime” bloedig werd onderdrukt, waaruit een “burgeroorlog” zou zijn ontstaan. Wij hebben hier gezien hoe gewapende bendes van buiten af verwoestingen aanrichtten en op de veiligheidsdiensten schoten, waardoor uiteraard het geweld erger werd. Hetzelfde konden Syriërs in heel het land vaststellen. Een volgende ideologie betrof de Nationale Syrische Raad  of Coalitie. Deze werd als eerbiedwaardige wettige regering in het westen erkend in plaats van het zogenaamde totaal corrupte en onaanvaardbare regime. Tijdens een persconferentie in Brussel werd ik door een keurige meneer in het zwart, scherp aangevallen omdat ik samen met de christenen zogenaamd de bevrijding en de democratie van het Syrische volk belette door een gruwelijke dictator te steunen. Onmiddellijk stond een oude vrouw op en zei: “Pater, dit ventje is mijn gebuur, ik ken hem van toen hij nog niet kon lopen, hij is in 30 j niet in Syrië geweest en nu wordt hij door Qatar dik betaald om zijn eigen land te ontwrichten.” Hij was lid van de Nationale Syrische Raad. Verdere ideologieën betroffen de heldendaden van de “bevrijding” door het zogenaamde Vrije Syrische Leger, dat in feite noch vrij, noch Syrisch, noch leger was. Daartegenover werden aan de lopende band verhalen verspreid over het Syrische leger dat ziekenhuizen bombardeert, dorpen plat bombardeert en  eigen bevolking uithongert … De werkelijkheid bleek telkens een poging van het westen om eigen misdaden van zich af te schuiven. En dan die hele hysterische komedie rond de chemische aanvallen, met helaas tragische gevolgen voor de bevolking. Van ziekenhuiszusters vernamen we vanaf het begin al dat terroristen onschuldige burgers met gifgas bestookten. De Syriërs wisten goed dat het eigen leger dat niet gebruikte. Toch bleef (blijft) de molen verder draaien. In Lattakia werd een groot aantal kinderen gekidnapt (begin augustus 2013) om in Ghouta op 23 augustus 2013 slachtoffer te worden van een massale gifgasaanval juist op het hoogtepunt van de mediabelangstelling. En niet één journalist van de mainstream die een kritische vraag stelde. Over de gifgasaanval van 4 april 2017 heeft een commissie een rapport gefabriceerd,  in Turkije! Niemand van deze onderzoekers is ter plaatse geweest maar ze zeggen wel zonder enig bewijs met grote stelligheid dat Syrië schuldig is. Ieder voorstel van Syrië en Rusland om een onafhankelijk onderzoek in te stellen en ter plaatse te komen werd steeds gekelderd. Er is nog steeds niet één bewijs van het gebruik van chemische wapens door het Syrische leger. Trouwens, hoe zou het Syrische leger zo stom zijn, wanneer het aan de winnende hand is, de hele wereld én zijn trouwe bondgenoten nu ineens tegen zich in het harnas te jagen door zulk gevaarlijk spul te gebruiken, waarvan men nooit weet dat het door een verandering van windrichting niet eigen soldaten treft? In Turkije heeft een oppositielid aangetoond dat de Turkse regering mee gezorgd heeft voor de levering van chemisch materiaal aan terroristen in Syrië. De man werd veroordeeld, niet voor leugen maar voor hoogverraad! Dat er bij terroristen inmiddels fabrieken voor het maken van chemische wapens gevonden zijn én gas, geleverd door Amerikaanse en Engelse staatsbedrijven (Federal Laboratories en Chemring Defence), daar heeft zelfs de meest uitgeslapen mainstream journalist nog niet van gehoord. Ook de protesten tegen de “officiële rapporten” vanwege de deskundige prof. Theodore Postol van het prestigieuze MIT en het uitgebreide rapport van moeder Agnes-Mariam  de la Croix blijken bij hen onbekend te zijn. Is er dan niet één vrije journalist met een beetje hersens?

Een typisch voorbeeld van deze onbenullige journalistiek in dienst van de geijkte leugens levert nu nogmaals Jens Franssen, Jarenland moest hij weg, nu is hij triomfator: Bachar al-Assad, (deredactie.be, 21 november 2017). Hij maakt wel een bocht maar blijft blindelings trouw aan zijn obsessies en valse  ideologieën over het “regime van Assad” dat “met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid verschillende keren chemische wapens inzette tegen zijn eigen bevolking” en over een “nietsontziende militaire operatie”. Neen, geachte “Midden-Oosten-expert bij VRT NWS”, Assad is helemaal geen triomfator, hij is samen met heel Syrië het tragisch slachtoffer van de waanzin van het westen en hun terroristische bondgenoten, die voor hun eigenbelang deze man voor heel de wereld lasterlijk door het slijk hebben gesleurd, het volk uitgemoord en het land grotendeels verwoest, wat door uw onverantwoorde onkunde nog steeds wordt gesteund.

Balfour verklaring

Deze maand is het een eeuw geleden dat Sir Arthur Balfour in naam van de  Britse regering de “Balfour verklaring” schreef (2 november 1917), waardoor het aan het joodse volk toegestaan werd een eigen staat te stichten in Palestina, wat in 1948 ook gebeurde. De verklaring onderlijnde evenwel dat er “niets gedaan mag worden dat de burgerlijke en religieuze rechten van de bestaande niet-joodse gemeenschappen kan schaden”.

De enen beschouwen dit als de gelukkige uitkomst voor het Joodse  volk. Anderen zien  hier de basis van het onrecht en de agressie van de zionisten, niet alleen jegens het Palestijnse volk, maar ook jegens Libanon (door twee invasies) en tegen Syrië (door de eveneens illegale bezetting van de Syrische Golanhoogten). Deze verklaring matigde zich het recht aan een staat op te richten zonder erkenning van het volk waarin de staat werd gesticht. Het Palestijnse volk werd hierdoor in feite geruïneerd. De joodse historicus Avi Schlaim, emeritus professor Oxford en FBA (fellow of the British Academy) zegt het zo: “Engeland had geen enkel moreel recht om een afzonderlijke staat te beloven aan een kleine joodse minderheid in een overwegend Arabisch land… Engeland deed het niet uit altruïstische maar uit zelfzuchtige en misleidende redenen… De Balfour Verklaring was een kolossale blunder. Feiten bewijzen dat het een catastrofe was voor de Palestijnen en dat het een begin werd van een van de  meest intense, bittere en voortdurende  conflicten van de  moderne  tijden”.

Rechten van het kind?

Dinsdag 21 november, internationale dag van de rechten van het kind. Wat een mooi initiatief! Helaas blijkt deze dag niet bedoeld te zijn om de meest fundamentele rechten van het kind te verdedigen maar eerder om kinderen tot nog meer grillen aan te sporen en los te maken van zijn gezin, vader, moeder, broers en zussen. Welke is de eerste pijler van een democratie? Het recht om er te zijn, zoals men is (afgezien van een misdadig gedrag, dat uiteraard bestraft moet worden). Of men rijk is of arm,  hoogbegaafd of ongeletterd, wit, geel, bruin of zwart, gelovig, ongelovig of anders gelovig, gezond of gehandicapt… ieder mens mag er zijn. Dat is de basis van een gezonde democratie. Bovendien zorgt een goede samenleving op bijzondere wijze

voor de zwaksten. Hieraan kunnen we tevens de kwaliteit van een “beschaving” herkennen. Op grond hiervan kunnen we stellen dat er sinds de abortuswet in het westen dus geen gezonde democratieën of “beschaafde samenlevingen” meer bestaan. Abortus heeft altijd bestaan. Wanneer in de oertijd bepaalde stammen aangevallen werden en moesten vluchten, lieten ze de kinderen die ondertussen geboren werden op de grond achter om te laten sterven. Hoe wreed dit ook klinkt, het is oneindig “beschaafder” en redelijker dan de abortuspraktijk in de westerse landen. Er is geen enkele verantwoording om de meest weerlozen van de mensenfamilie “wettelijk” en “deskundig” op wrede wijze te vermoorden. De moederschoot, bedoeld om dit broze mensenleven te dragen en te beschermen wordt door abortus een moordkuil, met tragische gevolgen voor gans de samenleving. Het meest fundamentele recht van een kind is dat het mag geboren worden.

De Russische samenleving draagt vanuit haar bijna onbeperkte abortus uit het verleden zeer diepe wonden mee. Kerk en maatschappij zijn zich hiervan nu goed bewust en werken samen om het tij te keren. Op dinsdag 21 november 2017 werden aan president Poetin één miljoen handtekeningen overhandigd om de afschaffing van de abortuswet te vragen. Op deze dag vieren christenen in oost en west het feest van de opdracht van Maria in de tempel, wat zelfs door de islam werd overgenomen. Vanaf haar prille jeugd heeft Maria zich toegewijd aan God om de Moeder te worden van Jezus Christus, Verlosser van de wereld. Moge de heilige Maagd en Moeder Maria onze voorspreekster zijn voor het herstel van een cultuur van het leven, niet alleen voor het Russische volk maar voor de hele wereldfamilie.

En dit nog

Graag geven we info door die we zelf weer ontvingen:

vEen zeer uitvoerige illustratie van vorig bericht:  http://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-50/

vOns vorig bericht, geordend, aangevuld en  geïllustreerd: http://www.katholiekforum.net/2017/11/19/pater-daniel-maes-westerse-media-waanzin-gedragen-door-menigte-gedrogeerde-zombies/

vInterview dat Doorbraak  met me maakte in de  abdij van Postel op 9 november 2017: https://doorbraak.be/syrie-vlaamse-media/?utm_source=newsletter-197&utm_medium=email&utm_campaign=Dagelijkse+Dosis+Doorbraak

vDe bron van een mogelijke nieuwe oorlog: http://www.golfbrekers.be/heel-het-m-o-is-een-kruitvat/

vDe vrede voor heel Syrië zal nog even op zich laten wachten: http://www.golfbrekers.be/syrie-het-is-nog-niet-voorbij/

vUiteindelijk zijn vluchtelingen best thuis in eigen land, als het enigszins mogelijk is en het is nu mogelijk:http://www.golfbrekers.be/is-er-nog-een-vluchtreden-in-syrie/

vHoopvolle heropbouw van Aleppo: http://www.golfbrekers.be/aleppo-herleeft-3-2/

vLange maar erg interessante  toespraak van Wolfgang Bittner over zijn boek â€˜Die Eroberung Europas durch die USA’: www.youtube.com/watch?v=8IztA4BfKJs

P. Daniel

24-11-2017 om 16:35 geschreven door Gust Adriaensen

N-VA is rijker dan alle Nederlandse partijen bij elkaar. Dat blijkt uit een studie van politicoloog Jef Smulders (KU Leuven). 'Partijen worden in België rijkelijk gesubsidieerd', zegt hij.

Jef Smulders keek de financiële rekeningen van de Belgische partijen na. 'Ik heb hun hele vermogen in kaart gebracht, met daarin ook de beleggingen en het vastgoed dat een partij bezit', zegt hij.

Daaruit blijkt dat N-VA met voorsprong de rijkste partij van het land is. N-VA heeft een vermogen van 39 miljoen euro. Daarmee is de Vlaams-nationalistische partij dubbel zo rijk als PS (16,5 miljoen euro), CD&V en sp.a. De MR van premier Michel beschikt over bijna 14 miljoen euro. Opmerkelijk: de VVD van premier Mark Rutte, de rijkste partij van Nederland, heeft een vermogen van 'amper' 8 miljoen euro.

In België worden de politieke partijen voor zo'n 90% door de overheid met belastinggeld gefinancierd.

(Gazet van Antwerpen)

24-11-2017 om 11:47 geschreven door Gust Adriaensen

'Gezonde wetenschap is links noch rechts, maar streeft naar objectieve kennis', stelt filosoof Maarten Boudry in een krantenartikel.

Mooi. Is dit gezonde inzicht een uiting van bekering van filosoof Boudry, nu hij verkast is van de Rijksuniversiteit Gent naar de Katholieke Universiteit Leuven? Want in de artikels die Boudry de voorbije jaren in De Standaard pleegde, was er vaak weinig sprake van objectiviteit. Integendeel. Maarten manifesteerde zich vaak als een wild in het rond schoppende kwajongen. Fanatiek en fundamentalistisch anti. Een bloemlezing.

In 2011 noemt hij de psychoanalyse een pseudowetenschap en vindt hij de vakgroep psychoanalyse niet langer verantwoord. Tegenover een goed onderbouwde, positieve evaluatie van religie ('God maakt gezond en gelukkig') door Peels, Paas en Habermas, in 2013, stelt Boudry dat zij 'onzin' verkopen, 'Sinterklaas maakt ook gelukkig'. In 2014 vindt hij het 'wansmakelijk' dat Rik Torfs waarschuwt voor het hellend vlak van de euthanasiewetgeving

Boudry kan in 2015 wel wat waardering opbrengen voor paus Franciscus' bekommernis om klimaat en milieu, maar dat de paus ook kritisch denkt over de economische groei, de grootsteden, de hebzucht, het consumentisme, de wegwerpcultuur, de teloorgang van de familiewaarden, vindt hij maar niks. In verband met terreur oreert Boudry in 2015: 'Stop je hand niet in andermans boezem'! In hetzelfde artikel gaat hij als een baldadige relschopper tekeer tegen Frans Van Looveren, Jan Blommaert, David Van Reybrouck en Ignaas Devisch. In 2017 schreeuwt hij uit dat faculteiten Theologie niet meer van deze tijd zijn en moeten verdwijnen (dat hij nu onderdak krijgt in Leuven, is een mooi voorbeeld van christelijke mildheid). Nog in 2017 doet hij een poging om de Grenfell-Towerinvesteerders -en projectontwikkelaars uit de wind te zetten.

En zijn laatste wansmakelijke stunt, is zijn oproep om de jonge mensen die geld inzamelen voor goede werken, van de straat te halen. Hij noemt ze 'hijgerige straatwervers'.

23-11-2017 om 11:12 geschreven door Gust Adriaensen

Prof. Emilio Platti:

'Doorheen heel de geschiedenis van disputen tussen moslims en christenen komt voortdurend de hele vraag naar voren van het statuut van de drie Wetten, of, als je wil, de drie testamenten: de Mozaïsche, de Christelijke en de Islamitische Wet waarop de drie openbaringsgodsdiensten zouden berusten.
Reeds vanaf de kerkvader Johannes Damascenus, en christelijke Arabische schrijvers uit de middeleeuwen, tot en met Manuel en vele anderen, hebben christenen voorgehouden dat de zogenaamde Wet van het christendom de Mozaïsche Wet heeft overtroffen naar de Geest, en dat de islamitische Wet de vrijheid miste die het christendom voorhield.

Antoon Vergote stelt in Moderniteit en christendom, dat het concreet ethisch handelen door de rede wordt bepaald en niet door religie. "Er bestaat geen specifiek christelijke ethiek", wél een transcenderen van de natuurwet in de Geest... Velen schijnen dat nog niet te hebben ingezien, en identificeren christenen met heel bepaalde morele voorschriften..

Men mag niet vergeten dat de tragiek van Jezus erin lag de schriftgeleerden die de Joodse Wet in alle details wilden navolgen, voor te houden dat alleen de geest van de Wet telde en hij dan ook de letterlijkheid van hun Wet als onmenselijk heeft bestempeld. Die letterlijke Wet van Mozes is afgeschaft, besnijdenis incluis: en in dat verband moet inderdaad gewezen worden naar het feit dat Paulus in de Galatenbrief daarin is verdergegaan en de christen het zoonschap toeschreef dat Jezus zelf karakteriseerde! De vrijheid ten overstaan van de eerste Wet is dan ook dé karakteristiek van het christendom. En ik denk dat de vrijheid van het zgn. Westen een rechtstreekse erfenis is van deze radicale opstelling.'

22-11-2017 om 20:01 geschreven door Gust Adriaensen

Het verdient aanbeveling het filmpje van Apache over het bezoek van Antwerpse NVA- en CD&V-kopstukken aan restaurant Het Fornuis, eens aandachtig te bekijken.

Ik denk dat het de doorsnee-Vlaming en zeker de doorsnee-Antwerpenaar, een erg ongemakkelijk en vervreemdend gevoel geeft. De vraag :'Zijn dat nu de bestuurders die voortdurend beweren dat zij zo bekommerd zijn om onze zorgen, noden en wensen?', zal bij velen gerezen zijn.

De NVA- en CD&V-compartimenten van het stadsbestuur stonden in hun présence en gedraging mijlenver van het overgrote deel van hun kiezers. Geen 'eigen volk' maar vreemd (mans)volk was het dat, vol eigenwaan, naar het duurste restaurant van 't stad beende, onmachtig of onwillig om een uitnodiging van een superrijke projectontwikkelaar, die volop bezig is Antwerpen verder te 'ontwikkelen', af te slaan. De hele sequentie deed op de keper beschouwd koddig aan maar liet ook een wrange nasmaak en deed spontaan denken aan films die bv. in Zuid-Europa gesitueerd zijn.

Extreem wrang zeker ook voor de volks- en cultuurflaminganten van vroeger en nu.

Bijlagen:
https://twitter.com/_/status/931251673909121024   

Ook al moet er volgens de partijstatuten van de NVA, na twee termijnen een andere voorzitter worden gezocht, toch kan Bart De Wever aan zijn VIJFDE  termijn als voorzitter starten.

Hij werd als enige kandidaat met 98,5 % verkozen.

Hoe noemde men lang geleden, zeker in rechtse kringen, dergelijke score? Stalinistisch? Communistisch? Inderdaad.

18-11-2017 om 15:37 geschreven door Gust Adriaensen

Uit wat Bart De Pauw zelf tot nu toe naar buiten gebracht heeft over zijn gedrag, blijkt overduidelijk dat hij tegen de wil in van de geviseerde vrouwen, verder ging met zijn 'flirterige, speelse' handelswijze.

Dat geeft aan dat er iets mis is met deze man: hij trekt zich geen bal aan van de grenzen die anderen trekken, hij wil zelf de grenzen bepalen.

Als Van Mieghem de kat de bel niet had aangebonden, zou een figuur als De Pauw vanuit zijn machtspositie lustig doorgegaan zijn met de uitoefening van zijn 'flirterige en speelse' capaciteiten.

De steun en onverholen sympathie voor De Pauw én de bagger die de klokkenluidsters vanwege vooral mannen krijgen, zouden inderdaad wel eens te verklaren zijn door 'de vrees van onzekere mannen om nog maar eens een bastion van traditionele macht te moeten prijsgeven', zoals journalist Marc Reynebeau het in een column in De Standaard formuleert.

Als het een troost voor het mansvolk mag zijn: de internetfora, ook dat van De Standaard, en zeker bij deze casus, blijven een bastion van de traditionele macht van (oudere) mannen.

18-11-2017 om 11:28 geschreven door Gust Adriaensen

Veronderstel: een vrouw heeft weet van de zelfdodingsgedachten van haar man, zij verwijst hem niet door, hij pleegt zelfdoding, schuldig verzuim?

Veronderstel: een man met zelfdodingsplannen heeft het daarover met een vriend, de vriend stelt daarvan niemand anders in kennis, schuldig verzuim?

Veronderstel: een vrouw vertrouwt haar therapeut toe dat ze kampt met zelfdodingsgedachten, de therapeut doet zijn best om haar daar vanaf te brengen, de therapeut verwijst haar niet door, de vrouw pleegt zelfdoding, schuldig verzuim?

Veronderstel: een jongeman vertelt aan zijn ouders over zijn wanhoopsgedachten, de ouders schakelen een therapeut in, de therapeut verwijst naar een psychiater, de psychiater doet een beroep op zijn bekende collega van de universiteit, maar deze laat na door te verwijzen naar een nog beroemdere collega aan een buitenlandse universiteit, de jongeman pleegt zelfdoding, schuldig verzuim van de binnenlandse psychiater?

Veronderstel: de mensen van de 'zelfmoordlijn' ...

17-11-2017 om 23:07 geschreven door Gust Adriaensen

Scott Kim, een Amerikaanse psychiater en bio-ethicus, heeft onderzoek gedaan naar de manier waarop België en Nederland omgaan met euthanasie, specifiek in de psychiatrie. Hij hield in Antwerpen een lezing en zei o.a.:

'Er zijn mensen te snel geëuthanaseerd, terwijl ze nog jaren kwaliteitsvol hadden kunnen leven. Wie neemt het op voor deze slachtoffers van de euthanasiewetgeving?'

17-11-2017 om 07:19 geschreven door Gust Adriaensen

Ene meneer Verstrynge, docent (?!) ethiek aan de VUB, voelt zich geroepen om zijn licht te laten schijnen over de aanklacht wegens 'schuldig verzuim' tegen een priester die het biechtgeheim niet wilde schenden, toen een man hem toevertrouwde dat hij zelfdodingsintenties had en nadien ook uit het leven stapte.

Die docent ethiek en toegepaste ethiek heeft overduidelijk de bedoeling de zweep nog eens te leggen over Kerk en Sacramenten, en ook in deze casus te gewagen van machtsstructuren en machtsmisbruik. De dwaasheid en vooringenomenheid ver voorbij. Bovendien is het voor de heer Verstrynge een fluitje van een cent kerkelijke wetten en het beroepsgeheim opzij te schuiven en is de teneur van zijn benadering, ook al kent hij het dossier niet: deze priester is schuldig aan plichtsverzuim.

Overigens vind ik de mediatisering van deze zaak én de aanklacht tout court onverantwoord. Degenen die de indiener van de klacht geadviseerd hebben dat te doen, beseffen niet wat voor consequentie dat heeft voor de indiener. 'Schuldig verzuim' wordt toegespitst op één vertrouwenspersoon, die geprobeerd heeft te helpen. Maar zeker in zelfdodingsgevallen komen ook andere mensen in aanmerking. Hoe zit het met partners, naaste familieleden, school- en werkomgeving, dokters, vrienden?

En bij welke hulpverleners of instanties, waarnaar eventueel doorverwezen wordt, stopt de mogelijke aanklacht van 'schuldig verzuim'? Is er 'schuldig verzuim' wanneer een partner, een ouder, een kind, een leerkracht, een vriend, de mensen van de 'zelfmoordlijn' weet heeft van zelfdodingsgedachten of -voornemens, en om allerlei redenen het niet kan opbrengen of niet in staat is, zelfs al is er geen sprake van beroepsgeheim, anderen daarvan op de hoogte te brengen? En als zelfs na verscheidene doorverwijzingen, een persoon toch zelfdoding pleegt, maakt de laatste hulpverlener zich schuldig aan 'verzuim' omdat hij of zij niet nog eens doorverwezen heeft naar...?

Tot slot: de heer Verstrynge beseft klaarblijkelijk niet dat zijn ongenuanceerde, vooringenomen stellingname, het werk van alle hulpverleners verdacht maakt en hypotheceert. Wanneer de vertrouwensrelatie en de (afgesproken) geheimhouding onderuit worden gehaald en er de dreiging is van een gerechtszaak, zullen nog minder mensen een beroep doen op hulp.

15-11-2017 om 13:13 geschreven door Gust Adriaensen

Filosoof Ignaas Devisch:

'Om grijze zones te vermijden, stel ik voor grensoverschrijdend gedrag eenduidig te omschrijven als wat de ontvanger van de boodschap als onwenselijk ervaart. Natuurlijk kunnen intenties anders aankomen dan ze bedoeld zijn en de misverstanden hierover zitten ingebakken in onze communicatie. Maar dan spreken we niet over dwingend insisteren op handelingen die anderen niet wensen. Een goed maatschappelijk klimaat bestaat erin dat iedereen de kans en de positie krijgt om de eigen grenzen kenbaar en bespreekbaar te maken, zodat het ongewenste niet plaatsvindt of stopgezet wordt. Eén bericht kan verkeerd aankomen, maar dan moeten er geen honderd meer volgen. Zo niet spreken we van grensoverschrijdend gedrag.'

14-11-2017 om 22:43 geschreven door Gust Adriaensen

'We cannot change the world alone, but together we can spread the joy of the Gospel by staying close to those most in need.'

14-11-2017 om 17:33 geschreven door Gust Adriaensen

Steven Van Offel, arts in opleiding, pleit in een krantenartikel onder de titel 'Weg met de tweepersoonskamer', voor het geleidelijk doen verdwijnen van de twee- en meerpersoonskamers in ziekenhuizen.

Volledig akkoord met deze arts in opleiding. Weg met de meerpersoonskamers in ziekenhuizen, tenzij de patiënt dat per se wenst. Er bestaan allerlei wetjes en regeltjes , zogezegd om de 'privacy' te beschermen. Ambtenaren zijn ertoe gehouden, die regeltjes tot in het absurde te volgen. Probeer maar eens bv. voor het middenveld- en vrijwilligerswerk, adressen vast te krijgen. Ondertussen weten privéfirma's haarfijn wanneer iemand geboren wordt of sterft of huwt of gevormd wordt, enz.

De echte en zwaarste aanval en inbreuk op de privacy gebeuren evenwel  door (dood)zieke mensen in meerpersoonskamers in ziekenhuizen onder te brengen en ze daar dan nog dubbel en dik voor te laten betalen.

13-11-2017 om 12:06 geschreven door Gust Adriaensen

Het woord 'heksenjacht' duikt onvermijdelijk weer op in commentaren en reacties bij het ontslag van Bart De Pauw wegens grensoverschrijdend gedrag.

Het is m.i. een van de meest misbruikte woorden. Het is te horen en te lezen wanneer mensen of instanties die er belang bij hebben, misstanden minimaliseren en de beteugeling ervan niet al te krachtig willen aanpakken. Denk aan de sociale en fiscale fraude (geen heksenjacht aub!), aan de milieudelicten (geen heksenjacht aub!), aan de inbreuken op de ruimtelijke ordening (geen heksenjacht aub!), aan de verkeerscriminelen (geen heksenjacht aub!)... en aan grensoverschrijdend gedrag (geen heksenjacht aub!).

Een tweede bedenking is dat er vanwege de media nauwelijks verhulde sympathie voor en geloof in De Pauw worden geëtaleerd. Men verliest daarbij uit het oog dat dergelijke houding en teneur, verdachtmaking en isolering van de vrouwen die hun beklag hebben gedaan, impliceren. Op de sociale media kan je die verdachtmaking en soms vulgaire agressie, woordelijk lezen. Slachtoffers worden schuldigen en omgekeerd.

Een van de domste en agressiefste reacties op de zaak De Pauw is ongetwijfeld die van acteur Marc Van Eeghem. Deze man schreeuwt namelijk van de daken dat 'de VRT als het deze lijn aanhoudt drie vierde van zijn personeel op straat kan zetten'.

Met andere woorden: Van Eeghem beweert dat 75% van de VRT-personeelsleden zich schuldig maakt aan de activiteiten die De Pauw zelf, nu al bekend heeft. Acteur Van Eeghem beseft niet goed van welke omvang de beschuldiging is die in dergelijke vergoelijkende , minimaliserende en veralgemenende uitspraak zit.

Als het VRT-personeel, van hoog tot laag, enig zelfrespect bezit, moet het hiertegen direct en krachtig reageren. En wat De Pauw betreft: dergelijke 'verdedigers' berokkenen hem meer kwaad dan goed.

10-11-2017 om 21:50 geschreven door Gust Adriaensen

'War always causes serious damage to the environment. We must not mistreat our common home, but take care of it for future generations.'

08-11-2017 om 17:58 geschreven door Gust Adriaensen

De afgezette minister-president van Catalonië, Puidgemont,  zei in Bozar het volgende: 'Ik wil speciaal de vrienden van de Vlaamse partij NVA bedanken, die hier bij ons zijn. Dank u wel burgemeesters en parlementairen.'

Dat maakt duidelijk dat een regeringspartij, rechtstreeks of onrechtstreeks, een buitenlands conflict geïmporteerd heeft, met alle gevolgen vandien voor de Belgische federale regering en voor de relaties met Spanje en andere landen van de EU.

'Niet dulden dat een buitenlands conflict geïmporteerd wordt', hebben we nochtans als enkele keren uit de mond van De Wever gehoord. Maar dat geldt dan klaarblijkelijk alleen maar voor de conflicten die de partij niet aanstaan en niet voor de Spaans-Catalaanse crisis.

Kan iemand zich voorstellen dat (gevluchte) toppolitici van bv. de Koerden in Turkije, vanuit Brussel de Turkse staat zouden aanvallen en de onafhankelijkheid van de Koerdische regio in Turkije zouden bepleiten en voorbereiden? En dat ze daarbij de volle sympathie en steun zouden krijgen van bv. Peter Mertens en de PvdA?

08-11-2017 om 08:44 geschreven door Gust Adriaensen

Druk op onderstaande link om de gebedsintentie van de paus voor november te horen en te zien.

Bijlagen:
https://youtu.be/ju4hu7R6Emk   

Van de Guardian en ook van De Standaard krijgt de afgezette minister-president van Catalonië, Puidgemont, een forum om zijn grote gelijk uit te schrijven, de Spaanse regering en het Spaanse rechtssysteem tot en met verdacht en onbetrouwbaar te maken. Hij doet dat in een artikel onder de polemische en bombastische titel 'De democratie staat op het spel'. Wel te verstaan, het democratisch systeem van Spanje.

Is het niet eerder zo dat de democratie echt op het spel staat, wanneer politici zoals Puidgemont, van mening zijn dat zij geen rekening hoeven te houden met de grondwet? Wanneer regioministers denken dat zij de grondwet kunnen veranderen zonder een meerderheidsmandaat daartoe te hebben? Wanneer minister-presidenten naar eigen kraam en politieke agenda's, de grondwet interpreteren en de rechterlijke macht onder druk zetten om zich te conformeren aan hun politieke ambities?

Als het voor Bourgeois, Francken, Jambon, De Wever en tutti quanti, allemaal zo ondemocratisch is in Spanje, en de grondwet zo onbelangrijk is (een vodje papier toch!), en het uitroepen van de Catalaanse onafhankelijkheid zo vanzelfsprekend en verantwoord is, waarom doen ze dat dan ook niet voor Vlaanderen? Want de oprichting van een republiek(je) Vlaanderen is nog altijd volgens hun statuten en program, het belangrijkste en fundamentele streven van de Vlaams-nationalisten.

Wat een geweldige electorale stunt zou het kunnen zijn wanneer tegen dergelijke Vlaamse onafhankelijkheidsverklaring het Belgische gerechtelijke en staatsapparaat in het geweer zou komen en NVA-Calimero zou kunnen uitschreeuwen: 'De democratie staat op het spel!' 

Maar nee. NVA hinkt verder op twee benen. Puidgemont tot maagdelijke held en onafhankelijkheidsstrijder bombarderen en Spanje verketteren en tot vijand maken. In eigen land zwijgen als vermoord over een onafhankelijk Vlaanderen, want in de zetels en de vetpotten van de Macht zitten, is, ook voor Vlaams-nationalisten, verre van onaangenaam.

De vraag is: hoe lang kan je op twee benen hinken? Daarvan krijg je toch de kramp of ga je op je bek?

07-11-2017 om 11:50 geschreven door Gust Adriaensen

In de weekendeditie van De Standaard, verscheen een brief van mevrouw Simoen, 'trotse moeder van Leonardo', een kind met het syndroom van Down.

De brief is een mooie uiting van moederlijke liefde én bezorgdheid. In al de tederheid en het respect voor haar zoon, die in dit artikel tot uiting komen, zit een forse aanklacht tegen de indoctrinatie met een fundamentalistisch en dictatoriaal normenboekje over de perfectie van menselijke wezens.

Terecht reageert mevrouw Simoen met deze brief ook op het artikel 'Niet eerder zo weinig baby's met Down geboren'. Zij doet dat eerder onrechtstreeks, door de liefde voor en de kwaliteiten van haar kind centraal te stellen.

Ik zal het rechtstreekser doen. Dat artikel is misschien op het eerste zicht gewoon een 'verslag' met feiten en cijfers. Maar heel de teneur is triomfalistisch: het terugdringen van het aantal mensen met Down wordt voorgesteld als een geweldige medische overwinning; binnenkort lopen er geen Downmensen meer rond.

Maar hoe dat wordt bereikt, wordt versluierd en eufemistisch weergegeven. Ik zal het duidelijk zeggen: dat resultaat wordt bereikt gewoonweg door de liquidatie van de ongeboren kinderen. Het gaat om het doden van menselijke wezens.

En dat mensen met het syndroom van Down heel wat talenten hebben en een rijk leven kunnen leiden, werd nog maar eens bewezen in de tv-reeks 'Tytgat Chocolat'.

06-11-2017 om 07:58 geschreven door Gust Adriaensen

De Partido Popular pikt de bemoeienis van België in de Catalaanse kwestie niet meer. In een officieel statement haalt Esteban Gonzalez Pons, Spaans Europarlementslid en ondervoorzitter bij de Europese Volkspartij (EVP), uit naar N-VA-vicepremier Jan Jambon.

˜De heer Jambon lijkt niet te begrijpen hoe de scheiding der machten in een democratie werkt. Als minister van een Europese lidstaat moet hij de Spaanse justitie respecteren. Zijn uitspraken zijn onverantwoordelijk en gevaarlijk voor de noodzakelijke samenwerking tussen de EU-lidstaten'

De Catalaanse kwestie is zo ontegensprekelijk ook een Belgisch-Spaans conflict geworden.

06-11-2017 om 07:00 geschreven door Gust Adriaensen

In De Standaard schrijft journalist en historicus Marc Reynebeau dat voor de NVA-top de Catalaanse kwestie 'dient als symbolisch spiegelbeeld' voor de eigen winkel en 'retorische echokamer'.

Het kan niet anders of deze scherpzinnige en m.i. correcte analyse van Reynebeau, moet bij nogal wat Vlaams-nationalisten woedende reacties (die vooral op de journalist gericht zijn) uitlokken.

Maar je kan er niet omheen. De warme sympathie van  de N-VA-top voor het 'kleine, dappere, verdrukte Catalonië, is niet exemplarisch voor de overgrote meerderheid van de NVA-leden of -kiezers, laat staan van de Vlamingen. Die kan het namelijk geen bal schelen wat die Catalanen willen of niet willen, als hun vakantie-oorden maar veilig blijven. En van 'verdrukking' hebben ze bij hun bezoeken aan Barcelona of de costa's, helemaal niks gemerkt.

Voor de politici die met perceptiecreatie voor hun eigen partij bezig zijn, is ook het lot van Catalonië niet zo belangrijk. Er zijn tientallen minderheden binnen bestaande staatsstructuren, ook in Europa, die steun kunnen gebruiken.

Via de 'verontwaardiging' om de onderdrukking van het separatistisch streven van het welvarende Catalonië, hoopt de NVA de onafhankelijkheidsdroom voor Vlaanderen wat aan te vuren en kan zij in haar retoriek het romantische kaakslagflamingantisme (maar dan toegepast op Catalonië) nog eens van stal halen.

Ondertussen zwijgt de partij als vermoord over nummer 1 van haar statuten en politiek program: de republiek Vlaanderen.