Minister Jambon pikt één man uit een heel systeem eruit en geeft die de schuld geven van extreem tragische gebeurtenissen, nog voordat precies onderzocht en vastgesteld is, wat er allemaal fout ging. Dat getuigt gewoonweg van gebrek aan moed en kwaadaardige beschuldigingsdrang.

Wat Jambon doet is een ambtenaar, die zich niet verdedigen kan, aan het kruis nagelen, om het eigen politieke vel te redden. De minister  heeft klaarblijkelijk nog nooit gehoord of wil niet horen over 'politieke verantwoordelijkheid'.

26-03-2016 om 00:00 geschreven door Gust Adriaensen

Luckas Vander Taelen, Brusselaar en ex-Groenpoliticus,  voelt de behoefte om zijn hart te luchten en om schuldigen te zoeken voor de barbaarse terreur . Het weze hem gegund.

Maar stellen dat 'we' , hij bedoelt daarmee de politici-, altijd de andere kant opgekeken hebben en dat in die nalatige houding de oorzaak van de terreur ligt , is de waarheid geweld aandoen en dat weet hij ook. Overigens, tot niet zo lang geleden behoorde hij dan ook tot die 'we'.

Vander Taelen laat dus ook uitschijnen dat die terreuraanvallen niet zouden gebeurd zijn, als 'we' niet de andere kant hadden opgekeken. Dat steunt nergens op, is wishful thinking.

Vander Taelen is sterk in het beschuldigen van 'anderen', van de 'politici', zelf had hij ooit ook een politiek mandaat en hij manifesteert zich nog altijd als politicus in de brede betekenis. Maar echte oplossingen draagt hij niet aan.

Misschien moet hij de terreuracties van de laatste 20 jaar eens overlopen: New York, Parijs, Madrid, Londen, Grozny.... Hebben de Amerikaanse, Franse, Spaanse, Britse, Russische , ...politici ook de hele tijd de andere kant opgekeken?

Zo eenvoudig is het allemaal niet, meneer Vander Taelen! En het zo voorstellen dat het allemaal de schuld is van incompetente en lakse politici, is verre van correct en gewoonweg hatelijk en verwerpelijk in deze tragische omstandigheden.

23-03-2016 om 22:18 geschreven door Gust Adriaensen

Georges Bataille, Frans filosoof:

'Omdat men eindig is, gaat men te ver. Het is de dreiging van de rand. Er is niets achter de rand, achter de dood. Dit nihilisme voedt het zinloze geweld.'

21-03-2016 om 17:42 geschreven door Gust Adriaensen

-Bijna 165.000.000 Europeanen  (of 38% van de bevolking) lijden onder depressie, angststoornissen, slapeloosheid of dementie, volgens een grote nieuwe telling in dertig Europese landen.

-1 op de 4 Belgen is in behandeling voor een depressie of een andere psychiatrische aandoening.

-1 op de 10 Belgen slikt antidepressiva, dat zijn 700.000 pillen per dag tegen depressie.

-1.100.000 Belgen kochten in 2009 minstens 1 doosje antidepressiva.

-220.000 Belgen lijden aan een dwangstoornis.

-Rilatinegebruik bij Vlaamse kinderen met de diagnose ADHD: 2005: 15.000

            2009: 30.000

-1 op de 166 Vlamingen heeft een autismespectrumstoornis.

-In België is zelfdoding de eerste doodsoorzaak in de leeftijdsgroep van 25 tot 34 jaar, de tweede doodsoorzaak bij jonge mannen van 20 tot 24 jaar, en de derde doodsoorzaak bij vrouwen van 20 tot 24 jaar.

-Vlaanderen noteerde in 2007 met 161 zelfdodingen per miljoen inwoners het tweede hoogste cijfer binnen de Europese Unie.

-In 2008 lag het Vlaamse zeldodingscijfer met 1.027 anderhalve maal hoger dan het Europese gemiddelde.

20-03-2016 om 11:50 geschreven door Gust Adriaensen

XI/12
Vrijdag 18 maart 2016

Een monastieke lente

De lente die zich enkele weken geleden al aankondigde breekt steeds meer door. Af en toe is er een ijzig koude wind of een geweldige storm, met soms wat regen. Meestal schijnt echter overdag een flinke zon. Er wordt gespit, gezaaid, geplant en gesnoeid. Het spitten wordt meestal voorafgegaan door het bewerken van de grond met een “pioche”. Vele plekken en hoeken in tuin en op het terrein zijn sinds de oorlog een echte vuilnisbelt geworden. Er wordt opgeruimd en proper gemaakt. De jonge Fransman die nu bij ons verblijft is op alle terreinen even vaardig. Het is een meevaller nu we het vooruitzicht hebben dat we voor het eerst sinds de oorlog weer ons eigen terrein kunnen bewerken. Tevens worden de voorbereidingen getroffen om weer aan de bijenteelt te beginnen. Hoewel we tijdens de vasten in principe ’s zondags ‘s avonds niet naar filmen kijken, hebben we op aanraden van onze Fransman deze zondag toch van een leerrijke film genoten: Solutions locales pour un désordre globale, 2010. Hij toont helder aan hoe wereldwijd miljoenen mensen in de armoede werden gestort doordat de plaatselijke landbouw vervangen werd door chemische bedrijven of andere grote fabrieken en ondernemingen. Toch blijkt op eenvoudige wijze de rijkdom en vruchtbaarheid van de aarde benut te kunnen worden voor eigen voeding en onderhoud. Tenslotte logeren deze dagen enkele vrijwilligers van de Rode Halve Maan bij ons, om in Qâra een nieuw hospitaal op te richten. En ze denken dat reeds na enkele weken klaar te krijgen.

Tegen de verwachting en gewoonte in kon abouna Geoge deze zondag niet komen en zo werd het ’s middags een “Latijnse” viering (met byzantijnse en Arabische elementen) in plaats van een byzantijnse dienst. Deze keer is het thema van beide vieringen evenwel gelijk. In de byzantijnse liturgie wordt de heilige “Maria, de Egyptische” gevierd als model van boete en in de Latijnse viering wordt het Evangelie van de overspelige vrouw gelezen. Deze Maria is op 12-jarige leeftijd van huis weggevlucht, op zoek naar avontuur en plezier. En dat heeft ze ruimschoots kunnen beleven totdat ze bij een groep pelgrims terecht komt die naar Jeruzalem gaan om daar het feest van heilige Kruis te vieren (14 september). Zij sluit zich hierbij aan terwijl ze haar liederlijk leven verder zet. Wanneer allen in Jeruzalem de kerk van het hl. Kruis binnen gaan wordt zij door een innerlijke macht verhinderd. Zij wordt zich plots sterk bewust dat haar leven grondig moet veranderen en besluit dit ook te doen. Vanaf dat moment wordt zij als mee naar binnen gezogen en knielt voor het Kruis. Daar besluit zij de rest van haar leven in boete en gebed door te brengen, wat zij ook doet. Zij trekt naar de woestijn en leeft daar 47 jaar een streng leven van boete en gebed. Dan ontmoet zij de monnik Zosimus aan wie zij heel haar leven opbiecht. Zij vraagt hem voor haar “de heilige mysteriën” mee te brengen (de Eucharistie), wat die priester een jaar later ook doet. Wanneer die priester een volgende keer terugkeert vindt hij haar dood, uitgestrekt in het zand, met een briefje naast haar: “Na het nuttigen van de heilige mysteriën ben ik gestorven, begraaf hier het lichaam maar van de arme Maria en bid voor mij.” Dit is in het jaar 378. In de byzantijnse liturgie is zij een bijzonder voorbeeld van bekering en boete. Wij lazen vandaag het evangelie van de overspelige vrouw en de meesterlijke reactie van Jezus. Aan de overijverige aanklagers die haar volgens de wet van Mozes willen stenigen, zegt Jezus: “Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen” (Johannes 8, 7). Allen druipen af, de oudsten eerst. Zo heeft Jezus op onovertroffen wijze het geweld geopenbaard in hun eigen hart. Wanneer we anderen willen veroordelen, begint onze bekering op het ogenblik dat we in onszelf de bron van het geweld ontdekken en erkennen.

Verwoestend bedrog en bevrijdende waarheid

Het geweld kan de waarheid niet verstikken. Ooit wordt de waarheid toch openbaar. Helaas is de waarheid ondertussen niet in staat om het geweld tegen te houden. Erger nog, ondanks het feit dat de waarheid bekend is, blijft de leugen onverminderd zijn verwoestend werk verrichten in Syrië en elders. De niet bestaande massavernietigingswapens van Irak waren voldoende voor een vernietigende inval in 2003. De leugens over de massamoorden van M. Kadhaffi waren weer voldoende om in 2011 aan de verwoesting van Libië te beginnen. Uit de uitgelekte emails van H. Clinton hebben we nu de bevestiging gekregen dat het inderdaad de bedoeling was te verhinderen dat Kadhaffi met Afrikaanse landen een eigen munteenheid zou maken. De westerse bankiers en de grote bazen van de economie voelden zich benadeeld. Een oorlog zou trouwens de wapenbazen plezieren. En aan buit geen nood: goud, olie, wapens. Dezelfde monsterleugens hadden bijna Syrië vernietigd en overgeleverd. Obama had een jaar eerder de weg daartoe geëffend. Het gebruik van chemische wapens zou een rode lijn zijn. Hij wist goed dat de rebellen zelf met chemische wapens speelden, met de hulp van buitenlandse geheime diensten. Trouwens, Carla del Ponte had zich als eens in een onbewaakt moment in deze zin uitgelaten. Een UNO onderzoekscommissie wordt met veel mediavertoon naar Damascus gestuurd. Alle aandacht wordt toegespitst op gifgasaanslagen. En wat een toeval (?) dat juist wanneer de hoge heren gearriveerd zijn, vlak onder hun neus een gruwelijke gifgasaanval gepleegd wordt in Ghouta op kinderen die twee weken eerder ontvoerd waren uit alawitische dorpen van Lattakia (waar de media met geen woord over gerept hadden). Immers, in Ghouta was de bevolking al lang gevlucht. Geen enkele mainstream journalist stelt zich één enkele kritische vraag. Voordat de commissie enige vaststelling heeft kunnen doen, kraaien alle westerse politieke leiders dat Assad moet gestraft worden. Ook onze vrt specialisten verkondigden met de zekerheid van middeleeuwse waarzeggers dat Assad de schuldige was! Ondanks herhaaldelijk aandringen van de Syrische regering om de ware schuldigen op te sporen, kon de commissie maar geen antwoord geven. Uiteindelijk hebben ze nu officieel moeten toegeven dat het Syrische leger hierin geen schuld treft. Wie echter dan wel schuldig is, schijnt geen belang meer te hebben en niemand te interesseren. Daar was de hoge onderzoekscommissie ook niet voor opgericht. Zij moest een beschuldiging vinden tegen Syrië. En ze vonden niets. Obama was al onderweg met zijn oorlogsbodems. De Engelsen voelden nattigheid en deden niet mee. Nu zat Obama daar, hoog op het dak. Gelukkig was er Poetin nog, een gespecialiseerde hoogtewerker. Met Assad had hij afgesproken om de gelegenheid te baat te nemen om die gevaarlijke rommel van gifgas te laten opruimen. Het Syrische leger had die chemische wapens niet gebruikt en was dat ook helemaal niet van plan. En meteen was dit een kans voor Obama om van het dak te komen zonder al te veel gezichtsverlies. En wat schrijft onze vrt “conflictjournalist” nu? Hij brengt nog steeds de oude fabeltjes van voorheen en spreekt over de “bommen van Assad” en “toen Assad chemische wapens inzette”. Van enig kritisch inzicht nog geen spoor. Het is om te huilen of zouden we er een bonte avond mee geven? Die andere vrt “kenner” is al niet minder straf. Hij kruipt zogezegd in de huid van een Syriër en laat die man zeggen “wij wilden alleen maar brood”... Hij wil ons wijsmaken dat het volk vreedzaam protesteerde en het leger hen bloedig onderdrukte. Toen ik hier kwam in 2010 kosten ’n vijf-tal platte broden 1/10de van een €. Geen enkele familie die voor 1 € brood kocht, kon dit op één week opgegeten krijgen. Nu zorgt de regering trouwens er nog voor dat het brood goedkoop blijft, al is de rest extreem duur geworden. Het is duidelijk dat onze vrt-kenner en conflictjournalist nog steeds in de huid van een CIA-agent rondlopen en alles doen om de oorlogspropaganda aan te moedigen opdat dit land als een van de nog weinige zelfstandige landen eindelijk ook ten prooi zou vallen aan de westerse heersers. Vijftig jaar geleden is de CIA hier begonnen met staatsgrepen om het Amerikaanse plan van de pijpleiding voor Qatar en Saoedi-Arabië door Syrië te krijgen en Rusland de pas af te snijden. Syrië bleef een onafhankelijk land, het wilde zijn eigen volk dienen en niet de belangen van Amerika. Dat is de reden van de oorlog. James A. Lucas legt in een uitvoerig gedocumenteerd artikel uit dat de VS sinds W O II meer dan 20 miljoen mensen gedood hebben in 37 landen (US killed more than 20 million people in 37 “victim nations” since World War II, Global Research, 7 maart 2016). En William Engdahl zegt onomwonden dat de Syrische crisis niets met religieuze principes of wat ook te maken heeft. Het gaat om olie en macht en niets anders, zoals we vorige keer al (: http://sputniknews.com/middleeast/20160306/1035851666/syria-crisis-oil-talks.html#ixzz4272IcN52)

Syrië en Rusland, voorboden van een nieuwe wereldorde

Voor de Syrische crisis besteden de westerse media hun voornaamste energie, middelen en tijd aan het diaboliseren van Putin en Assad. Daarmee wordt de schuld van eigen misdaden handig in hun schoenen geschoven. De werkelijkheid is zowat het tegendeel van wat de media ons willen wijsmaken. Je kunt het zien als het negatief van een foto. Wat als negatief wordt voorgesteld is in feite positief en omgekeerd.
Op maandag 14 maart kondigt Putin aan dat een groot deel van de Russische legermacht vanaf de volgende dag uit Syrië teruggetrokken wordt. En zo gebeurt het. Onze media fantaseren rond “de verborgen agenda” van de “onbetrouwbare Russen”. Sommigen speculeerden over een breuk tussen Moskou en Damascus en zagen al nieuwe kansen voor de “gematigde rebellen”. De werkelijkheid is dat Putin vanaf het begin klaar en duidelijk gezegd heeft dat de Russische tussenkomst beperkt zou zijn in omvang en tijd, om een politieke oplossing te bevorderen. Hij was niet zo naïef van te denken dat hij hier het wereldterrorisme, door zovele landen gesteund, alleen zou kunnen oplossen. Zijn interventie was wel bijzonder efficiënt. Zowat 10.000 km2 met 400 steden en woongebieden werden heroverd. Het Syrische leger werd gemoderniseerd. De grote terreurgroepen zijn gekortwiekt en worden nu in het nauw gedreven. Hun tunnels, wapenfabrieken en –opslagplaatsen zijn vernietigd. De export van de gestolen olie is grotendeels afgesloten en vernietigd. Als een echt grotere broer laat Rusland nu de eer aan Syrië om Palmyra en Raqqa, de oogappel van Daesh te heroveren en het zal Syrië hierbij ondubbelzinnig blijven steunen. Rusland (met Hezbollah, Iran) heeft als enige het internationale recht gerespecteerd. Het handelde op uitnodiging en in samenwerking met de wettige Syrische regering, vandaar ook zijn groot succes. Het benadrukte de soevereiniteit van dit volk en de integriteit van zijn grondgebied. Tegelijk steunde het de nationale verzoeningsbeweging in heel het land en de humanitaire hulp werd flink opgedreven. Er zijn nu 102 hulpverenigingen klaar om de Syrische bevolking te helpen. Omwille van het staken van de vijandelijkheden, door een aantal rebellengroepen aanvaard, kan het leger zijn energie besteden aan het verder bestrijden van de grote terreurgroepen, nl. Daesh, Al Nousra (Al-Qaida in Syrië) en het islamitisch front (van Saoedi-Arabië). Acht commandanten, sleutelfiguren van de oppositie en 30 groepen respecteren het bestand. De beslissing om met de terugtrekking te beginnen heeft Putin vlak voor het begin van de vredesgesprekken in Genève afgekondigd. Een sterk moment voor Rusland en helemaal geen verzwakking voor Syrië. Zij die verwachten dat de Russen, naar het voorbeeld van de Amerikanen, jaren lang zouden wegzakken in een moeras dat ze zelf geschapen hebben, kunnen nu een totaal andere wereld zien groeien. Na vijf maanden van Russische interventie helt de balans definitief over in het voordeel van Syrië. De identiteit van Syrie, de eenheid van volk, leger en regering zijn sterker dan ooit. Het wordt steeds duidelijker dat niemand van buiten af het recht heeft te bepalen door wie en hoe het Syrische volk nu of in de toekomst moet bestuurd worden. Dat komt enkel aan het Syrische volk toe. Of om het met de woorden van S. Lavrov te zeggen: “De strijd tegen het terrorisme betekent helemaal niet dat iemand zich mag mengen in de interne aangelegenheden van een volk”. En wat Putin betreft, hij blijkt een unicum in de huidige politiek te zijn door in eenvoudige woorden te zeggen wat hij doet en te doen wat hij zegt.
Syrië en Rusland. Zoals de barbaren van weleer hebben de westerse heersers geen enkele belangstelling voor, noch kennis van de ware grootheid van deze landen en volken. Het betrekkelijk kleine Syrië, de bakermat van de beschavingen gaf het kostbaarste goed dat de mensheid ooit ontvangen heeft, het joods-christelijk geloof. Het immense Rusland, zo groot als China en Amerika samen, is het land van de geniale schrijvers en kunstenaars, de grote wetenschappers en onovertroffen handboeken van natuurkunde, wiskunde en scheikunde, de modus vivendi van ontelbare verschillende volkeren en nu van zijn herwonnen christelijke traditie en de vitaliteit in de orthodoxe monastieke gemeenschappen. De Europese Unie met zijn eurocraten en schimmige instellingen is verworden tot de zoveelste Amerikaanse staat, een kunstmatige grootheid die op instorten staat, een totale verloochening van het Europa van Lissabon tot Vladivostok. Syrië en Rusland zijn de voorboden van een nieuwe wereld. Hier gaat de unipolaire wereld, gedomineerd door de VS en hun vazallen over in een multipolaire wereld, waarin onder meer Rusland, Iran, China geen slaven van het westen zijn, maar gelijkwaardige partners. En de grote leiders, die door het westen ten onrechte als de gruwelijke dictators en schuldigen van alle ellende worden gebrandmerkt en samen met hun volk genadeloos worden bevochten, zullen de geschiedenis ingaan als de echte bevrijders van het Midden-Oosten, de wegbereiders van een nieuwe wereldorde en de feitelijke beschermers van een Europa zonder wortels en zonder visie.

Het allerbelangrijkste nieuws

Tijdens de komende Goede Week en vooral tijdens de dagen van het heilige Triduum (Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Paaszaterdag) voorziet de byzantijnse liturgie vele en lange diensten die het grootste deel van de dag en zelfs een deel van de nacht in beslag nemen. We bidden ook om Gods zegen over jullie. We sturen echter volgende week met Goede Vrijdag geen nieuwsbericht. Je vindt op onze website (www.maryakub.net) nu onder meer wel een bezinning over het belang van Jezus’ Kruisdood voor de mensheid (“The Apocalyps has begun...”). Dit is het echt belangrijke gebeuren: “Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest” (Marcus 15, 37). In deze kreet en in dit sterven zijn alle verzuchtingen en alle onschuldige slachtoffers van de mensheid van alle tijden vervat. Hiermee wordt voor goed de geschiedenis in twee verdeeld. En het zijn heidenen die hiervan het eerst getuigenis afleggen. Zij plaatsten het opschrift boven zijn hoofd: “Deze is Jezus, de Koning van de Joden” (Matteus 27, 37). Alle volken zijn geroepen om Zijn Koningschap te erkennen. En de honderdman, die medeverantwoordelijk was voor de uitvoering van deze doodstraf en het allemaal heeft zien gebeuren, getuigde onomwonden: “Waarlijk, deze mens, was Zoon van God” (Marcus 15, 39). De leerlingen van Jezus volgen Hem na van dood naar verrijzenis. Dit is een opdracht voor gans ons leven. Iedere dag kunnen we werken aan de verrijzenis van ons hart, maar de verrijzenis van ons lichaam zal God ons geven aan het einde der tijden.
Aan allen een vruchtbare Goede Week en een Zalig Paasfeest.
P. Daniel

19-03-2016 om 09:26 geschreven door Gust Adriaensen

Jurist en filosoof Thierry Baudet in Tertio:

'We hebben als maatschappij behoefte aan collectieve rituelen. Ik pleit er meer bepaald voor de rituele dimensie van het christendom in onze seculiere maatschappij te herwaarderen. Ik hou niet van godsdienstrelativisme. Het christendom is voor mij niet zomaar een religie naast alle andere wereldgodsdiensten.

Fundamentele concepten als gewetensvrijheid en scheiding van kerk en staat, die aan de basis liggen van onze democratische rechtsorde, konden slechts ontkiemen in een religieuze context die deze ideeën omarmde en tot wasdom bracht.

De keerzijde van gewetensvrijheid is persoonlijke verantwoordelijkheid als basis van denken en handelen. Met René Girard ben ik het eens wanneer hij het christendom de grootste revolutie in de menselijke geschiedenis noemt, omdat het de mens bewust maakt dat het kwaad in hemzelf aanwezig is. Vanuit dat besef leven, is een belangrijke morele oefening.'

17-03-2016 om 22:47 geschreven door Gust Adriaensen

Paus Franciscus:

Niemand kan uitgesloten worden van Gods barmhartigheid.

De Kerk is het huis waar iedereen welkom is en niemand wordt afgewezen.

17-03-2016 om 12:46 geschreven door Gust Adriaensen

Het losgebarsten schandaal binnen het Antwerpse politiekorps -niet minder dan 2200 man sterk en het best bewapend van alle korpsen- beroert de gemoederen.

Ook de politieke. En dan komt de burgemeester in het vizier. 'Rotte appels vervelend voor Bart De Wever', kopt een krant. Het zou wel eens erger dan 'vervelend' kunnen worden.

De burgemeester draagt de bestuurlijke en politieke eindverantwoordelijkheid voor het politiekorps. Dat is plezant en electoraal interessant wanneer kan uitgepakt worden met goede resultaten in bv. de bestrijding van de criminaiteit. Maar die eindverantwoordelijkheid is er ook,  wanneer er iets fundamenteels misgaat. En dat is inderdaad veel minder plezant.

Welke consequenties voor zijn functioneren als ambtsdrager, hij daaraan verbindt, is wat het Antwerpse politieschandaal betreft, nog niet duidelijk.

Uiteraard is de Antwerpse burgemeester niet persoonlijk verantwoordelijk voor de misbruiken in zijn korps. Maar de administratieve en politieke verantwoordelijkheid van politici -ministers, burgemeesters- in dergelijke situatie, roept onvermijdelijk de vraag naar een eventueel ontslag op. Remember de dioxinecrisis, de ontsnapping van Dutroux, enz.

En terecht kan nog maar eens de vraag gesteld worden of het verantwoord is dat de burgemeester van een stad met meer dan een half miljoen inwoners en van een van de grootste havensteden ter wereld, die functie cumuleert met het lidmaatschap van het parlement en het voorzitterschap van de grootste politieke partij.

Te veel hooi op de vork, versnipperde aandacht zijn nooit goed. De Wever is geen Uebermensch.

17-03-2016 om 12:42 geschreven door Gust Adriaensen

De Standaard en de VRT peilden ook naar de populariteit van een aantal politici en stelden een lijst samen met de populairste 30. Welke politici de peilers opnemen in de enquête bepaalt uiteraard de samenstelling van de lijst. Het is goed mogelijk dat politici die een hoge populariteitsscore zouden kunnen halen, niet konden aangeduid worden.

Opvallend is ook dat de top tien samengesteld is uit 6 ministers en 1 staatssecretaris uit de federale en Vlaamse regering en 2 voorzitters van regerende partijen. Oppositielid Johan Vande Lanotte handhaaft zich op de 8ste plaats, wat toch wel een merkwaardige prestatie genoemd kan worden.

Wellicht nooit vertoond in de Belgische politieke geschiedenis van de laatste decennia, is de grote populariteit van een Franstalige politicus. Premier Michel, de behoeder van de Belgische staatsstructuur, klopt voorzitter De Wever, de voorvechter van een Vlaamse republiek, in de populariteitspoll. Het kan een pijnlijk teken aan de wand zijn voor de Vlaamse nationalisten. Die pijn wordt nog scherper gemaakt door het belabberde resultaat dat minister-president Geert Bourgeois behaalt.

Het kan Boourgeois een troost zijn dat uit deze populariteitslijst nog maar eens blijkt dat populariteit weinig of niks te maken heeft met werkkracht en competentie. Die kwaliteiten kunnen de minister-president zeker niet ontzegd worden. Nochtans strandt hij op de tiende plaats. Dat Maggie De Block nu al zo lang en met ruime voorsprong de populairste is, heeft zij zeker niet te danken aan haar politieke en bestuurlijke talenten. Die zal ze wel bezitten, hoop ik, maar wie echt in het oog springende prestaties en realisaties van minister De Block kan opnoemen, mag zijn vinger opsteken. Nee, De Block dankt haar populariteit voor een groot deel aan haar figuur.

Het moge een troost zijn voor de politici die het niet goed (meer) doen in de populariteitsranking: als toekomstig politicus Sven Nijs in de enquête was opgenomen, dan zou hij onmiddellijk Maggie De Block het populariteitsvuur aan de schenen hebben gelegd!

(De top tien: 1. De Block 2. Peeters 3. Michel 4. De Wever 5. Crevits 6. Francken 7. Beke 8. Vande Lanotte 9. De Croo 10. Bourgeois)

16-03-2016 om 09:00 geschreven door Gust Adriaensen

De peiling van De Standaard en de VRT geeft aan dat de NV-A het slechtste resultaat boekt in 6 jaar en dat CD&V langzaam uit een diep dal klimt.

Er is veel kans dat NV-A nog verder wegzakt. De grote baas van de rechtse neoliberale vijver waarin ook CD&V en Open VLD aanvankelijk visten en dachten heel wat vette vissen binnen te halen, is te nadrukkelijk NV-A.

De christendemocraten beseffen al een tijd dat ze zich duidelijker moeten profileren op waarden die christelijk én sociaaldemocratisch zijn, in plaats van mee te helpen aan de afbraak van de sociale bescherming van de zwakkeren in onze samenleving. De hielen likken van de nationalisten heeft de partij helemaal geen goed gedaan.

Ongetwijfeld heeft de NV-A ook meer en meer te lijden onder het voorzitterschap van De Wever. Het zit ingebakken in zijn natuur dat hij verdeelt en polariseert. Niet alleen in Vlaanderen, in België, maar ook in zijn eigen partij.

Tot slot: de NV-A heeft de voorbije jaren de 800.000 coöperanten van Arco geregeld geschoffeerd en de Arco afgeschilderd als een criminele bende. Als het van NV-A afhangt zal het ACW, nu Beweging.net afgeslacht worden en kunnen de honderdduizenden coöperanten fluiten naar hun centen.

Ook die antisociale houding breekt de partij nu zuur op.

15-03-2016 om 18:46 geschreven door Gust Adriaensen

Uit een peiling van De Standaard en de VRT blijkt dat Groen, SP.A en CD&V winst boeken. NV-A en Open VLD vertonen dalende populariteitscijfers.

15-03-2016 om 08:15 geschreven door Gust Adriaensen

In een brief over het Jaar van de Barmhartigheid spreekt paus Franciscus onder meer over abortus. Lees wat de paus precies schrijft.

In een inleiding stelt de paus dat hij wenst dat het Heilig Jaar van de Barmhartigheid voor alle gelovigen een ervaring zou zijn van nabijheid van de Vader, wiens tederheid bijna tastbaar is, zodat ieders geloof gesterkt mag worden en de getuigenis effectiever.

De paus schrijft verder: Eén van de ernstige problemen van onze tijd is duidelijk de veranderende verhouding tot het leven. Een wijdverbreide en gevoelloze mentaliteit heeft geleid tot het verlies van de juiste persoonlijke en maatschappelijke gevoeligheid om nieuw leven te verwelkomen.

Sommigen ervaren de tragedie van een abortus met oppervlakkig bewustzijn, alsof zij de extreme schade die zo’n handeling inhoudt niet begrijpen. Vele anderen geloven echter dat ze geen andere keuze hebben, hoewel zij het moment zelf als een nederlaag beschouwen. In het bijzonder denk ik aan al die vrouwen die hun toevlucht hebben gezocht tot abortus. Ik ben mij wel bewust van de druk die hen tot deze beslissing heeft geleid. Ik weet dat het een existentiële en morele beproeving is.

Ik heb zo vele vrouwen ontmoet die in hun hart het litteken dragen van deze hartverscheurende en pijnlijke beslissing.

Wat er is gebeurd is ten diepst onrechtvaardig; maar alleen het begrijpen van de waarheid kan ons in staat stellen de hoop niet te verliezen. De vergeving van God kan niet ontzegd worden aan iemand die berouw heeft, vooral niet als die persoon met een eerlijk hart om het sacrament van verzoening vraagt. Mede om die reden heb ik besloten, niettegenstaande andere bepalingen, om aan alle priesters tijdens het Heilig Jaar de volmacht te geven om absolutie te schenken voor de zonde van abortus aan degenen die dit hebben laten plegen en die hier met berouwvol hart vergeving om vragen.

Mogen de priesters deze grote taak ten uitvoer brengen met woorden van oprecht welkom in combinatie met een overweging die de ernst van de begane zonde uitlegt. Mogen zij hen wijzen op een weg van authentieke bekering waarmee de ware en vrijgevige vergeving van de Vader, die alles met Zijn aanwezigheid vernieuwt, te bereiken.

Franciscus

Bijlagen:
https://www.kerknet.be/kerknet-redactie/nieuws/lees-de-brief-van-paus-franciscus-over-vergeving-voor-abortus#sthash.16EZJwik.dpuf   

De vzw JIL, Jongeren Info Life, zette een campagne op, die als bedoeling heeft vrouwen ernstig te doen nadenken en informatie te verstrekken over zwangerschap en zwangerschapsonderbreking.

Dat de organisatie haar visie, dat het leven beschermwaardig is vanaf de conceptie, niet onder stoelen of banken steekt, is de abortuslobby en een groot deel van de media een doorn in het oog. En zij doen er dus alles aan om JIL verdacht en monddood te maken.

Toch wel een merkwaardige opvatting over 'vrijheid van meningsuiting'. Al vele jaren wordt de goegemeente om de oren gekletst met propaganda voor abortus en euthanasie, dat alles onder het mom van individuele vrijheid en vooruitgang. Als er dan eens stemmen opgaan die de abortus- en euthanasiepletwals in vraag stellen, geldt klaarblijkelijk de zo bejubelde vrijheid van meningsuiting niet meer.

Nog erger is dat een minister zich door de abortuslobby laat verleiden tot censuur. Inderdaad, minister Weyts speelde het knechtje van de abortuslobby door een affichecampagne van de vzw JIL op de Antwerpse trams te verwijderen.

Waarop de minister zich steunt om dat te doen, is helemaal onduidelijk. Aan de affiche kan het moeilijk liggen (zie afbeelding). Weyts dus als censor. Al de politici die het zo vaak en zo graag hebben over de onaantastbare waarde van de vrije meningsuiting, moeten ze, als ze geloofwaardig willen blijven, de minister ter verantwoording roepen!

(meer inlichtingen over de activiteiten van JIL, zijn te vinden op www.jongereninfolife.be en www.ongeplandzwanger.be )

Bijlagen:
http://www.jongereninfolife.be   
http://www.ongeplandzwanger.be   

Paus Franciscus over migranten en vluchtelingen:

'We zijn een samenleving die door de globalisering van de onverschilligheid, de ervaring van het schreien en het lijden vergeten is.'

'Deze crisis, die kan gemeten worden in aantallen en statistieken, willen wij echter benaderen met namen, verhalen, families.'

'Wij moeten geen muren bouwen, maar bruggen. Er is geen behoefte om de deuren te sluiten, we moeten ze openen.'

'Beste leden van het Europees Parlement, de tijd is gekomen om samen aan het Europa te bouwen dat niet gefocust is op de economie maar wel op de heiligheid van de menselijke persoon en van de onvervreemdbare waarden.'

11-03-2016 om 16:57 geschreven door Gust Adriaensen

OPEN BRIEF

Aan Zijne Excellentie de Heer Didier Reynders,
Belgisch Minister van Buitenlandse Zaken

Excellentie,

Als Belg in Syrië, wil ik me richten tot U, een geëerde minister van ons geliefd land, om informatie te verschaffen over mijn situatie, en U tevens te vragen verder mee te werken aan onze bescherming en die van de bevolking.

In 2010 ben ik, pater Daniel Maes, een norbertijn van de Vlaamse abdij Postel-Mol naar Syrië gekomen, in dienst van de de religieuze gemeenschap van Mar Yakub, Qâra, Qalamoun. Ik kwam met vele vooroordelen en argwaan. Het contact met de bevolking en het land bezorgde me echter een cultuurschok. Het is waar, de persoonlijke politieke vrijheden bleken niet erg groot te zijn, maar evenmin belangrijk (hierin is inmiddels grote verandering gekomen onder meer door een meer partijen stelsel). Daartegenover stond evenwel de harmonieuze maatschappij van de vele verschillende gelovige en etnische groepen, die al eeuwen lang in vrede samenleefden. Verder was er de weldadige oosterse gastvrijheid en een zeer grote veiligheid, die wij in ons eigen land nooit hebben gekend. Stelen en baldadigheden waren nagenoeg onbestaande. Het land had geen schulden en kende geen daklozen. Integendeel, vele honderdduizenden vluchtelingen van omringende landen werden opgenomen en ook onderhouden als eigen burgers. Het dagelijks leven was bovendien zeer goedkoop, zoals de voeding. Ook scholen, universiteiten en ziekenhuizen waren gratis, zelfs voor ons vreemdelingen die tot een Syrische monastieke gemeenschap behoorden, zoals we zelf mochten ondervinden.

Inmiddels is er een verschrikkelijke oorlog uitgebroken. Met eigen ogen hebben wij gezien hoe vreemdelingen (niet Syriërs) brutale protestmanifestaties organiseerden tegen de regering. Zij maakten er zelf foto’s en filmen van, die door het TV station Al Jazeera in Qatar, wereldwijd werden verspreid met het valse bericht dat het volk in opstand kwam tegen een dictatuur. Hierbij nodigden zij de jongeren van ons dorp uit om zich bij hen te voegen. Er werden aanslagen en moorden gepleegd om beurt in soennitische en in christelijke middens om de indruk te wekken dat het ging om wraak als bij een interne burgeroorlog. Ondanks deze pogingen om haat en ontwrichting te brengen, bleef het volk één. De Syriërs protesteerden als één familie tegen de buitenlandse terreurgroepen en tegen de landen die hen steunen. Honderdduizenden onschuldigen werden vermoord, waaronder zeer vele regeringssoldaten en veiligheidsmensen. Scholen, ziekenhuizen, infrastructuur werden grondig verwoest.

Enkele miljoenen burgers vluchtten naar het buitenland. De meesten vluchtten evenwel in het land zelf naar zones die door het leger worden beschermd. Immers, de regering beslist had niet zijn oliebronnen in de woestijn te beschermen maar wel zijn eigen bevolking. In november 2013 waren wij zelf het doelwit. De aanvallen en beschietingen van tienduizenden zwaar gewapende strijders om ons heen waren zo erg dat er menselijk gesproken, geen mogelijkheid meer bleek om aan dood en verwoesting te ontkomen. God zij dank, is gans onze gemeenschap op meer dan wonderbare wijze hieraan toch ontsnapt, en tot heden ongedeerd gebleven, samen met de bevolking van Qâra, dank zij het leger. Daarna bracht de tijdige Russische tussenkomst, op vraag van de Syrische regering, een grondige kentering en werden eindelijk allerlei terroristische groepen eindelijk deskundig bestreden, waarvoor het volk erg dankbaar is en blijft. Dit geeft ook hoop. Toch blijven duizenden jihadisten, door het buitenland bewapend, getraind en grof betaald toestromen om alsnog de moedige weerstand van het volk te breken.

Zo beleven wij nu de grootste humanitaire crisis sinds WO.II. Wij trachten hieraan tegemoet te komen en iedereen in nood te helpen, vooral vanuit drie centra die door onze gemeenschap werden opgericht: in Damascus, in Tartous en in ons klooster zelf. Toch hebben we een tweetal weken geleden ook in het meest getroffen Aleppo hulp kunnen bieden met niet minder dan 8.500 pakketten, een ambulance en de vierde “hopitainer”, een uiterst kostbaar mobiel hospitaal. Daarom ontving Moeder Agnes-Mariam, stichteres en overste van dit klooster, recent in Moskou, in naam van de gemeenschap de belangrijke Femida-prijs voor vrede en rechtvaardigheid. Uiteraard kunnen wij deze hulp slechts blijven geven dank zij de milde steun van onze zeer vele weldoeners, van sommige internationale organisaties en landen zoals Nederland, die bereid zijn ons te steunen om mensen te helpen in de grootste nood, onverschillig tot welk geloof of etnische groep zij ook behoren.

Met groot vertrouwen richten wij ons tot u met de vraag u niet door leugens en mediamanipulatie te laten misleiden, maar moedig te erkennen wat werkelijk in Syrië gebeurt. Laten we de recente tragische voorbeelden niet vergeten. Op grond van grove leugens werden volkeren uitgemoord en landen verwoest. Bepaalde grootmachten wilden zich meester maken van de olie, het goud, de banken, de wapenvoorraden. Ook ons land hielp mee om bepaalde landen in de totale chaos te storten, waarin ze nu verkeren. Het waren illegale en mensonwaardige acties. Waarom?

Syrië is een soeverein land, de bakermat van de oudste beschavingen en de wieg van het kostbare christelijk geloof. Het heeft een wettige regering en een wettig gekozen president, door de overgrote meerderheid van het volk met zijn verschillende geloofsgemeenschappen en etnische groepen gedragen. Geen enkel internationaal recht kan enige inmenging door vreemden hier rechtvaardigen. De beslissing over zijn toekomst of regering komt alleen aan het volk zelf toe. Zult u meehelpen op grond van
grove leugens dit volk met zijn regering verder uit te moorden en te verwoesten, tegen alle internationaal recht en menselijke waardigheid in? Moet de vluchtelingenstroom nog groter worden? Behaagt het u een heel volk in een uitzichtloze ellende te storten omdat grootmachten hier hun pijplijn willen, zich meester willen maken van de olie, de gas of van dit zeer strategisch gelegen land? Vrede en veiligheid voor dit volk vereisen de erkenning van de onschendbaarheid van zijn grondgebied, van zijn onafhankelijkheid, zijn nationale eenheid en zijn culturele eigenheid. Bovendien, moet een broos bestand van de vijandelijkheden nu weer door nieuwe illegale, militaire interventies verbroken worden?

Excellentie, een waardig en bekwaam staatsman bereidt de toekomst voor, respecteert het internationaal recht, de soevereiniteit van andere landen, zoals hij wil dat deze van zijn eigen land gerespecteerd wordt en hij dient zijn volk (het Latijnse woord “minister” betekent “dienaar”). Wees moedig, neem contact met de Syrische regering, herstel de diplomatieke betrekkingen, hef onmiddellijk alle sancties op tegen het volk, omdat zij niets anders zijn dan economisch terrorisme, biedt edelmoedig uw hulp en mogelijkheden aan in naam van het Belgische volk. Wie echter de belangen van vreemde grootmachten dient om andere volken in de diepste ellende te storten, is een terroristenleider, de naam van staatsman onwaardig. Mogen we vragen dat u zich niet (meer) aan de kant van de moordenaars, maar aan kant van de onschuldige slachtoffers zult scharen? Dit verwachten wij, het Syrische volk, en zovele mensen van goede wil in België en elders van U. Hiervoor zullen zij u zeer dankbaar zijn en de toekomst zal u eren als een waardig staatsman.

Wil samen met onze noodkreet tevens onze eerbiedige groeten aanvaarden,
P. Daniel Maes (uit Postel-Mol) - Deir Mar Yakub, Qâra, Syrië - 11 maart 2016

11-03-2016 om 15:56 geschreven door Gust Adriaensen

XI/11

Vrijdag 11 maart 2016

Halfvasten voorbij

Het christelijk geloof in het oosten kent eigenlijk geen afzonderlijke, persoonlijke devoties. Alles wordt geïntegreerd in de liturgie zelf. Hier ligt ook het grote verschil tussen de vele persoonlijke Mariadevoties in het westen en de liturgische Mariaverering in het oosten. Zo herdachten we de zondagen van de vasten respectievelijk de iconenverering, de relikwieën en het heilig Kruis. Vorige zondag ging de aandacht naar Johannes Climacus (het Griekse ‘klimaks’ = ‘ladder’) wiens “Ladder van deugden” (Latijn ‘Scala Paradisi’) beschouwt wordt als een model voor de geestelijke strijd in de veertigdagentijd. Dit werk wordt in de monastieke traditie bij voorkeur in de vastentijd gelezen. En vorige donderdag werd “de grote canon van de vasten” gezongen, samengesteld door de heilige Andreas, aartsbisschop van Kreta (rond 720). De 9 ‘oden’ of gezangen bevatten samen 320 ‘tropairen’ of poëtische verzen, gebeden. Het is een indrukwekkende vesperdienst die meer dan twee uur duurt.
Zaterdagavond komt een jongeman uit Frankrijk toe. Hij wil een tijd komen helpen en meeleven. Hij is osteopaat en als boerenzoon uit Bretagne goed thuis in de landbouw, maar hij zou graag nog verder studeren om geneesheer te worden. Hij heeft al ontwikkelingswerk gedaan in Australië en op de Filipijnen. Naast Frans spreekt hij ook goed Engels. Het klikt meteen. We eten samen met de fraters en gaan kennismaken met de rest van de gemeenschap. Onze verantwoordelijke voor de ploeg van de Rode Halve Maan heeft bijzonder veel last van rugpijnen. Na een eenvoudige massage van tien minuten blijkt hij er al van verlost te zijn. Natuurlijk komen meteen meerderen met dezelfde klacht naar boven, maar dat is voor later. De volgende dagen merken we dat hij een bijzonder handige kerel is in de tuin en op het terrein. Er wordt flink wat aangeplant.
Zondagnamiddag nemen we hem mee voor een bezoek aan de pastoor van Qara. Eerst nemen we deel aan de eucharistie van de parochie om half vijf. Daarna worden we al meteen uitgenodigd door een familie om even koffie te komen drinken, wat we graag aanvaarden. Daarna trekken we naar de pastorie. De eigenlijke bedoeling is abouna Georges helpen om een dynamische huwelijkspastoraal uit te bouwen. Concreet: de overgang maken van “een cultuur van de dood” naar een “cultuur van het leven” en de ware vrijheid. De contraceptieve cultuur wordt hier niet met zulk een agressieve campagne in de openbare opinie gevoerd als in Europa, maar de contraceptieve praktijk blijkt al even erg te zijn. Hoe zijn we daar achter gekomen? Een van de verantwoordelijken van de hulpploeg, een ingenieur, kwam een tijd geleden vertellen dat hij verloofd is en dat hij graag met zijn meisje eens langs wilde komen voor een goede christelijke huwelijksvoorbereiding. Ze zijn beiden uit Qara. We hebben er toen een gezellige avond van gemaakt samen met de fraters. We vroegen hoe zij hun huwelijk zagen en het werd een leerrijke uitwisseling over het wezen van het christelijk huwelijk: eenheid, trouw, onverbreekbaarheid, vruchtbaarheid... Dat er wetenschappelijke, natuurlijke methoden bestaan om eigen vruchtbaarheid zelf te beheersen, schenen ze niet te weten. Ze waren er geweldig aan geïnteresseerd. Ik vroeg hen een echtpaar of dokter te zoeken die daarvan op de hoogte is maar die bleken in Syrië onvindbaar. Zo namen we dan contact met onze deskundige en toegewijde vrienden van het Sensiplan® in België. We verzamelden en kregen de nodige informatie om een grondige voorlichting te geven aan de pastoor opdat hij alvast overtuigd is van het grote belang hiervan. De contraceptieve cultuur is de grootste ramp van de laatste halve eeuw, niet alleen op gebied van de gezondheid maar ook op gebied van het morele leven. Al jaren geleden werden door de Wereld Gezondheids Organisatie de twee bestanddelen van iedere contraceptieve pil gekatologeerd onder de gevaarlijkste kankerverwekkende stoffen voor de gezondheid van de mens. Bovendien is het percentage van echtscheidingen bij echtparen die contraceptie gebruiken 50 % terwijl dit voor hen die de natuurlijke methoden benutten minder van 4 %. Als je dit in Europa vertelt, jaag je meteen een massa mensen de kast op (waaronder theologen, andere - logen en - peuten). Eens zal de waarheid toch doordringen. Ook de pastoor is enthoesiast en denkt al aan voordrachten over heel het bisdom. Helaas, hier is een dergelijk onderwerp nog te zeer taboe, zeker voor een priester. Er zal hulp moeten komen van buitenaf of we moeten een jong dynamisch koppel vinden, waarvan de vrouw Syrisch is en die deskundige “consulenten” willen worden. Het zou een historische ommekeer kunnen brengen in dit land. Jawel, er zijn op dit ogenblik nog andere zorgen maar deze bijdrage zou van onschatbare waarde zijn. Laten we bidden voor een volgende stap en een goede oplossing: NFP in Syrië!
We krijgen op vrijdag (een school-vrije dag) bezoek van de jonge pastoor van Nebek die met een groep van 17 jonge catechisten een bezinningsdag wil houden. Dat is juist de dag dat de akathisthymme ter ere van O.L.Vrouw ’s middags in haar geheel wordt gezongen.
In de loop van de week kregen we nog bezoek van een Franse pastoor met een groep sympathieke parochianen. Dat ze geen enkele moeilijkheid ondervonden bij hun reis, is een aanmoediging en verdient navolging. Het is een aangename kennismaking. Er is ook een waalse journalist bij die ons vroeger al eens kwam opzoeken (in de abdij Postel) en een goede reportage maakte. Ik vroeg hem of de mentaliteit in België stilaan gunstig aan het veranderen is, maar dat was volgens hem niet erg het geval. Hij verwees naar de dwaze uitspraken van onze minister van buitenlandse zaken. Dit was voor mij de spreekwoordelijke druppel die mijn emmer deed overlopen. Vandaar mijn open brief, in het Nederlands en het Frans. Mag uiteraard vrij verspreid worden, hoe meer hoe liever.
(P.S. Laat me nog even vermelden dat ik op mijn bericht vorige keer - Parels uit de Russische orthodoxie – verschillende erg positieve reacties mocht ontvangen, wat ik beschouw als een belangstelling voor ware geestelijke diepgang. Moge deze belangstelling steeds meer toenemen).

Enkele activiteiten

We herinneren aan de Mars voor Syrië, nu zaterdag 12 maart, Spuiplein, DEN HAAG, 14.00 u (Contact: +32 (0)472 77 79 03 – vrij_syrie@telenet.be; Affiche: http://i66.tinypic.com/2hoemty.jpg;Facebook: https://www.facebook.com/events/431296530401838/)
Er is ook nog een manifestatie voorzien nu zondag 13 maart 14.00 u, Avenue Franklin Roosevelt 3, Bruxelles (Affiche http://i63.tinypic.com/25qd4lf.jpg; Contact: +32 (0)485 29 29 26 - sadee012345@yahoo.fr)
Zaterdag 12 en zondag 13 maart organiseert FSSP (Maison St. Paul, rue des Minimes, 27, 1000 Brussel) ontmoetingen met moeder Agnès-Mariam (www.fssp.be). Zaterdag om 15.00 u. Zondag na de eucharistie van 9.30 u, rond 11.45 u
Maandag 14 maart om 13.00 u wordt door de Poolse Europarlementariër M. Marek Jurek en anderen een “diner débat” georganiseerd met moeder Agnes-Mariam in het Europees parlement.
P. Daniel
P.S. In een afzonderlijke bijdrage voeg ik hierbij een open brief aan onze minister van buitenlandse zaken, een Nederlandse en een Franse versie in pdf.

11-03-2016 om 15:49 geschreven door Gust Adriaensen

Bekijk de videoboodschap van paus Franciscus voor de maand maart. Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://youtu.be/510kBYj57cc   

Oxfam heeft een rapport gepubliceerd dat aantoont hoe onze economie ten dienste staat van de 1% allerrijksten.

Om dat schokkende onevenwicht te herstellen, moeten onder andere de belastingparadijzen worden aangepakt!

08-03-2016 om 19:03 geschreven door Gust Adriaensen

Volgende belangrijke acht basisartikels horen zeker ook thuis in een Vlaamse grondwet. Een gratis advies aan Bourgeois. Vrij naar Animal Farm van George Orwell:

1. Al wie zich Belg noemt, of meent een Belg te zijn, is een vijand.
2. Al wie foutloos ‘Wat Wals is, vals is’ kan zeggen, is een vriend.
3. Geen enkele Vlaming zal zich draperen in een Belgische vlag.
4. Geen enkele Vlaming zal voor de Rode Duivels supporteren.
5. Geen enkele Vlaming mag een aflevering van ‘Thuis’ of van ‘Familie’ missen.
6. Geen enkele Vlaming mag in een Louis XIV-bed slapen.
7. Geen enkele Vlaming mag Franse of Waalse wijn drinken.
8. Alle Vlamingen zijn gelijk maar sommige Vlamingen zijn meer gelijk dan andere.

08-03-2016 om 11:48 geschreven door Gust Adriaensen

De journalist Roderik Six beweert in Knack dat 'ook in Europa de georganiseerde religie zich aan censuurdrift bezondigt'. Als bewijs van die zeer algemene beschuldiging, vermeldt hij een rechtszaak die door een Franse katholieke organisatie werd aangespannen tegen het vertonen van een film. Toch wel erg magertjes om 'de georganiseerde religie' te beschuldigen van censuurdrift.

Ik wil de heer Six een aantal inspiratietips aan de hand doen voor een hele reeks artikels over censuur- en andere driften van bv. het kapitalisme.

Vele lezers hebben ongetwijfeld belangstelling voor wat journalist Six zoal denkt over de productiedrift, de consumptiedrift, de winstdrift, de modedrift , de reclamedrift, en ja ook, de censuurdrift van de kapitalistische religie.

06-03-2016 om 20:25 geschreven door Gust Adriaensen