De Witte Netevallei toont nu reeds haar uitzonderlijke pracht...
De Witte Netevallei toont nu reeds haar uitzonderlijke pracht...
...in de toekomst wordt ze nog magnifieker!
Zondag 26 augustus wordt het nieuwe wandelpad in de Witte Netevallei aan de Retiese watermolen, officieel ingehuldigd.
Het door Natuurpunt ingediende project 'Terug naar de toekomst' kon via Regio Midden-Kempen Beweegt, heel wat financiële steun in de wacht slepen.
Daarmee werd een plankenpad, een brug en een uitkijkplatform gebouwd. Maar ook werd een tiental borden met uitvergrote foto's geplaatst precies of ongeveer op de plekken waar die foto's zestig, zeventig jaar geleden, door de vroegere eigenaar van het gebied, Henri Van den Wildenbergh, werden genomen. Zo is het wandelpad ook een natuurhistorisch pad geworden. De foto's zeggen iets over het verleden maar geven ook al enigszins een beeld van de toekomst, want het beheer van het gebied zal erop gericht zijn het uitzicht zoals dat op de foto's te zien is, te herstellen in de toekomst. Vandaar: 'Terug naar de toekomst'.
Ook de brochure die werd samengesteld, is iets aparts. Aan de hand van de prachtige natuurfoto's van Henri Van den Wildenbergh, wordt vanuit zijn standpunt het verhaal van de Witte Netevallei uit de doeken gedaan. Dat verhaal wordt gecombineerd met enkele gedichten en wetenswaardigheden over de fauna en flora van het gebied.
Op zondag 26 augustus kan iedereen vanaf 13 uur het wandelpad inwandelen onder begeleiding van een gids of op eigen houtje.
Echt niet te missen!
24-08-2012 om 13:55
geschreven door Gust Adriaensen
'Een bouillabaisse van ideeën en ideetjes'
Paul De Grauwe, econoom, in De Standaard:
Maar wat is dat, de N-VA? Waar staan zij voor: individualisme of nationalisme? Ze willen het zogezegd allebei, dat is toch een enorme contradictie? In een nationalistische partij zou de solidariteit sterk aanwezig moeten zijn. Maar omwille van politieke redenen heeft De Wever geprobeerd om er liberale elementen in te smokkelen.
De N-VA is een bouillabaisse van ideeën en ideetjes, waar ze zelf nog niet klaar in zien. Als ze het liberale verhaal doordrukken, clashen ze met hun nationalistisch verhaal. Je moet toch echt gek zijn om te geloven dat er met de N-VA aan de macht meer volksverbondenheid zal komen? Het is pure politieke marketing.
24-08-2012 om 08:08
geschreven door Gust Adriaensen
23-08-2012
Augustinus van Hippo
Op 28 augustus viert de Rooms-katholieke kerk Sint-Augustinus, bisschop, kerkleraar, filosoof, en regelvader van o.a. de norbertijnenorde.
Augustinus werd geboren op 13 november 354 en stierf op 28 augustus 430. Zijn invloed als theoloog en denker binnen het christendom, in het bijzonder het kloosterwezen, en binnen de geschiedenis van het westerse denken, kan moeilijk onderschat worden.
Augustinus was een bijzonder productief schrijver. Zijn bekendste werk is 'Confessiones' of 'Belijdenissen'. Daaruit komt het beroemdste citaat van Sint-Augustinus: 'Gij hebt ons gemaakt voor u en onrustig is ons hart totdat het rust vindt in u'.
Uiteraard viert ook de norbertijnengemeenschap van Postel de Heilige Augustinus. Op dinsdag 28 augustus is er om 11.30 uur in de abdijkerk een pontificale hoogmis, waar iedereen welkom is.
23-08-2012 om 20:13
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (4)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (4)
Het 'Syrische regime' is al lang gevallen
Op 26 februari 2012 werd een referendum gehouden over een nieuwe constitutie. De 'oppositie' heeft met de steun van het Westen alles gedaan om dit referendum te boycotten en in diskrediet te brengen. In Yabroed werden boxen met stembrieven vernietigd. Toch werd er nog door 57 % van de bevolking gestemd en 89,4 % aanvaardde de nieuwe constitutie. Hierbij werd het monopolie van de Baathpartij voorgoed opgeheven ten voordele van een meerpartijenstelsel. Inmiddels is er ook een nieuw parlement waarin dertig vrouwen zetelen.
Ik leef samen met o.a. vier Libanezen die de Libanese oorlog hebben meegemaakt. Het Syrische regime had voor hen al lang alle geloofwaardigheid verloren. Toch zijn zij nu de eersten die waarschuwen dat Syrië moet standhouden omdat het alternatief vele malen erger is voor allen. Een soennitische vriend die al lan luid verkondigt dat hij eigenhandig Assad wil onthoofden, kwam onlangs vragen of we hem geen 'noveen' konden bezorgen. Hij wist dat christenen speciale gebeden hadden voor bijzondere intenties. Een noveen, waarom? Hij wilde van nu af iedere dag bidden opdat Assad zou standhouden want de gruwelen die hij in zijn familie van 'de oppositie' had meegemaakt, waren veel erger dan van het 'Syrische regime'.
Een pleidooi voor het behoud van Syrië en de huidige regering houdt geen enkele goedkeuring van de fouten, corruptie, vergissingen of misdaden. Het is de nuchtere vaststelling dat er geen enkel aanvaardbaar alternatief is, dat geen onherroepelijke gruwel brengt. Tevens dienen we te erkennen dat de Syrische bevolking zelf zijn weg van hervormingen kan en mag gaan. Dit is de oorspronkelijke betekenis van 'democratie': een volk dat zelf tracht te zorgen voor de gelijkwaardige behandeling van al zijn burgers.
23-08-2012 om 11:30
geschreven door Gust Adriaensen
22-08-2012
D. Maes: 'Syrië de stem van de zwijgende meerderheid' (3)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (3)
Wie is de oppositie?
Vanaf het begin waren er allerlei oppositiegroepn met hun leiders. De CNCCD (Comité National de Coordination pour le Changement Démocratique) is de oudste en erg verdeeld. Ze wil de regering weg maar geen buitenlandse tussenkomst. De meest gematigde oppositiegrope bevat de nationale Syrische partij, het Koerdische initiatief, de communistische Syrische partij en diverse andere. Zij willen een dialoog met de regering en wijzen elke buitenlandse tussenkomst radicaal af. De derde is de buitenalndse oppositiegroep van de CNS (Conseil National Syrien), gedomineerd door de moslimbroeders (vanuit Washington, Londen, Brussel). Deze religieuze extremisten wijzen de dialoog en de democratische hervormingen af en roepen op tot een gewapende jihad om Syrië terug te brengen tot het strenge islamisme. De CNS wil doorgaan voor de officiële vertegnewoordiging van Syrië maar is in feite een schande voor de bevolking. Ze geniet wel de steun van Amerika, Engeland, Frankrijk, Turkije, Libanese militeis, Jordanië en natuurlijk Saoudi-Arabië en Qatar.
Binnen en buiten deze groepen opereren steeds meer cirminele bendes die van de groeiende onveiligheid misbruik maken om hun slag te slaan. NAVO-vliegtuigen hebben op 26 november 2011, Abdel Hakim Belhadj, de 'slachter' van Bagdad en Tripoli, samen met een bataljon van 700 Libanese (Al-Qaeda) strijders overgebracht naar de noordgrens met Syrië (in Eskandarun, Turkije) om Damascus aan zijn erelijst toe te voegen. Als eindejaarsgeschenk kreeg hij een massa wapens mee, gestolen uit de depots van Khadaffie. Twee dagen voor Kerstmis is hij al begonnen met een aanslag in Damascus: meer dan 50 doden en meer dan 200 gewonden. Ondertussen maakt zelfs onze Belgische staatsveiligheid zich zorgen omdat nu blijkt dat moslimfundamentalisten vanuit ons land aan de zijde van Al-Qaeda in Syrië strijden!
Kortom, het vreedzaam gekir van vredesduiven in 'de oppositie' wordt luid overschreeuwd door de onberekenbare gruwelen van criminele bendes die alom terreur zaaien. De jongeren zijn ontgoocheld omdat buitenlandse machten hun agenda dicteren. De nationalisten zijn bedrogen omdat gewapende groepen met hun eis van een buitenlandse militaire interventie hen overschreeuwen. De gematigde moslims zijn bedrogen omdat salafisten en fundamentalisten een totalitaire dictatuur willen vestigen, die nog veel erger is dan de Syrische regering ooit was. En de gewone burgers zijn ontgoocheld omdat zij slachtoffer zijn van gewapende bendes alom, waartegen ze niet meer beschermd zijn.
22-08-2012 om 13:16
geschreven door Gust Adriaensen
21-08-2012
'Het laatste oriëntatiepunt van de mensen'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het monnikenwezen is tijdens de heftige bewegingen in de geschiedenis niet alleen de wezenlijke drager van de culturele continuïteit gebleven, maar vooral van de fundamentele religieuze en zedelijke waarden, en daarmee het laatste oriëntatiepunt van de mensen werd en de drager van de prepolitieke en boven de politiek staande kracht voor de steeds opnieuw nodige wedergeboorte.
21-08-2012 om 08:12
geschreven door Gust Adriaensen
20-08-2012
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
Abdij Postel: een levende geloofsgemeenschap
Tertio, een christelijk opinieweekblad, besteedde een tijd geleden uitgebreid aandacht aan de norbertijnenabdij van Postel.
Abt Testaert geeft uitleg bij de economische activiteiten van de abdij. Het kruidenlabo en de kaasmakerij van Postel genieten ruime bekendheid. Maar kaas is niet de kern van Postel, aldus abt Testaert.
Het individuele gebed, het gemeenschappelijke getijdengebed en de liturgie sturen het leven van de norbertijnen. Voor de bezoekers is de abdij een ankerpunt. Een plaats waar katholieken naartoe komen om de eucharistie te vieren en de sacramenten te ontvangen. Ook niet-gelovigen kunnen bekoord worden door de schoonheid van de liturgie en de rust binnen de abdijmuren.
Ieder die wil, kan de gebedstijden meevieren of bijwonen. Het morgengebed heeft om 6.45 uur plaats. Om 11 uur wordt de eucharistie gevierd, gevolgd door het middaggebed. 's Avonds om 18 uur is er het avondgebed, dat een half uurtje duurt. De rustgevende afwisseling van psalmgezang, lezing, stiltemoment, bekoort zowel gelovigen als niet-gelovigen.
20-08-2012 om 11:45
geschreven door Gust Adriaensen
D. Maes: 'Syrië De stem van de zwijgende meerderheid' (2)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (2)
Een vreedzame volksopstand?
Ik heb het begin van de opstand kunnen waarnemen in ons dorp Qâra, met zijn 25.000 soennieten en bijna 500 christenen.
Wij waren regelmatig te gast bij onze collega abouna Georges, de byzantijnse pastoor en werden hartelijk ontvangen door christelijke fmilies maar even hartelijk door moslimfamilies. We genoten van de sterke traditie van vrijheid, gelijkheid en vreedzame samenleving waarvan het Syrische volk een model was. Geweld en stelen kwamen gewoon niet voor, er waren geen armen en er was genoeg welvaart voor zowat iedereen. Iedere vrouw en elk meisje kleedde zich zoals ze wilde. Mannen en vrouwen van elke etnische afkomst of geloofsgroep konden alle posten bekleden. Bovendien bood Syrië aan bijna twee miljoen vluchtelingen een gastvrije thuis en een gelijkheid, die ze nergens elders in de Arabische wereld kregen. De vluchtelingen hebben we toen vooral in Damascus ontmoet maar ook in Qâra en in ons klooster. En de levensverwachting van de Syrische bevolking is gestegen van 56 (in 1970) naar 72 jaar (in 2006). Wie heeft belang bij de huidige ontwrichting van het land?
Plots veranderde de samenleving radicaal. De grootinquisiteur van de moslimbroederschap Muhammad Ryad Al-Shaqfa riep vanuit de Verenigde Arabischische Emiraten en Jemen, alle moslims op (14-2-2011) om te vechten tegen Syrië. Hij schreeuwde om een militaire interventie van buitenaf.
Vanuit de pastorie te Qâra kon je vanaf april 2011 elke vrijdagavond een groepje jongeren aan de moskee wild zien roepen en manifesteren tegen de regering en de president, onder leidng van vreemden. Sommigen maakten er filmpjes van waarvoor ze door Al Jazeera dik betaald werden, aldus de pastoor die hen kende. En zoals herrieschoppers in onze dorpen eigenlijk door niemand gesteund of gewild worden, zo werd deze groep door niemand in het dorp gesteund. Toch groeide deze groep herriemakers. Het kwam tot brandstichtingen en gewapend geweld. Ook de pastoor werd overvallen, bestolen en kon ternauwernood ontsnappen aan een wurging door gemakserde mannen met een vreemde tongval. En voor ons was er geen sprake meer van een gezellig bezoekje aan Qâra.
Van vrienden hoorden we dat het op andere plaatsen op dezelfde wijze verliep. Een georganiseerde 'oppositie' bepaalde wanneer er gemanifesteerd moest worden en wanneer de winkels dienden te sluiten. In Homs en Quosseir werden kinderen van christelijke gezinnen of gematigde moslims bedreigd en zelfs vermoord omdat ze weigerden mee te doen met een antiregeringsmanifestatie. Indien de bevolking van Aleppo, aldus de plaatselijke aartsbisschop Jeanbart, zich in augustus 2012 niet energiek tegen deze gewapende bendes had verzet en het leger geholpen, was de stad al na één dag ingenomen.
Dit alles heeft niets te maken met een 'vreedzame volksopstand'.
20-08-2012 om 08:54
geschreven door Gust Adriaensen
U komt toch ook het natuurhistorische pad inwandelen?
U komt toch ook het natuurhistorische wandelpad in Retie inwandelen?
Op zondag 26 augustus 2012 kan u vanaf 13 uur het natuurhistorisch wandelpad in de prachtige Witte Netevallei aan de watermolen in Retie, onder begeleiding van een natuurgids inwandelen.
U kan dat ook op eigen houtje doen aan de hand van een gloednieuwe, boeiende brochure.
20-08-2012 om 08:32
geschreven door Gust Adriaensen
19-08-2012
D. Maes: 'Syrië De stem van de zwijgende meerderheid' (1)
PATER DANIEL MAES:
SYRIE DE STEM VAN DE ZWIJGENDE MEERDERHEID
MUSSALAHA OF VERZOENING (1)
Onze media vertellen meestal over een vreedzame opstand van de Syrische bevolking die steeds bloediger door het regime wordt onderdrukt, over de internationale gemeenschap die het regime meer onder druk moet zetten en de oppositie daadkrachtiger helpen om het bloedvergieten te stoppen en over Rusland en China die tot inzicht moeten komen om hun steun aan dit bloedig regime op te geven.
Deze algemene opinie, verpakt in halve waarheden en hele leugens, brengt niet alleen hen in levensgevaar die op grond van wat er echt in Syrië gebeurt ijveren voor het behoud van dit land, maar wakkert bovendien het bloedvergieten nog aan. Buitenlandse interventies zijn niet de oplossing maar de oorzaak van het geweld.
Laat Syrië gerust. Het volk wil vrede. Laat het zelf zijn weg van 'mussalaha' of verzoening gaan.
19-08-2012 om 16:10
geschreven door Gust Adriaensen
18-08-2012
Chemtrails?
Ook al opgemerkt dat er de laatste dagen een intense vliegactiviteit is? En dat er zich allerlei uitwaaierende witte slierten , vaak in rasterpatronen, aftekenen?
En daarmee duikt weer de vraag op: zijn dat gewone condensslierten of zijn het 'chemical trails'.
Ongewoon zijn ze alleszins en nog ongewoner is dat een fenomeen dat door iedereen die eens geregeld naar de lucht kijkt, als abnormaal wordt ervaren, nooit echt de kranten of de verduidelijking van bv. een weerman of weervrouw haalt.
Ondertussen circuleren al vele jaren op bv. You Tube talloze filmpjes over de criminele bedoeling van de instanties die opdracht geven voor deze zgn. 'chemtrails'. Surf bv. eens naar http://www.youtube.com/watch?v=EvjeK2RPMMg Hieronder enkele foto's van chemtrails(?) in de Kempense lucht.
18-08-2012 om 13:38
geschreven door Gust Adriaensen
17-08-2012
'Dien maar klacht in'
De advocaat van Van Gheluwe klaagt aan dat zijn cliënt aan de publieke schandpaal wordt genageld op basis van een klacht die nog niet eens bewezen is.
Landuyt roept zijn collega op tot 'consequentie' maar daarvan is in zijn eigen 'opiniestuk' in De Standaard alvast weinig te bespeuren.
In de zaak Van Gheluwe heeft Landuyt, nota bene jurist en de 'justitiespecialist' van SP-a, zich vroeger ook al in allerlei onjuridische bochten gekronkeld en zich eerder als een populistische mediaman-politicus gemanifesteerd,die electoraal garen wilde spinnen, dan als een serene jurist die de rechtsstaat consequent respecteert.
Ook in dit stuk laat hij weliswaar in het midden of 'de feiten in de klacht wel effectief gebeurd zijn' maar uit heel de tekst en de teneur ervan blijkt dat hij (net zoals het hele mediacircus) daarvan uitgaat.
Het toppunt van Landuyts cynische juridische spitstechnologie is wel: als je door een gemediatiseerde klacht aan de publieke schandpaal wordt genageld, dien dan zelf maar een klacht wegens laster in.
Nou zeg. Dergelijke manier van doen, tast toch ten gronde elke gezond rechtsgevoel aan.
Een voorstel: beschuldig Landuyt van erge, zeer erge feiten. Of ze waar of niet waar zijn, heeft geen belang. Landuyt moet maar klacht indienen wegens laster en eerroof. En dan moeten ze door de gerechtelijke instanties op hun waarheid onderzocht worden.
Ik heb een sterk vermoeden dat Landuyt er niet mee zal kunnen lachen. Ook al is zijn zieltje zo proper als dat van een eerste communicant (en dat wil wat zegggen voor een SP-a'er), zijn reputatie als jurist, als politicus, als mens tout court, zal voorgoed naar de vaantjes zijn.
Waarom geeft hij dan dergelijk advies, zo langs zijn neus weg, aan een jongere collega? Verre van fraai. Collegiaal niet. Juridisch zeker niet.
17-08-2012 om 09:16
geschreven door Gust Adriaensen
15-08-2012
Patriarch Grégorios III Laham: 'De christenen: het vredestichtende volksdeel van Syrië'
In een uitgebreide mededeling onder de titel 'Syrie: réflexions sur le rôle des chrétiens', maakt patriarch Grégorios III Laham van de Grieks-melkitische katholieke kerk in Syrië, zijn overwegingen en waarnemingen omtrent de dramatische gebeurtenissen in Syrië én de positie van de lokale kerk, wereldkundig.
De patriarch schrijft dat de christenen net als de andere bevolkingsgroepen in Syrië, slachtoffer zijn van het geweld. Maar de christenen vormen de zwakke schakel. Zij zijn weerloos, zijn het sterkst overgeleverd aan uitbuiting, uitsluiting, verbanning, mishandeling en zelfs eliminatie. Anderzijds, stelt de patriarch, zijn de christenen het vredestichtende volksdeel van Syrië zijn. 'De christenen roepen op tot de dialoog, tot de verzoening, tot de vrede en tot de eenheid tussen alle zonen en dochters van hetzelfde vaderland', aldus de patriarch.
Het document van patriarch Grégorios is belangrijk omdat het een ander licht laat schijnen over wat er in Syrië aan de hand is, dan de tot nu toe erg eenzijdige en bevooroordeelde berichtgeving over dat land.
Hieronder vindt u de integrale tekst van de patriarch.
Réflexions du patriarche Laham: Chers amis, Le plus grand danger en Syrie actuellement est lanarchie, le manque de sécurité ainsi que lirruption massive des armes de tous côtés. La violence est, hélas, le langage qui prévaut aujourdhui. Et la violence génère la violence. En Syrie, ce danger guette et atteint tous les citoyens, sans différences de race, religions ou colorations politiques. Les chrétiens, eux aussi, sont exposés à ce même danger. Mais ils sont le maillon faible. Sans défense, ils sont la partie la plus exposée à lexploitation, à lextorsion, aux enlèvements, aux sévices et même à lélimination. Mais ils sont aussi la partie pacificatrice, non armée, celle qui appelle au dialogue, à la réconciliation, à la paix et à lunité entre tous les fils et filles de la même patrie. Voici un langage des plus rares que beaucoup ne veulent pas entendre. Nous, chrétiens, à qui fut confié lEvangile de la Paix, nous nous sentons appelés à le promouvoir. Malgré cela, il ny a pas de conflit islamo-chrétien. Les chrétiens ne sont pas ciblés en tant que tels mais ils comptent parmi les victimes du chaos et du manque de sécurité. Le plus grand danger est lingérence déléments étrangers arabes ou occidentaux. Cette ingérence se traduit par les armes, largent et les moyens de communications à sens unique, programmés et subversifs.
Cette ingérence est nuisible même à ce qui sappelle lopposition. Elle nuit aux justes revendications qui sexpriment un peu partout. Lingérence nuit à lunité nationale intérieure et mélange les cartes. Cette ingérence affaiblit aussi la voix de la modération qui est spécifiquement celle des chrétiens et, plus particulièrement, la voix des Patriarches et des Evêques ainsi que la voix de lAssemblée des Hiérarques Catholiques en Syrie. LEglise locale a fait entendre sa voix à plusieurs reprises et les déclarations des chefs des Eglises chrétiennes se sont caractérisées par cette modération et par lappel à la réforme, à la liberté et à la démocratie ainsi quà la lutte contre la corruption, lappui au développement, à la liberté de la parole et elle la promotion du dialogue. Nulle part dans ces déclarations on ne fait allusion à la persécution des chrétiens qui, nous lavons vu, ne sont pas ciblés en tant que tels. Aucune allusion non plus aux notions de « musulmans », « salafistes », « fondamentalistes », « opposants », « peur », « régime » ou « Parti ». Les déclarations appelaient à plus de dialogue et à plus de réformes, à la participation aux partis et aux élections parlementaires. Le langage des déclarations était toujours positif, pacifique, appelant à lamour et au dialogue et au refus de recourir aux armes. Il invite à sauvegarder les citoyens sans défense et à ne pas pousser les civils dans les conflits. Bref, les déclarations sont très éloignées de tout extrémisme de nimporte quel genre. Tout en étant citoyennes, elles ne sont point dirigées contre telle ou telle partie, à lintérieur ou à lextérieur. Je ne sais pas quelle est la raison de la campagne contre les pasteurs des Eglises en Syrie et contre leurs prises de positions. Je me demande doù viennent les qualificatifs quon leur colle de compromission, dexploitation et de collusion avec le régime, de temporisation, desclavage ou dindolence ? Il faut savoir que lEtat et ses responsables nont jamais adressé aux pasteurs une indication ou une invitation à faire telle déclaration ou à adopter telle position. La liberté des pasteurs a été garantie partout et elle lest à ce jour, que ce soit dans leur comportement ou leurs déclarations privées ou publiques. Personnellement jai effectué un périple au mois de mars 2012 dans les capitales européennes. Je nai demandé aucune permission ni aucune orientation à personne et personne ne ma réclamé dadopter une quelconque position. Jai exprimé cela dans un document qui résume la plupart de mes convictions face à la situation qui prévaut en Syrie.
Il est possible à tous de consulter les documents que jai publiés avec les appels successifs au jeûne, à la prière, au dialogue, à la réconciliation, au rejet de la violence et à éviter le recours aux armes Il y a aussi les déclarations de lAssemblée des Hiérarques Catholiques en Syrie et les déclarations des trois Patriarches dont le siège patriarcal est en Syrie : ce sont le Patriarche grec-orthodoxe, le Patriarche syriaque- orthodoxe et le Patriarche grec-catholique (cf : http://www.pgc-lb.org/fre/ news_and_events/Nouvelles-de-Syrie). Ces pasteurs et les communiqués quils ont publiés sont la voix officielle de lEglise en Syrie. Aussi, en ma qualité de Patriarche et de Président de lAssemblée des Hiérarques catholiques en Syrie jappelle tout le monde à considérer cette voix comme la position autorisée de lEglise en Syrie. Nous ne permettons à personne de parler en notre nom ou au nom des chrétiens de Syrie, de défigurer nos déclarations ou de nous coller des accusations de quelque genre que ce soit. De même, il est subversif de douter de la crédibilité des pasteurs de lEglise ou de leur transparence, de leur fidélité ou de leur objectivité, de la véracité de leurs sources dinformation ou des nouvelles quils diffusent. Les pasteurs ne sappuient pas sur les moyens de communication. Mais ils sont en contact permanent avec leurs prêtres, leurs moines et leurs moniales ainsi quavec les fidèles et tous les autres citoyens. Ils sont des pasteurs qui veillent aux affaires des fidèles chrétiens et ils sont aussi en contact avec les citoyens de toutes les confessions et avec les personnalités proéminentes de la patrie. Dans toutes ces situations ils sont libres dans leurs comportements, leurs mouvements et leurs déclarations. Ils appellent toujours à lédification mutuelle, au dialogue et à la solidarité entre tous. En revanche, nous considérons que ce sont les positions de certaines personnalités, dune presse déterminée et dinstitutions particulières qui nuisent aux chrétiens en Syrie et les exposent au danger, à lenlèvement, à lexploitation et même à la mort. Ces positions accablent les chrétiens de fausses accusations, semant le doute dans leurs curs et diffusant la peur et lisolement. Par suite, elles aident à leur exode à lintérieur du pays ou à lextérieur Ce sont ces positions elles-mêmes qui prétendent intempestivement sintéresser aux chrétiens qui peuvent augmenter le radicalisme de certaines factions armées contre les chrétiens. Elles exacerbent les relations entre les citoyens, particulièrement entre les chrétiens et les musulmans comme ce fut le cas à Homs, à Qusayr, à Yabrud et Dmeineh Sharquieh etc
Cest pourquoi nous invitons ces institutions et ces personnalités à sintéresser en Syrie plutôt à la paix civile. Quelles favorisent lappel au dialogue et à la réconciliation, au rejet de la violence. Quelles uvrent pour la sauvegarde de la sécurité des civils sans défense dans le conflit actuel de sorte à ne pas les exposer au danger, de peur quils ne deviennent la cible dattaques dune faction ou de lautre et ne succombent ainsi, victimes de lanarchie, de linsécurité, du terrorisme, de lexploitation et des enlèvements ainsi que des liquidations, comme nous le référons plus haut. Ces réflexions et ces observations émanent de notre Foi chrétienne et de nos convictions patriotiques ainsi que de notre connaissance de notre histoire chrétienne et de notre héritage syrien, spécialement en ce qui concerne la convivialité, louverture et le respect mutuel malgré les temps difficiles par lesquels passe la patrie où les relations entre les civils ont été malmenées quils soient musulmans, chrétiens ou autres. Nos positions et nos réflexions émanent de notre conviction que, malgré le sang qui a coulé en abondance et les haines qui se sont manifestées avec les sentiments dinimitié et de rancur, les syriens, à cause de leur longue histoire, restent experts en convivialité et quils peuvent résoudre cette crise dangereuse, unique dans leur histoire, sentraidant les uns les autres, saimant et se pardonnant et uvrant ensemble pour lavenir commun. Aussi nous mettons beaucoup despérance dans les initiatives de la société civile pour renforcer la charité et les liens entre les syriens que le conflit menace de détruire. Nous prions pour le succès du mouvement Mussalaha (réconciliation) dans lequel sont actifs à côté de leurs frères des autres confessions des délégués de toutes les Eglises. Cest cela qui constitue la base pour les solutions efficaces aux évènements tragiques. De même, nous croyons, nous espérons et nous attendons que le ministère de la réconciliation, créé spécialement pour la Mussalaha, réussisse dans sa mission de ramener lunité et lamour dans les curs de tous. Cest ce qui prépare la voie à la résolution du conflit. Nous avons beaucoup despoir dans la création de ce nouvel organe quest le ministère de la réconciliation. Bien sûr nous appelons encore et toujours à rejeter la violence et à arrêter son cycle de tueries et de destruction, spécialement contre les civils démunis qui, en réalité sont les victimes sans défense, quils soient chrétiens ou musulmans.
Nous aimons affirmer avec véracité et franchise que notre position en tant que chrétiens émane du fait que nous sommes des citoyens dune société laïque ainsi que de notre identité chrétienne. Ce quon appelle les prérogatives dont on croit que les chrétiens jouissent en Syrie ne sont que les droits universels de tous les citoyens syriens à quelque confession quils appartiennent. Cela est basé sur lhistoire et le système confessionnel des « millet » du temps des Ottomans. Le Patriarche était alors la tête de son Eglise cest-à-dire sa référence religieuse et séculière. La matière de la jurisprudence ecclésiastique privée sest développée pendant le protectorat français puis les gouvernements syriens successifs jusquau gouvernement actuel. Donc laffirmation que, le statut des chrétiens est fruit de leur adhérence au régime et tombera avec lui est absolument fausse ! Le monde islamique a besoin de la présence chrétienne auprès de lui, avec lui et pour lui en liaison et en interaction comme cétait le cas historiquement. Cette présence perdurera et elle doit perdurer. Jaffirme que lIslam a besoin du Christianisme et que les musulmans ont besoin des chrétiens et nous resterons avec eux et pour eux comme nous lavons toujours été par le passé et tout au long de 1435 ans dhistoire commune. APPEL Pour terminer : Notre grand appel en tant que chrétiens, sadresse au monde arabe pour linviter à lUnité : la division du monde arabe a toujours été la cible majeure interne et externe. Cette division est la raison des dangers qui guettent la région et elle est la cause de labsence dune solution juste et globale au conflit israélo-palestinien. Ce conflit est le fondement et la cause primordiale de la plus grande partie des malheurs, des crises et des guerres du monde arabe. Ce conflit, du témoignage du Saint-Père le Pape, de beaucoup decclésiastiques, de Nonces apostoliques et, même, du témoignage de politiciens israéliens et juifs, est la cause primordiale de lexode des chrétiens. Oui, la division du monde arabe, du témoignage des personnes précitées soppose à une solution de ce conflit depuis 64 ans !!! (cfr lavis de Tzivi Levni dans Financial Times 1 3/7/2012). La Paix est dans lunité du monde arabe et le salut des chrétiens nest assuré que dans lunité du monde arabe, doù découlent les circonstances propices à la convivialité et au dialogue islamo-chrétien et islamo- islamique. Le plus grand danger dans ce domaine atteint lIslam lui- même quand il se divise suivant les lignes de fracture du monde arabe. La preuve étant le conflit sunnite-shiite. Ce phénomène est plus dangereux que le danger quencourent les chrétiens ou les autres confessions en
Syrie et dans la région. Ce sont les crises et les guerres qui sont la cause de lexode des chrétiens et la cause de la dégradation des relations islamo-chrétiennes. Oh nos frères en Europe : intéressez-vous à lunité du monde arabe. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Oh nos frères en Europe, résolvez le conflit israélo-palestinien. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Oh nos frères en Europe, uvrez pour la paix au Moyen-Orient. Vous aiderez ainsi les chrétiens. Notre destin à tous, chrétiens et musulmans arabe est le même. Ne nous coupez pas de notre environnement communautaire arabe ni de notre environnement communautaire musulman. Aidez-nous à jouer notre rôle et notre mission dans le monde arabe pour que nous soyons présents dans le monde arabe, avec lui et pour lui et dêtre en lui comme la lumière, le sel et le levain. Intéressez-vous à nous dans notre environnement communautaire et à cause de lui. Et ne faites pas de nous, dans vos analyses, des intrus de notre monde arabe islamo-chrétiens ni des agents auprès de lui, des dhimmis ou des protégés par vous ou par dautres que vous. Aidez-nous à être les chrétiens de lEglise des Arabes et de lEglise de lIslam. Nos frères en Europe : ne cachez pas vos intérêts derrière votre zèle envers les chrétiens ! Nous invitons nos frères et surs dans lOrient arabe et en Europe et partout ailleurs, Etats, institutions religieuses ou humanitaires à nous aider en cette entreprise dUnité et nous proclamons : « une voix arabe unie et une voix occidentale unie peuvent redonner la sécurité et la sauvegarde à la Syrie et à tout le Moyen-Orient pour marcher ensemble vers un avenir meilleur ». Davance nous sommes reconnaissants à tous ceux qui répondront à cet appel. Et nous avons besoin du rôle unique du Pape et du Vatican et nous espérons que la visite du Pape au Liban en septembre prochain sera un appui pour ces réflexions que je rédige sur la situation dans le monde arabe et plus précisément en Syrie. Puisse le Seigneur de lHistoire nous donner Son Esprit-Saint pour nous Puisse le Seigneur de lHistoire nous donner Son Esprit-Saint pour nous guider sur les chemins du Bien. Amen ! Grégorios III Laham
Patriarche grec-melkite catholique DAntioche et de tout lOrient, de Jérusalem et dAlexandrie
15-08-2012 om 19:34
geschreven door Gust Adriaensen
Kerk en Staat
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer
-De staat zelf is niet de bron van waarheid en moraal. De staat is niet absoluut.
-Om met elkaar een zinvolle en leefbare geordendheid te grondvesten, is het nodig een minimale waarheid te kennen en het goede te herkennen.
-De staat moet de voor hem absoluut noodzakelijke mate aan inzicht en waarheid over het goede van buitenaf toelaten.
-De poging tot vereenzelviging met en daarmee tot religieuze verabsolutering van de staat, die daarbij meteen de religie corrumpeert, is in de hele geschiedenis aan te wijzen. Maar er bestaan beslist ook positieve modellen van relaties tussen religieus gefundeerd moreel besef en ordening van de staat.
-Het christelijke geloof heeft bewezen de meest universele en rationele religieuze cultuur te zijn, waardoor ook tegenwoordig aan het verstand de basisstructuur van het morele besef wordt aangeboden.
-De kerk mag zichzelf niet tot staat verheffen of als machtsorgaan binnen of boven de staat optreden. Doet de kerk dat wel, dan maakt zij zichzelf tot staat met de totalitaire inslag die zij juist wil uitsluiten. Zij zou door de versmelting met de staat de essentie van de staat en ook haar eigen essentie verwoesten.
-De kerk blijft voor de staat een 'van buitenaf'. Alleen dan zijn beide wat ze moeten zijn. De kerk moet evenzeer op haar eigen terrein en binnen haar grenzen blijven als de staat.
15-08-2012 om 08:33
geschreven door Gust Adriaensen
14-08-2012
'Buitenlandse inmenging in Syrië erger dan het Assad-regime'(2)
De bevindingen en meningen van Franssen en Botenga liggen helemaal in de lijn van wat pater Daniël Maes, norbertijn van Postel, al maandenlang naar voren brengt.
Pater Maes zet zich al jaren met hart en ziel in voor de Syrische christenen.Hij hekelt de door Amerika en het Westen gedirigeerde leugenachtige en partijdige berichtgeving over de gebeurtenissen in Syrië. Hij betreurt ook dat de christenen en de kerkelijke hiërarchie in het Westen, niet meer steun geven aan de christenen en de hiërarchie in het Oosten. Pater Maes vreest dat de christenen en andere minderheidsgroepen de grootste slachtoffers zullen zijn wanneer de rebellen, die sterker en sterker gedomineerd worden door al-Quaida-fundamentalisten, de macht overnemen. Via zijn contacten in Syrië heeft hij overigens ondertussen vernomen, dat er in de wijk Dmeieh Sharqieh van Homs, nabij Qousseir op 10 augustus door terroristen weer tien christenen vermoord zijn. Er zijn geregeld gerichte aanslagen tegen christenen.
Pater Maes zal binnenkort een tekst in het licht geven waarin hij vanuit zijn jarenlange ervaring in Syrië, zijn standpunt en visie uiteenzet, onder de titel: Syrië. De stem van de zwijgende meerderheid: mussalaha of verzoening.
14-08-2012 om 13:07
geschreven door Gust Adriaensen
13-08-2012
'Buitenlandse inmenging in Syrië erger dan het Assad-regime'(1)
In een artikel in De Standaard stellen Mario Franssen, coördinator van Intal (een beweging voor internationale solidariteit) en Marc Botenga (coördinator van Partners & Policy van Geneeskunde voor de Derde Wereld), dat de buitenlandse inmenging in Syrië, wel eens erger zou kunnen zijn dan de kwalen van het Assad-regime.
Zij keuren het autoritaire regime ten stelligste af maar wijzen erop dat in de zgn. Syrische revolutie 'tientallen milities, met tegenstrijdige belangen en buitenlandse broodheren' de overhand hebben genomen. Een zootje ongeregeld, dat rijkelijk voorzien wordt van geld en wapens, waarin al-Qaeda meer en meer invloed uitoefent en dat de etnisch-religieuze tegenstellingen opstookt. Een treffend voorbeeld daarvan is het opleggen van een speciale belasting voor niet-moslims in de voornamelijk christelijke gebieden rond Homs.
Anderzijds, aldus Franssen en Botenga, is Syrië een land dat decennia geen etnische of communautaire conflicten kende, waar sjiieten, soennieten, Alawieten, Droezen, Koerden en christenen vreedzaam samenleefden. De levensverwachting nam er toe van 56 jaar in 1970 tot 72 jaar in 2006. Syrië is een van de weinige Arabische lekenstaten, en een van de weinige landen die een element van stabiliteit vormden in de onrustige regio van het Midden-Oosten. Dat land, schrijven Franssen en Botenga, wordt nu vernietigd door een oorlog waarvan niemand de gevolgen kan overzien.
Wil men de Syrische bevolking echt helpen, besluiten de auteurs, dan moeten de sancties tegen Syrië opgeheven worden, elke inmenging in het conflict stopgezet en elke poging tot dialoog en onderhandelingen volop gesteund worden.
13-08-2012 om 16:42
geschreven door Gust Adriaensen
12-08-2012
Inhuldiging natuurhistorisch wandelpad in de Witte Netevallei
De prachtige Witte Netevallei aan de watermolen in Retie, wordt nog magnifieker en boeiender.
Op zondag 26 augustus 2012 kan u vanaf 13 uur het natuurhistorisch wandelpad onder begeleiding van een natuurgids inwandelen. U kan dat ook op eigen houtje doen aan de hand van een gloednieuwe brochure.
Die brochure is totaal anders geconcipieerd dan de klassieke wandelfolder. Ze brengt het 'verhaal' van de vroegere eigenaar van het gebied, Henri Van den Wildenbergh, die in de jaren 1940 en 1950, de Witte Netevallei in prachtige foto's vastlegde. Dat verhaal wordt gecombineerd met wetenswaardigheden over de vallei.
Een natuurhistorisch pad inderdaad. Langs het wandeltraject staan tien infoborden met grote foto's van Henri Van den Wildenbergh, die exact op die plaats genomen werden. Op die manier kan je als wandelaar met eigen ogen vaststellen hoe het gebied geëvolueerd is de afgelopen zestig, zeventig jaar, maar ook in welke richting Natuurpunt het gebied wil sturen.
De natuurstreefbeelden in het beheersplan komen vaak beter overeen met de foto's, dan met het huidige uitzicht. Terug naar de toekomst, dus!
Het project Terug naar de toekomst is een Leaderproject ingediend door Natuurpunt Beheer bij Regio Midden-Kempen Beweegt.
12-08-2012 om 21:34
geschreven door Gust Adriaensen
11-08-2012
Blindheid
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Het eigenlijke probleem waarvoor we tegenwoordig staan, is de blindheid van het verstand voor de gehele, niet-materiële dimensie van de werkelijkheid.
11-08-2012 om 09:23
geschreven door Gust Adriaensen
10-08-2012
'Nationalisme verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit'
Peter De Roover, politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging, chef politiek van maandblak Doorbraak en notoir aanhanger van het Vlaams-nationalisme, schrijft een column over de nationalististische gevoelens bij een evenement als de Olympische Spelen.
De Roover is al meer dan eens uit de hoek gekomen als een verstandig man. En bij het zinnetje 'Nationalisme of patriottisme wordt net als in de politiek ook in de sport pas een probleem als het verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit', kan ik me goed voorstellen dat hij zeker niet alleen gedacht heeft aan een soort van Belgisch nationalisme dat ook in bepaalde partijen de sfeer bepaalt maar eveneens aan een soort van Vlaams nationalisme, dat ook in partijen als het Vlaams Belang en de NVA vaak verglijdt naar verkramping en/of agressiviteit.
Misschien kan De Roover ook nog eens een mooie beschouwende tekst schrijven over de Olympische resultaten van de Belgen/Vlamingen. Die hoe dan ook pover zijn, zeker aan de 'Vlaamse' kant, ook al zou Tia alsnog een medaille behalen.
Roept dat bij De Roover geen ernstige vragen op over het sportbeleid van de Vlaamse regering, waarin, godbetert, de nationalisten een uitermate belangrijke vinger in de pap te brokkelen hebben? Wat meer is, dat krakkemikkige -althans te meten aan het Olympische eremetaal- beleid, wordt gevoerd door onze aimabele NVA-nationalist Muyters!
De Roover moet absoluut zijn heldere licht laten schijnen over deze serieuze problematiek. Faalt Muyters? Moet zijn prettige politieke kop rollen? Doen we met de nationalisten in de regering beter? Wie moet de politieke verantwoordelijkheid dragen voor het sportieve debacle van VLAANDEREN in Londen?
De Roover , we wachten op uw helder woord, uw scherpe analyse. Wacht zeker niet tot De Wever uit vakantie terugkeert en een persbericht vol zelfbeklag de wereld instuurt waarin hij de schuld voor de ondermaatse prestatie van ONZE Vlaamse atleten in de schoenen van Di Rupo schuift!
10-08-2012 om 19:28
geschreven door Gust Adriaensen
08-08-2012
'De zelfmoor van een cultuur en een natie'
Joseph Ratzinger/Benedictus XVI in Waarden in tijden van ommekeer:
Wanneer men zich van de grote zedelijke en religieuze krachten van de eigen geschiedenis afsnijdt, is dat de zelfmoord van een cultuur en een natie.
De in wezen morele inzichten te cultiveren, ze als gemeenschappelijk goed te bewaren en ze te beschermen zonder ze gedwongen op te leggen, lijkt me een voorwaarde voor het voortduren van de vrijheid tegenover alle nihilismen en de totalitaire gevolgen daarvan.
08-08-2012 om 07:30
geschreven door Gust Adriaensen
Op 28 augustus viert de Rooms-katholieke kerk Sint-Augustinus, bisschop, kerkleraar, filosoof, en regelvader van o.a. de norbertijnenorde.
