'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
'Ontzeg mensen de herinnering van een plaatselijke gemeenschap niet'
De waarde van afscheidsrituelen binnen de eigen gemeenschap
Er is in westerse landen een toenemende trend om begrafenisrituelen, ook religieuze, of begrafenissen tout court, af te handelen los van de (geloofs)gemeenschap waarin de overledene geleefd heeft. Of via begrafenisverzekeringen zelfs los van de nabestaanden.
Dat leidt onvermijdelijk tot minder betrokkenheid, de erg beperkte aanwezigheid van vooral dan nog naaste familieleden bij begrafenisrituelen en tot een intenser isolement en een grotere anonimiteit en vervreemding.
Een tendens die in de lijn ligt van het voorgaande, begint zich af te tekenen o.a. in Duitsland: mensen anoniem begraven.
De aartsbisschop van Berlijn heeft zich daartegen gekant. 'Daardoor wordt aan mensen de herinnering van een gemeenschap ontzegd. Aan de manier waarop een cultuur met zijn doden omgaat, kunnen wij aflezen wat haar verhouding is met de levenden. Volgens de christelijke overtuiging heeft de mens echter een waarde die de dood overstijgt.'
Ook auteur Oscar van den Boogaard handelt in een column onder de titel 'Uitvaart met Club Med' over die trends.
Een citaat: 'Het zevende werk van Barmhartigheid luidt: begraaf de doden. Is dat niet iets wat de nabestaanden voor jou zouden moeten doen? Zijn die zo egoïstisch of onbetrouwbaar geworden dat je het zelf moet regelen? Een Brusselse begrafenisondernemer zei onlangs in een interview: 'In de tijd van mijn vader zeiden de familieleden: 'Het is het laatste dat we kunnen doen, dus willen we een mooie dienst en een degelijke, sterke kist.' Maar nu worden we meer en meer geconfronteerd met mensen die zeggen: 'Het is toch maar om te verbranden of in de grond te steken.' De trend dat nabestaanden beknibbelen op de uitvaart, werkt het succes van de begrafenisverzekeringen alleen maar in de hand. Want dan is alles betaald en geregeld.'
En Van den Boogaard besluit: 'Misschien wordt hier onder het mom van een financiële crisis een veeleer verontrustende morele crisis verhuld.'
09-11-2012 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
08-11-2012
Obamasympathie
De herverkiezing van Obama wordt ook bij ons erg positief onthaald. Daarin speelt uiteraard de maatschappijvisie van de Democraten een belangrijke rol in. Tegenover de oerconservatieve en hardvochtige opvattingen van Romney en de Republikeinen, steken de politieke idealen en plannen van de Democraten fris en vooruitstrevend af. Zij sluiten meer aan bij wat de meeste politieke partijen, of zij zich nu centrum-links of centrum-rechts binnen het politieke spectrum bewegen, voorstaan.
Anderzijds zou het geldverslindende circus van de verkiezingscampagnes en de sterke verwevenheid van de politiek met de zakenwereld en de 'military' bij ons niet lang geduld worden, denk ik. En natuurlijk speelt ook Obama in dat duistere en voor de meeste stervelingen ontoegankelijke en bedreigende labyrint, volop mee. In dat opzicht is de film The Obama Deception (www.infowars.com) verhelderend en ontluisterend.
Maar los van de maatschappijvisie van Obama, die hier ongetwijfeld op meer goedkeuring kan rekenen dan die van Romney, zijn er een aantal elementen die de sympathie voor Obama veroorzaken en voeden.
Hij is nog vrij jong, good-looking, atletisch en komt over als een dynamische persoonlijkheid, iemand die van aanpakken weet. Dat een zwarte het zo ver schopt, wekt ver- en bewondering met misschien zelfs aan de wortels ervan een vleugje 'racisme': van een zwarte verwacht je dat niet. Overigens kan de vraag gesteld worden of wij in onze maatschappij wel verguld zouden zijn met een gekleurde medemens in een politieke topfunctie.
Uiteraard is er ook het grote redenaarstalent van Obama. Inhoudelijk en technisch kan momenteel niemand van de huidige wereldleiders aan hem tippen. Hij kan met zijn woord en zijn présence op het podium, miljoenen Amerikanen en anderen in zijn ban krijgen, ontroeren, meeslepen. Maar ook hier weer geldt: Europeanen zijn, vermoed ik, niet zo gemakkelijk mee te trekken, zijn kritischer, het vlugger beu, meer blasé, dan de 'eenvoudige' doorsnee -Amerikaan.
En natuurlijk speelt het intens betrekken van zijn vrouw en kinderen bij de campagne en bij overwinningen, een uiterst belangrijke rol in het winnen van de harten, in het opwekken van deugddoende sentimentaliteit, in het laten opwellen van weldoende traantjes, in het bevestigen van de onvervangbare waarde van de 'familie'. Niemand zal ontkennen dat Obama het, ook wat dit aspect betreft, erg getroffen heeft met Michelle. Zij heeft een enorme populariteit bereikt en in Amerika heeft na Jacky Kennedy geen enkele presidentsvrouw zo'n algemene bekendheid en waardering verworven als Obama's vrouw.
Ook ons, Europeanen, doet dat spektakel deugd. We ervaren het als positief, het ontroert. En we accepteren dat Obama live voor tienduizenden bijna hysterische aanhangers en ten aanschouwe van de hele wereld, nog eens zijn grote liefde voor Michelle uitspreekt.
Maar nog eens, we zien onze politieke topfiguren dat nog niet doen. En als ze iets dergelijks riskeerden, zouden ze onvermijdelijk bedolven worden onder ironie en al dan niet gore mopjes.
In Amerika werkt het evenwel. En het geeft ons, vermoeide, oude, wat cynische Europeanen, toch veel sentimentele voldoening.
08-11-2012 om 08:43
geschreven door Gust Adriaensen
06-11-2012
Een formateursnota is geen partijprogramma
De analyse en negatieve beoordeling van de nota van De Wever door de Stadslijst en door Groen, zijn m.i. vanuit de visie van socialisten, christendemocraten en groenen op de maatschappij en op het stedelijke beleid in Antwerpen, volkomen correct en verantwoord.
De fundamentele fout van De Wever is, en die is waarschijnlijk te verklaren vanuit zijn karakterieel onvermogen om compromissen te sluiten, dat hij een nota presenteert die de nationalistische en rechtsliberale dada's presenteert van het NVA-program.
Hij draait de klok terug op het vlak van stadsontwikkeling en mobiliteit. Hij ontmantelt het OCMW en culpabiliseert de armen. Hij gaat voorbij aan de kinderarmoede en aan het capaciteitsprobleem van de scholen. En bovendien: hij laat na zijn voorstellen financieel te onderbouwen. Kortom: De Wever ontgoochelt als 'formateur'.
In de krantencommentaren wordt er nu over gespeculeerd dat De Wever met opzet dergelijke nota geschreven heeft om Groen te doen afhaken en om de Stadslijst te doen barsten zodat een 'rechtse ' coalitie NVA-Open VLD-CD&V gevormd kan worden.
Mocht dat waar zijn, dan verdient dat manoeuvre alleen maar misprijzen en speelt De Wever de afkeurenswaardige spelletjes die NVA altijd met veel 'verontwaardiging' bij anderen afkeurt. Verandering? Sjonge, sjonge toch.
Overigens geeft het te denken dat nogal wat journalisten er bijna op aandringen dat CD&V zich losmaakt uit de Stadslijst en ze laten verstaan dat een weigering van SPA om de nodige handtekeningen te leveren om de verkozen CD&V'ers aan het bestuur te laten deelnemen, een politieke misdaad zou zijn.
De omgekeerde wereld is dat. De media, die toch graag de politieke zedenmeester spelen, zouden er alles aan moeten doen om dergelijke splitsingmanoeuvres tegen te gaan en te veroordelen, precies omwille van het politieke fatsoen.
Overigens zou CD&V goed gek zijn om de Stadslijst te breken. De christendemocratische verkozenen zijn bijna allen ACW'ers, die dichter bij de stedelijke en maatschappijvisie van Groen en SPA staan dan bij de ultrarechtse opstelling van de Vlaams-nationalisten. Bovendien zou dergelijke stap CD&V elke geloofwaardigheid doen verliezen en de partij, zeker in Antwerpen, recht naar de totale ondergang voeren.
Het geeft ook te denken dat in meer en meer nationalistische reacties op de internetfora, De Wever en NVA worden opgeroepen om een coalitie te vormen met het Vlaams Belang. Zover komt het wellicht niet. Maar een en ander geeft wel aan dat, wat werd voorspeld, de massale toevloed van vroegere VB-mandatarissen en VB-kiezers, het gedachtegoed en de opstelling van NVA, hoe dan ook, nu reeds beïnvloeden.
06-11-2012 om 07:49
geschreven door Gust Adriaensen
03-11-2012
GAS-boete voor hangjongere
De foto werd genomen even voordat deze uitdagend grinnikende hangjongere op de Mechelse Grote Markt een GAS-boete aan zijn broek gesmeerd kreeg. En terecht!!
Nadat zijn verschijning alleen al alle andere allochtonen en autochtonen van het uitgestrekte plein heeft doen wegvluchten, geen kat is er inderdaad nog te bespeuren, heeft deze hangjongere zich parmantig op een duur inox-sierkolommetje neergezet met een air van 'wie doet mij wat'.
Nog los van het feit dat het pleinmeubilair door die zitsessie beschadigd zou kunnen worden, is de hele scène, een overduidelijk geval van niet te tolereren overlast.
Elke plichtsbewuste GAS-ambtenaar kon dit niet zomaar blauwblauw laten. Deze hangjongere werd dan ook terecht op de bon gegooid!
03-11-2012 om 18:21
geschreven door Gust Adriaensen
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zaterdag 27/10 zaterdag 3/11/ 2012
Deze middag wordt op het nieuws gezegd dat er al 160 doden gevallen zijn over heel het land. Een fraai staakt-het-vuren! Westerse media zullen vertellen dat legervliegtuigen burgerdoelen hebben aangevallen maar niet dat het terroristen zijn die eerst aanslagen pleegden (de zogenaamde vrienden van Syrië). Hilary Clinton is boos omdat ze Syrië nog altijd niet heeft kunnen opnemen in haar nieuwe Arabische lentecollectie en ze waarschuwt dat er geen rust mag komen, want daar gaat Syrië van profiteren, zegt ze. Zo heeft ze vandaag weer een beetje haar zin gekregen. (Ze is ook verbonden met die criminele kliek van de Bilderberg groep). Zou uw bloed daarvan niet gaan koken? Gelukkig maken we ondertussen in het dagelijkse leven genoeg plezier, wat ook beter is voor het hart. Bovendien heeft onze interne veiligheidsdienst laten weten dat s nachts waken voorlopig niet meer nodig is. Ook een opluchting voor de mannen die elke nacht twee uur op het dak met de sterren zaten te praten.
Inmiddels vernemen we dat de KTO, de Franse katholieke tv, al ruim een week elke dag een uur besteedt aan de christenvervolging in Egypte en Syrië. We hebben vandaag voor de eerste keer een uitzending kunnen volgen. Over Syrië krijgen we de beelden te zien van vorig jaar, toen we hier de eerste groep internationale journalisten uitgenodigd hebben, die een week lang in de belangrijkste brandhaarden van toen (Homs, Qousseir ) begeleid door moeder Agnes-Mariam de werkelijke toestand hebben kunnen waarnemen. ( Zie het verslag in ons driemaandelijks tijdschrift Hoor dec. 2011, nr. 68). De meeste van die 16 journalisten hebben vanaf toen waarheidsgetrouwe berichtgeving verspreid behalve twee katholieke media, waaronder de man van de KTO. Je kunt begrijpen hoe aangenaam verrast we waren door nu een keurig verslag te zien en horen op KTO, volkomen waarheidsgetrouw waarbij ze de gruwelen tonen van de terroristen in Homs en het nu ook zeggen. Voortdurend komt daarbij Mar Yakub met moeder Agnes-Mariam, Carmel en anderen in beeld. Ze laten de gemeenschap flink aan het woord. We komen trouwens zelf ook nog een paar keer in beeld. KTO heeft in ieder geval een flinke ommekeer gemaakt. Beter laat dan nooit.
Zondagmiddag eten we voor het eerst nog eens buiten de refter, nl. in het veilige atrium. Sommigen zitten op de grond, anderen op de rand van de fontein, anderen op een stoel. Het is achteraf een gelegenheid om ons nog eens flink af te reageren en spontaan sketches te verzinnen en grappen uit te halen. Een nieuwe sketch wordt geboren met als thema de hoofdfiguren van de vrienden van Syrië! En s avonds kijken we naar de ontroerende film The Robe (De Mantel). En zo is de zondag weer een echte feest-rust- en gemeenschapsdag vanuit een plechtige eucharistie, met als evangelie de blinde bedelaar langs de weg.
Maandagmorgen komt hier plots een jongen van 17 toe met de groeten van onze Najib, Hij is al maanden thuis bij zijn moeder, die weduwe is en omwille van de oorlog steun en bescherming nodig heeft. Nu is Najib met zijn natuurlijke gave van evangeliseren toevallig in contact gekomen met deze jongen, wiens ouders eraan denken om hem tijdelijk in Qâra bij zijn grootmoeder te laten logeren om daar naar de school te laten gaan. Zij wonen immers in de gevaarlijke rand van Damascus en hij moet vandaar iedere dag naar school in Damascus. Zo wilde die jongen, die moslim is, een dag bij ons doorbrengen. Meteen werkt hij al mee aan het afkrabben, afschuren en schilderen van de ramen. Er zijn een massa ramen gedaan maar er moeten er nog een massa gedaan worden. Als ik eens een uurtje kom helpen zijn ze met vier gezellig in de zaal van de iconografie aan t werken. Wellicht is hij maar een van de vele jongeren die in deze oorlogssituatie zoeken naar geluk. In alle eenvoud is deze jongen een echte God-zoeker. Hij zal zich ongetwijfeld deze aangename dag nog lang herinneren. Achteraf vernemen we dat hij gevraagd heeft om de schoolvrije dagen bij ons te mogen doorbrengen en zijn ouders zijn ermee akkoord. Deze week ontvangen we vanuit België de lijst van de inhoud van de container die verscheept gaat worden, nadat wij hier een taks free document hebben bekomen. Het is prachtig hoe zovele mensen meegewerkt hebben om deze extra grote container te vullen: behalve onze vrienden uit de Kempen, mediawerkgroep Syrië, de Armeense gemeenschap van Brussel, en de Syrische gemeenschappen van Mechelen en Antwerpen. Ze hebben zelfs zoveel goederen en duurzame eetwaren verzameld dat ze nog een container willen vullen. Wie dit wil steunen kan het langs het nummer van mediawerkgroepsyrie.
Allerheiligen is nu een hoogfeest midden in de week. In de voormiddag wordt gewoon gewerkt; s Middags wordt even aan tafel van gedachten gewisseld over hetgeen men in de namiddag en avond op deze feestdag wil doen. Om 17.00 u vieren we plechtig de eucharistie met processie en met de litanie van alle heiligen. Daarna kijken we naar de dvd van Charlie Chaplin de Grote Dictator met daarbij de commentaren. Deze film is tijdens de tweede wereldoorlog gemaakt en verspreid. Op het einde van de film geef Charlie Chaplin als de grote dictator voor een massa mensen en soldaten een ontroerende speech recht uit zijn hart, waarin hij zegt dat oorlog, haat en discriminatie geen zin hebben, dat alle mensen gelijk zijn en verlangen naar liefde en tederheid Blijkbaar heeft Hitler zelf die film nog gezien. Wel is Charlie Chaplin omwille van deze sarcastische prent door Amerika uitgewezen. Tegen humor is geen enkel dictatoriaal systeem bestand. Het moedigt ons aan om toch eens een parodie te maken op De vrienden van Syrië. De drie prille tienermeisjes , die nog altijd uit veiligheid niet naar de school kunnen gaan, krijgen een flink schoolprogramma: taal, rekenkunde, muziek en zang en ontspanning. Nu krijgen ze er zelfs nog Frans bij en ze vorderen daar goed in. En het weer is nog altijd overwegend zonnig met overdag temperaturen van 18 graden. Af en toe regent het eens of is er een hevige wind tot storm. s Avonds koelt het wel flink af en er worden voorbereidingen getroffen om hout- en petroleumvuurtjes te installeren. Ondertussen hebben we heel zelden nog eens een stroomonderbreking. Moge het zo blijven. Vorige winter was het dag en nacht vier uur stroom en dan weer vier uur geen stroom. Maar alles kan men gewoon worden, behalve een oorlogssituatie die alleen maar haat, verwoesting en dood brengt.
Eind september sprak president Ahmadinejab van Iran de algemene vergadering van de Verenigde Naties toe over de nakende terugkeer van Jezus Christus samen met de 12de en laatste imam Al-Mahdi. Zij zullen niet komen, zo zei hij, met geweld en oorlog maar met vrede en rechtvaardigheid voor alle volken. De koude van deze wereld zullen ze omvormen in de lente van warmte en goedheid voor allen. Hij zei merkwaardige dingen al was het niet helemaal volgens ons christelijk geloof. Maar zouden de wijzen die vanuit het oosten op zoek gingen naar Jezus in de kribbe, wel heel onze catechismus gekend hebben?
03-11-2012 om 10:35
geschreven door Gust Adriaensen
31-10-2012
Noels, Dehaene en het brugpensioen
De bekende econoom Noels twitterde enkele dagen geleden na een kort tv-interview met Dehaene over eventueel brugpensioen voor de op straat gegooide Fordwerknemers: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Twitter leent zich niet tot genuanceerde reacties. Waarom iemand als Noels er dan gebruik van maakt, verwondert me. Los van sympathie of antipathie voor Dehaene, moet toch geconstateerd worden dat hij binnen het korte bestek van een tv-gesprekje, genuanceerd over het brugpensioen sprak: afwijking van de algemene regel, geen recht, sociale drama's.
Dat is heel wat anders dan wat Noels daarvan maakt: 'Een 71-jarige-nog steeds bijklussende-ex-premier pleit voor brugpensioen op 50j op TV.'
Noels die toch vaak in wat hij schrijft en zegt overkomt als een serene en genuanceerd denkende intellectueel, gaat met die onjuiste en venijnige zin, de populistische toer op. Onjuist omdat Noels veralgemeent waar Dehaene nuanceert: 'pleiten voor' tout court tegenover 'in sociale drama's' .Venijnig omdat hij zijn opvatting over brugpensioen, indringender denkt te kunnen verspreiden door ze te kleuren met een persoonlijke aanval.
Overigens, hoe pakt Noels de sociale drama's aan? Daarover geen woord.
Kortom, niet fraai meneer Noels!
31-10-2012 om 08:44
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012
Ecoduct in Postel
Eerste grensoverschrijdend ecoduct verbindt Postel (B)met Bladel (NL)
(Klik op de afbeelding om ze te vergroten)
30-10-2012 om 12:20
geschreven door Gust Adriaensen
30-10-2012 om 08:13
geschreven door Gust Adriaensen
29-10-2012
'De navelstaarderij van Vlaanderen'
In een column in De Standaard, schrijft Mia Doornaert een aantal constataties en bedenkingen neer, die ik u niet wil onthouden:
'We kijken navelstarend naar zogenaamd onoverbrugbare verschillen tussen Nederlands- en Franstaligen in dit land dat op de wereldkaart een speldenpunt groot is.'
'De sluiting van Ford Genk herinnert ons er, zeer pijnlijk, aan dat er buiten dit land een heel grote wereld van ongenadige wedijver bestaat, om investringen en banen'.
'Beweren dat een nog kleiner onafhankelijk Vlaanderen het beter zal doen in de werledwijde concurrentie dan het huidige België is een ijle profetie.'
'Voortdurend twijfel zaaien over het voortbestaan van ons land is ook al geen wervend argument voor het behoud of aantrekken van investeringen.'
'Het overheidsbeslag op ons bnp blijft toenemen. Met bijna 54 procent behoort het nu tot de hoogste van de ontwikkelde landen. Dat ligt niet aan de federale regering, waar tot op het bot bezuinigd wordt, maar aan de gemeenschappen en gewesten die hun ambtenarij maar blijven uitbreiden. Daarmee neemt ook in Vlaanderen de regelgevende betutteling toe, en de traagheid in de goedkeuring van investeringsdossiers.'
29-10-2012 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
Auteur J. Bernlef overleden
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
Juffrouw Van Leeuwen
Waarom moet ik op maandag 12 oktober 's morgens om kwart over twaalf denken aan juffrouw Van Leeuwen met haar half verlamde gezicht terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
ik kijk uit op daken en platjes links ligt de Zuidertoren uit een raam stapt een vrouw met een skibroek achter matglas zie ik de was het is maandag terwijl ik van plan ben om een gedicht te schrijven
nu hoor ik gerammel de vuilnisman is er over een kwartier komt de post en vanmiddag wordt er bij mij een kachel geplaatst in een vakje van mijn oude bureau ligt een stekker terwijl ik van plan was om een gedicht te schrijven
(Bermtoerisme)
29-10-2012 om 00:00
geschreven door Gust Adriaensen
28-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Pater Daniël Maes over Syrië en de wereldpolitiek
Zondag 21 - zaterdag 27 oktober 2012
Abouna Georges kan nog steeds
niet veilig tot hier geraken en zo vieren wij weer de Latijnse liturgie op zijn byzantijns. Hier is de voorbereiding op kerstmis al begonnen. Aan tafel worden dan ook af en toe al enkele profetieën gelezen uit het Oude Testament die de menswording van God aanduiden. En vanaf vandaag zullen de kinderen en enkele zusters na iedere eucharistie in mooie engelenkleedjes een aangepast lied uitvoeren. s Namiddags breng ik samen met de medebroeders een bezoek aan de vluchtelingen in de nieuwbouw. Omdat ik s zondags in witte toog ben roepen ze me langs alle kanten na, dat ik voorzichtig moet zijn terwijl we enkel maar het voorplein moeten oversteken. Na ons bezoek willen de mannen en jongens meekomen om samen wat te voetballen op de binnenkoer.
Het is weer een zeer bloedige dag geweest in Aleppo en nu ook in de christelijke wijk in Damascus. In Libanon werd de topman Wissam al-Hassan, die samen met enkele anderen vermoord werd, begraven. En het verloopt precies zoals hier voorspeld is. De harde soennieten maken er gebruik van om te trachten een opstand in Libanon te krijgen, gericht tegen Syrië. Ook de westerse media doen natuurlijk mee. In Turkije echter is er een massamanifestatie tegen de regering onder de slogan: Handen af van Syrië! Het is dezelfde slogan die nu in Brussel aan de Beurs gebruikt wordt voor een manifestatie. Ondertussen is ook de nieuwe vredesgezant van de Uno, Brahim bij de Syrische president geweest. En in Libië verloopt het precies zoals de wereldheersers met hun Arabische Lente hebben gewild: een creatieve chaos van voortdurend onderling geweld met een massa doden. En dat allemaal op de dag dat de geloofsgemeenschap van het bisdom Antwerpen in volle glorie haar 4(50) jaar jubileum viert.
Maar ook hier zijn prachtige tekenen te herkennen. De gouverneur van Homs en zijn vrouw, soennieten veronderstel ik, doen prachtig werk door onvermoeibaar de getroffen gezinnen te bezoeken en te steunen zoveel ze kunnen alsook de vele martelaren te gedenken en te eren. Ik moet wel toegeven dat ik gedacht had dat de oorlog stilaan ging eindigen en mogelijk is dat ook het geval, maar dan zijn er toch nog flinke stuiptrekkingen. En dat de christenen uiteindelijk een mikpunt geworden zijn is ook duidelijk. De emir van Qatar probeert de lont nu in Gaza en de Palestijnse gebieden aan te steken omdat het in Syrië niet lukt zoals ze gewild hadden. Hillary Clinton weert zich als een duivel(in) in een wijwatervat en roept op om geen politieke rust toe te laten, want daar zou Syrië dan gebruik van kunnen maken!
Als je dan verhalen hoort van een kidnapping in de buurt waarbij eerst een grote som geld gevraagd wordt en wanneer die uiteindelijk door familie en vrienden samengebracht is, wordt de betrokkene toch nog in koelen bloede vermoord. Van zo iets word je innerlijk opstandig. Dat brengt wel extra spanningen mee.
Op 17 en 18 oktober is er een samenkomst geweest van de EPP, de christelijke en grootste fractie in het Europees parlement waarop patriarch Gregorios III Laham en moeder Agnes-Mariam uitgenodigd waren en waarvan we nu een verslag toegestuurd krijgen. Hopelijk heeft het geholpen om Europa uit de gevechten in Syrië terug te trekken, terwijl Turkije, Saoedi-Arabiê en Qatar nog wel een tijd zullen verder oorlog blijven voeren. Vervolgens vernemen we dat de Syrische president een soort algemene amnestie heeft afgekondigd, behalve voor terroristen.
Terwijl de aanslagen in Syrië voortduren probeert de Uno-bemiddelaar voor de vrede een staakt-het-vuren af te spreken, wat zaterdag al in heel het land geschonden werd. Donderdag komt de man die hoofd van de school in Quosseir is en een tijd bij zijn familie verbleven heeft weer bij ons terug. Hij was zondag in de christelijke wijk van Damascus, Bab Touma, naar de mis geweest toen tien minuten later die aanslag gepleegd werd. Hij heeft de gesluierde vrouw gezien die de aanslag pleegde en die door de cameras herkend werd en onmiddellijk opgepakt. Hij herhaalde nog eens, wat hij al vanaf het begin gezegd heeft: ik ben zeer optimistisch voor de toekomst van Syrië. Laat het eens gezegd zijn door een man die zijn deel in het lijden wel gehad heeft. Zijn huis, have en goed in Quosseir zijn door terroristen verwoest, zoals van zowat al zijn vrienden. Ondertussen kan hij hier goed meehelpen om de kinderen hun schoolprogramma te laten volgen. En ondertussen schilderen de jongens verder aan de ramen. Als de oorlog nog een aantal weken duurt zullen alle ramen van alle gebouwen hier geschilderd zijn, maar daarvoor had het geen oorlog hoeven te worden.
HET VERRAAD VAN OBAMA
Wie in kort bestek een grondig inzicht wil verwerven in de recente wereldpolitiek moet beslist de film bekijken: The Obama Deception van 2009, gerealiseerd door een aantal van de beste historici, politici en journalisten, waaronder onze vriend Webster Griffin Tarpley. Je kunt (wat wij hier niet kunnen) de film gratis van het internet plukken: www.infowars.com of www.prisonplanet.tv . In twee uur tijd krijg je achtergrondinformatie over de belangrijkste recente gebeurtenissen en ontwikkelingen op onze planeet , als een soort poppenspel waarbij onthuld wordt wie de eigenlijke verborgen spelers zijn achter de coulissen. Het vertrekpunt is dit: toen John Kennedy probeerde president te zijn door zich te moeien met Wall Street en de wapenindustrie, werd hij meteen vermoord en sindsdien heeft Amerika geen president meer gehad. Een schimmige groep wereldleiders, in feite bankiers, neemt steeds meer de touwtjes in handen. Op het einde van het presidentschap van G. Bush jr was er een zulkdanige algemene ontgoocheling wegens de enorme economische crisis in Amerika, de oorlog in Irak enzovoort, dat deze club van oligarchen zonder enige moeite Obama kon opvoeren als de man die met zijn vriendelijke, stralende blik en prachtige speeches vrede ging brengen, economische welvaart en transparantie op alle niveaus. In de eerste maand van zijn ambtsperiode heeft hij al zijn beloften stralend verbroken en de toestand op alle terreinen nog veel erger gemaakt dan zijn voorganger, geheel volgens de wil van deze wereldheersers: veel meer troepen in heel de wereld, veel meer gevangenissen overal verspreid, veel meer mogelijkheden om mensen te controleren, zomaar op te pakken, te folteren en op te sluiten, veel meer taksen, veel meer beperkingen zoals van meningsuiting, meer massale, verplichte gezondheidscampagnes Terwijl leger en politie uit hun voegen barsten moet er nog een burgerleger bijkomen waar alle jongeren verplicht worden een tijd aan deel te nemen. Je kunt het allemaal zelf horen en zien. Zoals zijn voorgangers is Obama slechts een marionet, maar hij is een betere acteur en een veel betere leugenaar. De eigenlijke machthebbers zijn de bankiers van de Federal Reserve Bank, de kliek van Wall Street en van de wapenindustrie, verbonden met de zogenaamde Bilderberggroep. Zij hebben het klaar gekregen om als overheidsinstelling aanzien te worden, terwijl ze een privébank zijn die onder geen enkele controle valt en alle banken kunnen controleren. Zij organiseren de ene bankcrisis na de andere en de ene economische crisis na de andere. Duizelingwekkende bedragen aan geld zijn zogenaamd plots verdwenen waarbij niemand kan achterhalen wie ze gestolen heeft. Dan wordt paniek gezaaid om grote bedragen onmiddellijk aan de banken te doen betalen, anders wordt de crisis, zo zeggen ze, een enorme catastrofe alsof morgen de hemel op ons valt.
Ondertussen kunnen die banken nog meer instellingen, nog meer banken opkopen zodat iedereen en alles in hun macht krijgen. Zij die de crisis veroorzaakt hebben worden dan als de redders gevierd om een nieuwe periode van nog grotere tirannie voor te bereiden. Alles is als een piramide georganiseerd waarbij alleen de top weet waar de werkende massa van de zaak voor moet dienen. De reddende slogans zijn: we hebben een nieuwe wereldorde nodig, met een nieuwe allesomvattende wereldbank in het kader van de globalisatie. Zo kan hun oorspronkelijke poging van Anglo-Amerikaanse overheersing uitgroeien tot één grote werelddictatuur. Een van middelen hiertoe is nu de mythe van de opwarming van de aarde. Het staat al lang wetenschappelijk vast dat de laatste duizend jaar perioden van grote opwarming werden afgewisseld met perioden van grote afkoeling omwille van de wisselende activiteit van de zon, zoals ook blijkt uit andere planeten buiten de aarde. De mythe zegt echter dat het voortkomt uit de activiteit van de mens. In feite is dit het middel om al wat een mens heeft en doet over heel te wereld te belasten: alle voedingswaren, alle kledingwaren, alle materialen, alle werk, elektriciteit, reizen per vliegtuig, schip, trein, bus of auto Overal moet taks op betaald worden. En vooral is het een middel om alle ontwikkeling in Afrika, Zuid-Oost Azië of in armere gebieden waar ook, te verhinderen zodat de schimmige club van heersers het leven van heel de wereld naar believen kan regelen. Ondertussen laten ze Obama massas troepen sturen naar Afrika om China buiten te krijgen en rond Rusland en Iran om deze landen geïsoleerd te krijgen. En nog zoveel meer.
De film eindigt met een waarschuwing en een hoopvolle boodschap. President Thomas Jefferson waarschuwde het Amerikaanse volk in 1802 al om de macht van het volk niet af te staan aan de mensen van de banken en aan de mensen van de wapenindustrie. Een gelijkaardige waarschuwing gaf ook president Eisenhouwer. Het heeft niet geholpen. De grootste tragedies die volgden werden mede door deze groep criminelen gesteund. De Bolsjewistische revolutie werd voorgesteld als een algemene hervormingsbeweging van het volk met Lenin en Stalin. Resultaat: veertig miljoen Russen werden omgebracht. Het waren mannen en vrouwen die ontwikkeld waren, werkten en geloofden. Duitsland verkeerde in een dramatische economische crisis en Hitler, een charismatisch leider zorgde voor nieuwe wegen en een heropbloei van de economie. Het was dé volksbeweging die beschouwd werd als de redding van het land. Resultaat: miljoenen mensen werden gruwelijk omgebracht. Mao wist een volksbeweging op gang te brengen die het Chinese volk naar de welvaart zou leiden. Resultaat: zestig miljoen Chinezen werden omgebracht. En dan kregen we Vietnam, Korea, Irak, Afghanistan, Pakistan, Libanon, zovele landen in Afrika en Zuid-Amerika, en het Nieuwe Midden Oosten.
Nu is het genoeg. Stop de nieuwe wereldorde, stop de nieuwe wereldbank (mijn computer blijft eisen dat ik dit woord met een hoofdletter schrijf maar ik doe het niet!), stop de waanzin van de globalisatie en de leugen van de opwarming van de aarde.
Laat vrienden en kennissen deze film zien en zelf beoordelen. Breng hen deze boodschap. Eén man of vrouw kan het begin worden van een ware ommekeer. Wil jij die man of vrouw zijn? Yes You Can!
28-10-2012 om 08:22
geschreven door Gust Adriaensen
27-10-2012
Rasp...
'Rasp' startte in 2007. Tot nu toe bezochten 3750 verschillende mensen het blog. Die surften gemiddeld zes keer naar 'Rasp' en totaliseerden 37.500 pageviews.
De bezoekers van 'Rasp' komen uit 21 verschillende landen.
-2775 of 70% komen uit België -776 of 20% uit Nederland -51 of 1,4% uit de V.S. -21 of 0,6% uit Duitsland -11 of 0,3 % uit Italië -10 of 0,3 % uit het Verenigd Koninkrijk -9 of 0,2% uit Frankrijk -8 of 0,2% uit Spanje
27-10-2012 om 09:38
geschreven door Gust Adriaensen
26-10-2012
Vormingsdag TJCII Belgium in de abdij van Postel
Sarah, een voorbeeldige vrouw
zaterdag 10 november 2012
VORMINGSDAG
in het kontaktcentrum van de ABDIJ van POSTEL
9u30: Onthaal
10u00: Wat is TJC-II en
welke zijn de laatste
ontwikkelingen ?
door René & Ans Leitner
11u30: Eucharistie
12u30: Koffietafel
14u00: Joodse liederen
14u15: Onderricht door
Jochanan Van Es :
Sarah, een voorbeeldige
vrouw.
15u15: Pauze
15u45: Jochanan beantwoordt uw
vragen en vat de dag samen
16u30: Koffie / thee
17u00: Einde.
Er wordt een bijdrage van 15 euro
gevraagd voor de kosten die verbonden
zijn aan de abdij. Verder
zal er ook een geldinzameling zijn
voor onze gastspreker.
Hoe de vrouw van
Abraham
Joden en Christenen
kan inspireren tot
geloven en leven in
eenheid.
Deze vormingsdag is
een initiatief van
TJCII - Belgium
www.tjcii.be
René & Ans Leitner
zijn nationaal coördinator van TJCIINederland.
Na een kleine opfrissing (wat is TJCII
nu ook weer ?) zullen zij ons aan de
hand van hun getuigenis en een
Powerpoint-presentatie vertellen wat
de laatste ontwikkelingen zijn in de
TJCIIwerking en visie.
Jochanan Van Es
is een Messiasbelijdende Jood en
leraar die, uitgaande van de
Parashah (het Torahgedeelte) van de
Shabbat op 10 november, ons zal
laten ontdekken welke houding ons
past in het kader van TJC-II.
Het onderwijs van de Torah vormt
ons tot zachtmoedige en geduldige
gelovigen, die vertrouwen op Gods
beloften en hun kracht putten uit de
hoop.
We zullen met hem lezen uit :
Genesis 23:1-25:18, 1.Koningen 1:1-
31 en 1.Petrus 3.
Mocht u zoeken naar iemand die u tot in
Postel kan vervoeren, laat het ons weten,
dan trachten we een oplossing te vinden.
INSCHRIJVINGSSTROOK
Naam ....................................
Adres ....................................
....................................
Tel/gsm ..................................
schrijft in voor de vormingsdag
van 10 november 2012
in de Abdij van Postel en stort
voor 3 november 2012 de som
van 15 euro op rekening
063-4842911-27
Gelieve deze inschrijvingsstrook
te zenden naar:
Pater Nicolaas Gorts o.praem.
Norbertijnenabdij Postel
Abdijlaan 16 - 2400 Mol
of mail naar
nicolaasgorts@hotmail.com
26-10-2012 om 10:31
geschreven door Gust Adriaensen
25-10-2012
Ford
In een van zijn nagelaten gedichten 'Oppervlakkige Charleston', schrijft Paul van Ostaijen (1896-1928):
Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford schaak ze in een ford de vader die is dominee de broer die woont te Chicago in Oklahoma woont de olieoom en je sienjaal een saksofoon schaak ze in een ford schaak ze in een ford ... Als je van het meisje van Milwaukee houdt schaak ze in een ford - rem niet rem niet -
Het waren de hoogdagen van de Fordmacht en de Fordromantiek.
Een kleine vijftig jaar later was er van die autoromantiek niet veel meer te bespeuren in het lied 'Drof (ford) Motor Company' dat Vuile Mong en zijn Vieze Gasten op tekst van Guido Van Meir in 1972 brachten:
Als je zo begint te draaien, je bent twintig jaren oud, draai je zwierig aan je sleutel, draai je zwierig aan je bout, je maakt slordig overuren want je bent pas getrouwd. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je zoon ligt in zijn wieg te kraaien, je weet waarvoor je vecht. Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Voor de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met dertig sta je nog te draaien. Wat heb je nu bereikt? Wie heeft zich in die tien jaren op jouw rug verrijkt? Is er van je mooie dromen wel eigenlijk iets in huis gekomen? Knielen, liggen, rollen draaien, rollen, liggen, recht. Je durft noch voor noch achter kijken, Je voelt jezelf een knecht. Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Van de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
Met veertig sta je zot te draaien, moeizaam aan de band. Je slikt overvloedig pillen, bevend uit je hand. Het tempo kan je niet meer volgen, je valt zo door de mand. Knielen, liggen, rollen, draaien, rollen, liggen, recht. Je ziet je ploegbaas naar je kijken, Je voelt jezelf zo slecht. Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company! Door de hie, hie, hie, Drof Motor Company!
De romantiek is vervlogen. Het bandlabeur van tienduizenden arbeiders heeft niet gebaat. R.I.P. Ford Genk.
25-10-2012 om 17:24
geschreven door Gust Adriaensen
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom...
Beleef het slotgebeuren van Kerk onder stroom: 4|50 jaar bisdom Antwerpen op het Theaterplein met optredens van Scala &Kolacny Brothers, Tre Soprani en het Jeugdkoor (4)50 op:
25-10-2012 om 10:04
geschreven door Gust Adriaensen
24-10-2012
De Vlaamse grondstroom (?)
In De Standaard wijdt Marc Reynebeau een relativerende en wat ironische column aan het woord en begrip 'grondstroom', dat de dagen na de gemeenteraadsverkiezingen vrij vaak te horen was uit de mond van de politicus die deze verkiezingen het liefst zag als een opstapje naar de Vlaamse en federale verkiezingen.
Reynebeau stelt dat 'grondstroom' een erg flou begrip is dat de voorbij twee decennia graag van stal werd gehaald door partijen die een verkiezingssucces geboekt hadden. Zij verbinden 'grondstroom' wat graag met hun electoraal succes ( en niet omgekeerd). En politici, aldus Reynebeau, die de 'grondstroom' opeisen, projecteren daar vooral eigen opvattingen in, als vermeend bewijs van hun gelijk.
Volgens Reynebeau doen nationalisten vandaag graag een beroep op het woord, omdat het appelleert aan de oude, romantisch-nationalistische opvatting van de volksaard of, in zijn moderne versie: identiteit (wat die precies ook mag voorstellen), waarin alle Vlamingen eigenlijk dezelfde principiële opvattingen zouden delen.
Op die manier kan een beeld opgehangen worden van een homogene, Vlaamse 'democratie'. Dergelijke gesuggereerde, vermeende homogeniteit betekent evenwel een bijzonder tegenstrijdige en ondermijnende opvatting van 'democratie'. Want dan wordt het organiseren van de homogeniteit, een bewijs en doel van een democratische structuur en ingesteldheid.
Terwijl democratie, waarvan vrijheid een kernbegrip is, er juist moet in bestaan de diversiteit op een behoorlijke manier te organiseren.
24-10-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
23-10-2012
Confederalisme en splitsing
In het VRT-maandagavonddebat tussen de partijvoorzitters na de gemeenteraadsverkiezingen, werd nog altijd amper over de gemeenten gesproken, des te meer over het federale België, het zogenaamde confederalisme en de verkiezingen van 2014.
De VB-voorzitter zei op een bepaald moment in zijn stroeve stijl: 'Om een confederatie te vormen, moet je eerst onafhankelijk zijn.' De uitspraak werd eerder in het ijle gelanceerd en bleef in het ijle hangen want niemand van de andere partijvoorzitters en ook niet moderator Lieven Verstraete, gunden Valkeniers het genoegen ook maar één seconde aandacht te besteden aan dat nochtans uiterst belangrijke statement.
Het is inderdaad zo dat over het algemeen wordt aangenomen dat om een echte confederale staat te stichten, de deelstaten eerst zelf staten moeten worden. Een ander essentieel kenmerk van een confederatie is, dat elk van de samenstellende staten zelfstandig kan beslissen om uit de confederatie te treden.
Om electorale redenen wordt het door politici die het voortdurend over confederalisme hebben, niet met zoveel woorden gezegd, maar confederalisme betekent de facto reeds het einde van België en leidt onvermijdelijk tot de formele scheiding en de oprichting van een voorschootrepubliekje.
Wat in dat scenario de plaats en de rol zal zijn van Brussel, zal de voorstanders van 'confederalisme' klaarblijkelijk worst wezen, want daarover wordt door hen niet gekikt.
23-10-2012 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
21-10-2012
Pater Daniël Maes over Syrië
Pater Daniël Maes over Syrië
Zondag zaterdag 14-20 oktober 2012.
Abouna Georges laat weten dat het deze zondag toch niet veilig genoeg is om die enkele kilometers van Qâra naar ons klooster af te leggen. Er zijn ondertussen weer drie van de rijkste mensen uit het dorp gekidnapt. Van de onveiligheid en de afwezigheid van ordediensten maken bendes nu misbruik. In Yabroed 40 km verder heeft de oppositie de leiding nagenoeg overgenomen en bepaalt nu het leven. En het leger kan niet zomaar optreden omdat het dan een slachtpartij en verwoesting wordt waar te veel onschuldigen slachtoffer van kunnen zijn. Af en toe horen we ook overdag schoten. Hier betekent het concreet dat ik ook deze zondag de eucharistieviering zal voorgaan en s middags eten we weer gewoon binnen in onze refter, hoewel het nog steeds prachtig weer is om in de tuin te zitten. En dit voor onbepaalde tijd. Om zich af te reageren gaan de jongens en de kinderen op de binnenkoer voetballen totdat ze er bij neervallen. Dan gaan we met de medebroeders onder elkaar gezellig een tas thee drinken onder het tentzeil op het dak, als soldaten in de loopgraven, in omgekeerde richting.
Maandagvoormiddag krijgen we een alarmerende telefoon van abouna Geroges uit Qâra. Terroristen hebben weer mensen ontvoerd en enkelen vermoord. Nu houden ze een wilde manifestatie voor de moskee en dat is juist in het verlengde van de straat waar abouna Georges woont en waar zijn kerk staat. Zo hebben we destijds de opstand vanuit de pastorie zien beginnen. Het leger komt er nu wel tussen maar als het leger weg is zijn de problemen nog niet opgelost. Hij vraagt om te bidden. s Avonds laat hij weten dat het uiterlijk weer rustig is maar dat de vrede nog lang niet is weergekeerd. Voor ons een reden om extra waakzaam te zijn.
Maandag vieren we het feest van de grote heilige Teresa van Avila en s avonds kijken we naar een prachtige film van de heilige koptische monnik Athanasius.
In het schilderen van de ramen hebben de jongens hun aangepast werk binnen gevonden. Eerst moet de verf verwijderd worden, dan met schuurpapier effen gemaakt en dan tweemaal geschilderd. Toch iets anders dan een hele voormiddag voor een berg amandelen zitten om te ontbolsteren en s middags de indruk hebben dat de berg alleen maar groter geworden is. Ondertussen luisteren ze naar een interessante onderrichting over de Apocalyps en als ze dit moe zijn, naar de gezangen van Najib. En in de namiddag gaan we gewoon verder met het organiseren van een eerste jaar theologie.
In Qousseir zitten 4000 terroristen die van het leger een ultimatum van 48 uur gekregen hebben en dat voorspelt gewoonlijk nieuwe uitbarstingen van geweld. Later vernemen we echter dat er een soort overeenkomst is waardoor het rustig blijft. Maar ook elders in het land blijft het bijzonder woelig. Wanneer de nieuwsberichten hier zeggen dat er meer dan 200 doden gevallen zijn (op donderdag) dan mag je aannemen dat er wellicht nog meer zijn. Ook in Aleppo blijft het verschrikkelijk. En wij zullen nog een tijd opgesloten zitten in onze eigen gebouwen met alle spanningen van dien: de jonges die iedere nacht blijven waken, niet op het terrein kunnen om te oogsten, zorgen dat de kinderen hun lessen en ontspanning krijgen en als ze s avonds vroeger in de grotten gaan slapen zorgen dat er iemand bij is anders is het een (gezellige) oorlog onder grond, waarbij niemand van de zusters hun matras nog vinden Een reden voor ons om eens rustig samen te zitten en te kijken hoe we in deze bijkomende spanningen voor elkaar het leven wat draaglijk kunnen maken. En de jongens hebben alvast besloten s middags én s avonds voor de afwas te zorgen, omdat veel extra werk op de rug van de zusters komt en af en toe voor het spel met de kinderen te zorgen.
De verspieders van het beloofde land sneden een grote druiventros af en namen ook wat granaatappels en vijgen mee (Numeri 13, 23). Dat zijn nu juist de vruchten waar deze dagen hard aan gewerkt wordt, samen met de amandelen. De massa granaatappels wordt vrijdag definitief afgewerkt. De zoete pitten met hun sap moeten nog door een machine gedaan worden om alleen het sap over te houden. Zo gebeurt het en s avonds laat is het klaar. Er is natuurlijk een flinke portie apart gehouden als dessert na de maaltijd. Op diezelfde vrijdag is echter de jongste van de medebroeders jarig. De zusters hebben toch nog ongemerkt tussendoor een flinke taart gebakken die s avonds laat nog wordt opgediend en de vier medebroeders hebben s middags onder de rusttijd ongemerkt een sketch voor hem voorbereid, zogenaamd over de vier perioden van zijn leven: de baby van 2 j, de jonge revolutionair van 15 j (hij heeft blijkbaar fel genoten van de nasleep van de Libanese oorlog, maar is (gelukkig?) erg ziek geworden), zijn 1e bekering op 22 j en de super heilige monnik op 84 j! Ieder nam een periode voor zich. De zusters en de kinderen waren maar wat bereid om de bijrollen in te vullen. En er is hier kleding en materiaal voor toneel genoeg, doorheen de jaren verzameld. Het was een bijzonder geslaagde, fantasierijke opvoering. En zo worden de spanningen van de oorlog weer even vergeten.
Twee bijzonder hoopvolle tekens
De aanslagen gaan gewoon door. Vrijdag werd het hoofd van de veiligheidsdienst in Libanon omgebracht, midden in de meest christelijke wijk. Hij was voor Syrië. President el-Assad erkende onmiddellijk dat deze aanslag tegen Syrië gericht was. Toch is er nog een hoopvol teken op hoog niveau. De tegenhanger van de Navo, de reeds eerder genoemde OTSC is op 8 oktober gezamenlijke oefeningen begonnen in Kazakhtstan onder een Russische benaming die zoveel betekent als Onschendbare broederlijkheid. De commandant heeft laten weten dat ze klaar zijn om eventueel in het Midden Oosten tussen beide te komen. Dit is geheel in overeenstemming met de verklaring van Genève, nog door Kofi Annan op 30 juni onderhandeld. Het Vrije Syrische Leger heeft dit akkoord verworpen en zich dus zelf buiten spel gezet. Ondertussen zijn er tekenen dat het hoofdcommando van de Navo in Incirlik (Turkije) stilaan zijn koffers wil pakken. Sinds de aanslag op prins Bandar bin Sultan op 26 juli zijn de jihadisten hun leider kwijt en worden oncontroleerbaar (zoals al bleek uit de moord op de Amerikaanse ambassadeur in Libië). Tot zesmaal toe heeft het commando van de Navo de jihadisten ingezet tegen het Syrische Leger, dat hen telkens massaal heeft verslagen. Wil de Navo zich zo van deze jihadisten ontdoen?
Saoedi-Arabië en Qatar doen uiteraard gewoon verder. Turkijë geraakt steeds meer in enge schoentjes. Door herhaalde provocaties met Syrië wilde Turkijë zich van de uitdrukkelijke steun van de Navo verzekeren. De Russische burgers en kinderen in een Syrische vliegtuig werden op potsierlijke wijze door gewapende soldaten bedreigd, terwijl er helemaal geen verdachte wapens in het vliegtuig aanwezig waren. Het enige resultaat is dat Poetin zijn bezoek aan Ankara, voorzien voor 15 oktober, voor onbeperkte tijd heeft afgelast. Zoveel is duidelijk dat Rusland zich met politiek succes een sterke positie aan het veroveren is om de stabiliteit van Syrië tegen het westen en zijn Arabische bondgenoten te verdedigen. Turkijë is zichzelf met zijn massa jihadisten inmiddels steeds meer onpopulair aan t maken in eigen land en krijgt niet de steun die het zou willen om tegen Syrië te vechten. De weg naar de vrede belooft nog lang te worden maar er is hoop.
En dan nog een ander onverwacht gunstig teken. Paus en Kerk genieten in onze tijd soms wel een groot moreel gezag maar hebben doorgaans weinig politieke invloed. Paus Johannes Paulus II en moeder Teresa van Calcutta hebben beiden persoonlijk president Busch gesmeekt om Irak niet binnen te vallen. Tevergeefs. Op grond van leugens kon Amerika gemakkelijk toeslaan, zelfs zonder toestemming van de veiligheidsraad om Irak te ontwrichten, zoals door de groep opperheersers achter de coulissen (Bilderberg-groep) al lang beslist was. Buiten de honderdduizenden doden (?) werd de oudste beschaving voor goed vernietigd alsook heel het oude Mesopotamische christendom en bovendien een mechanisme ingevoerd waardoor de verschillende groepen elkaar nog dagelijks naar het leven staan. Oorlog, de ideale bron van blijvende macht en rijkdom! Het zelfde is voorheen meermaals gebeurd en heeft zich daarna herhaald, o.a. recent in Libië. Tot heden heeft het Syrische volk door zijn innerlijke grootheid nog stand gehouden. Westerse politici samen met hun Arabische bondgenoten houden niet op hen te steunen die dit land vooralsnog met geweld in de Arabische Lente willen krijgen, door te blijven aandringen op militair ingrijpen en steun aan de rebellen. Aan een vreedzame oplossing voor het volk of een beweging van dialoog en verzoening (mussalaha) zijn ze helemaal niet geïnteresseerd. Politici komen zogenaamd hun medelijden betonen met de duizenden vluchtelingen in Turkijë, Irak of Libanon. Ze beloven hulp en steun, die dan weer handig kan gebruikt worden om nog meer wapens en terroristen vanuit die grenslanden in Syrië te smokkelen. Dat er in Syrië zelf ondertussen, mede door hun schuld, nu ongeveer twee miljoen vluchtelingen zijn, interesseert hen niet. Ze zullen die zeker niet helpen, integendeel. Bovendien zijn er nu propagandisten genoeg die deze westerse waanzin willen steunen. Er is zelfs een Italiaanse religieus bij uit Syrië met een doctoraat honoris causa van onze Alma Mater. Door Syriërs uit onze streek werd hij al lang geleden ontmaskerd als een gevaarlijke haatzaaier (een CIA-agent?). De bisschop zette hem het land uit en van zijn overheid kreeg hij opdracht openlijk zich niet meer uit te laten over de Syrische crisis. Maar de man doet in het buitenland gewoon verder. In Vlaanderen geniet hij nog volop succes en de officiële kerkelijke media, die nauwelijks enige aandacht schonken aan de hulpkreten van de Syrische kerkelijke overheid, geven nu juist deze man een vrije tribune om Syrië toch nog ontwricht te krijgen door het helpen van de terroristen en het wurgen van de bevolking door sancties. Van onze medechristenen in het westen moeten we dus voorlopig niet veel steun verwachten.
Wat een verademing wanneer we dan plots vernemen dat de paus en de bisschoppensynode besloten hebben een delegatie van kardinalen af te vaardigen voor een ontmoeting met president Bashar el-Assad om het Syrische volk te steunen en hulp te beloven. Patriarch Gregorios III Laham kreeg de tranen in de ogen toen hij dit hoorde. Wat een kaakslag aan onze politici die alles willen behalve met de man die president is in dialoog te treden en de bevolking zelf, die om vrede vraagt ter wille te zijn. Het is een profetisch teken. Laat het deze keer dan eens uitdrukkelijk gezegd zijn tot spijt van wie het benijdt: Leve de paus, leve de bisschoppensynode, leve de kardinalen die de president gaan bezoeken! En leve al diegenen die, ook vanuit Syrië op dit initiatief hebben aangedrongen.
En laat de westerse media, ook de katholieke, dit initiatief maar negeren of afkeuren. Laat de honden maar blaffen, de karavaan van de verzoening trekt toch verder.
21-10-2012 om 22:50
geschreven door Gust Adriaensen
20-10-2012
Winnaar-Verliezer
(Klik op de foto om hem te vergroten)
In het De Standaard-Weekblad verscheen bovenstaand stukje van auteur Bernard Dewulf. Het stemt tot nadenken.
20-10-2012 om 20:18
geschreven door Gust Adriaensen
19-10-2012
Briljante tactiek van Janssens
Gisteren trok Patrick Janssens alle aandacht naar zich toe in de 'informatieronde' omtrent een mogelijke Antwerpse coalitie.
Zijn voorwaarde om alleen, wanneer Groen meedoet, te starten met bestuursonderhandelingen, en zijn suggestie aan De Wever om eventueel andere combinaties te proberen, zijn m.i. strategisch een voltreffer.
Waarom de zittende burgemeester van Antwerpen Groen erbij wil, heeft te maken met zijn bekommernis om een volwaardige vertegenwoordiging van de Antwerpenaars in het bestuur van de stad te hebben, zegt Janssens. Er is immers in de verkiezingsuitslag een tweedeling te merken. Binnen de ring heeft een meerderheid eerder links-progressief gestemd. De rechts-conservatieve stemmen kwamen vooral van de stadswijken buiten de ring. Rood-groen-geel zou dus een verenigende afspiegeling zijn van het overgrote deel van het Antwerpse electoraat.
Groen kan die mogelijkheid moeilijk afwijzen. De partij heeft herhaaldelijk haar gretigheid om aan het stadsbestuur deel te nemen, geuit. Bovendien kan zij op die manier het progressieve tegengewicht tegen het nationalistisch blok versterken.
Janssens reikt De Wever ook andere mogelijke coalities aan. Een combinatie NV-A, Open VLD, Groen. Dat zou een wel zeer nipte meerderheid betekenen. En vooral is het voor Groen gewoonweg ondenkbaar om zich als kleine fractie te binden aan een grote meerderheid van rechtse en centrum-rechtse conservatieven. Dat zou politieke zelfmoord betekenen.
En wat met de derde mogelijkheid die Janssens gewillig op tafel legde: een minderheidsbestuur van NV-A, met gedoogsteun van de stadslijst? Dat kan De Wever onmogelijk riskeren. Het is het beste recept voor instabiliteit en er is het gevaar dat de 'gedogende' partij, als het er echt op aankomt, de touwtjes in handen neemt.
Hoewel het opvallend is, dat sinds de verkiezingen, ook vanuit NV-A-kringen, waarschijnlijk door de massale toevloed van ex-VB'ers, proefballonnetjes worden opgelaten, om het cordon sanitaire rond het Vlaams Belang te doorbreken, is het weinig waarschijnlijk dat NV-A met die partij een meerderheid zal vormen. Het zou De Wever en co. definitief in het extreem-rechtse kamp plaatsen en het begin van de neergang betekenen.
Als NV-A, Stadslijst en Groen erin slagen een overeenkomst te bereiken, zou dat, daarvan ben ik overtuigd, het beste zijn wat de stad Antwerpen en haar inwoners, politiek en beleidsmatig kan overkomen.
19-10-2012 om 08:36
geschreven door Gust Adriaensen
De Nederlandse auteur J. Bernlef, pseudoniem van Hendrik Jan Marsman, geboren in 1937, is overleden.
