Op de laatste dag van september begonnen de machines te ratelen. Zij vraten gangen in het maïsveld en legden huizenstroken bloot. Als reuze-insecten gleden zij onstuitbaar over de akker.
Een vreemde angst zocht langzaam zijn weg in mij: zou na het verdwijnen van de geelgroene stengels de wereld aan mijn achterdeur nog herkenbaar zijn?
Het geratel rukte nu ongehinderd mijn hersens binnen. Wat bleef er anders over dan via de voordeur de straat op te vluchten waar ik slechts op het nippertje de truck met maïspulp ontwijken kon.
Verder hoorde ik gelukkig herfstvogels boven het nu doffere lawaai uit.
24-09-2007 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
|