Al heel wat jaren schrijft auteur Erik Vlaminck voor De Standaard een column 'Brieven van Dikke Freddy'. Dikke Freddy is een leefloner die zich vanuit zijn penibele situatie richt tot belangrijke personen, in het bijzonder politici. Op een ironische manier hekelt Erik Vlaminck allerlei maatschappelijke misstanden en politiek wanbeleid. Een hele tijd geleden ben ik op het lezersforum van De Standaard gestart met het schrijven van antwoorden aan Dikke Freddy.
----------------------
Aan Kris Peeters, vicepremier van lopende zaken
Geachte heer,
Het is dag op dag een jaar geleden dat ik u heb aangeschreven. Ik heb u toen beleefd gevraagd om in de wetteksten een vergetelheid weg te werken zodat naast gepensioneerden, vastbenoemde ambtenaren en steenrijke voetballers ook personen die geen nagel hebben om hun gat te krabben, zonder poespas betaald vrijwilligerswerk mogen verrichten. Een antwoord heb ik niet ontvangen en maatregelen dienaangaande hebt u niet genomen.
Ik neem u dat niet kwalijk, want u hebt een druk jaar achter de rug met verhuisperikelen, gemeenteraadsverkiezingen, slagen onder de gordel, stakend luchthavenpersoneel, een onwaarschijnlijk beangstigende transmigrantencrisis, de aankoop van 36 straaljagers, lekkende kerncentrales en afbrokkelende bruggen. Het is begrijpelijk dat u het betaalde vrijwilligerswerk daardoor even uit het oog hebt verloren.
‘Indien het zo verder gaat, zal het voeren van een rechtszaak alleen nog betaalbaar zijn voor een handvol voetbalmakelaars en voor Leopold graaf Lippens van Knokke’
Bovendien werd u aanhoudend in uw vaart geremd door bepaalde helpers van de Antwerpse burgemeester die sneller van koers wisselden dan een windhaan op een kerktoren, zodat in uw regering alle kracht van verandering verloren ging. Maar nu die oproerkraaiers met de staart tussen de benen zijn vertrokken, moet het toch mogelijk zijn om hier en daar een wettekst te verfijnen zodat voor alle Belgen hetzelfde geldt.
Ook heb ik u vorig jaar beleefd gevraagd of het niet mogelijk is om Joke Schauvliege tot enige spoed aan te manen. Op zaterdag 16 januari 2016 liet zij namelijk, in het lang en in het breed, in het dagblad noteren dat er binnen de kortste keren een heffing van statiegeld op blikjes zou komen. We zijn, op twee weken na, drie jaar verder en ik kan mijn gemeubileerde kamer amper nog betreden omdat ze voor drie vierde tot tegen het plafond is volgestouwd met lege bier- en colablikjes die ik als belegging heb gecollectioneerd. Ik heb er mij bij neergelegd dat het met mijn investering dezelfde kant opgaat als met de Arco-aandelen die veel christelijke mensen tot wanhoop drijven. U hoeft Joke Schauvliege dus niet langer aan te porren. Ik begrijp dat zulks toch geen avance is. Bovendien zijn er een paar andere kwesties die wellicht eenvoudiger te regelen zijn.
Ik ben, buiten mijn wil om, in een onverkwikkelijke gerechtsprocedure verwikkeld met het Ziekenhuisnetwerk Antwerpen. Dit komt doordat ik van mening ben dat ik niet moet betalen voor een behandeling die bepaalde mankementen heeft vergroot in plaats van verkleind. (Betaalt u uw garagist wanneer u bij het buitenrijden van de garage constateert dat uw waterpomp na de herstelling harder lekt dan ervoor? Voilà!)
Nu verneem ik van de vriendelijke jonge kameraad advocaat die mij als betaald vrijwilliger bijstaat dat het vanaf nieuwjaar 3 tot 9 euro gaat kosten indien hij een e-mail naar de rechtbank stuurt. Die 3 tot 9 euro moeten niet aan hem, maar wel aan de rechtbank worden betaald. Het kan toch niet anders of, ook hier, is door onachtzaamheid een fout in een wettekst geslopen. Of is het, nu het versturen van een papieren brief naar een rechtbank pakweg vijf keer goedkoper is dan het sturen van een e-mail, de bedoeling om met deze maatregel de Belgische Posterijen van de ondergang te redden? Kunt u de goedheid hebben om deze wettekst toch eens grondig te laten nalezen?
Bovendien dreigt mijn begrotingstekort dat van uw regering te zullen benaderen omdat de BTW op de vrijwilligersfactuur van mijn kameraad advocaat van 6% naar 21% werd verhoogd en ook de griffiekosten (kunt u mij trouwens eens uitleggen wat dat is?) op een jaar tijd min of meer werden verdubbeld. Indien het zo verder gaat, zal het voeren van een rechtszaak alleen nog betaalbaar zijn voor een handvol voetbalmakelaars en voor Leopold graaf Lippens van Knokke. En dat kan, ondanks de grote procesnoden van de voetbalmakelaars en van Leopold graaf Lippens van Knokke, toch ook niet de bedoeling zijn. Mijn kameraad advocaat zegt me dat er in België, alstublieft, evenveel advocaten zijn als er arbeiders zijn in alle auto-, vrachtwagen en autobusfabrieken samen. Hoe moeten die mensen hun brood blijven verdienen? Stel dat die advocaten allemaal gele hesjes beginnen dragen? Het hek zou van de dam zijn.
Een ander probleem waardoor mijn begroting danig ontspoort, is dat ik klokvast twee keer per maand een gepeperde belastingbrief ontvang. Dat mijn leefloon kleiner is dan een bestaansminimum speelt daarbij geen rol. Dat ik met mijn schuldbemiddelaar, mijn sociaal assistent van de ziekenkas, mijn boven- en benedenburen, mijn huisjesmelker, mijn trajectbegeleider en mijn thuisverpleegster meer personen ten laste heb dan de gemiddelde Belg wordt evenmin in rekening gebracht.
Via de firma’s Electrabel en Water-link word ik elke maand gedwongen om meer belastingen te betalen dan de aandeelhouders van beide vennootschappen gedurende gans hun leven zullen afdragen. Bovendien kan Electrabel niet garanderen dat de lamp de hele winter blijft branden en Water-link heeft, net als uw regering, twijfels of hun lopende zaken wel lopende zaken kunnen blijven. Is het niet mogelijk om voornoemde firma’s te verplichten om het door hen geïnde belastinggeld aan de betalers te retourneren indien zou blijken dat ze in hun verplichtingen tekortschieten? De bevolking zou een stroomtekort of een droog vallende kraan niet langer als een ramp en een falen van de politiekers beschouwen; ze zou er integendeel reikhalzend naar uitkijken en u zou met voorsprong de verkiezingen van mei winnen.
Wellicht zal ik u volgend jaar niet meer moeten aanschrijven want nu de socialisten het OCMW van Antwerpen in zijn totaliteit hebben overgenomen, is mij beloofd dat ik nog voor de volgende verkiezingen een sociale woning zal kunnen betrekken en dat mijn leefloon zal stijgen op het ritme van de dieselprijs. Er is zelfs sprake van gratis maaltijden die de succesvolle 1-euro-maaltijden van minister Homans zullen vervangen. Ik ga ervan uit dat mijn kansen nu snel zullen keren, dermate dat ik ook enige tijd vrij zal krijgen om mij via betaald vrijwilligerswerk nuttig te maken. Indien u tussendoor dus toch eens naar dat bewuste reglement kan kijken, doet u mij, en vele anderen, daarmee een groot plezier.
Ik groet u, op de grens van oud naar nieuw, met de meeste hoogachting,
Dikke Freddy
----------------------------
Beste Dikke Freddy,
Het doet deugd nog eens van u te horen. Het verwondert me dat ge de nagel die ik u een jaar geleden beloofde, een spiksplinternieuwe nog wel, niet toegestuurd gekregen hebt. Ik had nochtans die opdracht, via de gebruikelijke procedure gegeven. Maar gij weet het misschien ook: sommige ambtenaren zijn geen stamp voor hun kont waard.
In verband met die blikjes heb ik u, meen ik me te herinneren, laten weten dat ik er bij Joke op aangedrongen heb maar dat ze gewoonweg niet bougeert. Tussen ons beste Dikke Freddy, Schauvliege, al doet haar naam anderszins vermoeden, is niet van de rapsten. Haar stevig aanporren tot spoed durf ik eigenlijk niet zo goed. Met al die metootoestanden, moet ge weten, hebt ge het vlugger vlaggen dan ge in uw stoutste dromen durft vermoeden.
Ge zegt het goed: bepaalde helpers van de baas van 't Schoon Verdiep (én van België) zijn echte windhanen. Maar weet ge hoe dat komt? Dat is omdat den burger een superwindhaan is!
Veel geluk in 2019!!
De Kris.
22-01-2019 om 10:14
geschreven door Gust Adriaensen
|