|
Aan Sophie Dutordoir, generaal-overste van de NMBS
------------
Brieven van Dikke Freddy is een column van schrijver Erik Vlaminck. Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net.
-----------
Geachte mevrouw,
Wellicht hebt u er allang spijt van dat u uw charcuteriewinkel van de hand hebt gedaan om baas van de IJzeren Weg te worden. Toen u uw eigen winkel bestuurde, kon u, zonder dat er een haan naar kraaide, in alle stilte beslissen om uw deur 30 seconden voor het sluitingsuur te sluiten. Zonder overleg met Waalse vakbonden en liberale parlementsleden kon u toen beslissen of u 10 gram beenhesp meer of minder afsneed. En u hoefde geen schrik te hebben dat uw rollend materieel in het holst van de nacht vol graffiti werd gespoten.
Maar uit puur plichtsbesef bent u de uitdaging aangegaan om spoorchef te worden. Voor de centen kan het niet geweest zijn, want u verdient slechts het schamele bedrag van 290.000 euro per jaar. Voetballer Kevin De Bruyne incasseert meer per week.
Enfin, u hebt nu het moedige besluit genomen dat alle treindeuren 30 seconden voor het officiële vertrekuur worden gesloten. Een van de vragen die ik mij daarbij stel, is of het rijtuig bestijgen voortaan ook vanaf 30 seconden voor het officiële vertrekuur verboden is in het geval de trein 20 minuten vertraging heeft. Op die manier zou natuurlijk veel vertraging kunnen worden weggewerkt. Het is duidelijk dat u niet van gisteren bent.
U bent alleszins niet over één nacht ijs gegaan, want vooraleer u besloot om de treindeuren 30 seconden voor het officiële vertrekuur te sluiten, hebt u een onderzoek laten uitvoeren. U hebt door geleerden en deskundigen laten uitvlooien of het echt nodig is dat treinbegeleiders in 2018, terwijl ze de arm van beneden naar boven bewegen, op een blikken fluitje blazen om een trein in beweging te zetten. In Café De Nieuwe Nachtegael beweert men dat dit fluitjesonderzoek, alstublieft, 11 miljoen euro heeft gekost. Met dat geld had men wellicht ook de kapotte toiletten op de treinen, de stilstaande roltrappen in de stations en de lekkende schuilhuisjes op de perrons kunnen herstellen, maar iedereen begrijpt dat sommige dingen belangrijker zijn dan andere.
Een volgende moedig besluit dringt zich nu op, want de uniformen van uw personeel zijn aan vervanging toe. De broeksnaden lossen, de schoudervullingen verzakken en de petten verliezen hun klep. Bovendien hebben de peilingen naar de verkiezingsuitslagen uitgewezen dat het CD&V-oranje het best snel uit de uniformkleuren verdwijnt. U hebt dus officieel een offerte uitgeschreven om de nieuwe tenues uit te tekenen.
Ik wil met dit schrijven officieel meedingen naar de gunning. Voor 5 miljoen euro (minder dan de helft van het fluitjesonderzoek!) ben ik bereid om uw uniformen vorm te geven. Rekening houdend met de verkiezingspeilingen zal ik in mijn ontwerpen kiezen voor gele broeken met zwarte galonstreep en hemelsblauwe vesten. De kleur van de jasknopen kan per provincie verschillen. Zowel groene als bruine accenten behoren tot de mogelijkheden. Rood of oranje zouden het geheel, denk ik, te schreeuwerig maken.
In volle vertrouwen dat mijn offerte het zal halen en ik eindelijk hogerop kan geraken, groet ik u met de meeste hoogachting,
Dikke Freddy.
----------
Beste Dikke Freddy,
Het klopt dat ik soms verlang naar mijn salami , edelkop en pens (altijd van prima kwaliteit geweest!) maar het is inderdaad uit vaderlands plichtsbesef dat ik spoorbaas ben geworden (een onderbetaalde job, inderdaad).
Ik begrijp dat gij als spoorbuitenstaander niet alles begrijpt of in een juist kader kunt plaatsen. Toen ik nog in de charcuterie zat, wist ik ook van toeten of blazen als het over de ijzeren weg ging. Graag dus enkele verduidelijkingen, die ge me absoluut niet kwalijk moogt nemen.
Ge maakt u een beetje dik (excusez le mot) over dat fluitjesonderzoek. Ge moogt niet denken dat zoiets een fluitje van een cent is. Daar komt veel bij kijken. Het is een partikeltje van een groots voornemen om de dienstverlening aan de reiziger -eventueel u dus Dikke Freddy- centraal te stellen, zoals mijn vriend Jan terecht opmerkt, én om die toeteraars van de grootste partij uit de raad van bestuur te kieperen.
Ik moet even stoppen, ik hoor een fluitje. Tot zo dadelijk.
Sophie
Beste Dikke Freddy,
Hier ben ik al terug om mijn antwoord op uw sympathieke brief verder te tokkelen. Soms is het toch wel geheks bij het spoor.
Om het goede voorbeeld te geven, probeer ik mijn verplaatsingen van het ene kantoor naar het kantoor in max. 30 seconden te doen. Niet simpel maar goed voor de conditie, en ik denk dat gij ook vindt dat ik er voor mijn leeftijd nog goed uitzie (beter dan vele wagons van de NMBS, haha).
Ik ben blij verrast door uw gedegen en creatieve offerte voor de nieuwe uniformen. Toen ik uw prijs zag, floot ik van bewondering en voldaanheid tussen mijn tanden, zo goedkoop! Nu zijn er wel bij de raad van bestuur, die aandringen op knopen met daarop een helemaal zwarte leeuw. Te belachelijk voor woorden natuurlijk. Maar die grootsprakerige heerschappen voelen zich machtig, zoals mijn goede vriend Jan terecht laat uitschijnen. Misschien kan ik ze paaien met 1 leeuwenknoop per uniform.
In de hoop dat gij hogerop geraakt (ge verdient het), een hartelijke fluitstoot!
Sophie
08-02-2019 om 15:20
geschreven door Gust Adriaensen
|
Waarop baseert barones Doornaert zich om te stellen dat 'te veel mensen zich kritiekloos voor schoolkinderen ter aarde werpen'? Suggereert ook zij gecomplotteer in zinnetjes zoals 'het is niet verboden vragen te stellen over het ontstaan van de spijbelactie' en 'er mag meer kritische doorlichting zijn van 'organisaties' die zich inzetten voor het leefmilieu'?
Wat is dat precies: 'wat heel dicht bij het strafbare stalking komt'? Mevrouw Doornaert, de gsm-actie was ook volgens u dus geen stalking. Waarom heeft u het in het volgende zinnetje dan wel over 'stalking'? Probeert u op die manier zonder ook maar enig bewijs, de jonge klimaatactivisten niet te criminaliseren?
Als zeventiger een variant van de venijnige én infantiele retorische truc 'wat je zegt, ben je zelf' gebruiken, is niet fraai. Evenmin is het fraai te laten uitschijnen dat het klimaatbeleid bij het oude laten de bevolking niets zal kosten.
Kortom, barones Doornaert maakt er vaker en vaker een populistisch rommeltje van.