Uit een scherp omlijnde zwarte wolk, viel plots een malse regenbui. t Was mei.
Het dal van de Geul vulde zich met nevel, die op slag verdween toen de zon weer verscheen. Die legde een zilveren schijn over de rimpelingen in de duizend kronkelingen der rivier, waarlangs wij liepen, een lange sliert.
Her en der las ik een gedicht, in metaal gegrift. Runderen kwamen rustig op ons toe, enkele pas gespeende met wat zotter gedoe. Talloze trossen maretakken zogen de laatste sappen uit de takken der reuzenbomen. Vogels lieten zich niet doen door het gebabbel der wandelaars, of het geknars der tourniquets, van overal weerklonk hun gezang .
Het Limburgse Arcadia.
Samen met geluid en kleur, beweging en geur, stroomde geluk mijn hart binnen.
Volmaakt geluk.
Voor even.
23-05-2012 om 22:49
geschreven door Gust Adriaensen
22-05-2012
Verkiezingsstunts
'Een jongensdroom die eindelijk in vervulling gaat', kirde de bijna onherkenbare want danig afgeslankte Grote Vlaamse Leider in extase.
Die afslanking was ook nodig geweest voor de belangrijke opdracht die hij ging vervullen: de redding van het zieltogende, onderkomen, regionale luchthaventje, ergens in de rand van Deurne (provincie Antwerpen).
Want die reddingsoperatie zou gebeuren vanuit een speciaal voor de gelegenheid uit de museummottenballen gehaald en in de geliefde geel-zwarte kleuren geschilderd tweedekkertje, dat uiterst gevoelig is voor overgewicht. Toch dient opgemerkt te worden dat tot verbazing en ergernis van talrijke partijgenoten, de Belgische kleuren waarvoor in het partijprogram helemaal geen plaats is, pijnlijk duidelijk op het museumstuk prijkten.
Vanuit dat vliegend vehikel verkondigde onze Visionaire Leider dus dat zijn Deurnens luchthaventje, dat zelfs met een royale subsidie uit allemans portemonnee nog altijd royaal verlies lijdt,een glorieuze toekomst tegemoet gaat, als het maar een andere uitbater krijgt.
Tegelijk orakelde De Toekomst Van Vlaanderen, dat het verschuiven van het miljoenenkrediet voor de bouw van een stadion, naar onderwijs, een verkiezingsstunt van 'den burger' was.
22-05-2012 om 21:02
geschreven door Gust Adriaensen
21-05-2012
Over de (kaas)koppen lopen...
Het weer zat mee, althans tot omstreeks 18 uur, en dan weet je het wel: druk, druk, druk in Postel. Vooral buiten de abdijmuren.
Vorige zondag had de 5de Kaasmarkt plaats. En het was over de koppen lopen binnen de abdijmuren. Allemaal mensen met veel belangstelling en goesting voor kaas en andere streekproducten. Een gezellige verbroedering en verzustering tussen mensen van weerskanten de grens. De echte kaaskoppen en de would-be kaaskoppen. Allemaal kenners als het op het degusteren van kaas aankomt.
Er waren niet alleen de kazen van de abdij, aangeprezen door meester-kaasmaker broeder Danny himself, ook andere streekkazen konden geproefd worden. De kruidenproducten van broeder Guy genoten veel belangstelling en er waren nog tientallen andere standjes met allemaal lekkere en ongetwijfeld gezonde dingen.
In en buiten de grote tent op het grasveld werkte half Postel, inclusief enkele leden van de abdijgemeenschap, zich uit de naad om al de dorstigen te laven, wat, het weze nog eens beklemtoond, een werk van barmhartigheid is.
De beiaard speelde zo nu en dan. Een filmpje over het abdijleven werd een aantal keren vertoond. Kinderen vermaakten zich met beschilderde gezichten op het springkasteel. Veel blije gezichten waren te zien. Het was duidelijk, iedereen voelde zich goed, ja beschermd, binnen de eeuwenoude muren. De 'Geest' van de norbertijnse gastvrijheid deed zijn werk.
Tegen 18 uur vermengde het geluid van het kerkklokje zich met het gerommel van de onweersgoden. Tijd voor velen om andere oorden op te zoeken.
Nog even de avonddienst om 18 uur in de abdijkerk meepikken. Een half uurtje van gebed, bezinning, psalmgezang... Quality time. Echt aan te bevelen.
21-05-2012 om 13:39
geschreven door Gust Adriaensen
130 ha bosgebied toegankelijk
130 ha bosgebied toegankelijk
Bosgroep Kempense Heuvelrug nam op vraag van betrokken boseigenaars het initiatief om het boscomplex de Beverdonkse Heide in Retie, dat grotendeels privé-eigendom is, toegankelijker te maken.
De boseigenaars, verenigd in bosgroep 'De Kempense heuvelrug', stellen 130 ha open voor het publiek. Voortaan kunnen wandelaars, mountainbikers en ruiters genieten van de mogelijkheden die het bosgebied te bieden heeft.
Ook de provincie Antwerpen en de gemeente Retie werden mee betrokken in het project. Er werd uitgebreide signalisatie aangebracht en vorige vrijdag werden infoborden met de wandel-, mountainbike- en ruiterroutes, officieel onthuld.
UITGESTREKT BOS- EN NATUURGEBIED
De Beverdonkse Heide vormt samen met het majestueuze Prinsenpark en de ecologisch erg waardevolle Witte Netevallei, een zeer uitgestrekt bos- en natuurgebied in het zuiden van de gemeente Retie.
21-05-2012 om 08:27
geschreven door Gust Adriaensen
14-05-2012
Van KAV naar Femma
Ook de top van KAV vond het nodig van naam te veranderen. Femma is het geworden, asjeblief. Wablief? Femma. Heeft alleszins een hoog Flairgehalte.
Ben er vast van overtuigd dat het overgrote deel van de KAV-leden helemaal geen probleem had met de naam. Overigens is de mening van de leden niet gevraagd. Nochtans was dat niet zo moeilijk, zeker niet op het platteland, waar nog talrijke wijkverantwoordelijken actief zijn.
Het gaat gewoonweg om een marketingoperatie, die heel wat centen heeft gekost en zal kosten en waarvan het positieve effect op het ledenaantal hoogst twijfelachtig is.
Bovendien kan je weinig respect opbrengen voor een kleine groep topverantwoordelijken die hun wil opleggen aan de leden en vooral, die de christelijke roots van de vereniging zomaar dumpen. Ze zouden er beter aan doen meer werk te maken van een christelijke profilering in deze tijd. Want nu wordt het helemaal een gemeentelijk of toch nog parochieel georganiseerd vrouwenclubje, dat zich met allerlei hobby's bezighoudt. En daar is een overvloed aan.
Geen enkele reden blijft er nog om lid te worden. En voor bewuste christenen, geen reden om lid te blijven
14-05-2012 om 10:33
geschreven door Gust Adriaensen
12-05-2012
Zesde geloofsdag in de abdij van Postel
Op zaterdag 2 juni organiseert het gastenkwartier van de abdij van Postel voor jong en oud een geloofsdag rond het thema Credo! Ik geloof in heilige katholieke Kerk; de gemeenschap van de heiligen; de vergiffenis van de zonden. Pater Benny Berrens, gastenpater en novicenmeester van de Norbertijnenabdij van Postel, zal deze dag begeleiden. Kostprijs bedraagt 20 (middagmaal inbegrepen)
Dit is de zesde van zeven geloofsdagen die door de abdij georganiseerd worden. De norbertijnengemeenschap van Postel wil hiermee ingaan op een dubbele nood in onze tijd. Enerzijds zijn vele gelovigen nog maar weinig vertrouwd met de inhoud van hun geloof. Anderzijds zijn heel wat mensen, ook talrijke jonge mensen, op zoek naar zin, geloof, de waarheid van hun leven, maar horen ze nergens meer vertellen over de grote geloofsschat die de Kerk te bieden heeft.
12-05-2012 om 22:21
geschreven door Gust Adriaensen
De oude man en zijn ongeloof
Telkens Vermeersch in een VRT-praatprogramma opduikt -en dat is (te) vaak-, vraag ik me af: lopen er in Vlaanderen geen andere (moraal)filosofen rond? Is Vermeersch de huisfilosoof van de openbare omroep, eraan vastgeklonken door een exclusief contract?
Overigens munt deze man niet uit door genuanceerdheid, sereniteit, objectiviteit. Vooral in de afsluitende babbel -los van de behandelde themas-, in Reyers laat van 11 mei, was dat weer opvallend.
Vermeersch voelt de onweerstaanbare behoefte om over alles en nog wat, ZIJN mening, ZIJN gevoelens te ventileren. Over ouderdom bijvoorbeeld. Met veel aplomb beweren dat HIJ niet oud is, omdat hij zich niet oud VOELT (o, deze tenenkrullende gemeenplaats), verhindert niet dat hij een bejaarde man is, op weg naar de tachtig. En dat hij ook zo overkomt bij de kijker.
Te onpas ZIJN ongeloof erbij sleuren, is eveneens een van Vermeersch hebbelijkheden. De sloganeske manier waarop hij proclameerde dat hij er absoluut zeker van was dat er geen leven na de dood is en dat de God van de Bijbel en van de Koran niet bestaat, stond op het niveau van de toogpraat. Even gemakkelijk kan ik beweren dat ik er absoluut zeker van ben dat ik geloof in de verrijzenis en dat de God van de Bijbel en van de Koran bestaat.
Wanneer klinkt in de VRT een frisser, jonger (moraal)filosofisch geluid?
12-05-2012 om 09:12
geschreven door Gust Adriaensen
11-05-2012
Goriënberg in Retie wordt het mooiste ven in de Kempen
Goriënberg wordt een van de mooiste Kempense vennen
Kempens Landschap kocht in 2007 de Goriënberg in Retie. Samen met de gemeente Retie werd een visie voor het gebied uitgewerkt om de ecologische en landschappelijke waarde van het gebied te herstellen.
Het doel van de aankoop was om één van de weinige nog overblijvende Kempense vennen met zijn duinenrug, heide en bos, veilig te stellen en te behoeden voor verdere verlanding en verruiging.
Het ven werd in december 2011 uitgegraven met zacht hellende, natuurvriendelijke oevers. Rondom wordt een geleidelijke overgang naar het bos gecreëerd met achtereenvolgens oeverplanten, natte heide, droge heide en een bosmantel. Het bos, voornamelijk bestaande uit grove den, wordt op termijn omgevormd naar een gemengd inheems bos met soorten als grove den, zomereik, ruwe berk, lijsterbes en sporkehout. Deze verschillende soorten milieus, zullen in de toekomst verschillende planten- en diersoorten aantrekken waardoor de biodiversiteit in het gebied verhoogt.
Het venherstel heeft ook aanzienlijk bijgedragen aan de landschappelijke en recreatieve waarde van Goriënberg. Wandelaars kunnen vanaf de Hoevendijk langs het wandelpad door het bos naar het ven wandelen. Daar aangekomen kan je rustig genieten van de natuur en het landschap en kan je via het vlonderpad boven het water lopen zonder de vegetatie te verstoren
11-05-2012 om 20:37
geschreven door Gust Adriaensen
07-05-2012
Het 'nut van het lijden'
Het in het vooruitzicht gestelde wetsvoorstel van enkele SP-A-parlementsleden, daarin gesteund door Open VLD, bracht op diverse internetfora een heftige polemiek op gang. Het veel gebruikte argument van voorstanders van steeds maar ruimere euthanasiemogelijkheden, dook weer op: lijden heeft geen 'nut'.
Het door deze mensen in vraag gestelde 'nut' van het lijden en het verband dat zij dit leggen met euthanasie, roept vragen op.
1. De waarde van een leven wordt bij dergelijke argumentatie, afgemeten aan de graad van afwezigheid van 'lijden'. 2. Men geeft de indruk dat een leven zonder lijden tot de mogelijkheden behoort. 3.In sommige reacties klinkt door, dat in levensbeschouwingen en religies, o.a. de christelijke, waarin lijden (maar daaraan gekoppeld ook opstanding) een plaats gegeven wordt, de menselijke waardigheid tekort wordt gedaan. Meer zelfs, bij sommigen is er de merkwaardige gedachtegang dat dergelijke levensbeschouwingen, het lijden als het ware veroorzaken. 4. Men lijkt te suggereren dat 'euthanasie' de ultieme oplossing voor het menselijke lijden is./
Maar wie bepaalt of kan bepalen welk lijden het leven waardeloos maakt? Het fysische en/of psychische lijden, handicaps, aftakeling, zijn inherent aan het leven.
Euthanasie voorstellen als DE oplossing voor het lijden? Dat lijkt me bedrog te zijn.
07-05-2012 om 21:16
geschreven door Gust Adriaensen
06-05-2012
Pater Daniël Maes over het klooster Mar Yakub en over Syrië
Norbertijn Daniël Maes zet zich al een hele tijd in voor de heropbouw van het eeuwenoude klooster Mar Yakub in Syrië en voor het opstarten van een priesteropleiding in dat klooster.
Op zondag 13 mei verzorgt hij in de abdijkerk van Postel de homilie in de mis van 10 uur en vertelt hij over Mar Yakub en over de situatie in Syrië.
Na de eucharistieviering is er koffie in de parochiezaal van Postel en toont pater Daniël enkele recente filmpjes over Mar Yakub.
Iedereen is van harte welkom!
06-05-2012 om 20:11
geschreven door Gust Adriaensen
Van de Lanotte-De Wever in 'Reyers laat'
In 'Reyers laat' zaten enkele dagen geleden Van de Lanotte en De Wever aan tafel. Het was een beschaafde, ook wel grotendeels interessante, gezapige, tot niets verplichtende babbel, zoals er, gelukkig maar, elke dag honderden plaatsvinden in het stamcafé, in familie-, personeels-, kennissen- en vriendenbijeenkomsten.
Op het technische vlak kon geconstateerd worden dat de West-Vlaamse tongval bij Van de Lanotte wat beter hoorbaar was dan de Antwerpse bij De Wever. VdL gaf ruiterlijk toe dat DW gevatter en sneller uit de hoek kon komen dan hij. Anderzijds was de Oostendenaar attent genoeg om de Antwerpenaar op zijn recuperatietactiek te wijzen, in dit geval het onderbrengen van Van de Lanotte in De Wevers conservatieve denkkader. Het is een wel vaker door debaters gebruikte tactiek, maar als de tegenpartij hem blootlegt, sta je natuurlijk wel even voor schut.
Inhoudelijk werd ik vooral getroffen door het cultuurpessimisme van De Wever. De aanleiding was het hoge zelfdodingscijfer, in het bijzonder bij jongeren, in Vlaanderen. Materialisme, individualisme, vervreemding, verbrokkeling van sociale weefsels, de afwezigheid van een zingevend groot verhaal, werden genoemd als mogelijke oorzaken van de psychische nood bij zovelen. Een oplossing zag De Wever ook niet direct zitten.
Op aangeven van de moderator bevestigde De Wever dat godsdienst en Kerk voor dat grote zingevende verhaal hadden gezorgd, maar daarmee was het nu zo goed als gedaan. Dat gaf me de bedenking in: waarom zet je niet volop in op dat zingevende, op dat verhaal, op dat weefsel, wat nog altijd in onze samenleving aanwezig is?
Van de Lanotte benaderde het allemaal wat pragmatischer. Om de vervreemding, de individualisering, de zinloosheid tegen te gaan, werd er in Oostende veel aandacht gegeven aan het promoten van buurt- en wijkfeestjes, enz.. Een politiek die me toch weer sterk deed denken aan parochiestructuren en -werking.
Kortom, zowel De Wever als Van de Lanotte, de eerste allicht wat sterker dan de tweede, zijn ontegenzeggelijk producten van een christelijk-katholieke cultuur. En misschien zijn zij op weg naar het bevrijdende inzicht dat religie en kerk een sterk geneesmiddel kunnen vormen om het cultuurpessimisme, waarvan de ene zich wat meer bewust bleek te zijn dan de andere, om te buigen in een lichtend cultuuroptimisme.
06-05-2012 om 15:02
geschreven door Gust Adriaensen
05-05-2012
Het hellend vlak
De voorstellen tot uitbreiding naar aanleiding van tien jaar euthanasiewet, vormen het mooiste bewijs dat de verwachting en/of vrees dat met de initiële abortus- en euthanasiewetgeving,de samenleving zich op een 'hellend vlak' begaf, gerechtvaardigd was.
Hoe sterker individualisme en zelfbeschikkingsrecht als absolute waarden worden gekoesterd, hoe meer categorieën van mensen in aanmerking komen om geaborteerd of geëuthanaseerd te worden, waarvoor dan aangepaste wetgeving geëist wordt. Dat is de onverbiddelijke logica wanneer het hek van de dam is, dat is de niet te stoppen glijbaan van het hellend vlak.
Nog pijnlijker wordt alles wanneer we er ons van bewust zijn dat het veel gebruikte criterium van 'menswaardig leven en sterven', een criterium van de Westerse samenleving, en nog beperkter van haar middenklasse, is.
Als je dat criterium op wereldschaal gebruikt om abortus of euthanasie te verantwoorden, zijn miljoenen mensen klaar om geliquideerd te worden.
05-05-2012 om 14:08
geschreven door Gust Adriaensen
04-05-2012
Natuurparadijs Witte Netevallei Retie
Een bezoek aan het natuurreservaat De Witte Netevallei in de buurt van de beschermde watermolen in Retie, loont meer dan de moeite! Ook voor kinderen!
04-05-2012 om 08:20
geschreven door Gust Adriaensen
Loopbruggetjes maken Witte Netevallei in Retie toegankelijk
Loopbruggetjes maken Witte Netevallei toegankelijk
BRUGGETJE OVER DE SLAGMOLENARM
De voorbije weken werden door Natuurpunt honderden meter loopbruggetjes aangelegd in het prachtige natuurreservaat Witte Netevallei, in de buurt van de watermolen in Retie.
Daarmee wordt uitvoering gegeven aan een belangrijk onderdeel van het Natuurpuntproject 'Terug naar de toekomst' . Dat werd goedgekeurd en gesubsidieerd door Leaderregio 'Midden-Kempen beweegt' .
Ook een uitkijkplatform op de oever van de Witte Nete en een voetgangersbrug over de Slagmolenarm, een zijtak van de Witte Nete, die naar de verdwenen slagmolen leidt, werden reeds gerealiseerd.
Op het programma staat nu nog het installeren van panelen met uitvergrote foto's uit de jaren 40 en 50, gemaakt door Henri Van den Wildenbergh. Ook wordt gewerkt aan een brochure volgens een totaal ander concept dan de klassieke wandelfolders. Uiteraard worden foto's en informatie opgenomen. Maar daarnaast wordt een verhaal bij de foto's uitgewerkt vanuit het perspectief van Fons Van den Wildenbergh, zoon van Henri en vroegere eigenaar van het domein.
04-05-2012 om 08:17
geschreven door Gust Adriaensen
01-05-2012
Dag van de arbeid
Het is natuurlijk goed dat op 1 mei aandacht besteed wordt aan de, zeg maar, materiële dimensie van het werk dat wij verrichten, aan de relatie werkgever (kapitaal) - werknemer (arbeid).
Maar wat te denken geeft is dat 'arbeid' verengd is tot die aspecten, arbeid is niets anders. En dat we alleen maar bezig zijn met 'arbeid' in een landje of gewestje, een voorschoot groot.
Uiteraard is men er zich wel van bewust dat 'arbeid' nog zoveel andere aspecten en waarden heeft in het persoonlijke en sociale leven van mensen, dan uitsluitend geld verdienen en ons economisch systeem in stand houden.
Waarschijnlijk wordt gevreesd dat een bredere en diepere benadering van 'arbeid' op 1 mei, onvermijdelijk leidt naar het in vraag stellen van het kapitalistische systeem. En dat de noodzaak zich opdringt daaraan fundamentale correcties uit te voeren.
Wie zich niet beperkt tot die pure materialistische benadering maar de arbeid in een dieper en ruimer perspectief plaatst, is alleszins de Kerk. Haar sociale leer, die uitgeschreven werd in een aantal sociale encyclieken tot en met de moeilijk te overschatten encycliek van Benedictus, kan een inspiratiebron zijn voor velen.
Het zou goed zijn dat zowel werkgevers als werknemers, van welke (geloofs)overtuiging ook, van die leer kennis zouden nemen om hun visie op 'arbeid' ruimer en dieper te maken.
01-05-2012 om 08:57
geschreven door Gust Adriaensen
29-04-2012
Meer en meer Compostelapelgrims op de Via Monastica
Het aantal pelgrims op weg naar Santiago de Compostela, dat vanuit Nederland de Via Monastica volgt, kent een opvallende stijging.
In de norbertijnenabdij van Postel is dat goed te meten. Prelaat Frederik en gastenpater Benny konden tot nu toe al heel wat meer pelgrims dan vorig jaar in de abdij verwelkomen. Reeds einde januari arriveerde de eerste pelgrim van dit jaar in het gastenkwartier van de abdij. En de maand april is werkelijk druk, aldus de paters.
De pelgrims zijn Nederlanders, vooral Noord-Brabanders, die hun lange tocht aanvatten in Den Bosch bij de Sint-Janskathedraal of in Vessem bij de pelgrimshoeve Kafarnaüm.
Enkele kilometer over de grens vinden de pelgrims een gastvrij onderkomen in het Gastenkwartier van de abdij van Postel. Daarna trekken ze verder via de norbertijnenabdijen van Tongerlo, Averbode en Leffe, naar de Belgisch-Franse grens.
29-04-2012 om 18:40
geschreven door Gust Adriaensen
Mieke Van Geel stelt tentoon in 't Kristallijn
Werk van Mieke Van Geel in t Kristallijn
Retienaar Mieke Van Geel stelt haar werk tentoon in 't Kristallijn, Blauwe Keidreef 3, in Mol. De tentoonstelling is open op zaterdag 12 en 19 mei, en op zondag 6, 13 en 20 mei, telkens van 14 tot 17 uur.
29-04-2012 om 09:26
geschreven door Gust Adriaensen
27-04-2012
Mijmeringen bij een Terzakeverslag over het debat der partijvoorzitters in de Vooruit in Gent
Mijmeringen bij een Terzakeverslag over het debat der partijvoorzitters in de Vooruit in Gent
Het was me een weliswaar eenslachtig maar toch gevarieerd gezelschap. De partijvoorzitters en hun secondanten. Alleen De Wever was niet naar Gent durven komen. Die bleef liever in Antwerpen, werd met een bijna onzichtbaar monkellachje door de commentator gezegd. De Grote Vlaamse Leider had een ondervoorzitter afgevaardigd, met name de beweeglijke, kwikzilverachtige, altijd vrolijke Weyts, en de telegenieke Gentse Mollenaar Bracke.
Al deze Vlaamse politieke topfiguren zaten wat ongemakkelijk op een te klein podium en op stoeltjes die me eerder wankel toeschenen. Wellicht paste dat wat schamele decor in het bastion van het rooie Gent: de Vooruit.
Er was in het Terzakeverslag weinig inhoudelijks te horen. Des te meer aandacht ging naar het klankrijke gekissebis tussen Tobback, Decroo en Bracke. Deze laatste viel bijzonder in de kijker door een onbeheerst, hyperkinetisch gemolenwiek met de armen, wat een tv-jounalist ongetwijfeld een serieuze blaam, zoniet buis, in Siegfrieds machtige VRT-periode, opgeleverd zou hebben. Bovendien had hij zich, wellicht om het Gentse proletariaat te plezieren en rekening houdend met de locatie, in een afgebleekte jeans gehesen, waarvan de bedenkelijke kwaliteit des te meer opviel omdat Bracke een plaats toebedeeld gekregen had helemaal aan het eind van het rijtje partijbonzen. Ongetwijfeld verwekte dat tv-zicht bij Marina in Mol enige vorm van gêne , want dat was hoedanook tegen de vestimentaire regels die ze gepoogd had Sieg bij te brengen.
Dat Bracke bijna enthousiast zat te knikken bij Van Besiens pleidooi voor een vermogenstaks, werd opgemerkt door een attente moderator, die niet geheel ten onrechte uit Brackes instemmend geknik afleidde dat hij met die belasting akkoord ging. Siegfried zat duidelijk gewrongen met die gevolgtrekking maar wist dan toch te bedenken dat dit land alleen maar goed is voor de rijken en degenen die niet werken, een hoogstpopulistisch zinnetje, dat toch niet echt aansloeg bij het aanwezige publiek, ook al had de happening plaats in de Vooruit.
Voor de rest kon opgemerkt worden dat alle deelnemers er met zweetdruppels op hun gezicht en vooral met een rooie kop bij zaten. De vraag dringt zich dan ook op: wordt er in de Vooruit, zeker als je rekening houdt met de bezuinigingsdiscipline die iedereen zich moet opleggen, te hard gestookt? Of werd de thermostaat fors naar omhoog geschoven om iedereen een rooie kop te bezorgen, wat alleszins accordeert met de rooie, roemrijke geschiedenis van de Vooruit.
27-04-2012 om 18:14
geschreven door Gust Adriaensen
Roepingendag in de abdij van Postel
Op zondag 29 april heeft er om 15 uur een gebedsdienst plaats voor nieuwe roepingen tot het priester- en kloosterleven. De dienst heeft plaats in de abdijkerk en iedereen is er welkom. Nadien kan er bij een kop koffie nagepraat worden in de refter van het 'Kontaktcentrum'.
27-04-2012 om 08:23
geschreven door Gust Adriaensen
26-04-2012
Hypocrise en macht
Tussen de pedofilieschandalen binnen de Kerk en de seksuele intimidatie/ongewenste seksuele intimiteiten binnen media en politiek, zijn er opvallende gelijkenissen in de verdedigings- en minimaliseringstactieken van de daders en hun superieuren.
Even oplijsten. In hoofde van de daders en hun medestanders: staalharde ontkenning, leugens,lang geleden, niet zo erg,waarom niet vroeger aangeklaagd, slachtoffer gaf aanleiding, slachtoffer heeft andere bedoelingen.
In hoofde van superieuren, gaande van kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders over topmensen van de media tot partijvoorzitters: wij wisten van niks, beschuldiging is vals, we staan als een blok achter de aangeklaagde, men wil het instituut, de partij schade berokkenen, voortdurende pogingen om de aandacht af te leiden van de daders en te focussen op andere 'schuldigen': de media, andere politieke partijen of sociale organisaties.
Een constante is ook dat het misbruik steeds in een machtsrelatie gebeurt. En nog opvallender is dat vaak diezelfde mediatopmensen, bekende politici en partijvoorzitters, nu zelf die tactieken gebruiken/misbruike, die ze weghoonden toen die argumenten, overwegingen, opwerpingen, verontschuldigingen, soms doorklonken vanuit kerkelijke kringen.
Hypocrisie en macht.
26-04-2012 om 11:46
geschreven door Gust Adriaensen
Norbertijn Daniël Maes zet zich al een hele tijd in voor de heropbouw van het eeuwenoude klooster Mar Yakub in Syrië en voor het opstarten van een priesteropleiding in dat klooster.
.jpg.h380.jpg)
Het aantal pelgrims op weg naar Santiago de Compostela, dat vanuit Nederland de Via Monastica volgt, kent een opvallende stijging.
Mijmeringen bij een Terzakeverslag over het debat der partijvoorzitters in de Vooruit in Gent
