|
X/23
Vrijdag 23 oktober 2015
Een fantastische week vol moeilijkheden
De vriendelijke ondernemer die ons met raad en daad bijstaat, had ons weken geleden gezegd dat we drie maanden zouden nodig hebben vooraleer we de kaarsenmachines op volle kracht zouden kunnen doen werken. Wat een opluchting. Wij dachten echter dat we die tijd niet zouden nodig hebben. Hij had ons een dringend bestelling van 24.000 kaarsen voor Aleppo doorgegeven en wij zouden dat eens op enkele dagen in orde brengen. Het werk werd verdeeld over dag en ’s nachts, omdat er alleen elektriciteit is ’s nachts en twee uur in de namiddag. We dachten het optimale materiaal van wieken gevonden te hebben en de goede temperatuur van de was. Wat bleek nu? Een menigte kaarsen waren slecht, kapot of vervormd omdat de was te koud of te warm was. Na dagen zoeken had onze elektricien een apparaat gevonden waarmee we de temperatuur konden meten. Na twee beurten wisten we welke de juiste temperatuur is. Erger was evenwel dat plots de helft van de kaarsen naar boven kwam zonder wiek. De wieken die we gebruikten en die de kaarsen het langst deden branden, bleek niet sterk genoeg. Alle bobijnen met die draad moesten dus weer leeggemaakt worden en van een iets sterkere draad voorzien. Nog eens werk voor twee dagen en een nacht. Terwijl de temperatuur van de paraffine op peil was, geraakten onze zenuwen oververhit. Wat wij op een aantal dagen hadden willen afwerken, was na meer dan een week nog niet half volbracht. Omdat we eerst zelf alles goed moeten leren, konden we voorlopig maar twee arbeiders laten meewerken. Bovendien is voorlopig al een machine buiten werken en moet een herstelling krijgen. De moeilijkheden zijn nog niet voorbij maar we hebben wel interessante zaken geleerd. Aleppo zal zijn kaarsen krijgen, al is het veel later dan voorzien. Ondertussen hebben de zusters heel de oogst van de vijftien granaatappelbomen uit de binnentuin verwerkt. Voor ons was het een week van heel onregelmatig leven en bovendien vol van onvoorziene moeilijkheden. Alles samen toch een fantastische week.
Rechtvaardige en onrechtvaardige oorlogen
We kunnen nooit echt gelukkig zijn met een militaire actie omdat ze altijd dood en vernieling brengt. Toch maken we onderscheid tussen een rechtvaardige en onrechtvaardige oorlog. De oorlogen tegen, Irak, Libië, Syrië zijn onwettige, onrechtvaardige oorlogen en de westerse sancties opgelegd aan Rusland en andere landen zijn onwettig, economisch terrorisme. Bovendien voert de internationale coalitie onder leiding van de VS een oorlog zogenaamd tegen het terrorisme van IS. Ook dit is onwettig, onrechtvaardig en bovendien inefficiënt. Hoe kun je oorlog voeren tegen het terrorisme in een land terwijl je je zelf gedraagt als terrorist in dit land door zijn soevereiniteit niet te erkennen? Deze internationale coalitie heeft dus in feite het terrorisme alleen maar geholpen, de bevolking verder uitgemoord en het land nog meer vernietigd. Deze week heeft ze de elektriciteitscentrale van Aleppo gebombardeerd. Het is niet de eerste keer dat deze coalitie de vitale infrastructuur in Syrië vernietigt, maar nu is het wel bijzonder cynisch omdat op dat ogenblik John Kerry plechtig zijn grote bekommernis uitsprak, nl. zijn vrees (eigenlijk zijn wens) dat Syrië nu helemaal zal vernietigd worden. Ondertussen heeft de NAVO op 21 oktober op de luchtmachtbasis van Trapani Birgi plechtig haar monster militaire oefening ingezet, Trident Juncture 2015 genaamd, met 36.000 militairen uit 30 landen, 200 vliegtuigen en 60 schepen voor oefeningen gedurende deze en volgende maand in Italië, Spanje en Portugal. Na de afbraak van de Berlijnse muur in 1989 werd namelijk onmiddellijk een nieuwe muur voorzien tussen het westen en Rusland. Nu bereidt de NAVO zich actief voor om een volgende ronde van moorden en vernietigen te beginnen tegen Rusland. Gelukkig is er vooral in Italie, van waaruit het geheel geleid wordt door de Amerikaanse admiraal Ferguson, een sterke oppositie op gang gekomen. Deze en volgende maand mogen we pittige demonstraties verwachten in Rome, Milaan, Napels, Pisa, Firenze en Madrid onder de sloga: Neen aan de oorlog, neen aan de NAVO!
Toch zijn we hoopvol. De oorlog die nu tegen alle gewapende rebellen in Syrië gevoerd wordt is een rechtvaardige en bovendien efficiënte oorlog omdat hij in volledige samenwerking is met de wettige regering, het leger en het volk. Alle drie juichen deze onverwachte hulp toe. De Syrische president is daarvoor zijn Russische collega in Moskou ook gaan bedanken. Dit was tevens een sterke uitnodiging aan het westen om eindelijk eens het soevereine Syrië en zijn wettige regering te erkennen. Uiteindelijk is het volk belangrijker dan de persoon van de president. Het Russische leger schijnt in Syrië ook zijn superioriteit in de conventionele oorlogsvoering te tonen. Smalend zeiden Robert Gates en Condoleeza Rice deze week nog dat het Russische leger een macht van tweede rang is. Hiermee lijken ze eerder de verbijstering van zichzelf en van de wereld te willen verbergen. Sinds Rusland het hele communicatiesysteem van de USS Donald Cook in de Zwarte Zee op 12 april 2014 kon lam leggen, wisten de hoge heren vechtersbazen al dat het krankzinnig dure anti-rakettenschild van het Pentagon nutteloos en zinloos is. Rusland kan ook alle communicatiesystemen van de NAVO lam leggen. Nu is er niemand anders die de echte militaire operaties in Syrië kan kennen dan Rusland en Syrië. Daarom hebben ze de mogelijkheid ook het luchtruim van Turkije aan de Syrische grens te gebruiken om de Turkse terroristenkampen te lokaliseren en de Israëlische vliegtuigen terug te dringen aan de grens met Palestina. Sinds deze rechtvaardige oorlog in Syrië van begin deze maand zijn er al meer dan 5.000 terroristen gedood (van Ahrar el-Sham, al-Qaïda en IS), waaronder een aantal kopstukken. Vervolgens zijn er al minstens 10.000 huurlingen gevlucht naar Turkije, Irak en Jordanië. Ali Haidar, de Syrische minister van verzoening kan aanvullend nog melden dat er duizenden gewapende opstandelingen zijn die zich deze maand overgegeven hebben aan de Syrische autoriteiten. De laatste 2 jaar, voegt hij er bij, zijn alles samen reeds 10.000 van deze strijders zo van kamp verwisseld. Dit doet wel de wenkbrauwen fronsen over het feit dat het westen dit toch betrekkelijk klein land met zovele tienduizenden terroristen heeft overspoeld. Welk land zou hiertegen stand kunnen houden?
De westerse politiek is dodelijk ziek
De politieke heerschappij van het kolonialisme, imperialisme en kapitalisme loopt ten einde. Kolonialisme werd verantwoord om “arme, onderdrukte volken te bevrijden”. In feite was het een overheersen en plunderen van de rijkdommen van hun land. Duidelijker gezegd: kolonialisme is politieke overheersing, economische uitbuiting en eventueel annexeren van grondgebied. Als klein Belgenland zijn we uiteraard ook niet geheel onschuldig. We hebben een koning gehad die zelfs van Egypte een Belgische kolonie wilde maken om zich als farao te laten uitroepen. Uiteindelijk is het bij “Belgisch Congo” gebleven. Naast de onaanvaardbare uitbuiting en onderdrukking van staatswege is er door de katholieke Kerk uiteindelijk ook veel goeds gebeurd. We kunnen alleen maar heel veel respect hebben voor de vele missionarissen en hun verkondiging van het christelijk geloof, de oprichting van scholen, de ziekenhuizen en de daadwerkelijke hulp aan en opvoeding van de bevolking. Wie ooit missionarissen in Congo-Zaïre bezocht kan alleen maar verwonderd zijn over het immense, belangeloze werk door zovele religieuze ordes en congregaties verricht. Mogelijk is dit ook het enige goede dat overblijft van onze koloniale inzet. In ieder geval moet de tijd voorbij zijn dat een land een ander land gaat koloniseren. Het drama van onze tijd is dat het oude kolonialisme zich nu dreigt verder te zetten in het jihadisme. Het imperialisme is nog op een hoogtepunt. De VS en hun trouwe vazallen zullen zich nog een tijd gedragen als de heersers en champetters van heel de wereld. Op 28 september heeft Poetin voor de UNO evenwel zeer duidelijk gemaakt dat deze wereld niet langer meer kan en mag overheerst worden door de oppermacht van één groep mensen, die zich “speciaal” wanen. Hij heeft helder uitgelegd hoe het westen met de steun van sommige Arabische monarchieën groepen barbaren heeft getraind, bewapend en betaald om de regering en de wettige instellingen van Syrie omver te werpen. Twee dagen later heeft hij in Syrië getoond hoe huichelachtig die éne overheersende wereldmacht te keer gegaan is door zich van terroristische groepen te bedienen. Hij heeft het westen gewaarschuwd dat ze niet zouden denken dat ze slimmer zijn dan hun terroristen en dat ze zich best tijdig afvragen: “Wie leidt wie?”. Bovendien, in een wereld waar er één oppermachtige leider is, heerst onvermijdelijk de wet van de sterkste. Internationale organisaties en wetten worden door hen handig misbruikt om hun eigen belangen op de meest illegale wijze op te dringen. De UNO moet terugkeren naar zijn authentieke beginwaarden van gelijkwaardigheid, respect voor elkaars soevereiniteit en daadwerkelijke solidariteit. “Agressieve buitenlandse tussenkomst heeft in plaats van de hervorming de vernietiging meegebracht van de staatsinstellingen en van de levenswijze zelf. In plaats van de triomf van de democratie en de vooruitgang heersen geweld, ellende en sociale catastrofen, terwijl de rechten van de mens en het recht op leven nergens worden gerespecteerd” (aldus Vl. Poetin). Twee dagen later voegde hij al de daad bij het woord voor een onthutst westen. Tenslotte is het kapitalisme uiteindelijk gebouwd op vrije concurrentie, waardoor zogenaamd de economie wordt aangemoedigd. De grote Britse econoom E.F. Schumacher toonde in de jaren’70 al overtuigend aan dat zulks vanaf het begin reeds tot mensonwaardige en onderdrukkende verhoudingen leidt. We zijn geroepen om samen te werken en samen te leven, niet om elkaar te bekampen. De bedrijven die hij oprichtte in een geest van solidariteit en samenwerking met gelijkaardige bedrijven bleken ook veel beter te renderen dan bedrijven die een vernietigende concurrentie voeren. De zogenaamde “vrijheid gelijkheid en broederlijkheid” van de Franse Revolutie en de moderne westerse beschaving zijn in feite niet veel meer dan de guillotine, waarmee ze deze waarden wilden invoeren. Authentieke vrijheid, gelijkheid en broederlijk zijn waarden uit het evangelie van Jezus Christus en iedere poging om er een andere inhoud aan te geven buiten het christelijk geloof om is een gevaarlijke vervalsing. Gelukkig vallen volk en politiek niet samen en is de bevolking dikwijls veel beter dan de politiek van hun land.
Westerse media: pure propaganda-organen
De westerse media, die geen belangstelling meer hebben voor waarheid, zijn een van de erge ziektesymptomen van de westerse beschaving. We hebben al dikwijls aangetoond dat hetgeen we van de mainstream pers te horen of te zien krijgen op internationaal gebied zo ongeveer het tegendeel is van de werkelijkheid. Meteen willen we hier hulde brengen aan alle onafhankelijke journalisten en organisaties die tegen de stroom in, de waarheid blijven verdedigen en zich aan de kant van de slachtoffers plaatsen, ook al worden ze door de officiële media misprezen. (Onze Vlaamse journalist Willy Vandamme plaatste nu een moedig artikel op mondialisation.ca, 16 oktober 2015: La Russie et Assad mettent l’Otan en échec). Gelukkig zijn er nu vele grondige artikels van waarheidsgetrouwe journalisten en vele betrouwbare kanalen in de wereldtalen, die vechten tegen de mediamanipulatie, maar hun berichten bereiken het grote publiek (nog) niet. En af en toe vinden we een eerlijk verslag in het Nederlands, zoals nu 21 oktober in KN: “Russen effectiever in het bestrijden van jihadisten”.
Concreet willen we het algemeen gebrek aan waarheid illustreren aan de hand van dr. Paul Craig Roberts (“Le ‘Rapport’ sur le MH 17”, mondialisation.ca, 16 oktober 2015). Hij klaagt niet alleen de valsheid van het Nederlands “rapport” aan, maar ook de media die hun eigen verhaal maken, zonder enige belangstelling voor de feiten of de waarheid. Westerse grootmachten hebben beslist dat Poetin moet gestraft worden en daarvoor dient het neerhalen van het lijnvliegtuig van Malaysia boven Oekraïne in juli 2014. De media schrijven er hun eigen verhaal rond zonder enig ernstig onderzoek naar de feiten en zonder enig bewijs. Zij schrijven enkel om de veroordeling van Rusland zo vlug mogelijk af te dwingen, zoals door de openbare opinie gewenst wordt. Daarbij praten ze gewoon de leugens na die nu algemeen verspreid werden. Ooggetuigen die Oekraïense jets gezien hebben dicht bij het vliegtuig, vragen waarom het vliegtuig plots en zonder reden van Kiev moest uitwijken om boven het rebellengebied en veel lager te vliegen, bewijzen die aangetoond hebben dat de schade aan het vliegtuig onmogelijk te verenigen is met wat de huidige Russische Buk-raket aanricht, komen niet eens aan bod. En welk belang zouden de rebellen gehad hebben om een lijnvliegtuig neer te halen (indien ze er al toe in staat zouden geweest zijn)? Geen enkel. Washington daarentegen heeft er alle belang bij om Rusland te diaboliseren en economische sancties af te dwingen. En daar is het allemaal om te doen. Paul Craig Roberts zegt het zo: “Het westen heeft geen toekomst omdat het geen media heeft. Het heeft enkel propaganda-organen die de agenda van de regeringen en de machtige verenigingen steunen door hun misdaden te loven”. Dat is precies wat onze media met Syrië gedaan hebben en nog doen.
De weerslag op ons Vlaams onderwijs
Een jongen in het middelbaar onderwijs, 4e jaar latijn-wiskunde, dient een voordracht te houden in de klas. Als thema heeft hij Syrië gekozen omdat zijn familie al jaren nauw betrokken is bij wat er daar gebeurt en hij door mensen van binnen uit goed ingelicht is. Hij vertelt ongeveer wat ook wij al jarenlang schrijven en wat zovele religieuze leiders in Syrië aan het westen trachten duidelijk te maken. En hoe denk je dat zijn voordracht werd onthaald? De leerkracht gaf hem enkele punten voor de wijze waarop hij zijn voordracht hield. Voor de inhoud van zijn voordracht echter kreeg hij: o! De verantwoording was: hij had de situatie helemaal niet begrepen, hij had verkeerde bronnen geraadpleegd en hij kende president Al Assad niet omdat hij niet gezegd had dat deze man bloed aan zijn handen heeft.
Een Vlaming die trouw de Vlaamse dagbladen leest (eventueel ook de Franse, Duitse, Engelse...kortom de hele westerse, atlantische pers) en dagelijks het tvnieuws volgt, is niet meer in staat om de werkelijke situatie van de wereldpolitiek te begrijpen. Hij is er ook niet meer aan geïnteresseerd. Hij volgt trouw de westerse oorlogspropaganda, zoals die door de regeringen wordt gevolgd en hij is er zich zelfs niet eens van bewust. De genoemde leerkracht had begrepen dat de leerling niet de mening van de media weergaf, maar ze had niet begrepen dat hij wel degelijk veel beter van de werkelijkheid op de hoogte was dan zij met haar volkomen vertekend beeld. Dit toont een totaal gebek aan belangstelling voor de werkelijkheid. Toch is deze niet zo moeilijk te achterhalen. Hoeveel toeristen hebben Syrië niet bezocht voor de oorlog? Welke gastvrijheid, veiligheid, harmonisch samenleven en welvaart hebben zij hier niet ervaren? Hoe komt het dat president Bachar al Assad door de overweldigende meerderheid van de Syriërs in binnen én buitenland verkozen is en dat zijn populariteit nog stijgt? Welke rechtvaardiging is er om een wettelijke regering in een land omver te werpen om dan de bodemrijkdommen van dat land te grijpen? Velen verkiezen evenwel verder te leven met de algemeen erkende leugens. Dat is het gemakkelijkste en daarvoor hoef je alleen maar een meeloper te zijn. En zo scharen ze zich aan de kant van de moordenaars. Met de erkenning van de werkelijkheid en de waarheid sta je aan de kant van de onschuldige slachtoffers en de lijdende bevolking en dit vraagt daadwerkelijke solidariteit. Dat is een boeiende opdracht voor het onderwijs en de opvoeding.
P. Daniel
23-10-2015 om 20:26
geschreven door Gust Adriaensen
|
