Een scheepje van papier geladen met een kinderdroom drijft snel het beekje af. Geen rimpel in het watervlak. Tot in een bocht een tak de weg verspert
"en 't schip te pletter slaat op deze klip".
Dit schijnt een beeld te echt en groots voor een scheepje van papier. Maar denk aan 't kind dat in zijn boot de wereld zag. Een pionier die storm trotseert de golven klieft en op de brug nog steeds bevelen schreeuwt nadat zijn boot allang vernield vergaan een klonter pulp geworden is daar in de bocht precies waar hij 't bevel van 't schip zo stoer op zich genomen had.
19-07-2007 om 22:18
geschreven door Gust Adriaensen
|