leest met u weer in de Torah, de Profeten, de Psalmen en het Nieuwe Testament.
Deze keer horen we het Evangelie van de rustdag:
De Shabbat is gemaakt om de mens,
en niet de mens om de Shabbat.
Zo is de Zoon des mensen Heer
ook over de Shabbat
(Marcus 2:27,28)
De meeste mensen worden geleefd en opgejaagd.
Niets is zo rustgevend als de rustdag van God!
Iedereen is hartelijk welkom!
21-02-2013 om 09:57
geschreven door Gust Adriaensen
20-02-2013
De bewustzijnsvernauwing van het Westen
Tom Naegels, de ombudsman van De Standaard, gaat wel erg kort door de bocht wanneer hij schrijft dat de 'paus niet meer belangrijk is in Vlaanderen', als hij daarmee bedoelt 'de christelijke boodschap'. Als persoon wil de paus niet per se belangrijk worden bevonden, denk ik. Maar de persoon van Christus en de boodschap blijven ook in Vlaanderen zeer vele mensen inspireren en uitdagen.
En als de Kerk zo onbelangrijk geworden is, waarom krijg je dan in de media en zeker in de internetfora, zoveel rabiate, antikerkelijke reacties en scheldpartijen? Je zou verwachten dat mensen die zich helemaal buiten christendom en Kerk bevinden, geen snars geïnteresseerd zijn of zich geen bal aantrekken van de woorden van de paus.
Naegels heeft gelijk wanneer hij stelt dat in de westerse beoordeling van de paus er een opvallende bewustzijnvernauwing optreedt: alles is gefocust op een aantal opvattingen over seksualiteit en levensbeëindiging (abortus, euthanasie).
Er is in de media helemaal geen belangstelling voor de sociaal-economische leer, het milieu, de vrede, de internationale relaties, enz. Zijn de opvattingen en de stellingnames van paus en Kerk omtrent die belangrijke materie, misschien te progressief voor het westerse kapitalisme en materialisme?
20-02-2013 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
19-02-2013
De Aalsterse carnavalsoap
Het geeft te denken dat de media vooraf al op de hoogte waren van de nu fel omstreden en bekritiseerde Aalsterse 'SS-carnavalsact' en er uitvoerig over hebben bericht, zonder ook maar één woord van afkeuring of protest.
Ook de geviseerde politieke partij en politici durfden het niet aan zich te verzetten tegen het plan. De Wever zei: 'Ze doen maar' en de Aalsterse burgemeester liet weten dat carnaval 'het hoogfeest is van de freedom of speech'. Op het 'carnavalsfeest' zelf liet deze burgemeester zich breedlachend belagen door 'SS-officieren' en werd hij door 'SS-topmensen' uitgeroepen tot de 'beste burgemeester' ooit. Want met carnaval, zeker in Aalst, moet alles kunnen, nietwaar.
Nu rollen de journalisten over elkaar heen om die carnavaleske 'nazigrol' te veroordelen. En wedden dat geen van de politici die vooraf het allemaal niet erg vonden of die de verdediging ervan op zich namen, nu helemaal niet meer durven kikken of een totaal ander geluid laten horen?
19-02-2013 om 08:55
geschreven door Gust Adriaensen
18-02-2013
'De conservatieve zeepbel'
Bas Heijne, essayist van het NRC-Handelsblad, publiceerde onlangs naar aanleiding van het aftreden van paus Benedictus, een artikel onder de titel 'De conservatieve zeepbel'.
De 'gefnuikte' paus dient eerder als aanleiding voor een analyse van het (ethisch) conservatisme en komt in de rest van het stuk eigenlijk amper voor. Maar toch kan Heijne het (in zijn klaarblijkelijke alwetendheid) niet laten te stellen dat Benedictus gefaald heeft. Waarop Heijne steunt om nu al mee te zingen in het koor dat de jubelzang aanheft 'Benedictus heeft gefaald, alleluia!' maakt hij niet duidelijk.
En als Heijne schrijft dat Benedictus symbool staat voor de 'conservatieve droom' (uiteengespat of niet), dan verengt hij het begrip 'conservatief' tot een aantal ethische opvattingen omtrent in het bijzonder seksualiteit, abortus, euthanasie.
Nog los van de vraag wat precies de inhoud is van 'conservatief' en 'progressief', en of daarover eensgezindheid bestaat, wordt door Heijne en co. geen aandacht geschonken aan de opvattingen en standpunten van Benedictus omtrent sociaal-economische problemen, de vrede, de internationale relaties, het respect voor ieder individu, enz. En die zijn in de hoe dan ook simpele opdeling conservatief-progressief, eerder progressief.
Opvallend is ook dat wat Heijne formuleert als kenmerkend voor het 'hervonden conservatisme' van o.a. Dalrymple, Scruton, Burleigh ', de aandachtige lezer niet onbekend is: het is allemaal al eens door de Vlaamse profeet van het conservatisme, De Wever, geuit en beleden.
Heijne zegt over dat 'hervonden conservatisme' van Dalrymple, Burleigh...en je kan er niet naast lezen of luisteren: dat is ook het conservatisme van De Wever, dat het gefaald heeft, dat de droom al 'uiteengespat' is. Heijne schrijft: ''De woorden van Burleigh pasten perfect bij die tijd de jaren van de conservatieve droom. De fatale ontkenning van culturele waarden, de uitholling van de goede smaak, de intellectuele slonzigheid van links het moment was gekomen om de samenleving de rekening te presenteren.Het grote kwaad was relativisme:van onze moraal, van onze identiteit, van onze cultuur.' Dat zijn grotendeels dezelfde opvattingen als degene die De Wever in diverse krantenartikels en gesprekken over het vooral ethische conservatisme,uitte. De analyse van Heyne liegt er niet om: 'Overal waar het intellectuele conservatisme politiek handen en voeten krijgt, toont het zich benepen, nostalgisch of vijandig en hysterisch. Overal zie je gematigde conservatieven gegijzeld worden door radicale geloofsgenoten, die zich revolutionairen wanen...'.
Ook al blijkt tot nu toe dat het conservatisme à la De Wever, duidelijk geïnspireerd door o.a. Dalrymple, Scruton, Burleigh, in Vlaanderen electoraal succesvol is(misschien evolueert een en ander in Vlaanderen wat trager), dan ziet de toekomst voor het Vlaamse conservatisme, als de analyse van Heijne klopt, er niet bepaald rooskleurig uit. Ook de 'Vlaamse' conservatieve droom moet dan onvermijdelijk 'uiteenspatten'.
18-02-2013 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
17-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 9 vrijdag 15 februari 2013
Omdat de Maronieten op deze zaterdag het feest vieren van hun stichter, de heilige Maron, heeft de maronitische patriarch Bechara Boutros Rai in Bab Touma, de christelijke wijk van Damascus, een indrukwekkende dienst gevierd, die we hebben opgenomen en s avonds bekeken. Ook onze melchitisch-katholieke patriarch Gregorios III Laham was aanwezig, samen met een flinke menigtegelovigen. Hun dienst is nog gedeeltelijk in het oud Syrisch. Er werd gebeden voor de vele slachtoffers in dit land, voor de vier miljoen ontheemden, voor de christenen, dat ze in het land zouden kunnen blijven, voor de vrede. Het was een getuigenis van eenheid tussen de christenen van Libanon en Syrië. De heilige Maron en de Maronietenvertegenwoordigen een belangrijk deelvan de ware ziel van de christenen in het Midden-Oosten.
Wat deze viering van de heilige Maron rond de patriarch in Damascus betekende, hebben we pas de volgende dag vernomen. Moeder Agnes-Mariam en zr. Carmel zijn met het konvooi van de maronitische patriarch vanuit Libanon meegekomen naar Damascus en hadden ons graag verrast met hun plotseterugkeer (na 8 maanden!) maar verderop was de weg afgesloten en ze zijn dus daar gestrand en later moeten terugkeren naar Libanon.De viering van de heilige Maronheeft wel een nieuw zelfbewustzijn bewerkt onderde christenen.Ook hebben meer dan 700 terroristen in Damascus zich overgegeven aan het leger en velen die zich wilden overgeven werden door hun eigen medeterroristen gedood. Anderzijds is het minder geruststellend dat de terroristen zich nu verzamelen in Qâra. Ook de terroristen willen de druk opvoeren: op de grote weg hebben ze een bus aangevallen en verder weer drie priesters ontvoerd.Sommigen menen dat de terroristen en hun westerse broodheren zich nu op Libanon zullen richten om daar vooral de sjiiten als mikpunt te nemen.
In de byzantijnse liturgie is de voorbereiding van de vasten al sinds enkele zondagen begonnen. Vroeger was dat in de Latijnse liturgie trouwens ook, met de drie zondagen: septuagesima (7ezondag voor Pasen), sexagesima (6e) en quinquagesima (5e). Een gebruik dat al vanaf de 7e eeuw bestaat.. In de byzantijnse liturgie heet deze zevende zondag voor Pasen, de zondag van de tyrophagie of de zuivelproducten. Deze zondag is de laatste dag dat er zuivelproducten worden genuttigd, overeenkomstigde oude discipline van de vasten. Hier is dit nu nog de algemene regel. Inhet officie wordt de val van het eerste mensenpaar herdacht, het is de gedachtenis van het verloren paradijs. De eucharistie mag ik nogmaals voorgaan in een feestelijke mengeling van oost en west.
En s avonds kijken we weer naar een aangrijpende film: het leven van Jozefina Bakhita, een Soedanees meisje, dat als slavinnetje werd mishandeld en gemarteld.Uiteindelijk kocht een hardvochtig man haar en bracht haar naar Italia als dienstmeisje voor zijn dochter, totdat ze religieuze werd in een klooster in Venetië, waar ze eind 19e eeuw stierf. Het is een wonder hoe haar lijden en vernederingen haar juist zacht hebben gemaakt. Heel haar leven is een getuigenis van geweldloos verzet, zuiverheid van hart, blijheid,goedheid en meeleven met het leed van anderen. Hierdoor heeft ze de hardheid van de mensen om haar heen omgevormd tot barmhartigheid. In 2000 werd ze heilig verklaard.
Tijdens de vasten worden er goede maaltijden klaar gemaakt en er wordt ook hard gewerkt, o.a. de kleine binnentuin (40/30 m) wordt gans omgespit. De maaltijden zijn met vele bonen, rijst, spaghetti, groenten en fruit, maar zonder vlees of zuivelproducten. s Morgens drinken de meesten alleen maar een tas thee. Op de middag worden de vespers gebeden waarna de heilige Mis volgt. s Avonds worden de lange grote completen van de vasten gezongen, die ruim een uur duren. De dag begint met een uurtje stil gebed, voor dezusters in de kerk, voor de fraters in de kapel van de toren. Onder het middageten wordt meestal de profetie en het evangelie van de dag hernomen, waarover dan informeel van gedachten wordt gewisseld. En dit levert soms toch wel mooie getuigenissen op.
Maandag kijken en luisteren we tijdens het middageten naar het lange interview dat de Syrische tv Adounia gisteravond heeft uitgezonden met moeder Agnes-Mariam. Ze vermijdt iedere politieke uitspraak maar blijft vanuit humanitair en religieus standpunt de misdaden aanklagen tegen het Syrische volk en land vanwege criminele bendes, gesteund door het buitenland. Ze klaagt de uitbuiting van vluchtelingen aan in de omliggende landen.De internationale gemeenschap geeft geld, waarvan men niet weet of het bij de behoeftigen terecht komt en ondertussen worden meisjes en vrouwen systematisch misbruikt en verkocht zonder dat hiertegen iemand iets onderneemt.
Tijdens de eucharistie van dinsdag begint plots de kerk te daveren vanwege ontploffingen, waarna we schoten horen. Tegen het einde van de mis doet zich nogmaals hetzelfde voor. Na de mis gaan we niet buiten langs het atrium (dat eenglazen dak heeft) maar verzamelen wein de crypte totdat we weten wat er gaande is. Bij dergelijke acties is het klooster trouwens al tweekeren in de prijzen gevallen. Rondvliegende scherven kunnen dodelijk zijn. Van onze engelbewaarder alawiet en onze medebroeder Libanees vernemen we datterroristen naar het anti-Libanongebergtegevlucht zijn en nu door het leger wordenbestookt. Het is dus iets verder weg dan we dachten. Hopelijk zijn het stilaan de stuiptrekkingen van de terroristen.
Al is de echte vasten hier al op maandag begonnen en niet vandaag op aswoensdag zoals in de Latijnse liturgie, in de plechtige completen van de vasten lassen we vanavond een asoplegging in. s Avonds laat is er weer een ontploffing in de buurt te horen. En donderdag komt er in de voormiddag een helikopter overgevlogen en daarna horen we schieten.Het blijft onrustig maar voor ons schijnt er niet direct extra gevaar te zijn.
Van harte wil ik tenslotte de vreedzame manifestatie aanbevelen die voorzien is voor zaterdag16 februari van13.00 u tot 15.30 u bij de Israëlische ambassade, Binnenhof 47DEN HAAGom de blijvende destructieve houding aan te klagen van Israël in het Midden-Oosten en in Syrië (zie mediawerkgroepsyrie.wordpress.com).
17-02-2013 om 21:20
geschreven door Gust Adriaensen
Wijze woorden
Staatssecretaris voor Fraudebestrijding, Crombez tot de NVA-aanklager van het ACW:
'Als u bewijzen van fraude hebt, leg ze op tafel, stap ermee naar de rechtbank, wees zelf transparant!'
Het wachten is nu vol spanning op die bewijzen. Benieuwd of ze er zullen komen.
17-02-2013 om 13:41
geschreven door Gust Adriaensen
'Bewegen een top-medicament'
OKRA-academie Retie start het programma 2013 met een lezing 'BEWEGEN, EEN TOP-MEDICAMENT'.
Microbioloog Alfred Coninx maakt aan de hand van een powerpointpresentatie een reis door het lichaam. We bekijken ons lichaaam door de bril van 'Bewegen'. We reizen door onze hart- en bloedvaten, de ademhaling, de spijsvertering, en ons afweersysteem. Ook onze spieren, beenderen, gewrichten, passeren de revue. Aandacht gaat naar aderverkalking, cholesterol, bloeddruk en diabetes. En we leren zo beter begrijpen waarom 'bewegen, een top-medicament' is.
Alfred Coninx vertelt op een ludieke maar confronterende manier over welvaartsziekten en wat eraan gedaan kan worden. Bewegen, bezig zijn, uit de luie zetel blijven, is de boodschap!
Op donderdag 28 februari zullen zich ongetwijfeld zeer vele belangstellenden naar GC Den Dries in de Kerkhofstraat in Retie 'BEWEGEN'. Om 14 uur start Alfred Coninx met zijn lezing.
17-02-2013 om 07:18
geschreven door Gust Adriaensen
16-02-2013
Landschap en biodiversiteit
Danny Vanderveken geeft op uitnodiging van Davidsfonds-Retie, een lezing over
RETIES LANDSCHAP EN BIODIVERSITEIT
De lezing heeft plaats op maandag 25 februari om 20 uur in G.C. Den Dries, Kerkhofstraat, Retie.
Danny Vanderveken, bioloog, schreef het boek 'Retie- Veranderend Landschap'. Zoals in zijn boek, plaatst hij de veranderingen die zich doorheen de eeuwen voltrokken in het landschap van de Kempense gemeente, in het grotere kader van de evolutie van de hele Kempen.
Een aanrader voor al degenen die geïnteresseerd zijn in de ontwikkeling van de Kempense regio.
16-02-2013 om 16:27
geschreven door Gust Adriaensen
Lourdesbedevaart met de parochie van Postel
De 2de Lourdesbedevaart
met de Parochie van Postel
VERTREK : op zaterdag 29 juni 2013
TERUGKOMST : op dinsdag 2 juli 2013.
We kiezen voor een vliegtuigreis vanuit Eindhoven naar Carcassonne, en vandaar met de bus naar Lourdes.
Het verblijf in Lourdes is in een driesterren hotel dicht bij het Heiligdom en biedt ons overnachting, ontbijt, lunch en avondmaaltijd.
U wordt van harte uitgenodigd om met ons mee te gaan.
We ontvangen uw inschrijving graag zo spoedig mogelijk doch uiterlijk 28 februari 2013, zodat we al spoedig weten hoe groot de groep ongeveer gaat worden. Als de grootte van de groep bekend is, kunnen we de kosten beter inschatten en kunnen we gebruik maken van de vroegboek - korting op de vlucht.
Gelieve in elk geval uw emailadres en/of telefoonnummer waar u doorgaans bereikbaar bent mee te delen, zodat we u zo spoedig mogelijk kunnen informeren over het verloop van diverse zaken.
Wij hopen dat wij wederom met een grote groep zullen zijn zoals in 2011!!!
Organisatie 2e Lourdesbedevaart 2013,
In samenwerking met de parochie van de Abdij van Postel
16-02-2013 om 15:32
geschreven door Gust Adriaensen
14-02-2013
Honger is een onrecht
Honger is een onrecht!
14-02-2013 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
Bijbelnamiddag met Chanan van Es
Bijbelnamiddag met Chanan van Es
Op dinsdag 26 februari van 14 uur tot 16 uur begeleidt Chanan van Es, jood en een begenadigd spreker, een Bijbelverkenning. De Bijbelnamiddag heeft plaats in parochiecentrum De Mantel, Markt 7, Retie.
Chanan van Es vertrekt van Maria. Van haar staat er toch geschreven: zij bewaarde al de woorden in haar hart en overdacht die voortdurend. Van Jezus zelf staat er geschreven: ik ben niet gekomen om Mozes en de Profeten af te schaffen maar ze de volle betekenis te geven.
Met veel eerbied, diepgang en humor zal Chanan van Es voor ons de Schriften openen en leren verstaan. Hij zal de lezingen van de zondagen erbij betrekken om de eenheid van de Bijbel te laten zien en de samenhang van het Oude en het Nieuwe Testament.
De bijbelnamiddagen met Chanan van Es kennen een stijgend succes. Mensen van weerskanten de grens hebben de weg gevonden naar De Mantel in Retie. De namiddagen zijn gratis met de mogelijkheid van een vrijwillige gift.
14-02-2013 om 11:55
geschreven door Gust Adriaensen
12-02-2013
Intellectuele luiheid en kuddegeest
Het was te voorzien en te doorzien. De topjournalisten van de Vlaamse kranten surfen als een kudde schapen mee op de inspanningloze en mediatieke Westerse golf van laatdunkendheid en misprijzen ten aanzien van paus en kerk.
Ze stapelen de clichés, de veralgemeningen, de pedante betweterigheid en de profetische voorspellingen op elkaar.
Sommigen stellen boudweg, zonder te vermelden waarop ze steunen, dat de Kerk 'inhoudelijk intellectuele allure' mist. In commentaren bij het aftreden van paus Benedictus, een intellectuele reus, is dat alleszins merkwaardig.
Kerkjurist Rik Torfs, die vaak met zijn columns torenhoog uitsteekt boven de journalistieke middelmatigheid, hoopt dat de volgende paus een 'moedige en nederige' paus is.Terecht. Ik vond die kenmerken evenwel ook al sterk aanwezig in Benedictus.
Wat Benedictus vooral verweten wordt is, dat hij zich niet conformeert aan of te weinig meegaand is wanneer het gaat over de Westerse opvattingen omtrent seksualiteit, abortus, euthanasie, enz. De houding wordt dan 'conservatief' genoemd.
Maar zou het niet zo zijn dat precies de persoon van Jezus Christus en zijn leer ook Benedictus ertoe brachten niet zomaar mee te drijven in de individualistische, materialistische mainstream maar wel 'het illusieloze Westerse eenheidsdenken' te doorbreken?
Opvallend is dat de journalisten zich beperken tot de boven vermelde klassieke aanvallen op Benedictus. Geen woord hebben ze over voor de pauselijke standpunten omtrent milieu, sociaal-economische problemen, vrede, internationale relaties.
Als deze journalisten zich de moeite getroostten bv. de essaybundel ' Waarden in tijden van ommekeer' , geschreven door Benedictus, te lezen, zouden ze misschien hun bevooroordeelde, beperkte en soms beschamend primitieve visie op de persoon en opvattingen van Benedictus, bijstellen.
Maar er is weinig kans dat zoiets gebeurt. De meeste journalisten kunnen moeilijk loskomen van hun antikerkelijke vooroordelen of schrijven het liefst een aantal lezers naar de mond.
12-02-2013 om 22:03
geschreven door Gust Adriaensen
10-02-2013
Geloofsdag over het 'doopsel' in de abdij van Postel
Geloofsdag in de abdij van Postel
2013 is door paus Benedictus XVI uitgeroepen tot Jaar van het geloof. Het Kontaktcentrum van de abdij van Postel organiseert ter gelegenheid hiervan drie geloofsdagen, waarin de sacramenten worden behandeld. De eerste geloofsdag is gewijd aan het doopsel.
Door de doop wordt ieder kind opgenomen in een vriendenkring die het nooit, in leven noch dood, zal verlaten. ( ) Die vriendenkring, die familie van God, waar het kind nu bij hoort, begeleidt het altijd, ook in dagen van lijden, in de donkere nachten van het leven; die kring zal hem troost, bemoediging en licht geven (paus Benedictus XVI, in Youcat, p. 116)
Pater Nicolaas Gorts o.praem., lic.godsd.wet. en lic.wijsbeg., is prior van de Norbertijnenabdij van Postel en pastoor van de parochie van Postel. Daarnaast doceert hij filo-sofie aan de Norbertijnse priesteropleiding van Vlaanderen en geeft conferenties en retraites.
10-02-2013 om 16:23
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Goede Vrienden, Red het Syrische volk en de christenen in het Midden-Oosten! Een goed actiepunt voor de komende Vastenperiode. In Frankrijk heeft alvast de socioloog en advocaat André Chamy een open brief geschreven aan president Fr. Hollande waarin hij de misdaden aanklaagt en vraagt om te stoppen op die wijze de naam van zijn land te bezoedelen en tevens het martelaarschap van het Syrische volk. In Algerije worden bloedige gijzelnemers bestreden, in Mali zijn het terroristen, maar in Syrië worden dezelfde groepen als vrijheidsstrijders gesteund. Stop de waanzin en laat het Syrische volk en de christenen leven. Laten we alvast bidden om een grondige ommekeer. In bijlage volgende bericht. Van harte P. Daniêl
Vrijdag 1 tot vrijdag 8 februari 2013
Vrijdagavond heeft het leger enkele plaatsen in de omgeving gebombardeerd van 10.30 u tot 13.00 u. In de toren horen we de stappen van onze medebroeder-Libanees die voor nachtwaker speelt en ons verwittigt als er iets moet gebeuren. Maar ook nu gaat alles weer voorbij. s Morgens schijnt de zon en is er een rust alsof wein een vakantieland leven. In de wereldpolitiek wordt de edelmoedigheid voor de Syrische vluchtelingen in de verf gezet: Amerika geeft een massa geld voor de vluchtelingen in Libanon en de golfstaten een nog grotere massa geld voor de vluchtelingen in Jordanië. Er is wel een kwalijk reukje aan deze grootmoedigheid. Alles wijst er op dat het zal gaan zoals voorheen:een deel van de hulp gaat naar de Syrische vluchtelingen die tegen Syrië zijn en het grootste deel wordt gebruikt voor wapens om Syrië verder te ontwrichten. Trouwens, als men echt de vluchtelingen wilde helpen, waarom dan zulke bedragen aan vijandige landen geven om enkele duizenden mensen op te vangen,terwijl de honderdduizenden vluchtelingen in Syrië zelf nog meer vervolgd worden? Als uw huis onder water staat omdat ge een kraan hebt laten open staan, gaat ge toch niet eerst op straat het water opvangen, maar wel de kraan dicht draaien! Verder heeft Israël deze week met gevechtsvliegtuigen een onderzoekscentrum in Jamraya (bij Damascus) vernield. Zoals steeds, zonder ruchtbaarheid en met de nodige leugens dat het een wapen-konvooi zou hebben aangevallen. In heel de bijbel staat niet één goedkeurend Woord voor dergelijke schurkenstreken van de politiek van het huidigevolk Gods, dat er nu op uit is Syrië te ontwrichten, nadat het Libanon van een vreedzaam christelijk land heeft kunnen omvormen tot een ontwricht moslimland. En de Syrische ambassadeur bij de Uno zegt dat Turkije misbruik gemaakt heeft van het lijden van het volk om 1.500 fabrieken in Aleppo te ontmantelen ende uitrusting te stelen. Hij eist herstel en schadeveroeding.
Na de eucharistie zingen we de plechtige vespers met processie van de Opdracht van de Heer. Hier in het Oosten heet dit feest Hypapante of ontmoeting van de Heer. Een adellijke dame (of zuster? Later Etherie genoemd) heeft rond 400 vanuit het westen (Frankrijk?) een bedevaart gemaakt naar de heilige plaatsen. In Jeruzalem beschrijft ze op kinderlijke wijze deze liturgie als een groots feest. Het is een openbaringsfeest . In het westen werd het later Maria Lichtmis genoemd. Op zaterdagmiddag 2 februari vier ik de Latijnse ritus met byzantijnse elementen zoals de processie bij de offergaven. Na de zegening van de kaarsen buiten en de intredeprocessie, draagik Fadia, de twee weken oude baby, volgens byzantijns gebruik, in processie rond het altaar. s Middags eten we lekker van hetgeen onze Libanese medebroeder-nachtwaker in de toren ondertussen heeft klaar gemaakt. Voor de zusters is het ook eens een verademing en voor ons allen een feestmaal. Na de middag gaan we een wandeling maken op het terrein en het gevoel van vrijheid wordt steeds groter. We lopen zowat heel het terrein af.
Zondag avond komt onze Syriër terug die even bij zijn familie op bezoek was. Hij is deze morgen om 6.00 u in Damascus vertrokken en kwam deze namiddag om 16.OO u hier toe voor een reis die normaal anderhalf uur duurt. Er zijn overal controleposten, barricades, omwegen Het betekent wel dat het leger voor een groot deel de veiligheid garandeert. Op dit ogenblik zal ongeveer 80 % van Syrië terug in handen van de wettige regering zijn, maar het zal wellicht nog 20 jaar duren vooraleer het land weer opgebouwd is als terroristen ondertussen niet alles vernielen. We hebben ook de laatste dagen maar zelden stroomonderbrekingen gehad. Wel hebben we regelmatig schoten en ontploffingen gehoord, waarvan we later de toedracht vernamen. Aan de andere kant van het anti-Libanon gebergte, in de Beka valei (Libanon) hebben al-Qaida terroristen enkele officiersgemarteld, vermoord en verminkt op zulk een wijze dat de plaatselijke bevolking in opstand gekomen is. Of er aan deze kant van het gebergte oppositieleden bij betrokken zijn, is ons niet bekend. Wel horen we vanuit de moskee in Qâra vijf namen afroepen als martelaars, een benaming voor gedode terroristen. Omdat de oorlog in Syrië niet gelukt is zoals de buitenlandse machten het wilden, gaan ze nu proberen de oorlog in Libanon aan te wakkeren.
Dinsdag avond eten we nog eens in het zaaltje boven waar eenhoutkacheltje voor een aangename temperatuur zorgt. Bovendien is er op dit houtvuur lekkere rijstpap gemaakt: ruzz-be-chalib (rijst met melk). Er zijn nu 2 koeien (en twee kalveren) en die geven genoeg melk voor het boerengezin én voor ons (voor yoghurt, kaas en af en toe rijstpap).
In de byzantijnse traditie zitten we al in de aanloop naar de vasten met speciale lezingen en gebeden. Daarom delen wes avonds eens rond de vraag: waar herken ik bij mij nog de oude mens? De vasten als voorbereiding op Pasen brengt ons naar de betekenis van het doopsel: met Christus sterven aan de oude mens en met Hem verrijzen tot een leven in de Geest. Het is natuurlijk de bedoeling in onszelf die oude mens te ontdekken met de hulp van de anderen en niet omgekeerd. Allemaal geweldige woorden, jawel, maar toch de moeite van hetproberen waard, ook al weten we dat, zelfs indien we onze oude mens zouden begraven, hij wellicht na drie dagen toch weer zal opstaan. Een opvallend verschil tussen de byzantijnse en de Latijnse vastenperiode ligt in het gebruik van Alleluja.Vurige charismatici in de Latijnse liturgie zijn tijdens de vasten als het ware gehandicapt omdat ze geen Alleluia mogen zingen; Dit woord wordt beschouwd als een gezang vanuit het hemelse Jeruzalem terwijl de vasten juist een tijd is om onze zonden in deze aardse pelgrimstocht te gedenken.In de byzantijnse liturgie is het Alleluja het gezang bij uitstek, waarmee ook de lauden beginnen. Hier wordt deze zang beschouwd als het welkomlied van de Bruid aan de Bruidegom.
Donderdag werd heel de dag door geschoten door onze gebuur. Het is vanuit een boerderij ,juist achter onze muur. Ieder weet dat het een haard van de oppositie is. Tegen de avond is er vanuit het leger gereageerd: één zware ontploffing en het werd stil. Al zijn president en regering in Syrië sterker dan ooit, al heeft het westen al lang hier het onderspit moeten delven, de moorden, kidnappings en verwoestingen gaan toch nog door. Qatar en Frankrijk blijven de ontwrichting van Syrië openlijk nastreven, de anderen doen het nog in het geheim. Qousseir was een stad van 45.000 inwoners waarvan 15.000 christenen. Er is geen enkele christen meer, hun huizen zijnverwoest en geplunderd. 2000 zijn er verdwenen en 13.000 zijn ingeschreven als immigranten in eigen land (Onze medebroeder Syriër is een immigrant vanQuosseir alsook de drie moslimfamilies die hier opgevangen worden). Het groot gevaar is dat christenen, moe getergd, uiteindelijk toch vertrekken. In Canada, Zweden en Argentinië krijgen ze onmiddellijk een paspoort, een woonst en een inkomen totdat ze vast werk hebben. En dit geldt enkel voor de christenen. Dit is een deel van het plan van de zuivering van Syrië door het westen en de golfstaten (VS-Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar). President Bashar el-Assad heeft destijds aan de christenen uit Irak een thuis en ondersteuning aangeboden (en blijft het nog doen!) zodat er nu ruim drie miljoen christenen uit Irak hier leven. Maar als de zuivering van Syrië blijft voortgaan, wie gaat voor de christenen zorgen? Dan zullen er in het Midden Oosten geen of nauwelijks nog christenen overblijven. Dit is meteen de nachtmerrie van de patriarchen hier.
Onze Vlaamse kerk heeft de gewoonte vastenacties te houden. Zouden we nu niet heel speciaal het behoud en de bescherming van de christenen in het Midden Oosten en in Syrië mogen voorstellen als bijzonder aandachtspunt? Hier liggen de wortels van het christendom en als de wortels worden afgesneden zal heel de boom sterven. Moge Syrië spoedig bevrijd worden van hen die het willen zuiveren en verwoesten. Moge de christenheid hier stand houden en herrijzen.Dit zal mede bepaald worden door het al of niet meeleven van de christenen in het westen.
10-02-2013 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
09-02-2013
'Antwerpse vreemdelingentaks'
Het Antwerpse schepencollege wil de vreemdelingen van buiten de EU, een inschrijvingsbelasting opleggen die het 15-voudige bedraagt van wat tot nu toe aangerekend werd. Tot nu toe was dat 17 euro.
De Antwerpse schepen Homans zegt dat met dergelijke dossiers veel werk en dus kosten gepaard gaan en dat in landen zoals Frankrijk en Nederland, waar het bepalen van dergelijke retributie nationale materie is, , de prijs nog hoger is. Homans ontkent in alle toonaarden dat de beslissing van het college een 'wegpestbelasting' voor arme vreemdelingen is, maar de maatregel kan niet anders geïnterpreteerd worden en dergelijke negatie tast in grote mate de geloofwaardigheid van Homans aan, en dat gebeurt dan nog bij haar eerste publieke optreden sinds ze schepen is. Ze doet er nog een schep bovenop door te vergelijken met landen waar dergelijke zaken nationaal geregeld worden. Ofwel is het een domme ofwel een bewuste en dus bedrieglijke fout. De schepen moet geen appelen met citroenen vergelijken. Alleen de vergelijking met andere Vlaamse of Belgische steden gaat op.
De Groen- en PVDA+-fracties in het Antwerpse stadsbestuur hebben het college al discriminatie verweten en zij spreken over een 'wegpesttaks' of een 'vreemdelingenbelasting'.
Opvallend is dat andere stadsbesturen stevig reageren. Zij vrezen namelijk een toevloed van vreemdelingen aan hun loketten.
Zij stellen zich ook vragen bij de kostenberekening van Antwerpen en bij het feit dat door die maatregel uitsluitend vaak onbemiddelde vreemdelingen van buiten de EU getroffen worden.
De Gentse schepen voor burgerzaken Bracke, formuleert het haarscherp: "Moeten openbare besturen nu kostprijsgewijs alles doorrekenen aan hun klanten? Het lijkt me een gevaarlijk precedent, gaan we dat ook doen voor andere bevolkingscategorieën?"
09-02-2013 om 17:30
geschreven door Gust Adriaensen
07-02-2013
Vasten = zich ontdoen van
Met Aswoensdag begint voor christenen de vasten. Bisschop Bonny van Antwerpen schrijft in zijn 'brief voor de vasten' een bezinning bij 'vasten: een periode van 'zich ontdoen van'. Hij schrijft o.a. volgende behartenswaardige bedenkingen:
'Van Vlamingen zegt men dat het doeners zijn. We zeggen het ook graag van onszelf. Wij blijven niet bij de pakken zitten. Liever dan een probleem te laten liggen, gaan we ertegen aan. We vergelijken onze slaagcijfers met de sterkste prestaties uit het buitenland en willen niet achterblijven. We leggen onszelf een stevige werkdruk op en een volle agenda. Bij de evaluatie van medewerkers staan beschikbaarheid, snelheid en daadkracht hoog aangeschreven. Excelleren is een nieuw modewoord geworden. We leven in een van de best voorziene samenlevingen ter wereld. Er is weinig wat ons ontbreekt. De cijfers mogen gezien worden.
Toch hangt in onze samenleving een soort systemische onvoldaanheid. Vlaanderen haalt ook scores die we liever niet zien. Zoals de hoge cijfers met betrekking tot het gebruik van psychofarmaca, het aantal zelfdodingen (op steeds jongere leeftijd), de wisseling van gezinsverbanden, het gemis aan quality time (tijd voor onszelf en voor de mensen die ons genegen zijn) en de groeiende kloof tussen rijk en arm. De gelukcijfers volgen de prestatiecijfers niet. Bij het minste euvel loopt het maatschappelijke ongenoegen of de politieke discussie hoog op. De drempel van de intolerantie ligt bijzonder laag. Dat moet ons tot nadenken stemmen.
Op Aswoensdag begint in de Kerk de jaarlijkse veertigdagentijd. Het is een tijd van bezinning en bekering in voorbereiding op het feest van Pasen. Waarmee zijn wij bezig? Waar zitten onze blinde vlekken? Wiens slaven zijn wij vandaag aan het worden? Vanuit een christelijk mens- en wereldbeeld moeten we kritisch blijven kijken naar onze eigen samenleving en, waar nodig, de vinger op de wonde durven leggen. Beantwoordt de evidente gang van zaken in onze samenleving aan de waardigheid van de mens en de bedoeling van God? Die kritische vraagstelling kan de Kerk niet naast zich neerleggen. Ze behoort tot de kern van haar zending. '
07-02-2013 om 14:07
geschreven door Gust Adriaensen
Bezinning dringend nodig
Al sedert de gemeenteraadsverkiezingen sukkelt NVA van het ene incident in het andere (sommigen zullen zeggen: creëert bewust het ene incident na het andere).
Eigenlijk gaat het daarbij telkens om onbenulligheden, opgeblazen door de media, die allerlei emoties losmaken. Het gevolg is dat NVA meer en meer afwezig is, zeker voor de publieke opinie, wanneer het gaat over de grote beleidslijnen en -vraagstukken van Vlaanderen en België. Nog schrijnender is dat het geval voor Antwerpen, waar de laatste weken veel meer aandacht ging naar een bakfietsen- en T-shirtrel dan naar het effectief besturen van de grootste stad van Vlaanderen.
Dat is niet goed voor NVA als partij, omdat ze meer en meer geïdentificeerd wordt met dat geruzie en omdat de partij nog sterker dan vroeger al het geval was, herleid wordt tot haar voorzitter.
Ik kan me moeilijk voorstellen dat partijtopmensen als bv. Bracke, Pieters, Muyters, Bourgeois, Vandijck, Homans, Jambon, Peumans, enz., voorstander zijn van die zich telkens herhalende (en in de media ondertussen scherp geanalyseerde) confrontatie- en hetzescenario's.
Bezinning is nodig. Ook binnen de NVA.
07-02-2013 om 07:42
geschreven door Gust Adriaensen
04-02-2013
'Onze moraliteit is ontleend aan het christendom'
De Standaard besteedde vorige week veel papierruimte aan uitgebreide interviews met de Vlaamse partijvoorzitters over de ideologie van hun partij.
Opvallend, zowel in de journalistieke commentaren als in de lezersreacties, is dat de aandacht vooral gaat naar details uit die interviews, die in het beste geval, geïnterpreteerd kunnen worden als een concreet gevolg van een bepaalde ideologie. Zo was er extreem veel aandacht voor de m.i. domme opmerking van De Wever over het zgn. homo-T-shirt.
Daardoor werd de ideologie van De Wever ondergesneeuwd. Een rel omtrent de symboolwaarde van regenboog T-shirts is zoveel interessanter leesvoer dan een tekst die probeert de essentie van een ideologie weer te geven. Overigens is het zeer de vraag of zelfs maar een klein deel van de NVA-kiezers van die ideologische onderbouw, brood gegeten heeft.
Volgens De Wever is de kern van zijn ideologie de overtuiging dat de mens niet goed is van nature. Dat het individu goed van nature zou zijn, is een denkfout van de Verlichting,aldus De Wever, de mens is in staat tot het allerbeste en het allerslechtste'. En verder: 'Er bestaat geen moraliteit buiten de gemeenschap. We hebben onze moraliteit altijd aan het christendom ontleend'.
Daarmee ben ik het eens. Niets belet De Wever maar ook andere politici, om resoluut de kaart van het christendom te trekken, voort te bouwen op de instituties en structuren -ook al vertonen die altijd opnieuw mankementen als gevolg van menselijk falen-, die hun bron vinden in het christendom. Maar dat durven die politici niet meer. Ze redden er zich dan maar uit met een platitude als 'God is dood'. Ook De Wever bedient er zich van in het interview. God is niet dood, meneer De Wever.
Paus Benedictus schrijft in 'Waarden in tijden van ommekeer': 'Wanneer men zich van de grote zedelijke en religieuze krachten van de eigen geschiedenis afsnijdt, is dat zelfmoord van een cultuur en een natie.De morele inzichten als gemeenschappelijk goed te bewaren en te beschermen, ZONDER ZE GEDWONGEN OP TE LEGGEN, lijkt me een voorwaarde voor het voortduren van de vrijheid tegenover alle nihilismen en de totalitaire gevolgen daarvan'.
Het moge duidelijk zijn: de opvattingen over mens en gemeenschap die De Wever te berde brengt, vertonen grote verwantschap met het christendom. Dat geldt overigens ook voor andere partijen.
Maar als je het essaybundeltje van Benedictus 'Waarden in tijden van ommekeer' (een aanrader -Lannoo 2005) helemaal doorneemt, komt daaruit een m.i. veel ruimere, vrijere en positievere instelling naar voren dan de verkrampte, polariserende, negatieve, verbiedende opstelling van het Vlaams nationalisme.
Om nog niet te spreken over de katholieke sociale leer die haaks staat op het harde neoliberalisme, dat ook tot de kern van de NVA-ideologie behoort.
04-02-2013 om 08:35
geschreven door Gust Adriaensen
01-02-2013
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 26 januari-vrijdag 1februari
De toestand in Syrië blijft evolueren in de twee richtingen die we eerder al hebben beschreven. Enerzijds wordt de druk op diplomatiek vlak steeds groter, waardoor het westen verplicht wordt om een politieke oplossing te aanvaarden.Op internationaal vlak heeft Rusland hierin onbetwist de leiding en Iran op regionaal vlak. Gisteren zei Dimitri Peskov, woordvoerder van de Russische president nog openlijk dat de voorstellen van de Syrische president helemaal overeenstemmen met de akkoorden van Genève. De westerse media en politici proberen nog zoveel mogelijk Syrië in een kwaad daglicht te stellen maar hun invloed vermindert met de dag en hun obsessie tegen de president zal hun frustratie worden.
Op het terrein en zeker in Qara is de toestand echter zeer complex. Het is hier de plaats van de grote wapensmokkel van Al Qaeda. Op de grote weggebeuren allerlei aanslagen, en dit op de meest onverwachteogenblikken. We blijven regelmatig ontploffingen horen en geweerschoten, soms heel dicht bij. Dat doet ons wel even schrikken en dan blijven we best in de meest veilige plaatsen, want er kunnen altijd brokstukken in het rond vliegen, zoals al herhaaldelijk gebeurd is.Anderzijds zijnde bazen van de oppositie in Qara wel akkoord dat aan ons klooster niet geraakt mag worden. Ook hebben abouna Georges, de byzantijnse pastoor van Qara en zijn christenen goed contact met de oppositie. Het gevaar van losse bendes en van al Qaeda blijft evenwel erg groot.De meerderheid van de bevolking wil dit evenwel niet. We horen hier het getuigenis van een man wiens zoon als soldaat inhet Syrische leger gedood werd en die zich nu in zijn plaats als vrijwilliger aanbiedt, met de uitrusting van zijn zoon. Er blijken zon 30.000 soennieten in Aleppo zich aangeboden te hebben in het Syrische leger om de stad te beschermen.
Alvast heeft mgr. Silvano Tomasi, permanent waarnemer van de heilige Stoel bij de Verenigde Naties ook zijn steentje bijgedragen (24 jan.) door te stellen dat fanatici en fundamentalisten de godsdienst in Syrië misbruikenom te doden en te verwoesten. Hij vraagt uitdrukkelijk dat de minderheden een stem zouden krijgen in de oplossing van het conflict: de christenen, de alevieten, de Druzen, de sjiieten en de Koerden. Hij verklaart verder dat christenen wel degelijk het mikpunt zijn, omdat ze als medestanders van de regering worden beschouwd. Tenslotte stelt hij dat de oplossing van het volk zelf moet komen en dat buitenlandse machten de oplossing alleen maar bemoeilijken. Allemaal voorzichtige diplomatieke taal, maar een goede verstaander heeft maar een half woord(enboek?) nodig, als hij het wil verstaan tenminste.
Vrijdagavond belt de moeder van onze jonge Libanees (22 j) om te zeggen dat zij een veilig transport gevonden hebben om hun zoon eindelijk naar huis te halen. Zij zullen hiervoor heel de verantwoordelijkheid op zichnemen. Hij was hier eigenlijk gekomen om even kennis te maken en na een aantal jeugdontwrichtingen wat evenwicht te vinden. Hij heeft echter meer dan een jaar alles mee gevolgd. De ouders waren erg bezorgd om de grote onveiligheid hier en wilden hem al veel vlugger naar huis halen. Zaterdagmorgen is hij vertrokken en s avonds veilig toegekomen in Libanon.
Zondag verschijnt eindelijk abouna Georges weer. Wat doet het deugd nog eens een byzantijnse zondagsviering te hebben met veel wierook, twee processies, gezamenlijke gebeden en gezangen doorheen gans de eucharistie. En het zingen gebeurt niet met afgemeten piepstemmetjes maar met volle stem, waarbij jedan nog de schrille kinderstemmen hoort. We bidden bijzonder voor de nieuwe bisschop.Integenstelling tot de orthodoxe kerk zit de grieks-melchitisch-katholieke kerk van ons bisdom Homs-Hama-Yabroed zo goed als in het slop. De vorige bisschop was helaas niet de goede man op de juiste plaats. Vele jaren hadden we dan goede administrators, nl. een aartsbisschop van elders. Nu heeft mgr. Jean Abdo, afkomstig uit Yabroed aanvaard hier bisschop te zijnen allen zijn er erg dankbaar om.Hij werd als bisschop in Argentinië op handen gedragen en is bereid hiereen bisdom, dat op vele gebieden lijdt, te besturen. Hij is een leerling van de oude geliefde bisschop Ibrahim Nehme, die we enkele keren mochten ontmoeten en die ook de eerste was die, samen met zijn priesterstudenten de zusters kwam helpen de ruinen opbouwen.
En s avonds is er weer een prachtige oude film: The Sound of Music, la Mélodie du bonheur. Wat is dat eenhartverwarmende film op muzikaal, menselijk, religieus en politiek gebied: de wijsheid en ruimdenkendheid van de zuster overste, de gouvernante Maria die de kinderen en hun vader van robotten geleidelijk tot mensen weet te maken die liefde-bekwaam worden,de vader die onmiddellijk de ontwrichting van zijn land heeft doorzien en moedig afwijst
Vanaf maandag verloopt het leven wat soepeler omwille van de duidelijk toenemende veiligheid. De kinderen en de zusters hoeven niet meer beneden te slapen maar kunnen terughun eigen kamer betrekken (wat wij al een tijd geleden gedaan hebben in de toren). Sommige deuren binnen worden niet meer vergrendeld en de dagorde wordt stilaan zoals vroeger. Vooral heerst er een algemene overtuiging dat de ellende van de oorlog en die voortdurende onveiligheid nu niet lang meer zullen duren. Met veel plezier vieren we s avonds weer een verjaardag, met gebak. Dit is wel geen biscuit met veel slagroom maar toch een lekker gebak met eigen vruchten: amandelen, abrikozen, granaatappels, vijgen kortom iets waar je rustig een hele brok van kan eten.
Overigens is het wel opvallend dat tot heden hier nog niemand ziek geworden is. Volgens mij ligt dit voor een deel aan het gezonde eten en het feit dat hier geen kamers verwarmd zijn, met uitzondering nu van sommige slaapkamers die een klein elektrisch vuurtje hebben.Regelmatig wordt samen gewerkt of gegeten in een kamer waar een houtvuurtje brandt. We moeten er bij zeggen dat we alleen in het begin even een flinke koude kregen en daarna is het zachter weer geworden. De sneeuw is verdwenen en blijft alleen op de bergtoppen nog zichtbaar. Het vriest alleen s nachts nog.Dat we tot heden nog geen strenge winter gehad hebben is goed nieuws voor de ontelbare vluchtelingen die have en goed kwijt zijn (mede dank zij het westen dat hier eventjesvoor zichzelfde vrijheid en democratie wilden komen brengen). Als Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar evenveel steun en geld geven om Syrië weer op te bouwen als ze gegeven hebben voor de ontwrichting van het land, zullen we vlug alle miserie vergeten zijn. Dat ze alvast maar beginnen met hun omhalingen te organiseren, waarvoor uiteraard onze hartelijke dank met de groeten van het Syrische volk en bijzonder van de christenen.
Een doodgewoon huiselijk probleem. Het wasmachine in de toren is al enkele weken kapot. Er is een klein vervangstuk nodig voor de deur en dat moet komen van Deir Attieh (20 km verder).Het is nu nog te gevaarlijk om dat daar eventjes te gaan halen. Gelukkig was er nog een oud kramikkelijk wasmachine en dat deed het, als je ieder half uur eens ging duwen om het terug in gang te zetten. Zo gaat het soms ook met sommige mensen, maar het werkte. Vorige week viel ook dat ding in pan: de deur kapot!Een vriendelijke werkman van Qâra kwam hier fier aandraven met een oude deur, maar die paste net niet. Ondertussen is hij met iets teruggekomen dat wel past, tenminste voor het oude machine. Ik kan mijn was gaan doen en ophangen boven op het terras. Aan de vijf washandjes zie ik precies hoeveel weken het geleden is dat ik nog gewassen heb. O ja, de mannen doen niet liever dan voor mij wassen, maar ik vind het nu aangenaam zelf ook eens iets te kunnen doen door de vuile was in de machine te stoppen en later op te hangen aan de draad op het terras. En als het toevallig in de namiddag en de avond eens begint te regenen, laat je de was gewoon een dag of twee langer hangen. Er zijnzoveel mensen in Syrië die veel ergere zorgen hebben. De zon kom er s morgens meestal toch wel even door. De klederen worden netjes opgeplooid en over strijken wordt hier doorgaans nietgesproken. We doen niet moeilijk in die dingen.Bovendien komt die werkman twee dagen later terug met het goede model van deur. Problemen met de was zijn voorlopig weer opgelost.
Donderdag na het middagmaal is het een huilpartij zonder einde. De kleine Sjams werd hier ruim drie jaar geleden als een straatkind opgevangen. Uiteindelijk werd de moeder gecontacteerd die daarna ook enkele keren op bezoek kwam. Vorig jaarhebben de ouderselkaar teruggevonden en zijn hier op bezoek geweestmaar de kleine Sjams was nog bang van hen. Nu hebben de ouders beslist te verhuizen naar Libanon en terug samen te beginnen met Sjams.Aan het einde van de maaltijd kwam ze de zegen vragen terwijl de tranen al begonnen te rollen. We hebben gebeden en gezongen voor haar.Sjams barste in snikken uit. De twee andere meisjes volgden meteen. Ze hebben zo dikwijls samen ruzie gemaakt, samen straf gekregen, samen gezongen, gedanst en gefeest. En als de een iets deed wilden de anderen het ook doen. Wanneer Sjams afscheid neemt van ieder, beginnen de tranen ook bij de anderen te rollen. Tijdens de eucharistie zie ik plots dat Sjams nog vrolijk bij ons is, maar nu is haar moeder er bij. Terwijl we een eenvoudig avondmaal willen nemen in de zetels komt de moeder aandragen met een grote voorraad falafels,met vlees en kaas.Moeder en kind blijven nog overnachten om morgenvroeg te vertrekken. Moge hun gezin groeien in eenheid en liefde, in geluk en vrede. En wij ook.
01-02-2013 om 08:31
geschreven door Gust Adriaensen
31-01-2013
Gedichtendag
De vallei van de Geul, Zuid-Limburg (mei 2012)
Uit een scherp omlijnde zwarte wolk
viel plots een malse regenbui. t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen,
een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe.
Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen.
Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur,
beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
31-01-2013 om 20:46
geschreven door Gust Adriaensen
Danny Vanderveken geeft op uitnodiging van Davidsfonds-Retie, een lezing over 
