Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 27/10 zaterdag 3/11/ 2012
Deze middag wordt op het nieuws
gezegd dat er al 160 doden gevallen zijn over heel het land. Een fraai
staakt-het-vuren! Westerse media zullen vertellen dat legervliegtuigen
burgerdoelen hebben aangevallen maar niet dat het terroristen zijn die
eerst aanslagen pleegden (de zogenaamde vrienden van Syrië).
Hilary Clinton is boos omdat ze Syrië nog altijd niet heeft kunnen
opnemen in haar nieuwe Arabische lentecollectie en ze waarschuwt dat
er geen rust mag komen, want daar gaat Syrië van profiteren, zegt ze.
Zo heeft ze vandaag weer een beetje haar zin gekregen. (Ze is ook
verbonden met die criminele kliek van de Bilderberg groep). Zou uw
bloed daarvan niet gaan koken? Gelukkig maken we ondertussen in het
dagelijkse leven genoeg plezier, wat ook beter is voor het hart.
Bovendien heeft onze interne veiligheidsdienst laten weten dat s
nachts waken voorlopig niet meer nodig is. Ook een opluchting voor de
mannen die elke nacht twee uur op het dak met de sterren zaten te
praten.
Inmiddels vernemen we dat de KTO, de Franse katholieke tv, al ruim een
week elke dag een uur besteedt aan de christenvervolging in Egypte en
Syrië. We hebben vandaag voor de eerste keer een uitzending kunnen
volgen. Over Syrië krijgen we de beelden te zien van vorig jaar, toen
we hier de eerste groep internationale journalisten uitgenodigd
hebben, die een week lang in de belangrijkste brandhaarden van toen
(Homs, Qousseir
) begeleid door moeder Agnes-Mariam de werkelijke
toestand hebben kunnen waarnemen. ( Zie het verslag in ons
driemaandelijks tijdschrift Hoor
dec. 2011, nr. 68). De meeste van
die 16 journalisten hebben vanaf toen waarheidsgetrouwe berichtgeving
verspreid
behalve twee katholieke media, waaronder de man van de KTO.
Je kunt begrijpen hoe aangenaam verrast we waren door nu een keurig
verslag te zien en horen op KTO, volkomen waarheidsgetrouw waarbij ze
de gruwelen tonen van de terroristen in Homs en het nu ook zeggen.
Voortdurend komt daarbij Mar Yakub met moeder Agnes-Mariam, Carmel en
anderen in beeld. Ze laten de gemeenschap flink aan het woord. We
komen trouwens zelf ook nog een paar keer in beeld. KTO heeft in
ieder geval een flinke ommekeer gemaakt. Beter laat dan nooit.
Zondagmiddag eten we voor het eerst nog eens buiten de refter, nl. in
het veilige atrium. Sommigen zitten op de grond, anderen op de rand
van de fontein, anderen op een stoel. Het is achteraf een gelegenheid
om ons nog eens flink af te reageren en spontaan sketches te verzinnen
en grappen uit te halen. Een nieuwe sketch wordt geboren met als
thema de hoofdfiguren van de vrienden van Syrië! En s avonds kijken
we naar de ontroerende film The Robe (De Mantel). En zo is de zondag
weer een echte feest-rust- en gemeenschapsdag vanuit een plechtige
eucharistie, met als evangelie de blinde bedelaar langs de weg.
Maandagmorgen komt hier plots een jongen van 17 toe met de groeten
van onze Najib, Hij is al maanden thuis bij zijn moeder, die weduwe is
en omwille van de oorlog steun en bescherming nodig heeft. Nu is
Najib met zijn natuurlijke gave van evangeliseren toevallig in contact
gekomen met deze jongen, wiens ouders eraan denken om hem tijdelijk
in Qâra bij zijn grootmoeder te laten logeren om daar naar de school
te laten gaan. Zij wonen immers in de gevaarlijke rand van Damascus
en hij moet vandaar iedere dag naar school in Damascus. Zo wilde die
jongen, die moslim is, een dag bij ons doorbrengen. Meteen werkt hij
al mee aan het afkrabben, afschuren en schilderen van de ramen. Er
zijn een massa ramen gedaan maar er moeten er nog een massa gedaan
worden. Als ik eens een uurtje kom helpen zijn ze met vier gezellig
in de zaal van de iconografie aan t werken. Wellicht is hij maar een
van de vele jongeren die in deze oorlogssituatie zoeken naar geluk. In
alle eenvoud is deze jongen een echte God-zoeker. Hij zal zich
ongetwijfeld deze aangename dag nog lang herinneren. Achteraf vernemen
we dat hij gevraagd heeft om de schoolvrije dagen bij ons te mogen
doorbrengen en zijn ouders zijn ermee akkoord.
Deze week ontvangen we vanuit België de lijst van de inhoud van de
container die verscheept gaat worden, nadat wij hier een taks free
document hebben bekomen. Het is prachtig hoe zovele mensen meegewerkt
hebben om deze extra grote container te vullen: behalve onze vrienden
uit de Kempen, mediawerkgroep Syrië, de Armeense gemeenschap van
Brussel, en de Syrische gemeenschappen van Mechelen en Antwerpen. Ze
hebben zelfs zoveel goederen en duurzame eetwaren verzameld dat ze nog
een container willen vullen. Wie dit wil steunen kan het langs het
nummer van mediawerkgroepsyrie.
Allerheiligen is nu een hoogfeest midden in de week. In de voormiddag
wordt gewoon gewerkt; s Middags wordt even aan tafel van gedachten
gewisseld over hetgeen men in de namiddag en avond op deze feestdag
wil doen. Om 17.00 u vieren we plechtig de eucharistie met processie
en met de litanie van alle heiligen. Daarna kijken we naar de dvd van
Charlie Chaplin de Grote Dictator met daarbij de commentaren. Deze
film is tijdens de tweede wereldoorlog gemaakt en verspreid. Op het
einde van de film geef Charlie Chaplin als de grote dictator voor een
massa mensen en soldaten een ontroerende speech recht uit zijn hart,
waarin hij zegt dat oorlog, haat en discriminatie geen zin hebben, dat
alle mensen gelijk zijn en verlangen naar liefde en tederheid
Blijkbaar heeft Hitler zelf die film nog gezien. Wel is Charlie
Chaplin omwille van deze sarcastische prent door Amerika uitgewezen.
Tegen humor is geen enkel dictatoriaal systeem bestand. Het moedigt
ons aan om toch eens een parodie te maken op De vrienden van Syrië.
De drie prille tienermeisjes , die nog altijd uit veiligheid
niet naar de school kunnen gaan, krijgen een flink schoolprogramma:
taal, rekenkunde, muziek en zang en ontspanning. Nu krijgen ze er
zelfs nog Frans bij en ze vorderen daar goed in.
En het weer is nog altijd overwegend zonnig met overdag temperaturen
van 18 graden. Af en toe regent het eens of is er een hevige wind tot
storm. s Avonds koelt het wel flink af en er worden voorbereidingen
getroffen om hout- en petroleumvuurtjes te installeren. Ondertussen
hebben we heel zelden nog eens een stroomonderbreking. Moge het zo
blijven. Vorige winter was het dag en nacht vier uur stroom en dan
weer vier uur geen stroom. Maar
alles kan men gewoon worden, behalve
een oorlogssituatie die alleen maar haat, verwoesting en dood brengt.
Eind september sprak president Ahmadinejab van Iran de algemene
vergadering van de Verenigde Naties toe over de nakende terugkeer van
Jezus Christus samen met de 12de en laatste imam Al-Mahdi. Zij zullen
niet komen, zo zei hij, met geweld en oorlog maar met vrede en
rechtvaardigheid voor alle volken. De koude van deze wereld zullen ze
omvormen in de lente van warmte en goedheid voor allen. Hij zei
merkwaardige dingen al was het niet helemaal volgens ons christelijk
geloof. Maar zouden de wijzen die vanuit het oosten op zoek gingen
naar Jezus in de kribbe, wel heel onze catechismus gekend hebben?
03-11-2012 om 10:35
geschreven door Gust Adriaensen
|
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
