Luc Sels heeft het nipt gehaald van Rik Torfs. Het valt natuurlijk af te wachten wat Sels als rector waard zal zijn.

Ik vrees dat de Universiteit van Leuven met Sels aan het hoofd, zich meer zal terugtrekken binnen de eigen muren en structuren.

Met Torfs had de universiteit een briljante geest, een man met een enorm gevoel voor humor, als rector. Bovendien kwam hij duidelijk uit voor zijn katholieke overtuiging en verdedigde hij ook de christelijk-katholieke identiteit van de Katholieke Universiteit van Leuven.

09-05-2017 om 22:28 geschreven door Gust Adriaensen

De gebedsintentie van paus Franciscus voor mei. klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://youtu.be/ZvVwRIBfKxU   

De kranten vandaag:

'De gesloten campagne aan de KU Leuven barst volledig open, nu kandidaat-rector Luc Sels een klacht heeft ingediend wegens ‘onregelmatigheden’.
Serene verkiezing? Ook in Leuven lukt het niet

Door de vele bizarre complottheorieën en logeverhalen in Gent leek de rectorverkiezing in Leuven op een beschaafd onderonsje tussen twee valabele kandidaten uit te draaien. Maar dat beeld klopt niet langer. Uitdager Luc Sels heeft namelijk een klacht ingediend wegens ‘ontoelaatbare gedragingen’ tijdens de campagne.'

Dit blog 'Rasp' op 4 mei:

'In Leuven verloopt de machtsstrijd minder agressief en vooral meer verborgen voor de buitenwereld. Maar vergis u niet. Ondergronds is er gelobby van grote ego's en faculteiten, van belangengroepen ook van buiten de universiteit.

Voor nogal wat mensen in het Leuvense universitaire weefsel is Rik Torfs te prominent aanwezig op het publieke forum, heeft hij te veel flair, wellicht ook te veel flitsend verstand, kortom: Torfs verwekt afgunst.'

En vergeet ook niet de rest te lezen over Torfs, Sels én de machtsstrijd tussen beiden.

06-05-2017 om 12:49 geschreven door Gust Adriaensen

XII/18
Vrijdag 5 mei 2017
Flitsen uit het leven van de gemeenschap
Dagelijks wordt er gewerkt aan het nauwkeurig noteren van het materiaal dat van de drie containers gekomen is en dat de grote zaal onder de nieuwbouw helemaal vult. We hebben die containers vorige week op een avond en nacht leeggemaakt. Er moet ook een en ander versleept worden en vrachtwagens moeten geladen worden. Tevens worden er nog steeds bomen geplant op het terrein. Bovendien moet er iedere dag een vracht rotsstenen verzameld worden. Hiermee kunnen de betonnen muren van het schapenhok (nu voor 100 schapen) mooi afgewerkt worden, zoals de andere gebouwen. Tenslotte wordt de kluis binnen en buiten ook verder afgewerkt.
De zoon van een van onze arbeiders, een christen, wil zich een week komen voorbereiden op zijn examen Engels. Hij mist niet alleen een grondige kennis van de taal maar ook enige structuur en vaste orde in zijn leven. Om beurt zal een van de fraters hem helpen. Ondertussen gaan de dagelijkse lessen Engels voor mensen uit Qâra hier ook door. Dit vraagt serieuze voorbereiding en het opzoeken van geschikt materiaal, maar het loont de moeite. De studenten en studentinnen zijn er ook dankbaar voor.
Het “collectief van Antiochië”
Als “gemeenschap van de eenheid van Antiochië” zijn we verrast door het plotse ontstaan in Frankrijk van een “collectief Antiochië” onder priesters en religieuzen. In Antiochië is Petrus eerst zeven jaar bisschop geweest, vooraleer hij naar Rome vertrok en vanuit Antiochië werd het christelijk geloof onder de volkeren verkondigd door Paulus. Daar was de Kerk nog één in verscheidenheid, nl. bestaande uit een “kerk van de volkeren” en een “kerk van de joden”. Daar werden de gelovigen uit de volkeren voor het eerst “christenen” genoemd.
Het Franse “collectief Antiochië” is blijkbaar uit de koorts van de presidentsverkiezingen geboren. Na de eerste stemronde hebben de Franse bisschoppen gemeend in een communiqué de gelovigen al meteen te moeten waarschuwen, alleen en uitdrukkelijk voor de kandidate van het rechtse Front National. Geen woord van kritiek op de andere kandidaat, die ultra liberaal is, pro nieuwe wereldorde, pro islam, anti familie, pro abortus, pro euthanasie en… pro-bablement nog veel meer. Vele priesters en religieuzen van alle rangen, standen en leeftijden aanvaarden dit niet. Het verschil van houding van de hogere clerus (die zo dicht mogelijk bij de openbare opinie wil blijven) en van de lagere clerus (die dichter bij het volk wil staan) is ook in Vlaanderen niet vreemd. De reactie van het collectief is rustig en vastberaden. Het laat de bisschoppen verstaan dat zij zich zo niet zullen laten mobiliseren of intimideren. “Wij kijken al lang niet meer naar tv, wij lezen jullie verklaringen niet meer…Wij waren aanwezig op de “Manif pour Tous” en de “Mars voor het leven” en jullie waren daar niet…De situatie wordt met de dag erger. Wij delen in het lijden van een volk waar jullie weinig contact mee hebben…Wij zeggen in alle rust dat wij zullen stemmen voor Mevr. Le Pen”. Toch is er ook nog een bisschop die op zijn wijze protesteert tegen het communiqué van de Franse bisschoppen, nl. de charismatische Dominique Rey, bisschop van Fréjus-Toulon, waarmee we jaren geleden mochten kennismaken. Hij roept de gelovigen op om gewetensvol te stemmen voor degene die eerbied opbrengt voor het leven, het gezin, de godsdienstvrijheid, de vrede in de wereld en de zorg voor de armen. Het is ook deze bisschop die een bijzondere band heeft met ons bisdom hier. Al willen we onze hoop niet meer stellen op politici, we wensen het Franse collectief Antiochië alle succes toe.
Ten hemel schreiend onrecht
Vier dorpen zijn omsingeld. In het noorden, in de provincie Idlib houden rebellen van Jaych Al Cham (“het leger van Damascus”!?) de sjiitische burgers van Kafraya en Foya sinds 29 maart 2015 in hun greep. Ze worden dagelijks bestookt met raketten. Huizen, scholen, ziekenhuizen worden gebombardeerd, water en elektriciteit afgesloten, toevoer van voedsel en medicamenten wordt verhinderd en scherpschutters doden het vee. Voor het wahabisme van Saoedi-Arabië is het feit dat de burgers sjiieten zijn een grote misdaad.
In het zuiden, aan de Libanese grens heeft het Syrische leger in Madaya en Zabadani sinds 4 juli 2015 rebellen omsingeld nadat dezen een aanval gelanceerde hadden in Qalamoun. De behandeling van de rebellen door het Syrische leger is evenwel geheel anders. Ook de uitwisseling van groepen is geheel verschillend verlopen. De rebellen in het noorden en het leger in het zuiden zouden aan beide zijden de veiligheid van hen die vrij gelaten worden verzekeren, zo was overeengekomen. Het Syrische leger is zijn verplichting nagekomen en heeft gezorgd dat de groepen rebellen met hun familie en wapens veilig konden vertrekken.
En hoe worden de geëvacueerden in het noorden door de rebellen behandeld? Met bussen worden ze weggebracht richting Aleppo. In El-Rachidine, nog rebellengebied, wordt halt gehouden. Daar komen rebellen toe die de kinderen met snoepgoed lokken. Ondertussen komt daar een auto met explosieven voorbij en doodt 126 mensen, waarvan, 68 kinderen (Antoine Charpentier, 2 mei 2017: (http://www.mondialisation.ca/syrie-foua-et-kefraya-timidite-de-la-communaute-internationale/5588244).
Dit verhaal zoals het gebeurde, komt niet in de media, van een onpartijdig internationaal onderzoek is geen sprake en nog minder van een speciale zitting van de VN Veiligheidsraad. Rebellen, “Syrische opposanten”, terroristen hebben geen enkele bedoeling om mee te werken aan vrede in het land en de bemiddeling van de “internationale gemeenschap” heeft alle geloofwaardigheid verloren. Leugen en geweld krijgen vrij spel. Op de laatste conferentie in Astana, die gisteren eindigde, heeft Rusland duidelijk gemaakt dat het harde bewijzen heeft die aantonen dat de chemische aanval in Khan Sheikhoun (4 april 2017) een provocatie was. Rusland zal blijven ijveren om de waarheid in de openbare opinie te brengen (https://sputniknews.com/middleeast/201705051053298592-russia-syria-attack/).

Naar een atoomoorlog?
Niemand kan zich de gevolgen voorstellen van een atoomoorlog tussen de VS en Rusland. Sommige deskundigen waarschuwen ons voor de catastrofale gevolgen van zulk een oorlog. Steven Star is de voornaamste wetenschapper van de “dokters voor sociale verantwoordelijkheid”, verbonden met de stichting “voor de vrede in het atoomtijdperk”. Hierover schreef hij meerdere studies. Greg Mello is algemeen directeur van de studiegroep Los Alamos die de gevaren van een atoomoorlog bestudeert en sinds 1989 ijvert voor ontwapening. In een interview met hen vinden we enkele van hun overtuigingen (http://www.mondialisation.ca/des-experts-du-nucleaire-abordent-les-dangers-dune-guerre-entre-les-etats-unis-et-la-russie/5587534).
In een atoomoorlog tussen de VS en Rusland zou in het eerste uur 30% van de bevolking omkomen, in de weken daarna meer dan 50% en uiteindelijk heel de bevolking. Op een oppervlakte van tienduizenden km zouden alle elektronische apparaten aangetast worden. De meteorologische veranderingen zouden een soort ijstijdperk veroorzaken voor een tiental jaren. De voorraad van zeer hoge concentraties van radioactiviteit in de kerncentralen kan smelten en in brand schieten. Kortom de gevolgen voor het leven van de mensheid en van onze aarde staat op het spel en de ellende zal onvoorstelbaar zijn. Met een zeker cynisme zou men kunnen zeggen: zalig degenen die eerst omkomen.
Dat de dreiging voor een atoomoorlog steeds groter wordt, is zeker niet uit de lucht gegrepen. Vooreerst is het aantal beschikbare kernwapens waanzinnig hoog en de wapenindustrie slaagt er in een steeds groter aantal en meer vernietigender wapens voor te stellen en op te dringen. Het arsenaal moet zogenaamd steeds vernieuwd worden. Als ze niet gebruikt worden is het een duizelingwekkend bedrag dat is weggegooid en dat veel beter voor de verbetering van de levensstandaard van mensen zou gebruikt kunnen worden. Worden die wapens wel gebruikt dan zaaien ze op onvoorstelbare wijze dood en vernieling. Het is dus dubbele waanzin. Vervolgens is er de voortdurende provocatie van de VS, NAVO tegenover Rusland. Zij zijn zo naïef van te denken dat ze aan Rusland hun wil kunnen opleggen als ze eens hun spierballen laten rollen. Rusland heeft overigens een goede relatie met Iran en China en zal voor de dwaze westerse provocatie niet wijken. Tenslotte heeft D. Trump met zijn roekeloze en geheel onverantwoorde raketaanval van begin vorige maand in Syrië voor Rusland een rode lijn overschreden. De communicatie VS - Rusland, bedoeld om onderlinge conflicten te vermijden, heeft Rusland opgezegd als reactie op de dwaze aanval van D. Trump. Dit maakt de dreiging van een conflict, ook met kernwapens, alleen maar groter. En de nieuwste provocatie: de VS luchtmacht heeft F 35, vijfde generatie gevechtsvliegtuigen, op 25 april 2017 geïnstalleerd in Estonia, op 200 km van de Russische grens en 300 km van St Petersburg. Op 28 april werden ze geïnstalleerd in Bulgarije. De F 35 kunnen met atoomwapens uitgerust worden en zijn bedoeld voor de nieuwe atoombom B 61-12. Dit alles om “de veiligheid te verzekeren in de regio en in de wereld” tegen de zogenaamde “Russische agressie” (Manlio Dinucci, 4 mei 2017; https://ilmanifesto.it/cacciabombardieri-usa-f-35-schierati-in-estonia-e-bulgaria/). Moet Rusland zijn wapens nu in Cuba plaatsen opdat de Amerikanen en de NAVO hun atoomwapens eens kunnen testen?

Heil en bescherming moeten we niet verwachten van deskundigen of geleerden als zodanig. De mensheid heeft in gans haar geschiedenis nooit zoveel geleerden gehad als nu, en wel op alle terreinen. De technische en wetenschappelijke middelen om de mensheid vooruit te helpen lijken onbeperkt. En wat doen geleerden? Zij lossen problemen op. Zo zou je dan verwachten dat onderhand alle problemen van de baan zijn. Toch is niets minder waar. Immers, deskundigheid en geleerdheid vallen niet samen met wijsheid. Kennis, weetjes en vaardigheden kunnen eindeloos opgestapeld worden. Die kun je ook in een computer stoppen of in een robot. Wijsheid is iets anders en gaat uit van mensen die rustig het geheel hebben overzien, in geweten een evenwichtig oordeel vellen en er naar handelen.
Ziehier hoe Greg Mello uiteindelijk de toestand beoordeelt: “Ik zou zeggen dat de inspanningen om de ongelijkheden in de wereld te verminderen het hart vormen van een dreigende atoomoorlog. We moeten ons ontdoen van het militaire, industriële en financiële complex. Indien zoveel macht in zo weinig handen is en er zulke grote ongelijkheid blijft, dan zijn de mensen van de macht verblind door hun positie. Ze hebben dan geen contact met de problemen van de maatschappij. Deze ongelijkheden – economisch en vooral politiek - leiden naar een bepaalde politieke dwaasheid. Dat kan onze verwoesting veroorzaken. De onwetende massa vormt niet het probleem. Het is de onwetendheid en de arrogantie van de mensen aan de top. Daar is altijd het probleem.”
Mededelingen
Hoe een paus gelijk kreeg. Nieuwe perspectieven na een halve eeuw contraceptie.
Dat is de titel van het boek, dat we met enkele deskundigen schreven en dat nu in de winkels ligt. We beschouwen het als een bijdrage aan een Cultuur van het Leven. We zullen hierover spreken (na enige informatie over de situatie in Syrië gegeven te hebben) op volgende plaatsen en tijden:
Op woensdag 17 mei om 19.30 u in “Onze Ark”, St. Michielslaan 35, 8200 St. Michiels Brugge http://www.tegenstroom.eu/source_agenda/Voorstelling%20boek%20pater%20Daniel.pdf
Op donderdag 18 mei om 19.30 u in het Cultureel Centrum De Valkaart, Aalbrecht Rodenbachstraat 42, 8020 Oostkamp,
Op dinsdag 13 juni om 20.00 u in de universiteit van Tilburg, Professor Cobbenhagenlaan 19
De officiële boekvoorstelling heeft plaats in de Rafaëlzaal van het gasthof van de Abdij van Postel (Abdijlaan 16, 2400 Mol) op vrijdag 2 juni om 19.30 u

INHOUDSOPGAVE
voorwoord: kardinaal Willem J. Eijk
voorwoord: aartsbisschop-emeritus André Léonard
voorwoord: dr. Louis Van Hecken
verantwoording
inleiding
hoofdstuk i: Het tijdperk van de anticonceptieve revolutie blz.23
1. Revolte tegen de kapitalistische maatschappij: mei 1968
2. Revolte tegen de menselijke vruchtbaarheid
3. Revolte tegen het kerkelijk leergezag
4. Revolte tegen ieder verbod: het is verboden te verbieden!
5. Revolte tegen de waarheid: de massamediamanipulatie
6. Revolte tegen harmonie en schoonheid
7. Revolte tegen de menselijke waardigheid
hoofdstuk ii: De mythe van de veilige anticonceptie blz. 65
1. Achtergronden
2. Een wereldschokkende ontdekking: ‘de pil’
3. Wat niemand wil(de) weten
4. Reactie van anarchisten en feministen
5. Een professionele afbraak en deskundige remedies
6. Het leven als bouwstof: het pure materialisme van de vrijmetselarij
7. Het Beest en het Lam: een meditatie vanuit de Apocalyps

hoofdstuk iii: Van integraal personalisme naar verantwoord ouderschap
blz. 131
1. De langzame groei van een vaste overtuiging
2 De huwelijksleer van het Tweede Vaticaans Concilie
3. Humanae Vitae: een Hooglied zonder stoorzender
4. Verdieping: gezinssynode (1980) en apostolische aansporing (1981)
5. Bevestiging in latere kerkelijke documenten
6. Bevestiging vanuit de profane wetenschappen en Sensiplan®
7. Een geheel nieuw perspectief: ‘theologie van het lichaam’
hoofdstuk iv: Van misvormd personalisme naar onverantwoord ouderschap
blz. 211
1. Theologische acrobatie
2. Het zogenaamde meerderheidsrapport
3. Het Memorandum van Krakau
4. De zogenaamde Anglicaanse verruiming
5. Invloedrijke gebeurtenissen en personen
6. De gewone pastoraal
7. Theologen en kerkleiders: ook kinderen van hun tijd
hoofdstuk v: De voornaamste teksten uit de kerkelijke documenten blz. 273
1. Pius xi, Pius xii en Johannes xxiii
2. Uit de pastorale constitutie Gaudium et spes van Vaticanum ii
3. Uit de encycliek Populorum progressio, Paulus vi
4. De encycliek Humanae Vitae, Paulus vi, 25 juli 1968
5. Uit de apostolische aansporing Familiaris consortio, Johannes Paulus ii
6. Uit de encycliek Veritatis splendor, Johannes Paulus ii
7. De synodes van 2014-2015 en de apostolische exhortatio Amoris laetitia, Paus Franciscus
hoofdstuk vi: Getuigenissen blz. 315
1. Twee hartverscheurende brieven van Paulus vi aan kard. L.J. Suenens
2. Ervaringen van een geneesheer-specialist
3. Ervaringen van een gynaecoloog
4. Ervaringen van een moeder
5. Brief van een christelijk echtpaar aan hun kinderen
6. Een jonge onderzoeker over het embryodebat
7 Pleidooi voor het leven
hoofdstuk vii: Nieuwe perspectieven voor een nieuw tijdperk blz.343
1. Erkennen dat we ons vergist hebben
2. De theologie van het lichaam uitdiepen en beleven
3. De natuurlijke methoden van gezinsplanning en Sensiplan® van de daken verkondigen
4. Evolutie van de kerkelijke leer in verband met anticonceptie?
5. Het gezin, de thuisbasis van de tegendruk
6. Voor vrijmoediger en strijdvaardiger gelovigen
7. Anticonceptie ontmaskerd: naar een cultuur die open staat voor het leven
samenvatting
nawoord
bibliografie blz. 372
illustraties

P. Daniel

06-05-2017 om 10:22 geschreven door Gust Adriaensen

De hoofdredacteur van De Standaard, stelt de vraag: 'Heeft de publieke opinie echt geen zaken met een beroemde arts die knoeit met experimenten op kinderen die aan kanker lijden?'

Verhoeven heeft het over het schandaal Van Gool, dat een tijd geleden deining verwekte. Het duikt nu weer op omdat de krant achterhaalde dat dokter Van Gool een minnelijke schikking regelde met het Leuvense parket. Op die manier ontsnapt hij aan een proces.

Karel Verhoeven stelt een retorische vraag waarop het antwoord vanzelfsprekend is en dus niet hoeft. Maar in dit schandaal schreeuwt ze om een verontwaardigd en woedend 'ja!'.

De 'leidende intellectuele instelling' die de Katholieke Universiteit van Leuven pretendeert te zijn, weigert in een zaak waarbij het grote publiek en zwakke, weerloze mensen betrokken zijn, transparantie en publieke verantwoording.Torfs, de grote heraut van het open en vrij debat, maar ook zijn concurrent bij de rectorsverkiezingen, Sels, verschansen zich nu in hun corporatistische universitaire burcht, in hun 'ons-kent-ons-coconnetje'. Obscurantisme, dat doet denken aan een ver verleden, als het om de 'eigen mensen' gaat.

Het achterkamertjesgeregel van de universiteit gaat hand in hand met de afkoopregeling die Van Gool trof met het parket. Dergelijke afkoopregeling tast overigens de geloofwaardigheid van ons gerechtelijk systeem in het algemeen aan. Het passende woord voor die wettelijke mogelijkheid is klassenjustitie.

05-05-2017 om 11:26 geschreven door Gust Adriaensen

Wie  dacht dat het er in de academische milieus van onze universiteiten gecultiveerd en rechtlijnig aan toe gaat, zal wel geschrokken zijn van de vuile oorlog die in Gent is losgebarsten in de aanloop naar de rectorsverkiezingen.

In Leuven verloopt de machtsstrijd minder agressief en vooral meer verborgen voor de buitenwereld. Maar vergis u niet. Ondergronds is er gelobby van grote ego's en faculteiten, van belangengroepen ook van buiten de universiteit.

Voor nogal wat mensen in het Leuvense universitaire weefsel is Rik Torfs te prominent aanwezig op het publieke forum, heeft hij te veel flair, wellicht ook te veel flitsend verstand, kortom: Torfs verwekt afgunst.

Niet weinigen is het, godbetert, een doorn in het oog dat Torfs duidelijk uitkomt voor zijn christelijk-katholieke overtuiging, en in zijn programma veel aandacht besteedt aan de K van de KU-Leuven, aan de christelijke identiteit. Voor deze academische papenvreters en zeker voor de logebroeders onder hen, kan een bewust katholieke rector niet.

Het feit dat de andere kandidaat-rector, Luc Sels, met geen woord rept over de 'katholieke' universiteit, verhoogt volgens sommigen zijn kansen.

Op dit blog haalde ik op 13 maart Luc Sels al over de hekel, na zijn interview met De Standaard. Hij verweet Rik Torfs arrogantie, maar Sels demonstreerde zelf een bloedserieuze, kurkdroge arrogantie.

Dat Sels met een wijde boog om de 'K' heen fietst, is wellicht ingegeven door tactische electorale overwegingen. Maar hoe dan ook is niet spreken over de K van de Katholieke Universiteit van Leuven, als men het hoogste ambt in die instelling ambieert, geen daad van academische en intellectuele moed. Het is eenvoudigweg laf.

04-05-2017 om 10:35 geschreven door Gust Adriaensen

Kardinaal voor de arbeiders ~ Jozef Cardijn 1882-1967

50 jaar na z’n dood wordt Cardijn gevierd. Op 1 mei natuurlijk. Zijn KAJ gaf de arbeidersbeweging een wereldwijde impuls. Leer hem kennen in de film.

Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://youtu.be/l15sjKRtnNQ   

Onder de titel 'De zuivering van Groot-Brittannië', schrijft de Britse auteur en criticus Julian Barnes (Leicester, 1946) in dS-Weekblad, een boeiend maar wrang en pessimistisch essay over de Brexit.

Enkele citaten:

'Denken we echt dat Mrs. May een land zal opbouwen 'dat werkt voor iedereen'? Wie gelooft die schijnheiligheid ? Geef mij maar dat oude Portugese gezegde: 'Als stront waarde hhad, dan zouden de armen geboren worden zonder kont.'

'Dat de Brexiteers nu maar ontdekken wat die nieuwe roze toekomst betekent zonder al die Polen en Roemenen en Bulgaren, dat zij zelf de aardbeien mogen plukken, aardappelen sorteren en voor de dementen zorgen, en voor een even laag loon - zo werkt kapitalisme nu eenmaal.'

01-05-2017 om 10:33 geschreven door Gust Adriaensen

In april 2017 bezochten 475 mensen RASP. Zij raadpleegden 576 pagina's.

01-05-2017 om 10:25 geschreven door Gust Adriaensen

In de commotie rond de Belgische steun om Saudi-Arabië op te nemen in de VN-vrouwenrechtencommissie, is er  een heel merkwaardige en misselijk makende evolutie aan de gang.

Veel interessanter dan de positie van de vrouw in Saudi-Arabië, is voor de Belgische politieke klasse, in dit schandaal de politieke afrekening geworden. Deze keer is Reynders aan de beurt.

Nog stuitender is hoe de Vlaamse politici en media Alexander De Croo al vlug buiten schot lieten. Twee dagen geleden klonk dat nog helemaal anders. De Croo kwam aan het woord in het VRT-journaal. Hij wilde bevestigen noch ontkennen dat België ja heeft gestemd. Maar hij vond het niet per se een slechte zaak dat Saudi-Arabië, dat bekend staat voor zware schendingen van de vrouwenrechten, in de VN-vrouwenrechtencommissie zit.

Nog voor de Franstalige liberaal Reynders in het oog van de storm terechtkwam, wierp de Vlaamse liberaal De Croo zich op als verdediger van dat Saudisch zitje in de vrouwenrechtencommissie.

Overigens blijven alle Belgische en Vlaamse regeringspartijen zaken doen met het dictatoriale, wreedaardige regime van Saudi-Arabië. Een regime dat bovendien de fundamentalistische islam in België steunt.

28-04-2017 om 09:59 geschreven door Gust Adriaensen

In een brief nodigen de bisschoppen de jongeren uit om hun mening te geven over belangrijke thema's uit het leven van de Kerk en van de wereld. Doe mee!

Beste jongeren,

De paus roept regelmatig – elke twee of drie jaar – bisschoppen van de hele wereld bijeen, om samen na te denken over belangrijke thema’s uit het leven van de Kerk en van de wereld. Zo’n bijeenkomst noemt men een bisschoppensynode. Volgend jaar, in oktober 2018, heeft paus Franciscus als thema voor de synode gekozen: de jongeren, het geloof en het onderscheiden van de eigen roeping. Deze keuze is niet toevallig: de jongeren liggen paus Franciscus nauw aan het hart.

Geloven in God, Jezus Christus ontmoeten, leven in de kracht van de Heilige Geest: dat zijn voor tal jongeren vandaag vreemde, weinig zeggende woorden; voor anderen onder jullie betekenen ze werkelijk iets, en zijn het woorden die leven en vreugde geven. Voor niemand is het vanzelfsprekend.

Maar meer dan men soms denkt, zijn er onder jullie die mooie en sterke ervaringen opdoen met het geloof: in hun gezin, in plussersgroepen of groepen van misdienaars, in jeugdbewegingen, in allerlei jeugdpastorale initiatieven, op school … of in het verborgene van hun hart. Jullie maken allemaal gebeurtenissen mee die jullie tekenen, die soms een keerpunt in jullie leven vormen, ervaringen van geluk maar ook van pijn en lijden. Dat kunnen bezinningsdagen zijn, de viering van het vormsel, een pelgrimstocht, een zomerkamp, een verzoeningsgesprek, een ervaring als vrijwilliger, enz. Soms zijn het ook momenten van rouw en beproeving thuis, een persoonlijke crisis, een situatie die diepe vragen oproept over jezelf en het leven. Sommigen onder jullie hebben al het geluk gehad te ontdekken dat God de Heer ons in en door al die ervaringen zijn Woord toespreekt en roept.

Om de synode van 2018 voor te bereiden, wil paus Franciscus de bisschoppen van de hele wereld raadplegen en advies vragen. Om onze bijdrage voor te bereiden, willen wij ons als Belgische bisschoppen graag tot jullie richten, zowel tot de jongeren die zichzelf gelovig noemen, als tot hen die zoekend zijn. Het zou heel waardevol voor ons zijn als jullie je mening en ervaringen met ons willen delen. Willen jullie wat tijd besteden, alleen of in groep, aan de bijgevoegde vragen en ons jullie antwoorden en reacties bezorgen? We zouden ze graag ontvangen tegen 10 october e.k., zodat we er een synthese van kunnen maken, die we dan aan paus Franciscus bezorgen.

Hoe verloopt het concreet?

Jullie kunnen ofwel de vragenlijst schriftelijk beantwoorden en het antwoord doorsturen naar volgend adres: IJD (Synode 2018), Nederpolder 24, 9000 Gent. Ofwel kan je de vragen online beantwoorden.

We danken jullie alvast heel hartelijk. We willen ook graag, als jullie dat wensen, samen over de vragen met jullie in gesprek gaan. We verzekeren jullie van ons gebed voor jullie, en wij vertrouwen onszelf toe aan jullie gebed.

In de vreugde van Pasen,

De Belgische bisschoppen.
 
PS. Het Vaticaan zal binnen enkele weken ook een website openen waarop jongeren kunnen reageren. Jullie kunnen natuurlijk ook deze vragenlijst rechtstreeks beantwoorden.

Bijlagen:
https://nl.surveymonkey.com/r/XWC9HG6   

De voorzitster van Open VLD, Gwendolyn Rutten, is een vrouw die vaak betweterig en arrogant uit de hoek komt.

Kan ook moeilijk anders als men van de daken schreeuwt dat 'ons', dan bedoelt ze in de eerste plaats 'haar (gewenst) liberaal' samenlevingsmodel, superieur is aan alle andere.

Dat brengt er haar ook toe rond te toeteren dat 'Kerstmis en Pasen tradities zijn die niets meer met religie te maken hebben'.

In haar superieure en dus agressieve domheid, verkondigt zij 'alternatieve feiten' (het Trumpisme heeft ook bij ons ongelooflijk snel wortel geschoten in rechtse politieke kringen) en beledigt zij een wereldgodsdienst.

Wat meer is. Rutten beschouwt op een denigrerende manier honderdduizenden Vlamingen als niet bestaande, als quantité négligable. Want voor die Vlamingen heeft Kerstmis en Pasen precies met de essentie van hun religie te maken.

Dat deze primitief redenerende en polariserende politica voorzitster is van een regeringspartij, haalt het niveau van de Vlaamse politieke kaste toch wel sterk naar beneden.

27-04-2017 om 07:10 geschreven door Gust Adriaensen

Een krantenbericht:

'N-VA neemt de leiding in raden van bestuur
29 Vlaamse agentschappen
10 hebben voorzitter met N-VA-kleur
CD&V komt op 7, Open VLD op 3'

De 'Grote Verandering' die de N-VA beloofde, bestaat erin zichzelf in een verschroeiend tempo op te werken tot de grootste graaiers van het politieke graaisysteem in Vlaanderen!

Zo zijn de Vlaamse nationalisten erin geslaagd uit te groeien tot de meest traditionele partij van het moment.

25-04-2017 om 06:24 geschreven door Gust Adriaensen

Op 29 en 30 april van 10 tot 18 uur, stelt Willy Thijs zijn aquarellen, gouaches en pastelles tentoon in GC Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.

23-04-2017 om 12:02 geschreven door Gust Adriaensen

Er is de voorbije dagen nogal wat media-aandacht geweest voor het boek 'Brief aan de paus' van Mark Vangheluwe, neef en slachtoffer van de gewezen bisschop van Brugge, Vangheluwe.

Peter Adriaenssens beschrijft in een artikel in De Standaard, het groeiproces van het slachtoffer naar het boek toe én de therapeutische waarde die het schrijven, 'het vinden van een taal' voor het diepe trauma kan hebben.

Van harte hoop ik dat het ook Mark Vangheluwe is gelukt ' zich weg te schrijven van verlammend verdriet en dokters, richting herstel'. Als zodanig is 'schrijven' enorm belangrijk voor slachtoffers en verdient het terecht aanmoediging.

Wat ik evenwel mis in dit artikel en wat mocht verwacht worden van Adriaenssens, is het antwoord op de vraag: in hoeverre kan dergelijk boek helpen in de strijd tegen allerlei vormen van (seksueel) misbruik? Waarom beperkt Peter Adriaenssens zich vooral tot dit slachtoffer en deze dader en legt hij de link niet veel duidelijker en scherper met de maatschappelijke strijd (of de afwezigheid ervan ) tegen (seksueel) misbruik? Is sinds het losbarsten van het schandaal-Vangheluwe de strijd tegen misbruik gestructureerder en sterker geworden? Is er een vermindering van seksueel en andere vormen van machtsmisbruik in alle sectoren van de samenleving, te constateren?

Is door de focus van de media op de bisschop-misdadiger ( en vaak gemakkelijkshalve of doelbewust op de hele Kerk) ons besef van misbruik in andere geledingen van de maatschappij, niet sterk aangetast?

Er kan alleen maar geconstateerd worden dat het instituut Kerk, de enige instantie is die gestructureerd en doelbewust, de misbruiken in zijn geledingen aanpakt. Hoe zit het met de bestrijding van misbruik in bv. in het jeugdwerk en de jeugdzorg, het leger, de sport, de bejaarden- en gehandicaptenzorg, de vluchtelingen- en migrantenmilieus, enz. ?

23-04-2017 om 09:42 geschreven door Gust Adriaensen

Bart Eeckhout (De Morgen) over de vervlaamsing van de Belgische graaicultuur niet alleen in intercommunales maar ook in Vlaamse regeringsagentschappen:

'Terwijl het gevecht tussen N-VA en CD&V alle aandacht opslorpt, blijken beide machtspartijen elkaar uitstekend te vinden bij de verkaveling van de schaduwmacht. Met zijn tweeën vullen ze zowat de hele top van best betaalde Vlaamse bestuursmandaten.

De baten van die schaduwstructuren zijn onduidelijk, de kosten zijn zeker. Het democratische deficit evenzeer. Vlaanderen blijkt zichzelf in te richten naar het evenbeeld van het oude België. Dezelfde machtsverzuiling, dezelfde vriendjespolitiek. De Belgische ziekte is vervlaamst.

Dat de klassieke partijen geen nieuwe ethiek aan te leren valt, is erg, maar het verrast niet. Dat de jonge N-VA in dit oude schaduwspel van geld en macht al vlotjes meedraait aan de top, is wel een ontgoocheling. Dat de partij dat doet om “het systeem van binnenuit te veranderen” is zelfs niet lachwekkend meer. Het is bespottelijk.'

Jaja, het is de hoogste tijd voor echte verandering!

22-04-2017 om 09:59 geschreven door Gust Adriaensen

In de laatste peiling was N-VA de grootste verliezer.

N-VA-voorzitter Bart De Wever hecht naar eigen zeggen niet al te veel waarde aan de precieze cijfertjes uit peilingen.

Is dat zo?

Een boeiende oefening: googel de reacties van De Wever op de peilingen van de laatste jaren bijeen.

Vergelijk ze.

De conclusie zal overduidelijk zijn:

De Wever hecht veel belang aan peilingen wanneer ze gunstig uitvallen voor zijn partij.

De Wever hecht niet al te veel waarde aan peilingen wanneer ze tegenvallen voor zijn partij.

19-04-2017 om 23:11 geschreven door Gust Adriaensen

De voorzitter van CD&V, Wouter Beke, eiste excuses van Demir na haar grove beledigingen.

Tot nu toe kreeg hij die niet. En het ziet ernaar uit dat die er niet komen.

Dat zou betekenen dat de partij haar voorzitter laat vallen. De vernedering komt dan niet alleen van Demir, De Wever en N-VA, maar van Bekes eigen partij.

Dat kan je als partij toch niet maken. Als CD&V de eis van haar voorzitter niet hard maakt, betekent dat een onherstelbare schade voor Beke!

19-04-2017 om 18:55 geschreven door Gust Adriaensen

Een peiling van VRT en De Standaard geeft aan dat N-VA de grootste daler is en Groen de sterkste stijger, vergeleken met de verkiezingen van 2014.

Klik op onderstaande link voor een grafiek.

Bijlagen:
peiling.svg (18.8 KB)   

N-VA-staatssecretaris Demir noemde CD&V de nieuwe 'moslimpartij' en zei dat voorzitter Beke de moslims als kiesvee ziet. Beke eiste excuses.

Tot nu toe is dat niet gebeurd. Integendeel. Door de CD&V-voorzitter straal te negeren in haar geneuzel naar de premier toe, over de toon van haar grove beledigingen, werd de vernedering van Beke nog groter en scherper. Ook De Wever draaide het mes nog dieper in de wonde. Kortom: N-VA beschouwt Beke als quantité négligable!

Willen CD&V en de partijvoorzitter nog enig belang hechten aan zelfwaarde en aan respect van kiezers en eigen achterban, dan moet de partij er resoluut op staan dat er excuses komen en dat het eens en voorgoed gedaan moet zijn met de vernederingen vanwege N-VA zowel in de federale als in de Vlaamse regering.

Ik herhaal het: een weigering van N-VA om tegemoet te komen aan die terechte eisen, is een regeringscrisis waard.

Tenzij de christendemocraten geen bal meer geven om de politieke relevantie en het voortbestaan van hun partij.

18-04-2017 om 07:46 geschreven door Gust Adriaensen