Het aanhoudende gedoe rond de zgn. defenestratie van Frank Vandenbroucke en de gelekte (brute) mails daaromtrent, heeft niets meer te maken met bekommernis om het goed en decent functioneren van ons partijensysteem. Het heeft de vorm en de kenmerken van een door sommige SP-a-leden zelf en door de media, in het bijzonder de zelf verklaarde kwaliteitskrant 'De Standaard', goed georkestreerde hetze tegen voorzitster Gennez.
Zonder al te veel moeite kunnen journalisten in alle partijen dumping van topfiguren vaststellen en de niet altijd fraaie correspondente daarover. Het nauwkeurig uitspitten van alles wat er bv. rond de herhaalde defenestratie van Erik Van Rompuy reeds gebeurd is, zou interessante krantenlectuur kunnen opleveren.
Dat bijna uitsluitend en zo uitgebreid aandacht gegeven wordt aan de perikelen bij de socialisten, doet vermoeden dat een operatie beschadiging Sp-a aan de gang is.
12-10-2009 om 09:28
geschreven door Gust Adriaensen
06-10-2009
Panorama en Damiaan
In De Standaard hekelt Hans Geybels, de woordvoerder van kardinaal Danneels, de Panoramareportage van vorige zondag, waarin uitsluitend aandacht besteed wordt aan de mirakels op voorspraak van Damiaan en er vraagtekens geplaatst worden bij de procedures, die door het Vaticaan gevolgd werden.
Geybels maakt nog eens duidelijk wat een mirakel eigenlijk is en dat er strikt genomen geen mirakels nodig zijn voor een heiligverklaring. Hij betreurt terecht dat er in de reportage geen plaats was voor het (heilige) leven en werk van pater Damiaan.
Hans Geybels heeft overschot van gelijk dat hij op deze manier reageert en helder formuleert waar het bij de heiligverklaring van pater Damiaan op aan komt.
Hij verwoordt daarmee ook, weliswaar op een diplomatische manier, wat vele kijkers al vlug doorhadden. Het was er de programmamakers in de eerste plaats om te doen de heiligverklaring te relativeren, ze zelfs verdacht te laten overkomen, een domper te zetten op de feestvreugde en ontroering bij zovele mensen in binnen- en buitenland. Dat de reportage uitgezonden werd op de dag van de feestviering in Tremelo, Damiaans geboortedorp, maakt het allemaal nog opzettelijker en cynischer.
De reportagemakers zouden er goed aan doen zich professioneel en objectief te verdiepen in het onderwerp en zich te laten adviseren. Maar nee, ze gedragen zich als kwajongens, als pubers, als branieschoppers, die opgewonden geraken bij de gedachte: wij durven toch nogal tegen de haren instrijken.
Overigens verdenk ik de opdrachtgevers voor de reportage en degenen die verantwoordelijk zijn voor het programmaschema, ervan een verborgen agenda en bedoeling te hebben. Operatie beschadiging Damiaan en via Damiaan, beschadiging kerk. Daar kicken velen op.
06-10-2009 om 09:40
geschreven door Gust Adriaensen
04-10-2009
De schoonheid van rustgevende eenvoud
Elke dag om 18 uur begint in het nog gedeeltelijk romaanse kerkje van de Postelse norbertijnerabdij het avondgebed waaraan iedereen kan deelnemen.
Het duurt niet langer dan een half uurtje, verloopt helemaal in het Nederlands en volgens een vast stramien. Een inleidende hymne wordt gezongen gevolgd door psalmen. Er is een lezing en een stiltemoment. Het magnificat is een vast onderdeel van de gebedsdienst. Enkele gebedsintenties gaan vooraf aan een zegenlied en een afsluitend Marialied.
Die dertig minuten bekoren door hun eenvoud, schenken rust, nodigen uit tot bezinning. Het halfdonkere stemmige kerkje , de norbertijnen in het gestoelte, het afwisselend gezang van voorzanger en gemeenschap, het met name in herinnering brengen van de broeders die doorheen de eeuwen op die bepaalde dag gestorven zijn... het zijn allemaal elementen die het effect en de sfeer van de avonddienst, de vespers, bepalen.
Ik ben ervan overtuigd dat zowel voor gelovigen als niet-gelovigen het avondgebed in de Postelse abdij, een deugddoende en verrijkende ervaring kan zijn.
04-10-2009 om 20:10
geschreven door Gust Adriaensen
30-09-2009
Het Retiese dialect 36
Hôrewajt open betekent zo ver open als de scharnieren bv.van een deur toelaten, zo ver mogelijk. Een har, herre is een scharnier. Wanneer je binnenshuis een deur liet openstaan, kon je te horen krijgen: ik zal es nen hôk (haak)ôn ew gat mô?en of gaj zè gewoewen óm no de kérk te gôn zee?er (gij zijt gewoon om naar de kerk te gaan zeker). Kerkdeuren hoefden niet dichtgedaan te worden omdat ze voorzien waren van een deurveer ofwel omdat er een stroom kerkgangers was. Een vrek, gierigaard is en girrege pin. In het huishouden van dergelijke persoon is het natuurlijk pinne?endun (gierig, schraapzuchtig,schraal).Pin (puntig uitsteeksel, scherp uiteinde) wordt hier overdrachtelijk gebruikt, denk ook aan scherp concurreren, scherp inkopen. Blak betekent vlak, effen maar ook blank, onder water (da veld stô blak). Om dreigend, speculerend, verwachtingsvol aan te duiden dat een geheim, een schandaal, geknoei nog wel bekend zal worden, kan je zeggen : da komt nog wél ten blakke.
Harén?elen (haarenkelen) is de enkels kwetsen door ze bij het gaan tegen elkaar te stoten. Het eerste deel (har, haar) is de stam van het werkwoord haren (scherpen). De klanknabootsing goêzen duidt in het bijzonder het geluid bij hevige wind of regen aan: het rêgert datet goesjt Eieren uit vogelnesten roven, ze uitblazen en aan een twijg rijgen was tot in de jaren vijftig van vorige eeuw voor vele kinderen een hobby. De minder waardevolle eieren werden opgeofferd aan het bléndaweren (blindeieren): een spel dat erin bestond geblinddoekt en gewapend met een stok eieren kapot te slaan.
En pits, ne pitser is een persoon die weinig, kieskeurig, met lange tanden eet. Ook het werkwoord pitsen kan in deze betekeniscontext gebruikt worden (wa zitte dowe weer te pitsen). Wellicht hebben deze woorden verband met het Duitse bisschen (weinig) . Pitsen heeft in onze streek ook de betekenis knijpen en een prikkelend gevoel veroorzaken, steken :die troj (trui) pitst.Deze betekenissen gaan terug op het Franse pincer. Nen dùrschieter (doorschieter) duidt een jonge, magere, lange persoonaan. Het woord is een overdrachtelijk gebruikte afleiding van de landbouwterm doorschieten: sterk en snel langer worden van de stengel. En zotte trul of troela is de weinig vleiende benaming voor een (te?) levenslustige, sensuele vrouw. Troela is een verlenging van troel, Engels: trull (slet), Duits: Trulle (wijf; dik,grof mens). Mètmannen (marktmannen) is de gewone aanduiding van marktkramers. Wanneer je benenonder aan de voeten dik en gezwollen zijn, heb je mokbiejenen. Mok behoort bij meuk, muik, Middelnederlands muken (zacht, murw worden) en is een huidontsteking aan de achterzijde van de koot bij paarden. De geslachtsopening, in het bijzonder bij een koe of een merrie, wordt de klink genoemd. Het woord gaat terug op het Middelnederlandse clingen (kleven) en de betekenisontwikkeling is de volgende: kleven vastmaken naad reet geslachtsopening. Knoezel(s) betekent niet alleen enkel(s) maar ook gewrichten bij het vee. Aan de oorsprong ervan liggen de Middelnederlandse woorden cnoesel dat een verkleiningsvorm is van cnoes (kraakbeen) en cnoest, cnu(u)st (uitwas aan boom, vooruitspringend voorwerp). In ons dialect betekent knèùst zowel harde, ruwe uitwas aan een boom, kwast als knobbel, gewrichtshoofd, kneukel (ook knokkel).
30-09-2009 om 09:01
geschreven door Gust Adriaensen
In memoriam Prof. Dr. Gust Keersmaekers
Op 28 september overleed Prof. Dr. Gust Keersmaekers. Hij werd in Retie geboren op 26 oktober 1920. Hij behaalde een doctoraat in de Germaanse Filologie in 1952 en was emeritus hoogleraar sinds 1986. In de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde, waarvan hij sinds 1978 lid was, bekleedde hij diverse bestuursfuncties.
Gust Keersmaekers publiceerde vooral over auteurs van de zeventiende eeuw in Noord en Zuid: Hooft, Bredero, Vondel, Huygens en over de Nederlandse Letterkunde van de negentiende en de twintigste eeuw (Conscience, Gezelle, Multatuli, Couperus, Streuvels, Claes, Timmermans, Van Hemeldonck ( Beeld van de Kempen in de literatuur na Conscience/Snieders).
In 1968 ontdekte hij een zestigtal onbekende (uit het Frans vertaalde) gedichten van Bredero, uitgegeven in 1981 in de reeks van De Werken van G.A.Bredero. Daardoor veranderde het Bredero-beeld en de gangbare interpretatie van vele van zijn amoureuze gedichten grondig.
Zijn werk over Consciences De Boerenkryg (1967-1971) bracht een vernieuwing in de Conscience-studie. Hij stond in voor de tekstverzorging van het volledig creatief proza- en dichtwerk van Felix Timmermans (Leuven, Davidsfonds 1989-1994, 25 delen). Het Geluk van een Schrijver is een uitgave van alle bewaarde handschriftelijke teksten van Timmermans' Pallieter, met een inleidende studie, bekroond met de Provinciale (Antwerpen, 2003) en de Interprovinciale Prijs voor Monografie (2003/2004). Hij verzorgde tevens verschillende uitgaven van het Ernest Claesgenootschap, o.a. De Witte (1995) en in 2006 een tekstkritische uitgaven van het gevangenisdagboek van Claes onder de titel 'Drie maanden gevangenis.. Gust Keersmaekers werkte ook mee aan verschillende tijdschriften.
Hij heeft niet alleen veel geschreven maar hij was ook een gepassioneerd boekenverzamelaar. Zijn grote huis in Duffel was een gigantische bibliotheek, een schatkamer van taalkundige en literaire werken. Gust Keersmaekers zelf schatte het aantal op zo'n 20.000. Gust Keersmaekers woonde sinds 1963 in Duffel maar tot voor enkele jaren bezocht hij geregeld familie en vrienden in Retie en Arendonk en woonde hij graag samen met zijn vrouw liturgische vieringen in de Postelse abdijkerk bij.
Prof. Dr. Keersmaekers wordt op zaterdag 3 oktober om 11.30 uur in Duffel begraven.
30-09-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-09-2009
Duitse christendemocraten blij met liberale overwinning
Merkwaardige reacties van de Duitse christendemocraten na de Bondsdagverkiezingen.
Ze verliezen (kartelpartner, het Beierse CSU vrij zwaar) maar juichen ongeremd omdat het liberale FDP zo fors vooruitgaat. Want voor Angela Merkel en haar christendemocratische aanhang, blijkt het een orgastisch genoegen te zijn, de sociaaldemocraten uit de regering te kunnen zwieren.
Daar ga je je toch vragen bij stellen. Hoe verklaar je die afkeer van CDU/CSU voor de socialisten en het opvrijen van de liberalen? Als Merkel en co. het label 'christelijk' serieus nemen, dan verwacht je eerder dat er, zeker wat de sociaal-economische visies betreft, meer overeenkomst zou zijn tussen christenen en socialisten.
Of is ook in Duitsland, de 'C' in CDU/CSU, een nog altijd electoraal interessant vlaggetje, dat de lading helemaal niet hoeft te dekken?
28-09-2009 om 10:10
geschreven door Gust Adriaensen
23-09-2009
Zammelsbroek, juni.
Nooit méér Kempen ervaren: zon, wolken en wind, windingen van de Nete, grassen, veldbloemen, kleuren.
Kempen van vroeger,
waardoorheen de laatste tocht, naar het Laak van toen.
Vreugde om het samenzijn,
weemoed om de snelle tijd.
Prachtig Trichelbroek. Libellen en ijsvogels boven het water.
Trichelhoek, gehucht van toen,
rond de Sint-Bavokapel.
23-09-2009 om 18:59
geschreven door Gust Adriaensen
22-09-2009
Het Fortisschandaal
Lippens zou er beter aan doen
de adellijke lippen stijf op elkaar te persen,
geen woord meer uit te brengen,
een kemelharen boetekleed aan te trekken,
zich terug te trekken in de Grote Zoutepan van de Kalihariwoestijn,
of humanitair werk te gaan verrichten bij de Indiase paria's.
22-09-2009 om 19:22
geschreven door Gust Adriaensen
20-09-2009
10 jaar STOLA-STORA in Dessel
Op 26 en 27 september viert STOLA-STORA-DESSEL zijn 10-jarig bestaan.
In 1999 richtten de gemeente Dessel en het NIRAS de v.z.w. STOLA-Dessel op. De bedoeling was Desselaars mee te laten beslissen over de definitieve berging van laagradioactief afval in de gemeente en tegen welke voorwaarden. In 2004 rondde STOLA haar studie over de voorwaarden af. In april 2005 werd STORA opgericht. Via STORA wordt de Desselse bevolking betrokken bij de nucleaire aangelegenheden in de gemeente Dessel.
Het zal niemand verbazen dat bij de voorwaarden, veiligheid, gezondheid en milieu als eerste zorg naar voren kwamen. Ook werd het belang onderstreept van lokale communicatie en participatie. De berging op Dessels grondgebied moest ook een positieve, zeg maar financiële en ruimtelijke, impact op de plaatselijke gemeenschap hebben. Allemaal nogal vanzelfsprekende voorwaarden en verwachtingen.
Wat meer dan 10 jaar geleden evenwel heel wat kritiek oogste, was het feit dat het Niras vooral schermde met veiligheid en de inspraak van de plaatselijke bevolking, maar de oprichting van inspraakinstanties als STOLA beperkte tot de gemeenten die in aanmerking kwamen voor een eventuele berging.
Als het Niras echt zo bezorgd was om de veiligheid van de bevolking, moest er een perimeter bepaald zijn waarbinnen er eventueel ernstige nucleaire besmetting zou kunnen optreden. En dan moesten er in alle gemeenten die geheel of gedeeltelijk in dergelijk gebied liggen zgn. STOLA's opgericht worden.
Dat is niet gebeurd. Belangrijke delen van Retie en Geel bv. liggen dichter bij de bergingssite aan de Boeretang, dan grote delen van Dessel.
Voor de bevolking van die gemeenten, hoeft dus de veiligheid, de gezondheid, het milieu, geen zorg te zijn. Precies alsof volgens het Niras, het eventuele nucleaire gevaar stopt bij de grenzen van de gemeente waar het afval geborgen wordt.
Merkwaardige wetenschappelijke instelling, dat Niras!
20-09-2009 om 20:55
geschreven door Gust Adriaensen
16-09-2009
Drie miljoen liter melk vernield
De melkboeren hebben het moeilijk. Zal wel zo zijn. Of dat het vernietigen van miljoenen liter melk rechtvaardigt, is natuurlijk de hamvraag. Dezelfde vraag kan telkens opnieuw gesteld worden, wanneer ons kapitalistisch systeem voedselproducenten er zogezegd toe dwingt, voedsel te vernietigen.
Want het bewust vernietigen van voedsel om de marktprijzen op peil te houden of om regeringen en de samenleving onder druk te zetten, is niet alleen een zaak van financiële winst of verlies. Het is onbetwistbaar ook een belangrijke ethische kwestie.
Dat mensen tot dergelijke acties overgaan, bewijst overduidelijk hoe sterk de economisch-financiële dwangbuis waarin ze gevangen zitten, het ethische bewustzijn corrumpeert.
Het over de akkers uitgieten van miljoenen liters melk, het vernietigen van tonnen fruit, groenten en vlees, worden nog wranger en amoreler, wanneer je de honger en dorst ziet van miljoenen mensen in andere delen van de aardbol.
Bovendien wordt op scherpe wijze het humanitaire failliet aangetoond van een economisch systeem dat alleen maar rekening houdt met geld.
16-09-2009 om 23:08
geschreven door Gust Adriaensen
De journalist en het hoofddeksel
In 'De Standaard' van dinsdag 15 september heeft journalist Patrick De Witte het uitgebreid over de hoofddoekenkwestie. Een van zijn stellingen komt erop neer dat , als een schoolreglement het dragen van om het even welk hoofddeksel verbiedt, dat verbod ook gerespecteerd moet worden.
Daarmee ben ik het volkomen eens. Maar buiten die stelling, is er in het stukje van De Witte, hoewel hij zich opwerpt als iemand die de ratio als superieure toetssteen voor alles en nog wat gebruikt, niet veel rationaliteit meer te bespeuren.
De columnist verandert in een puberale branieschopper die de hoofddoekenkwestie misbruikt om zijn afkeer en misprijzen voor godsdiensten en voor de gelovigen te uiten. Daarbij haalt hij op een misleidende manier het verhaaltje over aliens die mensenkinderen aan een rectaal onderzoek onderwerpen om het geheim van het heelal te vinden, uit de kast. Precies alsof 'geloof' en 'gelovigen' in dezelfde bizarre en imbeciele hoek thuishoren.
Dat is beschamend en intellectueel oneerlijk en getuigt van een fundamentalistisch geloof in het eigen grote gelijk. Wie anders denkt of gelooft dan de heer De Witte, werd, als het in zijn macht lag, door hem wat graag in een dwangbuis gestopt.
Wat alleszins duidelijk is: de heer De Witte gelooft niet dat het geheim van het heelal in zijn eigenste reet te vinden is en aliens hebben het nog niet gewaagd het rectum van de columnist aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Wat deze zaken betreft kan de heer De Witte ongetwijfeld op talloze medegelovigen rekenen.
Maar een antwoord op de vraag die de journalist zelf oproept, nl. waar het geheim van het heelal te vinden zou kunnen zijn, blijft hij schuldig.
16-09-2009 om 07:46
geschreven door Gust Adriaensen
11-09-2009
Open Monumentendag ook in Retie
Een wandeling langs plaatsen waar zorg werd en wordt verstrekt
Op zondag 13 september is het weer Open Monumentendag. Het thema is dit jaar: zorg.
Zorg voor zieken, armen, kinderen, bejaarden. Zielzorg. En gewoonweg zorg voor de buren. Betrokkenheid op je naaste omgeving. Bekommernis om elkaar. Het is van alle tijden. Die diverse vormen van zorg hebben sporen nagelaten in gebouwen en landschappen.
De oude Pontfortsevoetweg leidt je van de oude pastorie naar het kasteel du Four en De Linde, gebouwen waar zorg werd en wordt verstrekt. De route laat je ook kennismaken met de Looiendsebergen, waar lang geleden tijdens pestepidemieën de pesthutten werden opgericht.
En de eeuwenoude voetwegen die bewandeld worden zijn natuurlijk ook voor een stuk ontstaan uit de behoefte van mensen en buurtschappen om met elkaar contact te hebben en elkaar, zo nodig, te hulp te komen.
Walter Raeymaekers, de voorzitter van Heemkring 'Zeven Neten' stelde een bijzonder verzorgde brochure samen, die na afloop van de wandeling aan de deelnemers wordt gegeven.
Info: zondag 13 september, vertrek: 14 uur aan de oude pastorie, Passtraat 14
11-09-2009 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
04-09-2009
Christine d' Haen 1923-2009
Christine d' Haen 1923-2009
Er werd verhaald
Helena was huwbaar, de prinsen wierven.
Gehuwd, geroofd, en veel ridders stierven.
Haar huid als de schaal van een ei,
glanzend op de wal bij de grijsaards kwam zij:
Geen wonder dat elkeen, al breekt zij haar trouw,
wil sterven voor de schoonheid van zo'n vrouw!
De prins in haar kamer, de mooiste, met lokken
zit aan haar voet, haar wol om het rokken.
Van over de zee bracht hij haar, van haar man weg.
Boodschappers kwamen: geef haar terug.
Nooit geef ik die vrouw terug.
Het bloed van de bloedsteen dronk hij uit haar hand.
Het bloed vergoten, de Stad verbrand,
haar voet op de bank, zit zij naast haar man,
de wol op haar schoot in een zilveren mand.
Maar misschien in een zwarte zee zingt haar stem
op een wit eiland gedichten voor hem.
04-09-2009 om 09:06
geschreven door Gust Adriaensen
30-08-2009
De schande van Doel, de schande van Vlaanderen, de schande van CD&V
Moet Doel verdwijnen?
-Er liggen nog enkele duizenden ha ongebruikte grond in het Antwerpse havengebied.
-Het gigantische en nog vrij recente Doeldok is een visvijver, want niet geschikt voor containertrafiek.
-Dat dok wordt geleidelijk gedempt met zand uit het Deurganckdok.
-Als gevolg van de economische crisis en de enorme terugval van het aantal containers, wordt dat Deurganckdok, ver onder zijn capaciteit gebruikt.
-De realisatie van het Saeftinghedok, waardoor Doel volgens de Vlaamse regering, het gemeentebestuur van Beveren en het havenbestuur helemaal onleefbaar zou worden, zal nog jaren op zich laten wachten. Als het er al ooit van komt.
Waarom moet wat ooit een bloeiende dorpsgemeenschap was, dan per se van de kaart geveegd worden?
Wat bijzonder tegen de borst stuit is dat een partij die nog altijd de naam 'christen' draagt en die ooit mooie ideeën had over rentmeesterschap en nu nog altijd de mond vol heeft over 'de mensen', zelfs niet het woonrecht in Doel, zolang er geen aanvang gemaakt wordt met de bouw van het Saeftinghedok, wil steunen. Groen! en SP-A doen dat wel. Schande , driedubbele schande voor CD&V, een partij die nog altijd durft uit te pakken met de naam 'christen'. -
30-08-2009 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-08-2009
Doel, N-VA en Groen!
In 'De Standaard' klaagt Groen! aan dat N-VA, het polderdorp Doel laat vallen.
Groen! pleit voor een verlenging van het woonrecht in Doel en hoopte daarbij steun te krijgen van N-VA. De N-VA-parlementsleden Helga Stevens, Jan Peumans en Mark De Mesmaeker engageerden zich in het verleden voor het woonrecht in Doel. Ze ondertekenden voor de verkiezingen een petitie om Doel als cultureel rustpunt in de haven te laten bestaan en dit zolang er geen bouwvergunning is voor het Saeftinghedok. Dit kan enkel als er woonrecht is. Een verlenging is dan ook logisch. Maar nu N-VA een plaatsje in de Vlaamse regering verworven heeft, geeft de partij niet langer thuis, aldus Groen!.
Onder de titel 'Groen! probeert maagdelijkheid te herwinnen', verwijst het Desselse N-VA-parlementslid Kris Van Dijck naar de periode toen Groen! mee in de regering zat en een aantal cruciale beslissingen over de toekomst van Doel mee goedkeurde. Of de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet.
De repliek van Kris Van Dijck is evenwel (bewust?) helemaal naast de kwestie van de door Groen! gevraagde verlenging van het woonrecht in Doel.
Groen! heeft dan ook recht en reden om aan te klagen dat N-VA als regeringspartij verloochent wat ze voordien verdedigde, nl. een verderzetting van het recht om in het polderdorp te blijven wonen, zolang er nog geen definitieve beslissingen zijn omtrent o.a. het te graven dok.
Het is natuurlijk pijnlijk voor een partij als N-VA. Maar ze verliest haar maagdelijkheid in het regeringsbad. En dat bad zal nog vaker voor N-VA een 'oord des verderfs' blijken te zijn, waarin haar 'Vlaamse degelijkheid' ongenadig verder aangetast wordt.
28-08-2009 om 09:30
geschreven door Gust Adriaensen
25-08-2009
De onhoudbare positie van minister Muyters
De positie van Muyters als minister lijkt me op den duur onhoudbaar.
Verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van een regeerprogram dat je jarenlang bestreden hebt, dat ook ingaat tegen belangrijke elementen van je maatschappijvisie, is op wat langere termijn niet op een geloofwaardige manier vol te houden door Muyters zelf.
De scherpe contradictie tussen wat de Voka-topman voorstond en wat de minister nu moet verdedigen en realiseren, kan bovendien niet anders dan een diep wantrouwen wekken bij de andere partijen en de bevolking.
Het verwondert me ook sterk dat in deze kwestie tot nu toe geen vragen gesteld zijn bij de keuze van Muyters en zijn bevoegdhedenpakket door Dewever.
Ofwel was de NVA-voorzitter niet op de hoogte van de opvattingen en het Vokaprogram van Muyters en de tegenstelling ervan met het Vlaamse regeerprogram. Ofwel wil hij, precies door de keuze van Muyters, de realisatie van bepaalde programmapunten,die op verzet stuiten bij een deel van de NVA-achterban,vertragen en afzwakken.
Beide mogelijkheden stellen de tot nu toe zo succesrijke NVA-voorzitter in een negatief daglicht. Iemand tot topminister maken die het regeerprogram tot aan zijn benoeming met al zijn talenten bestreden heeft, -regeerprogram nota bene, dat je zelf als voorzitter hebt onderhandeld en goedgekeurd-: begrijpe wie kan.
Zo heeft de controverse rond Muyters, ook een negatieve impact op Dewever en zijn partij.
25-08-2009 om 10:16
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2009
Poging tot inbraak
Het uitbaggeren van het Nederlandse deel van de Westerschelde, hoewel vastgelegd in verdragen, loop weer eens vertraging op door een beslissing van de hoogste rechterlijke macht in Nederland.
De verontwaardiging in de Vlaamse politieke en zakenwereld is begrijpelijk. Het verdiepen van de Westerschelde is noodzakelijk voor de concurrentiepositie van de Antwerpse haven in de containertrafiek.
Sommige (dwaze) politici dreigen al met een mossel- of toloorlog. Dat is natuurlijk volkomen ridicuul. Maar ook Vlaamse ministers, zakenmensen en de media spelen daarin op een goedkope manier mee door een fundamenteel element bewust te verzwijgen.
Zij pakken de Nederlandse regering aan, willen van Den Haag een beslissing afdwingen. Terwijl ze goed weten dat de vertraging niet het gevolg is van een politiek maar van een gerechtelijk besluit.
Eigenlijk wil het Vlaamse politieke wereldje dus, dat de Nederlandse collega's inbreken in de rechterlijke macht. Ongetwijfeld zou dergelijke poging vanuit Nederland naar België toe of binnen België zelf, op grote verontwaardiging stoten. En terecht.
Want de scheiding der machten (hoe vaak bedreigd en aangetast ook) behoort tot de wezenskenmerken van het democratische systeem, zowel in België als Nederland.
19-08-2009 om 14:29
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2009
Het Retiese dialect 35
Óp ne wiejer zi?en (op een weer zitten) betekent zeuren, in herhaling vallen. Wiejer (knoest, kwast in hout) komt van het Middelnederlandse werte en is verwant met het woord wrat. Ve t mènne?en stôn (voor t mannetje staan) drukt uit dat je de verantwoordelijkheid moet nemen, een beslissing moet nemen; vergelijk met het algemeen Nederlandse zijn mannetje staan (tegen moeilijkheden opgewassen zijn, kordaat optreden). Wanneer iemand een grote mond opzet, geweldige, irrealistische uitspraken doet en je kan of wenst niet te reageren of te repliceren, kan je berustend-ironisch zeggen: teegen e pjèèd kunde nie gôpen,waarbij natuurlijk gedacht wordt aan de grote bek van het paard. Om erg beeldend aan te geven dat iets uitermate verfrommeld, gekreukt is, kan je (weliswaar liefst niet in alle omstandigheden) zeggen: t komt precies ùt en hinnegat of ùt e pjèèd (paard) ze gat. Als je al te vaak de grote Jan uithangt (algemene taal voor de mijnheer spelen, veel noten op zijn zang hebben, pochen) loop je gevaar ne Jan me gat, ne Jan men kloeweten (de weergave als een klankgeheel is preciezer: jammegat, jammenkloeweten) genoemd te worden . Alleszins frivoler en minder brutaal klinkt de gètjeskómpenie (de gatjescompagnie) om een paraderend groepje jonge meisjes aan te duiden. De overgang in leeftijd van het ene decennium naar het andere, bv. van vijftiger naar zestiger, kan met enige zelfspot uitgedrukt worden door: ´k hém zjust en nief vùdeur (voordeur) gehangen. Erger is wellicht dat je nog e jower óp kru?en muut (rónd)springen wanneer je pas 77 geworden bent. De overeenkomst in vorm tussen een kruk en de schrijfwijze (met dwarsstreepje) van het cijfer, ligt natuurlijk aan de oorsprong van de zegswijze. Het is weinig waarschijnlijk dat dergelijke persoon zich nog zo hard kan spoeden dat den dómp (rook) ùt zen zoolen vliegt.
Elke taalgebruiker ervaart de pijlsnelle evolutie van zowel de algemene taal als het dialect. Een van die tot voor enkele decennia ongemeen rijke taalsectoren en nu grotendeels in onbruik geraakt en zo goed als ontoegankelijk voor de meeste jonge mensen, is de taalschat van de kerk: woorden en uitdrukkingen in verband met kerkelijke rituelen en gebruiken. Vaak ontstonden er eigen dialectische varianten of op zijn minst verklankingen van algemeen Nederlandse of Latijnse woorden. Ik beperk me voor dit artikel tot enkele algemene, verstaanbare, weliswaar bijna niet meer gebruikte woorden maar met Retiese klankkleur: vruumes (vroegmis), aachtuu(r)remis (achturenmis), hoewemes (hoogmis).
Na de lange, hete zomer hebben we al wel enkele dagen bômesweer (herfstweer: kil, regenachtig, winderig) gehad, alhoewel het nog geen bamis (algemene taal , verkorting van St.-Bavomis , 1 oktober, bij uitbreiding: oktoberdagen, herfsttijd) is.
17-08-2009 om 13:24
geschreven door Gust Adriaensen
13-08-2009
Vetcool
In een commentaar bij de recente sociale encycliek 'Caritas in veritate' (liefde in waarheid), noemt Volkskrantcolumnist Antoine Jacobs de pauselijke brief 'vetcool'. Ter verduidelijking voegt Jacobs eraan toe:
Als jongeren iets vet of cool of zelfs vetcool noemen, dan gaat het meestal om iets dat net niet algemeen gangbaar is, maar iets controversieels en spannends in zich heeft.
Dat is volgens Jacobs ook het geval met de encycliek: zij toont de unieke positie van de rooms-katholieke kerk in het politieke spectrum: rechts op moreel en links op economisch gebied..
Tot nu toe toonden de media weinig belangstelling voor de encycliek. Die geringe belangstelling is misschien ook begrijpelijk. Want de paus pakt ons economisch systeem en ons materialisme ongenadig aan. En de media, die meer en meer dat materialisme promoten, willen hun lezers en kijkers niet te diep doen nadenken over hun manier van leven.
In de encycliek schrijft de paus dat de huidige crisis mede is ontstaan doordat mensen het maken van winst als een doel op zichzelf zijn gaan zien. Dan bestaat het gevaar dat welvaart wordt vernietigd en armoede gecreëerd.
Volgens de paus behoort de economie al enige tijd tot de terreinen waar de kwaadaardige effecten van de zonde zichtbaar zijn. Mensen verwarren geluk met materiële welvaart, aldus de paus.
De overtuiging dat de economie helemaal autonoom moet functioneren heeft geleid tot economische, sociale en politieke systemen die de persoonlijke en sociale vrijheid van mensen met voeten treden en die daardoor niet in staat zijn om de rechtvaardigheid te bieden die ze beloven.
De paus veroordeelt de ernstige afdwalingen en mislukkingen van het kapitalistische systeem in de financiële crisis en lanceert een krachtige oproep om te komen tot een echte mondiale politieke autoriteit die aan een terugkeer van ethiek in de globale economie, werkt.
Jacobs stelt dat de Kerk zich met haar zgn. rechts-conservatieve morele leer en haar links-progressieve sociaaleconomische opvattingen, positioneert op een bijna onbezette plaats op het politieke forum. Dat klopt allicht. Maar hij verliest uit het oog dat in het Nederlandse politieke spectrum, de Christen Unie, het dichtst die opvattingen benadert.
Ik ben ervan overtuigd dat er voor partijen met dergelijke maatschappij- en mensvisie, ook in Vlaanderen, nog heel wat interesse en groeikansen zijn.
13-08-2009 om 13:59
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2009
Beiaardconcert in Postel
Beiaardconcert in Postel
Het is al een mooie traditie. Midden augustus kan men op een stemmig binnenplein van de abdij, met zicht op de beiaardtoren, genieten van een concert.
Dit jaar heeft het plaats op zondag 16 augustus om 15 uur en Carl van Eyndhoven bespeelt de Postelse abdijbeiaard.
08-08-2009 om 20:15
geschreven door Gust Adriaensen
In De Standaard hekelt Hans Geybels, de woordvoerder van kardinaal Danneels, de Panoramareportage van vorige zondag, waarin uitsluitend aandacht besteed wordt aan de mirakels op voorspraak van Damiaan en er vraagtekens geplaatst worden bij de procedures, die door het Vaticaan gevolgd werden.
Op 28 september overleed Prof. Dr. Gust Keersmaekers. Hij werd in Retie geboren op 26 oktober 1920. Hij behaalde een doctoraat in de Germaanse Filologie in 1952 en was emeritus hoogleraar sinds 1986. In de Koninklijke Academie voor Taal- en Letterkunde, waarvan hij sinds 1978 lid was, bekleedde hij diverse bestuursfuncties.
Merkwaardige reacties van de Duitse christendemocraten na de Bondsdagverkiezingen. 
Lippens zou er beter aan doen
Op 26 en 27 september viert STOLA-STORA-DESSEL zijn 10-jarig bestaan. 
De melkboeren hebben het moeilijk. Zal wel zo zijn. Of dat het vernietigen van miljoenen liter melk rechtvaardigt, is natuurlijk de hamvraag. Dezelfde vraag kan telkens opnieuw gesteld worden, wanneer ons kapitalistisch systeem voedselproducenten er zogezegd toe dwingt, voedsel te vernietigen.
Het uitbaggeren van het Nederlandse deel van de Westerschelde, hoewel vastgelegd in verdragen, loop weer eens vertraging op door een beslissing van de hoogste rechterlijke macht in Nederland.
Vetcool
