|
Waarom vinden we het zo opmerkelijk, dat de parlementsleden voor een keer in eer en geweten stemmen, over de gemeenschappen en partijen heen?', vraagt Walter Zinzen zich af. En hij voegt eraan toe: 'Zo zou het altijd moeten zijn.'
Sta me toe deze wens erg voluntaristisch en naïef te vinden. Zinzen moet dan standvastig pleiten voor het afschaffen van de partijen, het uitschakelen van verschillende kandidatenlijsten, het liquideren van het effect van de rangorde op een lijst, enz. Kortom, heel ons politieke en kiessysteem moet grondig herdacht worden. Mij niet gelaten, maar of dat allemaal zoveel beter is, lijkt me discutabel.
De 'opmerkelijkheid' van het 'in eer en geweten' stemmen, zit hem natuurlijk in het feit dat het zo weinig gebeurt, en Zinzen insinueert hierbij dat het parlement bijna nooit in eer en geweten stemt. Wat geen lichte aanklacht is.
Dat in verband met de wet op de uitbreiding van de euthanasiemogelijkheid naar kinderen toe, door de partijen als belangrijk argument voor de sereniteit en de zwaarwichtigheid van het debat, de afzonderlijke parlementsleden werd toegestaan in ' eer en geweten' te stemmen, en de partijbonzen zich op die toestemming lieten voorstaan, ervaar ik eerder als een toppunt van hypocrisie dan als een bewijs van het goed functioneren van onze parlementaire democratie.
Want de partijen houden de touwtjes in handen, de partijtop is de baas van het spel, de bonzen zeggen: 'Parlementslid, jij mag nu voor dit geval 'in eer en geweten' stemmen.' En dan de wereld kond doen:'Kijk naar ons, bewonder ons: wij geven toestemming om 'in eer en geweten' te stemmen!!'. Disgusting. Dat de kritische journalist die Walter Zinzen altijd geweest is, zich daardoor laat charmeren, verwondert me zeer.
Bij mij laat dat gescherm met 'in eer en geweten' en 'over de partijen en gemeenschappen' heen, een zeer wrang gevoel na. Het tast de geloofwaardigheid van de partijen verder aan, omdat 'de eer en het geweten' zo selectief gebruikt wordt, in functie van de machtspositie van de partijen. Misbruik van ethische termen is dat.
Walter Zinzen heeft gelijk wanneer hij schrijft: het parlement moet altijd stemmen in eer en geweten. Maar als daarvoor, één, toestemming moet gegeven worden door de echte bazen, en, twee, dat maar geldt voor een erg beperkt aantal wetsontwerpen en niet voor andere, bv. wel voor abortus en euthanasie, en niet voor de rechten van asielzoekers, migranten, loonkloven, vierdewereldmensen, enz., dan is er 'something rotten' in onze parlementaire democratie en in een aantal ethische opvattingen van een aantal partijen en politici.
19-02-2014 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
|
