Klik op de link om de video van de Paus te zien: 

https://youtu.be/nTjbtKfvUIE

30-10-2021 om 10:32 geschreven door Gust Adriaensen

'ALS het links is...'klinkt het herhaaldelijk in de laatste alinea van Mia Doornaerts column in De Standaard van 28 oktober.

Deze adellijke 'blanke seut' (zo betitelt ze zichzelf) noemt toch wel heel wat voorwaarden op die vervuld moeten zijn om zichzelf op de blanke seutenborst het label 'rechts' als eretitel op te spelden.

Het is zo goed als onmogelijk dat alle 'alsen' de realiteitstoets doorstaan. En dus is barones Doornaert, in haar Leuvense studententijd toch een beetje de rode compagnon van Paul Goossens en Ludo Martens, eigenlijk nog altijd niet helemaal aan die eretitel toe. Van de revolutionaire Leuven '68-barricades naar het pluche van de Brusselse salons: de mars is niet helemaal voltooid.

Over 14 dagen een volgende stap 'voorwaarts rechts!', een volgende poging om de realiteit te doen passen in haar ideologische kraam. Pogingen waartoe de linkse gazet 'De Standaard' haar grootmoedig de kans biedt.

29-10-2021 om 20:39 geschreven door Gust Adriaensen

Het is goed dat Luc Van Gorp, voorzitter CM, in De Standaard van 21 oktober,  de personeelsproblematiek in het onderwijs verruimt tot andere sectoren en dat hij zoekt naar de oorzaken ervan.

Ik ben het met hem eens dat meer en meer mensen het gehad hebben met 'een lineair systeem waarin snelheid, efficiëntie en excellentie de ultieme maatstaven zijn'.

Dat systeem dat mensen doet afhaken en ziek maakt, moet grondig onder de loep genomen worden, moet fundamenteel veranderd worden. Van Gorp heeft overschot van gelijk dat dergelijke hertekening, dergelijke 'renaissance' vorm moet krijgen met grote inbreng van de basis en van het georganiseerde middenveld.

22-10-2021 om 19:53 geschreven door Gust Adriaensen

Goede Vrienden

Ieder mens draagt bewust of onbewust een onstuitbare honger naar het volmaakte geluk en dus naar  God in zich, wat we eerder (XVI.30; 23 juli 2021) treffend konden illustreren met de bekering van de heilige Augustinus. Hij begint zijn   “Belijdenissen” ook met de vermaarde woorden “Irrequietum est cor nostrum donec requiescat in Te - Onrustig is ons hart totdat het rust in U”. Het eerste deel van zijn  leven is een hartstochtelijke zoektocht naar het ware, het schone, het goede, het volmaakte geluk. Pas vanaf zijn bekering beseft hij dat heel zijn wezen eigenlijk hunkert naar God, de enige die dit alles geven kan. Ik wil nu zijn levensverhaal vervolledigen en het verdere verloop voorstellen omdat het eveneens zo inspirerend is.

Na zijn bekering en zijn doopsel door de  heilige Ambrosius in Milaan in 387, wil Augustinus terug naar N-Afrika, naar het ouderlijk huis in Thagaste. Ver van alle drukte  en samen met vrienden wil hij daar een contemplatief leven leiden zoals hij eerder beleefde op het landgoed van zijn vriend in Cassiciacum (NW van Milaan). Voor hun vertrek, in Ostia, sterft zijn moeder Monica, in grote dankbaarheid om wat ze mocht beleven: de bekering van haar man en nu van haar zoon. De kinderen willen haar naar  Afrika overbrengen maar zij hecht er geen enkel belang aan en vraagt enkel dat ze voor haar zouden bidden bij het altaar van de Heer. Drie jaar (388-391) leeft Augustinus een gelukkig religieus gemeenschapsleven als monnik, asceet, theoloog en bekend schrijver, samen met een kleine groep. In de lente van 391 gaat hij een vriend, die zich bij hen wil voegen opzoeken in Hippo, na Carthago, de grootste en belangrijkste stad van Numidië. Hij weet echter niet dat de oude bisschop Valerius, een Griek, dringend  op zoek is naar  iemand die in het Latijn kan prediken. De volksmenigte herkent Augustinus en begint te roepen “Augustinus priester”! Hij zelf protesteert, smeekt en weent … tevergeefs. Uiteindelijk vraagt hij enkele maanden om zich voor te bereiden. Hij aanvaardt dit offer als uitboeting voor zijn zonden.   Hippo biedt voor hem geen enkele vreugde. Hij wordt priester gewijd en vijf jaar later hulpbisschop van Valerius, die hij ook zal opvolgen. In Hippo was er een verschrikkelijke kloof tussen rijken en armen: de armen leefden in krotten aan de haven, de rijken in villa’s in de stad. Bovendien  waren er meer donatisten dan katholieken. De donatisten vormden een sterk georganiseerde en fanatieke sekte, genoemd naar de schismatieke bisschop  Donatus van Carthago. Vanaf 312 leerde hij dat  alleen heiligen de ware Kerk vormen en dat de geldigheid van de sacramenten afhangt van de heiligheid van de bedienaar. Het donatisme verscheurde de Kerk en de samenleving. Augustinus zal verschillende werken schrijven tegen de donatisten en stellen dat de zonde wel de Kerk besmeurt maar ons niet uitsluit van de Kerk. Hij heeft veel geleden onder hun aanvallen.

Augustinus laat een klooster bouwen en wil rond zich de clerus verzamelen in een soort monastiek gemeenschapsleven. Porphirius, zijn biograaf, schrijft dat Augustinus “een onvermoeibare bisschop en herder was, die de weg effende voor het monastieke leven in Afrika”. Drie jaar voor zijn dood dicteert hij zijn “Retractationes” of herzieningen. Hierin geeft hij vooral veel zelfkritiek en zelden een zelfverdediging. Hij is onder meer veel  kritischer tegenover de mythologie en de heidense cultuur. Wat wij in de huidige “mémoires” van vele groten overvloedig aantreffen, is bij hem totaal afwezig: de zorg voor eigen postume glorie. Hij blijft gefascineerd zoeken naar de waarheid omtrent God en de Kerk, precies zoals hij in zijn “Belijdenissen” schreef: “Laat heb ik U liefgekregen, o schoonheid, zo oud en zo nieuw… Ik werd ver van U gehouden door dingen, die niet bestaan zouden hebben, als ze niet in U bestaan hadden…Wanneer ik U eenmaal aan zal hangen uit heel mijn wezen, zal er voor mij nergens meer leed zijn… Gestreden wordt er tussen mijn boze droefheden en mijn vrome vreugde… Ik, arme, Heer heb erbarmen met mij… Geef wat Gij beveelt en beveel wat Gij wilt… Wie immers naast U iets liefheeft dat hij niet om Uwentwil liefheeft, heeft U te weinig lief. O liefde, die altijd brandt en nimmer dooft, o liefde, mijn God, steek mij in brand! Geef mij onthouding!...” (X, XXVII, 38; XXVII, 39, XXIX, 40).

Hij die aanvankelijk niet kon begrijpen hoe een man kan leven zonder passionele liefde voor een vrouw en hij die onder druk van zijn moeder afscheid nam van zijn eerste vriendin en ondertussen toch een tweede vriendin nam, ontdekte de liefde van God als een veel groter geluk. Van dan af kon hij niet leven zonder vrienden om hem heen. Als bisschop verzamelde hij zijn clerus en leefde  met hen als in een  monastieke gemeenschap, waar het werk grotendeels vervangen werd door de pastorale zorg. Het doel dat hij nastreefde was: één hart en één geest vormen in God. In 430, in zijn 76^e levensjaar en het 35^e van zijn bisschopsambt komen de vandalen aan in Hippo. Op zijn ouderdom behield hij een volkomen helderheid van geest. Hij heeft geen testament gemaakt maar vroeg om goed zorg te dragen voor de bibliotheek van de kerk. Tien dagen voor zijn dood vroeg hij hem niet meer te komen bezoeken. Hij voelde zich zondaar, wilde wenen en bidden om zich voor te bereiden op de definitieve ontmoeting met God. Wanneer hij op 28 augustus 430 de keizerlijke uitnodiging ontvangt voor deelname aan het derde oecumenisch concilie in Efeze (431), sterft hij.

Augustinus is eerder een voorloper van de Middeleeuwen dan een uitloper van de Oudheid. Hij heeft de grootste invloed uitgeoefend op de westerse beschaving. Hij is theoloog, filosoof, bijbelgeleerde, polemist, redenaar, schrijver, opvoeder en vooral herder. Hij schreef 113 boeken, 226 brieven en liet meer dan duizend preken na. Meest bekend zijn de “Belijdenissen” (397-401) en vervolgens zijn “Stad Gods” (413-426). De verwoesting van Rome in 410 door de Visigotische koning Alaric is het begin van de val van het Romeinse Rijk. Sinds ’n eeuw is het Romeinse Rijk christelijk geworden en vele heidenen zien hierin de oorzaak van de ondergang van Rome. Hiertegen gaat Augustinus frontaal in de aanval: Rome is het slachtoffer geworden van zijn  eigen wreedheid en morele verwording. Geen rijk kan blijven bestaan op overheersing, uitmoorden en plunderen van andere volken. Augustinus schrijft een theologie van de geschiedenis en van de tijd. Hij onderscheidt twee principe: de aardse  vergankelijke rijken en het blijvende, geestelijke  Rijk Gods. Dit werk heeft een enorme invloed gehad en is meer dan 500 maal met de hand gekopieerd en bewaard in verschillende  bibliotheken. Zijn meest dogmatisch diepzinnige beschouwing handelt “Over de Drie-eenheid”, waaraan hij meer dan 15 jaar heeft gewekt (tussen 399-419). In zijn preken over de psalmen treffen we naast een diepe geestelijke inhoud tevens sprankelende woordspelingen aan.

Augustinus (354-430), een man van vlees en bloed, heeft langs de ervaring van menselijke liefde en vriendschap de weg naar de ware Bron gevonden: Gods immense Liefde.
                                                                                                                         P. Daniel

22-10-2021 om 19:48 geschreven door Gust Adriaensen

Terecht wijst Tineke Beeckman in De Standaard van 21 oktober op de verantwoordelijkheid van mevrouw De Vos als zaakvoerder en manager. Zij was al jaren op de hoogte van Bart De Pauws gedrag ten aanzien van werkneemsters en medewerksters en liet na de nodige maatregelen te treffen.

Er zijn andere dossiers bekend waarbij gerecht en media ook aandacht hebben voor de superieuren van daders en slachtoffers, wanneer die oversten grensoverschrijdend gedrag toedekken of nalaten daaraan paal en perk te stellen .

21-10-2021 om 20:18 geschreven door Gust Adriaensen

18-10-2021 om 10:21 geschreven door Gust Adriaensen

'België mist al een halve eeuw kansen op een fundamentele remedie voor zijn aangeboren handicaps', schrijft Bart Sturtewagen in De Standard van 15 oktober.

Een merkwaardige zin. Als die handicaps aangeboren zijn, kwamen ze dan pas tot uiting na 140 jaar? Welke zijn die 'aangeboren handicaps'? En wat is een fundamentele remedie?

De klemtoon ligt m.i. al te vaak en bijna uitsluitend op de bestuurlijke structuur van België. Politici en journalisten verspreiden de overtuiging dat een bestuurlijke herinrichting alleen maar voordelen oplevert voor de bevolking. Die reorganisatie moet dan voor de ene in de richting van een sterkere federale staat België gaan, voor de andere is een onafhankelijk Vlaanderen het paradijs.

Alleszins is het zo dat de 'aangeboren handicaps' niet verhinderd hebben dat België, ondanks de (sub)regionale verschillen, uitgegroeid is tot een van de welvarendste en rijkste landen ter wereld met een sociaal zekerheidssysteem dat (tot nu toe) ook de zwaksten en meest weerlozen een vangnet kan bieden.

16-10-2021 om 10:41 geschreven door Gust Adriaensen

Beste medewerkers,

De voorbije maanden zijn niet gemakkelijk geweest, maar toch zorgden jullie ervoor dat de plaatselijke pagina’s van Kerk & leven elke week konden verschijnen. Een niet geringe verdienste. Mede namens onze 500.000 lezers: een herhaald oprecht dankjewel. Na bijna twee jaar kunnen we ook weer fysiek samenkomen zonder al te grote beperkingen. Daar willen we graag gebruik van maken om enkele ontmoetingen te organiseren om jullie te danken voor jullie onverdroten inzet. Sedert enkele maanden is de Nederlandse benedictijnermonnik Thomas Quartier getransfereerd naar de abdij Keizersberg in Leuven. Thomas is verbonden van de KU Leuven als professor liturgie, maar hij is ook een artistieke benedictijn. Hij schrijft niet alleen erg gesmaakte boeken (zie www.halewijn.info), hij is ook muzikaal actief. Op dit moment trekt hij door Vlaanderen en Nederland met Bedezang: een muzikale bezinning tussen psalmen en Bob Dylan.

Wie de tijd wil heiligen, heeft liederen nodig. Vanouds bestaat daar de traditie van het getijdengebed voor, in de kloosters en daarbuiten. Maar ook andere, eigentijdse geluiden kunnen ons helpen om de scharniermomenten van ons leven te markeren. Thomas Quartier, benedictijnermonnik, theologiehoogleraar en boekauteur zal in deze muzikale bezinning zijn eigen liederen in de traditie van de psalmen en Bob Dylan zingen en daar beschouwingen bij geven. Dit jaar verschenen ze, gearrangeerd door Dick Maes Broekema, als boek en op cd onder de titel ‘Bedezang’. Ook kwam dit najaar de bonus-cd  ‘Deur op een kier. Monastieke resonanties van Bob Dylan uit’. Broeder Thomas zal de liederen samen met Dick Maes Broekema live presenteren - een unieke gelegenheid om gezongen spiritualiteit te beleven en de monnik in jezelf te ontdekken. Uiteraard zullen boek & cd ook verkrijgbaar zijn en zal br. Thomas ze na afloop graag signeren en met de bezoekers in gesprek gaan.

We vroegen br. Thomas om dit programma ook voor onze medewerkers aan te bieden.
Dat zal gebeuren op 4 plaatsen:
Scherpenheuvel (Mariahal) op zaterdag 27/11 om 15 uur,
Aalst (Sint-Paulus & Onze-Lieve-Vrouw-Ten-Rozenkerk) op vrijdag 3/12 om 20 uur,
Brugge (Grootseminarie) op vrijdag 10/12 om 20 uur en
Antwerpen (Sint-Annakerk - Linkeroever) op zondag 12/12 om 15 uur.

Schrijf vlug in want het aantal plaatsen is beperkt. Zolang de voorraad strekt kan je maximaal twee toegangskaarten per persoon aanvragen (via bijgaand inschrijvingsformulier).
We kijken ernaar uit om jullie na zoveel maanden weer fysiek te kunnen begroeten en wensen jullie intussen alle succes met de herabonnering.

Tot binnenkort,

Toon Osaer, algemeen directeur
Luk Vanmaercke, hoofdredacteur
Tom Heylen, diensthoofd dienst parochiebladen

12-10-2021 om 17:59 geschreven door Gust Adriaensen

Beste vrienden, Van 22 tot en met 26 november 2021 vindt er op het gastenkwartier van de abdij van Postel een retraite plaats met als thema "Meditaties over het boek Deuteronomium”. Mgr. Ron van den Hout, bisschop van Groningen-Leeuwarden, zal deze retraite begeleiden. De eerste conferentie van de retraite is op maandag 22 november om 10u30. Toekomen kan vanaf 9u30. Het einde van de retraite is voorzien vrijdag 26 november na het middagmaal omstreeks 14u00. Tijdens deze retraite is er tijd voor stilte en gebed. Dagelijks sluiten we aan bij de H. Mis en het getijdengebed van de abdijgemeenschap. Elke dag worden er twee inleidingen verzorgd. Meer informatie vindt u in de folder in bijlage. Hartelijke en genegen groeten, In  Jezus en Maria,   Pater Benny   Inschrijvingen en inlichtingen bij pater Benny Berrens Abdij van Postel Abdijlaan 16 2400 Mol-Postel 0496 50 15 23 of via gastenkwartier@abdijpostel.be Bijlagen: Retraite - 2021 - november.pdf

10-10-2021 om 21:25 geschreven door Gust Adriaensen

Gebedsintentie van paus Franciscus voor oktober:  de echte zending van een christen.

Klik op onderstaande link.

Bijlagen:
https://youtu.be/nTjbtKfvUIE   

02-10-2021 om 09:52 geschreven door Gust Adriaensen

Het optreden van barones Mia Doornaert in De Afspraak van vorige dinsdag 28 september, is verhelderend voor de extreme ideologische en politieke visie die zij fanatieker en fanatieker koestert.

Ook schokkend door de fundamentalistische bijna hysterische gedrevenheid en opwinding waarmee zij doorratelend haar verafgoding voor de extreem rechtse provocateur Eric  Zemmour onder woorden probeerde te brengen en zijn veroordelingen minimaliseerde. Daarbij merkte psychiater Verhaeghe fijntjes op dat de man met, volgens Doornaert, 'een mateloze liefde voor Frankrijk', wel 'veroordeeld was volgens de Franse wetgeving die hij promoot'.

Mia Doornaert raakte helemaal de trappers kwijt, toen het hoofdstuk Zemmour en vrouwen ter sprake kwam. De barones die er zich graag op laat voorstaan , een verdedigster van de rechten en van de gelijkwaardigheid van de vrouwen te zijn, nam op een onsamenhangende, stokkende en extreem emotionele en verbijsterende manier, de verdediging op zich van de seksistische en vernederende uitspraken van Zemmour over vrouwen.

01-10-2021 om 17:32 geschreven door Gust Adriaensen

Er is in westerse landen een toenemende trend om begrafenisrituelen, ook religieuze, af te handelen los van de (geloofs)gemeenschap waartoe de overledene behoord heeft en waarin hij of zij geleefd heeft. Dat leidt onvermijdelijk tot de erg beperkte aanwezigheid van niet alleen familieleden maar vooral ook van vrienden en buren bij begrafenisrituelen en tot een intenser isolement en een grotere anonimiteit.

Die tendens ontzegt aan mensen de herinnering van een gemeenschap. Aan de manier waarop een cultuur met zijn doden omgaat, kunnen wij aflezen wat haar verhouding is met de levenden. Volgens de christelijke overtuiging heeft de mens een waarde die de dood overstijgt.

Het respect voor de overleden nabestaanden houdt ook in dat de kinderen, ook al zijn ze niet langer kerkelijk, zich afvragen of het niet de diepste wens was van de overleden ouder om een kerkelijke uitvaartplechtigheid te krijgen.

29-09-2021 om 07:43 geschreven door Gust Adriaensen

In het 'Algemeen Kohier van Lasten, Bedingen en Voorwaarden, die bindend zijn voor het verkopen der onroerende  goederen die deel uitmaken van het Koninklijk Domein der Kempen, gelegen onder de gemeenten Retie en Arendonk, ter plaatse gekend onder de benaming 'Reties Goor', en die verkocht werden door de Compagnie Immobilière de Belgique, gevestigd te Brussel', blijkt dat bij de verkoop in 1951 onder de rubriek '6. Erfdienstbaarheden', het volgende staat vermeld:

'In ieder geval zullen de bestaande dreven voor de helft of voor het geheel door de aanpalende eigenaars respectievelijk moeten aangekocht worden, deze zullen eeuwigdurend moeten blijven bestaan met hun huidige minimumbreedte en toegang moeten verlenen aan alle aanpalende eigenaars of aanpalende eigenaars der door de Compagnie Immobilière de Belgique verkochte goederen, die enig belang of voordeel zouden genieten uit deze door de koopster opgelegde erfdienstbaarheid'.

Daaruit kan geconcludeerd worden dat

-1. de verdwijning of versmalling van dreven in de loop van de voorbije decennia, onwettelijk is:

-2. de eigenaars van grond binnen de grenzen van het Reties Goor, of het nu privé-eigenaars, verenigingen zoals Natuurpunt, openbare besturen zoals het ANB of het provinciebestuur of het gemeentebestuur, via de dreven toegang hebben of toegang kunnen verlenen aan hun gronden. En dat de verbodsborden die aan de verschillende toegangswegen door privépersonen geplaatst werden, elke wettelijke grond missen.

28-09-2021 om 10:48 geschreven door Gust Adriaensen

Begin december verschijnt 'RETIE en de TWEEDE WERELDOORLOG', uitgegeven door de Retiese heemkundige kring 'Zeven Neten' en geschreven door Willy Thijs en Walter Raeymaekers. Ook Erna De Bie en Guy Aarts maakten deel uit van het redactieteam.

27-09-2021 om 16:44 geschreven door Gust Adriaensen

BRIEVEN VAN DIKKE FREDDY

Aan Matthias Diependaele, minister van de Zwarte Lijst

Erik Vlaminck

Zaterdag 25 september 2021 om 3.25 uur

Geachte heer,

Ik wil u welgemeend feli­citeren omdat u er, knal in de week van het WK wielrennen, in geslaagd bent om in alle gazetten en op alle tv- en radioposten te komen. Weinigen die geen coureur zijn, zullen u dat nadoen en vele van uw collega’s zullen gegarandeerd razend jaloers zijn.

De straffe toer die u daarvoor hebt uitgehaald, is de zwarte lijst voor mensen die hun sociale woning verwaarlozen, er vuilnis opstapelen of er aanhoudend lawaai maken. Die slechte burgers moeten de eerstvolgende drie jaar onder bruggen gaan slapen. Die bruggen worden hoe dan ook verwaar­loosd, vuilnis is er met hopen en lawaai is er altijd. Voor wie op uw zwarte lijst figu­reert, is het er gewoon thuis­komen.

Zelf moet ik voorlopig geen schrik hebben om op uw zwarte lijst te belanden, want ik heb het geluk nog niet mogen hebben om een soci­ale woning te betrekken. Samen met 170.000 ande­ren (dat komt ongeveer overeen met de optelsom van alle inwoners van Aarschot, Blankenberge, Borgworm, Ieper, Middelkerke, Poperinge, Sint-Martens-Latem en Scherpenheuvel) sta ik in ons Vlaamse landje op een wachtlijst om vanuit mijn bed naar een sociaal plafond te kunnen kijken.

Op die wachtlijst kom ik geen stap vooruit, onder andere omdat ik geen personen ten laste heb. Nochtans – en dat heb ik ook al aan uw voorganger gemeld – heb ik met mijn thuis­verpleegster, mijn schuldbemiddelaar, mijn diverse sociale assistenten en mijn trajectbegeleidster meer personen ten laste dan de gemiddelde Belg.

Ik heb u ook met veel bravoure horen uitleggen dat het met die wachtlijst allemaal zo erg niet is. De wachtlijst is in 2020 immers maar 10 procent langer geworden, terwijl hij in 2019 alstublieft 14 procent langer was geworden. Het gaat dus om een krimpende vermeerdering, en dat betekent dat ik mij geen zorgen­ hoef te maken. Bovendien is voor de wachtlijst­burgers de huurpremie uitgevonden.

Ik heb dan ook vol goede moed een huurpremiedossier ingediend, maar dat is tegengevallen. Ik sta nog maar dik drie jaar op de wachtlijst en dat is blijkbaar niet lang genoeg. Bovendien is de gemeubelde kamer die ik betrek niet voorzien van dubbel glas en dat is een van de vele voorwaarden om als armoezaaier een huurpremie te kunnen krijgen. En zo zijn er nog een paar dingen die mijn dossier onontvankelijk maken.

Volgens een van mijn kameraden moet ik een chemisch bedrijf oprichten. Hij beweert dat er in die branche geen wachtlijsten zijn en dat premies er zonder veel voorwaarden te ver­krijgen zijn. Kunt u mij laten weten of dat inderdaad zo is en of ik kans maak om langs die weg eindelijk toch eens een premie te ontvangen?

Uitkijkend naar uw antwoord, groet ik u met hoog­achting,

Frederik De Meester,

bij de meeste ministeries ook bekend­ als ‘Dikke Freddy’

----------------------------------

Antwoorden aan Dikke Freddy

Mijn beste Dikke Freddy,

Merci voor uw compliment. Ge moet het maar kunnen. Maar dat is een bewijs dat ik de stiel beheers, jongen. En jaloers zijn ze, zij maar zeker! En dan hebt ge nog niet gezien hoe wij, met onze voorzitter op kop, floreren op social media. We gooien er dan ook wel wat miljoentjes tegenaan, maar het loont!

Nu, wat die zwarte lijsten betreft, ge moet daar niet zoveel tamtam over maken. 't Is zoals ge zelf zegt: veel van die mensen komen echt thuis onder een brug en voelen zich echt niet thuis in een huis.

Het vernoemen van al die dorpen en stadjes om tot 170.000 te komen, vind ik vrij en vrank gezegd, wel erg populistisch, dat moogt ge weten.

t Is precies alsof ge jaloers zijt op mensen die personen ten laste hebben. Een eenvoudige oplossing: zorg ervoor man, dat er wat meer Vlamingskes komen! Of zijt ge daar te oud voor?

Haha, ik weet wel waarom ge er de chemie bijsleurt. Maar van de chemie weet ik niks af. Informeer eens bij Joke of den Ben.

Vlaamse groeten,

Matthias

26-09-2021 om 09:46 geschreven door Gust Adriaensen

23-09-2021 om 08:18 geschreven door Gust Adriaensen

Beste gelovige, beste geëngageerde pastor of vrijwilliger,  best lid van een pastorale eenheid, beste geïnteresseerde,  

​Bij het begin van de zomer bezorgden we je een 'save-the-date’ voor de vurige afsluiting van het project Handelingen op pinkstermaandag, 6 juni 2022 in Turnhout. 

We bezorgen je alvast wat meer informatie over deze diocesane ontmoetingsdag met als motto: 'Als een lopend vuurtje': 

• Waar? De Turnhoutse binnenstad: 6 kerken, het Begijnhof, musea, het HIVSET, de Grote Markt, verschillende straten en pleinen, ... 

• Wanneer? 6 juni 2022 van 9u30 tot 18u00 

• Voor wie? Iedereen is welkom: jong en oud, gezinnen, jeugdbewegingen, , teams en werkgroepen vanuit het hele pastorale veld, geëngageerde vrijwilligers uit geloofskernen, geïnteresseerden in ons aanbod, toevallige passanten, inwoners van Turnhout, leden van verenigingen en groepen uit Turnhout en ons bisdom, ... 

• Waarom?  We willen het project Handelingen feestelijk afsluiten en vooruitblikken naar de toekomst, elkaar in verbondenheid ontmoeten, laten zien waar we voor staan als Kerk in ons bisdom. Onze bisschop zal ons die dag de vraag stellen: 'Wie wil in de voetsporen van Petrus en Paulus als apostel mee getuigen en opstaan?' 

• Wat? Een gevarieerd feestelijk en inhoudelijk binnen -en buitenprogramma voor iedereen: jong en oud, waaruit je kan kiezen en waarin we alle zintuigen aan bod laten komen. 

• Hoeveel kost het? 6 juni 2022 bieden we je helemaal gratis aan. Een vrije bijdrage wordt erg op prijs gesteld. 

• Meer info? Vanaf oktober stapsgewijs meer info terug onder de tegel 'Pinksteren 22' op www.handelingen.be en www.bisdomantwerpen.be .

• Wil je erbij zijn?: Bezorg ons nu alvast je naam, (mail)adres en telefoonnummer via: handelingen@bisdomantwerpen.be. We houden je dan persoonlijk op de hoogte. Vanzelfsprekend behandelen we jouw gegevens discreet conform de GDPR-regelgeving. 

We kijken er alvast naar uit om jou en vele anderen op maandag 6 juni 2022 te ontmoeten in Turnhout! 

namens het team Handelingen, 

Chris Van Vliet 

Coördinator project Handelingen 

21-09-2021 om 17:44 geschreven door Gust Adriaensen

Beste vrienden, Van 22 tot en met 26 november 2021 vindt er op het gastenkwartier van de abdij van Postel een retraite plaats met als thema "Meditaties over het boek Deuteronomium”. Mgr. Ron van den Hout, bisschop van Groningen-Leeuwarden, zal deze retraite begeleiden. De eerste conferentie van de retraite is op maandag 22 november om 10u30. Toekomen kan vanaf 9u30. Het einde van de retraite is voorzien vrijdag 26 november na het middagmaal omstreeks 14u00. Tijdens deze retraite is er tijd voor stilte en gebed. Dagelijks sluiten we aan bij de H. Mis en het getijdengebed van de abdijgemeenschap. Elke dag worden er twee inleidingen verzorgd. Meer informatie vindt u in de folder in bijlage. Hartelijke en genegen groeten, In  Jezus en Maria,   Pater Benny   Inschrijvingen en inlichtingen bij pater Benny Berrens Abdij van Postel Abdijlaan 16 2400 Mol-Postel 0496 50 15 23 of via gastenkwartier@abdijpostel.be Bijlagen: Retraite - 2021 - november.pdf (722.7 KB)

20-09-2021 om 11:11 geschreven door Gust Adriaensen

In een lang interview met het weekblad ‘Knack’ vertelt de schrijfster over haar kerkbezoek en band met de Gemeenschap van Sant’Egidio.

Schrijfster Kristien Hemmerechts (66) gaat sinds begin dit jaar elke zondag naar de mis in de Antwerpse Sint-Carolus Borromeuskerk en op woensdag naar een gebedsviering van de Gemeenschap van Sant'Egidio. Dat vertelt ze aan het weekblad Knack: ‘Ik voel me er thuis. Daar ben ik in Gods handen.’

Hemmerechts’ terugkeer naar de kerk kwam er na contact met de Gemeenschap van Sant’Egidio. Ze meldde zich in Antwerpen als vrijwilliger om mee te helpen aan het kerstdiner voor daklozen. ‘Langzaam drong tot mij door dat het toch heel wonderlijk is wat die leken doen en hoe het evangelie voor hen een heel belangrijke inspiratiebron is.’

Ook de borstkanker die ze overwon, speelde een rol, vertelt ze. ‘Ik was in paniek, tot ik op een nacht in bed lag en me omhelsd voelde, gekoesterd door iets wat het menselijke overstijgt en wat ook weleens God wordt genoemd. Die veiligheid en geborgenheid brachten mij zo veel rust en vrede.’

Bevrijdend

Het werk bij Saint’Egidio noemt Hemmerechts ‘bevrijdend’. ‘Mensen plaatsen zichzelf op een voetstuk, dat is een van de kwalen van onze tijd. Iedereen wil fantastisch zijn, olie zijn die bovendrijft. Ik zeg niet dat dat altijd slecht is, wel dat het niet dé weg is naar innerlijke vrede en geluk. (...)

Ik vind het net heel bevrijdend om niet met mezelf bezig te zijn.

Bij Sant’Egidio gaat het niet over jezelf of over het ik, maar over wij of zij, de anderen die ze willen helpen.’

(Kerknet)

03-09-2021 om 19:49 geschreven door Gust Adriaensen

Op 24 augustus 2021 stierf priester Maurits De Bauw ( 'Dienaar Gods' staat op het overlijdensbericht) in Wolvertem. Daar werd hij op 11 juli 1921 geboren. Heel lang geleden was hij mijn retoricaleraar aan het Sint-Jan Berchmanscollege van Mol. 

De tekst, die hij zelf schreef, op het gedachtenisprentje, maakt grote indruk op mij door zijn schoonheid en diepgang.

'Ik heb God gezocht vanaf mijn jeugd. Het was niet mijn verdienste.

Hij heeft mij geleid langs vele paden en mij de wonderen van zijn Schepping laten ontdekken. Ik zag de schittering van zijn Heerlijkheid

weerkaatst in de kleurenpracht van zijn bloemen. Ik mocht het Mysterie ontwaren op de achtergrond van het Leven. Ik werd vooral gegrepen 

door het Mysterie van de mens, geschapen naar zijn beeld en gelijkenis. Voor dit alles ben ik uitzinnig dankbaar.

Mijn grootste geluk was U nabij te voelen, God, en nu zie ik uit naar de klare onthulling van het Mysterie van Licht en Liefde,

waarin Gij U verbergt.'

Maurits

03-09-2021 om 11:09 geschreven door Gust Adriaensen