|
Vrijdag 7 - vrijdag 14 juni 2013
Een klein stukje hemel in de hel van de oorlog. Het klink wat (te?) hemels, toch is er iets van waar. Het oorlogsgerommel rechts en links van het klooster neemt toe. Zwaar bewapende en bebaarde mannen hebben weer post gevat vlak voor ons klooster, wat blijkbaar toch niet direct tegen ons bedoeld is, maar als controle op het verkeer tussen het Anti-Libanongebergte (en de clandestiene traffic naar Libanon). Vermits echter het leger gaat beginnen deze streek te zuiveren verwachten we zaterdagavond of nacht vuurwerk. Daarom wordt besloten dat we ons zaterdag allemaal terugtrekken in de veiligste plaats, die ondertussen al klaar gemaakt is als rustplaats met matrassen en hoofdkussens. Onmiddellijk na het avondeten verzamelen we in de hal, ieder met zijn zak of zakje met het allernoodzakelijkste. De kinderen hebben hun grote schooltas gevuld en paraderen in de hal alsof ze op de bus wachten die hen naar een zomerkamp brengt. Er is hen gezegd dat het een oefening is voor het geval dat het nodig zou zijn. Gelukkig blijft het heel de avond rustig op een klein bombardement na. We zingen en vertellen wat. De baby Fadia gaat ondertussen van hand tot hand om de moeder wat te ontlasten. Iedereen probeert dit kleine wonder op eigen wijze te vertroetelen totdat ze in een hoekje eten krijgt, nog uit de originele verpakking. Tegen middernacht, na de nodige telefoons om precieze informatie, wordt besloten dat ieder naar zijn gewoon nestje terugkeert.
En zondag morgen zitten we als mannen weer samen te ontbijten in de binnentuin terwijl de zon heerlijk straalt. Onze twee schildwachten houden ons op de hoogte van de gebeurtenissen en vertellen de laatste oorlogsontwikkelingen. Terwijl hier alles hermetisch afgesloten is transporteren onze gewapende geburen langs ons klooster hun gewonden van Qousseir. Qousseir is gezuiverd van terroristen maar die houden zich nu schuil in de boerderijen rond ons klooster. We mogen verwachten dat vroeg of laat hier de hel zal losbarsten ofwel gaat het leger, zoals gewoonlijk, heel langzaam te werk en dan kan het hier nog wel een tijd duren. In Qousseir wordt de grote schade nu vastgesteld en vele christenen gaan al terug naar hun vroegere woonplaats, tenminste zij die nog iets van een huis hebben. In de kerk hebben de terroristen vreselijk huis gehouden maar volgens onze ooggetuigen is het mogelijk ze te herstellen. De bevolking is het leger nu massaal aan het helpen om een beetje de orde te herstellen.
Een van onze schildwachten die verantwoordelijk is voor het grote terrein en samen met moslims van Qara de oogst verzorgt vertelt hoe hij samen met een moslim zingend over het terrein loopt. En onze verantwoordelijke voor de binnentuin zegt fier dat hij binnenkort in staat zal zijn 400 kg tomaten te geven aan de vluchtelingen. De tomatenstruiken die hij ruim een maand geleden geplant heeft groeien zienderogen. En s avonds is er geen sprake van een schuilkelder. Er verschijnen twee grote fruittaarten met zeven kaarsjes en een half, voor mijn verjaardag. En er volgen weer gekke sketches door de kinderen en de volwassenen, waarna gedanst wordt op erg ritmische muziek. Daarbij horen nog een reeks zelf gemaakte tekeningen van klein en groot. En een van onze schildwachten die tussendoor voor sommige inkopen zorgt , probeert te zorgen of laat zorgen, geeft me warempel een pot Westerse (Nestlé Middel East!) Nescafé, die nog niet vervallen is! Super de luxe in oorlogstijd.
Deze zondag eindigt de jaarlijkse samenkomst van de Bilderberggroep. Nog nooit van gehoord? Dan wordt het tijd. In 1950 kwam in het hotel Bilderberg (Oosterbeek, Nl) voor het eerst een groep samen van zwaargewichten uit de diplomatie, de zakenwereld, de politiek en de media. Het werd het begin van de jaarlijkse samenkomst van de meesters van de wereld die de publiciteit schuwen en hun vertrouwelijke gesprekken en beslissingen voor zich houden. Een internationaal, zeg maar westers forum. Dit jaar verzamelden ze van 6-9 juni 2013 in Hertfordshire (Eng.): presidenten (natuurlijk ook ex-koningin Beatrix), ministers, vele bankiers, directeurs van de allergrootste bedrijven
Het is de club van de hogepriesters van de nieuwe wereldorde, ver boven iedere democratie verheven. De VS is met een delegatie van 24 man vertegenwoordigd (o.a. die oude rakker, de 90 jarige Henri Kissinger, Nobelprijswinnaar voor de vrede, eigenlijk de gevaarlijkste pyromaan, die de hoofprijs wist te bemachtigen van de beste pompier!), Engeland heeft er 18, Frankrijk 11 en de overige Europese landen meestal een drietal, behalve Turkije het dubbel, nl. 6, België 2 en Polen 1. Tussen de lijst van de 130 deelnemers staat evenwel geen enkele Afrikaan, niemand uit het Midden-Oosten, geen Rus, geen Chinees. Ze praten wel over de gang van de wereld, de buitenlandse politiek van Amerika, de toestand van Europa, het Midden-Oosten, en Afrika. Wat ze daarover gezegd hebben weet ik niet, maar misschien zien we het aan het volgende land waar een geplande spontane revolutie uitbreekt. Laten we in elk geval waakzaam blijven en niet onbesuisd mee doen met een verwoestende nieuwe wereldorde, een Arabische lente, een nieuw Midden-Oosten, een vrijheid voor Irak
Er is dringend een revolutie tegen criminele revoluties nodig.
Het uitschakelen van terroristen door het Syrische leger gaat verder. Het leger zou Qousseir kunnen zuiveren hebben omwille van drie factoren: de grondige afkeer van de bevolking voor de rebellen, de precieze informatie waarover het leger beschikte over de verblijfplaatsen van de terroristen en de heldenmoed van de soldaten die er alles voor over hadden om hun land en volk te heroveren. In Damascus en elders blijven we helaas zware dodelijke aanslagen op onschuldige burgers betreuren. Het leger is nu aan de zuivering begonnen van Aleppo, waar ondertussen ook een massaprotest tegen de Turkse premier Erdogan is uitgebroken. De grote moeilijkheid is dat de terroristen de burgers gijzelen en het leger wil geen massale invasie om de burgerbevolking en de stad zoveel mogelijk te sparen. Toch weet het leger vele terroristen uit te schakelen. Er zijn ook Belgen gevangen genomen. Woensdag horen we allen een vliegtuig over het klooster enkele rondjes vliegen en dan volgt een geweldige knal. Drie van ons hebben het spel ook gezien, waarbij uit een van de boerderijen een enorme rookpluim opsteeg. We vernemen dat er in Qara 60 terroristen werden uitgeschakeld.
De onnozele mediamanipulatie in het westen gaat onverminderd door. Regering (altijd regime genoemd) en leger worden verweten dat ze grote verwoestingen aanrichten. Het wordt ook genoemd: het pro-Assad leger alsof er verschillende gelijkwaardige legers zouden zijn. In België zou je dan moeten spreken van het pro-Albert leger en de sharia4Belgium kan dan het Vrije Belgische Leger of bevrijdingsleger genoemd worden! Of moeten we het pro-Eliootje strijdkrachten noemen, of de milities van het rode strikje, onderscheiden van de moedige geitenbokken met de zwarte baarden? Zeg het maar en iedereen volgt wel de politieke correctheid. En dan de herrie in de Belgische pers rond het bezoek van twee politici aan Damascus! Als commentaar in de Vlaamse pers lees ik: Door de gewelddadige onderdrukking van president Bachar al-Assad zijn al
miljoenen mensen op de vlucht
Is er nu echt in heel Vlaanderen geen enkele journalist die weet en ook durft schrijven dat dit een totale verdraaiing is van de werkelijkheid? Hoe kan een president door meer dan 70 % van de bevolking gedragen worden omdat hij zijn volk en land ondanks dagelijkse moorden en verwoestingen moedig weet te beschermen tegelijk door gewelddadige onderdrukking miljoenen burgers op de vlucht drijven? Of worden onze kranten door Qatar dik betaald om hun onzin kritiekloos te blijven uitkraaien?
In de Side Event die zopas in Geneve gehouden werd, was ook moeder Agnes-Mariam uitgenodigd en heeft een flinke toespraak gehouden over de weg naar de vrede waarin ze wijst op de onrechtvaardige aanklachten tegen Syrië: het regime verwoest het land, beschermt zijn volk niet, voorziet niet in de nodige voeding en verzorging terwijl er geen woord gezegd wordt over de moordende aanslagen en de vernietiging van massas ziekenhuizen, scholen, massas fabrieken, voedselvoorziening, water- energievoorziening
De terroristen en hun beschermers blijven zo netjes uit beeld, en dat is duidelijk de bedoeling. Een ander vals beeld geven de zogenaamde Amis du Proche-Orient (Louvain-la Neuve) die vlotjes de oorlog hier voorstellen als een interne strijd tussen de soennieten en de alawieten. Hoe komt het dan dat de overgrote meerderheid van de soennieten regering en president steunt? Van de christenen en een deel van de clerus wordt in hun laatste nieuwsbrief (Juni 2013) gezegd dat ze de regering steunen omdat ze verplicht zijn! Is dergelijke berichtgeving blindheid of lafheid? Is het een bewust meeheulen met de duivelse plannen van het westen? Wolven in schapenvacht zoals de zelfverklaarde vrienden van Syrië? Voor ons betekent het dat het westen verder wil gaan met de destabilisatie van Syrië. Wapenleveringen aan de terroristen door Europa zijn al geregeld en nu nog een extra forse levering van zware wapens om het Vrije Syrische Leger op te krikken en we zijn weer vertrokken voor een volgende vernietigende oorlogsperiode. En als de samenzweerders Syrië niet in hun macht kunnen krijgen omdat het door eensgezindheid te sterk is, kunnen ze hun ontwrichting voorlopig verder zetten met een oorlog in Libanon. Wij voorzien echter dat de terroristen binnen afzienbare tijd hier niet zozeer een tekort aan wapens hebben, maar dat hun wapens geen mensen meer zullen hebben. Als er dan van die 5 à 600 Belgische jihadisten in Syrië nog een flinke portie terugkeert en die beginnen systematisch en met steun van het buitenland mensen te vermoorden gaan wij dan ook het Belgische regime aanklagen omdat het zijn eigen bevolking uitmoordt en tegelijk zorgen dat die jihadisten-op-zomerkamp voldoende zware wapens blijven krijgen om hun bevrijdingswerk te kunnen doen? Is er nu echt niemand in de Belgische media die deze schizofrenie ziet en durft aanklagen?
De oogst van de kersen is binnen. De oogst van de abrikozen is begonnen maar deze gebeurt veiligheidshalve niet door ons maar door mensen van het dorp, wat goed is voor hen en voor ons. De verwerking tot confituur of moes gebeurt wel door de zusters. En er zijn vele verschillende verwerkingen. Het is een hele kunst de mooiste abrikozen zo te ontpitten dat je nauwelijks ziet dat ze open gesneden zijn. Die dienen voor de verkoop in Libanon. In de kruidenplaats, met glas bedekt, worden ze samen met andere vruchten en kruiden gedroogd. Daar is het nu meer dan 50 graden, n ideale en natuurlijke wijze om fruit te drogen. En vergeet niet: alles is hier bio!
De mannen blijven ondertussen allerlei restauratiewerken binnen uitvoeren. De gebouwen zijn hier allemaal op zijn Arabisch en dat moet je zo begrijpen: het is degelijk gemaakt met degelijk materiaal, maar niet helemaal afgewerkt. Om een voorbeeld te geven. Nagenoeg alle plafonds bestaan hier uit hout, gedragen door boomstammen. Waar deze echter in de muur gaan, dragen ze de overvloedige merktekens van het bezetsel van de muur. En zo werden reeds een reeks plafonds proper gemaakt. Op vele plaatsen moeten ook de buitenmuren bijgewerkt worden.
Vanaf dinsdag middag zijn we erg begaan met de protestbeweging in Frankrijk die zich verzet tegen het slappe en dubbelzinnige rapport van de Conseil Famille et Société , getiteld: Poursuivons le dialogue, vanwege de Franse Bisschoppenconferentie (mei 2013). En deze conseil telt twaalf leden waaronder niet minder dan zeven bisschoppen. De verwarring in wereld én Kerk omtrent het zogenaamde homohuwelijk schijnt zich als een dikke mist te verspreiden. Hierop is evenwel al een schitterend antwoord gekomen vanwege lAvenir de la culture die een aantal stellingen uit het rapport onaanvaardbaar noemt en eist dat alle leden van deze raad ontslagen worden als onbekwaam en vervangen door mensen die meer inzicht en moed hebben en respect tonen voor het gezond verstand, de fundamenten van het leven en de juiste leer van de Kerk. Graag willen we hun petitie steunen maar langs ons internet lukt het hier niet. s Middags aan tafel wisselen we van gedachten over deze twee teksten. Ondertussen ligt de kleine Fadia op een deken midden op de vloer van de refter. Ze heeft zich voor het eerst op eigen kracht omgedraaid en is klaar om te kruipen maar dat lukt nog niet. Wanneer ze voor haar circusnummer algemeen applaus krijgt, heft ze verwonderd haar hoofdje op en kijkt ons vragen aan.
*******
Begin volgende week krijgen velen van jullie ons driemaandelijks tijdschriftje in de bus: Hoor
74. Daarin hebben we ons laatste artikel geschreven over de oorlog in Syrië, hopelijk toch: De kracht van het zwaar gewonde Syrische volk. De geplande westerse overheersing met islamdictatuur gaat niet door. We hebben hierbij de tien geboden uitgewerkt die als handleiding moesten dienen voor de creatieve chaos. Het zijn tien leugens die de voornaamste kwakkels van de huidige internationale politiek en media uitmaken. Dat we hiermee tegen de stroom in blijven gaan en ook felle tegenstanders kunnen kweken, mag ons niet beletten om te blijven getuigen van de waarheid en de werkelijkheid, zoals we die hier meemaken. Het gaat niet alleen om het voortbestaan van de christenen in het midden oosten, het gaat om de redding van een gans volk dat als één familie wil blijven verder leven, zoals het voor de oorlog in vrede samenleefde. Dat onze gemeenschap, wijzelf en vooral moeder Agnes-Mariam door sommigen, pionnen genoemd worden van de geheime Syrische dienst, betaald om een dictator recht te houden en nog veel meer van dat soort, mist iedere grond van waarheid en is het antwoorden niet waard. We geven in dit nummer ook een eerste overzicht van hetgeen we hier aan vluchtelingen en mensen in nood al hebben kunnen geven, dank zij uw milde giften. De hulpverlening komt goed op gang maar de nood is ook immens.
Wie dit alles wil lezen en niet op dit tijdschriftje geabonneerd is, kan het aanvragen bij paula.smeyers@scarlet.be (Driestraat 7, Retie).
14-06-2013 om 07:55
geschreven door Gust Adriaensen
|
