De norbertijnengemeenschap van Postel nodigt iedereen van harte uit op de vieringen van de geboorte van Jezus Christus.

22-12-2013 om 20:43 geschreven door Gust Adriaensen

In zijn onweerstaanbare drang om er na volgende verkiezingen ook op het federale niveau bij te horen, heeft De Wever opgeroepen om de NVA niet al te sterk te maken. Want, aldus Bart, 'boven de 35% zijn we een kannibaal en niemand wil met een kannibaal aan tafel gaan zitten'.

Voila, zeker de would-be NVA-kiezers weten wat ze moeten doen, willen ze echt dat hun geliefde partij zich nestelt in en conformeert aan het Belgische federale systeem: niet met zijn allen een stem uitbrengen op de NVA-lijsten, er helpen voor zorgen dat De Wever niet als een kannibaal wordt beschouwd.

Anderzijds, als het objectief van de andere partijen is de Vlaams-nationalistische neoliberalen buiten de deur te houden, moeten ze een deel van hun achterban ertoe bewegen op de NVA te stemmen, zodat die partij meer dan 35% haalt en De Wever, zijnde een kannibaal, van de onderhandelingstafel geweerd wordt.

Het is een misschien moeilijke, maar alleszins boeiende oefening, die de in (partij)politiek geïnteresseerde burger nog veel waarlijk genoeglijke uurtjes kan opleveren.

Heerlijke maanden, vol strategospelletjes, liggen nog in het verschiet!

22-12-2013 om 07:37 geschreven door Gust Adriaensen

Aanbidding der herders-einde 16de eeuw-Sint-Martinuskerk Retie (gerestaureerd in 2010) --------------- Aan alle lezers van harte een zalige Kerstmis en een gelukkig Nieuwjaar!

21-12-2013 om 11:35 geschreven door Gust Adriaensen

Het zal de aandachtige lezer al wel opgevallen zijn: al geruime tijd is de zelfverklaarde kwaliteitskrant De Standaard bezig met de regeringsformatie. Wellicht meer dan de politieke partijen zelf.

Daarbij tekenen zich duidelijker en duidelijker bepaalde patronen af. Niet zonder leedvermaak wordt telkens weer herhaald dat de SPA er niks van bakt en geconstateerd wordt dat Open VLD er flink van langs krijgt. De Standaardstrategen, van het kaliber van bv. een Sturtewagen, zijn intens bezig met koppelaarsactiviteiten. Ze willen het kartel CD&V-NVA uit hun as doen herrijzen. En aast Sturtewagen misschien op een verkennersopdracht van koning Filip? Dat zou pas een primeur zijn.

Hoe dan ook, op die manier wil De Standaard klaarblijkelijk de overgrote meerderheid van haar lezers plezieren. Dat lezerspubliek behoort grotendeels tot de Vlaamse middenklasse, die in politiek opzicht, rechts en centrum-rechts georiënteerd is. De 'formateurs' van de krant koppelen de hardvochtige, rechtse, neoliberale NVA -the bad cop- aan de wat mildere-het ACW zorgt nog altijd voor wat sociale correctie-, centrum-rechtse CD&V-the good cop.

Sturtewagen schrijft in de krant van 20 december dan ook een 'analyse' in functie van zijn vooropgezette doel: een heruitgave van het kartel CD&V-NVA zou toch mooi zijn voor rechts, conservatief Vlaanderen.

Maar die koppelaars zijn er zich ook van bewust dat er in die CD&V een toch nog altijd invloedrijk centrum-links segment is: het ACW. Dat moet verzwakt of doodgezwegen worden.

Het was opvallend hoe gretig en in grote opmaak, de meeste media, ook De Standaard, de NVA-beschuldigingen van fraude en schriftvervalsing aan het adres van het ACW, opnamen.

Het is even opvallend hoe onopvallend en dubbelzinnig het nieuws dat de BBI geen fraude heeft vastgesteld, nu gebracht wordt. Wat meer is, het parlementslid dat het ACW van criminele feiten beschuldigde, krijgt nog volop de kans om te toeteren dat de BBI hem gelijk geeft.

In die context moet ook het gebruik van één woordje door Sturtewagen gezien worden. Het is een woordje van welgeteld vijf letters. Maar je kan er donder op zeggen: de journalist gebruikt het heel bewust, ook al weet hij dat er helemaal geen sprake van is. Sturtewagen schrijft: het ACW heeft weliswaar geen fraude gepleegd, maar kreeg wel een BOETE.

En dat is een flagrante leugen, duidelijk met weer eens het doel het ACW in een slecht daglicht te stellen, en parlementslid De Decker toch een beetje gelijk te geven.

Het moge duidelijk zijn voor het ACW: help CD&V niet om een rechts-conservatief regime te vestigen, want de beweging zal stank voor dank krijgen, haar geloofwaardigheid verliezen en voortdurend energie moeten steken in het afweren van destructieve aanvallen tegen het middenveld.    

20-12-2013 om 08:19 geschreven door Gust Adriaensen

20-12-2013 om 07:07 geschreven door Gust Adriaensen

Jan Becaus, het nieuwsanker rond wie naar zijn pensionering toe, door de media een heuse hype werd gefabriceerd, neemt in een interview in De Standaard, 'geen blad meer voor de mond', althans volgens De Standaard.

Becaus werd enkele weken geleden door Kerk&Leven, het weekblad van de Vlaamse Kerk en parochies aangetrokken om regelmatig een column te schrijven. Enkele zijn ondertussen verschenen, en eerlijk gezegd, ze zijn niet om van achterover te vallen. Eerder saai, net zoals zijn VRT-spreekstijl.

Wat me erg stoort in het De Standaard-interview, gezien Becaus' (betaalde) medewerking aan Kerk&Leven, zijn de denigrerende én superieure én negationistische uitlatingen van de heer Becaus over geloof en Kerk.

Er zijn natuurlijk de obligate vragen over geloof en Kerk. En Becaus reageert daarop zoals bijna alle BV's menen te moeten doen om serieus en intelligent bevonden te worden.

'Wat ik mij voorstel bij een opperwezen, staat lichtjaren ver van wat de Kerk zegt. In de ogen van Rome ben ik een ketter', orakelt Jan. 'De Kerk is commedia dell' arte, één groot spektakel', gaat Becaus op zijn elan verder. En voor zijn column in Kerk&Leven heeft hij toegezegd omdat hij dat 'een interessant blad' vindt. Interessant, niet omwille van de inhoud, maar het heeft '600.000 lezers en slaagt erin 280 regionale edities tegelijk van de persen te laten rollen'. 'En', besluit Becaus, 'ik mag ook schrijven wat ik wil'.

Becaus mag natuurlijk volkomen vrij zijn mening ventileren, hoewel de absoluutheid en ongenuanceerdheid van een uitspraak als 'de Kerk is commedia dell' arte, één groot spektakel', vragen oproept over zijn intellectuele niveau. 

Het ergerlijke is dat Jan Becaus brave stukjes schrijft in Kerk&Leven en daarbuiten zich laat kennen als iemand die superieur neerkijkt op de miljoenen mensen voor wie de Kerk geen schijnvertoning is.

Eigenlijk voert Jan zelf door zich op die manier te outen en toch (betaalde) columns voor die Kerk te schrijven, een schijnvertoning op.

Dat Jan Becaus de schijn ophoudt, wordt het best bewezen door het feit dat hij tot nu toe er zich van weerhouden heeft in zijn column voor Kerk&Leven te schrijven dat 'de Kerk commedia dell'arte, één groot spektakel is'.   Want hij mag er toch schrijven, wat hij wil, nietwaar.

De vraag is nu: hoe lang kan, mag Jan die dubbelzinnige houding nog volhouden. Want zo'n spagaat, da's toch echt gene kattenpis!

19-12-2013 om 08:54 geschreven door Gust Adriaensen

U herinnert zich de commotie nog wel rond de actie tegen genetisch gemanipuleerde aardappelen. Barbara Van Dijck, een onderzoekster verbonden aan de KUL, nam deel aan de actie en werd door Torfs' voorganger, rector Waer, prompt ontslagen.

Toen enkele maanden geleden Rik Torfs tot rector van de Katholieke Universiteit van Leuven werd verkozen, had hij het er in artikels en toespraken geregeld over dat de universiteit, de vrijheid van denken en de zelfstandigheid in zeer hoge mate moet koesteren.

Op dit blog onderschreef ik op 5 juni 2013 volledig de suggestie van gastprofessor Lieven De Cauter: 'Dat het Torfs menens is met die vrijheid, kan hij al bewijzen,  door het ontslag van 'aardappelactiviste' Barbara Van Dyck, in te trekken. Inderdaad. '

Rik Torfs, opvolger van Waer, heeft nu inderdaad de daad bij het woord gevoegd. Hij maakt het ontslag ongedaan. Van Dyck kan vanaf 1 januari weer aan de slag op het departement Architectuur, Ruimtelijke Ordening en Stedenbouw. Wel moet ze ieder geweld afzweren en afzien van een rechtszaak.

Torfs zegt de actie niet goed te keuren. ‘Maar tegelijk staan we voor de vrijheid van meningsuiting. We mogen werknemers niet zomaar uitsluiten vanwege hun overtuiging’, zegt hij. ‘Zelf ben ik altijd een groot voorstander geweest van de vrijheid van denken. Door Van Dyck opnieuw aan te nemen, voeg ik de daad bij het woord.’ Dat is een gemeend proficiat waard!

En de beslissing flatteert me wel enigszins. Zou het toch zo zijn wat vanuit een beperkte academische kring nu en dan tot me doordringt: de rector leest met belangstelling RASP en kijkt met spanning uit naar het moment waarop weer een stukje dat over hem handelt, online verschijnt?

Ja, wadde.

18-12-2013 om 10:07 geschreven door Gust Adriaensen

Enkele maanden geleden beschuldigde het tot dan toe totaal onbekende parlementslid Peter De Decker, het ACW van fraude en schriftvervalsing. Zware beschuldigingen die het ACW ertoe noopten een rechtszaak aan te spannen (behandeling in het voorjaar van 2014).

Zopas heeft de BBI (Bijzondere Belastinginspectie) de beschuldiging van fraude van tafel geveegd. Er is geen fraude vastgesteld.

Dat is voor propagandachef in spe De Decker geen reden om zich te verontschuldigen. Integendeel. Hij schreeuwt in de beste Newspeakstijl van de daken dat de BBI hem gelijk geeft.

Dat is 'pervers' in de letterlijke betekenis van het woord. Want wat doet De Decker als een (bijna) volleerde politieke manipulator en Newspeakgebruiker? Terwijl natuurlijk zijn beschuldiging van 'fraude en schriftvervalsing' het zwaarste woog (en nog weegt)-het zijn criminele feiten-, verschuift hij nu het accent naar het forse bedrag dat het ACW aan achterstallige belastingen moet betalen. En daaruit concludeert gladde jongen De Decker dat de BBI hem 'gelijk geeft'.

Wat meneer De Decker zeer bewust probeert te doen, is de publieke opinie misleiden, is de waarheid verdraaien, om daaruit politiek voordeel te halen.

Het tegenovergestelde van wat De Decker in zijn stuitend kronkelend, 'frauduleus' taalmisbruik, de goegemeente probeert wijs te maken, maakt de BBI glashelder duidelijk: de fraudebeschuldiging van parlementslid De Decker steunde op niets.

Terecht heeft het ACW tegen die beschuldiging van criminele feiten, een aanklacht ingediend.

17-12-2013 om 10:06 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

'Met al het voedsel dat overschiet en dat we weggooien zouden we zovelen te eten kunnen geven. Als we de verspilling zouden kunnen stoppen en voedsel zouden recyclen, zou de honger in de wereld enorm afnemen.'

16-12-2013 om 18:21 geschreven door Gust Adriaensen

Vrede voor het Midden-Oosten:

16-12-2013 om 17:38 geschreven door Gust Adriaensen

De strijd tegen de fiscale fraude kan bij de doorsnee-inwoner van dit gezegende land op veel bijval rekenen. Althans, zolang het gaat om de megafraudeurs. Maar raak niet aan de centen van wat steevast 'de kleine spaarder' wordt genoemd.

Dat heeft minister Geens dezer dagen ondervonden. Elke vorm van fraude moet bestreden worden, moet Geens gedacht hebben. Dus ook de ruim ingeburgerde (en door de banken besmuikt aangeprezen) praktijk om de spaarcenten te spreiden over verscheidene spaarboekjes. Zo kan 'de kleine spaarder' per spaarboekje, onder het intrestbedrag blijven, waarboven belasting verschuldigd is.  Er bestaat namelijk geen verplichting voor banken en 'kleine spaarder', om al die spaarrekeningen aan de fiscus bekend te maken.

Eenvoudig op te lossen, meende Geens in zijn professorale naïviteit: voer die verplichting in. Was dat even buiten de klaarblijkelijk van nature sjoemelende Belgische 'kleine spaarder' én kiezer gerekend!

De minister kreeg het hele Belgische, en zeker Vlaamse, partijbestel over zich heen. De regeringspartijen lieten hem vallen als een baksteen. Allemaal sprongen ze in de bres ter verdediging van 'de kleine spaarder'. De liberalen voerden de hoogste toon. De socialisten lieten horen dat er eerst nog wel grotere katten te geselen waren. De christendemocraten sprongen hun partijgenoot niet bij. Groen en PVDA, van wie je zou verwachten dat ze rechttoe rechtaan elke vorm van fraudebestrijding zouden toejuichen, hulden zich in stilzwijgen.

Zo is nog maar eens bewezen dat de partijen, zeker in het zicht van de verkiezingen, het niet aandurven de fiscale fraude aan te pakken, die zich genesteld heeft in het doen en laten van een groot deel van het electoraat, nl. 'de kleine spaarder'.

Wie helemaal niets hoeft te vrezen, mocht Geens' voorstel ooit goedgekeurd worden, dat zijn de 15, 3 % Belgen, die, volgens een Europees onderzoek,  in armoede leven of een ernstig armoederisico lopen. Dat zijn de mensen die minder dan 60% van het mediaan netto-inkomen hebben. In Vlaanderen alleen al, zijn er dat om en bij de 700.000. Zij moeten er niet aan denken met een goed gevulde spaarpot uit te pakken, laat staan te gaan jongleren met diverse spaarboekjes. Zij behoren niet tot de door de politici momenteel erg geliefde en gepamperde 'kleine spaarders'. Zij zijn alleen maar 'klein'.

Journalist Karel Verhoeven schreef in 'De Standaard': 'De kiezer is een sjoemelaar'. Inderdaad. En je kan eraan toevoegen: de partijen die sjoemelaars in bescherming nemen, zijn sjoemelpartijen. Het deprimerende is dat er in dit welvarende landje klaarblijkelijk geen andere op de politieke scène momenteel nog actief zijn. 

16-12-2013 om 09:33 geschreven door Gust Adriaensen