Op zondag 29 mei viert de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' zijn 20-jarig bestaan.
In de voormiddag is er een dorpswandeling begeleid door Walter Raeymaekers en Gust Adriaensen. Vertrek aan het beeldje van de Retiese Kortoor (Oude Pastorie) om 9.30 uur. Het is een wandeling door de dorpskern met informatie over monumenten en merkwaardige woningen. In de Sint-Martinuskerk wordt uitleg gegeven over het gerestaureerde schilderij 'De aanbidding der herders'.
's Namiddags van 14 tot 18 uur is er in zaal 'De Vest' een doorlopende filmvertoning over 'Retie in de tijd van toen'. Ook de werkkamer en het archief van de heemkring kunnen bezocht worden. De mogelijkheid wordt geboden om meegebrachte foto's en documenten te scannen. Er is tentoonstelling van 'mondenvol Reties dialect' in tekeningen van Guy Aarts, Rik Peeters en Gilbert Van den Eynde.
Er is tuinanimatie met muziek door accordionist Jos Heylen, fanfare De Lindegalm en brassband Het Heremenieke. De Sint-Sebastiaansgilde houdt een doelschieting. Kunstkring Millennium schildert en draait potten. VVV, duivenbond Moed en Hoop (125 jaar), KVLV (100 jaar in 2013) en Zeven Neten informeren over hun werking.
25-05-2011 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2011
Een aartsmoeilijke opdracht
De opdracht die Elio Di Rupo van het staatshoofd heeft gekregen, is verschrikkelijk moeilijk. Die moeilijkheden situeren zich zowel op het vlak van de staatshervorming als op sociaaleconomisch gebied.
Wat de staatshervorming betreft is, meen ik, de bron van de problemen te vinden in het feit dat de verschillende politieke partijen onderhandelen vanuit een andere finaliteit. De NVA wil uiteindelijk een zelfstandige republiek Vlaanderen. De partij verdoezelt dat wel, want electoraal tot nog toe niet interessant genoeg, maar dat doel behoort tot haar gedachtgoed en programma. De andere partijen willen verder werken binnen een federaal België.
Op sociaaleconomisch vlak zijn de problemen niet minder groot. Binnen een federaal België kan Di Rupo moeilijk genoegen nemen of regeren met aan Vlaamse kant een overdonderende rechtse meerderheid van NVA en Open VLD, wat De Wever wel graag wil. Ook voor CD&V is het dumpen van SPA en Groen! niet vanzelfsprekend. De partij loopt het gevaar niks meer voor te stellen wanneer ze in sociaaleconomisch opzicht de rechtse kaart zou trekken en zich verder vastklinkt aan NVA. De kiezers die CD&V heeft overgehouden komen voor het grootste deel uit het ACW en in het bijzonder uit de vakbond. Die kunnen zich onmogelijk terugvinden in de rechtse sociaaleconomische plannen van NVA. CD&V riskeert dus een leegloop wanneer de partij er niet in slaagt sociaaleconomisch minstens een centrumkoers te varen.
Conclusie: er is veel kans dat Leterme en zijn regering van lopende zaken, mogen 'overzomeren'.
21-05-2011 om 20:17
geschreven door Gust Adriaensen
15-05-2011
Eersel en Retie-Werbeek
Einde juni trekken honderden Eerselnaars voor de 350ste keer op bedevaart naar Retie-Werbeek. Een eerbiedwaardige en springlevende traditie!
Maar in dit jubileumjaar kunnen Eersel en de buurgemeenten in Eersel ook intens kennismaken met Retie-Werbeek in de dorpsevocatie 'Retie in Woord en Beeld'.
Het is veel meer dan een kennismaking. Het uitgangspunt is Retie. Maar de evocatie is ruimer dan een dorp. Het gaat om de Kempen aan beide kanten van de grens. Het gaat om gedeelde, herkenbare landschappen, gevoelens, indrukken, sfeer.
Paul Stappaerts en Gust Adriaensen hebben beelden, muziek en gedichten in een verhaal samengebracht. Een verhaal dat zijn tijd neemt en dat ruimte geeft. Een verhaal over verbondenheid tussen mensen en hun leefomgeving, over verleden en heden, over gevoelens van geborgenheid, van fierheid, van vreugde, van weemoed. En een verhaal over schoonheid. De te koesteren schoonheid van onze Kempense dorpen aan beide zijden van de landsgrens. De schoonheid van Retie, van Postel, van Bergijk, van Eersel.
Op donderdagavond 26 mei om 20.30 uur kan u van al dat moois genieten in zaal De Eikenburg in Eersel. Meer info: Henk van de Klundert 0497-514210.
15-05-2011 om 21:37
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2011
Materialisme stilt onze honger naar zingeving niet
De Katholieke Universiteit Leuven onderzocht het effect van de omgeving en de gemeenschap waarin iemand leeft, op de zelfdodingsfrequentie in Vlaanderen over de periode 1996-2005. De elementen die de onderzoekers onder de loep namen, waren: gemiddelde leeftijd binnen een gemeente, het gemiddelde inkomen, de bevolkingsdichtheid en het aantal migranten
Deze studie draagt bij tot het beter in kaart brengen van het tragische fenomeen. Maar brengt zij ook echte aanzetten tot preventie, tot sterke daling van de frequentie?
Is er al ooit uitgebreid onderzoek geweest naar het waarom van de grote verschillen tussen landen, regio's, culturen, religieuze en kerkgemeenschappen?
Vereenzaming wordt vaak gezien als grote risicofactor. Zijn de oorzaken van de groeiende vereenzaming, niet alleen van oude maar ook van jonge mensen, al zo nauwkeurig mogelijk blootgelegd? Hoe is het perspectief- en zingevingsverlies bij vele jonge mensen te verklaren? Zou het kunnen dat zij en ook vele ouderen het grote verhaal waarin het leven van hun ouders en de vorige generaties zin en toekomst had, niet meer vinden? Of dat er alleen maar wat versplinterde stukjes van overblijven?
Dat grote verhaal heeft met spiritualiteit, met immateriële waarden, met religie te maken. Materialisme stilt onze honger naar zingeving niet.
12-05-2011 om 11:59
geschreven door Gust Adriaensen
09-05-2011
Kafkaiaans
Het woord kafkaiaans is dezer dagen niet van de lucht. De beslissing van de Raad van State in verband met een tramlijn tussen Deurne en Wijnegem wordt zo genoemd.
Het etiket past eerder bij de lawine van kritiek die een van de hoogste rechtscolleges te verwerken krijgt vanwege politici en media. Kafkaiaans, antiburgerrechten en beangstigend, kan die kritiek genoemd worden.
Media en politici die voortdurend de mond vol hebben over het respecteren van de rechtsstaat en van de rechten van de burgers, hebben nu alleen maar kritiek op de volkomen legale beslissing en wat het nog erger maakt, op de burgers die gewoon gebruik maakten van hun rechten.
Want wie zijn in deze zaak de echte schuldigen? De instanties die procedurefouten maakten, die zonder definitieve vergunning de werken toch aanvingen. Zij zijn vier jaar illegaal bezig geweest. Zij moeten aangeklaagd worden.
En als de politici al jaren beweren dat bepaalde vergunningsprocedures aangepast moeten worden, waarom zijn ze dan al die tijd zo nalatig geweest om dat te doen? Luiheid? Onbekwaamheid?
09-05-2011 om 09:00
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2011
Jong talent in een monument
Jong in Oud. Jong talent in een monument.
Met de concertreeks 'Jong in Oud. Jong talent in een monument' bezorgt de provincie aan jonge, beloftevolle muzikanten de kans om zich te presenteren aan een ruimer publiek. Ook dit jaar werden weer diverse inspirerende locaties uitgezocht waar dit jonge talent het beste van zichzelf kan gevn.
De recent gerestaureerde en beschermde 17de-eeuwse achthoekige Kapel O-L-V ter Sneeuw van Werbeek-Retie, langs de weg Retie-Mol, is de sfeervolle locatie voor het eerste concert in de reeks.
Het Sakura Strijkkwartet is er te gast. Het ensemble bestaat uit vier enthousiaste jonge dames die studeren of pas afgestudeerd zijn aan het Conservatorium van Antwerpen. Zij brengen afwisselend werk voor strijkkwartet, vioolsolo, altvioolsolo of cellosolo van o.m. J.S. Bach, A. Vivaldi, W.A. Mozart en G. Fauré, maar ook van de Belgische componist E. Ysaye.
Het concert heeft plaats op vrijdag 13 mei om 20 uur en de toegang is gratis.
06-05-2011 om 10:15
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2011
Abdij Postel: religieus-cultureel centrum
Al eeuwen is de Postelse norbertijnenabdij een belangrijk religieus-cultureel centrum. Zeker voor het noorden van de provincie Antwerpen en het zuiden van de provincie Noord-Brabant.
Het contactcentrum van de abdij ontvangt het hele jaar door families, verenigingen, scholen, enz. uit Nederland en Vlaanderen, voor bezinning of studie. Ook studenten hebben Postel ontdekt als de geschikte plek om zich geconcentreerd op de examens voor te bereiden. En opvallend is het groeiende aantal Nederlandse pelgrims op weg naar Compostela, die in Postel overnachten om dan over de Via Monastica verder zuidwaarts te trekken.
Sommige kloosterlingen zijn actief in de kaasmakerij, de kruidentuin of het kruidenlabo van de abdij. Andere hebben zich geëngageerd in het parochiewerk van de streek, het bestuur van het bisdom, de charismatische beweging, enz. Zich vervelen hoeven de kloosterlingen echt niet te doen. Een actief, gevarieerd, en toch gestructureerd leven.
Uiteraard worden al die activiteiten geïnspireerd en geschraagd door gebed en bezinning. Veel zorg wordt besteed aan de dagelijkse eucharistievieringen. Elke dag is er om 18 uur de avonddienst. Een half uur gevuld met (psalm)gezang, een lezing, een moment van stilte. Ontroerend en rustgevend door de eenvoud, waarin elke bezoeker, gelovig of niet, mag delen.
Om dat bruisende, bezinnende en zingevende leven in de verdere toekomst te bestendigen en om de onvervangbare religieus-culturele rol van de Postelse abdij te garanderen, blijven er natuurlijk jonge mannen nodig die de weg naar de abdij vinden.
Pater Benny, een energieke dertiger, verwoordt het zo: 'Onze abdij heeft nood aan jonge mannen met een grote liefde voor Christus en de Kerk. Jonge mensen die in het voetspoor van de heilige Norbertus en de heilige Augustinus de Kerk van binnenuit willen vernieuwen. Die zich willen inzetten voor de herevangelisatie van onze gewesten en voor de zorg van de wereld.'
Daarom organiseert de abdij op zondag 15 mei om 15 uur in de abdijkerk van Postel een gebedsdienst om nieuwe roepingen te bekomen. Iedereen is daar welkom en natuurlijk ook nadien in het contactcentrum, waar bij een kop koffie of thee kennisgemaakt kan worden met de Postelse norbertijnen.
01-05-2011 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
Antireligieuze media
De zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard geeft aan Dirk Verhofstadt veel bladruimte om een pamflet tegen paus Johannes-Paulus II te schrijven.
Ook al is hij historicus, echte objectiviteit mag je van Dirk Verhofstadt niet verwachten. Dat is onderhand wel bekend. Hij bekijkt en beoordeelt alles en iedereen door een ideologische bril. En die bezit sterke antireligieuze, antikerkelijke en anticlericale glazen.
Het is ondertussen ook wel bekend dat De Standaard zowel in de berichtgeving als in columns de antireligieuze, antikerkelijke toer opgaat. Vaak loopt het echt de spuigaten uit. Een ronduit sektarisch artikel als dat van Verhofstadt staat helemaal niet alleen.
Wat het nog erger maakt is dat er op de dag voor de zaligverklaring van Johannes-Paulus II helemaal geen aandacht gegeven werd aan de betekenis van deze paus en aan de kenmerken en gebeurtenissen die geleid hebben tot deze zaligverklaring.
Deze tendentieuze opstelling van de krantenredactie stuit tegen de borst en doet meer en meer twijfelen aan de objectiviteit en de genuanceerdheid van de krant.
01-05-2011 om 19:38
geschreven door Gust Adriaensen
22-04-2011
Jong talent in een monument
Jong talent in een monument
In de reeks 'Jong in Oud' organiseert het provinciebestuur op vrijdag 13 mei om 20 uur een concert in de kapel O.L.V.-ter-Sneeuw in Werbeek-Retie. De toegang is gratis. Er is geen reservatie
Het Sakura Strijkkwartet treedt er op met werk van Mozart, Ysaye, Vivaldi, Händel, Bach, Fauré.
De officieel beschermde kapel van Werbeek dateert uit de 17de eeuw en bevindt zich langs de gewestweg Retie-Mol.
22-04-2011 om 14:05
geschreven door Gust Adriaensen
19-04-2011
De verkoopcijfers tellen
Na het interview van Vangheluwe, bereikt de sterk door de media aangepookte massahysterie en lynchmentaliteit een nieuw hoogtepunt.
In de reacties op dat interview , waren er maar enkele die opvielen door sereniteit en genuanceerdheid, zonder dat de auteurs ervan de dader ook maar enigszins verdedigden of goedpraatten: René Stockman in een artikel onder de titel 'Van bisschop tot...', het getuigenis van een slachtoffer van seksueel misbruik door een familielid 'De Vangheluwe in elk van ons' en een bijdrage van advocaat Rieder, die beklemtoonde dat we nog altijd in een rechtsstaat leven.
Een andere vraag is: waardoor wordt de enorme media-aandacht, al maandenlang, voor de misbruiken (de meeste in een ver verleden) door (hoge)geestelijken, vooral ingegeven? Echt uit bekommernis om de slachtoffers en om het misbruik in alle sectoren te bestrijden? Ik betwijfel het meer en meer. Is het niet eerder om de sensatie die doet verkopen, te doen? De media vechten om de primeurs omtrent Vangheluwe. Bladzijden en bladzijden worden gevuld.
Het bericht dat ELKE DAG in ons land EEN KIND JONGER DAN TIEN(!) misbruikt wordt, kreeg amper aandacht en helemaal geen vervolg in de kranten.
19-04-2011 om 19:44
geschreven door Gust Adriaensen
13-04-2011
De bonusgraaiers
Professor arbeidsrecht aan de UGent en directeur van de liberale denktank Itinera Institute, Marc De Vos, vindt dat de 'winsten' een schande zijn, niet de 'bonussen'. Met de herrie omtrent de bonussen zijn we goed op weg, aldus de professor, de essentie in te ruilen voor politieke symbolen.(De Standaard, 12 april 2011).
Kom nou, professor De Vos. U neemt als hoogleraar arbeidsrecht toch wel een merkwaardig standpunt in.Ook de bonussen net als de wedde van u en mij, behoren tot de essentie en zijn niet alleen maar een politiek symbool. En de vraag is niet alleen waar de winsten vandaan komen maar de vraag is OOK of de bonussen gerechtvaardigd zijn.
Excessieve bonussen zijn als zodanig en in ethisch opzicht onaanvaardbaar. Bonusmisbaar populistisch noemen, zoals u doet, is een populistische verdediging van de bonusgraaiers .
Er is nog een ander element in uw betoog dat vragen oproept.U bestaat het warempel om de overheid de schuld te geven van de bonussencultuur en de samenleving als slachtoffer van de overheidssteun voor te stellen. De banken en de individuele poenscheppers blijven buiten schot.
Professor, u velt een moreel oordeel over de overheid maar het bonussensysteem behandelt u puur economisch-financieel.
Kortom, u schrijft niet als professor arbeidsrecht maar als een liberale Itineramilitant die wat graag aan overheidsbashing doet.
13-04-2011 om 08:52
geschreven door Gust Adriaensen
10-04-2011
'Een flutstraf'
Kerkjurist en politicus Rik Torfs noemt de straf die het Vaticaan de pedofiele bisschop Van Gheluwe oplegt, een flutstraf.
Vaak zit ik op dezelfde golflengte als Torfs. Bovendien waardeer ik zijn schrijf- en spreekstijl, en in het bijzonder zijn (zelf)ironie in hoge mate. Maar zijn kwalificatie van de Vaticaanse sanctie als 'flutstraf', is erg verwonderlijk als je enkele vroegere uitspraken van Torfs ernaast legt.
Het is natuurlijk moeilijk voor een BV om er soms het zwijgen toe te doen, maar dat was wellicht in deze situatie voor Torfs wel beter geweest. Wat deed bv. kerkjurist Rik Torfs de wereld kond in december 2010 en in maart 2011?
Hij is van oordeel dat de Paus voormalig bisschop Roger Vangheluwe beter niet meer straft, zelfs al kan de kerkvorst daar nog toe overgaan. "Burgerrechtelijk kan je Vangheluwe niet meer vervolgen wegens verjaring en ook kerkrechtelijk zijn de feiten verjaard", verduidelijkt de kerkjurist. "Maar in de kerk kan de paus beslissen om Vangheluwe wel nog te straffen, los van de juridische regels." Maar dat vindt Torfs geen goede zaak. Mensenrechten en de principes van de rechtsstaat primeren voor hem op de morele verzuchtingen van de mensen. "Moreel is Vangheluwe al gestraft", oordeelt de senator.
Rik Tors is ook van mening dat laïcisering als straf geen goed idee is. Een afgezette priester kan zich dan kan beginnen gedragen als een "ongeleid projectiel" en nog meer slachtoffers kan maken.
Waarom kerkjurist, senator en BV Rik Torfs dan nu de sancties van het Vaticaan een 'flutstraf' noemt, ontgaat me , eerlijk gezegd, helemaal.
10-04-2011 om 22:49
geschreven door Gust Adriaensen
08-04-2011
Van de prins geen...euh...veel kwaad
De hele politieke herrie rond de Congoreis van prins Laurent en zijn contacten met een anti-Kadhaffidiplomaat, lijkt me een sterk opgeklopt stukje politiek theater waarbij de zgn. bekommernis om de 'hogere landsbelangen' en de 'instellingen' misbruikt wordt om andere doeleinden te dienen. Het zijn stokken om de hond te slaan. En voor alle duidelijkheid, dit is geen verdediging van een prins.
Tot nu toe is er geen enkele serieuze poging gedaan,ook niet door de media,om enig negatief effect of invloed tout court van de prinselijke reis op de relatie België-Congo of op de binnenlandse politieke situatie van Congo en van het contact met de Lybiërs, bloot te leggen. Meer dan waarschijnlijk omdat er niets te detecteren is.
De commotie is dan ook terug te brengen tot gefnuikte trots in hoofde van de politici ('wat denkt die Laurent wel, niet willen luisteren naar ons') en tot het opdissen in de media van smeuïge anekdotes en insinuaties omtrent de handel en wandel van Laurent. Want, wanneer het om de koninklijke familie gaat, in het bijzonder Laurent, dan gooien de media alle remmen los, dan bestaat respect voor de privacy niet meer.
Ook het machtsdenken van politici speelt mee. Zij hebben vroeger een dotatie goedgekeurd om in casu Laurent te temmen, in een gouden kooi gevangen te zetten. Herleid tot haar essentie, is de reactie van de regering te verwoorden als: hij luistert niet naar ons, hij waagt het ons, politici, te tarten, wel dan pakken we zijn centen af. Het is de regering die de dotatie voorgesteld heeft als een middel om Laurent binnen de lijntjes te doen lopen.
Veel moediger en zuiverder zou zijn, het debat aan te gaan over dotaties, los van Laurents strapatsen, en over het Belgische vorstendom. Maar dat durven onze toppolitici niet echt.
08-04-2011 om 14:03
geschreven door Gust Adriaensen
05-04-2011
De schoonheid van het gregoriaans
Paasconcert in de norbertijnenabdij van Postel
Laat u in het historische kader van de Postelse abdij op palmzondag meevoeren in de schoonheid van het gregoriaans en andere religieuze gezangen.
Cultureel ambassadeur Postel presenteert op zondag 17 april om 14.30 uur in de Rafaëlzaal van gasthof De Beiaard een concert met de Gregorianen van Retie en Cantago van Mol.
Kaarten kosten in voorverkoop 8 euro en zijn te bekomen bij pater Nicolaas Gorts, 014 37 81 21, in de horecazaken van Postel of in het Getouw, 014 33 09 00 te Mol.
05-04-2011 om 18:46
geschreven door Gust Adriaensen
04-04-2011
De berg heeft een muis gebaard
De parlementaire commissie omtrent seksueel misbruik, heeft haar werkzaamheden afgesloten en een eindrapport gepubliceerd.
Ze heeft er maandenlang over gedaan. In het nieuws kwam ze vooral toen bisschoppen en andere kerkelijke gezagdragers gehoord werden, waarbij sommige parlementsleden het niet konden laten kardinaal, bisschoppen en ordeoversten, over de hekel te halen, ze veeleer als schuldigen te beschouwen. Het waren ook bijna altijd dezelfde politici die door de media waardig bevonden werden om beluisterd en bekeken te worden: op de eerste rij zaten Landuyt en Bracke.
Het waren ook vooral deze heren die beklemtoonden dat de parlementaire commissie zo'n fantastisch werk geleverd had. Een gênant voorbeeld van zichzelf op een piedestal plaatsen was dat.
En wat kreeg nu de meeste aandacht in dat commissierapport? Money. Een van de belangrijkste doelen van die commissie is en blijft: de Kerk doen betalen voor aangericht leed. En niet alleen bij niet-verjaarde, bewezen feiten van misbruik. Verre van zelfs, de kamerleden zien het bijzonder ruim. Verjaring mag geen rol spelen; de dader hoeft niet meer in leven te zijn; zelfs als het slachtoffer overleden is, zou er gearbitreerd moeten kunnen worden: de nabestaanden zouden dan een financiële vergoeding kunnen krijgen. Bovendien wordt schade' door de bedenkers bijzonder ruim geïnterpreteerd: er is het morele, er is het lichamelijke, er is misschien loonverlies door arbeidsongeschiktheid, er zijn therapiekosten.
Als je dat allemaal leest, kan je het voorstel van de commissie niet anders dan een draak noemen. Landuyt wordt de architect ervan genoemd. Hij zou als jurist het schaamrood op de wangen moeten krijgen. Juridisch is het geen parel, het is een onding, raakt geen grond. De commissie heeft iets in mekaar geknutseld buiten een juridische basis of context om. Dat bewijst juist de bevooroordeelde antikerkhouding en/of de onkunde van de meeste commissieleden.
Wat ligt dan uiteindelijk voor? Iets wat flagrant een aantal uiterst belangrijke rechtsprincipes negeert. De bedoeling is voor de zoveelste keer duidelijk: het kerkinstituut nu ook financieel treffen. Uitgaande van een gesuggereerde maar juridisch gezien niet bewezen schuld, oefent de commissie een morele chantage uit. Ze verengt bovendien het wijdverspreide seksuele misbruik tot een geldzaak in de perceptie van velen, en focust in hoofdzaak op de pedofilieschandalen, de meeste uit een ver verleden, binnen de kerk.
Na de publicatie van het eindrapport, dat door Bracke en Landuyt -hun eigen werk(?), weet je wel- een magnifiek werkstuk genoemd werd, is er een oorverdovende stilte over neergedaald. Sporadisch zal het nog wel eens opduiken. Maar een echte aanzet tot een systematische bestrijding van seksueel misbruik in alle sectoren van de samenleving, zal het rapport niet betekenen. Waarom niet? Omdat te veel figuren in die commissie hoofzakelijk bezig geweest zijn met hun agenda: bestrijding van de Kerk.
04-04-2011 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
01-04-2011
Wenentanka
Wenen
Zon over Wenen,
schitter van edelstenen,
keizerlijke pracht.
Breughel en Hundertwasser:
het alledaagse her-dacht.
01-04-2011 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
30-03-2011
De schoonheid van het gregoriaans
Laat u in het historische kader van de Postelse abdij op palmzondag meevoeren in de schoonheid van het gregoriaans en andere religieuze gezangen.
Cultureel ambassadeur Postel presenteert op zondag 17 april om 14.30 uur in de Rafaëlzaal van gasthof De Beiaard een concert met de Gregorianen van Retie en Cantago van Mol.
Kaarten kosten in voorverkoop 8 euro en zijn te bekomen bij pater Nicolaas Gorts, 014 37 81 21, in de horecazaken van Postel of in het Getouw te Mol.
30-03-2011 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
Krijgsheer De Crem
Na de zo goed als unanieme parlementaire goedkeuring van de Belgische deelname aan de Lybiëoorlog, vond minister De Crem het nodig o.a. Groen! een stevige veeg uit de pan te geven.
Groen!-kamerlid De Vriendt reageert daarop. Hij stelt dat men altijd kritisch moet blijven ten aanzien van militaire interventies en voortdurend moet evalueren. Hij hekelt ook het feit dat De Crem de Lybiëbeslissing misbruikt voor een binnenlandse politieke afrekening. De Vriendt heeft overschot van gelijk.
Overigens maakt de manier waarop De Crem zich sinds de beslissing tot actieve deelname aan de oorlog, als minister functioneert en optreedt, veel duidelijk over 's mans opvattingen en karakter. De Crem voelt zich zonneklaar prima in zijn vel in deze oorlogssituatie. Hij prefereert minister van oorlog te zijn in plaats van minister van defensie. Hij gedraagt zich bijna als de Opperbevelhebber van het Leger. Hij glorieert tussen al de andere 'welmenende Groten der Aarde'. Hij zou wat graag zelf de zegebulletins van ZIJN leger schrijven. De ernst van zijn mimiek accordeert met de ernst van de situatie. Het staatsmanschap druipt eraf. Eindelijk een viriele krijgsheer aan het hoofd van het leger. Een man met militaire ballen aan zijn lijf. Geen flauw Flahautleger van ontwikkelingshelpers. Neenee, martiale De Cremsoldaten!
Toch een schoonheidsfoutje: als je in zo'n hoge krijgssferen verkeert, waarom dan vanuit je F-16, bij manier van spreken, een partijtje als Groen! tussen de benen schieten?
30-03-2011 om 08:39
geschreven door Gust Adriaensen
28-03-2011
Hoe zit het met de dagvaarding van de paus, mr. Van Steenkiste?
In december 2010 kondigden de advocaten mr. Van Steenkiste en mr. Mussche aan dat ze de paus gingen dagvaarden in verband met de seksuele misbruiken door geestelijken.
Dat was groot nieuws in alle media en werd door sommige journalisten en in heel wat internetreacties met een verdacht groot enthousiasme begroet.
Mag de goegemeente na meer dan drie maanden van de heer Van Steenkiste en mevrouw Mussche vernemen hoe ver de zaak 'dagvaarding van de paus' staat?
Of zijn deze advocaten ondertussen al lang vergeten wat ze toen de wereld kond gedaan hebben?
28-03-2011 om 09:18
geschreven door Gust Adriaensen
26-03-2011
Bestuursverantwoordelijkheid of electorale winst?
Naar aanleiding van de uitval van Leterme naar De Wever, die weigert verantwoordelijkheid te nemen, hekelt Open-VLD'er Mathias De Clerck, wat hij noemt de verrottingsstrategie van De Wever en roept hij alle democratische politici die het goed voorhebben met ons land en de welvaart van Vlaanderen, ermee te stoppen de N-VA achterna te hollen.
Een terechte oproep. En CD&V is ondertussen zo wijs geworden zich enigszins onder het verstikkende gewicht van De Wever uit te wurmen.
De Wever en zijn partij onttrekken zich inderdaad al maanden aan hun verantwoordelijkheid. Uiteindelijk blijft er maar een verklaring daarvoor over: ze durven of wensen dat niet omwille van electorale overwegingen. Momenteel zitten de Vlaams-nationalisten nog altijd op een wolk. Ze vrezen dat compromisbereidheid, nochtans een grote democratische deugd, en federale regeringsverantwoordelijkheid, ze wel eens van die wolk kunnen doen tuimelen.
Het terugbrengen tot normale proporties van de politieke ego's van een aantal NVA-kopstukken en van de vaak ridicule idolatrie voor De Wever, zou overigens voor een gezond en kritisch democratisch bewustzijn niet slecht zijn. NVA heeft bestaansrecht, net als andere democratische partijen. Maar niet doen of alle heil van hen zal komen. Kijk maar naar de Vlaamse regering.NVA? Niet beter of slechter dan de anderen. En zeker niet in zwijm vallen voor De Wever. Ongetwijfeld een talentrijke politicus. Maar zo lopen er nog vele anderen in Vlaanderen rond. En bovendien: bestuurstalent heeft hij nog niet hoeven te bewijzen of wil hij voorlopig nog niet demonstreren.
En de adoratie rond de persoon van de NVA-voorzitter? Te mijden. Doe je ook niet voor de andere politici. Tast je politiek kritisch en democratisch bewustzijn aan. Is overigens op den duur nefast voor de partij. Zonder de Grote Leider gaapt er een akelige leegte. Ook electoraal.
26-03-2011 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen