Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
12-12-2012 om 08:48
geschreven door Gust Adriaensen
08-12-2012
Vlaams-nationalisten over elkaar
In een uitgebreid interview in De Standaard, neemt de nieuwe voorzitter van het Vlaams Belang, Gerolf Annemans, geen blad voor de mond, wanneer het gaat over De Wever en N-VA.
'De N-VA haat ons echt. Haat is mij vreemd. Ik haat geen enkele politieke tegenstander. De Wevers Calimerogedrag blijft ondertussen ongezien. Plots spreekt hij over Antwerpen als een verdeelde stad. Dat kan je toch enkel aan zijn vermoeidheid of aan zijn amateurisme als historicus toeschrijven?
Ik weet vrij goed wie De Wever is. De Vlaming duidelijk nog niet. Een van mijn taken bestaat er in hem te ontmaskeren.
Door nergens met ons een coalitie te willen aangaan, maakt hij er een politieke vendetta van. Dom, dom, dom. We leven tenslotte in een democratie. Mag het even beschaafd blijven?'
08-12-2012 om 08:45
geschreven door Gust Adriaensen
05-12-2012
Hendrik Conscience
Tweehonderd jaar geleden (3 december 1812) werd in Antwerpen Hendrik Conscience geboren, de auteur van o.a. De Leeuw van Vlaanderen.
05-12-2012 om 15:02
geschreven door Gust Adriaensen
04-12-2012
De Coninckplein: een Antwerpse soap
De Grote Vlaamse Leider kon de slaap niet vatten. De linkse kliek van artiesten en intellectuelen had toch wel het voorstel gelanceerd de naam Pieter De Coninckplein te veranderen in Herman de Coninckplein.
Gewoonweg pesterij was het. Ook al was hij een Antwerpse Brabander, hij voelde zich via zijn naam nauw verwant met de Brugse Vlaming Pieter De Coninck, die slim en sluw als hij was, carrière had gemaakt in de machtige weversgilde. Nee, die naamsverandering kon hij als toekomstig suzerein van de Brabantse, Limburgse en Vlaamse landouwen, niet dulden.
Daarbij kwam nog dat ene Tom Lanoye, een schrijvertje van bedenkelijk links allooi en van ondermaatse schandalige boeken, een schotschrift in het licht gegeven had dat de draak stak met hem, de toekomstige opperheer van de metropool, ook genoemd 't Stad, én met zijn beperkte literaire kennis. Bleek dan nog dat die verfoeilijke Lanoye een verre nazaat, weliswaar met brilletje, was van slager Jan Breydel.
'Idioten zijn het!'brulde hij.Toen viel hij in slaap.
04-12-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
03-12-2012 om 11:05
geschreven door Gust Adriaensen
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Een Belg op de zeven leeft onder armoededrempel
Steeds meer Belgen hebben het moeilijk om rond te komen. Dat blijkt uit cijfers van het Jaarboek Armoede en Uitsluiting van het Centrum OASeS van de Universiteit Antwerpen.
Professor Danielle Dierckx wijt de toename aan het stijgend aantal werklozen. 'Maar de meest kwetsbare groep is die van het toenemend aantal eenoudergezinnen', aldus Dierckx.
Het centrum OASeS wijst ook op de toenemende kloof tussen arm en rijk, wat ze een gevaarlijke evolutie noemen. 'De rijken worden steeds rijker, de armen steeds armer. Dit leidt tot spanningen in de maatschappij en beïnvloedt het welzijn van elke burger.'
03-12-2012 om 10:20
geschreven door Gust Adriaensen
02-12-2012
Kerstnachtmis in de abdijkerk van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open voor iedereen vanaf 20 uur.
02-12-2012 om 18:57
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 25 nov. zaterdag 1 december november 2012
Tegen de verwachting in kon abouna Georges toch niet komen zo hebben wij dan zo plechtig de Latijnse liturgie van het feest van Christus Koning gevierd. Vroeger was dat de dag waarop jongeren van de katholieke jeugdbewegingen hun belofte aflegden in trouw aan Christus en vaderland! Het gebeurde met veel tromgeroffel en oorverdovende liederen. Wij dachten toen dat de poorten der hel voor goed instortten. Later ontdekten we dat het niet op die wijze gebeurt Waar ze hier al die dvds vandaag halen of krijgen, weet ik ook niet. Op deze zondag avond hebben we samen een prachtige film gezien van Mahatma Gandi. Iets om samen over te delen.
Dinsdag 27 wordt in de byzantijnse liturgie de heilige Jakobus de Verminkte gevierd, alom vereerd in Syrië. Het is een heilige martelaar uit de vierde eeuw die als christen leefde aan het Perzische hof, geheel aangepast aan de heidense gebruiken en de hoogste functies bekleedde, totdat hij besloot zijn christelijk geloof trouw te blijven. Hij kreeg een verschrikkelijke straf die als voorbeeld moest dienen voor heel het rijk: geleidelijk werd hij in stukken gesneden, terwijl hij bad voor de eenheid van de Kerk in Oost en West, Noord en Zuid. En dit is de patroon van ons klooster Mar Yakub (= heilige Jakob).
Vandaag is het een echte feestdag met de dagorde van een zondag. Voor twee jaar liepen hier de apostolische nuntius, twee bisschoppen, enkele abdissen, vicarissen en priesters van de orthodoxe en katholieke ritus rond. Het was een geweldig feest met vele vrienden en genodigden. Wat een verschil met vandaag. En toch weer niet. De patriarch telefoneerde om ons te feliciteren. Abouna Georges kwam met enkele mensen, o.a. een jong gezin met een baby. Wij, de twee priesters, kregen schitterende liturgische gewaden en de liturgie was op zijn feestelijkst. Daarna wijding van brood en wijn. Iedereen werd met olie gezalfd, kuste het kruis, kreeg een stuk brood en doopte het in de wijn. Daarna werden in het atrium gezangen opgevoerd en daar vond ook de feestmaaltijd plaats die weer uitliep tot een eind in de namiddag. En s avonds, jawel, weer een prachtige film: het leven van Sint Antonius van Padua.
Inmiddels heeft Le Figaro (26/11/12) een interview gepubliceerd met de Russische eerste minister Dmitri Medvedev, op de vooravond van zijn bezoek aan Frankrijk. Welke netelige vragen hem ook worden gesteld, zijn antwoorden zijn glashelder en correct . Op de vraag omtrent Frankrijk en de andere landen die de oppositie in Syrië als wettelijke regering erkennen en deze ook wapens leveren is zijn antwoord letterlijk: Dit is zeer betwistbaar Ik verwijs naar de principes van internationaal recht door de UNO in 1970 erkend die stellen dat geen enkel land acties mag ondernemen om met geweld het bestuur van een ander land omver te werpen Het gaat er niet om of we el-Assad of de oppositie moeten steunen. Rusland is eerder neutraal. Wij veroordelen alle geweld, door beide gepleegd... Vanuit internationaal recht is het onaanvaardbaar een andere politieke macht te steunen die zich tegen het wettelijk bestuur van een land keert. Het komt alleen aan het Syrische volk toe om op wettelijke wijze over het lot van zijn regering te beslissen, en niet aan andere landen die daarvoor wapens leveren. Wij wensen geen destabilisatie van Syrië en nieuwe spanningen in het Midden Oosten, door religieuze extremisten uitgebuit. Een ontwrichting van Syrië is niet in het voordeel noch van Rusland noch van Frankrijk. En natuurlijk krijgt hij hierop de vraag waarom Rusland dan wapens levert aan de Syrische regering, waarop hij even glashelder antwoordt: Onze militaire samenwerking dateert niet van gisteren en is steeds wettelijk en volgens de internationale conventies gebeurd Wij komen onze verplichtingen na Wat een verschil met de brutale, bijna hysterische aanvallen van de Amerikaanse-Europese luidspreeksters (Hillary Clinton-Lady Ashton)! Het wordt duidelijk dat het Amerikaans-Europees imperium stilaan op zijn einde loopt en het zwaartepunt van de wereldpolitiek zich grondig gaat verleggen.
Af en toe kijken we eens naar het tv nieuws en zo horen we deze donderdagavond de minister van informatie vertellen dat internet en gsm-verkeer voor drie dagen plat liggen in heel het land. Het is niet duidelijk waarom en hoe. Mogelijk wil de regering zelf beletten dat terroristen deze dagen hun schietgebeden verspreiden? Als ze alles afsluiten zijn de terroristen verplicht hun satelliettelefoons te gebruiken die ze van de VS en Frankrijk gekregen hebben en dn kunnen ze gecontroleerd worden. Niet slecht bekeken. Hij belooft na drie dagen tijd alles weer te herstellen. En inderdaad, zaterdag avond bleek alles (voorlopig) weer hersteld te zijn.
Tijdens het avondeten hebben de zusters, die meestal voor het eten zorgen een origineel voorstel. Iedereen mag een speciaal gerecht opgeven dat hij/zij graag zou hebben voor het feestmaal van Kerstmis. Aanvankelijk waren we wat verbouwereerd maar al vlug regende het voorstellen. Het doet me denken aan de profetie van Jesaja 25, 6-10 over het feestmaal met uitgelezen spijzen en belegen wijnen voor alle volkeren, al zal het toch iets anders zijn. Zo kon het volk van Israël vanuit zijn miserie in ballingschap of zwervend in de woestijn zich laven aan de heerlijkste vooruitzichten.
Ondertussen is hier ook alle aandacht al op Kerstmis gericht. In oktober zijn ze al begonnen het overvloedige gerief voor de kerstallen te verzamelen en nu staan de talrijke kerstallen al lang klaar, op alle mogelijke plaatsen en in alle mogelijke uitvoeringen. En de Wijzen staan er al vanaf het begin bij. Zij moesten immers niet van Amerika of Europa komen, zij zijn van den huize, zij kwamen van het Oosten.
02-12-2012 om 17:33
geschreven door Gust Adriaensen
01-12-2012
Peilingen
Een recente peiling geeft aan dat NVA 5% verliest vergeleken met een vorige peiling.
Het zou wel eens kunnen dat NVA over zijn hoogtepunt heen is. Een van de verklaringen kan zijn dat die partij staat of valt met De Wever. Nu hij meer dan zijn handen vol heeft met de coalitievorming in Antwerpen, is hij al anderhalve maand uit de nationale spotlights verdwenen.
Ik denk dat de mensen het ook niet pikken dat een politicus, die pretendeert een historische rol te zullen spelen in de uiteindelijke opsplitsing van België en het creëren van een Vlaams republiekje, toch al weken vooral een plaatselijke politicus blijkt te zijn.
Overigens kan nu meer dan ooit terecht de vraag gesteld worden: hoe zal deze man de burgemeestersjob van Antwerpen kunnen combineren én verzoenen met een vooraanstaande rol op het nationale politieke toneel.
01-12-2012 om 20:08
geschreven door Gust Adriaensen
29-11-2012
De Vlaamse Beleggersfederatie versus ACW
In het advies van de auditeur omtrent de staatswaarborg voor Arcoparzien zien een aantal fervente tegenstanders van het ACW, met op kop een politieke partij als NVA, nog maar eens een uitgelezen kans om de grootste werknemersorganisatie door de mangel te halen.
Het is opvallend dat in hun reacties maar ook in de krantencommentaren voorbijgegaan wordt aan m.i. toch twee belangrijke facetten.
Ten eerste is de waarborgregeling op democratische wijze door het parlement goedgekeurd. Velen die als het in hun kraam past, hoog oplopen met respect voor de democratie, halen die parlementaire beslissing nu door het slijk en beschouwen ze als van nul en generlei waarde.
Ten tweede is de zaak aanhangig gemaakt bij de Raad van State door de Vlaamse federatie van beleggers. Die deed dat niet omwille van haar diepgeworteld respect voor het democratisch gehalte en het correct functioneren van de instellingen, maar vanuit een diepgewortelde afgunst en nijd ten aanzien van die 800.000 kleine spaarders.
Die semiprofessionele beleggers redeneren klaarblijkelijk als volgt: wij hebben nadeel ondervonden, dan moeten die verdomde ACW'ers ook maar bloeden!
29-11-2012 om 10:34
geschreven door Gust Adriaensen
28-11-2012
Een andere kijk op Kerst
Een andere kijk op Kerst
Twee concerten van '4-tune' in de Sint-Martinuskerk van Retie
Noteer zaterdag 15 december 2012, 20 uur en zondag 16 december 2012, 15 uur, Sint-Martinuskerk, al zeker in je agenda. Dan biedt 4-tune u zowel muzikaal als via verhalen Een andere kijk op Kerst.
4-tune brengt een uniek kerstconcert in de Sint-Martinuskerk in Retie. Dit concert wordt een totaalervaring van muziek, beeld en woord die ons langs de geschiedenis van het kerstgebeuren leidt. Verwacht niet enkel koorgezang maar ook een wandeling langs de diepe wortels van het kerstfeest.
Het koor wordt begeleid door de harpiste An Van de Borre die een centrale rol heeft in de Ceremony of Carols van Benjamin Britten en verder een rode draad door het programma zal trekken. Andere koorpareltjes zijn er van klassiek tot jazz, van componisten als: Mendelssohn, Bach, Kodaly, Rutter, Bremer, Cunningham, en meer.
Toegangskaarten voor de concerten in Retie zijn in voorverkoop te verkrijgen aan 10,00 euro via inemelis2@gmail.com of 0479/58.45.14. Ben je jonger dan 16 jaar, dan is het concert gratis. Aan de kassa betaal je 12,00 euro.
28-11-2012 om 16:57
geschreven door Gust Adriaensen
27-11-2012
Tentoonstelling 'Kerken is werken'
Naar aanleiding van de publicatie van het boek 'Kerken is werken', de geschiedenis van de twee Retiese parochies, organiseert de heemkundige kring 'Zeven Neten', een tentoonstelling in de kapel van WZC Annadal.
De expositie is open op zaterdag 22 en zondag 23 december van 10 tot 12 uur en van 14 tot 17 uur.
27-11-2012 om 12:10
geschreven door Gust Adriaensen
De konijnenkweek van Loesje Verplancke
Een krantenartikel onder de titel: 'Elke drie seconden sterft ergens ter wereld een kind', verleidt ene Loesje Verplancke tot de volgende oprisping:
'Niettegenstaande dit zitten we opgescheept met een uit de hand gelopen overbevolking. Neem Gaza bijvoorbeeld. Die kweken als konijnen. '
Tja.
Wat de echte oorzaak is van de overbevolking in Gaza, ontgaat mevrouw Verplancke klaarblijkelijk. En 'die kweken als konijnen'!? Foei mevrouw. Zou u die platvloerse uitdrukking in de mond nemen tegen een vriendin of kennis die een aantal kinderen heeft dat het gangbare cijfer van hier overstijgt?
En niet vergeten, mevrouw Verplancke: enkele decennia geleden nog maar, was dat gezegde geregeld te horen en te lezen in verband met de Vlaamse demografische bloei. Nu kan geconstateerd worden dat in Vlaamse 'weldenkende' kringen, met een mix van superioriteit en minachting, de konijnenkweekuitdrukking opgeld maakt ten aanzien van andere (en vooral anders gekleurde) bevolkingsgroepen en culturen.
Loesje, Loesje toch. Misschien waren je ouders of grootouders ook wel intens met de 'konijnenkweek' bezig.
27-11-2012 om 09:04
geschreven door Gust Adriaensen
25-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 17 - zondag 25 november 12.
In het poortgebouw van het klooster woont een conciërge, een alawiet met zijn vrouw. Hij heeft er bewust voor gekozen om in dit gevaarlijk oorlogsgebied niet alleen bij ons te blijven maar ook voor onze veiligheid te zorgen. Hij heeft de Libanese oorlog meegemaakt en is nu onze bodybuilder-engelbewaarder. Hij draagt heel de last van de relaties van het klooster met de buitenwereld op zich en is ook de enige die nu af en toe naar het dorp gaat om de nodige inkopen te doen voor ons en voor de vluchtelingen die bij ons wonen. Hij is bevriend met de leiders van de oppositie even goed als met de anderen, maar hij weet ook wanneer hij binnen moet blijven. Deze middag kwam hij met tranen in de ogen in de keuken aan. Hij had een hele voorraad van de beste groenten gekregen van een hem onbekende moslimfamilie uit Qara: voor het klooster. Ze verzekerden hem ook dat zij niet willen dat er aan het klooster geraakt wordt. Het deed ons deugd en spoort ons aan om te blijven bidden voor onze weldoeners en voor heel de dorp van Qara dat nu de belangrijkste terroristengroep én hun wapenvoorraad voor heel de streek herbergt.
In deze regio zal de ellende zeker nog een tijd voortduren, zo mogen we verwachten. Immers, tussen Yabroed en ons klooster zijn enkele dorpen flink in handen van terroristen en Yabroed helemaal. Vroeg of laat gaat het leger daar grote kuis houden en dan wordt alles in heel de streek afgesloten: elektriciteit, telefoon, internet. Tot heden hadden we af en toe maar eens een beperkte tijd onderbrekingen. Deze week was er heel de week geen internetverbinding. En als er een actie uitgevoerd wordt zal het ook niet mogelijk zijn voor onze engelbewaarder om inkopen te doen. Het leger gaat gewoonlijk behoedzaam te werk. Ze zoeken de middelen om zo weinig mogelijk burgerslachtoffers te treffen, maar soms hebben terroristen zich zo in de bevolking gemengd dat het niet zonder groot offensief kan beëindigd worden. s Middags aan tafel bespreken we in alle rust en niet zonder humor wat we gaan doen in geval van nood. We wisselen van gedachten over de drastische, noodzakelijke maatregelen. En dan mag je niet vergeten dat de twee oversten van dit klooster al ettelijke maanden voor hun en onze veiligheid niet kunnen terugkeren. We voelen ons als Noe in zijn ark maar over de rolverdeling van de verschillende dieren in deze ark zijn we het voorlopig nog niet eens.
Het weer is snel aan het veranderen. s Avonds en s nachts is het nog een aantal graden boven nul en overdag kan het nog tot 16 graden gaan of meer . Vanaf zondag is het weer voor twee dagen erg mistig geworden en het heeft enkele keren al flink geregend, wat zeer goed is voor de tuingewassen. Dit zal zich in de loop van de week nog enkele keren herhalen. Het is minder praktisch voor de was die moet drogen op het dak en die twee dagen alleen maar natter geworden is. Alle was van de medebroeders wordt namelijk door hen zelf gedaan. Erg eenvoudig. Als ge na twee of drie weken een vol wasmachine hebt, het ding aanzetten, daarna de was uithangen op het dak en tenslotte opplooien en weg ermee. Over strijken wordt niet gesproken, hoewel er ergens een strijkijzer en een strijkplank is.
In de loop van de week begint de regelmatige stroomonderbreking weer. In de zomer gebeurde dit zelfden. Nu is het dagelijks om te beginnen tweemaal twee uur. Vorige winter was het om de vier uur elektriciteit en dan vier uit geen elektriciteit en zo dag en nacht door. Ge went er wel aan, maar het is niets om warm aan te bevelen.
Van maandag op dinsdagnacht worden er zware verwoestingen aangebracht aan het kleine orthodoxe kerkje (5e eeuw!) van Qara, vlak bij de byzantijnse kerk van abouna Georges. Er is één orthodoxe familie die het kerkje heeft opgeknapt en onderhoudt. Dieven hebben 34 oude en kostbare iconen gestolen, het altaar en de schilderijen verwoest, relikwieën uitgebroken en meegenomen Een heel oud en beroemd fresco van Maria hebben ze proberen te verwijderen en is erg beschadigd. Op vraag van de verantwoordelijke orthodoxe priester in Nebek celebreerde abouna Georde daar af en toe de eucharistie of hield een gebedsdienst. De verantwoordelijke leek van die kapel had stevige ijzeren deuren voorzien. Daags na de inbraak heeft die man een hartinfarct gekregen. Een groep christenen heeft contact genomen met de patriarch en met de hoogste verantwoordelijken van de regering. Daarna werd contact opgenomen met de oppositie. De politie heeft alles opgenomen en er is al een van de dieven gevat. Er is hoop. Er zijn al meerdere kostbare iconen uit de streek onderschept wanneer ze in het buitenland te koop werden aangeboden.
Dinsdag staat er plots weer een stralende zon aan de hemel. In de namiddag ga ik met onze vriend uit Quosseir op bezoek bij de vluchtelingen die in de nieuwbouw onderdak gevonden hebben. Dat is altijd een feest. Er wordt veel gelachen. Ditmaal hebben ze op hun gsm beelden van hun huis uit Quosseir. Het blijkt een behoorlijke woning geweest te zijn die nu van binnen helemaal geplunderd is. Ze maken er grappen over. De terroristen hebben het geplunderd maar nonkel Bashar, zeggen ze, heeft het later ook mee beschadigd door de bombardementen. Hier en daar zijn er grote gaten in de muren. Ik merk wel aan de kinderen dat ze er met heimwee naar kijken terwijl hun ouders grapjes maken. Ondertussen leven ze hier veilig en hun kinderen gaan gewoon met het schoolbusje naar school. Als gewone moslimkinderen lopen ze weinig gevaar, in tegenstelling tot de kinderen die in de gemeenschap opgevangen zijn. Verder hebben ze op hun gsm een hele film over Quosseir. Je ziet beelden als van een spookstad waar nog wel moslims zijn maar geen christenen. Ze vertellen dat het vroeger nette winkels en huizen waren. Nu zijn het troosteloze ruinen. Af en toe rijdt er iemand op een motor voorbij. Ze zijn er wel gerust in dat de regering zal helpen de schade te herstellen, als de oorlog eenmaal voorbij is. Ook zeggen ze dat ze van vele mensen vernemen dat ze het klooster erg genegen zijn en niet willen dat er aan geraakt wordt. Verder vertellen ze me, wat ik nog niet wist, dat er hier en in Lattaquie en elders niet alleen een immense voorraad gas zit maar ook olie. Niet toevallig dat de wereldmachten verbeten vechten om de controle over Syrië.
Woensdag 21 november wordt als een feestdag gevierd. In de voormiddag is het een gewone werkdag maar s middags komt abouna Georges, vertelt overvloedig over de toestand, laat op zijn gsm beelden zien van het flink gehavende orthodoxe kerkje en we vieren samen de byzantijnse eucharistie van de Opdracht van Maria in de tempel. Volgens een oude legende zou Maria van haar derde tot haar twaalfde jaar in de tempel verbleven hebben. Dit is een van de feesten die ook later in de Latijnse kerk werden overgenomen en zo vieren we nu hetzelfde feest op dezelfde dag. De betekenis van het feest is dat Maria zich in ieder geval van kinds af heeft toegewijd aan God. Het feest heeft bijzondere betekenis voor ons die als het ware nu ook opgesloten zijn in de tempel en we kunnen niets beters doen dan ons voorbereiden op de taak die God ons wil geven. Het is een zeer intense viering en er wordt vurig gebeden voor het herstel en het terugvinden van die schat aan oude iconen. Na de mis heeft een zuster met de drie kinderen een dans voorbereid. De drie kinderen zijn met tulbanden, koningskronen en kleurrijke kleren getooid. We blijven in het atrium voor het middagmaal, dat uitloopt tot vier uur. De rest van de dag is vrij. We rusten wat en doen dingen die anders vergeten worden. Dan is het weer tijd om s avonds samen gezellig een falafel te eten en een tas tee te drinken.
Wanneer we zo in de zetels zitten telefoneert abouna Georges om te zeggen dat een grote terreinwagen voor zijn deur stopte met bazen van de oppositie. Ze kwamen hem zeggen dat zij niet akkoord gaan met de plundering van het oude orthodoxe kerkje, dat ze de dieven gevat hebben en alles wat ze gestolen hadden nu terugbrengen. Een explosie van vreugde! De orthodoxe priester heeft direct alles in veiligheid gebracht.
Met de medebroeders hadden we al besloten om eindelijk plechtig het Allerheiligste Sacrament in het tabernakel van de kapel van de toren over te brengen. We hebben in die plaats een tijd uit veiligheid geslapen, maar dat is nu voorbij en het wordt weer als kapel gebruikt, vooral s morgens voor het persoonlijk gebed. De eucharistie en de gebedstijden zijn samen met de gemeenschap in de kerk. Zo hebben we plechtig het Allerheiligste overgebracht met een rustplaats in de recreatie. Het valt op hoeveel en hoe spontaan Arabische gezangen zelfs door kinderen van buiten gekend zijn. Er wordt trouwens heel de mis door gezongen. Van de recreatie trokken wij als in een kaarsjesprocessie met de medebroeders, (met vijf, één slaapt al omdat hij s nachts een oogje in het zeil gaat houden) naar de kapel, waar we nog een hele tijd zijn blijven zingen en bidden totdat er weer elektriciteit was. Als slot namen we de bijbel, sloegen het boek open en lazen de tekst: God die de volharding en de vertroosting schenkt, verlene u ook eensgezindheid in de geest van Christus Jezus, opdat gij één van hart en uit één mond de God en Vader van onze Heer Jezus Christus moogt verheerlijken (Romeinen 15, 5-6).
Donderdag 22 november wordt weer een gedachtenis gevierd zowel in de Oosterse als de Westerse kerk: de hl. Cecilia. Omdat een zuster haar ommekeer als kind voor een deel te danken heeft aan het bezoek van de kerk van de hl Cecilia in Rome, krijgen we heel dit boeiende verhaal s middags aan tafel te horen. Dat het vandaag ook voor de Amerikanen hun grote feestdag is gaat ongemerkt voorbij: Thanksgivings day. De volgende dag na het middagmaal verscheen er echter tot onze verrassing een verse taart die met de nodige felicitaties voor onze Amerikaan werd neergezet. Deze medebroeder heeft al zoveel moeten verduren, wegens het politieke wangedrag van zijn land, dat we hem wel een extra aanmoediging gunnen. Van zijn kant vertelt hij de eigenlijke betekenis van deze Amerikaanse feestdag. Tenslotte gaf hij de Europeanen nog een goede raad mee: zorg dat ge zo vlug mogelijk los komt van Amerika, nu het nog kan en zoek aansluiting bij Rusland, wat in ieder geval ook veel logischer is dan met Turkije
Vrijdag is de avond voor de kinderen. Dan krijgen ze grappige tekenfilmpjes te zien, waar meestal de volwassenen mee van genieten. Deze zaterdag besteden de jongens aan het maken van een filmpje over het leven van de gemeenschap in deze oorlogsomstandigheden. Ze hebben het nogal humoristisch opgevat, maar tegelijk wordt zo veel mogelijk goede informatie gegeven. Hopelijk kun je het ooit te zien krijgen. We hebben al vanaf maandag geen internetverbinding meer, maar we rekenen er op dat het eens hersteld wordt. Onder het avondeten wordt er een stuk voorgelezen uit een erg wetenschappelijke studie over de zweetdoek van Oviedo, die toch wel op zeer merkwaardige wijze de bevindingen van de lijkwade van Turijn én de gegevens uit het evangelie over het lijden en sterven van Jezus bevestigt en aanvult. En na het avondeten is het plots alsof iedereen zijn stress even kwijt wil en volgt er een spontaan circus van de zotste toeren door klein en groot. Och, we zitten veilig in onze gezellige familiale gevangenis. Niemand hoort of ziet ons en met het in orde zetten van tafels en stoelen in de refter is er niets meer van te merken. En zo beginnen we de nieuwe week.
De zon maakt in de voormiddag van de volgende dag er een echte zondag van, maar er is nog altijd geen internet. Misschien moeten we toch opnieuw leren vissen zoals de apostelen met het gewone net in plaats van met het internet!
25-11-2012 om 21:13
geschreven door Gust Adriaensen
23-11-2012
De bevlogenheid (in het Frans) van Di Rupo
De parlementsleden waren onder de indruk van het oratorische talent van Di Rupo bij zijn verdediging van de begroting. Jan Jambon, fractieleider van NVA, meesmuilde evenwel dat meneer Di Rupo alleen maar in het Frans 'bevlogen' kon zijn.
Het is natuurlijk een detail maar het is symptomatisch voor de vaak enggeestige, pesterige en puberale opstelling van Jambon, De Wever en co. Tot nu toe nog altijd, de weigering om de democratisch aangestelde premier als eerste-minister aan te spreken. En nu het lachwekkende statement van Jambon: Di Rupo kan alleen maar in het Frans een 'bevlogen' redevoering houden. Inderdaad, dat is zo.
Maar Di Rupo is een goede redenaar. Dat kan van Jambon niet gezegd worden. Ook niet van De Wever, al wordt zijn welsprekendheid in de media zo geroemd. Deze man is ontegenzeggelijk een vlotte pratert, maar technisch en retorisch gezien, is hij geen goede retor. Zijn intonatie en klanksterkte zijn vlak, zijn uitspraak geknepen, het belang van pauzes ontgaat hem. En bij beide heren is het Antwerps accent soms overheersend.
Voor velen is dat alles misschien niet zo belangrijk, maar zeker degenen die minder aanleg of niet zo veel bakken van de retorica, zouden toch het best zwijgen over de spreektalenten van anderen.
Overigens slaagt bijna niemand erin, 'bevlogen', 'emotioneel', een toespraak(je) te houden in een andere taal. Velen schakelen dan zelfs over op hun dialect. Denk maar aan De Wevers 'Zet die ploat af, idioowt!'.
23-11-2012 om 22:39
geschreven door Gust Adriaensen
22-11-2012
Kerstnachtmis in de abdij van Postel
Elk jaar wonen veel mensen uit de ruime regio aan weerskanten van de Belgisch-Nederlandse grens, de kerstnachtmis in de stemmige abdijkerk van de norbertijnen in Postel bij.
Zij worden aangetrokken door de verzorgde, zin- en vreugdevolle liturgische plechtigheid van de abdijgemeenschap.
Ook dit jaar verwelkomt de abdij van Postel, alle mensen hartelijk om de geboorte van Jezus Christus mee te vieren.
De mis begint om 21 uur op maandag 24 december. De deuren van de abdijkerk zijn open vanaf 20 uur.
22-11-2012 om 09:49
geschreven door Gust Adriaensen
21-11-2012
De clichés van de regeringskritiek
Iet of wat serieuze journalist moet het erkennen: het palmares van deze regering oogt niet zo slecht. De perceptie is evenwel eerder negatief. En precies die beeldvorming wordt mee gecreëerd door politieke commentatoren.
Wie in de krantenartikels van de laatste maanden sporen van positieve inhoudelijke evaluatie van wat de regering presteert, terugvindt, mag zijn vinger opsteken. Het gaat hem bijna altijd om 'perceptie', 'beeldvorming'.
Precies hetzelfde kan je nu weer constateren bij de beoordeling van de begroting. Als je de maatregelen overloopt, kan ik niet anders concluderen dan dat het geleverde werk een huzarenstuk is, waarbij een evenwicht werd nagestreefd tussen de belangen van bv. werkgevers en werknemers. Toch barst de clichématige kritiek weer los. Vanwege de zich terecht of onterecht benadeeld voelende maatschappelijke groepen en van de oppositiepartijen, is dat de klassieke reactie. Een onvermijdelijke, onweerstaanbare pavloviaanse reactie.
Dat de media zich zo gemakkelijk aan de zijde van de kritiek op het regeringswerk scharen, roept evenwel vragen op. Neem nu de ruimte die iemand als Jan Jambon op tv en in de kranten krijgt, om wat platitudes over 'gebrek aan structurele hervormingen' te debiteren. Nog geen enkele journalist gehoord of gelezen die meneer Jambon of anderen op de man of de vrouw af vraagt, wat hun concrete maatregelen in verband met de op te stellen begroting zouden zijn. Afschaffing index? Verhoging BTW? Vermogensbelasting? Je hebt er het raden naar. Meneer Jambon en anderen wordt het niet lastig gemaakt en mogen zich lekker verschuilen achter algemeenheden als 'structurele hervormingen'.
Zou het geen mooie taak voor politieke commentatoren zijn, de perceptie te doorprikken en de objectieve 'minnen en plussen' van het regeringswerk duidelijk te maken? Wat overigens ook sterk opvalt is, dat in de periode dat vanuit Europa waarschuwende opmerkingen en aanmaningen te horen waren, die Europese vermanende vinger geweldig au sérieux genomen werd. Nu Europa de laatste tijd in hoofdzaak waardering opbrengt voor de manier waarop de Belgische regering de zaken aanpakt, is die Europese evaluatie voor vele journalisten klaarblijkelijk van weinig belang meer.
21-11-2012 om 07:40
geschreven door Gust Adriaensen
19-11-2012
Journalist De Witte: de Grote Antikatholiek
'Voor een portie demagogisch en wuft gezwam moet men nog altijd bij de katholieken zijn'
Onder die titel verscheen enkele dagen geleden in De Morgen een column van de hand van journalist Patrick De Witte. Het geestesproduct (?) van deze meneer was gewijd aan een uitzending van Reyers Laat, waarvan het thema was: 'Wat betekent geloven de dag van vandaag nog en gaat de kerk mee met haar tijd of net niet?'. Aan het gesprek namen aartsbisschop Léonard, Mieke Van Hecke, de grote baas van het katholiek onderwijs en Annemie Struyf, tv-jounaliste, deel.
Uiteraard heeft De Witte het recht ongelovig of onkerkelijk te zijn. Maar ik heb zelden in een krant, die dan nog één van de twee zelfverklaarde kwaliteitskranten van Vlaanderen moet voorstellen, platvloerser, primitiever en daardoor ook lachwekkend scheldproza gelezen.
Journalist De Witte sist theatraal:'Zingeving? Ik zal u een zin geven: laat mijn hoofd metrust.' Welnu, deze fundamentalistische en hysterisch scheldwoorden brakende, volkomen gedateerde antikatholiek, is inderdaad aan rust in zijn hoofd toe. Hoe weinig er blijkens zijn rotstukje ook in zit.
Wil De Morgen vermijden dat de krant alle krediet verliest en weggelachen wordt, dan moet de nieuwe hoofdredacteur onmiddellijk doeltreffende maatregelen nemen: deze zgn. columnist-journalist in een dwangbuis stoppen en laten afvoeren naar het strengste trappistenklooster. Of hem onderbrengen bij de kartuizers.
Niet te verwonderen dat de verkoopcijfers van De Morgen al maandenlang in dalende lijn gaan. Een kwaliteitskrant? Laat me niet lachen. Zeker niet met zo'n rioolproza.
19-11-2012 om 14:40
geschreven door Gust Adriaensen
18-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Dinsdag 13 vrijdag 16 november 2012.
De speciale pauselijke gezant, kard. R. Sarah, die naar Libanon gekomen is (7-10 nov. 12), nadat het bezoek van de groep kardinalen naar Damascus jammer genoeg niet kon doorgaan, heeft blijkbaar toch ook goed werk verricht en vele goede ontmoetingen gehad, o.a. met de maronitische president van Libanon Michel Suleiman, met vluchtelingen en aan de Caritas-organisaties van de verschillende landen het miljoen dollar bezorgd voor de vluchtelingen in en buiten Syrië. Bovendien is nu de orthodoxe patriarch van Moscou, Cyrillus naar Israël gereisd om respect te vragen voor de mensenrechten en voor de rechten van de christenen (n 120.000 Arabische christenen en 250.000 orthodoxe christenen). Zelf is hij het hoofd van n 150 miljoen christenen. En vergeten we niet dat meer dan een miljoen Russen naar Israël geëmigreerd zijn (joden en christenen). In elk geval heeft dit bezoek van patriarch Cyrillus naast een religieuze ook een politieke betekenis om de rechten van de christenen te verdedigen.
Nu alle ramen van de kloostergebouwen opnieuw van buiten geschilderd zijn herinneren de medebroeders zich plots dat er allerlei voorwerpen zijn die al heel lang zouden moeten geverfd worden. In de toren zelf zijn er houten stoelen die rechtstreeks uit een berghut lijken te komen en onderhand wel een verflaagje verdienen. Op elk van de stoelen wil een van de medebroeders een creatief motiefje tekenen, een bloemetje, telkens op een andere plaats. Als we toch niet buiten de gebouwen mogen komen, kunnen we zo nog een tijdje verder blijven prutsen. We kunnen helaas van hier niet de dakgoten van Vlaamse (of Waalse) kloosters komen verven. Anders, graag gedaan natuurlijk.
Aan de hemel straalt vandaag, woensdag weer een heerlijke zon en het is overdag nog een achttiental graden, al wordt het s avonds en s nachts flink koud. In de voormiddag is het muisstil maar plots horen we in de verte doffe geluiden van ontploffingen en geweerschoten, die een tijdje blijven duren. Grote rookpluimen zijn goed zichtbaar. Uiteindelijk blijkt dat het leger aan de overkant van de grote weg een groep terroristen in het vizier heeft. En telkens vragen wij ons af hoe lang gaat dat spel nu nog duren?
We leven hier nu al maanden met een 18-tal personen strikt binnen de muren en aan de poort een echtpaar als conciërge, dat grotendeels waakt over onze veiligheid. Verder is er het jong gezin helemaal aan de andere kant, op de boerderij. Iedereen heeft werk genoeg maar dit leven altijd binnen de muren brengt toch extra spanningen mee.
Veel aandacht gaat naar een goede opvoeding van de kinderen waar velen bij betrokken zijn. Hier is een volledig schooltje georganiseerd en door telefonisch contact met de school blijkt dat de kinderen hier al voor zijn op het officiële programma. Bovendien krijgen ze iedere dag zang en muziek. Ze zingen trouwens iedere dag in de eucharistieviering een nieuw liedje en dat al vanaf oktober. In de namiddag zijn er voor de medebroeders en soms voor heel de gemeenschap allerlei lessen voorzien. Vrijdagavond worden humoristische tekenfilmpjes gegeven voor de kinderen waar de groten ook graag van genieten. Zondag is het meestal een film met een bepaalde religieuze of politieke boodschap of ook gewoon een zinvolle ontspannende film. Als de oorlog voorbij is kunnen we een uitvoerig relaas geven van de vele veiligheidsmaatregelen waaraan we ons nu noodgedwongen houden. Kortom, het is hier voorlopig nog een soort gezellig familiaal gevangenisleven.
18-11-2012 om 07:30
geschreven door Gust Adriaensen
15-11-2012
Aartsbisschop solidair met ontslagen werknemers
Aartsbisschop Léonard:
'Als men maximale winst nastreeft en dat liefst zo snel mogelijk, en als men in dat streven zich zonder enige consideratie ontdoet van mannen en vrouwen die een belangrijk deel van hun leven hebben gewijd aan de goede werking van de onderneming, is dat een aanfluiting van waarachtige sociale en economische liefde.
15-11-2012 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen