Het getuigt niet van veel respect voor de waarheid en voor het politieke inzicht van de kiezers dat de Vlaamse partijen de volledige schuld voor het falen van de formateur in de schoenen van Milquet blijven schuiven.
Dat heeft overigens tot gevolg dat Reynders lekker in de luwte kan blijven. Als CD&V-NV-A en Open-VLD denken dat MR en FDF akkoord zullen gaan met de Vlaamse eisen, dan lijkt me dat een politieke domheid in het kwadraat te zijn.
Bij federale onderhandelingen er bovendien van uitgaan dat het Franstalige 'kamp' maar moet dansen naar het pijpen van het Vlaamse 'kamp', is arrogant en pretentieus. Hebben de Vlamingen ten andere al wel eens precies nagegaan wat de zekere voordelen voor 'de mensen' zijn, bij een verdere federalisering?
Er is buiten het communautaire pokerspel, nog een m.i. veel belangrijker element waardoor Joëlle Milquet wat graag door de andere partijen tot kop van Jut wordt gemaakt. De cdh-voorzitster vertolkt veel duidelijker dan de zgn. 'linkervleugel' (bestaat die nog wel?) van de CD&V, de bekommernis van haar partij voor een sociaal België. Ze wil de sociale verworvenheden niet laten aantasten door de liberale economische objectieven van de andere onderhandelaars. Daarin is ze zeer consequent.
25-08-2007 om 20:44
geschreven door Gust Adriaensen
|