30-09-2010 om 14:16 geschreven door Gust Adriaensen

In ‘De Standaard’ beklemtoont Luc Huyse  terecht hoe moeilijk het is om het 'zelfvertrouwen te herstellen van wie geschonden is'. Vandaar zijn scepticisme ten aanzien van de ‘waarheidscommissie’ die de Kerk wil instellen voor de verdere afhandeling van het seksuele misbruik binnen de instelling. Maar wel alle heil verwachten van 'een openbaar verdict van een strafrechter...', is wel erg kort door de bocht.

Positief is dat Huyse het ook even heeft over andere plaatsen van misbruik en hij geeft een aantal voorbeelden: jeugdbewegingen, leger, sportclubs, instellingen voor mentaal gehandicapten. Als zichzelf respecterend socioloog kon hij ook moeilijk anders. Hoewel het me verwondert dat hij niet de familie en de buurt in het rijtje opneemt.

Maar hij zowel als de meeste andere columnisten en journalisten blijven bijna uitsluitend de Kerk én het seksuele kindermisbruik viseren. Het is een aandachtsvernauwing die m.i. nadelig en gevaarlijk is voor een effectieve bestrijding van misbruik. Zeker sociologen als Huyse weten dat in familie en buurt en in de sectoren die hij opnoemt, misbruik voorkomt. Deze sectoren worden door de media grotendeels met rust gelaten. Waarom wordt er geen grote campagne gelanceerd om slachtoffers van misbruik binnen de familie, de eigen buurt, de sportclub, enz. ertoe aan te zetten zich te melden?

En seksueel misbruik is niet de enige afschuwelijke vorm van machtsmisbruik. Door de exclusieve toespitsing op seksualiteit, is er nog maar amper aandacht voor de slachtoffers van fysiek, psychisch, sociaal en economisch geweld. Bovendien wordt de indruk gewekt dat er van misbruik, ook van seksueel misbruik, geen sprake meer is wanneer iemand meerderjarig is.  

26-09-2010 om 14:15 geschreven door Gust Adriaensen

Op 3 december 2010 brengt de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' het boek Retie - Veranderend Landschap van Danny Van der Veken uit.

Het omvangrijke leesboek, kijkboek en naslagwerk (416 blz.) beschrijft de evolutie van het Kempense landschap door de eeuwen heen aan de hand van Retiese voorbeelden. Het wordt volledig in vierkleurendruk, op groot formaat en in harde kaft uitgegeven en is rijkelijk geïllustreerd met meer dan 700 foto's en 100 figuren, waaronder nooit eerder gepubliceerde historische kaarten en foto's. Daarnaast hebben verscheidene Kempense fotografen schitterende natuurfoto's ter beschikking gesteld. De hoofdstukken worden bovendien voorafgegaan door prachtige landschapsaquarellen en haiku's van Willy Thys.

Het boek is opgebouwd rond drie kernhoofdstukken: de periode tot 1845 (het traditionele landschap), de periode 1845-1925 (het verdwijnen van de heide) en de periode 1925-2005 (het verdwijnen van de kleinschaligheid). Elk hoofdstuk begint met de beschrijving van de belangrijke maatschappelijke tendensen in landbouw, infrastructuurwerken, woningbouw, nijverheid, toerisme en natuurbeheer die een invloed uitgeoefend hebben op het landschap. Uiteraard komen alle Retiese natuurgebieden uitgebreid aan bod. Elk hoofdstuk eindigt met een viertuele wandeling door de gemeente vanaf het dorpsplein tot aan de grens met Geel. Sommige fenomenen krijgen extra aandacht in kaderteksten.

Wie zeker wil zijn van een exemplaar van het boek Retie - Veranderend Landschap, tegen een gunstprijs dan nog, kan voorintekenen tot en met 30 september. Voorintekenaars worden met naam vermeld in het boek. Schrijf 30 euro per gewenst exemplaar over op rekening nr. 363-0753214-49 van de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' .

De publicatie van het boek gaat gepaard met een tentoonstelling in Kasteel du Four. Er werden namelijk zoveel figuren en foto's verzameld, zowel historisch materiaal als natuurfoto's, dat ze niet allemaal een plaats konden krijgen in het boek. Een selectie hiervan wordt tentoongesteld van zaterdag 4 tot en met dinsdag 7 december 2010, telkens van 10 tot 12 uur en van 13 tot 17 uur. De toegang is gratis. Deze tentoonstelling is een samenwerking van 'Zeven Neten' met natuurvereniging Den Bunt en Natuurpuntafdeling Wamp & Neten.

22-09-2010 om 16:03 geschreven door Gust Adriaensen

21-09-2010 om 10:57 geschreven door Gust Adriaensen

Nadat kardinaal Danneels wekenlang spitsroeden moest lopen en de publieke opinie hem bijna als de 'echte' dader ging beschouwen, keert de aandacht van de media , na het mea culpa van de kardinaal, terug naar de pedofiele bisschop Vangheluwe. Maar m.i. op een merkwaardige manier.

Twee strafmaatregelen komen uit katholieke hoek sterk naar voren. Ze werden al verwoord door de hoofdredacteur van het katholieke opinieblad Tertio en door hoogleraar-senator-teeveester Torfs.

Ten eerste: ontwijding. Vangheluwe moet 'ontwijd' worden. Van mensen als Vande Vyvere en Torfs mag je verwachten dat ze kennis van zaken hebben en correcte informatie geven. Welnu, de priesterwijding is een sacrament en kan volgens de katholieke leer nooit nietig worden, eens ze geldig is ontvangen. Een priester kan wel de clericale status verliezen en hem kunnen alle ambten verbonden aan het priesterschap ontnomen worden. Maar deze specialisten getroosten zich echt niet veel moeite om dat onderscheid voor het doorsneepubliek duidelijk te maken.

Ten tweede: verbanning. De eis om pedofiel Vangheluwe naar het buitenland te verbannen, klinkt sterker en sterker. Hoe men het draaie of kere, dit is gewoonweg onchristelijk. Van oudsher hebben abdijen mensen opgevangen. Zij werden en worden daarbij geïnspireerd door Christus. Het komt uitsluitend  de abdijgemeenschap toe te beslissen of Vangheluwe nog langer in de abdij kan verblijven of niet.

Waarom Vangheluwe, ook door katholieke instanties en opiniemakers, een onderkomen in een abdij 'van bij ons' ontzegd wordt, is me een raadsel. Tenzij hier speelt wat het grote verwijt naar Danneels toe was: het beschermen van het imago is belangrijker dan de christelijke plicht van gastvrijheid.

Huilen Van de Vyvere, Torfs en tutti quanti mee met de wolven in het bos?

10-09-2010 om 09:10 geschreven door Gust Adriaensen