Scott Kim, een Amerikaanse psychiater en bio-ethicus, heeft onderzoek gedaan naar de manier waarop België en Nederland omgaan met euthanasie, specifiek in de psychiatrie. Hij hield in Antwerpen een lezing en zei o.a.:

'Er zijn mensen te snel geëuthanaseerd, terwijl ze nog jaren kwaliteitsvol hadden kunnen leven. Wie neemt het op voor deze slachtoffers van de euthanasiewetgeving?'

17-11-2017 om 07:19 geschreven door Gust Adriaensen

Ene meneer Verstrynge, docent (?!) ethiek aan de VUB, voelt zich geroepen om zijn licht te laten schijnen over de aanklacht wegens 'schuldig verzuim' tegen een priester die het biechtgeheim niet wilde schenden, toen een man hem toevertrouwde dat hij zelfdodingsintenties had en nadien ook uit het leven stapte.

Die docent ethiek en toegepaste ethiek heeft overduidelijk de bedoeling de zweep nog eens te leggen over Kerk en Sacramenten, en ook in deze casus te gewagen van machtsstructuren en machtsmisbruik. De dwaasheid en vooringenomenheid ver voorbij. Bovendien is het voor de heer Verstrynge een fluitje van een cent kerkelijke wetten en het beroepsgeheim opzij te schuiven en is de teneur van zijn benadering, ook al kent hij het dossier niet: deze priester is schuldig aan plichtsverzuim.

Overigens vind ik de mediatisering van deze zaak én de aanklacht tout court onverantwoord. Degenen die de indiener van de klacht geadviseerd hebben dat te doen, beseffen niet wat voor consequentie dat heeft voor de indiener. 'Schuldig verzuim' wordt toegespitst op één vertrouwenspersoon, die geprobeerd heeft te helpen. Maar zeker in zelfdodingsgevallen komen ook andere mensen in aanmerking. Hoe zit het met partners, naaste familieleden, school- en werkomgeving, dokters, vrienden?

En bij welke hulpverleners of instanties, waarnaar eventueel doorverwezen wordt, stopt de mogelijke aanklacht van 'schuldig verzuim'? Is er 'schuldig verzuim' wanneer een partner, een ouder, een kind, een leerkracht, een vriend, de mensen van de 'zelfmoordlijn' weet heeft van zelfdodingsgedachten of -voornemens, en om allerlei redenen het niet kan opbrengen of niet in staat is, zelfs al is er geen sprake van beroepsgeheim, anderen daarvan op de hoogte te brengen? En als zelfs na verscheidene doorverwijzingen, een persoon toch zelfdoding pleegt, maakt de laatste hulpverlener zich schuldig aan 'verzuim' omdat hij of zij niet nog eens doorverwezen heeft naar...?

Tot slot: de heer Verstrynge beseft klaarblijkelijk niet dat zijn ongenuanceerde, vooringenomen stellingname, het werk van alle hulpverleners verdacht maakt en hypotheceert. Wanneer de vertrouwensrelatie en de (afgesproken) geheimhouding onderuit worden gehaald en er de dreiging is van een gerechtszaak, zullen nog minder mensen een beroep doen op hulp.

15-11-2017 om 13:13 geschreven door Gust Adriaensen

Filosoof Ignaas Devisch:

'Om grijze zones te vermijden, stel ik voor grensoverschrijdend gedrag eenduidig te omschrijven als wat de ontvanger van de boodschap als onwenselijk ervaart. Natuurlijk kunnen intenties anders aankomen dan ze bedoeld zijn en de misverstanden hierover zitten ingebakken in onze communicatie. Maar dan spreken we niet over dwingend insisteren op handelingen die anderen niet wensen. Een goed maatschappelijk klimaat bestaat erin dat iedereen de kans en de positie krijgt om de eigen grenzen kenbaar en bespreekbaar te maken, zodat het ongewenste niet plaatsvindt of stopgezet wordt. Eén bericht kan verkeerd aankomen, maar dan moeten er geen honderd meer volgen. Zo niet spreken we van grensoverschrijdend gedrag.'

14-11-2017 om 22:43 geschreven door Gust Adriaensen

'We cannot change the world alone, but together we can spread the joy of the Gospel by staying close to those most in need.'

14-11-2017 om 17:33 geschreven door Gust Adriaensen

Steven Van Offel, arts in opleiding, pleit in een krantenartikel onder de titel 'Weg met de tweepersoonskamer', voor het geleidelijk doen verdwijnen van de twee- en meerpersoonskamers in ziekenhuizen.

Volledig akkoord met deze arts in opleiding. Weg met de meerpersoonskamers in ziekenhuizen, tenzij de patiënt dat per se wenst. Er bestaan allerlei wetjes en regeltjes , zogezegd om de 'privacy' te beschermen. Ambtenaren zijn ertoe gehouden, die regeltjes tot in het absurde te volgen. Probeer maar eens bv. voor het middenveld- en vrijwilligerswerk, adressen vast te krijgen. Ondertussen weten privéfirma's haarfijn wanneer iemand geboren wordt of sterft of huwt of gevormd wordt, enz.

De echte en zwaarste aanval en inbreuk op de privacy gebeuren evenwel  door (dood)zieke mensen in meerpersoonskamers in ziekenhuizen onder te brengen en ze daar dan nog dubbel en dik voor te laten betalen.

13-11-2017 om 12:06 geschreven door Gust Adriaensen

Het woord 'heksenjacht' duikt onvermijdelijk weer op in commentaren en reacties bij het ontslag van Bart De Pauw wegens grensoverschrijdend gedrag.

Het is m.i. een van de meest misbruikte woorden. Het is te horen en te lezen wanneer mensen of instanties die er belang bij hebben, misstanden minimaliseren en de beteugeling ervan niet al te krachtig willen aanpakken. Denk aan de sociale en fiscale fraude (geen heksenjacht aub!), aan de milieudelicten (geen heksenjacht aub!), aan de inbreuken op de ruimtelijke ordening (geen heksenjacht aub!), aan de verkeerscriminelen (geen heksenjacht aub!)... en aan grensoverschrijdend gedrag (geen heksenjacht aub!).

Een tweede bedenking is dat er vanwege de media nauwelijks verhulde sympathie voor en geloof in De Pauw worden geëtaleerd. Men verliest daarbij uit het oog dat dergelijke houding en teneur, verdachtmaking en isolering van de vrouwen die hun beklag hebben gedaan, impliceren. Op de sociale media kan je die verdachtmaking en soms vulgaire agressie, woordelijk lezen. Slachtoffers worden schuldigen en omgekeerd.

Een van de domste en agressiefste reacties op de zaak De Pauw is ongetwijfeld die van acteur Marc Van Eeghem. Deze man schreeuwt namelijk van de daken dat 'de VRT als het deze lijn aanhoudt drie vierde van zijn personeel op straat kan zetten'.

Met andere woorden: Van Eeghem beweert dat 75% van de VRT-personeelsleden zich schuldig maakt aan de activiteiten die De Pauw zelf, nu al bekend heeft. Acteur Van Eeghem beseft niet goed van welke omvang de beschuldiging is die in dergelijke vergoelijkende , minimaliserende en veralgemenende uitspraak zit.

Als het VRT-personeel, van hoog tot laag, enig zelfrespect bezit, moet het hiertegen direct en krachtig reageren. En wat De Pauw betreft: dergelijke 'verdedigers' berokkenen hem meer kwaad dan goed.

10-11-2017 om 21:50 geschreven door Gust Adriaensen

'War always causes serious damage to the environment. We must not mistreat our common home, but take care of it for future generations.'

08-11-2017 om 17:58 geschreven door Gust Adriaensen

De afgezette minister-president van Catalonië, Puidgemont,  zei in Bozar het volgende: 'Ik wil speciaal de vrienden van de Vlaamse partij NVA bedanken, die hier bij ons zijn. Dank u wel burgemeesters en parlementairen.'

Dat maakt duidelijk dat een regeringspartij, rechtstreeks of onrechtstreeks, een buitenlands conflict geïmporteerd heeft, met alle gevolgen vandien voor de Belgische federale regering en voor de relaties met Spanje en andere landen van de EU.

'Niet dulden dat een buitenlands conflict geïmporteerd wordt', hebben we nochtans als enkele keren uit de mond van De Wever gehoord. Maar dat geldt dan klaarblijkelijk alleen maar voor de conflicten die de partij niet aanstaan en niet voor de Spaans-Catalaanse crisis.

Kan iemand zich voorstellen dat (gevluchte) toppolitici van bv. de Koerden in Turkije, vanuit Brussel de Turkse staat zouden aanvallen en de onafhankelijkheid van de Koerdische regio in Turkije zouden bepleiten en voorbereiden? En dat ze daarbij de volle sympathie en steun zouden krijgen van bv. Peter Mertens en de PvdA?

08-11-2017 om 08:44 geschreven door Gust Adriaensen

Druk op onderstaande link om de gebedsintentie van de paus voor november te horen en te zien.

Bijlagen:
https://youtu.be/ju4hu7R6Emk   

Van de Guardian en ook van De Standaard krijgt de afgezette minister-president van Catalonië, Puidgemont, een forum om zijn grote gelijk uit te schrijven, de Spaanse regering en het Spaanse rechtssysteem tot en met verdacht en onbetrouwbaar te maken. Hij doet dat in een artikel onder de polemische en bombastische titel 'De democratie staat op het spel'. Wel te verstaan, het democratisch systeem van Spanje.

Is het niet eerder zo dat de democratie echt op het spel staat, wanneer politici zoals Puidgemont, van mening zijn dat zij geen rekening hoeven te houden met de grondwet? Wanneer regioministers denken dat zij de grondwet kunnen veranderen zonder een meerderheidsmandaat daartoe te hebben? Wanneer minister-presidenten naar eigen kraam en politieke agenda's, de grondwet interpreteren en de rechterlijke macht onder druk zetten om zich te conformeren aan hun politieke ambities?

Als het voor Bourgeois, Francken, Jambon, De Wever en tutti quanti, allemaal zo ondemocratisch is in Spanje, en de grondwet zo onbelangrijk is (een vodje papier toch!), en het uitroepen van de Catalaanse onafhankelijkheid zo vanzelfsprekend en verantwoord is, waarom doen ze dat dan ook niet voor Vlaanderen? Want de oprichting van een republiek(je) Vlaanderen is nog altijd volgens hun statuten en program, het belangrijkste en fundamentele streven van de Vlaams-nationalisten.

Wat een geweldige electorale stunt zou het kunnen zijn wanneer tegen dergelijke Vlaamse onafhankelijkheidsverklaring het Belgische gerechtelijke en staatsapparaat in het geweer zou komen en NVA-Calimero zou kunnen uitschreeuwen: 'De democratie staat op het spel!' 

Maar nee. NVA hinkt verder op twee benen. Puidgemont tot maagdelijke held en onafhankelijkheidsstrijder bombarderen en Spanje verketteren en tot vijand maken. In eigen land zwijgen als vermoord over een onafhankelijk Vlaanderen, want in de zetels en de vetpotten van de Macht zitten, is, ook voor Vlaams-nationalisten, verre van onaangenaam.

De vraag is: hoe lang kan je op twee benen hinken? Daarvan krijg je toch de kramp of ga je op je bek?

07-11-2017 om 11:50 geschreven door Gust Adriaensen

In de weekendeditie van De Standaard, verscheen een brief van mevrouw Simoen, 'trotse moeder van Leonardo', een kind met het syndroom van Down.

De brief is een mooie uiting van moederlijke liefde én bezorgdheid. In al de tederheid en het respect voor haar zoon, die in dit artikel tot uiting komen, zit een forse aanklacht tegen de indoctrinatie met een fundamentalistisch en dictatoriaal normenboekje over de perfectie van menselijke wezens.

Terecht reageert mevrouw Simoen met deze brief ook op het artikel 'Niet eerder zo weinig baby's met Down geboren'. Zij doet dat eerder onrechtstreeks, door de liefde voor en de kwaliteiten van haar kind centraal te stellen.

Ik zal het rechtstreekser doen. Dat artikel is misschien op het eerste zicht gewoon een 'verslag' met feiten en cijfers. Maar heel de teneur is triomfalistisch: het terugdringen van het aantal mensen met Down wordt voorgesteld als een geweldige medische overwinning; binnenkort lopen er geen Downmensen meer rond.

Maar hoe dat wordt bereikt, wordt versluierd en eufemistisch weergegeven. Ik zal het duidelijk zeggen: dat resultaat wordt bereikt gewoonweg door de liquidatie van de ongeboren kinderen. Het gaat om het doden van menselijke wezens.

En dat mensen met het syndroom van Down heel wat talenten hebben en een rijk leven kunnen leiden, werd nog maar eens bewezen in de tv-reeks 'Tytgat Chocolat'.

06-11-2017 om 07:58 geschreven door Gust Adriaensen

De Partido Popular pikt de bemoeienis van België in de Catalaanse kwestie niet meer. In een officieel statement haalt Esteban Gonzalez Pons, Spaans Europarlementslid en ondervoorzitter bij de Europese Volkspartij (EVP), uit naar N-VA-vicepremier Jan Jambon.

˜De heer Jambon lijkt niet te begrijpen hoe de scheiding der machten in een democratie werkt. Als minister van een Europese lidstaat moet hij de Spaanse justitie respecteren. Zijn uitspraken zijn onverantwoordelijk en gevaarlijk voor de noodzakelijke samenwerking tussen de EU-lidstaten'

De Catalaanse kwestie is zo ontegensprekelijk ook een Belgisch-Spaans conflict geworden.

06-11-2017 om 07:00 geschreven door Gust Adriaensen

In De Standaard schrijft journalist en historicus Marc Reynebeau dat voor de NVA-top de Catalaanse kwestie 'dient als symbolisch spiegelbeeld' voor de eigen winkel en 'retorische echokamer'.

Het kan niet anders of deze scherpzinnige en m.i. correcte analyse van Reynebeau, moet bij nogal wat Vlaams-nationalisten woedende reacties (die vooral op de journalist gericht zijn) uitlokken.

Maar je kan er niet omheen. De warme sympathie van  de N-VA-top voor het 'kleine, dappere, verdrukte Catalonië, is niet exemplarisch voor de overgrote meerderheid van de NVA-leden of -kiezers, laat staan van de Vlamingen. Die kan het namelijk geen bal schelen wat die Catalanen willen of niet willen, als hun vakantie-oorden maar veilig blijven. En van 'verdrukking' hebben ze bij hun bezoeken aan Barcelona of de costa's, helemaal niks gemerkt.

Voor de politici die met perceptiecreatie voor hun eigen partij bezig zijn, is ook het lot van Catalonië niet zo belangrijk. Er zijn tientallen minderheden binnen bestaande staatsstructuren, ook in Europa, die steun kunnen gebruiken.

Via de 'verontwaardiging' om de onderdrukking van het separatistisch streven van het welvarende Catalonië, hoopt de NVA de onafhankelijkheidsdroom voor Vlaanderen wat aan te vuren en kan zij in haar retoriek het romantische kaakslagflamingantisme (maar dan toegepast op Catalonië) nog eens van stal halen.

Ondertussen zwijgt de partij als vermoord over nummer 1 van haar statuten en politiek program: de republiek Vlaanderen.

05-11-2017 om 07:41 geschreven door Gust Adriaensen

Een forumdeelnemer én grote voorstander van de onafhankelijkheid van Catalonië, doet een lumineuze oproep aan de Vlamingen om hun vakantie naar Spanje (en uiteraard inclusief Catalonië) massaal te cancelen.

Ja, wadde! Benieuwd of er 100 mensen te vinden zijn die uit afkeer voor de Spaanse regering en uit sympathie voor de Catalaanse separatisten, bereid zijn dat te doen. Zelfs niet bij de NVA-hardliners, vrees ik.

En het kan niet genoeg herhaald worden: ondertussen is alles rustig in heel Spanje, is het reisadvies van BZ nog altijd gunstig, en genieten tienduizenden Vlamingen van zon en costa's, ondanks de stemmingmakerij, de pogingen tot paniekzaaierij en tot het in diskrediet brengen van een bevriend land.

Zelden zo'n lompe én gevaarlijke diplomatieke en politieke aanpak meegemaakt, zoals we de laatste weken vanwege de leidende partij en haar ministers, in België en Vlaanderen, hebben meegemaakt.

03-11-2017 om 16:46 geschreven door Gust Adriaensen

 500 jaar geleden, op 31 oktober 1517, luidde  Maarten Luther met de publicatie van zijn 95 stellingen de protestantse Reformatie in.

01-11-2017 om 12:38 geschreven door Gust Adriaensen

In een reactie op een internetforum omtrent de Catalaanse onafhankelijkheidsverklaring wordt gesteld dat 'de geschiedenis van Europa nooit zal stilvallen'. Daarmee ben ik het eens.

En zoals dat al eeuwen het geval is (overigens niet alleen in Europa), zal die geschiedenis ook in de toekomst een opeenvolging zijn van centraliserende en decentraliserende staatsvorming. Die werd en wordt gedicteerd door politieke machtsverhoudingen, gebaseerd op een sterker of zwakker economisch fundament.

In de meeste gevallen behoren de regionalistische nationalisten, die zich willen 'bevrijden' uit een grotere staatsstructuur, tot de rijkste regio's. Dat geldt zowel voor Catalonië als voor Vlaanderen (een 19de eeuwse romantische creatie).

Als glijmiddel voor een vaag regionaal nationaal gevoel en electoraal succes, wordt door politieke partijen geknoeid met geschiedkundige feiten -de Guldensporenslag is een treffend voorbeeld-, en met de romantische tegenstelling 'het goede volk' versus 'de corrupte staat'.

Het ergste is dat ook de democratie moet wijken wanneer het de regionationalisten goed uitkomt. Want het is overduidelijk dat een meerderheid van Catalanen wel meer autonomie wenst maar zeker niet de onafhankelijkheid.

30-10-2017 om 22:05 geschreven door Gust Adriaensen

Geruchten doen de ronde dat de Catalaan Puigdemont asiel zou aanvragen in België. Onze dynamische staatssecretaris Francken, was er als de kippen bij om zich via die hypothetische asielkwestie in de internationale kijker te plaatsen.

˜Het is niet onrealistisch',  zei Theo Francken (N-VA), staatssecretaris voor Asiel en Migratie, aan VTM. ˜Het is niet aan mij om een welkomstcomité' te organiseren, dat zou er wel wat over zijn, maar als Catalanen asiel aanvragen in België dan is dat volgens de wet mogelijk.'

Om te beklemtonen hoe ruimdenkend en hartelijk hij is ten aanzien van de talloze Europese minderheden, voelde Theo de noodzaak om er in één adem aan toe te voegen: 'Als Donau-Zwaben, Friezen, Achterhoekers, Basken, Bretoenen, Schotten, Welshmen, Frans-Vlamingen, Sicilianen, Valencianen, Madeirezen, Elzassers, enz., enz., enz., enz., asiel aanvragen in België dan is dat volgens de wet mogelijk.'

29-10-2017 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

Onder de titel ˜En toen kreeg God kleur op zijn wangen', blikt journaliste Hilde Van den Eynde in De Standaard terug op haar artikelenreeks over de retour van religie in onze samenleving. Zij heeft geconstateerd dat de godshuizen weer vol zitten ˜met soms stugge voorgangers maar ook met warme en zorgende volgelingen'. Maar die volgelingen zijn dan vooral, zeker in stedelijke gebieden, mensen met een ˜kleurtje', Afrikanen, Oost-Europeanen, migranten uit alle ´s heren landen.

Hilde Van den Eynde, schrijft zelf, 'wellicht zelfs met een tikkeltje spijt', over 'haar ter ziele gegane geloof'. Dat zal dan zo wel zijn en dergelijke ˜getuigenis’ past helemaal in het gekoketteer van vele bekende Vlamingen en zeker van het journalistengild, met hun geloofsverlies.

Maar ergens anders in het artikel stelt zij dat 'de Vlaamse kerk ter ziele is gegaan'. Dat is toch wel heel kort door de bocht. Wat meer is, dat is een ernstige vertekening van de realiteit. De Vlaamse Kerk als almachtige massabeweging bestaat natuurlijk niet meer. Maar er zijn nog altijd honderdduizenden mensen die zich tot die Kerk bekennen, die zich als bewuste christenen profileren, onder hen ook 'hoogopgeleide en goedverdienende erfgenamen van de sixties', bij wie, volgens Van den Eynde, ˜een wegwuiverige houding tegenover religie bon ton zou zijn'.

De 'ter ziele gegane Vlaamse kerk' zou ik dan toch een journalistieke onnauwkeurigheid noemen, eerder dan, gezien de eerder sympathieke teneur van het artikel, een uiting van 'wishful thinking'.

Dat een forumdeelnemer in de constatering van de journaliste dat vooral gekleurde mensen de kerken bevolken, een gelegenheid ziet om zijn racistische en superieure driften te ventileren, door te stellen dat Hilde Van den Eynde ˜zijn mening bevestigt, dat met de instroom van migranten de achterlijkheid terugkomt', is niet alleen diep beledigend voor de migranten maar ook voor Hilde Van den Eynde.

25-10-2017 om 09:30 geschreven door Gust Adriaensen

Bisschop Bonny: 'Sterven is een valpartij maar je wordt opgevangen.'

Bekijk de video's via onderstaande link.

Bijlagen:
https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/video/bisschop-johan-bonny-over-allerheiligen-en-allerzielen-video#sthash.IZcRxAOp.3WRTiyTv   

Allerheiligen is een christelijke feestdag waarop alle heiligen van de rooms-katholieke kerk gezamenlijk worden vereerd en herdacht. Jaarlijks op 1 november.

Het feest wordt sinds de achtste eeuw gevierd. Op Allerzielen (2 november) worden alle gestorvenen herdacht. Allerheiligen en Allerzielen zijn de dagen waarop in de rooms-katholieke kerk de onderwerpen dood en leven na de dood aan de orde komen.

24-10-2017 om 12:21 geschreven door Gust Adriaensen