De onmiddellijke voorbereidingenvoor Pinksteren zijn volop bezig. In de kerk worden allerlei rode doeken (damast!) op kunstige wijze aangebracht en iederekoorbank is met een rode vurige tong versierd. Bovendien is een zuster in zeven haasten begonnen met het schrijven van een pinkstericoon, 1,5/1,5 meter groot. Natuurlijk moeten er anderen wel even bij helpen om de grondverf mee aan te brengen, maar uiteindelijk is ze toch na drie dagen ongeveer klaar gekomen en werd de icoon op zaterdagavond achter het altaar geplaatst. De volgende dagen wordt ze nog helemaal afgewerkt. In de refter hangt al een papieren duif met daaraan een vijftigtalvurige tongen waarop de gaven van de heilige Geest in vele talen. Bij de minste luchtverplaatsing beginnen ze te draaien. Ende kinderen zijn papieren lampions aan het maken om aan de lampen te hangen, wat een Chinese indruk geeft. Achteraf blijken er nog twee te zijn die kunstige kaartjes getekend hebben voor iedereen, met telkens een van de gaven van de Geest in de verschillende talen er op. Deze zaterdag voor Pinksteren gedenken we in de eucharistie volgensde byzantijnse ritus, alle overledenen.
En onze zuster uit Venezuela heeft bericht gekregen dat er vrijdag een massamanifestatie geweest is in Caracas als steun aan Syrië. Er werd ook een grote hoeveelheid aan hulpmiddelen en voedsel ingezameld voor Syrië maar deze werden internationaal geblokkeerd (omdat de hulp niet gaat naar die landen die terroristenblijven sturen naar Syrië?).
Ons Pinksterfeest heeft zijn oorsprong in het joodse oogstfeest, wekenfeest, (Hebreeuws: schavoeot), zeven weken naPasen. Zeven is het symbool van de volheid. Zeven maal zeven en nog een dag er bovenop, dat is helemaal vol. In het Grieks: Pentecosten = 50. De vrome joden vierden het feest van de eerstelingen van de oogst. Het was ook een familiefeest voor iedereen die met de grote familie verbonden was. Tenslotte was het zelfs een klein jubileumfeest naar het voorbeeld van het grote jubileum iedere vijftig jaar, waarop de slaven werden vrijgelaten, de eigendommen terug moesten gaan naar de oorspronkelijke eigenaars en men ook de grond moest laten rusten (en volgens Flavius Josephus, volks vertaald, de flauwe Jef,geboren in 38 voor Christus, moest men ook de schulden kwijtschelden). In werkelijkheid werd het allemaal niet zo gerealiseerd, maar het was een prachtig programma, een ideaal. Het christelijk geloof vindt zijnoorsprong in het joodse geloof (of christenen dat nu leuk vinden of niet) en het joodse geloof vindt zijn volheid in Jezus Christus de Messias, de Zoon van God en de Redder van de wereld (of de joden dat nu leuk vinden of niet). Jezus Christus is door zijn verrijzenis als Eerste uit de doden opgestaan en heeft ons Zijn Geest als eersteling gegeven.De eerste christenen hadden geen moeite om het christelijk Pinksteren,het feest van de uitstorting van de heilige Geest,te begrijpen en te beleven als de definitieve vervulling van alle betekenissen van het joodse wekenfeest.Later vierden de joden op deze dag nog de afkondiging van de Wet op de Sinaï. Ook dit is een duidelijke voorbereiding op Jezus, die het doel en de volheid van Gods Wet in Persoon is.
De feestelijke eucharistieviering is in de regel op zondag het enige gezamenlijke gebed van de gemeenschap in de kerk. Ook vandaag op deze hoogdag en ook morgen, hoewel we met Pinstermaandag s avonds toch een extra gebedsdienst houden o.a. voor de bevrijding van Quosseir, wat cruciaal is voor Syrië.Om de voortdurende spanningen een beetje te breken hebben de jongens eensketchje voorbereid om na de maaltijd op te voeren, in de trant van een stomme film van Charlie Chaplin en alles op het ritme van een heel luchtig pianoconcert van Mozart. Eén na één worden de conflicten van de laatste dagen uitgebeeld en vooral uitvergroot. En we proberen daarbij zelf heel ernstig te blijven. Maar we zitten nauwelijks in het atrium aan tafel of we horen een enorme ontploffing vlakbij. Het hele klooster davert. Het is zeker iets anders dan de apostelen met Pinksteren hebben meegemaakt. Zoals naar gewoonte neemt ieder zijn bord en vlucht naar binnen. Onze twee schildwachten, die nu beide mee aan tafel zitten, stellen ons gerust. Ook een telefoon met abouna Georges in Qara maakt ons duidelijk dat het leger eindelijk begonnen is met Qara aan te pakken. Het leger heeft al een bepaalde druk gebruikte bevoorradingsweg naar Libanon afgesloten en is nu rond Qara bezig. Vandaar het bombardement op de boerderij juist achter onze muur, dat al lang gekend is als een haard van verzet en een opslagplaats van wapens. Oorlogsgedruis in plaats van het luchtige pianoconcert van Mozart. Bovendien, ma fi kahraba, er is weer geen elektriciteit. Daar gaat onze humoristischesketch!
We hebben die wel de volgende dag op Pinkstermaandag gedaan na het middageten. Bovendien was dit een aanleiding voor de kinderen om s avonds met aangepaste kleding dansjes tedoen, waar iedereen zich spontaan bij aansloot. Dan kwam een hele reeks joodse dansmuziek aan bod. Tussenin moet een onenigheid tussen de kinderen opgelost worden en dan gaan de volksdansen onverminderd door. En na dejoodse dansen volgen de Arabische dansen, zonder ophouden totdat de meesten uitgeput neevallen. En zo eindigt het pinsterfeest in een ongewoon klooster, door terroristen omgeven en in de spanningen van een land in oorlog.
Inmiddels heeft het leger in Quosseir en Aleppo al goed werk verricht. Het begint met de bevoorradingswegen en toestroom van terroristen af te snijden en een omsingeling.Hieruit ontstaat een uitputtingsslag. De gewone burgers die denken zich veilig te kunnen stellen mogen blijven, als ze willen, de anderen voegen zich bij het leger dat zorgt voor hun bescherming. Het verloopt allemaal vrij traag maar zeer goed bestudeerd. Wanneer de terroristen duidelijk gesitueerd zijn, worden ze met een korte, snelle actie uitgeschakeld. Uit Quousseir kregen we beelden van gewone huiskamers waarbij de muren volgeschreven waren metslogans en propaganda vanal Nousra-strijders. De wijde kring rond Quosseir en Aleppo schijnt al gezuiverd te zijn.
De voortdurende pogingen van het westen en C° (Amerika, Israël, Europa, Turkije, Saoedi-Arabië en Qatar) om de wettige Syrische regering en zijn president ten val te brengen, kan door geen enkele internationale regel gerechtvaardigd worden. En voor de naïevelingen die na twee jaar nog steeds dromen van een post-Assad tijdperk als de oplossing, wordt het tijd dat hun de schellen van de ogen vallen. Saddam Houssein en Khadaffi waren echte dictators, in geen enkel opzicht te vergelijken met de huidige president van Syrië, die door de grote meerderheid van het volk steeds meer gewaardeerd wordt. Irak en Libië leven nu, zoals gepland, in het post Saddam Houssein en post Kahdaffi tijdperk. Zie je welk paradijs het westen er van gemaakt heeft? De westerse heersershebben de rijkdommen en de macht die ze wilden hebben, terwijl ze daarvoorhet volk in een hel gestort hebben. Wanneer zal deze westerse waanzin stoppen?
We blijven intens bidden voor een duurzame vrede in Syrië, en deze dagen speciaal voor de bevrijding van Qousseir (voorstad van Homs), zoals we in vorig bericht al hebben meegedeeld. En op Pinkstermaandag is het warempel gebeurd. 80.000 christenen hadden sinds een half jaar hun huizen verlaten.Na enkele intense goed bestudeerde aanvallen van het Syrische leger, geholpen door Hesbollah geven tientallen terroristen zich nu over, wenend en op hun knieën. Ze zeggen dat ze in de val gelokt zijn. Andere terroristen waanden zich veilig omdat ze de inwoners als gijzelaars hadden genomen. Deze laatsten werkten evenwelmee met het leger zodat de terroristen gedwongen werden zich over te geven. Velen werden gedood, o.a. Abu Al Walid, de chef van Al Nousra, de commandant Abu Amr en anderen. In tunnels werden een massa wapens enmunitie gevonden, afkomstig van Qatar, Saoedi-Arabië en vooral van Israëlische makelij.Er werd ook een Israëlische Lau raket aangetroffen. Al weet ik niet wat het is, het is zeker geen onschuldige gebedsmantel maar een vernietigingswapen.
Nu Quosseir, hét bastion van de terroristen gevallen is dreigt Israël, tegen alle internationale regels in, met een totale oorlog tegen Syrië en de wereld is nog niet klaar om de misdaden van het zionistische Israël te zien en aan te klagen. De herhaalde laffe aanvallen van Israël om Syrië te ontwrichten werden wijselijk door Syrië nog niet beantwoord. En nu Israël eindelijk de mogelijkheid ziet om Syrië helemaal te verwoesten, kan het dit aan de openbare opinie simpelweg kwijt als pure zelfverdediging. Israël zegt dat het wil beletten dat Syrische wapens in handen komen van Hesbollah en in handen van Al Qaida,terwijl de Mossad intens heeft samengewerkt met Al Qaida om van Quosseir een terroristisch bolwerk te maken. En we houden het met zijn allen stil. Het minste negatieve woord over de huidige politiek van Israël is immers voldoende om de hele goegemeente over u heen te krijgen, zoals we deze dagen in Vlaanderen hebben beleefd. Enniemand stelt zich de vraag of hetgeen gezegd wordtmisschien ook waar is. Arm christelijk Vlaanderen! Laten we de Bijbelse opdracht ter harte nemen: Bid dan om vrede voor Jeruzalem.
Syrië heeft aan de Uno een lijst van 28 landen overhandigd die hier terroristen leveren, o.a. Amerikanen, Fransen, Belgen, Duitsers, Nederlanders en Denen.
In mijn vorige mail sprak ik over een geleidelijke geopolitieke grondverschuiving. Ziehier nog enkele kleine maar merkwaardige positieve tekens.
Oostenrijk heeft laten weten dat het onmiddellijk zijn troepen terugtrekt uit de Europese legermacht indien de EU het nieuwe voorstel van de Amerikaanse senaat in de commissie van buitenlandse zaken zou overnemen. Opdat Amerika een sterkere positie zou hebben bij de komende besprekingen in Geneve 2 , willen zowel democraten als republikeinen wapens leveren aan een deel van de oppositie, die de mensenrechten respecteert en geen banden heeftmet terrorisme (voorstel Menendez-Corker, 21 mei 2013). Ziedaar de chaos en de huichelarij van de huidige Amerikaanse politiek. Syrië verder uitmoorden en verwoesten volgens de mensenrechten! Of zullen het speciale wapens zijn die alleen maar koekjes kunnen rondbrengen bij een koffiepauze?
Duitsland voorzag tot nu toe de val van Bachar-el-Assad voor binnenkort. Nu laat de BND (Bundesnachrichtendienst) weten dat ze de overwinning van het Syrische leger voorzien voor het einde van 2013!
Zelfs de kabouter van Qatar krijgt er van langsen dan nog wel van zijn eigen mooie dochter, prinses Sheikha Hind bint Hamad bin Khalifa Al Thani! Zij schrijft op twitter onomwonden dat de steun van Qatar een misdaad is tegen het Syrische volk en een schande in de geschiedenis van Qatar. Tevens klaagt ze Saoedi-Arabië aan omwille van zijnexecuties van Syrische burgers.
Met de bevrijding van Quosseir kanhet hele land bevrijd worden. En dan dan begint het eigenlijke werk van het lenigen van de acute immense nood bij de bevolking en daarna het herstel van de samenleving en het land. Wil je helpen? Ziehier een mogelijkheid.
26-05-2013 om 07:27
geschreven door Gust Adriaensen
Sta me toe de immense nood van hetSyrische volk onder uw aandacht te brengen.
Wij leven zelf met 18in het klooster van de heilige Jakob, de Verminkte (Mar Yakub) op 90 km van Damascus, behorend tot het bisdom Homs en de Grieks-Melchitische (Katholieke) Kerk. We komen uit 8 landen en vanuit gans Syrië: monniken, monialen, residenten, families en kinderen. Verder zijn er meerdere soennitische vluchtelingenfamilies hier opgenomen.
Voor de oorlog was dit klooster een druk bezochte pelgrimsplaats voor christenen en moslims vanuit gans Syrië, vooral voor jongeren. De oorlog heeft dit bruusk afgebroken. We blijven goede contactenonderhouden met de bevolking en trachtenhen te helpen, onafhankelijk van hun religieuze herkomst.
Syrië beleeft op dit ogenblik de grootste humanitaire ramp sinds de Tweede Wereldoorlog. Minstens 9 miljoen mensen leven nu in uiterste nood. 5 miljoen mensen zijnvluchteling. Families slapen in dozen inparken. Velen hebben niet alleen hun huis maar ook geliefden verloren. Van verschillende kanten wordt beroep op ons gedaan om te helpen.De tijd van politieke discussies en wederzijdse beschuldigingen is voorbij. De kaarten zijn geschud. De situatie is duidelijk geworden. Nu is het tijd dat de meest dringende hulp geboden wordt.
Nadere informatie en verdere toelichting kunnen, indien gewenst, gevraagd worden aan de stichteres en overste van dit klooster :moeder Agnes-Mariam van het Kruis (zie bovenaan).
Hoe kan je helpen?
-Er is grote nood aan melkpoeder, vooral voor de kinderen die het meest onder deze oorlog lijden
-Er is grote nood aan medicamenten voor chronischeziekten, diabetes, hartproblemen (die niet vervallen zijn!). Er is nood aan het gewoon medischverzorgingsmateriaal, verband
-Een voedselpakket voor een kleine familie (voor 15 dagen) kost 40 .
-Een volgende container zal van België naar Lattakia (Syrië) verzonden worden op het einde van de maand mei 2013. Info: Koen Peeters, gsm 0032(0)496514666; koen@postel-antiek.be; of Jeanne Vercauteren 0032(0)14/378265; juanitavdk2@hotmail.com
-Geld kan gestort worden op: IBAN BE 32-068-2083244-02BIC GKCCBEBB (van P. Daniël Maes, norbertijnenabdij POSTEL-MOL; Mar Yakub, Qâra, Syrië)
-
Het Syrische volk blijft als een zwaar gewonde bloedend langs de weg achter. Dank u dat je als een barmhartige Samaritaanwil zijn.
P. Daniel Maes o. praem,
Directeur van het seminarie, Mar Yakub, Qâra, Syrië.
Voor moeder overste:
Zr. Claire-Marie.
25-05-2013 om 19:23
geschreven door Gust Adriaensen
24-05-2013
De commedia dell' arte van het Antwerpse (niet bestaande) voetbal
In heel de mediasoap rond het Antwerpse voetbal is het merkwaardig dat alle aandacht en verwijten naar zakenman Decuyper gaan terwijl de rol van De Wever onderbelicht blijft.
Voor mensen als Decuyper is voetbal gewoonweg business. Als oppermachtige aandeelhouder is hij van mening dat hij met zijn eigendom kan doen wat hij zakelijk het interessantste vindt.
Dat geldt evenwel niet voor de politicus De Wever. Vandaar dat hij zich repte om zich in de luwte te plaatsen toen bleek dat de verhuisharing niet bakte.
Want de uitlatingen van Decuyper, Dury én De Wever geven aan dat de CEO en de burgemeester het wel degelijk gehad hebben over een mogelijke verhuis. De Wever wilde bij manier van spreken in een oogwenk, een in zijn ogen grote politieke triomf boeken en Decuyper zag vooral geld blinken.
De Wever, verblind door zijn mateloze ambitie, had helemaal geen oog voor de gevoelens en het gemeenschapsgevoel van de mensen van Zulte en Waregem (heel merkwaardig voor een nationalist), maar zag ook supporters van Beerschot en Antwerp over het hoofd.
Dat beide heren omtrent de mogelijke verhuis van Zulte-Waregem naar Antwerpen de waarheid niet vertellen, blijkt nu overduidelijk over de volgende stap, die klaarblijkelijk reeds gezet is. Nu zouden er reeds vergevorderde onderhandelingen bezig zijn over de overplanting van Oostende naar Antwerpen.
Decuyper doet wat hij als zakenman niet laten kan. En je gaat me niet vertellen dat burgemeester De Wever niet in de gesprekken over Oostende betrokken is. Alleen valt het pijnlijker en pijnlijker op dat de Antwerpse schepen voor sport, Van Campenhout, geen enkele rol is toebedeeld in heel het Antwerpse voetbalgedoe.
Wanneer komen de Oostendenaars in opstand tegen de arrogante Antwerpse annexatieplannen?
24-05-2013 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
23-05-2013
'Euthanasie en het sociale weefsel' (4) -Op lange termijn
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Op lange termijn ----------------------
We willen ook aandacht vragen voor mogelijke consequenties op lange termijn van een uitbreiding van de wet. Riskeert een geschreven vraag om euthanasie in het geval van verlies van zijn geestelijke mogelijkheden niet zo banaal te worden dat er een dag komt waarop men zich afvraagt of een dergelijk document eigenlijk wel nodig is? Is de realiteit van de dementie, zal men dan zeggen, op zich niet voldoende om 'uit medelijden' te euthanaseren? Hetzelfde geldt voor minderjarigen: zal de vraag naar euthanasie daar niet als zo 'redelijk' of zo 'normaal' worden ervaren dat euthanasie zou moeten kunnen bij om het even welke minderjarige, inbegrepen het kleinste kind, vanaf het ogenblik dat zijn ziekte of handicap in onze ogen ondraaglijk is geworden? Het euthanaseren, zelfs onder het voorwendsel van de instemming, van personen waarvan de mentale mogelijkheden zijn verminderd, maakt de toestand van deze dementerende personen en van de mensen die hen nabij zijn, zo mogelijk nog zwaarder. Is het dit soort samenleving dat wij willen uitbouwen?
23-05-2013 om 09:57
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2013
Een mooie droom aan diggelen
De 21ste eeuwse versie van Jan Breydel, de slager, en Pieter De Coninck, de wever, hadden het allemaal al zo mooi besproken.
Het was inderdaad een bijzonder ingenieus plan van Bart, de wever, en Patrick, de kuiper, om Vlaanderens trotse koekenstad te bevrijden van een last en te voorzien van mondiale glorie.
Overeengekomen was, wat volgt. Ergens in de veie velden tussen de Waregemse Gaverbeek en de Zultense Ossenmeersen, zou een ruim terrein worden voorzien voor de beruchte Antwerpse Sinksenfoor. En de vice-kampioen van het Belgische voetbal, het nederige Zulte-Waregem, zou overgeplant worden naar de trotse metropool.
De hoofdmannen van de rijke weversgilde en van de minstens even rijke kuipersgilde zouden geen moeite hebben om jaarlijks minstens 45.000 euro uit stadskassen en bedrijfsbeleggingen te genereren om een en ander mogelijk te maken.
Want wat was het uitgekiende plan? Tijdens de Sinksenfoorweken zouden elke dag autocars gecharterd worden om foorlustige Antwerpenaars naar het 100 kilometer verder gelegen agrarische Waregems-Zultens kermisterrein te vervoeren. En die autocars zouden, wanneer nodig, de Waregems-Zultense boerensupporters naar het Kiel transporteren. Voorwaar, een geniaal plan, een schitterende oplossing voor twee prangende problemen waarmee 't Stad al jaren worstelde.
Maar helaas, driewerf helaas. Zowel het primitieve landvolk van de Vlaanders als de gesofisticeerde Antwerpse sinjoren en ratten kwamen massaal in opstand tegen de snode antivolkse plannen van de welgestelde kuipers- en weverskringen.
Het is nu wachten op een volgende episode van de Antwerpse commedia dell' arte.
22-05-2013 om 23:28
geschreven door Gust Adriaensen
'Ook Zulte-Waregem is van ons !'
Na het foorschandaal, zijn de plannen om van Zulte-Waregem een Antwerpse ploeg te maken en ze over te planten naar het Kiel, de volgende onbegrijpelijke stunt van een stadsbestuur dat klaarblijkelijk de trappers kwijt is.
Sommige leden ervan stoppen niet met de kreet "'t Stad is van ons!". Hun expansiedrift gaat verder: "Ook Zulte-Waregem is van ons!!"
Het is een weerzinwekkend voorbeeld van platte commercie en misprijzen voor het gemeenschapsgevoel en de sportieve gevoelens van tienduizenden mensen in de streek van Zulte en Waregem, nota bene om en bij de 100 km van de 'metropool' gelegen.
22-05-2013 om 10:01
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2013
Rik Torfs, rector Leuven: 'Ik ga elke zondag naar de mis.'
Rik Torfs, nieuwe rector van de Katholieke Universiteit Leuven:
'Ik heb er geen probleem mee de term katholiek te gebruiken. Ik doe het meer dan vroeger. Ik zeg ook dat ik elke zondag naar de mis ga. Vroeger deed iedereen het. Nu ben je origineel.'
21-05-2013 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
'Euthanasie en het sociale weefsel' (3)-De cruciale keuze: het sociale weefsel
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
De cruciale keuze: het sociale weefsel ------------------------------------------------
Wij zijn ervan overtuigd dat de toekomst van onze samenleving ligt in een groeiende onderlinge solidariteit. Op de een of andere manier ervaren we allemaal in ons sociale leven, op ons werk of in onze familiekring de negatieve kant van een individualisme die mensen in hun eigen eenzaamheid opsluit. Waarom willen we dan mensen die met lijden geconfronteerd worden, in hun eenzaamheid bevestigen door hen de illusie te geven dat hen niets anders rest dan uit het leven te stappen?
Zeker, het lijden van fysieke pijn kan ons volledig op ons zelf terugwerpen en heel confronterend zijn, en dat geldt net zo goed voor de psychische last van een handicap, een aftakelende ziekte of een opeenstapeling van ouderdomskwalen. Toch moeten we nadenken of het goed is toe te geven aan de verleiding om er een einde aan te maken door een ingreep. Dat die bekoring ons overvalt, is best te begrijpen want de ontmoediging bij de zieke of in zijn omgeving kan totaal zijn. Maar toch moeten we ook het sluipend gif in deze houding onder ogen durven zien. Want als we het leven van een mens louter laten afhangen van zijn individuele instemming met euthanasie, evolueren we naar een samenleving die niet meer gebaseerd is op het vertrouwen dat we in elkaar mogen hebben om voor elkaar te zorgen. We slaan dan een doodlopende weg in: deze van een almaar groeiend gebrek aan solidair engagement.
Het is waar dat niemand zijn naasten tot last wil zijn en dat iemand doodsangst kan uitstaan bij de gedachte alleen gelaten te worden met de nakende dood. Voor een zieke kan dit een lange fase van pijnlijke onzekerheid, van zinloosheid of diepe ontmoediging betekenen. In deze cruciale periode hopen we dat elke zieke de zorgende nabijheid van een medemens mag ervaren. Zorgverleners die aan de zieke tonen dat zijn menselijke waardigheid oneindig veel meer is dan de uitputting van zijn lichaam of zijn geest. Zieken moeten zich niet schamen bij het besef niet langer voor zichzelf te kunnen zorgen. Zo'n intense periode krijgt nog meerr gewicht als het gaat om erg kwetsbare mensen, zoals minderjarige of dementerende personen. Zijn we het niet aan elkaar verplicht om met een bijzondere waakzaamheid te zorgen voor hen die nog niet of niet meer over al hun fysieke of mentale mogelijkheden beschikken om weloverwogen beslissingen te nemen? Is euthanasie voor deze mensen die aande zorg van anderen zijn toevertrouwd niet in tegen spraak met onze diepste menselijkheid? Uitgerekend daar waar we elkaar het sterkst nabij moeten zijn, kiezen we voor meer afstand.
21-05-2013 om 08:05
geschreven door Gust Adriaensen
20-05-2013
'Euthanasie en het sociale weefsel' (2) Een broze toestemming
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Een broze toestemming ------------------------------ Het centrale argument in de wet van 2002 is de toestemming van de patiënt. Om niet strafrechtelijk vervolgd te worden, moet de dodelijke ingreep beantwoorden aan een ernstige en volgehouden vraag van de patiënt. Maar wat betekent die noodzakelijke voorwaarde van toestemming in het voorstel waarover vandaag gedebatteerd wordt, als het gaat om dementerende personen en minderjarigen? Ons burgerlijk recht beschermt deze kwetsbare personen. Gezien hun verondersteld gebrek aan volwassen oordeel, worden ze op vele vlakken (kopen en verkopen, trouwen enz.) beschouwd als 'onbekwaam om welbewust te onderscheiden'. Het strafrecht kent hen om dezelfde redenen een bijzonder statuut toe. Maar als het om het einde van het leven gaat, worden ze wel in staat geacht geëuthanaseerd te worden op basis van, hetzij een (zelfs lang)vooraf onderekende verklaring als het gaat om demente personen, hetzij om een akkoord (al of niet met de instemming van de ouders) als het gaat om minderjarigen die 'over voldoende oordeelsvermogen beschikken'. De wilsbeschikking die de wet voorziet, wordt dan wel een heel wankel en weinig consistent begrip.
20-05-2013 om 14:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-05-2013
Bijbeldag met Chanan van Es
VIERDE BIJBELDAG 25 mei 2013
In De Mantel Markt 8 2470 Retie
Welkom vanaf 9:30, aanvang 10:00, sluiting 16:30
Onderricht door Chanan van Es
Shalom!
We zijn dankbaar, dat wij u mogen uitnodigen voor de vierde Bijbeldag.
Voor velen inmiddels een bekend en prachtig concept, voor u misschien iets nieuws.
THEMA:
WAT PINKSTEREN HEEFT TEWEEGGEBRACHT
U reist als het ware mee met de apostelen,
die de getuigen van Yeshua Ha-Mashiachmoesten zijn,
te beginnen in Jeruzalem, en in Judea en Samaria,
tot het uiterste van het land.
Chanan van Es, een Jood die gelooft in Yeshua, de Zoon van Gd, zal op deze dag met u Bijbellezen en u meenemen op een ontdekkingstocht, zodat u kunt genieten van de prachtige vergezichten en diepe inzichten die de Heilige Schrift in zich bergt.
Wat is dat geweest, de uitstorting van de Heilige Geest in Jeruzalem (Hand. 2)? Waarom ontvingen de gelovigen inSamaria de Heilige Geest (Hand. 8)?Wat gebeurde er toen Cornelius in Caesarea aan de Middellandse Zee tot geloof kwam (Hand. 10)? Waarom was er spoedoverleg van de apostelen (Hand. 15)? Hoe kwam Lydia de Purperverkoopster tot geloof (Hand. 16)? Waarom vroeg Paulus aan de gelovigen in Efeze: Hebben jullie de Heilige Geest ontvangen, toen jullie tot geloof kwamen? (Hand. 19)?
Kom, ga mee op deze reis door Handelingen en door de tijd van de apostelen. Zie, hoe trouw en machtig de verrezen en opgevaren Heer, Yeshua Ha-Mashiach, werkt vanuit de hemel!
Dagindeling אע״ה
09:30 Inloop
10:00 Opening met zang en gebed
10:15 Onderricht door Chanan
12:00 Middagpauze: Israëlische lunch
13:30 Opening met zang en gebed
13:45 Vragenuurtje
14:45 Pauze
15:15 Prediking door Chanan
16:30 Sluiting en afscheid
Er worden prachtige Joodse liederen gezongen, we bidden samen, u hebt ook ruim gelegenheid om vragen te stellen. Tijdens de middagpauze wordt u getrakteerd op een echte Israëlische lunch!
Deelname is kosteloos. Wel zal er een collecte worden gehouden om het werk van Beth-Ezra Bible-Experience te steunen. Vooral wordt daarbij uw gebed gevraagd: dat er meer en meer ruimte mag zijn voor het lezen en ervaren van de Bijbel.
Laat u alstublieft vóór 22 meiweten of u van plan bent om deel te nemen aan deze Bijbeldag.We hebben graag een indicatie van het aantal deelnemers.
U mag mailen of bellen naar:
Chanan en Yahli van Es, jochanan@live.be, 014-707226 of 0499-606565
19-05-2013 om 22:30
geschreven door Gust Adriaensen
'Euthanasie en het sociale weefsel' (1)
Op 6 maart 2013 gaf de Bisschoppenconferentie van België een uitgebreide verklaring omtrent euthanasie in het licht. Het belangrijke document kreeg weinig aandacht in de media. ---------------------------------------------------
Bisschoppenconferentie van België
Euthanasie en het sociale weefsel
We zijn bezorgd omdat ons land de mogelijkheid oveweegt om de euthanasiewet van 2002 uit te breiden tot minderjarigen en dementerenden.
Euthanasie uit het strafrecht ------------------------------------
Sinds de wet van 2002 is het mogelijk dat een patiënt door euthanasie een einde kan stellen aan zijn lijden zonder dat dit strafbaar is. Deze wet kwam heel redelijk over want door een wettelijk kader vast te leggen, werd de strijd aangegaan tegen clandestiene vormen van euthanasie. De wet werd ook als heel menselijk voorgesteld, want eindelijk kon een zieke op zijn vraag waardig sterven enwerd de geneesheer die hem hierbij wilde helpen niet meer bestraft. Wij hebben toen onze diepe bezorgdheid al uitgesproken. Volgens ons heeft elke vrije daad, en dus ook de instemming met de daad die de dood tot gevolg heeft, een enorm grote impact -op de persoon zelf en op de anderen. Intussen weten we uit ervaring dat de toepassing van de euthanasiewetgeving niet zo gemakkelijk binnen de vastgelegde grenzen te houden is. Wie bepaalt wat ondragelijk lijden is? Is het anticiperen op lijden of levensmoeheid die ons kunnen overkomenvoldoende om euthanasie te rechtvaardigen? We willen niet in detail ingaan op alle lacunes die aan het licht zijn gekomen. Met dit schrijven willen we vooral aantonen dat we ons verzetten tegen een mogelijke uitbreiding van de depenalisering van euthanasie.
19-05-2013 om 08:06
geschreven door Gust Adriaensen
17-05-2013
Rik Torfs, rector-magnificus
Aan de heer Rik Torfs, rector-magnificus van de Katholieke Universiteit Leuven.
Mijnheer de rector,
Enkele weken geleden verliet u de politieke arena, de jungle van de macht, het adderkluwen van partijen en strekkingen, de wereld van, zoals u zelf schreef, de schijn.
Terug naar uw eerste en echte liefde: de universiteit. Evenwel niet om de faculteit Kerkelijk Recht een nieuwe boost te geven, helaas. Nee, u keerde terug naar uw geliefde Alma Mater om er de baas te spelen, om Rector-Magnificus te worden. Dat is u vandaag ook gelukt.
Maar meneer de rector, ik ben bekommerd om u. Hebt u zich niet uit het ene moeras bevrijd om wellicht in een ander weg te zinken. Van moeras naar drijfzand. Van de jungle naar het adderkluwen. Van de achterkamertjes van de politieke macht naar de machtscenakels van de KUL.
Verdrink niet, geacht rector. Verstik niet getalenteerde Turnhoutenaar. Laat de twinkeling in uw ogen, die duidelijk maakt dat u alles en iedereen, zelfs God, doorhebt, niet verdoffen. Laat het bijten op uw tong geen gewoonte worden. Want is er niet meer kans, zachte, ironische revolutionair, dat de academische vrijheid als rector beperkter zal blijken te zijn dan uw freedom of speech als senator?
Ach, ach. Onthou ons toch niet uw schitterende, geestrijke- en verstandlavende schrijfsels, waarin u in de toekomst ook de universitaire en academische wereld op een subtiele wijze over de hekel haalt, net zoals u dat met veel verve deed met de politieke clubs.
Laat u niet muilkorven door de universitaire curie, rector-magnificus! Bonne chance!
17-05-2013 om 22:47
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Vrijdag 10 vrijdag 17 mei 2013
Terwijl wij trachten ons leven met zijndagelijkse zorgen en verrassingen in eenvoud verder te zetten, merken we dat onze gewapende geburen rondom ons zenuwachtiger worden. Voor ons is het een reden om extra waakzaam te zijn. Regelmatig horen we zware beschietingen en ontploffingen, niet ver van ons. In heel het land is het leger duidelijk aan de winnende hand en een betrekkelijke veiligheid wordt in steeds meer plaatsen hersteld. Hier helaas nog niet. Deze geleidelijke druk vanuit het leger maakt gewapende groepen juist zo gevaarlijk. Vorige dinsdag hebben 4 UNO-waarnemers terroristen betrapt op het gebruik van het sarin-gas in de zone Jumble (Daraa), wat de terroristen razend maakte.
Tijdens deze noveenvan Pinksteren, de moeder van alle novenen, bidden we de dienst voor de vrede speciaal na de vespers. In de misviering van deze vrijdag kunnen we fier en uitvoerig vertellen over onze grootste Belg: pater Damiaan, die we vandaag vieren.
Zaterdaghouden we samen met andere christenen een dag van gebed en vasten voor de vrede in Syrië. De meesten gebruiken s morgens niets, drinken s middags alleen een tas thee en eten droog brood (falaffel), en s avondseen eenvoudige soort broodsoep. Alle christelijke kerken van Syrië hadden tot deze Wereldgebedsdag opgeroepen met de titel: Het gebed van een gebroken hart.
Deze zevende paaszondag worden hier devaders van het concilie vanNicea in 325 herdacht. De breed verspreidde ketterij van Arius werd veroordeeld en Jezus werd erkend als in godheid gelijk aan de Vader. De wezensgelijkheid van Vader, Zoonen Geest is sindsdien in onze geloofsbelijdenis doorgegeven van geslacht op geslacht. Vandaag worden niet zozeer deze 318 concilievaders gevierd maar wel de grootheid en zuiverheid van het geloof in de Drie-ene God.
Zondag is een echte vrije dag. s Middags vieren we plechtig de eucharistie en daarna worden plastieken tafels geplaatst en gedekt in het atrium voor het middagmaal. Voor de rest is zowat iedereen heel de dag vrij. Sommigen gaan ergens in de zon of de schaduw wat extra bijbel lezen of een ander boek, of hun was ophangen De zuster van de muziek zingt met de kinderen en vrijwilligers de ziel uit haar lijf in het gelegenheidskoortje op de grote koer.En natuurlijk is er wat hulp nodig om een goede maaltijd klaar te maken. Rondom ons gaat het leven wel verder. De moslims die ons helpen bij de bewerking van het terrein houden een gewone werkdag en als die hulp nodig hebben krijgen ze die ook. En onze schildwachten blijven waken, ook tijdens de eucharistieviering. Omdat we in de pinksternoveen zijn, bidden we ook deze avond de extra gebedsdienst voor de vrede.
Maandag 13 mei, feestdag van O.L.Vrouw van Fatima. Tijdens het middageten kijken we op tv naarde grootse jubileumviering van de verschijningen van Onze Liever Vrouw te Fatima en vieren pas s avonds de eucharistie, waarbij we ook onszelf, onze gemeenschap en Syrië toewijden aan O.L.Vrouw van Fatima. We bidden vooral voor Qousseir.
Er valt regen! De voorbije jaren is er nauwelijks regen gevallen. De boeren en de ouderen vertelden echter, toen wijhier toekwamen, dat er dertig jaar geleden veel regen viel. En deze week hebben we om de twee dagen een flinke regenbui gehad, zoveel als anders in een heel jaar.Een weldaad voor de fruitbomen, de groenten en de kruiden. Laat de woestijn maar bloeien.
Woensdag hebben onze politici een actualiteitsdebat gehouden in de commissie voor buitenlandse betrekkingen over de situatie in het Midden Oosten. Af en toe valt er een zinvolle opmerking te horen, maar in de hoofden van onze politici leeft nog te zeer het sprookjesverhaal over Syrië, alsof het een strijd is tussen een baarlijke duivel van president en regering die door booswichten als Rusland en anderen geholpen wordt en de bevrijders van de oppositie. Kortom, het is veelal precies het tegenovergestelde van de werkelijkheid zoals ik getracht heb te schetsen. Ze dromen nog altijd van een post-Assad tijdperk en hebben ook geen enkel besef van het feit dat de ontwrichting van Syrië een samenzwering is van buiten af omwille van de immense belangen voor degenen die hier in dit strategisch uiterst belangrijke en energierijke land de macht kunnen grijpen. Jammer. Ik ben benieuwd hoe ze over enkele maanden of over een jaar hun bocht gaan moeten nemen.
In Qousseir (voorstad van Homs) wordt een beslissende slag voorbereid. .(vanaf zondag al).Omdat verschillenden van ons afkomstig zijn van Qousseir wordt de evolutie daar nauwkeurig bijgehouden. Hun ouderlijke huizen zijn al grondig geplunderd en vernield. Geliefden zijn vermoord. De Israëlische raid vorige week was bedoeld als startsein voor terroristen om op verschillende plaatsen toe te slaan en de Syrische regering ten val te brengen, wat door het leger succesvol werd verhinderd. De val van Syrië was al lang voorzien voor binnenkort, dan voor deze week, dan voor deze maand en zo twee jaar lang. Homs was zogenaamd gevallen, dan Damascus, dan Aleppo en andere steden. Aan het Vrije Syrische Leger werden tienduizenden djihadisten toegevoegd. De Zionistische-Amerikaanse strategen, geholpen door Europa en vooral de wahabitische golfstaten, probeerden tactiek na tactiek, met een stroom vanwapens en financiële middelen en bovendien gesteund door een nooit eerder geziene mediamanipulatie. Resultaat: de ene mislukking na de andere. De terroristen vechten als gewonde dieren, maar blijven schitteren als een uitgedoofde ster.Ze worden nu met 5000, vooral buitenlanders,ingezet in Quosseir, het knooppunt van het land. Van hieruit hopen de Zionistische- Amerikaanse heersers en hun bondgenoten de doodsklok te kunnen luiden,het hele land te overheersen en de regering eindelijk ten val te brengen. Defanatiekste, extremistischemoslimstrijders worden nu koortsachtig geholpen door het zionistische Israël, dat steeds meer zijn waar gelaat toont.
Toch hebben ze buiten de waard gerekend. Ondanks de moorden en verwoestingen blijft de meerderheid van de Syriërs in eenheid achter hun regering en hun land staan. (Nu zegt zelfs een CIA rapport dat al Assad 75% van de stemmen zal halen in 2014 als hij zich als presidentskandidaat aandient. Hoe kunnen ze het weten? Hebben hun doodseskaders hier even sociaal onderzoek gedaan?) De Syriërs hebben vooral geduld, dat sterker zal zijn dan het geweld. Wij bidden, hopen en verwachten dat het leger ook hier uiteindelijk de orde en veiligheid zal kunnen herstellen. Syrië, het enige bolwerk tegen de islamdictatuur en een bolwerk tegen het westers imperialismezal, hopen wij,zijn aanvallers te schande zetten. De waarheid zal openbaar worden. John Kerry, die rustig zegt dat de man (de Syrische president), die de oorzaak is van alle leed in Syrië niet kan aanblijven, zal de tweede prijs krijgen van Huichelarij Zonder Grenzen. De eerste prijs is al toegekend aan zijn voorgangster Hillary, die na het veto van Rusland met de grootste verontwaardiging uitriep dat Rusland alleen aan eigen belangen denkt, terwijl zij ijveren voor de vrijheid van het Syrische volk! Het zal vlug blijken dat de echte terroristen degenen zijn die beweerden het terrorisme te bestrijden. De zionisten van Amerika en Israël zullen hun droom van wereldoverheersing in rook zien opgaan. In Israël zal er ruimte komen voor de rijkdom van het authentieke joodse geloof, zoals die van de Haredim die zich heftig verzetten tegen de militarisering, de onderdrukking en het geweld vawege de huidige politiek. Zij willen geen aardse, tot de tanden toe bewapende zuivere joodse staat, zij willen in vrede samen leven met allen, ook met Palestijnen en Iran. Ze hebben de Bijbelse boodschap en de roeping van Israël beter begrepen dan de huidigeIsraëlische vechtjassen. Wij houden heel bijzonder van Israël en het joodse volk, waaruit Jezus Christus, hun en onze Messias is voortgekomen. Wij beseffen ook onze schuld, als christenen, omdat we eeuwen lang de blijvende en onvoltooide uitverkiezing van dit uitverkoren Godsvolk niet hebben begrepen en erkend. Wij kunnen evenwel niet aanvaarden dat de rijkdom van dit joodse geloof en leven nu geheel overschaduwd wordt door de huidige goddeloze zionistische politiek. We stellen onze hoop op het groeiend aantal messiasbelijdende Joden, zowel in Israël als in heel de wereld. Ook het huidige aardse Israël heeft een grondige bekering nodig, evenzeer als dit het geval was, volgens de profeten en Jezus zelf,doorheen gans zijn geschiedenis. Aan Israël, het uitverkoren volk heeft God de kostbare schat van zijn openbaring toevertrouwd en deze is niet politiek manipuleerbaar.Wanneer Syrië stand houdt tegen de westerse wereldoverheersing en tegen de islamdictatuurzal er in ieder geval een geheelnieuwe wind waaien in de betrekkingen tussen de volkeren van de wereldfamilie, met nieuwe mogelijkheden en nieuwe gevaren.
Er zijn al geopolitieke grondverschuivingen bezig. Zopas is John Kerry (VS) op bezoek geweest bij Poutin en heeft zich (uiterlijk) moeten neerleggenbij een politieke oplossing. De volgende dag kwam David Cameron (Engeland) bij Poutin op bezoek en woensdagnam Netanyahu (Israël) holder de bolder het vliegtuig richting Moscou. Normaal passeert hij eerst langs Washington en gaat achteraf nog verslag uitbrengen ook. Deze keer niets daarvan, cool. Netanayhu komt Poutin smeken geen lange afstandsraketten ( S 300, reikwijdte 200 km) te leveren aan Syrië. En Moscou blijft rustig zijn zelfde standpunt vanaf het begin consequent opleggen: Syrië is een soeverein land, de beslissing over regering en president komt alleen het Syrische volk toe, hetinzetten en bewapenen van terroristen in Syrië is tegen alle internationale regels en wij voeren onze gesloten akkoorden met Syrië gewoon verder uit volgens de internationale regels. Ondertussen heeft Saoedi-Arabië al contact genomen met zijn grote rivaal Iran, tot ergernis van de VS. Verder heeft Rusland een permanente autonome vloot geïnstalleerd in de Middellandse Zee en heeft tevens een sterkere samenwerking met Hesbollah en Iran gesloten om de stabiliteit in Syrië te verzekeren. En dinsdag kondigde Hayyan Salmane, de Syrische adjunct-minister van economie en buitenlandse handel in Damascus aan dat er een verregaand samenwerkingsakkoord gesloten is tussen Syrië-Rusland-Wit-Rusland en Kazakhstan.
Inmiddels groeit de onrust in Turkije, vooral na de dubbele aanslag vorige zaterdag in Reyhanli (Turkije, noodgrens van Syrië), met 50 doden, 155 gewonden, en een enorme ravage van verschillende voertuigen, honderden winkels, gebouwen en appartementen.Turkije beschuldigde onmiddellijk Damascus en als Syrië inderdaad Turkijezou aangevallen hebben, was alles klaar voor een gezamenlijke interventie van VS-Europa in Syrië. Maar ook deze truc werkte weer niet. Damascus heeft bij monde van de minister van informatie Omrame al-Zohbi aangeboden om gezamenlijk een transparant onderzoek te voeren omdat het Syrische en het Turkse volk recht hebben op de waarheid, watErdogan met bombastische beschuldigingen afwijst. Erdogan is tenslotte de beheerder van de grootste gevangenis ter wereld voor journalisten en mensen die de vrije meningsuiting voorstaan.De Turkse bevolking aan de noordgrens met Syrië weet echter wel beter. Ze zijnde steun van hun land aan de terroristen en de oorlog tegen Syrië grondig beu. Heel de streek van Hatay is vol met terroristen en vluchtelingen. Meteen hebben ze al geantwoord met massale protestbetogingen tegen Erdogan. En Erdogan zelf had geen tijd om de getroffen streek en de massa slachtoffers te bezoeken. Hij moest dringend naar Washington, op de (Turkse?) koffie met Obama. De landen die Syrië ontwrichten krijgen hun terrorisme als een boemerang terug.
En Frankrijk is al bezig met een soort Tweede Franse Revolutie, mede onder impuls van katholieken zonder complexen. Echt leuk. Het zijn jongeren die durven bidden en knielen voor het Allerheiligste Sacrament, toegewijd zijn aan de Maagd Maria en de Kerk, en ondubbelzinnig achter de paus staan om de waardigheid te verdedigen van de mens, van iedere mens en van heel de mens. Daarom verwerpen deze jongeren openlijk de huidige doodscultuur, zeggen krachtigneen aan een regering met abortus, euthanasie, mensonwaardige manipulaties met het menselijk leven, een contraceptieve roes en zogenaamde homohuwelijken. Zij verdedigen het gezin en de kinderen, die recht hebben op een vader en een moeder. Wil je ze ontmoeten?Trek op 26 mei naar Parijs, dan zal je zien hoe ze met hun vreedzame manifestatie voor allen de Franse hoofdstad overspoelen in een niet eerder geziene mensenstroom. Een dergelijke sociale tsunami begint eveneens in andere landen te broeien. Zo iets heeft ook ons Belgen landje nodig. Een goed begin is wellicht al het nationaal congres van de VCD (Vrije Christen Democraten) van 25 mei (Karel de Grotelaan 37, 2e verd., Brussel, van 10.00 u tot 16.00 u; info@vcd-vl.be). Zij streven naar een maatschappij op waarachtige christelijke fundamenten, die uiteindelijk de universele menselijke waarden zijn van liefde in waarheid.
In onze gemeenschap houden we o.a een grondige lezing van de Apocalyps. Het is soms alsof we bepaalde delen opnieuw zelf beleven. In het naburige dorp Nebek is een kleine tunnel onderde hoofdweg, waarlangs men een andere richting kankiezen, onder andere naar Qâra. Zo dikwijls hebben we vroeger die tunnel genomen. Deze week hebben terroristen die kleine tunnel vol springstof gestopt en laten ontploffen juist als er een konvooi van het leger passeerde. We mogen verwachten dat hierop een passende reactie zal volgen. Het leger heeft duidelijk over heel het land steeds meer de overhand op de rebellen en is geleidelijk de veiligheid aan het herstellen, maar helaas is die veiligheid ons hier en nu nog niet gegeven.
17-05-2013 om 08:24
geschreven door Gust Adriaensen
16-05-2013
'Een mens is niet wat hij consumeert'
Paus Franciscus:
'De wereldwijde financiële crisis vloeit voort uit ideologieën die de absolute autonomie van markten en financiële speculatie voorstaan, en dus het recht op controle aan de staten ontzeggen, die zelf belast zijn met de zorg voor het algemeen belang. Een nieuwe, onzichtbare en soms virtuele, tirannie wordt tot stand gebracht, die eenzijdig en onherstelbaar, haar eigen wetten en regels oplegt.
16-05-2013 om 18:53
geschreven door Gust Adriaensen
15-05-2013
twitter@pontifex
Het laatste twitterberichtje van paus Franciscus luidt als volgt:
'Het is God die het leven geeft. Laat ons het leven respecteren en liefhebben. In het bijzonder het kwetsbare leven in de schoot van de moeder.'
15-05-2013 om 18:39
geschreven door Gust Adriaensen
Pinksterverklaring 2013 OKRA
Pinksterverklaring 2013 van OKRA
'De tijd is rijp om de stem van OKRA te laten horen in het
debat over de toekomst van de plaatselijke
kerkgemeenschappen.'
In de zgn. Pinksterverklaring 2013, formuleert OKRA, de christelijke ouderenbeweging, haar standpunt omtrent de toekomst van de plaatselijke kerkgemeenschappen, zeg maar de parochies. Samengevat komen het standpunt en de houding van OKRA hierop neer:
■ OKRA betreurt de huidige herschikkingen
in de Kerk omdat
ze de plaatselijke verankering
en de nabije dienstverlening
van de Kerk aantasten. Daardoor
valt het vitale leven in de
plaatselijke gemeenschappen
stil. Uitgerekend minder mobiele,
zieke en oudere mensen
komen in de kou te staan;
■ OKRA betreurt de blijvende
weigering van vernieuwingen
van het priesterambt en het leiderschap
in de Kerk. Deze vernieuwingen
garanderen net wel
een goede begeleiding van de
plaatselijke geloofsgemeenschappen
en christelijke organisaties
en bewegingen. OKRA
vraagt om daar werk van te
maken. De nieuwe paus zou
daar een prioriteit van moeten
maken;
■ OKRA wil verder gaan met het
laten doorgroeien van leken
- vrijwilligers en beroepskrachten
- in dienst van zingeving en
geloofsbegeleiding.
Het is m.i. een belangrijke verklaring en de aandacht voor de plaatselijke verankering, de verbreding van de toegang tot het ambt, de versterking van de participatie van leken en van hun vorming, steun ik ten volle. Tegelijk zou OKRA een lans mogen breken voor een minder verkrampte houding die in brede bevolkingslagen heerst ten aanzien van de religieuze roeping. Wat meer is, OKRA kan meehelpen om een klimaat van goodwill en waardering te creëren, dat een steun en bevestiging kan zijn voor de huidige religieuzen, en waaruit nieuwe seculiere en reguliere roepingen voortvloeien. Een religie, een kerkgemeenschap heeft ze allemaal broodnodig: geëngageerde leken, kloosterlingen, priesters.
Volgens mij zou er in dergelijke 'verklaring', zeker ook aandacht mogen zijn voor de taak en de invulling daarvan die de OKRA-leden op zich zouden kunnen/moeten nemen, wat de werking van de parochies betreft. Het is wel goed in dergelijke verklaring te ijveren voor de instandhouding van de plaatselijke kerkgemeenschap maar het geeft te denken dat ook het overgrote deel van de OKRA-leden niet meer pratikeert.
Op de OKRA-leden rust in het bijzonder de opdracht om mee te zorgen voor de geloofsoverdracht naar de kinderen en zeker ook naar de kleinkinderen. Ook daarvoor zou in de pinksterverklaring aandacht moeten zijn. Hoe machteloos velen zich daarbij ook voelen en hoe resultaatloos de oprechte pogingen vaak ook zijn, het zal nochtans grotendeels van de huidige grootouders afhangen of er in de toekomst in ons land of onze regio nog geloofs-/kerkgemeenschappen zullen leven.
Misschien moet OKRA de eerstvolgende weken ook zeer aandachtig luisteren naar de accenten die paus Franciscus legt (of al gelegd heeft) en de eventuele beleidsbeslissingen die hij neemt, beoordelen. Ik ben ervan overtuigd dat met Franciscus er een nieuwe wind door de Kerk zal waaien.
Het is voor OKRA hoe dan ook interessant daarop op de passende manier in te pikken. En het niet bij deze pinksterverklaring van de top te laten. Ook aan de basis moet OKRA zich profileren als een zelfbewuste christelijke beweging.
15-05-2013 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
'Nakende politieke ontgoocheling'
Socioloog Luc Huyse:
'In een land als het onze is elke politicus een moderne Gulliver -op honderd en één punten ingesnoerd door wat hier en vooral elders in de wereld gebeurt. In dat licht gezien is een slogan als 'De kracht van verandering' gedoemd om na verloop van tijd als 'de moeder van alle gebroken beloftes' onthouden te worden.'
15-05-2013 om 06:56
geschreven door Gust Adriaensen
14-05-2013
Lentehaiku
Bij de vijverrand gehurkt gekwaak beluisterd. Dan plotse stilte.
14-05-2013 om 22:00
geschreven door Gust Adriaensen
13-05-2013
Heilige pater Damiaan: vergeten?
Was de beroemde scheurkalender 'De Druivelaar' niet geweest, ik zou het ook niet gemerkt hebben. Maar 10 mei is de officiële, kerkelijke feestdag van pater Damiaan, een heilige van bij ons.
Jozef De Veuster, Tremelo 3 januari 1840 - Molokai 15 april 1889, arriveerde op 10 mei op het melaatseneiland Molokai, om er als pater Damiaan zijn leven te wijden aan de melaatsen. Hij stierf er aan lepra, 49 jaar oud.
Op 11 oktober 2009 werd hij door paus Benedictus XVI heilig verklaard. Zijn feestdag werd vastgesteld op 10 mei, de dag waarop hij aankwam op Molokai. Pater Damiaan is de patroonheilige van de lepra- en aidspatiënten.
Slechts een korte periode na de heiligverklaring, werd Damiaan in de eucharistievieringen vermeld. Sindsdien wordt hij binnen de Kerk grotendeels 'doodgezwegen'. Ook zijn laatste feestdag ging ongemerkt voorbij.
Een verklaring daarvoor heb ik niet bij de hand. Gebeurt de verwaarlozing bewust? Of is het nonchalance, gebrek aan attentie?
Dan hebben we eens een heilige van eigen bodem, iemand uit een vrij recent verleden, een persoonlijkheid die ook jonge mensen kan aanspreken, en we doen er niks mee. Heel merkwaardig. En ontgoochelend.
13-05-2013 om 13:30
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2013
Wie heeft er interesse voor de abdijkring van Postel
Sinds 1986 wordt de Abdijkring gevormd door een groep vrienden van de Postelse abdij én een aantal norbertijnen.
Twee keer per jaar ontmoeten zij elkaar om van elkaar te leren. De leken krijgen inzicht in de spiritualiteit en het leven van de norbertijnen, en hoe ook zij hun leven kunnen toetsen aan en boetseren naar het ideaal van Sint-Augustinus en Sint-Norbertus. Anderzijds vernemen de kloosterlingen graag wat over het dagelijkse leven van de gelovige leek in het gezin en de wereld van vandaag. De Abdijkring wil een ontmoetingsplaats zijn van deze twee leefwerelden tot verrijking van elkaar.
In het aanbod van de thema's van de ontmoetingsdagen kunnen we een drietal steunpilaren onderkennen: 1. Thema's die te maken hebben met de norbertijnse spiritualiteit en levenswijze. 2. Thema's die te maken hebben met het geloofsleven vandaag. 3. Bezoek aan andere norbertijnse gemeenschappen (om de twee jaar).
Momenteel telt de Abdijkring een vijftigtal leden maar nieuwe leden zijn hartelijk welkom. Er wordt wel verwacht dat mensen die lid worden van de Abdijkring de twee voorziene ontmoetingsdagen trouw bijwonen en actief aansluiten bij het leven, het bidden en werken van de abdijgemeenschap. Kortom, het gaat om het samen delen van lief en leed vanuit een norbertijnse verbondenheid.
Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met pater Nicolaas Gorts, prior en moderator Abdijkring, Abdijlaan 16, 2400 Mol of via nicolaasgorts@hotmail.com.
12-05-2013 om 20:43
geschreven door Gust Adriaensen
