De Katholieke Universiteit Leuven onderzocht het effect van de omgeving en de gemeenschap waarin iemand leeft, op de zelfdodingsfrequentie in Vlaanderen over de periode 1996-2005. De elementen die de onderzoekers onder de loep namen, waren: gemiddelde leeftijd binnen een gemeente, het gemiddelde inkomen, de bevolkingsdichtheid en het aantal migranten
Deze studie draagt bij tot het beter in kaart brengen van het tragische fenomeen. Maar brengt zij ook echte aanzetten tot preventie, tot sterke daling van de frequentie?
Is er al ooit uitgebreid onderzoek geweest naar het waarom van de grote verschillen tussen landen, regio's, culturen, religieuze en kerkgemeenschappen?
Vereenzaming wordt vaak gezien als grote risicofactor. Zijn de oorzaken van de groeiende vereenzaming, niet alleen van oude maar ook van jonge mensen, al zo nauwkeurig mogelijk blootgelegd? Hoe is het perspectief- en zingevingsverlies bij vele jonge mensen te verklaren? Zou het kunnen dat zij en ook vele ouderen het grote verhaal waarin het leven van hun ouders en de vorige generaties zin en toekomst had, niet meer vinden? Of dat er alleen maar wat versplinterde stukjes van overblijven?
Dat grote verhaal heeft met spiritualiteit, met immateriële waarden, met religie te maken. Materialisme stilt onze honger naar zingeving niet.
12-05-2011 om 11:59
geschreven door Gust Adriaensen
|