'Als men maximale winst nastreeft en dat liefst zo snel mogelijk, en als men in dat streven zich zonder enige consideratie ontdoet van mannen en vrouwen die een belangrijk deel van hun leven hebben gewijd aan de goede werking van de onderneming, is dat een aanfluiting van waarachtige sociale en economische liefde.
15-11-2012 om 13:40
geschreven door Gust Adriaensen
De kracht van verandering in het Echt Antwaarps Theater
De kracht van verandering in het Echt Antwaarps Theater
Van verandering is alvast in de aanpak van de zgn. formateurs, de Siamese tweeling De Wever-Homans, niet veel te merken. Precies dezelfde machinaties als bij andere partijen, als zij aan zet zijn, om de anderen eraf te rijden, een splitsing na te streven in kartels, verdeeldheid te zaaien met nepformateursnota's, die partijprogramma's blijken te zijn, enz., alles met als enig doel: zoveel mogelijk macht verwerven.
Wat CD&V betreft, en in het bijzonder Van Peel, die zijn ziel verkoopt om schepen van de haven te kunnen blijven: die partij is voorgoed haar geloofwaardigheid, zeker in Antwerpen, kwijt. Ze konkelfoest zich regelrecht naar de totale politieke ondergang.
Wie ook zijn credibiliteit volledig verliest, is het ACW. Ongezien dat de CD&V-verkozenen die uit de zgn. ACW-stal komen, de meerderheid, zich vastklinken aan een nationalistische, sociaal hardvochtige en economisch ultraliberale rechtse partij.
Zowel CD&V als ACW moeten echt op hun kop gevallen zijn.
15-11-2012 om 07:20
geschreven door Gust Adriaensen
13-11-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag 4 november 2012
Nogmaals vieren we zo plechtig mogelijk de Latijnse liturgie, opgesmukt met byzantijnse en andere gezangen, gebeden en een processie. Pas op dinsdag kan abouna Georges voor het eerst, sinds meer dan een maand bij ons komen om de byzantijnse eucharistie te vieren. Hij zegt geen schrik te hebben omdat hij gewoon is met terroristen te leven. Er is, zo beweert hij, ook een soort rode lijn rond het klooster Mar Yakub getrokken, waar men, volgens een onuitgesproken akkoord niet overheen gaat. Hopen maar dat het zo is en blijft. Wel vertelt hij dat een vriend priester werd gemarteld, verminkt en vermoord op een wijze die te gruwelijk is om hier te vermelden. Het gaat duidelijk tegen de christenen en tegen de soldaten. Dit danken we aan de humanitaire hulp vanuit Amerika, Europa en hun lieve vrienden van Syrië.
Het weerzien van abouna Georges was een echt feest. Hij wordt onthaald als een eregast. Hij kwam om kwart over elf, bleef twee uur vertellen en een film tonen over de keuze, vorige zondag, van de nieuwe koptische patriarch in Egypte. Daarna vierden we de byzantijnse eucharistie als op een feestdag. Toegegeven, de byzantijnse liturgie is inderdaad toch wel rijker dan de Latijnse, die evenwel ook haar schoonheid heeft. We baden vooral voor een blijvende bescherming van het Syrische volk.
Ziehier wat we deze middag geleerd hebben. Hun naam komt van het Griekse Aigyptus en werd door de Egyptenaren vervormd tot Kuptos en de Arabieren maakten er Qopt van. Kopt staat tegelijk voor een eigen kerk, een taal, een kalender, een ritus en een volk. Het brengt ons vooral bij de christenen van de Nijl, het volk van de faraos. Het gastland van Jezus, Maria en Jozef op de vlucht voor de kindermoordenaar Herodes. Volgens het getuigenis van Eusebius en een oude traditie heeft Marcus, de gezel en tolk van Petrus, reeds een decennium na Jezus kruisdood hier de eerste kerk in Afrika gesticht. Origenes leidde hier de eerste theologische school en Antonius vormde hier het eerste klooster. Allerlei islamoverheersingen spoelden over het land maar de koptische kerk bleef trouw aan haar eerste christelijke gemeenschap in de Arabische wereld als een brug tussen het ontstaan van de Kerk en vandaag. Jammer dat de westerse kerk zich zo weinig laat inspireren door de frisheid en rijkdom van de koptische kerk. Een heel kleine Koptische gemeenschap is met Rome verenigd, een ander deel is protestants. Met deze nieuwe paus Theodosios II is er hoop op verdere stappen die tot eenheid kunnen leiden. Vorige zondag werd Theodosios II als nieuwe koptische patriarch in de kathedraal van de heilige Marcus te Cairo gekozen. Zoals de opvolger van Petrus, wordt hij paus genoemd. De econoom leidde in volle waardigheid de plechtigheid. Heel de koptische kerk had in voortdurend gebed voorbereidingen getroffen om 18 bisschoppen te kiezen, waaruit er vervolgens 5 werden gekozen om tenslotte drie kandidaten over te houden. Tijdens de plechtigheid zelf waren deze drie kandidaten in een klooster in gebed. In de kathedraal van de heilige Marcus in Cairo waren twaalf kinderen gekozen, eveneens in gebed. Hieruit werd één kind aangeduid, dat uit een glazen bokaal een van de drie namen mocht kiezen. Het kind zelf was geblinddoekt. Uiteindelijk werd het paus Theodosios II, een geestelijke zoon van de econoom zelf. Deze Theodosios is een apotheker van 60 jaar, die onder meer in Oxford studeerde. Hij werd monnik, priester en bisschop in de Koptische kerk. Hij trok als missionaris naar Cyprus en Libië. Uit de wijze waarop heel het volk in diep geloof en voortdurend gebed bij deze keuze betrokken wordt, kunnen wij westerlingen nog wat leren.
Donderdag 8 november vernemen we dat het bezoek van de kardinalen aan Damascus niet kan doorgaan. Erg jammer. De paus heeft daarop wel een persoonlijke gezant naar Libanon gestuurd met hulp voor de Syrische vluchtelingen in binnen- en buitenland. Het is kardinaal Sarah, prefect van de pauselijke raad Cor Unum die in Libanon allerlei personaliteiten en organisaties ontmoet en vooral langs Caritas zal trachten hulp en steun te bieden. Later in de week vernemen we dat de hoofdweg zeer gevaarlijk is en dat er weer 10 christenen vermoord werden. Ook de weg van Libanon naar Syrië schijnt erg onveilig te zijn.
Anderzijds heeft president Bashar el-Assad aan Turkije de duidelijke waarschuwing gestuurd dat, als zij menen tegen Syrië te moeten strijden, hiermee een wereldoorlog ontketenen. Bovendien zijn enkele zogenaamde Vrienden van Syrië drukke besprekingen begonnen in Qatar om de president van Syrië nauwkeurig voor te schrijven waar hij zich kan terugtrekken en wat hij moet doen. Het botert tussen hen zelf helemaal niet omdat de moslimbroeders, die overal terrein winnen, ook daar meer macht willen hebben. Bashar el-Assad heeft hen in elk geval al een duidelijk antwoord gegeven door te zeggen dat hij Syriër is, in Syrië leeft, in Syrië zal sterven en dat hij geen marionet van het westen is. Daarmee kunnen ze in Qatar, op aanstoken van Amerika, dan een volgende ronde organiseren. Ze doen er nu alles aan om president Assad als hun beste vriend welkom te heten. Als hij maar weg is, dan kunnen zij op deze strategische plaats hun heerschappij vestigen en het land opbouwen nadat ze het eerst grondig vernield hebben.
Ondertussen hebben de medebroeders hier alle ramen van de gebouwen van de buitenkant opnieuw geschilderd. En dat zijn er een paar honderd: vernis en verf afkrabben, met schuurpapier het houtwerk glad maken en tweemaal schilderen. En dat weken lang, van 9.OO u tot 13.00 u. behalve op zaterdag (dan wordt de toren gepoetst) en op zondag. In de namiddag doorheen de week, na de rusttijd, hebben we kans om allerlei lessen te organiseren: fundamentele moraal, patrologie, bijbel, Arabisch en tussendoor wordt aan de kinderen en vrijwilligers Frans én Engels gegeven. Iedereen kan wel voor iets zorgen. Of men kan er voor zorgen dat de 3 kinderen (9-10 jaar) hun dagelijkse ontspanning en spel hebben, hun muziek- en zangles, hun taal- en rekenlessen.
Internet is soms heel moeilijk en soms is er helemaal geen bereik, zoals vandaag zaterdag 10 nov. In heel de streek van Homs is er nu geen telefoon en geen internet. Is het leger in de buurt een actie aan het uitvoeren? Vorige maal heeft de onderbreking van internet een maand geduurd omdat de zoon van Salim, de tweede sterke man vn Syrië, ontvoerd was. Deze is inmiddels weer terecht. Als je dit bericht krijgt weet je dat de zaak weer opgelost is. Deze avond heeft het flink gestormd en is er veel water gevallen. Wat een weldaad voor de woestijn en voor onze grote tuin. Zondag morgen was de grond van de woestijn van aanschijn veranderd en alle gewassen en bomen hebben een frisse groene kleur. Omdat ook vandaag abouna Georges niet komt probeer ik zo feestelijk mogelijk voor te gaan in een Latijnse-Arabische-Franse-Spaanse zondagsviering. s Avonds kijken we weer naar een film. We hebben zo ongeveer alle filmen van Charlie Chaplin gehad en ik wist niet dat er zoveel ernst in zat (zoals in The Kid, Henri Verdoux ) Deze avond kijken we naar Safar Barlek (Reis naar Barlek). Het gaat over het einde van de Ottomaanse overheersing, kort na het einde van de eerste wereldoorlog. Om de weerstand van Syrië te breken hadden de Turken alle toevoer van graan verboden en de jonge mannen gedwongen om in Barlek, ver in Turkije als in een kamp te werken. De Syrische weerstand heeft echter tenslotte de Turken verjaagd. Deze dvd wordt nu veel in Syrië verspreid en bekeken. Omdat iemand verjaarde werd er s avonds laat nog een stuk taart gegeten, dat de zusters toch ongemerkt hadden kunnen bakken. Bovendien hadden ze voor het eenvoudig avondmaal in plaats van een tas thee met gevulde sandwiches zelf brood gebakken met allerlei vruchten in. Echt vers brood. En zo hebben we deze zondag weer geprobeerd niets te doen en elkaar daarbij te helpen.
Maandag 12 november 2012
Sinds het begin van de oorlog zijn er in ons voorheen zo gezellig dorpje al 44 mensen vermoord. En Qara ligt op nauwelijks twee kilometer van ons klooster. We mogen ons gelukkig prijzen dat er met ons nog niets is gebeurd. We blijven ook binnen de gebouwen en alle deuren zijn gesloten, velen zijn zelfs met een dubbele ijzeren staaf afgegrendeld. Het vele werk op het terrein, het oogsten, wordt nu gedaan door mensen van het dorp die graag wat bijverdienen, waar wij trachten voor te zorgen. Of het voor hen dan niet gevaarlijk is? De arbeiders in onze tuin zijn één grote familie, een soort clan, die zich kan verweren. Ook zij zijn vertrouwd met de verschillen groepen van de oppositie. Het grote gevaar gaat hier nu uit van de vele kleine groepjes die mensen kidnappen om er geld voor te vragen. Voor de rest is het op dit ogenblik in heel onze streek relatief rustig. Verder op, langs de grote weg zijn er heel wat wijken, waar reizigers konden eten, inkopen doen en tanken. Vele van deze wijken zijn geheel vernield, alsof ze gewoon weggevaagd zijn.
Hoe zal dit eindigen? Een openlijke militaire aanval op Syrië, zoals Amerika en het westen met hun Arabische bondgenoten aanvankelijk wilden, lijkt voor goed uitgesloten. Hiervoor is niet alleen geen toestemming meer mogelijk vanuit de veiligheidsraad maar bovendien hebben de oorlogsstokers stilaan wel begrepen dat Syrië nog maar voor een beperkt deel zijn leger heeft ingezet. Als Syrië verplicht zou worden zijn volle militaire macht in te zetten, kan zich dit als een boemerang tegen de aanvallers keren. Dus zullen ze liever voortdoen door oppositiegroepen te steunen, te bewapenen en zo nodig te drogeren om nog zoveel mogelijk moorden en verwoestingen te realiseren. En dat kan nog lang duren. Mogelijk kunnen gesprekken tussen Rusland en Amerika op uiteindelijk enige uitkomst bieden.
13-11-2012 om 22:07
geschreven door Gust Adriaensen
10-11-2012
'Onderzoeker te christelijk voor KU Leuven'
'Onderzoeker te christelijk voor KU Leuven': dat was de krantenkop voor een bericht over het ontslag van een onderzoeker, op wiens werk niets aan te merken viel, maar die volgens de universiteitstop in zijn andere activiteiten 'te christelijk' was. En dergelijk gedrag is, volgens de KU Leuven nadelig voor de uitstraling van de universiteit.
Rik Torfs heeft daarbij zijn bedenkingen. Zoals gewoonlijk staat bij Torfs de luchtige, badinerende toon, de scherpzinnigheid van de analyse en de beschouwing niet in de weg. De essentie, aldus Torfs, is de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid tout court.
Daarover heeft de heer Waer klaarblijkelijk hoogstmerkwaardige en bangelijk enge opvattingen, een rector van een universiteit onwaardig. De ontslagen man doet zijn job prima maar hij mag van baas Waer zijn overtuiging, zelfs niet buiten de werkvloer, uitdragen. Want dat zou nadelig kunnen zijn voor de reputatie van de universiteit. Nu die onderzoeker dat toch gedaan heeft, krijgt hij een Berufsverbot onder zijn neus geduwd.
Zou bange Waer het in zijn hoofd krijgen een onderzoeker die 'te ongelovig' is, de laan uit te sturen? Wedden dat er, ook aan een katholieke universiteit, dergelijke specimen rondlopen? Ongetwijfeld veel meer personeelsleden dan 'medewerkers' op wie de rector magnificus (?) eigenmachtig het label 'te christelijk ' kan plakken. En is de Franse bazin van het IMF, voor wie de Leuvense academische top kwijlde van adoratie, niet te veel en te onoordeelkundig met geld bezig om ze te versieren met een honoris causa hermelijnen schoudersjerp?
Een adviesje voor onze benepen Waer? Zou het de rector geen deugd doen zich geregeld terug te trekken in een klooster, van welke religieuze strekking dan ook, om zich te bezinnen over die dingen en opvattingen en houdingen, die er echt toe doen? En vooral ook over wat een universiteit echt tot universiteit maakt? Dat is wat anders meneer Waer, dan het verder uitbouwen van een, met alle respect, technische hogeschool die zich vooral wil conformeren aan de eisen van de economie én aan de waan van de dag.
10-11-2012 om 09:03
geschreven door Gust Adriaensen
09-11-2012
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
De waarde van afscheidsrituelen binnen de eigen gemeenschap
Er is in westerse landen een toenemende trend om begrafenisrituelen, ook religieuze, of begrafenissen tout court, af te handelen los van de (geloofs)gemeenschap waarin de overledene geleefd heeft. Of via begrafenisverzekeringen zelfs los van de nabestaanden.
Dat leidt onvermijdelijk tot minder betrokkenheid, de erg beperkte aanwezigheid van vooral dan nog naaste familieleden bij begrafenisrituelen en tot een intenser isolement en een grotere anonimiteit en vervreemding.
Een tendens die in de lijn ligt van het voorgaande, begint zich af te tekenen o.a. in Duitsland: mensen anoniem begraven.
De aartsbisschop van Berlijn heeft zich daartegen gekant. 'Daardoor wordt aan mensen de herinnering van een gemeenschap ontzegd. Aan de manier waarop een cultuur met zijn doden omgaat, kunnen wij aflezen wat haar verhouding is met de levenden. Volgens de christelijke overtuiging heeft de mens echter een waarde die de dood overstijgt.'
Ook auteur Oscar van den Boogaard handelt in een column onder de titel 'Uitvaart met Club Med' over die trends.
Een citaat: 'Het zevende werk van Barmhartigheid luidt: begraaf de doden. Is dat niet iets wat de nabestaanden voor jou zouden moeten doen? Zijn die zo egoïstisch of onbetrouwbaar geworden dat je het zelf moet regelen? Een Brusselse begrafenisondernemer zei onlangs in een interview: 'In de tijd van mijn vader zeiden de familieleden: 'Het is het laatste dat we kunnen doen, dus willen we een mooie dienst en een degelijke, sterke kist.' Maar nu worden we meer en meer geconfronteerd met mensen die zeggen: 'Het is toch maar om te verbranden of in de grond te steken.' De trend dat nabestaanden beknibbelen op de uitvaart, werkt het succes van de begrafenisverzekeringen alleen maar in de hand. Want dan is alles betaald en geregeld.'
En Van den Boogaard besluit: 'Misschien wordt hier onder het mom van een financiële crisis een veeleer verontrustende morele crisis verhuld.'
09-11-2012 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2012
Obamasympathie
De herverkiezing van Obama wordt ook bij ons erg positief onthaald. Daarin speelt uiteraard de maatschappijvisie van de Democraten een belangrijke rol in. Tegenover de oerconservatieve en hardvochtige opvattingen van Romney en de Republikeinen, steken de politieke idealen en plannen van de Democraten fris en vooruitstrevend af. Zij sluiten meer aan bij wat de meeste politieke partijen, of zij zich nu centrum-links of centrum-rechts binnen het politieke spectrum bewegen, voorstaan.
Anderzijds zou het geldverslindende circus van de verkiezingscampagnes en de sterke verwevenheid van de politiek met de zakenwereld en de 'military' bij ons niet lang geduld worden, denk ik. En natuurlijk speelt ook Obama in dat duistere en voor de meeste stervelingen ontoegankelijke en bedreigende labyrint, volop mee. In dat opzicht is de film The Obama Deception (www.infowars.com) verhelderend en ontluisterend.
Maar los van de maatschappijvisie van Obama, die hier ongetwijfeld op meer goedkeuring kan rekenen dan die van Romney, zijn er een aantal elementen die de sympathie voor Obama veroorzaken en voeden.
Hij is nog vrij jong, good-looking, atletisch en komt over als een dynamische persoonlijkheid, iemand die van aanpakken weet. Dat een zwarte het zo ver schopt, wekt ver- en bewondering met misschien zelfs aan de wortels ervan een vleugje 'racisme': van een zwarte verwacht je dat niet. Overigens kan de vraag gesteld worden of wij in onze maatschappij wel verguld zouden zijn met een gekleurde medemens in een politieke topfunctie.
Uiteraard is er ook het grote redenaarstalent van Obama. Inhoudelijk en technisch kan momenteel niemand van de huidige wereldleiders aan hem tippen. Hij kan met zijn woord en zijn présence op het podium, miljoenen Amerikanen en anderen in zijn ban krijgen, ontroeren, meeslepen. Maar ook hier weer geldt: Europeanen zijn, vermoed ik, niet zo gemakkelijk mee te trekken, zijn kritischer, het vlugger beu, meer blasé, dan de 'eenvoudige' doorsnee -Amerikaan.
En natuurlijk speelt het intens betrekken van zijn vrouw en kinderen bij de campagne en bij overwinningen, een uiterst belangrijke rol in het winnen van de harten, in het opwekken van deugddoende sentimentaliteit, in het laten opwellen van weldoende traantjes, in het bevestigen van de onvervangbare waarde van de 'familie'. Niemand zal ontkennen dat Obama het, ook wat dit aspect betreft, erg getroffen heeft met Michelle. Zij heeft een enorme populariteit bereikt en in Amerika heeft na Jacky Kennedy geen enkele presidentsvrouw zo'n algemene bekendheid en waardering verworven als Obama's vrouw.
Ook ons, Europeanen, doet dat spektakel deugd. We ervaren het als positief, het ontroert. En we accepteren dat Obama live voor tienduizenden bijna hysterische aanhangers en ten aanschouwe van de hele wereld, nog eens zijn grote liefde voor Michelle uitspreekt.
Maar nog eens, we zien onze politieke topfiguren dat nog niet doen. En als ze iets dergelijks riskeerden, zouden ze onvermijdelijk bedolven worden onder ironie en al dan niet gore mopjes.
In Amerika werkt het evenwel. En het geeft ons, vermoeide, oude, wat cynische Europeanen, toch veel sentimentele voldoening.
08-11-2012 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2012
Een formateursnota is geen partijprogramma
De analyse en negatieve beoordeling van de nota van De Wever door de Stadslijst en door Groen, zijn m.i. vanuit de visie van socialisten, christendemocraten en groenen op de maatschappij en op het stedelijke beleid in Antwerpen, volkomen correct en verantwoord.
De fundamentele fout van De Wever is, en die is waarschijnlijk te verklaren vanuit zijn karakterieel onvermogen om compromissen te sluiten, dat hij een nota presenteert die de nationalistische en rechtsliberale dada's presenteert van het NVA-program.
Hij draait de klok terug op het vlak van stadsontwikkeling en mobiliteit. Hij ontmantelt het OCMW en culpabiliseert de armen. Hij gaat voorbij aan de kinderarmoede en aan het capaciteitsprobleem van de scholen. En bovendien: hij laat na zijn voorstellen financieel te onderbouwen. Kortom: De Wever ontgoochelt als 'formateur'.
In de krantencommentaren wordt er nu over gespeculeerd dat De Wever met opzet dergelijke nota geschreven heeft om Groen te doen afhaken en om de Stadslijst te doen barsten zodat een 'rechtse ' coalitie NVA-Open VLD-CD&V gevormd kan worden.
Mocht dat waar zijn, dan verdient dat manoeuvre alleen maar misprijzen en speelt De Wever de afkeurenswaardige spelletjes die NVA altijd met veel 'verontwaardiging' bij anderen afkeurt. Verandering? Sjonge, sjonge toch.
Overigens geeft het te denken dat nogal wat journalisten er bijna op aandringen dat CD&V zich losmaakt uit de Stadslijst en ze laten verstaan dat een weigering van SPA om de nodige handtekeningen te leveren om de verkozen CD&V'ers aan het bestuur te laten deelnemen, een politieke misdaad zou zijn.
De omgekeerde wereld is dat. De media, die toch graag de politieke zedenmeester spelen, zouden er alles aan moeten doen om dergelijke splitsingmanoeuvres tegen te gaan en te veroordelen, precies omwille van het politieke fatsoen.
Overigens zou CD&V goed gek zijn om de Stadslijst te breken. De christendemocratische verkozenen zijn bijna allen ACW'ers, die dichter bij de stedelijke en maatschappijvisie van Groen en SPA staan dan bij de ultrarechtse opstelling van de Vlaams-nationalisten. Bovendien zou dergelijke stap CD&V elke geloofwaardigheid doen verliezen en de partij, zeker in Antwerpen, recht naar de totale ondergang voeren.
Het geeft ook te denken dat in meer en meer nationalistische reacties op de internetfora, De Wever en NVA worden opgeroepen om een coalitie te vormen met het Vlaams Belang. Zover komt het wellicht niet. Maar een en ander geeft wel aan dat, wat werd voorspeld, de massale toevloed van vroegere VB-mandatarissen en VB-kiezers, het gedachtegoed en de opstelling van NVA, hoe dan ook, nu reeds beïnvloeden.
06-11-2012 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
03-11-2012
GAS-boete voor hangjongere
De foto werd genomen even voordat deze uitdagend grinnikende hangjongere op de Mechelse Grote Markt een GAS-boete aan zijn broek gesmeerd kreeg. En terecht!!
Nadat zijn verschijning alleen al alle andere allochtonen en autochtonen van het uitgestrekte plein heeft doen wegvluchten, geen kat is er inderdaad nog te bespeuren, heeft deze hangjongere zich parmantig op een duur inox-sierkolommetje neergezet met een air van 'wie doet mij wat'.
Nog los van het feit dat het pleinmeubilair door die zitsessie beschadigd zou kunnen worden, is de hele scène, een overduidelijk geval van niet te tolereren overlast.
Elke plichtsbewuste GAS-ambtenaar kon dit niet zomaar blauwblauw laten. Deze hangjongere werd dan ook terecht op de bon gegooid!
03-11-2012 om 18:21
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 27/10 zaterdag 3/11/ 2012
Deze middag wordt op het nieuws gezegd dat er al 160 doden gevallen zijn over heel het land. Een fraai staakt-het-vuren! Westerse media zullen vertellen dat legervliegtuigen burgerdoelen hebben aangevallen maar niet dat het terroristen zijn die eerst aanslagen pleegden (de zogenaamde vrienden van Syrië). Hilary Clinton is boos omdat ze Syrië nog altijd niet heeft kunnen opnemen in haar nieuwe Arabische lentecollectie en ze waarschuwt dat er geen rust mag komen, want daar gaat Syrië van profiteren, zegt ze. Zo heeft ze vandaag weer een beetje haar zin gekregen. (Ze is ook verbonden met die criminele kliek van de Bilderberg groep). Zou uw bloed daarvan niet gaan koken? Gelukkig maken we ondertussen in het dagelijkse leven genoeg plezier, wat ook beter is voor het hart. Bovendien heeft onze interne veiligheidsdienst laten weten dat s nachts waken voorlopig niet meer nodig is. Ook een opluchting voor de mannen die elke nacht twee uur op het dak met de sterren zaten te praten.
Inmiddels vernemen we dat de KTO, de Franse katholieke tv, al ruim een week elke dag een uur besteedt aan de christenvervolging in Egypte en Syrië. We hebben vandaag voor de eerste keer een uitzending kunnen volgen. Over Syrië krijgen we de beelden te zien van vorig jaar, toen we hier de eerste groep internationale journalisten uitgenodigd hebben, die een week lang in de belangrijkste brandhaarden van toen (Homs, Qousseir ) begeleid door moeder Agnes-Mariam de werkelijke toestand hebben kunnen waarnemen. ( Zie het verslag in ons driemaandelijks tijdschrift Hoor dec. 2011, nr. 68). De meeste van die 16 journalisten hebben vanaf toen waarheidsgetrouwe berichtgeving verspreid behalve twee katholieke media, waaronder de man van de KTO. Je kunt begrijpen hoe aangenaam verrast we waren door nu een keurig verslag te zien en horen op KTO, volkomen waarheidsgetrouw waarbij ze de gruwelen tonen van de terroristen in Homs en het nu ook zeggen. Voortdurend komt daarbij Mar Yakub met moeder Agnes-Mariam, Carmel en anderen in beeld. Ze laten de gemeenschap flink aan het woord. We komen trouwens zelf ook nog een paar keer in beeld. KTO heeft in ieder geval een flinke ommekeer gemaakt. Beter laat dan nooit.
Zondagmiddag eten we voor het eerst nog eens buiten de refter, nl. in het veilige atrium. Sommigen zitten op de grond, anderen op de rand van de fontein, anderen op een stoel. Het is achteraf een gelegenheid om ons nog eens flink af te reageren en spontaan sketches te verzinnen en grappen uit te halen. Een nieuwe sketch wordt geboren met als thema de hoofdfiguren van de vrienden van Syrië! En s avonds kijken we naar de ontroerende film The Robe (De Mantel). En zo is de zondag weer een echte feest-rust- en gemeenschapsdag vanuit een plechtige eucharistie, met als evangelie de blinde bedelaar langs de weg.
Maandagmorgen komt hier plots een jongen van 17 toe met de groeten van onze Najib, Hij is al maanden thuis bij zijn moeder, die weduwe is en omwille van de oorlog steun en bescherming nodig heeft. Nu is Najib met zijn natuurlijke gave van evangeliseren toevallig in contact gekomen met deze jongen, wiens ouders eraan denken om hem tijdelijk in Qâra bij zijn grootmoeder te laten logeren om daar naar de school te laten gaan. Zij wonen immers in de gevaarlijke rand van Damascus en hij moet vandaar iedere dag naar school in Damascus. Zo wilde die jongen, die moslim is, een dag bij ons doorbrengen. Meteen werkt hij al mee aan het afkrabben, afschuren en schilderen van de ramen. Er zijn een massa ramen gedaan maar er moeten er nog een massa gedaan worden. Als ik eens een uurtje kom helpen zijn ze met vier gezellig in de zaal van de iconografie aan t werken. Wellicht is hij maar een van de vele jongeren die in deze oorlogssituatie zoeken naar geluk. In alle eenvoud is deze jongen een echte God-zoeker. Hij zal zich ongetwijfeld deze aangename dag nog lang herinneren. Achteraf vernemen we dat hij gevraagd heeft om de schoolvrije dagen bij ons te mogen doorbrengen en zijn ouders zijn ermee akkoord. Deze week ontvangen we vanuit België de lijst van de inhoud van de container die verscheept gaat worden, nadat wij hier een taks free document hebben bekomen. Het is prachtig hoe zovele mensen meegewerkt hebben om deze extra grote container te vullen: behalve onze vrienden uit de Kempen, mediawerkgroep Syrië, de Armeense gemeenschap van Brussel, en de Syrische gemeenschappen van Mechelen en Antwerpen. Ze hebben zelfs zoveel goederen en duurzame eetwaren verzameld dat ze nog een container willen vullen. Wie dit wil steunen kan het langs het nummer van mediawerkgroepsyrie.
Allerheiligen is nu een hoogfeest midden in de week. In de voormiddag wordt gewoon gewerkt; s Middags wordt even aan tafel van gedachten gewisseld over hetgeen men in de namiddag en avond op deze feestdag wil doen. Om 17.00 u vieren we plechtig de eucharistie met processie en met de litanie van alle heiligen. Daarna kijken we naar de dvd van Charlie Chaplin de Grote Dictator met daarbij de commentaren. Deze film is tijdens de tweede wereldoorlog gemaakt en verspreid. Op het einde van de film geef Charlie Chaplin als de grote dictator voor een massa mensen en soldaten een ontroerende speech recht uit zijn hart, waarin hij zegt dat oorlog, haat en discriminatie geen zin hebben, dat alle mensen gelijk zijn en verlangen naar liefde en tederheid Blijkbaar heeft Hitler zelf die film nog gezien. Wel is Charlie Chaplin omwille van deze sarcastische prent door Amerika uitgewezen. Tegen humor is geen enkel dictatoriaal systeem bestand. Het moedigt ons aan om toch eens een parodie te maken op De vrienden van Syrië. De drie prille tienermeisjes , die nog altijd uit veiligheid niet naar de school kunnen gaan, krijgen een flink schoolprogramma: taal, rekenkunde, muziek en zang en ontspanning. Nu krijgen ze er zelfs nog Frans bij en ze vorderen daar goed in. En het weer is nog altijd overwegend zonnig met overdag temperaturen van 18 graden. Af en toe regent het eens of is er een hevige wind tot storm. s Avonds koelt het wel flink af en er worden voorbereidingen getroffen om hout- en petroleumvuurtjes te installeren. Ondertussen hebben we heel zelden nog eens een stroomonderbreking. Moge het zo blijven. Vorige winter was het dag en nacht vier uur stroom en dan weer vier uur geen stroom. Maar alles kan men gewoon worden, behalve een oorlogssituatie die alleen maar haat, verwoesting en dood brengt.
Eind september sprak president Ahmadinejab van Iran de algemene vergadering van de Verenigde Naties toe over de nakende terugkeer van Jezus Christus samen met de 12de en laatste imam Al-Mahdi. Zij zullen niet komen, zo zei hij, met geweld en oorlog maar met vrede en rechtvaardigheid voor alle volken. De koude van deze wereld zullen ze omvormen in de lente van warmte en goedheid voor allen. Hij zei merkwaardige dingen al was het niet helemaal volgens ons christelijk geloof. Maar zouden de wijzen die vanuit het oosten op zoek gingen naar Jezus in de kribbe, wel heel onze catechismus gekend hebben?
03-11-2012 om 10:35
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2012
Noels, Dehaene en het brugpensioen
De bekende econoom Noels twitterde enkele dagen geleden na een kort tv-interview met Dehaene over eventueel brugpensioen voor de op straat gegooide Fordwerknemers: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Twitter leent zich niet tot genuanceerde reacties. Waarom iemand als Noels er dan gebruik van maakt, verwondert me. Los van sympathie of antipathie voor Dehaene, moet toch geconstateerd worden dat hij binnen het korte bestek van een tv-gesprekje, genuanceerd over het brugpensioen sprak: afwijking van de algemene regel, geen recht, sociale drama's.
Dat is heel wat anders dan wat Noels daarvan maakt: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Noels die toch vaak in wat hij schrijft en zegt overkomt als een serene en genuanceerd denkende intellectueel, gaat met die onjuiste en venijnige zin, de populistische toer op. Onjuist omdat Noels veralgemeent waar Dehaene nuanceert: 'pleiten voor' tout court tegenover 'in sociale drama's' .Venijnig omdat hij zijn opvatting over brugpensioen, indringender denkt te kunnen verspreiden door ze te kleuren met een persoonlijke aanval.
Overigens, hoe pakt Noels de sociale drama's aan? Daarover geen woord.
Kortom, niet fraai meneer Noels!
31-10-2012 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012
Ecoduct in Postel
Eerste grensoverschrijdend ecoduct verbindt Postel (B)met Bladel (NL)
(Klik op de afbeelding om ze te vergroten)
30-10-2012 om 12:20
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2012
'De navelstaarderij van Vlaanderen'
In een column in De Standaard, schrijft Mia Doornaert een aantal constataties en bedenkingen neer, die ik u niet wil onthouden:
'We kijken navelstarend naar zogenaamd onoverbrugbare verschillen tussen Nederlands- en Franstaligen in dit land dat op de wereldkaart een speldenpunt groot is.'
'De sluiting van Ford Genk herinnert ons er, zeer pijnlijk, aan dat er buiten dit land een heel grote wereld van ongenadige wedijver bestaat, om investringen en banen'.
'Beweren dat een nog kleiner onafhankelijk Vlaanderen het beter zal doen in de werledwijde concurrentie dan het huidige België is een ijle profetie.'
'Voortdurend twijfel zaaien over het voortbestaan van ons land is ook al geen wervend argument voor het behoud of aantrekken van investeringen.'
'Het overheidsbeslag op ons bnp blijft toenemen. Met bijna 54 procent behoort het nu tot de hoogste van de ontwikkelde landen. Dat ligt niet aan de federale regering, waar tot op het bot bezuinigd wordt, maar aan de gemeenschappen en gewesten die hun ambtenarij maar blijven uitbreiden. Daarmee neemt ook in Vlaanderen de regelgevende betutteling toe, en de traagheid in de goedkeuring van investeringsdossiers.'
29-10-2012 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
Auteur J. Bernlef overleden
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
Juffrouw Van Leeuwen
Waarom moet ik op maandag 12 oktober 's morgens om kwart over twaalf denken aan juffrouw Van Leeuwen met haar half verlamde gezicht terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
ik kijk uit op daken en platjes links ligt de Zuidertoren uit een raam stapt een vrouw met een skibroek achter matglas zie ik de was het is maandag terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
nu hoor ik gerammel de vuilnisman is er over een kwartier komt de post en vanmiddag wordt er bij mij een kachel geplaatst in een vakje van mijn oude bureau ligt een stekker terwijl ik van plan was om een gedicht te schrijven
(Bermtoerisme)
29-10-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Zondag 21 - zaterdag 27 oktober 2012
Abouna Georges kan nog steeds
niet veilig tot hier geraken en zo vieren wij weer de Latijnse liturgie op zijn byzantijns. Hier is de voorbereiding op kerstmis al begonnen. Aan tafel worden dan ook af en toe al enkele profetieën gelezen uit het Oude Testament die de menswording van God aanduiden. En vanaf vandaag zullen de kinderen en enkele zusters na iedere eucharistie in mooie engelenkleedjes een aangepast lied uitvoeren. s Namiddags breng ik samen met de medebroeders een bezoek aan de vluchtelingen in de nieuwbouw. Omdat ik s zondags in witte toog ben roepen ze me langs alle kanten na, dat ik voorzichtig moet zijn terwijl we enkel maar het voorplein moeten oversteken. Na ons bezoek willen de mannen en jongens meekomen om samen wat te voetballen op de binnenkoer.
Het is weer een zeer bloedige dag geweest in Aleppo en nu ook in de christelijke wijk in Damascus. In Libanon werd de topman Wissam al-Hassan, die samen met enkele anderen vermoord werd, begraven. En het verloopt precies zoals hier voorspeld is. De harde soennieten maken er gebruik van om te trachten een opstand in Libanon te krijgen, gericht tegen Syrië. Ook de westerse media doen natuurlijk mee. In Turkije echter is er een massamanifestatie tegen de regering onder de slogan: Handen af van Syrië! Het is dezelfde slogan die nu in Brussel aan de Beurs gebruikt wordt voor een manifestatie. Ondertussen is ook de nieuwe vredesgezant van de Uno, Brahim bij de Syrische president geweest. En in Libië verloopt het precies zoals de wereldheersers met hun Arabische Lente hebben gewild: een creatieve chaos van voortdurend onderling geweld met een massa doden. En dat allemaal op de dag dat de geloofsgemeenschap van het bisdom Antwerpen in volle glorie haar 4(50) jaar jubileum viert.
Maar ook hier zijn prachtige tekenen te herkennen. De gouverneur van Homs en zijn vrouw, soennieten veronderstel ik, doen prachtig werk door onvermoeibaar de getroffen gezinnen te bezoeken en te steunen zoveel ze kunnen alsook de vele martelaren te gedenken en te eren. Ik moet wel toegeven dat ik gedacht had dat de oorlog stilaan ging eindigen en mogelijk is dat ook het geval, maar dan zijn er toch nog flinke stuiptrekkingen. En dat de christenen uiteindelijk een mikpunt geworden zijn is ook duidelijk. De emir van Qatar probeert de lont nu in Gaza en de Palestijnse gebieden aan te steken omdat het in Syrië niet lukt zoals ze gewild hadden. Hillary Clinton weert zich als een duivel(in) in een wijwatervat en roept op om geen politieke rust toe te laten, want daar zou Syrië dan gebruik van kunnen maken!
Als je dan verhalen hoort van een kidnapping in de buurt waarbij eerst een grote som geld gevraagd wordt en wanneer die uiteindelijk door familie en vrienden samengebracht is, wordt de betrokkene toch nog in koelen bloede vermoord. Van zo iets word je innerlijk opstandig. Dat brengt wel extra spanningen mee.
Op 17 en 18 oktober is er een samenkomst geweest van de EPP, de christelijke en grootste fractie in het Europees parlement waarop patriarch Gregorios III Laham en moeder Agnes-Mariam uitgenodigd waren en waarvan we nu een verslag toegestuurd krijgen. Hopelijk heeft het geholpen om Europa uit de gevechten in Syrië terug te trekken, terwijl Turkije, Saoedi-Arabiê en Qatar nog wel een tijd zullen verder oorlog blijven voeren. Vervolgens vernemen we dat de Syrische president een soort algemene amnestie heeft afgekondigd, behalve voor terroristen.
Terwijl de aanslagen in Syrië voortduren probeert de Uno-bemiddelaar voor de vrede een staakt-het-vuren af te spreken, wat zaterdag al in heel het land geschonden werd. Donderdag komt de man die hoofd van de school in Quosseir is en een tijd bij zijn familie verbleven heeft weer bij ons terug. Hij was zondag in de christelijke wijk van Damascus, Bab Touma, naar de mis geweest toen tien minuten later die aanslag gepleegd werd. Hij heeft de gesluierde vrouw gezien die de aanslag pleegde en die door de cameras herkend werd en onmiddellijk opgepakt. Hij herhaalde nog eens, wat hij al vanaf het begin gezegd heeft: ik ben zeer optimistisch voor de toekomst van Syrië. Laat het eens gezegd zijn door een man die zijn deel in het lijden wel gehad heeft. Zijn huis, have en goed in Quosseir zijn door terroristen verwoest, zoals van zowat al zijn vrienden. Ondertussen kan hij hier goed meehelpen om de kinderen hun schoolprogramma te laten volgen. En ondertussen schilderen de jongens verder aan de ramen. Als de oorlog nog een aantal weken duurt zullen alle ramen van alle gebouwen hier geschilderd zijn, maar daarvoor had het geen oorlog hoeven te worden.
HET VERRAAD VAN OBAMA
Wie in kort bestek een grondig inzicht wil verwerven in de recente wereldpolitiek moet beslist de film bekijken: The Obama Deception van 2009, gerealiseerd door een aantal van de beste historici, politici en journalisten, waaronder onze vriend Webster Griffin Tarpley. Je kunt (wat wij hier niet kunnen) de film gratis van het internet plukken: www.infowars.com of www.prisonplanet.tv . In twee uur tijd krijg je achtergrondinformatie over de belangrijkste recente gebeurtenissen en ontwikkelingen op onze planeet , als een soort poppenspel waarbij onthuld wordt wie de eigenlijke verborgen spelers zijn achter de coulissen. Het vertrekpunt is dit: toen John Kennedy probeerde president te zijn door zich te moeien met Wall Street en de wapenindustrie, werd hij meteen vermoord en sindsdien heeft Amerika geen president meer gehad. Een schimmige groep wereldleiders, in feite bankiers, neemt steeds meer de touwtjes in handen. Op het einde van het presidentschap van G. Bush jr was er een zulkdanige algemene ontgoocheling wegens de enorme economische crisis in Amerika, de oorlog in Irak enzovoort, dat deze club van oligarchen zonder enige moeite Obama kon opvoeren als de man die met zijn vriendelijke, stralende blik en prachtige speeches vrede ging brengen, economische welvaart en transparantie op alle niveaus. In de eerste maand van zijn ambtsperiode heeft hij al zijn beloften stralend verbroken en de toestand op alle terreinen nog veel erger gemaakt dan zijn voorganger, geheel volgens de wil van deze wereldheersers: veel meer troepen in heel de wereld, veel meer gevangenissen overal verspreid, veel meer mogelijkheden om mensen te controleren, zomaar op te pakken, te folteren en op te sluiten, veel meer taksen, veel meer beperkingen zoals van meningsuiting, meer massale, verplichte gezondheidscampagnes Terwijl leger en politie uit hun voegen barsten moet er nog een burgerleger bijkomen waar alle jongeren verplicht worden een tijd aan deel te nemen. Je kunt het allemaal zelf horen en zien. Zoals zijn voorgangers is Obama slechts een marionet, maar hij is een betere acteur en een veel betere leugenaar. De eigenlijke machthebbers zijn de bankiers van de Federal Reserve Bank, de kliek van Wall Street en van de wapenindustrie, verbonden met de zogenaamde Bilderberggroep. Zij hebben het klaar gekregen om als overheidsinstelling aanzien te worden, terwijl ze een privébank zijn die onder geen enkele controle valt en alle banken kunnen controleren. Zij organiseren de ene bankcrisis na de andere en de ene economische crisis na de andere. Duizelingwekkende bedragen aan geld zijn zogenaamd plots verdwenen waarbij niemand kan achterhalen wie ze gestolen heeft. Dan wordt paniek gezaaid om grote bedragen onmiddellijk aan de banken te doen betalen, anders wordt de crisis, zo zeggen ze, een enorme catastrofe alsof morgen de hemel op ons valt.
Ondertussen kunnen die banken nog meer instellingen, nog meer banken opkopen zodat iedereen en alles in hun macht krijgen. Zij die de crisis veroorzaakt hebben worden dan als de redders gevierd om een nieuwe periode van nog grotere tirannie voor te bereiden. Alles is als een piramide georganiseerd waarbij alleen de top weet waar de werkende massa van de zaak voor moet dienen. De reddende slogans zijn: we hebben een nieuwe wereldorde nodig, met een nieuwe allesomvattende wereldbank in het kader van de globalisatie. Zo kan hun oorspronkelijke poging van Anglo-Amerikaanse overheersing uitgroeien tot één grote werelddictatuur. Een van middelen hiertoe is nu de mythe van de opwarming van de aarde. Het staat al lang wetenschappelijk vast dat de laatste duizend jaar perioden van grote opwarming werden afgewisseld met perioden van grote afkoeling omwille van de wisselende activiteit van de zon, zoals ook blijkt uit andere planeten buiten de aarde. De mythe zegt echter dat het voortkomt uit de activiteit van de mens. In feite is dit het middel om al wat een mens heeft en doet over heel te wereld te belasten: alle voedingswaren, alle kledingwaren, alle materialen, alle werk, elektriciteit, reizen per vliegtuig, schip, trein, bus of auto Overal moet taks op betaald worden. En vooral is het een middel om alle ontwikkeling in Afrika, Zuid-Oost Azië of in armere gebieden waar ook, te verhinderen zodat de schimmige club van heersers het leven van heel de wereld naar believen kan regelen. Ondertussen laten ze Obama massas troepen sturen naar Afrika om China buiten te krijgen en rond Rusland en Iran om deze landen geïsoleerd te krijgen. En nog zoveel meer.
De film eindigt met een waarschuwing en een hoopvolle boodschap. President Thomas Jefferson waarschuwde het Amerikaanse volk in 1802 al om de macht van het volk niet af te staan aan de mensen van de banken en aan de mensen van de wapenindustrie. Een gelijkaardige waarschuwing gaf ook president Eisenhouwer. Het heeft niet geholpen. De grootste tragedies die volgden werden mede door deze groep criminelen gesteund. De Bolsjewistische revolutie werd voorgesteld als een algemene hervormingsbeweging van het volk met Lenin en Stalin. Resultaat: veertig miljoen Russen werden omgebracht. Het waren mannen en vrouwen die ontwikkeld waren, werkten en geloofden. Duitsland verkeerde in een dramatische economische crisis en Hitler, een charismatisch leider zorgde voor nieuwe wegen en een heropbloei van de economie. Het was dé volksbeweging die beschouwd werd als de redding van het land. Resultaat: miljoenen mensen werden gruwelijk omgebracht. Mao wist een volksbeweging op gang te brengen die het Chinese volk naar de welvaart zou leiden. Resultaat: zestig miljoen Chinezen werden omgebracht. En dan kregen we Vietnam, Korea, Irak, Afghanistan, Pakistan, Libanon, zovele landen in Afrika en Zuid-Amerika, en het Nieuwe Midden Oosten.
Nu is het genoeg. Stop de nieuwe wereldorde, stop de nieuwe wereldbank (mijn computer blijft eisen dat ik dit woord met een hoofdletter schrijf maar ik doe het niet!), stop de waanzin van de globalisatie en de leugen van de opwarming van de aarde.
Laat vrienden en kennissen deze film zien en zelf beoordelen. Breng hen deze boodschap. Eén man of vrouw kan het begin worden van een ware ommekeer. Wil jij die man of vrouw zijn? Yes You Can!
28-10-2012 om 08:22
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2012
Rasp...
'Rasp' startte in 2007. Tot nu toe bezochten 3750 verschillende mensen het blog. Die surften gemiddeld zes keer naar 'Rasp' en totaliseerden 37.500 pageviews.
De bezoekers van 'Rasp' komen uit 21 verschillende landen.
-2775 of 70% komen uit België -776 of 20% uit Nederland -51 of 1,4% uit de V.S. -21 of 0,6% uit Duitsland -11 of 0,3 % uit Italië -10 of 0,3 % uit het Verenigd Koninkrijk -9 of 0,2% uit Frankrijk -8 of 0,2% uit Spanje
27-10-2012 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
26-10-2012
Vormingsdag TJCII Belgium in de abdij van Postel
Sarah, een voorbeeldige vrouw
zaterdag 10 november 2012
VORMINGSDAG
in het kontaktcentrum van de ABDIJ van POSTEL
9u30: Onthaal
10u00: Wat is TJC-II en
welke zijn de laatste
ontwikkelingen ?
door René & Ans Leitner
11u30: Eucharistie
12u30: Koffietafel
14u00: Joodse liederen
14u15: Onderricht door
Jochanan Van Es :
Sarah, een voorbeeldige
vrouw.
15u15: Pauze
15u45: Jochanan beantwoordt uw
vragen en vat de dag samen
16u30: Koffie / thee
17u00: Einde.
Er wordt een bijdrage van 15 euro
gevraagd voor de kosten die verbonden
zijn aan de abdij. Verder
zal er ook een geldinzameling zijn
voor onze gastspreker.
Hoe de vrouw van
Abraham
Joden en Christenen
kan inspireren tot
geloven en leven in
eenheid.
Deze vormingsdag is
een initiatief van
TJCII - Belgium
www.tjcii.be
René & Ans Leitner
zijn nationaal coördinator van TJCIINederland.
Na een kleine opfrissing (wat is TJCII
nu ook weer ?) zullen zij ons aan de
hand van hun getuigenis en een
Powerpoint-presentatie vertellen wat
de laatste ontwikkelingen zijn in de
TJCIIwerking en visie.
Jochanan Van Es
is een Messiasbelijdende Jood en
leraar die, uitgaande van de
Parashah (het Torahgedeelte) van de
Shabbat op 10 november, ons zal
laten ontdekken welke houding ons
past in het kader van TJC-II.
Het onderwijs van de Torah vormt
ons tot zachtmoedige en geduldige
gelovigen, die vertrouwen op Gods
beloften en hun kracht putten uit de
hoop.
We zullen met hem lezen uit :
Genesis 23:1-25:18, 1.Koningen 1:1-
31 en 1.Petrus 3.
Mocht u zoeken naar iemand die u tot in
Postel kan vervoeren, laat het ons weten,
dan trachten we een oplossing te vinden.
INSCHRIJVINGSSTROOK
Naam ....................................
Adres ....................................
....................................
Tel/gsm ..................................
schrijft in voor de vormingsdag
van 10 november 2012
in de Abdij van Postel en stort
voor 3 november 2012 de som
van 15 euro op rekening
063-4842911-27
Gelieve deze inschrijvingsstrook
te zenden naar:
Pater Nicolaas Gorts o.praem.
Norbertijnenabdij Postel
Abdijlaan 16 - 2400 Mol
of mail naar
nicolaasgorts@hotmail.com
26-10-2012 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2012
Ford
In een van zijn nagelaten gedichten 'Oppervlakkige Charleston', schrijft Paul van Ostaijen (1896-1928):
Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford schaak ze in een ford de vader die is dominee de broer die woont te Chicago in Oklahoma woont de olieoom en je sienjaal een saksofoon schaak ze in een ford schaak ze in een ford ... Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford - rem niet rem niet -
Het waren de hoogdagen van de Fordmacht en de Fordromantiek.
Een kleine vijftig jaar later was er van die autoromantiek niet veel meer te bespeuren in het lied 'Drof (ford) Motor Company' dat Vuile Mong en zijn Vieze Gasten op tekst van Guido Van Meir in 1972 brachten:
Als je zo begint te draaien, je bent twintig jaren oud, draai je zwierig aan je sleutel, draai je zwierig aan je bout, je maakt slordig overuren want je bent pas getrouwd. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je zoon ligt in zijn wieg te kraaien, je weet waarvoor je vecht. Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met dertig sta je nog te draaien. Wat heb je nu bereikt? Wie heeft zich in die tien jaren op jouw rug verrijkt? Is er van je mooie dromen wel eigenlijk iets in huis gekomen? Knielen, liggen, rollen draaien, rollen, liggen, recht. Je durft noch voor noch achter kijken, Je voelt jezelf een knecht. Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met veertig sta je zot te draaien, moeizaam aan de band. Je slikt overvloedig pillen, bevend uit je hand. Het tempo kan je niet meer volgen, je valt zo door de mand. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je ziet je ploegbaas naar je kijken, Je voelt jezelf zo slecht. Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
De romantiek is vervlogen. Het bandlabeur van tienduizenden arbeiders heeft niet gebaat. R.I.P. Ford Genk.
25-10-2012 om 17:24
geschreven door Gust Adriaensen
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom...
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom: 4|50 jaar bisdom Antwerpen op het Theaterplein met optredens van Scala &Kolacny Brothers, Tre Soprani en het Jeugdkoor (4)50 op:
25-10-2012 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2012
De Vlaamse grondstroom (?)
In De Standaard wijdt Marc Reynebeau een relativerende en wat ironische column aan het woord en begrip 'grondstroom', dat de dagen na de gemeenteraadsverkiezingen vrij vaak te horen was uit de mond van de politicus die deze verkiezingen het liefst zag als een opstapje naar de Vlaamse en federale verkiezingen.
Reynebeau stelt dat 'grondstroom' een erg flou begrip is dat de voorbij twee decennia graag van stal werd gehaald door partijen die een verkiezingssucces geboekt hadden. Zij verbinden 'grondstroom' wat graag met hun electoraal succes ( en niet omgekeerd). En politici, aldus Reynebeau, die de 'grondstroom' opeisen, projecteren daar vooral eigen opvattingen in, als vermeend bewijs van hun gelijk.
Volgens Reynebeau doen nationalisten vandaag graag een beroep op het woord, omdat het appelleert aan de oude, romantisch-nationalistische opvatting van de volksaard of, in zijn moderne versie: identiteit (wat die precies ook mag voorstellen), waarin alle Vlamingen eigenlijk dezelfde principiële opvattingen zouden delen.
Op die manier kan een beeld opgehangen worden van een homogene, Vlaamse 'democratie'. Dergelijke gesuggereerde, vermeende homogeniteit betekent evenwel een bijzonder tegenstrijdige en ondermijnende opvatting van 'democratie'. Want dan wordt het organiseren van de homogeniteit, een bewijs en doel van een democratische structuur en ingesteldheid.
Terwijl democratie, waarvan vrijheid een kernbegrip is, er juist moet in bestaan de diversiteit op een behoorlijke manier te organiseren.
24-10-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
